جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "sorghum" در نشریات گروه "زیست شناسی"
تکرار جستجوی کلیدواژه «sorghum» در نشریات گروه «علوم پایه»-
ذرت خوشه ای با کارایی بالا فتوسنتزی و تولید زیست توده به عنوان مواد غذایی، خوراک دام، فیبر و سوخت های فسیلی استفاده می شود. تنش شوری یکی از مهمترین تنش های غیرزیستی است که تاثیرات منفی زیادی بر رشد و عملکرد گیاهان زراعی از جمله ذرت خوشه ای دارد. به منظور بررسی روند پاسخ های فیزیولوژی و مورفولوژی ذرت خوشه ای به تنش شوری، آزمایشی به صورت فاکتوریل اسپلیت پلات در قالب بلوک های کاملا تصادفی با سه تکرار در سال 1400 در گلخانه و آزمایشگاه دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه گیلان به صورت گلدانی اجرا شد. ارقام شامل فومن و سپیده و تنش شوری شامل چهار سطح شاهد (آب)، 75، 125 و 175 میلی مولار کلرید سدیم بود که همراه آب آبیاری در مرحله 5-4 برگی اعمال شد. صفات مورد نظر در طی چهار مرحله زمانی شامل 24، 48، 72 و 96 ساعت پس از اعمال تنش اندازه گیری شد. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که برهمکنش ارقام فومن و سپیده، سطوح مختلف شوری و زمان های
نمونه برداری تاثیر معنی داری بر شاخص های مورد اندازه گیری در سطح یک درصد داشتند. نتایج مقایسات میانگین ترکیبات تیماری نشان داد که صفات پرولین، قندهای محلول، فعالیت آنزیم های آسکوربات پراکسیداز و پراکسیداز، نشت یونی و طول ریشه تحت تنش شوری روند افزایشی داشتند به طوری که با افزایش شدت تنش میزان این صفات افزایش یافت. در مقابل میزان صفات کلروفیل a، کلروفیل b، کاروتنوئید، پروتئین، ارتفاع گیاه، محتوای نسبی آب، سطح برگ، وزن تر گیاه و وزن خشک گیاه تحت تنش شوری روند کاهشی داشتند و با افزایش سطح تنش میزان این صفات کاهش یافت. بر اساس درصد تغییرات، صفات قندهای محلول و محتوی نسبی آب برگ بیشترین و کمترین تاثیر را از تنش نشان دادند. بر اساس نتایج، می توان دریافت که در ذرت خوشه ای از سازوکارهایی همچون افزایش فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان، پروتئین و تنظیم اسمزی از طریق اسمولیت های مهم از جمله پرولین و قندهای محلول برای ایجاد تحمل به تنش به شوری استفاده می شود. همچنین نتایج نشان داد که تحت تنش شوری رقم فومن به عنوان یک رقم متحمل تر مقابله مناسب تری در کاهش آسیب اکسیداتیو ناشی از تنش شوری نسبت به رقم سپیده دارد و می توان از آن برای مناطقی که در معرض تنش شوری هستند، با اعمال مدیریت مناسب، بهره برداری بهینه کرد.کلید واژگان: آنتی اکسیدان, حفاظت کننده های اسمزی, رنگدانه های فتوسنتزی, سورگومSorghum (Sorghum bicolor L. Moench), known for its high photosynthetic efficiency and biomass production, is utilized for various purposes, including food, animal feed, fiber, and fossil fuels. Salinity stress stands as a significant abiotic stressor that exerts numerous adverse effects on growth and crop yield. In order to investigate the physiological and morphological response of sorghum to salinity stress, a pot experiment was conducted in the greenhouse and laboratory of the University of Guilan, Iran, following a factorial split-plot design based on a randomized complete blocks design with three replications in 2021. The sorghum cultivars, Fuman and Sepideh, were subjected to salinity stress at four different levels, including control, 75 mM, 125 mM, and 175 mM NaCl, in the 4-5 leaf stage, with subsequent measurements taken at 24, 48, 72, and 96 hours after stress exposure. The results of the variance analysis demonstrated that the interaction between cultivars Fuman and Sepideh, various levels of salinity stress, and sampling times had a significant effect on the measured indices at the 1% level. Mean comparisons of treatment combinations indicated that proline, soluble sugars, ascorbate peroxidase, peroxidase, electrolyte leakage, and root length traits increased under salinity stress, showing a positive correlation with stress intensity. In contrast, chlorophyll a, chlorophyll b, carotenoid, protein, plant height, relative water content (RWC), leaf area, plant fresh weight, and plant dry weight decreased under salinity stress, with these traits declining as the stress level increased. In terms of the percentage of changes, soluble sugars had the greatest effect on stress, while RWC had the least impact. Based on the results, it can be concluded that sorghum employs mechanisms such as increasing the activity of antioxidant enzymes, proteins, and osmotic regulation through important osmolytes such as proline and soluble sugars to achieve tolerance to salinity stress. Additionally, the findings revealed that the Foman cultivar, known for its higher tolerance, exhibited a more favorable response to reducing oxidative damage caused by salinity stress compared to the Sepideh cultivar, making it a potential candidate for areas exposed to salinity stress through the implementation of appropriate management strategies.
Keywords: Antioxidant, Compatible Osmolytes, Photosynthetic Pigments, Sorghum -
وضعیت طبقه بندی جنس Sorghum Moench در ایران ارزیابی گردید. تعداد 163 فرد با استفاده از 75 صفت ریخت شناختی مورد مطالعه قرار گرفتند. نتایج بیانگر حضور جنس سورگوم در ایران با 4 گونه: S. propinquum، S. halepense، S.× drummondii و S. bicolor است. گونهS. propinquum (Kunth) Hitchc. برای اولین بار از ایران گزارش می شود. این گونه از نظر ریخت شناختی مشابه گونه S. halepense بوده اما از نظر خصوصیات ریزوم، ویژگی های رگبرگ میانی و خصوصیات گل آذین تفکیک می شود. هم چنین کلید شناسایی و تصاویر آرایه ها ارایه می شود.
The taxonomic status of the genus Sorghum Moench in Iran was evaluated. 163 accessions were studied using 75 morphological characters. The results indicated that the genus occurs in Iran with 4 species, S. propinquum, S. halepense, S.× drummondii, and S. bicolor. Sorghum propinquum (Kunth) Hitchc. is reported for the first time from Iran. This species is morphologically similar to S. halepense (L.) Pers. but differs from it in characteristics of rhizomes, leaf mid-vein, and inflorescence. Also, images and identification key for taxa is presented.
Keywords: Gramineae, Panicoideae, Sorghum, Taxonomy, Morphology, flora of Iran -
به منظور بررسی اثر تنش خشکی و کاربرد نیتروژن بر رشد و برخی ویژگی های فیزیولوژیک ژنوتیپ های سورگوم، آزمایشی به صورت کرت های دو بار خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی اصفهان انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل دو رژیم آبیاری (تخلیه 50 و 85 درصد از رطوبت قابل استفاده در خاک)، دو سطح کود نیتروژن (مقدار موجود، 5/112 کیلوگرم نیتروژن خالص از منبع اوره) و 15 ژنوتیپ سورگوم (پگاه، سپیده، GS4، GS5، GS24، GS25، GS26، GS28، KGS29، KGS33، MGS1، MGS5، SF001، SF002، SF003) بود. نتایج نشان داد که تنش خشکی با کاهش سطح برگ بوته، ارتفاع بوته، کارایی کوانتومی فتوسیستم п و محتوای کلروفیل منجر به کاهش معنی دار عملکرد بیولوژیک شد. در مقابل فعالیت آنزیم های آنتی کسیدانی شامل کاتالاز، آسکوربات پراکسیداز و پراکسیداز تحت شرایط تنش خشکی به طور معنی داری افزایش یافت. کاربرد کود نیتروژن در شرایط آبیاری نرمال و تنش خشکی منجر به افزایش کلیه ی صفات مذکور به جز نسبت کلروفیل a/b و فعالیت آنزیم آسکوربات پراکسیداز شد ولی میزان این افزایش در شرایط تنش خشکی کمتر بود. بنابراین کاربرد کود نیتروژن در شرایط تنش خشکی می تواند موجب تعدیل اثر تنش و افزایش عملکرد شود. در بین ژنوتیپ های مورد مطالعه، ژنوتیپ های SF001، SF002 و MGS5 از نظر صفات مورد بررسی بیشترین واکنش به کود نیتروژن و در عین حال کمترین حساسیت به تنش خشکی را داشتند. بنابراین می توانند در مناطقی که با کمبود آب مواجه هستند مورد استفاده قرار گیرند.
کلید واژگان: تنش خشکی, سورگوم, نیتروژن, محتوای کلروفیل, آنزیم های آنتی اکسیدانیIn order to investigate the effect of drought stress and nitrogen application on growth and some physiological characteristics of sorghum genotypes, an experiment was conducted in a split-split plot with randomized complete block design in three replications at Research farm of collage of agriculture, Isfahan University of Technology. Experimental treatments consisted of two irrigation regimes (50% and 85% depletion of available soil water), two levels of nitrogen fertilizer (available rate, 121.5 kg ha-1, nitrogen from Urea fertilizer, N= 45%) and 15 sorghum genotypes (Pegah, Sepideh, GS4, GS5 , GS24, GS25, GS26, GS28, KGS29, KGS33, MGS1, MGS5, SF001, SF002, SF003). The results showed that drought stress significantly decreased biological yield by decreasing plant leaf area, plant height, quantum efficiency of photosystem II and chlorophyll content. In contrast, the activity of antioxidant enzymes including catalase, ascorbate peroxidase and peroxidase was significantly increased under drought stress conditions. Application of nitrogen under normal irrigation and drought stress increased all the above traits except chlorophyll a/b ratio and ascorbate peroxidase activity, however, this increase was less in drought condition. Therefore, application of nitrogen fertilizer under drought stress can modulate the effect of stress and increase yield. Among the studied genotypes, SF001, SF002 and MGS5 genotypes had the highest response to nitrogen and the least sensitivity to drought stress. Therefore, they can be used in areas of water scarcity.
Keywords: Drought stress, Sorghum, Nitrogen, Chlorophyll content, Antioxidant enzymes -
این مطالعه به منظور بررسی تاثیر تلقیح با قارچ میکوریزا بر واکنش ژنوتیپ های مختلف گیاه سورگوم (Sorghum bicolor (L.)) به تنش شوری اجرا گردید. در این تحقیق تعداد 10 ژنوتیپ در دو سطح شوری صفر و 100 میلی مولار کلرید سدیم و در دو شرایط تلقیح و عدم تلقیح با قارچ میکوریزا در آزمایش فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملا تصادفی در 3 تکرار مورد ارزیابی قرار گرفتند. در این مطالعه اثر متقابل شوری، میکوریزا و ژنوتیپ بر صفات مورد بررسی معنی دار بود. در اثر شوری در غالب ژنوتیپ ها غلظت عناصر فسفر و پتاسیم، محتوای نسبی آب و در کلیه ژنوتیپ ها میزان آغشتگی میکوریزایی، محتوای کلروفیل و وزن خشک اندام هوایی کاهش و غلظت سدیم افزایش یافت. در بین ژنوتیپ های مورد مطالعه، در هر دو شرایط تلقیح و عدم تلقیح با قارچ میکوریزا، ژنوتیپIUA28 متحمل ترین ژنوتیپ به تنش شوری بود. بطور کلی، تلقیح با قارچ میکوریزا موجب افزایش غلظت فسفر، پتاسیم و کلروفیل و کاهش غلظت سدیم گردید. در شرایط شور عملکرد ماده خشک در کلیه ژنوتیپ ها، به استثنای ژنوتیپMGS5، در اثر تلقیح افزایش یافت و بیشترین میزان افزایش رشد به ژنوتیپ MGS2 تعلق داشت. در شرایط شور افزایش نسبت پتاسیم به سدیم نقش مهمی در بهبود رشد گیاهان تلقیح شده با قارچ میکوریزا داشت. در حالی که در شرایط غیرشور، تلقیح با قارچ میکوریزا، به استثنای ژنوتیپ KGS33، موجب بهبود رشد نگردید. نتایج این آزمایش نشان داد که تلقیح گیاه سورگوم با قارچ میکوریزا می تواند اثرات مخرب تنش شوری را بر رشد گیاه تعدیل نماید و تفاوت قابل ملاحظه ای از این نظر بین ژنوتیپ های این گیاه وجود دارد.کلید واژگان: سورگوم, شوری, میکوریزا, ژنوتیپ ها, محتوای کلروفیل, محتوای نسبی آبA pot experiment was conducted in order to study the effects of mycorhizal inoculation on the response of sorghum genotypes to salinity. The experiment was arranged as factorial in a randomized complete block design with three replications. In this study ten sorghum genotypes were tested under two levels of salinity (0 and 100 mM Nacl), and two inoculation (mycorhizae and control) treatments. The interactions between salinity, mycorhizae inoculation and genotype were significant on evaluated traits. There was a decrease in the concentration of phosphurous and potassium and leaf relative water content in most of genotypes and in the percentage of mycorhizae infection, cholorophyll, and shoot dry matter in all genotypes under saline condition. Among tested genotypes, IUA28 was the most tolerant genotype to salinity in both inoculated and none inoculated treatments. The inoculation of plants with mycorhizae increased the concentration of phosphurous, potassium and cholorophyll and decreased the concentration of sodium in treated plants. Under saline condition, except for MGS5, the biomass yield was increased with mycorhizal inoculation and the extent of increase was geatest in MGS2 as compared to other tested genotypes. The ratio of K/Na had a significant role in increasing growth of inoculated plants under saline treatment. Under non saline condition, however, except for KGS33, plant growth was not imporoved by mycorhizal inoculation. The results of this experiment showed that inoculation with mycorhizae can alleviate the negative effects of salinity on sorghum genotypes and there is considerable varition among genotypes in this regards.Keywords: Sorghum, salinity, mycorhizae, genotypes, cholorophyll, leaf relative water content
-
مقدمهشناسایی قارچ های همزیست میکوریزا آربوسکولار گیاه زعفران که در فصل های سال با تنش های محیطی فراوان اعم از اقلیمی و خاکی مواجه است، جهت کاربرد، افزایش رشد و تولید گیاه و مقاومت به عوامل بیماری زا اهمیت ویژه ای دارد.
مواد و روشها: وجود اسپور قارچ های همزیست میکوریزا آربوسکولار در خاک ریزوسفر گیاه زعفران سه منطقه از مزارع شهرستان گناباد بررسی شد. همچنین کلنیزاسیون ریشه و تنوع قارچ های همزیست با زعفران طی دو سال متوالی 93-1392 مبتنی بر روش های ریخت شناسی و مولکولی انجام شد. علاوه بر این، کشت تله ای با استفاده از گیاه سورگوم و خاک سه منطقه کشت زعفران انجام شد. روش مولکولی با استفاده از PCR آشیانه ای حاصل از تکثیر ژن زیرواحد کوچک ژن rRNA قارچ های کلنیزه انجام شد.نتایجطی بررسی اسپورهای موجود در اطراف خاک ریزوسفر، سه گونه اسکوتلوسپورا دیپورپورسنس، ریزوفاگوس اگرگاتوس و فونیلیفورمیس کالدونیوم شناسایی شدند. کلنیزه شدن میکوریزها در ریشه زعفران در فیلد طبیعی تنها در یک منطقه مشاهده شد؛ درحالی که کلنیزه شدن میکوریزها در گیاه تله سورگوم در خاک مناطق کشت زعفران بین 21 تا 24 درصد متغیر بود، در مزرعه زعفران بیش از 5/1 درصد مشاهده نشد. با وجود این، نتایج مولکولی همزیستی آنها را درتمام مناطق مطالعه شده زعفران و گیاه سورگوم نشان داد. این نتایج کلنیزاسیون زعفران را با ریزوفاگوس ایرانیکوس و ف. کالدونیم نشان دادند. پیش از این، به روش مولکولی تعیین همزیستی در زعفران گزارش نشده است.
بحث و نتیجه گیری: تنوع گونه ای قارچ های همزیست در سورگوم و زعفران متفاوت بود و بر اساس مقایسه نتایج همزیستی مبتنی بر ریخت شناسی و مولکولی، به نظر می رسد که روش مولکولی ارائه شده شاخص مناسب تری برای وجود همزیستی است در حالی که روش های کلاسیک نتایج متفاوت و گاه گمراه کننده ای ارائه می کنندکلید واژگان: زعفران, میکوریزا وزیکولار آربوسکولار, کلنیزاسیون, PCR آشیانه ایIntroductionEvaluation of symbiosis between Arbuscular mycorrhizal fungi (AMF) and Saffron (Crocus Sativus L.) is important because this strategic plant encounters with many environmental stresses such as climatic and edaphic stresses during seasons and the AMF can let the crops increase their productivity along with the improvement of their resistance to stress factors and pathogensMaterials And MethodsThe spores of AMF around rhizosphere of saffron were studied in three fields of Gonabad, Khorasan province, Iran (2013-14). Moreover, the colonization of mycorrhizal fungi with saffron and sorghum trap were studied in three regions using morphologic and molecular methods by nested PCR and amplification of small subunit of rRNA gene fragments.ResultsThree species of arbuscular mycorrhizal fungi, Scutellospora dipurpurescens, Funneliformis caledonius and Rhizophagus aggregatus were identified in the soil around rhizosphere of the saffron of three regions. The colonization of sorghum trap in the soil of saffron cultivation areas was among 21 -41%, while the colonization in the natural Saffron field was 1.5% and just in one area. However, the nested PCR results revealed the colonization of Saffron in all 3 regions. These results showed the colonization of Saffron by Rhizophagus iranicus and F. caledonius.
Discussion andConclusionThe genus and species diversity of AMF Saffron and Sorghum are different. Moreover, the hereby proposed molecular method is a more precise approach to identify AMF colonization with Saffron while classical methods may provide different and misleading resultsKeywords: Saffron, Sorghum, Vesiculare Arbuscular Mycorrhizal (VAM), Colonization, Nested PCR -
A pot experiment was conducted based on a factorial study and complete random block design with three replicates to investigate the phytoremediation potential of Sorghum biocilor L. in soils polluted with nickel and manganese during 2017-2018. The first factor was nickel nitrate (0, 60, and 120 mg kg-1 soil) and the second factor comprised of manganese sulphate (0, 50, and 100 µM). The characteristics under investigation were shoot height, root length, shoot dry weight, root dry weight, nickel concentration of shoots and roots, manganese concentration of shoots and roots, and nickel and manganese translocation factors. Findings suggested that under nickel and manganese stress, shoot height, root length, shoot dry weight, and root dry weight reduced. Also, with an increase in the soil nickel and manganese, so did the concentration of these heavy metals in roots and shoots of the plants under study. Maximum effect of nickel and manganese were recorded in the treatments comprising 120 mg Kg-1 Nickel and 100 µM manganese sulphate, respectively while compared with nickel, manganese caused less damage to the plants under study. Application of nickel to the soil increased the translocation factor while there was no difference between the two levels of nickel applied. On the other hand, application of manganese did not affect the translocation factor compared to the control and the translocation factors for both elements were less than 1. Therefore, based on the findings of the study, sorghum showed a relatively good tolerance to nickel and manganese, the absorbed nickel and manganese were mostly concentrated in the plant root, and Sorghum biocilor L. is not recommended for phytoremediation.Keywords: translocation factor, Heavy metals, sorghum, manganese sulphate, nickel nitrate
-
در محیط های طبیعی و شرایط زراعی، گیاهان به کرات در معرض تنشهای محیطی قرار می گیرند. تنش خشکی از مهمترین عوامل کاهش دهنده محصولات کشاورزی در جهان است. در این پژوهش تاثیر تنش خشکی بر پارامترهای فیزیولوژیکی برخی ارقام سورگوم در شرایط کشت درون شیشه ای بررسی شد. بذرها پس از ضدعفونی کردن در محیط کشتهای MS حاوی غلظت های صفر، 2، 4، 6 و 8 درصد وزنی مانیتول (سطوح مختلف خشکی) کشت گردیدند. درصد جوانه زنی بذر ها هفت روز بعد از کشت و پارامترهای مورفولوژی و بیوشیمیایی سه هفته بعد از کشت اندازه گیری شد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که با افزایش تنش خشکی در بین ارقام مختلف، درصد جوانه زنی کاهش می یابد. بر اساس درصد جوانه زنی رقم قرمز نسبت به بقیه ارقام حساس تر مشاهده شد. در تمامی ارقام طول و وزن تر و خشک اندام هوایی و ریشه و میزان کلروفیلa و b وکل و کارتنوئید کاهش یافته و در جذب فلاونوئید افزایش معنی دار مشاهده گردید. همچنین در این مطالعه محتوای قند، آنتوسیانین، پرولین، پروتئین و فعالیت آنزیم های کاتالاز، آسکوربات پر اکسیداز و سوپر اکسید دیسموتاز در اندام هوایی و ریشه ارقام سورگوم افزایش نشان داد. نتایج نشان داد تمام ارقام سورگوم در برابر تنش خشکی، با تغییراتی در پارامترهای مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی به نوعی مقاومت نشان دادند.کلید واژگان: تنش خشکی, کشت درون شیشه, مانیتول, سورگومIn natural environment and agricultural conditions, plants are frequently exposed to environmental stresses. One of the main factors reducing the worlds agricultural production is drought. In this research the effect of drought stress on physiological parameters of some cultivars of sorghum was studied in vitro. The seeds of sorghum were sterilized and then were cultured in MS medium supplemented with mannitol at percentages of 0, 2, 4, 6 and 8 (various levels of drought). Percentage of seed germination was measured seven days after planting. After 3 weeks, morphological and biochemical parameters were measured in treated plants. The results showed that increasing of drought stress in different varieties, the percentage of seed germination was reduced. Red sorghum on a percentage of germination was more susceptible than others. In all of the variety of sorghum, length of shoot and root, dry and fresh weight of shoot and root, content of chlorophyll and carotenoid were decreased. Content of Flavonoid, sugar, anthocyanin, proline , protein and activities of catalase, ascorbate proxidase and superoxide dismutase increased in shoot and root. The results showed that all of varieties of sorghum were resistant against of drought stress with typical changes in morphological and physiological parameters.Keywords: ddrought stress, in vitro culture, mannitol, Sorghum
-
پژوهش حاضر، برای بررسی پاسخهای فیزیولوژیک و دفاعی ارقام سورگوم قرمز و جارویی نسبت به تنش شوری در شرایط کشت درون شیشه طراحی شد. در ابتدا بذرهای ارقام گیاه سورگوم در محیط کشت MS دارای غلظتهای0، 50، 100 و 150 میلیمولار NaCl در شرایط درون شیشهای کشت شدند. پس از 2 هفته، اثر تنش شوری بر درصد جوانهزنی، شاخص های رشد، آنتوسیانین کل، فلاونوئیدها، قندهای احیاءکننده، پرولین، یونهای Na+، K+ و Ca2+، پروتئین محلول کل، فعالیت آنزیمهای کاتالاز و آسکوربات پراکسیداز بررسی شد. در پژوهش حاضر، دو رقم قرمز و جارویی، که به ترتیب ارقام حساس و مقاوم نسبت به شوری هستند بر اساس درصد جوانهزنی و شاخص های رشد، بررسی شدند. مقدار رنگیزه های فتوسنتزی (کلروفیل کل و کاروتنوئید) و آنتوسیانین با افزایش مقدار نمک در هر دو رقم کاهش یافت، درحالیکه میزان فلاونوئید ها در سه طول موج270، 300 و 330 نانومتر افزایش یافتند. با افزایش شوری میزان پرولین، قند و پروتئین در بافتهای ریشه و ساقه هر دو رقم افزایش پیدا کردند. محتوای یون سدیم در ریشه هر دو رقم و ساقه رقم قرمز افزایش یافت؛ ولی در ساقه رقم جارویی تفاوت معنیداری نشان نداد. به طور کلی، پتاسیم در تنش شوری کاهش یافت. نسبت سدیم به پتاسیم در ریشه هر دو رقم و ساقه رقم قرمز افزایش نشان داد؛ درحالیکه نسبت سدیم به پتاسیم در ساقه رقم جارویی اثر معنیدار نشان نداد. شوری اثر معنیداری بر میزان یون کلسیم در ریشه دو رقم نداشت. در حالیکه میزان کلسیم در ساقه هر دو رقم افزایش یافت. فعالیت آنزیم CAT در اندام هوایی و ریشه هر دو رقم افزایش یافت؛ ولی فعالیت APX در رقم جارویی افزایش و در رقم قرمز کاهش معنیدار را نشان داد.کلید واژگان: سورگوم, شوری, کشت درون شیشهThe present study was conducted to evaluate defense and physiological responses of some red and broomscultivars of Sorghum to salinity stress under in vitro culture. Seeds of Sorghum cultivars were cultured on MS (Murashig and Skoog, 1962) medium containing 0, 50, 100 and 150 mM NaCl under in vitro condition. After 2 weeks, the effect of salinity was studied on percentage of germination, growth parameters, photosynthetic capacity (total chlorophyll and carotenoids), total anthocyanin, total felavonoids, reducing sugars, proline, Naﲯ뼉궾 ions, total soluble protein content, ascorbate peroxidase and catalase activities in roots and shoots. According to percentage of seed germination and growth parameters, Red and brooms cultivars were selected as susceptible and resistant to salinity in the study, respectively. The photosynthetic pigments (chlorophyll and carotenoids) and the anthocyanin content decreased by increasing salt levels in both cultivars, while flavonoids increased in three wavelengths 270, 300 and 330 nm. The results showed proline, suger and protein contents increased in roots and shoots of two cultivars by increasing salinity. The content of Na ion increased in the roots of red and brooms cultivars and shoot of Red cultivar. Ratio Na/K increased in roots of two cultivars and shoots of red by increasing salinity. Ratio Na/K in the shoots of brooms cultivar didnt change significantly under salt stress. Generally in the presence of salt, potassium decreased in roots and shoots of two cultivars. Calcium ion amount in the roots of two cultivars didnt change significantly under salt stress while it increased in shoots of two cultivars. The CAT activity increased in roots and shoots of two cultivars but APX activity increased in brooms cultivar and decreased significantly in red cultivar.Keywords: in vitro culture, Sorghum, Salt stress
-
گیاهان به شکل مستقیم و یا غیر مستقیم می توانند تحت تاثیر ترکیبات شیمیایی آللوپاتیکی قرار گیرند که از سایر گیاهان و یا میکروارگانیزمها آزاد می شوند. این تحقیق به بررسی اثر آللوپاتیک عصاره برگ اکالیپتوس (Labill Eucalyptus camaldulensis) بر جوانه زنی، رشد و صفات مورفولوژیک (طول ریشه و ساقه) و فیزیولوژیک (محتوای کلروفیل، قند، پروتئین) در دو گیاه سورگوم (sorghum bicolor) و لوبیا (phaseolus vulgaris) پرداخته است. آزمایش با استفاده از 4 سطح آب مقطر (کنترل) و عصاره اکالیپتوس (5، 10و 20 درصد) انجام شد. جوانه زنی دانه رستها، وزن خشک گیاه، طول ریشه و ساقه در همه غلظتهای تهیه شده از عصاره اکالیپتوس به طور معنی دار (در سطح 05/0) در هر دو گیاه کاهش یافت. کاهش در محتوای کلروفیل و همچنین قند و پروتئین به موازات افزایش غلظت عصاره برگی در هر دو گیاه دیده شد. نتایج به دست آمده نشان داد که تاثیر بازدارنده عصاره برگ گیاه اکالیپتوس بر جوانه زنی و سایر صفات مورفولوژیک و فیزیولوژیک اندازه گیری شده در گیاه دو لپه ای بیش از گیاه تک لپه بوده است.
کلید واژگان: آللوپاتی, اکالیپتوس, سورگوم, لوبیاPlants maybe affected directly or indirectly by allelochemicals which released from plants or microorganisms. In this study، the allelopathic effect of leaf leachate of Eucalyptus camaldulensis Labill was examine on germination، growth rate، morphological and physiological criteria of sorghum (Sorghum bicolor) and kidney-bean (Phaseolus vulgaris). Leaf leachate was tried at 5، 10 and 20 % concentrations and sterilized distilled water used as control. Seed germination، seedlings dry matter، shoot/root length were significantly reduced by all concentrations in both species (at 0/05 level). Decrease in chlorophyll content، soluble sugar content and consequently protein content is proportional to the increase in concentration of leaf leachate in both species. The results showed that the inhibitory effect of leaf leachate on germination، growth rate، morphological and physiological parameters in dicot (P. vulgaris) plant was more than monocot (S. bicolor) plant.Keywords: Allelopathy, Eucalyptus, Sorghum, Kidney, bean
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.