به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

zeinab sheikhhosseini

  • زینب شیخ حسینی*، آرزو پوریزدانپناه کرمانی

    در دیدگاه ژنت آثار ادبی وجود مستقل و مخصوص به خود ندارند و با متون قبل از خود در ارتباط هستند. بینامتنیت ارتباط این متون را بررسی کرده میزان تاثیرپذیری آنها را مشخص می کند. بینامتنیت نوع با استفاده از شیوه های سرمتنیت و بیش متنیت ، انواع ادبی و ارتباط آنها را با یکدیگر مورد ارزیابی قرارمی دهد. در پژوهش حاضر سعی شده است مجموعه دشت پارسوا را با نمونهغربی آن یعنی هری پاتر مقایسه کرده با استفاده از نظریه ژنت، انواع ادبی موجود در این آثار فانتزی را شناسایی کنیم و ارتباط آنها را مورد ارزیابی قرار دهیم. این پژوهش به دنبال پاسخ به این سوالات بوده است: کدام نوع ادبی در مجموعه های هری پاتر و دشت پارسوا مشاهده می شود؟ آیا بهره گیری عزیزی از انواع مختلف ادبی به اثر او تمایز بخشیده است یا اثر او به مجموعه ای تقلیدی تبدیل شده است؟ براساس نتایج تحقیق، عزیزی انواع مختلفی مانند اسطوره، افسانه، سنت شفاهی، معما، عاشقانه و تراژدی را با استفاده از سرمتنیت در اثر خود گنجانده است و با استفاده از بیش متنیت تغییراتی در اثر خود به وجود آورده است که این اثر را به اثری با ویژگی های مخصوص خود تبدیل کرده است.

    کلید واژگان: بینامتنیت نوع, بیش متنیت, سرمتنیت, هری پاتر, دشت پارسوا, ژنت
    Zeinab Sheikhhosseini *, Arezoo Pooryazdanpanah Kermani
    Introduction

    Intertextuality is an approach that examines the effectiveness of the text in other texts. it is particularly important in the examination of texts and determines how much a genre has mixed with other genres and how much has been created creatively? In the analysis of genres according to Genette theory, "it can be said that the main issue is the predominance of imitation or change aspect, so in the first stage, the amount of imitation or change is of interest, and after that, the type and quality of transformation are discussed. In other words, what has changed and what has been imitated." (Namvarmatlaq,  2013: 147)
    Genette has divided the transtextual relations into five basic forms: 1- Intertextuality 2- Paratextuality 3- Metatextuality 4- Architextuality 5- Hypertextuality. Namvar Motlatq,2011: 434). Genres can be combined, and each genre can include subgenres. Sometimes new genres are created from their combination. In contemporary genre theory, this issue has been called "Literary Types Interaction". This attitude refers to the fact that "there is no pure genre; For example, in a novel, it can appear in different genres such as plays, ghazals, and odes." (Wediji, 2014: 281). One of these genres is fantasy in which can be seen different literary genres. This genre arose in the late 19 century in the West. Harry Potter is one of the famous examples of this genre, after its publication, many works have been published in different countries. Fantasy works have been written also in Iran. One of them is the Dasht-e Parsova collection, the first volume of which - Hume Sokoot - has been recorded in the Black Crow list as one of the top two hundred works in 2017.
     
    Since in the intertextual analysis of the genre, we identify the genres in a text by using architextuality, and by using hypertextuality, we analyze the amount of changes in the text. In this research we have tried to answer these followig questions: Which genre has represented in Azizi's fantasy? Does the author's work have its own characteristics? Is it an imitation of previous literary texts like Harry Potter? What are the similarities and differences between this work and Harry Potter?

    Methodology

    It is a comparative-analytical research method to investigate the intertextuality of genre in Harry Potter and Dasht-e-Parsova. 

    Discussion

    According to Razmjo, genre theory is an attempt to divide various literary topics according to the appearance or formats in which the topics have created and composed with their own special characteristics and rules. (Ref: Razmjo, 1374:10). Frow defines genre as "the organization of texts according to the thematic, rhetorical and morphological dimensions" and subgenre as "becoming more specific of a genre according to specific theme" (Frow, 2005: 67). Intertextuality is a very important method in identifying the relationship of the text with other texts. Genet has also mentioned genre in explaining intertextual relationships; He introduces five categories of factors that play a role in accepting and receiving texts, among which "two types of Architextualie and hypertextuality are related to the issue of genre." (Vaezzadeh et al., 2013: 98)
    For this reason, by examining these two methods, we will identify literary types in Harry Potter and Dasht-e-Parsova:A) Architextualite
    In Architextualite, the longitudinal relationship between a work and the genre to which the work belongs to it is examined. According to Genet, in the main text, "we have the genres, with their determinations that we’ve already glimpsed: thematic, modal, formal, and other" (Genette, 1992: 82) as mentioned in this way, the connection that a text establishes with the texts before it is through genre. In this way, the later text uses the literary type of the previous text and sometimes it includes different types and achieves a new type.
    B) Hypertextity
    Another intertextual relationship that leads to the recognition of genres is hypertextuality. Hypertextuality examines the way of reproduction and expansion of the text more than other genres of transtextual relations. Hypertextuality "means the placement of the text in a totality of texts and especially the knowledge of literary genres" (Ahmadi, 2018: 321). According to Genet, hypertextuality employs two methods of imitation and transformation. The purpose of sameness is to keep text A in text B without the slightest change and with a little creativity, and one of its functions is to stick different texts together without the slightest change. If the author's goal is to change a lot in the text A, "transformation" has been done, and if the goal has only a little overlap, then "imitation" has been formed. (Genette, 1997: 92-91(

    Conclusion

    The present research investigated the genre in Dasht-e-parsova and Harry Potter series with an intertextual approach in order to determine the level of creativity and imitation of the Iranian author according to this research, the author has connected with the pervious text by using Architextualite and different genres such as fantasy. Oral tradition, myth, legend, riddle, romantic genre has been used in his work with architextualite. He has introduced these genres into his text by using architextualite and has given it special characteristics by using hypertextuality. Azizi, by following the modern story writing in the space and plot of the story, has created changes that have caused innovation in the story and made it different from Harry Potter.
    The author has also benefited from tragedy as a genre in his story to influence the audience, and the genre is not seen in the Rowling story. In general, Azizi, though in the entry of literary genres in his text, has benefited from Rowling's work; but by using the hypertextuality, he has introduced his national culture into his work and has distinguished it from its western sample.
    The present research investigated the genre in Dasht-e-parsova and Harry Potter series with an intertextual approach in order to determine the level of creativity and imitation of the Iranian author according to this research, the author has connected with the pervious text by using architextualite and different genres such as fantasy. Oral tradition, myth, legend, riddle, romantic genre has used in his work with architextualite. He has introduced these genres into his text by using architextualite and has given it special characteristics by using hypertextuality. Azizi, by following the modern story writing in the space and plot of the story, has created changes that have caused innovation in the story and made it different from Harry Potter.
    The author has also benefited from tragedy as a genre in his story to influence the audience, and the genre does not seen in the Rowling story. In general, Azizi, though in the entry of literary genres in his text, has benefited from Rowling's work; but using the hypertextuality, it has introduced his national culture into its work and has distinguished it from its western sample.

    Keywords: Intertextuality, hypertextity, architextualite, Harry Potter, Dasht-e-parsova, Genette, genre
  • آرزو پوریزدانپناه کرمانی*، زینب شیخ حسینی
    مکتوبات یکی از گونه های مهم ادبیات و انواع نثر فارسی است که در دوره های مختلف تاریخی از نظر ادبی، اجتماعی، تاریخی و سیاسی از اهمیت شایانی برخوردار بوده است. عرفای اسلامی با استفاده از فن مکتوب نگاری و با پیروی از پیشوایان دین، اقدام به نگارش نامه هایی برای انتقال آموزه های عرفانی و هدایت سالکان طریقت کرده اند. عبدالله قطب یکی از عارفان برجسته قرن نهم هجری است که اقدام به تاسیس جامعه ای آرمانی و مدینه ای فاضله با عنوان «اخوان آباد» در حوالی جهرم کرد. وی از طریق نگارش مکتوبات به اداره این جامعه آرمانی و هدایت و تعلیم مریدان خود پرداخت؛ مکتوباتی که هم از نظر نثر شیوای فارسی و هم از نظر دربرداشتن نکات ارزشمند عرفانی برای ارشاد و تعلیم سالکان درخور توجه است. بر این اساس، در این جستار با روش تحلیلی توصیفی ساختار مکاتیب قطب مورد بررسی قرار گرفته است. یافته های تحقیق حکایت از آن دارد ویژگی های سبکی نگارش قطب، یعنی گرایش به ساده نویسی و ایجاز و اختصار، ساختار مکتوبات وی را دستخوش تغییر قرارداده و همین امر سبب تفاوت مکاتیب قطب در قیاس با سایر مکتوبات عرفانی شده است. این مکتوبات در زمره مکتوبات اخوانی و چند سویه جای می گیرد.
    کلید واژگان: مکتوبات, عبدالله قطب بن محیی, قرن نهم هجری, نثر فارسی, ساختار
    Arezu Pooryazdanpanah Kermani *, Zeinab Sheikhhosseini
    Structural Analysis of Abdullâh Qutb's Epistels   Letters are one of the important types of Persian literature and types of prose that have been of great literary, social, historical and political importance in different historical periods. Islamic mystics, using the art of writing and following the religious leaders, have written letters to convey mystical teachings and guide seekers of the path. Abdullâh Qutb is one of the prominent mystics of the ninth century AH who established the ideal society and utopia called "Exvânâbâd" near Jahrom. Through writing letters, he managed this ideal society and guided and educated his followers; Writings that are noteworthy both in terms of Persian prose and in terms of containing valuable mystical points for the guidance and education of seekers. Accordingly, in this paper, the structure of Qutb's epistels have been studied by analytical-descriptive method. The research findings indicate that the stylistic features of Qutb's writing, i.e. the tendency to simplify and brevity, have changed the structure of his writings and this has caused the difference between the letters of Qutb and other mystical writings. These letters are among the brotherly epistels and multi-faceted letters.
    Keywords: Letters, Abdullah Qutb Ibn Mohi, ninth century AH, Persian prose, Structure
  • زینب شیخ حسینی، مریم جعفرزاده*

    یکی از گونه های زبان در فرهنگ عامیانه ناسزا است که بخش جدایی ناپذیر فرهنگ و زبان آدمی بوده و هست و از آن می توان به عنوان زباهنگ  یادکرد. «زباهنگ» درحقیقت نمایش فرهنگی از یک زبان است و رابطه بین زبان و فرهنگ را نشان می دهد. در این میان، یکی از شیوه های رایج زبانی، داستان طنزآمیز است که منبع مناسبی برای شکل گیری فرهنگ در جامعه است و می توان با بررسی زبان داستان، فرهنگ آن جامعه را بررسی کرد. بر این اساس، پژوهش حاضر، به بررسی زباهنگ ناسزا در مجموعه طنز «آب نبات» نوشته مهرداد صدقی پرداخته است. این پژوهش به روش توصیفی-تحلیلی با هدف طبقه بندی محتوایی ناسزاها و تحلیل انگیزه استفاده از آن ها به بیان کارکردهای ناسزا پرداخته است تا نشان دهد استفاده از ناسزا در این مجموعه طنز متناسب با نوع اثر و مخاطب آن است یا خیر؟ برای انجام این پژوهش، نخست با مطالعه سه جلد رمان آب نبات، دویست و پنجاه ناسزا گرد آوری شد و سپس داده ها بر پایه الگوی هایمز (Hymes, 1967) تحلیل شد. از جمله یافته های این مقاله این است که کارکردهای طنز در این داستان بیشتر شامل طنز، خشم، سرزنش و تحقیر است که نشان می دهد نویسنده از ناسزا فقط برای طنزآمیز کردن متن استفاده نکرده است ولی طنز مهم ترین انگیزه نویسنده از به کارگیری طنز است. اگرچه ناسزا در آثار طنز امری طبیعی است؛ ولی با توجه به نقش مهم داستان در ایجاد فرهنگ مناسب اجتماعی و تاثیر آن در سبک زندگی نوجوان، نویسندگان رمان کودک و نوجوان باید به آن بیشتر توجه کنند.

    کلید واژگان: زباهنگ, ناسزا, مجموعه آب نبات, صدقی, هایمز
    Zeinab Sheikh Hosseini, Maryam Jafarzadeh *

    Language plays various roles, and the significance of these roles varies across different societies. The communicative role, however, can be considered one of the most pivotal functions of language. Through communication, social categories, socio-political ideologies, relationships, individual social networks, and social control can be identified and influenced. According to Troike (2003), language has a clear role in social control because it directly conveys instructions to people. Humorous works serve as a significant source for shaping a society's culture, and an examination of the language used in these works can provide insights into the culture of that society. Profanity is a speech genre within popular culture, and its usage in humorous texts has seen substantial growth in recent decades. This research investigates the use of profanity in Sedgi's "Abnabat" collection using Hymes' model. In addition to classifying the profanities in this collection, we analyze the motivations behind their usage, aiming to answer the following questions: What functions do profanities serve in this novel? Is the use of profanity in this humor collection appropriate for the genre of the work and its intended audience?

    Keywords: Abnabat, Hymes, profanity, Sedgi, Zabahang
  • زینب شیخ حسینی*
    ژنت معتقد است متون مختلف برگرفته از آثار پیش از خود هستند. او روابط بین متون مختلف را به پنج دسته بینامتنیت، سرمتنیت، پیرا متنیت، فرامتنیت و بیش متنیت تقسیم می کند. از آنجا که یکی از موضوعات مهم در ادبیات تطبیقی میزان اثرپذیری یا اثرگذاری ادبی است و ژنت نیز در نظریه ترامتنیت خود به دنبال تاثیرپذیری متون از یکدیگر است. می توان گفت ترامتنیت با ادبیات تطبیقی ارتباط دارند.خون آشام ها افسانه های اروپایی هستند که مخاطبان نوجوان زیادی را به خود جذب کرده اند و گلشیری برای اولین بار آنها را وارد داستانی ایرانی کرده است. در این تحقیق با استفاده از شیوه تحلیل محتوا به بررسی خون آشام استفنی مه یر و گلشیری بر اساس روابط ترامتنی خواهیم پرداخت تا به این سوالات پاسخ دهیم که در مجموعه خون آشام گلشیری انتقال متن اولیه به متن ثانویه چگونه صورت گرفته است و گلشیری از کدام عناصر ترامتنی در اثر خود استفاده کرده-است؟ مناسبات فرهنگی چه تاثیری بر متن ثانویه گذاشته است؟گلشیری در اثر خود از عناصر بینامتنیت، سرمتنیت، پیرامتنیت و بیش متنیت بهره برده است و مناسبات فرهنگی ایران باعث تغییراتی در داستان شده است که از آن طرحی خلاقانه ساخته است.
    کلید واژگان: ادبیات تطبیقی, ترامتنیت, خون آشام, گلشیری, مه یر, ژنت
    Zeinab Sheikhhosseini *
    Genette believes that different texts have taken from earlier works. He divides the relations between texts into five categories Intertextualitie, Architextualite, Paratextualite, Metatextualite, and Hypertextualite. Since the most important issues in comparative literature is literary effectiveness and Genet in transtextuality theory seeks the influence of texts to each other. It can be said that transtextuality are relate to comparative literature. Vampires are European legends that have attracted teenage audience and Golshiri has introduced them to Iranian fiction for the first time. In this research, using the content analysis method, we want to examine Meyer and Golshiri's vampire according transtextuality relations, in order to answer following questions: how the primary text was transferred to the secondary text in Golshiri vampire and Golshiri has used from Which transtextuality elements in his works? What effect cultural relations has been on the secondary text? In his works, Golshiri has used the Intertextualitie, Architextualite, Paratextualite and hypertextualite, and Iranian cultural relations have caused changes in the story,
    Keywords: Comparative literature, Transtextualitie, vampire, Golshiri, Meyer, Genette
  • زینب شیخ حسینی*، آرزو پوریزدان پناه کرمانی

    چمبرز از نظریه پردازان حوزه ی ادبیات کودک و نوجوان است که نظریه ی خواننده ی نهفته در متن را برای بررسی ارتباط نویسنده و خواننده مطرح کرده است. براساس این نظریه، نویسنده هنگام نوشتن متن، خواننده ای را در ذهن خود تصور می کند و متن خود را بر پایه ی آن روایت می کند. به اعتقاد وی، نویسنده برای ارتباط با خواننده از چهار عنصر سبک، دیدگاه، طرفداری و شکاف های گوبا کمک می گیرد و با استفاده از آن ها، خواننده را به درون متن می کشد. در تحقیق حاضر سعی شده است با استفاده از شیوه ی توصیفی تحلیلی، ضمن شناسایی ویژگی های نوجوان، خواننده ی نهفته در رمان های هستی و زیبا صدایم کن را بررسی کرده و به این سوالات پاسخ ده یم که خواننده ی نهفته ی این آثار کیست (کودک، نوجوان یا بزرگ سال)؟ و چه ویژگی هایی دارد؟ نویسنده در آفرینش خواننده ی نهفته، از کدام یک از شیوه ها یاری گرفته است؟ براساس نتایج پژوهش، مخاطب آثار حسن زاده نوجوان بوده و خواننده ی نهفته ویژگی های نوجوان را دارد. نویسنده از هر چهار شیوه برای آفرینش خواننده ی نهفته استفاده کرده است.

    کلید واژگان: چمبرز, خواننده ی نهفته, زیبا صدایم کن, هستی
    Zeinab Sheikhhosseini *, Arezoo Pooryazdanpanah

    Chambers is a child and adolescent literature theorisians that has proposed a implied reader theory in text to examine the relationship between author and reader. the author when writing a text, imagines a reader in his mind and narrates his text according to it. the writer uses the four elements of style, point of view, siding, and gaps to communicate with the reader and draw the reader into the text. In the present study, using a descriptive-analytical approach, tried to in addition to identifying the adolescent characteristics, examine the implied reader in the novels "Hasti" and "Call me Ziba" in order to answer the following questions: Who is the implied reader at these works (child, teenager or adult)? And what is its features latent reader? Which of the methods has helped in the creation of implied reader? According to the research results, the audience of Hassanzadeh's works is a teenager and the implied reader has the characteristics of a teenager. He has used four ways to create a implied reader.

    Keywords: Chambers, implied reader, call me Ziba, Hasti
  • زینب شیخ حسینی*، فاطمه زند، فاطمه زهرا نظری رباطی
    نقد فمنیستی رویکردی است که از اواخر قرن بیستم فعالیت خود را آغاز نمود تا به بررسی وضعیت زنان و تجربیات آنها در متون ادبی بپردازد. منتقدین این شیوه برای تحلیل متون ادبی از دو شیوه ی نقد زنانه (زن به عنوان خالق اثر) و تحلیل نقش های جنسیتی (جلوه های زن به عنوان شخصیت) استفاده می کنند. در پژوهش حاضر سعی شده است با استفاده از هر دو گرایش موجود در این رویکرد دو مجموعه ی خون آشام استفنی مه یر و سیامک گلشیری بارویکرد زنانه مورد تحلیل قرار گیرد تا به این سوال پاسخ داده شود که آیا دو اثر حاضر، تحت تاثیر گفتمان مردسالار قرار گرفته اند؟ و آیا گلشیری که شخصیت خون آشام خود را از افسانه های غربی وام گرفته است و با ورود خون آشام به کوچه های تهران سعی نموده به آن رنگ بومی بدهد، مباحث فرهنگی و اجتماعی مانند نگاه به زن را در اثر خود بومی ساخته است وآیا شخصیت های زن او متفاوت با شخصیت های زن مه یر نمایان شده اند یاخیر؟ مه یر اگرچه به عنوان یک زن سعی کرده است زن های داستان خود را شخصیت هایی قوی و مستقل ارایه نماید، اما در بعضی از موارد نیز تحت تاثیر گفتمان مرد سالار قرار گرفته است. در خون آشام گلشیری نقش های جنسیتی بیشتر از مه یر تکرار شده است و در برخی موارد گلشیری تحت تاثیر فرهنگ سنتی ایران در نقطه ی مقابل مه یر عمل کرده است. تحقیق حاضر با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی و با ابزار فیش برداری صورت گرفته است.
    کلید واژگان: استفنی مه یر, سیامک گلشیری, خون آشام, زنانه نویسی, نقد فمنیستی, نقش های جنسیتی
    Zeinab Sheikhhosseini *, Fateme Zand, Fatemeh Zahra Nazari Robati
    Feminist criticism is the approach that began in the late twentieth century to examine the status of women and their experiences in literary texts. Critics of this approach apply two methods of woman criticism (A woman as an author) and, gender roles analysis (woman characters representations) to examine the literary texts.This study tried to analyze two vampire novels of Meyer and Golshiri, with a feminist approach by applying these methods, to answer the following questions: were the works influenced by patriarchal discourse? Borrowing his vampire characters from Western myths, did Golshiris domesticate his characters by letting them enter the streets of Tehran? Did he domesticate the cultural and social issues such as attitudes towards the woman in his work? Is there any difference between Golshiri`s woman characters Meyer`s.Meyer, as a woman writer, has tried to dramatize her women characters as strong and independent, she is influenced by male-dominated discourse in some cases. In the vampire of Golshiri, the gender roles are more frequent than Meyer's, and in some cases
    Keywords: vampire, woman criticism, feminist criticism, Stephenie Meyer, Siamak Golshiri
  • فاطمه زند*، زینب شیخ حسینی، فاطمه زهرا نظری رباطی

    پشتیبانی از فرهنگ بومی به شکل های گوناگونی در ادبیات معاصر رواج یافته و سبب گسترش گونه ادبی جدیدی به نام ادبیات پسااستعماری در جهان شده است. تغییر در زبان استعمارگر و تصاحب آن به منظور معرفی فرهنگ و زبان مستعمره، از ویژگی های نوشتار پسا استعماری است که نویسندگان مهاجر در مسیر نگارش تجارب خود در دنیای مهاجرت و انتقال فرهنگ بومی از آن بهره می برند. پژوهش حاضر با استفاده از شیوه توصیفی-تحلیلی در پی تبیین راه کارهای تصاحب زبانی بر اساس نظریه کاچرو (Kachru, 1983) و اشکرافت و همکاران (Ashcroft et al, 1989; Ashcroft et al, 2002) در مجموعه داستانی «Laughing without Accent» به قلم جزایری دوما (Duma, 2009) و ترجمه آن، «خنده لهجه نداره» به قلم نفیسه معتکف (Motakef, 2013) است. در این راستا، برآنیم تا به این پرسش ها پاسخ دهیم که آیا متن انگلیسی این داستان ها، قابلیت نقد پسااستعماری بر اساس نظریه تصاحب زبانی را دارد؟ نویسنده از چه شیوه هایی برای تصاحب زبانی و خلق اثری پسااستعماری بهره برده است؟ آیا تصاحب زبانی به ترجمه فارسی اثر نیز وارد شده است؟ بر پایه یافته های به دست آمده جزایری دوما (همان) در متن انگلیسی داستان ها از راه کارهای تصاحب زبانی برای تغییر در زبان انگلیسی بهره گرفته و متنی پسا استعماری تولید نموده است. در ترجمه متن از میان راه کارهای تصاحب زبانی فقط راه کارهای توضیح و تداخل زبانی باقی مانده اند و دیگر راه کارها در مسیر ترجمه از بین می روند و منتقل نمی شوند. همچنین هنگام بررسی داده ها مشخص شد که انتقال این راه کارها به ترجمه، سبب ورود بعضی از عناصر فرهنگی و زبانی انگلیسی به متن فارسی شده اند.

    کلید واژگان: تصاحب زبانی, نقد پسا استعماری, مطالعات ترجمه, متن دورگه, خنده لهجه نداره
    Fateme Zand *, Zeinab Sheikhhosseini, Fatemeh Zahra Nazari Robati
    INTRODUCTION 

    Protecting local culture has expanded in different forms in contemporary literature and has developed a new literary genre called postcolonial literature. Indigenization of English language and its appropriation with language and culture of the former colonial countries is one of the characteristics of postcolonial writing that immigrant authors also enjoy in writing from their experiences in diaspora and transferring their local culture which results in linguistic creativities. One of these creativities is appropriation which is an important component of Postcolonial studies. It is a process which reconstitutes the language of the center to express the ‘differing cultural experiences’ (Ashcroft et al, 2002, p. 38). It seizes the language of the center and replaces it in ‘a discourse fully adapted to the colonized place’ (p. 37). Zabus (2007) also considers appropriation as conscious strategies of decolonization where ‘writing with an accent’ serves to convey ideological variance. Sometimes the English language is unconsciously appropriated by the non-native users. Joseph (2006) believed that a language undergoes a change because of the interference of mother tongue with its inherent resistance. Thus, when a writer from a non-native country would produce something in English, there must be some changes under the influence of their mother tongue.

    METHOD

    There are different strategies of appropriation that result in varieties of English language. Some postcolonial writers mixed the linguistic structures of two languages making an ‘inter-culture’ (as cited in Ashcroft et al, 2002, p. 66). Kachru (1983) and Ashcroft et al. (2002) identify at least nine language appropriation strategies: The first strategy in appropriation technique is termed as glossing, it is an explanatory comment affixed to a text. It can be a word, a sentence, or a clause, characterizing the non-English word. The second strategy is the incorporation of untranslated words or leaving words un-glossed, it aims to keep the cultural uniqueness intact. The third one is termed as syntactic fusion, which is the amalgamation of two different linguistic structures, resulting in mixing the syntax of native language with the lexical forms of English, or vice versa. Fourthly, the usage of translation equivalence permits the writer to incorporate the local opinions and insights into a foreign language. In lexical innovation the words are borrowed from local languages and incorporated into the new English. The post-colonial writers use it as a means to describe new experiences, sounds and tastes they come across. Contextual redefinition provides a way to introduce new vocabulary words. The author adopts a new context that is too remote from the English-speaking world to have the same definitions for all the terms. Inter language strategy refers to the entrance of texts, rhythms or sounds related to the writers` mother tongue to the postcolonial writing which shows his/her creativity and interest to the mother tongue. Rhetoric and functional style appropriation strategy deals with changing in different text types and finally, code switching is the technique of moving between two or more codes to bring variation in the ways of expression. Considering the important role of the linguistic appropriation strategy in producing postcolonial literature, this descriptive - analytical study was done in accordance with Kachru (1983) and Ashcroft et al. (2002) framework on postcolonial writing, with an aim of looking for elaboration of linguistic appropriations in the English series of stories Laughing without Accent by Jzayeri Duma and its translation by Mo`takef. Duma is an Iranian immigrant writer who has already published two successful series of stories in America which have been translated into different languages all around the world and they have been translated into Persian too. In her stories, Duma depicted her Persian family life in America for the American readers and helped them to know about the minority of Iranian immigrants living in America through her lens of humorous writing.

    RESULTS

    Studying Duma`s series, this study looked for answering the following questions: can the English text of the stories be analyzed from a postcolonial point of view according to linguistic appropriation theory? What strategies did the author use to make linguistic appropriations and create a postcolonial work? Were the linguistic appropriations transferred to Persian translation of the stories too? The results of the study showed that the author used glossing, un-translated words, contextual redefinition and inter language and code-switching appropriation strategies in her stories and created a postcolonial text. This study also showed that some of these strategies like glossing and inter language appropriations were left in the translation of the stories, but the rest of them were not transferred and faded away in the process of translation. Inter-language appropriations entered the English pronunciation of the words and glossing made some cultural elements of English language enter the Persian text.

    Keywords: Hybrid text, Laughing Without Accent, Linguistic appropriation, postcolonial analysis, translation
  • زینب شیخ حسینی*، فاطمه زند، فاطمه زهرا نظری رباطی
    ترجمه ابزاری مناسب است که امکان خواندن متون مختلف از جمله ادبیات وحشت را در سراسر جهان فراهم می کند. وینه و داربلنه (نقل در ماندی، 1391) از نظریه پردازانی هستند که راه بردهای هفت گانه ای را برای ترجمه معرفی می کنند. این راه بردها عبارتند از: وام گیری، ترجمه تحت اللفظی، گرته برداری، تغییر شکل، تغییر بیان، معادل یابی و اقتباس. دیویس (2003) برای ترجمه واژگان خاص فرهنگی هفت راه برد ارایه می دهد و سه راه برد پانویس، صرف نظر کردن از ارجاع فرهنگی و معادل یابی در ترجمه ژانر وحشت نقشی مهم دارند. در این پژوهش، سعی شده با استفاده از شیوه اسنادی کتابخانه ای، رمان گورستان (The Graveyard) اثر نیل گیمن بررسی و چالش های ترجمه ژانر وحشت در ترجمه فارسی این اثر بر اساس مدل نظری وینه و داربلنه و دیویس مورد مطالعه قرار گیرد؛ بنابراین، پرسش های پژوهش به این شرح است: مترجم از چه راه برد هایی برای ترجمه اثر وحشت استفاده کرده است؟ آیا مترجم توانسته راه برد های ترجمه را بر اساس ویژگی های ژانر وحشت به کار گیرد و متنی با تاثیر مشابه متن مبدا خلق کند؟ نتایج نشان داد مترجم از راه برد های حذف، اقتباس، ترجمه تحت اللفظی، جابجایی و تغییر بیان استفاده کرده است. در بسیاری از موارد، مترجم در هنگام انتخاب راه برد به ویژگی های ژانر وحشت توجه لازم را نداشته همین امر باعث شده مخاطب در هنگام خواندن متن اصلی احساس وحشت بیشتری را تجربه کند. نتایج حاصل از این پژوهش علاوه بر اینکه به مترجم کمک می کند تا نقاط ضعف و قوت ترجمه خود را شناسایی کند، ضرورت و اهمیت توجه به ویژگی های متن را برای مترجمان و دانشجویان رشته زبان انگلیسی آشکارخواهد کرد.
    کلید واژگان: ترجمه, شگردهای ترجمه, ژانر وحشت, گورستان, نیل گیمن
    Zeinab Sheikhhosseini *, Fateme Zand, Fatemeh Zahra Nazari Robati
    Translation is a proper tool that provides opportunities for reading different texts including horror fiction all over the world. Vinay and Darbelnet are theorists who introduce seven strategies for translation. These strategies include: borrowing, calque, literal translation, transposition, modulation, equivalence and adaptation (cited in Munday, 2012). Davies (2003) offers seven strategies for translating culture-specific words, and three strategies of footnote, dropping cultural references and equivalence, play important roles in translating the horror genre. In this research, attempts have been made to study “The Graveyard” novel by Neil Gaiman using library research method and to study the translation challenges at horror works in Persian translation according to Vinay and Darbelnet and Davies; therefore, the following questions were raised: Which techniques the translator has used to translate the horror elements? Was the translator successful in applying translation techniques based on the features of horror genre to create the same effect as the source text? The results showed that the translator has used strategies of omission, adaptation, literal translation, transposition, and modulation and in many cases when selecting the strategies didn't pay attention to the features of horror genre and it makes the reader feel more horror when reading the original text. The results of this study, in addition to helping the translator to identify the strengths and weaknesses of his translation, will reveal the necessity and importance of paying attention to the features of the text for translators and English students.
    Keywords: translation techniques, Translation, horror genre, the grave yard, Neil Gaiman
  • آرزو پوریزدانپناه کرمانی*، زینب شیخ حسینی

    «شعر علوی» یکی از شاخه های اصلی شعر آیینی به شمار می آید که تاکنون مورد بررسی همه جانبه و علمی قرار نگرفته و در اندک پژوهش های انجام شده در این زمینه بیشتر به محتوا و درون مایه آن پرداخته شده است. رسالت دینی و کارکرد مذهبی این اشعار در گرو تاثیرگذاری عمیق این اشعار در مخاطب است. موسیقی یکی از عناصر سازنده شعر است که نقش مهمی در زیباسازی کلام و تاثیر آن بر مخاطب دارد. در این جستار، سطوح چهارگانه موسیقی (بیرونی، کناری، درونی و معنوی) با روش توصیفی تحلیلی در 3 مجموعه شعر علوی و در مجموع 158 شعر بررسی شده است. بررسی عناصر موسیقایی در این اشعار، حکایت از ارتباطی دوسویه میان موسیقی و محتوای این اشعار دارد. موسیقی در این اشعار، کمک شایانی به القای مفاهیم و معانی مورد نظر شاعران کرده و در مقابل درون مایه و محتوای این اشعار به موسیقی آن جهت داده است. برجستگی و قوت موسیقی در دو سطح بیرونی و کناری، بی فروغ بودن موسیقی درونی و معنوی و در حاشیه قرارگرفتن آن، استفاده از اوزان جویباری و شفاف و توجه به مضمون و محتوا در انتخاب وزن، گرایش به اوزان ساده و بی تکلف، تنوع وزنی، استفاده از قافیه ها و ردیف های مرتبط با موضوع و بهره گیری دو سویه از آن ها (کارکرد موسیقایی و انتقال معنا)، به کارگیری صنایع لفظی (تکرار، جناس و موازنه) و صنایع معنوی (تلمیح، مراعات النظیر و تضاد) از دیگر یافته های این پژوهش است.

    کلید واژگان: شعر علوی, عناصر موسیقایی, موسیقی بیرونی, موسیقی درونی, موسیقی کناری, موسیقی معنوی
    Arezoo Pooryazdanpanah Kermani *, Zeinab Sheikhhosseini

    "Alavi poetry" is one of the main branches of religious poetry that, disregarding scarce research on its content and context, has not been thoroughly studied yet. The religious mission and function of these poems depend on their profound influence on the audience. Given the vital significance of music in the structure of a poem and its influence, the present study is going to investigate the function of the musical elements in 4 external, lateral, inner, and spiritual levels using the descriptive-analytical method. To find out how the musical elements work in Alawi Poetry and how the Alawi poets use musical elements in their poems, three sets of Alawi poems containing 158 poems have been analyzed. The findings of the study suggest that the musical elements were more prominent, creative, and powerful in the two outer and lateral levels. However, Inner and spiritual levels are marginalized in these poems.

    Keywords: Alawi poetry, musical elements, outer music, lateral music, inner music, spiritual music
  • آرزو پوریزدان پناه کرمانی*، زینب شیخ حسینی

    «کاخ اژدها»، نخستین جلد از سه گانه «پارسایان و من» اثر «آرمان آرین»، اولین رمان اسطوره ای و یکی از موفق ترین نمونه های رمان فارسی نوجوان است. ارتباط این رمان با متون کهن فارسی و میراث فرهنگی ایران درخور تامل است. این پژوهش با هدف نشان دادن ارتباط متنی میان رمان «کاخ اژدها» و متون پیش از آن با روش توصیفی تحلیلی انجام شده است. برای این منظور رویکرد بیش متنیت، یکی از ارکان نظریه ترامتنیت «ژرار ژنت» به عنوان چارچوب نظری این جستار برگزیده شد. در بیش متنیت، هرگونه تاثیر متنی از متن دیگر مورد بررسی قرار می گیرد. روابط بین متون در بیش متنیت، نباید از نوع هم حضوری و تفسیری باشد؛ بلکه برگرفتگی متون ملاک است. یافته های تحقیق حکایت از ارتباط وسیع رمان کاخ اژدها با متون پیش از خود به ویژه شاهنامه دارد. این ارتباط بر اساس مولفه های بیش متنیت، بیشتر از نوع همانگونگی است تا تراگونگی؛ اگرچه هر 3 فرایند تراگونگی یعنی جابه جایی، افزایش و کاهش نیز در این اثر مشاهده می شود که از این میان فرایند کاهش از بسامد بالاتری برخوردار است.

    کلید واژگان: بیش متنیت, ژرار ژنت, کاخ اژدها, همانگونگی, تراگونگی
    Arezu Pooryazdanpanah *, Zeinab Sheikhhosseini

    The dragon palace, the first volume of the Giants of Persia and I by Arman Arian, is the first mythical novel and one of the most successful examples of Persian teenage novels. The relationship between this novel and ancient Persian texts and Iranian cultural heritage is in reflection. The purpose of this research is to show the textual relation between the novel of the Dragon Palace and the earlier texts by descriptive-analytic method. For this purpose, the more textual approach, one of the cornerstones of the theory of the Gertratt-Genette theory, was chosen as the theoretical framework for this essay. In more text, any textual effects from another text are examined. The relations between texts in more than text, should not be of the same type of interpretation and interpretation, but the admissibility of the texts is the criterion. The findings of the research indicate the widespread connection between the dragon house novel and its predecessors, especially the Shahnameh. This relationship is based on the components of the more textual, more of a kind than the same kind of as the tragedy; However, all three processes of traction, namely displacement, increase, and decrease, are observed in this effect, among which the process of reduction is more frequent.

    Keywords: hypertextuality, Gerard Genette, Dragon Palace, Similarity, Tragedy
  • زینب شیخ حسینی*، آرزو پوریزدان پناه کرمانی

    فانتزی گونه ای ادبی است که در قرن اخیر، در واکنش به خردگرایی به وجود آمده است و در آن حوادث، شخصیت ها و موقعیت ها خارج از باور ما ساخته می شوند. فانتزی ها به خوانندگان خود امکان قیاس بین دنیاهای متفاوت را می دهند. این ویژگی فانتزی با توجه به خصوصیات دوره ی نوجوانی سبب شده است که این ژانر، مورد اقبال نوجوانان قرارگیرد. در پژوهش حاضر، سعی شده با استفاده از شیوه تحلیل محتوا، به مقایسه ی فانتزی هری پاتر اثر جی. کی. رولینگ و سلحشوران پارله آن نوشته ی علی خواسته، براساس رویکرد اسطوره ای بپردازیم تا به این سوالات پاسخ دهیم که آیا مفاهیم و موقعیت های اسطوره ای و جادویی در این دو اثر به روایت داستان انسجام بخشیده است و می توان رمان سلحشوران پارله آن را نمونه ی موفق فانتزی ایرانی در مقابل هری پاتر شناخت؟ بررسی ها نشان می دهد روایت اسطوره ای در ارتباط با سایر اجزا، به این داستان ها انسجام بخشیده است سلحشوران پارله آن را می توان نمونه ی موفق فانتزی ایرانی دانست.

    کلید واژگان: سلحشوران پارله آن, طرح, فانتزی, هری پاتر
    Zeinab Sheikh Hosseini*

    Fantasy is a literary genre that has been created in the last century in response to rationalism, in which events, characters, and situations are made beyond our beliefs. Fantasies give their readers the possibility of analogy between different worlds. This aspect of fantasy has received warm response from young adults. In the present study, archetypal criticism is used to compare J. K. Rowling's Harry Potter and Ali Khaste's Fighters of Parle Aan in order to see whether the mythical and magical concepts in these works have strengthened the structure of the story and if Fighters of Parle Aan  can be considered a successful fantasy  in comparison with Harry Potter. It is argued  that the mythical narration with the help of other element of the plots has been helpful in the structure of these stories. Fighters of Parle Aan can be considered as a successful Iranian fantasy.

    Keywords: Fighters of Parle Aan, Plot, fantasy, Harry Potter
  • زینب شیخ حسینی *
    شبه قاره هند که امروز شامل چند کشور است بزرگترین شبه قارهموجود در جهان و دومین کشور پرجمعیت پس از چین است و تمدن آن یکی از قدیمی ترین تمدن های بشری می باشد.جمعیت فراوان،تنوع ادیان، آب وهوا، گیاهان ، جانوران و... سبب به وجود آمدن پدیده های شگفت انگیز در هند شده است؛ از این رو از دیرباز این کشور را سرزمین عجایب نامیده اند. فردوسی و اسدی نیز در آثار خود همواره به شگفت بودن این سرزمین اشاره داشته اند. در پژوهش حاضر سعی بر این است تا با مطالعه گرشاسب نامه و شاهنامه ، شگفتی های این سرزمین را به روش تحلیل محتوا مورد بررسی قرار داده تا به این سوال پاسخ دهیم که آیا عجایب این سرزمین در دو اثر به صورت یکسان جلوه گر شده است؟ و فردوسی و اسدی کدام یک از شگفتی های سرزمین هندوستان را در آثار خودنمایان ساخته اند؟
    بررسی های این مقاله نشان می دهد که شگفتی ها ی هند در گرشاسب نامه به علت آمیختگی آن با افسانه ها واساطیر ، بیشتر از شاهنامه جلوه گر شده است در حالی که در شاهنامه فردوسی بعد حماسی و پهلوانی اثر مانع از پرداختن به افسانه ها شده و تنها در داستان کید هندی به چند شگفتی اشاره شده است.
    کلید واژگان: هند, شگفتی, گرشاسب نامه اسدی توسی, شاهنامه فردوسی
    Zeinab Sheikhhosseini *
    The Indian subcontinent, which today consists of several countries, is the largest subcontinent in the world, and the second most populous country after China, and its civilization is one of the oldest civilizations of humanity. The abundance of religions, the diversity of religions, the climate, plants, animals, etc. It has become a phenomenal phenomenon in India; therefore, it has long been called the Land of Wonders. Ferdowsi and Asadi have always mentioned the marvel of this land in their works. In this research, we try to study the wonders of this land through content analysis by studying Garshasfalay and Shahnameh in order to answer the question of whether the wonders of this land appear in the same two effects in the same way. Is? And what did Ferdowsi and Asadi make in the wonders of the land of India in the works of self-portraits? The study of this paper shows that the wonders of India in Garshaspanameh due to its merging with myths and mysteries are more than Shahnameh, while in the Ferdowsi's Shahnameh, the epic and superficial dimension of the effect of hindering the mythology And it's just a few surprises in Indian Kid's story.
    Keywords: India, Surprise, Asadi Tusi Garshasbnameh, Ferdowsi's Shahnameh
  • زینب شیخ حسینی*، محمدعلی محمودی
    رئالیسم جادویی شیوه ای است که در آن نویسنده، خیال و واقعیت را چنان با هم در می آمیزد که مرز مشخصی میان آن دو نباشد. اگرچه گابریل گارسیا مارکز به عنوان پیشرو این شیوه و برخی دیگر از نویسندگان مطرح آن، در آمریکای جنوبی می زیسته اند؛ اما این نوع ادبی درکشورهای جهان سوم نیز رواج یافت. در ایران منیرو روانی پور و غلامحسین ساعدی به عنوان پیشگامان این حوزه ادبی شناخته می شوند؛ اما نکته قابل توجه این است که اغلب نویسندگان این شیوه مربوط به منطقه جنوب ایران هستند. تلاش ما در مقاله حاضر این است که ضمن بررسی شرایط اقلیمی، سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی دو منطقه جنوب ایران و جنوب آمریکا، زمینه های مشترک و علل گرایش نویسندگان دو منطقه به رئالیسم جادویی را روشن کنیم. به نظر می رسد شرایط خاص اقلیمی، دور بودن از مراکز شهری، فقر اقتصادی و بی سوادی باعث گرایش مردم این مناطق به اسطوره ها، خرافات و جادو شده عرصه مناسبی برای تخیل فراهم نموده است؛ به گونه ای که عنصر خیال، بخشی از واقعیت زندگی شان شده است. این زمینه ها با مولفه هایی همچون: موقعیت استراتژیک این دو منطقه و برخورداری از ذخایر ارزشمند، حضور استعمارگران، اختناق در حکومت های مرکزی، به خطر افتادن فرهنگ بومی همراه شده است و نویسنده روشنفکر را به سمت استفاده از عناصر جادویی برای روشنگری، گریز از اختناق و تلاش برای احیای فرهنگ بومی سوق داده است.
    کلید واژگان: رئالیسم جادویی, آمریکای لاتین, جنوب ایران, تخیل, واقعیت
    Zeinab Sheikhhosseini *, Mohammad Ali Mahmoudi
    Magical Realism is the way in which fantasy and reality in there so blend together that there isn’t a clear boundary between them. . Although Gabriel Garcia Marquez as leading the way and some of the writers that have lived in the South American but this genre found in the Third World countries . . Gholam Hossein Saedi and Monyru Ravanipoor as a pioneer in this literary field are known In Iran.But the note point to is that the most of this authors are from south of Iran. Our efforts in this paper is while review the political, social, economic and cultural condition regions of south Iran and South America, we investigate the common fields and reasons that writers tend to magical realism in this areas. . It seems certain climatic conditions, distance from urban centers, economic poverty and illiteracy, has caused the tendency of people‘s this region to myths, superstitions and magic and it provided an appropriate arena to imagination such that the element of imagination has part of the reality of their lives. These fields have accompanied with factors such as: strategic location’s these regions and benefit from valuable resources, presence of colonists, strangulation in the central government and the risk of native culture And it has led to the intellectual author to use of the magical elements to enlightenment, escape of repression and trying to revival of native culture.
    Keywords: Magical realism, Latin american, South of Iran, Iimagination, Reality
سامانه نویسندگان
  • دکتر زینب شیخ حسینی
    دکتر زینب شیخ حسینی
    استادیار زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه حضرت نرجس(س) رفسنجان
اطلاعات نویسنده(گان) توسط ایشان ثبت و تکمیل شده‌است. برای مشاهده مشخصات و فهرست همه مطالب، صفحه رزومه ایشان را ببینید.
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال