جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « Planè » در نشریات گروه « ادبیات و زبان ها »
تکرار جستجوی کلیدواژه «Planè» در نشریات گروه «علوم انسانی»-
نشریه قلم، پیاپی 35 (بهار و تابستان 1401)، صص 175 -190
آیندهی آخرالزمانیتری را برایم تعریف کن! بحران روایتهای فاجعهگرا در ادبیات زیستمحیطی گفتمانهای ادبی آخرالزمانی وخامت وضعیت کنونی را نادیده میگیرند. این گفتمانها اغلب با بایستههای نظام سرمایهداری همچون مدرنیزهکردن مسایل زیستمحیطی و گسترش بازار آزاد همسویی دارند. آنها رویکردهای جبرگرایانهای را تایید میکنند که تنها بر کنشهای فردی تاکید دارند و نه بر ضرورت تحول در نظامهای حکمرانی. از همین رو، روایتهای فاجعهگرا مسایلی را که ذاتا سیاسیاند، غیرسیاسی و عادیسازی میکنند و با رهاکردن مسببان واقعی به جستجوی دلایل موهومی همچون مصرفگرایی تودهها، مادیگرایی و سبکهای زندگی میروند. در پژوهش حاضر تلاش خواهیم کرد تا ثابت کنیم که هر نوع خودآگاهی ادبی زیستمحیطی الزاما از رهگذر نوعی پارادایم جدید روایی ممکن خواهد بود. پارادایمی که بتواند روایتهایی تولید کند که عمیقا کنشگرانه و ضدفاجعهگرا باشند و متنهای ادبی زیستمحیطی را از گیرافتادن در چنبرهی قیلوقالهای نیهیلیستی و فلجکنندهی آخرالزمانی بر حذر بدارند.
کلید واژگان: گفتمان های آخرالزمانی, روایت ادبی مدافع زیست محیط, ادبیات زیست محیطی, زمین}Plume, Volume:18 Issue: 35, 2022, PP 175 -190« Raconte-moi un futur plus apocalyptique ! »:La crise des narrations catastrophiques dans la littérature écologiqueLes discours littéraires apocalyptiques ignorent la violence de la situation actuelle. Ils sont souvent conformes aux idéologies du capitalisme telles que la modernisation écologique et l'économie libérale. Ils alimentent des approches déterministes mettant l'accent sur l'adaptation des individus et non sur la modification des systèmes. De même, les narrations catastrophiques dépolitisent des questions qui sont, par essence, politiques. Ils s'abstiennent d'identifier le véritable responsable pour évoquer des pistes ambigües et non identifiables comme le consumérisme, le matérialisme, les modes de vie, etc. Dans présent article nous essayons de démontrer qu’une vraie prise de conscience littéraire de l'urgence écologique passe nécessairement par un nouveau paradigme narratif : une narration éco-résistante et anti-catastrophiste qui encourage les textes environnementaux à ne pas suivre l’alarmisme nihiliste et paralysant.Mots clés: discours apocalyptiques, narration éco-résistante, littérature écologique, Planète.
Keywords: discours, apocalyptiques, Narration, co-ré, sistante, litté, rature, cologique, Planè, TE} -
«دیگری» جدیدی به دنیای ما پا گذاشته است. این دیگری با به رخ کشیدن آسیبپذیریمان، ما را در مرزبندیها، محدودیتها و حتی چاربست تنهایمان به انزوا کشیده و از همیشه تنهاترمان کرده است. او چنان کرده است که کمترین حضورمان، حسی از شرمساری، گناه، اشتباه و غریبگی عالمگیر برمیانگیزد؛ به گونهای که سرافکنده و فروتنانه هردم چنین تصور میکنیم که ممکن است ناقل بالقوه و عمله ناخودآگاه این «دیگری» جهنمی شده باشیم و باعث آسیب به نزدیکان خود شویم. ظهور ویروس کرونا تنها یک وضعیت بهداشتی بحرانزده نیست؛ بلکه این حضور نامنتظر به اعتبار گستردگی و داشتن زمینه فلسفی - فرهنگی وسیع رویدادی منحصربهفرد در تاریخ طبیعی جهان است؛ رویدادی که به گمان ما مرحله جدیدی در رابطه آدمی و جهان خواهد بود؛ چون این ویروس زنده، نامریی و دهشتناک همچنان درحال شکلدادن و بازآفرینی وجود ماست. تا اینجای کار ما بودیم که به واسطه جهاننگری انسانمحور خود، جهان را بهمثابه ابژهای قابل کشف، شناخت و بهرهبرداری فرض میکردیم؛ تا اینکه در چشم به هم زدنی همه چیز تغییر کرد. اینبار گویا «دیگری» به میدان آمده است تا ما را «نگاه» و به ابژه، شیء یا موجودی خارجی تبدیل کند. در پژوهش حاضر، رویداد کووید 19 را در قالب خوانشی سارتری و با کاربست مفهوم دیالکتیکی «دیگری – سوژه / من - ابژه» بازخوانی و با بررسی دگرگونیهای وجودی متاثر از این شرایط در باب امکان بازتعریف رابطهمان با دیگریهای نوظهوری همچون کرونا بازاندیشی خواهیم کرد.
کلید واژگان: ویروس کرونا, دیگری-سوژه, من-ابژه, زمین, جهنم, سارتر}Résumé: Un nouveau Autre est survenu dans notre monde. En soulignant notre vulnérabilité, il nous a fait plus seuls que jamais, enfermés dans nos frontières, nos limites, nos corps. Il fait de sorte que nos moindres présences évoquent un sentiment de honte, de culpabilité, un sentiment de faute et d’écart généralisé: nous nous considérons humblement comme nuisibles, transmetteurs potentiels et partisans inconscients de cet Autre infernal. L’apparition du coronavirus n’est pas seulement une situation sanitaire critique. Elle est, par son ampleur et sa grande portée philosophique et culturelle, un événement majeur de l’histoire naturelle. Un événement qui entrainera potentiellement une nouvelle phase dans le rapport de l’homme au monde. Animé, invisible et terrifiant, il est en train de façonner et reformaliser notre existence. Or, le monde a été toujours regardé par notre vision anthropocentrique comme un objet à explorer, à connaître, à exploiter, et voilà tout a changé dans un clin d’œil. Cette fois il est cet Autre qui nous regarde et nous rend objectivé, chosifié, extériorisé. Dans l’article présent, nous allons appliquer la notion dialectique « Autre-sujet/Moi-objet » à notre lecture sartrienne de l’évènement pour traiter cette déformation de notre existence et la possibilité de repenser et de redéfinir notre rapport à de tels nouveaux Autres.
Keywords: Le coronavirus, l&rsquo, Autre-sujet, Moi-objet, Planè, te, Enfer, Sartre}
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.