جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "internal music" در نشریات گروه "ادبیات و زبان ها"
تکرار جستجوی کلیدواژه «internal music» در نشریات گروه «علوم انسانی»-
بررسی فضای موسیقایی قصیده "فی ذکری الحسین (ع)" شیخ احمد وائلیچکیدهشیخ احمد وائلی یکی از شاعران معاصر عراق و از دوستداران مکتب اهل بیت (ع) به شمار می رود. وی بخش قابل توجی از اشعار خود را در مدح و منقبت آل الله سروده و تلاش کرده است تا بواسطه اشعار دینی و منبرهای حسینی خود، روح بیداری و مقاومت را در بین مردم کشورش که تحت سلطه استعمارگران بودند، زنده نگه دارد. یکی از قصاید دینی وی که در مدح امام حسین (ع) سروده شده، شعر "فی ذکری الحسین (ع)" است که در آن، ضمن اشاره به عظمت والای امام، به برخی از مصیبت های ایشان در روز کربلا نیز اشاره شده است. با توجه به جایگاه خاص موسیقی در این قصیده، بر آن شدیم تا فضای موسیقایی آن را مورد واکاوی قرار دهیم. بدین منظور، موسیقی بیرونی، کناری و درونی این قصیده مورد واکاوی قرار گرفت. نتایج این تحقیق که با روش توصیفی- تحلیلی انجام شده است، نشان می دهد که آهنگ درونی کلمات، هماهنگی و انسجام واژه ها، همراه با وزن مناسبی که شاعر برای سرودن این قصیده برگزیده، فضایی مناسب را برای بالندگی معانی در اختیار شاعر قرار داده است. گذشته از این نقش موسیقی کناری و درونی، از موسیقی بیرونی در این قصیده پررنگ تر جلوه می کند.کلید واژه ها: احمد وائلی، موسیقی بیرونی، موسیقی کناری، موسیقی درونی، امام حسین (ع).
کلید واژگان: احمد وائلی, موسیقی بیرونی, موسیقی کناری, موسیقی درونی, امام حسین (ع)The study of music condition in poem “in the memory of Hossein” from Sheikh Ahmad Al- WaeliAbstract:Sheikh Ahmad al-Waeli is one of Iraq's contemporary poets and he is one of the lovers of Ahl al-Bayt. He has written a significant portion of his poems in praise of them and he has tried to alive the spirit of awakening and resistance among the people of his country through religious poems and Hosseini's pillars, People who dominated by colonialists. one of his religious traditions, which was written in the exhortation of Imam Hossein is verse “in the memory of Hossein” and cites in it to greatness and famine and some of his tragedies. given the particular place of music in this verse, we decided to investigate the status of its music and on this path, were examined exterior music, side music and internal music in it. The results of this review which is done in a descriptive-analytical manne show internal music of words and coherence and harmony, when it comes along with the proper measure that the poet chose it, has provided a good opportunity for the poet to raise meaning. Moreover, the position of side and internal music in this poem is better than exterior music in it.Key words: Ahmad Al-Waeli, Exterior music, Side music, Internal music, Imam Hossein.
Keywords: Ahmad Al-Waeli, Exterior Music, Side Music, Internal Music, Imam Hossein -
موسیقی از عناصر ساختارساز و جدایی ناپذیر شعر است که به شکل های مختلفی جلوه می نماید. این موسیقی گاه حاصل کاربرد اوزان عروضی و قوافی است و گاه حاصل هماهنگی و ترکیب کلمات و طنین خاص هر حرف در مجاورت با حروف دیگر است. تیسیر سبول (1939 - 1973) شاعر معاصر اردنی در اشعار خود، از تکنیک های مختلفی جهت خلق موسیقی بهره برده است. مقاله حاضر با شیوه توصیفی - تحلیلی در صدد بررسی سبک شخصی شاعر در انتخاب وزن و موسیقی از رهگذر تحلیل بسامد این شگرد هنری در اشعار اوست. نتایج این پژوهش حاکی از آن است که در بخش موسیقی بیرونی، شاعر از بحر رمل (فاعلاتن) که دارای هجاهای بلند و تسکین ها (سکته ها) ی عروضی درون مصراعی است بیشترین استفاده را برده که خاصیت و کاربرد عمومی این بحر در قواعد عروضی فارسی و عربی برای مضمون غم و اندوه است. هدف از این پژوهش کشف و پیدایی سبک شعری تیسیر در لایه آوایی به منظور شناسایی متغیرهای برجسته ساز، شکل و نقش آن ها در زمینه کیفیت معنابخشی به افکار شاعر است. نتایج این بررسی نشان می دهد که تیسیر اوزان را متناسب با موضوع و درون مایه شعر انتخاب کرده است و با تکنیک های هنجارگریزی چون تضمین، تدویر، و درآمیختگی شعر نو و کلاسیک توجه مخاطب را به اشعار خویش جلب کرده است. تکرار قافیه، یکی از پربسامدترین شکل تکرار در موسیقی درونی اشعار تیسیر است. غرض اصلی از این نوع تکرار علاوه بر تاکید و تکیه بر کلمه، تحکیم معنا و قوت بخشیدن به آن است. تیسیر به موسیقی دیداری نیز توجه خاصی نشان داده که این موسیقی از طریق نوشتن پلکانی و عمودی سطر های شعری، جلوه نموده است. غرض اصلی این نوع موسیقی، برجسته کردن یک مصراع در برابر مصرع های دیگر، تشخص بخشیدن و تاکید کردن هر کلمه یا سطر مصراع است.
کلید واژگان: موسیقی بیرونی, موسیقی درونی, آشنایی زدایی, تدویر, واج آراییOne of the integral and inseparable elements of poetry is its music, which manifests in various forms. This musicality can stem from poetic meters, rhymes, word coordination, and the unique resonance of each letter juxtaposed with others. Taisir Saboul (1939 - 1973), a contemporary Jordanian poet, employed diverse techniques in her poems to craft music. This article aims to analytically explore the poet's distinctive style in selecting poetic meters and music by analyzing the frequency of these artistic techniques in her works. The findings reveal that Taisir tailored her meters based on the poem's subject and theme, captivating audiences through unconventional methods like assurance, rotation, and blending modern with classical poetry. Simultaneously, she employed norm-defying techniques such as implication and merging modern with classical poetry to engage readers. Rhyme repetition emerges as a prevalent form of inner musicality in Taisir's poems. This repetition not only underscores words but also bolsters their meanings. Taisir also focused on visual musicality through stair-like and vertical poetic line structures to accentuate specific stanzas against others and highlight individual words or stanzas effectively
Keywords: External Music, Internal Music, De-Familiarization, Continuous Verse, Phonology -
گاهان کهن ترین شعر ایرانی به زبان اوستایی است. در این پژوهش موسیقی بیرونی، کناری و درونی گاهان بررسی می شود. روش گردآوری داده ها اسنادی-کتابخانه ای و روش پژوهش تحلیلی است. مطالعه ی متون ادبی باستانی از منظر دیدگاه های نو نقد ادبی باعث شناخت بهتر آنها به عنوان خاستگاه ادبیات فارسی میشود. موسیقی بیرونی، وزن شعر است و گاهان دارای نظم هجایی است. در موسیقی کناری، قافیه بررسی می شود و گاهان دارای قافیه درونی است. در موسیقی درونی، آرایه ی تکرار اهمیت فراوانی دارد که به دو گروه تکرارهای مرئی و نامرئی تقسیم می شود. از جمله تکرارهای نامرئی موجود در گاهان میتوان به انواع جناس و انواع واج آرایی یکجایه و چندجایه اشاره کرد. انواع تکرارهای مرئی نیز مانند تکرار واژه در طول یک بیت، تکرار منظم یک یا چند واژه در ابتدای ابیات، تکرار مصرع در طول یک قالب شعری، تکرار یک یا چند واژه به صورت پراکنده در طول چند بیت، تکرار منظم یک یا چند واژه در ابتدای ابیات و ردالعجز علی الصدر در گاهان دیده می شود. شناسه های پایانی، صرف اسم، تطبیق صفات و ضمایر با موصوف ها، پیشوند و پسوندها، تکرار حروف ربط و اضافه و قیدها، نیز باعث ایجاد موسیقی می شود.
کلید واژگان: شعر ایران باستان, گاهان, موسیقی شعر, موسیقی بیرونی, موسیقی درونی, آرایه ی تکرارZabanshenakht, Volume:15 Issue: 1, 2024, PP 189 -221Gāhān is the oldest Iranian poem in the Avestan language. In this research, the external, sidelong and internal music of Gāhān are investigated. The data collection method is library-documentary and analytical research method. The study of ancient literary texts based on new literary criticism leads to a better understanding of them as the origin of Persian literature. The external music surveys the metre. Gāhān has syllabic order. in sidelong music rhyme is explored, Gāhān has internal rythme. in internal music the repetition stylistics are so importante which are divided into visible and invisible. The invisible repetitions used in Gāhān are redundant puns, subsequent pun, derivation and pseudo-derivation. Also single-place alliteration and multi-place alliteration are used in Gāhān. Gāhān’s Visible repetitions are repetition of words during a verse, regular repetition of one or more words at the beginning of verses, repetition of stanzas during a poetic form, repetition of one or more words sporadically in The length of a few verses, the regular repetition of one or more words at the beginning of the verses, and red Al-ajoz ala Al-sadr (Anadiplosis). endings and declension, matching adjectives and pronouns with noun, prefixes and suffixes, repeating conjunctions, prepositions and adverbs also create music.Keywords: old Iranian poetries, Gāhān, poem’s music, external music, internal music, repetition.
Keywords: Old Iranian Poetries, Gāhān, Poem&Rsquo, S Music, External Music, Internal Music, Repetition -
المستوی الصوتی الذی یتمثل فی البنیه الصوتیه والبنیه الإیقاعیه الداخلیه والخارجیه یعد من اهم المستویات فی الدراسات الاسلوبیه والدلالیه. وفی هذا المستوی یدرس الإیقاع او الموسیقی الخارجیه والعناصر التی تعمل علی تشکیلها فی الشعر مثل الوزن، والتنغیم، والقافیه والاثر الجمالی الذی یحدثه، کما یدرس الإیقاع او الموسیقی الداخلیه والعناصر التی تشکله مثل التکرار، والجناس، والطباق، والتصریع، والدلالات الموحیه التی تنتج عنها. وتهدف هذه الدراسه مستفیده من المنهج الوصفی- التحلیلی وعلی اساس الاسلوبیه البنیویه إلی تسلیط الضوء علی اسلوبیه المستوی الصوتی فی دیوان ابن مرج الکحل الاندلسی ومیزاته الشعریه من خلال رویه نظریه وتطبیقیه علی قصائده وذلک من خلال دراسه الموسیقی الخارجیه والداخلیه فی شعره. وفی بعض الجوانب المتعلقه بإحصاء البحور الشعریه وحروف الروی وانواع الجناس والطباق فی شعره نستفید من المنهج الإحصائی. ففی دراسه الموسیقی الخارجیه عند الشاعر تشیر نتائج البحث إلی انه قد نظم قصائده ومقطوعاته الشعریه علی البحور الشعریه المعروفه فی الشعر العربی، واستفاد من البحر الطویل اکثر من بقیه البحور ویاتی بعد ذلک البحر الوافر والبحر الکامل والبسیط. وهناک بعض البحور قد اهملها الشاعر مثل المدید والهزج والرجز والمنسرح والمضارع والمقتضب والمتدارک. ووظف الشاعر اغلب الحروف العربیه فی القافیه واستعمل القافیه المطلقه اکثر بکثیر من القافیه المقیده. وتفنن الشاعر فی استعمال الموسیقی الداخلیه عبر وسائل متنوعه مثل تکرار الاصوات، والکلمات، والعبارات، والجناس، والطباق، وصنعه التصریع فی مفتتح قصائده ومقطوعاته الشعریه.کلید واژگان: المستوی الصوتی, الموسیقی الخارجیه, الموسیقی الداخلیه, ابن مرج الکحلThe phonetic level, which is represented in the phonetic structure and the internal and external rhythmic structure, is considered one of the most important levels in stylistic and semantic studies. At this level, the research studies the rhythm or external music and the elements that make it in poetry, such as meter, intonation, rhyme and its aesthetic effect. It also studies rhythm, internal music, and the elements that make it, such as repetition, alliteration, contrast, assonance, and their inspiring connotations. This research with a descriptive-analytical method seeks to investigate the stylistics of the phonetic level in the Diwan of Ibn Marj Al-Kohl Al-Andalusi and his poetic features through a theoretical and applied vision on his poems through the study of external and internal music in his poetry. In the study of the poet's external music, the results of the research indicate that he composed his poems and poetic pieces on the well-known poetic meters in Arabic poetry, and he benefited from the Al-bahr Al-tawil more than the rest of the meters, and after that comes the Al-Bahr Al-Wafer and the Al-Kamel and Al-Baseet. And there are some meters that the poet neglected them, such as Al-Madid, Al-Hazaj, Al-Rajaz, Al-Monsreh, Al-Mozarea, Al-Muqtadab, and Al-Mutadarik. The poet employed most of the Arabic letters in the rhyme and used the absolute rhyme much more than the restricted rhyme. The poet diversified the use of internal music through variety of means, such as repetition of sounds, words, phrases, alliteration, contrast, and assonance in the beginning of his poems and poetic pieces.Keywords: Phonetic Level, External Music, Internal Music, Ibn Marj Al-Kohl
-
روزبهان بقلی شیرازی به دلیل پرداختن به شطحیات صوفیه به «شیخ شطاح» معروف است. طریقت وی با میراث عرفانی حلاج ارتباط دارد و از سویی ادامه دهنده سنت عرفانی عاشقانه ای است که با سهروردی و ابن عربی پیوند یافته است. این کتاب که آیینه تمام نمای سنت عشق ورزی است پیرامون عشق و انواع آن به نگارش درآمده و سرشار از صور خیال و تصویر سازی های بدیعی و بیانی است. در این پژوهش، این کتاب با هدف شناخت نوع زبان عرفانی روزبهان در مکاشفات، از نظر زیبایی شناسی بررسی شده و نتیجه این است که از نظر موسیقی درونی مهمترین آرایه ها کاربرد سجع و جناس و واج آرایی است و از نظر بیانی، کاربرد تشبیه بلیغ و استعاره مکنیه بیشترین بسامد را دارد. زبان روزبهان بقلی در این کتاب مبتنی بر جملات کوتاه آهنگین بوده و وازگان کاربری وی که در خدمت بیان احساسات عاشقانه و عارفانه قرار دارد، به شکلی به هم پیوسته با عشق در ارتباط است و تمام مفاهیم به کار رفته در آن با عشق و تبعات آن در ارتباط است صور خیال نیز به همین طریق در رابطه مستقیم یا غیر مستقیم با عشق و عاشق و معشوق قراردارد
کلید واژگان: روزبهان بقلی, عبهرالعاشقین, مکاشفات, موسیقی درونی, بیانRoozbehan Baqli Shirazi is known as "Sheikh Shatah" because of his coverage of Sufism. His way is related to Hallaj's mystical heritage and on the other hand it is a continuation of the romantic mystical tradition that is connected with Suhrawardi and Ibn Arabi. This book, which is a full-fledged mirror of the tradition of lovemaking, has been written about love and its types, and is full of imaginative images and novel and expressive illustrations. In this research, this book aims to recognize the type of mystical language of Roozbehan in the Apocalypse, in terms of beauty The science has been studied and the result is that in terms of internal music, the most important arrays are the use of rhymes and phonemes, and in terms of expression, the use of eloquent simile and Meccan metaphor has the highest frequency. The language of Roozbehan Baqli in this book is based on short melodic sentences and his user words, which serve to express romantic and mystical feelings, are inextricably linked with love and all the concepts used in it are related to love and its consequences. It is related that imaginary forms are in the same way in a direct or indirect relationship with love and the lover and the beloved.
Keywords: Roozbehan Baqli, Abhar al-Asheghin, revelations, internal music, expression -
انوری ابیوردی و ظهیر الدین فاریابی دو تن از نام آورترین سخنوران تاریخ شعر فارسی هستند. این دو تاثیر اساسی و عمده ای در غزل فارسی داشته اند. این مقاله، جستاری درباره مهم ترین جلوه های موسیقی شعر، در غزل های این دو شاعر گرانمایه است. در این مقاله که به شیوه توصیفی- تحلیلی انجام شده، پس از ذکر مقدمه ای پیرامون این دو سخنور در تحول و اعتلای غزل، به بررسی موسیقی درونی (بدیع لفظی) در غزل های آن ها پرداخته و همراه با ارایه نمودارها و تحلیل آمارها به این نتایج رسیده است که هر دو شاعر از موسیقی درونی در القای مفهوم و تاثیرگذاری بر مخاطب بهره برده اند. ظهیر فاریابی با توجه به تعداد کم غزل های خود به خوبی توانسته با بهره گیری از ویژگی ها و جنبه های موسیقایی آرایه ها و متناسب با حال مخاطب در ظهور و بروز جنبه های تقویت موسیقی کلام و معنا آفرینی، استادی و مهارت خود را نمایان کند؛ به طوری که در این بخش صناعاتی همچون: واج آرایی، تکرار و جناس تام، بیشترین نقش را در موسیقی درونی غزل های او ایفا می کنند. انوری نیز از این نوع موسیقی بسیار بهره مند شده و در این بخش به خصوص در واج آرایی، جناس و تکرار بسیار موفق تر از ظهیر عمل کرده است. در نگاهی کلی، هر دو شاعر در بهره مندی هم زمان متکلم، متن و مخاطب در ارزش گذاری صنایع بدیعی نقش مهم و اساسی داشته اند.
کلید واژگان: شعر فارسی, غزل, انوری ابیوردی, ظهیر الدین فاریابی, موسیقی درونیA Comparative Study of Internal Music in the Lyrical Poems of Anvari Abivardi and Zahiruddin FaryabiAnvari and Zahir al-Din Faryabi are two of the most influential Poets in the history of Persian poetry. These two have had a major impact on Persian lyrical poetry. This article is a research on the most important manifestations of poetic music in the sonnets of these two poets. After providing an introduction to these two poets influence on the evolution and promotion of Ghazal, in a descriptive-analytical manner, the article explores the inner music (verbal novelty) in their sonnets presenting diagrams. The analysis of statistics has suggested these results both poets have used internal music in inducing concepts and influencing the audience. Despite composing only a small number of lyric poems, Zahir Faryabi has been able to take advantage of the musical features of literary figures as well as of the mood of the audience to contribute to the promotion of musicality in language. Figures like alliteration, repetition, and perfect pun are of highest importance in creating verbal musicality.. Anvari also benefits a lot from this type of music. He has become more successful than Zahir in this field, especially in use of pun, alliteration and repetition. In general, both poets have played an important and fundamental role in promoting novel figures in their simultaneous reliance on the speaker, the text and the audience.
Keywords: Persian Poetry, Ghazal, Anvari Abivardi, Zahiruddin Faryabi, Internal Music -
الملخص إن الصحیفه السجادیه من النصوص الدینیه القیمه التی قد تحلت بمیزات ادبیه واسلوبیه جدیره بالاهتمام. من الظواهر الاسلوبیه المهمه التی تجلت بشکل لافت للنظر فی هذا الکتاب الشریف وخاصه فی دعاء العرفه هو التکرار الذی تمثل فی الصوائت والصوامت والکلمات والجملات والعبارات المختلفه مما منح هذا الدعاء الشریف لونا إیقاعیا رائعا متلائما مع متطلبات سیاق النص. نظرا لفاعلیه تکرار العناصر البناءه للجمله من الناحیه الدلالیه، فیسعی هذا البحث من خلال المنهج الوصفی التحلیلی ان یسلط الضوء علی التکرار بوصفه من اهم العناصر الإیقاعیه وآثارها الدلالیه فی الدعاء المدروس. وقد تبین من هذا البحث ان الإمام السجاد j لم یستخدم التکرار فی الدعاء عشوائیا، بل استخدمه کعنصر إیقاعی مهم بشکل واع لترسیخ المعنی والتاثیر فی النفوس وإثاره المشاعر والافکار، مما یدل کل الدلاله علی انه توجد هناک علاقه وطیده بین المستویین الصوتی والدلالی. قد حقق التکرار اغراضا بلاغیه کثیره کتاکیدالمعنی او الترغیب فیه او التلذذ والاستغذاب للمکرر و غیر ذلک من المعانی.کلید واژگان: الإمام السجاد, دعاء العرفه, الموسیقی الداخلیه, التکرارSahifeh Sajjadiyeh is one of the most valuable religious texts in which its literary features of the subject attract attention. Repetition is one of the stylistic phenomena that are remarkably significant in this noble book, especially in the prayer of Arafeh. It is evident in consonants, vowels, words, sentences and phrases. Repetition in the prayer of Arafeh gives this noble prayer a beautiful music, tailored to the discourse of the text. In this research, which has been developed using an analytical method, ‘repetition’ in Arafeh (knowledge) prayer (No. 47) from Sahifeh Sajjadiyeh has been analyzed. One of the results obtained from this research is that Imam Sajjad (p.b.u.h) did not use the repetition randomly, but He used it as an intonation, pause between notes (Iqaa), and a musical element consciously, in order to express the meaning of the word with giving an intonation to the text and to penetrate it into the soul and the spirit of the audience. It should be noted that there is a close relationship between the two levels of phonetic and implicational in this prayer.Keywords: Imam Sajjad (p.b.u.h), Arafa Prayer, Internal Music, Repetition
-
ترجمه شعر از مسایل جنجالی و مورد اهتمام در حوزه ترجمه است و در این باره نظرات متفاوتی ارایه شده است. برخی آن را محال دانستند و برخی دیگر در این میان، ترجمه شعر به شعر در حوزه شعر سنتی را تایید کرده و نمونه های موفقی ارایه کرده اند. در ترجمه شعر نو (شعر نیمایی) شرایط متفاوت است، زیرا شعر نو به موسقی داخلی اهمیت زیادی می دهد. موسیقی داخلی بر مبنای شگرد های زبانی (استعاره های نو، تکرار، جناس، طباق، اغراق، توازی و...) و هنرسازه های معنایی (نمادپردازی، کاربرد اسطوره و...) استوار است. بدر شاکر السیاب دارای ابداعات شعری و آفرینش های زبانی متعددی است و ترجمه شعر او به گونه ای که کمترین میزان ریزش آوایی و معنایی را داشته باشد، دشوار است. این مقاله سعی کرده است ویژگی های زبانی شعر او و دشواری های ترجمه اشعارش را واکاوی کند. نتیجه کلی این است که مترجم قادر است با برخی شگردهای زبانی در زبان مقصد و دقت در معادل یابی واژگانی، کمترین ریزش آوایی و معنایی را داشته باشد.کلید واژگان: ترجمه شعر نو, موسیقی داخلی, سیاب, زبان شعرPoetry translation is one of the most controversial and important issues in the field of translation about which different opinions have been presented. Some considered it impossible, while others endorsed the translation of poetry into traditional poetry and provided successful examples. The situation is different in translating modern poetry (lit. Nima poetry), because modern poetry gives great importance to internal music. Internal music is based on linguistic techniques (modern metaphors, repetition, pun, antithesis, exaggeration, parallelism, etc.) and semantic figures of speech (symbolism, the use of myth, etc.). Badr Shakir al-Sayyab has numerous poetic innovations and linguistic creations, and it is difficult to translate his poetry in such a way that it has the least amount of phonetic and semantic loss. This article seeks to explore the linguistic features of his poetry and the difficulties of translating his poems. The general conclusion is that the translator is able to make the least phonetic and semantic loss using some linguistic techniques in the target language and accuracy in finding lexical equivalence.Keywords: Modern Poetry Translation, Internal Music, al-Sayyab, Poetry Language
-
شاعران همواره تلاش کرده اند تا با به کارگیری عناصر ادبی، مفهوم موردنظر خود را به شکلی آراسته و موثر به مخاطب منتقل کنند. یکی از عناصری که همواره در شعر -چه سنتی و چه نو- مورد توجه شاعران بوده، عنصر تکرار است. در این جستار سعی شده است کارکرد عنصر تکرار، که محور اساسی موسیقی درونی است، در شعر جاویدنامه اقبال لاهوری بررسی شود. این پژوهش در پی پاسخ به این سوال است که شاعر به چه شیوه از این صنعت استفاده کرده و تا چه حد در استفاده از آن درجهت انتقال مفهوم مورد نظر خویش موفق بوده است؟ شیوه پژوهش توصیفی-تحلیلی و شیوه جمع آوری داده ها کتابخانه ای است. در این پژوهش با تقسیم تکرار به دو نوع مرئی و نامرئی به بررسی نمودهای این دو شیوه و نیز کارکرد آن در شعر اقبال لاهوری پرداخته شده است. ازجمله کارکردهای برجسته تکرار در جاویدنامه، تاثیر این عنصر در تقویت موسیقی درونی و غنای آن است.کلید واژگان: اقبال لاهوری, تکرار, جاویدنامه, موسیقی درونیIntroductionPoets have always tried to convey their meaning to the audience in a formidable and effective manner by using literary elements. One of the elements that has always been paid attention to by poets in poetry, both traditional and new, is the element of repetition.
In this essay, it has been attempted to investigate the function of the element of repetition, which is the main axis of inner music, in the poem of Iqbal lahori’s book of eternity to determine to what extent this Persian poet of Urdu speaker has used this industry to express its meaning.
Shemisa sees the repetition as the third method in the rhetorical revision that creates the music of the word. in his view, Repetition appears in the form of repetition of words, repetition of syllable, word, commitment, repetition, repetition of a phrase or sentence in speech (a fresh look at the novels: 59-60). Kazazi also considers the repetition as vocabulary reverse in a way that does not render the words too expensive, coarse and uneven. Otherwise, it is not a repetition of an aesthetic tool, but a weakness and an "abyss" in speech. According to him, various types of repetition are "rhyme rebuilding", "initial rebuilding", "canonization", "hajib", " Rad Al-Ajz ala sadr ", "coexistence" and "commitment" (Badhi, Aesthetics of Persian Speech: 80-48). This research examines the repetition in two visible and invisible branches in Iqbal Lahori’s book of eternity in order to determine which types of repetitions (visible and invisible) are used more in the book of eternity. And also the repetition of which arrays was more of a poet's attention. And what is the purpose behind using the repetition element? And have these repetitions influenced the poet's intention?Research Methodology.the research method is Descriptive-analytic and data collection tool is library using snippet. In this study, by dividing the repetition into two visible and invisible types, we examine the symptoms of the two types of repetitions, the types of puns, the types of phonemes as invisible repetitions in the poetry, as well as the regular and irregular repetition methods throughout the verses as visible repetition symptoms. To do this, all the verses of the book of eternity were examined from this perspective and their representations were recorded in the snippet. In the end, the obtained information was also categorized and coded.DiscussionTypes of visible and invisible repetitions in the book of eternity:
Table 1: Types of invisible repetitions in the drafts
array
Type of puns
Same-beginning
Scattered phoneme phonetic
Same-ending
Same-beginning and same-ending
frequency
965
315
276
110
27
As it is seen, the types of puns have most recurrence in the book of eternity. The types of puns used in the book of eternity are: complete pun, distorting pun, redundant pun, repetitive pun, contradictory pun, present pun, connected pun, derivative pun, pseudo-derivative pun, linear pun, word pun and combination pun. After the pun, same-beginning has the largest share in invisible repetitions.
Table 2: Types of visible repetitions in the book of eternity
Arrays
Frequency
Repetition of the word over a verse
779
Regular repetitions of one or more words at the beginning of the verses
93
Repeat the word over a few verses
35
Rad Al-Ajz ala sadr(bringing a word at the end of a verse until the beginning)
5
Rad Al-Sadr Ala Jaze(bringing a word at the beginning of a verse until the end)
2
Visible repetitions in Iqbal’s poems include repeating the word during a single verse, repeating the verse during a poem, repeating one or more words spatially over several verses, regular repetition of one or more words at the beginning of the verses, Rad Al-Sadr Ala Jaze, Rad Al-Sadr Ala Jaze; repetition of words encompasses a large amount of this repetition.
But the visible repetitions of the book of eternity are sometimes more than a word and include a group of words; this kind of apparent repetition is one of the boosting methods.ResultsThe inner music is one of the musical effects of poetry, the most important of which is the repetition, because many arrays in the field of internal music are formed on the basis of repetition. Repetition was studied in two visible and invisible branches in the book of eternity, and various effects were observed in this work.
The types of puns, same-beginning, same-ending, same-beginning and same-ending, the scattered phoneme phonetic are the invisible repetitions of the poems of Iqbal in the book of eternity. Visible repetitions include repetition of the word during a single verse, repetition of a hemistich or verse in the form of a poem, repetition of one or more words spatially over several verses, regular repetitions of one or more words at the beginning of verses, Rad Al-Sadr Ala Jaze and Rad Al-Sadr Ala Jaze. According to the obtained statistics, Iqbal is more willing to use visible repetitions than invisible repetitions. The invisible repetitions, without being apparent, increase the richness of the inner music of the poem.
As seen, pun is the most used invisible repetition of the book of eternity. Puns play a significant role not only in the poetry but also in the rhymes, under the title of exquisite rhymes. Other types of invisible repetitions include phonological types. But according to the survey, among the Iqbal goals in applying the repetition element, one can mention the following:1. Strengthening inner music and its richness. 2. Helping to better convey concepts to the audience 3. Highlighting the underlying concept and emphasizing it Therefore by repeating consonants and vowels, Iqbal not only has consolidated the inner music, but also has brought about the concepts and themes of interest and has achieved what is called the magic of adjacencyKeywords: Iqbal Lahouri, repetition, Javid Namah, internal music -
إن التشابیه من ابلغ اسالیب البیان وفنونه واحسن طرق التصویر ودراسه التشابیه من الناحیه الموسیقیه ودلالتها تکشف لنا ان جمالیتها لا تنحصر فی الجوانب البلاغیه والبیانیه، وبما ان امیر المومنین 7 قد اکثر من استخدام التشابیه فی نهج البلاغه بحیث یوجد حوالی اربعمئه وعشرین تشبی ها فی خطب هذا الکتاب القیم وکلها فی غایه البلاغه والجمال، نحن تناولنا فی هذا المقال، الموسیقی الداخلیه والدلالات الناجمه عنها فی تشابیه الخطب والمنهج المتبع فیه توصیفی- تحلیلی. یمکن ان نقول إن جمالیه تشابیه خطب نهج البلاغه تعتمد علی عناصر ثلاثه: الصور الجمیله والمضامین العالیه التربویه والموسیقی الداخلیه التی تتولد بفضل انسجام الحروف والکلمات والجمل. من النتائج التی توصلت إلی ها هذه الدراسه ان الموسیقی الداخلیه فی تشابیه الخطب تتمثل فی التکرار بانماطه المختلفه من تکرار الحرف وتکرار اللفظ وتکرار الترکیب النحوی والسجع والموازنه والتضاد والمقابله والجناس بانواعه المختلفه إلا ان الإمام 7 یمیل إلی استخدام جناس الاشتقاق خاصه فی التشبی هات التی وردت فی صوره المصدر المبین للنوع وهذا الضرب یستوعب حوالی مئه تشبیه فی الخطب. ویاتی کل هذه التقنیات بشکل عفوی وتکمن فی ها الطاقات الدلالیه ترمی من ورائها تحقیق اهداف الإمام 7 والکشف عن حالته النفسیه ونقطه الارتکاز فی نشر عواطفه وتاکید فکره محدده. وهذه الدلالات لها اهمیه بارزه فی تماسک بنیه التشابیه.کلید واژگان: التشبیه, الموسیقی الداخلیه, الإمام علی 7, دلالهThe simile is one the most eloquent ways of expression and elegant practices of imagery. Imam Ali (Peace be upon him) has used many similes in Nahj al-Balagha, which around the four hundred and twenty of similes in the sermons from this valuable book. All of them are in ultimate of the eloquence and beauty. The present study examines the internal music and its implications of the similes within the sermons, the used method in this article is Descriptive and analytical. The aesthetic aspect of simile in the sermons are based on the three elements: aesthetic imageries, educative concepts, and internal music. The findings in this research show, which the internal music of the similes in the sermons can be expressed in from of repetitions of letters, words, structure, rhyme, contradiction, parallelism, and pun. However, Imam Ali has applied pun derivation especially in the similes where are in form of Absolute Object, which the hundred similes are from this kind. Hence, all of these apply in the form of conveying the meaning without any mannerism and artificiality. In these similes be seen implications, which showed aims of Imam and his emotional states.Keywords: simile, internal music, Imam Ali (Peace be upon him), implication
-
یکی از مشخصات اصلی شعر نیمایی، در مقایسه با شعر کلاسیک ،تحول در انواع موسیقی کلام به ویژه کاربرد موسیقی میانی و درونی است که در اشعار نیمایوشیج قابل توجه و بررسی است. در این مقاله به شیوه توصیفی، تحلیلی و کمی به بررسی کاربرد انواع موسیقی درونی در اشعار نو و نیمه سنتی نیما پرداخته می شود. ابتدا به طور کوتاه به اهمیت موسیقی درونی توجه شده و سپس انواع موسیقی میانی شامل سجع، جناس و اقسام تکرار،تکرار واج، واژگان و عبارت با شواهد و نمونه هایی تحلیل و ارزیابی شده است. باتوجه به بررسی صورت گرفته، تکرار صامت و مصوت بیش از موارد دیگر به کار رفته است؛ در این میان مصوت (آ) بیش تر تکرار شده و آن اغلب ناله و فریاد را تداعی می کند، که بیانگر روحیه بیدارگر شاعر است. پس از آن در بین انواع جناس، جناس لاحق، بیش ترین بسامد را دارد. تکرار جمله و عبارت و جناس لفظ، کمترین بسامد را دارند. آنچه مشخص است، نیما با آگاهی از موسیقی درونی در شعر بهره برده است، تا بتواند کمبود وزن را جبران کند.
کلید واژگان: نیما یوشیج, موسیقی کلام, موسیقی درونی, سجع و جناس, انواع تکرارOne of the main features of Nimayi-style poetry (blank verse) in comparison with classical poetry is the change brought to the music of poems, and internal music in specific. The present research is to study, via a descriptive-analytical approach, the use of different types of internal music in Nima Youshij’s modern and semi-classic poems. To do so, the researchers have reviewed briefly the importance of internal music in poetry first, and then have examined and analyzed the different forms of internal music, including rhyming rhythm, pun, repetition, alliteration, and words. The results revealed that the use of assonance and consonance was more than other devices, and “A” (as pronounced in Persian /a:/) is repeated significantly more often, that associates the howl and outcry indicating the awakening and provoking spirit of the poet. On the other hand, while the repletion of clauses, phrases and homophonic puns have been less abundant in his poems, recursive puns appear frequently. Then, it is clear that Nima Youshij consciously has used internal music in his poetry as a way for compensating lack of meter
Keywords: Nima Youshij, music of words, internal music, rhyming rhythm, pun, repetition -
إن الرکن الهام فی شعر ابن المعتز الذی یعد من کبار الشعراء فی الادب العربی هو الانسجام بین الحروف والالفاظ مع المضامین والاغراض الشعریه. واستطاع الشاعر فی قصائده الفخریه ان یجعل ببراعه تامه، الحروف والاصوات والمقاطع والالفاظ، ملائمه مع المضمون الفخری لیخلق الانسجام بین نوع الحروف المستخدمه ومفهوم اشعاره، حیث المتلقی یجد نفسه داخل فضاء موسیقی الاشعار. ووصولا إلی هذا الهدف، استخدم الشاعر الحروف القویه والمحکمه مثل «الطاء، القاف، الضاد، العین، الباء، الجیم والدال» التی تلائم مفهوم الفخر. وإضافه إلی هذا، وظف الشاعر عناصر الموسیقی الداخلیه الاخری مثل التکرار، السجع والطباق لخلق الإیقاع فی اشعاره. والهدف من کتابه هذه المقاله، تبیین مستوی العلاقه بین الشعر والموسیقی والانسجام بین الحروف والالفاظ مع مفاهیم اشعار الشاعر الفخریه. والدراسه هذه تقوم بتحلیل اشعار ابن المعتز بمنهج وصفی- تحلیلی.کلید واژگان: الموسیقی الداخلیه, الانسجام بین الحروف والمضامین, ابن المعتز, القصائد الفخریهOne of the most beautiful poemscomponent of Ibn Almotaz known as one of greats in Arabic literature and poetry, is music in his lyric which isthe result of harmony between letters and words with his poetic themes and Purposes.
Poet with a selection of letters, phonemes, syllables, words and rhythms of poetry fits like a lyric poem Military, pride, ostracism, elegy, piety and so on, has been able to give a direction the musical poetry with his lyrical concepts. As the inner music cause the reader to find the lyrics in a musical atmosphere.
Means, the reader feels proud in his Fakhreiya, feel the passion and love in his lyrics,In his ostracism in plain, hears footsteps of horse and predators animal and in memory of friends tears of regret flowed from her eyes. Reader, Owes these emotions to the letters and words harmony with meanings and implications of the poems of Ibn Almotaz.Keywords: internal music, characters, sense of harmony, Ibn Almotaz -
الموسیقی عنصر اساسی من عناصر الشعر، ومن ابرز التقنیات التی یستخدمها الشعراء فی بناء قصائدهم، من هنا، تناول هذا البحث هذا العنصر بالمنهج الوصفی – التحلیلی فی قصائد نزار قبانی، لاسیما مجموعتی «الرسم بالکلمات وهکذا اکتب تاریخ النساء»؛ مما عالجنا الظواهر الإیقاعیه علی المحورین: المحور الاول ما یسمی بالموسیقی الخارجیه، حیث قمنا بتحلیل الاوزان والقوافی، وتبین لنا ان الشاعر استثمر إیقاع بحر «الکامل» وحلاوته ونظم فیه کثیرا من تجاربه الفنیه؛ لانه من اکثر بحور الشعر غنائیه، ولینا وانسیابیه، واتضح ایضا ان القوافی المطلقه- مردوفه موصوله بلین – هی غالبه علی القوافی المقیده فهی تمیزت باصوات (الف، والواو والیاء) المهموسه التی هی اکثر الاصوات مناسبه لغرض الوصف والتغنی به. اما بالنسبه إلی المحور الثانی الموسوم بالموسیقی الداخلیه فقمنا بدراسه القضایا الإیقاعیه التی قد اکثر الشاعر فی استخدامها کالتدویر والتکرار والانزیاح، مما تدل النتائج علی ان التدویر لم یستخدم إلا لغرض الوحده العضویه ووحده الجو النفسی، کما انه لجا إلی تقنیه التکرار لیعزز البنیه الإیقاعیه لنصوصه الشعریه اما الغرض الرئیس للموسیقی الفکریه المتمثله بالانزیاح، فهو یکمن فی تحقیق حاله من الابداع.کلید واژگان: نزار قبانی, الموسیقی الخارجیه, الموسیقی الداخلیه, الوزن الشعری والاسلوبیهthe music is an essential element of poetry and is one of the most prominent techniques used by poets in the construction of their poems, from here, this research examines this element in the poems of Nizar Qabbani, based on descriptive-analytical method. We studied the rhythmic phenomena on both aspect: the first is what is called external music, where we analyzed scansions and rhymes and we understood that the poet invested the rhythm of the Kamil meter, and he have been published many of his technical experiences in this metre; because it is one of the most poetic lyric poetry. It has also become clear that the absolute rhymes - rhymes connected to soft character- are predominant on the restricted rhymes and it was characterized with the voices (Alif, Vav and Ya) which are the most appropriate sounds for the purpose of description and singing. The results indicate that the implication was used only for the purpose of organic unity and the unity of the psychological atmosphere and he also resorted to repetition technique to enhance the rhythmic structure of his poetic texts but the main purpose of intellectual music is creating a kind of invention and innovation.Keywords: Nizar Qabbani, External Music, Internal Music, Metre, Stylistic
-
محمد شفیع بن محمد اسماعیل شیرازی، معروف به میرزا کوچک، متخلص به وصال، متولد سال 1197ق و متوفای 1262ق در شیراز، از جمله شاعران برجسته و موسیقی دان نهضت بازگشت است که در غزل سرایی دستی توانا داشته است و در عین تقلید از سرآمدان غزل سرایی، صفات اصلی بهترین نمونه های شعر سنتی را حفظ کرده است و غزلیاتش نوای آهنگین و پرجذبه ای دارد. هدف از این پژوهش بررسی موسیقی درونی غزلیات شاعر با استفاده از روش تحقیق تحلیلی-بسامدی و نشان دادن این مسئله است که موسیقی درونی تا چه میزان بر نظم آهنگ شعر او تاثیر گذارده و اینکه وصال چگونه با استفاده از تکرار که رکن اساسی موسیقی درونی است، معنی شعر را به خواننده القا کرده است. تحقیق بیانگر این مطلب است که وصال، با توجه به اطلاع از تاثیر نوای خوش موسیقی بر روان آدمی و آگاهی از جنبه های زیباشناختی موسیقی الفاظ، توانسته است با استفاده از شگردهای گوناگون موسیقی درونی، انتخاب واژه های زیبا و دلنشین، ایجاد تناسب، تکرار و هماهنگی آوایی واج ها بر روح خواننده اثر بگذارد و معنا را بر دل و جان مخاطب بنشاند.کلید واژگان: وصال شیرازی, غزلیات, موسیقی درونی, تکرارLiterary Arts, Volume:9 Issue: 3, 2017, PP 61 -78Mohammad Shafie Ebn Mohammad Esmaeil Shirazi known as Mirza Kochek with pseudonym of Vesal born on 1197 AH and passed away on 1262 AH in Shiraz is among prominent poets and return movement musician who had a capable hand in composing ghzal and while imitating great Ghazal composers, he has maintained main traits of the best traditional poem specimens and his ghazals enjoy a tonic and appealing tune. The aim of this study is to examine internal music of the poet ghazals using analytical research method and to show that internal music how much influences the poem tone verse and that how Vesal has inducted the poems meaning to the reader using repetition which is the main pillar of internal music. One of the features of poem language is voluntary utilization of this language from poetical devices and techniques which bring it out of routine and colloquial state and give it an artistic aspect. Here, the most tangible factor which gives the language eminence is the poem music. The poem's music has been divided to four types of external, internal, lateral and virtual. That in this paper, only the poem internal music has been examined.
The series of coordination which appear in the words of a poem due to unity or similarity or contrast of consonants and vowels is the flourish of this type of music. Techniques which have played role in the domain of this music are figures of speech like various puns, epanalepsis and so on all of which are subsets of repetition, therefore, repetition in examining the poem internal music has a considerable role. Vesal Shirazi has utilized repetition for increasing the word music and developing and better inspiring the meaning and repetition could be seen in his various poems level. Techniques which have formed in his poem based on repetition mostly include repetition of words and letters and what mostly shows off is word repetition.
Repetition is Vesals Divan appears in two forms, sometimes these repetitions are subject to a special order which is displayed as Aenat, equilibration and epanalepsis and sometime is in free form that its prominent sample could be seen in various types of pun. So that it could be said that various puns and word repetition scattered across couplet is among free repetitions of Vesal poems. In Vesals poem, pun as a type of word arrangement has a special role in creating his poems internal music and various types of pun are considered the most frequently used types of repetition in his poem. Especially surplus pun and difference in type of letter that due to undulation of movements they have, their musical impact is more than homogenous pun and these two types of pun totally have designated 413 cases of the poet ghazals puns to themselves.
Repetition of one or some words in a poem constitutes 520 cases of repetitions of Vesal ghazals sparsely. Sometimes, Vesal emphasizes on his considered notion with this poetic trick and nurtures a notion and concept in the mind of reader.
Reduplication is also another type of word repetition which is called repetitive and is considered among natural repetitions. Vesal Shirazi has used this figure of speech for emphasis, inspiring the concept and making his word more musical since such repetitions indicate multiplicity, emphasis and intensity.
Another kind of this technique is regular repetitions that in Vesal Ghazals include Eanat, coupled, epanalepsis, expizeuxis, simile, converse, leonine verse and equilibration among which epanalepsis with 595 cases is in the first rank. Vesal has utilized such repetitions for emphasis and embossing his considered concepts.
One of most frequently used types of repetition is phoneme repetition. This imagery which is called alliteration has a very high aesthetic value. Depending on his art and taste, Vesal Shirazi has used this imagery very much for illustration and elegance and enrichment of his poems music and the music arising from consonant alliteration is more patent is his poems.
Consonants also have a prominent role in good tune of his poems and among them, decorating the speech with long consonants is more and more salient than short consonants.
Though with repetition of vowel e , that the ancients considered repetition of this vowel as obstacle of speech clarity and reach, and also repetition of vowel o, Vesal increases the couplet music and increases the word influence, and sometimes even by bringing additional and descriptive compounds successively, gives a special music to word which influences the reader's mind. So, many verbal and phoneme repetitions are observed in his poem which causes his word phonemic prominence and this, by itself, is a style characteristic of his ghazals.Keywords: Vesal Shirazi, ghazal, internal music, repetition -
تکرار و دوران از محورهای اصلی شکل گیری عناصر موسیقایی است. این الگو در نظام موسیقیایی شعر معاصر نیز تشخص دارد و سه حوزه موسیقی درونی، بیرونی و کناری را در بر می گیرد. منزوی با تکیه بر این الگوها موسیقی اشعار خود را آفریده است. این پژوهش در صدد بررسی آرایه های موسیقی آفرین در غزل های مجموعه «حنجره زخمی تغزل» جهت نشان دادن روش به کارگیری این عناصر و کارکردشان در اشعار منزوی است. یافته های این پژوهش بیان گر این است که منزوی برای غنای موسیقی غزل خود شیوه های متعددی را به کار می گیرد از جمله: توجه به تنوع اوزان عروضی، به کارگیری اوزان پرکاربرد، ایجاد تناسب معنا و درون مایه با اوزان عروضی، بهره گیری از جناس، تکرار، تضاد. کارکرد موسیقایی قافیه و ردیف سبب هم آوایی در اشعار وی گشته، به طور کلی عناصر ساختار موسیقایی شعر منزوی در چهار رده موسیقایی دسته بندی می شود؛ موسیقی بیرونی، موسیقی کناری، موسیقی درونی و موسیقی معنوی.کلید واژگان: عناصر موسیقی آفرین, حنجره زخمی تغزل, موسیقی بیرونی, موسیقی کناری, موسیقی درونیRepetition and circle are the main axes of the formation of musical elements. This pattern is also found in the musical system of modern poetry and covers three inner, outer and aside music areas. Based on these patterns, Monzavi has created the music of his poems. This study aims to examine the music creator arrays in sonnets of the collection "HANJAREY ZAKHMI TAGHAZOL" (sore throat lyricism) and the method of using these elements and also their function in Monzavi poems has been shown. The findings of this research suggest that Monzavi use different ways for the musical richness of his own lyrics including: pay attention to the diversity of prosodic rhythms, employing useful rhythms, create proper meaning and thematic with the rhythm of prosody, pun utilizing, repetition, contrast, rhymes musical function that make his poems unison, totally, Monzavi poem musicality elements classified in four categories: Outer music, aside music, internal music and spiritual music.Keywords: Hossein Monzavi, Music Creator Elements, Hanjarey Zakhmi Taghazol (Sore Throat Lyricism), Outer Music, Aside Music, internal music
-
نادر نادرپور (1308-1378) با ارایه مضامین رمانتیکی از نوع رمانتیسم طبیعت گرا، سیاه و احساسی به عنوان یکی از برجسته ترین نیمه سنتی پردازان معاصر شناخته شده است. این پژوهش با رویکرد زیبایی شناسانه و ساختاری، به تحلیل و ارزیابی تصویر سروده های او در مجموعه شعری «سرمه خورشید» پرداخته است؛ برای این منظور مهم ترین عناصر شعری مانند موسیقی (بیرونی، کناری، درونی یا داخلی و معنوی) و تصویر در شعرهای او مورد واکاوی و تحلیل قرار گرفته اند. نتایج پژوهش نشان داد که مهارت و تسلط نادرپور در چینش و گزینش واژگان، موجب پیوند و ارتباط تنگاتنگ اجزای کلام و ساخت و پرداخت تصاویر شعری او شده اند؛ بیشترین توانش هنری نادرپور، در نظام تصویرسازی و اندیشگانی او دیده می شود؛ ترکیب سازی و بیان تصویرهای فشرده و پیوند و این همانی انسان و طبیعت وجه شاخص سروده های این مجموعه را تشکیل می دهد.کلید واژگان: نادرپور, سرمه خورشید, موسیقی درونی, موسیقی معنوی, تصویرNader Naderpoor (1308 1378) is considered as one of famous Semi traditionalist of the present time for his romantic implientures of naturalist romanticism. This research tries to give a structural and aesthetic analysis of the images used in the poetic collection of the Suns collyrium. To this end, the poetical elements like musical ones (external, lateral, internal and spritual) have been analyzed in his poems. The results of the research indicated that the skills of Naderpoor in lexical diction and arrangement have created a specific cohesion among the parts of speech and the structure of his poetical images. The most outstanding capacity of Naderpoor is realized in his image processing and his thoughts. The combination of the images and expressing the condensed images and their relationship, nature and human identity are the most important charactristics of his poems.Keywords: Naderpoor, the Sun's collyrium, internal music, spiritual music, image
-
تکرار و دوران از محورهای اصلی شکل گیری عناصر موسیقایی است. این الگو که در نظام موسیقایی شعر معاصر نیز تشخص دارد، سه حوزه موسیقی درونی، بیرونی و کناری را در بر می گیرد. منزوی با تکیه بر این الگوها موسیقی اشعار خود را آفریده است. این پژوهش بر آن است تا با بررسی آرایه های موسیقی آفرین در غزل های مجموعه «حنجره زخمی تغزل» روش بکارگیری این عناصر و کارکردشان در اشعار منزوی را نشان دهد. یافته های این پژوهش بیانگر این است که منزوی برای غنای موسیقی غزل خود شیوه های متعددی را به کار می گیرد، از جمله: توجه به تنوع اوزان عروضی، بکارگیری اوزان پرکاربرد، ایجاد تناسب معنا و درون مایه با اوزان عروضی ، بهره گیری از جناس، تکرار، تضاد. کارکرد موسیقایی قافیه و ردیف سبب هم آوایی در اشعار وی شده است. به طور کلی عناصر ساختار موسیقایی شعر منزوی در چهار رده موسیقایی دسته بندی می شود؛ موسیقی بیرونی، موسیقی کناری، موسیقی درونی و موسیقی معنوی.کلید واژگان: حسین منزوی, عناصر موسیقی آفرین, حنجره زخمی تغزل, موسیقی بیرونی, موسیقی کناریRepetition and circle are the main axes of the formation of musical elements. This pattern is also found in the musical system of modern poetry and covers three inner, outer and aside music areas. Based on these patterns, Monzavi has created the music of his poems. This study aims to examine the music creator arrays in sonnets of the collection "HANJAREY ZAKHMI TAGHAZOL" (sore throat lyricism) and the method of using these elements and also their function in Monzavi poems has been shown. The findings of this research suggest that Monzavi use different ways for the musical richness of his own lyrics including: paying attention to the diversity of prosodic rhythms, employing useful rhythms, create proper meaning and thematic with the rhythm of prosody, pun utilizing, repetition, contrast, rhymes musical function that make his poems unison, totally, Monzavi poem musicality elements classified in four categories: Outer music, aside music, internal music and spiritual music.Keywords: Hossein Monzavi, Music Creator Elements, HANJAREY ZAKHMI TAGHAZOL (Sore Throat Lyricism), Outer Music, Aside Music, Internal Music
-
هر یک ازحروف مصوت و صامت، از نظر صوتی دارای ویژگی هایی هستند که موسیقی حاصل از تکرار آن ها، زمینه ای زیباشناسانه می یابد و در غالب موارد می تواند، تاثیر خاصی در خواننده ایجاد کند. از همین رو ارزشمندترین بخش موسیقی شعر، میزان هماهنگی های آوایی حروف با معنا و مضمون شعر است که، می تواند از منظر زیباشناسی ساختار شعر هم مورد توجه قرارگیرد. بر همین اساس باید گفت، گذشته از بار معنایی الفاظ، نغمه حروف امکانات دیگری در اختیار سخنور قرار می دهد، تا در انتقال مفهوم و مضمون، و همچنین القای احساس مورد نظرش موفق تر باشد. بنابراین تلفیق و ترکیب حروف به صورتی که تکرار آن ها تداعی کننده معانی خاصی در ذهن خواننده باشد، نیاز به مهارت و توانایی ویژه ای است که در برخی از بزرگان ادب فارسی می توان سراغ گرفت. فرخی سیستانی، یکی از سخنورانی است که، بر اساس یافته های این پژوهش می توان گفت، توانایی خاصی در تلفیق آواها و معانی مختلف داشته است. در این مقاله با ارائه مثال های متعددی از شعر او مشخص می شود که، شاعر سیستانی از قابلیت صوتی حروف برای انتقال معنا و مفهوم مورد نظرش، بهره های زیادی برده است.
کلید واژگان: فرخی سیستانی, موسیقی درونی, آوا, معناEach of vowels and consonants, the sound of music attributes are derived from repeat it, in most cases, you can create a special effect on the reader. So the value of music, poetry, the meaning and context of the organization of phonetic alphabets. Accordingly, it must be said that the meaning of words, letters, song writer puts up the other features in the transition context and content, and is also intended to instill more successful. So, if you repeat the letters integrates resolver evokes special meaning in the reader's mind, the need for special skills and abilities that can be found in some of the giants of Persian literature. Farrokhi Sistani, one of the poets who, based on the findings of this study can be said to have the ability to synthesize different sounds and meanings In this paper, we provide several examples of his poetry, it becomes clear that the poet Sistani, use words to convey the meaning intended sound, a lot of interest, is used.Keywords: Farrooki Sistani, internal music, sound, meaning -
حافظ ابراهیم، شاعر نئوکلاسیک مصری است که در دوران شعرسرایی خویش، توانست القابی همچون«شاعر النیل» و«شاعر الشعب» را از آن خود کند. از سوی دیگر، بدان جهت که شعر وی پر از طنین الفاظ و ضرب آهنگ واژگان است، او را «شاعر موسیقی» لقب داده اند. در این مقاله سعی بر آن داشته ایم تا ساختار موسیقایی شعر این شاعر بزرگ را بررسی کرده، با تحلیل موسیقی بیرونی و درونی اشعار وی و ارائه جلوه هایی از آن، جایگاه موسیقایی شعر حافظ ابراهیم را برای مخاطب خویش ترسیم کنیم. در این زمینه و پس از نگاهی مختصر به زندگی شاعر، نخست به تعریف موسیقی شعر و میزان و حدود آن و سپس به بررسی اوزان مورد استفاده شاعر و قافیه شعر وی در بخش موسیقی بیرونی و جلوه هایی از موسیقی لفظی (تکرار و جناس) و معنوی (تضاد و...) در حیطه موسیقی درونی پرداخته شده است.
کلید واژگان: حافظ ابراهیم, شعر, موسیقی بیرونی, موسیقی درونیHafez Ibrahim was an Egyptian neoclassical poet, who called Shāir al-Neel which means the poet of the Nile, and called Shāir al-Shāb, which means poet of the people. Besides, he was also called "the musical poet" because of his poetry which is full of meter and rhythm.This paper attempts to review the musical structure as well as the external music and themes in Hāfiz Ibrāhim's poems. In this regard, after having a glance at the biography of this poet, we have reviewed the following items in Hāfiz Ibrāhim's poems: musical poem and its rate, the used rhythms in his poetry, verbal music (such as: repetition and synonymy etc.) and semantic music (such as: Antithesis etc.).Keywords: Hāfiz Ibrāhim, poems, external music, internal music -
ادبیات «انتظار» از بنمایه هایی است که بویژه از اوایل دهه شصت، توسط شاعران ونیز منتقدان ادبی مورد توجه قرارگرفت؛ اما رویکرداهل نقد به آن بیشتر شکل مطبوعاتی و ژورنالیستی داشته تا آکادمیک و از این رو، جای پژوهشهای جدی و علمی از این دست، بسیارخالی است. برای دستیابی به پژوهشی پیرامون این گونه ادبی، شایسته است آن را از دریچه های گوناگون، بازشناخت و بررسی کرد. پرسش بنیادی این مقاله، چگونگی کارکرد موسیقایی شعر انتظار و ارتباط آن با درونمایه اثر است؛ ازاین رو، نگارندگان با بررسی آماری نود قطعه شعر انتظار از بیست شاعر برجسته معاصر، در پی دستیابی به پاسخ به این پرسش هستند. در بررسی موسیقی بیرونی شعر انتظار، به کارکردهای وزن در شعر انتظار، هماهنگی وزن با درونمایه، اوزان خیزابی و جویباری و اوزان شفاف و کدر در این نوع شعر پرداخته شده است. سپس با جستاری در موسیقی کناری شعر انتظار، کارکرد قافیه و پیوند آن با موضوع انتظار، واژه قافیه و ارتباط موسیقایی آن با سایر واژگان بیت، قافیه بدیعی و قافیه معنوی در شعر انتظار و ردیف پویا و ایستا و پیوند آن با موضوع، موردتوجه قرار گرفته ونهایتا موسیقی درونی شعر انتظار و تکرار و موسیقی در عنوانهای شعر انتظار بررسی شده است. از جمله دستاوردها و یافته های این جستار این است که شاعر شعر انتظار به شکلی ناخودآگاه در لحظه های سرایش، پیوندی ژرف بین مفهوم اندوهناک انتظار و فرم شعر انتظار برقرار میکند.
کلید واژگان: شعر انتظار, موسیقی های کناری وبیرونی و درونی, انقلاب اسلامی, نمودار آماریLiterature of “Waiting” (Entezar) is one of the motives which was considered by poets and literary critiques especially in early sixties but the approach of critiques to it has been mainly journalistic and not academic. Hence, there is space for academic and scientific researches. For studying such genre, it is valuable to explore and investigate it from different perspectives. The main questions of this article are how the musical function of this kind of poetry works and how this function and the theme of the poem are related. Accordingly, the authors analyze statistically ninety poems of this genre written by twenty great poets to find out the answers of these questions. In analyzing external music of waiting poetry, functions of rhythm in this kind of poetry, harmony between rhythm and theme, rising and falling rhythms, and transparent and opaque rhythms are investigated. Then, investigating marginal music of waiting poetry, the function of rhyme and its relation with the theme of waiting, the word rhyme and its musical link with other words of the verse, rhetorical and spiritual rhymes in this kind of poetry and dynamic and static radifs and their relation with the theme are all studied. Finally, internal music of waiting poetry and repetition and music in the titles of this poetry are explored. One of the results and findings of this article is that the poet of waiting poems unconsciously establishes a deep link between the sad concept of waiting and the form of such poems at the moment of composition.Keywords: waiting poetry, marginal, external, internal music, Islamic Revolution, statistical graph
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.