جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "popper" در نشریات گروه "فلسفه و کلام"
تکرار جستجوی کلیدواژه «popper» در نشریات گروه «علوم انسانی»-
After offering an overview of some of the main themes of Popper’s political thought, the paper argues that his account faces two problems relating to institutions. The first is that while Popper stresses the ‘rational unity of mankind’, and the potential for any of us to furnish criticisms of public policy, it is not clear what institutional means currently exist for this to enable this to take place. Second, Popper has stressed the conjectural character of even our best theories. However, at any point, some theories will have fared better in the face of criticism than others, and they may give us important information about constraints on our actions. At the same time, as ordinary citizens we may not be in a good position to understand the theories in question, let alone appraise the state of the specialised discussion of them. There is, it is suggested, a case for thinking of ways to institutionally entrench such fallible theories, especially in the current setting in which social media play an important role
Keywords: Popper, open society, fallibilism, Sunstein, presuppositions, objectivity, fatherless society, post-truth, Habermas, public sphere, tradition, Plato, Essentialism, Demography, ‘divine corporation’ -
The reception and influence of Popper’s philosophy of science and his political philosophy in Latin America have depended heavily on the translation of his major works originally published in German and English. Thus, for example, The Logic of Scientific Discovery, which was originally published in 1959, was translated into Spanish in 1962 and into Portuguese only in 1974. Similarly, The Open Society and Its Enemies, originally published in 1945, was translated into Spanish twelve years later in 1957 and into Portuguese in 1974. But apart from a discussion of the impact of the translations of his books, I also want to show that the political situation in some Latin American countries, for example, Chile, Cuba and Peru, has played a very important role in the introduction, reception and influence of Popper’s philosophy of science in general and his social and political thought in particular. Accordingly, the main purpose of this article is to examine the reception of Popper’s ideas in Latin America and give an account of his influence and legacy in some of the Latin American countries such as Argentina, Brazil, Chile, Colombia, Cuba, Mexico, Peru and Uruguay.
Keywords: Popper, reception, influence, Latin America -
This paper argues that it is not reasonable for a critical rationalist to be a religious believer in the Abrahamic tradition. The argument is distinctive, in that it takes seriously the critical rationalist view that we should abandon ‘justificationist’ argument. What this means, is that the structure of argument then becomes a matter of offering theories as resolutions of problems, and then judging how they fare in the face of ongoing critical appraisal. The paper surveys issues in several areas, including God and what is good; homosexuality; mysticism; and messianic ideas. It argues that, unless the believer engages in intellectual retreat (something that is unacceptable for the critical rationalist), the problem-situation facing the believer appears to be so daunting that it would be unreasonable for them to hope that they can overcome it.
Keywords: Popper, Critical Rationalism, religion, fallibility, Theism, objective value, suffering, homosexuality, Mysticism, Eschatology -
The paper offers a distinctive reading of Popper’s work, suggesting that his Logic of Scientific Discovery (LScD) might be re-interpreted in the light of his Open Society. Indeed, Popper can be interpreted as criticising certain aspects of his first book, and as a result improving upon them, in his second. It suggests translating what Popper says about ‘conventions’ into his later vocabulary of ‘social institutions’. Looking back, I believe that Popper never intended the language of conventions and decisions to be read individualistically. I remain unsure whether Popper was himself quite as clear about this as he could have been. My reading makes Popper a pioneer in the sociology of science. Scientific institutions are arenas of political power; but Popper did not discuss the structure and inter-relations of the social institutions of science, or offer a politics of science in the context of his methodology. What is missing from the skeletal sociology of LScD is the politics. We could put it in Popperian terms this way: scientific institutions are both open and closed. They are closed, firmly, to the inexpert, to the non-members; supposedly they are open to the qualified, provided the prerogatives of seniority and leadership are acknowledged. Despite these shortcomings, Popper’s critical and rational approach and his insistence on openness and intellectual honesty are still important today.
Keywords: Popper, open society, Logic of Scientific Discovery, sociology of science, normative methodology, egalitarianism, politics, expertise, Plato, Marx, falsificationism, Democracy, modernism -
The influential physicist Richard Feynman became interested in the relationship between religion and science during a mid-career phase. He proposed that their interface was embroiled in unresolvable difficulties. He felt that science demanded an attitude of uncertainty for its claims, while religion contrarily required certain belief in its core doctrines. Though possessing several non-contradictory dimensions, Feynman felt that the nature of the truth claims of science and religion suffered from insurmountable elemental conflicts. This was by contrast to Karl Popper, the leading critical rationalist of the 20th century, who argued that there could be no tension between science and religion. This paper will argue that the ‘Feynman Problem’ is not as insoluble as it appears. Rather, several solutions exist within critical rationalism. Two will be presented-the first revolves around the conjectural basis of knowledge and is already a well characterised critical rationalist notion. The second is a novel solution based on the separate categorisation of psychological, pragmatic, and epistemological attitudes to religion and science. Karl Popper’s view of religion-science dissimilarity was a minimalist point of departure for critical rationalists, who have developed increasingly sophisticated frameworks for investigating the relationship between faith and reason. Critical rationalism represents an equally inspirational methodology for the pursuit of scientific and religious truth. Though both Feynman and Popper’s views on religion were underdeveloped, they foreshadowed the religion-science frameworks advocated by many late 20th century scientists, especially in the form of New Atheism and Gould’s NOMA theory.
Keywords: Critical Rationalism, Feynman, Popper, science, religion -
Rational discussion guides, but does not compel individual decisions, and the best process of inquiry and decision should vary with a person’s goals and situation. Sir Karl Popper noted that after a result of observation or experiment has been obtained by independent researchers, scientists agree to reject as false theories that are contradicted by accepted facts. Popper, though, wrongly assumed this consensus also applies to acceptance for purposes of research. In reality researchers develop competing theories about which evidence is currently in conflict, and sometimes even refuting the theories in their current form. Further, Popper asserted that only negative arguments should be used in rational inquiry. In reality, productive inquiry involves also positive arguments, even in science. Positive considerations such as which basic theories are justified by the researcher’s preferred metaphysics, or what theories in applied science are justified by existing accepted basic theories, are also used productively
Keywords: Popper, refutation, rationality, inquiry, Bartley, science, Justification -
Fostering critical thinking among senior high school students in Colombia has been an unfulfilled goal. This undesirable situation has multiple causes: “critical thinking” has become a mere slogan and its meaning and scope have not been clearly specified despite being widely used in the different levels of the education system. Furthermore, the strategies designed to teach critical thinking lack creativity, reinforce rote learning and the sheer repetition of logic rules besides misallocating the goal of reasoning and argumentation by focusing only on rhetorical persuasion. Textbooks and core literature in critical thinking suggest that a critical thinker is someone who always has plenty of arguments to defend her beliefs besides being ready to address even destructive criticism. By contrast, critical rationalism emphasizes the importance of a humble approach, acknowledges error, and portrays a critical thinker as someone who is ready to test her most beloved theories against experience and to reject them in the light of the facts that contradict her beliefs and certainties. We consider that a pedagogical approach enriched with fallibilism might be central for a better education and endorse these views with the results of a case study conducted in Manizales, Colombia, which shows that teaching the basics of logic and argumentation by using the central tenets of critical rationalism fosters critical thinking among senior high school studentsKeywords: Critical Rationalism, Critical Thinking, Developing Reasoning Abilities, Popper
-
One may say that The Open Society and Its Enemies (OS) offered in 1945 the first complete elaboration of the general approach proposed by Karl Popper, namely his ‘critical rationalism’, a bold generalization of the fallibilist falsificationism in the domain of the empirical sciences masterly proposed in Logik der Forschung (1934). The political content of The OS has been critically discussed. Nevertheless, not all people insist on the equally important moral dimension of the book, giving it its unity, I submit. Without morality, no critical discussion, no reason, no open society, let us say in a nutshell. I would argue that according to Popper, a strictly Christian morality of love would not be the appropriate emotional companion of critical rationalism, but that the less demanding moral emotion of sympathy or compassion is perhaps necessary to give it its force against violence. I give some support to this line of argument. In my view, Popper proposed a somewhat unarticulated critical rationalist ‘emotivism’ of sorts. The emotion of compassion is necessary for triggering our moral decisions and values, which are the ultimate basis of the choice for a reason against violence.
Keywords: Critical Rationalism, Love, Compassion, Reason, Popper -
عدالت، آزادی و دموکراسی از جمله مهم ترین مقوله هایی هستند که نه تنها در گذشته فیلسوفان سیاسی با آنها سروکار داشته اند، بلکه در تاریخ معاصر غرب نیز مورد مناقشه آنهاست. پوپر و هایک دو متفکر قرن بیستم اند که از منظر «معرفت شناسی»، مفاهیم فوق را به سمت مجادلات جدی در اندیشه سیاسی سوق داده اند. مقاله حاضر سعی دارد با تکیه بر معرفت شناسی پوپر و هایک، دغدغه های فکری این دو متفکر که عمدتا در مقابله با ایدیولوژی توتالیتاریسم نمایان شده است، مورد بررسی مقایسه ای قرار دهد. نتایج حاصل از این پژوهش بیانگر آن است که هایک، به دلیل تکیه بر «نظم خودانگیخته» و «نقد عقل گرایی مدرن» در معرفت شناسی، هر گونه تلاش سازمان یافته و برنامه ریزی شده برای بازسازی عقلانی جامعه را بیهوده می داند. اما پوپر، به سبب تاکید بر «عقل گرایی انتقادی»، «لغزش پذیری» و «ابطال پذیری» در معرفت شناسی، معتقد به اصل «مهندسی اجتماعی تدریجی» است. با وجود این، هر دو متفکر مدافع اندیشه «آزادی»، «جامعه باز» و «دموکراسی» هستند. پژوهش حاضر از نوع توصیفی - تحلیلی با رویکرد مقایسه ای است و جمع آوری داده ها نیز از طریق کتابخانه ای و استفاده از منابع معتبر صورت گرفته است.کلید واژگان: آزادی, نظم خودانگیخته, مهندسی اجتماعی, هایک, پوپرJustice, freedom and, democracy are among the most important issues that political philosophers have dealt with not only in the past, but also in the contemporary history of the West. Based on the epistemology of Popper and Hayek, the present article tries to compare the intellectual concerns of these two thinkers, which are mainly manifested in opposition to the ideology of totalitarianism. The results of this study indicate that Hayek, due to his reliance on "spontaneous order" and "critique of modern rationalism" in epistemology, considers any organized and planned effort to rationally reconstruct society to be futile. But Popper believes in the principle of "gradual social engineering" because of his emphasis on "critical rationalism," "slipperiness," and "refutability" in epistemology. Nevertheless, both advocate the idea of "freedom," "open society," and "democracy." The present research is a descriptive-analytical type with a comparative approach and data collection has been done through libraries and using available valid sources.Keywords: Freedom, Catallaxy, Social Engineering, Hayek, Popper
-
نشریه پژوهش های فلسفی، پیاپی 40 (پاییز 1401)، صص 208 -224ویتگنشتاین متاخر هر نوع شناختی را در قالب بازی های زبانی معرفی می کند که بر شکل های زندگی مبتنی اند. از جمله لوازم دیدگاه او در دوره متاخر تاملات فلسفی اش، یکی نیز این است که بازی های زبانی خاص به اعتبار ارتباط وثیق با اشکال زندگی خاصی که در درون آن ها ظهور یافته اند، نوعی رابطه قیاس ناپذیری با هم دارند. هر فردی صرفا از طریق اشکال زندگی و بازی های زبانی خاص خود می تواند نسبت به جهان شناخت پیدا کند و از آن جا که اشکال زندگی قیاس ناپذیرند درک درستی از شکل زندگی دیگران نخواهد داشت و قادر به نقد و ارزیابی شناخت های آنان نخواهد بود؛ مگر آن که شکل زندگی مالوف خود را ترک کند و شکل زندگی دیگری را که خواهان شناخت آن است درونی کند، یعنی به یکی از اعضای جامعه ای که بر اساس شکل زندگی مورد نظر پدید آمده است، بدل شود. در مقابل، پوپر با در نظر گرفتن واقعیت بیرونی به عنوان معیار عینیت، بر شناخت عینی تاکید دارد و معتقد است که رشد معرفت انسان از طریق نقد و ارزیابی نقادانه شناخت های پیشین و عرضه مستمر گمانه های جدید برای فراچنگ آوردن واقعیت و نقد مستمر آن ها صورت می گیرد. در این مقاله، به دنبال شرح کوتاهی از رویکردهای فلسفی ویتگنشتاین و پوپر (بخش های 1 و 2) و توضیح مختصری در خصوص سویه ضد نسبی گرایانه عقلانیت نقاد (بخش 3)، رویکرد نسبی گرایانه ویتگنشتاین را از منظر عقلانیت نقاد مورد نقد و ارزیابی قرار می دهیم (بخش 4). آخرین بخش نوشتار (بخش 5) به نتیجه گیری کوتاهی از مباحث ارایه شده اختصاص دارد.کلید واژگان: ویتگنشتاین, پوپر, بازی های زبانی, قیاس ناپذیری, نسبی گرایی, عقلانیت نقادThe later Wittgenstein presents all kinds of knowledge in the form of language games based on forms of life. One of the implications of his later views is that certain language games and forms of life are incommensurable. Since each person can know the world only through his/her own form of life and language game, those who subscribe to entirely different language games cannot have a proper understanding of the forms of life of others. They are not able to critique and evaluate their knowledge of reality unless they abandon their own customary forms of life and internalize other forms of life that they want to know about, that is, to become a member of a society based on those different forms of life. In contrast, Popper emphasizes the objective nature of knowledge by considering external reality as a major criterion of objectivity. Popper maintains that the growth of human knowledge takes place through a never-ending process of critical evaluation of previous knowledge claims and a continuous supply of new conjectures for capturing reality and their critical appraisal incessantly. In this article, following a brief description of the philosophical approaches of Wittgenstein and Popper (Sections 1 and 2), and a brief explanation of the anti-relativist attitude of critical rationalism (Section 3), we turn to a critical assessment of Wittgenstein's relativist approach through the prism of Critical Rationalism (Section 4). The last chapter of the article (Section 5) is dedicated to a brief recap of the topics discussed in the earlier sections.Keywords: Wittgenstein, Popper, language games, Incommensurability, relativism, Critical Rationalism
-
عقلانیت انتقادی به عنوان رهیافتی برای شیوه ی سلوک زیستی و مخصوصا روشی در علم با نظر کارل پوپر طرح شد. اما آراء وی در زمینه طرد استقرا و موجه سازی با مخالفت سوزان هاک به عنوان فیلسوف منطق مواجه شده است. در این مقاله به ارزیابی هاک از آراء پوپر با عنوان نگاتیویسم منطقی خواهیم پرداخت و نشان می دهیم که هاک تمام تلاش خود را برای حفظ روش های موجه سازی با تعابیر و انحاء مختلفی، بیشتر زیر سایه ی استقرا، به کار می بندد. هم چنین نشان خواهیم داد که نقدهای هاک به پوپر به سبب تمایل وی به موجه سازی، دچار برخی خلط های روان شناختی و سمانتیکی با مباحث معرفت شناختی است. در پاسخ خواهیم دید که پوپر ارتباط عقلانیت با موجه سازی را نفی می کند و اساسا موجه سازی را ناممکن می داند و مدلی سه مرحله ای شامل طرح مساله، یافتن راه حل های ابداعی برای مساله پیش آمده و حذف برخی از آن ها را پیشنهاد می کند که در آن هیچ نیازی به موجه سازی و حمایت شواهد وجود ندارد. محصول اتخاذ چنین رهیافتی ارایه ی حدس ها و گمانه هایی خلاقانه خواهد بود که در عین پذیرش وجود حقیقتی ایده آل و واقعیتی خارج از ذهنمان، هیچ نسبتی از واقعیت یا صدق را برای فرضیه ها برقرار نمی کنیم و در نتیجه از مشکلات موجه سازی در امان خواهیم بود. به همین جهت همواره آمادگی برای نقادی راه حل های خود را داریم و درباره ی فرضیه ها و نظریه هایمان متواضعانه تر موضع گیری می کنیم.کلید واژگان: پوپر, موجه سازی, سوزان هاک, نگاتیویسم منطقی, ابطال گراییCritical rationalism is an approach to biological behavior, and especially to science, that has been introduced by Karl Popper. But his views on the rejection of induction and justification have met with opposition from Susan Haacke as a philosopher of logic. In this article, we will evaluate Haacke's view of Popper's views as logical negativity, and show that Haacke makes every effort to maintain justification methods in various interpretations and forms, mostly under the shadow of induction. We will also show that Haacke's critique of Popper, due to his tendency to justify, suffers from some psychological and semantic confusion with epistemological issues. In response, we will see that Popper denies the connection between rationality and justification, and essentially considers justification impossible, and proposes a three-step model, including problem-solving, finding innovative solutions to the problem, and eliminating some of which there is no need for justification. And there is no supporting evidence. The product of such an approach would be to present creative conjectures and conjectures that, while accepting the existence of an ideal truth and a reality outside our minds, do not establish any relation of reality or truth to the hypotheses, and as a result We will be safe from the problems of justification. That is why we are always ready to criticize our solutions and take a more modest position on our hypotheses and theories.Keywords: Popper, Justification, Susan Haack, Logical Negativism, Falsificationism
-
از زمان طرح توسط چارلز داروین، نظریه تکامل خوانش های متعددی به خود دیده است. دیدگاه رایج در قرن بیستم مبتنی بر شانس کور و انتخاب طبیعی بود درحالی که در برخی دیدگاه های اخیر موجودات زنده را به عنوان ارگانیسم های فعال و هدایت گر در نظر می گیرند. در این مقاله به تشریح دیدگاه پوپر در برجسته سازی کنشگری هر واحد زیستی، از باکتری تا موجود پیچیده ای چون انسان، پرداخته ایم و نشان می دهیم پوپر چه نقدی به دیدگاه های قدیم داشت و آینده نگرانه، با چه خوانشی از رویکردهای جدید سخن گفته است. از نظر پوپر کنشگری فرایندی مداوم شامل طرح مساله، یافتن راه حل های ابداعی برای مساله پیش آمده و حذف برخی از آن ها است که منجر به پدید آمدن موقعیت های جدید خواهد شد و درنتیجه آن گونه زایی و تنوع زیستی به وجود خواهد آمد. داروینیسم فعال پوپر در تقابل آشکار با آراء رایج زیست شناسان در انفعال موجودات نسبت به انتخاب طبیعی و در توافق با رویکردهای متاخرتر در زیست شناسی است. هرچند سابقه چنین نگاهی در آراء خود داروین در دو بحث انتخاب مصنوعی و انتخاب جنسی نیز قابل ردیابی است اما پوپر آن را برجسته می سازد. در این مقاله تلاش می شود خوانشی عمیق تر از معرفت شناسی پوپر عرضه شود که هم نوا با نوع خوانش او از داروینیسم باشد.کلید واژگان: پوپر, شناخت عینی, داروینیسم فعال, داروینیسم منفعل, معرفت شناسی تکاملیDarwin’s evolutionary theory has taken on a number of readings since its introduction. The common view in the twentieth century was based on blind chance and natural selection. While in some recent views, living organisms are considered as active, not passive ones that remain to be selected. In this article, we will describe Popper as a philosopher, which interested in the theory of evolution. He attributes special importance to the agency of organisms and their activities. We will show how Popper criticized old views and offered new ones. Popper saw agency as an ongoing process that involved arising problems, finding innovative solutions to problems, and eliminating some of them, which will lead to speciation and increase of biodiversity. Popper's active Darwinism is in obvious contrast to the common views of biologists on the inactivity of organisms toward natural selection and in agreement with so-called non-adaptationism. It is shown that the history of such a view can be traced back to Darwin when he spoke on artificial selection and sexual selection. This article attempts to offer a deeper reading of Popper's epistemology that is consistent with his reading of Darwinism.Keywords: Popper, Objective Knowledge, Active Darwinism, Passive Darwinism, Evolutionary Epistemology
-
مباهات جامعه علمی و پرسش از چیستی هدف علم از جمله مباحث قابل تامل در حوزه فلسفه علم بوده است. واتکینز که خلف کارل پوپر از طرفداران عقلانیت علمی است مدعی است که می توان هدف بهینه ای برای علم معرفی نمود که با دسته بندی شرط های کفایت و مطالبات مرتبط با آن قطعیت علم را رها نمود در حالی که هنوز خواهان حقیقت تایید شده هستیم.در این مقاله برآنیم تا ارتقای مطالبه (A) به (A*) وتلفیق (B1) و (B2) به (B1-2) وهمچنین (B3) و (B4) را به (B3-4)در مطالبات واتکینز برای هدف بهینه علم (B*) را گوشزد نموده وچالش های مطرح شده برای هدف بهینه علم وپاسخ واتکینز به آن ها را یادآور شویم واصل عمل انگارانه استقرا در انتخاب نظریه ها از بین نظریه-های رقیب را تبیین نماییم.واتکینز براین باور است که با پیگیری این هدف بهینه برای علم، دانشمندان این آزادی عمل را دارند که بر روی هر موضوع دلخواه کار کنند ولی این هدف علم آن ها را از اتخاذ نظریه هایی که تشخیص می دهند غلط هستند باز می دارد.
کلید واژگان: واتکینز, هدف علم, عقلانیت علمی, شرط های کفایت, پوپرThe question of what is the aim of science has been one of the most thought-provoking topics in the field of philosophy of science. Watkins, a follower of Karl Popper and a proponent of scientific rationality, argues that the optimal aim for science can be identified and the certainty of science can be released by categorizing the conditions of sufficiency and the demands associated with it, while You can still ask for the confirmed truth. The aim of this article is to examine Watkins 'demands for achieving the aim of science, to promote them, to recall the challenges posed by the optimal aim of science and Watkins' response to them, and to explain the pragmatic principle of induction in the selection of theories. It is one of the competing theories. Watkins believes that by pursuing the optimal aim for science, scientists have the freedom to do research on any subject, but the optimal aim of science prevents them from adopting erroneous theories
Keywords: Watkins, The Aim of Science, Scientific Rationality, Adequacy Requirements, Popper -
کارل پوپر در نسخه ی آلمانی منطق اکتشاف علمی اشاره می کند که در منطق علم به نوعی که وی آن را مطرح کرده است، کاملا ممکن خواهد بود که مفاهیم صدق و کذب به کار گرفته نشوند. اما دیدگاه وی در مورد صدق پس از آشنایی با نظریه ی سمانتیکی صدق تارسکی در 1935 به صورتی بنیادی تغییر کرد به گونه ای که گویی نظریه ی صدق تارسکی، و تفسیر خاصی که از آن ارایه می کرد، در توافق کامل با دیدگاه های او در حوزه های مختلف فلسفه است. اگر چه تفسیر خاص پوپر از نظریه ی صدق تارسکی توسط فیلسوفان دیگر به چالش کشیده شده و مورد نقدهای بسیاری قرار گرفته است اما بیشتر این نقدها، در پی نشان دادن ناسازگاری تفسیر خاص پوپر با نظریه ی سمانتیکی صدق تارسکی بودهاند. در این مقاله نشان داده می شود که حتی به فرض درستی برداشت وی از نظریه ی صدق تارسکی، مفهوم تطابقی، عینی و مطلق صدق چنان که مد نظر پوپر بود با توجه به ایده ی متافیزیکی وی در مورد ساختار واقعیت (واقعیت با بی نهایت یا تعداد نامعینی لایه)، کارآیی خود را از دست خواهد داد یا در بهترین حالت، کارآیی ای حداقلی خواهد داشت و بر خلاف رای پوپر، نقشی محوری در فلسفه ی علم وی بر عهده نخواهد داشت.
کلید واژگان: پوپر, صدق, نظریه ی تطابقی, صدق مطلق, صدق عینی, ساختار واقعیتIn Logik der Forschung, Popper points out that in the logic of science as he has outlined, it would be possible to avoid using the concepts of ‘true’ and ‘false’. But Popper’s point of view on truth changed fundamentally after he became acquainted with Tarski’s semantic theory of truth, and after that he never doubted to introduce science “as the search for truth”. Although, Popper’s specific reading of Tarski’s semantic theory of truth has been criticized by some philosophers, but most of these criticisms are intended to show that Popper’s version of truth can’t be concluded from the genuine Tarski’s theory. In this paper, I will argue that even if we ignore the mentioned criticisms, yet we can show that the correspondence, objective and absolute concept of truth, considering his metaphysical idea about reality (i.e. reality has infinitely or indefinitely many layers), would be inefficient in his philosophy of science, or at best, it’s efficiency will be minimum. So, if the following arguments are successful, the concept of truth will not be able to play an important role in Popper’s philosophy of science.
Keywords: Popper, Truth, Correspondence theory, Objective truth, Absolute truth, Reality -
مفهوم صدق در فلسفه ی علم پوپر از جایگاه ویژه ای برخوردار است و این موقعیت منحصر به فرد، به ویژه وامدار آشنایی وی با آلفرد تارسکی و مفهوم سمانتیکی صدق وی است. برداشت پوپر از مفهوم سمانتیکی صدق تارسکی را که منطبق با نظریه ی تطابقی صدق است حداقل از سه منظر متفاوت می توان نقد کرد. نقد اول، نقد نظریه ی تطابقی صدق است فارغ از این که مدافع آن پوپر یا هر فیلسوف دیگری باشد. موضوع نقد دوم اما، برداشت پوپر از صدق تارسکی است. در این نقد به دو پرسش زیر پرداخته می شود: اول این که آیا خود تارسکی نظریه ی سمانتیکی اش را نظریه ای تطابقی می دانست؟ (یا حداقل می خواست که چنین باشد؟) و دوم این که فارغ از خواست خود تارسکی، آیا پوپر در به کارگیری آن به عنوان نظریه ای تطابقی صدق بر حق بود و نیز این که اساسا می توان چنین برداشتی از نظریه ی سمانتیکی صدق تارسکی ارایه کرد؟ نقد سوم هم نقدی درونی است به این معنا که به این پرسش می پردازد که فارغ از درستی یا نادرستی برداشت پوپر از نظریه ی سمانتیکی صدق تارسکی، چنین برداشتی از صدق با دیگر آموزه های پوپر در حوزه های مختلف اندیشه ی وی (به ویژه دریافت وی از ساختار واقعیت) در توافق هست یا خیر؟ در این گزارش به نقد دوم پرداخته شده است. ابتدا هسته ی اصلی نظریه ی سمانتیکی صدق تارسکی معرفی شده است و در ادامه تفسیر پوپر و دو نقد مطرح شده بر این تفسیر بررسی شده اند.
کلید واژگان: پوپر, صدق, نظریه ی سمانتیکی صدق تارسکی, نظریه ی تطابقی صدق, هربرت کویت, سوزان هاکConcept of truth has a unique importance in Popper’s philosophy of science and this is mainly because of his acquaintance with Tarski and his semantic concept of truth. In Popper’s view, Tarski’s theory is a correspondence theory and this viewpoint has been criticized from different perspectives. For example, some philosophers criticized the correspondence theory of truth, regardless of who its proponent is; and some others mentioned that Popper’s interpretation of Tarski’s theory of truth is not consistent with other parts of Popper’s philosophy. In this paper, I’ll try to answer to the following questions: Did Tarski himself regard his semantic theory as a correspondence one? In spite of Tarski's own view, was Popper right in using Tarski’s theory of truth as a correspondence theory? First, the main core of semantic theory of truth is introduced and is continued by Popper’s interpretation and its two main criticisms by Herbert Keuth and Susan Haack.
Keywords: Truth, Popper, Tarski’s theory of truth, correspondence, Keuth, Haack -
به لحاظ معرفت شناسی، پوپر متعلق به نحله عقل گرایی انتقادی و دریدا به رویکرد ساختارزدایی است. هر دوی این جریان ها بر آن هستند که هر گونه بنیادگرایی فلسفی، اجتماعی، سیاسی، زبانی... را به پرسش بگیرند. آن ها می خواهند بر فراز دوگانه رئالیسم و ایده آلیسم بایستند، اما در این مسیر هر کدام تعریف مختص خود را از ماهیت عقل و قلمرو آن ارائه می دهند. پوپر میان دو وجه ایجابی و سلبی عقل تمایز قائل می شود. وجه ایجابی عقل را بنیادگرایانه می داند که باید کنار گذاشته شود و وجه سلبی و منفی عقل را قوه ای ضروری برای تبیین هر گونه فلسفه علمی می داند. در حالی که دریدا در قالب نقد به لوگوس محوری و متافیزیک حضور غربی، تمامیت ماهیت عقل را به پرسش می گیرد. این مقاله در ادامه رویکرد پوپر و دریدا را در فلسفه علم مورد مقایسه قرار می دهد و در ضمن آن، ماهیت فلسفه علم ساختارزدایانه را تشریح خواهد کرد.کلید واژگان: پوپر, دریدا, عقل منفی, ضد عقل, عقل گرایی انتقادیWisdom and Philosophy, Volume:15 Issue: 1, 2019, PP 117 -140Popper and Derrida are two influential philosophers of different schools of thought in the second half of the twentieth century. In terms of epistemology, Popper belongs to the critical rationalism school and Derrida to the deconstruction approach. Both of them intend to question any philosophical, social, political, and linguistic fundamentalism. They aspire to go beyond the duality of realism and idealism, and to this end, each offers his own definition of reason’s essence/substance and its domain. Popper distinguishes between the affirmative and negative aspects of reason. He counts the affirmative aspect of reason as fundamentalism that must be abandoned and the negative aspect of reason as the faculty necessary to explain any scientific Philosophy. On the other hand, Derrida questions the totality of reason from a critical perspective toward logo-centrism in the Western metaphysics of presence. The article goes on to compare Popper's and Derrida’s approach in the Philosophy of science and explains the essence /substance of Philosophy of deconstructive science.Keywords: Popper, Derrida, negative reason, anti-reason, critical rationalism
-
یکی از نظریه های مهم در فلسفه ی علم، تمایز میان مقام گردآوری و مقام داوری است که هنوز درباره ی ابعاد و لوازم آن بحث و گفتگو می شود. رایشنباخ و پوپر هر یک با هدفی متفاوت در باب این مساله اندیشیده و قلم زده اند. رایشنباخ با طرح این تمایز، می توانست نقدهای وارد بر استقراء را پاسخ گوید. پوپر نیز به منظور حل مساله ی زمینه مندی معرفت به بحث از تمایز گردآوری/داوری پرداخت. از نگاه هر دو فیلسوف، مقام گردآوری را نمی توان منحصر به روش و معیار خاصی نمود و روش مندی صرفا در مقام داوری متعین است، اما هر کدام مولفه ای خاص برای این روش مندی، به خصوص در مفهوم سازی بازسازی عقلانی برشمرده اند. کاربست تمایز گردآوری/داوری از جانب رایشنباخ و پوپر در فلسفه ی علم از چند جهت قابل نقد و تامل است: نخست، تبدیل تمایز گردآوری/داوری از تمایزی بی ضرر، به یک دوگانگی متافیزیکی مطلق، که با ایجاد نسخه پیچی و چارچوب سازی در روند پژوهش علمی، تحرک و پویایی را از محقق می ستاند. دوم، تفکیک مقام گردآوری و داوری برخاسته از نگاهی ساده انگارانه به جریان تولید علم است، لذا این دو مقام را باید درهم تنیده دانست. سوم، نقش آفرینی پیش فرض ها در رد/قبول فرضیه ها در مقام داوری که بیانگر تاثیر مولفه های تاریخی، روان شناختی و جامعه شناختی بر فرآیند شکل گیری علم است. چهارم، هم کنشی ساختار درونی و بیرونی علم به منظور فهم درست جنبه های اصلی و مهم تحولات علمی.
کلید واژگان: مقام گردآوری, مقام داوری, پوپر, رایشنباخ, عینیت, نسبی گراییMetaphysic, Volume:11 Issue: 1, 2019, PP 197 -214One of the major theories in the philosophy of science is the distinction between context of discovery and context of justification, which still is debate on its dimensions and equipment. Reichenbach and Popper each have a different purpose on this issue. Reichenbach, with the design of the distinction, could respond to criticism of induction. Popper also discussed the distinction between discovery/justification in order to solve the problem background of knowledge. From the perspective of both philosophers, the context of discovery cannot uniquely have chosen, and methodology is merely determined by context of justification, but each of them has special components for this methodology, especially in the conceptualization of rational reconstruction. The application of the distinction discovery/justification by Reichenbach and Popper in the philosophy of science, can it can be criticized and reflected in several ways. first the conversion of the distinction discovery/justification from harmless distinction into an absolute metaphysical dichotomy, which is made by making an optometrist and framework in the process of scientific research, mobility and dynamism from the researcher. Second, separation context discovery and justification originated from a simplistic look at the flow of science production, so these two positions should have considered intertwined. Third, the role played by presuppositions in rejecting/accepting hypotheses as an arbitration that reflects the impact of historical, psychological and sociological components on the process of the formation of science. Fourth, the interaction of the internal and external structure of science in order to, properly understand the main aspects of scientific developments.
Keywords: context of discovery, context of justification, Reichenbach, Popper, objectivity, relativism -
توجیه پذیری گزاره های معرفتی یکی از دغدغه های مهم و اصلی فیلسوفان در تاریخ علم بوده است. طرح تمایز میان مقام گردآوری و مقام داوری نیز در راستای پاسخ گویی به این مساله است. هدف این مقاله، گزارش و تحلیل سیر این تمایز در فلسفه ی علم و نقد آن است. مقام گردآوری، ظرف اکتشاف قوانین و نظریه ها و مقام داوری، ظرف موجه ساختن آن نظریه هاست. موافقان تمایز گردآوری/داوری هر یک بنابر رویکرد فلسفی خویش، خوانش هایی ازاین تمایز داشته اند: تعاقب این دو فرآیند از بعد زمانی و منطقی، اخذ مقام گردآوری به عنوان فرآیندی واقعی در علم و مقام داوری به عنوان چارچوبی دستوری برای علم، گردآوری برخوردار از تحلیل تجربی در برابر تحلیل منطقی داوری، داوری متعلق به حیطه ی فلسفه ی علم و گردآوری مختص به حوزه های تاریخ، روان شناسی و جامعه شناسی علم، تفاوت پرسش های ناظر به هر یک از دو مقام، قابلیت تفکیک میان تاریخ درونی و بیرونی علم، گردآوری برخوردار از منظر تاریخی-توصیفی در برابر منظر منطقی-دستوری داوری. اخذ این تمایز در فهم روش علم قابل نقد است که عبارتند از: ابهام این دو فرآیند به لحاظ زمانی و منطقی، دخالت مولفه های منطقی در گردآوری، عدم انحصار تمایز به دو مقام و ضرورت تمایز حداقل سه گانه، دخالت مولفه های غیرعقلانی در داوری، عدم تبیین رشد فراهنجاری علم و تنوع روی آوردها در داوری.
کلید واژگان: مقام گردآوری, مقام داوری, نگرش منطقی-توصیه ای, روش شناسی علم, رایشنباخ, پوپرJustifiability of knowledge statements has always been of the philosophers’ most important and original concerns. The introduction of the distinction between the context of discovery and the context of justification is also an attempt to answer this dilemma. The aim of the Context of discovery is to discover the context of scientific laws and theories, while the context of justification aims at justifying the context of theories. Each proponent of discovery/justification distinction, has, according to his/her philosophical approach, some interpretation of this distinction: temporal and logical Sequence of these two processes, considering the context of discovery as a factual and historical process of science and the context of justification as a normative framework for science, logical analysis of the context of justification vs. the context of discovery with its empirical analysis, belonging of the context of justification to the scope of philosophy of science and the context of discovery being particular to the field of history, psychology and sociology of science, the difference of the questions pointing out to each context, separation of internal and external history of science, normative perspective of discovery vs. factual perspective of justification. Using such a distinction in understanding the method of science can be criticized concerning: uncertainty of both contexts as temporal and logical processes, intervention of logical factors in the context of discovery, the distinction not being limited to the two contexts and the necessity of existing at least a three-fold distinction, the irrational and non-logical factors involved in the context of justification, the Para-normative growth of science and the diversity not being explained in the context of discovery.
Keywords: Context of Discovery, Context of Justification, Normative Attitude, Scientific Methodology, Reichenbach, Popper -
واژه «پیشرفت علم» اولین بار در قرن 19 توسط ویلیام وول (William Whewell) مطرح شده است. سوال اصلی این مقاله این است که دیدگاه پوزیتیویستی، دیدگاه «تقرب به واقعیت» و دیدگاه توماس کوهن درباره «پیشرفت علم» چیست؟ و چه نقدهایی بر این دیدگاه ها وارد است؟ و از سوی دیگر اسلام چه نظری درباره پیشرفت علم دارد؟ پوزیتیویست های منطقی برای علم، خصلتی انباشتی قائل بودند سرانجام پیشرفت علم را به اتحاد علوم و تقلیل آن به فیزیک ختم کردند. پوپر اما منطق استقرایی پوزیتیوست ها را بر نمی تابد و طبق منطق قیاسی، روش حدس و ابطال را معرفی می کند. بدین صورت که فرضیات علمی مطرح و نقد می شوند؛ رشد و پیشرفت علم هم در مسیر نیل به واقعیت رخ می دهد. کوهن معتقد است که نظریات قبل و بعد از انقلاب علمی، نظریه های کاملا متفاوتی اند که به طور بنیادی با نظریه متقدم خود تفاوت دارند. این تفاوت آنچنان زیاد است که نمی توان دو پارادایم را با یکدیگر قیاس کرد؛ بنابراین تکیه کردن بر پیشرفت بی مورد است. البته کوهن بعدها این رویکرد خود را اصلاح کرد. از منظر معرفت شناسانه، اسلام حقیقت گرا است و تن به نسبی گرایی یا واقع نمایی نمی دهد. در نگاه اسلامی حرکت مبتنی بر شناخت و تکاملی است؛ لذا با رویکردهای پوپری و کوهنی متفاوت است. اسلام از وجود حقیقت عدول نمی کند اما از سوی دیگر منابع معرفت قایل دسترس مانند حواس را نیز برای تحصیل حقیقت کافی نمی داند.کلید واژگان: پیشرفت علم, پوپر, کوهن, پوزیتیویسم, ابطال گرایی, واقع گرایی علمی, اسلامThe term " Progress of science" belongs to the contemporary era and was first introduced by William Whewell in the 19th century. The main question of this article is that what is the positivist viewpoint, the "Approach to the Truth" and Thomas Kuhn's view of " Progress of Science "? And what are the criticisms of these views? And on the other hand, what is Islam's theory of the progress of Islam? The logical positivists for science have accumulated an accumulation of character, eventually culminating in the Progress of Science to the unity of science and its reduction to physics and its globalization. Popper, however, does not neglect the inductive logic of positivists, and, according to deductive logic, introduces the guessing and annihilation method in explaining the progress of science. As scientific hypotheses are raised and criticized, the growth and development of science occurs both in this context and in the path to truth and reality. Cohen believes that the prior and theories of the scientific revolution are completely different theories that differ fundamentally from their earlier theory. This difference is so great that it is impossible to compare the two theories, so relying on progress. Kuhn later, of course, corrected this approach.
In the religious view, given that truth exists as an environment, it is hierarchical, and the world tries to enter the realm of reality by plotting the theory and moving towards the truthKeywords: Progress of Science, Popper, Kuhn, Positivism, Falsification, Scientific Realism, Islam -
ابطال پذیری پوپرمبنای نظری هوش مصنوعیامروزه ابطال پذیری یکی از معیار های علمی بودن گزاره ها محسوب می شود که کارل پوپر فیلسوف قرن بیستم برای اولین بار آن را در مقابل روش استقراء مطرح ساخت. ابطال پذیری دارای روش و فرآیند خاصی است که براساس آن گزاره ای علمی است که قابل ابطال باشد و نظریات جدید با ابطال نظریات قبلی جایگزین آن ها می شوند. هوش مصنوعی و ماشین های یادگیرنده نیز براساس همان فرآیند ابطال پذیری، اعمال خاص خودش را انجام می دهد، این امر با تشریح راهبردی که در هوش مصنوعی به کار می رود روشن می شود. این نوشتار، ضمن روشن کردن مفاهیم ابطال پذیری و هوش مصنوعی، و همچنین با بررسی چند نمونه کاربردی از ماشین های هوشمند، نشان می دهد که چگونه نظریه ابطال پذیری پوپر مبنای نظری هوش مصنوعی است.کلید واژگان: ابطال پذیری, هوش مصنوعی, ماشین های یادگیرنده, پوپرFalsifiability as the theoretical foundation of Artificial IntelligenceFalsifiability is a criterion for statements for being scientific. This was presented for the first time by Karl Popper - the 20th century philosopher. According to this theory - which is in opposition with the method of induction - a statement is scientific if it can be falsified. New theories will be substituted when the previous theories are falsified. Artificial Intelligence (AI) and learnign machines work in accordance with the falsifiability process. This will become clear by explaining the strategy being implemented in AI. This article, by examining some cases, will show how falsifiability is the theoretical foundation for AI.Keywords: falsifiability, Artificial Intelligence, Learning Machines, Popper
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.