جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "تقریب" در نشریات گروه "علوم قرآن و حدیث"
تکرار جستجوی کلیدواژه «تقریب» در نشریات گروه «علوم انسانی»-
اخوان المسلمین و وهابیت در برخی تحلیل ها، دو جریان همگرا هستند. با بررسی آثار اصلی اخوان در مورد عقیده و منهج و سیاست های کلی حاکم بر این جریان، معلوم می شود که این همگرایی، چندان قابل دفاع نیست. در این نوشتار سعی شده است با روشی توصیفی_تطبیقی، ویژگی های متمایز اخوان المسلمین از وهابیت، در چهار محور اندیشه توحیدی، اندیشه تکفیری، اندیشه تقریبی و اندیشه سیاسی بررسی شود؛ بر اساس این نوشتار تطبیقی، اخوان المسلمین و وهابیت در این چهار محور تفاوت های بنیادی دارند؛ در حالی که وهابیت جریانی ضد تقریب، تکفیری، مخالف با اسلام سیاسی و دارای برداشتی متفاوت از توحید و شرک است؛ اما اخوان، جریانی تقریبی، ضد تکفیر، معتقد به اسلام سیاسی و ملتزم به نظریه جمهور مسلمانان در توحید و شرک است.کلید واژگان: اخوان المسلمین, وهابیت, سکولاریسم, اسلام سیاسی, تقریب, توحیدSome scholars maintain that Muslim Brotherhood and Wahhabism are two converging movements, but by examining the main works of the Brotherhood on their the beliefs, methodology and general policies, it was revealed that this idea is not valid. In this essay, with a descriptive-analytic method, it is tried to make a comparison between Muslim Brotherhood ideology and Wahhabism in four axes: 1- Monotheistic Thought, 2- Takfiri Thought, 3- Approximation Thought, 4- Political Thought. According to this comparative study, Muslim Brotherhood and Wahhabism have fundamental differences in these four axes. Since Wahhabism is an anti-approximation, takfiri, opposed to political Islam and has a different understanding of monotheism and polytheism; while by contrary Muslim Brotherhood movement is pro- approximation, anti-takfir, believing in political Islam, and believe in ideology of main stream Sunni scholars about monotheism and polytheism.Keywords: Muslim brotherhood, Wahhabism, secularism, Political Islam, approximation, Monotheism
-
فصلنامه پژوهش های اصولی، پیاپی 34 (بهار 1402)، صص 125 -148با وجود فاصله زیاد میان دو دیدگاه امامیه و اهل سنت در مساله قیاس و اعتقاد امامیه به حرمت عمل به قیاس از باب ضرورت مذهب اهل بیت(ع) و باور اهل سنت، به قیاس به عنوان یکی از منابع تشریع احکام شرعی، در شش قسم از اقسام قیاس که برخی به اجماع و برخی دیگر به احتمال، مورد توافق فریقین است، تقریب به معنای نزدیک سازی دیدگاه های دو گروه در خصوص قیاس را می توان به عنوان یک رویکرد پذیرفت و بر اقسام شش گانه به عنوان مصادیق آن منطبق ساخت. مقاله حاضر با روش توصیفی تحلیلی در صدد بررسی موارد شش گانه و برجسته سازی رویکرد تقریبی در آن ها بوده و به نتایج ذیل دست یافته است: اولا، سه قسم قیاس منصوص العله، قیاس اولویت و قیاس تنقیح مناط به صورت اجماعی مورد توافق قرار گرفته است. حجیت و اعتبار این سه قسم از نظر امامیه به اندراج آن ها در ادله لفظیه است که از باب ظهورات عرفی و ارتکازات عقلایی حجت و معتبر بوده و از نظر اهل سنت به اندراج آن ها در قیاس بوده که آن را مستقلا حجت و معتبر می دانند. ثانیا، قسم چهارم از آن اقسام، قیاس عقلی قطعی است که آن هم بالاجماع و به دلیل حجیت ذاتی قطع نزد فریقین معتبر بوده و هر دو گروه آن را با نام قیاس، اما عناوین گوناگون پذیرفته اند. ثالثا، قسم پنجم و ششم که اجرای قیاس به عنوان کاشفیت از رای معصوم(ع) است، نه به عنوان مقابله با رای معصوم(ع) و اجرای قیاس به عنوان مرجح در باب تعارض ادله است نه به عنوان دلیل مستقل، مورد تردید جدی بزرگان امامیه قرار گرفته، هرچند احتمال حجیت آن هم پذیرفته شده است. رابعا، نگاه تقریبی بین امامیه و اهل سنت تنها شامل موارد شش گانه بوده و ماسوای آن مصداق حرمت عمل به قیاس و از جانب امامیه ضروری المنع می باشد و اعمال رویکرد تقریبی در آن ممکن نمی باشد.کلید واژگان: تقریب, قیاس, منصوص العله, قیاس اولویت, قیاس تنقیح مناط
-
با بررسی آثار علامه طباطبایی پیرامون پیوندهای امت اسلامی می توان برای ارتباطات و تعاملات اجتماعی فرد مسلمان یا امت اسلامی، یک نظام تقریب دینی استخراج کرد. نظام تقریب دینی میزان دلبستگی و هم گرایی افراد را در لایه های گوناگون در یک شبکه کلان تعامل مشخص می سازد. نظام تقریب دینی در چهار لایه انسانی، ادیانی، مذاهبی و ایمانی سامان می یابد. تقریب، در این چهار سطح، تشکیکی و دارای رابطه طولی بوده و در تعامل و کنش با یکدیگر نظام تقریب دینی را بنیان می نهند. محور کلی نظام تقریب دینی در چهار سطح مورد نظر، «ولایت الهی» خواهد بود. در سطح انسانی «استخلاف»، در سطح ادیانی «نبوت عامه»، در سطح مذاهبی «نبوت خاصه» و در سطح ایمانی، «وصایت و امامت» به صورت خاص، محوریت دارند. این تحقیق با رویکرد تحلیلی- توصیفی و با استفاده از آثار علامه طباطبایی و منابع کتابخانه ای انجام شده است. علامه وجود انسان را به دلیل ظرفیت والای خلیفه الهی، شایسته تکریم می داند. در سطح ادیانی، اصول کلی ادیان الهی را ثابت و وجود اختلاف ذاتی میان آنها را نقض غرض الهی دانسته و در سطح مذاهبی، تفکر و تفسیر المیزان علامه در دسته تفاسیر تقریبی جای می گیرد؛ همچنین در سطح ایمانی، بالاترین درجه هم گرایی را میان مومنان و با محوریت اهل بیت^ بیان می کنند. در مجموع نظام تقریب دینی، جایگاه اخوت انسانی، هم گرایی ادیان الهی، وحدت مذاهب و وحدت ایمانی را مشخص می کند.کلید واژگان: امت اسلامی, ارتباطات اجتماعی, تقریب, ادیان, مذاهب, ولایت, علامه طباطبائی رهThrough examining the works of Allameh Tabatabaei about the links of the Islamic community, a system of religious proximity can be extracted for the social communication and interactions of the Muslim person or the Islamic community. The system of religious proximity determines the degree of attachment and convergence of people in different layers in a macro network of interaction. The system of religious proximity is organized in four layers: human, religion, denomination and faith. Proximity, in these four levels, is constructive and has a longitudinal relationship, and in interaction and action with each other, they establish the system of religious proximity. The general focus of the system of religious proximity in the four aforementioned levels will be "divine guardianship". At the human level, "Istkhlaf (inheritance of power)", at the religion level, "General Prophecy", at the denomination level, "Particular Prophecy" and at the faith level, "Visayat (executorship) and Imamate" are central. This study was conducted with analytical-descriptive approach and using the works of Allameh Tabatabaei and library sources. Allameh considers human existence worthy of honor due to the high capacity of the divine caliph. At the religion level, he considers the general principles of divine religions to be fixed and the existence of inherent differences between them as a violation of divine purpose, and at the denomination level, Allameh's thought and Tafsir Al-Mizan are placed in the category of proximity interpretations. In addition, at the level of faith, he expresses the highest degree of convergence among the believers, focused on the Ahl al-Bayt. In general, the system of religious proximity determines the position of human brotherhood, the convergence of divine religions, the unity of denominations and the unity of faith.Keywords: Islamic community, social relations, Proximity, religions, denominations, Wilayat, Allameh Tabatabaei
-
بی گمان مراجعه به سیره و سخن پیامبر اکرم؟صل؟ بهترین راهگشا برای ارایه اندیشه ای دینی و کارآمد در حوزه وحدت و تقریب است. از سنت مشترک اسلامی چنین به دست می آید که رسول خدا؟صل؟ همواره نسبت به مسئله امامت و جانشینی _ که نخستین نقطه جدایی امت اسلام بوده است _ هشدار داده و مسیر وحدت و تقریب را نیز تنها در این طریق دانسته است. نوشتار پیش رو با تمسک به سنت پیامبر اسلام؟صل؟ مسیر وحدت و تقریب را با الگوی امامت محور تبیین کرده و تحقق آن را امکان پذیر دانسته است. در این دیدگاه، وحدت اسلامی با توافق بر اصول مسئله امامت، و تقریب نیز با ایجاد گفتمانی مشترک و امامت محور حاصل خواهد شد. این گفتمان باید زمینه های فرهنگی و اجتماعی برای گفتگو بر سر مسئله امامت را بگشاید و در گام نخست، حقیقت باورهای فرقه های اسلامی و مبانی آنها را فاش نماید و سوء تفاهمات را برطرف کند. مهم ترین راهبردهای این نظریه عبارت است از: بازگشت به ریشه اختلاف، روشنگری در حقایق دینی و تاریخی و مرزبندی میان وحدت و تقریب با اتحاد و همزیستی اجتماعی.کلید واژگان: تفرقه, وحدت, تقریب, امامتEmamat Pajouhi, Volume:11 Issue: 29, 2022, PP 103 -142Without an iota of doubt, in the domain of unity of muslims and approximation of Muslim sects, exploring the deeds and words of prophet is the most efficient solution. From the deeds of prophet shared among all Islamic sects, it is clearly understood that the holy prophet issued several warnings about the successor- which is the most notorious point of division among Muslims. The holy prophet has shown that the path of unity and approximation is solely sought in reaching a consensus on the successor. According to this view, unity among muslims is only attained when they concur upon the principles of Imamate, and approximation is achieved only when all Islamic sects adopt a discourse relying on Imamate principle. This discourse method must open new chapters for discussions about the issue of Imamate. The first goal of adopting such a discourse has to be disclosing the truth behind the ideology of different Islamic sects and their principles. The second goal must be removing the misconceptions and misunderstanding. The most significant aim of such an approach is: to revisit the root cause of grievences, to shed light on historical and religious issues, to establish a clear margin between unity and approximation on the one hand and unity and social coexistance on the other.Keywords: division, Unity, approximation, Imamate
-
اندیشنامه ولایت، پیاپی 9 (بهار و تابستان 1398)، صص 109 -129ضرورت تعامل و تقریب بین آراء و نظریات فقهی مذاهب اسلامی بی تردید از بایسته های استحکام امت جهانی اسلام به شمار می آید که در این نوشتار با برشمردن و تحلیل مبانی فقهی و دیدگاه های فریقین منطبق بر نظرات فقهی امامین انقلاب که در راستای تحکیم و مرمت بنای وحدت و تقریب امت اسلامی تلاش های وافری را مبذول داشته اند و با صدور فتاوای تقریبی برگرفته از ریشه های عمیق قرآنی و روایی، گام بزرگی در جهت تحقق آرمان همبستگی جهان اسلام برداشته اند؛ بر آنیم که با اتخاذ مواضع مشترک و همدلی و همکاری فرق اسلامی در جهت ایجاد تفاهم و تبادل آرای فقهی و با تاسی به سیره پیامبر اکرم و ایمه اطهار و منویات و اقدامات امامین انقلاب، دیگربار ملل اسلامی در سایه بنیادها و شالوده های دینی و فقهی و همزیستی مسالمت آمیز، قله های رفیع تکامل و نظام امت واحده جهانی صلابت و اقتدار پیشین خود را بازیابند.کلید واژگان: فقه, مبانی فقهی, تقریب, اجتهاد, تقیه مداراتیAnishnameh-e Velayat, Volume:5 Issue: 9, 2021, PP 109 -129The necessity of interaction and approximation between the jurisprudential opinions and theories of Islamic religions is undoubtedly one of the requirements for the strength of the world of Islam. In this paper, the jurisprudential foundations and views of Shiite and Sunni in accordance with the jurisprudential views of the Leaders of the Islamic revolution are examined and analyzed. We believe that by adopting common positions and empathy and cooperation of Islamic sects in order to create understanding and exchange of jurisprudential opinions and by imitating the way of life of the Holy Prophet and the immaculate Imams and the intentions and actions of the leaders of the Revolution, the Islamic nations once again in the shadow of religious and jurisprudential foundations and Peaceful coexistence, will regain the high peaks of their former strength and authority.Keywords: Jurisprudence, Jurisprudential Foundations, Approximation, Inferring Religious Law (Ijtihad), Taqiya (Dissimulation of Beliefs to Protect Oneself)
-
شخصیت اخلاقی پیامبر اسلام و اهل بیت ایشان، منابع ارزشمندی برای آشنایی با مکارم اخلاق و الگوپذیری در زندگی فردی و اجتماعی مسلمانان (شیعه و سنی) است. مساله اساسی این پژوهش، بررسی نمودهای شخصیت اخلاقی امام حسین; در منابع اهل سنت است. نویسنده با مطالعات کتابخانه‌ای و به شیوه توصیفی- تحلیلی، برخی وجوه شخصیت اخلاقی آن حضرت را در منابع سنی، مورد کنکاش قرار داده و دریافته است آنچه در منابع تسنن در مورد شخصیت اخلاقی اباعبدالله ثبت و ضبط شده است موید اعتقادات شیعه در مورد آن حضرت است و بخصوص در زیارت ناحیه مقدسه، مورد تاکید قرار گرفته است.
کلید واژگان: امام حسین, شخصیت اخلاقی, منابع اهل سنت, زیارت ناحیه مقدسه, تقریبThe moral character of the Prophet Muhammad and his Ahl al-Bayt has since been a valuable source for finding out a good source of emulation for all Muslims. The present paper attempts to review manifestations of the moral character of Imam al-Husayn in Sunni sources. It is found out that such Sunni depictions of the character of Imam al-Husayn endorse a majority of has been indicated in Shi`i sources, particularly those highlighted in Ziarat al-Nahiyah al-Muqaddasah.
Keywords: Moral character, Sunni sources, Ziarat al-Nahiyah al-Muqaddasah, sectarian proximity -
رویکرد «تقریب» و اعتدال گرایی در تفسیر، تلاشی است برای نزدیک کردن پیروان مذاهب اسلامی برپایه ی اصول مشترک و مسلم اسلامی که هدف نهایی آن تحقق «امت واحده» و ایجاد اتحادی معنی دار میان مذاهب است. محمد جواد مغنیه از جمله مفسران شیعی است که در عین حفظ اصول و مبانی اعتقادی خویش در تفسیر الکاشف چنین رویکردی را اتخاذ کرده و تلاش نموده تا در سراسر تفسیر خود از برجسته سازی موضوعات اختلافی میان مذاهب و نیز از تکیه بر عقایدی که مختص مذهب و گروهی خاص است، بپرهیزد. این مقاله به روش توصیفی- تحلیلی و از طریق جمع آوری داده ها به صورت اسنادی و کتابخانه ای به واکاوی چگونگی رویکرد مغنیه به تقریب در تفسیرش پرداخته و نمود این رویکرد را در مولفه هایی نظیر مواخات، دوری از تعصب، حفظ سیاق آیات، پرهیز از تفسیرهای باطنی، رعایت اصل احترام، بیداری در برابر دشمن مشترک و نقل اقوال از منابع اهل سنت و گاها ترجیح آنها تبیین نموده است. بی شک، با عنایت به اوضاع کنونی کشورهای مسلمان، چنین پژوهشی می تواند گامی در راستای تقویت اتحاد کشورهای مسلمان به معنای راستین کلمه باشد.
کلید واژگان: تفسیر قرآن, الکاشف, مغنیه, تقریب -
دنیای اسلام از همان سال های اول پس از رحلت حضرت رسول (ص) شاهد ظهور برداشت های متفاوت فقهی از مباحث و رویدادهای مختلف بوده و گاه این اختلافات در مقاطعی از تاریخ به جنگ ها و نزاع های خونین ختم شده است.
این جنگ ها و اثرات ویران کننده آن بر عظمت و شوکت تمدن اسلامی، دلسوزان واقعی جامعه اسلامی را به سمت بررسی راهکارهای تقویت وحدت و همگرایی دینی سوق داده است. در این فرایند، تحمل پذیری، همزیستی و تلاش برای تقریب پیروان مذاهب مختلف اسلامی از جمله راهکارهایی بوده است که صاحب نظران بر روی آنها تاکید داشته اند. نتیجه آگاهی نسبی مسلمانان از عواقب تداوم فضای دشمنی و اختلاف در چند سده اخیر تعاملات قابل قبولی را در بخش های مختلف جامعه اسلامی ایجاد کرده است.
بر خلاف این فرایند امیدوار کننده، در چند سال گذشته با ظهور و گسترش فعالیت های گروه های مختلف تکفیری و در راس آنها داعش، فضای نامناسبی از چالش مذهبی در مناطقی از جهان اسلام ایجاد شده است. در این فضا هواداران جریانات تکفیری تلاش دارند با تاکید بر رویه عمومی خود در زمینه حذف هرگونه تفکر و برداشت متفاوت از مسایل فقهی جهان اسلام را به سمت چند تکه شدن هدایت نمایند.کلید واژگان: اسلام, همزیستی, تقریب, عقلانیتRationality and peaceful coexistence in the world today often consider that a product of the West and modernity concepts And other cultures and civilizations, especially Islam are not familiar with such concepts, While scientific and historical research indicates that To what extent is this notion upside down; Islam is the best and the highest figure in the history of tolerance ideas shown opposition And hundreds of years before Europeans of tolerance and peaceful coexistence-speak, Muslims in Islamic culture and civilization were committed to it. The Holy Prophet (PBUH) and Imam Ali (AS), fourteen centuries ago in a world where the concept of religious life was completely unknown to mankind, The Muslim nation to recognize and unreservedly with it invited Accordingly, this article is in two parts, tolerance and religious pluralism from an Islamic perspective discusses normative. In the first part, then discuss the issue and its background in Christian and Islamic civilizations, Islam is about tolerance and explain its theoretical foundations, Then in the second part of the realization of peaceful coexistence in Islamic culture expressed.
Keywords: Islam, rationality, pacific coexistence, human honorability -
سلفیه و تقریبنشریه هفت آسمان، پیاپی 47 (پاییز 1389)، صص 127 -150امروزه سلفی گری یکی از جریان های فعال و پرطرف دار در جهان اسلام است و به همین دلیل فعالیت ها و رویکردهای آنان نقش تاثیرگذاری در موفقیت یا شکست تلاش های تقریبی دارد. با ظهور ابن تیمیه و تاکید آن بر درستی فهم اسلاف، مکتب سلفیه پدیدار شد. سلفیه در طول تاریخ در نقاط مختلفی از جهان اسلام، طرف دارانی پیدا کرد که هرچند در اصل سلفی گری مشترک بودند اما تفاوت هایی نیز با یکدیگر داشتند. این گرایش های سلفی را می توان چنین دسته بندی کرد: سلفیه تکفیری وهابی عربستان، سلفیه اعتدالی و افراطی دیوبندی شبه قاره هند، سلفیه اعتدالی زیدیه یمن، سلفیه تقریبی اخوان المسلمین مصر و سلفیه جهادی سید قطبی. با توجه به گرایش های ضد تقریبی ابن تیمیه، شاید بسیاری تصور کنند که تمام سلفیان مخالف تقریب اند؛ اما تقریبا نیمی از سلفیان مدافع وحدت اسلامی اند. در یک سوی طیف، سلفیان وهابی تکفیری قرار دارند که بیشترین نقش را در ایجاد تفرقه دارند و در سوی دیگر طیف گروهی از اخوان المسلمین مصر قرار گرفته اند که تقریب مذاهب در دستور کار خویش قرار داده اند. در مقاله حاضر ضمن معرفی گرایش های مختلف سلفی و اندیشه های آنان، میزان ضدیت و یا هماهنگی آنان با اهداف تقریبی بررسی می شود.کلید واژگان: سلفیه, تقریب, وحدت اسلامی, وهابیت, دیوبندیه, اخوان المسلمینSalafism and ProximityHaft Asman, Volume:12 Issue: 47, 2010, PP 127 -150Salafism is one of the contemporary religious movements, which has got a great many adherents across the Muslim world; thus, it can have positive or negative influence upon the process of proximity among the Islamic sects.
Salafism was founded by Ibn Teimieh, who put emphasis upon the accuracy of the understanding of the predecessors. Ever since its appearance, Salafism has had adherents all over the Muslim world; all of them agree with Ibn Teimieh in holding that the understanding of the predecessors is accurate; however,they are different in some respects. Salafism can be categorized as follows: the radical Vahabi Salafism of Saudi Arabia, the moderate and extremist Deobandi Salafism of the Indian subcontinent, the moderate Zeidieh Salafism of Yemen, the proximity-seeking Salafism of Muslim brotherhood of Egypt,and the Jihadi Salafism of Seyyed Qotbi. One may think that all Salafis are the opponents of the proximity on the ground that Ibn Teimieh was anti-Shiite. On the contrary, almost half of the Salafis are the xponents of Islamic unity. At one end of the spectrum are the radical Vahabi Salafis who play the major part in causing conflict, and at the other, a group of the Muslim brotherhood of Egypt who has been seriously concerned with the proximity among the Muslim sects. Introducing the different trends of Salafism, the present paper is concerned to examine the extent to which they are compatible with the cause of the proximity among the Muslim sects.Keywords: Salafism, proximity, Muslim unity, Vahabism, Deobandi, Muslim brotherhood -
نزدیک به یک قرن است که مسئله تقریب مذاهب به یکی از محورهای گفت وگو در بین مصلحان، متفکران و نیز متعصبان مذاهب گوناگون اسلامی تبدیل شده است. بسیاری از متفکران و مصلحان مسلمان از سر دلسوزی و خردمندی، و البته عده ای نیز از سر مصالح سیاسی، شعار تقریب را سر داده اند، از آن سوی، مخالفت مخالفان تقریب نیز از سر اعتقاد و شور دینی است، گرچه گروهی اندک نیز از روی مصالح سیاسی بر طبل تفرقه می کوبند. می توان این اندیشه ها و آثار ناظر به تقریب را در چند جریان کلی تر دسته بندی کرد. این کار می تواند ما را در شناخت رویکردی که تقریب را ماندگار و پایدار می سازد یاری کند. این مقاله پس از گزارش اجمالی آثار نوشته شده درباره تقریب و دستهبندی آنها، به جریانشناسی تقریب میپردازد. برای این منظور نخست از ملاک یک جریان تقریبی سخن رفته است و آنگاه پنج جریان بدین ترتیب معرفی شده اند: 1. مخالفان تقریب، 2. وحدت سیاسی اجتماعی، 3. تاکید بر مشترکات و معذور دانستن یکدیگر در موارد اختلافی، 4. تفسیر خاص از مسئله امامت، و 5. تاکید بر مشترکات و بازنگری موارد اختلافی. در هر جریان، مهمترین آثار نوشته شده و شخصیتهای آن از میان شیعه و اهل سنت معرفی شده است.کلید واژگان: تقریب, جریان شناسی, دار التقریب, مجمع التقریب, مذاهب اسلامیThe problem of proximity among the Islamic sects has become a central issue among the Muslim thinkers and religionists for almost one century. A great many Muslim thinkers have called for proximity out of compassion and prudence, while some others have adopted such an attitude out of political expediency. On the other hand, the majority of the opponents of the proximity are religiously motivated; however, a small number of the opponents are politically motivated. Also, one can classify the thoughts and the works concerned with proximity into several general approaches. This may help us to adopt an approach which can make proximity enduring. Having reviewed the works on proximity, the present writing sets to work to study the movements associated with the proximity among the Islamic denominations. Thus, it first considers the criterion of a proximity-seeking movement, and then five approaches to proximity which are as follows: 1. opposition to proximity; 2. emphasis upon the social and political unity; 3. highlighting the shared characteristics and regarding the disagreements as excusable; 4. offering a particular interpretation of Imamate; 5. and, emphasis upon the common characteristics and the revision of the differences. The most important works and thinkers of every movement, whether Shiite or Sunni, are also taken into consideration.Keywords: proximity, study of movements, house of proximity, society for proximity, Islamic sects
-
نشریه هفت آسمان، پیاپی 47 (پاییز 1389)، صص 27 -48در سده اخیر مصلحان و متفکران مسلمان سخن های بسیاری درباره وحدت گفته اند؛ اما سوکمندانه آن چنان که باید موفق نبوده اند. یکی از علل این عدم موفقیت، وجود موانع فراوان بر سر راه وحدت اسلامی است. مواردی مانند بدفهمی نسبت به موضوع وحدت و نگرانی برخی از متولیان مذاهب نسبت به از دست رفتن هویت مذهبی و تنزل جایگاه آن علی رغم آنکه این موضوع کاملا توضیح داده شده است که تقریب در جهت نفی هویت مذاهب و یکی کردن آنها نیست از جمله این موانع اند. از سوی دیگر دعوت به وحدت یک توصیه اخلاقی نیست بلکه یک راهکار اجتماعی است که تحقق آن نیازمند یک نظام هماهنگ تربیتی و نهادینه سازی فرهنگ رواداری و افزایش تحمل جامعه است. این حرکت فرهنگی، بر اقناع بخش فرهیخته و بحث های مستمر علمی و نظری مبتنی است و کار آموزشی دراز مدتی را می طلبد. بررسی موانع می تواند به این اهداف کمک و از آسیب های بیشتر پیشگیری کند. مقاله حاضر کوشیده است با استناد به آیات و روایات، به بررسی موانع موجود بر سر راه وحدت و دلایل عدم موفقیت جدی ایده مصلحان بپردازد؛ از این رو در آغاز، مبانی موانع وحدت را با تکیه بر معارف دینی نشان داده و آنگاه به خود موانع و راه های رفع آنها پرداخته است.کلید واژگان: تقریب, موانع وحدت, عوامل وحدت, اصول اخلاقی, تعامل مذهبیHaft Asman, Volume:12 Issue: 47, 2010, PP 27 -48The Muslim thinkers have made a great many points about unity; however, they have failed to actualize their vision. In fact, one of the reasons behind the failure to achieve unity is the existence of a large number of obstacles such as the misunderstanding of the issue of unity, and the concern of some religionists about the loss of the religious identity and the degeneration of religion; although, it has been already pointed out that proximity does not lead to the loss of religious identity. On the other hand, the call for unity is not a moral advice; but, it is a social strategy whose implementation involves a coherent educational system, institutionalization of compromise, and the development of the social tolerance. This cultural movement is based upon the satisfaction of the sophisticated portion of society and frequent discussions; it also involves a long term educational program. The inquiry into the obstacles may help to achieve such goals and avoid more damages. The present paper is an attempt to examine the obstacles on the road to the Muslim unity and the reasons behind the failure of the reformers in terms of the Quranic verses and traditions. Thus, the foundations of the obstacles to the unity are first considered in religious terms, and then the obstacles themselves and the ways in which they can be overcome.Keywords: proximity, the obstacles to unity, unity factors, moral principles, religious interaction
-
«تفسیر القرآن الکریم» تالیف شیخ محمود شلتوت از جمله تفاسیری است که حلقه اتصال بین تفاسیر سنتی و تفاسیر جدید به شمار می آید. مؤلف درعین حال که همچون متقدمان به بحث های سنتی تفسیری پرداخته، نیازهای جدید و مقتضیات زمان و مکان را نیز مورد توجه قرار داده است. این تفسیر قرن چهاردهم هجری که از نثر ادبی قوی برخوردار است به جای توضیح یکایک آیات هر سوره به مقاصد اصلی آن ها می پردازد و فراهم کردن زمینه های تقریب و وحدت اسلامی از اهداف عمده آن محسوب می شود. پرهیز از خلط فرضیه ها و نظریه های علمی با تفسیر، و نقد چنین گرایشی از ویژگی های دیگری است که در «تفسیر القرآن الکریم» جلب توجه می کند. مقاله حاضر به معرفی این تفسیر معاصر و روش تفسیری آن می پردازد.
کلید واژگان: تفسیر القرآن الکریم, روش تفسیری, تقریب, شیخ شلتوت, تفاسیر معاصر عربTafsir al-Quran al-Karim written by Shaykh Mahmud Shaltut is among the commentaries creating a link between traditional and modern commentaries. The author not only has dealt with traditional interpretive discussions like earlier scholars, but has taken contemporary needs and spatio– tempordal requirements into consideration. Written in a masterly literary prose, this commentary of the Islamic 14th century aims at the principal purposes or intents of each Sura insteal of explaining individual verses in Suras. Futhermore, it seeks to pave the way for proximity of Muslim schools of thought and Islamic unity. Being cautious not to confuse scientific hypotheses and theories with Quranic interpretation, and criticizing such an approach are among other prominent features of the commentary. The present article is an attempt to introduc the contemporary commentary and its interpretive approach.
نکته
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
©2000-2025 magiran.com All Rights Reserved.