به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

m. mayahi

  • این مطالعه در مورد تاثیر واکسیناسیون آنفلوانزای پرندگان H9N2 بر انتشار بافتی و پاسخ ایمنی در بلدرچین انجام شد. یک صد و بیست جوجه بلدرچین ژاپنی به 6 گروه مساوی تقسیم و تا پایان دوره آزمایش در مکان های مجزا تحت شرایط یکسان و دسترسی آزاد به آب و خوراک نگه داری شدند. قبل از واکسیناسیون جهت تعیین میزان عیار پادتن ضد آنفلوانزا از ورید بال تعدادی از جوجه بلدرچین ها خون گیری انجام شد و در زمان تعیین شده 4 گروه از بلدرچین ها در 21 روزگی با دو دهم میلی لیتر واکسن غیرفعال آنفلوانزای پرندگان H9N2 موسسه واکسن و سرم سازی رازی زیر پوست پشت گردن واکسینه شدند و دو گروه به عنوان کنترل واکسینه نشدند. سه هفته بعد دو گروه از بلدرچین های واکسینه مجددآ واکسینه شدند دو هفته بعد از واکسیناسیون دوم، جوجه های 3 گروه با یک دهم میلی لیتر از مایع آلانتوییک حاوی EID50 105 ویروس آنفلوانزای H9N2 به روش چشمی- بینی تلقیح شدند. جوجه ها بعد از تلقیح، روزانه 2 بار ازنظر ثبت نشانه های درمانگاهی بررسی می شدند. نمونه های خون در روزهای 42، 56، 63 و 70 جهت تعیین تیتر پادتن ضد ویروس آنفلوانزای H9N2 به روش ممانعت از هماگلوتیناسیون گرفته شد. در روزهای 3،1 و 6 پس از تلقیح، 3 جوجه از گروه های چالش شده و کنترل به روش تصادفی انتخاب و بعد از آسان کشی کالبدگشایی شدند. نمونه های بافتی از نای، ریه، طحال، کبد، روده و مغز جهت ردیابی ویروس گرفته شد. پس از آماده کردن نمونه های بافتی ویروس به روش RT-PCR ردیابی شد. در این بررسی نشان های بالینی و جراحات کالبد گشایی در بلدرچین های آلوده مشاهده نشد. میزان شناسایی ویروس از بافت های بلدرچین های دوبار واکسینه-چالش شده، به شکل معنی داری از یک بار واکسینه-چالش شده کمتر بود (P≤0.05)و واکسیناسیون از بروز نشانه های بالینی و تکثیر ویروس در دستگاه تنفس و گوارش بلدرچین جلوگیری نمود. این بررسی نشان داد واکسیناسیون بلدرچین ضد آنفلوانزای پرندگان H9N2 برای حفاظت بلدرچین از نشانه های بالینی و جلوگیری از تکثیر ویروس در دستگاه تنفس وگوارش ضروری است. همچنین دوبار واکسیناسیون نسبت به یک بار واکسیناسیون به شکل معنی داری از دستگاه تنفس و دستگاه گوارش بهتر حفاظت می نماید (P≤0.05).
    Elahe Golgol, M Mayahi *, Z Boroomand, H Shoshtary
    Influenza viruses can multiply in quails and be transmitted to other animal species. As vaccination reduces virus shedding in chickens, the effect of the killed H9N2 avian influenza virus (AIV) on tissue distribution and virus shedding was evaluated in quails. One hundred 20-day-old quails were divided into six equal groups, kept in separate pens, and fed ad libitum. Before vaccination, blood samples were randomly collected from the wing veins. Four groups were vaccinated with the inactivated H9N2 Razi Institute vaccine at 21 days subcutaneously at the back of neck. Three weeks later, two groups were re-vaccinated. Two weeks later, at the age of 56 days, three groups were challenged with 100 μL of allantoic fluid containing 105 EID50 H9N2 through the oculonasal route. Blood samples were collected from quails at 42, 56, 63, and 70 days from each group to determine AIV antibodies by the hemagglutination inhibition test. Three quails were randomly selected and euthanized from each group on days 1, 3, and 6 post-inoculation (PI). Tissue samples were collected, and the RT-PCR test was performed. No clinical signs or gross lesions existed in any of the groups during the experiment. However, the virus was detected in different tissues on the first, third, and sixth days after the challenge in unvaccinated challenged birds. Virus detection was significantly more frequent in the quails vaccinated once and challenged than in the twice-vaccinated challenged group (P≤0.05). On the third day of PI, the virus was detected in some organs of the challenged groups. On the sixth day of PI, the virus was detected only in the lungs of two unvaccinated and once-vaccinated challenged birds. It was concluded that the vaccination of quails against AIV H9 is necessary to protect them from clinical signs, as well as respiratory tract and intestine replication. Two-time vaccination significantly protects the respiratory and intestine tracts, compared to one-time vaccination (P≤0.05).
    Keywords: Detection, Antibody titer, Clinical Signs, gross lesion
  • ویروس بیماری نیوکاسل یک تهدید جدی برای صنعت بین المللی طیور است. بنابراین، برای تعیین نقش پرندگان خانگی (طوطی سانان و گنجشک سانان) در گسترش و اپیدمیولوژی آن، وجود این ویروس در این پرندگان بررسی شد. در این مطالعه سواب مدفوع و کلواک از 63 طوطیسان و 37 گنجشک سان به همراه نمونه بافت پرندگان مرده شامل پیش معده، نای، ریه و لوزه ها از بازارهای پرورش و فروش و ارجاع شده به دانشکده دامپزشکی شهید چمران جمع آوری شد. جداسازی ویروس با تزریق سوسپانسیون نمونه ها به مایع آلانتوییک تخم های بارور شده انجام شد و NDV در مایعات آلانتوییک بدست آمده توسط RT-PCR (واکنش زنجیره ای پلیمراز رونویسی معکوس) شناسایی شد. NDV در 13 نمونه آلانتوییک ردیابی شد. توالی بخشی از ژن F ده نمونه مثبت مورد بررسی قرار گرفت و رابطه ژنتیکی آنها با یکدیگر و همچنین با سایر جدایه های موجود در بانک ژن مشخص شد. در نتیجه،هر ده ویروس در جایگاه زیر ژنوتیپ VII.1.1 (VIId) قرار گرفتند. با توجه به توالی محل برش اسید آمینه پروتیین F، ده جدایه NDV ولوژنیک تشخیص داده شد. همچنین تمامی توالی ها مشابه یکدیگر و سایر ایزوله های ایرانی بودند. علاوه بر این، الگوی 112RRQKR/F117 ، توالی اسید آمینه اصلی در محل برش پروتیین F برای جدایه های ژنوتیپ VII.1.1 (VIId) بود.

    E .Khalafi, Z .Boroomand *, M. Mayahi, M. R .Seyfi Abad Shapoui

    Newcastle disease virus (NDV) is a serious threat to the international poultry industry. Therefore, to determine the role of pet birds (Psittaciformes and Passeriformes) in its spread and epidemiology, the presence of this virus in these birds was investigated. In this study, fecal and cloaca swabs from 63 Psittaciformes and 37 Passeriformes, along with tissue samples of dead birds, including proventriculus, trachea, lungs, and tonsils, were collected from breeding and sales markets as well as the birds referred to Faculty of Veterinary Medicine, Shahid Chamran University of Ahvaz, Ahvaz, Iran. Isolation of the virus was performed by injecting the suspension of the samples into the allantoic fluid of fertilized eggs, and NDV was detected in the achieved allantoic fluids by reverse transcription polymerase chain reaction. The NDV was detected in 13 allantoic samples. The partial F gene sequences of 10 positive samples were investigated, and their genetic relationship with each other as well as with other isolates in the gene bank was marked. Consequently, subgenotype VII.1.1 (VIId) was in the locus of all 10 viruses. By the amino acid cleavage site sequences of F protein, 10 isolates were determined as velogenic NDV. Moreover, all sequences were similar to each other and other Iranian isolates. Furthermore, the 112RRQKR/F117 pattern was the main amino acid (aa) sequence in the F-protein Cleavage site for VIId genotype isolates.

    Keywords: F-protein, (VIId) genotype, RT-PCR, Psittaciforme, Passeriformes
  • فروغ مکی، زهرا برومند*، منصور میاحی، مسعودرضا صیفی آباد شاپوری

    بیماری نیوکاسل به عنوان یکی از مهم ترین بیماری های صنعت طیور، خسارات اقتصادی فراوانی به همراه دارد. پژوهش حاضر به هدف بررسی نقش ویروس بیماری نیوکاسل در سندرم های تنفسی گله های جوجه گوشتی، در استان های خوزستان و اصفهان می باشد. بدین منظور از بافت های نای، ریه و لوزه های سکومی 20 گله جوجه ی گوشتی (هر استان 10 گله) دارای علایم تنفسی در مناطق مختلف این دو استان نمونه گیری به عمل آمد. نمونه ها به تخم مرغ جنین دار 9 تا 11 روز تلقیح شدند. واکنش RT-PCR برای ردیابی ویروس بیماری نیوکاسل بر روی مایع آلانتوییک انجام شد. از 20 گله مورد مطالعه، این ویروس در نه گله جداسازی و شناسایی شد. توالی 330 نوکلیوتیدی در  ناحیه شکست ژن F ویروس، در نه جدایه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج آزمون RT-PCR حاکی از جداسازی ویروس بیماری نیوکاسل از سندرم های تنفسی در 50% گله های گوشتی استان خوزستان و 40% گله های گوشتی استان اصفهان بود. از نه جدایه ی مذکور، سه مورد در ژنوتیپ II و شش مورد در تحت ژنوتیپ VIId از کلاس II ویروس بیماری نیوکاسل قرار گرفتند و جدایه هایی از هر دو ژنوتیپ در هر دو استان حضور داشتند. تنوع موارد یافت شده ی جدایه ی VIId در استان خوزستان، بیشتر از استان اصفهان بود. جدایه های متعلق به ژنوتیپ II در این مطالعه، با سویه های پاکستانی، چینی و نیجریه ای شباهت داشتند و سایر جدایه ها نیز با سویه های ایرانی پیشین مشابه بودند.

    کلید واژگان: بیماری نیوکاسل, علائم تنفسی, گله های گوشتی, آزمون RT-PCR, ژن F
    F. Maki, Z. Boroomand *, M. Mayahi, M. R .Seyfi Abad Shapouri

    Newcastle disease, as one of the most important diseases of the poultry industry, has many economic losses. The aim of this study was to investigate the role of Newcastle disease virus in respiratory syndromes of broiler flocks in Khuzestan and Isfahan provinces. For this purpose, tissue samples (trachea, lung, and cecal tonsils) were taken from ten dead birds of 20 broiler farms with respiratory symptoms in different regions of these two provinces. Samples were inoculated into 9 to 11 days old embryonated chicken eggs. The RT-PCR was performed to detect Newcastle disease virus on allantoic fluid. Out of 20 studied flocks, the virus was isolated and identified in nine flocks. The 330 base pair nucleotide sequence in the F gene virus cleavage site was examined in 9 isolates. The results of RT-PCR test showed that Newcastle disease virus was isolated from respiratory syndromes in 50% of broiler flocks in Khuzestan province and 40% of broiler flocks in Isfahan province. Of the 9 isolates, 3 were in genotype II and 6 were in genotype VIId of class II Newcastle disease virus, and isolates of both genotypes were present in both provinces. The variety of VIId isolates found in Khuzestan province was more than Isfahan province. Isolates belonging to genotype II in this study were similar to Pakistani, Chinese and Nigerian strains, and other isolates were similar to previous Iranian strains.

    Keywords: Newcastle disease, respiratory symptoms, Broiler flocks, RT-PCR test, F gene
  • پاستورلوز طیور (وبای مرغی) بیماری مهمی است که پرندگان اهلی و وحشی را در بسیاری از نقاط جهان مبتلا می سازد. این بیماری اغلب توسط سویه های تیپ کپسولی A پاستورلا مولتوسیدا اتفاق می افتد، اگرچه سایر تیپ های کپسولی باکتری نیز گاهی موجب وقوع آن می شوند. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی تاثیر برخی آدجوانت ها بر میزان ایمنی زایی و محافظت کنندگی باکترین پاستورلا مولتوسیدا در مرغ و مقایسه آن با واکسن مرسوم تجاری در ایران طراحی گردید. بدین منظور نیمچه های تخم گذار هشت هفته ای دو بار و به فاصله سه هفته مورد واکسیناسیون قرارگرفتند. بررسی ایمنی زایی واکسن ها از طریق آزمون الایزای غیرمستقیم خانگی (In-house indirect ELISA) و با ارزیابی عیار آنتی بادی سرم در روزهای 7، 14 و 21 پس از اولین واکسیناسیون و 14 پس از دومین ایمن سازی انجام شد. عوارض جانبی احتمالی توسط یک متخصص بیماری های طیور ثبت گردید. به منظور ارزیابی میزان محافظت-کنندگی واکسن ها، پرندگان تحت آزمایش دو هفته بعد از دومین ایمن-سازی با LD50 2 (Lethal dose 50) از یک سویه حاد ارگانیسم مورد چالش قرارگرفتند. تعداد جوجه های زنده و سالم تا روز هفت پس از چالش، به عنوان میزان محافظت کنندگی در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که واکسن های حاوی آدجوانت های روغنی مونتاناید ISA 70 و مونتاناید ISA 71 (با یا بدون ساپونین) نسبت به واکسن دارای هیدروکسید آلومینیم و نیز واکسن تجاری موجب پاسخ ایمنی قوی تری شدند (05/0˂P). فقط واکسن های حاوی آدجوانت های روغنی توانستند محافظت قابل توجهی را در مقابل چالش القاء نمایند (05/0˂P). اغلب جوجه های تحت آزمایش التهابات زردرنگی را در محل تلقیح نشان دادند. به نظر می رسد واکسن های ساخته شده با مونتاناید ISA 70 و مونتاناید ISA 71 واکسن های غیرفعال جدید و موثری هستند که قادرند محافظت قابل توجهی را در مقابل بیماری وبای مرغی ایجاد نمایند.

    R. Ghadimipour *, M .Ghorbanpoor, D. Gharibi, M. Mayahi, A. R. Jabbari

    Avian pasteurellosis (fowl cholera) is an important disease affecting domestic and wild birds all over the world. Although the capsular type A of Pasteurella multocida is mostly involved, other capsular types are occasionally incriminated. The present study aimed at investigating the effect of some adjuvants on immunogenicity and protectivity of P. multocida bacterin in chickens, compared to an Iranian commercial vaccine. Eight-week-old chicken pullets were double vaccinated with an interval of three weeks. Vaccine immunogenicity testing was conducted using an in-house indirect enzyme-linked immunosorbent assay and assessing serum antibody titers at 7, 14, and 21 days post-primary and 14 days post-secondary immunization. The possible adverse effects were recorded by a poultry-disease expert. For evaluating the vaccine protection rate, chickens were subjected to 2×Lethal Dose 50%of a virulent P. multocida strain two weeks post-secondary immunization. The rate of live and normal animals was regarded as protection rate 7days after the exposure. The findings showed that oil adjuvants Montanide ISA 70-and Montanide ISA 71-containingvaccines (with or without saponin) caused a powerful immune reaction than the aluminum adjuvanted vaccine and commercial vaccine (P<0.05). Significant protection against challenge was merely induced by the oil adjuvanted vaccines (P<0.05). The majority of the studied chickens showed inflammation at the injection site (yellow) throughout the trial. Vaccines made by Montanide ISA 70 and Montanide ISA 71 are novel and effective inactivated vaccines that are able to cause significant protection to fowl cholera disease.

    Keywords: Adjuvants, Chicken, Pasteurella multocida, vaccine
  • بدیهی است که اردکها نقش برجسته ای را در انتقال بیمار آنفلوانزا به مزارع طیور دارند و بعلت اهمیت واکسیناسیون در کاهش و دفع ویروس، این مطالعه به منظور ارزیابی واکسن کشته ی ویروس آنفولانزای پرندگانH9N2 بر تکثیر و دفع ویروس در جوجه اردک انجام گرفت. یک صد قطعه جوجه ی اردک خریداری و بعد از خون گیری از 20 جوجه، به طور تصادفی در 4 اطاق مجزا تحت شرایط استاندارد مشابه نگه داری شدند. گروه اول و دوم در 9 روزگی با واکسن کشته ی ویروس آنفولانزای پرندگانH9N2 واکسینه شدند. گروه دوم و سوم در 30 روزگی با یک دهم میلی لیتر مایع آلانتوییک حاوی EID50 105 ویروس آنفلوانزا H9N2 با تلقیح داخل بینی چالش شدند. گروه چهارم به عنوان شاهد نگه داری شدند. جوجه ها روزانه 2 بار از نظر نشانه های درمانگاهی بررسی شدنذ. در روزهای1 ، 3، 5 و 8 پس از چالش، 3 جوجه از هر یک از گروه ها به روش تصادفی انتخاب و پس از تهیه سوآب کلواک و نای به روش انسانی کشته شدند و نمونه های بافتی از نای، ریه، طحال، روده، کبد و مغز، برای ردیابی ویروس به روش RT-PCR تهیه شد. نتایج نشان داد هیچ گونه نشانه بالینی در گروه های چالش مشاهده نشد. در گروه واکسن- چالش فقط در سواب کلواکی دفع ویروس مشاهده شد درحالیکه در گروه چالش تعداد موارد مثبت سواب های نای بیشتر از کلواکی بود. در گروه چالش ژنوم ویروس بیشتر درنمونه های ریه و نای ولی درگروه واکسن-چالش بیشتر درنمونه های روده ردیابی شد. این مطالعه نشان داد واکسیناسیون اردک ها ضد ویروس آنفلوانزای پرندگان H9N2 منجر به کاهش تکثیر ویروس در بافت ها و دفع ویروس در اردک های چالش شده می شود.

    M .Abdi Haji, M. Mayahi *, Z. Boroomand, A. Shoushtari

    Ducks play an important role in the transmission of avian influenza to poultry farms. Because of the importance of vaccination in reducing virus shedding, this study evaluated avian influenza-killed vaccine H9N2 on tissue distribution and shedding of avian influenza virus H9N2 in ducklings. One hundred-day-old ducklings were purchased and, after bleeding from 20 birds, were kept in four separate rooms under standard conditions. Groups 1 and 2 were vaccinated at 9 days, and groups 2 and 3 were challenged with 0.1 ml of allantoic fluid containing 105 EID50 (A/chicken/Iran/Aid/2013(H9)) virus intranasally at 30 days. Group 4 chicks were kept as the control group. Chicks were observed two times daily. On days 1, 3, 5, and 8 after inoculation, 3 chicks were randomly selected from each group and cloaca and trachea swabs samples were collected from each bird. Then the ducklings were euthanized and trachea, lung, spleen, intestine, liver, and brain tissue samples were collected for molecular detection. The virus was detected in the tissues and tracheal and cloacal swabs by polymerase chain reaction (PCR), and anti-AIV titres were measured by HI test. The results showed no clinical signs in the challenged groups. In the vaccinated challenged group, virus was detected only in cloacal swabs, but in the unvaccinated challenged group, virus was detected more in tracheal swabs than in cloacal swabs. In challenged-unvaccinated chicks, virus was detected in the trachea and lungs, and in challenged-vaccinated birds, virus was detected in the intestines. In conclusion, vaccinating ducks against the AI H9N2 virus reduced shedding and tissue distribution of AI viruses in challenged ducks.

    Keywords: avian influenza virus H9N2, replication, shedding, Vaccination, ducklings
  • منصور میاحی*، زهرا برومند، فروغ طلازاده، فرید یگانه
    آستروویروس های بوقلمون (TAstV)، به عنوان یکی از عوامل ایجاد سندرم التهاب روده در جوجه بوقلمون ها مطرح هستند. هدف از  این مطالعه، بررسی آلودگی تعدادی از گله های صنعتی بوقلمون مبتلا به اسهال به آستروویروس ها با روش  RT-PCR و به دنبال آن  تعیین توالی ژنوم ویروس های ردیابی شده می باشد. برای این منظور 30 گله بوقلمون زیر سه هفته با نشانه های اسهال و یا چسبندگی مدفوع در اطراف مقعد ازگله های بوقلمون استان زنجان انتخاب شدند. از هر گله 10 بوقلمون انتخاب و از روده کوچک آن ها نمونه گیری انجام گرفت. RT-PCR و سکانس محصول PCR صورت گرفت و ژن پلیمراز نمونه مثبت تعیین توالی نوکلیوتیدی شد. ویروس در 8 گله مثبت ارزیابی شد. توالی های به دست آمده در این مطالعه با توالی های موجود در بانک ژن مقایسه شدند و درخت فیلوژنی بر اساس توالی نوکلیوتیدی بخشی از ژن پلیمراز رسم شد و همه ی 8 جدایه به دست آمده در این تحقیق در شاخه آستروویروس بوقلمون 2 (TAstv) قرار گرفتند. سویه های بدست آمده بیشترین شباهت را به آستروویروس بوقلمون تیپ 2 سویه های لهستانی داشتند. بررسی خصوصیات مولکولی آستروویروس های ردیابی شده کمک به شناخت تنوع ژنتیکی این ویروس ها نموده و در پیشگیری و کنترل بیماری های روده ای جوجه بوقلمون ها موثر است.
    کلید واژگان: آستروویروس, بوقلمون, RT-PCR, ایران
    M. Mayahi *, Z. Boroomand, F. Talazade, F. Yagane
    Turkey Astroviruses (TAstV) is one of the key factors in the emergence of the enteritis syndromes in poults. The aim of this study was to investigate the astrovirus contamination of some industrial turkey flocks with diarrhea in Zanjan province of Iran by RT-PCR and then to determine the genome sequence of the detected viruses. For this purpose, Samples were collected from 30 suspected turkeys' flocks less than 3 weeks ages with clinical signs, diarrhea or fecal pest around vent during 2018-2019. From each suspected flock, randomly ten turkeys were collected and after euthanized, post mortem performed and probable gross lesions were noted in special work sheet. The RT- PCR was performed. The analysis of the nucleotide sequences and their related amino acids was performed. The virus was detected in eight (66/26%) out of 30 flocks.The nucleotid sequences obtained in this study were compared with the sequences in the gene bank and the phylogenetic tree was drawn, ased on the polymerase genes and amino acid sequences obtained from GenBank all eight isolates obtained in this study were in the branch of Astrovirus turkey 2 ( TAstv). These strains most closely resembled the Polish Astrovirus turkey 2 strains.It was concluded that astrovirus play roles in turkeys flock enteritis and farmer should consider prevention and control of turkey's intestinal diseases.
    Keywords: Astrovirus, Turkey, RT-PCR, Iran
  • زهرا برومند*، منصور میاحی، آناهیتا رضایی، محسن قربیانی
    آدنوویروس ها عوامل عفونی رایج در طیور در سراسر جهان هستند و گستره ی وسیعی از حدت ها و علایم بالینی را نشان می دهند. اهمیت حضور عفونت های آدنوویروسی علاوه بر خسارات اقتصادی، همراهی آن هاباسایر بیماری های ویروسی می باشد. هدف از این پژوهش، ردیابی مولکولی آدنوویروس و بررسی هیستوپاتولوژی جراحت های کبدی جوجه های گوشتی در موارد مشکوک به هپاتیت ویروسی دارای گنجیدگی در استان های مرکزی و قم می باشد. در این راستا از 10 گله ی ماکیان گوشتی دارای تلفات در هر استان ، زمستان 97 و بهار 98، نمونه های کبد جدا شد. مرغ های این گله هادرسنین6 تا 41 روزگی بودند. جهت بررسی مولکولی، PCR بر روی ناحیه متغیر Loop1 در ژن هگزون انجام شد. جهت بررسی هیستوپاتولوژی، قسمتی از بافت-های کبد درون فرمالین بافر 10 درصد قرار داده شدند و پس از انجام مراحل روتین در آزمایشگاه پاتولوژی، مورد بررسی میکروسکوپی قرار گرفتند. نهایتا 9 گله از 20گله ی مورد بررسی، در آزمایش PCR، مثبت بودند.این موارد مثبت پس از تعیین توالی در گروه ژنوتیپی E و D آدنوویروس های مرغی و سروتیپ های 8b وD11 قرار گرفتند. همچنین در مطالعه ی میکروسکوپی کبدهای مبتلا، نکروز همراه با نفوذ هتروفیل های متعدد در اطراف این مناطق و درون سینوزییدهای کبدی مشاهده گردید. در هسته هپاتوسیت های سالم اطراف مناطق نکروز شده گنجیدگی درون هسته ای بازوفیلیک دیده شد. با تایید حضور ویروس عامل IBH در این استان ها، لزوم برنامه های پیشگیری در فارم های مادر و گوشتی مورد توجه قرار گیرد.
    کلید واژگان: آدنوویروس پرندگان, هپاتیت ویروسی دارای گنجیدگی, ژنوتیپ D & E, استان مرکزی و قم
    Z. Boroomand *, M. Mayahi, A. Rezaie, M. Ghorbiani
    Adenoviruses are common infectious agents in poultry around the world and show a wide range of clinical signs and symptoms. The importance of the presence of adenovirus infections, in addition to economic losses, is associated with other viral diseases.The purpose of this study was the molecular detection of Fowl adenoviruses and histopathological  examination of liver lesions in broiler chickens suspected of inclusion body hepatitis in Markazi and Ghom provinces, Iran. In this regard, the liver samples with macroscopic lesions were collected from dead birds of ten broiler chicken flocks of these provinces in the winter of 97 and spring 98. The chickens of these flocks were at the age of 6 to 41 days. For molecular analysis, PCR was performed on L1 (Loop1) region of the hexon gene. For histopathology, a portion of the liver tissues were placed in 10% formalin. After routine procedures in the pathology laboratory, microscopically examined. Eventually, 9 flocks from the 20 flocks were positive in the PCR test. These positive products were sequenced. These adenoviruses belonged to the D and E genotypes and D11 and 8b serotypes of avian adenoviruses. Also, in the microscopic study of the affected liver, necrosis with several heterophilia infiltration around these regions and within the liver sinusoid was observed. In the nucleus of healthy hepatocytes around the necrosis regions, the inclusion of intra-basophilic nucleus was observed. Confirmation of the presence of the IBH agent in these provinces, the need for prevention programs in mother and broiler farms should be considered.
    Keywords: Avian Adenovirus, inclusion body hepatitis, D, E genotypes, Qom, Markazi provinces
  • سعید ارازی، منصور میاحی *، فروغ طلازاده، زهرا برومند، رمضانعلی جعفری

    پیشینه:

     آدنوویروس‌های پرندگان (FAdVs) به طور گسترده در سراسر جهان پخش شده‌اند، و گونه‌های پرندگان اهلی در تمام سنین حساس هستند. آدنوویروس‌های پرندگان (FAdVs) می‌تواند به 5 گونه مختلف (A-E) با ژنوتیپ‌های مختلف و 12 سروتیپ تقسیم شوند. برخی از ژنوتیپ‌ها یا سروتیپ‌ها باعث سندرم هپاتیت-هیدروپر کاردیوم (HPS)، هپاتیت همراه با گنجیدگی درون هسته‌ای (IBH)، و زخم‌های سنگدانی آدنوویروسی (AGE) می‌شوند.

    هدف

    شناسایی FAdVs از نظر سرولوژی و مولکولی و توالی یابی FAdV در گله‌های ماکیان گوشتی استان گلستان.

    روش کار

    از دی 1396 تا خرداد 1397 بافت‌های کبدی و نمونه‌های خون از 31 گله ماکیان گوشتی مشکوک به IBH جمع آوری شدند. واکنش زنجیره‌ای پلیمراز (PCR) بر روی نمونه‌های کبدی انجام شد و نمونه‌های مثبت توالی یابی شدند و آنتی بادی علیه FAdVs با آزمون ایمونوسوربنت متصل به آنزیم (ELISA) اندازه‌گیری شد.

    نتایج

    از 31 گله، 29 گله (5/93%) دارای تیترهای بالای آزمون الایزا برای FAdVs بودند و 22 گله (96/70%) در آزمون PCR مثبت بودند. آنالیز توالی یابی نشان داد که جدایه‌ها متعلق به ژنوتیپ D و E آدنوویروس هستند.

     نتیجه‌گیری: 

    هپاتیت همراه با گنجیدگی درون هسته‌ای ایجاد شده توسط FAdVs به طور فزاینده‌ای در گله‌های ماکیان گوشتی استان گلستان در گردش هستند و برای تدوین اقدامات پیشگیرانه، توجه بیشتر و برنامه‌های پایش مزارع مرغ مادر و ماکیان گوشتی لازم است. همچنین واکسیناسیون مزارع طیور در ایران نیاز به مطالعات تکمیلی بیشتری دارد.

    کلید واژگان: آدنوویروس, هپاتیت همراه با گنجیدگی درون هسته ای, ایران‏, شناسایی مولکولی, سرولوژی
    S. Arazi, M. Mayahi *, F. Talazadeh, Z. Boroomand, R. A. Jafari
    Background

    Fowl adenoviruses (FAdVs) are distributed widely throughout the world, and domestic avian species of all ages are susceptible. Fowl aviadenoviruses (FAdVs) can be separated into 5 different species (A-E) with various genotypes and 12 serotypes. Some geno- or serotypes induce hepatitis-hydropericardium syndrome (HPS), inclusion body hepatitis (IBH), and adenoviral gizzard erosion (AGE).

    Aims

    Detect FAdVs serologically and molecularly and sequencing of FAdVs in broiler flocks in Golestan province.

    Methods

    From December 2017 to June 2018 liver tissues and blood samples were collected from 31 broiler flocks suspected of IBH. Polymerase chain reaction (PCR) was applied on liver samples and the positive samples were sequenced and antibody against FAdVs was measured by enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA).

    Results

    Out of 31 flocks, the titers of 29 flocks (93.5%) were high in ELISA test for FAdVs and 22 flocks (70.96%) were positive in PCR test. Sequence analysis indicated the isolates belonged to D and E genotype of adenovirus.

    Conclusion

    Inclusion body hepatitis caused by FAdVs, are spreading increasingly in broiler flocks of Golestan province and more attention and surveillance programs of breeder and broiler farms are needed to develop preventive measures. Moreover, vaccination of poultry farms in Iran should be considered by more complement studies.

    Keywords: Adenovirus, Inclusion body hepatitis, Iran, Molecular identification, Serology
  • رحیم قدیمی پور*، مسعود قربانپور، داریوش غریبی، منصور میاحی، احمد رضا جباری

    مطالعه حاضر با هدف تایید مولکولی، تعیین تیپ کپسولی و بررسی 12 عامل مهم حدت شامل ompH، oma87، sodA، sodC، hgbA، hgbB، exBD-tonB، nanB، nanH، ptfA، pfhAوtoxA 18 جدایه طیوری پاستورلا مولتوسیدا از مناطق مختلف ایران به همراه یک سویه از ارگانیسم که از موارد همه گیری پاستورلوز در مناطق شمالی کشور جداسازی شده بود، و نیز بررسی کشندگی جدایه های حاد در جنین و نیمچه ماکیان طراحی گردید. برای تایید مولکولی جدایه های مورد آزمایش از پرایمرهای اختصاصی ژن kmt1 و برای تعیین تیپ کپسولی و شناسایی عوامل حدت آن ها از روش PCR چندگانه و پرایمرهای اختصاصی ژن های مسئول بیوسنتز کپسول و ژن های کدکننده عوامل حدت ارگانیسم بهره برده شد. تمام جدایه ها از نظر مولکولی تایید شدند ولی از نظر تیپ کپسولی، 16 جدایه (8/88 درصد) به همراه سویه جداشده از موارد همه گیری پاستورلوز متعلق به تیپ A بوده و دو جدایه (1/11درصد) غیرقابل تیپ بندی بودند. آزمایش شناسایی عوامل حدت نشان داد که 100 درصد جدایه ها دارای شش ژن حدت sodC، hgbA، hgbB، nanB، nanHو ptfAمی باشند. ژن های oma87، exBD-tonB، ompH، sodAو pfhAنیز به ترتیب در 4/94، 4/94، 3/83، 6/66 و 7/27 درصد از جدایه ها حضور داشتند درحالی که هیچ کدام از آن ها حامل ژن toxAنبودند. جهت تعیین میزان کشندگی 50 درصد جدایه ها برای جنین ماکیان (Chicken embryo lethal dose 50) (CELD50) و نیز محاسبه دوز کشندگی 50 درصد آن ها در ماکیان (Lethal dose 50) (LD50)، رقت های مختلف پنج جدایه حاد واجد اکثر ژن های حدت و نیز سویه جداشده از موارد همه گیری پاستورلوز به ترتیب به تخم مرغ های جنین دار و نیمچه های تخم گذار تلقیح گردیدند. بر اساس نتایج محاسبه CELD50، با اینکه هر شش جدایه قادر به تلف نمودن جنین ماکیان بودند ولی سویه جداشده از موارد همه گیری پاستورلوز به عنوان حادترین جدایه مشخص گردید. نتایج آزمایش تعیین LD50 نشان داد که هیچ کدام از پنج جدایه حاد قادر به تلف نمودن پرندگان تحت آزمایش نبودند در حالی که میزان LD50 سویه جداشده از موارد همه گیری پاستورلوز 101×5 واحد تشکیل دهنده پرگنه به ازای هر پرنده (cfu/case) محاسبه گردید و این سویه به عنوان حادترین جدایه تحت بررسی شناسایی شد. یافته های پژوهش جاری نشان داد با اینکه جدایه های پاستورلا مولتوسیدای طیور ایران حاوی اغلب ژن های حدت بوده و حادترین آن ها قادر به تلف نمودن جنین ماکیان نیز بودند ولی هیچ کدام از این جدایه ها توانایی عفونی سازی نیمچه ماکیان را نداشته و حدت سویه های جداشده از پرندگان مبتلا به شکل فوق حاد بیماری در طی همه گیری ها، به مراتب بالاتر می باشد. داده های مطالعه حاضر می تواند در طراحی واکسن های جدید و کارآمدی که قادر به ایجاد محافظت قابل قبول در جمعیت های دامی باشند، مفید واقع گردد.

    کلید واژگان: پاستورلا مولتوسیدا, پاستورلوز طیور, عوامل حدت, CELD50, LD50
    R Ghadimipour*, M Ghorbanpoor, D Gharibi, M Mayahi, A.R Jabbary

    Present study was designed in order to molecular confirmation, capsular typing and detection of 12 important virulence factors include ompH, oma87, sodA, sodC, hgbA, hgbB, exBD-tonB, nanB, nanH, ptfA, pfhA and toxA in 18 Pasteurella multocida avian isolates from different areas of Iran with a strain of the organism was isolated from the epidemic pasteurellosis in the Northern region, and also survey of acute isolates lethality in poultry embryos and pullet. Molecular confirmation of tested isolates was performed using specific primers of kmt1. As well, capsular typing and detection of virulence factors of isolates were performed by application of multiplex PCR method and using specific primers of capsule biosynthesis genes and genes encoding virulence factors of organism. All isolates were confirmed molecularly but based on the results of capsular typing, 16 (88.8%) isolates with strain isolated from epidemic pasteurellosis were identified as type A and 2 (11.1%) as untypeable isolates. Detection of virulence genes showed that all studied isolates has six virulence genes of sodC, hgbA, hgbB, nanB, nanH and ptfA. The oma87, exBD-tonB, ompH, sodA and pfhA genes were respectively present in 94.4, 94.4, 83.3, 66.6 and 27.7% of the isolates, but there was not any toxA positive isolates. To determine the chicken embryo lethal dose 50 (CELD50) and lethal dose 50 (LD50) of the isolates, different dilutions of five acute isolates containing the majority of virulence genes as well as strain isolated from epidemic pasteurellosis were respectively inoculated to embryonated chicken eggs and lying pullets. Based on the results of CELD50, though all six isolates were able to waste the poultry embryos, but strain isolated from epidemic pasteurellosis was recognized as the most acute isolate. Results of LD50 test showed that none of the five acute isolates were able to waste the studied pullets while the LD50 of strain isolated from epidemic pasteurellosis was determined 5 × 101 colony forming unit per bird (cfu/case), and this strain was identified as the most acute understudy isolate. The findings of this study showed that, despite the presence of the majority of virulence genes in P. multocida avian isolates in Iran, and that the most acute isolates were able to waste the poultry embryos but they were not infectious to lying pullets, and virulence of strains isolated from birds with hyperacute form of the disease is far higher. Our data could be useful in the design of new and efficient vaccines that would be acceptable protection in animal populations.

    Keywords: Pasteurella multocida, Avian pasteurellosis, Virulence factors, CELD50, LD50
  • M.R.Seify abad Shapour *, M.Mayahi, S.A.Pourbakhsh

    Î II prell.:nt against reecnt virulent strains or in/ectious bursal disease virus (IBDY), a local isolaLe of the virus was propagated in bursal tissue, l(lfIllali/.ed and used I(lr vaccine production. An experimental vaccine adjll\anted hy oil ISA-70 was prepared and compared with a commercial IBDY-NDY inactivatcd vaccine. A single injection or the two vaccines proteeted chickens against mortality hut the oil adjuvanted bursal derived vaccine conli:rred a higher percent or bursal protection.

    Keywords: Chickens, oil-emulsion vaCCine, Infectious Bursal Oisease virus, vaccination
سامانه نویسندگان
  • منصور میاحی
    منصور میاحی
    استاد تمام بهداشت و بیماریهای پرندگان، دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهید چمران اهواز، Shahid Chamran University of Ahvaz. Ahvaz-Iran
  • دکتر مائده میاحی
    دکتر مائده میاحی
    استادیار معماری، موسسه آموزش عالی کارون، اهواز، ایران
اطلاعات نویسنده(گان) توسط ایشان ثبت و تکمیل شده‌است. برای مشاهده مشخصات و فهرست همه مطالب، صفحه رزومه ایشان را ببینید.
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال