به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "compromise" در نشریات گروه "فقه و حقوق"

تکرار جستجوی کلیدواژه «compromise» در نشریات گروه «علوم انسانی»
  • حسن پور لطف الله، مهدی موحدی محب*، خسرو مومنی، احمد مرتاضی

    با عنایت به اینکه قصاص از جمله حقوق الناس است، این پرسش مطرح است که در صورت تعلق قصاص به یکی از اعضای زوج بدن، آیا مصالحه بر تغییر محل قصاص به عضو مشابه، مشروع و موجب سقوط مجازات استحقاقی است؟ مشهور فقیهان، چنین توافقی را باطل دانسته و معتقدند که اگر با تکیه بر این توافق، عضو مشابه قصاص شود، حق قصاص مجنی علیه، همچنان باقی بوده، بلکه دیه ی عضو مشابه جانی هم، درصورت قطع، بر عهده ی مجنی علیه می آید. اما دیدگاه دوم معتقد است که در صورت قصاص توافقی عضو مشابه - فارغ از صحت یا بطلان چنین توافقی- حق قصاص مجنی علیه، ساقط و تبدیل به دیه شده و جانی، ملزم به پرداخت آن خواهد بود. اما مطابق دیدگاه سوم، در صورت توافق، حق قصاص مجنی علیه، بدون تبدیل به دیه، از اساس، ساقط می گردد. نوشتار حاضر، با روش توصیفی تحلیلی، ضمن بررسی انتقادی مبانی فقهی دیدگاه های مورد اشاره و ترجیح مدلل قول به سقوط مجازات استحقاقی در اثر قصاص توافقی عضو مشابه، بر این باور است که می توان چنین توافق و مصالحه ای را از اساس، صحیح و مشروع دانسته و مفاد آن را در هر زمان و موقعیتی لازم الاجرا شمرد. در همین راستا، ضمن مطالعه ی اقوال و ادله ی فقیهان، با ارایه ی ادله ای فراتر از مستنداتی که برای دیدگاه سوم (سقوط مجازات استحقاقی، با قصاص توافقی عضو مشابه) مطرح گردیده، این قول، تقویت شده، ادله ی عدم مشروعیت توافق بر قصاص عضو مشابه نیز مورد مناقشه قرار می گیرد.

    کلید واژگان: مصالحه, دیه, جایگزین, سقوط حق, عضو مشابه, تبدیل قصاص, حق الناس
    Hassan Pourlotfollah, Mahdi Movahedi Moheb *, Khosro Momeni, Ahmad Mortazi

    The main question is whether the agreement to change the organ subjects to qisas to a similar organ is legitimate and causes the right of qisas to be forfeited concerning the original organ? There has not been a comprehensive research research in this regard with an exception of a brief outline of some examples in the codified criminal law and jurisprudence texts. This article attempts to re-examine the issue by presenting new analysis while critically studying the existing views. According to the famous Imami view, this agreement is not permissible and the right of qisas remains with the termination of the agreed organ. Therefore, it is necessary to pay the dues of the similar organs that have been cut off.The reasons of the famous view are as follows: the non-realization of the originality, the irreconcilability of the blood issue, the principle of non-substitution, the non-inclusion of the rule of body integrity, and the inclusion of the obligation of qisas in the original place. Indeed, due to the invalidity of the said agreement, according to the famous view, the left hand exchange (i.e. the fall of revenge from the right hand) has not been realized and on the other hand, the same exchange (left hand) has also been cut off.According to the second view, agreeing to amputate a similar limb instead of the main limb causes the right of qisas to fall and turn it into ransom. In such cases, on the one hand, the victim is entitled to receive diya for his right hand, and on the other, due to the amputation of  criminal's left hand, he is required to pay diya. In fact, agreeing on left-handed qisas instead of right-handed qisas is like forgiving the victim of right-handed qisas in exchange for left-handed qisas. Of course, it should be maintained that victim with left-handed who agreed on qisas has abandoned right-handed qisas, not that he has turned it into diya since if his goal was to receive the diya for his right hand, he could demand it from the criminal, and there was no need for the agreed qisas of the left hand.According to the third point of view, in practice, there is an exchange between the place of qisas and its similar organ, and the similar organ replaces the retaliated organ, which will result in the fall of the victim's right of qisas. The evidence of the third view are the implied amnesty of the agreement, the possibility of a change in the organ's qisas and reference to the rules of harmlessness and exclusion.The present article, with a descriptive and analytical method, while critically examining the jurisprudential foundations of the mentioned viewpoints and giving a reasoned preference to the promise of deserving punishment as a result of the agreed qisas of the similar organ, believes that such agreements and compromises can be based on. He considered it to be correct and legitimate and considered its provisions to be enforceable. In this regard, while studying the sayings and proofs of the jurists, by presenting proofs beyond the documents that have been presented for the third point of view, this opinion has been strengthened, the proofs of the illegitimacy of the agreement on the same organ's reparations are also disputed.The pieces evidence of the selected point of view are as follows:Analyzing the issue based on the aspect of the right of qisasThe basic rule in law is that the authority is in the hands of the right holder, and transferability, revocation, compromise, pardon, and forgiveness are among its accessories. So, first of all, since revenge is a special right of the victim, then it must be possible to judge the legitimacy of such an agreement. Secondly, considering the fact that the tortfeasor, even for free, can waive his right, then as a priority, he will be able to waive his right of qisas by agreeing to the qisas of the similar organ. Thirdly, due to the personal nature of the right to qisas in crimes against the soul, it is not possible to execute qisas without demanding compensation from the victim. Therefore, ruling to invalidate the agreement and re-implementation of qisas is contrary to this Muslim rule.Analyzing the problem in terms of substantive similarityBased on numerous pieces of evidence, there is a balance between the interests and functions of similar organs; which can be cited in order to prove the legitimacy of the aforementioned agreement.Applying the verse of qisas; From the honorable verse "Write down against them, that the soul is in the soul and the eye is in the eye and..." (Ma'idah/45), which explains the law of execution of qisas due to the necessity of similarity, it can be used that the paired body parts that are opposite each other and the ruling of qisas. They are exported, regardless of the right and left, they are considered similar to each other.Habib Sajestani's narration from Imam Baqir (a.s.): "Regarding the rights of Muslims, where a person has a hand, the hand should be placed against the hand..."Homogenization of similar organs in the verse; The chapters on limb amputation are used in the works of jurists, whose view of similar limbs is almost likeness and ruling on punishment of left hand in case of lack of right hand, based on this basis.From the point of view of custom, the organs of the pair are considered similar, and characteristics such as right and left are not considered by custom.Problem analysis based on the philosophy of qisas; The main purpose of the law is to legislate qisas punishment, deterrence, providing security and life of the society and healing the wounded feelings of the victim and the society. It seems that both of the aforementioned goals can be achieved with the agreement of similar organs.Arrange rational purpose for agreement.First: It is possible that rational and valuable effects and benefits will be obtained from the said agreement. Secondly: It is possible that the motive of benevolence is also desired in the qisas of the similar organ.Requirement of No Harm and The Dar'e RulesThe verdict of non- qisas ultimately leads to the qisas of two life organs for one victim. Therefore, referring to the harmless rule, the fall of the right of qisas against the victim is explained.Also, the rule of Dar'e, also includes qisas, and with the qisas of a similar organ, the legitimacy of re-implementation of qisas is questioned, the fall of the right of qisas seems more appropriate.Legal evidencesAlthough the legislature of Iran has not explicitly commented on this matter, according to the articles 347, 361, 363 and 365 of the Islamic Penal Code, conciliation and agreeability of the right of qisas, in each of the stages of prosecution, proceedings and execution, has clearly accepted and considered the right of qisas to fall and the hypothesis of this article is confirmed.

    Keywords: Compromise, Blood money, Alternative, Forfeiture of right, Similar organ, legitimacy, Right of people
  • جواد حبیبی تبار، سید محمد سجادی

    بر اساس نظرات فقها و بر مبنای اصول شیعه، اصل اول در قتل عمد، قصاص است؛ اما شریعت مقدس این حق را به اولیای دم مقتول داده است که بتوانند از حق خود به صورت کامل گذشت نمایند یا گذشت و عفو خود را منوط به مالی کنند. اما گاه شرایطی پیش می آید که اجرای قصاص نفس به دلایلی ممکن نیست و نیز اولیای دم از مصالحه بر امور مالی و یا عفو سرباز می زنند. در این صورت آیا ولی دم می تواند به جای قصاص نفس، مصالحه بر قطع عضوی از اعضای جانی را درخواست نماید؟ این مصالحه از جهتی باعث تشفی خاطر و التیام درد فقدان مقتول برای اولیای دم خواهد شد و از طرفی باعث حفظ نفس انسان می گردد. این مساله مستحدثه، با موافقان و مخالفانی روبرو شده است و بر این اساس دو نظر مطرح گردیده که پس از تبیین و نقد آنها، نظر نهایی در جواز مصالحه قصاص نفس به قطع عضو به روش تحلیل محتوا بر اساس ادله ای از جمله مشروعیت مصالحه، رجحان عفو بر قصاص، ادله وجوب حفظ نفس، و... به اثبات رسیده است تا راهکاری باشد برای برون رفت از مشکلات ناشی از قول به عدم جواز.

    کلید واژگان: قصاص, مصالحه, تبدیل قصاص, حفظ جان, عفو
    Javad Habibitabar, Sayyd Mohammad Sajadi

    According to the opinions of the jurists, and based on the principles of the Shiites, the first principle in premeditated killing is retribution. But Islamic law gave this right to the guardians of the murdered, so that they could fully forgive their right or forgive and make their pardon depend on money. However, sometimes there are cases in which it is not possible to carry out "qisas al-nafs" for certain reasons, and the guardians refuse to give up financial matters or pardon.In this case, is it for the guardians of the murdered to ask for a compromise by cutting off the limb instead of self-retaliation? This reconciliation, on the one hand, will heal the pain of the victim's loss of guardians, and on the other hand, it will save the soul of the perpetrator. This new issue clashed with supporters and opponents, and accordingly two opinions were raised, and after explaining and criticizing them, the final opinion was based on the permissibility of replacing self-punishment for amputation with the content analysis method. On the evidence, including the legality of reconciliation, the preponderance of pardon over retaliation, the evidence of the necessity of self-preservation, etc., is a solution to overcome the problems arising from the promise of impermissibility.

    Keywords: Preserving life, retaliation, compromise, retribution settlement, pardon
  • هاشم فرهادی*، احمد شمس
    تحقق دادرسی عادلانه و تضمین عدالت در دادرسی در بدو امر منوط به شناسایی اصول حاکم بر دادرسی و تطبیق با اصول و قواعد نظام حقوقی ملی و فرا ملی و منطبق نمودن آن با اوضاع و شرایط حاکم درهرمرجع قضایی می باشد.در شورای حل اختلاف به عنوان یک مرجع شبه قضایی با رویکرد تصالحی  و ایجاد سازش، از یک سو رسیدگی در شورا مطابق قوانین و مقررات حاکم، تابع تشریفات و اصول دادرسی نمی باشد و از طرفی رسیدگی قاضی شورا از حیث اصول و قواعد تابع مقررات آیین دادرسی مدنی و کیفری است این موضوع با توجه به عدم حضور و رسیدگی قاضی در جلسه شورا موجب تناقص و تعارض در صدور رای می گردد. زیرصدور رای نتیجه و برآیندی از فرایند رسیدگی می باشد و درعمل  قاضی شورا نقشی اساسی  در آن ایفاء نمی نماید . بنابراین در راستای رعایت قواعد و اصول دادرسی لازم است که موضوعات مطروحه در شورا از بدو ورود از حیث سازشی و ترافعی تفکیک گردد. موضوعات سازشی بدون رعایت تشریفات دادرسی توسط اعضای شورا و موضوعات ترافعی با حضور قاضی شورا در جلسه رسیدگی با رعایت اصول دادرسی و تشریفات حاکم رسیدگی گردد تا بدین نحو در عمل در این مرجع قضایی دادرسی عادلانه محقق شود.
    کلید واژگان: مرجع قضایی, شورای حل اختلاف, دادرسی عادلانه
    Hashem Farhadi *, Ahma Shams
    Achieving a fair trial and ensuring justice in the trial is initially subject to identifying the principles governing the trial and adapting it to the principles and rules of the national and transnational legal system and adapting it to the circumstances prevailing in each judicial authority. As a quasi-judicial authority with a conciliatory approach and compromise, on the one hand, the deliberations of the council in accordance with the laws and regulations are not subject to the procedures and principles of the trial, and on the other hand, the deliberations of the council in terms of principles and rules are subject to the rules of civil and criminal procedure. Due to the absence of the judge in the council meeting, this issue causes inconsistencies and conflicts in the issuance of the verdict. Sub-vote is the result of the review process and in practice the council judge does not play a key role in it. Therefore, in order to comply with the rules and principles of procedure, it is necessary to separate the issues raised in the council in terms of compromise and compensation from the beginning. Compromise issues without observing the court proceedings by the members of the council and dispute issues with the presence of the council judge in the hearing in accordance with the principles of the court and the governing procedures to be considered in order to achieve a fair trial in practice in this judicial authority.Keywords: Judicial Authority, Dispute Resolution Council, Fair Trial
    Keywords: Fair Trial, Dispute Resolution Council, Quasi-Judicial Authority, Compromise, adversarial
  • مهدی دین دار*
    واژه تقیه ازجمله واژگان بسیار مانوس در ادبیات دینی شیعه و از مبانی مهم شناخت سیره معصومان علیهم السلام است که از ابتدای مواجهه اسلام با دشمنان همواره مورد توجه رهبران الهی آن بوده و هرگاه سختی ها و مشکلات ناشی از این مواجهات در عرصه های فردی و اجتماعی رخ می نمود، تقیه به عنوان راهکاری عقلایی برای پیش بردن اهداف در عین کم کردن دشواری ها مطرح می شد. در عصر حاضر نیز با توجه به تقابلات متعدد جریان مقاومت اسلامی به سردمداری جمهوری اسلامی ایران با استکبار جهانی و سختی های ناشی از این مقاومت، مجددا عنصر تقیه به عنوان راهبردی اساسی مورد بحث و نظر واقع شده است؛ ما در این اثر سعی داریم با پرده برداری از ماهیت حقیقی تقیه و نقد مستندات برخی نگرش های مخالف جریان مقاومت نسبت به این مفهوم راقی، ابتناء نظریه مقاومت بر مبانی اصیل اسلامی و عدم تضاد آن با تقیه را تبیین و رابطه برخی راهبرد های فعلی با تقیه در برابر دشمنان را بیان کنیم.
    کلید واژگان: تقیه, مقاومت اسلامی, جریان مقاومت, سازش, مذاکره, تسلیم, تحریم
    Mehdi Dindar *
    The term of Taqiyyah is so popular in Shia’s religious literature, and is among the major principles to further learn about the infallibles’ Sirah (life and character) which since the advent of Islam and enmities towards it has been the center of attention among divine leaders and whenever hardship and problems resulting from such confrontations at social and individual levels emerge, Taqiyyah would be the best rational solution to advance objectives. In today’s world, with respect to numerous confrontations between Islamic resistance movements and the global arrogance and also due the ensuing problems as a result of this resistance, the element of Taqiyyah is a major strategy. This article aims to – via revealing the true nature of Taqiyyah and judging documents related to views opposing resistance, expound on the accordance of the theory of resistance with major Islamic principles and their non-contradiction with Taqiyyah and explain some current strategies with Taqiayyah in face of enemies.
    Keywords: Taqqiayh, Islamic Resistance, resistance movement, compromise, Negotiation, Sanction
  • میلاد شریفی مقدم*
    در دو دهه اخیر، سیل ورودی پرونده ها به دادگستری ها و محاکم به یکی از معضلات جدی دستگاه قضایی تبدیل شده است، به  نحوی که همین مشکل موجب اطاله دادرسی، کاهش دقت قضات در صدور رای، فرسودگی و خستگی قضات از حجم بالای پرونده و در کل، موجب پایین آمدن بازدهی دستگاه قضایی شده است. همین امر موجب شده که از همان ابتدا دستگاه قضا به  دنبال چاره ای جهت حل این معضل باشد که یکی از این تدابیر جهت کاهش ورودی پرونده ها به محاکم، تشکیل نهاد شوراهای حل اختلاف بوده است. هرچند تشکیل این نهاد امری ضروری و مفید بود اما تمرکز بر روی کاهش ورودی پرونده ها و آمارگرایی مطلق باعث گردید شوراها از فلسفه وجودی خود که اصلاح ذات البین و فصل خصومت از طریق سازش بود، دور شوند. لذا در این پژوهش سعی شده است با روش تحلیلی، به تاثیر آمارگرایی بر عملکرد شوراهای حل اختلاف پرداخته شود. همچنین در این نوشتار، از اطلاعات به  دست آمده از آمار شوراهای حل اختلاف استان مرکزی به  عنوان نمونه آماری استفاده شده است. بررسی ها نشان داده است که افزایش روزافزون پرونده ها در دادگستری حاوی واقعیتی نگران کننده است و می بایست از طریق راهکارهایی بنیادین همچون تقویت اصولی حوزه پیشگیری درصدد رفع آن برآمد.
    کلید واژگان: عملکرد, شورای حل اختلاف, سازش, آمار
    Milad Sharifimoghadam *
    In the last two decades, the influx of cases into the judicatories and courts has become one of the serious problems of the judiciary, so that this problem has caused lengthy proceedings, reduced the accuracy of judges in issuing verdicts, burn out and fatigue of judges because of the high volume of cases. And in general, it has reduced the efficiency of the judiciary. This has led the judiciary to seek a solution to this problem from the very beginning, and one of these measures to reduce the number of cases to the courts was to establish a dispute resolution council. Although the formation of this institution was necessary and useful, the focus on reducing the number of cases and absolute statistics caused the councils to move away from their philosophy of existence, which was to correct the essence of the conflict and the chapter of hostility through compromise. Therefore, in this study, we have tried to deal with the effect of statistics on the performance of dispute resolution councils with an analytical method. Also, in this article, the information obtained from the statistics of the dispute resolution councils of Markazi province has been used as a statistical sample. Studies have shown that the increasing number of cases in the judiciary contains a worrying reality and should be addressed through fundamental solutions such as strengthening the principles of prevention
    Keywords: Function, Dispute Resolution Council, Compromise, statistics
  • زهرا لامع، زهرا مینا*

    خانواده شالوده جامعه انسانی و کانون اصلی رشد و تعالی افراد محسوب می شود و براساس اصل دهم قانون اساسی همه قوانین و مقررات و برنامه ریزی های آن، باید جهت آسان کردن تشکیل خانواده و استواری روابط خانوادگی بر پایه حقوق و اخلاق اسلامی باشد. بااین حال همانند هر نهاد دیگری ممکن است اختلافاتی در آن به وجود آید. در این موارد باید تا حد امکان کوشید تا اختلافات به نحوی حل وفصل شود که به جایگاه ارزشمند خانواده لطمه ای وارد نشود. در قوانین ما که برگرفته از فقه امامیه است، ظرفیت هایی وجود دارد که دو طرف دعوا می توانند برای حل وفصل اختلافات خود به جای مراجعه به دادگاه از آنها استفاده کنند. لازم به ذکر است عدالت ترمیمی نیز به عنوان پارادایم حل وفصل مسالمت آمیز اختلافات سعی دارد با درگیرکردن طرفین یک اختلاف در مسیر حل آن و ایجاد فضای گفت وگو و جبران خسارات، مسیر معقولی جهت برطرف کردن اختلافات ترسیم کند؛ ازاین رو توجه به این رویکرد در رسیدگی به اختلافات خانوادگی ضرورتی انکارناپذیر است. نگارنده در این پژوهش ضمن تاکید بر ترمیمی شدن رسیدگی به دعاوی خانوادگی به بررسی راهکارهای موثر در حل وفصل دعاوی خانوادگی می ‏پردازد.

    کلید واژگان: حکمیت, دعاوی خانوادگی, سازش, عدالت ترمیمی
    Zahra Lamee, Zahra Mina *

    The family is the infrastructure of human society and the main focal point of the individual's development and uprising. According to the Tenth Principle of the Constitution, all the relevant laws and regulations and plannings ought to be in the direction of simplifying the formation of family and strengthening the familial relationships on the basis of the Islamic Law and Ethics. Nevertheless, like any other institution, there may happen disputes in the family. In such cases, one shall eandeavor as much as possible to settle the disputes in way to avoid any damage to the valuable position of the family. In our laws which are adopted from the Twelver Shiite Jurisprudence, there exist potentials to which either of the parties to a claim may resort in stead of referring to a Court of Justice. It is noteworthy that the Rehabilitative Justice, as a paradigm for settlement of disputes, tries to engage the parties to a dispute in the process of its settlement and to create an environment of dialogue and compensation in order to lay out a reasonable path to settle the disputes. Therefore, paying attention to this approach for the settlement of fanilial disputes is an undeniable necessity. In this research, having confirmed the rehabilitative adjudication of familial disputes, the writer evaluates the effective solutions for their settlement

    Keywords: arbitration, family disputes, Compromise, restorative justice
  • فریدبقائی نظرلو*

    شیوه های جایگزین یا غیر قضایی حل اختلافات به روش هایی اطلاق می شود که حل و فصل اختلافات در خارج از دادگاه صورت می گیرد. در این شیوه ها که به عدالت خصوصی تعبیر گردیده اختلافات به وسیله شخص ثالثی که به وسیله طرفین انتخاب می شوند و مطابق با روش و آیین رسیدگی مورد توافق طرفین حل و فصل می گردد. روش های حل اختلاف غیر قضایی شامل داوری، سازش و میانجیگری و... و ایجاد نهادهای شبه قضایی‌ و همچنین‌ توجه بیشتر به روش های دیگر حل اختلافات که در قوانین موضوعه نیز‌ پیش‌ بینی‌ شده است، می تواند در زمینه مشکلات دادگستری و جلوگیری از اطاله دادرسی موثر واقع گردد و نتیجتا دادگاه های‌ دادگستری‌ فرصت رسیدگی توام با دقت بیشتر را به بقیه دعاوی خواهند داشت. این روش ها دارای ویژگی های مهم و قابل‌ توجهی مانند قابلیت دسترسی آسان و سریع، رعایت حداقل تشریفات، بدون هزینه یا‌ کم‌ هزینه‌ بودن و حصول به نتیجه سریع هستند. امید است با وضع قوانین لازم و اشاعه فرهنگ استفاده از شیوه های غیر رسمی حل اختلاف بتوان همچون سایر کشورها حل بخش مهمی از دعاوی و اختلافات را به این شیوه ها واگذار نمود و از حجم پرونده ها و تراکم کار در دادگاه ها کاست.

    کلید واژگان: اختلافات مدنی, داوری, سازش, میانجیگری, روش غیر قضایی
    faridbaghaeinazarlu*

    Alternative or non-judicial methods of resolving disputes refer to methods that resolve disputes outside the court. In these methods, which are interpreted as private justice, the disputes are resolved by a third party selected by the parties and in accordance with the procedure and procedure agreed upon by the parties. Non-judicial dispute resolution methods, including arbitration, compromise, mediation, etc., and the establishment of quasi-judicial institutions, as well as more attention to other methods of resolving disputes that have been established in the relevant laws, can be used to address judicial problems and prevent them. Proceedings will be effective, and as a result, the courts of justice will have the opportunity to hear the case more carefully. These methods have important and notable features such as easy and fast accessibility, minimal formalities, no cost or low cost, and fast results. It is hoped that by enacting the necessary laws and spreading the culture of using informal methods of resolving disputes, it will be possible, like other countries, to delegate an important part of litigation and disputes to these methods and reduce the volume of cases and work density in the courts.

    Keywords: Civil Disputes, Arbitration, Compromise, Mediation, Non-Judicial Method
  • مرضیه قربان‫پور، صالح یمرلی*
    تصویب قانون شورای حل اختلاف مصوب 1394 نوآوری های گوناگونی را از حیث صلاحیت و از حیث ساختار و دادرسی به ارمغان آورد. از حیث صلاحیت می توان نوآوری درزمینه اعطای صلاحیت صدور قرار تامین دلیل به قاضی شورا به طور انحصاری، احصایی نمودن جرایم کیفری به جزای نقدی درجه هشت، تعیین نصاب دویست میلیون ریال در دعاوی مالی منقول و سلب صلاحیت شورا در رسیدگی به دعاوی اموال غیرمنقول، شمول دعاوی خانوادگی راجع به جهیزیه، نفقه و مهریه در زمره دعاوی مالی، تعدیل اجاره بها به شرطی که در اصل رابطه استیجاری اختلافی نباشد، منحصر نمودن صلاحیت مستقر در شورای روستا به رسیدگی به دعاوی صلح و سازش را برشمرد. از حیث دادرسی نیز می توان از نوآوری هایی درزمینه هزینه دادرسی، تعیین بهای خواسته بر اساس نرخ واقعی، تعداد اعضای شورای حل اختلاف، قاضی ویژه شورای حل اختلاف و استقرار واحد اجرای احکام در شورا را یاد کرد. با وجود نوآوری های فراوان، این قانون همچنان نارسایی هایی درزمینه درک ناصواب مقنن از حل اختلاف میان مجتمع های شورایی در یک حوزه قضایی، اطاله دادرسی به جهت تعیین مهلت سه ماهه حصول سازش، نبود تدبیری مناسب جهت اقدامات مقدماتی در راستای معد نمودن پرونده پیش از صدور رای را به همراه دارد.‏‎‎
    کلید واژگان: شورای حل اختلاف, صلاحیت, دادرسی, سازش, خواسته
    Marzieh Ghorbanpour, Saleh Yamrali *
    Approval of dispute resolution council law at 1394 brings on various innovations in regard to authority and with respect to structure and judgment. In regard to authority the innovation can be counted in the case of granting the authority of issuing the writ for evidence gathering exclusively to the judge of council, computing the criminal offenses to the eighth grade pecuniary penalty, determining the limit of two hundreds million Rials in the movable financial actions and disqualification of council in considering the immovable properties actions, including family disputes about dowry, marriage portion among the financial actions, rent adjustment on the condition that there isn’t any dispute in the principle of rent relationship, restricting the authority settled in the village council in considering the peace and compromise claims. Also, in regard to judgment some innovations can be noted in the case of cost of judgment, determining the value of relief sought on the basis of real rate, the number of members in dispute resolution council, special judge of dispute resolution council and settlement of enforcement of judgments unit in the council too. In spite of frequent innovations, this law has also some inadequacies in the case of not-good understanding of legislator in resolving the dispute among the council complexes in judicial district, prolongation of hearing and judgment to determine a three months deadline of gaining compromise, lack of suitable policy for primary or introductory actions in line of preparing the file or records before issuing the command existence too.
    Keywords: Dispute Settlement Council, Authority, Judgment, compromise, Relief Sought
  • خدیجه صادقی موحد، احمد باقری، سید محمد صدری*، حیدر امیرپور
    عدالت ترمیمی بعنوان نظریه جدید حقوق کیفری در پی جبران خسارات وارده بر بزده دیده، ترمیم رابطه بین بزهکار و بزه دیده، اصلاح و بازپذیری بزهکار و تامین مصالح جامعه محلی متاثر از جرم است. ماهیت فرایند مذکور از یک سو و اقتضای ذاتی محیط خانواده از دیگر سو، ضرورت حاکمیت عدالت ترمیمی بر روابط خانوادگی به جای عدالت انتقامی و سزادهی را امری غیرقابل انکار می نماید. اسلام نیز احکام خود را بر پایه ی ترمیم و اصلاح روابط حاکم بر خانواده قرار داده است و توصیه به تشکیل محکمه خانوادگی، صلح، احسان و عفو و... مبین انطباق آموزه های مذکور با شاخص های فرایند عدالت ترمیمی است و نکته غیرقابل اغماض این است که عمده مبانی و مستندات فقهی مورد استفاده جهت اثبات حجیت و اعتبار فرایند عدالت ترمیمی به طور عام نیز، مربوط به روابط درون خانواده است که قدر متیقن، بایستگی و ضرورت بکارگیری آن را در حیطه خانواده، نمایان می سازد. نتیجه این نگرش می تواند مسائل خانواده را از حوزه حقوق کیفری خارج و قانون گذار را متقاعد سازد که در برخورد با ناهنجاری ها در حوزه خانواده راهکارهای مدنی و مبتنی بر صلح، ترمیم و گذشت را جایگزین کیفر و مجازات و تعزیر سازد.
    کلید واژگان: جبران, خانواده, عدالت ترمیمی, مشارکت, مصالحه
    Khadijeh Sadeghi Movahhed, Ahmad Bagheri, Sayyed Mohammad Sadri *, Heidar Amirpour
    As a new theory in criminal justice, restorative justice pursues the goals of compensating the damages inflicted on the victims, restoring the relationship between the offenders and victims, correction and rehabilitation of offenders, and securing the interests of the local communities affected by crimes. The essence of the mentioned process on the one hand and the intrinsic necessities of family environments on the other altogether make it essential to cover family relationships with restorative justice instead of penal justice. In addition, Islam too has based its precepts on restoration and correction of family relationships. In fact, advising to form familial courts, and to establish peace, kindness, and forgiveness point to the consistence between the mentioned lessons and the indices of restorative justice. And the important point is that the main sources of jurisprudential documents used to prove the credibility of the process of restorative justice in general relate to the relationships within the family, which highlights the necessity of using it within the family. The outcome of adoption of such a perspective can help remove familial issues from the domain of criminal justice, while also convincing the legislators to replace punishment with peace-based and civil solutions in the face of familial anomalies.
    Keywords: Restorative Justice, family, Partnership, Compromise, Compensation
  • محمد منصوری، محمد مهدی الشریف *، سید محمد صادق طباطبایی
    در بین عقود معین، عقد صلح از این ویژگی منحصر به فرد برخوردار است که می تواند نتیجه معاملات دیگر را افاده کند، بدون اینکه احکام اختصاصی آن عقود بر آن حکومت کند. ابهام در معنای صلح از یک سو و امکان جانشینی صلح در مقام سایر عقود، تمییز صلح از عقد معینی که صلح در مقام آن واقع شده را به مسئله ای چالش برانگیز مبدل کرده است. به همین جهت، هدف این مقاله پاسخگویی به این دو سوال است: نخست، حقیقت صلح چیست؟ دوم، معیارهای توصیف عقد به صلح زمانی که در مقام عقود معین واقع می شود کدام است؟ پس از بررسی و تحلیل آراء فقهاء و حقوقدانان در این زمینه می توان دریافت حقیقت صلح به لحاظ ثبوتی چیزی جز تسالم و تراضی نیست. در مقام اثبات هر جا طرفین از عنوان صلح استفاده کنند، به دلیل شمول قلمرو صلح، قرارداد را باید صلح قلمداد کرد.در مواردی نیز که طرفین از عنوان صلح استفاده نکرده اند و در توصیف عقد بین قالب صلح و یکی دیگر از عقود معین تردید باشد، چنانچه عقد مبتنی بر مسامحه بوده یا در مقام حل یک نزاع واقع شده باشد انتخاب جانب صلح ترجیح دارد.
    کلید واژگان: تسالم, توصیف عقد, دلالت سیاقی, ظهور لفظی, عقد صلح, عقود معین
    Mohammad Mansouri*, Mohammad mehdi Alsharif, Mohammad sadegh Tabatabaei
    Among the nominate contracts, the compromise has this unique characteristic that can provide the results of other contracts, without imposing specific rules of those contracts on it. The ambiguity in the meaning of compromise on the one hand and possibility of substituting compromise rather than other contracts on the other hand, make it difficult to distinguish the compromise agreement from a contract that compromise has been placed in its position. Thus the aim of this article is to answer two questions: first what is nature of compromise agreement? second which are the measures of qualification a contract to compromise when the compromise is substituted for the other nominate contracts? Substantively, the nature of compromise is nothing but mutual consent and whenever the parties use the title of compromise, , the contract must be considered as compromise and in the cases which they have not used this title, and the nature of the contract is disputed, , categorizing the contract of compromise is preferable provided that the circumstances reinforce such reading.
    Keywords: Compromise Contract, Nominate Contracts, Qualification of Contract, Compromise, Literal Emergence, Context Implication
  • عبدالله بهمن پوری، محمدحسن حائری، محمد تقی فخلعی
    عقد صلح به عنوان یکی از مهم ترین عقود در فقه و حقوق اسلام جایگاه ویژه ای دارد. جریان خیار شرط در این عقد با توجه به خاصیت پایان بخشی صلح به نزاع حاصل از معاملات، مورد تردید فقی هان امامیه واقع شده است. ایشان با این استدلال که صلح برای رفع نزاع در معاملات تشریع شده و لزوم آن حکمی است، جریان خیار را در عقد صلح ممنوع دانسته اند. این پژوهش با رویکردی تحلیلی به نقد ادله مانعان پرداخته و در پرتو اصولی چون حاکمیت اراده در عقود، از جریان خیار شرط در صلح حمایت می کند.
    کلید واژگان: صلح, خیار شرط, اصل حاکمیت اراده
    Abdullah Bahmanpouri, Muhammad Hasan Haeri, Muhammad Taqi Fakhlaei
    Contract by compromise has a special status as one of the most important contracts in jurisprudence and Islamic law. Given the quality of terminating compromise over the conflict resulting from transactions, the event of option of condition in this contract has been dubious to the Imāmiyya jurisprudents. Arguing that compromise has been legislated for eliminating conflict in transactions and its necessity is preceptive, they have considered option in contract by compromise as prohibited. With an analytical
    approach, this article has critiqued the proofs of those maintaining prohibition and has supported the event of option of condition in compromise in the light of such principles as sovereignty of will in contracts
    Keywords: compromise, option of condition, principle of the sovereignty of will
  • علیرضا عالی پناه، محسن زیار
    بروز اختلاف در روابط تجاری بین المللی امری غیرعادی تلقی نمی شود. ازاین رو باید برای حل وفصل اختلافات، پیش از مراجعه به راه حل هایی که با مشکل روبروست، «روش های جایگزین حل وفصل اختلاف» همچون «سازش» موردتوجه قرار گیرد. در همین راستا «قانون نمونه سازش تجاری بین المللی» در سال 2002 به تصویب «آنسیترال» رسید. از دگر سو، در حقوق ایران نیز، نهادی به نام «سازش» وجود دارد که وظیفه ی حل وفصل اختلاف میان طرفین منازعه را بر عهده دارد. حال سوالی که در این خصوص پدید می آید آن است که: «مقررات مربوط به سازش در حقوق تجارت بین الملل تا چه میزان با مقررات مربوط به سازش در حقوق ایران منطبق است؟» با توجه به آنچه که در این پژوهش به آن پرداخته شد باید گفت که نهاد سازش در حقوق ایران و حقوق تجارت بین الملل تا حدود زیادی باهم منطبق هستند و تنها تفاوت شکلی آن را می توان در لزوم وجود سازشگر در حقوق تجارت بین الملل دانست. روش تحقیق این پژوهش توصیفی-تحلیلی با استفاده از مطالعات کتابخانه ای بوده و از طریق کتاب ها و مقالات در دسترس و مرتبط با موضوع موردتحقیق صورت گرفته است.  
    کلید واژگان: صلح, سازش, حل وفصل, اختلاف, قانون نمونه آنسیترال درباره سازش تجارتی بین المللی مصوب 2002
    AliReza AliPanah, Mohsen Ziar
    The making of differences in international trade relations is not unusual; Therefore, in order to resolve disputes, "alternative dispute resolution methods"(ADRs) such as "Conciliation" should be considered before dealing with solutions that are in difficulty. For this reason, "International Commercial Conciliation Model Law" came into force in 2002 in "UNCITRAL". On the other hand, in Iran's law there is also an institution called "compromise" which is responsible for resolving disputes between the parties to the dispute. The question that arises in this regard is: "To what extent are the rules on Conciliation in international trade law consistent with the provisions on compromise in Iranian law?" Considering what has been discussed in this paper, the compromise institution in Iranian law and international trade law are largely in line with each other; and the only difference in its form can be seen in the need for a conciliator in international trade law. The research method of this research is descriptive-analytical using library studies and has been studied through books and articles available and related to the subject matter.
    Keywords: Compromise, Settlement, Conciliation, Resolution, Disagreement, UNCITRAL Model Law on International Commercial Conciliation2002
  • محمدعلی مهدوی ثابت، مهدی شاکری
    فاکتورینگ به عنوان یکی از قدیمی ترین و رایج ترین شیوه های تامین مالی، در تجارت جهانی امروز از جایگاه ویژه ای برخوردار است. گسترش دایره تجارت بین الملل و در نتیجه آن بروز مسائل این نوع از تجارت، اهمیت فاکتورینگ را بیش تر می کند. مسائلی همچون عدم آشنایی با زبان و مجموعه قوانین کشور طرف قرارداد، تاخیر در وصول کالا و همین طور تاخیر در زمان تادیه ثمن و در نهایت نیاز به تامین منابع مالی گسترده. ریشه فاکتورینگ امروزی به انگلستان و سپس آمریکا بر می گردد. مقاله حاضر نیز به بررسی ماهیت و اقسام و آثار فاکتورینگ در این دو کشور خواهد پرداخت. لذا ابتدا ماهیت فاکتورینگ از حیث پیشینه و اقسام آن در نظام حقوقی آمریکا و انگلستان را مورد بررسی قرار می دهد. سپس ماهیت حقوقی فاکتورینگ و احتمالات مختلفی که در حقوق کامن لا برای آن بر شمرده شده تشریح خواهد شد. اهم قوانین دو کشور مورد بررسی قرار می گیرد و در نهایت آثار فاکتورینگ بر طرفین قرارداد و همچنین بر اشخاص ثالث بر اساس قوانین ملی و کنوانسیونهای یونیدرویت و آنسیترال معلوم میگردد. رویه قضایی را در هر دو نوع با حق رجوع و بدون حق رجوع، یک بیع طلب می داند. در حالی که غالب قضات آمریکایی، فاکتورینگ با حق انگستان فاکتورینگ رجوع را یک قرض همراه با وثیقه می دانند. فاکتورینگ به عنوان یک قرارداد خصوصی تابع اصل آزادی اراده است و تنها قواعد ماهوی داخلی کشورها بر اراداه طرفین توفق دارد. آنسیترال و یونیدرویت نیز با وجود اهمیت خود تنها به وضع قوانین شکلی می پردازند. در اثر فاکتورینگ میان عامل و فروشنده یک رابطه حقوقی برقرار می شود که برای طرفین حاوی تعهدات و حقوقی است که مبنای آن را تراضی طرفین تشکیل می دهد. همچنین فاکتورینگ بر بدهکار نیز اثر گذار است.
    کلید واژگان: تامین مالی, فاکتورینگ, بیع طلب, تراضی, قانون حاکم
    Mohammad Ali Mahdavi Sabet, Mahdi Shakeri
    The expansion of international trade and the emergence of credit purchases have turned supplying financial resources into one of the major concerns in this area. Factoring is a good way to provide financial resources of companies manufacturing and distributing goods. The root of modern factoring dates back to the UK and then USA. This paper also examines the nature and form and kinds of factoring effects in both countries. British judicial of the UK considers factoring in both kinds with recourse and without recourse a sale of request; while the majority of judges of US consider factoring with recourse a debt with a collateral. Factoring as a private contract is subject to the principle of free will and he only domestic substantive rules of countries is agreed on the will of the parties. ANCITERAL and UNIDROIT despite their importance only establish form rules. The factoring effect between the agent and the seller is established a legal relationship is for parties with legal obligations that the basis of it is comprise of parties. The factoring also affects the debtor.
    Keywords: Financing, factoring, sale of request, compromise, Governing law
  • مصطفی جباری *، جلیل امیدی
    در موارد وقوع قتل عمد، برابر نصوص آیات و احادیث و به اجماع فقهای مذاهب مختلف فقهی، ولی دم از حق قصاص قاتل و عفو وی و یا مصالحه بر دیه مقتول یا کمتر و یا بیشتر از آن برخوردار است. این مسئله که آیا طرفین دعوا یعنی ولی دم و قاتل می توانند از قصاص نفس عدول و بر قصاص عضو تراضی کنند، مورد تعرض فقها و تحقیق محققان واقع نشده است. به نظر می رسد باتکیه بر مبانی و دلایلی چون حق بودن قصاص، قابل مصالحه بودن حق، قابلیت تجزیه حق قصاص، مقایسه موضوع با موضوعات مشابه، استحباب عفو، اقتضای قاعده دفع اشد مفسدتین با تحمل اخف آن ها، توصیه ادله شرعی به لزوم تقلیل موارد قتل و قصاص و وجوب حفظ نفس، بتوان قائل به جواز شرعی و قانونی چنین تراضی و مصالحه ای بود و منافع طرفین را با هم جمع نمود. این مقاله بعد از طرح مسئله به تقریر مبانی و دلایل تجویز آن می پردازد.
    کلید واژگان: حق قصاص, قصاص نفس, قصاص عضو, ولی دم, مصالحه, تراضی
    Mostafa Jabbari *, Jalil Omidi
    In case of murder, in accordance to the holy verses, traditions as well as the consensus of jurisprudence scholars, avenger of blood has the right to demand retaliation, pardon of murderer and compromise on blood money. There is no discussion on this question that “can the parties of the claim compromise on limb retaliation instead of soul retaliation?” It seems that relying on the principles and reasons such as the right of retaliation, compromiseability of the right, analyzability of the retaliation, comparability of the similar cases, religious preference, recommendation of shariah sources to reduction of homicide and retaliation as well as the necessity of life preservation, it is possible to say that such compromise is permissible in accordance of Islamic jurisprudence and legal system; and act to the benefits of the both parties. These article first attempts to state the problem and then to discuss its legitimacy reasons.
    Keywords: Right of Retaliation, Soul Retaliation, Limb Retaliation, Pardon of Murderer, Avenger of Blood, Compromise
  • حسن مرادی*
    در عفو جانی توسط مجنی علیه قبل از مرگ، به قربانی جنایت عمدی اجازه داده شده در برهه ی زمانی ایراد جنایت تا مرگ- به خصوص آنگاه که خود را در شرف موت می‏بیند- جانی را از قصاص عضو و نفس عفو کرده یا حتی مصالحه نماید. صحت این اقدام نسبت به حقوق ناشی از جراحاتی که در زمان عفو یا مصالحه محقق و مسلم است مورد تایید فقها و حقوقدانان است، لکن در خصوص آثار پس از عفو جانی، مناقشات و دیدگاه های مختلفی مطرح شده است. لذا در این مقاله، ضمن نقد و بررسی آرای فقهی مربوط به موضوع و تبیین رویکرد اتخاذشده در ماده 365 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392، بر مالکیت ابتدایی مجنی علیه بر حق قصاص خویش و درنتیجه ترتیبی بودن مالکیت ورثه تاکید شده است.
    کلید واژگان: عفو, جانی, مجنی علیه, ولی دم, مصالحه, قصاص, قانون مجازات اسلامی 1392
    Hasan Moradi *
    In the case of forgiving the murdered by the victim of crime, the victim enjoys the right to forgive the murderer or ask for the retaliation, especially when s/he finds herself/himself on the verge of death. There is consensus among the Islamic jurists and lawyers on existence of such right for the victim. However, there are controversies and different approaches on the post-forgiveness consequences. Therefore, in this article, I focused on the initiative right of victim on the right of retaliation, and as a result his/her heirs, along with the analysis of Islamic jurists’ opinions and adopted approach by the Art.365 of Islamic Penal Code (2013) concerning the given issue.
    Keywords: Forgiveness, Murdered, Victim, Avenger of blood, Compromise, retaliation, Islamic Penal Code (2013)
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال