فهرست مطالب mari maleki
-
رشد دیپلماسی انرژی و شبکه ای شدن سیاست خارجی کشورها باعث شده فعل و انفعالات در یک کشور و یک سازمان بقیه جهان را نیز تحت تاثیر خود قرار دهد. در یک بازه زمانی طولانی، کشورهای عضو اوپک به عنوان مهم ترین بازیگران تصمیم گیرنده در بازار انرژی نقش آفرینی می کردند؛ اما به مرور بازیگرانی مانند روسیه تصمیم گرفتند برای تاثیرگذاری بیشتر به همکاری و تعامل بیشتر با کشورهای دارنده انرژی، به خصوص اوپک بپردازند. بر این اساس، ایتلافی در قالب اوپک پلاس به وجود آورده اند که روسیه و عربستان بزرگ ترین بازیگران تصمیم گیرنده در این ایتلاف محسوب می شوند. روسیه به دنبال نقش آفرینی بیشتر در بازار انرژی و جایگزین کردن خود به جای آمریکا در منطقه است و اعضای اوپک هم به دنبال کاهش وابستگی به غرب و تنوع بازار فروش و سلطه بر بازار قیمت گذاری. دو طرف ارزیابی کرده اند که نزدیکی آن ها باعث رشد بازار و قدرت بیشتر خواهد شد. سوال مقاله این است که روسیه چه رویکردی را در اوپک پلاس دنبال می کند؟ و این ایتلاف چه مزایایی برای روسیه داشته است؟ مقاله به روش تبیینی، در چارچوب دیپلماسی انرژی، رویکرد سیاست انرژی روسیه را به دو بخش قبل و بعد از تشکیل اوپک پلاس تقسیم کرده است. زمینه هایی همچون نفت شیل و بحران قیمت ها باعث شده نگرش روسیه از رقابت به همکاری تغییر کند. با توجه به حضور روسیه در این ایتلاف، مطرح شدن روسیه به عنوان بازیگر مهم در تعیین قیمت بازار نفت، بالا بردن منافع سیاسی و اقتصادی، برهم خوردن توازن ریاض-واشنگتن و همکاری بیشتر عربستان-روسیه از مزایایی است که روسیه در این ایتلاف کسب کرده است.کلید واژگان: روسیه, دیپلماسی انرژی, اوپک پلاس, نفت, بحران قیمت}The growth of energy diplomacy and networking has caused more interaction at the international level In a long period of time, the OPEC member countries played a role as the most important decision-making players in the energy market, but over time, players like Russia decided to cooperate and interact more with the energy-owning countries, especially OPEC, in order to have more influence, and formed a coalition in the form of OPEC Plus. Russia and Saudi Arabia are its biggest players. Russia seeks to play a greater role in the energy market and replace itself instead of America in the region, and OPEC members seek to reduce dependence on the West and diversify the sales market and dominate the pricing market. Both sides realized that their proximity leads to market growth and more power. The question of the article is, what approach does Russia follow in OPEC+? What advantages has this alliance had for Russia? In the framework of energy diplomacy, the article has divided the approach of Russia's energy policy into two parts before and after the formation of OPEC Plus. Fields such as shale oil, the price crisis have caused Russia's attitude to change from competition to cooperation. Considering the presence of Russia in this alliance, Russia's emergence as an important player in determining the price of oil market,raising political and economic interests, disrupting the balance between Riyadh and Washington, and greater cooperation between Saudi Arabia and Russia are among the advantages that Russia has in this The coalition has won.Keywords: Russia, energy diplomacy, OPEC+, Oil, price crisis}
-
ترکیه با اجرای پروژه سدسازی گاپ بر روی رودخانه دجله و فرات حق انحصاری بهره برداری از آن را برای خود می داند و کنترل آب جریان یافته به کشورهای پایین دست را نیز در کنترل خود دارد. همین عامل نارضایتی این کشورها را موجب شده و مشکلاتی را بخصوص از جنبه امنیتی برای کشورهای مجاور به وجود آورده است. با توجه به تاثیرات بهره برداری پروژه گاپ بر کشورهای پایین دست، مقاله پیش روی این سوال را مطرح می کند که ترکیه در احداث سدهای پروژه گاپ چه اهداف سیاسی و امنیتی را دنبال می کند؟ و احداث این سدها چه تاثیری بر امنیت ایران خواهد گذاشت؟ مقاله با رویکردی پژوهشی و با بهره گیری از مکتب کپنهاگ این مفروضات را در نظر گرفته است که پروژه گاپ در طول چندین دهه با توجه به سیاست های اعلامی ترکیه تغییر ماهیت داده است و از ابزاری فنی و توسعه ای تبدیل به امری امنیتی شده است. ترکیه با بهره برداری از این سد به دنبال اهداف هژمونی خواهانه، در دست گیری کنترل کردهای منطقه و همچنین به دنبال معاوضه نفت و آب در منطقه می باشد. همچنین از تاثیرات این پروژه بر ایران می توان به خطر افتادن امنیت هویتی، خطرات محیط زیستی، شوری زمین و امنیت غذایی و کشاورزی نام برد که در مقاله مورد بررسی قرار می گیردکلید واژگان: امنیت, ایران, ترکیه, گاپ, مکتب کپنهاک}By implementing the Gap dam project on the Tigris and Euphrates rivers, Turkey has the exclusive right to use it and controls the water flowing to the downstream countries. This factor has the dissatisfaction of these countries and has created problems, especially in terms of security, for the neighboring countries. Considering the effects of the GAP project exploitation on the downstream countries, the article raises the question, what political and security goals does Turkey pursue in the construction of GAP project dams? And what effect will the construction of these dams have on Iran's security? With a research approach and using the Copenhagen school, the article has taken into account the assumptions that the GAP project has changed its nature over several decades according to the declared policies of Turkey and has turned from a technical and development tool into a security issue. By exploiting this dam, Turkey is pursuing hegemonic goals, taking control of the Kurds in the region, and also seeking to exchange oil and water in the region. Also, the effects of this project on Iran can be mentioned as jeopardizing identity security, environmental hazards, soil salinity, and food and agricultural security, which are discussed in the article.Keywords: security, Iran, Turkey, gap, Copenhagen School}
-
عراق کشوری مهم در همسایگی ایران، دارای اقوام و قومیت های متعددی است. اکثر جمعیت آن شیعه می باشند که به دلیل تسلط «حزب بعث» هیچ گاه نتوانستند به ایفای نقش در این کشور بپردازند و امور کشور همواره در دست سنی های منطقه بوده است. پس از سقوط صدام توسط نیروهای آمریکایی شاهد تغییرات اساسی در این کشور بوده ایم. از جمله این موراد جایگاه و موقعیت گروه های مختلف در بافت تصمیم گیری در عراق است. هر چند فرقه گرایی همچنان در این کشور مهم ترین عامل نا آرامی در کشور به حساب می آید؛ اما با توجه به اینکه نیروهای سابق دیگر قدرت را در دست نداشته اند، زمینه های حضور شیعیان در این کشور فراهم شد. با توجه به درک این موراد و تغییر اوضاع، این مقاله در نظر دارد به این سوال پاسخ دهد، سقوط صدام چه نقشی در وضعیت قدرت یابی شیعیان در عراق در دوره نوری المالکی داشته است؟ فرض بر این است که سقوط صدام موجب خروج شیعیان از انزوا، پررنگ شدن نقش مرجعیت و هدایت شیعیان عراق در امور کشور، حضور در احزاب مهم کشور و در دست گرفتن مهم ترین پست های حکومتی، نقش آفرینی در نیروی امنیتی کشور در قالب حشدالشعبی شده است. مقاله به روش توصیفی-تحلیلی و با از طریق گرداوری منابع کتابخانه ای سعی دارد فرضیات ارایه شده را مورد واکاوی قرار دهد.کلید واژگان: عراق, شیعه, مرجعیت, حشد الشعبی, نوری المالکی}Iraq is an important country in the neighborhood of Iran, it has a mosaic texture that includes many tribes and ethnicities. The majority of the country's population is made up of Shias, who could not play a role due to the dominance of the Sunni Baath Party. After the fall of Saddam by the American forces, we have seen fundamental changes in this country. Among these is the position of different groups in the context of decision-making in Iraq. Although sectarianism is still the most important cause of unrest in the country, but due to the fact that the former forces are no longer in power, the grounds for the presence of Shiites in this country have been provided. According to the understanding of this matter and the change in the situation, this article intends to answer the question, what role did the fall of Saddam play in the situation of Shiites gaining power in Iraq during Nouri al-Maliki's era? The hypothesis of this article is that the fall of Saddam led the Shiites to come out of isolation, the role of authority and guidance of the Iraqi Shiites in the affairs of the country became stronger, the presence in the country's important parties and holding the most important government positions, playing a role in the country's security force in the form of Hashd al-Shaabi. It is the subject of the article. The article examines the assumptions by descriptive-analytical method and library compilation.Keywords: Iraq, Shia, Marjayat, Hashd al-Shaabi, Nouri al-Maliki}
-
در سیاست جهانی دایما متحول شونده قرن 21 نقش انرژی از اهمیت استراتژیک برخوردار بوده است. استفاده از منابع انرژی و گرینش بهترین مسیر انتقال آن یک امتیاز استراتژیک برای کشورهای ساحلی به حساب می آید. بر همین اساس، جمهوری اسلامی ایران و روسیه به عنوان دولت های ساحلی دریای خزر دارای کارویژه متفاوت در دریای خزر به حساب می آیند. روسیه به عنوان کشور مدعی که تسلط بر منابع کشورهای جداشده از روسیه را دنبال می کند و ایران به عنوان بهترین مسیر انتقال انرژی که در این عرصه ادعاهای قابل اثباتی را مطرح می کند، در سیاست خارجی گاه در کنار هم و گاه در تقابل یکدیگر قرار می گیرند. با توجه به سوال پژوهش حاضر در مورد کیفیت رویکرد منطقه ای و فرامنطقه ای ایران و روسیه و دولت های تاثیرگذار بر منابع انرژی دریای خزر، فرضیه پژوهش این است که گرچه ایران و روسیه در زمینه جلوگیری از نفوذ قدرت های فرامنطقه ای به ویژه آمریکا همسویی دارند اما در چگونگی بهر ه برداری، کنترل و صدور منابع انرژی دریای خزر به عنوان رقیب یکدیگر محسوب می شوند و یافته های پژوهش نیز این مسئله را مورد اثبات قرار می دهد که رویکرد سیاست خارجی ایران و روسیه در حوزه انرژی دریای خزر از همسانی کافی برخوردار نیست. بنابراین، اهداف ایران و روسیه در حوزه انرژی، سیاست انحصارطلبی، ورود به بازار انرژی منطقه ای و فرامنطقه ای، مبارزه با تروریسم، مداخله گرایی و حضور قدرت های خارجی در الگوی دوستی و دشمنی این دو کشور، متغیرهایی اند که به روش تحلیلی-تبیینی مورد بررسی قرار می گیرد.
کلید واژگان: دریای خزر, ایران, روسیه, منابع انرژی, مسیر انتقال}In the Permanent global politics of the 21st century, the role of energy has been of strategic importance. The use of energy and transfer is as a strategic advantage to a coastal country. Accordingly, the Islamic Republic of Iran and Russia, as the Caspian coastal states, are central players in the region's energy policy. Russia, as a state that claims to dominate the resources of the countries separated from Russia, and Iran, as the best route for energy transfer that makes credible claims in this area, are at odds with each other in foreign policy. The central question of this study is what is the quality of Iran-Russia regional and trans-regional policy approach to the Caspian energy issue? On this basis, the research hypothesis is that although Iran and Russia are in agreement on preventing the penetration of transnational powers, especially the United States, they are competitors in how to exploit, control and export Caspian energy resources. The findings and research findings also prove that the Iranian-Russian foreign policy approach to the Caspian energy field is not sufficiently consistent. Therefore, in this study, Iran's and Russia's goals in the field of energy, monopoly policy, regional and trans-regional energy market entry, counterterrorism, intervention and presence of foreign powers in the pattern of friendship and hostility between the two countries are variables that are Analytical-explanatory is examined on the basis of the theory of neorealism.
Keywords: Caspian Sea, Iran, Russia, Energy Resources, Transmission Route} -
منطقه قفقاز جنوبی دستخوش یک سری بحرانها و منازعاتی است که برای سالیان متمادی تداوم یافته و حداقل در آینده نزدیک نیز نمی توان برای حل و فصل آنها امیدوار بود. به نظر می رسد نقش و حضور روسیه در این بحرانها تعیین کننده است. لذا واکاوی منافع روسیه در بحرانهای مذکور می تواند در شناخت ریشه ها و ابعاد این بحرانها و ترسیم چشم انداز حل و فصل آنها کمک کننده باشد. بر این اساس، در این مطالعه با بررسی مناقشات موجود در قفقاز جنوبی و روابط کشورهای این منطقه با روسیه، تلاش شده است در چارچوب مفروضات مکتب نیوریالیسم به این سوال پاسخ داده شود که روسیه در این مناقشات چه نقشی دارد و چه اهداف و منافعی را دنبال می کند. یافته های پژوهش در راستای بررسی و پاسخگویی به این سوال نشان می دهد که روسیه بر اساس رویکرد سیاسی و امنیتی خود منطقه خارج نزدیک بویژه قفقاز جنوبی را حوزه نفوذ طبیعی خود تعریف کرده است. از این منظر هرگونه مداخله خارجی و شکل گیری زمینه های نفوذ کشورهای غربی در آن منطقه را برنمی تابد و لذا از طریق مداخله در مناقشات موجود و کمک به تداوم آنها زمینه های وابستگی کشورهای منطقه به روسیه و جلوگیری از نفوذ قدرت های دیگر را دنبال می کند. در این مطالعه، چارچوب نظری پژوهش نیوریالیسم در روابط بین الملل، روش پژوهش توصیفی تحلیلی و شیوه گردآوری اطلاعات کتابخانه ای است.
کلید واژگان: انهای منطقه ای, نئورئالیسم, هژمون گرایی, روسیه, قفقاز جنوبی}The South Caucasus region faces a series crises and conflicts that have persisted for many years, and in the near future, we cannot be hoped for a settlement. Russia's role in these crises seem to be decisive. Therefore, the analysis of Russia's interests in these crises can help identify the roots and dimensions of these crises and draw a vision of their resolution. In this study, by examining the conflicts in the South Caucasus and Russia's relations with the countries of this region, it has been attempted to answer the main question in the framework of neorealism school. The research question is: What role does Russia play in these conflicts and what goals and interests are pursued by this country? The findings of the research show that Russia, according to its political and security approach, has defined the near abroad, especially the South Caucasus, as its natural sphere of influence. Russia, therefore, does not tolerate any foreign intervention and influence of Western countries in that region. By intervening in existing conflicts and helping to continuation of the crisis, Russia pursues a policy of dependence of the countries of the region on Russia and the prevention of the influence of other powers. In this study, theoretical framework of research is neo-realism in international relations; the research method is descriptive-analytic; and the method of collecting information and data was library.
Keywords: Regional crises, Neorealism, Hegemony, Russia, South Caucasus} -
دریای خزر به دلیل وجود منابع غنی نفت و گاز و وضعیت نوین ژیوپلیتیک در جایگاه مهم ترین منطقه ی اوراسیا قرار گرفته و در صدر مناطقی است که به شدت از چالش های ژیوپلیتیک تاثیر می پذیرد. در گذشته حضور قدرت های بزرگ در حوزه خزر به عنوان یک مسئله به حساب می آمد، اما بعد از فروپاشی شوروی اختلاف بر سر منابع دریا موجب تنش در روابط میان کشور های ساحلی و گسترش رقابت های امنیتی- راهبردی میان آنها شده است. بنابراین، موضوع تامین امنیت انرژی، مسیرهای انتقال انرژی و تمایل دولت های کوچک حاشیه دریای خزر به حضور قدرت های فرامنطقه ای (آمریکا، چین و اتحادیه اروپا) به ویژه ایالات متحده آمریکا، به منظور مقابله با تهدیدات امنیتی، به عنوان عاملی برای مقابله با نفوذ روسیه و ایران، زمینه ساز رشد نظامی گری در منطقه خزر گردیده است. بنابراین، با توجه به این واقعیت این سوال مطرح می شود که منابع انرژی چه تاثیری بر حضور نظامی قدرت های بزرگ در حوزه دریای خزر داشته است؟ فرضیه پژوهش حاضر این است که به دلیل نیازمندی و اهمیت منابع انرژی از دلایل اصلی حضور نظامی قدرت-های فرامنطقه ای و مداخله گرایی آنها در منطقه ی خزر ارزیابی می شود. در این پژوهش از روش تبیینی استفاده می شود و یافته های علمی پژوهش حاضر این است که برای آمریکا و متحدان استراتژیک آن علاوه بر منابع انرژی، انتقال مسیر حمل و نقل انرژی ورای قلمرو روسیه و ایران حایز اهمیت است. چین و روسیه گرچه در حوزه ی خزر هم شریک و هم رقیب هم محسوب می شوند اما منافع مشترک آنها موجب کاهش نفوذ آمریکا و متحدان استراتژیک آن شده است.
کلید واژگان: دریای خزر, منابع انرژی, نظامی گری, آمریکا, چین, اتحادیه اروپا}
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
©2000-2024 magiran.com All Rights Reserved.