جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "caffeine" در نشریات گروه "تربیت بدنی"
تکرار جستجوی کلیدواژه «caffeine» در نشریات گروه «علوم انسانی»-
Journal of Sport Sciences and Health Research, Volume:16 Issue: 33, Summer and Autumn 2024, PP 279 -293Background
Caffeine is widely recognized as a potent ergogenic aid commonly used to enhance exercise performance and recovery. However, individual responses to caffeine can vary significantly, a variability that might be explained by genetic differences.
AimThis study aimed to investigate the influence of the CYP1A2 rs762551 SNP on the effects of caffeine (CAF) consumption on growth hormone (GH) and testosterone (TS) levels response to resistance exercise (RE) in male athletes.
Materials and MethodsThirty resistance-trained men (mean age 21.72±4.06 years, weight 77.31±14.07 kg, height 179.31±5.08 cm) participated in a randomized, double-blind, placebo-controlled, crossover study. They consumed either CAF (6 mg/kg) or placebo (PL; 6 mg/kg maltodextrin) one hour before performing a RE protocol including three sets with 85% of 1RM and two-minute rest. CYP1A2 genotyping categorized participants as AA homozygous ("fast" metabolizers) or AC heterozygous ("slow" metabolizers). GH and TS levels were measured by ELISA methods.
ResultsRepeated measures ANOVA showed significant differences in GH levels across time (F=10.94, P=0.000), with significant time-group (F=4.3, P=0.019) and time-genotype-group interactions (F=3.83, P=0.024). One-way ANOVA indicated significant differences in GH levels between CAF and PL conditions in AA individuals, but not in AC/CC genotypes. For testosterone, significant effects of time (F=14.88, P=0.000) and time-group interaction (F=3.197, P=0.045) were observed. Post-RE CAF supplementation significantly increased serum GH and TS levels in AA individuals compared to PL. Both CAF and PL groups showed increased serum hormone concentrations post-exercise.
ConclusionIn conclusion, the study demonstrated that caffeine consumption significantly increased serum levels of growth hormone and testosterone in individuals with the AA genotype of the CYP1A2 rs762551 SNP. These findings suggest that genetic variations play a role in the hormonal response to caffeine, which may have implications for exercise performance and recovery strategies.
Keywords: Caffeine, CYP1A2 Rs762551 SNP, Hormonal Response, Resistance Exercise -
هدف
به منظور تعیین استراتژی های تغذیه ای که بتواند تولید انرژی بی هوازی را با بافر یون های هیدروژن و کاهش تجمع لاکتات تسهیل نمایند؛ هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر ترکیبی مکمل های بتاآلانین و کافئین برعملکرد ویژه کاراته، خستگی و لاکتات خون کاراته کاهای پسر نوجوان بود.
روش شناسی:
40 نوجوان کاراته کا با میانگین سنی 05/2±26/15 سال؛ قد: 77/5±43/175 سانتی متر و وزن: 10/4±91/69 کیلوگرم جهت شرکت در مطالعه به روش در دسترس انتخاب و بصورت تصادفی در 4 گروه 10 نفری کنترل (دارونما)، مکمل بتاآلانین، مکمل کافئین و ترکیب بتاآلانین و کافئین جایگزین شدند. کافئین با دوز 500 میلی گرم/ کیلوگرم وزن بدن در یک وعده و بتاآلانین به میزان 200 میلی گرم/کیلوگرم وزن بدن به مدت 5 روز و در دو وعده مصرف گردید. عملکرد ویژه کاراته با استفاده از تست ویژه کاراته KST، ظرفیت بی هوازی با آزمون RAST اندازه گیری شد. هم چنین میزان لاکتات خون آزمودنی ها قبل از مصرف مکمل و قبل و بعد از آزمون KST اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS نسخه 22 و آنالیز واریانس دو طرفه تحلیل شدند.
یافته هانتایج نشان داد که متغیر عملکرد ویژه کاراته در هر سه گروه مکمل نسبت به گروه کنترل بهبود معناداری داشت (p≤0.05). شاخص خستگی در گروه های کافئین و ترکیبی و تغییرات لاکتات فقط در گروه ترکیبی کاهش معنی دار داشت (p≤0.05).
نتیجه گیریبر اساس نتایج تحقیق حاضر مصرف توام مکمل های بتاآلانین و کافئین موجب بهبود معنی دار عملکرد و کاهش معنی دار خستگی و لاکتات خون شد؛ بنابراین استفاده ترکیبی از آن ها در استراتژی های تغذیه ای کاراته کاها توصیه می گردد.
کلید واژگان: کافئین, بتاآلانین, عملکرد, خستگی, لاکتاتAimThe aim of this study was to investigate the combined effect of beta-alanine and caffeine on karate specific performance; fatigue and blood lactate of teenage male karatekas.
Methods40 karate teenagers with an average age of 15.26±2.05 years; Height: 175.43±5.77 cm and weight, 69.91±4.10 kg to participate in the study by the available method selected and in 4 groups of 10 subject, control (placebo), beta-alanine, caffeine and The combination of BA and CA were randomly replaced.Caffeine was consumed at a dose of 500 mg/kg body weight once and beta-alanine at a dose of 200 mg/kg body weight for 5 days in two doses. Karate specific performance was measured by using KST (Karate Specific test), anaerobic capacity was measured by RAST test. Also, the blood lactate level of the subjects was measured before taking the supplement and before and after the KST test. Data were analyzed using SPSS version 22 statistical software and analysis of two-way analysis of variance.
ResultsData analysis showed that the karate specific performance variable had a significant improvement in all three supplement groups compared to the control group (p≤0.05). Fatigue index in the caffeine and combined groups and lactate changes were significantly reduced only in the combined group (p≤0.05).
ConclusionBased on the results of this research, the combined use of beta-alanine and caffeine supplements significantly improved performance and significantly reduced fatigue and blood lactate. Therefore, it is recommended to use a combination of them in the nutritional strategies of karatekas.
Keywords: Caffeine, Beta-Alanine, Performance, Fatigue, Lactate -
زمینه و هدف
خواب مناسب عاملی اساسی در بهبود عملکرد ورزشی است. بر اساس نتایج پژوهش ها خواب نامناسب می تواند به کاهش توان بی هوازی و افزایش خطر بیماری ها منجر شود. همچنین مصرف کافئین به عنوان یکی از مکمل های محبوب ورزشی، می تواند به طور مستقیم یا از طریق تاثیر روی خواب و استراحت به دستگاه ایمنی اثر بگذارد و همچنین سبب تاثیرات مثبت در عملکرد شود. در پژوهش حاضر آثار خواب عادی و منقطع به همراه مکمل یاری حاد کافئین بر برخی شاخص های دستگاه ایمنی و توان بی هوازی مردان ورزشکار بررسی شد.
مواد و روش هااین پژوهش از نوع نیمه تجربی و با روش طرح تصادفی اجرا شد. 14 مرد ورزشکار (سن 32/1±92/22سال، قد 38/4±4/176سانتی متر و وزن 65/9±42/71 کیلوگرم) در این پژوهش شرکت کردند. افراد به صورت تصادفی و مساوی به دو گروه و دو نوبت1. خواب عادی، کافئین/دارونما (NSP/NSC) و 2. خواب منقطع، کافئین/دارونما (ISP/ISC)جایگزینشدند. گروه مکمل (شش میلی گرم کافئین در هر کیلوگرم وزن بدن) و گروه دارونما (آرد نخود) مصرف کردند. به منظور ارزیابی توان بی هوازی چرخ کارسنج مونارک 20 ثانیه ای و در پی آن 20 ثانیه استراحت اعمال شد که بلافاصله با 12 وهله چهارثانیه ای چرخ کارسنج با استراحت های 10 ثانیه ای بود. خون گیری در چهار زمان: هشت بامداد (پایه)، 60 دقیقه پس از مکمل یاری، پنج دقیقه پس از آزمون و 360 دقیقه پس از آزمون، انجام گرفت.
نتایجدر زمان پنج دقیقه پس از آزمون مقادیر نسبت پلاکت به لنفوسیت (PLR)، نسبت نوتروفیل به لنفوسیت (NLR) و التهاب سیستمیک ایمنی (SII) در شرایط خواب عادی و کافئین کاهش معناداری نسبت به شرایط خواب منقطع و دارونما داشت. مقادیر WBC در زمان 360 دقیقه پس از آزمون در شرایط خواب عادی و دارونما نسبت به سایر شرایط افزایش معنادار داشت. همچنین 360 دقیقه پس از آزمون مقادیر NLR و SII در شرایط خواب منقطع و کافئین نسبت به شرایط خواب عادی و کافئین افزایش معناداری نشان داد. مکمل یاری کافئین سبب افزایش معنادار در مقادیر NLR و SII در شرایط خواب منقطع و کافئین نسبت به شرایط خواب عادی و دارونما شد. همچنین مصرف کافئین سبب افزایش معنادار اوج توان در گروه خواب عادی نسبت به سایر شرایط شد (05/0>P).
نتیجه گیرینتایج نشان داد محرومیت از خواب تاثیر منفی بر شاخص های دستگاه ایمنی دارد و مصرف مکمل کافئین پس از محرومیت از خواب موجب بهبود برخی از شاخص های ایمنی می شود و اگرچه تاثیرات ارگوژنیک کافئین در حالت خواب عادی تایید شد، با توجه به عدم تایید افزایش عملکرد بی هوازی در حالت بی خوابی همراه با مکمل یاری کافئین، با این همه درباره اثر مقدار مصرفی مکمل یاری کافئین و تایید اثرگذاری احتمالی آن در مقدار مصرفی دیگر بر عملکرد بی هوازی همچنان به پژوهش های بیشتری نیاز است. بنابراین با توجه به بهبود شاخص های عملکرد ایمنی در شرایط بی خوابی با استفاده از مکمل کافئین، حتی در صورت عدم تقویت عملکرد بی هوازی، و اینکه بی خوابی شبکه پیام رسانی التهاب در بدن را قویا فعال می کند، می توان استفاده از این مکمل را برای ورزشکاران در شرایط بی خوابی و پیش از فعالیت های شدید، توصیه کرد.
کلید واژگان: محرومیت از خواب, کافئین, سیستم ایمنی, چرخ کارسنج مونارکBackground and PurposeAdequate sleep is recognized as a fundamental factor in enhancing athletic performance. Studies have shown that poor sleep can lead to decreased anaerobic power and increased risk of diseases. Additionally, caffeine consumption, as one of the popular sports supplements, can directly or indirectly affect the immune system through its impact on sleep and rest, and also result in positive effects on performance. In the current study, the effects of normal and interrupted sleep combined with acute caffeine supplementation on some immune system indices and anaerobic power in male athletes were examined.
Materials and MethodsThis semi-experimental study was conducted using a randomized design. Fourteen male athletes (mean±SD; age, 22.92±1.32 years; height, 176.4±4.38 cm; weight, 71.42±9.65 kg) participated in this study. Participants were randomly and equally assigned to 2 groups and 2 sessions: 1) normal sleep, caffeine/placebo (NSP/NSC) and 2) Interrupted sleep, caffeine/placebo (ISP/ISC). The supplement group consumed 6 mg of caffeine per kilogram of body weight, while the placebo group consumed chickpea flour. To assess anaerobic power, a Monark cycle ergometer test was applied with 20 seconds of cycling followed by 20 seconds of rest, immediately followed by 12 sets of 4-second cycling with 10-second rests. Blood samples were taken at four time points: 8 AM (baseline), 60 minutes after supplementation, 5 minutes post-test, and 360 minutes post-test.
ResultsFive minutes after the test, platelet to lymphocyte ratio (PLR), neutrophil to lymphocyte ratio (NLR), and systemic immune-inflammation (SII) values showed a significant decrease in normal sleep and caffeine conditions compared to interrupted sleep and placebo conditions. Whith blood cells (WBC) values in normal sleep and placebo conditions demonstrated a significant (p<0.05) increase compared to other conditions at 360 minutes post-test. Additionally, at 360 minutes post-test, NLR and SII values in interrupted sleep and caffeine conditions showed a significant increase compared to normal sleep and caffeine conditions (p<0.05). Caffeine supplementation significantly increased NLR and SII values in interrupted sleep and caffeine conditions compared to normal sleep and placebo conditions (p<0.05). Caffeine consumption led to a significant increase in peak power in the normal sleep group compared to other conditions (p<0.05).
ConclusionThe results indicated that sleep deprivation negatively impacts immune system indicators, and caffeine supplementation after sleep deprivation improves some immune markers. Although the ergogenic effects of caffeine were confirmed under normal sleep conditions, the lack of enhancement in anaerobic performance with caffeine supplementation during sleep deprivation suggests a need for further research on the effects of different dosages of caffeine supplementation on anaerobic performance. Therefore, considering the improvement in immune function markers under sleep deprivation with caffeine supplementation, even without enhancing anaerobic performance, and the fact that sleep deprivation strongly activates the body's inflammatory signaling network, the use of this supplement can be recommended for athletes in conditions of sleep deprivation and before intense activities.
Keywords: Sleep Deprivation, Caffeine, Immune System, Monark Cycle Ergometer -
Caffeine is a psychoactive world widely used substance to improve physical and cognitive athletes’ performance. However, its relative impact during outdoor competitions is not well investigated. The present investigation aimed to assess the impacts of a single moderate dose of caffeine ingestion on physical and cognitive performance following a 1500-m running competition.
MethodsFifteen recreational runners performed two test sessions in a randomized order at 09:00 a.m. after ingesting 5 mg.kg-1 caffeine or a placebo. At each session, participants realized the competition of 1500-m running in a field setting. Before and after the race, they performed the correct detection and reaction-time tasks. Compared to placebo, caffeine ingestion improved 1500-m performance time (1.5%, p < .01), increased correct detections (10.6%, p < .01), and decreased reaction time (6.3%, p < .001) following the race. Caffeine consumption is an effective strategy to enhance athletes’ physical and cognitive performances during such running distances.
Keywords: Caffeine, Endurance exercise, Performance, Physical state, Cognitive function -
نشریه مطالعات کاربردی تندرستی در فیزیولوژی ورزش، سال یازدهم شماره 1 (بهار و تابستان 1403)، صص 304 -315هدفبا توجه به مصرف کافئین بصورت مکمل توسط ورزشکاران و اثرات مضر مصرف طولانی مدت کافئین بر باروری مردان، هدف از مطالعه حاضر تعیین تاثیر تمرین هوازی متوسط توام با کاندیشن مدیوم سلول های سرتولی درآسیب بیضه ناشی از مصرف کافئین در موش های صحرایی نربالغ بود. روش شناسی: بدین منظور 30 سر رتبالغ نژاد ویستار با وزن20±250گرم، سن9 الی10هفته، به طور تصادفی در پنج گروه (شاهد سالم، آسیب دیده با کافئین،کافئین_ورزش،کافئین_کاندیشن مدیای وکافئین_کاندیشن مدیای_ورزش) مورد آزمون واقع شدند. گروه های 2تا 5 به مدت4هفته، کافئین با دوز 200mg/kg بصورت خوراکی و گروه1به همان میزان آب مقطردریافت کردند. پس از 6هفته، کاندیشن مدیای سلول های سرتولی به درون مجاری وابران موش های گروه تیمار تزریق شد. پس از 8هفته از تزریق کاندیشن مدیای و تمرین هوازی متوسط (60دقیقه،1باردرروز و5روزدرهفته) ازتمام موش ها خون گیری شده وبیضه ها و اپیدیدیم جدا گردید. سپس نمونه های خونی درسرعت 3000دور/دقیقه، در دمای 40درجه سلسیوس به مدت 15دقیقه، سانتریفیوژ شدند و سرم محلول بالایی جهت سنجش هورمون تستوسترون با روش رادیوایمینواسی مورد استفاده قرار گرفت. جهت مطالعه هیستوپاتولوژی نمونه های بیضه در فرمالین10درصد تثبیت گردیده، برش هایی به ضخامت 5 میکرون طبق روش تهیه مقاطع بافتی جهت رنگ آمیزی هماتوکسیلین_ائوزین تهیه شد. مقاطع بافتی تهیه شده ازنظر هیستوپاتولوژی مورد بررسی قرار گرفت.یافته هادرگروه تحت تاثیر کافئین، میزان هورمون تستوسترون بطور معنی داری نسبت به گروه شاهدکاهش نشان داد (05/0>p). دردو گروه کافئین_کاندیشن مدیای وگروه کافئین_انجام ورزش، میزان هورمون تستوسترون بطور معنی داری افزایش نشان داد (05/0>p). درگروه کافئین_کاندیشن مدیای_انجام ورزش، میزان هورمون تستوسترون بطورمعنی داری افزایش بیشتری نسبت به دوگروه قبلی نشان دارد)05/0>p). درمشاهدات هیستوپاتولوژی، بافت بیضه درگروه آسیب دیده باکافئین دارای تغییرات شدید در سلول های زایا و توقف اسپرماتوژنز،کاهش لایه های اپیتلیوم ژرمینال،ادم، پرخونی و خونریزی شدیدی درفضای بینابینی، بی نظمی دراپیتلیوم پوشاننده، تغییرضخامت و ایجاد بی نظمی درلایه بازال و بی نظمی، چروکیدگی و از هم گسیختگی ساختار توبول ها، در بسیاری از مجاری اسپرم ساز بود. درگروه کافئین_کاندیشن مدیای_انجام ورزش بهبود قابل توجهی مشاهده شد و ساختار بافتی بیضه ها نسبتا طبیعی و یا نزدیک به طبیعی بود.نتیجه گیریمصرف کاندیشن مدیای سلول های سرتولیانجام هم زمان تمرین هوازی، باعث بهبود شاخص های هورمون تستوسترون و کاهش اثرات مخرب کافئین برهیستوپاتولوژی بیضه موش های صحرایی می شود.کلید واژگان: تمرین هوازی, کافئین, کاندیشن مدیوم, آسیب بیضهBiannual Journal of Applied Health Studies in Sport Physiology, Volume:11 Issue: 1, 2024, PP 304 -315AimConsidering use of caffeinea supplement by athletes and harmful effects of long-term caffeine consumption on male fertility, the aim of this study was determine effect of moderate aerobic exercise combined with Sertoli cell medium conditioning on testicular damage caused by caffeine consumption in adult male rats.MethodsFor this purpose,30male Wistar rats weighing250±20grams, age9-10weeks, were celected in5 groups(healthy control,affected by caffeine,caffeine-exercise,caffeine-medium conditioning and caffeine-conditioning-medium-exercise).Groups2to5for4weeks, caffeine dose200mg/kg orally and group1receivedsame amount of distilled water.After 6weeks, conditioned medium Sertoli cells was injected into efferent ducts mice in treatment group.After 8weeks of media conditioning injection and moderate aerobic training(60minutes,1bar per day¸5days per week),blood was collected from all mice and testes¸ epididymis were isolated.Then the blood samples were centrifuged at speed of3000rpm,at temperature40degrees Celsius for15minutes,and highly soluble serum was used measure testosterone hormone by radioimmunoassay method.In study the histopathology of testis samples fixed in10% formalin,5micron thick sections were prepared according to method of preparing tissue sections for hematoxylin-eosin staining.prepared tissue sections were examined for histopathology.FindingsIn group under influence of caffeine, level of testosterone decreased significantly compared to control group(p<0.05).In both caffeine-media conditioning group and caffeine-exercise group, level of testosterone increased significantly (p<0.05).In caffeine-media conditioning-exercise group, level of testosterone hormone shows significant increase compared to previous2groups(p<0.05).In histopathological observations, testicular tissue in caffeine-damaged group has severe changes in germ cells and stop spermatogenesis,reduction germinal epithelium layers,edema, severe hyperemia and bleeding in interstitial space,irregularity of overlying epithelium,changes in thickness and irregularity in basal layer and irregularity,wrinkling and disintegration of structure of tubules,in many ducts.It was sperm maker. significant improvement was observed in caffeine-media conditioning-exercise group and tissue structure of testicles was relatively normal or close to normal.ConclusionConsuming conditioned media of Sertoli cells and performing aerobic exercise at same time improves testosterone hormone indices and reduces harmful effects of caffeine on testicular histopathology of rats.Keywords: aerobic training, Caffeine, Media conditioning, Rat testis, Sertoli cells
-
هدف
وزنه برداری ورزشی است که قدرت عضلانی در آن نقش مهمی دارد.ورزشکاران برای افزایش قدرت عضلانی خود از کمک های ارگوژنیک استفاده می کنند. از جمله مکمل هایی که باعث بهبود عملکرد قدرتی ورزشکاران می شود، کافیین و آرژنین آلفاکتوگلوتارات است. هدف پژوهش حاضر بررسی اثر مصرف حاد کافیین و آرژنین آلفاکتوگلوتارات برعملکرد وزنه برداران نخبه بود.
روش شناسی:
10 وزنه بردار نخبه در یک طرح متقاطع شرکت کردند که طی چهارمرحله به فاصله یک هفته از هم اجرا شد. آزمودنی ها توسط نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. هفته اول یک ساعت قبل از اجرای حرکات، دارونما 5 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن مصرف نمودند. هفته دوم یک ساعت قبل از تمرین 5 میلی گرم کافیین به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن مصرف کردند. هفته سوم یک ساعت قبل 4 گرم آرژنین آلفاکتوگلوتارات مصرف شد. هفته چهارم یک ساعت قبل مکمل کافیین و آرژنین آلفاکتوگلوتارات مصرف کردند. داده ها با آزمون تحلیل واریانس مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح معنی داری 0.05> P تحلیل شد.
یافته هایافته های پژوهش حاضر نشان داد در مقایسه سه نوع مداخله، مصرف AAKG نسبت به کافیین ((002/0P=)) و ترکیب کافیین و AAKG در حرکت یک ضرب افت معنی داری داشت (01/0P=). در مقایسه سه نوع مداخله، مصرف AAKG نسبت به کافیین (001/0P=) و ترکیب کافیین و AAKG در حرکت دو ضرب افت معنی داری داشت(023/0P=).
نتیجه گیریورزشکاران رشته وزنه برداری می توانند برای بهبود عملکرد خود از مکمل کافیین و آرژنین آلفاکتوگلوتارات استفاده کنند.
کلید واژگان: کافئین, آرژنین آلفاکتوگلوتارات, وزنه برداریAimsWeightlifting is a sport in which muscle strength plays an important role. Athletes use ergogenic aids to increase their muscle strength. Among supplements that improve strength performance of athletes are caffeine & arginine alpha glutarate. aim of present study was to investigate effect of acute caffeine and arginine alpha-actoglutarate consumption on the performance of elite weightlifters.
Methods10 elite weightlifters participated in a crossover design that was implemented in four phases, one week apart. The subjects were selected by purposive sampling. In first week, one hour before performing the exercises, they consumed a placebo of 5 mg per kilogram of body weight. In second week, one hour before training, they consumed 5 mg of caffeine per kilogram of body weight. In third week, 4 grams of arginine alpha actoglutarate was consumed one hour before. In the fourth week, they took caffeine and arginine alpha-actoglutarate supplements one hour before. data were analyzed by repeated analysis variance and Bonferroni's post hoc test at a significance level of P>0.05.
ResultsThe findings of the present study showed that in the comparison of three types of interventions, consumption of AAKG compared to caffeine ((P=0.002)) and the combination of caffeine and AAKG had a significant decrease in movement (P=0.01). In the comparison of three types of intervention, the consumption of AAKG compared to caffeine (P=0.001) and the combination of caffeine and AAKG had a significant decrease in movement two times (P=0.023)
Conclusionweightlifting athletes can use caffeine and arginine alphaglutarate supplements to improve their performance
Keywords: caffeine, arginine alpha factoglutarate, weight lifting -
The effect of caffeine consumption on the time to reach fatigue and oxygen consumption index in active menJournal of New Approaches in Exercise Physiology, Volume:5 Issue: 10, Summer and Autumn 2023, PP 0 -0Background andpurposeCaffeine is a widely used and available physiological stimulant that is effective in sports performance. The purpose of this study was to investigate the effect of caffeine consumption and exercise on fatigue and cardiovascular responses in active men.Materials and methodsThe statistical population of this research was made up of all male students of physical education in the age range of 19 to 27 years with at least three activity sessions per week. 15 of them were selected as subjects and they performed the exercise protocol in two stages (the first stage by eating placebo and the second stage by eating coffee). Subjects consumed 5 mg/kg of coffee in the first session under placebo conditions, and in the second session, subjects consumed 5 mg/kg of coffee one hour before the test. Blood samples were collected before taking placebo or caffeine and after the test.FindingsThe results of the correlated t-test showed that the consumption of caffeine supplements significantly increased the time to reach fatigue and the index of oxygen consumption after exercise. In general, it can be said that active men can use 6 mg/kg of caffeine supplement one hour before sports activity to improve the time to reach fatigue.Keywords: Caffeine, Fatigue, Active Men, Oxygen Consumption Index
-
هدف از انجام پژوهش حاضر، تاثیر مصرف دوزهای مختلف آدامس کافئین بر هورمون های استرسی و عملکرد تیراندازی مردان نظامی بود. آزمودنی های تحقیق حاضر تعداد 10 نفر از فرماندهان مرکز آموزش ولیعصر تبریز با میانگین و انحراف استاندارد سن 78/2±52/31 سال، وزن 91/3±32/75 کیلوگرم، قد 84/4±14/176 سانتی متر بود. میزان هورمون های کورتیزول، آدرنوکورتیکوتروپیک هورمون و اکسی توسین خون هم چنین عملکرد تیراندازی پس از مصرف دوزهای مختلف کافئین اندازه گیری شد. در مراحل اول، دارونما در زمان 15 دقیقه قبل از اجرای تیراندازی داده شد. در مراحل دوم، سوم و چهارم (فاصله زمانی بین هر کدام از مراحل 5 روز) به تمامی آزمودنی ها، آدامس کافئین با دوزهای 150، 200 و 300 میلی گرم در زمان 15 دقیقه قبل از اجرای تیراندازی داده شد. آدامس و دارونما به صورت یک سویه کور به شرکت کنندگان داده شده بود. از آمار توصیفی، آنالیز واریانس با اندازه های تکراری و آزمون تعقیبی توکی جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات استفاده شد. (P≤0.05) نتایج مطالعه حاضر نشان داد مصرف آدامس کافئین در دوزهای 200 و 300 میلی گرم موجب کاهش معنی دار هر سه هورمون استرسی و همچنین افزایش معنی دار عملکرد تیراندازی می شود، با این حال مصرف دوز 150 میلی گرم کافئین تاثیری بر کاهش هورمون های استرسی و عملکرد تیراندازی نداشت. با توجه به این نتایج، می توان به ورزشکاران تیراندازی توصیه کرد تا قبل از تمرینات و مسابقات خود، از آدامس کافئین با دوزهای 200 و 300 میلی گرم استفاده کنند. با این وجود در مورد اظهارنظر در مورد استفاده از دوزهای مختلف کافئین علی الخصوص به شکل آدامس نیاز به بررسی های بیشتری است.
کلید واژگان: آدامس, کافئین, تیراندازی, کورتیزول, استرسThe purpose of this research was to determine the effect of different doses of caffeine chewing gum on stress hormones and shooting performance of military men. The subjects of the present research were 10 commanders of Valiasr Police Training Center in Tabriz with a mean and standard deviation of age of 31.52±2.78 years, weight of 75.32±3.91 kilograms, His height was 176.14 ± 4.84 cm. The levels of cortisol, adrenocorticotropic hormone and oxytocin in the blood as well as shooting performance were measured after consuming different doses of caffeine. In the first phase, the placebo was given 15 minutes before the shooting. In the second, third and fourth stages (the time interval between each stage is 5 days), all the subjects were given caffeine gum with doses of 150, 200 and 300 mg 15 minutes before the shooting. Gum and placebo were given to the participants in a double-blind manner. Descriptive statistics, analysis of variance with repeated measures and Tukey's post hoc test were used to analyze the data(P≤0.05). The results of the present study showed that the consumption of caffeine gum in doses of 200 and 300 grams causes a significant decrease in all three stress hormones and also a significant increase in shooting performance, however, the consumption of a dose of 150 mg of caffeine don’t have an effect on the reduction of stress hormones and Shooting performance. According to these results, shooting athletes can be advised to use caffeine gum with doses of 200 and 300 mg before their training and competitions. However, more studies are needed to comment on the use of different doses of caffeine, especially in the form of chewing gum.
Keywords: Gum, Caffeine, Shooting, Cortisol, Stress -
Background
Caffeine is a supplement that is not yet fully effective in specific football training styles. The purpose of this study was to determine the effect of caffeine consumption on some of the physical fitness and skill factors of young footballers.
Materials and MethodsThe research method is quasi-experimental and the participants of this study were 30 football players aged 16-18 years who were randomly selected and randomly assigned to one of the three groups of caffeine consumption, placebo use and control (30 = n). The variables of lower limb strength, agility, speed, maximum oxygen consumption and pass, shoot and dribble football skills were considered as dependent variables in pre-test and post-test of all participants. Data were classified by descriptive indices of mean and standard deviation and data analysis was performed using repeated measures analysis of variance test using SPSS-23 software at a significance level of P <0.05.
ResultsThe results of statistical test showed that between the average lower limb strength (sig = 0.001), maximum oxygen consumption (sig = 0.001), speed (sig = 0.001) and agility (sig = 0.002) There is a statistically significant difference in the caffeine group with the other two groups from the pre-test to the post-test, but there is no statistically significant difference between the control and placebo groups. The results also showed that there was a statistically significant difference between the mean performance of shot, pass and dribble football in the caffeine group with the other two groups from the pre-test to post-test (sig = 0.001), but between the control and placebo groups. There is no statistically significant difference.
ConclusionBased on the results of the present study, caffeine consumption can have a positive effect on the physical fitness and technical skills of young footballers. Therefore, football coaches are advised to use caffeinated beverages before training to improve their footballers' physical and skill factors.
Keywords: caffeine, footballer, skill performance, physical fitness -
هدفیافته های علمی بسیاری اثرات سودمند کافیین بر عملکرد فیزیولوژیک بدن را تایید می کند و به همین دلیل استفاده از این مکمل توسط مربیان و ورزشکاران رو به افزایش است. اما مصرف کافیین عوارض جانبی را برای ورزشکار به دنبال دارد. هدف ما از این تحقیق بررسی یک راهکار جایگزین، یعنی قرقره کردن دهانشویه کافیین و اثرات آن به روی چابکی، ارتفاع پرش، دقت سرویس و دقت اسپک در مردان والیبالیست است.روش شناسی: بدین منظور، 12 والیبالیست مرد (در رده ی سنی 18 تا 25 سال) انتخاب شدند. در جلسه ی اول 6 نفر دهانشویه کافیین را (قبل از بازی به مدت 20 ثانیه) قرقره کردند و 6 نفر آب و مقداری آرد قرقره کردند. از آن ها تست های سارجنت، تست تی، پرش طول، دقت سرویس، دقت اسپک گرفته شد. جلسه ی بعدی با فاصله ی یک هفته برگزار شد و گروه ها جا به جا شدند.یافته هانتایج نشان داد که قرقره کردن دهانشویه کافیین در تست سارجنت و پرش طول باعث افزایش معنی دار پرش و در تست تی باعث کاهش زمان ورزشکاران شده است(p > 0/05). در تست دقت سرویس و دقت اسپک نیز اثر معنی داری داشت(p > 0/05) .نتیجه گیریبنابراین نتایج نشان داد که دهانشویه کافیین، تاثیر مثبتی بر عملکرد والیبالیست های مرد دارد.کلید واژگان: کافئین, دهانشویه کافئینی, مردان والیبالیستAimsMany scientific studies have provided evidence supporting the positive impact of caffeine on physiological performance, leading to its increasing use by coaches and athletes. However, it is important to acknowledge that caffeine usage can also have adverse effects on athletes. With this in mind, the objective of this research was to explore an alternative solution - the application of caffeine mouth rinsing - and its influence on agility, jump height, service accuracy, and spike accuracy among male volleyball players.MethodsTo accomplish this, a group of 12 male volleyball players, aged between 18 and 25, was selected for the study. In the initial session, the experimental group, consisting of six individuals, applied caffeine mouth rinse (for 20 seconds before the game), while the control group, also comprised of six individuals, utilized water and flour nasal inhalation. The participants underwent Sargent tests, T-tests, long jumps, service accuracy evaluations, and spike accuracy assessments. Following a one-week interval, the next session took place, during which the control group replaced the experimental group.ResultsThe findings indicated that caffeine mouth rinse exhibited a positive impact on explosive power and improved agility (p > 0.05). Furthermore, the results revealed a favorable effect of caffeine mouth rinse on both service accuracy and spike accuracy (p > 0.05).ConclusionBased on these outcomes, it appears that caffeine mouth rinsing holds promise in enhancing the performance of male volleyball players.Keywords: caffeine, caffeinated mouth rinsing, male volleyball players
-
زمینه و هدف
کافیین محرک فیزیولوژیک پر مصرف در سراسر جهان است که ورزشکاران برای افزایش نیرو و تاخیر در خستگی از آن استفاده می نمایند و در حال حاضر به صورت نوشیدنی های انرژی زا و مکمل های غذایی در بازار عرضه می شود. از این رو، مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر خستگی و مصرف مکمل کافیین بر تعادل و برخی از ویژگی های آمادگی جسمانی و مهارتی بازیکنان فوتبال جوان شهرستان سرایان به اجرا درآمد.
روش تحقیق:
برای این منظور، 24 بازیکن فوتبال با دامنه سنی 18 تا 25 سال، سابقه ورزشی حداقل چهار تا پنج سال فعالیت مستمر به صورت هدفمند انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. ابتدا شرکت کنندگان آزمون های تعادل پویا، توان انفجاری (آزمون پرش سارجنت)، چابکی (آزمون ایلی نویز) و آزمون های شوت و پاس مور کریتسین را اجرا نمودند. گروه تجربی کپسول کافیین (6 میلی گرم/کیلوگرم/روز) و گروه کنترل کپسول حاوی نشاسته (شش میلی گرم/کیلوگرم/ روز) دریافت کردند. برای ایجاد خستگی شبیه سازی شده در فوتبال، پروتکل بانگسبو با 42 سیکل دو دقیقه ای انجام شد. پس از اجرای پروتکل خستگی و مشابه پیش آزمون، کلیه آزمون ها تکرار گردید. نتایج با استفاده از آزمون t مستقل و وابسته در سطح معنی داری 05/0≥p استخراج گردید.
یافته ها:
خستگی عضلانی موجب کاهش معنی دار تعادل پویا (001/0=p)، پرش عمودی (001/0=p)، مهارت شوت زنی (001/0=p) و عدم تغییر معنی دار چابکی (39/0=p) و مهارت پاس دادن (11/0=p) گردید؛ در حالی که کافیین اثری بر این تغییرات نداشت.
نتیجه گیریاحتمالا مصرف 6 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن اثرگذار نبوده است و از این رو، به نظر می رسد بازیکنان فوتبال برای بهبود ویژگی های آمادگی جسمانی می توانند از دوز های بالاتر کافیین به جای دوزهای پایین تر آن، برای تاثیرگذاری سود ببرند. برای نتیجه گیری قطعی مطالعات بیشتری ضرورت دارد.
کلید واژگان: خستگی, کافئین, آمادگی جسمانی, مهارت های فوتبالBackground and AimCaffeine is a widely used physiological stimulant worldwide that athletes use to increase strength and delay fatigue, which is currently available in the form of energy drinks and dietary supplements. Therefore, the present study was conducted to investigate the effect of fatigue and caffeine supplementation on balance and some physical and skill fitness characteristics of young football players in Sarayan city.
Materials and MethodsIn this way, 24 football players with an age range of 18 to 25 years, at least four to five years of continuous activity were purposefully selected and randomly divided into experimental and control groups. All participants firstly performed the dynamic balance, explosive power (Sargent jump test), agility (Illinois test), and Moore–Christian shooting & passing performance test. Further, the experimental group received caffeine capsules (six mg/kg/day) and the control group received starch capsules (six mg/kg/day). Moreover, the Bangsbo protocol was performed with 42 of two-minute cycles to create simulated fatigue in football players. After the implementation of the fatigue protocol and similar to the pre-test, all the tests were repeated. The results were extracted using independent and dependent t-test at the significant level of p≤0.05.
ResultsMuscle fatigue significantly decreasing effect on dynamic balance (p=0.001), vertical jump (p=0.001), shooting skill (p=0.001), but no significantly changes were observed on agility (p=0.39) and passing skill (p=0.11), while caffeine had no effect on these changes.
ConclusionConsumption of six mg per kg of body weight caffeine may not have been effective and therefore, it seems that football players can improve their physical fitness characteristics from higher doses of caffeine instead of lower doses to be more effective. Further studies are needed to reach a definitive conclusion.
Keywords: Fatigue, Caffeine, physical fitness, Football skills -
Background
Researchers believe the beneficiary role of some supplements in improving futsal player’s performance, since their performance is disturbed by lactate accumulation.
ObjectivesTherefore, in the present study, the acute effect of high-carbohydrate and high-caffeinated drinks on motor performance (speed and coordination) and cognitive function in futsal players was investigated.
MethodsA quasi-experiment method with pretest-posttest with control group was used. 40 participants were randomly divided into 4 groups: (1) carbohydrate supplementation (N = 10); (2) caffeine supplementation (N = 10); (3) carbohydrate and caffeine supplementation (N = 10); (4) control group (placebo). Two carbohydrate and caffeine sports drinks, one dose each at the rate of 6 mL per kilogram of body weight) and placebo were prescribed to the subjects. Speed was measured by 36-m sprint test and coordination was measured by dribble and shoot test. A modified version of the continuous performance test (CPT) developed by the researcher for use in futsal players was also used to measure cognitive performance.
ResultsCarbohydrate had a significant effect on reaction time (as cognitive performance) and coordination (P ≤ 0.05). Additionally, caffeine was associated with a significant improvement in cognitive performance (P≤0.05), but no significant effect was found on speed and coordination (P≥ 0.05). Moreover, those who had carbohydrate supplement with caffeine had improvement in speed, coordination and cognitive performance (P ≤ 0.05).
ConclusionsTaking a supplement in the form of a combination of carbohydrate and caffeine 5 days before the performance will have a positive result in speed and coordination tests.
Keywords: Cognitive Performance, Futsal Players, Caffeine, High Carbohydrate Drinks -
Background
Researchers believe the beneficiary role of some supplements in improving futsal player’s performance, since their performance is disturbed by lactate accumulation.
ObjectivesTherefore, in the present study, the acute effect of high-carbohydrate and high-caffeinated drinks on motor performance (speed and coordination) and cognitive function in futsal players was investigated.
MethodsA quasi-experiment method with pretest-posttest with control group was used. 40 participants were randomly divided into 4 groups: (1) carbohydrate supplementation (N = 10); (2) caffeine supplementation (N = 10); (3) carbohydrate and caffeine supplementation (N = 10); (4) control group (placebo). Two carbohydrate and caffeine sports drinks, one dose each at the rate of 6 mL per kilogram of body weight) and placebo were prescribed to the subjects. Speed was measured by 36-m sprint test and coordination was measured by dribble and shoot test. A modified version of the continuous performance test (CPT) developed by the researcher for use in futsal players was also used to measure cognitive performance.
ResultsCarbohydrate had a significant effect on reaction time (as cognitive performance) and coordination (P ≤ 0.05). Additionally, caffeine was associated with a significant improvement in cognitive performance (P≤0.05), but no significant effect was found on speed and coordination (P≥ 0.05). Moreover, those who had carbohydrate supplement with caffeine had improvement in speed, coordination and cognitive performance (P ≤ 0.05).
ConclusionsTaking a supplement in the form of a combination of carbohydrate and caffeine 5 days before the performance will have a positive result in speed and coordination tests.
Keywords: Cognitive Performance, Futsal Players, Caffeine, High Carbohydrate Drinks -
هدف
پروتیین هایی نظیر p38αو HSP70 از اهداف بالقوه درمان اختلالات دیابت نوع دو به شمار می روند .هدف از این پژوهش بررسی هشت هفته تمرین تناوبی شدید و مصرف کافیین بر بیان پروتیین p38α و HSP70 در کبد موش های صحرایی دیابتی بود.
روش شناسیدر مطالعه تجربی حاضر، 50 سر موش صحرایی نر سفید نژاد ویستار با دامنه سنی 3-2 ماه به طور تصادفی در 5 گروه 10 سری شامل: کنترل سالم(C)، کنترل دیابتی (D)، دیابتی تمرین کرده (D+T)، دیابتی دریافت کننده کافیین (D+CA) و دیابتی تمرین- کافیین (D+T+CA) تقسیم شدند. برنامه تمرین شامل 8 هفته و هفته ای 5 جلسه (6 تا 12 وهله 2 دقیقه ای با شدت 90- 85% سرعت بیشینه) بود و هر هفته پنج روز 70 mg/kg کافیین محلول با سالین تزریق شد. برای بررسی پروتیین های p38α و HSP70 از روش وسترن بلات استفاده شد. داده ها با استفاده از آنالیز واریانس دوطرفه و در صورت مشاهده تفاوت معنادار آماری از آزمون توکی جهت تعیین اختلاف بین گروهی استفاده شد .
یافتهسطح پروتیین HSP70 در موش های سالم و دیابتی با هم اختلاف معنادار داشت. تمرین تناوبی شدید و مصرف کافیین موجب افزایش معنادار پروتیین HSP70نسبت به گروه مکمل+ دیابتی شد (001/0P=). گروه تمرین+ مکمل اثرگذاری بیشتری در افزایش p38αنسبت به سایر گروه های دیابتی داشت، اما این تفاوت معنادار نبود (96/0P=).
نتیجه گیریتمرینات تناوبی شدید و مصرف کافیین با افزایش بیان HSP70 کبد می تواند نقشی موثری در مقابله با آسیب دیابت داشته باشد. با این حال، تمرینات تناوبی شدید و مصرف کافیین تاثیری بر بیان p38α در کبد موش های صحرایی دیابتی ندارد.
کلید واژگان: تمرین تناوبی شدید, کافئین, دیابت, p38α, HSP70AimProteins such as p38α and HSP70 are considered as potential factors for type 2 diabetes disorders treatment. The aim of this study was to evaluate eight weeks of High-intensity Interval Training and caffeine consumption on p38α and HSP70 protein expression in the liver of diabetic rats.
Method50 male Wistar rats with an age range of 2-3 months were randomly divided into 5 groups of 10 rats in each group: Healthy control (C), Diabetic control (D), Diabetic with Training (D+T), Diabetic with Caffeine treatment (D+CA), and Diabetic with Training and Caffeine treatment (D+ T + CA). The training program consisted of 8 sessions and 5 sessions per week (6 to 12 2-minute sessions with an intensity of 85-90% of maximum speed) and 70 mg / kg of Caffeine soluble with saline was injected every day for five days. Western blotting was used to evaluate p38α and HSP70 proteins. Data were analyzed using two-way analysis of variance and if a statistically significant difference was observed, Turkey test was used to determine the location of intergroup differences.
ResultsHSP70 protein levels were significantly different in healthy and diabetic mice. High-intensity Interval Training and caffeine consumption significantly increased HSP70 protein compared to the supplement + diabetic group (P=0.001). exercise + supplement group had a greater effect on increasing p38α than other diabetic groups, but this difference was not significant (P=0.96).
ConclusionHigh-intensity interval training and caffeine can play an effective role in counteracting damage of diabetes by increasing the expression of HSP70 in the liver. However, high-intensity Interval Training and caffeine consumption have no effect on p38α expression in the liver of diabetic rats.
Keywords: High-intensity Interval, Caffeine, diabetes, p38α, HSP70 -
هدف
فعالیت ورزشی استقامتی شدید با افزایش التهاب، احتمال بیماری قلبی-عروقی را افزایش می دهد. نشان داده شده مکمل های حاوی نیترات قادر به مهار التهاب می باشد. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر مصرف دو مقدار مکمل کافیین-آب چغندر پیش از فعالیت هوازی شدید بر سطوح سلکتین اندوتلیال (E-SELECTIN)، فاکتور تمایز رشدی-15 (GDF-15) و فاکتور نکروز دهنده تومور آلفا (TNF-α) در دوندگان حرفه ای استقامتی بود.
روش شناسیدر این مطالعه تجربی، 10 دونده نخبه مرد (سن 8/3±5/27، وزن 8/7±9/69، شاخص توده بدنی 5/1±3/22 و حداکثر اکسیژن مصرفی 6/4±2/52) انتخاب و به صورت دوسوکور و تصادفی معکوس در سه شرایط 1، 2 و 3 به مدت هفت روز و با فاصله 2 هفته اجرا شد، مورد مطالعه قرار گرفتند؛ 1: دوز بالا (6/9 میلی مول نیترات و 400 میلی گرم کافیین)، 2: دوز پایین (8/4 و 200) و 3: دارونما تقسیم شدند. آزمودنی ها روزانه 250 سی سی مکمل مصرف کردند. فعالیت هوازی شدید شامل پنج کیلومتر دویدن بود.
یافته هاتعیین اثر تعاملی مداخله ها، شرایط مختلف و عامل زمان با آزمون های MANOVA تکراری و بونفرونی نشان داد مصرف مکمل آب چغندر-کافیین (اثر مداخله) پیش از فعالیت شدید هوازی اثر معناداری بر میزان E-SELECTIN و GDF-15 نداشته، ولی باعث کاهش TNF-α (038/0=p) شد. همچنین افزایش معنی داری در GDF-15 (024/0=p)، TNF-α (0001/0=p) و E-SELECTIN (047/0=p) به همراه داشت؛ مصرف مکمل بعد از هفت روز (اثر زمان) سبب کاهش TNF-α (033/0=p)، GDF-15 (021/0=p) و E-SELECTIN (004/0=p) پس از فعالیت ورزشی شد.
نتیجه گیریافزایش متغیرها بعد از فعالیت و کاهش آن ها بعد از هفت روز مکمل یاری نشان داد کاهش شاخص های التهابی، احتمالا بر کاهش اختلال قلبی ناشی از فعالیت ورزشی شدید موثر است.
کلید واژگان: کافئین, نیتریک اکساید, فعالیت ورزشی, بیماری قلبی, ورزشکارAimChronic inflammation as an integral part of cardiovascular disease is associated with endothelial dysfunction. The aim of this study was to evaluate the effect of pre-intensive aerobic workout caffeine-beetroot supplementation on indicators related to vascular function including endothelial selectin (E-SELECTIN), growth differentiation factor-15 (GDF-15) and tumor necrosis factor-alpha (TNF-α) in elite endurance runners.
MethodsIn this experimental study, 10 elite male runners (age: 27.5±3.8 y, height: 176.7±7.8 cm, BMI: 22.3±1.5 kg/m2 and VO2max 52.2±4.6 ml/kg/min, were selected and with a double-blind, counterbalance, crossover and randomized design, were participated into three short-term conditions with 2 week washout. 1: high dose (9.6 mmol nitrate and 400 mg caffeine), 2: low dose (4.8 and 200) and 3: placebo. Subjects consumed 250cc of the supplement twice daily. Aerobic exercise included 5-km high intensity indoor running.
Resultsintervention, conditions and time effects with MANOVA repeated measures and bonferroni statistical analysis tests showed that the short term beetroot-caffeine supplementation (intervention effect) had no significant effect on E-SELECTIN and GDF-15, but decreased TNF-α (p=0.038). Also, that increased the GDF-15 (p=0.024), TNF-α (p=0.0001) and E-SELECTIN (p=0.047) and the supplementation after seven days (time effect) decreased the levels of TNF-α (p=0.033), GDF-15 (p=0.021) and E-SELECTIN (p=0.004) following exercise.
Conclusionan increase in the variables after exercise and decrease after seven days of the supplementation, indicates that may improves cardiac dysfunction caused by intensive aerobic exercise.
Keywords: Caffeine, Nitric oxide, Exercise, Heart Diseases, Athlete -
Background
The results of some research studies have revealed the positive effect of the caffeine consumption on the muscle fatigue and anaerobic power of the athletes. According to these findings, the purpose of the present research study is investigating the effect of one session of exhaustive exercise and caffeine consumption on muscle fatigue levels and anaerobic power of the professional female karatekas.
Materials and MethodsIn this experimental study, 30 professional female karatekas who had at least been present in the Karate national team selected camp once, were chosen based on the entrance criteria and the purposive sampling. The samples were randomly divided into three homogeneous groups consisting of 10 individuals (two groups receiving the 6 and 9 milligrams of caffeine supplement for each kilogram of body weight) and the placebo (6 milligrams of dextrose for each kilogram of body weight). The blood samples were taken prior to and after the anaerobic exhaustive test of Cunningham and Faulkner. The data were analyzed using analysis of covariance (ANCOVA).
ResultsThe results of the study revealed that there was a significant difference between the control and 9-miligram caffeine groups in all variables (P0.005). Finally, the results of the study demonstrated that there was a significant difference resulting from the effect of 6 and 9-milligrams caffeine amounts on the levels of lactate, lactate dehydrogenase, creatine kinase, peak, average, anaerobic power and fatigue of the professional female karatekas (P0.005), though, there was no significant difference among the lactic acid, PH and the anaerobic power drop (P×0.005).
ConclusionAccording to the results of the study, it is recommended that female karatekas use the 9-miligram dosage caffeine supplement for reducing the levels of muscle fatigue and increasing the anaerobic power and blood PH.
Keywords: Exhaustive Exercise, Caffeine, Muscle Fatigue, Anaerobic Power, Professional Female Karatekas -
زمینه و هدففعالیت بدنی شدید و طولانی مدت باعث بروز استرس اکسیداتیو شود. از اینرو، بسیاری از قهرمانان ورزشی به منظور پیشگیری از این شرایط، مکمل های آنتی اکسیدانی را مصرف می کنند. هدف این پژوهش مطالعه اثر مصرف کوتاه مدت مکمل کافیین-آب چغندر بر عوامل ضداکسایشی و عملکرد ورزشی در ورزشکاران استقامتی بود.
مواد و روش ها: این پژوهش به صورت کوتاه مدت، کانتربالانس، متقاطع، تصادفی و دوسوکور انجام شد که شامل مصرف 7 روزه مکمل-دارونما بود. 10 دونده نخبه مرد (سن 8/3±5/27، وزن 8/7±9/69 و قد 7±7/176) در سه وضعیت دارونما (آب چغندر بدون نیترات)؛ دوز پایین [BRJ] (140 میلی لیتر آب چغندر غنی شده با 8/4 میلی مول نیترات و 200 میلی گرم کافیین) و دوز بالا [BRJX] (140 میلی لیتر آب چغندر غنی شده با 6/9 میلی مول نیترات و 400 میلی گرم کافیین) تقسیم شدند. این 3 تریال به مدت 8 روز و با فاصله 14روز استراحت اجرا شد. آزمودنی ها از هفت روز قبل از آزمون، روزانه دو بارمکمل را به همراه 250سی سی آب مصرف کردند. فعالیت ورزشی شامل دویدن به مسافت 5 کیلومتر با حداکثر تلاش بود.نتایجمصرف کوتاه مدت مکمل آب چغندر-کافیین با دوز بالا بر آنزیم های ضداکسایشی (SOD, CAT, GPx) و سطح مالون دی آلدیید (MDA) اثر معنی داری داشت (05/0>p). همچنین، مصرف کافیین-آب چغندر با دوز بالا و پایین باعث افزایش عملکرد استقامتی مردان ورزشکار شده بود (05/0>p).
نتیجه گیری: نتایج نشان داد مکمل آب چغندر-کافیین بر عوامل ضداکسایشی و عملکرد ورزشی در ورزشکاران استقامتی تاثیر مثبتی دارد. بنابراین پیشنهاد می شود پیش از فعالیت ورزشی بخصوص پروتکل های استقامتی برای کاهش آسیب های ناشی از مدت و شدت زیاد تمرین از این مکمل استفاده شود.کلید واژگان: مکمل یاری کافئین, آنزیمهای ضداکسایشی, عملکرد ورزشی هوازیBackground &PurposeIntense and prolonged physical exercise can lead to oxidative stress. Therefore, many supplements can prevent exercise-induced oxidative stress. The aim of this study was to investigate the effect of short-term supplementation of caffeine-beet juice on antioxidants and exercise performance in endurance athletes.MethodologyThis study was performed in a short-term, counterbalanced, double-blind, cross-over and randomized study that included 7-day supplementation-placebo. Ten male runners (age: 27.5±3.8, weight: 69.9±7.8, height: 176.7±7 were divided in: 1-placebo [PLB] (beetroot juice without nitrate); 2- low dose beetroot juice [BRJ] (140ml BJ+4.8mmol nitrate+200mg caffeine); 3- high dose BRJ [BRJX] (140ml beet juice+9.6mmol nitrate+400mg caffeine). These supplements were taken with 250ml of water twice a day. The Trials were performed during 8 days with 14 days washout. Exercise protocol included 5km running with maximal effort.ResultsThe results showed that BRJX supplementation caused a significant increase in antioxidative enzymes (SOD, CAT, GPx) (p<0.05). Also, high and low doses of supplementation had a significant effect on endurance performance (p<0.05).ConclusionIt can be concluded that high and low doses beetroot-caffeine juice supplementation has a beneficial effect on antioxidants enzymes and exercise performance in endurance athletes. Therefore, it is recommended to use this supplement before endurance exercise to prevent exercise-related oxidative damage and faster reduction of blood lactate and improve performance.Keywords: Caffeine, beetroot juice, antioxidants, Endurance performance -
زمینه
سازوکارهای مهاری و فعال کننده مداخلاتی همچون تمرینات تناوبی شدید و تجویز کافیین بر مسیرهای اصلی مرگ برنامه ریزی شده سلولی (آپوپتوز و اتوفاژی) به خوبی درک نشده است. پژوهش حاضر با هدف بررسی آثار تمرین تناوبی شدید به همراه تجویز کافیین بر بیان پروتیین های Beclin-1و Bcl-2 در میوکارد قلبی موش های صحرایی نر دیابتی نوع دو انجام شد.
روش پژوهشدر مطالعه تجربی حاضر، 50 سر موش صحرایی نر سفید نژاد ویستار با دامنه سنی 3-2 ماه به طور تصادفی در 5 گروه 10 سری شامل: کنترل سالم (C)، کنترل دیابتی (D)، دیابتی تمرین کرده (D+T)، دیابتی دریافت کننده کافیین (D+CA) و دیابتی تمرین- کافیین (D+T+CA) تقسیم شدند. برای بررسی بیان پروتیین های عضله قلبی (Bcl-2/Beclin-1) از روش وسترن بلات استفاده شد.
یافته هامیزان بیان پروتیین Beclin-1 نسبت به B-Actin، در گروه D؛ 201%، گروه D+CA؛ 215% و در گروه D+CA+T؛ 199% بیشتر از گروه C بود (001/0=P). میزان بیان پروتیین Bcl-2 در گروه های تجربی در مقایسه با گروه C به طور معنی داری کمتر بود (001/0=P، 83/73=F). بطوری که، میزان بیان این پروتیین در گروه D نسبت به گروه C به طور معنی داری در حدود 37 درصد کمتر بود (001/0=P). در حالی که میزان بیان پروتیین Bcl-2 در گروه D+CA و گروه D+T+CA به طور معنی داری نسبت به گروه C به ترتیب به میزان 64 و 70 درصد کمتر بود (001/0=P).
نتیجه گیرینتایج بیانگر این است که انجام تمرینات تناوبی شدید در تعدیل بیان بیش از حد شاخص اتوفاژیکی Beclin-1و بهبود بیان شاخص ضدآپوپتوزی Bcl-2اثرگذار است. درحالی که، مکمل کافیین به تنهایی و به همراه تمرین تناوبی شدید در تعدیل پروتیین اتوفاژیکی و بهبود پروتیین ضدآپوپتوزی موثر نبود.
کلید واژگان: کافئین, تمرین اینتروال شدید, دیابت نوع دو, مرگ برنامه ریزی شده سلولAimInhibitory and activating mechanisms of interventions such as high intensity interval training and caffeine administration on major pathways of programmed cell death (apoptosis and autophagy) are not well understood. The aim of present study was to evaluate the effects of high-intensity interval training along with caffeine administration on Beclin-1 and Bcl-2 proteins expression in myocardium muscle of type 2 diabetic male rats.
MethodsIn the present experimental study, 50 male white Wistar rats with an age range of 2-3 months were randomly divided into 5 groups of 10 rats in each group: Healthy control (C), Diabetic control (D), Diabetic with Training (D+T), Diabetic with Caffeine treatment (D+CA), Diabetic with Training and Caffeine treatment (D+T+CA). Western blot analysis was used to evaluate the cardiac muscle proteins (Bcl-2/Beclin-1).
ResultsThe protein expression level of Beclin-1 was more than the C group, in D group; 201%, D+CA group; 215% and in D+CA+T group; 199% in compared to B-Actin (P=0.001). The Bcl-2 protein expression level in the experimental groups were significantly lower in comparison to the C group (P=0.001, F=73.83). As the expression level of this protein was significantly lower at around 37% in the D group compared to the C group (P=0.001). Whereas the Bcl-2 protein expression levels was significantly lower in the D+CA group and D+T+CA group compared to the C group at about 64 and 70 percent, respectively (P=0.001).
ConclusionThe results indicate that performed high-intensity interval training is effective in modulating the overexpression of Beclin-1 autophagic index and improving expression of Bcl-2 anti-apoptotic index. However, caffeine supplementation alone and along with high-intensity interval training were not effective in modulating of autophagic protein and improving anti-apoptotic protein.
Keywords: Caffeine, High-intensity interval training, Type 2 diabetes, Programmed Cell Death -
Background
Caffeine is frequently consumed by athletes to maintain alertness in conditions of sleep loss. However, the effect of caffeine ingestion during total sleep deprivation during aerobic exercise remains questionable.
ObjectivesThe present study aimed to assess the effects of repeated intake of low-dose caffeine during a night of total sleep deprivation on endurance performance and psychological states.
MethodsTwelve recreational runners performed four test sessions in a double-blind randomized order after a placebo or 6 mg/kg of caffeine ingestion after a baseline night (BN) or three doses of 2 mg/kg of caffeine during a night of total sleep deprivation (TSD). At each session, they completed an exhaustive run around a 400 m athletics track and performed the Feeling Scale test. ANOVA with repeated measures followed by paired t-tests was used to analyze the data.
ResultsIn comparison with BN, the TSD condition significantly impaired running performance (P < 0.001). On the contrary, caffeine administration improved endurance running performance (P < 0.001) and increased feeling of well-being (P < 0.05) after TSD night as compared to placebo.
ConclusionsRepeated ingestion of low-dose caffeine is an effective way to mitigate the negative effects of total sleep deprivation on endurance performance and mood states.
Keywords: Caffeine, Endurance, Physical Performance, Mood, Sleep Deprivation -
Background
Caffeine is frequently consumed by athletes to maintain alertness in conditions of sleep loss. However, the effect of caffeine ingestion during total sleep deprivation during aerobic exercise remains questionable.
ObjectivesThe present study aimed to assess the effects of repeated intake of low-dose caffeine during a night of total sleep deprivation on endurance performance and psychological states.
MethodsTwelve recreational runners performed four test sessions in a double-blind randomized order after a placebo or 6 mg/kg of caffeine ingestion after a baseline night (BN) or three doses of 2 mg/kg of caffeine during a night of total sleep deprivation (TSD). At each session, they completed an exhaustive run around a 400 m athletics track and performed the Feeling Scale test. ANOVA with repeated measures followed by paired t-tests was used to analyze the data.
ResultsIn comparison with BN, the TSD condition significantly impaired running performance (P < 0.001). On the contrary, caffeine administration improved endurance running performance (P < 0.001) and increased feeling of well-being (P < 0.05) after TSD night as compared to placebo.
ConclusionsRepeated ingestion of low-dose caffeine is an effective way to mitigate the negative effects of total sleep deprivation on endurance performance and mood states.
Keywords: Caffeine, Endurance, Physical Performance, Mood, Sleep Deprivation
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.