به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « کلروفیل برگ » در نشریات گروه « آب و خاک »

تکرار جستجوی کلیدواژه «کلروفیل برگ» در نشریات گروه «کشاورزی»
  • سلمان مرد آزاد ناوی، مسعود اصفهانی، اکبر فرقانی، عاطفه صبوری، شهرام محمود سلطانی*، سهیل کرم نیا

    به منظور بررسی تعیین نیاز کودی نیتروژن برنج رقم گیلانه با استفاده از شاخص تغذیه نیتروژن  (NNI) و کلروفیل سنج، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در بهار سال 1395 در مزرعه پژوهشی دانشکده کشاورزی دانشگاه گیلان اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل شش سطح کود نیتروژن (صفر، 60، 120، 180، 240 و 300 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار از منبع اوره) بودند. ارزیابی رابطه بین شاخص تغذیه نیتروژن و مقادیر عدد کلروفیل سنج در سه مرحله رشدی (حداکثر پنجه زنی، آبستنی و ظهور خوشه) جهت پیش بینی عملکرد دانه در پاسخ به کود نیتروژن نشان داد که رابطه غلظت نیتروژن بحرانی برای برنج رقم گیلانه به صورت Nc = 3.99W -0.36 بود. همبستگی بین مقادیر عدد کلروفیل سنج و شاخص تغذیه نیتروژن در هر کدام از مراحل رشدی و در برگ های مختلف گیاه مثبت و معنادار بود. نتایج نشان داد که برگ های مسن تر (برگ های بالغ) حساسیت بیشتری نسبت به برگ های جوان تر بوته در پاسخ به مصرف کود نیتروژن داشتند و برای تشخیص وضعیت نیتروژن گیاه، خصوصا در مراحل آبستنی و ظهور خوشه، مناسب تر هستند. بالاترین همبستگی بین شاخص تغذیه نیتروژن برنج و مقادیر عدد کلروفیل سنج (*95/0=r) و مقادیر عدد کلروفیل سنج نسبی (نسبت مقادیر عدد کلروفیل سنج در تیمار مورد نظر به مقادیر عدد کلروفیل سنج تیمار اشباع شده از نیتروژن) (**96/0=r) در برگ سوم (از بالا) و در مرحله آبستنی دیده شد. نتایج کلی این آزمایش نشان داد که استفاده از شاخص تغذیه نیتروژن و کلروفیل سنج شاخص های قابل اعتمادی برای بررسی وضعیت نیتروژن برنج رقم گیلانه در طول فصل رشد می باشند.

    کلید واژگان: برنج رقم گیلانه, ظهور خوشه, عملکرد دانه, غلظت بحرانی نیتروژن, کلروفیل برگ
    Salman Mardazad Navi, Masoud Esfahani, Akbar Forghani, Atefeh Sabouri, Shahram MahmoudSoltani*, Soheil Karamniya

    In order to determine the nitrogen requirement of rice (cv. Guilaneh) using the nitrogen nutrition index and chlorophyll meter, an experiment was conducted as a randomized complete block design with three replications in the research field of the Faculty of Agricultural Sciences, University of Guilan, Rasht, Iran in 2016. Experimental treatments consisted of six nitrogen fertilizer levels (0, 60, 120, 180, 240, and 300 kg N. ha-1; Urea source). Evaluation of the relationship between nitrogen nutrition index and chlorophyll-meter readings at three stages of plant growth (maximum tillering, booting, and heading) to predict grain yield in response to nitrogen fertilizer showed that the equation of the critical nitrogen concentration in Guilaneh was Nc = 3.99W -0.36. The correlation between chlorophyll-meter readings and nitrogen nutrition index was positive and significant at each plant growth stage. The results showed that the mature lower leaves were more sensitive than the younger higher leaves in response to nitrogen fertilizer and were more suitable for detecting plant nitrogen status, especially during the booting and heading stages. The highest correlation was found between the nitrogen nutrition index and chlorophyll-meter (r=0.95*) and relative chlorophyll-meter (the ratio of chlorophyll-meter readings in each treatment to nitrogen saturated treatment) (r=0.96**) in the third leaf and booting stage. The overall results of this experiment showed that the nitrogen nutrition index and chlorophyll meter may consider reliable indicators for evaluating the nitrogen status of rice (cv. Guilaneh) during the growing season.

    Keywords: Rice (Guilaneh Cultivar), Heading, Yield, Critical Nitrogen Concentration, Leaf Chlorophyll
  • مریم بهرامی، رضوان طالب نژاد*، علیرضا سپاسخواه *

    امروزه استفاده موثر از منابع محدود آب وخاک برای کاشت گیاه جدید مقاوم به تنش های محیطی، مانند کینوا، درکشاورزی مورد توجه قرارگرفته است. به منظور بررسی برهمکنش سطوح مختلف آب آبیاری و کود نیتروژن بر عملکرد و اجزا عملکرد کینوا رقم Titicaca، در اسفند1396 آزمایشی مزرعه ای به مدت چهار ماه در منطقه باجگاه استان فارس انجام شد. آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار با 12 تیمار اجرا شد. فاکتورهای آزمایش، کود نیتروژن درچهار سطح کودی صفر، 125، 250 و 375 کیلوگرم نیتروژن درهکتار وآب آبیاری در سه سطح آبیاری کامل، 75 درصد آبیاری کامل و50 درصد آبیاری کامل بود. پس از آماده سازی بستر کشت و عملیات خاکورزی، بذر کینوا با تراکم 20 گیاه در مترمربع کشت شد. تیمارهای آبیاری پس از استقرار کامل گیاه و به روش آبیاری کرتی اعمال شد. کود نیتروژن، به صورت سرک، در دو مرحله سبزینگی و پرکردن دانه به مزرعه داده شد. کاهش آب آبیاری به میزان 25 درصد، تفاوت معنی داری در عملکرد دانه در سطوح کودی صفر، 125 و250 کیلوگرم نیتروژن درهکتارایجاد نکرد. افزایش سطوح کودی از 250 به kg N ha-1 375 در شرایط کم آبیاری در سطوح 75 و 50 درصد آبیاری کامل (600 و 485mm) باعث تفاوت معنی دار در عملکرد دانه و ماده خشک کل گیاه کینوا نگردید. به طورکلی تیمار آبیاری قابل توصیه و حد بهینه کود نیتروژن کاربردی در منطقه مورد مطالعه، برای گیاه کینوا با در نظر داشتن عملکرد دانه، ماده خشک کل، شاخص برداشت، وزن هزاردانه و بهره وری آب، کم آبیاری 75 درصد آبیاری کامل و کود نیتروژن kg N ha-1 250 می باشد. همچنین با مدیریت آب و کود ذکر شده، حد آستانه شاخص کلروفیل برگ معادل 55 تعیین شد.

    کلید واژگان: هالوفیت, کلروفیل برگ, کم آبیاری, بهره وری آب
    Maryam Bahrami, Rezvan Tallebnejad *, Ali Reza Sepaskhah

    Todays in agriculture, the effective use of limited soil and water resources and cultivation of new crops, resistant to environmental challenges, such as quinoa have been considered. In order to investigate the interaction effect of different levels of irrigation water and nitrogen fertilizer on yield and yield components of quinoa (cv. Titicaca), a field experiment was conducted on March 2017 during four months at Shiraz University in the Bajgah area of Fars province. A factorial experiment was conducted in a randomized complete block design with twelve treatments and three replications. Experimental Factors include: Nitrogen (N) fertilizer treatments in four levels of zero, 125, 250, 375 kg N ha-1 and the irrigation water strategies in three levels of full irrigation (FI), 75% and 50% full irrigation (0.75FI and 0.5FI. After tillage operations, quinoa seeds planted with a density of 20 plants per square meter. After plant establishment, irrigation treatments applied with basin irrigation method. Nitrogen fertilizer was given to the field in two steps of vegetation and grain filling.). Reduction Irrigation level up to 25% had no significant effect on seed yield in zero, 125 to 250 kg N ha-1 nitrogen fertilizer application levels. Increasing nitrogen fertilizer application levels from 250 to 375 kg N ha-1 under deficit irrigation (0.75FI and 0.5FI) did not make a significant difference in grain yield and the total dry matter of quinoa. Generally, the recommended irrigation regime and optimum nitrogen fertilizer application rate in the study area (Bajgah) for quinoa, based on the yield, total dry matter, harvest index, 1000-seed weight, water productivity were 0.75FI and 250 kg N ha-1 nitrogen fertilizer. Moreover, the chlorophyll index (SPAD) threshold value was 55 for the optimum nitrogen fertilizer application rate.

    Keywords: Halophyte, Leaf chlorophyll, Deficit irrigation, Water Productivity
  • فاطمه میری، جواد زمانی بابگهری*، محسن زارع بنادکودکی
    استفاده از بیوچار در خاک با اهداف مدیریت بازیافت پسماندهای آلی و نیز بهبود وضعیت خاک، در سال های اخیر، مورد توجه جدی محققین قرار گرفته است، اما لازم است قبل از استفاده از بیوچار در خاک، تاثیرات آن بر ویژگی های خاک و نیز گیاه مدنظر قرار گیرد. به همین منظور، مطالعه ای با هدف بررسی تاثیر 5 سطح کاربرد بیوچار تولید شده از ضایعات برداشت پسته (صفر، 1، 2، 3 و 5 درصد وزنی) بر رشد گیاه ذرت در دو خاک با بافت لوم سیلتی و شنی، در سال 1397 به صورت گلخانه ای در قالب طرح کاملا تصادفی انجام شد. نتایج نشان داد که تاثیر کاربرد بیوچار، بسته به نوع خاک متفاوت است. کاربرد بیوچار بر ویژگی های رشدی گیاه ذرت در خاک شنی تاثیر منفی و معنی داری داشت و وزن خشک ریشه و اندام هوایی این گیاه در اثر کاربرد سطوح 2 و 3 درصد بیوچار بیش از 90 درصد کاهش یافت و در سطح 5 درصد، رشد گیاه تقریبا متوقف شد؛ به تبع آن، بهروه وری آب نیز در این خاک با کاربرد بیوچار به شدت کاهش یافت. به دلیل کم بودن ظرفیت نگهداشت آب در خاک های شنی، شوری این خاک تحت تاثیر کاربرد بیوچار افزایش زیادی داشت که این موضوع موجب کاهش عملکرد گیاه شده بود. در مقابل، شوری خاک لوم سیلتی چندان تحت تاثیر کاربرد بیوچار قرار نگرفت و تنها کاربرد 5 درصد از بیوچار، افزایش معنی دار شوری را در پی داشت، بنابراین در خاک لوم سیلتی تاثیر کاربرد بیوچار هرچند بر وزن ریشه، طول گیاه و شاخص کلروفیل برگ (SPAD) در مقایسه با شاهد معنی دار نبود، اما وزن خشک اندام هوایی و بهروه وری آب در این خاک با کاربرد بیوچار تا سطح 2 درصد روندی افزایشی داشت. بنابراین می توان گفت، کاربرد بیوچار مورد مطالعه در خاک، به ویژه در خاک های درشت بافت باید با حساسیت بیشتری انجام شود و حد مفید کاربرد هر بیوچار در یک خاک باید با مطالعه اولیه آن تعیین شود.
    کلید واژگان: اصلاح خاک, پسماندهای آلی, کلروفیل برگ, مدیریت ضایعات کشاورزی
    Fatemeh Miri, Javad Zamani *, Mohsen Zarebanadkouki
    The application of biochar in the soil in order to improve soil quality and also waste management, has received considerable interest in recent years. Success of such management requires expert knowledge about the impact of a given biochar on soil and plant properties, before its field application. For this purpose, the effect of five different levels of biochar (0, 1, 2, 3 and 5% w/w), produced from residual of pistachio, on growth and water productivity of maize plants in a sandy and a silt loam soil was investigated. The study was performed in 2018 as a greenhouse experiment with a completely randomized design. The results showed that the effect of biochar on plant growth is strongly soil dependent. The biochar application had a negative effect on the growth of maize in the sandy soil. Root and shoot dry biomass as well water productivity were reduced more than 90% by application of 2 and 3% of biochar as compared to the control (0%), and the plant growth was hindered by further increase of biochar (at 5%). Consequently, water productivity was also reduced significantly. This negative effect of biochar application in sandy soil was attributed to an induced salinity as a result of biochar application and the low water holding capacity of the soil. In contrast, the effect of biochar on salinity of silty loam soil was not remarkable and only at application rate of 5%, it was increased significantly as compared to the control. Although the application of biochar in silty loam soil did not show a significant effect on root biomass, plant height, and chlorophyl index but shoot biomass and water productivity were increased till the application rate of 2% compared to the control. In conclusion, the results showed that i) one should be cautious with application of biochar (originated from pistachio residual) in coarse-textured soils, ii) and also the efficient application rate of each biochar should be determined in each soil before its application.
    Keywords: Agricultural waste management, Leaf chlorophyll, Organic Wastes, soil amendment
  • حمید نوشاد، عبدالمجید رونقی، نجف علی کریمیان

    مصرف کودهای شیمیایی ازته در کشت ذرت (.Zea mays L) بر پایه اندازه گیری ازت قابل جذب خاک، می تواند باعث کاهش میزان مصرف کودهای ازته و آلودگی محیط زیست، به ویژه آب های زیرزمینی و آشامیدنی شود. هدف های این پژوهش عبارت بود از: 1) تعیین غلظت بحرانی ازت نیتراتی خاک در مرحله 4-6 برگی، 2) بررسی چگونگی توزیع ازت نیتراتی در خاک، 3) تعیین میزان ازت مورد نیاز ذرت دانه ای، 4) تعیین میزان ازت نیتراتی باقی مانده در خاک پس از برداشت محصول و 5) استفاده از کلروفیل متر دستی در ارزیابی وضعیت ازت گیاه. آزمایش در شرایط مزرعه و به صورت کرت های خرد شده در چارچوب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار، در دو ایستگاه پژوهشی باجگاه و کوشکک (استان فارس)، در سال 1376 اجرا گردید. کرت های اصلی شامل شاهد و سه سطح 60، 120 و 180 کیلوگرم ازت در هکتار از منبع کودی اوره بود. در مرحله 4-6 برگی، هر کرت اصلی به دو کرت فرعی تقسیم شد، و در یکی از دو کرت فرعی کود ازته به میزان 60 کیلوگرم در هکتار به عنوان سرک به خاک اضافه، و از کرت فرعی دیگر به عنوان شاهد استفاده گردید.نتایج نشان داد که در مرحله 4-6 برگی، غلظت بحرانی ازت نیتراتی در عمق صفر تا 30 سانتی متری برای عملکرد نسبی حدود 90 درصد، در خاک باجگاه 12-14 و در خاک کوشکک 8-10 میلی گرم در کیلوگرم خاک بود. بیشترین ضریب تعیین میان عملکرد دانه ذرت با ازت نیتراتی در عمق صفر تا 30 سانتی متری، در خاک باجگاه در نمونه خاک کف، و در خاک کوشکک مربوط به نمونه مرکب خاک کف و شانه بود. در دو منطقه بیشترین محصول دانه ذرت حدود 14 تن در هکتار با 5/15 درصد رطوبت بود، که با کاربرد 120 کیلوگرم ازت به صورت پیش کشت و 60 کیلوگرم ازت سرک به دست آمد، که حدود نصف مصرف کشاورزان منطقه می باشد. بیشترین غلظت ازت نیتراتی باقی مانده در خاک پس از برداشت محصول، در خاک باجگاه و کوشکک به ترتیب 24 و 18، و کمترین آن 6/2 و 3 میلی گرم در کیلوگرم خاک بود. بیشترین محصول دانه ذرت هنگامی به دست آمد که عدد خوانده شده توسط کلروفیل متر در قسمت میان برگ و در مرحله خمیری شدن دانه، در دو منطقه مورد مطالعه برابر با 49 بود. به طور کلی، به نظر می رسد میزان ازت مصرفی به وسیله کشاورزان منطقه بیش از حد مورد نیاز ذرت است.

    کلید واژگان: ازت نیتراتی, کلروفیل برگ, کلروفیل متر دستی, اوره, ذرت
    H. Noushad *, A. Ronaghi, N. Karimian

    Nitrogen fertilizer application for corn (Zea mays L.) based on available N of soil can decrease the need to N fertilizer and, consequently, reduce the risk of environmental pollution, especially that of groundwater and drinking water. The objectives of this study were i) determining soil N03-N critical level at 4 to 6 leaf stage, ii) to study soil nitrate distribution, iii) determining N rate required for maximum corn grain yield, iv) measuring soil residual nitrate nitrogen after harvesting, and v) using hand chlorophyll meter to evaluate N status of corn. The experiment was conducted under field conditions in Bajgah and Kooshkak research stations (Fars Province) in 1996 using a split plot randomized complete block design with four replications. Main plots were control, 60, 120, and 180 kg N ha-1 as urea. At 4 to 6 leaf stage each main plot was divided into two sub-plots and N was applied at 60 kg N ha-1 rate to one sub-plot and the other sub-plot was left as control. Results showed that critical soil N03-N level at 4 to 6 leaf stage in 0-30 cm depth for 90 percent relative yield in Bajgah was 12-14 and for Kooshkak was 8-10 mg kg-1 soil. The highest coefficient of determination between corn grain yield and soil N03-N in 0-30 cm depth for Bajgah was in furrow sample and for Kooshkak was in furrow and shoulder composite sample. In both sites, maximum corn grain yield, with 15.5% moisture content, was about 14 mg ha-1 that was obtained through the application of 120 kg N ha-1 as preplant plus 60 kg N ha-1 as sidedress which is about 1/2 of the application rate used by local farmers. The highest residual soil N03-N after harvesting was 24 and 18 and the lowest was 2.6 and 3 mg kg-1 soil for Bajgah and Kooshkak soils, respectively. When maximum corn grain yield was obtained, chlorophyll meter reading at the middle of leaf blade at dough stage, was 49 for both sites. It seems that N fertilizer application rate by local farmers is excessive.

    Keywords: Nitrate N, Leaf chlorophyll, Hand chlorophyll meter, Urea, Corn
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال