جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « halophytes » در نشریات گروه « محیط زیست »
تکرار جستجوی کلیدواژه «halophytes» در نشریات گروه «علوم پایه»-
گونه های شوررست Hypericopsis persica وSalicornia perspolitana به ترتیب متعلق به تیره های شبنمیان و سلمه تره ایان انحصاری استان فارس هستند. این دو گیاه به صورت باریکه جای در امتداد سواحل دریاچه های شور بختگان، مهارلو و طشک روی خاکهای با شوری زیاد و مرطوب میرویند. به منظور تخمین میزان خطر انقراض و محافظت از آنها، جایگاه حفاظتی این دو گیاه با استفاده از معیارهای اتحادیه حفاظت از طبیعت (بر اساس میزان حضور، سطح تحت اشغال، تعداد افراد بالغ، وضعیت رویشگاه ها و جمعیتها) بررسی شد. نتایج این بررسی نشان میدهد که آنها گونه هایی در حال انقراض (Endangered/EN) محسوب میشوند. احداث سدهای بزرگ در مسیر رودخانه های منتهی به این تالابها، معادن نمک، کشاورزی، آلودگی، چرا و لگدکوب شدن آنها توسط وسایل نقیله طبیعتگردان مهمترین عوامل تهدید رویشگاهای این گیاهان محسوب میشوند. گونه های شوررست Hypericopsis persica وSalicornia perspolitana انحصاری استان فارس هستند. این دو گیاه به صورت باریکه جای در امتداد سواحل دریاچه های شور بختگان، مهارلو و طشک روی خاکهای با شوری زیاد و مرطوب میرویند. به منظور تخمین میزان خطر انقراض و محافظت از آنها، جایگاه حفاظتی این دو گیاه با استفاده از معیارهای اتحادیه حفاظت از طبیعت (بر اساس میزان حضور، سطح تحت اشغال، تعداد افراد بالغ، وضعیت رویشگاه ها و جمعیتها) بررسی شد. نتایج این بررسی نشان میدهد که آنها گونه هایی در حال انقراض (Endangered/EN) محسوب میشوند. احداث سدهای بزرگ در مسیر رودخانه های منتهی به این تالابها، معادن نمک، کشاورزی، آلودگی، چرا و لگدکوب شدن آنها توسط وسایل نقیله طبیعتگردان مهمترین عوامل تهدید رویشگاهای این گیاهان محسوب میشوند.
کلید واژگان: شوررست, باریکه جای, در حال انقراض}Iran Nature, Volume:6 Issue: 3, 2021, PP 153 -158Hypericopsis persica and Salicornia perspolitana belonging to Frankeniaceae and Chenopodiaceae, respectively, are two halophytic endemics in Fars province. These local endemics grow on high saline and wet soils near the margin of hypersaline lakes of Bakhtegan, Maharlu, and Tashk. Extent of Occurrence (EOO), Area of Occupancy (AOO), the number of mature individuals of populations, and the quality of habitat were measured to evaluate the risk of extinction and protect the two species. Our results show the species as endangered (EN). The habitat of these species is seriously threatened due to the construction of large dams on the rivers running to the lakes, salt mines, agriculture, pollution, grazing, and trampling by the vehicles of ecotourists.
Keywords: Halophytes, narrow endemics, Endangered, Fars province, damming consequences, environmental water right} -
بر اساس برآوردهای مختلف، سطحی معادل 20 تا 60 درصد مساحت کشور را مناطق بیابانی اشغال نموده است. در شرایط بیابانی تعداد محدودی از گیاهان هستند که توان زیست را دارند. در این مناطق اراضی شور، تپه های شنی و خاکهای فقیر گچی یا مارنی (بدلندها) قرار گرفته اند که شرایط بسیار حادتری دارند و تعداد بسیار معدودی از گیاهان قابلیت رشد روی آنها را دارند. تعدادی از گیاهان تیره اسفناجیان (Chenopodiaceae) (گاهی در تیره دیگری به نام Amaryllidaceae ادغام شده)، توان زیست در این نوع از رویشگاه ها را دارند. گیاهان این تیره در دنیا حدود 100 جنس و 1600 گونه دارند و در ایران تعداد جنسهای آن به 40 و تعداد گونه ها و واحدهای تحت گونه آن به 184 می رسد. تعداد 2/65 درصد آرایه های این تیره در ناحیه ایرانی تورانی، 6/7 درصد در ناحیه صحرایی سندی، 2/2 درصد در در ناحیه اروپایی سیبریایی، 6/13 در صد مشترک ایرانی تورانی-صحرایی سندی، 3/4 در صد مشترک ایرانی تورانی-اروپایی سیبریایی و 1/7 در صد در هر 3 ناحیه شناخته شده درایران انتشار دارند. در مجموع 96 در صد آرایه های تیره انحصاری ایرانی تورانی و یا مشترک با یکی از نواحی دیگر رویشی ایران می باشند. تعداد 16 آرایه این تیره جزو عناصر انحصاری (endemic) ایران اند. گونه سگ لیسه (Hlocnemum strobilaceum) جزو گونه هایی است که در شوره زارهای اغلب مناطق کشور دیده می شود و بیشترین نزدیکی را با مرکز شوری پیدا می نماید. فهرست 43 گونه اراضی شور ذکر می شود. تاغ یکی از مقاوم ترین گونه های گیاهی ایران به شرایط خشک تپه های شنی است. تعداد 18 گونه مربوط به تپه های شنی و 16 گونه مربوط به خاکهای فقیر گچی مارنی ذکر می شود. احتمالا گونه Bienertia cycloptera در هامون جازموریان یکی از آبدار ترین گیاهان ایران است. چغندر (Beta vulgaris)، اسفناج (Spinacia oleracea) و جارو (Kochia scoparia) که به طور مستقیم مصرف دارند، متعلق به تیره Chenopodiaceae هستند.
کلید واژگان: گیاه مقاوم, شورزی, تپه های شنی, بیابان, هزاردره}Iran Nature, Volume:5 Issue: 6, 2021, PP 27 -35Deserts have been estimated to cover an area of 20-60 present of Iranian territory. In deserts a few number of plants have potential to live in. In these areas salty soil habitats, sand dunes and sterile soils including gypsy soils and marls still have less potential for plant growing and only a few number of plant species tolerate to grow on them. Many species of Chenopodiaceae family (sometimes has been included in Amaryllidaceae) naturally grow in these habitats. Chenopodiaceae includes ca. 100 genera and 1600 species in the world. In Iran, it includes 40 genera and 184 species and subspecific taxa, of which 16 taxa are endemics to Iran. Chenopodiaceae members are distributed in different phytogeographical areas of Iran as follows: 65.2 persent in Irano-Turanian, 7.6 persent in Saharo-Sindian, 2.2 persent in Euro-Siberian. The rests are either bi- or tri-regionals. As a whole, 96 persent of Chenopodiaceae members of Iran are either true Irano-Turanian or common with other known phytogeographicals of Iran. Halocnemum strobilaceum occurs nearly in all salty habitats of Iran and is possibly the most tolerant species of Iran to salty wet soils. In closed salty wet places or slaty lakes, its distribution extends closest to the centre of salt bearing habitats. The number of 43 species of Chenopodiaceae family grow in salty soils of Iran are listed in this paper. Haloxylon ammodendron is possibly one of the most tolerant species to dry habitats on sand dunes. Eighteen species grow on sand dunes and 16 species grow on sterile soils including gypsy soils sand marls are listed here. Among the Iranian natural plants, Bienertia cycloptera from Hamoon Jazmurian is the species that bear highest amount of water in its organs. Beet and Suger Beet (Beta vulgaris), Spinach (Spinacia oleracea) and Summer Cypress (Kochia scoparia) are directly or indirectly used by human. Many species of Chenopodiaceae, at least in dry condition are feeded by livestocks.
Keywords: Tolerant plant, Halophytes, dunes, desert, Hezar Darre} -
ارزش غذایی گیاهان شورزیست سالیکورنیا (europaeaSalicornia)، گتک (Halocnemum strobilaceum) و کاکل یا سیاه شور مصری (aegyptiacaSuaeda) با تعیین ترکیب شیمیایی، تولید گاز به روش آزمایشگاهی و تجزیه پذیری شکمبه ای با استفاده از 3 راس گوسفند نر فیستولاگذاری شده ارزیابی شد. نتایج آزمایش نشان داد که میزان پروتئین گتک، کاکل و سالیکورنیا به ترتیب 12/8، 9/55 و 5/88 درصد، بود. بالاترین میزان الیاف نامحلول در شوینده خنثی و الیاف نامحلول در شوینده اسیدی در کاکل (40/1 درصد و 27/6 درصد) مشاهده شد. سالیکورنیا بالاترین میزان سدیم (4/67 درصد) را داشت. مقدار بیش تری سرب درگتک (4/42 میلی گرم در کیلوگرم) در مقایسه با سالیکورنیا و کاکل مشاهده شد. میزان کادمیوم گتک (2/53 میلی گرم بر کیلوگرم) بیش تر از کاکل و سالیکورنیا بود. مقدار تانن در سالیکورنیا (0/64 درصد) بیش از گتک (0/27 درصد) و کاکل (0/12 درصد) بود. گیاه کاکل نسبت به گتک و سالیکورنیا تولید گاز تجمعی بالاتری داشت. میزان اسیدهای چرب کوتاه زنجیر در بین گیاهان مورد مطالعه از 0/32 تا 0/45 میلی مول بود که کم ترین مقدار مربوط به گتک و بیش ترین مقدار مربوط به کاکل بود (0/0001>P). بخش سریع تجزیه ماده خشک در گیاه سالیکورنیا بیش ترین (38/2 درصد) و در کاکل کم ترین (26/8 درصد) مقدار را داشت (0/0001>P). بخش کند تجزیه ماده خشک در گیاه کاکل (22/5 درصد) بیش تر از سالیکورنیا (15/1 درصد) و گتک (13/9 درصد) بود (0/001>P). کم ترین میزان تجزیه پذیری پروتئین مربوط به گتک بود (0/05>P). در کل نتایج آزمایش نشان داد که این گیاهان می توانند به عنوان منابع خوراکی برای نشخوارکنندگان در مناطق با اراضی شور و سواحل دریا مورد استفاده قرار گیرد.
کلید واژگان: ارزش غذایی, تولید گاز, سالیکورنیا, کاکل, گتک, گیاهان شورزیست}Nutritional value of Salicornia europaea, Halocnemum strobilaceum and Suaeda aegyptiaca plants was evaluated by chemical composition, in vitro gas production and ruminal degradability with 3 fistulated male sheep. The result showed that the protein content of Halocnemum, Suaeda and Salicornia was 12.8, 9.55 and 5.88%, respectively. The highest levels of neutral detergent fiber and acid detergent fiber were in Suaeda (40.1% and 27.6%, respectively). Salicornia had the highest sodium content (4.67%). Halocnemum lead content (4.42 mg/kg DM) was higher than Salicornia and Suaeda. Cadmium content of Halocnemum (2.53 mg/kg DM) was more than Suaeda and Salicornia. The amount of tannin in Salicornia (0.64%) was higher than Halocnemum (0.27%) and Suaeda (0.12%). Suaeda produced more cumulative gas than Halocnemum and Salicornia. The amount of short chain fatty acids was between 0.32 and 0.45 mmol and Halocnemum had lowest and Suaeda had highest amount (P<0.0001). The soluble fraction (a) in the dry matter of Salicornia was the highest (38.2%) and in Suaeda (26.8%) was the lowest (P<0.0001). The potentially degradable insoluble fraction (b) in the dry matter of the Suaeda (22.5%) was more than Salicornia (15.1%) and Halocnemum (13.9%) (P=0.001). Halocnemum showed the least degradable protein fraction (P<0.05). Overall, the results showed that these halophytes could be used as feedstock for ruminants in saline and coastal areas.
Keywords: Gas production, Halocnemum Strobilaceum, Halophytes, Nutritional Value, Salicornia europaea, Suaeda aegyptiaca} -
گیاه پالایی نمک که به معنی کاهش شوری خاک و یا آب با استفاده از گیاهان شورزیست است در سال های اخیر در مطالعات متعددی موردتوجه محققین بوده است. با وجود تحقیقات متعدد در این زمینه، مشکلی که در بحث استفاده از گیاهان شورزیست برای گیاه پالایی نمک وجود دارد، انتخاب گیاهان مناسب از بین جمعیت گسترده آنها و یا به عبارتی غربالگری گیاهان شورزیست برای گیاه پالایی نمک است. در این مقاله با محدود کردن کار غربالگری به تعداد 12 گونه گیاهی یک ساله از خانواده کنوپودیاسه، از روش تصمیم گیری چندمعیاره تلفیقی آنتروپی شانون- تاپسیس برای این منظور استفاده شده است. ارزیابی بر اساس معیارهایی مانند میزان تولید بیومس، مکانیزم مقاومت در برابر شوری، زمان گلدهی، پراکندگی جغرافیایی در ایران و قابلیت زراعی انجام شد. روش آنتروپی شانون برای رتبه بندی و تعیین وزن معیارها و روش تاپسیس برای تعیین اولویت نسبی گونه های گیاهی مورد مطالعه استفاده شد. نتایج حاکی از آن بود که در بین 12 گونه ی گیاهی مورد مطالعه، آتریپلکس تاتاریکا، باسیا موریکاتا و سالسولا کالی حایز سه رتبه نخست گشته اند. بنابراین به نظر می رسد استفاده از آنها در تحقیقات تجربی گیاه پالایی نمک در اولویت باشد.کلید واژگان: گیاه پالایی نمک, گیاهان شورزیست, تصمیم گیری چندمعیاره, تاپسیس, آنتروپی شانون}Salt phytoremediation, which means reducing salinity of soil or water using halophytic plants, has been the subject of several studies in recent years. Despite numerous investigations in this area, the problem with the use of halophytic plants for salt phytoremediation is the selection of suitable plants from their large population or, in other words, screening of halophytic plants for salt phytoremediation. In this paper, by limiting the screening work to 12 annual plant species of the Chenopodiaceae family, the Shannon Entropy -TOPSIS Multi-Criteria Decision Making Method has been used for this purpose. Evaluation was done on the basis of criteria such as biomass production, salinity mechanism, flowering time, geographical distribution in Iran and agronomic capability. The Shannon entropy method was used to rank and weight the criteria and the TOPSIS method was used to determine the relative preference of the studied species. The results indicated that Atriplex Tatarica, Bassia Moricata and Salsola Kali were the top three among the 12 plant species studied. Therefore, their use in experimental phytoremediation of salt plants seems to be a priority.Keywords: Salt Phytoremediation, Halophytes, Multi Criteria Decision Making, TOPSIS, Shannon Entropy}
-
در حال حاضر، به واسطه تغییرات اقلیمی و خشک شدن دریاچه ارومیه و پسروی آب، تعدادی از جوامع گیاهی، حذف و جوامع دیگری ظهور پیدا کرده اند. خارشتر نیز به واسطه خصوصیات اکولوژیکی و بیولوژیکی، در سطح وسیعی از اراضی شور تخریب شده و هم مرز با خاک های شیرین، پراکنش پیدا کرده که در صورت عدم مدیریت رویشگاه آن، اراضی زراعی به مخاطره خواهد افتاد. در شرایط فعلی، با استناد به تغییرات اقلیمی و نیاز مبرم به تامین بخشی از علوفه دام از طریق علوفه های کم رایج و کم آب بر و مقاوم به شوری و خشکی؛ استفاده چرایی از رویشگاه های شور و به ویژه رویشگاه های خارشتر، مهم ترین جنبه استفاده از این گونه است. خارشتر توسط گله های گاو بومی و گاومیش که دام غالب منطقه می باشند، چرا نمی شود. از این رو، بهترین راه مبارزه با آن، چرای چند گونه ای دام و چرای هدفمند از رویشگاه آن است. این روش می تواند تعادل را به اکوسیستم برگرداند و طی آن بهره برداری متعادل تری از تمام گونه های هالوفیت حاشیه دریاچه به عمل آید و از فرصت طلبی برای یک گونه گیاهی، جلوگیری شود. با مد نظر قرار دادن رفتار چرایی دام های اهلی، چرای شتر در اراضی شور تخریب شده، قادر خواهد بود تا رشد خارشتر را کنترل و بصورت موثری، تولید بذر آن را بی اثر نماید و تا حد زیادی، نگرانی گسترش آفات و بیماری ها به اراضی زراعی را تحت کنترل در آورد. به نظر می رسد چنانچه کلیه عوامل موثر در سودآوری چرای مستقیم شتر از رویشگاه های خارشتر، مورد توجه قرار گیرد، مرتع کاری آن در رویشگاه های شور تخریب شده، راه حل موثر برای جبران کمبود علوفه محسوب می شود. در واقع سهم بالقوه آنها در جلوگیری از تلفات دام ها در فصل غیر رشد، مهم ترین برتری آنهاست. به علاوه در صورتی که مزایای آنها، از نظر استفاده چند منظوره نظیر تولید روغن، بیواتانول، ترکیبات معطر، مان های گیاهی (ترنجبین)، تولید عسل و... مد نظر قرار گیرد، مرتع کاری آن توجیه می یابد. از این رو، توسعه آن به عنوان یک منبع علوفه ای، در اراضی شور تخریب شده و چرای مستقیم دام از آنها، قابل توصیه هست ولی توسعه آن برای دیگر اراضی و ایجاد چراگاه های مصنوعی، نیازمند تحقیقات بیشتر در سایت های الگویی و کم خطر برای تنوع زیستی مراتع است که باید از بخش های تحقیقاتی، استعانت خواست.کلید واژگان: گونه مهاجم, جوامع گیاهی, چرای هدفمند دام, تغذیه دام, هالوفیت ها}Iran Nature, Volume:4 Issue: 1, 2019, PP 33 -42Nowadays, due to climate change and drying of Urmia Lake, and the recession of water, a number of vegetation communities have disappeared and other communities have emerged. Alhagi pseudalhagi has also been degraded by extensive ecological, habitat, anatomical, morphological, physiological, genetic and biological properties, and has been dispersed along the border with agricultural soils, which, in the absence of management, agricultural land will be compromised. Therefore, based on climate change and the urgent need to provide part of forage from less-water efficient, not common and, salt and drought-resistant it can be stated that the most important application of Alhagi pseudalhagi is forage. . However, there is no report on the grazing of Alhagi pseudalhagi by the dominant livest of region which is native cattle and buffaloes. Hence, the best way to deal with it is to graze various livestock and targeted grazing from its breeding grounds. This method can restore the equilibrium to the ecosystem, in which a more balanced utilization of all the halophytic species of the margin of the lake can be considered. The camel's grazing in the degraded lands will be able to control the growth of seed production and, to a large extent, the spread of pests and disease. Considering all the factors affecting the profitability of gazing camel, it can be say that the pasture cultivation is an effective remedy for deficiency of forage. In fact, their potential contribution to preventing livestock losses in the non-growing season is their most important advantage. In addition, there are other benefits such as oil production, bio-ethanol, aromatic compounds, vegetarian manna, honey production, and so on. Therefore, its cultivation in saline pastures and direct grazing of livestock from them are recommended. Hence, the creation of artificial pasture requires further research on the pattern sites and a low risk for biodiversity in rangelands.Keywords: Weed species, Plant communities, Targeted grazing, Livestock feeding, Halophytes}
-
ترکیب و تنوع گونه ای پوشش گیاهی مراتع تحت تاثیر عوامل محیطی مختلف بویژه خصوصیات خاک می باشد. در بخش هایی از مناطق جلگه ای استان مازندران به دلیل وجود شرایط خاص، خاک منطقه شور است که محدودیت هایی را برای استقرار پوشش گیاهی ایجاد می کند. در این مطالعه ارتباط پوشش گیاهی و خاک در بخشی از مراتع جلگه ای ناحیه رویشی هیرکانی در شهرستان بهشهر در استان مازندران بررسی شد. پوشش گیاهی در امتداد ترانسکت صد متری و در پلات های یک متر مربعی نمونه برداری شد. نتایج آنالیز خوشه ایسبب تفکیک شش تیپ گیاهی در منطقه گردید. نتایج آنالیز واریانس نشان داد که شاخص های تنوع و غنای گونه ای تیپ گیاهی Artemisia sieberi-Medicago rigidula و Halocnemum strobilaceum-Juncus maritimus به طور معنی داری بیش تر از سایر اجتماعات بود. نتایج آنالیز RDA نشان داد که شوری، بافت خاک و رطوبت از جمله مهم ترین خصوصیات خاک هستند که بر پراکنش تیپ های گیاهی منطقه اثر دارند. به طوری که افزایش شوری، آهک و درصد سیلت خاک سبب استقرار تیپ های Salicornia europaea-Spergularia marina و Halocnemum strobilaceum-Juncus maritimus می شود. در خاک های با شوری کم تر اما مرطوب تر با کربن آلی بیش تر و بافت رسی تیپ های Aeluropus littoralis و Hordeum marinum-Plantago psyllium مستقر شدند. کاهش شوری و رطوبت خاک دو تیپ Juncus maritimus و Artemisia sieberi-Medicago rigidula را درپی داشته است.
کلید واژگان: آنالیز خوشه ای, غنا گونه ای, گیاهان شورروی, تالاب}Environmental factors particularly soil properties influence the species composition and vegetation diversity in rangelands. Soil in some parts of lowland areain Mazandaran province is saline. This made some limitations for establishment of vegetation. In this study the relationship between vegetation and soil properties were assessed in lowland rangeland of Hyrcanian zone in the city of Behshahr, Mazandaran Province. Vegetation was sampled along transects with 100 m length using 1 m2plots. Cluster analysis showed six vegetation types. ANOVA results indicated that greater values of species richness and diversity indices were found in Artemisia sieberi-Medicago rigidulaand Halocnemum strobilaceum-Juncus maritimus. Results from RDA analysis showed that salinity, soil texture and soil moisture are main drivers of vegetation distribution in this area. An increase in EC,CaCo3andsilt was associated with the establishment of Salicornia europaea-Spergularia marinaand Halocnemum strobilaceum-Juncus maritimus. Aeluropus littoralisand Hordeum marinum-Plantago psylliumwere found where soil had lower EC but higher moisture, Organic carbon and clay. A reduction in soil EC and soil moisture was the favorite of Artemisia sieberi-Medicagorigidulaand Juncus maritimus.
Keywords: Cluster analysis, Species richness, Halophytes, Wetland}
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
©2000-2024 magiran.com All Rights Reserved.