به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « امام سجاد 7 » در نشریات گروه « علوم قرآن و حدیث »

تکرار جستجوی کلیدواژه «امام سجاد 7» در نشریات گروه «علوم انسانی»
  • رضا بنی اسدی*، فهیمه فقیهی

    اهمیت دعا در دین اسلام صرفا به جنبه عبادی آن ختم نمی شود. دعا وسیله ای برای پرورش روح، تقویت باورهای دینی و تربیت اخلاقی انسان است. امام سجاد7 به دلیل شرایط خاص امامت شان از این ابزار به خوبی استفاده کردند. یکی از دعاهای مشهور امام سجاد7، دعای شریف مکارم الاخلاق است که سرشار از آموزه های اصیل دینی است. این پژوهش با روش توصیفی- تحلیلی درصدد است تا با دقت در مفاهیم بلند دعای مکارم الاخلاق، عوامل زمینه ساز واقعه عاشورا را استخراج کند. یافته های پژوهش نشان می دهد این عوامل در سه حوزه اقتصادی، فرهنگی و سیاسی اجتماعی بوده و هریک از این حوزه ها زیر مجموعه هایی را دربرمی گیرد که اگر امت اسلامی آنها را رعایت می کرد، حادثه تلخ عاشورا رخ نمی داد.

    کلید واژگان: امام سجاد(ع), آموزه های دینی, صحیفه سجادیه, عاشورا, دعای مکارم الاخلاق}
    Reza Baniasadi, Fahimeh Faqihi

    Islamic prayers have various levels. Apart from their ritual functions, they also play significant roles as educational and spiritual steps. The fourth Infallible Imam al-Sajjad made the most of prayers as educational mediums for transmitting Islamic teachings. His prayer on noble moral traits is replete with noble and high Islamic values and teachings. The present work seeks to infer certain principles for this prayer such that considering them will prevent any second Ashura-like episode from taking place. These principles are concerned with economic, cultural, and socio-political aspects highlighted in the prayer in focus. Had such principles been observed, Ashura would not have taken place.

    Keywords: Imam al-Sajjad, Teachings, Sahifah, Ashura, prayers, Noble Miral Traits}
  • بی بی سادات رضی بهابادی، محمد عترت دوست*، فائزه محمدی

    یکی از جملات پرتکرار در ادعیه ماثوره، به ویژه ادعیه منقول از امام سجاد (ع) در صحیفه سجادیه، ذکر صلوات بر محمد (ص) و آل محمد (ع) است. در تحلیل چرایی این مطلب نیز نظرات مختلفی بیان شده است که ازجمله مهم ترین آن ها تلاش برای تبیین جایگاه حقیقی اهل بیت (ع) در جامعه اسلامی بوده است. بااین وجود، همچنان این مسیله مطرح است که امام سجاد (ع) چگونه و با چه راهکار هایی این اقدام را انجام داده و در هنگام ذکر صلوات بر محمد(ص) و آل محمد (ع) از چه عباراتی برای معرفی ایشان استفاده کرده و درنهایت، چه الگویی را برای تجلیل از این خاندان و آگاهی از مقام و منزلت والای آنان ترسیم کرده است.در این نوشتار، با روش تحلیلی می کوشیم مجموعه مضامین بیان شده در خصوص این مقوله را به صورت کیفی و توصیفی، تحلیل و درنهایت، الگوی جامع تجلیل از پیامبر اکرم (ص) و اهل بیت (ع) را استخراج کنیم. نتایج و یافته های تحقیق بیانگر آن است که مجموعه این مضامین را می توان ذیل پنج دسته با جزییات متعدد طبقه بندی کرد که عبارت اند از: چیستی تجلیل، ویژگی های مورد تجلیل، ویژگی های تجلیل مطلوب، آثار تجلیل و معرفی تجلیل کنندگان.

    کلید واژگان: امام سجاد(ع), دعای عرفه, صحیفه سجادیه, تجلیل, صلوات, روش تحلیل محتوا}
    Bibisadat Razi Bahabadi, Mohammad Etratdoost *, Faeze Mohammadi

    One of the most frequently repeated sentences in the narrated supplications, especially the supplications quoted from Imam Sajjad (P.B.U.H.) in al-Ṣaḥīfa al-Sajjādiyya, is the invocation of ṣalawāt (blessings upon Muhammad and his family (P.B.U.T.)). Various reasons have been expressed for this, the most important of which is that it is an attempt to explain the true position of Ahl al-Bayt (P.B.U.T.) in the Islamic society. Nevertheless, it is still a question how and with what strategies Imam Sajjad (P.B.U.H.) did this, and what expressions he did use to introduce them in ṣalawāt, and finally what a model he offered for glorifying this family and introducing their high status and dignity. In this article, we try to qualitatively and descriptively analyze the set of themes expressed about this issue, and finally infer a comprehensive model of glorifying the Holy Prophet and Ahl al-Bayt (P.B.U.T.). The research findings show that these contents can be classified under five categories with many details, which are as follows: the definition of glorification, features to be glorified, characteristics of desirable glorification, effects of glorification, and introduction of glorifiers.

    Keywords: Imam Sajjad, ‘Arafah prayer, al-Ṣaḥīfa al-Sajjādiyya, glorification, ṣalawāt, content analysis method}
  • محمدحسین جمال زاده*

    خطبه امام سجاد (ع) در مجلس یزید از خطبه هایی محسوب می شود که در موقعیت مکانی و زمانی خاصی ایراد شده است. تحلیل این خطبه نشان می دهد آثار اجتماعی آنی و بلندمدتی بر جای گذاشته است. مسئله این پژوهش آن است که «سطوح تحلیل گفتمان خطبه امام سجاد (ع) در مجلس یزید چیست و چه آثاری در هر یک از این سطوح قابل ذکر است؟» به این منظور با استفاده از روش تحلیل گفتمان، جمع آوری کتابخانه ای داده ها و استفاده از چهارچوب تحلیل گفتمان انتقادی نورمن فرکلاف، یافته های زیر به دست آمد: در سطح توصیف،  این خطبه به شکل بیانی و واجد خصوصیات خطابه همچون زبان بدن، تعامل با مخاطب و واکنش لحظه ای است. همچنین امام سجاد (ع) با استفاده از بلاغت زبانی و عمق معنایی به بازیابی حافظه تاریخی امت پرداخته است. در سطح تفسیر، روابطی که باعث تولید گفتمان شده شامل دو گروه پیروان امامت و پیروان خلافت است که روابط بینامتنی نیز در همین دو گروه شکل می گیرد. در سطح تبیین، این خطبه و دیگر اقدامات دستگاه امامت موجب تغییر در ساختارهای اجتماعی شده، به نحوی که نفوذ دستگاه خلافت اموی روزبه روز کمتر و مردم در فراگیری آموزه های دینی از مرجع رسمی خلافت و علمای درباری روی گردان و به سوی امام سجاد (ع) و گفتمان امامت متمایل شده اند. همچنین مواجهه گفتمانی دستگاه امامت با دستگاه خلافت در گونه تقابل حفظ شده و ارتقا یافته و از این رهگذر، دستگاه خلافت اموی به موضع انفعال و عقب نشینی از سلطه، نفوذ و انحراف آفرینی در جامعه اسلامی کشانده شده است.

    کلید واژگان: امام سجاد (ع), تحلیل گفتمان, خطبه امام سجاد (ع), امامت, شیعه}
    Mohammadhossein Jamalzadeh *

    The sermon of Imam Sajjād (as) in the Yazid Assembly is considered one of the sermons that was delivered in a special time and place. The analysis of this sermon shows that it left immediate and long-term social effects. The problem of this research is that "what are the levels of analysis of Imam Sajjād's speech in the Yazid Assembly and what works can be mentioned in each of these levels?" For this purpose, using discourse analysis method, library data collection and using Norman Fairclough's critical discourse analysis framework, the following results were obtained: At the level of description, this sermon is expressive and has the characteristics of speech, such as body language, interaction with the audience, and momentary reaction. Also, Imam Sajjād (as) has restored the nation's historical memory by using linguistic eloquence and semantic depth. At the level of interpretation, the relationships that produced the discourse include the two groups of followers of the Imamate and followers of the Caliphate, and intertextual relationships are also formed in these two groups. At the explanation level, this sermon and other actions of the Imamate system have caused changes in social structures in such a way that the influence of the Umayyad caliphate system is decreasing day by day and people have turned away from the official authority of the caliphate and court scholars in learning religious teachings and are inclined towards Imam Sajjād (as) and the discourse of Imamate. Also, the discursive confrontation between the Imamate system and the Caliphate system has been maintained and promoted in the form of confrontation, and therefore, the Umayyad caliphate system has been pushed to a position of passivity and withdrawal from domination, influence and distortion in the Islamic society.

    Keywords: Imam Sajjād (As), Discourse Analysis, Sermon Of Imam Sajjād (As), Imamate, Shiʿa}
  • مرتضی رحیمی*، مریم عباسی

    امام سجاد (ع) در موارد متعددی از صحیفه سجادیه به طور صریح یا ضمنی از آیات قرآن سخن به میان آورده اند، چنان که در دعای 24 که درباره حقوق متقابل والدین و فرزندان سخن می گوید، به طور ضمنی به آیه «و بالوالدین احسانا» اشاره کرده اند. نتایج این پژوهش حاکی است که بهره گیری از کتب تفاسیر فریقین، کتب روایی، کتب لغت و منابع فقهی برای تفسیر و شرح دعاهای امام سجاد (ع) از جمله آیه «و بالوالدین احسانا» بسیار مهم است. از تفسیر گسترده آیات در شرح دعاهای امام سجاد (ع) برمی آید که به طور مستقیم یا غیرمستقیم حجم وسیعی از آیات مورد توجه امام سجاد (ع) قرار گرفته است. از نگاه امام سجاد (ع) والدین و فرزندان حقوق متقابلی دارند که رعایت آن ها برای استحکام خانواده ضروری است. از جمله حقوق والدین احسان و نیکی فرزندان به آن هاست که به شیوه های گوناگون تحقق می یابد. والدین برای فرزندان خویش باید هیبتی مانند سلطان داشته باشند و فرزندان باید از خطای ایشان چشم پوشی کنند. یکی از راه های ایجاد محبت بین اعضای خانواده، دعای آ ن ها در حق یکدیگر است. از همین رو، دعا برای والدین حتی پس از دنیا رفتن ایشان و به صورت مکرر، مطلوب است. این پژوهش به روش توصیفی تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه ای انجام شده است.

    کلید واژگان: امام سجاد(ع), صحیفه سجادیه, والدین, احسان}
    Morteza Rahimi *, Maryam Abbasi

    Imam Sajjād (as) has mentioned the Qur'anic verses explicitly or implicitly in several cases from the Ṣaḥīfeh Sajjādīyeh, as he has implicitly referred to the verse "بالوالدین احسانا" in the 24th Supplication, which talks about the mutual rights of parents and children. The results of this research indicate that it is very important to use the books of interpretations of two sects, narrative books, dictionaries and jurisprudential sources for the interpretation and explanation of Imam Sajjād's supplications, including the verse "بالوالدین احسانا". From the extensive interpretation of the verses in the description of supplications of Imam Sajjād (as), it appears that directly or indirectly, a large volume of verses has been noticed by Imam Sajjād (as). From the viewpoint of Imam Sajjād (as), parents and children have mutual rights, which are necessary for family strength. Among the rights of parents is kindness and goodness of children to them, which is realized in various ways. Parents should have awe and glory for their children like a king, and children should ignore their mistakes. One of the ways to create love between family members is to pray for each other. Therefore, it is desirable to pray for parents frequently even after their death. This research has been done by descriptive analytical method and using library sources.

    Keywords: Imam Sajjād (As), Ṣaḥīfeh Sajjādīyeh, Parents, Goodness}
  • مهدی اصلانی*، محمدعلی مهدوی راد
    مقاله حاضر به بررسی رویکردهای سیدبن طاووس به عنوان شخصیتی اثرگذار در گسترش و تعمیق فرهنگ دعا در مکتب تشیع در تالیف اثر مهم دعایی خود «تتمات مصباح المتهجد» می پردازد. رویکردهایی که علاوه بر شخصیت علمی، معنوی و عرفانی ابن طاووس، از جنبه های دیگری چون زمان شناسی، بصیرت دینی، کنش گری اجتماعی- سیاسی به جای انزوای اجتماعی و کناره گیری از سیاست و جامعه گزینی بجای جامعه گریزی در شخصیت وی نشات گرفته است. انتخاب این موضوع به این جهت است که حیات ابن طاووس در یکی از مقاطع بسیار حساس تاریخ اسلام -یعنی مقطع سقوط سلسله بنی عباس توسط مغولان- قرار داشت و موضع گیری و کنش سیاسی و اجتماعی او، نقش مهم و موثری در آن مقطع و زمان های بعد ایفا کرد و در آن شرایط، نقطه عطفی در حیات مکتب تشیع بود. اما، با این حال در برخی از اظهارنظرها به این عالم فرهیخته، نسبت هایی از قبیل انزوای اجتماعی، بی توجهی به رسالت الهی عالمان ربانی در قبال جامعه و حتی گرایش به تصوف داده شده است که باید این نسبت ها مورد بررسی قرار گیرد. از این رو مسیله ی محوری این پژوهش، بررسی رویکردهای اجتماعی و سیاسی او در تالیف اثر دعایی و هم چنین، نقد نسبت هایی است که به وی داده شده است.
    کلید واژگان: ابن طاووس, تتمات مصباح المتهجد, دعا, ادعیه ماثوره, امام سجاد(ع)}
  • محمدحسین جمال زاده*
    خطبه امام سجاد (ع) در مجلس یزید از خطبه هایی محسوب می شود که در موقعیت مکانی و زمانی خاصی ایراد شده است. تحلیل این خطبه نشان می دهد آثار اجتماعی آنی و بلندمدتی بر جای گذاشته است. مسیله این پژوهش آن است که «سطوح تحلیل گفتمان خطبه امام سجاد (ع) در مجلس یزید چیست و چه آثاری در هر یک از این سطوح قابل ذکر است؟» به این منظور با استفاده از روش تحلیل گفتمان، جمع آوری کتابخانه ای داده ها و استفاده از چهارچوب تحلیل گفتمان انتقادی نورمن فرکلاف، یافته های زیر به دست آمد: در سطح توصیف،  این خطبه به شکل بیانی و واجد خصوصیات خطابه همچون زبان بدن، تعامل با مخاطب و واکنش لحظه ای است. همچنین امام سجاد (ع) با استفاده از بلاغت زبانی و عمق معنایی به بازیابی حافظه تاریخی امت پرداخته است. در سطح تفسیر، روابطی که باعث تولید گفتمان شده شامل دو گروه پیروان امامت و پیروان خلافت است که روابط بینامتنی نیز در همین دو گروه شکل می گیرد. در سطح تبیین، این خطبه و دیگر اقدامات دستگاه امامت موجب تغییر در ساختارهای اجتماعی شده، به نحوی که نفوذ دستگاه خلافت اموی روزبه روز کمتر و مردم در فراگیری آموزه های دینی از مرجع رسمی خلافت و علمای درباری روی گردان و به سوی امام سجاد (ع) و گفتمان امامت متمایل شده اند. همچنین مواجهه گفتمانی دستگاه امامت با دستگاه خلافت در گونه تقابل حفظ شده و ارتقا یافته و از این رهگذر، دستگاه خلافت اموی به موضع انفعال و عقب نشینی از سلطه، نفوذ و انحراف آفرینی در جامعه اسلامی کشانده شده است.
    کلید واژگان: امام سجاد (ع), تحلیل گفتمان, خطبه امام سجاد (ع), امامت, شیعه}
    Mohammad Hossein Jamalzadeh *
    The sermon of Imam Sajjād (as) in the Yazid Assembly is considered one of the sermons that was delivered in a special time and place. The analysis of this sermon shows that it left immediate and long-term social effects. The problem of this research is that "what are the levels of analysis of Imam Sajjād's speech in the Yazid Assembly and what works can be mentioned in each of these levels?" For this purpose, using discourse analysis method, library data collection and using Norman Fairclough's critical discourse analysis framework, the following results were obtained: At the level of description, this sermon is expressive and has the characteristics of speech, such as body language, interaction with the audience, and momentary reaction. Also, Imam Sajjād (as) has restored the nation's historical memory by using linguistic eloquence and semantic depth. At the level of interpretation, the relationships that produced the discourse include the two groups of followers of the Imamate and followers of the Caliphate, and intertextual relationships are also formed in these two groups. At the explanation level, this sermon and other actions of the Imamate system have caused changes in social structures in such a way that the influence of the Umayyad caliphate system is decreasing day by day and people have turned away from the official authority of the caliphate and court scholars in learning religious teachings and are inclined towards Imam Sajjād (as) and the discourse of Imamate. Also, the discursive confrontation between the Imamate system and the Caliphate system has been maintained and promoted in the form of confrontation, and therefore, the Umayyad caliphate system has been pushed to a position of passivity and withdrawal from domination, influence and distortion in the Islamic society.
    Keywords: Imam Sajjād (as), Discourse Analysis, Sermon of Imam Sajjād (as), Imamate, Shiʿa}
  • مرتضی رحیمی*، مریم عباسی

    امام سجاد (ع) در موارد متعددی از صحیفه سجادیه به طور صریح یا ضمنی از آیات قرآن سخن به میان آورده اند، چنان که در دعای 24 که درباره حقوق متقابل والدین و فرزندان سخن می گوید، به طور ضمنی به آیه «و بالوالدین احسانا» اشاره کرده اند. نتایج این پژوهش حاکی است که بهره گیری از کتب تفاسیر فریقین، کتب روایی، کتب لغت و منابع فقهی برای تفسیر و شرح دعاهای امام سجاد (ع) از جمله آیه «و بالوالدین احسانا» بسیار مهم است. از تفسیر گسترده آیات در شرح دعاهای امام سجاد (ع) برمی آید که به طور مستقیم یا غیرمستقیم حجم وسیعی از آیات مورد توجه امام سجاد (ع) قرار گرفته است. از نگاه امام سجاد (ع) والدین و فرزندان حقوق متقابلی دارند که رعایت آن ها برای استحکام خانواده ضروری است. از جمله حقوق والدین احسان و نیکی فرزندان به آن هاست که به شیوه های گوناگون تحقق می یابد. والدین برای فرزندان خویش باید هیبتی مانند سلطان داشته باشند و فرزندان باید از خطای ایشان چشم پوشی کنند. یکی از راه های ایجاد محبت بین اعضای خانواده، دعای آ ن ها در حق یکدیگر است. از همین رو، دعا برای والدین حتی پس از دنیا رفتن ایشان و به صورت مکرر، مطلوب است. این پژوهش به روش توصیفی تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه ای انجام شده است.

    کلید واژگان: امام سجاد(ع), صحیفه سجادیه, والدین, احسان}
  • فاطمه علائی رحمانی*، فرشته معتمد لنگرودی، زهرا درویش

    آگاهی از چگونگی تربیت صحیح فرزند، نقش موثری در رشد و تعالی انسان دارد. صحیفه سجادیه به عنوان بخشی از گنجینه ترات پژوهی امامیه است که موضوع دعای بیست و پنجم آن، دعا والدین در حق فرزندان است، لذا بررسی و تعمق، پیرامون مضامین و محتوای آن با روش های پژوهش متن پژوهی نتایج قابل توجهی را دربردارد. در این پژوهش با استفاده از روش تحلیل محتوا و بهره گیری از فن «تحلیل مقوله ای» مهمترین مضامین و شاخصه های مربوط به تربیت فرزند شناسایی شده است. ضرورت انجام این پژوهش آن است که توجه به این شاخصه های تربیتی می تواند راهگشای والدین در شناخت صحیح ابعاد تربیت فرزند باشد. یافته-های حاصل از تحلیل محتوای مقوله تربیت فرزند در این دعا نشان می دهد که حضرت در قالب دعا به دنبال ترسیم فرزندپروری صحیح و مبتنی بر معارف اسلامی برای والدین بوده است. برآیند تحلیل محتوای این مقوله ، استخراج دیدگاه جامع در حیطه تربیت فرزندان است. تربیت معنوی، تربیت جسمانی، تربیت اقتصادی، نقش والدین و محیط در تربیت فرزند، موانع تربیت، راهکارهای برون رفت از موانع و برکات صحیح فرزند از مهمترین محورهای موضوعی در فرزندپروری است که مورد توجه امام سجاد (ع) بوده است.

    کلید واژگان: امام سجاد(ع), صحیفه سجادیه, دعای 25, تربیت معنوی, برکات فرزند}
    Fatemeh Alaee Rahmani *, Fereshteh Motamad Langrodi, Zahra Darvish

    Knowing how to properly raise a child plays an effective role in human growth and excellence. Sahifah Sajjadiyeh is a part of Imamiyyah's research treasures, the subject of its twenty-fifth prayer is the parents' prayer for their children, so the investigation and in-depth study of its themes and content with the methods of textual research will yield significant results. In this research, using the method of content analysis and using the technique of "category analysis", the most important themes and indicators related to child education have been identified. The necessity of conducting this research is that paying attention to these educational indicators can help parents in correctly understanding the dimensions of child education. The findings of the analysis of the content of the child-rearing category in this prayer show that in the form of the prayer, Hazrat sought to outline correct child-rearing based on Islamic teachings for parents. The result of the analysis of the content of this category is the extraction of a comprehensive view in the field of children's education. Spiritual education, physical education, economic education, the role of parents and the environment in child education, obstacles to education, ways to overcome obstacles and the correct blessings of children are among the most important topics in child rearing that were the focus of Imam Sajjad (a.s.).

    Keywords: Imam Sajjad (a.s.), Sahifah Sajjadiyah, Dua 25, Spiritual education, blessings of children}
  • فاطمه علایی رحمانی*، نسرین وجدانی، فرشته معتمد لنگرودی

    دعای هفتم صحیفه سجادیه از جمله ادعیه توصیه شده در مواقع اندوه و بروز دشواری های طاقت فرساست. یکی از مهم ترین سوالات درباره این دعا، کشف مضامین اصلی و هدف امام سجاد (ع) از بیان آن است. در پژوهش حاضر کوشیده شده با استفاده از روش تحلیل محتوا و استخراج مقوله های موجود در دعای یادشده، شیوه مواجهه صحیح انسان با بلاها و آداب دعا به درگاه خداوند در این شرایط شناسایی شود. یافته ها نشان دهنده آن است که امام عارفان (ع) در این دعا در پی ترسیم ادب گفتاری انسان در هنگام نزول بلا و سختی در برابر خداوند متعال است. در این ترسیم، امام (ع) با اذعان به تاثیر قدرت و اراده پروردگار در جاری شدن همه امور _ از جمله پیدایش سختی ها _ به بیان قدرت پروردگار متعال در حل گرفتاری ها به عنوان یگانه قدرت موثر در عالم هستی پرداخته است. جهت گیری عمده فرازهای دعای هفتم با تبیین قدرت، اراده و مشیت پروردگار در همه امور توحیدی است. همچنین اقامه برهان فراموش کردن غیر خدا در سختی ها در این دعا نمایان است.

    کلید واژگان: امام سجاد(ع), دعای هفتم صحیفه, رفع گرفتاری ها, نزول سختی ها, قدرت خداوند}
    Fateme Alaei Rahmani *, Nasrin Vojdani, Fereshte MoTamed Langerudi

    The seventh supplication of Al-Ṣaḥīfa al-Sajjādiyya is one of the recommended supplications in times of sadness and ​ ​ overwhelming difficulties. One of the most important issues about this supplication is to discover the main themes and the purpose of Imam Sajjad (A.S.) from its expression. The present research has tried to identify the correct way of dealing with the calamities and praying God manners by using content analysis and extracting the categories in the mentioned supplication. The findings show that in this supplication, Imam (A.S.) is trying to outline the manners of human speech during calamity and hardship before God Almighty. Acknowledging the influence of God's power and will in all matters, including hardships, Imam (A.S.) has expressed the power of God Almighty in solving problems as the only effective power in the universe. The main orientation of the seventh supplication is monotheistic orientation by explaining God's power, will and providence in all matters. Also, the proof of forgetting others in hardships, but God is evident in this supplication.

    Keywords: Imam Sajjad’s (A.S.) supplication, seventh supplication, resolving troubles, reducing difficulties, God's power}
  • ابوالفضل تاجیک*، عادل مقدادیان، فضیلت فاطمه
    دین اسلام بر پایه دو اصل توحید الهی و عبودیت انسانی بنا نهاده شده است. مفهوم توحید در ادبیات عرفانی، متفاوت با معنای کلامی آن است. توحید عرفانی، ندیدن هیچ موجود و در مرتبه پایین تر هیچ موثری غیر از خداست. عبودیت نیز که غایت سلوک در عرفان عملی است، از کف دادن اختیاری، قدرت اختیار در اعمال و حتی افکار در برابر معبود است. به جرات می توان گفت مراتب عبودیت عرفانی را می توان از منابع دعایی به خوبی استخراج و استنباط نمود. پژوهش حاضر با رویکرد تحلیلی بر آن است که با تکیه بر بیانات امام سجاد علیه السلام پیرامون عبودیت، به بررسی و معنایابی مفهوم عبودیت عرفانی و مشخص کردن مراحل و مراتب این مقام سلوکی دست یابد؛ لذا رویکرد این تحقیق، تحلیل عرفانی است گرچه از منابع کتابخانه ای، حدیثی و روایی نیز استفاده نموده است. فرضیه ما این است که رویکرد امام سجاد علیه السلام به معنای عبودیت در تمام فقرات این دعا یکسان نبوده و حضرت در هر قسمتی معنایی از بندگی را مد نظر خویش داشته است.
    کلید واژگان: امام سجاد (ع), عبد, عبودیت, دعا, ابوحمزه ثمالی}
  • علی فارسی مدان*
    دعای بیست و هفتم صحیفه سجادیه، یکی از ادعیه هایی است که امام سجاد (ع) برای مرزداران و مرزبانان دعا فرموده است. امام (ع) در این دعای ارزشمند به اصول و نکاتی پیرامون جنگ و جهاد؛ ویژگی و خصایص فرماندهان و مرزبانان؛ اهمیت مرزداری و وظایف مهم مرزبانان و... در قالب و روش دعا اشاره فرموده است. یکی از فرازهای مهم حضرت (ع) درخواست بصیرت افزایی برای نیروهای مسلح می باشد: «و عرفهم ما یجهلون و علمهم ما لا یعلمون و بصرهم ما لا یبصرون»؛ «آن‎چه را نمی دانند و از آن بی خبرند و یا بصیرت نسبت به آن ندارند آگاه شان فرما». از این فراز دعا و سیره علمی و عملی امام سجاد (ع) روشن می گردد، بصیرت افزایی و افزایش آگاهی و بینش افراد مورد عنایت امام سجاد (ع) بوده است، زیرا دوران امامت حضرت سجاد (ع) مصادف با یکی از سیاه ترین ادوار حکومت تاریخ اسلام بود. گرچه پیش از آن نیز حکومت اسلامی دست خوش انحراف گشته و به یک حکومت استبدادی و خودکامه تبدیل شده بود، اما تفاوت زمان امام چهارم (ع) با ادوار سابق چنان بود که سردمداران حکومت، به صورت آشکارا و بدون هیچ گونه پرده پوشی، به مقدسات اسلامی دهن کجی می کردند و آشکار اصول اسلامی را زیر پا می گذاشتند و هیچ کس هم جرات کوچک ترین اعتراض نداشت. در این فضای غبارآلود امام سجاد (ع) در قالب دعا، گریه، عزاداری، مناجات و خطبه ها به بصیرت افزایی پرداختند. در این مقاله سعی شده است به بصیرت افزایی در دو حوزه اعتقادی و سیاسی باتوجه به دعای 27 صحیفه سجادیه اشاره شود. امام (ع) در نظام اعتقادی خویش به بصیرت افزایی در مسایل اعتقادی مانند: خداشناسی؛ انسان شناسی؛ فرجام شناسی؛ تعلیم معارف دینی؛ موضوع امامت و پاسخ به مسایل و شبهات سیاسی بپردازد. همچنین در بعد سیاسی به موضوعاتی هم چون: ضرورت بصیرت در نیروهای مسلح؛ دشمن شناسی؛ تشخیص حق از باطل؛ بیداری اسلامی؛ افشای چهره و ماهیت دشمنان اسلام توجه شده است. نویسنده، با طرح این سوال که: «بصیرت افزایی در نظام اعتقادی و سیاسی امام سجاد (ع) چه جایگاهی دارد؟»، به روش توصیفی - تحلیلی، درصدد آن هستند به اهداف مقاله، برسند.
    کلید واژگان: امام سجاد (ع), صحیفه سجادیه, بصیرت افزایی, نظام اعتقادی و سیاسی}
  • احد داوری چلقائی*
    امام سجاد (ع) با توجه به شرایط خاص سیاسی عصر خویش، برخی از معارف اسلام را در قالب دعا تبیین کرده اند. بخشی از این ادعیه در کتاب صحیفه سجادیه به عنوان جزیی از تراث شیعه برجای مانده و مورد توثیق، سفارش و تاکید علما بوده است. دعاهای صحیفه سجادیه به موضوعات متنوعی پرداخته و هر کدام در شرایط خاصی ارتباط بندگان خداوند با پروردگار متعال را با زبان حال و قال میسر می سازند. امام در بخشی از این ادعیه به صورت کلی یا جزیی به برخی از پدیده های طبیعی نظیر رعدوبرق، ماه و خلقت انسان اشاره می کند. این پژوهش با تحلیل محتوای دعاها و با کمک منابع کتابخانه ای، در پی بررسی اهداف کلی نگرش امام سجاد(ع) به پدیده های طبیعی و معرفی برخی از مصادیق آن در صحیفه است. دستاوردهای پژوهش نشان می دهد امام در یادکرد پدیده های طبیعی، به ربوبیت پروردگار و مخلوق بودن پدیده ها توجه کرده و با تاثیرپذیری از قرآن در بیان تعابیر، انتخاب مصادیق و سبک بیان، اشاره به اهداف تربیتی و عبادی را در ضمن دعاها مدنظر قرار داده است. همچنین با پیشرفت علوم تجربی مشخص شده علاوه بر تناقض نداشتن اشارات علمی صحیفه با یافته های قطعی بشر، امام در فرازهایی به نکاتی اشاره کرده که علوم بشری در قرن های بعد به قطعیت آن ها دست یافته است.
    کلید واژگان: صحیفه سجادیه, پدیده های طبیعی, علوم تجربی, دعا, امام سجاد (ع)}
    Ahad Davari Chelaghaei *
    Considering the special political conditions of his era, Imam Sajjad (as) has explained some of the teachings of Islam in the form of supplication. A part of this supplication has remained in Ṣaḥīfeh Sajjādīyyah as a part of the Shia tradition and has been approved, ordered and emphasized by scholars. The prayers of Ṣaḥīfeh Sajjādīyyah cover various topics, and each of them enables the communication of God’s servants with the Almighty Allah through the language of the heart and speech. In a part of this supplication, the imam refers to some natural phenomena such as thunder and lightning, the moon, and human creation in a general or partial way. By analyzing the content of supplications and with the help of library sources, this research seeks to investigate the general goals of Imam Sajjād’s (as) attitude towards natural phenomena and introduce some of its examples in the Sahifeh. The results of the research show that the imam (as) paid attention to the lordship of Allah the Almighty and the creation of phenomena in mentioning natural phenomena, and by being influenced by the Qurʾan in expressing interpretations, choosing examples and style of expression, he has taken into consideration educational and devotional goals in the supplications. Also, with the progress of experimental sciences, in addition to not contradicting the scientific references of the Sahifeh with the definite findings of mankind, in some passages, the Imam (as) has pointed out the points that human sciences have reached the certainty of in the following centuries.
    Keywords: Ṣaḥīfeh Sajjādīyyah, natural phenomena, Experimental Sciences, supplication, Imam Sajjād (as)}
  • محمد سبحانی نیا*
    یکی از ویژگی های مناجات با خدا به ویژه در ماه مبارک رمضان، جذاب و شیرین بودن آن است و این خود، موهبتی افزون بر موهبت یاد خداست ؛ چراکه در آن بنده هم به نعمت یاد خدا و ثمره های آن دست می یابد و هم از موهبت شیرینی این یاد برخوردار می شود؛ چنانچه امام سجاد (ع) عرضه داشت: «اللهم... متعنا بلذیذ مناجاتک و اوردنا حیاض حبک و اذقنا حلاوه ودک و قربک»:[1] بار خدایا! ما را از لذت مناجاتت بهره مند گردان و در آبگیرهای محبتت وارد گردان و شیرینی دوستی و قرب خودت را به ما بچشان. در دعای جوشن کبیر نیز می خوانیم: «یا من‏ ذکره‏ حلو»:[2] ای آن که یاد او شیرین است. همچنین در دعای عرفه آمده است: «یا من‏ اذاق‏ احباءه‏ حلاوه الموانسه»:[3] ای آن که شیرینی انس خود را به دوستان چشانده ای. استاد شهید مطهری می گوید: «... دنیای عبادت دنیای دیگری است. دنیای عبادت آکنده از لذت است؛ لذتی که با لذت دنیای سه بعدی مادی قابل مقایسه نیست. دنیای عبادت پر از جوشش و جنبش و سیر و سفر است،... دنیای عبادت شب و روز ندارد؛ زیرا همه روشنایی است، تیرگی و اندوه و کدورت ندارد، یک سره صفا و خلوص است».[4]
    [1]. محمدباقر مجلسی، بحار الانوار، ج‏91، ص 147.
    [2]. همان، ج 1، ص 390.
    [3]. همان، ج 92، ص 226.
    [4]. مرتضی مطهری، مجموعه ‏آثار، ج ‏16، ص 419.
    کلید واژگان: دعای ابوحمزه, امام سجاد(ع), عبادت, توفیق}
  • کیوان احسانی*، نوال حزباوی

    بینامتنی یکی از رویکردهای مورد توجه در پژوهش های دهه اخیر در عرصه ادبیات است. بینامتنی، نظریه ای است که به بررسی رابطه بین دو متن می پردازد. قرآن کریم که در راس میراث دینی قرار دارد، همواره سرچشمه اقتباس بسیاری از متون ادبی و دینی بوده است و صحیفه سجادیه که از آن به «اخت القرآن» تعبیر می شود، مفاهیم و تعابیر قرآنی بسیاری در آن تجلی یافته است. پژوهش حاضر به بررسی رابطه بینامتنی قرآن و فرازهای دعای پنجاهم صحیفه سجادیه پرداخته و با روش توصیفی- تحلیلی به این نتیجه دست یافته است که بین آیات قرآن و کلام امام سجاد (ع) پیوند دوسویه و رابطه تنگاتنگی وجود دارد. امام (ع) در طول این دعا، از انواع بینامتنی ساختاری، مضمونی و واژگانی بهره برده اند به گونه ای که قرآن در درخواست هایشان تجلی یافته است و ساختار کلام او در این دعا، بیشتر از نوع بینامتنی مضمونی و نوع رابطه آن، از نوع نفی متوازی است.

    کلید واژگان: بینامتنیت, قرآن, امام سجاد(ع), دعای پنجاهم, صحیفه سجادیه}
    Keyvan Ehsani *, Naval Hazbavi

    Intertextuality is one of the approaches considered in recent decades in the field of literature. Intertextuality is a theory that examines the relationship between two texts. The Holy Quran, which is at the top of the religious heritage, has always been the source of many literary and religious texts, and the Sajjadiyya Sahifa, which is interpreted as "Akht al-Quran", has many Qur'anic meanings and interpretations. The present study investigates the intertextual relationship between the Qur'an and the phrases of the fiftieth prayer of Sahifa Sajjadieh and with the descriptive-analytical method has reached the conclusion that there is a two-way link between the verses of the Qur'an and the words of Imam Sajjad (AS).Imam (AS) during this prayer, have used a variety of structural, thematic and lexical intertextuality as the Qur'an is manifested in their requests and the structure of his words in this prayer, more than the type of thematic intertextuality and the type of relationship It is of the parallel negation type.

    Keywords: Intertextuality, Quran, Imam Sajjad (AS), Fiftieth Prayer, Sahifa Sajjadieh}
  • احد داوری چلقائی*

    امام سجاد (ع) با توجه به شرایط خاص سیاسی عصر خویش، برخی از معارف اسلام را در قالب دعا تبیین کرده اند. بخشی از این ادعیه در کتاب صحیفه سجادیه به عنوان جزئی از تراث شیعه برجای مانده و مورد توثیق، سفارش و تاکید علما بوده است. دعاهای صحیفه سجادیه به موضوعات متنوعی پرداخته و هر کدام در شرایط خاصی ارتباط بندگان خداوند با پروردگار متعال را با زبان حال و قال میسر می سازند. امام در بخشی از این ادعیه به صورت کلی یا جزئی به برخی از پدیده های طبیعی نظیر رعدوبرق، ماه و خلقت انسان اشاره می کند. این پژوهش با تحلیل محتوای دعاها و با کمک منابع کتابخانه ای، در پی بررسی اهداف کلی نگرش امام سجاد (ع) به پدیده های طبیعی و معرفی برخی از مصادیق آن در صحیفه است. دستاوردهای پژوهش نشان می دهد امام در یادکرد پدیده های طبیعی، به ربوبیت پروردگار و مخلوق بودن پدیده ها توجه کرده و با تاثیرپذیری از قرآن در بیان تعابیر، انتخاب مصادیق و سبک بیان، اشاره به اهداف تربیتی و عبادی را در ضمن دعاها مدنظر قرار داده است. همچنین با پیشرفت علوم تجربی مشخص شده علاوه بر تناقض نداشتن اشارات علمی صحیفه با یافته های قطعی بشر، امام در فرازهایی به نکاتی اشاره کرده که علوم بشری در قرن های بعد به قطعیت آن ها دست یافته است.

    کلید واژگان: صحیفه سجادیه, پدیده های طبیعی, علوم تجربی, دعا, امام سجاد (ع)}
    Ahad Davari Chelaghaei *

    Considering the special political conditions of his era, Imam Sajjad (as) has explained some of the teachings of Islam in the form of supplication. A part of this supplication has remained in Ṣaḥīfeh Sajjādīyyah as a part of the Shia tradition and has been approved, ordered and emphasized by scholars. The prayers of Ṣaḥīfeh Sajjādīyyah cover various topics, and each of them enables the communication of God’s servants with the Almighty Allah through the language of the heart and speech. In a part of this supplication, the imam refers to some natural phenomena such as thunder and lightning, the moon, and human creation in a general or partial way. By analyzing the content of supplications and with the help of library sources, this research seeks to investigate the general goals of Imam Sajjād’s (as) attitude towards natural phenomena and introduce some of its examples in the Sahifeh. The results of the research show that the imam (as) paid attention to the lordship of Allah the Almighty and the creation of phenomena in mentioning natural phenomena, and by being influenced by the Qurʾan in expressing interpretations, choosing examples and style of expression, he has taken into consideration educational and devotional goals in the supplications. Also, with the progress of experimental sciences, in addition to not contradicting the scientific references of the Sahifeh with the definite findings of mankind, in some passages, the Imam (as) has pointed out the points that human sciences have reached the certainty of in the following centuries.

    Keywords: Ṣaḥīfeh Sajjādīyyah, Natural Phenomena, Experimental Sciences, Supplication, Imam Sajjād (As)}
  • حسن زرنوشه فراهانی، علیرضا زرنوشه فراهانی

    مطابق با آیات و روایات، انس با قرآن کریم زمینه ساز تربیت افراد و جامعه مبتنی بر آموزه های وحیانی است. دستیابی به این هدف، نیازمند لوازم و مقدماتی است که فقدان آن ها می تواند نتیجه ی عکس برای انسان به همراه داشته باشد. لذا معصومان (ع) به این مهم توجه داشته و بیانات ارزشمندی را در این خصوص ایراد فرموده اند که از جمله ی آن ها، دعای 42 صحیفه ی سجادیه با عنوان دعای ختم قرآن است. در این پژوهش تلاش شده با استفاده از روش تحلیل مضمونی و با دو رویکرد کمی و کیفی در سه گام تجزیه، تشریح و ترکیب متن، به استخراج مضامین پایه، سازمان دهنده و فراگیر دعای ختم قرآن امام سجاد (ع) پرداخته و راهکارهای مطرح در این دعا به منظور کشف الگوی صحیح انس با قرآن کریم از منظر آن امام تبیین شود. یافته های تحقیق نشان می دهد که از منظر امام سجاد (ع) انس با قرآن نیازمند لوازمی است که به شرط حصول آن ها، آثار و نتایجی را هم در دنیا و هم در آخرت برای انسان به ارمغان می آورد. مهم ترین لوازم انس با قرآن عبارتند از: شناخت اوصاف قرآن، شناخت آثار تبعیت از قرآن، شناخت شرایط بهره مندی از قرآن، شناخت مقدمات انس با قرآن، شناخت مفسران حقیقی قرآن، دعا برای پیامبر اکرم (ص) و پیروی از پیامبر اکرم (ص). در پایان این مقاله نیز الگوی انس با قرآن از منظر امام سجاد (ع) ترسیم شده است.

    کلید واژگان: امام سجاد (ع), صحیفه سجادیه, دعای ختم قرآن, انس با قرآن, روش تحلیل مضمون}
    Hasan Zarnooshe farahani, Alireza Zarnooshe Farahani

    According to verses and hadiths, familiarity with the Holy Qur'an lays the foundation for the education of individuals and society based on the teachings of revelation. Achieving this goal requires tools and preconditions, the lack of which can have the opposite effect on humans. Therefore, the Infallibles (AS) have paid attention to this important issue and have made valuable statements in this regard, among which is the prayer of 42 Sahifa Sajjadieh entitled the prayer for the end of the Qur'an. In this research, using thematic analysis method and with two quantitative and qualitative approaches in three stages of analyzing, explaining and combining the text, to extract the basic, organizing and comprehensive themes of Imam Sajjad (AS) Quran recitation prayer and the solutions proposed in This prayer should be explained from the perspective of that Imam in order to discover a comprehensive pattern of familiarity with the Holy Quran. The research findings show that from the point of view of Imam Sajjad (AS), familiarity with the Qur'an requires accessories that, if they exist, will bring effects and results both in this world and in the hereafter for human beings. The most important tools of familiarity with the Qur'an are: knowing the attributes of the Qur'an, recognizing the effects of following the Qur'an, knowing the conditions of using the Qur'an, knowing the basics of familiarity with the Qur'an, knowing the true interpreters of the Qur'an, praying for the Holy Prophet (PBUH) and following the Holy Prophet (PBUH). At the end of this article, a comprehensive model of familiarity with the Qur'an from the perspective of Imam Sajjad (AS) is drawn.

    Keywords: Imam Sajjad (AS), Sahifa Sajjadieh, Prayer after reading the whole Quran, familiarity with the Quran, thematic analysis method}
  • جمال فرزندوحی، میلاد اسدی*
    پیوند میان قرآن و اهل بیت (ع) پیوند میان نور وروشنایی است. روایات تفسیری موجود در مجامع روایی، توضیح وتبیین قرآن است. بررسی روش تفسیری اهل بیت (ع) می تواند علاوه بر فهم عمیق تفاسیر آگاه ترین معلمان قرآن برای مفسران و پیروان آن ها به عنوان راهنما، راهگشا و الگو باشد. این مقاله با روش توصیفی- تحلیلی و مطالعات کتابخانه ای با تامل بر روایات تفسیری امام سجاد (ع) به  بررسی محورهای اساسی بینش آن امام بزرگوار با تکیه بر روش های تفسیری امام سجاد (ع) می پردازد. ابتدا برای هریک از روش ها یک نمونه قرآنی ذکرکرده، سپس روش تفسیری امام (ع) ذیل آن آمده است. نویسندگان در این نوشتار پس از ذکر اهمیت بحث با تحلیل روایات تفسیری و ادعیه آن حضرت سعی کرده اند تا روش تفسیری امام سجاد (ع) را بیان کرده و درنهایت به این نتیجه برسد که مهم ترین روش های تفسیری حضرت عبارتند از: قرآن به قرآن، قرآن به روایت و قرآن با تاریخ، علم و متون ادبی است.
    کلید واژگان: روش های تفسیری, امام سجاد (ع), قرآن, سنت, تفسیر}
    Jamal Farazandwahy, Milad Asadi *
    The connection between the Qur'an and the Ahl al-Bayt (AS) is the connection between light and enlightenment. The interpretive narrations in the narration assemblies are the explanation of the Qur'an. Examining the interpretive method of the Ahl al-Bayt (AS) can, in addition to a deep understanding of the interpretations of the most knowledgeable teachers of the Qur'an, be a guide, facilitator, and model for its commentators and followers. This article, with its descriptive-analytical method and library studies, reflects on the interpretive narrations of Imam Sajjad (AS) and examines the basic axes of the vision of that great Imam, relying on the interpretive methods of Imam Sajjad (AS). First, a Qur'anic example is mentioned for each method, and then the Imam's (as) interpretive method is given below. In this article, after emphasizing the importance of the discussion, the authors try to explain the interpretive method of Imam Sajjad (as) by analyzing the interpretive narrations and its claims, and finally conclude that the most important interpretive methods of the Prophet are: Quran to Quran, Quran to narration and the Qur'an are related to history, science, and literary texts.
    Keywords: Interpretive methods, Imam Sajjad (AS), the Qur'an, The Sunnah, Tafsir}
  • مسعود بهرامیان*

    اوضاع سیاسی و اجتماعی دوران امام سجاد (علیه السلام) (61- 95ق) یکی از مهم ترین دوره های تاریخ صدر اسلام بود. دورانی که خلافت امویان (41-132ه.ق) و شاخه مروانی آن در اوج قدرت خود بود. امام بعد از شهادت پدر بزرگوارشان زعامت شیعیان را بر عهده گرفتند. ایشان با اتخاذ سیاست هم سازگری امت اسلامی توانستند هم جان خود و پیروان خود را حفظ کنند و هم این که حساسیت حاکمان وقت اموی را از خود دور کنند. هدف تحقیق حاضر پی بردن به ضرورت بحث وحدت، اوضاع تاریخی امام سجاد (ع) و اقدامات ایشان در راستای حفط وفاق امت اسلامی است. این تحقیق با رویکردی توصیفی- تحلیلی در صدد پاسخ گویی به این سوال است که راهکارهای مذهبی، سیاسی و اجتماعی امام سجاد (علیه السلام) برای همگرایی جامعه اسلامی چگونه بوده است. طبق نتایج تحقیق باید گفت در بعد مذهبی دعا برای کارگزاران دولت اسلامی، مدارا با غیر شیعیان، انجام مراسمات مذهبی با عامه و دعا برای یاران و پیروان پیامبر و در بعد اجتماعی و سیاسی مشورت حاکمان با امام، مبارزه منفی و تعاملات حسنه با غیر شیعیان است.

    کلید واژگان: امام سجاد(ع), امویان, هم گرایی, راه کارهای مذهبی, راه کارهای سیاسی}
  • رضا لک زایی*
    هدف پژوهش حاضر تبیین نظام سیاسی اسلام براساس مضامین زیارت امین الله و زیارت آل یاسین می‏باشد. روش پژوهش استنباطی- تحلیلی بوده و نتایج نشان داد به نظر می‏رسد این دو زیارت نامه رابطه اجمال و تفصیل با یکدیگر دارند و مکمل هستند. رابطه امام و امت و یا به تعبیر فارابی رییس فاضل و مردم، صرفا یک رابطه خشک حقوقی و از بالا به پایین و دستوردهنده و اطاعت کننده نیست، بلکه یک رابطه عاطفی و عاشقانه است. رابطه‏ای که در آن امام و امت بر یک کشتی سوار و به سوی یک مقصد در حرکت‏ هستند. در این نظام سیاسی به تمامی نیازهای عاطفی و احساسی، ظاهری و باطنی، مادی و معنوی، فردی و اجتماعی توجه می‏شود. براساس نگاه و تفکری که در این دو زیارتنامه ارایه می‏شود، وظیفه نظام سیاسی، علاوه بر تامین امنیت بقای دنیوی و سامان دادن به دنیای مردم، تامین سعادت و امنیت اخروی و بقای ابدی آنان هم است و این مهم تنها از عهده نظام سیاسی اسلام که ریاست آن را انسان‏های فاضل بر عهده دارند، برمی‏آید و این نکته کلیدی و مهمی است که اگر مورد غفلت قرار بگیرد، نظام سیاسی دیگر فاضله و اسلامی نخواهد بود و انسان و جامعه را به سعادت نخواهند رساند.
    کلید واژگان: زیارت امین الله, زیارت آل یاسین, امام سجاد(ع), نظام سیاسی}
    Reza Lakzaee *
    The purpose of the present study is to explain the political system of Islam based on the themes in Ziyārat-e Amin Allāh and Āl-e Yāsin. The method of study is inferential-analytic and the results showed that seemingly there is a summary-detail relationship between these two Ziyārat Nāmeh and they are complementary. The relationship between Imam (leader) and community or in Fārāb’s word, learned governor and people, is not merely a dry, juridical, totalitarian, and autocratic relationship, but rather it is emotional and romantic. In this relationship, Imam and community are on the same boat and head to an identical destination. In this political system, all emotional and sentimental, outer and inner, material and spiritual, individual and social needs are considered. According to the view and ideology presented in these two Ziyārat Nāmeh, the duty of the political system, in addition to providing people’s security and organizing this world, is to provide their prosperity and safety in the other world and their eternal survival. This important task is doable only by the political system of Islam under the government of learned people. It is a key point and if neglected, the political system will not be accomplished and Islamic anymore and cannot lead humans and society to prosperity.
    Keywords: Ziyārat-e Amin Allah, Ziyārat-e Āl-e Yāsin, Imam Sajjād (AS), political system}
  • علی فارسی مدان*

    یکی از ابعاد زندگی پیشوایان دینی، تبلیغ آموزه های دینی می باشد. این پژوهش، در صدد است با روش توصیفی و تحلیلی، به سبک و سیره امام سجاد (ع) پرداخته، به این سوال پاسخ دهد که امام سجاد (ع) چه روش های تبلیغی را به کار می بست؟ نویسنده مقاله بر آن است تا پژوهش حاضر را با توجه به آیه 125سوره نحل مورد بررسی قرار دهد و به سه روش مهم: «حکمت»، «موعظه» و «مجادله» در روش تبلیغی امام سجاد (ع) خواهد پرداخت. آن حضرت، از روش «حکمت» برای تبلیغ آموزه های دینی و تبیین نهضت کربلا از شیوه های برهان و استدلال، رعایت مقتضیات حال، مخاطب شناسی، فرصت شناسی و تقیه استفاده نمود. ایشان در روش موعظه، شیوه های کاربردی امربه معروف و نهی ازمنکر، منبر و خطابه و تذکر و یادآوری نعمت ها را به کار برد. به علاوه، امام با استفاده از شیوه : مناظره، پرسش وپاسخ و روش همراهی نیز به تبلیغ امر دین پرداخت.

    کلید واژگان: امام سجاد(ع), تبلیغ, حکمت, موعظه, مجادله}
    Ali Farsimadan *

    One aspect of the life of religious leaders is the propagation of religious teachings. This research intends to use a descriptive and analytical method on the style and manners of Imam Sajjad (AS) in propagating the religion and movement of Karbala and to answer the question, what are the methods of Imam Sajjad (AS) propaganda? Also, what is the place of the methods of preaching, wisdom and controversy according to verse 125 of Surah An-Nahl in the propaganda method of Imam Sajjad (AS)? In the propaganda method of wisdom, what is the position of argument and reasoning, audience studies, piety, observance of current requirements? What is the commandment of the good and the prohibition of the bad, the pulpit and the sermon in the method of preaching the Prophet (PBUH) ?; What methods has Imam Sajjad (AS) used in his method of arguing? The author of the article intends to examine the present research with regard to verse 125 of Surah An-Nahl and in three important ways of wisdom; He will preach and debate in the propaganda method of Imam Sajjad (AS).methods of Imam Sajjad (AS) based on verse 125 of Surah An-Nahl by descriptive, analytical and library methods.

    Keywords: Imam Sajjad (AS) Surah An Nahl Propaganda, wisdom preaching, controversy}
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال