جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "برنامه ریزی مشارکتی" در نشریات گروه "جغرافیا"
تکرار جستجوی کلیدواژه «برنامه ریزی مشارکتی» در نشریات گروه «علوم انسانی»-
در دهه های اخیر، توجه به دو مقوله محله محوری و بازآفرینی اجتماع محور جوامع در برنامه ریزی ها مطابق با امکانات و شرایط فعلی در بین برنامه ریزان شهری افزایش یافته است. محلات به مثابه یک محدوده کوچک که دارای ساز و کارهای خاص خود است، طرح ریزی و برنامه ریزی ویژه خود را طلب می کند. هدف پژوهش حاضر، بررسی و مرور دو رویکرد برنامه ریزی محله محور و بازآفرینی اجتماع محور است. روش پژوهش، توصیفی - تحلیلی است. به منظور گردآوری اطلاعات از منابع کتابخانه ای، اسنادی و دیجیتالی بهره گیری شده است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که بین دو رویکرد برنامه ریزی محله محور و بازآفرینی اجتماع محور جوامع شهری هماهنگی و تجانس وجود دارد. به نحوی که مقوله توجه به خواسته ها و نیازهای همگانی در هر دو رویکرد به عنوان اصلی اساسی و تعیین کننده مطرح می شود. برنامه ریزی مشارکتی، آموزش عمومی / آموزش برای تغییر اجتماعی و توسعه دارایی مبنا به عنوان مهم ترین نظریات پایه در رویکرد برنامه ریزی محله محور قلمداد می شوند. همچنین برنامه ریزی راهبردی مبتنی بر چشم انداز که توسط جوامع محلی تعیین می گردد؛ رسیدن به توافق عمومی حاصل همکاری اجتماعات محله ای و در نهایت مشارکت و رهبری گروه های ذی نفع در فرآیند بازآفرینی شهری به عنوان مهم ترین مولفه های بازآفرینی شهری اجتماع محور تعیین می شوند. به طور کلی می توان گفت برنامه ریزان شهری امروزه لاجرم بایستی با بهره گیری از مدیریت محله محوری و همچنین بازآفرینی جوامع شهری مبتنی بر رویکرد اجتماعمحوری با همکاری اجزا مدیریت محلی (مردم محلی، سرمایه گذاران محلی، گروه های محلی و مسئولین برنامه ریزی محلی) در راستای نیل به جوامع شهری دموکراتیک چاره اندیشی کنند.کلید واژگان: برنامه ریزی محله محور, بازآفرینی اجتماع محور, برنامه ریزی مشارکتی, جوامع محلی, مدیریت محلیIn recent decades, attention to the two categories of neighborhood-oriented and community-oriented regeneration of communities in planning according to the current facilities and conditions has increased among urban planners. Neighborhoods, as a small region that has its mechanisms, requires special planning and planning. The purpose of this research is to review two approaches of neighborhood-oriented planning and community-oriented regeneration. The research method is descriptive-analytical. To collect information, library, documentary, and digital sources have been used. The results of the research indicate that there is harmony between the two approaches of neighborhood-oriented planning and community-oriented regeneration of urban communities. In such a way that the category of paying attention to the wishes and needs of everyone is raised as a basic and decisive principle in both approaches. Participatory planning, public education/education for social change, and asset-based development are considered the most important basic theories in the neighborhood-oriented planning approach. Also, strategic planning based on the landscape determined by local communities, Reaching a general agreement resulting from the cooperation of neighborhood communities, and finally, the participation and leadership of interest groups in the process of urban regeneration are determined as the most important components of community-oriented urban regeneration. In general, it can be said that today's urban planners must take advantage of neighborhood-oriented management and also recreate urban communities based on a community-oriented approach with the cooperation of local management components (local people, local investors, group local authorities, and local planning officials) to think of solutions to achieve democratic urban societies.Keywords: Neighborhood-oriented planning, Community-oriented regeneration, Participatory Planning, local communities, Local management
-
مشارکت تاثیر زیادی بر میزان تاب آوری اجتماع محلی دارد، تاب آوری اگر بخواهد شرایط مناسبی را فراهم آورد، بهتر است متناسب با نیازهای محلی بوده و ذینفعان را جهت درک پیچیدگی های سیستم شهری آگاهی بخشند، علی رغم بررسی پژوهش های اخیر در شناسایی مولفه های برنامه ریزی مشارکتی برای رسیدن به اجتماعی تاب آور، تاکنون مطالعه ای چارچوب مند و یکپارچه صورت نگرفته لذا شکاف اساسی در این زمینه وجود دارد، هدف از این پژوهش شناسایی مولفه های برنامه ریزی مشارکتی با رویکرد تاب آوری اجتماعی و تلاش برای دستیابی به مفهومی جامع از تلفیق این دو مولفه می باشد. روش پژوهش حاضر از نوع تحلیل سیستماتیک است، در مرحله اول 248 مقاله اولیه با ارزیابی سیستماتیک و 31 مقاله توسط غربالگری معیارهای شمول انتخاب شدند. این مقالات با استفاده از روش تحلیل تماتیک در نرم افزار MAXQDA موردبررسی دقیق تر قرار گرفتند. 215 کد شناسایی و نشانه ها در قالب 20 مفهوم و 6 مقوله بررسی گردید، مهم ترین مقوله های اصلی در قالب: مهارت و توانمندسازی ساکنین، پتانسیل جوامع محلی، بازیابی پایدار، هم افزایی نهادها، سرمایه اجتماعی و یکپارچگی و شفافیت دسته بندی گردید. نتایج پژوهش نشان می دهد که ارتباط موثر بین مولفه های برنامه ریزی مشارکتی، تاب آوری اجتماعی و مولفه های اصلی برقرار است. مفاهیم آگاهی بخشی، اعتماد اجتماعی، توانمندسازی ساکنین، پاسخگویی در مواجه با بحران پرتکرارترین مفاهیم بوده که نمایانگر بیشترین ارجاع در اسناد موردبررسی است که دلالت بر ساختار چندوجهی تاب آوری اجتماعی دارد.
کلید واژگان: برنامه ریزی مشارکتی, تاب آوری, تاب آوری اجتماعی, مرور سیستماتیک, تحلیل تماتیکIntroductionThroughout history, cities have often been able to withstand and recover from environmental shocks and stresses; however, due to the growing trend of urbanization, increased migrations from urban to rural areas, and the problems of suburbanization, these issues have become more frequent. Realizing the goals of participatory planning can help improve the sense of belonging, social capital, and interactions among individuals and groups. In return, this can contribute to the formation and improvement of the components of social resilience via active and real participation. As such, the specification of the components of participatory planning through the social resilience approach is highly significant. In the contemporary literature on resilience, this concept is considered a key dimension of sustainable development and is defined as the ability and readiness of cities to respond to and recover from significant changes, risks, and disasters with minimal damage to public health, community and economy. Social resilience involves a paradigmatic change in the mentality of citizens about their problems, the community's perception of risks and therefore, the adoption of a new approach toward interventions required for solving those problems and mitigating risks. Civil participation and social support can significantly impact local communities' resilience by increasing individuals' understanding of themselves and engaging them in decision-making processes. In addition, the support of local and governmental authorities and proper access to available resources can increase social welfare and communal readiness against future risks. However, any attempt at providing the right conditions must be tailored to local needs, and stakeholders need to become aware of and understand the complexities of urban systems. Despite recent scholarly attempts to identify the components of participatory planning to achieve resilience, few, if any, comprehensive and integrated studies have been carried out so far. Therefore, this research aims to bridge this fundamental gap.
MethodologyThis research is quantitative in terms of the used data, systematic in terms of its analysis structure, and applied in terms of the intended purpose. The methodology involved PRISMA and a systematic literature review on participatory planning and social resilience. In this type of review, a systematic and transparent method is used to identify, select, and critically evaluate all relevant research and collect and analyze data from existing studies. PRISMA is equivalent to reporting preferred materials for systematic review and meta-analysis frameworks. These frameworks are a comprehensive map based on which systematic review is performed. Resources are subsequently searched when the frameworks required for data collection are defined. Next, the target criteria are identified in the selected articles using PRISMA and combined and displayed. Among the 248 initial articles selected for systematic review in this study, 31 explicitly covered the main components of participatory planning and social resilience. In the final stage, thematic analysis was exerted to determine the objectives via open coding and the latent codes of the articles. The finalized sources were coded using MAXQDA Pro 2020, focusing on the research question. During the thematic analysis, concise codes were extracted from the texts by scrutinizing the lines, main phrases, and words to form concepts. In cases where the concepts had a shared ground, they were merged to form categories.
Results and discussionThis study aimed to identify the components of participatory planning via the social resilience approach and develop a comprehensive concept by combining the two components. A total of 215 codes were identified in the selected articles, which were developed into 20 concepts and 6 categories. The main categories were skills and empowerment of residents, potentials of local communities, sustainable recovery, synergy of institutions, social capital, and integrated and transparent participation. The concepts of trust building, increasing awareness, empowerment of residents, and crisis response were the most frequent ones. This is indicative of the multifaceted structure of resilience.
ConclusionThe results of this research showed that there is a significant relationship between the components of participatory planning, social resilience, and the main categories. The components of participatory planning via the social resilience approach include skills and empowerment of residents, potentials of local communities, sustainable recovery, synergy of institutions, social capital, and integrated and transparent participation. Trust building and awareness, constituting 51.61% of the references, and empowerment of residents and crisis response, constituting 48.39% of the references, were the most frequent concepts. This shows that resilience has a multifaceted structure, and it can be achieved if all the dimensions are properly addressed. The realization of participatory planning for increasing social resilience requires building trust, one of the most important aspects of human relations and a basic requisite for participation and cooperation among society members. Crises result from interactions between humans and the environment. These interactions are inexhaustible, as are the crises resulting from these interactions. Although the severity of these crises can be reduced, certain issues persist, such as economic problems, population growth, lack of control land use, lack of insurance for urban sprawl, suburban development problems, inadequate social structures, and non-compliance with the technical requirements of construction. These issues can lead to major crises in societies when they are accompanied by natural disasters such as earthquakes and floods. Therefore, for communities to become resilient, their social problems must be properly addressed, and their physical and social structures need to be strengthened.
Keywords: Participatory planning, resilience, social resilience, Systematic review, Thematic analysis -
بافت های فرسوده مناطق روبه زوال رفته ای هستند که به علت دارا بودن مشکلاتی در ابعاد اجتماعی-فرهنگی، کالبدی-زیست محیطی، اقتصادی و مدیریتی، توان پاسخگویی به نیازهای شهروندان خود را ندارند. هدف این پژوهش، بررسی عوامل موثر بر میزان مشارکت شهروندان و در پی آن ارایه ی راهکارهایی جهت افزایش مشارکت مردمی در فرآیند احیای بافت های فرسوده ی شهری می باشد. پژوهش حاضر به لحاظ هدف از نوع کاربردی و روش آن پیمایشی با رویکرد توصیفی-تحلیلی و همبستگی است. گردآوری اطلاعات به دو روش کتابخانه ای و میدانی صورت پذیرفت. جامعه ی آماری شامل 1215نفر سرپرستان خانوار در محله ی مالکی شهر نورآباد ممسنی می باشد که با استفاده از فرمول کوکران، 291 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شد و پرسشنامه ی محقق ساخته به صورت تصادفی ساده میان آن ها توزیع گردید. روش های آماری مورداستفاده برای تحلیل داده ها مشتمل بر؛ نشانه، تی تک نمونه ای، تاو بی کندال و رگرسیون لجستیک ترتیبی است. نتایج آزمون نشانه، 95/10- می باشد که بیانگر عدم مشارکت موثر ساکنین این محله درروند احیای محل سکونت خویش است. نتایج آزمون تی حاکی از آن است که ابعاد کالبدی، اجتماعی فرهنگی، اقتصادی و مدیریتی به ترتیب با میانگین 12/4، 60/4، 81/3 و 22/4 از عوامل موثر بر مشارکت شهروندان می باشند، همچنین با کمک آزمون تاو بی کندال دریافتیم بین هر چهار بعد و میزان مشارکت رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. درنهایت نتایج آزمون رگرسیون لجستیک ترتیبی بیانگر این است که هر چهار بعد متغیر مستقل، قادر به پیش بینی میزان مشارکت شهروندان (متغیر وابسته) می باشند، که بعد اجتماعی-فرهنگی با 85/54 درصد دارای بیشترین تاثیر است.
کلید واژگان: مشارکت مردمی, برنامه ریزی مشارکتی, احیای شهری, بافت فرسوده, نورآباد ممسنیWorn-out textures could not respond to the citizen’s needs due to such challenges in socio-cultural, physical-ecological and economical-managerial aspects. According to the development of the proven worn-out textures, the government are not able to take over and rehabilitate such structures separately. In case of following the past procedures, worn-out texture with massive destructive effects could impact on different aspects of cities immediately. As a remedy, effective tools like citizen participation should be taken into account for organizing these unplanned areas in cities. The study aim is to investigate the factors affecting the level of citizen participation and to provide remedies for increase of public participation in the process of urban worn-out textures rehabilitation consequently. The research objective is an applied study and it established mensuration method with focus on analytical-descriptive and co-relation analysis. Also, it carried out library study and field survey for data collection. Using Cochran's formula, 291 people were selected as the sample size. The outcomes from the Sign test were -10.95, which indicated the lack of effective participation of the residents. The results of T-test indicated physical, socio-cultural, economical and managerial dimensions with an average of 4.12, 4.60, 3.81 and 4.22, respectively, were effective factors on citizen participation. Furthermore, the results of Kendall's tau-b test showed that there were a positive and significant relationship between all four dimensions and the level of participations. Finally, the results of the Ordinal logistic regression test approved that all four dimensions of the independent variable were able to predict the level of citizen participation whereas the socio-cultural dimension had the greatest impact with 54.85%.
Keywords: People's participation, Collaborative Planning, Urban revival, worn-out texture, Noorabad Mamasani -
بافت های فرسوده و ناکارآمد شهری یکی از تنگناها و مسایل پیچیده ناپایداری توسعه شهری هستند و برای ارتقای کیفیت زندگی، بازآفرینی این بافت ها ضرورت دارد؛ ازاین رو، رویکرد بازآفرینی شهری با بهره گیری از ادبیات برنامه ریزی مشارکتی در پی دستیابی به جوامع پایدار شهری است. تحقیق حاضر به شناسایی ظرفیت های مشارکت شهروندی برای برنامه ریزی مشارکتی در شهرک شهید باهنر واقع در منطقه 6 کلان شهر مشهد با استفاده از تکنیک تحلیل عاملی می پردازد. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی- تحلیلی بود و جامعه آماری پژوهش، 33.937 نفر شهروند ساکن در شهرک شهید باهنر بود. تعداد نمونه براساس فرمول کوکران 379 نمونه تعیین شد و به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. نتایج نشان می دهد، ظرفیت های مشارکت شهروندی در بافت ناکارآمد شهرک شهید باهنر شامل ابعاد نهادی، کالبدی، اجتماعی-فرهنگی، اقتصادی و زیست محیطی است و ارتباط معناداری بین آن هاست. همچنین شدت رابطه در ابعاد اقتصادی و اجتماعی- فرهنگی از همه بیشتر و برابر با 752/0 است. با استفاده از آزمون تی تک نمونه ای نیز ظرفیت مشارکت شهروندی در بازآفرینی بافت ناکارآمد شهرک شهید باهنر در ابعاد نهادی، کالبدی، اجتماعی-فرهنگی و اقتصادی در وضعیت مطلوب قرار دارد. ازآنجاکه میانگین زیست محیطی برابر با 866/2 و از حد متوسط عدد 3 کمتر است، ظرفیت های مشارکت شهروندی در بازآفرینی بافت ناکارآمد شهرک شهید باهنر در بخش زیست محیطی در وضعیت پایین قرار دارد. با توجه به نتایج این پژوهش و مشخص شدن میزان ظرفیت مشارکت ساکنان شهرک شهید باهنر، شیوه اجرایی برنامه ریزی مشارکتی به منظور بازآفرینی مطلوب در بافت های ناکارآمد شهری، از طریق فعالیت های منسجم و برنامه ریزی شده دفاتر تسهیلگری محقق می شود.
کلید واژگان: برنامه ریزی مشارکتی, بازآفرینی, بافت ناکارآمد, کلان شهر مشهد, شهرک شهید باهنرJournal Of Geography and Regional Development Reseach Journal, Volume:20 Issue: 3, 2022, PP 197 -225Worn-out and inefficient urban tissues are among the complicated challenges of urban development instability. It is vital to recreate these tissues to improve the quality of life. Urban regeneration tries to make sustainable urban communities. Using the factor analysis technique, this study tried to identify the capacities of citizen participation for the participatory planning of Shahid Bahonar town, which is located in the 6th district of Mashhad. The statistical population of this descriptive-analytical study were 33,937 citizens living in Shahid Bahonar town, among of whom 379 participants were randomly selected using Cochran's formula and simple random sampling. The results showed that the capacities of citizen participation for the worn-out parts of Shahid Bahonar have institutional, physical, socio-cultural, economic and environmental aspects, which is a significant relationship between them. Moreover, the relationship is stronger among economic and socio-cultural aspects. Using the single-sample t-test, the capacity of citizen participation in recreating the dysfunctional parts of Shahid Bahonar regarding the institutional, physical, socio-cultural and economic aspects is in an appropriate condition. Since the environmental average is lower than the average number (this is, 3) the capacities of citizens’ participation in recreating the dysfunctional fabric of Shahid Bahonar regarding the environmental issues are not good. The results showed that the implementation method of participatory planning for achieving the optimal regeneration of worn-out parts should be done by facilitation offices’ coherent planned activities.
Keywords: Participatory planning, Regeneration, Dysfunctional Tissues, Mashhad Metropolis, Shahid Bahonar town -
حل مسایل و مشکلات شهر شاهین شهر در زمینه اقتصادی، اجتماعی و محیطی تنها در سایه مشارکت آگاهانه شهروندان در اداره امور شهرها میسر خواهد بود. هدف از پژوهش حاضر تبیین برنامه ریزی مشارکتی با رویکرد توسعه پایدار درشهرشاهین شهر می باشد. این پژوهش، از لحاظ هدف از نوع کاربردی و توسعه ای و روش انجام آن توصیفی- تحلیلی است. جامعه آماری مورد پژوهش در این تحقیق شامل کلیه شهروندان شهر شاهین شهر با جمعیت 173329 نفر می باشد و حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران به تعداد 383 نفر انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه 44 سوال در هشت متغیر (اوقات فراغت، اعتماد اجتماعی، پرداخت های شهری، انتخابات شهری، گرایش به مشارکت در امور شهری، گرایش به مشارکت در امور محله، دیدگاه فردی و احساس بی قدرتی) می باشد که روایی آن به شیوه صوری و سازه ای مورد تایید واقع شده و پایایی آن نیز بر اساس آلفای کرونباخ به میزان 86/0 مورد تایید واقع شده است. داده های گردآوری شده براساس نرم افزار spss و آزمون های تی تست، کولموگروف-اسمیرنف و فریدمن و تحلیل مسیر معادلات ساختاری و تحلیل عاملی تاییدی در نرم افزار AMOS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. بر این اساس سوال اصلی پژوهش حاضر این است که برنامه ریزی مشارکتی با رویکرد توسعه پایدار در شهر شاهین شهر چگونه می باشد؟ نتایج نشان داد که شاخص اوقات فراغت بر برنامه ریزی مشارکتی با رویکرد توسعه پایدار، اعتماد اجتماعی بر برنامه ریزی مشارکتی با رویکرد توسعه پایدار، پرداختی ها بر برنامه ریزی مشارکتی با رویکرد توسعه پایدار، انتخابات بر برنامه ریزی مشارکتی با رویکرد توسعه پایدار، امور محله بر برنامه ریزی مشارکتی با رویکرد توسعه پایدار، امور شهری بر برنامه ریزی مشارکتی با رویکرد توسعه پایدار، دیدگاه فردی بر برنامه ریزی مشارکتی با رویکرد توسعه پایدار و احساس بی قدرتی بر برنامه ریزی مشارکتی با رویکرد توسعه پایدار اثرگذار بوده است.
کلید واژگان: برنامه ریزی, برنامه ریزی مشارکتی, توسعه پایدار, شهر شاهین شهرExplain Participatory Planning with a Sustainable Development Approach, Case Study: Shahinshahr CitySolving the problems and problems of Shahinshahr in the economic,social and environmental fields will be possible only in the shadow of the conscious participation of the citizens in managing the affairs of the cities.The purpose of this study is to explain participatory planning with a sustainable development approach in Shahinshahr.This research is descriptive-analytical in terms of purpose,applied and developmental method and method.The statistical population of the study in this study includes all citizens of Shahinshahr with a population of173329people and the sample size was selected based on Cochran's formula to383 people.The research tool includes a questionnaire of44questions in eight variables(leisure, social trust,urban payments,urban elections,tendency to participate in urban affairs,tendency to participate in neighborhood affairs,individual perspective and feeling of powerlessness).The formal and structural method has been approved and its reliability has been confirmed based on Cronbach's alpha at the rate of0.86.The collected data were analyzed based onSPSSsoftware and t-test,Kolmogorov-Smirnov and Friedman tests and structural equation path analysis and confirmatory factor analysis inAMOSsoftware.Accordingly,the main question of the present study is what is participatory planning with a sustainable development approach in Shahinshahr?The results showed that the leisure index on participatory planning with sustainable development approach,social trust on participatory planning with sustainable development approach,payments on participatory planning with sustainable development approach,elections on participatory planning with sustainable development approach,neighborhood affairs Participatory planning with sustainable development approach,urban affairs have influenced participatory planning with sustainable development approach,individual perspective on participatory planning with sustainable development approach and feeling of powerlessness have affected participatory planning with sustainable development approach
Keywords: Planning, participatory planning, Sustainable Development, Shahinshahr city -
توجه به بافت های فرسوده و قدیمی و رفع ناپایداری آنها به موضوعی جدی و محوری تبدیل شده؛ به گونه ای که سازمان های ذیربط را به تکاپوی ساماندهی و بازآفرینی بافت های یادشده سوق داده است. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و بر اساس طرح تحقیق توصیفی- تحلیلی است و از نظر ماهیت، بر اساس روشهای جدید برنامه ریزی مشارکتی، تحلیلی محسوب میشود که با استفاده ترکیبی از تحلیل های فضایی و ساختاری در پی ارایه یک مدل تجربی از نقش اجتماعات مردمی در فرایند بازآفرینی است. محدوده مطالعه کل بافت فرسوده ارومیه شامل بافت تاریخی، بافت میانی، و بافت فرسوده حاشیه ای را دربر می گیرد. با توجه به گستردگی حوزه مطالعه در هر بافت، محلات واجد الویت برای بازآفرینی با استفاده از تکنیک TOPSIS انتخاب می شوند. در محلات واجد الویت، ساکنان هر کاربری با به دست آوردن میزان سازگاری، وابستگی، و کارایی ملک خود تصمیم به بازآفرینی ملک دارای بدترین میزان کارایی با کسب مجوز از شهرداری می نمایند. پس از درگیرشدن مردم در فرایند بازآفرینی، سرانه کاربری های مورد نیاز در محلات واجد الویت به سرانه استاندارد نزدیک شده است. بنابراین، این مدل می تواند بازآفرینی کاربری اراضی را با درنظرگرفتن عاملان بازآفرینی محقق گرداند. بنابراین، پیش شرط همه برنامه های مشارکتی باور سیاست گذاران و مدیران شهری به تاثیر مشارکت شهروندان در حل مسایل و مشکلاتی است که بهبود کیفیت زندگی آنها در گرو یافتن راه حل و چاره ای مناسب برای آنهاست.
کلید واژگان: بازآفرینی, بافت ناکارآمد شهری, برنامه ریزی مشارکتی, شهر ارومیه, ظرفیت های مردمی و محلیIntroductionThe growing extent of worn-out urban fabric is one of the most important challenges facing developing countries. The problems in worn-out tissues are multidimensional, and the roots of these problems can be traced to the social, economic, cultural, and managerial dimensions of these tissues. The majority of special projects for the renovation and improvement of worn-out urban structures in Iran have not achieved their goals due to insufficient attention to the capacity and strengths of these weavers.Therefore, regeneration as the main and newest approach of urban restoration and protection based on accurate analysis of the situation of a target area, simultaneous adaptation of physical texture, social structure, economic foundation and environmental status of an area is followed. The need for neighborhood residents to participate in the implementation of projects and their cooperation to achieve the goals of the projects, has become one of the most important challenges in policy-making and urban management planning, so that instead of focusing only on planning, the physical location It is process-oriented, interaction-oriented, and step-by-step, and the view of planning and management from bottom to top, based on an emphasis on existing human resources, has become increasingly important. Therefore, the goal of prioritizing participatory intervention is to try as much as possible to consider the public participation in entering the worn-out context. Attention to worn-out and old tissues and the elimination of their instability has become a serious and central issue, as it has led the relevant organizations to try to organize and recreate these tissues.
Methodologythe present study is applied in terms of practical purpose and based on descriptive-analytical research plan and in terms of nature, based on new methods of pa rticipatory planning, it is considered as an analysis that uses a combination of spatial and statistical analysis to provide an experimental model of The role of grassroots communities is in the process of recreation. The study area of the whole worn-out texture of Urmia, including historical texture, middle texture and worn marginal texture, is selected according to the extent of the study area in each texture of the priority areas for recreation using Topsis technique. In the priority areas of the residents of each user, by obtaining the degree of adaptability, dependence and efficiency of their property, they decide to recreate the property with the worst level of efficiency by obtaining a permit from the municipality. After people are involved in the process of recreating per capita, the required land use in priority areas is close to the standard per capita, so this model can achieve land recycling by considering the factors of recycling.
Results and discussionAfter running the model the green space per capita land use model in block 7 of the old texture from 0.34 to 0.47, the per capita educational use has increased from 0.46 to 1.53 and the per capita therapeutic use has increased from 0.13 to 0.364. The average per capita green space has increased from zero to 0.37, education from 1.6 to 1.865 and sports use from zero to 0.137. In the marginal context (Islamabad) per capita green space from zero to 0.452 educational from 0.52 to / 978 0, sports increased from zero to 0.0985 and treatment from 0.18 to 0.23 and the per capita commercial use decreased due to its high per capita supply for other uses. Therefore, by implementing the per capita model, the required land uses in the study areas have approached the standard per capita So far, countless methods have been used for citizen participation in recreating and organizing the worn-out fabric and managing the affairs of cities, but in practice, they have not had the necessary and comprehensive content and the process of participation in practice has not been institutionalized .if effective motivational factors are provided as well as a trusting atmosphere, most people and certain sections will be associated with the process of re-creation, in the end, there will be a few who are not willing to accompany and participate in the re-creation for any reason. In order to attract 100% participation of the people and the private sector, it is necessary to provide several fields efficiently and effectively.
ConclusionThe dynamic system of the city is constantly changing, and in the meantime, problems such as poverty, disorganization, and environmental pollution have changed the face of some cities and given a different color and smell from the past, which indicates the decline and wear and tear. He sits on them. However, in the absence of serious and rapid management policies and measures in the improvement and modernization of such tissues, not only will their problems not be solved, but the process of burnout in these tissues will always be accelerated. Therefore, one of the most important policies that can be proposed for such tissues is regeneration. From the issues raised, it can be concluded that for a successful regeneration of worn tissues, it is necessary to pay attention to all dimensions, because comprehensive solutions must be provided so that while solving a problem in one dimension, it does not create problems for other dimensions of tissue. In fact, it should be possible to provide multi-purpose solutions as much as possible, thereby strengthening the quality of life of Baft residents. Regarding the worn texture of Urmia, the characteristics of different dimensions of the texture were studied and the problems in it were largely intertwined and interrelated, which should be considered in providing responsive and practical solutions. Also to express this complexity and Entanglement The role of social capacities in recreating land use change has been used. The main result of this research is the implementation of using new methods in the realization of the regeneration process.
Keywords: Regeneration, dysfunctional urban fabric, popular, local capacities, Participatory planning, Urmia city -
در ورطه برنامه ریزی دولتی، متمرکز، تکنوکراتیک و خردگرا که بر اساس مهارتها و تحلیل های علمی تک بعدی بنا شده بود، فرو برد. عدم کارآمدی این الگوها، موجب شکل گیری نظریه های جدیدی مانند؛ نظریه شهرسازی مشارکتی گردید. در کشور ما نیز الگوبرداری خام از نظریات جدید و تغییرات سطحی بدون زمینه سازی و تعمق نظری، مانند؛ اجرای قانون شوراها و نقش دهی به نهاد شورای شهر در نظام برنامه ریزی شهری، ابهاماتی در فرایند تکوین و تحقق نظریه شهرسازی مشارکتی بوجود آورده است. هدف این پژوهش کاوشی بیشتر در شرایط تحقق نظریه شهرسازی مشارکتی به منظور پرهیز از سطحی نگری و الگوبرداری خام از نظریات جوامع دیگر، با تاکید بر ظهور نهاد شورای شهر و نقش و جایگاه آن در نظام برنامه ریزی شهری کشور، می باشد. با روش توصیفی- تحلیلی به ارزیابی تحقق گزاره های شهرسازی مشارکتی و تاثیر آن در تغییر رویکرد نظام برنامه ریزی متمرکز شهرسازی به مشارکتی از طریق تحلیل نقش و جایگاه نهاد شورای شهر در نظام شهرسازی پرداخته شده است. تعریف نقش و جایگاه برای شورای شهر در فرایند تهیه، تصویب و اجرای طرح های توسعه شهری به منظور تغییر رویکرد برنامه ریزی شهری، تغییرات سطحی و بدون پشتوانه نظری بوده و هنوز فاصله زیادی با تحقق مشارکت واقعی مردم و نظریه شهرسازی مشارکتی دارد. تغییرات صرفا قانونی و نهادی، شهرسازی مشارکتی را محقق نمی سازد، بلکه مشارکت واقعی زمانی اتفاق خواهد افتاد که بر اساس مبانی نظری مشارکت کلیه مراحل برنامه ریزی مشارکتی(از جمله فرهنگ سازی و ارتقای آگاهی عمومی و...) به درستی طی شده باشد.کلید واژگان: برنامه ریزی مشارکتی, شهرسازی مشارکتی, شوراهای اسلامی شهر, نظام برنامه ریزی شهریThe inefficiency of these models has led to the formation of new theories such as; The theory of participatory urban planning. In our country, the raw modeling of new theories and superficial changes without grounding and theoretical reflection, such as: Implementation of the law on councils and the role of the city council in the urban planning system, has created ambiguities in the process of development and realization of participatory urban planning theory. The purpose of this study is to further explore the conditions for the realization of participatory urban planning theory in order to avoid superficiality and raw modeling of theories of other societies, emphasizing the emergence of the city council and its role and place in the urban planning system. Descriptive-analytical method has evaluated the realization of participatory urban planning propositions and its effect on changing the approach of centralized urban planning system to participatory by analyzing the role and position of the city council in the urban planning system. Defining the role and position for the city council in the preparation process, approving and implementing urban development plans to change the approach to urban planning, superficial changes without theoretical support and is still a long way from realizing public participation and participatory urban planning theory. Purely legal and institutional changes do not achieve participatory urban planning, but real participation will occur when all stages of participatory planning (including culture building and public awareness, etc.) have been completed properly based on the theoretical foundations of participation.Keywords: Participatory Planning, participatory urban planning, Islamic city councils, Urban Planning System
-
در طی سال های اخیر، مشارکت عمومی به یکی از ابزارهای موثر و عنصر کلیدی در فرایند تصمیم گیری در حوزه های فعالیتی با هدف ارتقای کیفیت زندگی شهروندان به ویژه در کشورهای تحت توسعه تبدیل شده است؛ درهمین راستا تحقیق حاضر نیز با هدف بررسی نقش مشارکت شهروندان در برنامه ریزی و توسعه پایدار شهر سنندج، در چهار محله از چهار بافت موجود شهر سنندج انجام گرفته است. این پژوهش ضمن تاکید بر جنبه کاربردی بودن آن، برمبنای پارادایم پراگماتیسم و با فن پیمایشی و به روش توصیفی-تحلیلی انجام گرفته است. شیوه جمع آوری داده ها برمبنای پرسشنامه محقق ساخته بوده است. جامعه آماری، محله های شهر سنندج است که در آن به صورت هدفمند چهار محله (چهارباغ، صفری، تقتقان و زیباشهر) از نواحی و بافت های مختلف شهر سنندج انتخاب شد. به منظور انجام تجزیه وتحلیل داده ها، از آزمون های آماری t تک نمونه ای، فریدمن، تعقیبی توکی، ضریب رگرسیون چندمتغیره و مدل معادلات ساختاری در قالب نرم افزارهای SPSS، AMOS وARC GIS استفاده شده است. نتایج حاصل از آزمون t تک نمونه ای نشان داد که سطح مشارکت ساکنان شهر سنندج در برنامه ریزی و توسعه پایدار محله ای با میانگین 39/2 در سطح ضعیف و پایینی بوده است؛ برهمین اساس بیشترین نوع مشارکت ساکنان در حوزه مشارکت مالی با میانگین 61/2 و کم ترین میزان مشارکت ساکنان نیز مربوط به مشارکت سیاسی با میانگین 63/1 بوده است. یافته های حاصل از رگرسیون چندمتغیره نشان داد که متغیرهای مستقل توانسته اند حدود 45% از تغییرات متغیر وابسته (مشارکت محله ای) را تبیین کنند. از سوی دیگر، تکنیک معادلات ساختاری نشان داد که عامل آگاهی با بار عاملی 86/0 دارای بیشترین تاثیر و عامل احساس خوداثربخشی با بار عاملی 40/0 دارای کم ترین تاثیر بر میزان مشارکت ساکنان بوده اند.
کلید واژگان: برنامه ریزی مشارکتی, محله محوری, پایداری محله ای, سنندج -
اخیرا افزایش جمعیت علت اولیه ی گسترش سریع شهرها محسوب می شود، لیکن پراکندگی نامعقول آن اثرات نامطلوبی بر محیط طبیعی و فرهنگی جوامع می گذارد.برنامه ریزی مشارکتی (CDS) به همراه رشد هوشمند شهری که هر دو عوامل به عنوان الگوهای نوین برنامه ریزی شهری، جهت ساماندهی به روند توسعه ی شهرها و پاسخی در برابر رشد پراکنده ی شهری می باشد که در مقاله حاضر به آن پرداخته شده است. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از لحاظ ماهیت از نوع توصیفی_تحلیلی می باشد.چارچوب نظری این پژوهش با استفاده از بررسی اسنادی و مطالعات میدانی در محدوده انجام شد.در واقع در این پژوهش سعی می شود برای دستیابی به اهداف کلان،همه ی ذینفعان،ذینفوذان به نوعی گردهم آمده و برای آینده شهر تصمیم بگیرند،که در ادامه تبدیل به برنامه ها و طرح های اجرایی منجر شود.قسمت عمده اطلاعات این تحقیق از طریق توزیع پرسشنامه به منظور شناخت ادراک شهروندان از محیط زندگی خود و همچنین جمع آوری اطلاعات اجتماعی،اقتصادی و... به صورت میدانی مورد ارزیابی قرارگرفته است.روش نمونه گیری تصادفی بوده است و حجم نمونه با استفاده از فرمول تصادفی معادل 138 نفر محاسبه شده است،در این پژوهش جهت بررسی اطلاعات آماری حاکی از پرسشنامه با استفاده از نرم افزارSPSS،از جدول توزیع فراوانی،آزمون کای اسکویر و آزمون T-Testاستفاده گردید،همچنین برای تحلیل رشد هوشمند در محدوده از مدل آنتروپی شانون بهره گرفته شده و در نهایت با استفاده از مدل ANPبه تعیین الویت بندی شاخص ها و مولفه های تحقیق از نظر مسیولین،شهروندان و متخصصین پرداخته شده است.از جمله راهکارهایی که برای تقویت مشارکت پذیری در محلات جهت دستیابی به رشد هوشمند پیشنهاد گردیده است عبارتند از: آگاهی رسانی،تعامل اجتماعی،به کارگیری سازمان های غیردولتی،اعتمادسازی و توانمندسازی می باشد،همچنین بر اساس اطلاعات و مقادیر به دست آمده از نتایج مدل آنتروپی شانون چنین استنباط می شود که در سال های 1395-1390 رشد فیزیکی محله به صورت افقی (اسپرال) صورت گرفته است.
کلید واژگان: برنامه ریزی مشارکتی, رشد هوشمند, مدل آنتروپی شانون, محله ایثارگران -
برنامه ریزی توسعه روستایی، مولفه های مختلف اقتصادی، اجتماعی، محیطی و مشارکتی را در بر می گیرد در این راستا مهم ترین رکن برای رسیدن به توسعه پایدار روستایی، مدیریت مشارکتی می باشد. مشارکت های روستایی در پیشبرد برنامه ها و فعالیت های اقتصادی و اجتماعی یکی از سیاست های محوری توسعه و نظام برنامه ریزی روستایی است. بر این اساس، توجه به مشارکت به عنوان رهیافتی کارآمد، می تواند نقش مهمی در پیشرفت نظام مدیریتی روستاها داشته باشد. هدف پژوهش حاضر تقویت عناصر مشارکت روستایی جهت پیوند و ارتباط با بازارچه های مرزی و توسعه برنامه ریزی مشارکتی است. این پژوهش با رویکرد توصیفی– تحلیلی و بر اساس محتوای کیفی استقرایی است. نمونه آماری با استفاده از فرمول کوکران 335 نفر به دست آمد و داده های آن با نرم افزار SPSS، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد شاخص های توسعه در میان روستاهای مورد مطالعه به صورت متعادل توزیع نشده است. ساختار مدیریت روستایی و ضعف سرمایه گذاری های دولتی از مهم ترین عوامل و محدودیت های موثر در برنامه ریزی مشارکتی روستایی می باشد. بر اساس آزمون های آماری ارائه شده تفاوت معناداری بین ارزیابی تاثیرات بازارچه ها از منظر کلیه ابعاد توسعه روستایی وجود دارد به طوری که ضریب معناداری در بعد زیست محیطی 029/0، در بعد اجتماعی – فرهنگی 004/0 و در بعد اقتصادی 011/0 می باشد. بر اساس نتایج آزمون کروسکال والیس و T –Test مشاهده می شود که روستاهای پیرامون در هر یک از ابعاد توسعه روستایی از نظر تاثیرپذیری از بازارچه های مرزی، دارای تفاوت های معنادار بودند. همچنین رابطه بین روستاها با بازارچه ها حالت یک طرفه دارد و روستائیان سهم چندانی از منافع آن ندارند.
کلید واژگان: برنامه ریزی مشارکتی, توسعه روستاها, بازارچه های مرزی, شهرستان سردشتRural development planning encompasses various economic, social, environmental and participatory components. In this regard, the most important pillar for achieving sustainable rural development is participatory management. Rural partnerships in promoting economic and social programs and activities are one of the central policies of development and rural planning. Accordingly, paying attention to participation as an effective approach can play an important role in improving the management system of villages. The purpose of the present research is to strengthen the elements of rural participation for linking and connecting with border markets and development of participatory planning. This research is based on descriptive-analytic approach based on qualitative inductive content. The statistical sample was 335 from Cochran formula and its data were analyzed by SPSS software. The results indicate that development indicators among the studied villages are not distributed equilibrium. Rural management structure and the weakness of government investments are one of the most important factors and constraints affecting rural participatory planning. Based on the statistical tests, there is a significant difference between evaluating the impact of markets on all aspects of rural development, so that the significance factor in the environmental dimension is 0.029, in the socio-cultural dimension 0.004 and in the economic dimension 0.11. Based on the results of Kruskal-Wallis and T-Test tests, it can be seen that the peripheral villages in each aspect of rural development had significant differences in terms of the impact of border markets. Also, the relationship between villages and markets is one-way, and the villagers do not share much of their benefits.
Keywords: Participatory planning, rural development, border markets, Sardasht Township -
روستاهای مرزی عمدتا به دلیل دوری از مرکز و وجود برخی ناامنی های احتمالی و انزوای جغرافیایی، با مشکلات متعدد اقتصادی و اجتماعی مواجه هستند. بازارچه های مرزی به عنوان یکی از اهرم های مهم توسعه پایدار در نواحی مرزی به شمار می روند و می توانند تاثیرات متعددی بر روستاهای پیرامون خود داشته باشد. لازمه بهره گیری از فرصت های مرتبط با بازارچه های مرزی، تقویت عناصر مشارکت روستایی جهت پیوند و ارتباط با بازارچه های مرزی و توسعه برنامه ریزی مشارکتی و ارائه راهبردهای مطلوب است. در این پژوهش به تبیین روابط و پیوندهای بین بازارچه های مرزی و روستاهای پیرامون با تاکید بر برنامه ریزی مشارکتی و ارائه راهبردهای مطلوب در جهت توسعه آتی این پیوند در شهرستان سردشت پرداخته شده است. روش گردآوری داده ها و اطلاعات، با استفاده از پیمایش و مطالعات میدانی و استفاده از ابزار پرسشنامه بوده است. برای تحقق این هدف، 335 نفر از مردم روستاهای مورد مطالعه (سرپرستان خانوار) بصورت تصادفی و 25 نفر کارشناس که شامل پژوهشگران و محققان، مدیران و مسئولان بازارچه های مرزی و مدیران روستایی (شورا، دهیار) بودند، انتخاب شدند. در نهایت تجزیه و تحلیل داده ها به صورت توصیفی - تحلیلی و تبیینی از طریق تحلیل SWOT اقدام به ارائه نقاط قوت، ضعف، فرصت ها، تهدیدها و راهبردهای موثر در این زمینه شد. نتایج نشان می دهد نقاط قوت بسیار کمتر از نقاط ضعف بوده است و میزان تاثیرات بازارچه های مرزی بر ابعاد توسعه روستایی، عوامل جلب مشارکت مردمی نیز نسبی و محدود و چندان برجسته نبوده است. بررسی عوامل درونی و بیرونی راهبردها نیز نشان می دهد که سهم تاثیرات عوامل بیرونی با وزن نهایی 296/3 بیشتر از عوامل درونی با وزن نهایی 230/3 است. بر این اساس با توجه به وضعیت موجود، راهبردهای مشارکت روستاییان در بازارچه های مرزی شهرستان سردشت ارائه گردیده و با استفاده از ماتریس کمی برنامه ریزی راهبردی (QSPM) اولویت راهبردها مشخص شده است.
کلید واژگان: برنامه ریزی مشارکتی, راهبردها, بازارچه های مرزی, شهرستان سردشت -
امروزه مشکلات زیست محیطی یکی از اساسی ترین مسائل شهری و حاصل تعارض و تقابل با محیط طبیعی است. چراکه توسعه شهری ناگزیر با تسلط ساختمان ها، صنایع و حمل و نقل و فعالیت های اقتصادی بر فضاهای طبیعی همراه است و این تسلط به مرور زبان به شکل چیرگی شهر بر طبیعت بروزیافته و زمینه ساز آلودگی گسترده شهری شده است. واقعیت این است که ریشه اصلی بحران های زیست محیطی زمان معاصر را باید در نگاه و تفسیر بشر از محیط زیست طبیعی جستجو کرد. به بیان دیگر، مشکل اصلی معرفت شناسی و جهان بینی آدمی است. شهر سبز به عنوان رویکردی نوین به ارائه راه حل هایی برای تغییر رفتار مخرب و تشویق رفتارهای مثبت محیطی است. استفاده بی رویه از انرژی در منازل، استفاده از انواع تولیدات یکبار مصرف، استفاده از وسایل نقلیه شخصی، استفاده از انواع آفت کش ها، دفع مواد زاید به روش غیربهداشتی، عدم تفکیک پسماند برای بازیافت و... همگی رفتارهای مخرب زیست محیطی هستند که نیاز به تغییر دارند و این امر جز در سایه برنامه ریزی مشارکتی محقق نمی گردد. شهر شمشک به-عنوان اولین کاندیدای شهر سبز با توجه به قابلیت های محیطی و جاذبه های گردشگری به دنبال اجرای شاخص های سبز و تبدیل شدن به نماد یک محیط باکیفیت و قابل سکونت و الگویی برای سایر شهرهای استان تهران و کشور است. در این پژوهش با استفاده از تکنیک SWOT (تحلیل نقاط قوت، ضعف، فرصت و تهدید) به شناسایی عوامل درونی و بیرونی موثر در این امر و تبیین راهبرهای لازم جهت تحقق و اجرایی شدن شاخص های سبز در این شهر، در سایه برنامه ریزی مشارکتی می پردازد.کلید واژگان: شهر سبز, برنامه ریزی مشارکتی, توسعه پایدار, مدل SWOTToday, environmental problems are one of the most important urban issues and conflicts with the natural environment. Because urban development has to be controlled by the building industry and transportation, and economic activity on natural spaces, this dominance is dominated by the language in the from of dominance of the city over the nature of the city. The fact is that the root of contemporary environmental crises should beviewed in the view and interpretation of the environment of natural search . In other words the main problem is the knowledge and the world of the nose. Green city is a new approach to making solutions to change destructive behavior and to encourage positive environmental behavior. The use of energy in home, use of insecticides, disposal of waste materials in non-sanitary manner nonsegregation of waste for recycling, and that is not the result of a partnership program. The city of Shemshak is the first candidate for the green city, due to its environmental ability and tourist attractions to implement green indicators and become a high-quality model and model for other cities in the province of Tehran and the country. In this context using the SWOT technique (analyzing strengths, weaknesses, opportunities, and threats) to identify the effective internal and external factors in this context. It deals with the plan to realize the effectiveness of green indicators in this city.Keywords: Green City, Partnership program, Sustainable development, SWOT model
-
مدیریت شهری محله محور با رویکرد برنامه ریزی مشارکتی / نمونه: محله های شهری منطقه 1 شهرداری تهراناز اواسط دهه 1980 میلادی تاکنون توجه عمده مدیریت شهری بر ظرفیت سازی محلی، تقویت رویکرد نهادی- سازمانی و در نهایت حرکت از نوعی مدیریت متمرکز به مدیریت محلی معطوف شده است. بنابراین لزوم «استفاده از ظرفیت های محله ای» و «بازتعریف نقش شهروندان و کنشگران مدیریت شهری» در سطح محله های شهری وهم چنین شناخت مفهوم «برنامه ریزی مشارکتی» و کارکردهای آن در سطح محلی ضروری بوده و به شکل گیری و اجرای الگوی جدید از مدیریت شهری در سطح محلات به عنوان مدیریت محله محور کمک کرده است. این مقاله درصددپاسخگویی به این سوال است که آیا مشارکت مردم درمدیریت بهینه وپایدار محله های شهری تاثیرگذار است؟ به عبارت دیگر، آیابرای داشتن مدیریت شهری محله محور پایدار به مشارکت و همفکری مردم (شهروندان) نیاز است؟ برای پاسخگویی به این سوال، ازروش های جمع آوری اطلاعات کتابخانه ای (اسنادی) و میدانی (پیمایشی) استفاده شده است که در روش کتابخانه ای با استفاده از فیش تحقیق و در روش میدانی با استفاده ازابزار پرسشنامه و درقالب طیف لیکرت، اطلاعات موردنیاز گردآوری شده است، جامعه آماری این تحقیق براساس فرمول کوکران، 383 شهروند ساکن در محله های زعفرانیه، ولنجک، دزاشیب، گلابدره و امامزاده قاسم هستند که بصورت تصادفی انتخاب شدند، اطلاعات میدانی گردآوری شده پس از تلخیص و طبقه بندی و کدگذاری وارد نرم افزار SPSS شده و سپس با استفاده از آمار توصیفی (میانگین، واریانس، انحراف معیار) و آمار استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون، آزمون T تک نمونه ای) به تجزیه و تحلیل اطلاعات پرداخته وبه سوال تحقیق پاسخ داده می شود. نتایج حاصل ازمشاهدات میدانی و آزمون های آماری نشان می دهد که بین میزان مشارکت مردم و مدیریت محله های شهری رابطه وجود دارد و با دخالت دادن مردم در تصمیم گیری ها و تصمیم سازی ها، مدیریت مطلوب وپایدار محله های شهری محقق خواهد شد.کلید واژگان: محله, برنامه ریزی محله محور, برنامه ریزی مشارکتی, مدیریت محله های شهریSince the middle of 1980s to today more attention of urban management has been attracted to local capacity, organizational and institutional development and consequently movement from centralized management to local management. So, it is necessary to "Using neighborhood capacity" and "Redefining the role of citizens and actors of urban management" in urban areas and also understanding of "Participatory Planning" and its functions at local levels, and is helped to formation and implementation of new pattern of urban management at districts level as management based on neighborhood. This paper aims to answer this question that how could obtain to optimal and stable management of urban districts by participatory planning approach? To answer this question, librarian (documental) and field (survey) data collecting methods was used, that in librarian method using plug research and in field method using questionnaire tool as Likert Spectrum, required information was collected. Statistical society of this study based on Cochran Formula was in Zafaraniyeh, Velenjak, Dezashib, Golaabdare and Emamzadeh Ghasem that was choosed random. Field data was collected after simplify and classification and coding, introduced to SPSS and then using descriptive statistics (average, variance, standard deviation) and inferential statistics (Pearson correlation coefficient, T test one sample) analyses data and answered to research question. Results from field observation and statistical tests shows that there is relation between people participatory and urban management based on neighborhood and by interfering of people in make decisions, feasible and stable management of urban area will obtain.Keywords: District or Neighbourhood, Neighborhood- based planning, Participatory Planning, Management of urban neighborhood
-
مقوله امنیت از مسائلی است که در طول تاریخ بشریت از اهمیت حیاتی برخوردار بوده و در دوره های اخیر بر اهمیت آن بیش از پیش افزوده شده است. با توسعه شهرنشینی امنیت اهمیت مضاعفی به خود گرفته به نحوی که شکوفایی اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و... جامعه شهری در گرو وجود امنیت است. باتوجه به مفهوم چند بعدی و گسترده امنیت شاخص های مربوط به آن از طیف وسیعی برخوردار می باشد. در این پژوهش سعی شده تا رابطه بین مشارکت مردمی و طرح های محلی و امنیت محله ها مورد سنجش قرارگیرد. باتوجه به هدف پژوهش، که دستیابی به امنیت محله ای در سایه برنامه ریزی مشارکتی در سطح شش محله شهر شمشک دربندسر می باشد، روش تحقیق از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش مبتنی-بر روش توصیفی– تحلیلی می باشد. پس از بررسی منابع نظری برای انجام پژوهش ازطریق فرمول کوکران حجم نمونه تعیین و تعداد 322 پرسشنامه تهیه و به صورت تصادفی بین مردم محله های مختلف توزیع و با استفاده از نرم افزارSPSS مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج حاصل از پژوهش نشان دهنده وجود رابطه بالای همبستگی بین مشارکت مردم در تامین امنیت محله میباشد. سنجش میزان مشارکت در هر محله حاکی از درصد بالای قابلیت برنامه ریزی(بیشاز 70 %) در وضعیت موجود می باشد. همچنین باتوجه به تفسیر آزمون کایاسکوئر(8/101) و ضریب همبستگی پیرسون(299/0) حاکیاز رابطه مثبت بین مشکلات کالبدی و مشکلات امنیتی در محله ها میباشد.کلید واژگان: امنیت, محله, حس تعلق محله ای, مشارکت, برنامه ریزی مشارکتی
-
امروزه صاحب نظران و اندیشمندان حوزه های برنامه ریزی شهری و نهادهای مدیریتی شهر معتقدند که کاهش و حل مشکلاتی که گریبانگیر شهرها شده است٬ با نگاه صرف تحکم گرایی و برنامه ریزی از بالا به پایین که عمدتا در قالب طرح های فیزیکی و کالبدی ارائه می شود قابل انجام نیست، بلکه رفع مشکلات شهر درگرو توجه به مردم٬ خصوصیات و توانمندی های آنان و همچنین تاکید ویژه به روند برنامه ریزی از پایین به بالا در محیط های شهری است. سرمایه اجتماعی یکی از خصوصیات ارزشمند مردم است و از متغیرهای اصلی آن، میزان آگاهی و اعتماد اجتماعی است. در این پژوهش به ارزیابی و سنجش این مهم به روش توصیفی- تحلیلی اقدام شده است. بدین منظور داده ها و اطلاعات موردنیاز از میان جامعه آماری(179574 نفر جمعیت منطقه سه شهرزاهدان) با استفاده از پرسشنامه (از میان 320 نفر نمونه آماری براساس فرمول کوکران) جمع آوری گردید. نتایجی که پس از تجزیه و تحلیل های کمی و کیفی (با بهره گیری از طیف لیکرت، SPSS، آزمون T تک نمونه ای) بدست آمد، بیانگر آن است که شهروندان منطقه سه زاهدان از نظر میزان «آگاهی عمومی» در وضعیت بالاتر از حد متوسط (بر اساس طیف 5 گزینه ای لیکرت عدد 3 حد متوسط در نظر گرفته شده است) قرار دارند و از نظر«میزان اعتماد به نهادهای اجرایی»، این نسبت از حد متوسط پایین تر می باشد و نشان از اعتماد پایین مردم به نهادها و دستگاه های اجرایی دارد. اینک با توجه به اینکه شهروندان منطقه سه شهر زاهدان از نظر میزان آگاهی(اجتماعی، اقتصادی و سیاسی)، در وضعیت مطلوبی بسر می برند، لیکن از نظر میزان اعتماد به مسئولین اجرائی و مدیریتی شهر دارای اعتماد کمی هستند، لذا برنامه ریزان و مسئولین شهری بایستی بیش از پیش به این مهم توجه نموده و با بهبود روش ها و تجدیدنظر درعملکردها، اعتماد اجتماعی شهروندان را جلب تا با مشارکت آنها کارکردهای شهری را ارتقا بخشند.
کلید واژگان: سرمایه اجتماعی, آگاهی و اعتماد اجتماعی, برنامه ریزی مشارکتی, منطقه سه شهر زاهدانWhat most experts and scholars in the fields of urban planning and management institutions have found it is; Today، reduce and solve problems that plague the cities، Just the mere sight firmly oriented And top-down planning (Planning for People) The physical design and physical their only show impossible،But resolving the City Problems depend to attention to people، their Characteristics and capabilities Also Special emphasis to Bottom-up planning process (Planning with people) In urban environments. Social capital is one of the valuable properties people that the knowledge and confidence are key variables of it. In fact Social capital in political parties، associations and grassroots organizations and the civil society، it makes sense، especially the major factors affecting the planning of urban planning. This led to the necessity and importance of this study is to assess the level of citizen participation، social capital is an important aspect of the deal. The research method was descriptive - analytical and questionnaires have been used to gather the required information. This research، To assess the implications of relying on analytical - descriptive deals. This explains the; Data and information needed by Using a questionnaire (n = 320، Cochran''s formula) from study area was collected. The results of qualitative and quantitative analysis were obtained by using SPSS18 are; The citizens of 3 zone of Zahedan In terms of «awareness» In the situation above average، (Based on 5-choice Likert range، number 3 is considered average) are and the «degree of confidence in the executive agencies.» This ratio is lower than average; Indicating low confidence in their bodies and executive agencies are That special look Authorities and administrative bodies in city To their demands.Keywords: Social Capital, social trust, awareness, collaborative planning, 3 zone of Zahedan -
امروزه به دنبال نارسایی و انتقادات وارده به روند برنامه ریزی شهری قبل از دهه 1950 (چون طرح های شهری کالبد محور) شاهد ورود و کاربست مفهوم مشارکت و برنامه ریزی مشارکتی در ادبیات برنامه ریزی، ابتدا در کشورهای توسعه یافته و سپس نشر و نمو آن در کشورهای در حال توسعه می باشیم. آگاهی از ظرفیت مشارکت پذیری ساکنان بافت های مختلف شهری برای تحقق برنامه ها و رسیدن به اهداف برنامه ریزی امری ضروری است. از این رو شناخت ابعاد مختلف مشارکت و سنجش آن در محلات شهری منجر به درک درست تفاوت های موجود عناصر سیستم شهری (محلات شهری) شده و فرایند برنامه ریزی شهری را متناسب با تفاوت های موجود، نظام داده و عملیاتی می کند. این پژوهش با استفاده از روش تحقیق کمی، در چارچوب مدل تحلیل سلسله مراتبی (AHP) و تحلیل همبستگی سعی نموده است به مقایسه تطبیقی ظرفیت مشارکت مردم در بافت های فرسوده و جدید شهری با نمونه موردی محله حسینیه (بافت قدیم) وکوی قائم (بافت جدید) شهر زنجان بپردازد. نتایج به دست آمده نشان می دهد که با وجود مشکلات عدیده در بافت های فرسوده ظرفیت مشارکت پذیری ساکنان آن در ارتقا محیط محل بالاتر از بافت های جدید است.
کلید واژگان: برنامه ریزی مشارکتی, تسهیل گری, بافت قدیم و جدید, فرایند تحلیل سلسله مراتب (AHP)Nowadays، implementing the concept of participation and participatory planning in the planning literature has come up firstly in developed countries then، its developed form in developing countries because of its failure and the criticisms against the urban planning process before 1950s (such as physical-oriented urban plans). Awareness of the participatory capacity of urban residents to implement programs and achieve planning goals is essential. Therefore، recognition of participation different dimensions and its evaluation in urban areas leads to understanding of the differences among urban systems (urban areas)، and it will make urban planning process organized and operational according to the excising differences. This study has attempted to compare the adaptive capacity of people''s participation in the old and new fabrics with using quantitative research methods، hierarchical analysis model (AHP) and correlation analysis. The study is validated using case study in Hossaineyeh (old tissues) and Ghaem town (new tissue) in Zanjan city. The results show that despite multiple problems in the old fabrics، participation capacity of its residents in upgrading environment is higher than in the new fabrics.Keywords: Participation, Participative planning, Facilitation, Old, New fabrics, Analysis Hierarchical process (AHP) -
رهیافت حکمروایی خوب روستایی، فرایند تاثیرگذاری همه ارکان اثرگذار روستایی برمدیریت روستایی با تمام ساز و کارهایی است که به سوی تعالی و پیشرفت روستا و مردم روستایی حرکت می کند، مقاله حاضر به بررسی وضعیت حکمروایی روستایی در 50 روستای شهرستان های بهشهر، آمل و چالوس در استان مازندران می پردازد و در پی پاسخگویی به این سوال است که باتوجه به تجارب جهانی، الگو و مدل مناسب مدیریت نوین روستایی مبتنی بر رهیافت حکمروایی خوب روستایی در ایران کدام است؟ برای پاسخگویی به این سوال دیدگاه ها و تجربیات جهانی مورد بررسی و مطالعه قرار گرفت و هشت شاخص مهم حکمروایی خوب یعنی مشارکت، مسئولیت پذیری، پاسخگویی، قانونمندی، شفافیت، توافق جمعی، کارایی و اثربخشی و عدالت محوری در روستاهای نمونه مورد آزمون قرارگرفته و از 500 خانوار روستایی، گویه های هرشاخص با استفاده از طیف لیکرت مورد پرسش قرارگرفت، سپس داده های به دست آمده با استفاده از آزمون آماری T مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاصله از آزمون آماری نشان می دهد که حکمروایی خوب روستایی دراکثر روستاهای مورد مطالعه از وضعیت مناسبی برخوردار نبوده و نظام ساختاری روستا برآمده از عدم وجود تعادل یا همزیستی بین کنشگران (دولت، بازار و جامعه مدنی) با تاکید بر رهیافت مکانیکی به جای رهیافت انسان گرا و نیز برنامه ریزی کارشناسانه به جای برنامه ریزی مشارکتی بوده که الگوی پیشنهادی (مطلوب) برای حکمروایی خوب روستایی باید به آن توجه نماید.
کلید واژگان: حکمروایی خوب روستایی, برنامه ریزی مشارکتی, توانمندسازی روستائیان, استان مازندران, ایرانIntroductionIf governance contains government interaction, citizenship or civil institutions through political process, governments then will be particular institutions that have been participated in governance and they would like to answer to the following questions: who have to intervene in determination and with which capacity? Based on these evidences, governance has been considered hierarchy sequences of government power accompany with people participation, local institutions and None Government Organization (N.G.O). According to this situation, humanities approach will be replaced to mechanical approach in an acceptable developmental process. According to this description, we can say rural good governance is an effective process for all rural effective elements on rural management will be all mechanisms which move towards rural development and rural people. According to this definition, decision making about rural development should be carried out by all persons who are stakeholders and effectiveness and should be based on fairness, freedom and selective right for rural people. Therefore, whenever rural good governance approach can be performed in Iran rural society, freedom, human greatness, social justice, environmental sustainable, development of local institutes for social security, reliance on social capitals, attention to inner- area productive fundamental, rural empowering will be achieved.MethodologyThis paper seeks to answer the question: “What are the roles of Geopolitical challenges that Research method in this article is based on library and field studies so that eight indicators such as, participation, accountability, responsibility, consensus oriented, justice and equity, rule of law, efficiency and effectiveness, transparency, rural good governance situation will be analyzed in 50 rural located in Behshahr, Amol, Chalous, sampling society which is under investigation in this research includes 500 rural households. Gathering instrument for information contained a rural household questionnaire which has been asked through Likert spectrum template and the reliability level of questionnaire questions is based on Alpha Cronboch index which has been accounted 87 percent and is representative of its high trust index. TOPSIS technique has been used for rural ranking in terms of rural governance situation that has been accounted a priority index (CI) for each of studied village and villages have been categorized into 3 groups in terms of total average of weights such as villages with good governance, villages with average governance and rural with weak governance.Result And DiscussionResulted outcomes in research have indicated this fact that all indices for rural good governance have been significance in the studied areas and there are significant meaningful in terms of rural good governance between villages. The most important reasons to increase the level of rural good governance in plain and mountainside are easy availability to city centers, cultural exchanges existed between city and rural. The resulted outcomes in one sample t-test for all rural good governance variables represent that participatory indices, efficiency, effectiveness and accountability has been allocated in the highest average, transparency indices, consensus oriented and rule of law with the least average. The resulted outcomes in field studies show that institutional-social processes in rural good governance approach have been priority more than the other processes (such as, economical, environmental, etc.) and the pivotal affair must also be founded on democracy environment, value-oriented and participatory-based. The other outcomes resulted from field researches are that rural good governance can affect on rural sustainable development in different aspects so that there are correlation and significant relationship between these two concepts.ConclusionThe most important resulted outcomes in this research is about establishment and institutional rural good governance which contain change in developmental view from “development in any value” to “sustainable development”, strength in dynamic efficiency infrastructure for technical information and communication, empowering of local societies and rural people institutions, attention to the rights of people and places for development, and etc. Based on the achieved studies and presuppositions for the strength of ideal pattern in rural good governance, a localized suitable pattern for rural areas in our countries has been designed which contains input, strategic concepts, activity (process), output, outcome (result) and impact, that has been resulted to sustainability in all dimensions and will achieve to rural sustainable development.Keywords: Rural Good Governance, Participatory Planning, Rural Empowerment, Mazandaran Province, Iran -
در این پژوهش توزیع فضایی خدمات عمومی شهری درسطح شهر کرمانشاه مورد بررسی قرار گرفته است.بدین منظور از21 مولفه استفاده شده وتوزیع خدمات عمومی شهری درسطح پنج بخش شهری کرمانشاه بررسی شده است. برای شناخت درجه توسعه یافتگی در پنج بخش شهری مورد مطالعه از تکنیک تاکسونومی (Taxonomy) استفاده و نتایج،نشان دهنده این موضوع است که بخش مرکزی توسعه یافته ترین بخش شهری در سطح کرمانشاه است. به علاوه از تکنیک GISدر تعیین شعاع عملکردی خدمات عمومی بهره گرفته شده ومحلات برخورداروغیر برخوردار،برروی نقشه های توزیع فضایی خدمات عمومی شهری مشخص گردیده اند.یافته های تحقیق نشان می دهد که توزیع فضایی خدمات عمومی در سطح شهرکرمانشاه به صورت نامتعادلی انجام پذیرفته و نیازمندارائه خدمات عمومی بیشتری می باشد.از بررسی بین میانگین قیمت زمین با درآمد سرانه و اجاره بهای پرداختی در ارتباط با شاخص مسکن معلوم گردید که رابطه معناداری بین آنها وجود دارد،یعنی هرچه قدردرآمد واجاره بهای پرداختی در بخش های پنج گانه موردمطالعه افزایش می یابد،قیمت زمین نیز با افزایش مواجه می شود که این موضوع باعث شکل گیری محله های برخوردار وغیر برخوردار شده است.در نهایت اینکه،از میان برنامه ریزی های موفق برای فائق آمدن به این مشکلات برنامه ریزی مشارکتی و استفاده از تکنیک های جدیدبرنامه ریزی،از جمله GIS از اولویت بیشتری برخوردارند.
کلید واژگان: عدالت اجتماعی, توزیع فضایی خدمات عمومی شهری, بخش های پمجگانه شهری کرمانشاه, GIS, قیمت زمین, درآمد سرانه, برنامه ریزی مشارکتیWith regard to social justice, the distribution of facilities and services and their features are connected with social welfare inseparably so that one can not separate them from marginal issues such as inequality of citizens and personal freedom. We should remember that even the most attractive places or the best ones regarding accessability position and life can’t provide the residents with joy and welfare, if they are exposed to the lack or weakness of accessibility to resources and facilities. The distribution of the ideal and proper services and the enjoyment of social welfare is not a new issue but it has been influenced by our past performance as the welfare of the future will be affected by our present performance This research has investigated the space distribution of public urban services within the Kermanshah city.For this, 21 compilations have been used and the distribution of public urban services has been investigated within the 5 districts of Kermanshsh city.For determining the degree of development within the five districts of Kermanshah city the taxonomy technique was used. The result indicated that the central district of Kermanshah is the most developed urban district within this city.. In addition, GIS technique has been employed for identifying the performance radius of the public urban services; Also, the enjoying and unenjoying districts have been identified. The findings of the research indicate that the space distribution of public services within this city has been accomplished much inequitably and it requires further public services. Moreover, this investigation indicated that in relation with dwelling indicator, there is a significant relationship between the average price of lands and per capital income and rental payments. It means that, the more the income and the rental payments within the concerned urban districts, the higher the price of lands. This factor has led to the formation of the enjoying and unenjoying districts. Finally among the successful plannings we should resort to participatory planning and apply new programming techniques for overcoming such difficulties including GIS.
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.