به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "slaves" در نشریات گروه "تاریخ"

تکرار جستجوی کلیدواژه «slaves» در نشریات گروه «علوم انسانی»
  • یعقوب تابش*
    عصر سلجوقی یکی از دوره های تاثیرگذار در تاریخ میانه ایران است. ازاین رو مورخان و محققان از جنبه های گوناگون سیاسی، نظامی، فرهنگی و اجتماعی به حکومت سلجوقی توجه کرده اند اما با توجه به نقش پررنگ غلامان در این عصر، پژوهشی که به طور اختصاصی به کارکردهای نظامی و انتظامی غلامان بپردازد، انجام نشده است. نویسنده در این پژوهش با به کارگیری متون تاریخی و پژوهشی مرتبط با موضوع تحقیق (روش کتابخانه ای)، به گردآوری داده ها پرداخته و با روش توصیفی- تحلیلی در پی پاسخ گویی به چگونگی تنوع و تطور کارکردهای نظامی و انتظامی غلامان در عصر سلجوقی است. ادعای نویسنده این است که در چارچوب زمانی حکومت سلجوقی گوناگونی و دگرگونی کارکردهای نظامی و انتظامی غلامان چشمگیر بوده و با نیاز و وضع حکومت و تکاپوهای جاه طلبانه غلامان، پیوند داشته است. یافته های پژوهش نشان می دهد، پس از تاسیس و استقرار حکومت سلجوقیان به کارگیری غلامان در سپاه و مشاغل محافظتی و امنیتی از اولویت ها و ضرورت های حکومت بود. اعتماد سلاطین و مقامات حکومتی به غلامان و وفاداری غلامان به اربابان خود، داشتن صفات ویژه برای انجام کارها و برآوردن رضایت صاحبان، موجب تداوم به کارگیری و ارتقا مرتبه غلامان از سطوح پایین به مقامات عالی در عرصه نظامی و انتظامی شد.
    کلید واژگان: غلامان, کارکردهای نظامی, کارکردهای انتظامی, عصر سلجوقی
    Yaqub Tabesh *
    The Seljuk era is one of the most influential periods in the middle history of Iran. Therefore, historians and researchers have paid attention to the Seljuk government from various political, military, cultural and social aspects, but due to the prominent role of slaves in this era, no research has been done that specifically deals with the military and policing functions of slaves. In this research, the author collects data by using historical and research texts related to the research topic (library method) and with a descriptive-analytical method, he seeks to answer the diversity and evolution of the military and policing functions of slaves in the Seljuk era. The author's claim is that in the time frame of the Seljuk rule, the variety and transformation of the military and policing functions of the slaves was significant and it was connected with the need and condition of the government and the ambitious efforts of the slaves. The findings of the research show that after the establishment of the Seljuk government, the use of slaves in the army and protection and security jobs was one of the priorities and necessities of the government. The trust of the sultans and government officials in the slaves and the loyalty of the slaves to their masters, having special qualities to do the work and meet the satisfaction of the owners, led to the continuous employment and promotion of slaves from low levels to high officials in the military and law enforcement arena.
    Keywords: Slaves, Military functions, police functions, Seljuk era
  • محمد جاوید جویا*

    نورستان ولایتی واقع در شمال شرق افغانستان است که در منابع اسلامی قرون میانه به نام بلور/بلورستان و در میان مسلمانان به نام کافرستان معروف شده است. مردم نورستان به چند طبقه اجتماعی تقسیم می شدند که در پایین ترین طبقه آن بردگان قرار داشتند. بردگان نقش مهمی در پیشبرد کارهای روزانه و زندگی مردم نورستان به عهده داشتند. بردگان شغل های مهم مانند نجاری، آهنگری، کنده کاری روی چوب، ساختن لباس و پوشاک، کفش سازی و چرم سازی را به عهده داشتند. در این میان نجاری و آهنگری در زندگی روزانه مردم نورستان از جایگاه ویژه برخوردار بود، زیرا وسایل کشاورزی و سلاح های جنگی مورد نیاز آنها توسط بردگان تهیه می شد. زنان و دختران برده نیز برای کار در خانه ها، فرزندآوری و کشاورزی مورد استفاده قرار می گرفتند. این پژوهش با تکیه بر سفرنامه جورج اسکات رابرتسون، جایگاه اجتماعی و زندگی روزانه بردگان در نورستان قدیم را مورد بررسی قرار داده است.

    کلید واژگان: نورستان, بردگان, برده داری, جایگاه اجتماعی, سفرنامه رابرتسون
    Mohammad Jawed Joya*

    Nuristan is a province located in the northeast of Afghanistan, which is known as Bilour/Bilouristan in Islamic sources of the Middle Ages and as Kāfiristān among Muslims. The people of Nuristan were divided into several social classes, the lowest class of which were slaves. Slaves played an important role in the daily work and life of Nuristan people. Slaves were responsible for important jobs such as carpentry, blacksmithing, wood carving, making clothes, shoe making and leather making. In the meantime, carpentry and blacksmithing had a special place in the daily life of Nuristan people, because the agricultural tools and weapons that people needed were prepared by slaves. Slave women and girls were also used to work in houses, raising children and farming. Based on George Scott Robertson's travelogue, this research has investigated the social status and daily life of slaves in old Nuristan.

    Keywords: Nuristan, slaves, slavery, social status, Robertson's travelogue
  • امیر صمدیان آهنگر*، شهرام یوسفی فر

    از دوران پیش از اسلام تا پایان سده چهارم هجری، جامعه سیاسی شرق فلات ایران به ویژه خراسان و ماوراءالنهر، متشکل از حکومت هایی محلی بوده است. این حکومت های محلی در اداره امور داخلی خود استقلال عمل داشتند. در سده چهارم هجری جامعه سامانی به دلیل تغییر الگوهای ارزشی و زیاد فرقه گرایی، دچار بحران های امنیتی داخلی (تنش ها و کشکمش میان گروه های اجتماعی) و خارجی (حملات نیروهای ترکمن و به ویژه قراخانیان) شد. در این وضعیت با تضعیف جنبه های داوطلبانه نظم اجتماعی، به ناچار بعد سیاسی نظم (زور) به کمک نهادهای نظامی ایجاد شده و منجر به دگرگونی ساختار قدرت و گذر از سامانیان به حکومت نظامی غزنوی شد. در این راستا نهادهای انتظامی و نظامی غزنوی بر اساس خصلت سازمانی خویش کوشیدند با حذف حکومت های محلی و اعمال سرکوب و برقراری فضای امنیتی، کنترل مستقیم و همه جانبه ای را بر خراسان و سرزمین های هم جوار اعمال کنند. به عبارتی هدف از تمرکزگرایی غزنوی استفاده از همه توانمندی های موجود در جامعه برای مقابله با بحران های امنیتی در حال افزایش بود. این مقاله با بررسی وضعیت امنیت در جامعه سامانی- غزنوی نشان می دهد که چرا بحران امنیتی ایجاد شده منجر به حذف حکومت های محلی در منطقه گردید؟ و این امر چه پیامدهایی را برای جامعه به همراه داشت. روش این تحقیق کیفی، با رویکرد مطالعه زمینه ای و توصیف غنی و شیوه گردآوری اطلاعات، کتابخانه ای است.

    کلید واژگان: امنیت, غزنویان, غلامان, نظامیان, انتظامی, تمرکزگرایی
    Amir Samadian Ahangar *, Shahram Yousefifar

    From pre-Islamic times to the end of the fourth century AH, the political community of the eastern plateau of Iran, especially Khorasan and Transoxiana, consisted of local governments. These local governments were independent in managing their internal affairs. In the fourth century AH, the Samanid society suffered from internal security crises (tensions and conflicts between social groups) and external crises (attacks by Turkmen forces, especially the Karakhanids) due to the changing value patterns and high sectarianism. In this situation, by weakening the voluntary aspects of social order, the political dimension of order (force) was inevitably created with the help of military institutions and led to the transformation of the power structure and the transition from the Samanids to the Ghaznavid military government. In this regard, Ghaznavid law enforcement and military institutions, based on their organizational nature, tried to exercise direct and comprehensive control over Khorasan and neighboring lands by eliminating local governments and applying repression and establishing a security environment. In other words, the goal of Ghaznavid centralism was to use all available capabilities in society to deal with increasing security crises. This article examines the security situation in the Samani-Ghaznavid community and shows why the security crisis led to the removal of local governments in the region and what were the consequences for society. The method of this qualitative research is library study with the approach of contextual analysis.

    Keywords: Security, Ghaznavids, Slaves, Military, Law, Enforcement, Centralism
  • ملیحه دانشمند، شهربانو دلبری*، سید حسین رئیس السادات

    با گسترش قلمرو اسلامی و فتح مناطقی از آسیا و شمال آفریقا در سده های اول و دوم هجری قمری و ورود بردگان و اسرا، بستر مناسبی برای کنیزداری جامعه عرب فراهم شد. گروهی از این کنیزان که از مولای خویش صاحب فرزند شدند، ام ولد نامیده می شدند. پژوهش پیش رو درصدد است رویکرد افراد جامعه نسبت به ام ولدها و نقش ایمه اطهار (ع) در ارتقاء منزلت اجتماعی آن ها را مورد واکاوی قرار دهد. بدین منظور نوشته های تاریخی و غیر تاریخی برای درک اجتماعی موضوع، مطالعه و سپس پژوهش با روش توصیفی- تحلیلی ارایه شده است. نتایج این پژوهش نشان می دهد در شرایطی که کنیزان و ام ولدها در جامعه ی عرب جایگاهی نداشتند و مورد تحقیر و تبعیض قرار می گرفتند، ایمه(ع) ضمن حمایت حقوقی از کنیزان، با آزاد کردن و انتخاب آنها به عنوان همسر، عملا الگویی از رفتار درست و اسلامی را در چارچوب خانواده ارایه دادند و جایگاه و منزلت ام ولدها را به عنوان همسران و مادران فرزندان خود ارتقاء بخشیدند.

    کلید واژگان: امامان شیعه, برده داری, امه, ام ولد, کنیزان, منزلت اجتماعی
    Maliheh Daneshmand, Shahrbanoo Delbari*, Seyyed Hossein Raees Al-Sadat

    With the expansion of the Islamic realm and the conquest of parts of Asia and North Africa in the first and second centuries (AH) and the arrival of slaves and captives, a suitable platform was provided for the slavery of the Arab community. A group of these maids who had children from their masters were called Mother of the Child (Umm-E-Valad). The present study seeks to investigate the attitude of the community towards the mothers of the children and the role of the Imams (AS) in promoting their social status. For this purpose, historical and non-historical writings have been examined for the social understanding of the subject, using a descriptive-analytical method. The results of this study show that in a situation where slaves and the mothers of the children had no place in Arab society and were humiliated and discriminated against, the Imams (AS) while providing legal support to slaves, by releasing them and choosing them as wives were practically displaying  a model of right Islamic behavior.  They promoted the status of the mothers as the wives and mothers of their children.

    Keywords: Shiite Imams, Slavery, Umm, Umm-E-Valad, Slaves, Social Dignity
  • سپیده طبری کوچکسرایی، یونس فرهمند*، هادی عالم زاده

    دادوستد بردگان که از دیرباز در غرب اروپا معمول بود، پس از فتح اندلس در دهه پایانی سده اول هجری، توسط مسلمانان تداوم یافت. در این میان بردگانی از نواحی شمالی اسپانیا، به ویژه سرزمین های اسلاوی، به بازارهای اندلس وارد شدند. این بردگان که در منابع اسلامی سده های میانه به «صقالبه» معروفند، اغلب توسط تجار یهودی خریداری و به اندلس در غرب جهان اسلام انتقال می یافتند. پرسش اصلی مقاله این است که خاستگاه اولیه و پراکندگی جغرافیایی صقالبه کجا بود و آنها چگونه به جامعه اندلس راه یافتند؟ یافته های پژوهش نشان می دهد صقالبه گروهی از اقوام سفیدپوست ساکن در اروپای شرقی و مرکزی بودند که به صورت برده وارد اندلس شده بودند. حاکمان اموی اندلس نیز که از رقابت های قومی و قبیله ای بربرها و عرب ها به تنگ آمده بودند، از این فرصت برای تداوم حکومت خود در اندلس بهره جستند. از این رو دادوستد بردگان صقلابی هرسه ضلع مثلث این انتقال، یعنی بردگان، تاجران یهودی و حاکمان اموی را منتفع می ساخت.

    کلید واژگان: اسلاوها, امویان اندلس, اندلس, بردگان, تاجران یهودی, صقالبه
    Sepide Tabari Kochaksaraei, Younes Farahmand*, Hadi Alemzadeh

    Slave bargain that was common in the West of Europe for a long time continued after the conquer of Andalusia by Muslims in the last decade of the first century A.H. Meanwhile, slaves from the northern regions of Spain, especially Slavic lands, entered the Andalusian markets. These slaves, known in medieval Islamic sources as Saqaliba, were often bought by Jewish merchants and transferred to Andalusia in the west Islamic world. The main question of the research is that where was the prime origin and geographical dispersion of Saqaliba and how did they enter the community of Andalusia? Findings indicate that Saqaliba were a group of white people living in Eastern and Central Europe that had entered Andalusia as slaves. The Umayyad rulers of Andalusia, who were harassed of ethnic and tribal competitions of Berbers and the Arabs used this opportunity for their government permanence in Andalusia. Thus, the Slave bargain of Saqaliba has been beneficial for all the three sides of this triangle transfer i.e., the slaves, the Jewish merchants, and the Umayyad governors.

    Keywords: Slavs, Umayyads of Andalusia, Andalusia, Slaves, Jewish merchants, Saqaliba
  • سیده لیلا تقوی سنگدهی*، فاطمه عسگر خانی، بهرام بهرامی

    فاطمیان (297-567 ق) اسماعیلی مذهب که ابتدا در مغرب اسلامی به قدرت رسیدند و سپس وارد مصر شدند در ساختار سیاسی و نظامی حکومت خود به ویژه در سپاه، مناصب درباری و حکومت ولایات به عناصر بومی متکی نبودند و به صورت گسترده از بردگانی با نژادهای مختلف بهره می جستند.مقاله پیش رو می کوشد پس از ارائه تصویری کلی از مصداق ها و نمادهای اقتدار بردگان به روش وصفی- تحلیلی به این پرسش اصلی پاسخ دهد که مجموعه عوامل داخلی و خارجی تاثیرگذار در جلب و جذب غلامان به وسیله فاطمیان چه بود؟این بررسی نشان می دهد که عواملی مانند جنگ، برتری نیروی نظامی بردگان، افزایش تعداد بردگان، تحکیم قدرت خود در برابر مدعیان داخلی، عدم اعتماد به نیروهای بومی و محلی در پی آشوب آفرینی های مکررشان، خطر همراهی نیروهای محلی با خلافت عباسی، توسعه ارضی و فراهم کردن سپاهی مطیع و فاقد تعلقات مادی و منطقه ای از عوامل اصلی به کارگیری گسترده بردگان در ساختار سیاسی و نظامی بوده است.

    کلید واژگان: فاطمیان, بردگان, مصر, مناصب درباری, سپاه فاطمی
    SeyedehLeila Taqavi Sangdehi*, Fatemeh Asgarkhani, Bahram Bahrami

    Ishmaelite Fatimids (297-567) initially took power in the Islamic West and later, they entered Egypt. In their political and military structure of their government particularly the army and the positions in the court and government, they were not dependent on the native powers and extensively they took advantage of slaves belonging to various races. After providing a general illustration from the symbols of authority of slaves and via the descriptive-analytical method, this article tries to answer this main question pertaining to the internal and external elements effective on attracting the servants by Fatimids. This study reveals that the elements such as war, priority of military power of servants, increasing the number of them and strengthening their authority against the internal claimants, not trusting in native and local powers due to their frequent sedition, the danger of local powers and collaboration with Abbasid caliph, territorial development and providing an obedient army without any materialist and regional belongings are considered as the main elements of taking advantage of slaves in the political- military system.

    Keywords: Fatimids, slaves, Egypt, courtly positions, Fatimids’ army
  • علیرضا مسلمی، فیض الله بوشاسب گوشه*، شکوه السادات اعرابی هاشمی

    جایگاه حکومت صفویه در پیشرفت معماری ، هنر، امور نظامی و امنیت بر کسی پوشیده نیست. نکته مهم در این پیشرفت ها این است که غلامان تا چه اندازه در این پیشرفت ها سهیم بودند. منظور از غلام در این پژوهش غلامان خاصه سلطنت در دوره صفویه هستند که بوسیله آنها صفویان قدرت خود را مستحکم نمودند. انها بردگانی بودند که در تاریخ نگاری عصر صفوی معمولا به مسیحیان نو مسلمان اطلاق می شد که شاه دوست خوانده می شدند. الگوی ارباب- غلام که در دوره شاه طهماسب اول شروع شد در دوره شاه عباس اول کارامدترین ابزار برای حفظ قدرت سلطنت در برابر شیوه حکومت طایفه ای گردید. شاه عباس برای اینکه در ساختار طایفه ای شکاف ایجاد کند غلامان را تحت حمایت خود قرار داد ودر عوض از انها خواستار وفاداری بی قید وشرط گردید . سوال پژوهش این است که غلامان در ساختار سباسی، اجتماعی، معماری، هنر و تجارت صفویه چه نقشی ایفا نمودند و فرضیه این است که با توجه به این که نیروی غلامان به دلیل اخلاص به صفویان مورد توجه پادشاه صفوی بودند همواره در کار تامین امنیت و گسترش معماری، هنر و تجارت تلاش زیادی می کردند. این نوشتار با توجه به منابع موجود به صورت کتابخانه ای به بررسی نقش غلامان در حکومت صفوی می پردازد.

    کلید واژگان: صفویه, غلامان, معماری, هنر, تجارت
    Alireza Moslemi, Feizollah Boushasb Gousheh *, Sholouhsadat Arabi hashemi

    The position of the Safavid government in the development of architecture, art, military affairs, and security is not hidden from anyone. The important point in these developments is to what extent the slaves contributed to these developments. Slaves in this study are the special slaves of the government in the Safavid period through which the Safavids consolidated their power. They were slaves who in Safavid historiography were usually referred to as neo-Muslim Christians who were called Shah Doost. The master-slave model, which began during the reign of Shah Tahmasb I, became the most effective tool during the reign of Shah Abbas I to maintain the power of the monarchy against the style of tribal rule. Shah Abbas supported the slaves in order to create a rift in the tribal structure and in return demanded unconditional loyalty from them. The question of the research is what role did slaves play in the structure of Safavid sectarianism, society, architecture, art, and trade, and the hypothesis is that given that the power of slaves was due to the Safavids' sincerity to the Safavid king always in the work of security and They worked hard to spread architecture, art, and trade. This article examines the role of slaves in the Safavid rule according to the available sources in the form of a library.

    Keywords: Safavids, slaves, architecture, Art, trade
  • روح الله بهرامی*
    تاریخ اقلیت های قومی و اجتماعی تابع خلافت اسلامی، از مباحثی است که تاریخ نگاران مسلمان بدان کم تر پرداخته اند. این بخش از زندگی و خواسته های اجتماعی با توجه به رویکرد عربان به تاریخ نگاری اخباری، سیاسی و قبیله ای در تاریخ اسلام به ویژه در عهد امویان، در منابع تاریخ نگاری سده های نخستین بازتاب چندانی نداشته و این کمبود به دشوار شدن کار مورخان و علاقه مندان پژوهش های تاریخی اجتماعی درباره بررسی و چگونگی پیدایی چنین جنبش هایی، انجامیده است.
    جنبش «کساحین»، «اهل الکلاء» و بردگان، زنگیان و موالی جنوب عراق در عهد خلافت عبدالملک بن مروان، از این دست جنبش های اجتماعی به شمار می رود که در ماجرای روی دادها و جنگ های داخلی مسلمانان در آنزمان فراموش شده و در تاریخ نگاری اسلامی بازتاب فراوانی نداشته است. این مقاله ضمن بررسی اوضاع سیاسی اجتماعی دوره یاد شده برآنست تا جنبشی راکه اقلیت های اجتماعی بردگان، جمعیت زنگیان و سیاه پوستان کرانه های رودخانه های بصره و برخی از موالی عراق به راه انداختند بشناساند. بررسی گستره جغرافیای سیاسی، همچنین چگونگی ظهور و زمینه های، اجتماعی، اقتصادی و نحوه ی سرکوب این حرکت بوسیته حجاج بن یوسف ثقفی و ماهیت اجتماعی، چیستی و پی آمدهای این جنبش نیز در این جستار پاسخ می یابد.
    کلید واژگان: امویان, زبیریان, عبدالملک مروان, حجاج بن یوسف ثقفی, عراق, بصره, کساحین, اهل الکلاء, زنگیان, بردگان, موالی
    Ruhollah Bahrami *
    One of the important factors neglected seriously in the writings of Islamic historians is the movement of social and tribal minorities in the Islamic Caliphates. The prevalence of political and military issues in the writings of historians, especially in Omavid's Caliphate, has left no space for this issue. This historical negligence has made the job historians difficult to study the socio-historical nature of these movements and their causes. The movement of Kasahin and Ahloalkala and slaves of the south of Iraq—occurred during the reign of Abdol-almalek- ebne- Marvan—is among these social movements neglected in the civil wars of Muslims. This article attempts to study the social, economic and political roots of this movement and how this social movement was suppressed by Hajaj-Ibne-Yusof –e- Saqafi
    Keywords: Omavids, Zobirian, Abdolmalek, Iraq, Basreh, Kasahin, Ahlol, al, kala, Zangian, Slaves, Mavali
  • علی غفرانی*
    یکی از نکات جالب توجه در تاریخ سرزمین های اسلامی، به قدرت رسیدن بردگان و افراد دون پایه و گاه دارای پیشینه سوء است. این گونه افراد که روزگاری به عنوان برده و غلام به دربار سلاطین راه یافته بودند، به صورت ارادی یا غیر ارادی، با استفاده از شرایط سیاسی و اجتماعی که در جوامع اسلامی پیش می آمد، می توانستند به قدرت برسند و به فرمانروایانی قدرتمند تبدیل شوند و برای مدتی سرنوشت منطقه ای را به دست گیرند، یا برای مسلمانان، خلیفه و سلطان تعیین کنند.
    این مقاله بر آن است تا با بررسی متون فارسی و عربی که به دست مسلمانان نوشته شده، به این سوال پاسخ دهد که چه عوامل و زمینه هایی سبب می شد تا عده ای غلام و برده یا دون پایه بتوانند زمام قدرت و حکومت را در سرزمین های اسلامی به دست گیرند و حکومت های موروثی تشکیل دهند.
    کلید واژگان: بردگان, ممالیک, غلامان نظامی, خلفای عباسی
    Ali Qofrani*
    One of the remarkable things in the history of Islamic territories may be regarded as the causes and grounds leading to the power of some slaves, inferiors, and sometimes those of bad record. These people, having entered the kings’ court as slaves, with the social and political situations happening in Islamic societies, were able to come to power and become powerful rulers. Therefore, they could take the destiny of a region in their own hand and appoint Caliphs or Sultans for the Muslims. Analyzing the Persian and Arabic texts written by the Muslims, this paper aims at answering the question on the causes and grounds for the power and influence of slaves and inferiors in Islamic territories of the era in establishing hereditary regimes.
    Keywords: slaves, territories, military servants, Abbasid Caliph
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال