به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

hojjat hasheminasab

  • سدابه جهانبخش گده کهریز*، محسن سعدلو پاریزی، حسین دشتی، روح الله صابری ریسه، حجت هاشمی نسب

    گموز (پوسیدگی فیتوفتورایی طوقه و ریشه) یکی از مهم ترین بیماری های درختان پسته می باشد. به منظور ارزیابی مقاومت نسبی 29 پایه از جنس پسته به این بیماری، آزمایشی به صورت فاکتوریل با دو فاکتور نوع پایه و تنش بیماری، در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام شد. نهال های دوماهه پسته به صورت مصنوعی با گونه Phytophthora drechsleri مایه زنی و پس از شش ماه ارزیابی انجام شد. مقاومت پایه ها با تعیین شاخص های درصد حلقه برداری طوقه، شدت آلودگی و مرگ ومیر و اندازه گیری صفات طول ساقه، وزن خشک ساقه و ریشه در سطوح شاهد و تنش، ارزیابی شد. نتایج نشان داد که بین پایه های موردمطالعه از نظر مقاومت به بیماری تفاوت معنی دار وجود داشت. تنش بیماری باعث کاهش طول ساقه، وزن خشک ساقه و ریشه نهال ها گردید. آتلانتیکا دارای کمترین میزان حلقه برداری طوقه (20٪) و شدت آلودگی (17٪) بود و از نظر شدت آلودگی تفاوت معنی داری با سایر پایه ها نشان داد. پایه سرخس نیز دارای بیشترین میزان حلقه برداری طوقه (95٪)، شدت آلودگی (90٪) و مرگ ومیر (55/55٪) بود و از نظر این شاخص ها با سایر پایه ها تفاوت معنی دار داشت. بنابراین آتلانتیکا مقاوم ترین و سرخس حساس ترین پایه های جنس پسته در برابر بیماری گموز بودند. تجزیه خوشه ای، پایه ها را به چهار گروه مقاوم (آتلانتیکا، اینتگریما و UCB1)، نیمه مقاوم (بنه، بنه باغی، کله قوچی، قزوینی، غلامرضایی، ایتالیایی، احمدآقایی، M5 و BK1)، نیمه حساس (بادامی زرند، اکبری، اوحدی، فندقی غفوری، سیف الدینی، جندقی، راور(1)، MT1، M7، BK6 وBK7) و حساس (سرخس، سفیدپسته نوق، موسی آبادی، خنجری دامغان، ممتاز تاج آبادی و M4) تقسیم نمود.

    کلید واژگان: پسته, فیتوفترا, گموز, حساسیت, مقاومت نسبی
    Sodabeh Jahanbakhsh Godehkahriz *, Mohsen Saadlou Parizi, Hosein Dashti, Roohallah Saberi Riseh, Hojjat Hasheminasab

    Gummosis (Phytophthora Crown and Root Rot) is one of the Most Important Diseases of Pistachio Trees. In Order to Evaluate the Relative Resistance of 29 Rootstocks of Pistacia to this Disease, a Factorial Experiment was Conducted with Two Factors Rootstocks Type and Disease Stress, Based on Completely Randomized Design with Three Replications. Two-Month-old Pistachio Seedlings were Artificially Inoculated with Phytophthora Drechsleri and After Six Months, Evaluation Was Done. The Resistance of Rootstocks was Evaluated by Determining the Percent of Crown Rot Girdling, Disease Severity and Mortality Indices and Measuring the Stem Length, Stem and Root Dry Weight Traits in Control and Stress levels. The Results Showed that There was a Significant Difference Between the Studied Rootstocks in Terms of Resistance to Disease. The Disease Stress Caused a Decrease in Stem Length, Stem and Root Dry Weight of Seedlings. The Atlantica Had the lowest Amount of Crown Girdling (20%) and Disease Severity (17%) and in Terms of Disease Severity, it Showed a Significant Difference with other Rootstocks. The Sarakhs Rootstock Had also the Highest Amount of Crown Girdling (95%), Disease Severity (90%) and Mortality (55.55%) and in Terms of These Indices, it was Significantly Different from other Rootstocks. Therefore, Atlantica was the most Resistant and Sarakhs the most Susceptible Pistacia Rootstocks Against Gummosis Disease. The Cluster Analysis Divided the Rootstocks into Four Groups: Resistant (Atlantica, Integerrima and UCB1), Moderately Resistant (Mutika, Benebaghi, Kalleghouchi, Ghazvini, Gholamrezaei, Italiaei, Ahmad Aghaei, M5 and BK1), and Moderately Susceptible and Susceptible .

    Keywords: Pistachio, Phytophthora, Gummosis, Susceptibility, Relative Resistance
  • محسن سعدلو پاریزی، سدابه جهانبخش گده کهریز*، حسین دشتی، روح الله صابری ریسه، حجت هاشمی نسب
    هدف

    پسته یکی از مهم ترین محصولات کشاورزی می باشد و کشور ایران دارای غنی ترین ژرم پلاسم پسته دنیاست. وجود این ذخایر ژنتیکی فرصتی مناسب جهت استفاده برای اهداف اصلاحی خواهد بود. آگاهی از روابط ژنتیکی بین ژنوتیپ های پسته نقش مهمی در برنامه های اصلاحی آن دارد. نشانگرهای مولکولی یکی از ابزارهای قدرتمند جهت بررسی روابط فیلوژنتیک گیاهان می باشند. تکنیک SCoT یکی از سیستم های مولکولی است که جهت بررسی ارتباط ژنتیکی گونه ها و ارقام مختلف گیاهی کاربرد دارد. این مطالعه به منظور ارزیابی روابط ژنتیکی تعدادی از گونه ها و ارقام جنس پسته با استفاده از نشانگر مولکولی SCoT و بررسی سودمندی این نشانگر در تمایز ژنوتیپ های این جنس انجام شد.

    مواد و روش ها:

     مواد گیاهی این مطالعه شامل 29 ژنوتیپ از گونه های اهلی و وحشی جنس پسته است. 25 آغازگر از نشانگر SCoT جهت ارزیابی روابط ژنتیکی مورد استفاده قرار گرفت. DNA ژنومی از نمونه های برگی با استفاده از روش CTAB با اندکی تغییر استخراج گردید. کمیت و کیفیت DNA استخراج شده به وسیله اسپکتروفتومتر و الکتروفورز ژل آگاروز تعیین گردید. تجزیه خوشه ای بر اساس ماتریس تشابه ژاکارد و الگوریتم اتصال کامل و تجزیه به مولفه های هماهنگ اصلی، با استفاده از نرم افزار 2.02e NTSYSpc انجام شدند.

    نتایج

    در مجموع 449 قطعه DNA توسط آغازگرها تکثیر گردید که 433 باند (43/96 درصد) چندشکل بودند. متوسط تعداد قطعات تکثیری برای هر آغازگر 96/17 باند با میانگین 32/17 باند چندشکل در هر آغازگر بود. تعدادی نشانگر اختصاصی گونه نیز در بعضی ژنوتیپ ها آشکار گردید. مقادیر میانگین محتوای اطلاعات چندشکلی از 18/0 تا 38/0 متغیر بود. همچنین مقادیر شاخص نشانگری در محدوده 56/0 تا 36/4 قرار داشت. دامنه ضرایب تشابه ژنو تیپ ها بین 25 تا 68 درصد متغیر بود. تجزیه خوشه ای، ژنوتیپ های پسته را به دو شاخه اصلی شامل گونه ورا (اهلی) و گونه های وحشی تقسیم نمود. تجزیه به مولفه های هماهنگ اصلی، گونه ورا را از گونه های وحشی تفکیک و نتایج تجزیه خوشه ای را تایید نمود.

    نتیجه گیری: 

    نتایج این مطالعه نشان داد که نشانگر مولکولی SCoT چندشکلی بالایی را در بین گونه ها و ارقام پسته آشکار و ژنوتیپ های موردمطالعه را از یکدیگر متمایز ساخت. بنابراین، نشانگر SCoT ابزاری سودمند جهت مطالعه روابط فیلوژنتیک در جنس پسته است.

    کلید واژگان: پسته, تجزیه خوشه ای, فیلوژنتیک, نشانگرهای مولکولی, نشانگر SCoT
    Mohsen Saadlou Parizi, Sodabeh Jahanbakhsh Godehkahriz *, Hosein Dashti, Roohallah Saberi Riseh, Hojjat Hashemi Nasab
    Objective

    Pistachio is one of the most important agricultural products and iran has the richest germplasm of pistachio in the world. The presence of this genetic resources will be an appropriate opportunity for use in breeding purposes. Knowledge of genetic relationships among pistachio genotypes has important role in it’s breeding programs. Molecular markers are one of the powerful tools for studying plant phylogenetic relationships. Start Codon Targeted (SCoT) technique is one of the molecular systems that used to assess the genetic relationship among different plant species and cultivars. This study was performed in order to evaluate the genetic relationships between a numbers of Pistacia species and cultivars using SCoT molecular markers and to assess the usefulness of this markers in differentiating this genus.

    Materials and methods

    Plant materials of this study are included 29 genotypes of domestic and wild species of genus Pistacia. A total of 25 SCoT primers were used to evaluate the genetic relationships. Genomic DNA were extracted from leaf samples using CTAB method with minor modifications. The quantity and quality of the extracted DNA were measured by spectrophotometer and agarose gel electrophoresis. Cluster analysis based on Jaccard’s similarity matrix and complete linkage algorithm and Principal coordinate analysis were performed using NTSYSpc 2.02e software.

    Results

    In total, 449 DNA fragments were amplified by primers out of which 433 bands (96/43%) were polymorphic. The average number of amplified fragments for each primer was 17.96 bands with a mean of 17.32 polymorphic bands per primer. A number of species-spicific marker were detected in some Genotypes. The average of polymorphism information content values varied from 0/18 to 0/38. Also, the values of marker indices ranged from 0/56 to 4/36. The range of similarity coefficients of genotypes varied between 25% to 68%. Cluster analysis divided Genotypes into two main cluster including vera (domestic) and wild species. Principal coordinate analysis separated vera cultivars and genotypes from wild species and confirmed the results of cluster analysis.

    Conclusions

    The results of this study demonstrated that SCoT molecular markers detected high polymorphism among pistachio species and cultivars and differentiated the studid genotypes. Therefore, SCoT Marker is a useful tool for studying phylogenetic relationships in genus Pistacia.

    Keywords: Cluster analysis, Phylogenetic, Pistachio, Molecular marker, SCoT Marker
  • عبدالحمید شرافتی*، مجید طاهریان، حجت هاشمی نسب

     بالا بودن درجه هتروزیگوتی موجب تنوع ژنتیکی بسیار زیاد در پسته (Pistacia vera L.) شده است. این پژوهش بر روی ژنوتیپ های پسته در کلکسیون ارقام پسته استان خراسان رضوی، به مدت دو سال 1396 و 1397، اجرا شد. مهمترین صفات مورد ارزیابی عبارت بودند از تاریخ تورم جوانه گل، شروع و پایان گلدهی، زمان برداشت میوه، رشد رویشی شاخه انتهایی و جانبی، تعداد جوانه گل در شاخه انتهایی و جانبی، عملکرد (کیلوگرم/درخت)، درصد میوه پوک، وزن تک دانه میوه تازه و خشک. نتایج نشان داد که ژنوتیپ های شماره 1 (B2-R35-T13) و 16 (B2-R46-T18) به ترتیب با میانگین 4/4 و 4، بیشترین جوانه گل در شاخه انتهایی را داشتند (P≤0.01). بیشترین عملکرد پسته تازه با 7/14، 14 و 12 کیلوگرم به ترتیب متعلق به ژنوتیپ های شماره 20 (B4-R10-T1) و 16 و 2 (B2-R38-T2) بود. در بین این سه ژنوتیپ با عملکرد بالا، کمترین میوه پوک (7/14 درصد) متعلق به ژنوتیپ 2 بود. ژنوتیپ های شماره 14 (P-R1-T2) و 9 (B1-R25-T20) با 22/1 و 6/0 گرم به ترتیب بیشترین و کمترین وزن میوه خشک را داشتند. همچنین همبستگی مثبت بین طول شاخه انتهایی با تعداد جوانه گل در شاخه انتهایی (r=0.63**) بدست آمد. تجزیه خوشه ای، ژنوتیپ ها را در سه گروه اصلی قرار داد. بر طبق فاصله ماهالانوبیس، کمترین فاصله بین گروه های دوم و سوم مشاهده گردید. در مجموع با توجه به عملکرد، درصد میوه پوک و وزن خشک میوه، ژنوتیپ های شماره 20،16 و 2 به عنوان ژنوتیپ های امیدبخش انتخاب شدند و وارد مراحل بعدی برنامه های به نژادی ارقام جدید پسته خواهند شد.

    کلید واژگان: عملکرد, هتروزیگوتی, درصد پوک, تجزیه خوشه ای
    Abdolhamid Sherafati *, Majid Taherian, Hojjat Hasheminasab

    The high degree of heterozygosity has caused a great deal of genetic diversity in pistachio (Pistacia vera L.) This research was carried out on pistachio genotypes in the collection of pistachio cultivars of Khorasan Razavi province, (2016 and 2017). The most important traits evaluated were vegetative and reproductive growth in the terminal and lateral shoots, flowering date, fruit ripening time, yield (kg tree-1), percentage of blank fruit, and fresh and dry single fruit weight. The results showed that genotypes number 1 (B2-R35-T13) and 16 (B2-R46-T18) had the highest number of flower buds in the terminal shoots with an average of 4.4 and 4, respectively (p≤0.01). The highest yield of fresh pistachios with 14.7, 14 and 12 kg belonged to genotypes numbers 20 (B4-R10-T1), 16 and 2 (B2-R38-T2) respectively. Among these three genotypes with high yield, the least blank fruit (14.7%) belonged to genotype 2. Genotypes number 14 (P-R1-T2) and 9 (B1-R25-T20) with 1.22 and 0.6 g. had the highest and lowest dry fruit weight, respectively. A Positive correlation was also found between the length of the terminal shoots and the number of flower buds (r=0.63**). Genotypes were divided into three main groups by cluster analysis. According to the Mahalanobis distance, the shortest distance was observed between the second and third groups. In general, genotypes number 20, 16 and 2 were selected as promising genotypes according to yield traits, percentage of blank fruit, and dry weight of fruit, and will enter the next stages of breeding programs for new pistachio cultivars.

    Keywords: Yield, Heterozygosity, Percentage of blank, Cluster analysis
  • مصطفی قاسمی*، حجت هاشمی نسب، شیوا قاسمی، سعید کاشانی زاده
    در این تحقیق 10 ژنوتیپ انتخابی پسته، تحت تاثیر تیمارهای آبیاری قرار گرفتند. تیمارهای آبیاری شامل دو سطح آبیاری کامل و قطع آبیاری به مدت دو هفته بودند که روی دانهال های سه ماهه اعمال شدند. بعد از دوره تنش، همه گیاهان (شاهد و تحت تنش) مجددا تا حد ظرفیت مزرعه آبیاری شدند و رطوبت آن ها برای دو هفته در حد ظرفیت زراعی حفظ شد و اندازه گیری پارامترهای مختلف انجام شد. در شرایط تنش آبی، بیشترین مقدار آب نسبی برگ (29/60 درصد) متعلق به ژنوتیپ P9 بود. همچنین ژنوتیپ P3 دارای کمترین نشت یونی (8/41 درصد)، کمترین غلظت مالون دی آلدیید (73/18 میکرومول بر گرم وزن تر)، بیشترین غلظت پرولین (8683/0 میکرومول بر گرم وزن تر) و بیشترین غلظت قندهای محلول (03/12 میلی گرم در گرم وزن تر) بود. در شرایط تنش آبی، کمترین مقدار آب نسبی برگ (32/54 درصد)، بیشترین نشت یونی (84/58 درصد)، بیشترین غلظت مالون دی آلدیید (19/27 میکرومول بر گرم وزن تر)، کمترین مقدار پرولین (53/0 میکرومول بر گرم وزن تر) و کمترین مقدار قندهای محلول (697/6 میلی گرم در گرم وزن تر) نیز متعلق به ژنوتیپ P8 بود. از نظر پارامترهای رشدی نیز نتایج نشان داد ژنوتیپ های P1، P3 و P9 در تیمارهای تنش آبی، کاهش کمتری نسبت به شاهد در مقایسه با سایر ژنوتیپ ها نشان دادند. به طور کلی نتایج نشان داد که ژنوتیپ های P3 وP9 نسبت به سایر ژنوتیپ ها خشکی را بهتر تحمل کردند و ژنوتیپ P8 حساسیت بیشتری را نسبت به خشکی نشان داد.
    کلید واژگان: رشد رویشی, مالون دی آلدئید, محتوای آب نسبی برگ, نشت یونی
    Mostafa Ghasemi *, Hojjat Hasheminasab, Shiva Ghasemi, Saeid Kashanizadeh
    In this study, 10 selected pistachio genotypes were affected by irrigation treatments. Irrigation treatments included two levels of full irrigation and withholding of irrigation for two weeks, which were applied on three months seedlings. After the stress period, all plants (control and under stress) were irrigated again to the field capacity and their moisture was maintained at the field capacity for two weeks and different parameters were measured. Under water stress conditions, the highest relative water content of leaves (60.29%) belonged to P9 genotype. The P3 genotype also had the lowest ion leakage (41.8%), the lowest malondialdehyde concentration (18.73 μmol/g fresh weight), the highest proline concentration (0.8683 μmol/g fresh weight), and the highest concentration of soluble sugars (12.03 mg/g fresh weight). Under water stress conditions, the lowest relative water content of leaves (54.32%), the highest ion leakage (58.84%), the highest concentration of malondialdehyde (27.19 μmol/g fresh weight), the lowest amount of proline (0.53 μmol/g fresh weight) and the lowest amount of soluble sugars (6.697 mg/g fresh weight) also belonged to P8 genotype. In terms of growth parameters, the results showed that P1, P3 and P9 genotypes under water stress treatments showed less reduction than the control compared to other genotypes. In general, the results showed that P3, and P9 genotypes tolerated drought better than other genotypes and the P8 genotype showed more sensitivity to drought.
    Keywords: Ion leakage, leaf relative water content, Malondialdehyde, vegetative growth
  • Hamid Alipour *, Hojjat Hasheminasab, Seyed Javad Hosseinifard
    Pistachio is one of the most important and strategic crops in Iran which is typically cultivated under relatively saline soils and hot weather conditions. The present paper represents the results of an experiment which mainly focused on evaluating the tolerance of pistachio female and male genotypes to salinity stress. This experiment was carried out at the greenhouse of the Pistachio Research Center at Kerman, Iran, during 2016. The hybrids obtained from crosses between 17 male genotypes with a female genotype “Fandoghi” and also the combinations of 19 female genotypes after crossing with a male genotype “M15” were cultured in a completely randomized design with three replications under salt stress (4.2 dS m-1) without drainage in the greenhouse condition for a period of four months. The results show an increasing of the average soil salinity in pots to 32 dS m-1.The results also indicate that salinity might negatively affect growth parameters of pistachio. Therefore, selecting genotypes in this condition might lead to release tolerant genotypes. During the research, some yielded hybrids indicated the higher values for morphological parameters, the lower and higher concentration of Na+ and K+ under salinity stress, respectively. Meanwhile, it was found that, ‘Khanjari Damghan’ and ‘Mohseni’ among female parents, and M10, M15, and M25 among male parents are possible tolerant genotypes for further assessment in the area and also for releasing new rootstocks. The analysis of two clusters, i.e., cluster 1 (‘Khanjari Damghan’, ‘Mohseni’, ‘Lak Sirizi’, ‘Ebrahimi’, ‘Sifadini’, ‘Badami Zarand’, ‘Sephid Peste Nogh’, and ‘Post Kaghazi’) and cluster 2 (M10, M15, M24, M25, and M26) for female and male genotypes, respectively, exhibits that higher morphological parameters and also higher tolerance to salinity. More importantly, the analysis showed that these two categorized sets of genotypes can be proper choices for future breeding programs or to use directly in salinity conditions.
    Keywords: genotype, Pistachio, Salinity, Tolerance
  • مریم افروشه*، امیرحسین محمدی، علی تاج آبادی پور، حجت هاشمی نسب، حسن عرب

    هدف از این پژوهش، ارزیابی واکنش های مورفو-بیوشیمیایی پایه ها و دو رگ های بین گونه ای جنس پسته به تنش دماهای سرمازدگی و یخ زدگی بود. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام ‎شد. فاکتور اول دما (4 ،0 و 4- درجه سانتی گراد) و فاکتور دوم پایه (پایه های اهلی جنس پسته (قزوینی، بادامی و سرخس)، دو رگ های بین گونه ای جنس پسته (قزوینی×کسور، قزوینی×بنه باغی، قزوینی×بنه، قزوینی×آتلانتیکا، قزوینی×اینتگریما)، گونه های غیراهلی (آتلانتیکا (Pistacia atlantica)، اینتگریما (P. integerrima)، کسور (P. khinjuk)، بنه (P. atlantica sp. mutica) و بنه باغی (P. mutica × P. vera)) و پایه هیبرید (UCB1) بود. نتایج این پژوهش نشان داد که با کاهش دما به 4- درجه سانتی گراد، درصد و شدت خسارت به طور معنی دار افزایش یافت (p <0.01). ارزیابی شدت خسارت نشان داد که پایه های بنه، دو رگ قزوینی× بنه، سرخس و قزوینی متحمل به دمای یخ زدگی بودند و بیشترین شاخص خسارت در پایه UCB1، اینتگریما و کسور مشاهده شد. نتایج نشان داد بیشترین درصد خسارت خشکیدگی نهال در پایه UCB1 و بیشترین درصد سرخشکیدگی شاخه مربوط به پایه اینتگریما و کسور بود. بیشترین فعالیت آنزیم آسکوربات پراکسیداز در پایه های سرخس، قزوینی و بنه بود و بیشترین فعالیت آنزیم سوپراکسید دسموتاز مربوط به پایه بنه و دو رگ قزوینی× بنه بود. نتایج اثرات متقابل نشان داد فعالیت آنزیم ها در پایه های متحمل به سرما به طور معنی داری بیشتر از پایه های حساس به سرما بود. تجزیه خوشه ای پایه ها بر اساس شاخص های اندازه گیری شده حاکی از این بود که در تنش سرما پایه بنه، دو رگ قزوینی×بنه، سرخس، قزوینی و قزوینی× آتلانتیکا در یک زیرگروه قرار گرفتند که به دلیل قرابت نزدیک می توان به عنوان پایه های برتر متحمل به تنش دماهای سرمازدگی و یخ زدگی در برنامه های اصلاحی مد نظر قرار داد.

    کلید واژگان: آنزیم, پایه, پسته, تنش سرما, خسارت, دو رگ های بین گونه ای
    Maryam Afrousheh *, Amir Hossein Mohammadi, Ali Tajabadipout, Hojjat Hasheminasab, Hasan Arab

    The aim of this study was to evaluate the morpho-biochemical reactions of pistachio rootstocks and their interspecific hybrids to frost and freezing temperature stress. The experiment was performed as a factorial in a completely randomized design with three replications. The first factor was temperature (4, 0 and -4 °C) and the second factor was rootstock ((pistachio domestic rootstocks (Badami Zarand, Sarakhs and Qazvini), hybrids (Qazvini×Khinjuk, Qazvini× Mutica, Qazvini × Baneh Baghi, Qazvini × Atlantica, Qazvini× Integerrima), non-domesticated species including Atlantica ((Pistacia atlantica, Integerrima, Khinjuk, Sarakhs, Mutica (P. atlantica sub. mutica) and Baneh Baghi (P. mutica × P. vera) and UCB1 hybrid. The results of this study showed that morphological and biochemical indices were statistically significant by the applied treatments. According to the results, with decreasing the temperature to -4 °C, the percentage and severity of damage significantly increased (p <0.01). The evaluation of the damage severity showed that the Mutica, hybrid Qazvini × Mutica, Sarakhs, Qazvini were tolerant to freezing temperature and the highest damage index was observed in UCB1, Integerrima and Khinjuk. Based on the results, the highest percentage of seedling drought damage was observed in UCB1 rootstock and the highest percentage of shoot tip drought was related to Integerrima and Khinjuk rootstock. The highest activity of Ascorbate peroxidase enzyme was in Sarakhs, Qazvini and Mutica rootstocks and the highest activity of Superoxide dismutase enzyme was related to Mutica rootstock and hybrid Qazvini× Mutica. The interaction effect showed that the activity of Catalase, Ascorbate peroxidase, Superoxide dismutase, and Guaiacol peroxidase enzymes in cold-tolerant rootstocks was significantly higher than cold-susceptible rootstocks. The results of cluster diagrams based on the evaluated indices showed that in cold temperature stresses, Mutica, Qazvini × Baneh, Sarakhs, Qazvini, and Qazvini ×Atlantica were in a subgroup which indicated the close proximity can be considered as the tolerant rootstocks to frost and freezing temperature stress in the breeding program.

    Keywords: Cold stress, Damage, Enzyme, Interspecific hybrids, Pistachio, Rootstock
  • محمد عبدالهی عزت آبادی*، محمد مرادی، رضا صداقت، حجت هاشمی نسب

    درختان پسته دارای بیماری های مختلفی می باشندکه بعضی به خوبی شناخته شده اند و در مورد برخی نیز اطلاع چندانی در دست نمی باشد. در این مطالعه، میزان موفقیت کاربرد علم و تجربه کشاورزان جهت مدیریت مقابله با عارضه سرخشکیدگی پسته مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات مورد استفاده مربوط به 286 باغ پسته در شهرستان های انار و رفسنجان می باشد که در یک دوره نه ساله (1389 تا 1397) و در سه مقطع زمانی 1391، 1394 و 1397 جمع آوری شده است. برای سنجش اثر عوامل مدیریتی مختلف بر کاهش یا افزایش شدت ابتلای باغ به عارضه سرخشکیدگی و اثر این عارضه بر کمیت و کیفیت محصول پسته تولیدی، از روش های محاسبه ضریب همبستگی، مقایسه میانگین و رگرسیون استفاده شد. نتایج نشاد داد، عارضه سرخشکیدگی در سال باعث ایجاد خسارتی در حدود 237 میلیون ریال در هکتار و همچنین افزایش 5 درصدی ناخندانی پسته می شود. همچنین، 97 درصد از کشاورزان مورد مطالعه عارضه سرخشکیدگی پسته را می شناسند اما از عوامل بیمارگر این عارضه اطلاعی ندارند. عواملی چون تراکم کشت بالا، کم آبی، کمبود عناصر غذایی پتاسیم و منگنز، سال آوری شدید و کاربرد مکرر روغن ولک جهت تامین نیاز سرمایی باعث تشدید و عواملی همچون کاربرد کودمرغی، استفاده از کودهای شیمیایی فسفات و سولوپتاس، و عناصر غذایی میکرو باعث کاهش عارضه سرخشکیدگی پسته می شوند. بررسی نقش توانایی های کشاورزان در کنترل عارضه نشان داد که تنها وجود دانش و شناخت از این عارضه کافی نیست و اطلاع از وجود شرایط آب و خاکی مناسب، دانش، تمایل و توانایی کافی جهت تغذیه باغ پسته، اعتقاد به مدیریت پایدار باغ و پیگیری هدف بلندمدت حفظ باغ و تولید محصول نیز از اهمیت خاصی برخوردارند.

    کلید واژگان: بیماری های پسته, سرخشکیدگی, مبارزه, مدیریت
    Mohammad Abdolahi Ezzatabadi *, Mohammad Moradi, Reza Sedaghat, Hojjat Hasheminasab

    Pistachio trees have different diseases. Some of these diseases are more common and some less well known. In the current study, the successful application of knowledge and experience of farmers for control of pistachio die-back disorder was investigated. The data used is related to 286 pistachio orchards in Anar and Rafsanjan districts that were collected over a 9 year period (2010 to 2018) and in three cross times, years of 2012, 2015 and 2018. To evaluate the effect of different management factors on reducing or increasing the severity of orchard disorder and its effects on the quantity and quality of pistachio crop yield and profit, the methods of correlation coefficient, mean comparison and regression was used. Results showed that the total damage caused by this disorder is 237 million Rials per hectare per year and a 5% increase in closed shell pistachio. Also, 97% of the studied farmers knew pistachio die-back disorder but did not identify the causes. Factors such as high plant density, severe deficit irrigation, deficiency of potassium and manganese nutrients, severe alternate bearing and repeated application of volck oil to meet cold requirements exacerbate the die-back disorder. In contrast, the application of poultry, the use of phosphate and sulopotas fertilizers, and micro nutrients reduce the risk of die-back disorder. Investigating the role of farmers' abilities in controlling pistachio die-back disorder showed that knowledge and understanding of this disorder is not enough. Rather, the other three tools required are good soil and water conditions, knowledge, desire and ability to feed the pistachio orchards and the belief in sustainable orchard management and the long-term goal of maintaining the trees and crop production.

    Keywords: Die-back, Control, Management, Pistachio tree diseases
  • مصطفی قاسمی*، سعید کاشانی زاده، مجید گلمحمدی، شیوا قاسمی، حجت هاشمی نسب، حسین حکم آبادی
    گرده افشانی ناکافی یکی از مهم ترین دلایل پایین بودن عملکرد پسته در کشور می باشد. تفاوت در زمان گلدهی درختان نر و ماده پسته، عدم رعایت نسبت درختان نر به ماده در باغ و عدم قرارگیری در جهت مناسب می تواند به طور قابل توجهی کارایی گرده افشانی و در نتیجه عملکرد درختان پسته را کاهش دهد. همرسی و همزمانی گلدهی درختان نر و ماده برای انجام موفقیت آمیز گرده افشانی و تلقیح ضروری می باشد. در این بررسی 56 ژنوتیپ نر پیوندی پسته موجود در ایستگاه پسته یزبر، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان قزوین مورد بررسی قرار گرفتند و خصوصیات گلدهی آن ها ارزیابی شد. برای این منظور از هر ژنوتیپ 3 شاخه پلاک گذاری شد و در فصل بهار پارامترهای فنولوژیکی از قبیل شروع گلدهی، تمام گل و انتهای گلدهی بررسی شدند. علاوه بر این شاتون های نر در طول دوره گلدهی جمع آوری شد و شاخص هایی چون وزن تر و خشک گل آذین، وزن دانه گرده هر گل آذین و تعداد گل آذین در سرشاخه بررسی شدند. نتایج نشان داد طول دوره گلدهی رقم ماده کله بزی در باغ 11 روز بود. شروع گلدهی 2 اردیبهشت، مرحله تمام گل 7 اردیبهشت و پایان گلدهی 12 اردیبهشت بود. ژنوتیپ های گرده دهنده نیز در همه صفات به جز وزن تر گل آذین اختلاف معنی داری در سطح 1 درصد داشتند. ارزیابی ها نشان داد که از میان 56 ژنوتیپ گرده دهنده، ژنوتیپ های 530-2 زودگل ترین و 522-2 دیرگل ترین بودند. بیشترین طول دوره گلدهی با 3/13، 6/12 و 3/12 روز به ترتیب مربوط به ژنوتیپ های 526-4، 516-1 و522-3  بود و پس از آن ژنوتیپ های 502-5،529-5  و 529-1 قرار داشتند. کوتاه ترین طول دوره گلدهی نیز متعلق به ژنوتیپ521-3  با 5 روز بود. گلدهی ژنوتیپ های 502-5، 526-4، 516-1 و522-3  کاملا با گلدهی رقم کله بزی تطابق داشت و 100 درصد گلدهی این رقم ماده را پوشش می داد. همچنین ژنوتیپ های 526-4، 526-6 ، 522-3 ، 508-3،518-6 ، 525-6 و 508-4 وزن خشک گل آذین و مقدار دانه گرده تولیدی بیشتری داشتند. از نظر تعداد شاتون نیز مشاهده شد ژنوتیپ های 529-5، 528-4 ، 508-4 ، 526-4، 518-6 و 509-4 بیش از 3 شاتون داشتند. ژنوتیپ 526-4 با توجه به طولانی بودن دوره گلدهی آن و هموگام بودن با رقم کله بزی و همچنین داشتن گرده و شاتون بیشتر می تواند به عنوان ژنوتیپ برتر برای گرده افشانی رقم کله بزی معرفی شود.
    کلید واژگان: پسته, تنوع ژنتیکی, ژنوتیپ نر, شاتون
    Mostafa Ghasemi *, Saeid Kashanizadeh, Majid Golmohammadi, Shiva Ghasemi, Hojjat Hasheminasab, Hossein Hokmabadi
    Insufficient pollination is one of the main reasons for the low pistachio yield in the country. Differences in the flowering time of male and female pistachio trees, the inadequate ratio of male to female trees in the orchard and lack of proper orientation can significantly reduce the efficiency of pollination and consequently the yield of pistachio trees. The simultaneous flowering of male and female trees is essential for successful pollination and fertilization. In this study, 56 male pistachio genotypes in Yezbar pistachio station, Qazvin Agricultural and Natural Resources Research and Education Center, Qazvin province during 2020 were examined and their flowering characteristics evaluated. For this purpose, three branches of each genotype labeled in the spring and phenological stages such as flowering beginning, full bloom and end of flowering were examined. Also, male catkins were collected during the flowering period and indicators such as wet and dry weight of the inflorescence, the weight of pollen grains per inflorescence and the number of inflorescences on the branch measured. The results showed that the flowering period of the female Kalebozi cultivar in the orchard was 11 days. Flowering began on April 21, the full bloom stage on April 26, and the end of flowering on May 1. The male genotypes also had a significant difference in all traits except the fresh weight of the inflorescence at the level of 1%. Evaluations showed that among the 56 male genotypes, 530-2 and 522-2 were the earliest and the latest flowering genotypes, respectively. The longest flowering period with 13.3, 12.6 and 12.3 days were related to genotypes 526-4, 516-1 and 522-3, respectively, followed by the genotypes 502-5, 529-5 and 529-1. The shortest flowering period belonged to 521-3 with 5 days. The flowering period of genotypes 502-5, 526-4, 516-1 and 522-3 was completely consistent with the flowering of Kalebozi cultivar and covered 100% of the flowering of this female cultivar. In addition, genotypes 526-4, 526-6, 522-3, 508-3, 518-6, 525-6 and 508-4 had higher dry weight of inflorescence and production of pollen grains. In terms of the number of catkins, the genotypes 529-5, 528-4, 508-4, 526-4, 518-6, and 509-4 had more than three catkins. Genotype 526-4 can be introduced as the superior genotype for pollination of Kolebozi cultivar due to its long flowering period and being synchronous with Kolebezi cultivar and also having more pollens and catkins.
    Keywords: Catkin, genetic diversity, Male Genotype, Pistachio
  • حجت هاشمی نسب*، ناصر صداقتی، اکبر محمدی محمد آبادی، علی اسماعیل پور، بهمن پناهی، اعظم طاهری، علی اسماعیلی رنجبر، فاطمه طالقانی
    پسته‎‎‎‎ (Pistacia vera L.) ‎‎‎‎یکی از مهم ترین محصولات کشاورزی و اقلام صادراتی کشور می باشد که به تنهایی یک سوم از درآمدهای غیر ‏‏‏نفتی بخش کشاورزی ‏را به خود اختصاص داده است‎‎‎‎.‎‎‎‎‏ اگرچه پسته را به عنوان گیاهی سازگار با شرایط نامساعد محیطی می شناسند اما خشکی ‏‏‏و شوری از مهم ترین عوامل ‏کاهش عملکرد این طلای سبز ایران می باشند‎‎‎‎.‎‎‎‎‏ هدف از مطالعه حاضر ارزیابی ‏‏‏تحمل خشکی دو ژنوتیپ جدید با نام های "جوکار1" و "جوکار2" در ‏مقایسه با ‏‏دو پایه متداول بومی کشور (بادامی زرند و قزوینی) که از تحمل خشکی مطلوبی برخوردار هستند، بود.‎‎ ‎‎در همین ‏راستا این دو ژنوتیپ امیدبخش به همراه دو پایه بادامی زرند و قزوینی طی دو سال متوالی 1397 و 1398 در قالب آزمایش چندعاملی بر پایه طرح کاملا ‏‏تصادفی در سه ‏سطح آبیاری مطلوب (دور ‏‏آبیاری 5 روز)، تنش متوسط (دور آبیاری 10 روز) و تنش شدید خشکی (دور آبیاری 15 روز) با پنج تکرار و پنج مشاهده در هر تکرار در لوله های پلیمری کشت و با کمک شاخص مورفو-فیزیولوژیک ارزیابی گردیدند. نتایج حاصل از اعمال تیمارهای آبیاری در سال اول و دوم اجرای آزمایش نشان داد که بین سطوح مختلف خشکی در تمامی صفات مورفو-فیزیولوژیک ارزیابی شده به استثنای درصد آب ساقه و تعداد انشعابات اصلی ریشه، اختلاف معنی داری مشاهده گردید. تحلیل صفات رویشی و فیزیولوژیک مرتبط با وضعیت آب در گیاه نشان داد که پایه جوکار2 در شرایط تنش خشکی متوسط و بادامی زرند و جوکار1 در شرایط مطلوب و تنش خشکی شدید به عنوان پایه های برتر با رشد رویشی مناسب و تحمل به خشکی بالاتر شناخته شدند. پایه جوکار2 در مراحل اولیه رشد در سال اول اجرای آزمایش حساسیت قابل توجهی نسبت به سه پایه دیگر نشان داد و رشد رویشی و سطح برگ آن نیز کاهش معنی داری یافت اما در سال دوم آزمایش این حساسیت کاهش یافت. ارزیابی شاخص های مورفولوژیک ریشه، طوقه و ساقه نیز تایید کننده برتری جوکار2 در شرایط تنش خشکی متوسط بود. اما بین چهار پایه مورد ارزیابی در شرایط آبیاری مطلوب و تنش شدید تفاوت قابل ملاحظه ای در صفات مذکور مشاهده نگردید. تجزیه خوشه ای پایه ها بر اساس صفات اندازه گیری شده نشان داد که در هر سه شرایط مطلوب و تنش خشکی متوسط و شدید دو پایه بادامی زرند و جوکار1 در یک زیرگروه قرار گرفتند که بیانگر قرابت نزدیک این دو پایه می باشد. ارزیابی سه شاخص یکنواختی، قدرت استقرار و زنده مانی در شرایط گلخانه و باغ حاکی از برتری سه پایه بادامی زرند، جوکار1 و قزوینی بود. قدرت استقرار و زنده مانی هر چهار پایه در شرایط باغ، مطلوب ارزیابی گردید و نهال خشک یا آسیب دیده ای مشاهده نشد. در این پژوهش با درنظر گرفتن جمیع معیارهای مورد ارزیابی می توان نتیجه گرفت که پایه جوکار1 در مقایسه با دو پایه بادامی زرند و قزوینی که از برترین پایه های کشور محسوب می گردند و تحمل به خشکی آن ها در پژوهش های متعدد تایید گردیده است، تحمل به خشکی قابل قبولی نشان داده و از رشد رویشی بالاتری نیز برخوردار می باشد. پایه جوکار2 نیز در شرایط تنش خشکی متوسط از برتری قابل توجهی نسبت به سه پایه دیگر برخوردار بود اما یکنواختی و قدرت استقرار اولیه آن پس از جوانه زنی از سایر پایه ها پایین تر بود. نهایتا در این پژوهش دو پایه بادامی زرند و جوکار1 به عنوان پایه های برتر انتخاب گردیده که از رشد رویشی، تحمل به خشکی، یکنواختی، قدرت استقرار و زنده مانی مطلوبی برخوردار بودند.
    کلید واژگان: پایه, پسته, تحمل, کم آبیاری, مورفو-فیزیولوژیک
    Hojjat Hasheminasab *, Nasser Sedaghati, Akbar Mohamadi Mohamadabadi, Ali Esmailpour, Bahman Panahi, Azam Taheri, Ali Esmaeiliranjbar, Fatemeh Taleghani
    Pistachio (Pistacia vera L.) is one of the most important agricultural products and export ‎items in Iran, which alone accounts for about one third of non-oil revenues in the agricultural ‎sector. Although pistachio is known as a plant adapted to environmental stresses, drought and ‎salinity are the most important factors in reducing production and one of the main problems ‎to achieve the real potential of this crop in Iran. The subject of the present project was to ‎evaluate the drought tolerance of two new genotypes ‎‎"Jookar1" and "Jookar2" as compared to two common native rootstocks "Badami Zarand" and ‎‎"Qazvini", which have tolerance to drought stress. In this regard, genotypes Jookar1 and ‎Jookar2 along with Badami Zarand and Qazvini were conducted in a factorial completely ‎randomized design (CRD) with five replications and five observations in each replication ‎in two ‎consecutive years (2018 and 2019). Evaluation of drought tolerance of rootstocks was done ‎at ‎three levels of normal (5-day irrigation cycle), mild stress (10-day irrigation cycle) and ‎severe stress (15-day irrigation cycle) using by morpho-physiological traits ‎related to water ‎stress. The results of irrigation treatments in the first and second year of the experiment ‎showed that there were significant differences between different levels of drought in all ‎morpho-physiological traits with the exception of stem water percentage and the number of ‎main root branches. Analysis of traits related to vegetative growth and physiological traits ‎related to plant water status showed that Jookar2 in mild stress and Badami Zarand and ‎Jookar1 in optimal and severe stress were selected as superior rootstocks. Although Jookar2 ‎showed significant sensitivity to drought in the early stages of growth in the first year of the ‎experiment and both vegetative growth and leaf area decreased significantly, this sensitivity ‎decreased in the second year of the experiment. Evaluation of morphological characteristics ‎of roots, crown and stem also confirmed the superiority of Jookar2 in mild drought stress ‎condition. However, no significant differences were observed between the four rootstocks ‎under normal and severe stress conditions. The clustering of the rootstocks based on all the ‎evaluated traits showed that in all three irrigation conditions, Badami Zarand and Jookar1 ‎were located in the same subgroup, which indicated the close genetic proximity of these two ‎rootstocks. Evaluation of three indices of uniformity, stability and viability in ‎greenhouse and orchard conditions screened Badami Zarand, Jookar1 and Qazvini as suitable ‎rootstocks. There was no damaged seedling in the orchard condition. The ‎findings showed that Jookar1 can be identified as a tolerant rootstock compared to Badami ‎Zarand and Qazvini which are considered as the best rootstocks in Iran and drought tolerance ‎of them has been confirmed in several researches. Jookar1 showed acceptable drought ‎tolerance and higher vegetative growth. Jookar2 was also significantly superior to the other ‎rootstocks in the mild drought stress, but its uniformity and viability were lower than the ‎other rootstocks after germination. In this study, Badami Zarand and Jookar1 were selected as ‎the best rootstocks that had desirable vegetative growth, drought tolerance, uniformity, ‎stability and viability.
    Keywords: Rootstock, Pistachio, tolerance, Drought, Morpho-Physiological Taits
  • Hossein Sajadian, Mansoore Shamili *, Hossein Hokmabadi, Ali Tajabadipour, Hojjat Hasheminasab
    Cold is an environmental factor limiting the growth and yield of agricultural crops. To find cold-tolerant pistachio rootstocks, a factorial experiment was conducted at Pistachio Research Center (PRC), Rafsanjan, Iran during 2017-2018. The factors included six rootstocks (Badami Zarand, Ghazvini, Sarakhs, Integerrima × Badami Zarand, Integerrima × Ghazvini and Integerrima × Sarakhs) and four thermal treatments (4, 0, -2, and -4°C) with three iterations. Seedlings in 6-8 leaf stage were placed in thermal treatments for two hours. Ionic leakage, pH of leaked solution, chlorophyll fluorescence, photosynthesis efficiency index, chlorophyll (a, b, total) and carotenoid contents were the traits assessed in this study. Based on the results, a decrease in temperature made an increase in ionic leakage rate, conversely making decreases in pH of the leaked solution, photosynthetic pigments contents, Fv/Fm and PI index. In addition, the highest photosynthetic pigments, pH of leaked solution, Fv/Fm and PI index were observed in Ghazvini and Integerrima × Ghazvini rootstocks. Meanwhile, the highest ionic leakage was observed in Integerrima × Badami Zarand. In aggregate, Ghazvini and Integerrima × Ghazvini were identified as the most cold-tolerant rootstocks, while Integerrima × Badami Zarand was the most cold-sensitive rootstock.
    Keywords: Carotenoid, chlorophyll a, Chlorophyll b, Chlorophyll fluorescence, Fv, Fm, Total Chlorophyll, Photosynthesis efficiency index
  • حجت هاشمی نسب*، علی اسماعیل پور، عبدالحمید شرافتی، محمد رضا نیکویی دستجردی
    ژرم پلاسم دست مایه اصلی اصلاح نباتات و از مهم ترین گنجینه های ملی هر کشوری است که حفاظت از آن به منزله حراست از ‏دارایی های ملی ‏محسوب می شود. ‎ ایران یکی از بزرگترین و بی نظیرترین جنگل های پسته خودروی سرخس (Pistacia vera L. var. Sarakhs) جهان را در دل ‏خود جای داده است که یک ‏ذخیره و منبع ژنتیکی ارزشمند محسوب می گردد. ‎به منظور شناسایی ژنوتیپ های گرده دهنده برتر پسته موجود در یک جمعیت متعلق به واریته سرخس، مطالعه ای در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 5 تکرار بر روی 188 ژنوتیپ نر به مدت 3 سال به اجرا در آمد. نتایج حاصل از ارزیابی اولیه صفات مورفو-فیزیولوژیک و فنولوژیک گل آذین نشان داد که گرده دهنده های مورد مطالعه در 33 گروه ژنوتیپی دسته بندی شدند. تجزیه واریانس داده ها حاکی از آن بود که بین ژنوتیپ های گرده دهنده منتخب در تمامی صفات اندازه گیری شده اختلاف معنی داری وجود داشت. طول دوره گل دهی ژنوتیپ های نر در این جمعیت برابر با 2/35 روز ثبت گردید که نشان از تنوع قابل توجه در بین گرده دهنده های سرخس می باشد. یافته ها نشان داد که به طور کلی ژنوتیپ های نر پسته وحشی سرخس از طول دوره گل دهی کوتاه تر، گل دهی دیر هنگام تر، اندازه گل آذین کوچک تر و حجم دانه گرده کمتری نسبت به نرهای اهلی برخوردار بوده اما درصد جوانه زنی دانه گرده بالاتری داشتند. ارزیابی های نشان داد که از میان 33 ژنوتیپ منتخب، M5 علاوه بر توانایی تولید دانه گرده مطلوب، دارای هم پوشانی مناسبی با زمان گل دهی ارقام تجاری احمدآقایی، کله قوچی و اوحدی بود. در بین ژنوتیپ هایی که زمان گل دهی آنها با رقم اکبری هم پوشانی داشت، پنج ژنوتیپ M12، M13، M14، F4M و M106 به عنوان گرده دهنده های برتر برای این رقم تجاری انتخاب گردیدند. تحلیل خوشه ای صفات اندازه گیری شده بر مبنای مربعات فواصل اقلیدسی به روش Ward، 33 ژنوتیپ گرده دهنده را در دو گروه اصلی و پنج زیرگروه تقسیم بندی نمود. ارزیابی های انجام شده به خوبی نشان داد که این کلکسیون به عنوان یک ژرم پلاسم ارزشمند، از تنوع و پتانسیل اصلاحی بالایی برخوردار بوده که می تواند در برنامه های به نژادی ارقام گرده دهنده مورد استفاده قرار گیرد.
    کلید واژگان: پسته, تنوع ژنتیکی, گرده دهنده, کلکسیون سرخس, گل دهی
    Hojjat Hasheminasab *, Ali Esmailpour, Abdolhamid Sherafati, Mohammad Reza Nikouei Dastjerdi
    Plant Germplasm is the main source used by the plant breeders and the most important national treasures of any country. Iran has one of the largest and most unique wild species of pistachio (Pistacia vera L., var. Sarakhs) forests in the world, which is a valuable genetic resource. The main objective of the present study was to investigate the genetic diversity of male genotypes in this collection and determine the genetic distance and their grouping. Detecting characteristics of each group of these genotypes, which can be indicated the genetic value for productivity in breeding programs was another perspective of the project. The present study was carried out in a randomized complete block design (RCBD) with 5 replications for 3 years (2017-2019) at Station 2 of Pistachio Research Center. The results of evaluation genetic variation with morpho-physiological indices and phonological stages of flowering showed that 188 males of these populations are classified in 33 different genotypic groups. The results of analysis of variance (ANOVA) showed that there was a significant difference between selected genotypes in all measured traits. Flowering period of male genotypes in this population was 35.2 days, indicating significant variation at flowering time among male genotypes. Compatibility assessments showed that among 33 male genotypes, M5 in addition to its ability to produce suitable pollen grains had a good overlap with flowering time of commercial cultivars including Ahmad Aghaei, Kaleh-Ghoochi and Owhadi. Genotypes M12, M13, M14, F4M and M106 were selected as the ideal pollinizers for Akbari cultivar among the genotypes overlapping with this commercial cultivar. Grouping genotypes based on square Euclidean distance showed that male populations were classified into 2 main and 5 subgroups, confirming the existence of widespread genetic diversity in wild "Sarakhs" pistachio. The finding demonstrated that this collection, as a valuable germplasm, has a high diversity and breeding potential that can be used in pistachio breeding programs.
    Keywords: Pistachio, genetic diversity, Pollinizers, Sarakhs, Flowering
  • امان الله جوانشاه، حجت هاشمی نسب*، سید محمود ابطحی، احمد شاکر اردکانی، اعظم طاهری، نجمه صابری، عباس رفیعی دولت آبادی، علی اسماعیلی رنجبر، اکرم اکبری پور

    هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه آماری بین اونس و عیار (نسبت مغز به پوست استخوانی) با یکدیگر و با سایر شاخص های کمی و کیفی مغز و میوه در ارقام تجاری پسته کشور می باشد که نتایج آن می تواند در تجدید نظر استانداردهای بین المللی کدکس وUNECE  پیشنهاد داده شود. به همین منظور چهار رقم تجاری اکبری، احمدآقایی، کله قوچی و اوحدی که عمده سطح زیر کشت پسته کشور را تشکیل می دهند در پنج اونس متداول انتخاب و رابطه بین شاخص های تجاری مغز و میوه با کمک روش های مختلف آماری تعیین گردید. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که با افزایش تعداد میوه در اونس شاخص های کمی و کیفی مرتبط با مورفولوژی میوه و مغز نیز کاهش معنی داری نشان دادند. در بین صفات مرتبط با ابعاد میوه و مغز، شاخص طول (433/0- =r) از دو شاخص دیگر یعنی عرض (19/0- =r) و ضخامت (003/0- =)r همبستگی بالاتری با اونس نشان داد. درجه خندانی و ضخامت پوست استخوانی در ارقام تجاری ارزیابی شده بالاترین ضریب تغییرات را به خود اختصاص دادند که حاکی از دامنه تغییرات بیشتر بین میوه های مختلف در یک اونس واحد برای دو صفت مذکور است. در این مطالعه شاخص های مرتبط با مغز کمتر از میوه از نوسانات اونس تاثیر پذیرفتند و همبستگی پایین تری با آن نشان دادند. میزان هکتولیتر مغز که یک شاخص تجاری ارزشمند جهت تعیین کیفیت و سلامت مغز می باشد برخلاف هکتولیتر میوه در اونس های مختلف تفاوت معنی دار و یا روند خاصی را نشان نداد که بیانگر عدم ایجاد تفاوت قابل توجه در کیفیت مغز ارقام تجاری ایران با افزایش اونس و به دنبال آن ریزی میوه می باشد. عیار مغز در هر چهار رقم تجاری تحت تاثیر اونس میوه قرار گرفته و اختلاف معنی داری در سطح احتمال 1 درصد نشان داد. در این پژوهش بیشترین درصد عیار مغز به ترتیب مربوط به ارقام اوحدی (39/57)، احمدآقایی (35/56)، کله قوچی (92/53) و اکبری (30/53) بود. بنابراین اوحدی بالاترین و اکبری پایین ترین درصد مغز را به خود اختصاص داد. یافته ها حاکی از آن بود که عیار در ارقام گرد بیشتر تحت تاثیر ضخامت پوست استخوانی و در ارقام کشیده متاثر از مغز می باشد. نتایج حاصل از ضرایب همبستگی پیرسون به خوبی نشان داد که ارتباطی منفی بین اونس و عیار (439/0- =r) در ارقام تجاری کشور وجود داشت که بیانگر افزایش عیار پسته هم زمان با افزایش اندازه میوه است.

    کلید واژگان: پسته, اونس, عیار, ارقام تجاری ایران
    Amanollah Javanshah, Hojjat Hasheminasab *, Sayed Mahmoud Abtahi, Ahmad Shakerardekani, Azam Taheri, Najmeh Saberi, Abas Rafiei Dolatabadi, Ali Esmaeili Ranjbar, Akram Akbaripour

    The purpose of the present study was to investigate the relationship between ounce and kernel% (kernel to shell) with each other and other quantitative and qualitative indices of the kernel and nut in Iranian commercial pistachio cultivars. Four pistachio cultivars including Kaleh-Ghoochi, Ahmad-Aghaei, Owhadi and Akbari, which constitute the main pistachio cultivar, are selected in five ounces and then the relationship among the commercial indices of the kernel and nut was determined by different statistical methods. The results of this study showed that the quantitative and qualitative indices related to kernel and nut morphology reviled a significant decrease with increasing number of nut per ounce. The nut and kernel length (r= .0.433) showed a higher relationship with ounce as compared to the other traits. The suture opening and shell thickness had the highest coefficient of variation (C.V.), indicating a high range of variations between different nuts in one ounce. In this study, the indices related to the kernel were less effective than the nut on ounce index. The kernel hectoliters, which is a valuable commercial index for determining the quality and health of the kernel, is not significantly different in ounces, indicating no significant difference in the kernel quality of Iranian commercial cultivars with an increase in ounces. The kernel% was significantly affected (P<0.01) by ounce in all four cultivars. In this study, the highest kernel% was observed in Owhadi (57.39), Ahmad-Aghaei (56.35), Kaleh-Ghoochi (53.92) and Akbari (53.30) cultivars, respectively. Therefore, Owhadi had the highest and Akbari had the lowest kernel%. The findings indicated that kernel% in the round cultivars was more affected by the shell thickness and the stretched cultivars by the kernel. The results showed that there was a negative correlation (r= 0.439) between ounces and kernel% in evaluated cultivars.

    Keywords: Pistachio, Ounce, Kernel density estimator, Iranian commercial cultivars
  • Maryam Afrousheh *, Hojjat Hasheminasab
    Introduction

    The common pistachio psylla, Agonoscena pistaciae (Hemiptera: Psylloidea), is one of the most important pests found in pistachio orchards in Iran, that annually causes great economic damages on pistachio yield. The application of sulfur as a pesticide was one of the strategies used in orchards in the recent years but with negative and positive effects as have been reported. The purpose of this review is to investigate sulfur as a pesticide.

    Materials and Methods

    All pesticides used in the United States must be registered by the Environmental Protection Agency (EPA), based on scientific studies demonstrating their applications without posing risks on people or the environment. Elemental sulfur as a natural component was registered by EPA for application as the insecticide, fungicide, and rodenticide on several hundred of feed crops, ornamental plants, turfs, and residential sites.

    Results

    The available studies indicate that the application of sulfur within the authorized limits has low toxicity in people and non-target species.

    Conclusion

    All pesticides containing sulfur as individual active ingredient are acceptable for application in an organically managed orchard. Pesticides containing sulfur can be applied using acceptable techniques without causing unreasonable adverse effects on people or the environment.

    Keywords: EPA, Pesticides, Pistachio, Sulfur, Toxicity
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال