zarbakht ansari pirsaraei
-
این پژوهش به منظور ارزیابی اثر دوره سرمایی در کبک های ماده چوکار و تاثیر صفات تولیدمثلی و فراسنجه های خونی انجام شد. در این پژوهش از 104 قطعه کبک مولد بالغ استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل تیمار شاهد (بدون اعمال سرما) و تیمارگروه در معرض سرما بودند. این پژوهش طی3 هفته و در قالب طرح کاملا تصادفی با پنج تکرار در گروه شاهد و پنج تکرار در گروه سرما انجام گرفت. ارزیابی پارامترهای تولید مثلی در پایان دوره و ارزیابی پارامترهای خونی هر هفته یک بار در سه فاز انجام شد. نتایج حاصل از بررسی شاخص های تولیدمثلی نشان داد که دوره سرما در میانگین نرخ تولید تخم، میانگین نرخ باروری و نرخ جوجه درآوری کل تفاوت معن داری با گروه شاهد ایجاد نکرد (P>0.05). نسبت هتروفیل به لنفوسیت در فازهای مختلف دوره سرما نسبت به گروه شاهد افزایش معنی داری نشان داد (P<0.05). میزان پروتئین کل پلاسما، آلبومین،گلوبولین و هموگلوبین پس از اعمال سرما در فازهای مختلف خونگیری نسبت به گروه شاهد افزایش معنی داری را نشان داد (P<0.05). یافته های حاصل از این پژوهش نشان داد که سرما اثر تحریک کننده ایی بر پاسخ ایمنی داشت و سبب کاهش تعداد لنفوسیت ها و افزایش تعداد هتروفیل ها شد. به نظر می رسد سرما می تواند سبب افزایش پاسخ های ایمنی و کاهش نرخ تولید تخم در کبک چوکار شود که احتمالا منجر به اختلال در عملکرد تولیدمثلی می شود.کلید واژگان: کبک چوکار, شاخص تنش, سرما, باروریThis research was conducted to evaluate the effect of the cold period on female Chukar partridges and its impact on reproductive traits and hematological parameters. A total of 104 adult breeding partridges were used in this study. The experimental treatments included a control group (without cold exposure) and a cold-exposed group. The research was carried out over 3 weeks in a completely randomized design with five repetitions in the control group and five repetitions in the cold-exposed group. The evaluation of reproductive parameters was performed at the end of the period, and the evaluation of hematological parameters was conducted once a week in three phases. The results of the analysis of reproductive indices showed that the cold period did not significantly differ in terms of egg production rate, fertility rate, and hatching rate compared to the control group (P>0.05). The heterophil-to-lymphocyte ratio significantly increased in different phases of the winter period compared to the control group (P<0.05). The total plasma protein, albumin, globulin, and hemoglobin levels after cold exposure in different blood sampling phases showed a significant increase compared to the control group (P<0.05). The findings of this study showed that cold exposure had a stimulating effect on the immune response, leading to a decrease in lymphocyte count and an increase in heterophil count. It is suggested that cold exposure may enhance immune responses and reduce egg production rates in Chukar partridges, possibly resulting in reproductive performance disorders.Keywords: Chukar Partridges, Stress Index, Cold, Fertility
-
زمینه مطالعاتی:
تنش گرمایی به عنوان یکی از چالش برانگیزترین تنش های های زیست محیطی می تواند عملکرد رشد را کاهش دهد. جوجه های گوشتی به دلیل نداشتن غدد عرقی به تنش گرمایی حساس هستند.
هدفمطالعه حاضر به منظور بررسی اثر تنش گرمایی ملایم و مزمن بر عملکرد رشد، صفات لاشه، فراسنجه های خونی، کیفیت گوشت و بیان نسبی ژن های اسیدچرب سنتاز و لیپوپروتئین لیپاز جوجه های گوشتی انجام گرفت.
روش کاربرای این منظور تعداد 150 قطعه جوجه گوشتی نر یک روزه سویه راس 308 در قالب یک طرح کاملا تصادفی، با 3 تیمار (دمای نرمال (طبق توصیه سویه راس 308)، دمای ملایم (27 درجه سیلسیوس) و دمای بالا (32 درجه سیلسیوس))، 5 تکرار و 10 پرنده در هر تکرار از 1 تا 42 روزگی نگهداری شدند.
نتایجنتایج نشان داد که افزایش وزن جوجه های تحت دمای بالا (تنش گرمایی مزمن) در دوره ی پایانی (25 تا 42 روزگی) و کل دوره (1 تا 42 روزگی) پایین تر از جوجه های تحت دمای عادی بود (05/0<p). قرار گرفتن در معرض تنش گرمایی مزمن به طور قابل توجهی وزن نسبی چربی محوطه بطنی، گلوکز و تری گیسرید پلاسما و مالون دی آلدهید گوشت سینه جوجه های گوشتی را افزایش داد (05/0<p). تنش گرمایی مزمن همچنین موجب افزایش بیان نسبی ژن لیپوپروتئین لیپاز سینه جوجه های گوشتی گردید (05/0<p). بیان نسبی ژن اسیدچرب سنتاز نیز در کبد پرندگان در معرض تنش گرمایی ملایم و مزمن به طور معنی داری افزایش یافت (05/0<p).
نتیجه گیری کلی:
به طور کلی، قرار گرفتن در معرض تنش گرمایی مزمن موجب کاهش بیشتر عملکرد و افزایش چربی لاشه و افزایش بیان نسبی ژن -های اسیدچرب سنتاز در کبد و لیپوپروتئین لیپاز در سینه گردید.
کلید واژگان: جوجه گوشتی, تنش گرمایی, لیپوپروتئین لیپاز, اسید چرب سنتازIntroductionHeat stress as one of the most challenging environmental stresses can growth performance. Broilers are sensitive to heat stress due to the lack of sweat glands. The temperature range for most poultry species is between 16 and 26 degrees Celsius. Heat stress reduces welfare, growth performance, high mortality and large economic losses changes in carcass composition, lipid profile and lipolytic capacity are high under heat stress conditions because heat stress causes significant increases in catabolic and stress hormones (epinephrine, cortisol, and glucagon). Jestrbesk et al. (2017) reported that heat stress increases the activity of fatty acid synthetase (which converts malonyl-CoA to acyl-ACP and acyl-ACP to myristat or palmitate), acetyl cocarboxylase (which it converts acetyl-CoA to malonyl-CoA) and acyl-coasynthetase (which converts myristate to myristate-CoA and palmitate to palmitate-CoA). Liver and adipose tissue are rich in fatty acid synthase, but more than 90% of fatty acid is synthesized in the liver of broiler chickens, and adipose tissue is only responsible for storage (Ijiri et al. 2016). Heat stress, through the increase of lipoprotein lipase in adipose tissue of animals, increases the capacity to harvest and store intestinal and liver-derived triglyceride in adipose tissue (Lu et al. 2007).
Material and MethodsThe present study was performed to investigate the effect of mild and chronic heat stress on growth performance, carcass traits, blood parameters, meat quality and relative expression of broiler fatty acid synthase and lipoprotein lipase genes. For this purpose, 150 one-day-old male broilers of Ross 308 strain in a completely randomized design with 3 treatments (normal temperature (according to the recommendation of Ross 308 strain), mild stress (27 °C) and chronic stress (32 °C), 5 replicates and 10 birds were kept in each replication from 1 to 42 days. The diet was based on corn and soybean meal and formulated according Ross (308) requirements for three period of starter (1-10 d), growth (11-24 d) and finisher (25-42 d) days. Body weight gain and feed intake was measured periodically and calculated during the whole experiment on a pen basis, and the feed conversion ratio was calculated subsequently. At day 42 of age, two birds per pen were randomly selected, weighed, and slaughtered. After slaughter, percentage of carcass, breast, thigh, abdominal fat, pancreas, liver, heart, bursa of fabricius and spleen were calculated as a ratio of the live weight. To determine the meat quality, 50g of left breast muscle was collected in plastic bags and stored at a negative temperature of 20°C. Meat quality parameters including water holding capacity, moisture, ash, pH, fat, protein, malondialdehyde and total antioxidant activity were measured. Data were analyzed using the general Linear Model procedures of SAS 9.1. When the analysis of variance was significant, Duncan's multiple-range test was used to separate the means. Statements of statistical significance were based on P<0.05.
Results and DiscussionThe results showed that the weight gain of chicks under chronic heat stress in the final period (25 to 42 days) and the whole period (1 to 42 days) was lower than chickens under normal temperature (P <0.05). Exposure to chronic heat stress significantly increased the relative weight of abdominal fat, plasma glucose and triglycerides, and malondialdehyde of broiler breast meat (P <0.05).In agreement with the present result, El-Husseiny and Krieger (1980) also reported that the abdominal fat of broiler chickens under 32 degrees Celsius temperature was more than that of chickens raised at 22 degrees Celsius. Mujahid et al. (2007) stated that heat stress increases plasma levels of fatty acids, triglycerides and cholesterol. The increase of these parameters is probably due to the release of glucocorticoids and the movement of fats, especially triglycerides from the tissues. In agreement with the present result, Lu et al. (2017) reported an increase in the level of malondialdehyde in the breast meat of broilers exposed to chronic heat stress. Heat stress leads to the creation of oxidative stress by increasing the production of free radicals, and the oxidative stress created during heat stress causes an increase in the level of malondialdehyde in skeletal muscles (Vosough-Ghanbari et al. 2010).Chronic heat stress also increased the relative expression of broiler lipoprotein lipase gene in broiler chickens (P <0.05). The relative expression of fatty acid synthase gene also increased significantly in the liver of birds exposed to mild and chronic heat stress (P <0.05). Fatty acid synthase is the limiting enzyme in last step of the synthesis of long-chain fatty acids in animals and the catalysis of acetyl-CoA and malonyll-CoA to fatty acids (Smith 2003). Fatty acid synthesized by liver are incorporated into triacyllglycerols and transported as very low- density lipoproteins (VLDL), which provide this key energy source for other tissues for immediate use or provides storage (Flees et al. 2017).Studies suggest that under stress conditions, high levels of corticosterone and plasma insulin can increase the expression level of LXRa mRNA, which in turn activates the expression of liver SREBp-LC mRNA (Janowski et al. 1999). Therefore, LXRa and SREBp-LC can activate the transfer of key genes required for fat synthesis, such as fatty acid synthase and acetyl cocarboxylase (Demeure et al. 2009). Lu et al. (2007) stated that chronic heat stress negatively affects fat storage and meat quality in broiler chickens, and through the increase of lipoprotein lipase in the adipose tissue of animals, it increases the capacity of harvesting and storing intestinal and liver-derived triglycerides in fat tissue.
ConclusionIn general, exposure to chronic heat stress further decreased yield and increased carcass fat and increased the relative expression of fatty acid synthase genes in the liver and lipoprotein lipase in the breast.
Keywords: Broiler, Heat stress, Lipoprotein lipase, Fatty acid synthase -
سابقه و هدف
بهره گیری از فرآورده های جانبی صنایع لبنی به عنوان منابع خوراکی جدید در راستای کاهش هزینه های پرورش دام اهمیت فراوانی دارد. پودر آب پنیر باقی مانده پنیر یا پروتیین کازیین شیر است که از پروتیین های حیوانی مورد استفاده در زنجیره غذایی انسانی می باشد. آب پنیر به دلیل دارای بودن تعادل مناسب مواد مغذی، قابلیت استفاده در جیره دام های پرواری را دارد. پودر آب پنیر می تواند باعث کاهش مصرف کنسانتره شود بدون اینکه هیچ گونه تاثیر منفی بر اضافه وزن روزانه و ضریب تبدیل خوراک داشته باشد، لذا هدف از این تحقیق بررسی اثر سطوح مختلف پودر آب پنیر در جیره بر عملکرد رشد، قابلیت هضم ظاهری مواد مغذی و برخی فراسنجه های خونی بره های نر پرواری آمیخته زل بود.
مواد و روش هابرای انجام این پژوهش تعداد 24 راس بره پرواری آمیخته زل با میانگین سن 52/0±5/4 ماه و میانگین وزن اولیه 2±24 کیلوگرم در قالب یک طرح کاملا تصادفی به مدت 90 روز مورد بررسی قرار گرفتند. تیمارهای آزمایشی شامل تیمار شاهد (بدون افزودن پودر آب پنیر در جیره) و تیمارهای حاوی 5/1، 3 و 5/4 درصد پودر آب پنیر در جیره بودند. تجزیه شیمیایی پودر آب پنیر مورد استفاده شامل pH، 8/5 الی 8/6، پروتیین خام 5/12 درصد، لاکتوز 64 درصد، چربی کل 5/1 درصد، رطوبت 5/4 درصد بود. پودر آب پنیر مورد استفاده در تحقیق در سطوح مختلف پس از مخلوط شدن با جیره مصرفی در اختیار دام های آزمایشی قرار گرفت. خوراک روزانه به صورت جیره کاملا مخلوط در دو نوبت در اختیار دام ها قرار گرفت و مقدار مصرف روزانه آن ثبت شد. وزن کشی دام های آزمایشی هر 14 روز با رعایت 12 ساعت محرومیت از خوراک انجام شد. اندازه گیری قابلیت هضم ظاهری مواد مغذی و فراسنجه های خونی، در روزهای پایانی آزمایش و نیز بررسی صفات لاشه، با کشتار دام های آزمایشی در روز 90 آزمایش انجام شد.
یافته هانتایج عملکرد رشد دام های آزمایشی نشان داد که تفاوت معنی داری در وزن پایان دوره پروار، ماده خشک مصرفی و افزایش وزن روزانه بین تیمارهای آزمایشی وجود داشت (05/0>P)؛ طوری که بالاترین وزن پایانی و افزایش وزن روزانه در تیمار حاوی 5/4 درصد پودر آب پنیر و بیشترین ماده خشک مصرفی در تیمار حاوی 3 درصد پودر آب پنیر مشاهده شد. نتایج قابلیت هضم ظاهری مواد مغذی نشان داد که تفاوت معنی داری در قابلیت هضم ظاهری ماده خشک، پروتیین خام و الیاف نامحلول در شوینده خنثی بین تیمارهای آزمایشی وجود داشت (05/0>P). بالاترین قابلیت هضم ظاهری ماده خشک و پروتیین خام در تیمار حاوی 5/4 درصد پودر آب پنیر و بالاترین قابلیت هضم ظاهری الیاف نامحلول در شوینده خنثی در تیمار حاوی 3 درصد آب پنیر مشاهده شد. نتایج برخی فراسنجه های خونی نشان داد که تفاوت معنی داری در غلظت گلوکز، تری گلیسرید، HDL و نیتروژن اوره ای خون بین تیمارهای آزمایشی وجود داشت (05/0>P). نتایج صفات کمی لاشه بره های پرواری نشان داد که تفاوت معنی داری در وزن لاشه گرم، درصد لاشه گرم، وزن لاشه سرد، درصد لاشه سرد، درصد ران و درصد سردست بین تیمارهای آزمایشی وجود داشت (05/0>P). نتایج صفات کیفی لاشه بره های پرواری نشان داد که تفاوت معنی داری در میزان اکسیداسیون چربی عضله راسته در 48 ساعت بعد از کشتار بین تیمارهای آزمایشی وجود داشت (05/0>P).
نتیجه گیرینتیجه کلی تحقیق حاضر نشان داد که وزن پایان پروار، ماده خشک مصرفی و قابلیت هضم ظاهری مواد مغذی با مصرف سطوح 3 و 5/4 درصد پودر آب پنیر بهبود یافت. درصد لاشه بالاتر و بهبود در قطعات با ارزش لاشه در تیمار حاوی 3 درصد پودر آب پنیر وجود داشت.
کلید واژگان: بره پرواری, پودر آب پنیر, قابلیت هضم مواد مغذی, عملکرد رشد, فراسنجه های خونیBackground and objectivesThe use of dairy by-products as a new feed source in order to reduce the costs of raising livestock is very important. Whey powder is a residual cheese or casein, which is one of the animal proteins used in the human food chain. It is also a feed source of protein and contains some useful minerals. Whey can be used in the diet of livestock due to its proper nutrient balance. Also, the fact that whey can reduce the consumption of concentrate without any negative effect on daily weight gain and feed conversion ratio, so the purpose of this study was performed to investigate the effect of using different levels of whey powder in diet on growth performances traits, apparent digestibility of nutrients and some blood parameters in fattening male crossed Zell lambs.
Materials and methodsTo perform this study, 24 mixed fattening Zell lambs were examined with a means age of 4.5±0.52 months and a means initial weight of 24±2 kg in a completely randomized design for 90 days. Experimental treatments included control treatment (without adding whey powder in the diet) and treatments containing 1.5, 3 and 4.5% whey powder in the diet. Chemical analysis of whey powder used included pH, 6.8 to 5.8, protein 12.5%, lactose 64%, fat 1.5%, moisture 4.5%. Whey powder used in the study was given to the experimental animals at different levels after mixing with the diet. The daily diet was given as a TMR to the animal twice and the amount consumed was recorded. Live weight measurement was performed every 14 days with 12 hours of feed and water deprivation. Measurement of the apparent digestibility of nutrients in the last days of the experiment as well as the study of carcass traits and blood parameters were performed on day 90 of the experiment.
ResultsThe growth performance results of experimental lambs showed that there was a significant difference in end weight, DMI and daily weight gain between experimental treatments (P <0.05); So that the highest final weight and daily weight gain was observed in the treatment containing 4.5% whey and the highest dry matter intake was observed in the treatment containing 3% whey. The results of apparent digestibility of nutrients showed that there was a significant difference in apparent digestibility of dry matter, crude protein and NDF between experimental treatments (P<0.05). The highest apparent digestibility of dry matter and crude protein was observed in the treatment containing 4.5% whey and the highest apparent digestibility of NDF was observed in the treatment containing 3% whey. The results of some blood parameters showed that there was a significant difference in the concentration of glucose, triglyceride, HDL and BUN between experimental treatments (P<0.05). The results of quantitative traits of carcasses of fattening lambs showed that there was a significant difference in hot carcass weight, hot carcass percentage, cold carcass weight, cold carcass percentage, thigh percentage and shoulder percentage between experimental treatments (P<0.05). The results of qualitative traits of carcasses of fattening lambs showed that there was a significant difference in the rate of TBARS of the straight muscle 48 hours after slaughter between experimental treatments (P <0.05).
ConclusionThe overall result of the present study showed that the weight at the end of the fattening period, dry matter intake and also the apparent digestibility of nutrients were significantly improved by consuming 3 and 4.5% levels of whey powder. There was a higher carcass percentage and improvement in valuable carcass parts in the treatment containing 3% whey powder.
Keywords: Fattening lambs, Whey powder, Nutrient digestibility, Growth performance, blood parameters -
این پژوهش با هدف مطالعه ی تاثیر روغن کتان و پودر زنجبیل بر عملکرد تولیدی و پروفایل اسیدچرب زرده تخم مرغ در مرغ مادر گوشتی طی سه دوره 28 روزه انجام گرفت. تعداد 200 قطعه مرغ مادر گوشتی راس 308 با سن 45 هفته و به صورت طرح کاملا تصادفی فاکتوریل (2×4) شامل 2 سطح زنجبیل (صفر و 5/1 درصد) و 4 سطح کتان (صفر، 1، 2 و 3 درصد) در 8 تیمارآزمایشی 5 تکرار 5 قطعه مرغ در هر تکرار انجام شد. فقط در دوره 28 تا 56 و 56 تا 84 روزگی تولید تخم مرغ تحت تاثیر پودر زنجبیل و روغن کتان و اثرات متقابل آن ها قرار گرفت (05/0>p). در کل دوره تنها پودر زنجبیل و اثرات متقابل پودر زنجبیل و روغن کتان باعت افزایش تولید تخم مرغ شده بود (05/0> p). در هیچکدوم از دوره ها روغن کتان و اثرات همزمان پودر زنجبیل و روغن کتان برای وزن تخم مرغ تاثیری نداشت، و تنها اثرات پودر زنجبیل در دوره 56 تا 84 روز معنی دار بود که باعث کاهش وزن تخم مرغ شد (05/0> p). فراسنجه توده تخم مرغ فقط در دوره 28 تا 56 و 56 تا 84 روزگی و کل دوره، تحت تاثیر پودر زنجبیل و روغن کتان و اثرات همزمان آن ها قرار گرفت (05/0> p). مصرف روغن کتان و همزمان پودر زنجبیل و روغن کتان منجر به افزایش معنی دار اسیدهای چرب زرده تخم مرغ و کاهش معنی دار نسبت امگا 6 به امگا 3 شد (05/0>p). درکل، مکمل کردن جیره مرغ مادر با سطح 5/1 درصد زنجبیل و سطح 2 درصد روغن کتان اثر مثبتی بر عملکرد تولیدی و پروفایل اسیدچرب زرده تخم مرغ دارد.کلید واژگان: آنتی اکسیدان, امگا3, اسید چرب زرده, تولید تخم مرغ, مرغ مادرThe aim of this study was to investigate the effect of flaxseed oil and ginger powder on production performance and egg yolk fatty acid profile in broiler hens during three periods of 28 days. Number 200 pieces of Ross 308 broiler chicken with 45 weeks of age and in a completely random factorial design (2×4) including 2 levels of ginger (zero and 1.5%) and two levels of flax (zero, 1, 2 and 3%) in 8 experimental treatments 5 replications of 5 hens per replication were performed. Only in the period of 28 to 56 and 56 to 84 days, egg production was affected by ginger powder and flax oil and their mutual effects (P<0.05). In the whole period, only ginger powder and the mutual effects of ginger powder and flax oil increased egg production (P<0.05). In none of the periods, linseed oil and the simultaneous effects of ginger powder and linseed oil had no effect on egg weight (P>0.05), and only the effects of ginger powder in the period 56 to 84 days were significant, which caused a decrease in egg weight (P<0.05). Egg mass measurement was affected by ginger powder and linseed oil and their simultaneous effects only in the period of 28 to 56 and 56 to 84 days and the whole period (P<0.05). Consumption of flaxseed oil and ginger powder and flaxseed oil at the same time led to a significant increase in egg yolk fatty acids and a significant decrease in the ratio of omega-6 to omega-3 (P<0.05). In general, supplementing the diet of mother hens with 1.5% level of ginger and 2% level of linseed oil has a positive effect on production performance and egg yolk fatty acid profile.Keywords: Antioxidant, omega-3, Yolk fatty acid, egg production, Hen
-
این آزمایش به منظور مطالعه تاثیر تزریق نانواکسیدروی بر پاسخ ایمنی و عملکرد در جوجه گوشتی انجام شد. تعداد 108 قطعه جوجه سویه راس 308 در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تیمار در چهارتکرار و نه جوجه در هر تکرار در روز تفریخ با محلول نانواکسیدروی تیمار شدند و به مدت 42 روز پرورش یافتند. تیمارها شامل: 1) شاهد (بدون تزریق)، 2) تزریق 10میلی گرم بر لیتر محلول نانواکسیدروی، 3) تزریق 12میلی گرم بر لیتر محلول نانواکسیدروی. محلول نانواکسیدروی از ناحیه گردن به جوجه هاتزریق شد. جیره مورد استفاده برای همه تیمارها جیره استاندارد سویه راس 308 بود. برای سنجش پاسخ ایمنی از آزمون حساسیت پوستی در روز42، تیترآنتی بادی های نیوکاسل و آنفلوانزا در روزهای35و42، فعالیت آنزیم های اکسیداتیو پلاسمای خون و بیان ژن های اینترلوکین2و12 از بافت طحال استفاده شد و برای سنجش عملکرد، راندمان به صورت هفتگی و وزن هریک از اجزای لاشه در پایان دوره برآورد شد. آزمون حساسیت پوستی، 12ساعت پس از تزریق فیتوهم اگلوتینین و سطح فعالیت گلوتاتیون پراکسیداز در تیمار 3 نسبت به سایر تیمارها افزایشیافت (05/0<p) بیان ژن اینترلوکین12 در تیمار 2 و 3 بیشتر از تیمار شاهد بود (05/0<p) . وزن نسبی سنگدان در تیمار3 نسبت به تیمار شاهد و خوراک مصرفی در تیمار2 و 3 کمتر از تیمار شاهد بود (05/P<0) نتایج نشان داد که تزریق نانواکسیدروی باعث افزایش پاسخ ایمنی اکتسابی و سلولی، فعالیت آنزیم های آنتی -اکسیدان و بیان ژن اینترلوکین12 شد..
کلید واژگان: اینترلوکین, آنفلوانزایمرغی, گلوتاتیونپراکسیداز, سوپراکسیددیسموتازIn the poultry industry, the heat stress caused by high environmental temperature has a negative influence on broiler chicken performance and has become a major challenge. Transcriptome profile analysis of the data and identification of patterns of differential gene expression in related tissues can be involved in the discovery of molecular mechanisms resistant to heat stress. The main purpose of this study was to use transcriptome profiles of three tissues brain, liver, and leg muscle of two groups of the control and heat stress broiler chickens to identify candidate genes associated with heat stress. By the analysis of microarray data to express the gene differences, 657 significant genes (P<0.05) were extracted, which a total of 94 genes showed significant expression differences (FDR < 0.05, Fold change > ± 2). Then, by studying the ontology of the relevant genes resulting from data analysis and literature mining as well as the reconstructed protein-protein interaction network, hub genes including NSDHL, DHCR24, LSS, FDPS, PCK1, ACTA1, HSP90AA1, HSPA2, HSPB1, HSF1, CRYAB, APOB, and IL6 were identified. Annotation results of these genes indicated that they have a role in the main process of metabolic and signaling pathways related to the ion transport system, steroid, antibodies, cholesterol biosynthesis, lipid metabolism, immune system function, and various signaling pathways such as MAP kinase, RET, and ERK. Overall, the present study can provide new insights into evidence of the pathways activated by these genes to identify effective genes and a better understanding of biological processes related to heat stress.
Keywords: Interleukin, Avian Influenza, Glutathioneproxidase, Superoxide dismutas -
این پژوهش باهدف مطالعه ی تاثیر روغن کتان و پودر زنجبیل بر پروفیل های لیپیدی، هورمون های تیروییدی و آنزیم های کبدی مرغ مسن مادر گوشتی انجام گرفت. تعداد 200 قطعه مرغ مادر گوشتی راس 308 با سن 45 هفته به صورت فاکتوریل (2×4) در قالب طرح کاملا تصادفی شامل 2 سطح زنجبیل (صفر و 5/1 درصد) و 4 سطح روغن کتان (صفر، 1، 2 و 3 درصد) به مدت 10 هفته در 8 گروه آزمایشی 5 تکرار و 5 قطعه مرغ مادر در هر تکرار انجام شد. نتایج نشان داد، مصرف زنجبیل، روغن کتان و مصرف توام زنجبیل با روغن کتان روی تری گلیسیرید، کلسترول، HDL و گلوکز تاثیر معنی داری نداشت (0/05<P). در پرندگان تغذیه شده با سطح 1/5 درصد زنجبیل غلظت LDL کاهش یافت (0/05>P). افزودن سطح 1/5 درصد زنجبیل باعث کاهش آنزیم آسپارتات آمینوترانسفراز شد، درحالی که افزودن روغن کتان و همزمان روغن کتان و زنجبیل تاثیری معنی داری نسبت به سطح صفر زنجبیل و صفر روغن کتان نداشت (05/0<P). مصرف زنجبیل، روغن کتان و مصرف هم زمان روغن کتان و زنجبیل باعث کاهش آنزیم آلانین آمینوترانسفراز نسبت به گروه دریافت کننده سطح صفر زنجبیل و صفر روغن کتان شد (0/05>P). افزودن زنجبیل و روغن کتان به جیره اثری بر هورمون های تیروییدی نداشت (0/05<P). فراسنجه های بافت چربی و کبد تحت تاثیر روغن کتان و زنجبیل قرار نگرفت (0/05<P). براساس نتایج پژوهش حاضر، مکمل کردن جیره مرغ مادر با سطح 5/1 درصد زنجبیل و سطح 2 درصد روغن کتان با بهبود آنزیم های کبدی باعث حفظ سلامت کبد در مرغ های مادر گوشتی بعد از پیک تولید می شود..
کلید واژگان: آنتی اکسیدان, امگا 3, مرغ مادر, لیپیدهای پلاسما, متابولیسم چربیThe aim of this study was to investigate the effect of flaxseed oil and ginger powder on lipid profiles, thyroid hormones and liver enzymes of elderly broiler breeders. For this purpose the Number of 200 female Ross 308 broiler breeders by 45 weeks of age used in a completely random factorial design (2×4) including 2 levels of ginger (zero and 1.5%) and two levels of flax (zero, 1, 2 and 3%) as long as 10 weeks in 5 experimental treatments 5 replications and 5 hens per replication were performed. The results showed that consumption of ginger, flaxseed oil and co-consumption of ginger with flaxseed oil had no significant effect on triglycerides, cholesterol, HDL and glucose (p<0.05).LDL concentration decreased in birds fed with 1.5% ginger powder (p<0.05). using 1.5% ginger powder in the ratio decreased aspartate aminotransferase enzyme, while, feeding flaxseed oil and co-consumption feeding of flaxseed oil and ginger oil had no significant effect on in control treatment group (p<0.05). Consumption of ginger, flaxseed oil and concomitant consumption of flaxseed oil and ginger reduced the enzyme alanine aminotransferase compared to the group receiving zero levels of ginger and zero flaxseed oil (p<0.05). Using ginger and flaxseed oil in the diet had no significant effect on thyroid hormones (p<0.05). Adipose tissue and liver parameters didn’t significantly affected by flaxseed and ginger oil (p<0.05). To wrap up, the results of present study revealed that, supplementing the mother's diet with 1.5% ginger and 2% flaxseed oil has a positive effect on liver enzymes.
Keywords: Antioxidant, omega 3, Chicken, Plasma lipids, Fat metabolism -
مقدمه و هدف
تنش گرمایی یکی از مسایل جدی در صنعت طیور است که باعث خسارات اقتصادی قابلتوجهی میشود. کاهش مصرف خوراک، افزایش دفع و کاهش فراهمی زیستی مواد مغذی در طول تنش گرمایی باعث کاهش عملکرد و قدرت سیستم ایمنی میشود. سلنیوم یک عنصر کمیاب ضروری برای انسان و حیوانات است که در بهبود وضعیت آنتیاکسیدانی و سیستم ایمنی و پاسخ التهابی نقش دارد. هدف از انجام این آزمایش بررسی اثرات منابع مختلف سلنیوم (2 هیدروکسی 4 متیل سلنو بوتانوییک اسید، سلنو متیونین و سلنیت سدیم) بر عملکرد، خصوصیات لاشه، متابولیتهای آنتیاکسیدانی خون، فراسنجه های خونی و پاسخ ایمنی جوجه های گوشتی در شرایط تنش گرمایی بود.
مواد و روشها:
این پژوهش آزمایشی در قالب طرح پایه کاملا تصادفی با استفاده از 240 قطعه جوجه گوشتی نر سویه آربرآکرز انجام شد. جوجه ها در 4 تیمار و 6 تکرار (هر تکرار 10 جوجه) توزیع شدند. تیمارهای آزمایش شامل 1) جیره پایه + 0/3 میلیگرم 2 هیدروکسی 4 متیل سلنو بوتانوییک اسید در هر کیلوگرم جیره غذایی 2) جیره پایه + 0/3 میلیگرم سلنو متیونین در هر کیلوگرم جیره غذایی 3) جیره پایه + 0/3 میلیگرم سلنیت سدیم در هر کیلوگرم جیره غذایی 4) جیره پایه بدون افزودنی (شاهد) بودند. از زمان شروع تنش حرارتی 22 روزگی تا 42 روزگی جوجه ها از 10 صبح تا 16 بعدازظهر تحت محدوده حرارتی 32 تا 34 درجه سانتیگراد قرار گرفتند.
یافته ها:
نتایج نشان داد که مصرف خوراک جوجه ها، میانگین افزایش وزن بدن و ضریب تبدیل خوراک تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. استفاده از منابع مختلف سلنیومی بر فاکتورهای بیوشیمیایی خون در جوجه های گوشتی تحت تنش گرمایی تاثیر معنیدار نداشت. اضافه کردن منبع سلنیومی 2 هیدروکسی 4 متیل سلنو بوتانوییک اسید به جیره در مقایسه با تیمارهای دیگر به طور معنی داری مقدار تیتر آنتیبادی ایمونوگلوبولین G را افزایش داد (0/05>p). جیره های حاوی منابع سلنیومی وزن نسبی طحال را در مقایسه با تیمار شاهد به طور معنی داری افزایش دادند (0/05>p). تیمارهای حاوی منابع سلنیومی 2 هیدروکسی 4 متیل سلنو بوتانوییک اسید و سلنو متیونین سبب کاهش معنیدار وزن نسبی کبد شدند (0/05>p). استفاده از منابع سلنیومی در تیمارهای مختلف باعث افزایش معنیدار غلظت آنزیمهای گلوتاتیون پراکسیداز، سوپراکسید دیسموتاز و کاتالاز در خون شد (0/05>p).
نتیجه گیری:
استفاده از منابع سلنیومی سبب بهبود سیستم ایمنی بدن و وضعیت آنتیاکسیدانی خون در جوجه های گوشتی شد.
کلید واژگان: پاسخ ایمنی, تنش گرمایی, جوجه های گوشتی, عملکرد, 2 هیدروکسی 4 متیل سلنو بوتانوییک اسیدIntroduction and ObjectiveHeat stress is one of the serious issue in poultry industry which causes significant economic losses. Decreasing feed consumption, increasing excretion and decreasing the bioavailability of nutrients during heat stress reduces the performance and immune response. Selenium is an essential trace element for humans and animals that plays a role in improving the antioxidant status and the immune system and inflammatory response. The goal of this study was to investigate the effects of different selenium sources [2-hydroxy-4- methyl seleno butanoic acid, selenomethionine and sodium selenite) on performance, carcass characteristics, antioxidant and immune response and blood characteristics in broiler under heat stress condition.
Material and MethodsThis experiment was conducted in a completely random designs with 240 Arbor Acres (Male) broilers chicks. Chicks were randomly distributed in 4 treatments and 6 replicates (10 chicks in each replicate). The experimental treatments include that: (1) basal diet + 0.3 mg 2-hydroxy-4- methyl seleno butanoic acid; (2) basal diet + 0.3 mg selenomethionine per kilogram of diet; (3) basal diet + 0.3 mg sodium selenite per kilogram of diet; (4) The basal diet that did not have any additives. The birds were kept at 32-340C (10.00 to 16.00; for 6 hours) from 22 to 42 days.
ResultsThe results of this experiment showed that feed intake, body weight gains and feed conservation ratio were not affected by the experimental diets. The use of different sources of selenium had no significant effect on blood biochemical factors in broiler chickens under heat stress. dding selenium source with 0.3 mg/kg 2-hydroxy-4- methyl seleno butanoic acid significantly affected immunoglobulin G in comparison to other treatments. Diets containing selenium sources significantly increased the relative weight of the spleen compared to the control treatment (P < 0.05). The treatments of 2-hydroxy-4- methyl seleno butanoic acid and selenomethionine significantly decreased liver weight percent. The concentration of glutathione peroxidase, superoxide dismutase and catalase enzymes in blood were significantly increased by selenium sources in different treatments.
ConclusionThe use of selenium source improved the immune system and blood antioxidant status in broiler chickens.
Keywords: Immune system, Heat stress, Broilers, Performance, 2-hydroxy-4- methyl seleno butanoic acid -
مقدمه و هدف
در پرندگان پیر کارایی تولید مثلی و تولید تخم کاهش می یابد که از نظر اقتصادی دارای اهمیت است. پژوهش کنونی با هدف مقایسه شاخص های کیفیت تخم، فراسنجه های خونی و بافت شناسی کبد در بلدرچین های ژاپنی تخم گذار در سنین مختلف انجام شد.
مواد و روش هاتعداد 180 قطعه بلدرچین ژاپنی تخم گذار از 3 گله های تجاری با سنین مختلف خریداری و پس از چهار هفته عادت دهی، به مدت یک هفته تحت مطالعه قرار گرفتند. پرنده ها بر اساس سن به سه گروه جوان (11 هفته)، بالغ (26 هفته) و پیر (45 هفته) با پنج تکرار (9 پرنده در هر تکرار) تخصیص یافتند. طی آزمایش، صفات عملکردی و شاخص های کیفیت تخم مورد ارزیابی قرار گرفتند. در پایان آزمایش، از هر تیمار، 10 بلدرچین به طور تصادفی انتخاب، و کالبد شکافی شدند. سپس، نمونه خون برای ارزیابی فراسنجه های بیوشمیایی خون (تری گلیسرید، کلسترول ، گلوکز، لیپوپروتین با چگالی کم (LDL)، لیپوپروتین با چگالی زیاد (HDL)، لیپوپروتین با چگالی بسیار کم (VLDL)، آسپارتات ترانس آمیناز و آلانین ترانس آمیناز و ظرفیت آنتی اکسیدانی کل جمع آوری شد. نمونه کبد پرندهها نیز برای بررسی بافت شناسی کبد جمع آوری شدند. نمونه های بافت کبد پس از پردازش با هماتوکسیلین- ایوزین رنگ آمیزی شدند.
یافته هایافته ها نشان داد در بلدرچین های پیر نسبت به بلدرچین های بالغ و جوان درصد تولید تخم و توده تخم کاهش و ضریب تبدیل غذایی و مصرف خوراک به ازای تعداد تخم تولیدی افزایش یافت (0/05p<). وزن، طول و عرض تخم، قطر، وزن و درصد زرده و ارتفاع سفیده در بلدرچین های جوان و بالغ نسبت به بلدرچین های پیر کمتر و شاخص زرده، درصد سفیده و پوسته تخم بیشتر بود (0/05p<). وزن پوسته و واحد هاو درگروه بالغ نسبت به گروه جوان بیشتر بود (0/05p<). تری گلیسرید و VLDL در بلدرچین های بالغ نسبت به دوگروه دیگر بیشتر بود (0/05p<). کلسترول کل، HDL و LDL در گروه بالغ بیشترین و در گروه پیر کمترین بودند (0/05p<). بلدرچین های پیر نسبت به بلدرچین های جوان، آسیب بافت کبد بیشتری داشتند.
نتیجه گیریبه طور کلی، اگر چه با افزایش سن ویژگی های کیفیت تخم بلدرچین های ژاپنی افزایش می یابد اما، همراستا با کاهش متابولیت های چربی خون و افزایش آسیب های کبدی، عملکرد تولیدی افت می کند.
کلید واژگان: بافت شناسی, پیری, فراسنجه های خونی, کبد, کیفیت تخمIntroduction and ObjectiveReproductive efficiency and egg production are decreased in aged birds, which are economically significant. The current study was aimed to compare the different ages of laying Japanese quails on egg quality characteristics, blood parameter and liver histology.
Material and MethodsA total number of 180 laying Japanese quail were purchased from three commercial flocks with different ages studied for one week after four weeks of habituation. Birds were assigned into three age groups, young (11 weeks), adult (26 weeks) and old (45 weeks) with five replications (9 birds per replication). During of experiment, feedlot performance and egg quality parameters were evaluated. In the end of study, ten quail per treatment were randomly selected and dissected. Following this time, blood and liver samples were collected for evaluating blood biochemical parameters (triglyceride, cholesterol, low density lipoprotein (LDL), high density lipoprotein (HDL), very lowdensity lipoprotein (VLDL), aspartate transaminase (AST), alanine transaminase (ALT), total antioxidant capacity (TAC) and liver histology. The liver tissue was processed with hematoxylin-eosin after processing.
ResultsThe findings showed that in old quails, a decreased the percentage of egg production and egg mass, and an increased the food conversion ratio and consumed feed per dozen eggs compared with other two groups (P<0.05). In adult and young quails had lower egg weigh, egg Length and width, yolk diameter, yolk weight, yolk percentage and albumen height than old group and Yolk index, albumen and shell percentage had higher (p<0.005). Old quails had higher Haugh unit and Shell weight than adult quails(p<0.005). In different age groups, Shape index, yolk height, egg white weight, and shell thickness were not significantly different. In adult quails Triglyceride and VLDL were higher than the other two groups (P<0.05). Total cholesterol, HDL and LDL were the highest in the adult group and the lowest in the old group (P<0.05). Old quails had more liver tissue damage than young quails.
ConclusionIn general, although the egg quality characteristics of Japanese quails increase with age, production performance decreased along with the decrease of blood lipid metabolites and the increase of liver damage.
Keywords: Aging, Blood parameters, Egg quality, Histopathology, Live -
پژوهش کنونی با هدف بررسی تاثیر تزریق درون تخم مرغی سطوح مختلف اسیدآمینه L و DL-متیونین بر درصد جوجه درآوری، عملکرد و فراسنجه های بیوشیمیایی خون جوجه ها تا سن هفت روزگی انجام شد. به این منظور در روز 16 جوجه کشی، 800 عدد تخم مرغ نطفه دار سویه راس 308 به طور تصادفی بین 8 تیمار (4 تکرار) به صورت 3 سطح L-متیونین (10، 20 و 30 میلی گرم)، 3 سطح DL-متیونین (10، 20 و 30 میلی گرم) و 2 تیمار شاهد، شامل شاهد منفی (بدون تزریق) و مثبت (تزریق 200 میکرولیتر سالین) تقسیم شدند. تزریق تیمارها به طور معنی داری درصد جوجه درآوری را کاهش داد (05/0<p)، اما اثری بر وزن جوجه های تفریخ شده، نسبت وزن جوجه به وزن تخم مرغ و مصرف خوراک در هفته نخست دوره پرورش نداشت. بیشترین افزایش وزن روزانه (3/27 گرم) و بهترین ضریب تبدیل خوراک مصرفی (62/0) در تیمار 30 میلی گرم L-متیونین دیده شد. نسبت وزن لاشه به وزن زنده (5/50) در تیمار 30 میلی گرم L-متیونین به طور معنی داری (05/0<p) افزایش یافت. سطح تری گلیسرید خون جوجه ها در 7 روزگی در همه ی تیمارها نسبت به تیمار شاهد بدون تزریق به طور معنی داری کاهش یافت. به طور کلی نتیجه ی این پژوهش نشان داد که تزریق 30 میلی گرم L-متیونین در مقایسه با DL-متیونین می تواند منجر به افزایش عملکرد و بهبود نسبت لاشه در 7 روزگی شود.
کلید واژگان: اسید آمینه, تزریق درون تخم مرغی, جوجه گوشتی, L-متیونین, DL- متیونینMethionine is the first limiting amino acid in the poultry diet, and it plays essential roles in energy production and protein synthesis, increasing the growth performance of broiler chickens. This trial was conducted to compare the effect of L- and DL-Methionine on hatchability, productive performance and biochemistry of some blood parameters of broiler chicken from 1 to 7 day of age. On days 16 of incubation, 800 fertile egg (Ross 308) were randomly divided between 8 treatments (and 4 replicates) including 3 levels of L-Methionine (10, 20 and 30 mg), 3 levels of DL-Methionine (10, 20 and 30 mg) and two control treatments including negative (no injection) and positive (injection of 200 microliters of saline) control. Results showed that all treatments significantly (p<0.05) decreased the hatchability, without no effect on chick weight, chick to egg weight ratio and feed intake from 1 to 7 days of age. Birds received 30 mg L-Methionine showed the best BWG (27.3 g) and FCR (0.62). Likewise, 30 mg L-Methionine increased the carcass to live weight ratio (50.5) significantly (p<0.04). The applied treatments compare to the negative control group significantly (P<0.04) decreased triglyceride content of serum in the chickens. In general, the results of this research showed that injection of 30 mg of L-methionine compared to DL-methionine can lead to increased performance and improved carcass ratio in 7 days.
Keywords: Amino acid, broiler, DL- Methionine, In ovo injection, L-Methionine -
مقدمه و هدف
یکی از مشکلات صنعت گله مادر، تجمع چربی های بطنی و افزایش شاخص های چربی پلاسمایی با پیشرفت دوره ی تولید است. این تغییرات، مرغ و خروس ها را مستعد ابتلا به بیماری های متابولیک و کاهش باروری می کند. این پژوهش با هدف مطالعه ی تاثیر روغن کتان و پودر زنجیبل روی متابولیسم چربی، پروفیل های لیپیدی و آنزیم های کبدی خروس مادر گوشتی انجام گرفت.
مواد و روش ها:
آزمایش با استفاده از 72 قطعه خروس مادر گوشتی راس 308 با سن 45 هفته و به صورت طرح کاملا تصادفی فاکتوریل (2×4) شامل 2 سطح پودر زنجبیل (صفر و 1/5 درصد جیره) و 4 سطح روغن کتان (صفر، 1، 2 و 3 درصد جیره) به مدت 10 هفته در 8 تیمار آزمایشی 3 تکرار و 3 قطعه خروس مادر در هر تکرار انجام شد.
یافته ها:
نتایج پژوهش حاضر نشان داد، مصرف پودر زنجبیل، روغن کتان باعث کاهش معنی دار غلظت تری گلیسرید و کلسترول پلاسمایی خروسهای مادر گوشتی نسبت به گروه شاهد شد(0/05>p). اثرات متقابل سطوح مختلف پودر زنجبیل و روغن کتان نیز بر فراسنجه های فوق (تریگلیسرید و کلسترول کل پلاسمایی) معنی دار بود (0/05>p). مصرف پودر زنجبیل، باعث کاهش معنی دار لیپوپروتیین های با چگالی پایین و افزایش لیپوپروتیین های با چگالی بالا در پلاسمایی خون پرندگان شد(0/05>p)، در حالی که روغن کتان و اثرات همزمان پودر زنجبیل و روغن کتان تاثیر معنی داری بر لیپوپروتیین های با چگالی پایین و لیپوپروتیین های با چگالی بالا نداشت (0/05>p). غلظت گلوکز تحت تاثیر پودر زنجبیل و روغن کتان و نیز اثرات متقابل پودر زنجبیل و روغن کتان قرار نگرفت (0/05>p). افزودن سطح 1/5 درصد پودر زنجبیل باعث کاهش آنزیم آسپارتات آمینوترانسفراز شد (0/05>p)، در حالی که افزودن روغن کتان و همزمان روغن کتان و پودر زنجبیل تاثیری معنی داری روی آنزیم آسپارتات آمینوترانسفراز نداشت (0/05>p). اثر اصلی مصرف پودر زنجبیل، روغن کتان و اثرات متقابل پودر زنجبیل و روغن کتان در کاهش غلظت آنزیم آلانین آمینو ترانسفراز پلاسمایی معنی دار بود (0/05>p). وزن کبد، وزن نسبی کبد و وزن چربی شکم، وزن نسبی وزن چربی شکم تحت تاثیر پودر زنجبیل و روغن کتان و نیز اثرات همزمان زنجبیل و کتان قرار نگرفت (0/05>p).
نتیجه گیری:
براساس نتایج پژوهش حاضر، مکمل کردن جیره خروس مادر به صورت همزمان با سطح 1/5 درصد پودر زنجبیل و سطح 2 درصد روغن کتان اثر مثبتی بر پروفیل لیپیدی و آنزیم های کبدی دارد.
کلید واژگان: آنتی اکسیدان, آنزیم کبدی, امگا 3, خروس مادر, متابولیت چربیIntroduction and ObjectiveOne of the major problems of mother herd industry is the accumulation of abdominal fats and increasing plasma fat index by furthering production period. These changes predispose chickens and roosters to metabolic diseases and fertility issues. The aim of this study was to investigate the effect of flaxseed oil and ginger powder on fat metabolism, lipid profiles and liver enzymes of broilers.
Material and Methodswe used 72 pieces of Ross 308 broiler mother rooster by 45 weeks of age, in a completely randomized factorial design (4×2) including 2 levels of ginger powder (consisting 0 & 1.5 percent of ratio), 4 levels of flaxseed oil. (0, 1, 2 and 3percent of ratio) as long as 10 weeks in 8 experimental treatments with 3 replicate and 3 roosters per replication.
ResultsThe results of present study revealed that consumption of ginger powder and flaxseed oil significantly reduced the triglyceride and plasma cholesterol concentrations in broiler compared to the control group (p<0.05). Also, interactions of different levels of ginger powder and flaxseed oil on triglyceride and total plasma were significant (p<0.05). Consumption ginger powder significantly reduced low-density lipoproteins and increased high-density lipoproteins of blood plasma (p<0.05), while flaxseed oil and the simultaneous effects of ginger powder and flaxseed oil had a significant effect on low density lipoproteins (LDL). And did not have any significant effect on high density lipoproteins (HDL) (p<0.05). The Glucose concentration didn’t affect by ginger powder and flaxseed oil and also the interaction effects of ginger powder and flaxseed oil (p<0.05). Using 1.5% of ginger powder in diet decreased aspartate aminotransferase enzyme (p<0.05), while using flaxseed oil and simultaneous consumption of flaxseed oil and ginger powder had no significant effect on aspartate aminotransferase enzyme (p<0.05). The main effect of ginger powder, flaxseed oil and the interaction effects of ginger powder and flaxseed oil in reducing plasma alanine aminotransferase were also significant (p<0.05). Liver weight, relative liver weight and abdominal fat weight, relative weight of abdominal fat weight didn’t affect by ginger powder and flaxseed oil and the simultaneous effects of ginger and flax (p<0.05).
ConclusionBased on the results of the present study, supplementation of the mother rooster diet simultaneously with a level of 1.5% ginger powder and the level of 2% flaxseed oil had positive effect on lipid profile and liver enzymes.
Keywords: Antioxidant, Fat metabolite, Liver enzyme, Omega 3, Rooster -
مقدمه و هدف
از آنجایی که پدیده التهاب به عنوان یکی از چالش های قابل توجه در بخش های مختلف صنعت دامپروری عنوان می شود، بنابراین این پژوهش با هدف ارزیابی راهکار التهابی مهارکننده فسفودی استراز (PDE) تیوفیلین روی برخی از ویژگی های تولیدی در مرغ تخمگذار در اواخر دوره تولید (شدت التهاب مزمن تخمدانی به دلیل تخمک ریزی پی در پی در مرغ تخمگذار مسن افزایش می یابد)، ویژگی های کیفی تخممرغ و ارزیابی های بافت شناسی اینفاندیبولوم صورت پذیرفت.
مواد و روش ها:
پژوهش در قالب طرح کاملا تصادفی، در یک دوره حدود 4 هفته ای، با استفاده از 24 قطعه مرغ تخمگذار سویه های لاین W-36 (مسنتر از 90 هفته) انجام شد. پرنده ها به طور تصادفی به دو تیمار (شامل یک سطح با غلظت 3 میلی گرم به ازای وزن زنده بدن به صورت خوراکی و تیمار شاهد) با 3 تکرار در هر تیمار و 4 پرنده در هر تکرار تقسیم شدند. درصد تخمگذاری، میانگین وزن تخم مرغ، میانگین وزن تخم مرغ ضریب تبدیل غذایی محاسبه شدند. تخممرغ به صورت تصادفی و به طور هفتگی جمع آوری شد و نسبت وزن پوسته به وزن تخممرغ، ضخامت پوسته تخم مرغ، وزن مخصوص تخم مرغ، واحد هاو و شاخص زرده اندازهگیری شد. برای اندازه گیری گلوکز، تری گلیسرید و کلسترول خون، خونگیری از رگ بال انجام شد. در پایان دوره پژوهش، مرغ ها کالبدشکافی شده و وضعیت ظاهری تخمدان و تومور های تخمدانی بررسی شد. همچنین پس از ارزیابی ظاهری فولیکول ها، از بافت نزدیکترین ناحیه اینفاندیبولوم به تخمدان نمونه برداری شد.
یافته هانتایج نشان داد که علیرقم عدم معنیداری در وزن زنده بدن و مصرف خوارک روزانه (0/05>P)، استفاده از مهارکننده PDE تیوفیلیلن سبب افزایش قطر فولیکول پیش تخمک ریزی (F1) شد (0/05>P). در میان ویژگی کیفی تخممرغ به عنوان شاخصی از اثرات ضد التهابی بر عملکرد اویداکت، ارتفاع سفیده، واحد هاو و ضخامت پوسته در در پرندگان تحت تاثیر تیوفیلین افزایش معنی داری (0/05>P) پیدا کردند. مکملسازی تیوفیلین سبب افزایش تری گلیسرید خون در پرندگان تحت تیمار شد (0/05>P). نسبت تیمار شاهد، استفاده از تیوفیلین توانست سبب بهبود ویژگی های ضد التهابی بافت شناسی اویداکت توسط افزایش پایداری مژک های اپیتلیالی اینفاندیبولوم شود.
نتیجه گیری:
مکمل سازی PDEتیوفیلین می تواند سبب بهبود نسبی برخی از ویژگی های تولیدی و به دلیل ایجاد اثرات ضد التهابی در اویداکت، سبب بهبود برخی از شاخص های کیفی تخممرغ شود.
کلید واژگان: التهاب, درصد تخمگذاری, ضخامت پوسته, مرغ تخمگذار, تئوفیلینIntroduction and ObjectiveSince the phenomenon of inflammation is considered as one of the significant challenges in different sectors of the livestock industry, so this study aims to evaluate the inflammatory strategy of Theophylline (a Phosphodiesterase, PDE inhibitor) on some production characteristics in laying hens at the late period of egg production (The severity of chronic ovarian inflammation increases due to consecutive ovulation in older laying hens), egg quality characteristics and histological evaluations of infundibulum were performed.
Material and MethodsThe study was conducted in a completely randomized design, over a period of 4 weeks, using 24 laying hens of W-36 line strains (older than 90 weeks). The birds were randomly divided into two treatments (including a level with a concentration of 3 mg perlive body weight as orally and a control treatment) with 3 replications per treatment and 4 birds per replication. Percentage of oviposition, mean egg weight and feed conversion ratio were calculated. Eggs were collected randomly and weekly and the ratio of shell weight to egg weight, egg shell thickness, egg specific gravity, units and yolk index were measured. Blood were sampled from wing vain to measure glucose, triglyceride and cholesterol. At the end of the study period, the chickens were dissected and the appearance of the ovaries and ovarian tumors were assessed. Also, after evaluating the appearance of the follicles, tissue was sampled from the area closest to the infundibulum to the ovary.
ResultsThe results showed that despite being none significant result in body weight and daily food intake (p>0.05), usage of PDE inhibitor Theophylline caused to increase in pre-ovulatory follicle diameter (F1) (p≤0.05). Among the quality characteristics of eggs as an indicator of anti-inflammatory effects on oviduct function, egg white height, egg height and shell thickness in birds under the influence of theophylline increased significantly (p<0.05). theophylline supplementation increased blood triglycerides in treated birds (p<0.05). The ratio of control treatment, the use of theophylline could improve the histological anti-inflammatory properties of oviduct by increasing the stability of the epithelial cilia of infundibulum.
ConclusionThe supplementation of PDE inhibitor Theophylline could improve some of the production characteristics and improve some egg quality indicators due to its anti-inflammatory effects in oviduct.
Keywords: Laying hen, Laying percentage, Inflammation, Shell thickness, Theophylline -
زمینه مطالعاتی
امروزه پرورش طیور با عوامل تنش زای مختلفی همراه است. از این رو، تقویت سیستم ایمنی بخصوص به روش تزریق درون تخم مرغی مورد توجه محققین می باشد.
هدفتاثیر تزریق درون تخم مرغی نانوذرات نقره بر عملکرد سیستم ایمنی در زمان تفریخ و پایان دوره پرورش (42 روزگی) تحت تنش اکسیداتیو القاء شده توسط لیپوپلی ساکارید بررسی شد.
روش کاربدین منظور از 592 عدد تخم مرغ بارور (سویه هووبارد F15) در 4 تیمار با 4 تکرار و 37 عدد تخم مرغ در هر تکرار استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل دو تیمار شاهد (1-بدون تزریق و 2- تزریق یک میلی لیتر سرم فیزیولوژی به ازای هر تخم مرغ)، و تیمارهای 3 و 4 به ترتیب تزریق 20 و 40 میلی گرم نانوذرات نقره به ازای هر تخم مرغ بودند. تزریق نانوذرات نقره و سرم فیزیولوژی در روز 7 جوجه کشی صورت گرفت. جهت القاء تنش اکسیداتیو در دوره پرورش، لیپوپلی ساکارید به میزان 500 میکروگرم بر کیلوگرم وزن زنده در زمان های 12، 24 و 48 ساعت قبل از کشتار به صورت درون صفاقی تزریق شد.
نتایجدرصد جوجه درآوری در شاهد بدون تزریق نسبت به بقیه تیمارها بیشتر بود (05/0>p). تزریق درون تخم مرغی نانوذرات نقره در سطح 20 و 40 میلی گرم موجب بهبود رشد جوجه ها در طی دوران جوجه کشی و پرورش شد (05/0>p). غلظت ایمونوگلوبین-های G ((IgG و M (IgM) و نیز تعداد کل گلبول های سفید و نسبت هتروفیل/لنفوسیت در بین تیمارهای آزمایشی تفاوتی نداشت (05/0<p). گروه دریافت کننده 20 میلی گرم نانوذرات نقره بالاترین سطح بیان نسبی ژنهای TNF-α ، 6 IL- وTGF-β را در روز تفریخ و گروه دریافت کننده 40 میلی گرم نانوذرات نقره بالاترین سطح بیان نسبی ژنهای TNF-α و TGF-β را در روز 42 پرورش نشان دادند (05/0>p).
نتیجه گیری نهایینتایج حاصل از این مطالعه پیشنهاد می کند که نانوذرات نقره با بهبود رشد و بالا بردن بیان نسبی ژن دخیل در عملکرد سیستم ایمنی موجب بهبود پاسخ ایمنی جوجه های گوشتی می شود.
کلید واژگان: بیان نسبی ژن, پاسخ ایمنی, جوجه گوشتی, نانوذرات نقرهIntroductionStress, as a response to adverse stimuli, is difficult to define and understand mostly due to its nebulous perception. As Selye (1976) pointed out, “stress is the nonspecific response of the body to meet any demand”, whereas stressor is defined as “an agent that produces stress at any time”. Hence, stress represents the reaction of the animal organism (i.e., a biological response) to stimuli that disturb its normal physiological equilibrium or homeostasis. Thanks to their antioxidants, nutrients and anti-inflammatory properties silver nanoparticles are used in many developed countries (Bhanja et al 2015). The list potential applications of nanotechnology are very wide and diverse, but it is undoubtedly one of its most valuable applications in the development of therapeutic and pharmaceutical cases. Also, the use of silver nanoparticles in the treatment of deadly diseases like avian influenza supports further research on biological systems (Xiang et al 2011). Among inorganic materials, metal oxides such as TiO2, ZnO, MgO CaO, and Ag are of particular interest because they are stable in hard conditions and generally considered to be safe substances for humans and animals.
Material and methodsA total number of 592 eggs with an average weight of 50 g were purchased from a commercial Hubbard F15 broiler breeder flock aged 50 wk. The eggs, allotted to 4 treatments of 4 replicates with 37 eggs each, were set on the same floor to provide similar incubation conditions. Treatments including 2 doses of silver nanoparticles (20 and 40 mg) was injected via the egg holes using 1 mL insulin syringes equipped with disposable needles (21 gauge). The control group did not receive any treatment, and the sham control was injected with 1 ml phosphate-buffered saline (Triplett et al 2018). The injection holes were immediately covered using paraffin. At the end of d 18 of incubation, the eggs were transferred to the hatching cabinet. On the 21d of incubation, the hatched chicks were taken out of the incubator and after counting (checking for hatching) and weighting, half of the chicks were killed on the same day to check Hemoral immunity (G and M),white blood cell count and study of the desired genes (TNF-α, IL-6 and TGF-β). Among other chickens, those that were more uniform in weight with the desired treatment were transferred to the breeding period for 42 day and again in 4 treatments (treatments applied during incubation) and 4 replications with 20 broilers per replication. During 42 day, broilers were provided with unlimited water and food. To induce oxidative stress during the breeding period, 500 μg/kg live weight Salmonella lipopolysaccharide injected at 12, 24 and 48 hours before killed (Xi et al 2000).
Result and discussionWhile ovo injection, silver nanoparticles was significantly decreased hatchability in comparison to the control group (P<0/05). In line with our results (Goel et al 2017) found that the hatchability of the eggs injected with nanoparticles was significantly lower than the control group. The reason can be attributed to the smaller size of younger embryos at the 7th ED, injection method, location injection, injection depth, injection time, genetics, hen age, egg size and hatching conditions (Sun et al 2018; Pilarski et al 2005). In case of ovo injection of 20 and 40 mg silver nanoparticles, significantly increased carcass percentage compared to the control group at hatching and post-hatch period, respectively (P<0/05). (Bhanja et al 2015; Pineda et al 2012) proved that silver nanoparticles had positive effects on embryo weight. Due to the significant amount of antioxidant in the silver nanoparticles inside the egg and its antioxidant effect on energy efficiency during embryonic life, silver nanoparticles receiving groups had a higher body weight at hatching time. Higher birth weight makes it possible to increase feed intake and weight gain in these treatments.Upon ovo administration of 20 mg silver nanoparticles, spleen was increased significantly compared to the control group at hatching period (P<0/05). This is in line with a previous study of Goal et al (2017), who observed higher liver and spleen weights in 40 mg/kg silver nanoparticles group. The development of B and T lymphocytes initiates during embryogenesis in the bursa of Fabricius and thymus, respectively, and matures in the spleen until post-hatch (Erf 1997). These organs play an important role in imparting immunity. The cells produced in these organs differentiate into cellular immunity and humoral immunity, thus imparting immunity against different pathogens. Therefore, increased liver and spleen weight indicates a better immunological health status of in ovo silver nanoparticles supplemented birds. Ovo treatments did not affect the concentrations of immunoglobulin (IgG), (IgM), WBC counts and H/L ratio (P>0/05). Our results are consistent with previous studies of Pineda et al (2012) who showed the concentration of IgG and IgM were not affected by ovo injection of 10 and 20mg/kg silver nanoparticles. (Salari et al 2016; Saki and Salari 2015) showed silver nanoparticles increased in serum IgM and IgE, and increased in blood neutrophilic granulocytes. Rezaei Zarchi et al (2012) reported, feeding the rats for 28 days at doses of 25, 50, 100 and 200 mg / kg of silver nanoparticles had no significant effect on WBC and H/L. Differences in results may be due to differences in injection method, location injection, injection depth, injection time, genetics, hen age, egg size and hatching conditions. In comparison with the control and 40 mg silver nanoparticles group at hatching, there was significant up-regulation of TNF-α, IL-6 and TGF-β gene expression in 20 mg silver nanoparticles injected embryos,. Tumor necrosis factor-α (TNF-α) is a key cytokine involved in inflammation and immunity and the pro-inflammatory cytokine IL-6 induces the final maturation of B cells into antibody-secreting plasma cells, thereby increasing the secretion of immunoglobulins (Balkwill 2009; Mosmann 1989). Silver nanoparticles can interact with the immune system by binding and reacting with cells or proteins, thereby modulating the immune response. In the present study, higher expression of TNF-α gene in the livers was observed in ovo injected silver nanoparticles embryos. These findings also support earlier studies by Khan et al (2013), who showed the gene expression of IL-6 and TNF-𝛼 were affected by 50nm GNPs in the kidneys of rats. Also Vadalasetty et al (2018) reported that expression of TNF-α and NF-kB at mRNA were significantly up-regulated in the 50ppm silver nanoparticles group.
ConclusionThe results of this study suggest that silver nanoparticles improve the immune response of broilers by improving growth and increasing the relative expression of genes involved in immune function.
Keywords: Gene Expression, immune response, broiler chickens, Silver nanoparticles -
مقدمه و هدف
عناصر معدنی کم مصرف، از جمله آهن، برای رشد و نمو جنینی و رشد پس از تفریخ ضروری است. لذا برای رسیدن به بهترین کیفیت رشد جنینی و جوجه، بررسی های این مواد معدنی مفید است. پژوهش کنونی با هدف بررسی تاثیر تزریق درون تخم مرغی نانو آهن صفر ظرفیتی بهینه شده، بر رشد جنینی، نرخ جوجه درآوری، کیفیت جوجه و ویژگی های لاشه انجام شد.
مواد و روش ها:
در پژوهش حاضر، 500 تخم مرغ سویه راس 308، پس از شماره گذاری و وزن کشی، در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تیمار، پنج تکرار و 25 تخم مرغ در هر تکرار قرار گرفت. تیمار ها عبارت بودند از: 1-شاهد اول (Non-injected control): بدون تزریق 2-شاهد دوم (Sham control): تزریق مخلوط اتانول، آسکوربیک اسید و نشاسته (حلال نانو آهن) 3-تزریق مقدار 2500 میلی گرم در کیلوگرم نانو ذرات آهن صفر ظرفیتی 4- تزریق مقدار 5000 میلی گرم در کیلوگرم نانو ذرات آهن صفر ظرفیتی. حجم تزریق 50 میکرو لیتر و روز تزریق روز صفر جنینی بود و درون زرده انجام شد. سپس تخم مرغ ها در دستگاه جوجه کشی (با دمای 37/5 درجه سانتی گراد و رطوبت 61 درصد) قرار داده شدند. در پایان دوره جوجه کشی، درصد تفریخ و کیفیت جوجه بررسی شد. همچنین تخم مرغ های نابارور و تخم مرغ های با جنین مرده برای بررسی گامه های مرگ و میر جنینی به آزمایشگاه منتقل و شکسته شدند. جوجه های تفریخ شده به مزرعه پرورشی منتقل شدند و پس از هفت روز پرورش، وزن کشی شده و خون گیری از قلب آن ها برای اندازه گیری برخی فراسنجه های خونی انجام شد. از هر تیمار نه پرنده برای بررسی ویژگی های لاشه (ران+ساق، سینه، جگر، دوازدهه، ژژنوم، ایلیوم و سکوم) انتخاب و کشتار شدند. واکاوی داده ها با رویه GLM نرم افزار SAS انجام شد.
یافته ها:
نتایج نشان داد که تزریق نانو آهن صفر ظرفیتی بهینه شده نرخ جوجه درآوری را کاهش داد، ولی تاثیری بر کیفیت جوجه نداشت و وزن جگر و دوازدهه نیز افزایش معنی داری داشت (0/05<p). غلظت گلوکز خون نسبت به گروه های شاهد افزایش معنی داری نشان داد (0/05<p). تغییر معنی داری در متغیر های دیگر وجود نداشت.
نتیجه گیریبا توجه به یافته های این پژوهش پیشنهاد می شود تا غلظت های کمتر از 2500 میلی گرم در کیلوگرم تزریق و بررسی شود و این نتایج می تواند دلیلی بر زیاد بودن غلظت های تزریقی و اثر زیان بار آن ها باشد.
کلید واژگان: تزریق درون تخم مرغی, نانو آهن صفر ظرفیتی, رشد جنینی و کیفیت جوجهIntroduction and ObjectiveLow-consumption minerals, such as iron, are essential for embryonic growth and development and post-hatch growth. Therefore, to achieve the best quality of embryonic and chick growth, it is useful to study these minerals. The aim of the present study was to investigate the effect of in ovo injection of optimized nano-scale zero-valent iron on optimal embryonic growth, hatching rate, chick quality, and carcass characteristics.
Material and MethodsIn the present study, 500 eggs of 308 strains, after numbering and weighing, were placed in a completely randomized design with four treatments, five replicates and 25 eggs per each replicate. Treatments were: 1- Control one (without injection); 2- Control two (injection of ethanol, ascorbic acid and starch); 3- Injection of 2500 ppm nano zero-valent iron; 4- Injection of 5000 ppm nano zero-valent iron. The volume of injection was 50 μl and into the yolk. Then, the eggs were placed in the incubator (37.5 C and 61% humidity). At the end of the incubation period, the percentage of hatching and the quality of the chicks were checked. Infertile eggs and the eggs with a dead embryo were also transferred to the laboratory for examination of embryonic mortality. The hatched chicks were transferred to the farm and, after seven days of rearing, were weighed and blood taken from their hearts to measure some blood parameters. From each treatment, nine birds were selected and slaughtered to study carcass characteristics (drumstick, breast, liver, duodenum, jejunum, ileum, and cecum). Data were analyzed using the general Linear Model procedures of SAS 9.1.
ResultsThe results showed that nano-scale zero-valent iron injection decreased hatching rate, but did not affect the quality of the chicks and also, liver and duodenum weights increased significantly (P<0.05). Blood glucose concentration showed a significant increase compared to control groups (P<0.05). Other parameters were not affected by the experimental treatments.
ConclusionAccording to the findings of this study, it is recommended that injections below 2500 ppm be injected and examined, and these results can be a reason for the high concentration of injectable concentrations and their adverse effects.
Keywords: Embryonic growth, chick quality, Nano zero-valent iron, In ovo injection -
در مطالعه ی حاضر، تاثیر اسید وانیلیک بر ویژگی های منی قوچ نژاد زل برای نگه داری کوتاه مدت و بلندمدت، مورد مطالعه قرار گرفت. گروه های آزمایشی شامل گروه شاهد، غلظت های مختلف اسید وانیلیک (1، 10 و 100 میکروگرم در میلی لیتر)، مخلوط آلفاتوکوفرول و اسید آسکوربیک (5 میلی مولار+ 5 میلی مولار) و تیمار دی متیل سولفوکساید (DMSO، حلال آلفاتوکوفرول-5 میکرولیتر) بودند. فراسنجه های اسپرم در شرایط مایع در زمان های صفر، 24، 48 و 72 ساعت پس از نگه داری در دمای یخچال و نیز پس از انجماد- یخ گشایی بررسی شدند. نتایج نشان دادند که در غلظت های 1 و 10 میکروگرم در میلی لیتر اسید وانیلیک در مقایسه با گروه های شاهد و ویتامین E+C، پس از زمان های مختلف سرد سازی، صفات کیفی اسپرم (جنبایی، درصد اسپرم های زنده و یکپارچگی غشا) و فعالیت میتوکندری افزایش معنی داری داشتند (05/0<p). پس از انجماد-یخ گشایی نتایج نشان داد که جنبایی کل و درصد اسپرم های زنده در غلظت 1 میکروگرم در میلی لیتر اسید وانیلیک نسبت به گروه شاهد و ویتامین E+C بیشتر بود (05/0<p). یکپارچگی غشاء و مورفولوژی اسپرم در غلظت های 1 و 10 میکروگرم در میلی لیتر اسید وانیلیک نسبت به گروه شاهد بیشتر بود (05/0<p). غلظت 1 میکروگرم در میلی لیتر اسید وانیلیک نسبت به تیمار ویتامین E+C بیشترین فعالیت میتوکندری را از خود نشان داد (05/0<p). یافته های حاضر نشان داد که افزودن اسید وانیلیک (غلظت های 1 و 10 میکروگرم در میلی لیتر اسید وانیلیک) به رقیق کننده موجب بهتر شدن کیفیت اسپرم در طول زمان نگهداری شد.
کلید واژگان: اسید وانیلیک, آنتی اکسیدان, آنالیز اسپرم, انجماد اسپرم, نگهداری مایعIn the present study, the effect of vanillic acid in comparison with vitamin E+C on the semen characteristics of Zel's ram under short and long-term preservation, was investigated. The experimental groups consisted of different concentrations of vanillic acid (0, 1, 10 and 100 μg/mL), a mixture of alpha-tocopherol and ascorbic acid (vitamin E+C), and dimethyl sulfoxide (DMSO) (as alpha-tocopherol solvent). The samples were evaluated at 0, 24, 48 and 72 hours after storage at 4 °C and following the freeze-thawing process. During the cold storage, sperm quality traits (motility, viability and membrane integrity) and mitochondrial activity increased significantly (P<0.05) at concentrations of 1 and 10 μg/ml vanillic acid in comparison with control and vitamin E+C groups. Our results revealed that the total motility and percentage of spermatozoids in the concentration of 1 μg/ml of vanillic acid were higher than control and vitamin E+C groups (P<0.05). Also, plasma membrane integrity and morphology of spermatozoid were higher in concentrations of 1 and 10 μg/ml of vanillic acid than control group. Concentration of 1 μg/ml of vanillic acid showed the highest mitochondrial activity than vitamin E+C treatment (P<0.05). Our findings showed that addition of vanillic acid at the concentrations of 1 and 10 μg/mL to the semen extender improved the quality of spermatozoid in the Zel breed sheep.
Keywords: Antioxidant, semen analysis, short-term preservation, semen freezing, vanillic acid -
در این پژوهش، تاثیر کفیر و نعناع در آب آشامیدنی بر عملکرد رشد، پروفیل لیپیدی، هورمون های تیروییدی و هورمون تستوسترون در بلدرچین ژاپنی بود. آزمایش با تعداد 400 قطعه بلدرچین یک روزه در قالب طرح کاملا تصادفی با 16 واحد آزمایش شامل 4 تیمار، 4 تکرار و تعداد 25 قطعه جوجه بلدرچین (نر وماده) در هر تکرار انجام شد. تیمارها شامل: تیمار 1: آب (گروه شاهد)، تیمار 2: آب +نعناع 5/0 درصد، تیمار 3: آب +کفیر 2 درصد، تیمار 4: آب + نعناع 5/0 درصد+کفیر 2 درصد. روز 35 آزمایش، به طور تصادفی از دو قطعه بلدرچین از هر پن بستری خون گرفته شد، و پس از جدا کردن پلاسما، فراسنجه های خونی اندازه گیری شد. تفاوتی معنی داری بین تیمارها آزمایشی در مصرف خوراک وجود نداشت. بالاترین افزایش وزن بدن و ضریب تبدیل غذایی مربوط به تیمار 4 در هفته سوم و چهارم نسبت به تیمار شاهد مشاهده شد (05/0>P). غلظت کلسترول کل در تیمار 4، نسبت به تیمار شاهد کاهش یافت (05/0>P)، ولی تفاوت معنی داری بین تیمارهای 2 و 3 مشاهد نشد. غلظت تری گلسیرید در تیمار 4 نسبت به تیمار شاهد کاهش یافت (05/0>P)، با این وجود تفاوت معنی داری بین تیمار 4، 3 و 2 مشاهد نشد. غلظت LDL در تیمار 3 و 4 به طور معنی داری نسبت به گروه شاهد کاهش و HDL افزایش یافت. غلظت گلوکز تحت تاثیر هیچ کدوم از تیمار های آزمایشی قرار نگرفت (05/0<P). غلظت تستوسترون در تیمار 4 به طور معنی داری نسبت تیمار شاهد بالاتر بود (05/0>P). غلظت هورمون های تیروییدی و کیفیت گوشت تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت (05/0<P). در کل، افزودن توام نعناع و کفیر به آب آشامیدنی بلدرچین می تواند سبب بهبود عملکرد (وزن بدن و ضریب تبدیل غذایی) شود.
کلید واژگان: آنتی اکسیدان, بلدرچین ژاپنی, پروبیوتیک, پلاسماIntroductionApplication of antibiotics causes two major health problems, including antibiotic residues in body tissues and animal products and the resistance of pathogens to antibiotics. On the other hand, antibiotics improve growth, feed efficiency and control infectious diseases. Following the ban on the use of antibiotics as growth stimulants in the poultry industry, the EU has been paying more attention to non-antibiotic growth-promoting compounds since 2006, including organic acids, probiotics and herbs. Previous studies have shown that in many oils of dark plants Mentha pipperita, thymol, carvacrol, menthol and in some cases paracetamol are the most important components of growth improvement, their antimicrobial and antioxidant properties. kefir is also a natural probiotic. The fermenting agent of kefir milk is kefir seeds, which contain casein and the species Lactobacillus, Saccharomyces, Streptococcus and others. Diets containing Mentha pipperita, by improving the microflora of the gastrointestinal tract and reducing the population of harmful microbes, can create better conditions for the use of final feed products and thus improve the growth and better performance of chickens. In studies, the positive effects of kefir on the performance and biochemical parameters of broiler blood have been reported.
Materials and MethodsThis study was conducted in the animal husbandry research station of Khuzestan University of Agriculture and Natural Resources. In this study, four hundred one-day-old Japanese quails were used in a completely randomized design with four treatments, four replications and 25 observations per replication for 35 days. The experiment was performed. Treatments are: Treatment 1) Basic diet + drinking water (control group), Treatment 2) Basic diet + drinking water + 0.5% Mentha pipperita extract, Treatment 3) Basic diet + drinking water + kefir milk 2%, Treatment 4) Basic diet + drinking water + Mentha pipperita extract 0.5% + kefir milk are 2%. The weight of quails was measured at the end of each week and the feed consumed was determined. The average of daily weight gain, feed intake and feed conversion ratio were calculated. At the end of the fifth week, from each replicate, two quails with a weight close to the average were selected and slaughtered. Breast and thigh meat samples were used to measure pH, water holding capacity and meat moisture content. Also, at the end of the fifth week, two samples were randomly selected from each replicate and blood was taken from their wing vein to measure blood parameters, thyroid hormones and testosterone.
Results and DiscussionThe addition of mint and kefir extract significantly increased the weight of Japanese quails. The highest weight gain in the third and fourth weeks was observed in treatments 2, 3 and 4, respectively. In a study that investigated the effect of kefir on broiler performance, it was shown that the use of kefir as a natural probiotic causes significant weight gain, which is consistent with the present results. Mentha pipperita essential oil and kefir have been reported to improve feed conversion ratio and stimulate digestion in broilers. Kefir added to broiler drinking water has been reported to increase body weight, increase daily weight, reduce daily feed intake and feed conversion ratio, and improve performance. Mentha pipperita lowers blood cholesterol levels by liver or intestinal cells. Peppermint also accelerates LDL catabolism by increasing liver LDL receptors. In addition, Mentha pipperita inhibits the activity of the enzyme fatty acid synthase (FAS) and increases the beta oxidation of fatty acids, thereby effectively reducing fat storage. The concentration of thyroid hormones was not affected by the treatments. In some studies, thyroid hormone concentrations increase with nutrition of mint and kefir. Testosterone concentrations were significantly affected by experimental treatments. Changes in the hypothalamic-pituitary-gonadal axis are the most important factors affecting the reproductive system. So far, the effect of many different plant extracts on the hypothalamic-pituitary-gonadal hormonal axis has been investigated. Plant extracts such as marjoram and ginger have been reported to increase testosterone, LH and sometimes FSH, and play an effective role in activating the hypothalamic-pituitary-gonadal axis. Peppermint, with its special chemical composition, can stimulate the signaling pathways of sex steroid production in the hypothalamic-pituitary-gonadal axis. The effect of experimental treatments on pH and moisture of breast and thigh meat and their water holding capacity was not significant.
ConclusionAccording to this study and economic considerations, it seems that the combined use of 2% kefir and 0.5% Mentha pipperita in drinking water can improve the performance and also modulate lipid profiles in Japanese quails, as well as increase reproductive performance in males.
Keywords: Antioxidant, Japanese quail, Probiotic, Plasma -
زمینه مطالعاتی
تنش گرمایی یکی از چالشهای محیطی است که طیور تجاری را تحت تاثیر قرار می دهد. در مقایسه با سایر گونه های حیوانات، مرغ های گوشتی حساسیت بیشتری نسبت به تنش گرمایی دارند. لوسین یک اسیدآمینه ضروری است که سنتز پروتیین و هموستازی انرژی را به وسیله فعال سازی مسیر سیگنالینگ mTOR در ماهیچه اسکلتی و بافت چربی تحریک می کند. .
هدفمطالعه حاضر به منظور بررسی اثر سطوح مختلف لوسین بر عملکرد رشد، صفات لاشه، فراسنجه های خونی و کیفیت گوشت جوجه های گوشتی انجام گرفت.
روش کاربرای این منظور تعداد 200 قطعه جوجه گوشتی نر یک روزه سویه راس 308 در قالب یک طرح کاملا تصادفی، با پنج جیره آزمایشی، پنج تکرار و 8 قطعه جوجه در هر تکرار تا 42 روزگی تحت تنش گرمایی مزمن (32 درجه سیلسیوس) نگهداری شدند. جیره های آزمایشی حاوی سطوح افزودنی صفر (شاهد)، 1/0، 2/0، 3/0 و 4/0 درصد لوسین بودند.
نتایجنتایج نشان داد که استفاده از سطوح 1/0 و 2/0 درصد لوسین در جیره به طور قابل توجهی وزن نسبی چربی محوطه بطنی را کاهش داد (05/0P<). جوجه های تغذیه شده با سطح 4/0 درصد لوسین، پروتیین گوشت سینه بیشتری در مقایسه با جوجه های شاهد داشتند (05/0P<). چربی گوشت سینه جوجه های دریافت کننده سطوح 1/0، 2/0 و 3/0 درصد لوسین به طور معنی داری کمتر از جوجه های تغذیه شده با سطح 4/0 درصد لوسین و جیره شاهد بود (05/0P<).
نتیجه گیری کلیبه طور کلی، نتایج نشان داد که استفاده از لوسین در جیره جوجه های گوشتی تحت تنش گرمایی موجب کاهش چربی لاشه به ویژه در سطوح پایین 1/0 و 2/0 و افزایش پروتیین سینه در سطح 4/0 درصد می شود.
کلید واژگان: جوجه گوشتی, لوسین, عملکرد, کیفیت گوشت, فراسنجه های خونیIntroductionStresses such as climatic, environmental, nutritional, social and psychological stresses have negative effect on animal welfare, performance and immunological parameters. Following the increase in consumption of poultry products and the widespread production of these products, stressors can have a negative impact on the production and health of chickens, thereby affecting human nutrition. Heat stress is one of the most challenging environmental conditions affecting commercial poultry. Compared with other species of domestic animals, broiler chickens are more sensitive to high ambient temperatures. High temperature imposes severe stress on birds and leads to important economic losses in the poultry industry. Heat stress is one of the most serious problems for poultry industry, and is results in poor welfare, low performance, inferior meat quality, and high mortality. High ambient temperature is a major problem in many parts of the world such as Iran, especially during summer. Exposure to high temperature has been reported to cause undesirable changes in growth rate, meat yield and breast protein content of broilers. In ovo administration of L-Leucine on embryonic day (ED) 7 has caused the hypothermia at hatching, and thermotolerance in young broiler chicks under heat stress. Branched-chain amino acids, especially leucine, potentially activate the mTOR signaling pathway and activate protein synthesis by initiating translation. As an essential amino acid, leucine has certain biological properties, such as providing energy, regulating protein, carbohydrate and lipid metabolism, adjusting immune function and mRNA translational origination (by activating the mTOR signaling pathway). Leucine inhibits the expression of lipogenic enzymes (fatty acid synthetase and acetyl-CoA carboxylase) in adipose cells and enhances muscle fatty acid oxidation (Sun and Zemel 2007). Therefore, considering the role of leucine in activating the mTOR signaling pathway and the metabolism of protein and fat, it is expected that leucine will improve the performance and quality of meat in broiler chickens under heat stress.
Material and MethodsTwo hundred, one-day-old male broiler chicks (Ross 308) were obtained from a commercial hatchery. The birds were initially weighed, so that the pens had similar initial weight distribution and were randomly assigned to five experimental treatments, with five replicates of 8 chicks each. Experimental diets were the control diet (corn-soybeanbased diet), control diet + 0.1% leucine, control diet + 0.2% leucine, control diet + 0.3% leucine and control diet + 0.4% leucine. lighting program was used according to the guidelines of the Ross 308. Environmental temperature was maintained at 32 ± 1°C the whole period experiment. The diet was based on corn and soybean meal and formulated according Ross (308) requirements for three period of starter (1-10 d), growth (11-24 d) and finisher (25-42 d) days. Body weight gain and feed intake was measured periodically and calculated during the whole experiment on a pen basis, and the feed conversion ratio was calculated subsequently. At day 42 of age, two birds per pen were randomly selected, weighed, and slaughtered. After slaughter, percentage of carcass, breast, thigh, abdominal fat, pancreas, liver, heart, bursa of fabricius and spleen were calculated as a ratio of the live weight. To determine the meat quality, 50g of left breast muscle was collected in plastic bags and stored at a negative temperature of 20°C. Meat quality parameters including water holding capacity, moisture, ash, pH, fat, protein, malondialdehyde and total antioxidant activity were measured. Data were analyzed using the general Linear Model procedures of SAS 9.1. When the analysis of variance was significant, Duncan's multiple-range test was used to separate the means. Statements of statistical significance were based on P<0.05.
Results and DiscussionThere was no significant difference between feed intake, body weight gain and feed conversion ratio of experimental diets (P>0.05). According to the present results, Erwan et al. (2009) reported that adding 0.5% and 0.67% leucine to the diet containing 20% crude protein had a significant effect on feed intake, weight gain and feed conversion ratio of broilers. Moreover, relative weights of the different organs and the carcass components (except the abdominal fat) were not affected by the dietary treatments. Abdominal fat of 0.1 and 0.2% leucine fed birds was significantly lower than that of the control birds (P<0.05).Addition of dietary 0.1, 0.2 and 0.3% leucine levels resulted in a lower breast fat as compared to 0.4% leucine and control diet fed birds (P<0.05).Possibly leucine increases fat metabolism of adipocytes by increasing fat flow to skeletal muscle and therefore increases the energy substrate to support leucine-stimulated protein synthesis which results in decreased abdominal fat weight. Breast meat protein of 0.4% leucine fed birds was significantly higher than that of control chicks (P<0.05). The enzymatic activities responsible for the metabolism of branched amino acids are found mainly in the skeletal muscle, heart, kidney, but less so in the liver. Thus, branched amino acids do not break down directly in the liver and most are available for metabolism in skeletal muscle and other tissues. No significant differences were observed between the treatments for blood levels of glucose, triglycerides, total protein, uric acid and cholesterol (P>0.05).The use of dietary leucine had no effect on breast meat malondialdehyde and total antioxidant activity of broiler chickens (P>0.05).
ConclusionAccording to the results of current experiment, dietary leucine supplementation in the diet of broiler chickens under heat stress conditions had no effect on performance of broiler chickens. Leucine supplementation at low levels (0.1 and 0.2%) reduces the meat fat but higher levels of leucine (0.4 %) is needed to stimulate the protein synthesis.
Keywords: Broiler, blood parameters, Leucine, Meat quality, performance -
تاثیر پودر و عصاره ریحان، بر عملکرد و ویژگی های لاشه، بیان نسبی ژن پروتئین شوک گرمایی (HSP70) و برخی فراسنجه های خونی جوجه های گوشتی در شرایط تنش گرمایی با استفاده از 160 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه راس 308 در قالب طرح کاملا تصادفی با پنج تیمار و چهار تکرار (هشت قطعه جوجه در هر تکرار)، به مدت 42 روزه بررسی شد. تیمارها شامل: 1- جیره پایه (شاهد)، 2- جیره پایه+ویتامین ث (250 میلی گرم در کیلوگرم دان)، 3- جیره پایه +25 میلی گرم پودر ریحان (درهر کیلوگرم دان)، 4- جیره پایه+50 میلی گرم پودر ریحان (در هر کیلوگرم دان)، 5- استفاده از عصاره ریحان (یک میلی لیتر در هر لیتر آب مصرفی) بود. خوراک مصرفی، افزایش وزن بدن، ضریب تبدیل غذایی، ویژگی های لاشه، فراسنجه های خونی و بیان نسبی ژن HSP70 در خون اندازه گیری شد. اثر تیمارها بر فراسنجه های خونی و ویژگی های لاشه معنی دار نبود. بیان نسبی ژن HSP70 در خون، در تمام تیمارها نسبت به تیمار شاهد کاهش معنی داری داشت (0/05>P). بر اساس نتایج حاصل، پودر و عصاره ریحان اثرات منفی تنش گرمایی را در جوجه های گوشتی کاهش می دهد لذا استفاده از آن ها در جیره جوجه های گوشتی برای پیشگیری از تنش گرمایی توصیه می شود.کلید واژگان: پروتئین شوک گرمایی, تنش گرمایی, جوجه گوشتی, ریحان, فراسنجه های خونی, ویژگی های لاشهEffect of Basil powder and extract on yield and carcass characteristics, relative expression of heat shock protein gene (HSP70) and someblood parameters of broiler chickens under heat stress using 160 Ross 308 one-day-old broiler chicks in a completely randomized designwith 5 treatments and 4 replications (8 chickens per replication), was evaluated for 42 days. Treatments included: 1- Basic diet (control), 2-Basic diet+ Vitamin C (250 mg per kg of grain), 3- Basic diet + 25 mg of Basil powder (per kg of grain), 4- Basic diet +50 mg of Basilpowder (per kg of grain), 5- The use of Basil extract (1 ml/liter water). Feed intake, body weight gain, feed conversion ratio, carcasscharacteristics, blood parameters and relative expression of HSP70 gene in blood were measured. The effects of treatments on bloodparameters and carcass characteristics were not significant. Relative expression of the HSP70 gene in the blood was significantly reduced inall treatments compared to the control (P<0.05). Based on the results, basil powder and extract reduce the negative effects of heat stress inbroilers, so their use in broiler diets is recommended to prevent heat stress.Keywords: Basil, blood parameters, broiler chicks, carcass characteristics, heat shock protein, heat stress
-
به منظور بررسی تزریق ژل رویال بر ویژگی های تولید مثلی مرغ های مولد بومی مازندران، پژوهشی در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تیمار (صفر، نیم، یک و یک و نیم میلی گرم در کیلوگرم وزن بدن)، سه تکرار و ده قطعه مرغ در هر تکرار انجام شد. تفاوت معنی داری در نرخ جوجه درآوری، در بین تیمارهای ژل رویال و گروه شاهد مشاهده نشد (0/05<p). غلظت های تری گلیسرید و VLDL در تیمار نیم و یک میلی گرم ژل رویال نسبت به تیمارهای یک و نیم میلی گرم ژل رویال و شاهد افزایش معنی داری داشت (0/05>p). وزن بدن در تیمار یک میلی گرم ژل رویال نسبت به تیمار شاهد افزایش معنی داری نشان دادند (0/05>p). وزن تخم مرغ های جمع آوری شده در هفته پس از تزریق ژل رویال، در تیمار یک میلی گرم ژل رویال نسبت به تیمارهای شاهد و نیم میلی گرم افزایش معنی داری داشت (0/05>p). پهنای تخم مرغ در تیمار نیم میلی گرم ژل رویال نسبت به تیمار شاهد در هفته اول تزریق و همچنین در تیمار یک و نیم میلی گرم ژل رویال نسبت به تیمارهای شاهد و نیم میلی گرم ژل رویال در هفته دوم تزریق، افزایش معنی داری داشت (0/05>p). شاخص شکل تخم در تیمار نیم میلی گرم نسبت به تیمارهای یک و نیم میلی گرم ژل رویال و گروه شاهد به طور معنی داری افزایش یافت (0/05 >p). با توجه به نتایج، تزریق ژل رویال می تواند بر ویژگی های تخم مرغ تاثیر بگذارد. برای نتیجه گیری بهتر لازم است که سطوح بیشتر از ژل رویال و همچنین افزایش مدت تزریق در نظر گرفته شود.
کلید واژگان: تخم مرغ و مرغ مادر, ژل رویال, کیفیت ویژگی های تولیدمثلیEffect of Different Levels of Royal Jelly on the Reproductive Characteristics of Native Breeder HensIn order to investigate the effect of royal jelly on the reproductive characteristics of Mazandaran native breeder hens, a study was conducted in completely randomized design with four treatments (zero, 0.5, 1 and 1.5 mg Royal jelly /kg BW), three replications and ten hens in each replicate. There was no significant difference in hatching rate between royal jelly and control treatments (p<0.05). Triglyceride and VLDL concentrations were significantly higher in the 0.5 and 1 mg treatment compared to the 1.5 mg of royal jelly and control treatments (p<0.05). Body weight in the treatment of 1 mg of royal jelly showed a significant increase compared to the control treatment (p<0.05). The weight of collected eggs in the week after royal jelly injection, was significantly increased in the 1 mg treatment compared to the control and 0.5 mg treatments (p<0.05). Egg width increased in the 0.5 mg treatment compared to the control treatment in the first week of injection and also in the 1.5 mg treatment compared to the control and 0.5 mg royal jelly treatments in the second week of injection (p<0.05). Egg shape index significantly increased in the 0.5 mg treatment compared to the 1.5 mg of royal jelly and the control treatments (p<0.05). According to the results, royal jelly injection can affect the characteristics of the egg. For better results, it is necessary to consider higher levels of royal jelly as well as increase the duration of injection.
Keywords: Breeder hen, Egg quality, Reproductive characteristics, Royal jelly -
Medicinal plants are beneficial to intestinal palatability and performance, have antimicrobial properties, have a wide range of antioxidant activities, stimulate the immune system, and promote nutritional absorption. 320 one-day-old Ross 308 broiler chicks were utilised in this study, which followed a completely randomised design with four treatments, four replicates, and each replicate contained 20 broiler chickens. Control, 0.5, 1, and 2% in the food of hens are among the experimental treatments. Thymolina is an antibacterial powder medication derived from the combination of four medicinal herbs (Salvia officinalis, Matricaria chamomilla, Teucrium polium and Origanum majorana). During the experiment period, chickens had free access to water and food and the livestock raising management was conducted in terms of lighting, humidity, ventilation, and vaccination in accordance with the guide requirements of Ross 308 broiler chickens. Weighting was conducted weekly and at the end of feed intake, weight gain and feed conversion ratio of chickens were measured. To investigate the body’s immune system of broiler chickens, the HI and SRBC tests were used. To do so, each replicate of a bird was selected and 1 ml per kg of live weight of chickens of sheep red blood cells (SRBC) was injected was injected into the pectoral muscle at the age of 28 years old. 7 days after the injection, blood sampling from the brachial vein of the same birds as 2 ml was conducted and blood serum was separated by centrifugation at 3000g for 10 min. the amount of antibody titers against SRBC in serum obtained using the HA method and concentration of Newcastle disease vaccine titers obtained by HI were determined. In addition, to the gene expression of interleukin II, the same birds were selected, and at the end of the period, the amount of 1-2 ml blood was taken under the wing of the venous vessel, and then the investigation of the amount of the gene expression of interleukin II was conducted using specific primers, GEN, and Real-Time PCR Reaction. Newcastle disease vaccine titers and SRBC were experimented with by experimental treatments and the alloy of anti-body titers increased. The gene expression of interleukin II increased and significant differences among different treatments were observed (P<0.05). Overall, the results showed that including Thymolina in the diet of broiler chickens improves their immune system by raising IL-2 gene expression. Therefore, it can be effective on the immune responses of broiler chickens and cause the improvement creation of the favorable and effective immune system in broiler chickens.
Keywords: Immune, Interleukin II, Gene Expression, Thymolina, Ross 308, Broiler -
طراحی این مطالعه جهت بررسی آثار مهار فعالیت گیرنده های بتا آدرنرژیک از طریق مکمل سازی غلظت های مختلف پروپانولول (به عنوان مهارکننده غیر اختصاصی گیرنده های بتا) روی برخی از شاخص های تولیدی در مرغ تخم گذار در پایان دوره اقتصادی تولید و ویژگی های کیفی تخم مرغ انجام شد. این آزمایش در قالب یک طرح کاملا تصادفی، در یک بازه زمانی 26 روزه، با استفاده از 64 قطعه مرغ تخمگذار (سن 90 هفتگی) شامل 4 تیمار (شامل تیمار شاهد و تیمار پروپانولول با غلظت های 1، 2 و 3 میلی گرم بر کیلوگرم وزن زنده بدن) با 4 تکرار و هر تکرار شامل 4 پرنده انجام گرفت و برخی از شاخص های تولیدی، اندازه فولیکولی (F1-F5) و کیفی تخم مرغ اندازه گیری و محاسبه شدند. داده های به دست آمده از شاخص های تولیدی نشان می دهد که استفاده از تمامی غلظت های این مهارکننده سبب افزایش معنی دار درصد تخم گذاری و بهبود ضریب تبدیل خوراک شد. همچنین پروپانولول در غلظت 3 میلی گرم پروپانولول سبب افزایش معنی دار مصرف خوراک و اندازه فولیکول F1 شد. درباره شاخص های کیفی تخم مرغ، استفاده از این مهارکننده سبب افزایش معنی دار ضخامت پوسته تخم مرغ، افزایش معنی دار وزن تخم مرغ نسبت پوسته به وزن کل تخم مرغ و بهبود شاخص هاو در غلظت های 2 و 3 میلی گرم پروپانولول در پرندگان تحت تیمار شد. از این رو می توان به این نتیجه رسید مکمل سازی غلظت های مختلف پروپانولول در این پژوهش توانسته سبب بهبود در برخی از شاخص های تولیدی و کیفی تخم مرغ در مرغ تخم گذار در اواخر دوره تولید شود.
کلید واژگان: پروپانولول, درصد تخم گذاری, ضخامت پوسته, مرغ تخم گذار, مصرف خوراک, مهارکننده گیرنده بتا آدرنرژیکThe design of this study was done to investigate the effects of inhibiting the activity of beta-adrenergic receptors by supplementation of different concentrations of propranolol (as a none-selective inhibitor of beta- adrenergic receptors) on some of the performance characteristics in laying hens at the end of the economic production period and the qualitative traits of eggs. The experiment was performed in a complete randomized design, over a 26-day period, using 64 laying hens (90 weeks’ age) included 4 treatments (including control treatment and propranolol treatment with concentrations of 1, 2, and 3 mg Per kilogram of live body weight) with 4 repetitions and each repetition consisted of 4 birds, and some of the performance characteristics, follicular size (F1-F5) and egg quality were measured and calculated. The data obtained from the performance characteristics show that the usage of all concentrations of this inhibitor causes the significant increase in the laying percentage, improvement of feed conversion ratio. Propranolol also significantly increased feed intake and F1 follicle size at a concentration of 3 mg. Regarding the qualitative parameters of eggs, the usage of this inhibitor causes the significant increase in the thickness of the egg shell, the significant increase in the shell weight and ratio of the shell to the total weight of the eggs and the improvement of the Hue index in concentrations of 2 and 3 mg propranolol in treated birds. Therefore, it can be concluded that supplementation of different concentrations of propranolol in this study has been capable of improving some of the performance and qualitative characteristics of eggs in laying hens at the end of the production period.
Keywords: Beta Receptor Blocker, Feed intake, Laying Percentage, Laying Chicken, Propranolol, Shell Thickness -
هدف از این پژوهش، بررسی اثراتسطوح گوناگون روغن ماهی بر عملکرد تولیدی، تولیدمثلی و فراسنجه های بیوشیمیایی خون کبک های چوکار بود. شمار 36 قطعه کبک چوکار ماده (هشتاد و هفت هفته سن) با میانگین وزن 05/15±495 گرم از جمعیت کبک های مولد گزینش و در قالب طرح کاملا تصادفی به یکی از تیمارهای شاهد و سه دز متفاوت روغن ماهی اختصاص یافتند. هر تیمار سه تکرار و هر تکرار (قفس) سه کبک ماده وجود داشت. همچنین 12 قطعه کبک نر بعد از گزینش از گله پایه، به شیوه تصادفی برای انجام جفت گیری طبیعی با کبک های ماده (با نسبت 1:3) و تا پایان آزمایش در قفس های آزمایش توزیع شدند. تیمارها شامل: 1- شاهد ، تجویز خوراکی 3/0 سی سی نرمال سالین، و تیمارهای 2، 3 و 4 به ترتیب تجویز خوراکی 1/0، 2/0 و 3/0 سی سی روغن ماهی روزانه طی 21 روز پی در پی بودند. جمع آوری تخم ها روزانه هر دو ساعت یک بار طی 16 ساعت روشنایی از روز 8 تا روز 28 آزمایش انجام شد و در دمای 13 درجه سانتی گراد نگه داری شدند. وزن کبک ها پیش از آغاز آزمایش و پس از آن هر هفته یک بار ثبت شد. همچنین مصرف خوراک به طور روزانه ثبت شد. خون گیری از کبک ها در روز صفر، 10 و 21 آزمایش انجام شد تا فراسنجه های بیوشیمیایی سرم ارزیابی شوند. یافته ها نشان دادند که مصرف خوراک، وزن بدن و افزایش وزن روزانه از تجویز روغن ماهی تاثیر نپذیرفت (05/0 <p). تجویز خوراکی روغن ماهی سبب افزایش درصد تولید تخم و نرخ باروری شد که در دز 2/0 سی سی در مقایسه با دیگر تیمارها بالاتر بود، اگرچه معنی دار نبود (05/0 <p). کبک هایی که روغن ماهی دریافت کردند در مقایسه با گروه شاهد کاهش معنی داری در وزن تخم نشان دادند که در گروه 3/0 سی سی در مقایسه با دیگر گروه ها بیشترین کاهش دیده شد (05/0 >p). سطوح کلسترول تام و تری گلیسرید سرم در کبک هایی که دزهای گوناگون روغن ماهی دریافت کردند در مقایسه با گروه شاهد کاهش معنی داری داشت که در پرنده هایی که 3/0 سی سی روغن ماهی دریافت کردند بیشترین کاهش وجود داشت (05/0 >p). برهم کنش تیمار و زمان سبب کاهش معنی دار در غلظت کلسترول تام سرم شده بود (02/0 =p). غلظت ldl و گلوکز در پرنده های گروه 3/0 سی سی روغن ماهی، در مقایسه با دیگر تیمارها کاهش معنی داری داشت (05/0 >p). اما غلظت VLDL، HDL، پروتئین تام، کلسیم و فسفر از روغن ماهی تاثیر نپذیرفت (05/0<p). روی هم رفته، دز 2/0 سی سی روغن ماهی، دز مناسب تری برای بهبود عملکرد تولید مثلی مانند تولید تخم و نرخ باروری در کبک بود. فزون بر این تجویز خوراکی 3/0 سی سی روغن ماهی توانست سبب کاهش فراسنجه های بیوشیمیایی خون مانند کلسترول تام، تری گلیسرید، LDL و گلوکز در کبک های چوکار ماده شود.
کلید واژگان: اسید چرب امگا-3, عملکرد تولیدمثلی, فراسنجه های خون, کبک چوکارThe effects of different levels of fish oil on productive and reproductive performance as well as serum biochemical indices in female Chukar partridges were evaluated. Thirty-six 1.5-year-old laying Chukar partridges and 12 age-matched males (female: male ratio of 3:1) were divided to four experimental groups (three replicates of three birds each) in a completely randomized, to orally receive 0 (control), 0.1, 0.2, or 0.3 mL of fish oil on a daily basis for 21 successive days where the control birds received 0.3 mL normal saline solution only as the sham control group. The birds had a free access to feed and fresh water and were weighed weekly. The eggs (n=271) were collected once per two hours during the photophase (8 times daily) for the last 21 days of the treatment period (from 7 through 28 d of experiment). Blood samples were collected on d 0, 10, and 21 of the trial to analyze selected biochemical attributes. Although administration of 0.2 mL fish oil increased the egg production and fertility rate, the difference was not significant as compared to the control group (p> 0.05). Feed intake, body weight, and daily weight gain were not influenced by the different levels of fish oil. A significant decrease in egg weight was detected in fish oil-fed birds where partridges receiving 0.2 mL fish oil recorded the lowest egg weight among the experimental groups (p< 0.05). Similarly, the birds administered with different levels of fish oil had lower serum total cholesterol and triglyceride levels compared to the control group where the lowest records were found for 0.3 mL fish oil level. The interaction effect of fish oil level and time on serum total cholesterol was significant (p=0.02). The serum levels of LDL and glucose were decreased in partridges receiving 0.3 mL fish oil (p<0.05). No significant changes in the serum concentration of VLDL, HDL, total protein, calcium, and phosphorus were found during the trial. Data suggested that oral exposure of Chukar partridge to 0.2 mL of fish oil had poitive effect on egg production and fertility rate. However, egg weight was decreased. Oral administration of 0.3 mL of fish oil may decrease serum total cholesterol, triglyceride, LDL, and glucose in partridges.
Keywords: Fish Oil, Reproduction, Biochemical Attributes, Chukar Partridge -
پرورش دهندگان طیور گوشتی جوجه های نر را به دلیل مزایای اقتصادی به جوجه های ماده ترجیح می دهند. از جمله روش های دستیابی به این هدف دستکاری جنسیت با استفاده از مهارکننده های آروماتاز است. از این رو پژوهش کنونی با هدف بررسی تاثیر تزریق درون تخم مرغی مقادیر مختلف داروی آناستروزول بر نسبت جنسی و کیفیت جوجه های گوشتی انجام شد. این پژوهش با 480 عدد تخم مرغ سویه راس 308 به صورت طرح کاملا تصادفی با شش تیمار، چهار تکرار و 20 عدد تخم مرغ در هر تکرار به اجرا در آمد. تیمارهای آزمایشی شامل: 1- کنترل یک (Non injected control): بدون تزریق 2-کنترل دو (Sham control): حلال روغن ذرت +DMSO 3- تزریق 30 میکرو لیتر لتروزول با غلظت یک میلی گرم بر میلی لیتر 4- تزریق 30 میکرولیتر آناستروزول با غلظت 25/0 میلی گرم بر میلی لیتر 5- تزریق 30 میکرولیتر آناستروزول با غلظت 5/0 میلی گرم بر میلی لیتر 6- تزریق 30 میکرولیتر آناستروزول با غلظت 75/0 میلی گرم بر میلی لیتر. درصد جوجه درآوری، تمایز جنسی، کیفیت جوجه ها، مرگ و میر جنینی و صفات اقتصادی در این پژوهش مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد تزریق درون تخم مرغی آناستروزول تاثیر معنی داری بر جنسیت و کیفیت جوجه های گوشتی نداشت. درصد جوجه درآوری تخم مرغ های بارور در تیمار تزریق درون تخم مرغی آناستروزول کاهش یافت و در مقایسه با سه تیمار کنترل تفاوت معنی دار وجود داشت (05/0P<)، همچنین مرگ و میر در گامه نخست جوجه کشی افزایش یافت. تزریق درون تخم مرغی آناستروزول در مقایسه با سه تیمار کنترل سبب افزایش معنی داری وزن لاشه، میانگین وزن هفت روزگی و نرخ رشد شد و کاهش معنی داری در میانگین ضریب تبدیل مشاهده شد (05/0P<)، در صورتی که تاثیر معنی داری بر میانگین وزن اولیه نداشت. به طور کلی از یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت که تزریق درون تخم مرغی آناستروزول، وزن لاشه و وزن جوجه ها در هفت روزگی را افزایش و درصد جوجه دهی را کاهش داد ولی بر تمایز جنسیت و کیفیت جوجه های گوشتی تاثیری نداشت.
کلید واژگان: آناستروزول, تزریق درون تخم مرغی, تمایز جنسیت, کیفیتBroiler breeders prefer male chicks because of economic benefits to female chicks. One of the ways to achieve this goal is to manipulate sex using aromatase inhibitors. Therefore, current research was conducted to investigate the effect of in ovo injection of different levels of anastrozole (an aromatase inhibitor) on the sex ratio and quality of broiler chicks. This research was carried out with 480 eggs of Ross 308 as a completely randomized design with six treatments include, four replicates and 20 eggs per replicate. Experimental treatments include: 1. Non-injected control: with No injections 2-Control two (Sham control(: Corn oil solvent + DMSO 3- Injection 30 μl of letrozole at a concentration of 1 mg/ml 4-anastrozole 30 μl injection at a concentration of 0.25 mg/ml 5- Injection of 30 μl anastrozole at a concentration of 0.5 mg/ml 6- Injection of 30 μL anastrozole at a concentration of 0.75 mg/ml. Hatching, sexual differentiation, chick quality, fetal mortality and economic traits were evaluated in this study. The results showed that in ovo injection anastrozole ovi-position did not have a significant effect on the sex and quality of broiler chicks. The percentage of hatching eggs in the anastrozole injection was decreased in comparison with the three control treatments, and also the mortality rate in the first incubation period was increased. In ovo injection of anastrozole compared to three treatments significantly increased carcass weight, average weight of seven days and growth rate, and a significant decrease was observed in the mean conversion factor, although it had no significant effect on the mean of initial weights. Overall, it can be concluded from the findings of this study that in ovo injection of anastrozole increased, carcass weight and weight of chicks at seven days and reduced the percentage of hatchability, but did not affect sex differentiation and quality of broiler chicks.
Keywords: Anastrozole, In Ovo Injection, Quality, Sex Differentiation -
BackgroundBreast cancer is one of the most frequent women malignancies in the world. The cytochrome P450 1A1 (CYP1A1) is a key enzyme in xenobiotics metabolism. Moreover, CYP1A1 plays a critical role in the etiology of breast cancer by involving in 2‑hydroxylation of estrogen. Therefore, single‑nucleotide polymorphisms (SNPs) of its coding gene have been verifed to be important in cancer susceptibility. The aim of the study was to evaluate the association of CYP1A1 M2 (A2455G) includes rs1048943 of this SNP polymorphism with the risk of breast cancer in Mazandaran province.MethodsNinety‑six breast cancer patients with known clinicopathological
characters and 110 healthy women as control were genotyped for CYP1A1 M2 polymorphisms by the restriction fragment length polymorphism technique.ResultsThe analysis of CYP1A1 gene (polymorphism M2) showed that the frequency of homozygous wild genotypes (AA), heterozygous (AG), and mutant genotype (GG) in the patient group, respectively, 78%, 22%, and 0%, and also the frequency of genotypes AA, AG, and GG in healthy included 82%, 16%, and 2%, respectively. Statistical analysis by Logistic regression model at P < 0.05 showed no
signifcant correlation between polymorphisms in CYP1A1M2 and breast cancer risk (odds ratio = 0.84, confdence interval = 0.33–2.17).ConclusionsThe results indicated that the M2 allelic genotypes were signifcantly associated neither with breast cancer risk nor with clinicopathological characteristics in Mazandaran province.Keywords: Breast neoplasms, cytochrome P‑450, Iran, polymorphism, restriction fragment length -
در این پژوهش تاثیر اسیدلینولئیک کنژوگه بر بیان ژن های هدف درگیر در سوخت و ساز چربی اووسایت بالغ شده ی گوسفند در شرایط برون تنی مورد بررسی قرار گرفت. بلوغ برون تنی اووسایت ها در چهار غلظت متفاوت شامل غلظت صفر (شاهد)، غلظت های 50، 100و 200 میکرو مولار اسیدلینولئیک کنژوگه و در پنج تکرار انجام شد. پس از بلوغ برون تنی اووسایت ها، باروری برون تنی و رشد نمو رویان برای تمامی گروه های آزمایشی انجام و مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته های حاصل از این پژوهش نشان داد که غلظت 50 میکر ومولار اسیدلینولئیک کنژوگه نسبت به تیمار شاهد، شمار اووسایت هایی را که گامه متافاز میوز 2 رسیدند را به طور معنی دار افزایش داد (94/1 ± 3/85 درصد در مقابل 04/3 ± 68 درصد). اما با افزایش غلظت اسیدلینولئیک کنژوگه در محیط تکامل برون تنی اووسایت، نرخ تکامل برون تنی در غلظت 200 میکرومول برابر 45/1 ± 6/35 درصد به دست آمد. بیشترین درصد نرخ کلیواژ و بلاستوسیست در غلظت 50 میکرومول دیده شد، همچنین غلظت 200 میکرو مول اسید لینولییک کنژوگه به طور معنی داری (05/0p≤ ) نرخ کلیواژو درصد بلاستوسیست را کاهش داد (87/32 و 69/13 درصد). غلظت 50 میکرومولار اسید لینولییک کنژوگه افزایش معنی دار (05/0p≤) دو برابری و غلظت های زیاد اسیدلینولییک کنژوگه بیان نسبی ژن های پریلیپین 2 و لیپاز حساس به هورمون را نسبت به تیمار شاهد به طور معنی داری (05/0p≤ ) کاهش داد. از سوی دیگر بیان نسبی ژن کارنیتین پالمیتوییل ترانسفراز 1 تحت تاثیر غلظت های مختلف اسیدلینولییک کنژوگه قرار نگرفت (05/0p> ). در نتیجه می توان گفت که غلظت های اندک اسیدلینولیک کنژوگه تاثیر مثبت اما غلظت های بیش از اندازه اسیدلینولئیک کنژوگه در محیط برون تنی بلوغ تخمک برای تکامل تخمک زیان بار بوده و موجب توقف بلوغ برون تنی اووسایت گوسفند و کاهش تولید رویان برون تنی شد.کلید واژگان: اسیدلینولئیک کنژوگه, بلوغ برون تنی اووسایت, رشد و نمو رویان, سوخت و ساز چربیThe aim of this study was to investigate the effect of different concentrations of conjugated linoleic acid (CLA) on in vitro maturation (IVM) and lipid metabolism-related genes in oocytes. In vitro maturation of oocyte was performed in the presence of control (0.0), 50, 100, and 200 µM CLA. Nuclear status and mRNA abundance of selected genes were evaluated following 24 h of IVM. Following the IVM, fertilization and embryo culture were carried out in all groups and embryonic development was examined. The addition of 50 µM CLA to the maturation media yielded a higher number of oocytes at MII stage in comparison to the control group (85.3 ±1.94 versus 68.0±3.04). Higher concentration of CLA (200 µM) was significantly decreased (P<0.05) the maturation rate of oocyte (35.6±1.45). Cleavage, and blastocyte rate were higher in the 50 µM CLA group in comparison to the control one. Also, the 200 µM CLA were significantly decreased the cleavage and blastocyst rate (32.87 and 13.69, respectively). The relative expression of perilipin-2 and hormone sensitive lipase were significantly increased following the addition of 50 µM CLA to the maturation media. Higher concentrations of CLA were significantly dropped the mRNA abundance of both perilipin-2 and hormone sensitive lipase gene in the oocyte. The CPT-1 mRNA abundance was not influenced by the addition of different concentrations of CLA to the maturation media. It seems that the 50 µM CLA yielded a higher number of embryo in comparison to the higher concentration of CLA and excessive concentrations of CLA had undesirable effect on oocyte maturation and embryo development of ovine oocyte.Keywords: Conjugated linoleic acid, in vitro maturation, Embryo development, Lipid metabolism
-
هدف این پژوهش، مطالعه ی همبستگی پروفایل لیپیدی پلاسما با شاخص های بافت شناسی بیضه در خروس های مادر گوشتی بود. پژوهش حاضر بر روی 12 قطعه خروس مادر گوشتی سویه راس 308 انجام شد. برای اندازه گیری غلظت پروفایل لیپیدی پلاسما (کلسترول، تری گلیسرید، لیپوپروتئین با دانستیه کم LDL، لیپوپروتئین با دانسیته بالا HDL و گلوکز)، نمونه خون از سیاهرگ زیر بال جمع آوری شد. فراسنجه های غلظت کلسترول ، تری گلسیرید، LDL، HDL با روش اسپکتروفوتومتری و همچنین غلظت گلوکز با روش الکتروشیمیایی اندازه گیری شد. جهت بررسی شاخص های بافت شناسی بیضه (شاخص اندوکرینی بیضه)، مقاطع پارافینی پنج میکرومتری بافت بیضه استفاده شد. نتایج این پژوهش نشان داد که مقدار غلظت پلاسمایی HDL با تعداد سلول های لایدیگ (01/0p<، 73/0r=)، تعداد سلول های اسپرماتوگونی (001/0p<، 92/0r=)، ضخامت اپیتلیوم لوله های اسپرم ساز (001/0p<، 86/0r=) و قطر لوله های سمینی فر (01/0P<، 62/0r=) همبستگی مثبت دارد. اما میزان غلظت پلاسمایی کلسترول و گلوکز به ترتیب با تعداد سلول های لایدیگ (01/0p<، 78/0- r= ، 01/0p<، 69/0- r=) تعداد سلول های اسپرماتوگونی (001/0p<، 68/0- r=، 01/0p<، 72/0- r=)، ضخامت اپیتلیوم لوله های اسپرم ساز (001/0p<، 80/0- r=، 01/0p<، 83/0- r=) و قطر لوله های سمینی فر (01/0p<، 80/0- r=، 001/0p<، 82/0- r=) همبستگی منفی داشت. LDL نیز با تعداد سلول های اسپرماتوگونی (001/0p<، 39/0- r=) و قطر لوله های اسپرم ساز (01/0p<، 69/0- r=) همبستگی منفی نشان داد. همچنین تری گلیسرید با تعداد سلولهای اسپرماتوگونی (001/0p<، 79/0- r=)، ضخامت اپیتلیوم لوله های اسپرم ساز (01/0p<، 71/0- r=) و قطر لوله های سمینی فر (01/0p<، 76/0- r=) همبستگی منفی داشت. به طور کلی، لیپوپروتئین HDL با شاخص های هیستولوژی بافت بیضه همبستگی مثبت دارد، اما تری گلیسرید، کلسترول، لیپوپروتئین LDL و گلوکز رابطه منفی نشان داد.کلید واژگان: بافت شناسی, بیضه, پلاسما, لیپید, خروس مادر گوشتیThe aim of this study was to determine correlation of plasma lipids profile with testicular histology parameters in Ross-308 broiler breeder roosters. This study was performed on 12 male ross 308 broiler breeder. Blood samples were collected from a wing vein to measure plasma lipid profiles (cholesterol, triglyceride, LDL and HDL lipoproteins, cholesterol, and glucose). The concentrations of cholesterol, triglyceride, LDL, HDL were measured by spectrophotometric method using commercial kits of pars azmoon co. though, glucose concentration was measured by electrochemical method using glucose monitoring system. For testicular histology study (endocrine parameters of the testis); the 5 μm paraffin cross sections of testis tissue was used. The data were analyzed by the Pearson correlation test. Our results showed that the plasma HDL values were positively correlated with the number of leydig cells (r=0.73; p<0.01), the number of spermatogonia cells (r=0.92; p<0.001), seminiferous epithelium thickness (r=0.86; p<0.001) and diameter of seminiferous tubules (r=0.62; p<0.001). Also, plasma cholesterol and glucose values were negatively correlated with the number of the leydig cells (r=-0.78; p<0.01؛ r=-0.69; p<0.001), spermatogonia cells number (r=-0.68; p<0.001؛ r=-0.72; p<0.01), seminiferous epithelium thickness (r=-0.80; p<0.01؛ r=-0.82; p<0.001), and diameter of seminiferous tubules (r=-0.80; p<0.01؛ r=-0.82; p<0.001). Plasma LDL value also had a negative correlation with the number of spermatogonia cells (r= -0.39; p<0.001), and also, diameter of seminiferous tubules (r= -0.69; p<0.01). Plasma triglyceride values was negatively correlated with the number of spermatogonia cells (r= -0.79; p<0.001), and seminiferous epithelium thickness (r= -0.76; p<0.01). In conclusion, HDL lipoprotein had a positive correlation with testicular histology indexes, on the other hand, triglyceride, cholesterol, lipoprotein LDL, and glucose showed a negative correlation with that.Keywords: Histology, Testis, Lipid, Plasma, Breeder roosters
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.