به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "منطقه‎ی یک ‎تهران" در نشریات گروه "جغرافیا"

تکرار جستجوی کلیدواژه «منطقه‎ی یک ‎تهران» در نشریات گروه «علوم انسانی»
  • سمانه جلیلی صدراباد*، سمیه جلیلی صدراباد

    فضاهای همگانی و تعاملات اجتماعی دارای رابطه دو سویه می باشند. درحالی که رشد متراکم شهرها، کمبود زمین و عدم توجه به این فضاها در برنامه های توسعه شهری منجر به کمبود سرانه فضای سبز و باز و کاهش تعاملات اجتماعی شده است. منطقه 10 شهر تهران به عنوان پرتراکم ترین منطقه در این کلان شهر، دارای کمبود کمی و کیفی در فضاهای همگانی و باز می باشد؛ و مسائل دیگر همانند فرسودگی کالبدی، آشفتگی در منظر شهری، بالا بودن میزان اجاره نشینی، امنیت اجتماعی پایین و شناور بودن جمعیت ساکن، موجب کاهش کیفیت فضاهای همگانی موجود و سطح تعاملات اجتماعی شده است. در این راستا هدف این پژوهش بررسی امکان تحول فضاهای همگانی به منظور ارتقاء تعاملات اجتماعی در منطقه 10 می باشد و استراتژی آن توصیفی- پیمایشی است. داده ها با روش مطالعات اسنادی و میدانی جمع آوری و جهت تجزیه وتحلیل از تکنیک SWOT و QSPM استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که تنوع پذیری فعالیت ها ، اختلاط کاربری ، همه شمولی اجتماعی، دسترسی به حمل و نقل عمومی، امنیت اجتماعی، خاطره انگیزی، ایمنی، بهره گیری از تمام حواس، خوانایی، دید و منظر مناسب، انعطاف پذیری، مبلمان شهری، نوع بدنه و کف، آسایش اقلیمی و بهداشت محیط مولفه های اثرگذار در ارتقاء تعاملات اجتماعی در فضاهای همگانی می باشند و شرایط و فعالیت های مناسب برای حضور کودکان و سالمندان منجر به افزایش نظارت و امنیت اجتماعی می شود. سناریوی برتر شامل راهبردهای تهاجمی (SO1: ارتقاء امنیت اجتماعی در فضاهای همگانی موجود، SO2: ارتقاء سرانه فضای سبز و باز، SO4: توسعه پاتوق های محلی و ریزفضاها جهت تجمع اهالی، SO5: تخصیص فضاهای چندمنظوره فرهنگی، هنری، ورزشی و...) و محافظه کارانه (ST1: استفاده مجدد از فضاهای غیرفعال در تملک شهرداری، ST2: افزایش مشارکت اجتماعی شهروندان) می باشند و در نهایت جهت تحقق پذیری آن ها 18 سیاست و 31 برنامه اقدام تدوین شده است.

    کلید واژگان: فضای همگانی, تعاملات اجتماعی, تعاملات اجتماعی در فضاهای همگانی, منطقه 10 شهرداری تهران
    Samaneh Jalilisadrabad*, Somayeh Jalilisadrabad

    Public spaces and social interactions have a reciprocal relationship. The rapid urbanization, limited land availability, and neglect of these spaces in urban development initiatives have resulted in a scarcity of open and green areas per capita, consequently reducing social interactions. District 10 of Tehran, as the most densely populated area, suffers from a lack of both quantity and quality in public and open spaces. Furthermore, issues such as physical deterioration, disrupted urban landscapes, a high tenant rate, low social security, and a transient population have further diminished the quality of existing public spaces and the level of social interaction in this particular district. Hence, the aim of this study is to explore the potential for enhancing public spaces in order to promote social interactions in District 10 of Tehran. The chosen research methodology is descriptive-survey, with data collected through documentary and field studies. The SWOT and QSPM techniques have been employed for analysis.  The findings reveal that various factors play a significant role in facilitating social interaction in public spaces. These factors include the diversity of activities, integration of land use, social inclusion, accessibility to public transportation, social security, memorability, safety, engagement of all senses, readability, visibility, flexibility, availability of urban furniture, materials used in urban furniture and pavements, climate comfort, and environmental health. Moreover, creating favorable conditions for the presence of children and the elderly would lead to increased supervision and social security.  The superior scenario proposes a set of strategies, including aggressive strategies (SO1: Enhancing social security in existing public spaces, SO2: Promoting the development of open and green spaces on a per capita basis, SO4: Establishing local hangout spots and micro spaces for community gatherings, SO5: Allocating multicultural and artistic spaces, sports venues, etc.) and conservative strategies (ST1: Repurposing inactive municipal-owned spaces, ST2: Encouraging greater citizen participation in social activities). Ultimately, six prioritized strategies are identified, resulting in the formulation of 18 policies and 31 action plans.

    Keywords: Urban Space, Social Interactions, Social Interactions In Urban Spaces, District 10 Of Tehran Municipality
  • پرهام پهلوانی*، علی ربانی، بهناز بیگدلی، سید احمد اسلامی نژاد
    پژوهش حاضر، به دنبال مکان یابی مراکز اسکان موقت در منطقه 22 شهر تهران به کمک معیارهای موثر است. این معیارها شامل: فاصله از هلال احمر، فاصله از پل، فاصله از مدارس، فاصله از جاده اصلی، فاصله از ایستگاه پلیس، فاصله از منبع گاز، فاصله از مساجد، فاصله از مراکز پخش مواد غذایی، فاصله از خطوط مترو، فاصله از ایستگاه مترو، فاصله از مراکز سلامتی، فاصله از پارک و فضای سبز، فاصله از بیمارستان، فاصله از مراکز آتش نشانی، تراکم جمعیت، ریسک زلزله و شیب است؛ بنابراین نوآوری تحقیق حاضر، استفاده از ترکیب مناسب و کافی از معیارها برای مکان یابی مراکز اسکان موقت می باشد. در این راستا، از روش ادغام داده محور رگرسیون وزن دار جغرافیایی «GWR» با دو هسته گوسین و مکعبی سه گانه استفاده شد. روش پیشنهادی مناسب برای مسائل، رگرسیون مکانی است، زیرا این روش با دو خاصیت منحصربه فرد داده های مکانی یعنی؛ خودهمبستگی مکانی و ناایستایی مکانی سازگار است. مقادیر «R2 و RMSE» حاصل از روش «GWR» با هسته مکعبی سه گانه به ترتیب 9413/0 و 3470/0 به دست آمد که نشان دهنده سازگاری بالای هسته مکعبی سه گانه نسبت به هسته گوسین است. همچنین نتایج به دست آمده نشان می دهد که پارک چیتگر و مجموعه ورزشی آزادی، یکی از وسیع ترین و مناسب ترین پهنه ها برای احداث پناهگاه های اسکان موقت پس از بروز بحران زلزله برای منطقه 22 شهر تهران می باشند.
    کلید واژگان: زلزله, اسکان موقت, رگرسیون وزن دار جغرافیایی, منطقه 22 شهر تهران
    Parham Pahlavani *, Ali Rabani, Behnaz Begdeli, Seyed Ahmad Eslaminezhad
    The purpose of this research is site selection of temporary accommodation centers in District 22 of Tehran with the help of effective criteria. These criteria are including Red Crescent, distance to bridge, distance to schools, distance to the main road, distance to the police station, distance to the gas source, distance to mosques, distance to food distribution centers, distance to metro lines, distance to Metro station, distance to health centers, distance to park and green space, distance to hospital, distance to fire stations, population density, earthquake risk, and slope. The novelty of this study is the use of an appropriate and sufficient combination of criteria for locating temporary accommodation sites. In this regard, the geographically weighted regression (GWR) method with two Gaussian and tri-cube kernels was used. This method is compatible with two unique properties of spatial data, namely spatial autocorrelation, and spatial non-stationarity. The values of R2 and RMSE obtained by the GWR method with tri-cube kernel were 0.9413 and 0.3470, respectively, which indicates the high compatibility of the tri-cube kernel with respect to the Gaussian kernel. The results also show that Chitgar Park and Azadi Sports Complex are some of the largest and most suitable areas for the construction of temporary shelters after the earthquake crisis in the case study.
    Keywords: Earthquake, Temporary Accommodation, Geographically Weighted Regression, District 22 Of Tehran
  • مجید صبوری، آرش بغدادی*

    چالش های متعدد صنعت ساخت وساز به عدم تحقق طرح ها و برنامه های شهری شده و نهایتا چیزی جز گذر و استمرار زمان و افزایش شتاب دار فرسودگی نبوده است. اقدامات سه دهه اخیر شهرسازی، حتی فاقد الگوهای فکری و بر اساس نگرش اقتضایی به صورت تلویحی و برداشت های شخصی مجریان انجام گرفته است. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی است که به روش توصیفی تحلیلی و مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای و بررسی های میدانی شامل پیمایش و ارزیابی دلفی انجام گرفته است. مطابق نظرات کارشناسان، معیارهای کالبدی، قانونی و محیط زیست از معیار اقتصاد و سپس از اجتماع ارجح تر بوده اند. بر اساس نتایج به دست آمده کیفیت زندگی شهری بر اساس مکانیزم ساخت وساز به ترتیب نواحی 1، 2، 6، 4، 3 و درنهایت ناحیه 5 وضعیت مطلوبی دارند. در بین مولفه های مربوط به تدوین مکانیزم های کنترل ساخت وساز، تغییر کاربری زمین در بعد کالبدی با ضریب 887/0، ارزش زمین و ساختمان که شدیدا توسط دلالان و بورس بازان زمین و املاک کنترل می شود؛ در بعد اقتصادی با ضریب 788/0 و مولفه فروش تراکم مربوط به اثرات قانونی با ضریب 801/0 بیشترین تاثیر را در کیفیت زندگی منطقه 3 شهرداری تهران دارند. مطابق نتایج، ناحیه 6 در معیار اقتصادی از سایر نواحی دیگر و ناحیه 2 در معیار اجتماعی و ناحیه 1 در محیط زیست نسبت به سایر معیارهای دیگر ارجح تر هستند. در مجموع تغییرات کاربری زمین منطقه 3 را به منطقه ای فشرده مبدل ساخته است. بررسی روند تغییرات کاربری زمین در منطقه نشانگر افزایش ساخت وساز است که ادامه این روند منجر به کاهش سرانه های کاربری فضای سبز و کاربری های خدماتی می شود.

    کلید واژگان: ساخت وساز شهری, کیفیت زندگی, بلندمرتبه سازی, مکانیزم کنترل, منطقه سه شهرداری تهران
    Majid Sabouri, Arash Baghdadi *

    The construction industry is currently facing a multitude of challenges, primarily attributed to the inadequate implementation of urban plans and programs, leading to accelerated deterioration of infrastructure. Over the past three decades, urban development practices have largely been driven by implicit attitudes and personal perceptions of those involved, lacking a foundation in established intellectual models. This study, conducted with an applied focus, utilized a descriptive-analytical approach that encompassed both library research and on-site investigations, including a Delphi survey for expert input and evaluation. Experts have identified physical, legal, and environmental criteria as more significant than economic and societal factors in urban development assessments. The research findings indicate that the quality of urban life is perceived favorably based on the construction process, with areas ranked in the following order as 1, 2, 6, 4, 3, and 5. Notably, factors such as land use changes, economic valuation of land and buildings, and density sales regulations have been highlighted as key influencers on the quality of life in District 3 of Tehran Municipality. District 6 is identified as economically preferable, District 2 excels in social criteria, and District 1 leads in environmental considerations compared to other disticts. The transformation of District 3 into a more densely populated area due to increased construction activities has resulted in reduced per capita access to green spaces and essential services.

    Keywords: Urban Construction, Quality Of Life, High-Rise Construction, District 3 Of Tehran Municipality
  • تاج الدین کرمی*، علی شماعی، فاطمه محبی

    تاب آوری اکولوژیک مفهومی است که بر قابلیت بازگشت پذیری ساختارها و کارکردهای اکولوژیکی در مقابل شوک های وارده دلالت دارد. پهنه شمالی تهران به مثابه مهم ترین پشتوانه های اکولوژیک این شهر در دهه های اخیر دچار تغییرات کاربری زیادی شده است. تحقیق حاضر تحلیل نقش تغییر کاربری در تاب آوری اکولوژیک زیرساخت های سبز (به عنوان یکی از ارکان ساختاراکولوژیکی) منطقه یک شهرداری تهران پرداخته است. این تحقیق به لحاظ هدف کاربردی و به لحاظ روش توصیفی تحلیلی محسوب می شود. از داده های ماهواره ای لندست (2021-1976) برای کشف تغییرات مورد نظر و از سنجه های سیمای سرزمین برای تحلیل وضعیت تاب آب وری اکولوژیک استفاده شده است. بر اساس یافته های تحقیق، سنجه اندازه لکه ها (CA) و تعداد لکه های (NP)، سبز در طی دوره مورد بررسی، از نظر وسعت کاهش یافته و از نظر تعداد دچار افزایش چشم گیری شده اند. این تغییرات بیانگر فرایند خرددانگی و از بین رفتن انسجام ساختاری لکه های سبز است. نتایج حاصل از متریک پیوستگی (ENN و GYRATE) نیز پیوستگی کمی بین لکه های سبز منطقه را نشان می دهد. بعلاوه نتایج سنجه CONTAG، بیان می کند که درصد سرایت به خاطر پیوستگی کم، پایین است. بنابراین می توان گفت که زیرساخت های سبز منطقه در مقابل تغییرات کاربری اراضی انسجام ساختاری خود را از دست داده و در نتیجه کارکردها و خدمات اکولوژیکی مورد انتظار آن ها نیز دچار نارسایی شده اند. بنابراین زیرساخت های سبز منطقه مورد مطالعه در مقابل تغییرات کاربری آسیب پذیر بوده و به نحو بارزی از تاب آوری اکولوژیک آن ها کاسته شده است.

    کلید واژگان: تاب آوری اکولوژیک, تغییر کاربری, زیرساخت سبز, سنجه های سیمای سرزمین, منطقه یک شهرداری تهران
    Tajdin Karami*, Ali Shamaei, Fateme Mohebi

    Ecological resilience is a concept that implies the reversibility of ecological structures and functions against the shocks experienced. The northern zone of Tehran, as the most important ecological support of this city, has undergone many land-use changes in recent decades. The present study has analyzed the role of land-use change in the ecological resilience of green infrastructure (as one of the pillars of ecological structure) in District 1 of Tehran Municipality. This study is an applied one in terms of purpose and is considered a descriptive-analytical one in terms of the method used. In this study Landsat satellite data (1976-2021) were used to detect the changes of interest, and landscape metrics were used to analyze the ecological resilience conditions. Based on the results of this study period, the Number of Patches (NP) has significantly increased and the Class Area (CA) has decreased during the period covered by this study. These changes indicate the fragmentation process and loss of structural cohesion of the green patches. The measurement results for the connectivity metrics (ENN and GYRATE) also showed a small connectivity between the green patches in the area. In addition, the results for CONTAG (Contagion Landscape metrics) measure indicated that, due to low connectivity, the transmission rate is low. Therefore, it can be said that the green infrastructure of the region has lost its structural cohesion in the face of land-use change, and as a result, the expected ecological functions and services have also failed. According to the results, the green infrastructure of the study area is vulnerable to land-use changes and their ecological resilience has been significantly reduced.

    Keywords: Ecological Resilience, Land -Use Change, Green Infrastructure, Landscape Metrics, District 1 Of Tehran Municipality
  • محمد دوست حسینی، وحید بیگدلی راد*، مریم معینی فر

    سرمایه اجتماعی در شکل گیری همبستگی اجتماعی، کاهش محرومیت، بهبود عملکرد نهادهای ناکارآمد دولتی، بهبود حکمروایی شهری، و حفاظت از فرهنگ محلی در برابر ناملایمات اجتماعی نقش مهمی دارد. در شکل گیری مناطق خلاق شهری، سرمایه اجتماعی برای تقویت روابط بین ساکنان و به کارگیری استعدادها و ظرفیت های نهفته شهروندان جهت دستیابی به آینده ای بهتر در طرح های توسعه شهری بسیار مهم است. این مقاله به تحلیل اثرات شاخص های سرمایه اجتماعی بر ایجاد منطقه خلاق شهری در منطقه یازده تهران پرداخته است. در این تحلیل از روش توصیفی و تحلیلی برای کشف روابط بین متغیرها و بررسی اثرگذاری شاخص های سرمایه اجتماعی استفاده شده است و داده های لازم از منابع معتبر کتابخانه ای، اسنادی، الکترونیکی، پایان نامه ها و مقالات معتبر جمع آوری شده است. نتایج تحلیل نشان می دهد که عامل مشارکت اجتماعی به خاطر اثرگذاری بیشتری که دارد، یکی از مهمترین شاخص های سرمایه اجتماعی است و معیار انسجام اجتماعی با کسب امتیاز بالاترین اهمیت در اولویت اول قرار دارد. همچنین، عامل محیط اجتماعی به دلیل تاثیرپذیری بیشتر از سایر عوامل و منفی بودن بردار (D-R)، یکی از حساس ترین شاخص های سرمایه اجتماعی است. این نتایج می توانند به برنامه ریزان شهری و سیاست گذاران در تصمیم گیری های مرتبط با توسعه شهری و ایجاد مناطق خلاق شهری کمک کنند و همچنین به افراد و سازمان هایی که در توسعه شهری فعالیت می کنند.

    کلید واژگان: سرمایه اجتماعی, خلاقیت شهری, منطقه خلاق, منطقه یازده, تهران
    Mohammad Doosthoseini, Vahid Bigdeli Rad *, Maryam Moinifar

    Social capital plays an important role in shaping social cohesion, reducing deprivation, improving the performance of inefficient government institutions, improving urban governance, and protecting local culture against social difficulties. In the formation of creative urban areas, social capital is crucial for strengthening relationships among residents, utilizing the talents and hidden capacities of citizens to achieve a better future in urban development projects. This article analyzes the effects of social capital indicators on the creation of a creative urban district in Tehran's District 11. Descriptive and analytical methods were used to discover relationships between variables and examine the impact of social capital indicators. The necessary data was collected from credible library, document, electronic resources, theses, and reputable articles. The results indicate that the social participation factor is one of the most important social capital indicators due to its greater impact, and the social cohesion criterion has the highest importance in the first priority. Furthermore, the social environment factor is one of the most sensitive social capital indicators due to its greater susceptibility than other factors and its negative D-R vector. These results can help urban planners and policy makers make decisions related to urban development and the creation of creative urban areas, as well as individuals and organizations involved in urban development.

    Keywords: Social capital, urbancreativity, creativedistrict, District eleven, Tehran
  • نیلا پژوهنده، اسماعیل شیعه*، مریم معینی فر

    عدم درک مفهوم کیفیت فضایی، فقدان توجه به رویکرد کل نگر آن، به عدم شکلگیری کیفیت مطلوب فضاهای عمومی شهری منجر شده که توانایی پاسخ گویی به نیازهای شهروندان را در طول زمان ندارد. بنابراین با نوجه به ناکارآمدی فضاهای عمومی شهری، ضروری است تا نگرشی متناسب با شرایط شهری امروز اتخاذ شود. تفکر نوین طراحی شهری یکپارچه با کلی نگری، عرصه عمومی جدیدی را در ادبیات جهانی مطرح نموده است. از این رو پژوهش حاضر درصدد بهره گیری از این تفکر در راستای ایجاد تغییر در کیفیت فضاهای عمومی شهری ایران، به ویژه فضاهای عمومی منتخب از منطقه پنج شهرداری تهران است. روش تحقیق حاضر کیفی - کمی است. در مرحله کیفی، این مقاله سعی دارد با استفاده از روش تحلیل محتوا (مرور متون)، بررسی تطبیقی چارچوب نظری تفکر طراحی شهری یکپارچه با مطالعه موردی، شرایط کاربرد این تفکر را معرفی نماید. در مرحله کمی تحقیق، روش گردآوری داده ها توصیفی پیمایشی است. جامعه مورد مطالعه 24 متخصص در حوزه معماری و شهرسازی می باشد. مولفه های استخراجی، با استفاده از نرم افزار SPSS و از طریق تحلیل عامل اکتشافی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد پنج عامل از عوامل تاثیرگذار بر ارتقای کیفی فضاهای عمومی شهری در این منطقه هستند که بیشترین درصد واریانس تبیین شده، مربوط به مولفه اجتماعی با 67/21 درصد بوده که حاکی از ارجحیت و اهمیت این عامل دارد. یافته های پژوهش نشان می دهد که علاوه بر کلی نگری نسبت به مفهوم کیفیت فضایی، بررسی مفهوم کیفیت فضایی از مقیاس کلان به خرد در فرآیندی یکپارچه، ایجاد سازوکارهایی برای ارتقای جایگاه رویکرد فرارشته ای شهرسازی در روند برنامه ریزی و طراحی محیط، از پیش شرط های لازم بری کاربردی نمودن این تفکر و ارتقای کیفیت فضاهای عمومی شهری  است.

    کلید واژگان: کیفیت فضایی, فضاهای عمومی شهری, طراحی شهری یکپارچه, تحلیل عاملی اکتشافی, منطقه 5 شهرداری تهران
    Nila Pazhouhandeh, Esmaeil Shieh*, Maryam Moinifar

    The lack of understanding of the concept of spatial quality, the lack of attention to its holistic approach, has led to the lack of formation of the desired quality of urban public spaces, which is unable to respond to the needs of citizens over time. Therefore, due to the inefficiency of urban public spaces, it is necessary to adopt an attitude that is appropriate to today's urban conditions. The modern thinking of integrated urban design with a holistic perspective has raised a new public arena in the world literature. Therefore, the present research tries to use this thinking in order to change the quality of urban public spaces in Iran, especially public spaces selected from the five districts of Tehran municipality. The current research method is qualitative-quantitative. In the qualitative phase, this article tries to introduce the application conditions of this thinking by using the content analysis method (literature review), a comparative study of the theoretical framework of integrated urban design thinking with a case study. In the quantitative stage of the research, the data collection method is a descriptive survey. The studied community is 24 experts in the field of architecture and urban planning. Extracted components were analyzed using SPSS software and through exploratory factor analysis. The results showed that there are five factors influencing the quality improvement of urban public spaces in this region, and the highest percentage of explained variance is related to the social component with 21.67%, which indicates the priority and importance of this factor. The findings of the research show that in addition to the overview of the concept of spatial quality, examining the concept of spatial quality from macro to micro scale in an integrated process, creating mechanisms to promote the place of the transdisciplinary approach of urban planning in the process of environmental planning and design. One of the prerequisites is to apply this thinking and improve the quality of urban public spaces.Spatial quality, despite the fact that it is a dynamic and comprehensive necessity and has great importance for spatial users, but it has not been properly defined so far. The lack of understanding of this concept is due to the fact that spatial quality has wide dimensions and includes different disciplines. This term is one of the main concepts in urban planning and design; Therefore, in order to understand this concept, it is necessary to examine it on the scale of public space, and paying attention to the trans discipline of urban planning is effective in understanding this concept. At the same time as the dimensions and nature of urban issues became more complex, one-dimensional concepts and frameworks faced a serious challenge. In this respect, the necessity of  Principles of integrative urban design, especially in Selected public spaces of District 5 of Tehran Municipality , becomes more evident. Tehran metropolis, as the center of the country, on the one hand, faces the density of performance and capital, and on the other hand, the crisis of the quality of public spaces. In this regard, 5 region of Tehran municipality needs to form a network of public spaces which at the same time has interactive qualitative indicators. Instead of solving the problems of the city and its citizens, these concepts have caused many crises and qualitative issues. A main goal, a part of which, by pursuing the issue of "What is the role and place of integrated urban design thinking in improving spatial quality in urban public spaces? The components and dimensions affecting spatial quality in urban public spaces using this thinking What are they?" followed and reflected in the present article.In this article, qualitative research methods, content analysis, have been used first. In the stage of developing the theoretical framework, the method of content analysis and interpretation of the findings was used, and in the stage of identifying the dimensions of this thinking in the selected samples, the quantitative method was used. The subject of urban design includes form, function, aesthetics, efficiency and product process, and the integration of intuitive and scientific methods can be a more powerful tool for urban design. In 5 region of Tehran Municipality, like other regions, attention to urban design has been focused more on formal aspects, that is, urban form and perceptual and visual features; But the urban form, as a container of urban activities, cannot be separated from its content, and there is always a mutual relationship between the two. Therefore, urban activities in urban design are considered as a secondary concern and it is necessary to integrate the elements of urban design theory including form, urban activity and intuitive and scientific methods. The process of integrating these laws and their applications in the basic elements of urban design (urban space and activity) needs a unifying element. In the position of conclusion and based on the position of this article, it should be mentioned that establishing the rules and principles of urban design in a practical way and based on environmental conditions by simultaneously paying attention to the elements of integrated urban design theory and at both global and local levels is possible. will be acceptable. Therefore, some integrated principles of urban design were emphasized both at the theoretical level and through theories in relation to the case study, and it shows that the desirable quality of urban spaces in this region was more related to physical quality.Based on what was obtained from the exploratory factor analysis of the experts' questionnaire, five factors including: social, functional, ecological, physical, and cognitive were determined among them. So that the criteria of accessibility and visual proportions have the highest factor load. In order to perform exploratory factor analysis, the varimax rotation method was used, and 10 criteria were examined as quality criteria of urban public spaces, and they explained 41.65% of the total variance.

    Keywords: Quality Of Public Spaces, Integrative Urban Design, Exploratory Factor Analysis, District 5 Of Teran Municipalityspatial Quality, Public Urban Spaces, District 5 Of Teran Mu-Nicipality
  • اکرم آقا نسب، فاطمه ادیبی سعدی نژاد*، آزاده اربابی سبزواری
    مقدمه

    حکمروایی موثر شرط اساسی برای توسعه پایدار مقاصد گردشگری است. هدف این مطالعه طراحی مدل مفهومی ارتقای صنعت گردشگری مبتنی بر حکمروایی خوب مطالعه در منطقه 22 شهر تهران بود.
    روش شناسی: این پژوهش از نوع کاربردی بوده و در سال 1402 با مطالعه موردی منطقه 22 شهر تهران نگاشته شد. با استفاده از لیستی از معیارها، یک پرسش نامه 48 گزینه ای طراحی شد. برای ارزیابی، از نمونه گیری هدفمند خبرگان استفاده شد (n=31). از مجموع 48 سوال، 32 مورد تایید و در نهایت 31 سوال تایید شد. پایایی پرسش نامه با ضریب 082/0 تایید شد. در مرحله دوم، از سنجش نظر ساکنین منطقه 22 با استفاده از نمونه گیری اتفاقی ساده برای پاسخ گویی به پرسش نامه استفاده شد. تعداد نمونه ها با استفاده از فرمول کوکران 383 نفر تعیین شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش آنتروپی شانون استفاده شد.

    یافته ها

    میزان اثربخشی شاخص های حکمروایی گردشگری در سطح منطقه 22 شهر تهران در سطح بالایی بود. مولفه های ارتباط بهینه مسئولان با دست اندرکاران و ذی نفعان، ایجاد کانال های ارتباطی مجازی با مردم، شفافیت در عملکرد و آگاهی عموم از نتایج و بازخوردها، شفافیت در امور مالی و آگاه کردن مردم از تهیه و تصویب بودجه در راستای توسعه گردشگری و امنیت جاده ای و حمل ونقل به ترتیب اولویت های اول تا پنجم را در ارتقای گردشگری منطقه 22 از دید شهروندان داشتند. حداقل امتیازها مربوط به مولفه‎های امنیت اقتصادی و مالی، بهره مندی یکسان از زیرساخت های مربوطه و امنت غذایی و بهداشتی بود. اولویت هر یک از شاخص های حکمروایی گردشگری در منطقه 22 شهر تهران نشان دهنده برتری معیارهای شفافیت، تمرکززدایی و بینش راهبردی نسبت به سایر معیارها بود.

    نتیجه گیری

    شاخص های موثر بر حکمروایی خوب گردشگری شامل عدالت، پاسخ گویی، شفافیت، تمرکززدایی، کارآیی، مسئولیت پذیری، عدالت، مشارکت و بینش راهبردی هستند که مهم ترین آنها، شفافیت، تمرکززدایی و بینش راهبردی است.

    کلید واژگان: حکمروایی, گردشگری, منطقه 22, تهران
    A. Aghanasab, F. Adibi Saadinejad*, A. Arbabi Sabzevari
    Aims

    Effective governance is a fundamental requirement for the sustainable development of tourism destinations. This study aimed to design a conceptual model to enhance the tourism industry based on good governance in District 22 of Tehran.

    Methodology

    This research was conducted in District 22 of Tehran in 2023-2024. A 48-item questionnaire was designed using a list of criteria affecting tourism governance. The samples were selected by purposive sampling (n=31). Out of the 48 questions, 32 were approved, and the rest were excluded. The reliability of the questionnaire was confirmed by Cronbach's alpha method. In the second phase, the opinions of residents in District 22 were used to respond to the questionnaire. The sample size was determined to be 383 people using Cochran's formula. The samples were selected using a simple random sampling method. The Shannon entropy method was used for data analysis.

    Findings

    The effectiveness of tourism governance indicators in District 22 of Tehran is expected to be high. Ranking results indicated that the components such as optimal communication between officials and stakeholders, establishing virtual communication channels with the public, transparency in operations and public awareness of results and feedback, financial transparency, and informing the public about the preparation and approval of budgets, and transportation safety, were ranked as the top five priorities for improving tourism in District 22. The lowest scores were related to economic and financial security, equal access to related infrastructure, and food and health security components. The priority of each tourism governance indicator in District 22 of Tehran, using the Shannon entropy method, indicated the superiority of criteria like transparency, decentralization, and strategic vision over other criteria.

    Conclusion

    The effective indicators of good tourism governance include justice, accountability, transparency, decentralization, efficiency, responsibility, justice, participation, and strategic vision, in which transparency, decentralization, and strategic vision were the most important.

    Keywords: Governance, Tourism, District 22, Tehran
  • آرمین وس کاه، فریبرز دولت آبادی*، علی اکبری

    باتوجه به آنکه کیفیت کالبدی معماری شهری در منطقه 10 شهر تهران با مشکل مواجه است، تدوین راهبردهای ارتقاءکیفیت کالبدی معماری شهری از طریق تغییر مولفه های روانشناسانه محیط در این منطقه حائز اهمیت است. هدف اصلی تحقیق، تدوین راهبردهای ارتقای کیفیت کالبدی معماری شهری (ساختمان های مسکونی) از طریق تجزیه و تحلیل ابعاد روانشناسانه محیط در منطقه 10 شهر تهران در راستای بهبود معماری شهری برای استفاده کنندگان است و سوال مطرح این است که چگونه می توان با تجزیه و تحلیل ابعاد روانشناسانه محیط، راهبردهای ارتقای کیفیت کالبد معماری شهری (ساختمان های مسکونی) را برای استفاده کنندگان تدوین نمود؟ درراستای پاسخ به این سوال از روش کیفی- کمی  استفاده شد. روش پژوهش به لحاظ هدف توصیفی- تحلیلی است و شیوه گردآوری اطلاعات به صورت مطالعات کتابخانه ای و میدانی با ابزار پرسشنامه است. تجزیه و تحلیل داده ها نیز با روش استدلال استقرائی و استفاده از آزمون تحلیل واریانس یکطرفه و رگرسیون انجام گرفت. نتایج نشان داد که اصلی ترین ابعاد در حیطه های عملکردی، محیطی، فرهنگی و انگیزشی دسته بندی می شوند و هر یک از این ابعاد دارای ریز مولفه های مختلفی است که بکارگیری تک تک این ریز مولفه ها در کنار یکدیگر موجب ارتقاء کیفیت کالبد ساختمان های مسکونی و به دنبال آن معماری شهری می شود. براین اساس راهبردهای ارتقاءکیفیت کالبدی معماری ساختمان های مسکونی از طریق تغییر مولفه های روانشناسانه محیط در شهر منطقه 10 تهران عبارتند از: فهم ماهیت مصالح ساختمانی که در سرشت خود پایدار باشند و به صورت هماهنگ با منطقه باشند. ضمن آنکه توجه به نقش نمادین رنگ و فرم در کالبد ساختمان های مسکونی، چه از منظر کیفیت کالبدی و چه از منظر بهبود و ارتقاء مولفه های انگیزشی ساکنین منطقه 10 شهر تهران و چه به مثابه عنصر معنادار در معماری شهری این منطقه که می تواند احساسات و ادراکات افراد را درگیر کند و ذهنیت ایشان را نسبت به کیفیت معماری شهری این منطقه بهبود بخشد.

    کلید واژگان: ساختمان مسکونی, معماری شهری, ابعاد روانشناسی محیط, منطقه 10 شهر تهران
    Armin Voskah, Fariborz Dolat Abadi*, Ali Akbari

    Given that the physical quality of urban architecture in the 10th district of Tehran is facing, it is important to formulate the physical quality of urban architecture through the change of psychological components of the environment in this area. The main purpose of the research is to develop the physical quality of urban architecture (residential buildings) through the analysis of the psychological dimensions of the environment in the 10th district of Tehran to improve urban architecture for users, and the question is how to analyze and analyze the psychological dimensions. The environment developed urban architectural quality improvement strategies for users? A quantitative-quality method was used to answer this question. The research method is descriptive-analytical and the method of gathering information is a library and field studies with a questionnaire tool. Data analysis was also performed by the method of inductive reasoning and the use of one -way variance analysis and regression. The results showed that the main dimensions are categorized in functional, environmental, cultural, and motivational areas, and each of these dimensions has different components, the use of each of these micro -components together enhances the quality of residential buildings, followed by urban architecture. It becomes. Accordingly, the physical quality of the architecture of residential buildings by changing the psychological components of the environment in the 10th city of Tehran is: Understanding the nature of building materials that are sustainable in their nature and are in harmony with the region. While paying attention to the symbolic role of color and form in the body of residential buildings, both in terms of physical quality and in terms of improving and promoting motivational components of residents of the 10th district of Tehran, or as a significant element in urban architecture of this area, which can emotions and perceptions of individuals. To engage and improve their mentality for the quality of urban architecture in the area.

    Keywords: Residential Building, Urban Architecture, Dimensions Of Environmental Psychology, District 10 Of Tehran
  • مریم رحمانی لشگری، علیرضا استعلاجی*، آزیتا رجبی، مجید ولی شریعت پناهی

    پایداری اجتماعی امروزه به عنوان مهمترین بعد توسعه پایدار، جایگاه مهمی در برنامه ریزی های شهری دارد و پیوسته با افزایش مشکلات اجتماعی و واگرایی بین محلات از نظر انجام و مشارکت، بر اهمیت آن در برنامه ریزی ها افزوده می شود. از این رو این امر نیاز به بررسی های بیشتری در مطالعات شهری دارد. این پژوهش به منظور بررسی نقش مشارکت اجتماعی در توسعه پایداری اجتماعی محلات انجام شده است. برای این منظور میزان تاثیر معناداری این دو متغیر، مورد سنجش قرار گرفته است. پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی - تحلیلی می باشد جمع آوری داده ها به روش کتابخانه ای و میدانی بوده است. جامعه آماری پژوهش از گروه خبرگان تشکیل شده است که به روش در دسترس 20 نفر به عنوان حجم نمونه پژوهش انتخاب گردیدند. ابزار گردآوری داده ها، پرسش نامه ای که براساس مبانی نظری و مطالعات انجام شده در مقیاس پنج درجه ای لیکرت طراحی شده، می باشد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از معادلات ساختاری و به کمک نرم افزار ایموس انجام شده است. نتایج به دست آمده نشان داد که مشارکت اجتماعی شهروندان در محلات  با ضریب (بتا) 732/0 بر توسعه پایدار اجتماعی این محلات تاثیر مثبت دارد و رابطه این دو متغیر با هم معنادار می باشد. به عبارتی دیگر با تقویت مشارکت اجتماعی توسعه پایدار اجتماعی نیز تقویت خواهد شد. و متغیرهای حس تعلق به مکان، رضایت از محله، مشارکت در فعالیت های محله ای و اعتماد نیز بر متغیر مشارکت اجتماعی در محلات اثرگذاری مثبتی دارند.

    کلید واژگان: مشارکت اجتماعی, توسعه پایدار اجتماعی, منطقه 8 شهر تهران
    Maryam Rahmani Lashgari, Alireza Estalaji*, Azita Rajabi, Majid Vali Shariat Panahi

    Social sustainability today, as the most important dimension of sustainable development, has an important place in urban planning and its importance in planning is constantly increasing with the increase of social problems and divergence between neighborhoods in terms of performance and participation. Therefore, this requires more research in urban studies. This study was conducted to investigate the role of social participation in the development of social sustainability in neighborhoods. For this purpose, the significance of the significant effect of these two variables has been measured. The research is applied in terms of purpose and descriptive-analytical in terms of method. Data collection was library and field method. The statistical population of the study consists of a group of experts who were selected by the available method of 20 people as the sample size of the study. Data collection tool is a questionnaire based on theoretical foundations and studies conducted on a five-point Likert scale. Data analysis was performed using structural equations with the help of Emus software. The results showed that the social participation of citizens in neighborhoods with a coefficient (beta) of 0.732 has a positive effect on sustainable social development of these neighborhoods and the relationship between these two variables is significant. In other words, sustainable social development will be strengthened by strengthening social participation. And the variables of sense of belonging, satisfaction with the neighborhood, participation in neighborhood activities and trust also have a positive effect on the variables of social participation in neighborhoods.

    Keywords: Social Participation, Sustainable Social Development, District 8 of Tehran
  • بهزاد ملک پور اصل، کیانا کاووسی پور*
    هدف پژوهش حاضر، مطالعه و تحلیل توسعه فضایی دانش بنیان و نوآور در سطح منطقه کلان شهری تهران و ارائه راهکارهایی برای توزیع فضایی متعادل در اثر سرریز منافع ناشی از توسعه قطب ها و خوشه های دانش و نوآوری در شهرستان های این منطقه بود. روش پژوهش، کمی-تحلیلی و از نظر هدف گذاری، کاربردی بود. شاخص های ضریب جینی تمرکز فضایی فعالیت های اقتصادی دانش بنیان، ضریب جینی تخصصی شدن منطقه ای و میانگین سهم ضریب مکانی فعالیت های دانش بنیان از همه فعالیت های اقتصادی، با استفاده از داده های مرکز آمار ایران محاسبه شدند. برای تجزیه وتحلیل اطلاعات از مدل تحلیل مسیر به منظور استخراج مسیر تجربی توسعه متعادل دانش بنیان و نوآور در منطقه کلان شهری تهران از طریق تحلیل رگرسیون میان متغیرهای پژوهش در نرم افزارهای SPSS، اکسل (Excel) و سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) استفاده شد. راهبردهای پژوهش با استفاده از ماتریس برنامه ریزی راهبردی کمی (QSPM) اولویت بندی شدند تا درنهایت راهبردهای برتری که بیشترین امتیاز را در دستیابی به توسعه متعادل دانش بنیان و نوآور منطقه کلان شهری تهران کسب کردند، ارائه شوند. نتایج این پژوهش نشان داد، در فضاهایی از منطقه که در آن ها توسعه از طریق صنایع دانش بنیان در حال انجام است و تخصصی شدن منطقه ای را ایجاد کرده است، ضریب جینی تمرکز فضایی این فعالیت ها بالا و نبود تعادل منطقه ای ایجاد شده است. همچنین با توجه به اشتراک اغلب شهرستان ها در یک سری از فعالیت های تخصصی شده مانند محصولات فلزی فابریکی به جز ماشین آلات و تجهیزات، رادیو و تلویزیون و دستگاه ها و وسایل ارتباطی و وسایل نقلیه موتوری، تریلر و نیم تریلر، خوشه بندی فضایی از شاخه های مختلفی از این صنایع در شهرستان های منطقه صورت گرفته است.
    کلید واژگان: تعادل فضایی, توسعه دانش بنیان و نوآور, خوشه های دانش و نوآوری, منطقه کلان شهری تهران
    Behzad Malekpour Asl, Kiana Kavousipour *
    The main purpose of this study was analyzing the spatial development of knowledge-based and innovative in Tehran metropolitan area and provide solutions for balanced spatial distribution due to the overflow of benefits arising from the development of poles and clusters of knowledge and innovation in the region. This research is practical and quantitative-analytical in terms of method. The indices of Gini coefficient of spatial concentration of knowledge-based economic activities, Gini coefficient of regional specialization and average share of the spatial coefficient of knowledge-based activities from all economic activities were calculated by using the collected data from Statistical Centre of Iran. The path analysis was used to extract the experimental path of the balanced development of knowledge-based and innovative in ​​Tehran metropolitan area through regression analysis between research variables in SPSS software, Excel software and Geographic Information System (GIS). The research strategies are prioritized using the Quantitative Strategic Planning Matrix (QSPM) so that finally the superior strategies that have won the most points in achieving the balanced development of knowledge-based and innovative in Tehran metropolitan area would be presented. The results showed that in areas of the region where development through knowledge-based industries is being carried out and has created regional specialization, the Gini coefficient of spatial concentration of these activities is high and regional imbalance has been created, due to the participation of most of the cities in a series of specialized activities such as factory metal products except for machinery and equipment, spatial clustering of various branches of these industries has been done in the cities of the region.
    Keywords: Spatial Balance, Knowledge-Based, Innovative Development, Knowledge, Innovation Clusters, Tehran Metropolitan Area
  • مهرداد کبیری، حمیدرضا جودکی*، علیرضا استعلاجی

    امروزه توسعه شهری بیش از هر چیزی تحت تاثیر نظام ساخت و سازهای شهری است و در این بین ضوابط و مقررات شهرسازی مصوب، نقش به سزایی در نظم و نسق بخشی به توسعه شهری دارد. با توسعه سریع شهرنشینی و افزایش روزافزون ساخت و ساز در چنددهه اخیر، شاهد تغییرات اساسی در منظر شهری هستیم که شهرهامحل خود نمایی هر یک از تک بناها در ارتفاع، رنگ، نوع مصالح و... در جداره ممتد خیابان ها شده اند. در این روند ساخت و ساز، مدیران و مسئولین شهر با تصویب و لازم الاجرا کردن قوانین وآیین نامه های مختلف سعی در کنترل کردن شرایط نامناسب این دوره داشته اند.در این زمینه در جوامع شهری ایران ضوابط و مقررات تعریف شده در زمینه توسعه شهری متاسفانه از کارایی قابل ملاحظه ای برخوردار نبوده و این امر توسعه شهری را با اختلالات جدی مواجه ساخته است. دراین پژوهش که با روش توصیفی - تحلیلی و با روش میدانی و استفاده از ابزار پرسشنامه ای صورت گرفته است حجم نمونه 20 نفر از کارشناسان و خبرگان طرح های توسعه شهری مورد سوال در زمینه نقاط قوت و ضعف و تهدید و فرصت کارآیی این ضوابط و مقررات شامل (کمیسیون های ماده 100، 5 و 55) قرار گرفته اند. لذا ابتدا از طریق مدل سوات عوامل قوت ، ضعف ، تهدید و فرصت از طریق روش دلفی جمع آوری و سپس مولفه های پژوهش مشخص شد و پس از انجام محاسبات طی روشی تلفیقی با مدل AHP مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج این پژوهش نشان میدهد که راهبرد تدافعی با مقدار اندازه گیری شده 078/4 به عنوان راهبرد برتر در زمینه ارائه راهبرد های افزایش کارآیی طرح های توسعه شهری شناخته شده و پس از آن راهبرد تهاجمی با مقدار 895/3 به عنوان راهبرد مکمل آمده است که نشان دهنده تاثیر مقایسه های زوجی گویه های مندرج در مدل سوات می باشد

    کلید واژگان: کمیسیون ماده 100, کمیسیون ماده 5, کمیسیون ماده 55, منطقه 1 شهرداری تهران, مدل تلفیقی SWOT-AHP
    Mehrdad Kabiri, Hamidreza Joodaki *, Alireza Estelaji

    Today, urban development is more than anything influenced by the urban construction system, and in the meantime, the approved rules and regulations play an important role in regulating urban development. With the rapid development of urbanization and the increasing increase of construction in recent decades, we are witnessing fundamental changes in the urban landscape that the cities have become the manifestation of each building in height, color, type of materials, etc. in the continuous wall of the streets. In this construction process, city managers and officials have tried to control the unfavorable conditions of this period by approving and enforcing various laws and regulations. In this regard, in the urban communities of Iran, the rules and regulations defined in the field of urban development, unfortunately, have not been significantly effective and this has caused serious disruptions in urban development. In this research, which has been done by descriptive-analytical method and field method and using a questionnaire tool, the sample size of 20 experts and experts of urban development projects in question in the field of strengths, weaknesses, threats and opportunities for efficiency of these rules and regulations Included (Article 100, 5 and 55 commissions). Therefore, first, the factors of strength, weakness, threat and opportunity were collected through the Delphi method through the Delphi method, and then the components of the research were identified. . The results of this study show that a defensive strategy with a measured value of 4.078 is recognized as a superior strategy in the field of providing strategies to increase the efficiency of urban development plans, followed by an offensive strategy with a value of 3.895 as a complementary strategy. Which shows the effect of pairwise comparisons of the items in the SWOT model. 

    Introduction

    Urban development in the era of the need to approve and implement urban development plans more than ever. In this regard, the problem that causes problems in large metropolises is the lack of accurate implementation and violations in the implementation of urban development plans. In this study, we intend to investigate the areas of occurrence of these problems and violations in the implementation of urban development plans. 

    Methodology

    In this research, which has been done by descriptive-analytical method and field method and using a questionnaire tool, the sample size of 20 experts and experts of urban development projects in question in the field of strengths, weaknesses, threats and opportunities for efficiency of these rules and regulations Included (Article 100, 5 and 55 commissions). Therefore, first, the factors of strength, weakness, threat and opportunity were collected through the Delphi method through the Delphi method, and then the components of the research were identified.

    Results and discussion

    The results of this study show that the defensive strategy with a measured value of 4.078 is recognized as a superior strategy in the field of providing strategies to increase the efficiency of urban development plans, followed by an offensive strategy with a value of 3.895 as a complementary strategy. Which shows the effect of pairwise comparisons of the items in the SWOT model.

    Conclusion

    Based on the results, the most important strategies for implementing urban development plans are: resolving conflicts of law and developing transparency in determining crimes, developing specialized workshops in the field of spatial and physical development vision of the region with emphasis on the role of local institutions and Neighborhoods, resolving conflicts of law and developing transparency in determining severe punishments, paying attention to social justice by strengthening local institutions in the region and ... .

    Keywords: 100Commission, 5Commission, 55 Commission, District 1 Oftehranmunicipality, SWOT-Ahpintegrated Model
  • ابوذر الله کرمی، سعید کامیابی*، محمدرضا زند مقدم

    هدف پژوهش حاضر ارایه الگوی شهر هوشمند با استفاده از استارت آپ ها است که از لحاظ هدف، کاربردی با رویکرد اکتشافی و از لحاظ نحوه تجزیه و تحلیل داده ها، آمیخته (کیفی-کمی) می باشد. جامعه آماری در فاز کیفی شامل مدیران و متولیان ارشد شهرداری و اساتید دانشگاهی در حوزه های برنامه ریزی شهری و مدیریت شهری در نظر گرفته شدند که با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند، 11 نفر از خبرگان انتخاب شدند. ابزار اصلی جمع آوری داده ها در این فاز، مصاحبه های عمیق و نیمه ساختاریافته با خبرگان بود و با روش تحلیل مضمون (تم) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. در فاز کمی نیز، مدیران ارشد، میانی شهرداری در استان تهران به عنوان جامعه در نظر گرفته شدند و از میان آنها، 350 نفر بر اساس روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. در این فاز از پرسشنامه بسته و محقق ساز به عنوان ابزار اصلی جمع آوری داده ها استفاده شد. جهت انجام تجزیه و تحلیل های توصیفی و استنباطی، از نرم افزارهای spss و pls استفاده شد. نتایج تحقیق منجر به مدل تحقیق شامل نه تم فراگیر (هوشمندسازی حمل و نقل شهری، بازیافت زباله و محیط زیست شهری، مدیریت و برنامه ریزی شهری، هوشمندسازی شبکه زیرساخت، حکمرانی هوشمند، شهروند هوشمند، محیط هوشمند، حمل و نقل هوشمند، اقتصاد هوشمند) و بیست و یک تم سازنده گردید. نتایج pls نشان که استارت آپ ها تاثیر معنادار مثبت و نسبتا قویی بر شهر هوشمند دارد که تجزیه و تحلیل صورت گرفته بین این دو متغیر نشان داد عدد معنی داری این اثرگذاری برابر (809/17) و ضریب مسیر (ضریب 945/0) می باشد.

    کلید واژگان: شهر هوشمند, کارآفرینی, استارت آپ ها, منطقه 20 شهر تهران
    Abuzar Elah Karmi, Saeed Kamyabi *, MohammadReza Zand Moghadam

    Due to the importance of the quality of life factor in the urban planning system, attention to the concept of intelligence and the expansion of its influence is brought up more and more, which has drawn the attention of many thinkers to the concept of a smart city, which results in the review and presentation of factors and indicators effective in the realization of a smart city. One of the effective factors is the emergence of startups. Therefore, the current research aims to present a smart city model using startups, which is mixed in terms of purpose, practicality and terms of data analysis. The statistical population in the qualitative phase was considered to include experts in the fields of urban planning and urban management, and 11 experts were selected using the sampling method. In the quantitative phase, the senior and middle managers of the municipalities of Tehran were selected as the statistical population and 350 people were selected as the statistical sample. To perform descriptive and inferential analyses, Spss and PLS Smart software were used. The research results led to a research model including nine comprehensive themes and twenty-one constructive themes. The analysis between these two variables with a significant number (17.809) and path coefficient (coefficient 0.945) showed that startups have a positive and relatively strong significant effect on the smart city. According to the research findings, it should be said that nowadays new organizational architectures, changing strategies and start-ups are used to realize the smart city. Because the smart city is managed based on data and the use of complex information technology systems to integrate services and urban infrastructure. The main axis of transformation and development in the smart city is information technology, startups and urban innovations in line with the implementation and realization of the smart city They have a special place.

    Keywords: smart city, entrepreneurship, start-ups, district 20 of Tehran
  • ابوالفضل مشکینی*، فرید واحدی یگانه، سمیه علیپور

    امنیت کالبدی در نواحی و محلات مسکونی به افزایش سطح کمی و کیفی رفاه منجر شده و زمینه را برای شکل‎گیری تعامل ساکنان در محیط شهری فراهم می‎کند. بااین‎همه، معمولا در محیط‎های شهری، مسکن پایدار بیشترین نقش را در افزایش و تحقق‎پذیری امنیت کالبدی به خود اختصاص می‎دهند. در این راستا هدف این تحقیق، بررسی و تحلیل شاخص‎های مسکن پایدار و نقش آنها در تحقق‎پذیری و ارتقای امنیت کالبدی در محلات منطقه 17 کلان‎شهر تهران می‎باشد. روش تحقیق در این مطالعه توصیفی - تحلیلی و به لحاظ هدف کاربردی می‎باشد. روش گردآوری داده‎ها به‎صورت کتابخانه‎ای و میدانی صورت‎گرفته و نمونه‎گیری به‎صورت هدفمند بوده و 20 نفر از متخصصان و خبرگان شهری برای پرسشگری انتخاب شدند. وزن‎دهی و تعیین ارزش شاخص‎های ذهنی (33 زیرشاخص در 6 دسته شاخص پخشایش عادلانه خدمات مسکونی، حمل‎ونقل کارآمد، سرزندگی، محیط‎زیست سالم، مسکن عادلانه و میراث‎فرهنگی پویا) و عینی (14 زیرشاخص در 3 دسته شاخص طراحی - معماری، فنی - مهندسی و دسترسی‎پذیری)، با استفاده از روش‎های مقایسات زوجی و AHP فازی صورت‎گرفته است و مطلوبیت هرکدام از شاخص‎ها و نقش آنها در امنیت کالبدی به تفکیک محلات در محیط GIS نمایش‎داده‎شده است. نتایج تحقیق نشان داد که محلات یافت‎آباد و ابوذرشرقی به ترتیب با وزن (132/0 و 084/0) از وضعیت مطلوبی به لحاظ امنیت کالبدی برخوردار می‎باشند. محلات گلچین (078/0) و بلورسازی (076/0) در وضعیت قابل‎قبول؛ محلات باغ خزانه (074/0) و امامزاده حسن (ع) (073/0) در وضعیت متوسط؛ محلات جلیلی (066/0)، ابوذر غربی (064/0)، ذهتابی (063/0) و امام سجاد (ع) (062/0) در وضعیت ضعیف و محلات وصفنارد (060/0)، آذری (058/0)، مقدم (057/0) و زمزم (050/0) در شرایط نامطلوبی قرار دارند.

    کلید واژگان: مسکن پایدار, امنیت کالبدی, امنیت شهری, GIS, منطقه 17 کلانشهر تهران
    Abolfazl Meshkini *, Farid Vahediyeganeh, Somayeh Alipour

    Physical security in residential areas and neighborhoods has led to an increase in the quantitative and qualitative level of well-being and provides the basis for the formation of residents' interaction in the urban environment. However, usually in urban environments, sustainable housing plays the greatest role in increasing and realizing physical security. In this regard, the aim of this research is to investigate and analyze the indicators of sustainable housing and their role in the realization and promotion of physical security in the neighborhoods of the 17th district of Tehran metropolis. The research method in this study is descriptive-analytical and practical in terms of purpose. The method of data collection was done in the library and field, and the sampling was purposeful, and 20 urban specialists and experts were selected for questioning. Weighting and determining the value of subjective indicators (33 sub-indices in 6 categories of equitable distribution of residential services, efficient transportation, vitality, healthy environment, fair housing, and dynamic cultural heritage) and objective (14 sub-indices in 3 categories of design-architecture, technical indicators - Engineering and accessibility), using the methods of pairwise comparisons and fuzzy AHP, and the desirability of each of the indicators and their role in physical security, separated by localities, are displayed in the GIS environment. The results of the research showed that Yaftabad and East Abuzar neighborhoods have a favorable situation in terms of physical security with weight (0.132 and 0.084), respectively. Golchin (0.078) and Boloursazi (0.076) locations are in acceptable condition; Bagh Khazaneh (0.074) and Emamzadeh Hasan (0.073) neighborhoods are in average condition; The localities of Jalili (0.066), West Abuzar (0.064), Zehtabi (0.063) and Emam Sajjad (AS) (0.062) are in poor condition and the localities of Vesfanard (0.060), Azari (0.058) ), Moghadam (0.057) and Zamzam (0.050) are in unfavorable conditions.

    Introduction

    At the same time, housing is the main factor of people's socialization towards the world and the major and decisive capital in the social organization of space, which plays a very decisive role in the formation of individual identity, social relations, and collective goals of people. Housing is more than a physical structure, it is an institution with a multi-dimensional function, which has different spatial, architectural, physical, economic, social, financial, psychological, and medical dimensions. Housing is the most important element of the city, and in the sustainable development of the city, paying attention to its sustainability is known as its most essential aspect. Therefore, the relationship between sustainability and housing is two-way. In this regard, man has different needs during his life, which he plans to fulfill. In today's world, in terms of the expansion of urbanization and the special interactions of citizens with each other, as well as from the perspective of urban design and architecture, security in cities has gained special importance. The need for security in cities has brought spatial and physical reflections as an important and vital principle. Therefore, establishing security in the urban structure and giving citizens a sense of security is increasingly important. In fact, the basis of urban life is based on this axis.

    Materials and Methods

    The research method used in this study is descriptive-analytical and practical in terms of purpose. The method of data collection has been carried out in the form of the library (examination of documents, statistics information, and research related to the subject) and field (interview and questionnaire distribution). Sampling was purposeful and 20 urban experts were selected for questioning. In this research, to analyze the indicators (two categories of mental and objective indicators); In the analysis of subjective indicators, scoring was done using the opinions of specialists and urban experts, and finally, using the "pairwise comparison" method, the indicators were weighted, and the effects of each of them (indicators) were determined with different intensity and weakness in the localities. For the objective indicators, weighting and ranking were done using Fuzzy AHP, and the layers related to each of their dimensions and sub-indices were prepared in the GIS environment, finally, the neighborhoods in terms of the impact of sustainable housing on physical security were divided into neighborhoods and stratified into three Weak, medium and favorable categories were identified.

    Results and Discussion

    The results show from the objective indicators aspect, in terms of design-architecture dimension indicators such as the number of building floors, area (smallness), population density, indefensible spaces (lack of lighting), and residential density; The neighborhoods of the 17th district of Tehran are not very different from each other. Only "Yaftabad neighborhood" is in a favorable situation in this regard. "Emamzadeh Hasan neighborhood" is also in an average condition and the rest of the neighborhoods are also in an unfavorable condition. In this regard, the physical texture of area 17 has the following characteristics: extremely worn and dense, incoherent and disjointed, irregular in terms of the type of use and having strong interference of use, having granularity with an increase in fine-grained elements, compactness of the texture and their location on Mainly narrow and long passages, high wear and tear of residential and non-residential units, construction of buildings using non-resistant and non-standard materials, old buildings, etc. Finally, by scoring and summarizing the weight of all the indicators related to the physical security of the neighborhoods of the 17th region, they were categorized into 3 categories with favorable, medium, and weak spectra. The localities of Yaftabad and East Abuzar, Boloursazi, and Golchin have a favorable situation in terms of physical security. Bagh Khazaneh and Eemamzadeh Hassan and Jalili neighborhoods are in average condition and West Abuzar, emam Sajjad, Zehtabi, Azari, Moghadam, Wesfanard and Zamzam neighborhoods are in unfavorable conditions. From the metal indicators aspect, "Azari, Moghadam, Golchin, Wesfanard and Zehtabi" localities are in poor condition; "Boloursazi, Eemamzadeh Hasan and Yaftabad" localities are in average condition and "Bagh Khazaneh, East Abuzar , West Abuzar, Emam Sajjad" localities ), Jalili and Zamzam" are in the ideal state of stable housing in order to achieve physical security. It should be noted that this classification is based on the scoring of selected experts on subjective indicators.

    Conclusion

    In this research, after stating the features of sustainable housing in the target area and checking the normality or abnormality of the indicators, the most important features affecting the promotion of physical security in the said area were determined. In this regard, the selected indicators were divided into two subjective and objective categories. Subjective indicators were scored and validated by urban experts. For this purpose, 33 sub-indices were identified and extracted in 6 categories of fair distribution of residential services, efficient transportation, vitality, healthy environment, fair housing, and dynamic cultural heritage, and the "paired comparisons" method was used to weight and normalize them. Also, in the objective indicators section, 14 sub-indices were selected in 3 categories of design-architecture, technical-engineering, and accessibility indicators, and for their weighting and normalization, the fuzzy AHP model was used in the GIS environment. The results showed that the neighborhoods identified based on the degree of desirability of having stable housing in order to achieve physical security based on subjective and objective indicators are very different from each other.

    Keywords: Sustainable housing, Physical security, Urban security, GIS, District 17 of Tehran metropolis
  • هاشم داداش پور*، آذر حاتمی مهند

    مناطق کلان شهری به مثابه شکل جدیدی از شهرنشینی به سرعت در حال گسترش هستند و تحت تاثیر عوامل مختلف الگوهای رشد متفاوتی را به خود گرفته اند. هدف اصلی این مقاله بررسی سیر تحولات فرم منطقه کلان شهری تهران تحت تاثیر گسترش زمین شهری صورت گرفته طی سال های 1365 تا 1395 با استفاده از تابع تراکم زمین شهری است. نتایج این تحقیق نشان می دهد روند گسترش زمین شهری در سال های اخیر فرم منطقه را به سوی الگوی پراکنده و غیرمتمرکز سوق داده است. نتایج بررسی روند گسترش زمین شهری بر فرم منطقه در سطح میانی و خرد نشان می دهد سایر شهرها پیرامون کلان شهر تهران نیز با گذشت زمان گسترده تر و پراکنده تر شده اند. یافته ها نشان می دهد با گذشت زمان تراکم شهری در مناطق پس کرانه شهری و مناطق روستایی و پیرامونی کلان شهر تهران تحت تاثیر امواج گسترش شهری افزایش یافته است. در منطقه کلان شهری تهران، افزایش مرز بین لبه شهری و مناطق پیرامون طی بازه زمانی سی ساله توصیف کننده گسترش وسیع شهری است. در منطقه کلان شهری تهران طی سال های اخیر شیب، تغییرات اراضی بایر، فاصله از نواحی ساخته شده، تغییرات کاربری کشاورزی و فاصله از راه های اصلی بیشترین تاثیر را بر گسترش زمین شهری داشته اند. رشد شتابان و گسترش شهری به شکل پراکنده و غیرمتمرکز در مناطق کلان شهری، بیش از همه، مناطق پیرامونی را تحت تاثیر قرار می دهد و موجب بر هم خوردن نظم فضایی، از بین رفتن اراضی با ارزش طبیعی در پیرامون، افزایش حاشیه نشینی و اسکان غیررسمی و ادغام نواحی روستایی در فضای شهری می شود.

    کلید واژگان: مناطق کلان شهری, منطقه کلان شهری تهران, تابع تراکم زمین شهری, پراکنده, غیرمتمرکز
    Hashem Dadashpoor *, Azar Hatami Mahand

    Metropolitan regions as a new form of urbanization are expanding rapidly and under the influence of different factors, have different growth patterns. The main purpose of this article is to investigate the evolution of form in the metropolitan area of Tehran under the influence of urban land expansion during the years 1986 to 2016 using the urban land density function. The results of this study show that the trend of urban land expansion in recent years has shifted the shape of the region to a scattered and decentralized pattern. The results of the study of the expansion of urban land in the form of the region at the middle and micro level show that other cities around the metropolis of Tehran have become wider and more scattered over time. Findings show that over time, urban density in urban areas and rural areas and around the metropolis of Tehran has increased under the influence of urban expansion waves.  In the metropolitan area of Tehran, the increase in the boundary between the urban edge and the surrounding areas over a period of thirty years describes the vast urban expansion. In the metropolitan area of Tehran, in recent years, the slope, changes in barren lands, distance from built-up areas, changes in agricultural use, and distance from main roads have had the greatest impact on the expansion of urban land. The rapid growth and urban sprawl in a metropolitan area in metropolitan areas, above all, affect the peripheral areas and cause a disruption of the spatial order, the destruction of natural lands around, increasing marginalization and informal settlement and integration of areas. It becomes a village in the urban space.

    Keywords: Metropolitan Areas, Urban land density function, Urban land expansion, spatial form, Tehran Metropolitan Region
  • حمیدرضا عسکری، تهمینه دانیالی*، محمد همتی

    شهرسازی تاکتیکال یک مفهوم کلی برای توصیف مجموعه ای از تغییرات موقت و کم هزینه در محیط میباشد . پژوهش حاضر با هدف تبیین شهر تاب آور بر اساس برنامه ریزی شهری با رویکرد تاکتیکالی درمنطقه 14 شهرداری تهران در دو بخش نظری و میدانی صورت گرفته است. بخش نظری آن مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای بوده که به جمع آوری و دسته بندی نظریات مختلف پرداخته شد. در روش میدانی، جهت شناسایی و رتبه بندی عوامل موثر بر نوآوری خدمت از نظرات خبرگان استفاده شد و اطلاعات گردآوری و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. تعداد 100 نفر با روش نمونه گیری انتخاب شدند. این پژوهش از نظر هدف، از نوع کاربردی و از نظر روش از نوع توصیفی - تحلیلی و روش گردآوری اطلاعات بصورت میدانی و با روش دفی فازی و خوب ترین و بدترین به تحلیل این موضوع پرداخته شد. با توجه به یافته های تحقیق وزن نهایی شاخص ها از میانگین هندسی اوزان محاسبه شده در وزن و رتبه در بین معیارهای اصلی، مشارکت با وزن 0.285 رتبه اول، معیار حضور پذیری با وزن 0.249 رتبه دوم را کسب کرده است. با توجه به یافته ها می توان دریافت که در شهرتاب آور زمینه های لازم بهره گیری از شهرسازی تاکتیکال را دارد. با توجه به یافته های تحقیق میانگین نمره شهرسازی تاکتیکال برابر با 62/35 با کمترین نمره 18 و بیشترین نمره 52 و میانگین نمره تاب آوری برابر با 79/70 با کمترین نمره 57 و بیشترین نمره 67 بود، لذا چنین استنباط می شود که بین مولفه های شهرسازی تاکتیکال و تاب آوری رابطه معناداری وجود دارد

    کلید واژگان: شهر تاب آور, برنامه ریزی شهری, رویکرد تاکتیکالی, منطقه 14 شهرداری تهران
    HamidReza Askari, Tahmineh Daniali *, Mohammad Hemmati
    Introduction

    Resilience means thinking and creating measures to quickly return to the original state after an incident. A city without resilient infrastructure is highly vulnerable to disasters. With the increasing environmental challenges facing humans in the modern era, this concept has been expanded in various fields of science and redefined by scientists in different disciplines. This approach is seen as a suitable alternative to rigid and engineered approaches. A resilient community is capable of returning relatively quickly to its previous state, while a community with less resilience may take longer to recover or may not be able to recover at all. Iran is among the countries with very high vulnerability to natural disasters due to its geographical and geological conditions. 7.31% of its total area is in areas at risk of natural disasters, and 70% of the country's population reside in areas at risk. Increased resilience and decreased vulnerability among local communities allow for the continuous and sustainable development of residents in the face of natural threats, and subsequent disasters cannot disrupt people's lives. Therefore, explaining the relationship between resilience to threats and reducing their effects, with emphasis on its dimension, is of great importance. Therefore, if the quality of public spaces improves, the voluntary presence of citizens increases, and therefore, the possibility of diverse and higher quality activities is provided. The geographical scope of the research is district 14 of Tehran Municipality, which is one of the densely populated areas of the city and located in the eastern outskirts of Tehran. This area has very suitable welfare facilities and services, and housing costs are very reasonable, so it has a high population density and is known for its small size. This research aims to explain the resilient city based on urban planning with a tactical approach in district 14 of Tehran Municipality.

    Methodology

    The present study consists of two theoretical and empirical sections. The theoretical section is based on library studies which focus on collecting and categorizing different theories. In the empirical method, expert opinions were used to identify and rank the influential factors on service innovation, and the information was collected and analyzed. In this research, due to the large number of experts, a sampling method was used and 100 experts were selected. This study is of an applied type in terms of purpose, and of a descriptive-analytical type in terms of method, and the information gathering method is empirical. After extracting the indicators based on expert opinions, the hierarchical analysis process is carried out to analyze them. The method of data analysis in this research is based on the prioritization model of factors affecting urban planning with a tactical approach, and examining the city's resilience using fuzzy Delphi and fuzzy BWM methods. Initially, the indicators are validated or screened by the fuzzy Delphi method, and finally weighted using the fuzzy BWM method.

    Results and Discussion

    District 14 of the Tehran municipality is one of the areas within the city of Tehran. Located along the course of the Red River, it originates from the eastern heights of Tehran and flows southward. Due to physical, functional, social, economic, and environmental issues, the older parts of the district have unfavorable conditions. However, guidelines for identifying these areas focus on the physical-structural aspects, and 3 criteria of instability, granularity, and penetrability have been used to recognize these districts. Among the sub-criteria for downtime-related issues, the existence of aesthetic elements has obtained the highest rank with a weight of 0.425. The presence of suitable urban furniture has obtained the second rank with a weight of 0.323, and the status of the coverage of alleys and streets has obtained the third rank with a weight of 0.25. The results demonstrate that there are appropriate opportunities for tactical urbanism in the resilient city. Researchers have also studied the measurement of social resilience in urban environments using statistical methods and have provided various frameworks, indicating that there are differences in the components and indices employed at the regional level. Researchers have emphasized topics such as physical and social resilience in historical contexts, the use of resilience indices in metropolitan management, strategic crisis management with an urban resilience approach, and the need for implementing executive programs to improve urban infrastructure resilience and using appropriate indicators and models to measure urban resilience.Regarding resilience and the use of the tactical approach, the average score for tactical urbanism was 35.62, with a minimum score of 18 and a maximum score of 52, while the average score for resilience was 70.79, with a minimum score of 57 and a maximum score of 67. The average score for presence was 10.12, with a minimum score of 4 and a maximum score of 16. The average score for downtime was 16.73, with a minimum score of 7 and a maximum score of 28, and the average score for participation was 10.12, with a minimum score of 0 and a maximum score of 7. The correlation coefficient obtained from the components of tactical urbanism with resilience was significant at 99% confidence, indicating a meaningful relationship between the two at a 0.01 level of significance.

    Conclusion

    General, tactical urbanism can be defined as a new approach that is based on community participation and the use of short-term, high-impact projects. Tactical urbanism requires taking into account some design principles to create dynamic and vibrant public spaces. Nowadays, much of the literature on urbanism discusses the ideals of tactical urbanism. Harrison notes that the characteristics of this approach include everyday spaces for public activity and the recognition that these features and everyday urban activities constitute a social product. Citizens are practically living in a tactical city every day since they follow a flexible planning in using the environment and demand active participation in shaping the urban space. Citizen participation is the first factor in achieving tactical urbanism in such a way that the neglect and lack of participation of citizens will lead to undesired outcomes. Tactical urbanism is a broad concept used to describe a variety of temporary and low-cost changes made to the built environment. These changes are usually made in cities with the goal of improving the condition of neighborhoods and public places.

    Keywords: resilient city, Urban Planning, Tactical Approach, Tehran Municipality District 14
  • سعید سراج، علی توکلان*

    شهرنشینی به عنوان دومین انقلاب در فرهنگ انسان، باعث دگرگونی در روابط متقابل انسان ها و محیط شده است. این دگر گونی موجب تغییر و تحولاتی در سطح زیست پذیری محیط زندگی شده است. در عصر جدید عوامل هوشمند سازی در شهرها باعث رشد چشمگیر تمامی متغیرهای اصلی زندگی شهروندی شده است.به همین دلیل بررسی اثر دگرگونی متغیرهای زیست پذیری با رشد شهرهای هوشمند برای شهرها و به ویژه کلان شهرها ضرورت یافته است. بر این مبنا هدف پژوهش حاضر تحلیلی بر هوشمندسازی شهر در ارتقای زیست پذیری شهری در منطقه 2 شهرداری تهران است. روش پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت توصیفی تحلیل است. جمع آوری داده های میدانی مبتنی بر پرسشنامه است یافته های پژوهش براساس مدل ویکوور نشان می دهد که سطح زیست پذیری محلات تفاوت زیادی دارد سعادت آباد زیست پذیرترین محله، در مقابل محله فرحزاد در شرایط نامناسب قراردارد. نتایج ضریب همبستگی بیانگررابطه مستقیم بین شهر هوشمند با زیست پذیری شهر با ضریب همبستگی 666/0 است. همچنین نتایج آزمون تی نشان میدهد که از بین مولفه های مورد بررسی، مولفه شهروند هوشمند با ضریب بتای 563/0 بیشترین تاثیر را بر زیست پذیری داشته است.

    کلید واژگان: هوشمندسازی, زیست پذیری شهری, منطقه 2 شهرداری تهران
    Saeed Seraj, Ali Tavakolan *

    Urbanization, as the second revolution in human culture, has caused a change in the interaction between humans and the environment. This transformation has caused changes in the living environment. In the new era, smartening factors in cities have led to a significant growth of all major variables of citizenship life. Based on this, the purpose of the present study is an analysis of urban intelligence in promoting urban livability in District 2 of Tehran Municipality. The research method is applied in terms of purpose and descriptive in nature. The collection of field data is based on a questionnaire. Research findings based on the Vickover model show that the level of livability of neighborhoods is very different. Saadatabad, the most livable neighborhood, is located in front of Farahzad neighborhood in unfavorable conditions. The results of correlation coefficient show a direct relationship between smart city and city livability with a correlation coefficient of 0.666. Also, the results of t-test show that among the studied components, the intelligent citizen component with a beta coefficient of 0.563 had the greatest impact on viability.

    Keywords: intelligence, Urban livability, District 2 of Tehran Municipality
  • مریم رباطی*، سارگل کریمی صارمی، مسعود منوری

    در سال های اخیر رشد بی رویه جمعیت و خسارت های فراوان ناشی از مخاطرات طبیعی و انسانی به کالبد و محیط شهرها موجب شده است تا موضوع ارزیابی آسیب پذیری به یکی از اهداف مهم مطالعه شهرها تبدیل شود. یکی از موضوعاتی که بیشتر شهرهای جهان با آن دست به گریبان هستند، حوادث طبیعی است که طی قرن گذشته شمار آن ها همواره رو به افزایش بوده و تلفات انسانی و کالبدی زیادی را متوجه شهرها نموده است. هدف تحقیق حاضر ارزیابی آسیب پذیری منطقه یک شهرداری تهران در برابر خطر سیل و زلزله می باشد. نوع تحقیق کاربردی و روش تحقیق نیز توصیفی- تحلیلی است. روش گردآوری اطلاعات نیز شامل مطالعات اسنادی، مشاهدات میدانی و پرسشنامه است. در تحقیق حاضر با استفاده از شاخص های شناسایی شده به ارزیابی آسیب پذیری منطقه یک شهرداری تهران در برابر سیل و زلزله با استفاده از روش IHWP پرداخته شد که نتایج تحقیق نشان می دهد از کل منطقه یک شهرداری تهران، 14/95 درصد آسیب پذیری خیلی کم، 23/28 درصد آسیب پذیری کم، 27/03 درصد آسیب پذیری متوسط، 23/59 آسیب پذیری زیاد و 11/14درصد آسیب پذیری خیلی بالایی را به خود اختصاص داده اند و مرکز و غرب منطقه از آسیب پذیری بیشتری برخوردار است و از غرب به شرق از میزان آسیب پذیری کاسته می شود. در پایان نیز راهکارهای کاهش آسیب پذیری ارایه شد.

    کلید واژگان: آسیب پذیری مناطق شهری, مخاطرات طبیعی, مدل IHWP, منطقه یک شهرداری تهران
    Maryam Robati *, Sargol Karimi Saremi, Masoud Monavari
    Introduction

    One of the most important issues that has always threatened human societies throughout history has been the occurrence of natural hazards. Hence, urban thinkers and planners seek to develop approaches to reduce urban vulnerability and increase resilience. District 1 of Tehran Municipality is considered as one of the most dangerous and vulnerable areas of Tehran metropolis with its North Tehran fault, Niavaran fault, Mahmoudieh fault. Zone one is also constantly exposed to floods due to the high slope in the northern parts and the presence of runoff. High density of impermeable surfaces and high volume of runoff in zone one, as well as being at the foot of the mountain, are the main reasons for flood-potential in the study sample (Salmani Foumani et al., 1398: 51). The question is what is the vulnerability of district one of Tehran municipality against natural hazards (floods and earthquakes)? To identify the current situation, prioritize the necessary management and planning actions and planning in the face of a possible crisis of future risks.

    Materials and methods

    The present study is applied in terms of purpose and descriptive-analytical in terms of method. First, using library and documentary studies, such as the study of texts related to the subject and previous research, and the use of expert opinions in this field, effective indicators on vulnerability in cities were identified. The raw data of the research are extracted from the statistical blocks of Tehran Region 1 and the GIS map of the study sample and for data analysis, reverse hierarchical analysis or IHWP is used.

    Results and discussion

    In this part of the research, documentary studies were used to extract the indicators for assessing the vulnerability of urban areas to hazards. These indicators include: population density; Maximum ground acceleration; Distance from the channel; Fault; Access to medical centers; Width; Access to fire stations; Access to open and green spaces; Distance from gas station and CNG; Distance from worn tissue; Sewage cover; Distance from bridges. In the last step, the final map is obtained by classifying the data into 5 distinct categories in terms of vulnerability and by overlaying the layers. According to the results, of the total area of ​​District 1 of Tehran Municipality, 14.95% of the area with very low vulnerability, 23.28% of the area with low vulnerability, 27.03% of the area with moderate vulnerability, 23.59 with high vulnerability And 11.14% have a very high vulnerability. As can be seen in Map 4, the center and west of the region are more damaged and the damage is reduced from west to east. 

    Conclusion

    Due to the climatic and physical conditions of the region, the plan to widen the passages for narrow passages of the city, especially in the center of the region, should be considered. The rivers Jamshidia, Darabad, Darband, Darkeh, Lark, Maghsoud Beyk, Velenjak and Golabdareh may be flooded, so the river area in this section should be controlled; At the same time, in this field, with proper planning and management, steps can be taken to eliminate the shortcomings and problems.

    Keywords: Vulnerability of urban areas, Natural hazards, IHWP model, District 1 of Tehran Municipality
  • مهرداد کبیری، حمیدرضا جودکی*، علیرضا استعلاجی

    امروزه توسعه شهری بیش از هر چیزی تحت تاثیر نظام ساخت و سازهای شهری است و در این بین ضوابط و مقررات مصوب نقش به سزایی در نظم و نسق بخشی به توسعه شهری دارد. در جوامع شهری ایران ضوابط و مقررات تعریف شده در زمینه توسعه شهری متاسفانه از کارآیی قابل ملاحظه ای برخوردار نبوده و این امر توسعه شهری را با اختلالات جدی مواجه ساخته است. دراین پژوهش که با روش توصیفی- تحلیلی و با روش میدانی و استفاده از ابزار پرسشنامه ای در حجم نمونه 389 نفری از متخصصین و مدیران شهری صورت گرفته، سعی بر آن بوده است که کارآیی این ضوابط و مقررات که شامل (کمیسیون های ماده 100، 5 و 55) می باشد مورد بررسی و تحلیل قرار گیرد. داده های جمع آوری شده از طریق پرسشنامه در نرم افزار SPSS با استفاده از آزمون های T تک نمونه ای و نیز آزمون رگراسیون مورد ارزیابی قرار گرفته است. نتایج برآمده از این آزمون ها در زمینه کارآیی ضوابط که با استفاده از آزمون T تک نمونه ای و رگراسیون بررسی شده است، نشان می دهد که مقدار آزمون t برای مولفه های کمیسیون ماده 100 (18-) ، کمیسیون ماده 5 (15-) وکمیسیون ماده 55 (7-) بوده است. همچنین در زمینه مولفه کمیسیون ماده 100 مقدار ضریب رگراسیون 005/0، کمیسیون ماده 5، 001/0 و برای کمیسیون ماده 55 مقدار 000/0 بوده است. به طور کلی نتایج این دو آزمون بیانگر آن است که مقررات و ضوابط شهرسازی در زمینه کمیسیون های یاد شده حداقل کارآیی را در ساخت و ساز های موجود در منطقه مورد مطالعه داشته است.

    کلید واژگان: کمیسیون ماده 100, کمیسیون ماده 5, کمیسیون ماده 55, منطقه 1 شهرداری تهران
    Merdad kabiri, hamidreza joodaki, alireza estelaji
    Introduction

    Today, urban development is influenced more than anything else by the urban construction system, and the approved rules and regulations play a significant role in regulating urban development. In the urban communities of Iran, the rules and regulations defined in the field of urban development, unfortunately, have not been significantly effective, and this has made urban development face serious disturbances.The rules related to construction also undoubtedly have an effective role in achieving the high goals of urban planning, providing health, well-being, beauty, peace, safety and security, and complying with them while providing the aforementioned goals, improves the quality and increases the useful life of buildings. turns Rules and regulations are the means of implementing plans and programs.

    Materials and Methods

    The current research has been done with descriptive-analytical method and relying on library resources including documents, books and theses and articles in this field. Field survey and questionnaire data collection have also been used in this research. The statistical population in this research includes experts and university professors and urban management experts, and since this population does not have a specific number, the sample size was determined and estimated by the Cochran method (that is, the sample size is 389 people). In terms of validity, the questionnaire of this research has been met by the professors, and also in terms of reliability, using Cronbach's alpha analysis, a value of 0.88 has been obtained for it, which indicates high reliability. The collected data has been analyzed in the SPSS environment. This section included two areas of descriptive analysis and inferential analysis. In the descriptive analysis section, the characteristics of the respondents in terms of age, gender, education, etc. were discussed, and in the inferential section, t-tests, multivariate regression, and Friedman's test were used.

    Results and Discussion

    The results of these tests in terms of the efficiency of the criteria, which were checked using the one-sample t-test and regression, show that the value of the t-test for the components of Article 100 Commission (-18), Article 5 Commission (-15) and Article 55 Commission ( 7-) has been. Also, in the field of the commission component of Article 100, the value of the regression coefficient was 0.005, the commission of Article 5 was 0.001, and for the commission of Article 55, the value was 0.000.

    Conclusion

    In general, the results of these two tests indicate that the regulations and rules of urban planning in the field of the mentioned commissions have had the least efficiency in the existing constructions in the studied area.

    Keywords: Article 100 Commission, Article 5 Commission, Article 55 Commission, District 1 of Tehran Municipality
  • اسماعیل نصیری هنده خاله*، حسن احمدی، سیده یاسمن محقق پور، فضل الله اسمعیلی

    امروزه هدف مدیریت شهری، دستیابی عموم شهروندان به رفاه اجتماعی، یافتن چگونگی ارتقای سطح زندگی و راه های دریافت خدمات عمومی و در نهایت تامین نیاز اساسی جامعه شهری است. هدف این پژوهش سنجش متغیرهای عملکرد مدیریت شهری در رابطه با دسترسی شهروندان به شاخص های رفاه اجتماعی در محلات منطقه 18 شهر تهران است. روش پژوهش، از نوع «تحلیل محتوا» و «پیمایشی» است. داده ها با استفاده از پرسش نامه گردآوری شده اند. برای تجزیه وتحلیل داده ها از نرم افزارهای SPSS, GIS استفاده شده است. بر اساس نتایج مدل تلفیقی میانگین رتبه ها در این پژوهش عملکرد مدیریت شهری و تاثیر آن بر میزان برخورداری از رفاه شهروندان با استفاده از مدل های تاپسیس، فازی، ویکور و WASPAS نشان داد که محلات بهداشت، ولیعصر شمالی، صاحب الزمان، ولیعصر جنوبی، در رتبه برخورداری، و محلات شهرک فردوس، شهرک امام خمینی، هفده شهریور، شهید رجایی در رده نیمه برخوردار از رفاه شهری و محلات یافت آباد، شمس آباد، در ردیف برخوردار کم و محلات خلیج فارس و صادقیه نیز در رتبه عدم برخورداری از رفاه شهری قرار می گیرند. اختلاف معناداری بالاتر از 05/0 بیانگر آن است که در محلات صادقیه با اختلاف میانگین 2/5-، خلیج فارس با اختلاف میانگین 88/4- و محله شمس آباد با اختلاف 83/4- بیشترین نارضایتی شهروندان به چشم می خورد. شاخص های بعد کالبدی در محلات موردمطالعه متفاوت است و در محلات بهداشت با اختلاف میانگین (27/0-) ولیعصر شمالی (32/0-)، صاحب الزمان (34/0-)، ولیعصر جنوبی (41/0-) با اختلاف کمتری و در سطح معناداری بالاتر از 05/0 بیانگر آن است که عملکرد مدیریت شهری در رفاه شهروندان بیشتر از محلات دیگر بوده است.

    کلید واژگان: عملکرد مدیریت شهری, رفاه اجتماعی, محلات شهری, منطقه 18 شهر تهران
    Esmael Nasiri Handehkhaleh *, Hassan Ahmadi, Seyedeh Yasaman Mohagheghpour, Fazlollah Esmaeili

    Today, urban management aims to achieve social welfare for all citizens, to find ways to improve the standard of living and ways to receive public services, and finally to provide the basic needs of urban society. This research aims to measure the performance variables of urban management regarding citizens' access to social welfare indicators in the 18th district of Tehran. The research method is "content analysis" and "survey". Data were collected using a questionnaire. SPSS and GIS software were used for data analysis. Based on the results of the integrated model of the average ranks in this research, the performance of urban management and its effect on the level of welfare of citizens using TOPSIS, FAZI, VIKOR and WASPAS models showed that the health neighbourhoods, Valiasr North, Sahibulzaman, and Valiasr South are in the rank of enjoyment. The areas of Ferdous Town, Imam Khomeini Town, Hefdeh Shahrivar, and Shahid Rajaei are in the category of semi-enjoyed urban welfare. The neighbourhoods of Yaftabad, and Shamsabad, are in the category of low enjoyment, and the neighbourhoods of Khaleej Fars and Sadeghieh are also in the rank of not enjoying urban welfare. A significant difference higher than 0.05 indicates that in Sadeghieh neighbourhoods with an average difference of -5.2, Gulf of Fars with an average difference of -4.88, and Shamsabad neighbourhood with an average difference of -4.83, the most dissatisfaction of citizens is seen. The indicators of the physical dimensions are different in the studied localities and health localities with an average difference (-0.27), Northern Valiasr (-0.32), Sahibul Zaman (-0.34), Southern Valiasr (-0.41) with a smaller difference and At a significance level higher than 0.05, it indicates that the performance of urban management in the welfare of citizens has been more than other localities

    Keywords: Performance of urban management, Social Welfare, urban neighbourhoods, region 18 of Tehran city
  • حافظ مهدنژاد*، احمد زنگانه، فریاد پرهیز
    مقدمه

    فرصت ها و موانع مکانی- فضایی، اجتماعی و اقتصادی به عنوان عوامل تشویق کننده یا بازدارنده در مقابل وقوع جرایم عمل می کنند. براساس آمار رسمی، میزان جرایم ارتکابی منطقه 12، بیش از سایر مناطق شهر تهران است. منطقه 12 دارای 17/3 درصد کل جمعیت و 7/2 درصد  کل مساحت شهر تهران است، اما 32/9  درصد جرایم شهر تهران در آن رخ داده است. هدف پژوهش حاضر تبیین علل شکل گیری کانون های جرم خیز در منطقه 12 کلانشهر تهران بر اساس مولفه های نظریه مکان انحرافی (مشتمل بر فقر، فرسودگی، تراکم، کاربری اراضی و سیالی جمعیت) است.

    داده و روش

    پژوهش حاضر بر اساس هدف، کاربردی و روش آن توصیفی- تحلیلی می باشد. جامعه آماری پژوهش، شامل محدوده قانونی منطقه 12 در سال 1395 است. حجم نمونه شامل 70 نفر از خبرگان، کارشناسان، مدیران، انجمن های مدیریت و مشارکت شهری شهروندی و منطقه شهرداری 12 است که به صورت گلوله برفی انتخاب شده اند. همینطور جرایم به وقوع پیوسته در سال 1395، مبنای تحلیل های آماری قرار گرفته اند. از روش های آماری گرافیک مبنا در محیط سامانه اطلاعات جغرافیایی و آماره T استفاده شده است. از نرم افزارهای Arc GIS و SPSS برای تحلیل داده ها استفاده شده است.

    یافته ها: 

    بر اساس یافته های پژوهش، تمرکز جرم در پهنه های ارگ پامنار، فردوسی-لاله زار، بهارستان سعدی، مختاری تختی، ژاله آبسردار قیام، کوثر، دروازه غار شوش و سیروس است. بیشترین درصد جرایم در بلوک های  60 -40، 80-60، 100-80 درصد بی دوام رخ داده است. به ترتیب بیشترین جرم در کاربری های تجاری (55 درصد کل جرایم)، مسکونی (07/21 درصد)، خدماتی (82/9 درصد)، صنعتی و کارگاهی (96/6 درصد)، حمل و نقل و انبارداری (46/4 درصد) و فضای سبز (78/1 درصد) اتفاق افتاده است. سیال بودن جمیعت شب (240 هزار نفر) و روز(2 میلیون نفر)  موجب پدیده  شب مردگی و جرایم شهری در این منطقه شده است.

    نتیجه گیری:

     بر اساس آزمون t تک نمونه ‎ای، مقدار معناداری مولفه های نظریه مکان انحرافی کمتر از 05/0 است، بنابراین بین آن ها و شکل گیری کانون های جرم خیز در منطقه 12 رابطه معنادرای وجود دارد. عدم مطلوبیت مولفه های فقر، فرسودگی، تراکم، کاربری اراضی و سیالی جمعیت (کمتر از 3)، به علت منفی بودن آماره های t، حدهای بالا و پایین و پایین بودن میانگین در منطقه 12 تایید شده است.

    کلید واژگان: کانون های جرم خیز, بافت فرسوده, نظریه مکان انحرافی, منطقه 12 شهر تهران
    Hafez Mahdnejad *, Ahmad Zanganeh, Faryad Parhiz
    Introduction

    The 12 District population is equivalent to 17.5 percent of the Tehran population total and covers 2.7 percent of the Tehran area total; However, 32.9 percent of Tehran's crimes was committed in 12 District. The purpose of the present research is causes explanation of Hot-spot crimes formation in Tehran Metropolitan 12 District based on location deviation theory components (poverty, worn texture, density, and land use and population fluidity).

    Data and Method

    This article is an applied and descriptive-analytic one. Graphical statistical models have been used to spatial patterns identification of crime distribution in the city. For the data analysis, has used graphic-based statistical methods in GIS and T-statistics and Arc / GIS and SPSS software.

    Results

    Crime concentration has happened in the Arg Pamenar, Ferdowsi-Laleh Zar, Baharestani Saadi, Mokhtari Takhty, Jaleh Absardar Qayyam, Kowsar, Gushesh Shoosh and Siruszones. The crimes percentage highest occurred in worn out blocks of 60-40 percent, 80-60 percent, 100-80 percent. The crime rates highest were in commercial use (55 percent of total crimes), residential (21.07 percent), services (9.22 percent), industrial and workshop (6.96 percent). The population fluidity of the night (240 thousand people) and the day (2 million people) has caused the phenomenon of night-life and urban crime.

    Conclusion

    Based on the one-sample t-test, the significance value of the research components is less than 0.05. The inadequacy of the components of poverty, burnout, density, land use and population fluidity (less than 3) has been confirmed due to the negative t-statistics, high and low limits and low average in region 12.

    Keywords: Mass-prone foci, worn tissue, Deviant Place Theory, Area 12 of Tehran
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال