جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « مابعدالطبیعه » در نشریات گروه « فلسفه و کلام »
تکرار جستجوی کلیدواژه «مابعدالطبیعه» در نشریات گروه «علوم انسانی»-
نشریه الهیات، پیاپی 9 (پاییز و زمستان 1402)، صص 147 -163مقاله حاضر به بررسی پیشینه و بنیان های ارسطویی الهیات شفا ابن سینا می پردازد. کتاب «الشفاء»، علی الاصول، بر اساس آنچه خود ابن سینا در دیباچه آن اظهار می دارد، اثری است که از سنت مشایی سرچشمه گرفته شده است؛ کتاب الهیات شفا ارتباط و پیوندی نزدیک با مباحث علوم مابعدالطبیعی ارسطو دارد. کتاب الهیات شفا اگرچه شرح و تفسیری موبه مو بر مابعدالطبیعه ارسطو محسوب نمی شود و بیشتر حکم بازنویسی و بازاندیشی آن را دارد، اما باوجوداین ، وابستگی عمیق و انکارناپذیری به مباحث و مفاهیم بنیادین کتاب مابعدالطبیعه ارسطو دارد. در مقاله حاضر، دو مورد از چگونگی تاثیرپذیری و بازتاب اصول مابعدالطبیعی ارسطو در کتاب الهیات شفا منعکس شده است. در این پژوهش، دو متنی مورد بررسی قرار گرفته اند که ابن سینا در آن ها، بدون اینکه ارجاعی به نام ارسطو یا کتاب مابعدالطبیعه بدهد، اقدام به نقل قول از بخش هایی از مابعدالطبیعه ارسطو کرده است. من به ترتیب آن ها را «متن اول» و «متن دوم» می نامم. متون موردبحث به ترتیب در المقاله السادسه [الفصل الرابع] و المقاله السابعه [الفصل الاول] الهیات شفا قرار دارند. در حال حاضر از نقل مستقیم خود عبارات صرف نظر کرده و صرفا به بازگویی آنها اکتفا می کنم. این موارد را می توان به دلایلی که در ادامه ذکر خواهند شد، بسیار بااهمیت دانست.کلید واژگان: ابن سینا, ارسطو, الهیات شفا, مابعدالطبیعه, بازنویسی}
-
از منظر طبیعت گرایی هستی شناختی، وجود علت فراطبیعی برای جهان، در تقابل با علم است و اساسا جهان از چنین علتی بی نیاز است. ازنظر طبیعت گرایی روش شناختی نیز علم و روش آن موفق ترین راهبرد و روش برای فهم ساختار جهان و روابط علی حاکم بر آن است. با نگاه به موضوع از منظر فلسفه نظری که متعلقی جز جهان خارج ندارد، در می یابیم که علم در حیطه روشی خود سهمی محدود در تبیین طبیعیت دارد و اگر یافته های تجربی برآمده از آن در تعامل با مبانی متافیزیکی علم نباشد، نمی تواند نظریات قاطعی در تبیین جهان ارائه دهد و در عرصه هستی شناختی نیز تهی است. به نظر می رسد با درنظرگرفتن پیوند علم و متافیزیک می توان در راستای دفاع از خداباوری -به مثابه عنصر مکمل تبیین نظام هستی- از الهیات فلسفی بهره جست و ورود علم به حیطه هستی شناسی را امری غیرعلمی و مغالطه آمیز دانست. «الیس» با نظر بر ذات گرایی در علم بر این باور واقع بینانه است که موجودات به جای اینکه بی خاصیت باشند، قوا و استعداد هایی دارند که ذات و خواص ذاتی آن ها را تشکیل می دهند و سرشت آن ها را فعال و پرخاصیت می سازند. از این ره آورد روشن می شود که طبیعت گرایی به مثابه روشی در فهم طبیعت مادی، ارزشمند است، بدون اینکه با علت ماورائی در تقابل باشد. طبیعت گرایی روش شناختی، تلازمی با طبیعت گرایی هستی شناختی ندارد و آنچه این دو را به هم نزدیک می کند مبانی متافیزیکی علم است که به تنهایی در الهیات و تبیین هستی شناختی طبیعت راه گشاست. در مجموع، ذات گرایی جدید با برقراری تلازم بین خواص ذاتی و هستی اشیا، بنیانی عینی و واقعی بر اثبات مبانی متافیزیکی علم بنا می کند تا الهیات نیز از آن راهی در خداباوری بگشاید.کلید واژگان: طبیعت گرایی هستی شناختی, طبیعت گرایی روش شناختی, ذات گرایی, مابعدالطبیعه, خداباوری}According to ontological naturalism, the existence of an incorporeal cause for the world is in conflict with science, and basically the world does not need such a cause. According to methodological naturalism, too, scientific method is the most successful method for understanding the structure of the world and the causal relationships governing it. Looking at the issue from the perspective of theoretical philosophy, which does not belong to anything other than the outer world, we find that science has a limited share in the explanation of nature in terms of its method, and if the empirical findings arising from it are not in interaction with the metaphysical foundations of science, then it cannot have decisive theories in the explanation of the world and has nothing to say in the ontological issues. It seems that by considering the link between science and metaphysics, one can use philosophical theology in order to defend the belief in God as a complementary element in the explanation of the world of existence, and the use of science in the realm of ontology is considered unscientific and fallacious. Regarding essentialism in science, Ellis believes realistically that instead of lacking properties, creatures have powers and capacities that make up their essence and inherent properties and make their nature active and full of properties. It can be concluded that naturalism is valuable as a way of understanding material nature, without being in conflict with the transcendental and incorporeal cause. Methodological naturalism does not necessarily correlate with ontological naturalism, and what brings these two closer together is the metaphysical foundations of science, which alone is efficient in theology and the ontological explanation of nature. In sum, new essentialism establishes a connection between the inherent properties and the existence of things, and builds an objective and real foundation on the proof of the metaphysical foundations of science, from which theology can open a way to prove the belief in God.Keywords: Ontological Naturalism, Methodological Naturalism, Essentialism, Metaphysics, Theism}
-
بنا بر تحولات علمی بعد از رنسانس و آغاز زمینه ظهور شبهات کلامی مرتبط با علوم تجربی، ضرورت دارد تا تعامل بین این علوم به شیوه ای علمی به دور از تعصب و جمود، احیا گردد؛ به گونه ای که هر علمی جایگاه حقیقی و رتبه علمی و شناختی خود را حفظ کند و مرز بندی هایی که دانشمندان علوم تجربی میان علوم ایجاد کرده اند، موجب دور افتادن علم کلام از روش فلسفی خود نگردد. به همین جهت، علم کلام در راستای رسالت اثبات و دفاع از عقاید لازم است به شیوه های نوین کلامی تجهیز گردد تا بتواند در برابر ادله طبیعت گرایان برای این نوع تمایزات جدید در علوم، پاسخ های مناسب ارایه دهد و این هدف بدون تحلیل جایگاه علم کلام و فلسفه و آگاهی از حیطه تعاملی این دو علم میسر نیست. بنابراین، عدم برقراری تعامل بین فلسفه نظری و علم کلام در برابر شتاب طبیعت گرایی هستی شناختی به سود الحاد، به معنای رضایت به تقسیم بندی های موجود است و باعث فروکاستن ارزش علم کلام و رابطه تعاملی آن با سایر علوم می گردد. پس از آن جا که تعامل از ناحیه نقاط مشترک در علوم برقرار می گردد، لازم است به چیستی و گستره موضوعی و روش و غایت علم کلام که تشکیل دهنده اجزای تعریف هر علمی است، نظری افکند تا ضمن آن، تعاملش با فلسفه را نیز مورد بررسی قرار داد. بدین سان روشن می گردد که علم کلام در روش عقلی اثبات عقاید، با روش فلسفی از عقاید دینی ادیان دفاع می کند و علم کلام نیز می تواند غایت فلسفه را با غایت علم کلام هم سو سازد و با این نحوه تعامل می توان بسیاری از شبهات وارده به ساحت عقاید دینی را که امروزه ناشی از خلط روشی علوم است، رفع کرد. بر این اساس روش فلسفی در علم کلام ضرورتی است که موضوع آن ایجاب می کند و از ضروری ترین روش های این علم در عصر حاضر محسوب می شود.
کلید واژگان: کلام اسلامی, تئولوژی, تعامل, فلسفه, مابعدالطبیعه} -
هگل دریافت که نقدهای جدی به فلسفه کانتی، فلسفه را چنان در موقعیت دشواری قرار داده است که تنها راه برای نجات شناخت آدمی از آن ها تحول در مبنای کانت است. از نظر کانت برای تامین اعتبار شناخت، ابژکتیویته باید سوبژکتیو می شد؛ اما ناقدان او معتقد بودند که چنین چیزی عملا منجر به گرفتاری سوژه درون سپهر خود می شود. ما معتقدیم هگل با تحول در مبنای سوبژکتیویته از رهگذر تغییر من به روح و ابژکتیو کردن سوبژکتیویته توانست تا ضمن غلبه بر شکاف ها و بحران های فلسفه کانتی، از متافیزیکی غیرجزمی، تاریخی و انضمامی سخن بگوید. این مقاله تلاش کرده تا نشان دهد که تحول بنیادین در مبنای متافیزیک در اصل معادل ظهور بیناسوبژکتیویته نزد هگل است. ازاین رو ادعای اصلی ما در این مقاله آن است که میان بیناسوبژکتیو شدن فلسفه و ابژکتیو شدن سوبژکتیویته نسبت کاملا مستقیمی برقرار است؛ به طوری که میزان موفقیت و رضایت بخشی تلاش های پساکانتی در سنت ایدیالیسم آلمانی را از این زاویه می توان ارزیابی کردکلید واژگان: سوژه, دیگری, مابعدالطبیعه, بیناسوبژکتیویته}Sophia Perennis, Volume:20 Issue: 1, 2023, PP 125 -149Kant argued that in order to bring about validity for knowledge we have to make a paradigm shift. The paradigm shift which was well known as copernican revolution was based on this assumption that the one who observing could be able to determinate objects. For Kant subject as observer has the ability to determine the world transcendentally. For Hegel the Kantian paradigm shift count as subjetivising the objectivity. He blames Kant for not seeing this basic fact that, subject himself become in the objectivity and the relation could not be as Kant was assuming. Hegel by replacing the transcendental I with Giest attempts to instead of making objectivity, subjective, do the reverse. In this article we argue that by objectivizing the subjectivity, Hegel not inly became able to overcome the problems posed by Kantian philosophy but also assumes subjectivity as intrinsically intersubjectiveKeywords: subject, other, Metaphysics, Intersubjectivity}
-
علی رغم فعالیت فلسفی ویتگنشتاین در بریتانیا و تعلق فکری وی به فلسفه تحلیلی، عناصر غیرتحلیلی نیز در افکار وی وجود دارد که این عناصر ریشه در تفکر آلمانی، به ویژه فلسفه انتقادی کانت دارد. پس می توان عناصری از افکار کانت را در فلسفه ویتگنشتاین دید. نوشته حاضر با تمرکز بر این عناصر و رگه های کانتی در اندیشه ویتگنشتاین از قبیل: نقد مابعدالطبیعه، ترسیم حدود حس و تجربه، تمایز میان گفتنی و شناختنی/ نشان دادنی، استعلایی دانستن منطق و اخلاق، مسیله علم و فلسفه و رد زبان خصوصی نشان می دهد که اولا، این عناصر و رگه ها نه تنها در رساله بلکه در پژوهش های فلسفی نیز قابل ملاحظه اند. ثانیا، میان مفسرین ویتگنشتاین در این زمینه اختلاف نظر هایی وجود دارد. به عنوان مثال پیتر هکر با خوانش استعلایی رساله و پژوهش های فلسفی مخالف است و معتقد است براهینی که ویتگنشتاین ارایه می دهد نمی تواند صفت استعلایی به خود بگیرد و به طور کلی، کانت و ویتگنشتاین برداشت یکسانی از براهین استعلایی نداشتند. سرانجام با ملاحظه و بررسی مباحث مذکور، این پرسش مطرح می شود که آیا می توانیم وجود رگه های کانتی مشترک در رساله و پژوهش های فلسفی را دلیلی بر وحدت اندیشه ویتگنشتاین لحاظ کنیم. در این خصوص نیز میان مفسرین ویتگنشتاین همواره تردید هایی وجود دارد.کلید واژگان: نقد, مابعدالطبیعه, تجربه, منطق, زبان, عقل, گزاره, استعلایی}Despite Wittgenstein's philosophical activities in Britain and his strong inclination towards analytic philosophy, there are also non-analytic elements in his thought which are rooted in classical German thought, especially in Kant's critical philosophy. We can, therefore, detect Kantian elements in Wittgenstein's thought. Concerning the main aim of this research, i.e., to show the Kantian veins of Wittgenstein’s thought, the following elements can be enumerated: critique of Metaphysics, delimitation of expression of thought, transcendentality of logic and ethics, problem of Metaphysics and science, refutation of private language. Given the evolution of Wittgenstein's though, this paper aims to show that, first, these similarities and parallels can be drawn not only from the Tractatus but also from the Philosophical Investigations. Second, there are fundamental differences between Wittgenstein's commentators, for instance, P.M.S Hacker argues against the transcendental reading of both the Tractatus and the Philosophical Investigations, and claims that the two philosophers do not share the same concept of the term transcendental. Finally, the question arises as to whether these Kantian veins can be considered as a proof of the unity of Wittgenstein's thought.Keywords: Critique, metaphysics, experience, logic, language, reason, proposition, Transcendental}
-
مفهوم «اراده» از مفاهیم بنیادین در سنت مابعدالطبیعه غربی است. اگرچه نشانه‌های مهمی مبنی بر نضج‌گرفتن این مفهوم در فلسفه کلاسیک یونان و فلسفه قرون وسطی، در دست است، اما از ابتدای عصر جدید بود که نقش اراده در تفسیر جهان، در اندیشه هر فیلسوف نسبت به فیلسوف قبلی، برجسته‌تر شد؛ گویی بمرور، نقش شناخت عقلی کمرنگتر و نقش اراده پررنگتر شده است. این مقاله، با الهام از هایدگر و تقویت موضع وی با مستنداتی فراتر از آنچه خودش متذکر شده، سیر مفهوم اراده را از دکارت آغاز نموده و با بررسی دیدگاه اسپینوزا، لایبنیتس، روسو، کانت، فیخته، شلینگ، هگل، شوپنهاور و نیچه، سعی میکند چگونگی تکوین این مفهوم در عصر جدید، بویژه نسبت اراده با «شناخت» را تحلیل نماید. غرض آنست که نشان دهیم اهمیت یافتن اراده نزد شوپنهاور و نیچه، اتفاقی نیست و زمینه‌های ابتدایی چنین تحولی پیشتر و بصورت تدریجی توسط فلاسفه عصر جدید فراهم شده بود. همچنین، روشن میگردد که برخلاف آنچه بیشتر گفته و تفسیر شده، «خواست قدرت» نیچه نه تکمیل پروژه شوپنهاوری، بلکه تکمیل ایدیالیسم آلمانی است.
کلید واژگان: تحول مفهومی, اراده, شناخت, خواست قدرت, مابعدالطبیعه, هایدگر, فلاسفه مدرن}History of Philosophy, Volume:13 Issue: 1, 2023, PP 137 -162The concept of free will is one of the fundamental concepts in Western metaphysical tradition. Although there are some important signs regarding the origination of this concept in Greek classical philosophy and Middle Age philosophy, it was just at the beginning of the modern period that the role of free will in the interpretation of the world was more highlighted in the thoughts of each philosopher more than those of the previous one. It seems as if the role of rational knowledge has become gradually less important in this process while the role of free will has become more significant. Inspired by Heidegger, the author has tried to strengthen his standpoint by yielding more proofs than he has offered in order to examine the development of the concept of free will. In doing so, he starts with Descartes and, by investigating the views of Espinoza, Leibniz, Rousseau, Kant, Fichte, Schelling, Hegel, Schopenhauer, and Nietzsche, aims to analyze the quality of the development of this concept, particularly the relationship between the free will and knowledge in the modern period. The purpose is to show that the significance of free will for Schopenhauer and Nietzsche is not accidental, and the preliminary contexts of such a development had been previously and gradually paved by modern philosophers. The findings of this study indicate that, unlike the previous comments and interpretations, Nietzsche’s “will to power” is not a complement to a Schopenhaurian project but, rather, a complement to German idealism.
Keywords: conceptual development, free will, knowledge, will to power, Heidegger, metaphysics, modern philosophers} -
یکی از سه رکن تشکیل دهنده تمامی مابعدالطبیعه های کلاسیک، نظریه نفس است. کانت در کنار نفس، جهان و خدا را نیز به عنوان دیگر ارکان مابعدالطبیعه استعلایی معرفی کرده و نسبت سازوار آن ها با یکدیگر را به مثابه ریوس «علم فلسفه» در نقد سوم تبیین کرده است. به عقیده وی برای نیل به چنین مطلوبی، لازم است هر یک از این سه رکن در چارچوب فلسفه نقدی مورد تحلیل قرار گیرند تا بدین طریق گره های تاریخی مابعدالطبیعه سنتی باز شود و فلسفه بتواند همچون دانش های متقنی چون ریاضیات و فیزیک حرکت رو به پیشرفت داشته باشد. وی در بخش دیالکتیک استعلایی نقد عقل محض، ذیل قیاسی حملی دعاوی متعاطیان مابعدالطبیعه به خصوص صورتبندی هایی که دکارت در آثار خود ارایه کرده را در چهار مغالطه معروف بررسی کرده و چرایی عقیم بودن آن ها را نشان داده است. این نوشتار درصدد است علاوه بر تقریر رویکرد متعاطیان سنتی مابعدالطبیعه در خلال دو بحث جدی کانت در باب نفس- یکی به عنوان شرط شناخت و دیگری به عنوان بخشی از مابعدالطبیعه سنتی و مغالطات مضمر در آن- نشان دهد چگونه نفس به عنوان یکی از ارکان «علم فلسفه» و نظام کامل فلسفی در فلسفه نقادی کانت صورتبندی شده و برای این صورتبندی چگونه باید از نفس شناسی دکارتی رد شد.
کلید واژگان: نفس, مابعدالطبیعه, جوهر, معرفت, علم فلسفه, دکارت, کانت}One of the three constituent elements of all classical metaphysics is the theory of Soul. Along with the soul, Kant also introduced the world and God as other pillars of transcendental metaphysics, and explained their relation to each other as the outlines of the "science of philosophy" in the third critique. In order to achieve this, he believes that each of these three pillars needs to be analyzed in the context of critical philosophy so that the historical knots of traditional metaphysics can be opened and philosophy can move forward and progress like basic sciences such as mathematics and physics. In the transcendental dialectic of the Critique of Pure Reason, he examines the claims of the metaphysical's counterfeiters in four well-known fallacies, and shows why they are barren. In addition to describing the approach of traditional metaphysicians during this two Kant's serious discussions of the soul- one as a condition of cognition and the other as part of traditional metaphysics and its implicit fallacies- this paper seeks to show how the soul as one of the pillars of the Science of Philosophy and the "complete philosophical system" is formulated in Kant's critical philosophy, and for this formulation how to reject Cartesian psychology.
Keywords: Soul, Metaphysics, Essence, Knowledge, Philosophy, Descartes, Kant} -
نشریه جستارهایی در فلسفه و کلام، سال پنجاه و سوم شماره 1 (پیاپی 106، بهار و تابستان 1400)، صص 23 -43کانت در پی یافتن راهی برای واکاوی مابعدالطبیعه چهار قسم قضیه در فلسفه خود معرفی کرد که بعد از تحلیل این قضایا تنها قضایای تحلیلی پسینی را می توان به عنوان یک عنوان کلی برای همه قضایا برشمرد و راه دقیق تری برای سنجش صدق و کذب خارجی قضایا ارایه داد. با توجه به اینکه در قضایای تحلیلی پسینی، قضایای مابعدالطبیعی نیز جای دارند، صدق قضایای مابعدالطبیعی نیاز به مراجعه به عالم خارج ندارد و مابقی قضایا با توجه به اینکه محمول آنها حسی باشد یا نیاز به ارایه دلیل استقرایی باشد، صدق و کذب آنها تعیین می شود. ثمره قضایای تحلیلی پسینی در قابل اثبات شدن مابعدالطبیعه به واسطه نیازمند بودن به ادراک پسینی «وجود» می باشد و به دنبال آن اثبات پذیری خدا با قضایای مابعدالطبیعی یقینی و مطابق با واقع که احتمال خلاف واقع در آن راه ندارد.این پژوهش نگاهی تحلیلی و انتقادی به فلسفه کانت داشته و سعی شده است تا به طور زنجیر وار از قضایا و نقایص آن شروع کند تا بتواند خلل جدی را که در فلسفه کانت مانع ارایه برهانی برای اثبات خدا شده است، بیابد و نه تنها مابعدالطبیعه را امری ماورای طبیعی بلکه علمی اثبات پذیر و یقینی و بی نیاز از سنجش صدق و کذب معرفی کند.کلید واژگان: مابعدالطبیعه, کانت, اثبات خدا, قضایای تحلیلی, علیت, وجود}In order to find a way to analyze metaphysics, Kant introduced four types of theorems in his philosophy. After analyzing these theorems, only post-analytic theorems can be considered as a general title for all theorems and a more accurate way to measure external truth and falsehood. Presented theorems. Since metaphysical theorems are also present in post-analytic theorems, the truth of metaphysical theorems does not need to be referred to the outside world, and the rest of the theorems are determined to be true or false, depending on whether their predicate is sensory or inductive. .The fruit of a posteriori analytic theorems in proving metaphysics is due to the need for a posteriori perception of "existence", followed by the provability of God with metaphysical theorems that are certain and in accordance with reality in which there is no possibility of inaccuracy.This study has an analytical and critical view of Kant's philosophy and has tried to start in a chain of its theorems and defects in order to find the serious flaw in Kant's philosophy that has prevented the presentation of proof to prove God, and not only metaphysics. Introduce something supernatural but also scientifically provable and certain and without the need to measure truth and falsehood.Keywords: Metaphysics, Kant, Proof of God, Analytical Theorems, causality, existence}
-
نشریه پژوهش های فلسفی، پیاپی 39 (تابستان 1401)، صص 453 -465ارسطو در کتاب چهارم و ششم به موضوع مابعدالطبیعه می پردازد. وی در کتاب گاما، مابعدالطبیعه را علم کلی و موضوع آن را موجود بما هو موجود می داند و در کتاب اپسیلن، مابعدالطبیعه را همان فلسفه اولی می داند که موضوع آن موجودات الهی می باشد. بیان های وی در کتاب متافیزیک به همین دو موضوع ختم نمی شود. ارسطو موضوعات دیگری را برای مابعدالطبیعه از قبیل جوهر، جواهر مفارق را نیز مطرح می نماید و همین امر سبب سردرگمی فلاسفه و مفسران بعد از او شد. اسکوتوس در بحث موضوع مابعدالطبیعه رویکردی ارسطویی - مشایی انتخاب می کند. وی تحت تاثیر ارسطو معتقد است که موضوع مابعدالطبیعه موجود بماهو موجود است با این تفاوت که وی الهیات و علم الهی را جزء علوم عملی در نظر می گیرد و با این تفکر از ارسطو که الهیات را، به عنوان مابعدالطبیعه به معنای خاص و جزیی از مابعدالطبیعه عام در نظر می گرفت، دور می شود. یکی از نتایج تفکر اسکوتوس در بحث موضوع مابعدالطبیعه این بود که برای او خدا اولین و تنهاترین موضوعی نیست که متافیزیسین ها باید بدان بپردازد. این نوع نگاه نتیجه اقانیم سه گانه (تثلیث) مسیحیت بر روی اسکوتوس می باشد و همین امر سبب می شود که وی مابعدالطبیعه ای را جدای از مابعدالطبیعه ارسطو برای خود رقم بزند و به سمت مابعدالطبیعه ابن سینایی روی آورد، البته ابن سینایی که مسیحی شده است. در این نوشتار سعی شده است که به روش تطبیقی به موضوع مابعدالطبیعه از نگاه ارسطو و اسکوتوس پرداخته شود به جهت بیان اشتراکات و اختلافات دو سنت یونان باستان و فلسفه قرون وسطای مسیحی.کلید واژگان: مابعدالطبیعه, موجود بماهو موجود, قرون وسطی, ارسطو, اسکوتوس}At the beginning of the fourth book of metaphysics, Aristotle speaks of knowledge as "existing as existing and its inherent effects" and in other places he refers to this book as "the first philosophy" or "the first philosophy", "wisdom" and "theology". Which is later called metaphysics. As he has given different names to this science, he has also raised various topics for this science. The most fundamental subject in metaphysics of Aristotle is existence. In metaphysic, Aristotle has expressed the knowledge of existent in different ways and it is displayed various matter on this scale in a proper position. In the beginning of forth book of metaphysics, it is said that metaphysics is a knowledge of being as such, but metaphysics is a divine science in other parts so that its subject is an immovable and spiritual being. Also, it is a science to discuss the highest principle and elements and it is described as the knowledge of substance or primary substance too. So, the commentators of Aristotle encountered with some contradictions to identify the exact subject of metaphysics from the earlier of time.Keywords: metaphysics, medieval, Aristotle, Scotous}
-
المبدا والمعاد یکی از کتاب های فلسفی ابن سینا است که بسیاری از مسایل مهم الهیات و طبیعیات در آن تبیین شده و اندیشمندان بعدی نظیر فخرالدین رازی، شهاب الدین سهروردی و نصیرالدین طوسی به این کتاب استناد کرده اند. با آنکه این کتاب، مشابهت هایی با سایر آثار ابن سینا به ویژه کتاب النجاه دارد، دارای مطالب متفاوت در مباحثی مانند ادراک معقولات، حرکت، افلاک و نفس است که از نظر تطور مسایل فلسفی اهمیت دارد. از سال 1332 تا 1400 چهار اثر در خصوص این کتاب منتشر شده که دو اثر، شامل متن اصلی و دو اثر دیگر، ترجمه فارسی و فرانسوی متن است. در این مقاله، ضمن معرفی اجمالی این کتاب و ارزیابی پژوهش های انجام گرفته درباره آن، با بررسی دقیق فهرست های ارایه شده از نسخه های این اثر و همچنین تهیه و ملاحظه پنجاه نسخه خطی از آن، فهرست کامل تری ارایه شده که شامل هفتاد و یک نسخه خطی از این اثر است. با توجه به اطلاعات جدید نسخه شناسی و همچنین وجود اشکالات روشی و محتوایی و نیز نقصان فراوان از جهت نسخه شناسی در پژوهش های پیشین، به نظر می رسد تصحیح انتقادی این کتاب برای ارایه متنی منقح و مورد اعتماد از آن با رعایت اصول و قواعد علمی، امری ضروری است.
کلید واژگان: المبدا والمعاد, ابن سینا, تصحیح انتقادی, مابعدالطبیعه, طبیعیات}Sophia Perennis, Volume:18 Issue: 2, 2022, PP 315 -346Al-Mabda 'wa Al-Ma'ad is one of Ibn Sina's philosophical works in which many significant issues of Metaphysics and Natural philosophy are explained. It is noteworthy to say that later thinkers such as Fakhr al-Dīn al-Rāzī, Shahāb al-Dīn Suhrawardī and Naṣīr al-Dīn al-Ṭūsī have referred to this book. However this book has similarities with other Ibn Sina's works, especially Salvation (al-Najat), it contains different contents such as the perception of intelligibles, motion, the spheres and soul. These topics are definitely invaluable for further development in the history of Ibn Sina's reception. Since 1332/1953 to 1400/2021, four works were published on this books, two works included the text and the other two are Persian and French translations. In this article, having briefly introduced the book and evaluated the studies on it, it is meticulously examined the list of the MS copies of the as well as close look at fifty copies of them. Furthermore, the new detailed updated list of the work including seventy one copies has been reported in the appendix. On the basis of the current study, it’s essential to establish a critical edition of the work as well as avoiding the previous errors both in content and in methodology.
Keywords: The Origin, Resurrection, Ibn Sina, Critical Edition, Metaphysics, Natural Philosophy} -
فصلنامه حکمت اسلامی، پیاپی 27 (زمستان 1399)، صص 167 -192عنوان «فلسفه» در خلال تاریخ فلسفه غرب و فلسفه اسلامی، معانی و کاربردهای گوناگونی داشته است. این اصطلاح که در اصل لغتی یونانی به معنای دوست داری دانش بوده در ابتدا به معنای همه علوم بشری به کار می رفته است و در نوپدیدترین معنای آن، «روش عقلی در تحقیق» از آن قصد می شود. معنای اخیر، زمینه پیدایش اصطلاح «فلسفه مضاف» در اندیشه اسلامی شده است و برخی اندیشمندان معاصر با نظر به پاره ای مسایل مطرح در مغرب زمین، این اصطلاح را ابداع کرده و سپس، نظر به اینکه موضوعات متعددی را می توان به روش عقلی بررسی کرد، آن را به «فلسفه های مضاف به علوم» و «فلسفه های مضاف به امور» تقسیم کرده اند. به اعتقاد نگارنده، اصطلاح فلسفه مضاف نه تنها در اندیشه غربی معادلی ندارد، بلکه کاربست گسترده آن غیر منطقی و زیان بار است. هیچ الزام منطقی یا فایده علم شناختی بر این مساله مترتب نیست که ما با ابداع این اصطلاح بر هر آنچه موضوع پژوهش عقلی است، مهر فلسفه مضاف بنهیم. افزون بر اینکه در این فرض، دیگر فلسفه مطلقی نخواهیم داشت. آنچه برای سنت فکری ما سودمند است، فلسفه های مضاف به علوم است که مهم ترین بخش آنها بررسی بنیادهای فلسفی علوم انسانی است.کلید واژگان: فلسفه مضاف, روش تحقیق, علوم انسانی, مابعدالطبیعه}Hikmat - e - Islami, Volume:7 Issue: 27, 2021, PP 167 -192In their chronology of Western and Islamic philosophy, the term “philosophy” has passed through many different meanings and applications. In its Greek arch which means the lover of knowledge, this term used to carry all human disciplines of knowledge, but in its newfangled meaning it bears “the rational method of research” alone. The latter meaning prepared the ground for falsafah muzaf (philosophy of meta-discipline) in the Islamic thought. Looking into the ongoing issues of the West and viewing the fact that many issues can be studied rationally, some contemporary Muslim intellectuals came to classify the term into: “philosophy of meta-discipline of sciences” and “philosophy of meta-discipline of matters”. The author is of the view that the term falsafah muzaf not only lacks an equivalent in the West, but also its scope of application is illogical and destructive. There is no logical urge or scientific use for this term to be coined and introduced for rational research. Moreover, there would be no room for pure philosophy. What matters for our traditional thought is philosophy of meta-discipline of sciences the main part of which deals with the philosophical foundations of humanities.Keywords: falsafah muzaf, method of research, humanities, Metaphysics}
-
کتاب مابعدالطبیعه ارسطو شاید بنیادیترین اثر فلسفی بشمار میرود. اهمیت این اثر بحدی است که اکنون دو هزار سال است این نام بر فلسفه اولی و الهیات اطلاق میشود. دست کم هزار و پانصدسال است که مراد از لفظ متافیزیک یا مابعدالطبیعه علمی شمرده میشود که از مبادی و علتهای نخستین و موضوعهای علوم جزیی بحث میکند. مابعدالطبیعه که ابتدا نامش فلسفه اولی و علم کلی بود، دو بخش داشته است؛ یکی بحث از مطلق وجود و اعراض ذاتی آن و دیگری مباحث الهیات. بر همین اساس، فیلسوفان جهان اسلام فلسفه اولی یا علم کلی را الهیات نامیدند و آن را به دو بخش تقسیم کردند؛ امور عامه یا الهیات بمعنی الاعم که در آن از وجود و مبادی و علل و اعراض آن بحث میشود و الهیات خاص یا الهیات بمعنی الاخص که مسایلش توحید و صفات و اسماء و افعال باریتعالی است. در سنت اسلامی فیلسوفان دست کم در مبادی و حتی در بسیاری از مسایل اساسی با هم توافق داشتند اما در فلسفه جدید غرب مسایل مابعدالطبیعه صورت تازه پیدا کرده و حوزه های گوناگون فلسفه بوجود آمده است. فیلسوفان دوره جدید از دکارت تا کنون وصف و تعریفی از مابعدالطبیعه پیش آورده اند که در ظاهر با بیان ارسطو یکی نیست. آنها بجای تعریف و وصف مابعدالطبیعه، فلسفه خود را وصف و تعریف کرده اند. نوشتار پیشرو درصدد است با تحلیل تطور تاریخی موضوع این علم، چیستی مابعدالطبیعه را تبیین نماید.
کلید واژگان: مابعدالطبیعه, متافیزیک, فلسفه اولی, وجودشناسی, امور عامه, علم ربوبیت}Aristotle’s Metaphysics is perhaps the most fundamental work in the field of philosophy. The importance of this book is to the extent that it is now about 2000 years that its name is used to refer to first philosophy (philosophia prima) and theology. It is at least 1500 years that metaphysics is viewed as a science that discusses the basic principles, first causes, and subjects in particular sciences. Metaphysics, which was initially called first philosophy and universal science, consisted of two parts, one speaking of absolute existence and its essential accidents and the other discussing theology. Accordingly, the philosophers of the Islamic world called first philosophy or universal science theology and divided it into two parts: general affairs or theology in the general sense of the word, which discusses existence and its principles, causes, and accidents, and particular theology or theology in the particular sense of the word, which deals with problems related to oneness and attributes, names, and acts of the Almighty Necessary. Islamic philosophers were unanimous at least regarding the basic principles and many essential problems. However, in modern Western philosophy, metaphysical problems have developed a new form and, thus, different fields of philosophy have come into existence. The philosophers of the modern era, from the time of Descartes until now, have provided a definition for metaphysics which is apparently different from Aristotle’s. Instead of defining and describing this science, they have defined their own philosophy. The present paper aims to clarify the nature of metaphysics through a historical analysis of the subject of this scientific discipline.
Keywords: Metaphysics, first philosophy, ontology, general affairs, theology} -
همواره یکی از مهمترین دغدغه های اهل فلسفه و عرفان اسلامی، تامل در خصوص وجود و انحاء و مراتب آن بوده است، تا آنجا که ایشان، وجود مطلق را موضوع اصلی نظام فکری خود معرفی می کردند. در عرفان ابن عربی و اخلاف او بویژه داود قیصری نیز کلیدی ترین موضوع، وجود است، تا آنجا که فهم خداشناسی مکتب ابن عربی در سایه ی وجودشناسی آن، امکان پذیر است. قیصری در مقدمه ی شرح خود بر فصوص الحکم ابن عربی، وجود را چونان حق و حقیقت قلمداد می کند و تلقی متافیزیکی سنتی از وجود صرفا چونان کلی ترین و انتزاعی ترین مفاهیم را نمی پذیرد بلکه علاوه بر این، وجود را واقعی ترین حقیقت و معنی بخش همه ی موجودات تلقی می کند. از سوی دیگر، این حقیقت، یعنی وجود، را نه محدود به طور عقل و ظرف وجود ذهنی می داند و نه صرفا متعین در ظرف وجود خارجی، بلکه آن را فراتر از طور عقل و ظرف ذهن دانسته و بر این باور است که وجود چونان حق و حقیقت، جز برای خداوند، بر کسی معلوم نیست. در جستار حاضر، بر آنیم تا با توجه به نوشته های عرفانی قیصری بویژه در مقدمه ی شرحش بر فصوص الحکم، به تبیین های متافیزیکی او از وجود و تلقی اش از آن، به مثابه حق و حقیقت توجه کنیم و نشان دهیم که نظام وجودشناسانه ی قیصری در تلقی خاصی که از وجود ارایه می کند، به مانند دیگر عرفای مسلمان، چون ملاصدرا، از نظام متافیزیکی سنتی، بویژه در قالب ارسطویی آن، فاصله می گیرد.
کلید واژگان: قیصری, ابن عربی, وجود, حقیقت, مابعدالطبیعه} -
پرسش از معنای وجود، از پرسش های اصلی و پردامنه در اندیشه هایدگر است. مقاله حاضر به سرآغاز این پرسش در درس گفتارهای اولیه هایدگر برمی گردد؛ تا نشان دهد که او گذشته از آنکه آن را به طور گسترده مطرح کرده است، اولا از طریق پیوندزدن آن با پرسش از موجود من حیث هو، و نیز با مفهوم جوهر، آن را به سنت کهن مابعدالطبیعه برمی گرداند. ثانیا او از همان آغاز، به ویژه در ضمن بحث از جوهر، به همان پاسخی به پرسش از معنای وجود می رسد که بعدها بارها تکرار می کند: در مابعدالطبیعه غربی وجود را همواره به حضور معنا می کرده اند. مقاله حاضر سپس با آوردن نمونه های زبانی زیادی، نشان می دهد هایدگر هنگام بحث از صورت های مختلف پرسش از معنای وجود، از لفظ «دازاین» (Dasein) نیز بسیار استفاده می کرده است؛ یعنی او در آغاز دازاین را هم کلام با عموم اهل فلسفه در آلمان، به معنای عام وجود به کار می برد و دازاین اصطلاح خاصی دال بر هویت و شخصیت انسانی نیست، آن چنان که بعدها در وجود و زمان هست. این مقاله سرانجام در بخش سوم نشان می دهد که هایدگر چگونه از آن معنای عام دازاین، به معنای اصطلاحی اش می رسد و نیز چگونه در لفظ دازاین پرسش از وجود و معنای آن (حضور) نهفته است.
کلید واژگان: هایدگر, دازاین, معنای وجود, حضور, مابعدالطبیعه}Philosophy, Volume:48 Issue: 1, 2020, PP 85 -104The following paper follows first of all Heidegger’s question concerning meaning of Being in his early works. Then it deals with his answer to that question, which is remainded unchanged in spite of the great transformations of his Being-problematic: According to Heidegger, the meaning of Being in the western history of thinking i.e. in the metaphysics has been understood always as “presence" (Anwesenheit). Heidegger not only doesn’t oppose this historical answer, but also has reflected it in his philosophical thinking. The most important consequence of this move is the emergence of the term Dasein, in that lies the meaning of Being or presence too. Heidegger owed this great ontological position to his lengthy philosophical dialogue with Aristotel. Finally this article shows how Heidegger develops step by step the presence from an Aristotelian-metaphysical position of being in general or being as such, into something concerning his special term Dasein, which includes exclusively the human being. Now human Dasein is presented by or for himself and in the world as Being-in-the-World.
Keywords: Heidegger, Dasein, the Meaning of Being, presence, Metaphysics} -
نشریه پژوهش های فلسفی، پیاپی 29 (زمستان 1398)، صص 239 -260"دازاین ما"، "دازاین امروزی ما"، دازاین تاریخی ما" و نظایرشان تعابیری هستند که هایدگر بخصوص در آثار خود در نخستین سال های پس از انتشار وجود و زمان در موارد بسیاری به کار می برد. تکرار این تعابیر در زبان هایدگر آنقدر زیاد است که نمی توان آنها را به لحاظ فلسفی خنثی و عاری از معنا دانست. کمی جستجو در آثار وی نیز نشان می دهد که صرف نظر از دازاین، خود ضمیر "ما" نیز در فلسفه او موضوعیت دارد، به طوری که می توان سیر "پرسش از ما" را مستقلا در آثار او دنبال کرد. مقاله پیش رو می کوشد اولا موضوعیت این بحث را در فلسفه وی نشان بدهد و از این رو از"پرسش-ما" نزد هایدگر می گوید، ثانیا معنای مورد نظر هایدگر از آن را حتی الامکان روشن نماید، ثالثا ارتباط آن با دازاین را به بحث بگذارد که کلیدواژه فلسفه او است لااقل در وجود و زمان. چون ضمیر "ما" تشخص بالفعل دازاین را رقم می زند، آن را در اینجا "تشخص به- ما" یا "تشخص از طریق ما" می نامیم. این نوشته سرانجام به نتایج و تبعات "مسئله-ما" برای فهم فلسفه هایدگر، بخصوص در وجود و زمان می پردازد.کلید واژگان: هایدگر, دازاین, دازاین امروزی ما, مسئله ما, مابعدالطبیعه}"Our Dasein", "our today's Dasein", "our historical Dasein" and the like are idioms that Heidegger uses very often in his works especially during the first years after the publication of his Being and Time. The high frequency of occurrence such idioms suggest that they cannot philosophically be neutral and pointless. A similar search in Heidegger's works reveals besides his uses of Dasein the pronoun "we" has also a philosophical significance, so that we could observe the unfolding of this theme in his lectures and writings. Apart from presentation of the development of this theme in Heidegger's important works, the present paper also treats: 1. That the "we-problem" is in Heidegger's works thematized philosophically. 2. What Heidegger means with "we" and why he questions "us"? 3. How is the We-problem related to Daein? In so far as pronoun "we", i. e. the "we", defines the Dasein concretely, we could say we are entitled to speak of the "we-definition" of Dasein. Finally, what are the consequences of this problematic for interpreting and understanding Heidegger's philosophy?Keywords: Heidegger, Dasein, our Dasein today, we-problem, metaphysics}
-
دازاین بنا بر تلقی رایج، عنوان فلسفی هایدگر است بر مفهوم کلی انسان؛ یعنی انسان من حیث هو انسان. ولی بررسی دقیق تر آثار وی در سال های نزدیک به وجود و زمان نشان می دهد که او در حقیقت، نوع خاصی از انسان را در نظر دارد. از این رو، هایدگر از راه های مختلفی می کوشد تعینات و تشخصات وجودی دازاین را روشن کند. یکی از راه های او، بررسی تشخصی است که دازاین از مابعدالطبیعه می گیرد. دازاین پیوند مستحکمی با مابعد الطبیعه دارد که هایدگر در آثار آن سال های خود، به تفصیل بدان می پردازد. او حتی قائل به این همانی دازاین و مابعدالطبیعه می شود. بدین اعتبار، دازاین وقتی حقیقتا دازاین است که متعرض مابعدالطبیعه و «پرسش راهنمای» آن، یعنی پرسش از موجود من حیث هو موجود شود. از سوی دیگر، او مابعدالطبیعه را پدیداری کاملا انضمامی و تاریخی می داند که صرفا در غرب و نه نزد هیچ ملت و فرهنگ دیگری تحقق یافته است. در نتیجه، چون دازاین وجودا متعین به مابعدالطبیعه غربی و تاریخ آن است، پس هر انسانی هم نمی تواند باشد. اینکه هایدگر با دازاین در حقیقت، انسان اروپایی را در نظر دارد، مهم ترین نتیجه ای است که پژوهش حاضر می گیرد.کلید واژگان: هایدگر, مابعدالطبیعه, دازاین, دازاین امروز ما, پرسش از انسان, انسان امروز اروپایی}According to the common sense, Dazein is the Heidegger's philosophical title on the general concept of man; i.e. man in the true sense. But a closer examination of Heidegger's works in the near future of existence and time shows that he in fact considers a particular type of human being. Thus, Heidegger attempts in various ways to clarify Determinations and existences of Dasein. One of his ways is to examine the distinction that Dasein takes from metaphysics. Dasein has a strong link with metaphysics, which Heidegger explores in detail in his works of those years. He even says that Dazean is the same as metaphysics. Thus, when Dasein is really Dasein that it is in front of metaphysics and its guidance question. On the other hand, Heidegger sees metaphysics as a completely specific and historical phenomenon that has only been realized in the West and not in any other nation or culture. But because the existence of the Dasein is definite to western metaphysics and its history, so Dasein can not be any human.The most important consequence of the current research is that Heidegger, with Dasein, in fact, considers a European man.Keywords: Eidegger, Metaphysics, Dasein, Our Today's Dasein, the Question of man, European modern human}
-
افلاطون و هابز از برجسته ترین فیلسوفان سیاسی هستند هستند که بر ضرورت تشکیل حکومت مقتدر تاکید کرده اند. تفوق حکومت مقتدر و ویژگی های آن در فلسفه سیاسی این دو فیلسوف برخاسته از اوضاع زمانه شان و مبتنی بر مبانی مابعدالطبیعی اندیشه آن ها است. افلاطون حکومت مطلق علمی- اخلاقی را به قصد پایان دادن به هرج و مرج های علمی-اخلاقی، حکومتی مطلوب و عملی شمرده است و هابز حکومت مطلق سیاسی- امنیتی را به انگیزه پایان دادن به نا امنی های سیاسی- امنیتی مطرح کرده است. پرسش اصلی ما در این مقاله این است که: افلاطون و هابز چگونه بر پایه مختصات نظام مابعدالطبیعی شان، حکومت های مقتدر خود را تدوین کرده اند؟مدعای اصلی مقاله این است که نگرش های هابز درباره سرشت انسان تقلیل گرایانه و بدبینانه است و هابز برخلاف افلاطون تلاشی برای ارائه و طرح زندگی مدنی نیکو و بهتر برای انسان نکرده است. این در حالی است که فلسفه افلاطون به دلیل آرمان های تربیتی اش انسان گرایانه تر است و افلاطون حکومتی را ترجیح می دهد که شهروندانش را نه در طراز بهایم و در مرتبه شهوت و غضب، بلکه در مرتبه آدمیت می خواهد. یعنی او انسان را به طراز فضیلت انسانی که همان فعالیت عقلی است ارتقا دهد.کلید واژگان: افلاطون, هابز, مابعدالطبیعه, سیاست, حکومت مقتدر, تربیت, امنیت}Qarbshenasi-ye Bonyadi, Volume:8 Issue: 2, 2017, PP 141 -161Plato and Hobbes are one of the most prominent political philosophers who have put emphasis on the necessity of the construction of the government. The superiority of the authoritative government and its features in their political philosophy arises from the states of their times and is based on the metaphysical foundation of their thoughts. Plato has considered an absolute scientific-ethical government as an ideal and practical government in order to finish the scientific-ethical anarchies. And Hobbes has proposed an absolute secure-political government in order to finish secure-political insecurities. Our main question in the paper is that: how have Plato and Hobbes established the authoritative government on the base of the features of their metaphysical system. The main claim of the paper is that Hobbes's attitudes about the human nature are reductive and pessimistic and Hobbes, unlike Plato, has not tried to present a good civil life for human beings. However Plato's philosophy is more humanistic because of educational ideals. And Plato prefers the government which regards its civilians not in a beast mood and lust and anger rank, but in a humanistic rank. That is to say, he wants to promote the human being to a virtue which is rational activity.Keywords: Plato, Hobbes, Metaphysics, Politics, authoritative government, Education, Security}
-
ارسطو در بیان موضوع مابعدالطبیعه تعابیر متعددی دارد که موجب ابهام در تعیین مقصود نهایی او و شکل گیری دو فهم الهیاتی و هستی شناختی از سرشت مابعدالطبیعه شده است. همبسته با همین مساله، در آثار کلاسیک و نیز پژوهش های ثانوی مکرر اشاره شده است که ابن سینا با طرح تفکیک میان موضوع و مسائل مابعدالطبیعه، موجود بما هو موجود را به عنوان موضوع این علم و خدا و مفارقات را از مسائل آن دانسته و در نتیجه این ابهام را مرتفع نموده است. ولی ارسطو در تعیین موضوع مابعدالطبیعه، وجود را نه مشترک معنوی و نه مشترک لفظی، بلکه از سنخ πρὸς ἓν دانسته است و از سوی دیگر وحدت علم را به وحدت موضوع و شرط موضوع قرار گرفتن یک مفهوم را برای علم اشتراک معنوی دانسته است. این مقاله با تمرکز بر مفهوم تشکیک در فلسفه اسلامی نشان می دهد که چگونه ابن سینا و ملاصدرا، با مشترک معنوی دانستن مفهوم وجود و در عین حال قائل شدن به حقیقتی عینی برای آن، موضوع مابعدالطبیعه را به عنوان حقیقتی نفس الامری در جهان خارج احراز کرده و در نتیجه مابعدالطبیعه را اولا دانشی درجه اول و ثانیا ناظر به تمام مراتب وجود دانسته اند.کلید واژگان: ارسطو, مابعدالطبیعه, ابن سینا, خارجیت وجود, تشکیک}Aristotle has various phrases for the subject matter of metaphysics which leads to ambiguity not only in understanding his ultimate intention but also results in formation of two theological and ontological conceptions of the nature of metaphysics. Correlated to this problem, it has mentioned frequently in classic literature and secondary studies that Avicenna has proposed the being qua being as the subject of this science and God and immaterial substances as the purpose of it and therefore has resolved the ambiguity. But Aristotle in determination of Subject matter of metaphysics has considered being neither univocal nor equivocal, but as the third kind i.e. πρὸς ἓν and also ascribed univocacy as the condition of unity of a science. By focusing on the concept of modulation in Islamic Philosophy, this article shows how Avicenna and Sadra with univocacy of being and accepting externality for it, has proved the subject of metaphysics as an extra-mental unified thing. Hence they have firstly counted metaphysics as a first order knowledge and secondly considered it as a knowledge about all degrees of reality.Keywords: Aristotle, Avicenna, Metaphysics, Externality of Being, Modulation}
-
در این مقاله برای شناخت چیستی تفکر و فلسفه از نظر هایدگر، ابتدا به تمایز میان تفکر و فلسفه اشاره شده است. موضوع فلسفه موجود است و موضوع تفکر، وجود. وجود به خلاف موجود امری پیش نهاده و تصورشده نیست. تفکر، تذکر نسبت به وجود و یادآوری آن است. وجود از سویی از ما می گریزد و از سوی دیگر ما از او غافلیم. غفلت از وجود در فلسفه، آن را دچار انحراف ساخته است. موجود از سویی حجاب وجود و از سوی دیگر نشانه آن است. برای تفکر باید به وجود نزدیک شویم؛ اما این امر چگونه ممکن است؟ تنها دروازه گشوده به سوی وجود، دازاین است. ویژگی ترس آگاهی دازاین، شرط عدمیدن عدم است. هنگامی که عدم بر دازاین ظهور می یابد، هستی می هستد و ما به وجود، تذکر می یابیم. البته وجود حتی در حال غفلت از آن با ما نسبتی دارد. در پرتو نسبتی که وجود با انسان دارد، ذات فلسفه، ماهیت انسان، ذات هنر و ذات تکنیک تقرر می یابند. در پایان مقاله به نقد و بررسی آرای هایدگر می پردازیم.کلید واژگان: هایدگر, فلسفه, مابعدالطبیعه, وجود, عدم, دازاین, موجود}To know the nature of thought and philosophy in Heideggers view, in the present article we have firstly distinguished between thought and philosophy. The subject of philosophy is existent and the subject of thought is existence. Unlike the existent, existence is not something presupposed and imagined. The thought is reminding the existence. Existence escapes from us on the one hand, and we are neglecting it on the other hand. Neglecting existence in the philosophy has misled it. The existent is the veil for the existence on the one hand, and it is the sign for it on the other hand. For thinking, we must approach the existent, but how is it possible? The only way to existence is Dasein. The fear- consciousness characteristic of Dasein is the condition for non-existence. When non-existence dominates Dasein, existence comes in and we become reminded of existence. Of course, existence is related to us even when we neglect it. In the light of the relationship of existence with human being, the essence of philosophy, the nature of the man, the essence of art and the essence of technique are established. At the end of the article, we review and investigate Heideggers views.Keywords: Heidegger, philosophy, metaphysics, existence, non-existence, Dasein, existent}
-
اصحاب لوکیوم (مدرسه علمی فلسفی ارسطو) عنوان مابعدالطبیعه (متافیزیک) را بر مجموعه ای از دست نوشته های ارسطو - که آنها را فلسفه اولی نامیده بود - اطلاق کردند. این عنوان در تاریخ فلسفه پیش از اسلام، تفسیر دوگانه یافت. در تفسیر اول، جنبه تعلیمی و در تفسیر دوم، جنبه رتبی فلسفه اولی در نظر بود. فارابی در مفهوم و غرض از مابعدالطبیعه و شایستگی این عنوان مسائلی را درانداخت و ابن سینا سخن از مشکل بودن یا مفهوم نبودن آن گفت. سوال مطرح شده از حیث تاریخی و معناشناختی این است که آیا بوعلی پس از آشناشدن با کتاب «اغراض مابعدالطبیعه ارسطو» باز هم بر موضع قبلی خود بود یا این اصطلاح را تلقی به قبول کرد. دیگر اینکه در صورت نفی آن چه عنوانی را و به چه دلیل جایگزین آن می دانست و بالاخره دیدگاه او در میان فلاسفه بعد چه وضعیتی پیدا کرد. مقاله در پی پاسخ به این سوالات است و این مباحث را مطرح می کند که موضع ابن سینا در نارسایی مفهوم مابعدالطبیعه برای فلسفه اولی حتی بعد از آشنایی با کتاب «اغراض...» نیز باقی بود. او به همین دلیل الهیات را برای جایگزینی مابعدالطبیعه مطرح کرد؛ زیرا بر این بود که الهیات – بدون نیاز به تاویل- جامع معنی تحقیق در امور عامه و مفارقات است و فیلسوفان و متکلمان مسلمان و مسیحی پس از او، اصطلاح الهیات را در آثار خود به کار برده و جایگزین مابعدالطبیعه کرده اند.کلید واژگان: مابعدالطبیعه, الهیات, علم الهی, تاریخ فلسفه, ابن سینا, حکمت مشرقی}Comparative Theology, Volume:8 Issue: 17, 2017, PP 125 -138The title metaphysics was coined by the proponents of Lucium (the scientific- philosophical school of Aristotle) for a collection of handwritten notes which Aristotle himself called it PROTE PHILOSOPHIA. It has been paraphrased in two different ways; the first has had a learning aspect while the second has had a ranking one. The semantic-historical question is that whether Avicenna was on his previous position after knowing Aims of Aristotle's Metaphysics - Al-Farabi or whether he accepted this term? And if not, what term and why he has chosen instead? And finally, how would have been his point of view among other following philosophers. The answer of the questions in summary is:The Aims of Aristotle's Metaphysics which has been written by Al-Farabi, shows that the meaning or aims of metaphysics has been vague in Bagdad school. The difference between André Nikos, who has coined that term, and Nicolaus of Damascus shows the background of this vagueness until the middle Platonism ,and even shows it until the last period of Aristotle-Lucium school: André Nikos may have been coined the term metaphysics just for learning aspect while Nicolaus of Damascus applied it for the ranking priority of meaning and also the metaphysical terms.
Al-Farabi not only wanted to cast light onto the vagueness but also coined a new term to redirect to metaphysics which its result was the first philosophy division into total knowledge of God and Gods Knowledge which the former refers to general things and the latter refers to Mofariqat. Avicenna, although found his book useful in justifying Aristotles aims, he has not yet found the term metaphysics appropriate to show the content of the first philosophy therefore, he evaluated before physics much better. He, however, accepted Al-Farabis position due to the discussion over both meanings therefore, he came to the word theology with the summing up between Al-Farabi and hi idea. He, then, applied the term instead of metaphysics while he sometimes applied the knowledge of God but he did not consider it as the synonym of theology.
In the history of philosophy, all philosophers, as the follower of Avecina, applied the word theology instead of metaphysics except Bahmanyar who has used the term metaphysics instead in the majority of his work such as Al-TAhsil; the term has been approved even by his strict critics as Shahrestani and Al-GHazali applied it.
The influence of Avecina can be seen in Thomas Aquinas work such as Summa theologiae. He , even,avoid the misunderstanding of the word by dividing it into existentialism, the first philosophy and the knowledge of God in his Averroes age of philosophy; this misunderstanding would be seen in Decart and Wolf as the effective critical philosopher of metaphysics where they discuss about the distinction between metaphysics and theology , or the division of metaphysics into general and specific part. This distinction, however, was the source of misunderstanding of theology as the mere knowledge of God, and still is there in the contemporary philosophical literature .Keywords: Metaphysics, Theology, the knowledge of God, the history of philosophy, Avicenna, eastern philosophy}
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
©2000-2024 magiran.com All Rights Reserved.