به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « بهکتی » در نشریات گروه « ادیان و عرفان »

تکرار جستجوی کلیدواژه «بهکتی» در نشریات گروه «علوم انسانی»
  • علی فتح الهی، محمد رحمانی

    مفهوم بهکتی یا عشق، چگونگی و کاربرد آن از بن مایه های اصلی مکاتب عرفان هندویی و اسلامی است. منظومه ی «بهگودگیتا» از آثار برجسته مکتب هندویی و مربوط به قبل از میلاد مسیح، و «سوانح العشاق» احمد غزالی (قرن 5 و6 ه.ق) نیز در عرفان اسلامی در زمره نخستین آثار زبان فارسی است که با صراحت از عشق الهی سخن گفته اند. عرفا این بن مایه را حول محور رابطه ی انسان و خدا به کار گرفته اند و هر یک به تناسب تجربیات عرفانی خود و تعالیم مکتب شان ، به تجزیه و تحلیل و تقسیم بندی هایی از این مفهوم پرداخته اند.   این نوشتار با روش تحلیلی-توصیفی به مطالعه مفهوم بهکتی و عشق در این دو اثر عرفانی می پردازد. این مقایسه نشان می دهد که منظومه گیتا روش «بهکتی» یا آیین پرستش عاشقانه را برای نیل به رستگاری و وصال حق بر دیگر راه ها یعنی علم و عمل به عنوان آسان ترین راه، ترجیح می دهد. سوانح العشاق نیز با تکیه بر پیوند ازلی و ابدی روح و عشق و همچنین تقدس، قدیم و حقانی بودن عشق، آن را حقیقتی فراتر از درک عقل و علم تلقی کرده و تنها راه رسیدن به یگانگی با معشوق حقیقی و فنای در ذات حق و نهایتا نیل به بقای جاودانه را فنای در عشق می داند که راه رسیدن به آن نفی «خود» است.

    کلید واژگان: عرفان, عشق الهی, بهکتی, بهگودگیتا, سوانح العشاق}
    Ali Fathollahi, Mohmamad Rahmani

    The concept of Bahakti or Love, quality and usage of it , is the main themes of schools Hindu and islamic mycticism.The Bahagavagita poem is distinguished works of Hindu school(before Christ’s birth) and the Savaneh,e aloshagh of Ahmade ghazali(5th ath 6 th Hijri calendar centuries) is one of the first persian works which explicitly talks about Divine love. The mystics have used this theme about relationship of human and God, and each of them- proportional to mystical experiences and instructions of their school - analized and divided this concept.This writing studies concept of bahakti and love in these two mystical works by analyzing –describing method. This comparison shows that poem of Gita prefers bahakti method or custom of loving worship for reaching salvation and God versus other ways which means knowledge and worship as the easiest way. The Savaneh,e aloshagh also relying on eternal and endless grafting of spirit and love and so holiness and old and rightful of love perfer the love as to the one truth higher of reason and knowladge, and annihilationin the love is way single for union with and to be received of reale sweetheart and annihilationin in the substance of God.

    Keywords: mycticism, Divine love, Bahakti, Bahagavadgita, Savaneh, e aloshagh}
  • مهدیه امین زاده گوهری، ابوالفضل محمودی*
    چیتنیه (1534-1485) از شخصیت های برجسته طریقت بهکتی ویشنویی است. برخی ویشنویی ها او را تجسد کریشنه می شمارند. بهکتی به طریقت عشق و اخلاص گفته می شود و به اعتقاد پیروان این طریقت، تنها با بهکتی می توان به شناخت پروردگار دست پیدا کرد. مراتب عشق از دیدگاه چیتنیه، در پنج دسته شانته رتی، داسیه رتی و ساکهیه رتی و واتسالیه رتی و مدهوریه رتی قرار می گیرد، که به ترتیب عشق آرام و لطیف، عشق خدمتگذارانه، عشق همراه با احترام، عشق پدرانه و مادرانه و عشق نکاحی تفسیر می شوند. در این نوشتار تلاش شده است به این پرسش پاسخ داده شود که ماهیت این عشق چیست و روش رسیدن به والاترین درجات بهکتی از منظر چیتنیه چگونه است؟
    کلید واژگان: چیتنیه, بهکتی, کریشنه, عشق}
    Mahdie Aminzadeh Gohari, Aboulfazl Mahmoudi *
    Chaitanya (1585-1485) is one of the prominent figures of the Vaishnavite Hinduism. Some of the believers consider him the embodiment of Krishna. Bhakti is the path of love and devotion, and according to the followers of this path, only through Bhakti one can achieve the knowledge of God. From Chaitanya's point of view, love is divided into five categories: Shanta Rati (quiet and gentle love), Dasia Rati (love based on service), Sakia Rati (respectful love), Vatsalia Rati (fatherly and motherly love), and Madhuria Rati (marital love).   In this article, an attempt has been made to answer the question of what is the nature of this love and what is the method of reaching the highest degrees of Bhakti from the perspective of Chaitanya?
    Keywords: Chaitanya, Bhakti, Krishna, Love}
  • شمس علی فتحی مرشت، محمدرضا عدلی*
    شیخ نظام الدین اولیاء (د 725 ق/1325م)، از مشایخ چشتیه در هند، و کبیر (قرن 15 م)، شاعر و عارف نامدار هندی، از حیث تاکیدشان بر عشق و مدارا شباهت های فراوانی داشتند. شیخ نظام الدین و خلفایش موجب گسترش سلسله چشتیه و نیز ترویج زبان فارسی و اسلام در شبه قاره هند شدند. آنگونه که از ملفوظات شیخ استنباط می شود او عشق را شرط اصلی قبول هر طاعتی می دانست. به باور او، عشق الهی در قالب عشق به ولایت پیر تجلی می کند و در مقیاس وسیع تر تمام مخلوقات را دربرمی گیرد. کبیر نیز از شاعران و عارفان هند است که به همراه پیروانش در ترویج آیین بهکتی نقش مهمی داشته است. مذهب کبیر به روشنی دانسته نیست، هندوها او را هندو و مسلمانان وی را مسلمان می دانند. کبیر در اشعارش ظواهر دین را به شدت نقد می کند و معتقد است که عشق الهی جوهر دین است. از این رو، بر عبادت عاشقانه (بهکتی) تاکید می کند. او نیز عشق به گورو یا پیر را در تعالی روحانی سالک بسیار موثر می دانست.
    کلید واژگان: شیخ نظام الدین اولیاء, کبیر, بهکتی, عشق, تصوف}
    Shamsali Fathi Meresht, MR Adli *
    Shaikh Nizāmuddin 'Ulyā'(1325 C.E.) was one of the famous Sufis of India and Kabir (1518 C.E.) was one of the Indian mystics, both emphasized love and tolerance as the main element of mystical journey. The activities of Shaikh Nizāmuddin 'Ulyā'and his successorsled to the spread of the Chishtiyya dynasty and the promotion of the Persian language and Islam in the Indian subcontinent. According to Nizāmuddin love is a basic prerequisite for Muslim prayers. Divine love is manifested in the form of love to the pīr (mystical instructor) and in a broader sense it encompasses all creatures. Kabir as one of the famous poets and mystics of India, along with his followers, played an important role in promotion of Bhakti (love) cult in India. It is not clear Kabir was either a Hindu or a Muslim. Both groups try to introduce him as a member of their own cult. However, Kabir himself strongly criticizes the outward aspects or superficiality of both religions. He believes that love is the essence of religion so he emphasizes the Bhakti cult as the best way of praying. He also speaks of the love of guru as a main element in mystical path.
    Keywords: Shaikh Nizamuddin 'Ulyā', Kabir, Bahakti, Love, Sufism}
  • پریا الیاسی
    بهکتی به معنی «ستایش عاشقانه» از اصطلاحات مهم در دو مذهب عمده هندویی (ویشنویی و شیوایی) است. هندشناسان اولیه بهکتی را احساس و عاطفه لجام گسیخته و مهارناپذیری می دانستند که در تقابل با جنانه (معرفت) یا شناخت عقلانی خداوند قرار داشته است، اما علمای هندو هم چون شنکره و رامانوجه هرگز جنانه و بهکتی را منفصل از یکدیگر تصور نکرده اند، بلکه این دو را همواره مکمل یکدیگر دانسته اند. تنها تفاوت دیدگاه آنان نسبت به بهکتی در موضوعی است که بهکتی بر آن حمل میشود؛ در واقع، شنکره معتقد به نیرگونه بهکتی (بهکتی تنزیهی) بود و رامانوجه به سگونه بهکتی (بهکتی تشبیهی) باور داشت.
    کلید واژگان: بهکتی, جنانه, سگونه بهکتی, نیرگونه بهکتی, بهگودگیت}
  • پریا الیاسی
    بهکتی نزد هندوان اصطلاح عامی است به معنی «ستایش عاشقانه» این اصطلاح با توجه به مفهوم گسترده اش، می تواند جزء جدایی ناپذیر هر دینی باشد، اما در سرزمین هند، اصطلاح بهکتی، به طور ویژه، از چند سده پیش از میلاد مسیح به تدریج با مجموعه ای از خدایان، باورها و اعمال دینی خاص ارتباط یافت، تا آنجا که امروزه مهمترین مولفه در مذاهب عمده هندویی به شمار می رود. هندشناسان اولیه همچون آلبرشت وبر و لورینزر دین مسحیت را در شکل گیری مفهوم بهکتی موثر می دانستند و به ریشه های بومی آن توجهی نداشتند، در حالیکه برخی دیگر همچون بهندرکار و رادهاکریشنان به جستجوی بهکتی در متون هندویی پرداختند و آن را مفهومی بومی دانستند. این تاکید بر متون هندویی در مطالعات بعدی نیز دنبال شد تا آنجا که تاثیر عناصر بیگانه را در شکل گیری مفهوم بهکتی به حاشیه راند و نقش این عناصر را به تحولات بعدی بهکتی، به ویژه در سده های میانه، محدود کرد. از این رو، برای یافتن ریشه های بهکتی در سنت هندویی پیش از هر چیز باید به متون هندویی پرداخت.
    کلید واژگان: بهکتی, متون هندویی, مذاهب هندویی, ویشنو, کریشنا, یکتاپرستی}
    Bhakti ("loving devotion") is a general term in Indian culture. Considering its broad meaning this term could be an integral part of every religion; but in India, from a few centuries before Common Era, bhakti gradually has been associated with specific gods, religious beliefs and practices, in as much as today it is the most important component of Indian religions. According to early Indologists, such as Albrecht Weber and Friedrich Lorinser, the formation of bhakti was influenced by Christianity so they paid no heed to its Indian roots. However other scholars such as Bhandarkar and Radhakrishnan traced the roots of bhakti to the Hindu texts and considered it as an indigenous concept. The emphasis on Hindu texts was followed by later scholars in as much as it reduced the foreign influences to the secondary role and limited it to the later development of the concept in the medieval period. So in order to understand the concept of bhakti and to trace its roots, above all, it is necessary to study the Hindu texts.
    Keywords: Bhakti, Hindu Texts, Hindu Sects, Vishnu, Kishna, Monotheism}
  • فتح الله مجتبایی، پریا الیاسی
    شیواپرستی از گرایش های مهم دین هندویی است که پیروان بسیاری را به خود اختصاص می دهد. این گرایش بر پرستش شیوا، خدای کهن که مفاهیم متباینی را در خود دارد ، متمرکز است. شیوا خدایی پیش از آریایی است که در طی گذاری نسبتا طولانی، از تمدن پیش آرایی تا دین هندویی متاخر، جایگاه ویژه ای در دین هندویی به دست آورد. این سیر تحول با توجه به متون مقدس اصلی هندو قابل درک است. افزون بر این، می توان مشاهده کرد که بقایای فرهنگ تمدن باشکوه پیش از آریایی، به ویژه تمدن شهرهای موهنجودارو و هاراپا، که پس از استیلای اقوام هندواروپایی و انقراض تمدن های شهرنشین آن دیار به کلی محو نشده بود و در قشرهای پایین و پست جامعه دینی هند و در میان اقوام بومی دراویدی نژاد آثاری از آن باقی ما نده بود، رفته رفته سر برآورد و بسان مکتب یوگا و شیواپرستی، ارکان مهم دین هندویی امروز را تشکیل داد. شیواپرستی اشکال نظام مند بیشتری در فرقه های شیوایی به خود می گیرد که هر یک با وجود برداشت متفاوت خود، اصول اعتقادی ویژ های دارند.
    کلید واژگان: رودره, شیوا, تمدن دره سند, شکتی, پشوپتی, بهکتی}
    Śaivism, a major sect of Hinduism, enjoys many devotees in India. Śiva, a god with paradoxical attributes, is devotionally worshiped in Śaivism. Śiva is, in fact, a pre-Vedic god which developed in a relatively long period, from pre-Vedic civilization to later Hinduism, and finally became a prominent god of India. This development istraceable in the Hindu scriptures. Besides, the remnants of the glorious pre-Vedic civilization, especially in Mohenjodaro and Harappa, cast some light on the study of this development. Some scholars believe thatpre-Vedic teachings and religious practices survived among the lower classes of the Hindu society and was gradually transmitted to other classes. These pre-Vedic beliefs mingled with the Vedic religion and finally brought forth the Yoga school and Śaivism. Therefore, in later Hinduism, we can see several Śaiva sects with their specific beliefs and practices.
    Keywords: Rudra, Siva, Indus valley civilization, Sakti, Pasupati, Bhakti}
  • ابوالفضل محمودی، سمانه تولیتی
    انسان ها در طول تاریخ همواره به دنبال رسیدن به نجات و سعادت ابدی بوده اند و از آن به تعابیر مختلف یاد کرده اند. هندوان نیز در پی اعتقاد به آموزه تناسخ وکرمه، این هدف را مترادف با مکشا یا نجات از چرخه سمساره و کرمه دانسته اند که روح در این حالت به اتحاد غایی با برهمن می رسد و می تواند سعادت و زندگی جاوید را تجربه کند. در این میان، اندیشمندان مکتب بهکتی با تکیه بر تعالیم بهگودگیتا (یکی از کتب مقدس هندو) ، تفاسیر مختلفی را از راه های رسیدن به مکشا و چگونگی این جایگاه بیان کرده اند. این نوشتار بر آن است تا ضمن معرفی مکشا و انواع گوناگون آن ، مختصری از دیدگاه ها و نظرات شخصیتهای برجسته مکتب بهکتی همچون رامانوجه ، نیمبارکه ، مدهوه ، ولبهه ، کبیر و نانک را ارائه دهد.
    کلید واژگان: سمساره, کرمه, مکشا, بهکتی, جیون موکتی, ویدهه موکتی, رامانوجه}
    A. Mahmoodi, S. Towliati
    Eternal deliverance and salvation has been searched and undergone various expressions by human beings during the different ages of history. In Hinduism, According to doctrine of rebirth and karma, this goal is identical with mokša or liberation from cycle of samsāra and karma; by which spirit can reach ultimate unity with Brahman and experience the eternal life and deliverance. Bhakti thinkers have expressed different interpretations of acquiring mokśa and quality of this station by relying on teachings of the Bhagavadgitā- one of the sacred Hindu books. We intend to introduce mokśa, its various kinds, and opinions of some dominant thinkers of Bhaktī School such as Rāmānuja, Nimbārka, Madhva, Vallabha, Kabīr and Nānak.
    Keywords: samsara, karma, moksa, bhakti, jivanmukti, Ramanuja, Nanak}
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال