به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "total flavonoid" در نشریات گروه "کشاورزی"

  • لیلا مفتون، محمود اثنی عشری*، معصومه عامریان
    تجمع نیترات یک مشکل شایع در اغلب سبزی های برگی است و هنگامی اتفاق می افتد که میزان جذب نیترات از میزان مصرف آن توسط گیاه فراتر رود. این مطالعه به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار انجام گردید. فاکتور اول شامل افزودن نیترات (نیترات کلسیم) به محلول استاندارد هوگلند در سه سطح صفر، 10 و 20 درصد و فاکتور دوم افزودن غلظت مختلف مولیبدن از نمک مولیبدات سدیم در چهار سطح صفر، 5/0، 5/1 و 3 میکرومولار بود. صفات اندازه گیری شده شامل برخی ویژگی های رشدی، فنل و فلاونوئید کل، اسیدآسکوربیک، نیترات برگ اسفناج بودند. باتوجه به نتایج به دست آمده، وزن تر و خشک برگ، وزن خشک ریشه و درصد ماده خشک به ازای افزایش غلظت نیترات کلسیم تا 20 درصد و کاربرد مولیبدن تا 3 میکرومولار در محلول غذایی افزایش یافتند. کاربرد هم زمان مولیبدن و نیتروژن اثر معنی داری روی صفات فنل کل، فلاونوئید کل و اسیدآسکوربیک نداشت و بیش ترین میزان صفات مذکور در مولیبدن 3 میکرومولار مشاهده گردید. بیش ترین میزان نیترات برگ (4/3247 میلی گرم در کیلوگرم وزن تر) در تیمار 20 درصد نیترات اضافی همراه با مولیبدن شاهد مشاهده گردید. براساس نتایج حاصل، کاربرد مولیبدن در محلول غذایی اثر کاهنده روی تجمع نیترات در برگ اسفناج داشت، بنابراین افزودن 3 میکرومولار مولیبدات سدیم به محلول غذایی هوگلند در سیستم هیدروپونیک برای تولید اسفناج جهت حصول حداکثری میزان ترکیبات آنتی اکسیدانی و حداقل میزان تجمع نیترات توصیه می گردد.
    کلید واژگان: اسید آسکوربیک, فلاونوئید کل, فنل کل, مولبیدات سدیم, نیترات کلسیم
    Leila Mafton, Mahmood Esna-Ashari *, Masoomeh Amerian
    AbstractNitrate accumulation is a common problem in most leafy vegetables and it happens when the amount of nitrate absorption exceeds the amount consumed by the plant. This study was conducted as a factorial experiment in the form of a completely randomized design and in three replications. The first factor included adding nitrate (calcium nitrate) to Hoagland's standard solution at three levels of 0, 10 and 20%, and the second factor was adding different concentrations of molybdenum from sodium molybdate salt at four levels of 0, 0.5, 1.5 and 3 µM. The measured traits included traits of some growth characteristics, total phenol and flavonoids, ascorbic acid, spinach leaf nitrate. According to the obtained results, fresh and dry weight of leaf, dry weight of root and percentage of dry matter increased by increasing calcium nitrate concentration up to 20% and molybdenum application up to 3 µM in nutrient solution. The simultaneous application of molybdenum and nitrogen had no significant effect on total phenolic, total flavonoid and ascorbic acid traits, and the highest amount of these traits was observed in 3 µM molybdenum. The highest amount of leaf nitrate (3247.4 mg kg-1 FW) was observed in the treatment of 20% additional nitrate along with molybdenum. Based on the results, the use of molybdenum in nutrient solution had a reducing effect on nitrate accumulation in spinach leaf, therefore adding 3 µM sodium molybdate to Hoagland nutrient solution in hydroponic system for spinach production is recommended to obtain the maximum amount of antioxidant compounds and the minimum amount of nitrate accumulation.IntroductionPlants take nitrogen (N) either as nitrate (NO3−) or ammonium (NH4+) form for various growth and developmental processes; however, NO3− is more important for such processes. For most of the crop plants, the nitrate form is mobile, less toxic, and can be stored in vacuoles. However, Nitrate must be reduced to NH4+ before it can be utilized for the synthesis of amino acids, proteins, and other nitrogenous compounds in plant cells. Nitrate reductase (NR) and nitrite reductase (NiR), the key nitrate assimilatory enzymes, are located in cytosol and chloroplasts and catalyze nitrate reduction to NO2− followed by NO2− to NH4+, respectively, in the leaf tissues. However, NH4+ is directly assimilated to produce different amino acids by the mutual actions of glutamine synthetase (GS) and glutamate synthase (GOGAT) enzymes in a cyclic manner within the plant cells. Nitrate accumulation is a common problem in most leafy vegetables and it happens when the amount of nitrate absorption exceeds the amount consumed by the plant. Molybdenum (Mo) is an essential microelement for higher plants and also a metal component of the Mo-cofactor, (Moco) biosynthesis. Moco binds to Mo-requiring enzymes and optimizes their activities for normal functioning of plant growth and developmental processes. Molybdenum plays a significant role in N metabolism, which includes nitrate reduction, assimilation, and fixation, by regulating the NR and GS enzymes activities and expressions. During symbiotic N fixation, Mo acts as a cofactor for nitrogenase enzymes to catalyze the redox reaction to convert elemental N into ammonium ions.Materials and methodsThis study was conducted as a factorial experiment in the form of a completely randomized design and in three replications. The first factor included adding nitrate (calcium nitrate) to Hoagland's standard solution at three levels of 0, 10 and 20%, and the second factor was adding different concentrations of molybdenum from sodium molybdate salt at four levels of 0, 0.5, 1.5 and 3 µM. This research was conducted in the research greenhouse of Campus of Agriculture and Natural Resources Razi University. Senator spinach seeds were obtained from Fardin Kasht Alborz Institute. Spinach seeds were disinfected with 1% sodium hypochlorite for 5 minutes and then planted in seedling trays containing cocopeat and perlite with a volume ratio of 1:1. The measured traits included traits of some growth characteristics, total phenol and flavonoids, ascorbic acid, spinach leaf nitrate.Results and discussion According to the obtained results, fresh and dry weight of leaf, dry weight of root and percentage of dry matter increased by increasing calcium nitrate concentration up to 20% and molybdenum application up to 3 µM in nutrient solution. The simultaneous application of molybdenum and nitrogen had no significant effect on total phenolic, total flavonoid and ascorbic acid traits, and the highest amount of these traits was observed in 3 µM molybdenum. The highest amount of leaf nitrate (3247.4 mg kg-1 FW) was observed in the treatment of 20% additional nitrate along with molybdenum. The most important point in this research was the use of molybdenum to control nitrate accumulation, and the use of molybdenum in concentrations of 1.5 and 3 µM was able to reduce the amount of nitrate accumulation in the aerial parts to some extent, thus neutralizing the toxicity of excess nitrate. The use of sodium molybdate can be one of the recommended ways to reduce the accumulation of nitrates and at the same time enrich molybdenum in spinach and increase the nutritional value of this plant.ConclusionNitrate and ammonium are the major forms of N that plants use for different growth and developmental processes. The present study revealed that Mo fertilizer plays a key role in N metabolism through regulating the activities and expressions of N-assimilating enzymes. In general, the results of this research showed that the increase in molybdenum concentration in hydroponic culture affected the growth and biochemical characteristics of spinach. Based on the results, the use of molybdenum in nutrient solution had a reducing effect on nitrate accumulation in spinach leaf, therefore adding 3 µM sodium molybdate to Hoagland nutrient solution in hydroponic system for spinach production is recommended to obtain the maximum amount of antioxidant compounds and the minimum amount of nitrate accumulation.
    Keywords: Ascorbic Acid, Total Flavonoid, Total Phenol, Sodium Molybdate, Calcium Nitrate
  • بهزاد بران شیخ مزاری، حمید حسن پور*، پرویز نوروزی، سهیلا نوجوان

    با توجه به محدودیت های منابع آبی و کاهش کیفیت خاک، استفاده از راهکارهای نوین و پربازده برای تولید بیش تر و با کیفیت تر محصولات کشاورزی ضروری است. از جمله روش های موثر در راستای تحقق این مهم، تولید و کشت گیاهان به روش آب کشت است. این پژوهش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با هدف بررسی اثر سامانه های کشت آب کشت شامل سامانه قطره ای و فناوری جریان عمیق (DFT) به عنوان فاکتور اول بر کیفیت و عملکرد ارقام مختلف توت فرنگی (آلبیون، سابرینا) به عنوان فاکتور دوم با چهار تکرار انجام شد. نتایج نشان داد، طول و عرض میوه رقم سابرینا کشت شده در سامانه قطره ای دارای بیش ترین میزان بود. همچنین بیش ترین وزن و عملکرد میوه در رقم سابرینا کشت شده در سامانه قطره ای مشاهده شد. بیش ترین میزان اسیدیته قابل تیتر (TA) در رقم سابرینا کشت شده در سامانه قطره ای و بیش ترین محتوی مواد جامد محلول (TSS)، فنل کل و فلاونویید کل نیز در سامانه DFT مشاهده شد. همچنین بیش ترین محتوی آنتوسیانین کل مربوط به رقم آلبیون کشت شده در سامانه قطره ای بود. به طور کلی نتایج پژوهش حاضر نشان داد که بیش تر ویژگی های کمی و کیفی میوه توت فرنگی تحت تاثیر نوع سامانه کشت قرار گرفته و در سامانه قطره ای عملکرد و کیفیت میوه توت فرنگی بالاتر از سامانه DFT بود. همچنین در ارزیابی نوع رقم می توان نتیجه گرفت که رقم سابرینا بیش ترین ویژگی های بیوشیمیایی را در سامانه قطره ای داشت.

    کلید واژگان: سامانه قطره ای, آنتوسیانین کل, فناوری جریان عمیق, ظرفیت آنتی اکسیدانی, فلاونوئید کل
    B. Baran Sheikhmazari, H. Hassanpour*, P. Noruzi, S. Nojavan

    Due to the limitations of water resources and poor soil quality, the use of modern and high-quality solutions is necessary to produce agricultural products with better quality. One of the effective methods for achieving this goal is the production and cultivation of plants by hydroponic methods. This study was conducted as a factorial in a completely randomized design with the aim of investigating the effect of hydroponic cultivation systems [drip system and deep flow technology (DFT)] as the first factor on the quality and yield of two strawberry cultivars (Albion, Sabrina) as the second factor with four replications. The results showed that Sabrina had the highest fruit length and width in the drip system. Also, the highest fruit weight and yield were observed in the Sabrina cultivar under the drip irrigation system. The highest titratable acidity content was observed in Sabrina cultivar under the drip system and the highest contents of total soluble solids, total phenol and total flavonoid were recorded in the DFT system. Besides, the highest total anthocyanin content was revealed in the Albion cultivar under the drip system. In general, the results of the present study showed that most of the qualitative and quantitative characteristics of strawberry fruits were affected by the cultivation system type and the yield and fruit quality of strawberries were higher in the drip system compared to the DFT system. It can be also concluded that Sabrina had the highest biochemical properties under the drip system.

    Keywords: Antioxidant capacity, Deep flow technique, Drip irrigation, Total anthocyanin, Total flavonoid
  • فاطمه برنا*، لیلا صید محمدی
    چای ترش متعلق به خانواده Malvaceae، منبع مهمی از ویتامین ها و مواد معدنی است و اثرات دارویی چای ترش به اجزای آن مانند فلاونوئیدها، آنتوسیانین ها، اسیدهای آلی، فیتواسترول ها، پلی فنول ها و پلی ساکاریدها مربوط می شود که برخی از آنها دارای خواص آنتی اکسیدانی هستند. در پژوهش حاضر عمر انبارمانی کاسبرگ های تازه چای ترش از نظر تغییرات خصوصیات بیوشیمیایی شامل محتوای فنول، فلاونوئید، آنتوسیانین و فعالیت آنتی اکسیدانی به مدت 5 تا 30 روز در دمای 0، 4، 10، دمای معمولی (23) درجه سانتیگراد مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که دمای پایین تر (0 و4 درجه سانتیگراد) ظاهر کاسبرگ ها را در طول نگهداری در یخچال حفظ می کند. عمر نگهداری بر اساس ظاهر محصول در دمای 0 و 4 درجه سانتیگراد بیشتر از 10 و 23 درجه سانتیگراد بود. علاوه بر این، کاسبرگ های نگهداری شده در دمای 4 درجه، نسبت به دمای 0 درجه سانتیگراد، مقادیر بیشتری فنول، فلاونوئید، آنتوسیانین و فعالیت آنتی اکسیدانی داشتند تا بر تنش شدید سرما غلبه کنند. در نتیجه، برای نگهداری کوتاه مدت یا مصرف فوری، نگهداری کاسبرگ های تازه در دمای 4 درجه سانتیگراد برای به دست آوردن آنتی اکسیدان بالا مطلوب است. با این حال، اگر هدف افزایش دوره نگهداری در سردخانه است، نگهداری در دمای 0 درجه سانتی گراد توصیه می شود.
    کلید واژگان: آنتوسیانین, خاصیت آنتی اکسیدانی, فلاونوئید کل, فنول کل, Hibiscus Sabdariffa
    Fatemeh Borna *, Leila Seydmohammadi
    Roselle belongs to the Malvaceae family, it is an important source of vitamins, minerals, and the pharmacological effects of Roselle are related to its components such as flavonoids, anthocyanins, organic acids, phytosterols, polyphenols, and polysaccharides, some of which have antioxidant activities. In the present study, the storage life of fresh Roselle calyces was evaluated in terms of changes in terms of biochemical properties such as total phenol, flavonoid, anthocyanin contents and antioxidant activity for 5 to 30 days at 0, 4, 10 and ambient temperature (23) degrees Celsius. The results showed that the lower temperature (0 and 4 °C) preserves the appearance of the calyces during storage in the refrigerator. The shelf life based on the appearance of the product was higher at 0 and 4 °C than at 10 and 23 °C. In addition, fresh calyces exposed to 4°C accumulated higher amounts of phenolics, flavonoids, anthocyanins, and antioxidant activity than those exposed to 0°C to overcome severe cold stress. Consequently, for short-term storage or immediate consumption, it is desirable to store fresh calyces at 4°C to obtain high antioxidant content. However, if the goal is to extend the cold storage period, storage at 0°C is recommended.
    Keywords: Antioxidant Activity, Anthocyanin, Hibiscus Sabdariffa, Total Flavonoid, Total Phenol
  • حمیده خلج، نسیم زرین پنجه*، مجتبی عسکری زاده، هادی کلانتری خلیل آباد، جواد شقاقی
    به منظور بررسی اثر تنش شوری بر خصوصیات رشدی و فیتوشیمیایی در کشت درون شیشه ای گیاه قره داغ (Nitraria schoberi) آزمایشی در قالب طرح فاکتوریل با پایه کاملا تصادفی انجام شد. تیمارها شامل غلظت های مختلف کلرید سدیم (0، 50 و 100 میلی مولار) و سولفات سدیم (0، 10 و 20میلی مولار) بود. ابتدا بذر ها در شرایط درون شیشه ای جوانه دار شدند و سپس قسمت های برگ های کوتیلدونی به همراه هیپوکوتیل بذرهای جوانه زده به عنوان ریزنمونه در محیط کشت MS به همراه 2 میلی گرم در لیتر BAP ، 5/0 میلی گرم در لیتر IBA و تیمارهای ذکر شده قرار گرفتند. ریزنمونه های آماده شده در اتاق رشد درشرایط 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی دمای 2±25 قرار داده شدند. پس از 4 هفته طول ساقه، تعداد برگ و میزان فنل و فلاونویید کل اندازه گیری شد. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که سطوح مختلف نمک بر شاخص های رشدی گیاهچه ها چون طول ساقه و تعداد برگ ها و همینطور بر میزان فنل و فلاونویید کل موجود در بافت برگ ها تاثیر معنی داری (در سطح 99 درصد) دارد. بر اساس مقایسات میانگین بیشترین طول ساقه (3/4 سانتی متر) و تعداد برگ (5/5) مربوط به محیط کشت فاقد نمک و بیشترین میزان فنل کل (37/35 میلی گرم در گرم) و فلاونویید کل (6/24 میلی گرم در گرم) مربوط به محیط کشت حاوی 50 میلی مولار کلرید سدیم به همراه 10 میلی مولار سولفات سدیم بوده است.
    کلید واژگان: سولفات سدیم, فلاونویید کل, فنل کل, کلرید سدیم, قرهداغ(Nitraria schoberi)
    Hamideh Khalaj, Nassim Zarinpanjeh *, Mojtaba Askarizadeh, Hadi Kalantari Khalilabad, Javad Shahghaghi
    To investigate the effect of salt stress on the growth and phytochemical characteristics in the in vitro cultivation of Nitraria schoberi, an experiment was conducted in the form of a factorial design with a completely random basis. The treatments included different concentrations of sodium chloride (0, 50 and 100 mM) and sodium sulfate (0, 10 and 20 mM). First, the seeds were germinated in vitro and then the cotyledon leaves with the hypocotyl of germinated seeds were placed as explants in MS cultivation environment with 2 mg/L BAP, 0.5 mg/L IBA, and the mentioned treatments. The explants were placed in the growth room under the conditions of 16 hours of light and 8 hours of darkness at a temperature of 25±2. After 4 weeks, stem length, number of leaves, and total phenol and flavonoids were measured. The results of variance analysis showed that different levels of salt have a significant effect (at the 99% level) on the growth indices of seedlings such as the length of the stem and the number of leaves, as well as on the total amount of phenol and flavonoid in the tissue of leaves. Based on comparisons, the maximum length of the stem (4.3 cm) and the number of leaves (5.5) related to the cultivation environment without salt and the highest amount of total phenol (35.37 mg/g) and flavonoid (24.6 mg/g) g/g) related to the cultivation environment containing 50 mM sodium chloride with 10 mM sodium sulfate.
    Keywords: Sodium sulfate, total flavonoid, total phenol, Sodium Chloride, Qara-e-Dagh (Nitraria schoberi)
  • مینا امانی، سعیده علیزاده سالطه*، محسن سبزی نوجه ده، مهدی یونسی حمزه خانلو
    هدف

    بهره گیری از رابطه همزیستی گیاه با قارچ های تریکودرما یکی از راه کارهای کاهش تنش کم آبی در گیاهان به شمار می رود. پژوهش حاضر به منظور بررسی تاثیر قارچ تریکودرما بر ویژگی های آنتی اکسیدانی گیاه دارویی ریحان (Ocimum basilicum L.) در شرایط تنش کم آبی انجام شد.

    روش پژوهش:

     این آزمایش در گلخانه گروه علوم باغبانی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی اهر و مطالعات آزمایشگاهی نیز در آزمایشگاه های پایه و عمومی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی اهر (دانشگاه تبریز) در سال 1399 به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک‎ ‎ های کامل تصادفی با سه تکرار انجام گرفت. تیمارها شامل سطوح مختلف تنش کمبود آب شامل تنش شدید (25 درصد ظرفیت مزرعه ای)، تنش متوسط (50 درصد ظرفیت مزرعه ای)، تنش ملایم (75 درصد ظرفیت مزرعه ای) و بدون تنش (شاهد) هر یک از گلدان ها و ‎یک گونه ‏تجاری قارچ ‏‎Trichoderma harzianum Na-lac‎‏ با غلظت ‏های 109 و 106 اسپور در هر میلی لیتر مایه تلقیح ‏بود.

    یافته ها

    نتایج نشان داد که ‏با اعمال تنش کم آبی میزان مالون دی آلدهید، آنزیم کاتالاز و پراکسیداز، فعالیت آنتی اکسیدانی و فلاونویید کل افزایش یافت. غلظت 106 اسپور در هر میلی لیتر تاثیر بهتری بر بهبود شاخص های مذکور داشت.

    نتیجه گیری

    استفاده از قارچ تریکودرما در ‏مقایسه ‏با شاهد (بدون تلقیح با قارچ)‏‎ ‎می‎ ‎تواند‎ ‎ابزار مناسبی ‏برای بهبود صفات فیزیولوژیکی و فعالیت های آنتی اکسیدانی در ‏شرایط تنش کم ‎ ‎آبی باشد.

    کلید واژگان: تنش کمبود آب, فعالیت آنتی اکسیدانی, فلاونوئید کل, فنول کل, گیاهان دارویی
    Mina Amani, Saeideh Alizadeh-Salteh *, Mohsen Sabzi Nojadeh, Mehdi Younessi Hamzekhanlu
    Objective

    Taking advantage of the symbiotic relationship between plants and Trichoderma fungi is one of the ways to reduce water stress in plants. The present study was conducted in order to investigate the effect of Trichoderma fungus on the antioxidant properties of the basil medicinal plant (Ocimum basilicum L.) under water stress conditions.

    Methods

    This experiment was carried out in the greenhouse of the Department of Horticulture Sciences of Ahar Faculty of Agriculture and Natural Resources and laboratory studies in the basic and general laboratories of Ahar Faculty of Agriculture and Natural Resources (University of Tabriz) in 2019 in a factorial manner based on a randomized complete block design with three repetitions. The treatments included different levels of water deficit stress, including severe stress (25% of field capacity), moderate stress (50% of field capacity), mild stress (75% of field capacity), and no stress (100% of field capacity). Each pot contained a commercial mushroom species Trichoderma harzianum Na-lac with concentrations of 109 and 106 spores per milliliter as the inoculum.

    Results

    The results showed that the amount of malondialdehyde, catalase and peroxidase, antioxidant activity and total flavonoid increased with the application of dehydration stress. The concentration of 106 spores per milliliter had a better impact on improving the mentioned indicators. Based on this, Trichoderma fungus proves effective when improving the antioxidant status of plants under drought stress and can prevent the effects of oxidative stress in plants by reducing the oxygen free radicals produced.

    Conclusion

    The results indicated that the use of Trichoderma mushroom in comparison with the control (without inoculation with the mushroom) can be a suitable tool to improve the physiological traits and antioxidant activities in the conditions drought stress.

    Keywords: Antioxidant activity, medicinal plants, total phenol, Total Flavonoid, water deficit stress
  • محدثه جعفری، محمد سیاری*، علی عزیزی

    در مطالعه حاضر اثر روش خشک کردن بر مواد زیست فعال دو گونه مریم گلی Salvia officinalisو Salvia. nemorosa مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل با دو فاکتور در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی و در سه تکرار انجام گردید. فاکتور اول گونه ی مریم گلی در دو سطح و فاکتور دوم روش خشک کردن در چهار سطح خشک کردن در سایه به مدت 144 ساعت، خشک کردن در زیر نور آفتاب به مدت 78 ساعت و در آون با دمای 40 و 70 درجه سانتی گراد به ترتیب به مدت 37 و 6 ساعت بود. با احتساب دو سطح برای فاکتور اول و چهار سطح برای فاکتور دوم کلا 8 تیمار مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد بیشترین عملکرد عصاره (11%) متعلق به تیمار آون 70 درجه سانتی گراد، در هر دو گونه مریم گلی و با میزان بالاتر گونه S. nemorosa نسبت به گونه دیگر بود. درصد کاهش وزن تحت تاثیر روش های خشک کردن قرار نگرفت ولی نوع گونه بر روی آن اثر گذاشت و گونه S. officinalis بیشترین کاهش وزن را نسبت به گونه دیگر نشان داد. بالاترین میزان فنل کل، فلاونویید کل، تانن کل و خاصیت آنتی اکسیدانی در هر دو گونه در تیمار سایه خشک مشاهده شد وکمترین مقدار این ترکیبات در آون 70 درجه سانتی گراد ثبت شد. بیشترین میزاناسیدهای فنلیک شامل اسید کلروژنیک، اسید کافییک، اسید رزمارینیک و اسید سالویانولیک در هر دو گونه در روش سایه خشک و کمترین مقدار نیز در روش خشک کردن در آون 70 درجه سانتی گراد مشاهده شد. همچنین اسید سالویانولیک و اسید رزمارینیک بیشترین میزان اسیدهای فنولیک در نمونه های خشک شده در سایه بودند. با مقایسه دو گونه اصلاح شده (S. officinalis) و بومی (S. nemorosa) مشخص شد که گونه بومی می تواند دارای ویژگی های برجسته ای برای اهلی سازی، اصلاح و تحقیقات بیشتر باشد.

    کلید واژگان: اسیدهای فنولیک, تانن کل, روش خشک کردن, خواص آنتی اکسیدانی, فلانونوئید کل, مریم گلی
    Mohaddesea Jafari, Mohammad Sayyari*, Ali Azizi

    In the present study, the effect of drying methods on the bioactive compounds of the two salvia spieces,Salviaofficinalis  andsalvia nemorosa,was investigated. The experiment was performed as a factorial experiment with two factors in a randomized complete block design with three replications. The first factor was two species of salvia and the second factor was drying method in 4 levels of shade drying for 144 hours, drying under the sun irradiation for 78 hours and drying in oven at 40 and 70°C for 37 and 6 hours, respectively. With concidering two levels for the first factor and four levels for the second factor, 8 treatments were studied in the experiment. The results showed that the highest extract yield (11%) was obtained from samples which dried in the oven with 70°C and in both species with a higher rate inS.nemorosa. The percentage of weight loss was not affected by drying methods but it affected by species andS.officinalis had the highest weight loss compared to another specie. High value of total phenolic compounds, total flavonoids, total tannin and antioxidant properties of two speiceswere found in samples dried in shade, and the lowest value of these traits were recorded in plants which dried in the oven at 70°C. High contents of phenolic acids including chlorogenic acid, caffeic acid, rosmarinic acid and salvainolic acidwere recorded  in both species which dried at shade condition and the lowest amount were found in samples dried in oven at 70°C. Also, salvainolicacid and rosmarinic acid was recorded at high level of phenolic acids in samples dried at shad condition.By comparing breeded (S. officinalis) and native species (S. nemorosa), it was found that the native species can have outstanding features for domestication, improvement and further research.

    Keywords: Drying methods, Antioxidant properties, Phenolic acids, Salvia, Total flavonoid, Total tannin
  • فهیمه نصر، ولی ربیعی، فرهنگ رضوی*، غلامرضا گوهری

    با توجه به فسادپذیر بودن میوه خرمالو در دوره پس از برداشت و محدودیت استفاده از مواد شیمیایی، معرفی روش های طبیعی و سالم برای حفظ کیفیت و افزایش عمرانبارمانی خرمالو ضروری می باشد. این تحقیق به منظور بررسی اثر تیمار اسید آسکوربیک بر خصوصیات فیزیکوشیمیایی میوه خرمالو رقم ’کرج‘ انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 3 تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل اسید آسکوربیک در سه سطح (15، 30 و صفر (شاهد) میلی مولار) به عنوان فاکتور اول و زمان انبارمانی در سه سطح (15، 30 و 45 روز) به عنوان فاکتور دوم بودند. میوه ها به روش غوطه وری در محلول اسید آسکوربیک 15 و 30 میلی مولار و آب مقطر تیمار شدند و در یک دوره انباری 45 روزه در سردخانه با دمای 4 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی 85-90 درصد نگهداری شدند. نتایج بدست آمده حاکی از تاثیر معنی دار تیمارها بر صفات مورد ارزیابی بود. تیمارهای اسید آسکوربیک 15 و 30 میلی مولار موجب حفظ ویتامین ث، فلاونویید کل، ظرفیت آنتی اکسیدانی و تانن محلول در مقایسه با شاهد شدند. تیمار اسید آسکوربیک 30 میلی مولار بهترین تیمار در بین تیمارهای اعمال شده در حفظ سفتی) 6/1 کیلوگرم بر سانتی متر مربع (تانن محلول)1889 میلی گرم بر کیلوگرم)، فنول (1591 میلی گرم بر کیلوگرم) و فلاونویید کل (309 میلی گرم بر کیلوگرم) نسبت به شاهد بود. کاربرد اسید آسکوربیک 15 و 30 میلی مولار به طور موثری موجب تاخیر در افزایش مالون دی آلدهید (1/1 و 3/2 نانو مول بر گرم وزن تر) و کاهش وزن (8/0 و 3/1 درصد) نسبت به شاهد در طی 45 روز انبارمانی شدند. با توجه به اثرات مثبت تیمار اسید آسکوربیک بر حفظ کیفیت و افزایش ماندگاری میوه خرمالو در طی 45 روز انبارمانی، چنین به نظر می رسد که کاربرد این ترکیب در مقیاس وسیع به عنوان راهکار مناسب جهت افزایش کیفیت میوه خرمالو قابل توصیه باشد.

    کلید واژگان: تانن محلول, عمر انبارمانی, فلاونوئیدکل, فنول کل, کاروتنوئیدکل
    F. Nasr, V. Rabiei, F. Razavi *, G. Gohari
    Introduction

     Persimmon (Diospyros kaki Thunb.) is an important fruit that is consumed due to high nutritional, desirable taste and flavor. Unfortunately, most persimmon fruit producers do not use the suitable technology to preserve the fruit quality, consequently, marketing their product at lower prices. The fruit of Karaj cultivar is one of the best and highest quality cultivars in Iran but this fruit is sensitive to chilling injury and shows drastic softening and reduced nutritional value as chilling damage. Appliacation of effective treatments for reducing chilling symptoms and preserve quality can lead to the increase of shelf life in this fruit. Ascorbic acid is an important nutrient that it is required for the functioning of several enzymes and is important for immune system function. It also functions as an antioxidant. Recently this treatment has gained much attention for use as an environmentally friendly technology for the maintenance of postharvest quality of many horticultural crops. In this regard, the aim of the present study was to assess the effect of ascorbic acid and storage time on the postharvest life of persimmon fruit.

    Materials and Methods

     Persimmon fruit (cv.‘Karaj’) was first harvested at physiological maturity stage from a commercial orchard in Karaj city, then immediately transported to the postharvest laboratory at University of Zanjan. Fruit selected for uniformity of size, shape, color and free from disease or mechanical damage. The treatments included ascorbic acid at three levels (15, 30 and distilled water as a control mmol.L-1) and storage time at three levels (15, 30 and 45 day). Fruit was dipped in solution of Ascorbic acid 15 and 30 mmol.L-1 and distilled water (control) for 10 min. After treatment, the fruits were stored at +4°C and 85-90% relative humidity for 45 days. Fruits were sampled during storage after (15, 30 and 45 days) and 24 hours maintaining at room temperature and fruit firmness, weight loss, TSS, TA, vitamin C, total flavonoids, total phenol, soluble tannins, total carotenoids, antioxidant capacity and MDA were measured at the end of each period. Persimmon fruit samples were weighed before and after the storage to calculate weight loss (%) during storage by using the formula of [(weight of fruits before the storage − weight of fruits after the storage)/weight of fruits before storage] × 100. Fruit firmness was determined using OSK 1618 penetrometer equipped with an 8 mm tip at 3 equatorial points, and the results were expressed as kg/cm2, Soluble tannin was measured by using the method of Tiara (1996). Total carotenoid was measured based on wang et al (2006), Total soluble solid (TSS) was measured by using refractometer, Ascorbic acid content was determined by using the method of Jalilimarandi (2000) and Antioxidant activity was evaluated by measuring the scavenging activity of the examined extracts on the 2,2-diphenylhydrazil (DPPH) radical as described by Dehghan and Khoshkam (2012). Statistical analysis was performed using SAS V9 software and the treatment means were separated by Duncan’s multiple range tests.

    Results and Discussion

     Results showed that all treatments showed significant effect on evaluated traits. All treatments preserved vitamin C and antioxidant activity of fruit compared with control. Ascorbic acid 30 mmol.L-1 significantly preserved firmness, soluble tannin, total phenol, flavonoid, antioxidant capacity. Based on current results that ascorbic acid 15 and 30 mmol.L-1 treatments were the most effective in delaying decrease weight loss by reduced metabolic activity, delayed senescence, and maintained better cellular integrity thereby worked in an integrated manner to reduce fresh weight loss of persimmon fruit. Increasing Ascorbic acid suppressed oxidative damage possibly by quenching hydrogen peroxide and superoxide anion. Therefore, positively correlated with higher membrane integrity and less MDA of persimmon fruit. Ascorbic acid is not only an important nutraceutical compound but also a critical antioxidant that positively eliminates certain reactive oxygen species and preserve antioxidant compounds such as phenol, flavonoid, carotenoid and vitamin C in post-harvest. Ascorbic acid 15 and 30 mmol.L-1 treatments used in this experiment had no effect in changes TSS and total carotenoid. So ascorbic acid can improve effectively the quality and increase shelf life of fresh persimmon fruit in post-harvest.

    Conclusion

     In conclusion, our research indicates that ascorbic acid could prolong postharvest life of persimmon fruit by maintaining fruit quality attributes. Ascorbic acid treatment significantly is effective in preserving, firmness antioxidant compounds, quality properties and increasing the storage time of persimmon fruit of Karaj cultivar without harmful for human health. Hence, ascorbic acid treatment is a safe and applicable method of increasing the shelf life and preserving the quality in persimmon during cold storage.

    Keywords: soluble tannin, Shelf Life, total flavonoid, Total phenol, total carotenoid
  • نصیبه جهانگیرزاده، زیبا حبیبی دستجرد*، شیرین رحمن زاده ایشکه

    یکی از منابع با ارزش و غنی از ترکیبات آنتی اکسیدانی و ویتامین ها، میوه انگور می باشد. امروزه تولید انگور با کیفیت و دارای بافت محکم و ماندگاری بالای میوه اهمیت زیادی دارد بنابراین، استفاده از انواع اسیدهای آلی برای بهبود کمی و کیفی محصولات زراعی و باغی رواج فراوان یافته است. اسید هیومیک بعنوان یک اسید آلی حاصل از هوموس و سایر منابع طبیعی، بدون اثرات مخرب زیست محیطی جهت افزایش کیفیت انگور می تواند موثر واقع شود. این پژوهش در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با 4 تکرار به اجرا درآمد. تیمار آزمایش شامل چهار غلظت اسید هیومیک (0، 0.5، 1 و 2 گرم در لیتر) بود. صفاتی از قبیل وزن، طول و عرض حبه و خوشه انگور، همچنین میزان اسیدیته، اسیدهای آلی، مواد جامد محلول و نیز برخی صفات فیتوشیمیایی از قبیل محتوای فنل و فلاونویید کل، آنتوسیانین و فعالیت پاداکسندگی به روشDPPH  مورد ارزیابی قرار گرفتند. مطابق نتایج تجزیه واریانس داده ها، صفاتی مانند وزن و عرض حبه و خوشه، فنل کل و فعالیت پاداکسندگی، اسیدیته و مواد جامد محلول در سطح احتمال یک درصد دارای اختلاف معنی دار از لحاظ آماری بین نمونه های تیمار شده و شاهد بودند. اما صفاتی از قبیل محتوای فلاونویید کل و میزان آنتوسیانین نمونه ها از اختلاف معنی دار در سطح احتمال پنج درصد برخوردار بودند به طور کلی اکثر صفات در تیمار 2 گرم در لیتر اسید هیومیک دارای بیشترین مقدار بودند. بالاترین میزان فنل کل و فعالیت آنتی اکسیدانی به ترتیب در تیمارهای 2 و 1 گرم در لیتر اسید هیومیک با مقادیر  1.667 میلی گرم در یک میلی لیتر آبمیوه و 33.84 درصد مشاهده شدند.نتایج بدست آمده نشان داد که با کاربرد اسید هیومیک می توان بسیاری از ویژگی های فیزیکی و بیوشیمیایی میوه انگور را بهبود بخشید.

    کلید واژگان: آنتوسیانین, ظرفیت آنتی اکسیدانی, فلاونوئید کل, فنل کل, مواد آلی
    Nasibeh Jahangirzadeh, Ziba Habibi Dastjerd*, Shirin Rahmanzadeh Ishkeh

    One of the valuable and rich sources of antioxidant compounds and vitamins is grape fruit. Nowadays, the production of high quality grapes with strong texture and high shelf life of fruits is very important. Therefore, the use of organic acids to improve the quality and quantity of crops and orchards is becoming more common. Humic acid, as an organic acid derived from humus and other natural sources, can work without damaging the environmental effects to enhance the quality of grapes. This study was conducted in a randomized complete block design with 4 replications. The experiment treatment consisted of four concentrations of humic acid (0, 0.5, 1 and 2 g L-1). Attributes such as weight, length and width of berry and grape panicle, as well as acidity, organic acids, soluble solids as well as some phytochemical traits such as total phenol and flavonoid, anthocyanin and antioxidant activity were evaluated by DPPH method. According to the results of analysis of variance, traits such as weight and width of berry and panicle, total phenol and antioxidant activity, acidity and soluble solids at 1% probability level were statistically significant between treated and control samples. But traits such as total flavonoid content and anthocyanin content of samples had significantly different at 5% probability level. In general, most of the traits had the highest values in the 2 g L-1 humic acid treatment. The highest total phenol content and antioxidant activity were observed in 2 and 1 g L-1 humic acid treatments with 1.667 mg ml-1 juice and 33.84%, respectively. In general, the results showed that application of humic acid can be improved many of the physical and biochemical properties of grape fruit.

    Keywords: Anthocyanin, DPPH, Organic materials, Total flavonoid, Total phenol
  • حسین گرگینی شبانکاره*، سارا خراسانی نژاد، حسن سلطانلو، وحید شریعتی
    سابقه و هدف

    گیاه دارویی اسطوخودوس با دارا بودن پتانسیل اقتصادی و زینتی و کاربرد زیاد آن در صنایع آرایشی-بهداشتی و دارویی، در سراسر جهان کشت می شود. خشکی از مهمترین عوامل محدودکننده رشد گیاهان در سرتاسر جهان و شایع ترین تنش محیطی است. به طور کلی، خشکی از این جهت به عنوان اصلی ترین عامل محیطی محسوب می شود که سبب اختلال در وضعیت آب و اثرگذاری کلیدی بر فرآیندهای فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گیاه می گردد. در پاسخ به تنش های محیطی، اسیدآبسیزیک (ABA) نقش مهمی در راه اندازی و هماهنگی بسیاری از فرآیندهای فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی در کاهش تنش اکسیداتیو دارد. باتوجه به این که خشکی و کم آبی در ایران همواره از مهمترین مسایل و مشکلات کشاورزی است و از طرفی به دلیل خصوصیات دارویی منحصر به فرد گیاه اسطوخودوس پژوهش حاضر، به منظور بررسی عملکرد، ویژگی های فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گیاه دارویی اسطوخودوس (Lavandula angustifolia cv. Organic Munstead) در شرایط رژیم های آبیاری و کاربرد اسیدآبسیزیک با هدف درک چگونگی القای تحمل به خشکی اجرا گردید.

    مواد و روش ها

    به منظور بررسی اثر تنش خشکی و کاربرد اسیدآبسیزیک بر برخی ویژگی های فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گیاه دارویی اسطوخودوس (Lavandula angustifolia cv. Organic Munstead) آزمایشی گلدانی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در دانشکده تولید گیاهی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان در سال های زراعی 97-1396 به اجرا درآمد. فاکتور اول آزمایش رژیم آبیاری در چهار سطح (100-90، 80-70، 60-50 و 40-30 درصد ظرفیت زراعی) و فاکتور دوم محلول پاشی اسیدآبسیزیک در سه سطح (صفر، 15 و 30 میکرومولار در لیتر) بودند. صفات مورد ارزیابی عبارت از وزن تازه و خشک گیاه، شاخص سطح برگ، پرولین، فنل کل، فلاونوییدکل، فعالیت آنتی اکسیدانیDPPH ، کارتنویید، قند های محلول و محتوای نسبی آب برگ بودند.

    یافته ها

    نتایج نشان داد که افزایش سطح خشکی سبب افزایش معنی دار فنل (42/151 میلی‎گرم بر گرم وزن خشک) و کارتنویید (32/46 میلی گرم بر گرم وزن خشک) در مقایسه با شاهد شد. به همین ترتیب اسیدآبسیزیک نیز بر تمامی صفات مورد بررسی به جز فنل و کارتنویید اثر معنی دار (سطح معنی داری یک درصد) داشت. همچنین اثر متقابل خشکی و کاربرد اسیدآبسیزیک به جز برای فنل و کارتنویید برای سایر صفات مورد بررسی معنی دار بود به طوری که محلول پاشی30 میلی گرم در لیتر اسیدآبسیزیک به ترتیب در شرایط خشکی 40-30 و 60-50 درصد ظرفیت زراعی موجب افزایش 56/47 و 93/53 درصدی فعالیت آنتی اکسیدان ها و 20/55 و 72/65 درصدی قندهای محلول نسبت به شاهد شد. محلول پاشی 15 میکرومولار اسیدآبسیزیک در شرایط 40-30 درصد ظرفیت زراعی موجب افزایش 17/120 درصدی پرولین گردید. همچنین بیشترین میزان محتوای نسبی آب برگ (74/78 درصد) از برهمکنش 30 میکرومولار اسیدآبسیزیک در شرایط 100-90 درصد ظرفیت زراعی حاصل شد.

    نتیجه گیری

     به طورکلی نتایج این آزمایش، کاربرد 30 میکرومولار در لیتر اسیدآبسیزیک را در شرایط خشکی با 40-30 و 60-50 درصد ظرفیت زراعی به عنوان بهترین تیمار معرفی می کند، زیرا با مصرف کمتر آب و کاربرد اسیدآبسیزیک در شرایط تنش، می توان به سطوح بالاتری از اثربخشی اسیدآبسیزیک در القای تحمل به خشکی دست یافت.

    کلید واژگان: پرولین, فعالیت آنتی اکسیدانی, فلاونوئید کل, فنل کل, قندهای محلول
    Sarah Khorasaninejad, Hasan Soltanloo, Vahid Shariati
    Background and objectives

    Lavender is widely cultivated worldwide with its economic and ornamental potential and its high use in the cosmetic and pharmaceutical industries. Drought is one of the most important factors limiting plant growth worldwide and the most common environmental stress. In general, drought is considered to be the major environmental factor causing disturbance in water status and having a key impact on physiological and biochemical processes such as increased plant osmolality. In response to environmental stresses, abscisic acid plays an important role in initiating and coordinating many physiological and biochemical processes in reducing oxidative stress. Due to the fact that drought and water deficit in Iran is always one of the most important agricultural problems and due to the unique medicinal properties of lavender, the present study was conducted to evaluate the yield, physiological and biochemical properties of Lavandula angustifolia cv. Organic Munstead in irrigation regimes and application of abscisic acid was performed in order to understand how to induce drought tolerance.

    Materials and methods

    In order to study the effects of drought and abscisic acid on physiological and biochemical characteristics of Lavandula angustifolia cv. Organic Munstead, a pot experiment was conducted as factorial based on randomized complete block design with three replications at Plant Production faculty of Gorgan University of Agricultural Sciences and Natural Resources, during growing season of 2017-18. The first factor was irrigation regimes in four levels (30-40, 50-60, 70-80 and 90-100% field capacity) and the second factor was abscisic acid spry including three levels (0, 15 and 30 µM/L). Traits evaluated were wet and dry weight and leaf area index, total phenol, total flavonoid, DPPH antioxidant activity, proline, carotenoid, RWC and soluble carbohydrate.

    Results

    The results showed that drought increase phenol (151.42 mg/g) and carotenoid (46.32 mg/g) compared to control. Abscisic acid had significant effect on all traits except of phenol and carotenoid. Also interaction effect of drought and abscisic acid was significant for all traits except of phenol and carotenoid content that were the highest in abscisic acid 30 µM/L and drought 30-40 and 50-60 percent field capacity increase antioxidant activity 47.56 and 53.93 percent and 55.20 and 65.72 percent soluble carbohydrate, respectively. abscisic acid 30 µM/L spray and drought 30-40 increase proline 120.17 percent. Also, the highest RWC amount (78.74 percent) from interaction abscisic acid 30 µM/L and drought 90-100 percent field capacity.

    Conclusion

    Generally, abscisic acid 30 µM/L application and drought 30-40 and 50-60% field capacity Introduces the best treatment, due to the lower consumption of water and the use of abscisic acid in stress conditions, higher levels of abscisic acid can be achieved in inducing drought tolerance.

    Keywords: Antioxidant activity, Proline, Soluble carbohydrate, total flavonoid, total phenol
  • محمد کاراموزیان، مریم پهلوان یلی*، کمال احمدی
    سفیدبالک گلخانه،Trialeurodes vaporariorum Westwood  یکی از آفات مهم گیاه لوبیای معمولی است. در این تحقیق تاثیر برخی ترکیبات آلی شامل عصاره متانولی پوست گردو (MW)، عصاره ان هگزانی پوست گردو (NW)، عصاره متانولی دانه شوید (MD)، عصاره ان هگزانی دانه شوید(ND)  و اسید سالیسیلیک (SA)، به تنهایی و در ترکیب با آفتکش اسپیروتترامات (SP) روی سفیدبالک گلخانه و برخی ترکیبات شیمیایی ثانویه گیاه لوبیا بررسی شد. آزمایش ها در شرایط گلخانه با محلول پاشی تیمارهای مورد بررسی روی گیاهان لوبیا انجام شد. نتایج تحقیق نشان داد که تراکم جمعیت سفیدبالک گلخانه و ترکیبات شیمیایی ثانویه گیاه به طور معنی داری تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی بود. میزان فنل کل در تیمارهای مختلف بین 58/96 تا 114/07 میلی گرم بر گرم وزن خشک متغیر بود که بیش ترین و کم ترین مقدار آن به ترتیب در تیمارهای ترکیب اسپیروتترامات با عصاره متانولی دانه شوید و ترکیب اسپیروتترامات با عصاره ان هگزانی پوست گردو به دست آمد. بیش ترین مقدار فلاونویید کل گیاه لوبیا نیز در تیمار ترکیب اسپیروتترامات با اسید سالیسیلیک بود. نتایج تحقیق حاضر نشان داد که تراکم جمعیت سفیدبالک گلخانه در تیمار اسپیروتترامات به تنهایی کم تر از سایر تیمارها بود اما اختلاف معنی داری نیز با تیمارهای تلفیقی و تیمار عصاره متانولی پوست گردو نداشت. همچنین همه تیمارهای مورد مطالعه در مقایسه با شاهد به طور قابل توجهی موجب تغییر تراکم جمعیت این آفت و افزایش مقدار فنل کل گیاه لوبیا شدند. بنابراین می توان از این ترکیبات بویژه عصاره متانولی پوست گردو در برنامه های مدیریت تلفیقی این آفت استفاده نمود.
    کلید واژگان: سفیدبالک گلخانه, اسید سالیسیلیک, عصاره گیاهی, فلاونوئید کل, فنل کل
    M. Karamoozian, M. Pahlavan Yali *, K. Ahmadi
    Introduction
    Greenhouse whitefly, Trialeurodes vaporariorum Westwood (Hemiptera: Aleyrodidae), is a serious pest of a wide range of plants, such as common bean, cucumber, tomato, pepper, lettuce, etc, in both field and greenhouse production. It typically feeds on the underside of leaves, sucking phloem sap from the plant, which causes both direct damage, by overall weakening the plant and reducing yield, and indirect damage, by excreting honeydew, on which sooty mold grows, as well as transmission of several plant viruses. The widespread use of insecticides to control T. vaporariorum has resulted in developing resistance to the insecticides and affected human’s health and safety. The utilization of plant extract and elicitors is an environmentally safe method that is used in the control recently. Therefore, alternative control strategies are required to minimize the harmful effects of insecticides. In order to control this pest, environmentally friendly methods, especially of plant origin are recently considered by researchers. For this regard, the effect of some organic compounds including methanolic and n-hexanic extract of walnut’s husk or dill’s seeds and salicylic acid, individually and in combination with spirotetramat on population density of greenhouse whitefly’s nymphs and some secondary compounds of bean plant were investigated.
    Materials and Methods
    Seeds of common bean, Phaseolus vulgaris L. (Berloty cultivar) were sown and grown in 15-cm-plastic pots in a greenhouse at 25 ± 3°C, 50 ± 10% RH, and a natural photoperiod. For the experiments, potted bean plants at 6-8 leaf stage, highly infested with T. vaporariorum nymphs, were sprayed with 12 different treatments, including: (1) spirotetramat (SP), (2) methanolic extract of walnut husk (MW), (3) n-hexanic extract of walnut husk (NW), (4) methanolic extract of dill seed (MD), (5) n-hexanic extract of dill seed (ND, (6) salicylic acid (SA), (7) spirotetramat in combination with salicylic acid (SP+SA), (8) spirotetramat in combination with methanolic extract of dill seed (SP+MD), (9) spirotetramat in combination with methanolic extract of walnut husk (SP+MW), (10) spirotetramat in combination with n-hexanic extract of dill seed (SP+ND), (11) spirotetramat in combination with n-hexanic extract of walnut husk (SP+NW), and (12) water as a control (CO). After five days, the population density of T. vaporariorum nymphs on bean plants leaves was recorded. Furthermore, the effects of tested treatments on the total phenol and flavonoid contents of bean plants were evaluated. For this reason, dried leaves (5 g) from each treatment were used for the preparation of extracts. The total phenolic of the extracts were determined using the Folin - Ciocalteu reagent. Sample and standard readings were made using a spectrophotometer (Lambda 45-UV/Visible) at 765 nm against the reagent blank. Furthermore, the aluminum chloride colorimetric method was used for determination of the total flavonoid content of treatments. For total flavonoid determination, quercetin was used to make the standard calibration curve. The absorbance was read using a spectrophotometer (Lambda 45-UV/Visible) in the wavelengths of 415 nm. Data were analyzed by one-way ANOVA using SPSS 23.0 software. Comparison of means for nymph density using SNK (Student-Newman-Keuls) multi-range test and comparison of means for secondary chemical compositions using Tukey's test at probability level five Percentage occurred.
    Results and Discussion
    Results showed that the population density of greenhouse whitefly and the secondary metabolites of plant were significantly affected by the tested treatments. The lowest number of whitefly’s nymphs was on spirotetramat and spirotetramat in combination with methanolic extract of dill seed and the highest number was on control. Total phenolic contents ranged from 58.96 to 114.07 mg g-1 dry weight on different treatments, which the highest and lowest amount of it was obtained in spirotetramat in combination with methanolic extract of dill seed and spirotetramat in combination with n-hexanic extract of walnut husk, respectively. The highest amount of total flavonoid content of bean plants was in spirotetramat in combination with salicylic acid. The results of the present study showed that the density of greenhouse whitefly population in spirotetramate treatment was lower than other treatments but there was no significant difference with the combined treatments and methanolic extract of walnut husk. Also, all the treatments compared to the control significantly changed the population density of this pest and increased the amount of total phenolic compound in bean plant. Therefore, these compounds, especially the methanolic extract of walnut husk, can be used in integrated management programs of this pest.
    Conclusion
    This research could provide valuable information for control of T. vaporariorum in other plants like ornamental plants in the field and greenhouse and thus can be useful for the production of healthy and organic crops. So it can be used in the IPM programs of this pest.
    Keywords: salicylic acid, Plant extract, total flavonoid, Total phenol, Whitefly
  • فاطمه زارعی، ابوطالب هزارجریبی *، سارا خراسانی نژاد، مهدی ذاکری نیا

    به منظور بررسی اثر محلول پاشی اسیدهیومیک بر عملکرد و اجزای عملکرد و برخی ویژگی‌های فیزیولوژیکی و فیتوشیمیایی گیاه دارویی استویا (Stevia rebaudiana) تحت رژیم آبیاری‌های مختلف، آزمایشی در قالب فاکتوریل بر پایه طرح بلوک‌های‌ کامل تصادفی با سه تکرار در محوطه تحقیقاتی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان انجام شد. تیمارهای مورد بررسی شامل رژیم آبیاری در چهار سطح (70، 85، 100 (شاهد) و 115 درصد ظرفیت زراعی) و تیمار محلول‌‌ پاشی اسیدهیومیک در چهار غلظت (صفر، 250، 500 و 750 میلی‏گرم در لیتر) بود. تیمارهای آبیاری و اسیدهیومیک از مرحله 10 ‌برگی آغاز و تا مرحله گلدهی ادامه یافت. در زمان گلدهی کامل، صفات ارتفاع بوته، طول و قطر ریشه، وزن تر و خشک اندام هوایی و ریشه، تعداد شاخه‌های جانبی، تعداد گل، تعداد میانگره، تعداد برگ، سطح برگ، وزن زیست توده تر و خشک، فعالیت آنتی اکسیدانی ریشه، فنل‌کل ریشه، فلاونوییدکل ریشه، پرولین ریشه، نشت یونی ریشه و محتوای نسبی آب برگ اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد اثر سطوح مختلف آبیاری بر ارتفاع بوته، وزن تر و خشک اندام هوایی، تعداد شاخه جانبی، تعداد میانگره، وزن زیست‌توده تر و خشک در سطح احتمال یک‌درصد معنی‌دار بود. با اعمال غرقابی ارتفاع بوته، وزن تر و خشک اندام هوایی، وزن تر و خشک زیست‌توده افزایش یافت. اثر متقابل تنش کم‌آبیاری و اسیدهیومیک به‌طور معنی‌داری سبب افزایش میزان ارتفاع بوته، فعالیت آنتی‌اکسیدانی و پرولین ریشه گردید. تنش کم‌آبیاری تاثیر منفی بر صفات رشد داشته و محلول‌پاشی اسیدهیومیک باعث تعدیل اثرات منفی ناشی از تنش کم‌آبیاری شده است. بنابراین براساس یافته‌ها می‌توان نتیجه گرفت، استویا در برابر غرقابی و خشکی مقاوم است و مکانیسم مقاومت در آن در برابر تنش‌ خشکی برای حفظ اجزای عملکرد رویشی، افزایش اسمولیت‌ها و ترکیبات فنلی می‌باشد.

    کلید واژگان: پرولین, فعالیت آنتی اکسیدانی, فلاونوئید کل, فنل کل وزن, خشک
    F. Zarei, A. Hezarjaribi *, S. Khorasaninejad, M. Zakerinia

    In order to study the effect of foliar application of humic acid on the yield, yield components, and some physiological and phytochemical properties of Stevia rebaudiana under different irrigation regimes, a factorial experiment was conducted based on a randomized complete block design with three replications in the research campus of University of Agricultural Sciences and Natural Resources, Gorgan, Iran. The treatments included four levels of irrigation regimes (70, 85, 100 (control), and 115% of field capacity) and humic acid foliar application at four concentrations (zero, 250, 500, and 750 mg/L). Irrigation regimes and humic acid treatments started from the 10-leaf stage and continued until the flowering stage. At full flowering stage, data collected for shoot and root length, root diameter, shoot and biomass fresh and dry weights, number of sub branches, flowers number, internodes number, leaves number, leaf area, root antioxidant activities, total phenol, total flavonoid, proline, ion linkage, and leaf relative water content. According to the results, the effect of different irrigation regimes on shoot height, shoot and biomass fresh and dry weights, sub-branches number, internodes number, was significant (p<0.01). By flooding, the plant height, shoot and biomass fresh and dry weights were increased. The interaction effect of drought stress by humic acid was significant for plant height, root antioxidant activity, and proline. Low irrigation stress had negative effect on the growth traits but humic acid foliar application had moderated the negative effects caused by low irrigation stress. Therefore, based on the findings, it was concluded that stevia is a resistant plant to both flooding and drought stress and its resistance mechanisms to drought stress for maintaining vegetative yield components, are to increase osmolytes and phenolic compounds.

    Keywords: Proline, Antioxidant Activity, Total Flavonoid, Total Phenol, Dry Weight
  • عظیم قاسم نژاد*، مادح احمدی، آتنا تنوری، محمد مهدی فرضی نیا

    سابقه و هدف:

     استویا یک گیاه دارویی ارزشمند شناخته شده است. با این حال پس از معرفی این گیاه به عنوان یک شیرین کننده طبیعی فاقد کالری، در جهان به شهرت رسید. در سال های اخیر با افزایش شمار بیماران دیابتی و افزایش مشکلات چاقی، در کشور ایران و همچنین مساعد بودن شرایط پرورش این گیاه در کشور، تقاضا برای استفاده از این گیاه افزایش یافته است. گام مهم پس از کشت و کار یک گیاه دارویی، داشتن برنامه ریزی مناسب جهت فرآوری و بسته بندی آن است. هدف از این مطالعه بررسی اثر منطقه و نوع پوشش بسته بندی بر میزان ترکیبات بیوشیمیایی گیاه استویا است.

    مواد و روش ها

    این پژوهش پیرامون تاثیر منطقه و نوع پوشش بسته بندی بر کنترل کیفیت برگ های خشک شده گیاه استویا، در قالب فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی با 4 تکرار طراحی و اجرا شد. بدین منظور نمونه های برگ جمع آوری شده از دو منطقه گرگان و آق قلا به ترتیب منطقه جلگه ای و نیمه بیابانی سایه خشک شدند. برگ های خشک شده به مدت سه ماه در بسته بندی های مختلف شیشه، پلاستیک، کاغذی و فوم نگهداری شدند. در نهایت کیفیت ظاهری نمونه و تغییرات ترکیبات شیمیایی عصاره برگ مورد بررسی قرارگرفت و صفات اندازه گیری شده شامل فنل کل از روش فولین سیوکالتیو، فلاونویید کل با استفاده از روش رنگ سنجی آلومینیوم کلراید، فعالیت آنتی اکسیدانی (استفاده از روش DPPH)، قند کل و قند احیاء نیز با استفاده از روش فهلینگ بودند.

    یافته ها

    نتایج تجزیه واریانس نشان داد که بیشترین مقدار فعالیت آنتی اکسیدانی و همچنین بیشترین میزان قند کل در برگ های جمع آوری شده از منطقه آق قلا مشاهده شد که نسبت به منطقه گرگان این اختلاف معنی دار بود. فنل کل، فلاونویید و قند احیاء تحت تاثیر منطقه قرار نگرفتند. در بین بسته بندی های استفاده شده بیشترین فعالیت آنتی اکسیدانی در شیشه های مربایی مشاهده شد که نسبت به بقیه تیمارها اختلاف معنی داری را نشان داد. میزان قند احیا نیز در بسته بندی پاکت های کاغذی و پاکت های پلاستیکی دارای بیشترین مقدار خود بودند. البته در پوشش های بررسی شده در میزان محتوای فنل و فلاونویید کل و همچنین قند کل تغییر معنی داری حاصل نشد. اثر متقابل منطقه و بسته بندی بر میزان فعالیت آنتی اکسیدانی، قند کل و قند احیاء اثر معنی داری را نشان داد. به طوری که نمونه-های منطقه آق قلا نگهداری شده در شیشه فعالیت آنتی اکسیدانی حداکثری خود را حفظ کرد.

    نتیجه گیری

    براساس نتایج بدست آمده، برگ های برداشت شده از منطقه آق قلا به لحاظ پتانسیل بیوشمیایی غنی تر از منطقه گرگان بود. همچنین برای برگ های خشک شده استویا ظروف شیشه جهت حفظ حداکثری توانمندی آنتی اکسیدانی برگ بهتر بوده و توصیه می شود که برای نگهداری طولانی مدت استویا برای مصارف خانگی در شیشه نگهداری شود.

    کلید واژگان: بسته بندی, فنل کل, فلاونوئید کل, درصد مهار رادیکال های آزاد, منطقه
    A. Ghasem Nejad *, M. Ahmadi, A. Tanouri, M. M. Farzinia
    Background and objective

    Stevia is a valuable medicinal plant. However, after the introduction of this plant as a natural sweetener without calories, rose to fame in the world. Recent years with the increasing number of patients with diabetes and obesity problems in Iran as well as favorable conditions for growing this plant in the country, demand for use of the plant has been increased. Important step after medicinal plant cultivation is proper planning for its processing and packaging. The aim of this study was to evaluate the effect of growing region and type of packaging on the biochemical compounds is Stevia plant.

    Materials and methods

    A research was designed concerning the effect of growing region and the type of packaging, on the stevia dried leaves quality, based on the completely randomized factorial design with four replications. For this purpose, leaf samples collected from both Gorgan and Aghghala, two wet and semiarid lands, respectively. The harvested leaves were dried under shad conditions. Dried leaves were kept for three months in different packages including glass, plastic, paper and foam materials. Finally, the visual quality of samples and the variation of chemical compounds were investigated and the measured traits including total phenol (Folin Ciocalteau), total flavonoids the colorimetric method using aluminum chloride, antioxidant activity (DPPH), total sugar and reduced sugar (Fehling).

    Results

    Analysis of variance showed that the highest antioxidant activity as well as the highest total sugar content was observed in the leaves of Aghghala area. This difference was statistically significant compared to Gorgan. Total phenols, flavonoids and reduced sugar were not affected by growing region. The highest antioxidant activity was observed in the samples stored in glass. The highest reducing sugar accumulation was observed in the samples which were stored in paper and plastic bags. The amount of reducing sugar in the paper and plastic packages was in the in its highest value. The investigated packages did not show significant difference in the total phenol and flavonoid contents as well as total sugar. The interaction effect between growing region and packaging type on the antioxidant activity, total sugar and reduced sugar showed a significant difference. As the plant samples collected from Aghghala region in which packaged in glass showed the highest antioxidant activity.

    Conclusion

    According to the results, stevia which gathered from Aghghala region biochemically was more potent than the plants which were cultivated in Gorgan. It has been showed that dried leaves of stevia which were stored in glass had the highest antioxidant activity. Thus it recommended that, for long term storage especially for home usage, the dried leaves of stevia stored in glass containers.

    Keywords: free radical scavenging percent‚ location‚ packing, total flavonoid, total phenol
  • مریم رمرودی*، سید کمال کاظمی تبار، رضا اسماعیل زاده کناری، حمید نجفی زرینی

    هدف از این مطالعه، تعیین محتوای فنول و فلاونویید تام و همچنین فعالیت آنتی اکسیدانی عصاره هیدروالکلی قسمت های مختلف کدو حلوایی (پوست، دانه و گوشت میوه) است. بالاترین بازده استخراج عصاره، برای گوشت میوه به دست آمد (83/27 گرم عصاره در100 گرم پودر) و عصاره دانه دارای کم ترین بازده استخراج بود (30/6 گرم عصاره در100گرم پودر). برای عصاره دانه کدو حلوایی بالاترین مقدار فنول کل، به روش فولین سیوکالچو (معادل69/0±80/25 میلی گرم گالیک اسید در گرم عصاره) و فلاونویید کل، به روش رنگ سنجی آلومینیوم کلراید (معادل 28/0±24/7میلی گرم کویرستین در گرم عصاره) به همراه بهترین میزان فعالیت آنتی اکسیدانی، به روش  DPPH(میکروگرم بر میلی لیتر32/794 =IC50) و بی رنگ شدن بتاکاروتن (در غلظت 2000 میکروگرم در میلی لیتر ، معادل با آنتی اکسیدان سنتزی BHA در سطح 200 میکروگرم در میلی لیتر) به دست آمد. براساس نتایج آزمون شاخص پایداری اکسایشی (OSI) عصاره ها، عصاره پوست کدو دارای بالاترین میزان پایداری اکسایشی (معادل55/0 ±58/8 ساعت) بود و بین عصاره های حاصل از دانه و گوشت میوه تفاوت معنی داری مشاهد نشد (به ترتیب معادل 168/0±13/7  و 08/0±33/7  ساعت). نتایج نشان می دهد که عصاره هیدروالکلی قسمت های مختلف میوه کدوحلوایی و به خصوص دانه آن ممکن است به عنوان یک منبع بالقوه از آنتی اکسیدان های طبیعی در محصولات و فرآورده های صنایع غذایی و دارویی قابل بهره گیری باشند.

    کلید واژگان: کدوحلوایی, فنل کل, فلاونوئید کل, فعالیت آنتی اکسیدانی, پایداری اکسایشی
    Maryam Ramroudi *, Seyed Kamal Kazemitabar, Reza Esmaeilzadeh Kenari, Hamid Najafi Zarini

    The aim of this study is to determine the total phenol and flavonoid content and antioxidant activity of hydroalcoholic extracts from different parts of pumpkin (skin, seed and flesh). The maximum extract production was obtained for flesh (27.83 g extract/100 g powder) while the lowest yield obtained from the seed extract (6.30 g extract/100 g powder). For seed extract, the highest amount of total phenol (25.80 ± 0.69 mg (GAE)/g extract) and flavonoid content (7.24 ± 0.28 mg(QE)/g extract) obtained respectively through the assay of Folin Ciocalteu and aluminum calorimetric and the best antioxidant activity was gained through antioxidant  assays of DPPH (IC50=794.32µg/ml) and β-carotene bleaching (at a dose of 2000 µg/ml it was equivalent to synthetic antioxidant BHA in the concentration of 200 µg/ml). Based on the results of oxidative stability index (OSI) for extracts, the skin extract showed the highest stability (8.58 ± 0.55 h) and no significant difference was observed between the seed and fruit extracts (7.13 ± 0.168 h and 7.33 ± 0.08 h, respectively). The results suggested that hydroalcoholic extracts of various parts of the pumpkin’s fruit, especially its seeds, may serve as a potential source of natural antioxidant for food and pharmaceutical products.

    Keywords: Pumpkin (Cucurbita moschata D.), total phenol, Total Flavonoid, Antioxidant activity, Oxidative stability
  • حبیبه نوری داشلی برون، سارا خراسانی نژاد*، سید جواد موسوی زاده، محمدحسین میرجلیلی

     اسطوخودوس (Lavandula stricta Delile) یکی از گونه های بومی ایران می باشد که در مناطق جنوبی ایران رشد می کند. القاء پلی پلوییدی با استفاده از مواد شیمیایی جهش زا مانند کلشی سین، به عنوان یکی از روش های اصلاح گیاهان دارویی است که قابلیت زیادی برای استفاده از این فرایندهای تکاملی طبیعی برای بهبود محصول هدفمند وجود دارد. برای بررسی امکان سنجی القای پلی پلوییدی در گیاه دارویی اسطوخودوس افراشته، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با دو تیمار کلشی سین در پنج غلظت (0، 0.05، 0.1، 0.2، 0.4 درصد) به صورت ژل روی مریستم انتهایی گیاه و چهار زمان (8، 16، 24 و 48 ساعت) با سه تکرار و 20 واحد آزمایشی، در شرایط گلخانه ای اجرا شد. برای مشاهده تاثیر کلشی سین بر خصوصیات مورفولوژیک و بیوشیمیایی در زمان گلدهی، طول اندام هوایی، تعداد برگ اصلی، تعداد برگ فرعی، تعداد میانگره ساقه اصلی، تعداد ساقه فرعی، طول سنبله، تعداد سنبله ها، تعداد گل در خوشه، وزن تر و خشک اندام هوایی، وزن تر و خشک ریشه، طول ریشه، سطح برگ، طول میانگره، محتوای فنل کل، میزان فلاونویید کل، فعالیت آنتی اکسیدانی، میزان قند کل و کیفیت کلروفیل اندازه گیری شد. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که تیمارهای مورد بررسی روی تمامی صفات بجز تعداد برگ اصلی و تعداد میانگره ساقه اصلی و طول ریشه اختلاف معنی دار داشت. به طوری که نتایج مقایسه میانگین ها نشان داد با افزایش غلظت و مدت زمان اعمال کلشی سین، ارتفاع، طول میانگره، تعداد گل و میزان قند کل کاهش و طول سنبله خوشه اصلی و محتوای فنل کل افزایش یافت. بررسی های فیلوسایتومتری نشان داد که میانگین اندازه ژنوم 0.73 پیکوگرم در گیاهان تحت تیمار کلشی سین با غلظت 0.4% در مدت زمان 48 ساعت بدست آمد، در حالی که میانگین اندازه ژنوم در تیمار شاهد 0.55 پیکوگرم بود. بقیه گیاهان تیمارشده در زمان و غلظت های متفاوت میانگین اندازه ژنوم 0.57 را نشان داد. به طور کلی از نتایج این آزمایش برآورد می شود که اسطوخودوس افراشته برای القای پلی پلوییدی به کلشی سین پاسخ مثبت نشان داده است و چشم انداز روشنی در اصلاح این گیاه با افزایش سطح پلوییدی آن به این روش وجود دارد.

    کلید واژگان: سطح برگ, فلاونوئید کل, فیلوسایتومتری, فنل کل, طول سنبله
    H. Nouri Dashlibroon, S. Khorasaninejad *, S.J. Mousavizadeh, M.H. Mirjalili

    number of sub leaves (leaves on sub-branches), number of internodes on main stems, number of lateral stems, spike length on the main panicle, number of spikes, number of flowers per panicle, fresh and dry weight of aerial parts, fresh and dry weight of roots, root length, leaf area, internode length, total phenol content, total flavonoids content, antioxidant activity, total sugar content and chlorophyll quality were measured. The results of the analysis of variance showed that the studied treatments had a significant effect on all traits except the number of main leaves, the number of internodes on main stems, and root length. The means comparison showed that with increasing the concentration and period of colchicine application, height of aerial parts, internode length, the number of flowers per panicle, and total sugar content decreased and spike length on the main panicle and total phenol content increased. Based on the results of flow cytometric analysis, the mean genome size was 0.73 pg in plants treated with colchicine at a concentration of 0.4% for 48 hours, while the mean genome size in the control plants was 0.55 pg. Plants in other treatments showed a mean genome size of 0.57. In general, the results of this experiment showed a positive response of L. stricta to colchicine for the induction of polyploidy and the possibility of using this method in the future breeding of this plant.

    Keywords: Leaf area, total flavonoid, phylocytometry, total phenol, spike length
  • سونیا امینی، عباس حسنی*، ابوالفضل علیرضالو، رامین ملکی

     گل ماهور یا خرگوشک (.Verbascum L) گیاهی علفی، دوساله، دارویی و متعلق به تیره گل میمون (Scrophulariaceae) می باشد. از گل های این گیاه برای درمان ناراحتی های دستگاه تنفس استفاده می شود. در این تحقیق تنوع ژنتیکی گونه های مختلف گل ماهور جمع آوری شده از مناطق مختلف استان آذربایجان غربی براساس برخی نشانگرهای فیتوشیمیایی در راستای اهلی سازی این گیاه ارزشمند مورد بررسی قرار گرفت. تنوع فیتوشیمیایی گونه های مختلف گل ماهور براساس محتوای کاروتنویید، بتا کاروتن، مقدار فنل کل، فلاونویید کل، فعالیت آنتی اکسیدانی (روش FRAP و DPPH) و ترکیب های فنلی (گالیک اسید، کافییک اسید، کلروژنیک اسید، روتین، کوماریک اسید، کویرسیتین، سینامیک اسید و آپی ژنین) به روش HPLC در اندام برگ ارزیابی گردید. نتایج نشان داد که نوع گونه تاثیر معنی داری در سطح احتمال 1% بر میزان کاروتنویید، بتا کاروتن، فنل، فلاونویید کل، فعالیت آنتی اکسیدانی و ترکیب های فنلی داشته است. بیشترین میزان کاروتنویید کل (mg/g DW 76.27)، بتا کاروتن (mg/100 g DW 88/5)، فنل کل (mg GAE/g DW 32.83)، فلاونویید کل (mg QE/g DW 7.13) و فعالیت آنتی اکسیدانی به روش DPPH (µg AA/mL 34.66) در برگ های گونه V. sinuatum C. Kochمشاهده شد. نتایج نشان داد که برگ های گونه V. erianthum Benth. بیشترین میزان ترکیب های کلروژنیک اسید، کویرسیتین، سینامیک اسید و آپی ژنین را دارد، در حالی که بیشترین مقدار گالیک اسید و کافییک اسید در V. saccatum مشاهده شد. درمجموع یافته های این تحقیق نشان داد که تنوع وسیعی از گونه های گل ماهور در استان آذربایجان غربی وجود دارد. گونه های V. erianthum و V. saccatum دارای خصوصیات فیتوشیمیایی منحصر به فردی بودند که می توان از آنها برای طراحی برنامه های اصلاحی و نیز بهره برداری در صنایع داروسازی استفاده نمود.

    کلید واژگان: تنوع فیتوشیمیایی, خرگوشک (Verbascum L), ترکیب های فنلی, فنل کل, فلاونوئید کل
    S. Amini, A. Hassani *, A. Alirezalu, R. Maleki

    Mullein (Verbascum L.) is a biennial herbaceous medicinal plant belonging to the Scrophulariaceae family. The flowers of this plant are used to treat respiratory disorders. In this study, the genetic diversity of different mullein species from different regions of West Azerbaijan province was investigated based on some phytochemical markers to domesticate this valuable plant. Phytochemical diversity among different species of mullein was evaluated based on the content of carotenoid, beta-carotene, total phenol, total flavonoid, and antioxidant activity (by FRAP and DPPH methods), and identification of phenolic compounds (gallic acid, caffeic acid, chlorogenic acid, rutin, coumaric acid, quercetin, cinnamic acid, and apigenin) by HPLC in leaf. The results showed that all phytochemical characteristics studied were significantly different among species (P<0.01). The highest content of carotenoid (76.27 mg g-1 DW), beta-carotene (5.88 mg 100g-1 DW), total phenol (32.83 mg GAE g-1 DW), total flavonoid (7.13 mg QE g-1 DW) and antioxidant activity by DPPH method (34.66 µg AA mL-1) was observed in V. sinuatum. The results showed that V. erianthum leaves had the highest content of chlorogenic acid, quercetin, cinnamic acid, and apigenin, while the highest content of gallic acid and caffeic acid was observed in V. saccatum. In general, the findings of this research showed that there was a wide variation of mullein species in West Azerbaijan province. Species V. erianthum and V. saccatum had unique phytochemical properties that can be used to design breeding programs and use them in the pharmaceutical industry.

    Keywords: phytochemical diversity, mullein (Verbascum L.), Phenolic compounds, total phenol, total flavonoid
  • زهره گل محمدی، مریم جلیلی، لادن رشیدی*
    در این پژوهش، برگ درخت ازگیل ژاپنی از گیلان به منظور تعیین پروفایل اسیدهای چرب، مقدار فنل کل، فلاونوئید کل، تانن کل، فعالیت آنتی اکسیدانی و نوع و مقدار ترکیبات پلی فنلی مورد بررسی و آنالیز قرار گرفت. نتایج نشان داد که بیشترین اسیدهای چرب غیراشباع موجود در برگ ازگیل ژاپنی، به ترتیب، اسید لینولنیک (15/0 ±3/25 درصد)، اولئیک (01/0 ±0/18 درصد) و لینولئیک (15/0 ±7/9 درصد) بود .محتوای فنل کل و تانن کل عصاره برگ ازگیل ژاپنی، به ترتیب، مقدار 55/0 ±45/171، 22/0 ±41/3 میلی‏گرم گالیک اسید بر گرم ماده خشک، محتوای فلاوونوئید86/0 ±40/790 میلی گرم کوئرستین بر گرم ماده خشک و مقدار فعالیت آنتی اکسیدانی با استفاده از آزمون DPPH،10/1 ±11/92 بوده است. با استفاده از دستگاه کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا، مشاهده شد که کافئیک اسید بیشترین مقدار ترکیب پلی فنلی شناسایی شده در برگ ازگیل ژاپنی بوده است. برگ ازگیل ژاپنی منبع غنی از امگا 3 است. برگ ازگیل را می‏توان به عنوان منبع غنی از آنتی‏اکسیدان مورد مصرف خوراکی (مانند دمنوش گیاهی) قرار داد.
    کلید واژگان: ازگیل ژاپنی, فلاونووئید کل, فنل کل, کافئیک اسید, لینولنیک اسید
    Zohreh Golmohamadi, Maryam Jalili, Ladan Rashidi *
    In this study, loquat leaf from Gilan province was analyzed in terms of fatty acids profile, total phenol content, total flavonoids, total tannin, antioxidant activity, type and amount of polyphenol content. Results showed the maximum amounts of unsaturated fatty acids of loquat leaf belonged to linolenic acid (25.3 ± 0.15%), oleic acid (18 ± 0.01%) and linolenic acid (9.7 ± 0.15%), respectively. Total phenol content and total tannin of leaf extract of loquat were, respectively, obtained 171.45 ± 0.55, 3.41 ± 0.22 mg gallic acid/ g dry matter. Total flavonoid content was obtained 790.4 ± 0.86 mg quercetin per g dry matter and antioxidant activity was 92.11 ± 1.10%. According to high-pressure liquid chromatography (HPLC), caffeic acid had the highest amount of polyphenol compound detected in loquat leaf. Loquat leaf can be consumed as a rich source of antioxidant (such as herbal drink).
    Keywords: Loquat, Total Flavonoid, total phenol, Caffeic Acid, Linolenic Acid
  • محمد نورانی یزن آباد، محمدتقی عبادی، مهدی عیاری نوش آبادی*

    گیاه دارویی پای خر با نام علمی Tussilago farfara L.، چندساله و از تیره کاسنی (Asteraceae) می‏باشد. پای خر مصارف دارویی دارد و از زمان‏های بسیار دور برای درمان سرفه، مشکلات ریوی و خلط استفاده می‏شود. در این تحقیق برای کشت پای خر، از ریزوم‏ این گیاه استفاده شد و آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار انجام گرفت که تیمارها عبارت از هفت جمعیت از شهرهای فیروزکوه، نور، دیلمان، کلیبر، نمین، دماوند و پل زنگوله گیاه پای‏خر کشت شده در تهران بودند. صفات مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی مانند سطح برگ، تعداد گل در بوته، قطر گل، طول ساقه گل‏دهنده، ارتفاع گل، وزن خشک گل، طول ریشه و میزان فتوسنتز اندازه‏گیری شد. برگ و گل گیاهان کشت شده برای بررسی فیتوشیمیایی مانند فنول و فلاونویید کل آماده گردید. نتایج مربوط به گیاهان کشت شده نشان داد که اختلاف معنی‏داری در سطح احتمال یک درصد بین جمعیت‏ها وجود داشته و جمعیت پل زنگوله از لحاظ برخی خصوصیات مورفولوژیکی مانند تعداد گل در بوته با میانگین 15، بیشترین قطر و ارتفاع گل به ترتیب با میانگین 12 و 16 میلی‏متر، وزن خشک گل با میانگین 2/5 گرم و همچنین بالاترین میزان فتوسنتز، به عنوان جمعیت برتر در بین گیاهان کشت شده مشخص گردید. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که بین فنول و فلاونویید کل جمعیت‏های مورد بررسی اختلاف معنی‏داری در سطح احتمال یک درصد وجود داشته و جمعیت نور با میانگین 242 میلی‏گرم گالیک اسید بر گرم عصاره خشک بیشترین مقدار فنول کل را داشت و عصاره برگ جمعیت نور با IC50  برابر با 271، بیشترین فعالیت آنتی‏اکسیدانی را نشان داد.

    کلید واژگان: بررسی فیتوشیمیایی, فعالیت آنتی اکسیدانی, فنول کل, Tussilago farfara L
    M. Norani, M.T. Ebadi, M. Ayyari Noushabadi*
    Introduction

    Coltsfoot (Tussilago farfara L.) from Asteraceae family is a perennial plant. T. farfara is native and widespread from Europe to Western and Northern Asia and North Africa. Coltsfoot distributed in wet mountainous regions of Iran, such as Azerbaijan, Tehran and Northern provinces. Its flowers and leaves have been used traditionally for the treatment of cough, bronchitis and phlegm disorders. T. farfara leaves and flowers have expectorant activity and are used for chronic dry cough and various pulmonary diseases. The extracts of T. farfara were shown to exhibit various activities, such as antioxidant and antimicrobial activity. Biologically active agents of T. farfara have been studied due to their antimicrobial and antioxidant characteristics.

    Materials and Methods

    For morphological study, the rhizomes of seven Iranian coltsfoot populations were collected in August 2016 from different regions of Iran including Pol-e zangholeh, Damavand, Firoozkooh, Nur, Deylaman, Kaleybar and Namin. The collected samples were planted in the same condition during 2016-2017 in research field of Tarbiat Modares University in Tehran (51º10ʹ23ʺ N, 35º44ʹ17ʺ E), with a randomized complete block design experiment and three replications. The average annual rainfall and temperature of cultivating place is about 220 mm and 16.4 ºC. In order to study the morphological characteristics between different samples, traits such as the number of flowers per plant, stem height, flower length, flower diameter, flower dry weight, root length, root dry weight, leaf area and leaf dry weight had been measured. Morphological traits were measured under the same conditions and for this research, were used ruler, caliper and balance. The leaves and flowers were prepared for phytochemical studies. DPPH method has been used to evaluate the antioxidant activity, and the IC50 was used to compare the antioxidant properties. The absorbance of the samples was measured at 517 nm with ELISA reader. The radical scavenging capacity (RSC) was calculated by the following formula: % In=[(Ab-As)/Ab]×100, where In is DPPH inhibition, Ab is the absorbance of the blank, As is the absorbance of samples including extracts and BHT as a positive control. The phenolic contents of different extracts were determined by Folin-Ciocalteu method and the aluminum chloride method was used to measure total flavonoid.

    Results and Discussion

    Analysis of variance showed that there is a significant difference between all evaluated traits in studied populations (p ≤0.01). Pol-e zangholeh population of T. farfara, has shown the best performance for all morphological traits. The results of the flowers per plant showed that the Pol-e zangholeh population was the highest and the Deylaman population had the lowest number of flowers. The maximum length of the stem was related to the Pol-e zangholeh population while the population of Namin had the smallest amount. Comparison of flower diameter showed that the Pol-e zangholeh population had the largest diameter and Nur population of all the smaller. The results of the flower length showed that the maximum flower length was related to the Pol-e zangholeh population and Deylaman population had the smallest amount of flower length. Comparison of mean of flower dry weight showed that the Pol-e zangholeh population of T. farfara had the highest value while the population of Nur had the smallest amount. Pol-e zangholeh population of T. farfara, considered as superior populations and its flowering time were earlier than the others. It was found that there is a significant difference (p ≤0.01) between different populations. This variation may be due to Population differences of People, either due to differences in environmental conditions or sometimes due to the interaction of the population and the environment. Our results also indicate the presence of comparable genetic potentials of T. farfara in these population for any further cultivar development. Analysis variance showed that there was significant difference between populations for total phenol, flavonoid and antioxidant activity (p ≤0.01) and the Nur population had the highest total phenolic content and highest antioxidant activity. Comparison of antioxidant activity of different extracts from leaves and flowers of T. farfara showed that the most antioxidant activity was related to leaf extract of Nur population with IC50 271 µg/ml closer to BHT (33 µg/ml) as a synthetic and industrial antioxidant. The least amount of this activity was related to Kaleybar leaf extract with IC50 888 µg/ml. Nur population showed the highest total phenol content with 242 mg GAE/g dried weight. Damavand population showed the highest total flavonoid content with 40 mg QE/g DW extract.

    Conclusion

    Our results indicate the presence of comparable potentials of T. farfara in these populations for any further cultivar development. Study of antioxidant activity in different habitats shows that Nur habitat is a suitable place for the cultivation of T. farfara to increase the amount of phenolic compounds and antioxidant activity.

    Keywords: Antioxidant activity, Coltsfoot, Morphological study, Phytochemical studies, Total flavonoid
  • بهروز همت جو*، محمدرضا اصغری، حمید حسن پور
    با توجه به سرعت زوال بالای میوه آلو در دوره پس از برداشت و محدودیت استفاده از مواد شیمیایی، معرفی روش های طبیعی و سالم برای حفظ کیفیت و سلامت غذایی آلو ضروری می باشد. در این پژوهش تاثیر تیمارهای پس از برداشت گاماآمینوبوتیریک اسید (گابا) (صفر، 10 و 20 میلی مول در لیتر) و اسید سالیسیلیک (صفر، 1 و 2 میلی مول در لیتر) بر برخی خصوصیات بیوشیمیایی میوه آلو در دو زمان 16 و 34 روز پس از نگهداری در دمای c 5/0±1 و رطوبت نسبی 85 تا 95 درصد مورد ارزیابی قرار گرفت. این پژوهش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تکرار انجام شد. ارزیابی خصوصیات بیوشیمیایی در دو زمان 16 و 34 روز پس از انبار و پس از اینکه به مدت 24 ساعت در دمای 25 درجه سانتی گراد قرار گرفتند، انجام گرفت. فعالیت آنزیم کاتالاز، آنزیم فنیل آلانین آمونیالیاز و محتوای فنل کل و فلاونویید کل در دوره انبارداری ارزیابی شدند. نتایج نشان داد که تیمار ترکیبی گابا و اسید سالیسیلیک به طور معنی داری باعث حفظ میزان فنل کل، فلاونویید کل و افزایش فعالیت آنزیم فنیل آلانین آمونیالیاز گردید و تیمار 2 میلی مولار اسید سالیسیلیک موجب افزایش فعالیت آنزیم کاتالاز نسبت به شاهد و سایر تیمارها گردید. بطور کلی نتایج نشان داد که تیمارهای گابا و اسید سالیسیلیک می تواند به طور موثری به حفظ خواص کیفی میوه آلو "شابلون" کمک کند.
    کلید واژگان: آنزیم فنیل آلانین آمونیالیاز, آنزیم کاتالاز, ظرفیت آنتی اکسیدانی, فلاونوئید کل
    Behrooz Hemmatjo *, Mohammadreza Asghari, Hamid Hassanpour
    Plums are highly perishable and deteriorate quickly during storage and shelf life. On the other hand the use of chemicals in postharvest technology of horticultural products is highly limited and it is necessary to introduce natural and safe methods to maintain the safety of food products. In this experiment, the effect of postharvest treatment with gamma aminobutyric acid (GABA) (at 0, 10 and 20 mM) and salicylic acid (at 0, 1 and 2 mM) during 16 and 34 days of storage at 1 ± 0.5 °C with 85 to 95% RH on some biochemical indices of plum fruit was studied. The study was carried out as a factorial completely randomized design with four replications. Biochemical indices including catalase enzyme activity, phenylalanine ammonia-lyase (PAL) enzymes activity, total phenolics and total flavonoid content were measured after 16 and 34 days of cold storage plus 24 H at 25 0C. Combination of GABA and salicylic acid significantly maintained fruit total phenolic and total flavonoid contents and enhanced PAL enzyme activity, and treatment with salicylic acid at 2 mM increased catalase enzyme activity in comparison to the control and other treatments. Overall, results revealed that the use of GABA and salicylic acid treatments can maintain the quality of "Shablon" plum fruit during cold storage.
    Keywords: Antioxidant capacity, Catalase enzyme, PAL enzyme, Total flavonoid
  • سمانه اسدی صنم، محسن زواره*، همتاللهپیردشتی، فاطمه سفیدکن، قربان علی نعمت زاده
    در بررسی عملکرد ماده خشک و ویژگی های فیتوشیمیایی گل سرخارگل های دو ساله در کشت مخلوط سرخارگل با لوبیا سبز و تاریخ های مختلف کشت تابستانه، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 92-1391، طراحی و اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل آرایش کشت [کشت خالص سرخارگل، کشت خالص لوبیا سبز، کشت مخلوط جایگزینی با الگوهای کشت 1:1 (یک در میان) و 2:2 (دو در میان) سرخارگل و لوبیا سبز]، تاریخ های کشت [(10 تیر، 9 مرداد و 8 شهریور) در تابستان 1391] و کشت لوبیا سبز هم زمان با سبز شدن سرخارگل در بهار 1392 بود. نتایج آزمایش نشان داد که کشت زودهنگام سرخارگل ها در تابستان (10 تیر) موجب افزایش ماده خشک، مشتقات اسید کافئیک و محتوای فنل و فلاونوئید کل گل شد. در میان الگوهای کشت مخلوط نیز، کشت دو در میان سرخارگل و لوبیا سبز، موجب افزایش ماده خشک گل شد. در حالی که بیشترین مقدار اسید شیکوریک، اسید کلروژنیک و اکیناکوزید به ترتیب با 3/29، 4/2 و 3/2 میلی گرم بر گرم ماده خشک در کشت خالص سرخارگل ها به دست آمد. بیشترین مقدار فنل و فلاونوئید کل گل هم، در تاریخ کاشت 10 تیر و آرایش تک کشتی سرخارگل ها به دست آمد. در کل، می توان گفت که اگر هدف از کشت این گیاه افزایش تولید مشتقات اسید کافئیک باشد، تک کشتی و اگر هدف، بهبود تولید ماده خشک باشد، کشت مخلوط مزیت محسوب می شود. به علاوه، کشت زودتر این گیاه نیز از نظر تولید ماده خشک و مشتقات اسید کافئیک نسبت به کشت تاخیری، برتری دارد.
    کلید واژگان: فلاونوئید کل, فنل کل, ماده خشک گل, مشتقات اسید کافئیک
    Samaneh Asadi, Sanam, Mohsen Zavareh *, Hemmatollah Pirdashti, Fatemeh Sefidkon, Ghorban, Ali Nematzadeh
    To evaluate dry matter yield and phytochemical properties of two years old purple coneflower [Echinacea purpurea (L.) Moench] flower in intercropping with green beans and different summer time planting dates, a randomized complete block design in split plot arrangement with three replications was conducted in Research Farm of Genetics and Agricultural Biotechnology Institute of Tabarestan in 2012-2013. Treatments included planting arrangements [coneflower and green bean monoculture, replacement intercropping planting with patterns of 1:1 and 2:2 ratio of coneflower: green beans], planting dates (June 30, July 30 and August 29), and cultivation of green beans in the spring of 2012 coincided with the emergence of coneflower.Results of the experiment showed that planting date of June 30 increased dry matter, caffeic acid derivates, total phenol and flavonoid contents of flower. Among the intercropping planting arrangements, patterns of 2:2 ratio of coneflower: green beans, increased flower dry matter. While the highest amount of cichoric acid, chlorogenic acid and echinacoside (29.3, 2.4 and 2.3 mg/g dry matter, respectively) were obtained in coneflower plants cultivated as sole crop. The maximum amount of total phenol and flavonoid contents of flower were detected in coneflower plants cultivated in June 30 and sole cropping pattern. Overall, it can be concluded that if the aim of cultivation of this plant is increasing production of caffeic acid derivatives, sole cropping is better than mixed cropping. However, for dry matter improvement, mixed cropping has more advantages. In addition, early cultivation of the crop is more suitable for caffeic acid derivatives and dry matter production than delayed planting.
    Keywords: Caffeic acid derivates, Flower dry matter, Total flavonoid, Total phenol
  • شاهرخ پیری، جعفر حاجیلو*، سعید پیری
    به منظور بررسی اثر کاربرد بنزیل آدنین بر خصوصیات کیفی و عمر انباری میوه آلو رقم قطره طلا، پژوهشی در قالب آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. در این آزمایش بنزیل آدنین در پنج سطح (صفر، 50، 75، 100 و 125 میلی گرم در لیتر) به صورت محلول پاشی روی میوه اعمال شد. میوه ها پس از برداشت در دمای 1- 5/0 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی 90 درصد به مدت شش هفته نگهداری شدند. ویژگی های میوه شامل درصد کاهش وزن، سفتی بافت میوه، اسیدیته قابل تیتراسیون، درصد مواد جامد محلول، پ هاش، مقدار آسکوربیک اسید، ظرفیت آنتی اکسیدانی، میزان فنل و فلاونوئید کل، هر هفته یک بار در آزمایشگاه بیولوژی گل دهی و فیزیولوژی رشد و نمو دانشگاه تبریز اندازه گیری شدند. بر اساس نتایج اثر بنزیل آدنین و دوره انبارمانی بر تمامی صفات مورد بررسی معنی دار بود. مقایسه میانگین ها نشان داد کمترین درصد کاهش وزن در میوه های مربوط به محلول پاشی 125 میلی گرم در لیتر BA و در هفته اول انبارمانی اتفاق افتاد و همچنین بیشترین میزان مواد جامد محلول در طول هفته ششم انبارمانی و با محلول پاشی 125 میلی گرم در لیتر و کمترین میزان آن نیز در هفته اول از تیمار شاهد به دست آمد. مقدار آسکوربیک اسید میوه ها در طول دوره انبارداری به تدریج کاهش یافته و کمترین میزان آن در هفته ششم مشاهده شد. ببیشترین مقدار فنل در هفته دوم از تیمار 125 میلی گرم در لیتر و کمترین مقدار آن نیز در هفته ششم از تیمار شاهد به دست آمد. باتوجه به نتایج، محلول پاشی بنزیل آدنین می تواند اثرات مثبتی برحفظ کیفیت و عمر پس ازبرداشت میوه آلو داشته باشد.
    کلید واژگان: سفتی بافت میوه, عمر پس از برداشت, فلاونوئید کل, فنل کل و کاهش وزن
    Sh. Piri, J. Hajilou*, S. Piri
    In order to evaluate the effect of Benzyl Adenine (BA) on qualitative characteristics and shelf life of plum fruits CV “Gold Drops”, an experiment was conducted as a factorial based on randomized complete block design with three replications. In this experiment different concentrations of BA (0, 50, 75, 100 and 125 mg L-1) were applied as a foliar application. After harvesting, fruits were stored at 0.5-1 °C and 90% relative humidity for 6 weeks. Fruit characteristics including weight loss, firmness, titratable acidity, soluble solids, pH, ascorbic acid, antioxidant capacity, phenolic and total flavonoid content, were measured once a week at Tabriz University, Tabriz, Iran. The results showed that effects of BA treatments and storage time were significant in all traits. The lowest percentage of weight loss was found at 125 mg L-1 BA in the first week of storage. The highest and lowest content of TSS were obtained at 125 mg L-1 BA during the six weeks of storage and control treatment in the first week, respectively. The amount of ascorbic acid gradually reduced during storage and the lowest content was found at the end of storage. The highest phenol content of fruit was occurred in 125 mg L-1 BA in the 2nd week and the lowest one in control at the 6th week of storage. According to these findings, BA spraying can bear positive effects on postharvest quality sustainment and shelf life of plum fruit.
    Keywords: Fruit tissue firmness, Shelf life, Total flavonoid, Total phenolic content, weight loss
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال