به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "salicylic acid" در نشریات گروه "باغبانی"

تکرار جستجوی کلیدواژه «salicylic acid» در نشریات گروه «کشاورزی»
  • محسن زارع پور، محمدمهدی رحیمی، مسلم عبدی پور*، عبدالصمد کلیدری

    به منظور بررسی اثر باکتری های محرک رشد و اسید سالیسیلیک در شرایط تنش خشکی بر گیاه بومادران، آزمایشی به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در طی دو سال (1398 و 1399) در یک مزرعه آزمایشی در شهرستان باشت از توابع استان کهگیلویه و بویراحمد اجرا شد. تنش خشکی به عنوان عامل اصلی در دو سطح تنش خشکی و عدم تنش خشکی و فاکتورهای فرعی شامل محلول پاشی با اسید سالیسیلیک در دو سطح شاهد (محلول پاشی با آب مقطر) و محلول پاشی با اسید سالیسیلیک (400 میلی گرم در لیتر) و استفاده از باکتری های محرک رشد در چهار سطح شاهد (عدم تلقیح با باکتری)، تلقیح با باکتری سودوموناس، تلقیح با باکتری ازتوباکتر و تلقیح با هر دو باکتری به ترتیب به پلات های اصلی و فرعی اختصاص داده شدند. نتایج حاصل از تجزیه واریانس مرکب دو ساله نشان داد اثر سال، تنش خشکی، باکتری، اسید سالیسیلیک و برهمکنش اثر تنش خشکی × اسید سالیسیلیک × باکتری بر صفات ارتفاع بوته، عملکرد ساقه، وزن هزار دانه، عملکرد گل، عملکرد بیولوژیک و محتوای اسانس معنی دار بود. میانگین عملکرد گل در سال اول 45/731 کیلوگرم در هکتار بود که نسبت به سال دوم اختلاف معنی داری داشت. بیشترین ارتفاع بوته (94/65 سانتی متر) در تیمار کاربرد ازتوباکتر و اسید سالیسیلیک در شرایط آبیاری به‎دست آمد. این در حالی است که در هر دو شرایط عدم تنش و تنش خشکی بیشترین وزن هزار دانه (29/0 و 23/0 گرم)، عملکرد گل (1389 و 492 کیلوگرم در هکتار)، عملکرد بیولوژیک (8634 و 4106 کیلوگرم در هکتار)، شاخص برداشت (09/16 و 99/11 درصد)، محتوای اسانس (41/1 و 80/0 درصد) و عملکرد اسانس (77/1 و 54/19 کیلوگرم در هکتار) در تیمار کاربرد همزمان دو باکتری و اسید سالیسیلیک به دست آمد که با سایر تیمارها تفاوت معنی داری نشان داد. نتایج این آزمایش نشان داد اگرچه تنش خشکی موجب کاهش معنی دار تمام صفات بویژه عملکرد گل، محتوای و عملکرد اسانس شد، کاربرد باکتری های محرک رشد و یا اسید سالیسیلیک بویژه در تیمار کاربرد همزمان دو باکتری و اسید سالیسیلیک باعث کاهش قابل توجه خسارت تنش خشکی بر عملکرد گل، محتوای و عملکرد اسانس در مقایسه با شاهد شد.

    کلید واژگان: اسید سالیسیلیک, باکتری های محرک رشد, محتوای اسانس, عملکرد گل, شاخص برداشت
    Mohsen Zarepour, Mohammadmehdi Rahimi, Moslem Abdipour*, Abdoulsamad Kelidari

    To observe the effect of plant growth-promoting rhizobacteria (PGPR) and salicylic acid under drought stress conditions on yarrow, an experiment was arranged as split-plot factorial based on a randomized complete block design with three replications in a research farm in Basht, Kohgiluyeh and Boyer-ahmad provice, during two years (2018 and 2019). Drought stress as the main factor in two levels (drought and non-drought stress), and secondary factors include foliar spraying with salicylic acid in two levels: control (no foliar spraying) and foliar spraying with salicylic acid (400 mg/L), and PGPR at four levels: control (no inoculation with bacteria), inoculation with Pseudomonas, inoculation with Azotobacterial and inoculation with both bacteria were assigned to the main and sub-plots, respectively. The results of a two-year combined variance analysis showed that effects of year, drought stress, bacteria, salicylic acid and drought stress × salicylic acid × bacteria on plant height, thousand seed weight, flower yield, biological yield, essential oil content, and essential oil yield were significant. The average flower yield in the first year was 731.45 kg/ha, which had a significant difference compared to the second year. The highest plant height (65.94 cm) was obtained from azotobacterial and salicylic acid treatment under non-drought stress conditions. Meanwhile, in both conditions (non-drought stress and drought stress), the maximum thousand seed weight (0.29 and 0.23 g), flower yield (1389 and 492 kg/ha), biological yield (8634 and 4106 kg/ha), harvest index (16.09 and 11.99 %), essential oil content (1.41 and 0.80 %) and essential oil yield (1.77 and 19.54 kg/ha) were obtained for bacteria and salicylic acid treatment. Although drought stress caused a significant decrease in all traits, especially flower yield, essential oil content and yield, the use of growth-promoting bacteria or salicylic acid, especially in the treatment of simultaneous application of two bacteria and salicylic acid, significantly reduced the damage of drought stress on flower yield, essential oil content and yield compared to the control.

    Keywords: Salicylic Acid, Plant Growth-Promoting Rhizobacteria, Essential Oil Content, Flower Yield, Harvest Index
  • بهلول عباس زاده*، سحر فنائی، داود بخشی

    سابقه و هدف:

    گیاهان در طول دوره رشد خود در طبیعت و در شرایط مزرعه در معرض تنش های محیطی مختلفی قرار می گیرند. گیاه دارویی خارمریم به دلیل ویژگی های دارویی و درمانی آن، از زمان باستان به منظور درمان بیماری های کبدی و کیسه صفراوی استفاده می شده است. این پژوهش با هدف بررسی پاسخ گیاه دارویی خارمریم به تنظیم کننده های رشدی در شرایط مختلف رطوبتی خاک انجام شد.

    مواد و روش ها

    این ژوهش در سال زراعی 1401-1400 در مزرعه تحقیقاتی موسسه تحقیقات جنگل ها و مراتع کشور واقع در کرج انجام شد. این مزرعه تحقیقاتی، واقع در پنج کیلومتری جنوب شرقی شهرستان کرج در عرض جغرافیایی 35 درجه و 48 دقیقه ی شمالی و 51 دقیقه ی شرقی و ارتفاع 1320 متری از سطح دریا قرار دارد. این پژوهش به صورت کرت های خردشده بر پایه ی طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل سطوح مختلف ظرفیت زراعی خاک (90%، 75%، 50%، 25% ظرفیت زراعی) و محلول پاشی با تنظیم کننده رشد گیاهی مانند اسید سالیسیلیک (mg.l-1</sup> 150- 75)، اسپرمین (mg.l-1</sup> 140- 70)، براسینواستروئید (C28) (µM 2/1-1) و آب  (شاهد) بود. برای اعمال تیمارهای رطوبتی، میزان رطوبت خاک در حد فاصله ی بین ظرفیت زراعی و 25% با استفاده از روش وزنی به صورت روزانه و همزمان با TDR  (Time Domain Reflectometry) تعیین شد. آبیاری با توجه به تیمارهای مورد نظر در کل دوره ی رشد براساس نمودار ترسیم شده و با کمک TDR انجام گردید. محلول پاشی پنج ماه پس از کشت بذر در اردیبهشت ماه به فاصله زمانی هفت روز یکب ار در سه مرحله انجام شد. در پایان پژوهش صفات میانگین تعداد برگ، سطح برگ، قطر تاج پوششی گیاه، تعداد ساقه فرعی، طول ریشه، قطر طوقه، تعداد روز تا ظهور برگ، ظرفیت آنتی اکسیدانی میوه، شاخص رنگ میوه، درصد خاکستر دانه، محتوای قند برگ، وزن هزاردانه، عملکرد میوه و میزان روغن در گیاه اندازه گیری شد.

    نتایج:

    نتایج پژوهش نشان داد که کاهش رطوبت خاک، صفات رشدی و عملکردی را در مقایسه با تیمار شاهد کاهش داد. با این حال محلول پاشی گیاه با تنظیم کننده رشد در بهبود شاخص های رشدی موثر بود. به طوری که تعداد برگ در تیمار 25% ظرفیت زراعی خاک در مقایسه با تیمار شاهد (90% طرفیت زراعی) تقریبا به نصف کاهش یافت. محلول پاشی گیاه با براسینواستروئید ها در سطح مختلف رطوبتی خاک از کاهش معنی دار تعداد برگ در گیاه ممانعت به عمل آورد. بیشترین سطح برگ در تیمار mg.l-1</sup> 140 اسپرمین+ FC 75% مشاهده شد. محلول پاشی گیاه با اسپرمین و براسینواستروئید در بهبود صفات رویشی در شرایط تنش موثر بود. محلول پاشی گیاه با اسپرمین در شرایط 50% ظرفیت زراعی منجر به ثبت بیشترین میزان روغن در میوه شد. در شرایط 75% ظرفیت زراعی، محلول پاشی گیاه با براسینواستروئید (1 میکرومولار) عملکرد میوه در گیاه را 71.6% در مقایسه با تیمار شاهد در همان سطح تنش و 5.6% در مقایسه با تیمار شاهد در شرایط 90% ظرفیت زراعی افزایش داد. بررسی همبستگی شاخص های رنگ با ظرفیت آنتی اکسیدان در گیاه نشان داد که درصد ظرفیت آنتی اکسیدان در گیاه با شاخص روشنایی (L) دارای همبستگی مثبت و معنی دار می باشد که بیانگر این است که میوه های با رنگ تیره تر دارای ظرفیت آنتی اکسیدانی بالاتری هستند. این در حالی است که دو شاخص قرمزی (a) و زردی (b) با ظرفیت آنتی اکسیدان میوه دارای همبستگی منفی و معنی دار بود.

    نتیجه گیری:

    نتایج پژوهش نشان داد که کاهش میزان رطوبت خاک شاخص های رشدی و عملکردی گیاه را کاهش می دهد، با این حال محلول پاشی گیاه با استفاده از تنظیم کننده های رشد گیاهی منجر به بهبود شرایط رشدی گیاه در شریط کم آبی می گردد. به طورکلی، با توجه به نتایج پژوهش می توان بیان کرد که محلول پاشی گیاه با استفاده اسپرمین در غلظت 140 میلی گرم در لیتر با بهبود صفات رشدی و عملکردی در افزایش مقاومت گیاه به شرایط تنش رطوبتی در خاک کمک می کند.

    کلید واژگان: اسپرمین, اسید سالیسیلیک, براسینواستروئید, محلول پاشی
    Bohloul Abaszadeh *, Sahar Fanaee, Davood Bakhshi
    Background and objectives

    Plants are exposed to various environmental stresses during their growth period in nature and under field conditions. Due to its medicinal and therapeutic properties, Silybum marianum L. Gaertn. has been used since ancient times for the treatment of liver and gallbladder diseases. This study aimed to investigate the response of Silybum marianum to plant growth regulators under different soil moisture conditions.

    Methodology

    The present study was conducted in the agricultural year 1401-1400 at the Forests and Rangelands Research Institute research farm located in Karaj, Iran. The research farm is 5 kilometers southeast of Karaj city at a geographical latitude of 35 degrees and 48 minutes north and a longitude of 51 minutes east, with an elevation of 1320 meters above sea level. The study was carried out in a randomized complete block design with three replications. The experimental treatments included different levels of field capacity (90%, 75%, 50%, 25% FC) and foliar application with plant growth regulators such as salicylic acid (75-150 mg.l-1), spermine (70-140 mg.l-1), brassinosteroid (C28) (1-1.2 µM), and water (control). Soil moisture levels were determined daily using the weighing method and TDR (Time Domain Reflectometry) in the range between field capacity and 25% soil moisture content. Irrigation was conducted according to the desired treatments throughout the growth period based on the plotted graph and with the help of TDR. Foliar spraying was performed seven days apart in three stages, five months after seed sowing in April. At the end of the study, traits including average leaf number, leaf area, canopy diameter, number of lateral branches, root length, root collar diameter, days to leaf emergence, fruit antioxidant capacity, fruit color index, seed ash percentage, leaf sugar content, thousand seed weight, fruit yield, and oil content were measured.

    Results

     The study showed that the reduction of field capacity (FC) reduced growth and yield traits in the plant compared to the control treatment. However, the foliar application of plant growth regulators improved growth traits effectively. For instance, the leaf number in the 25% field capacity treatment was almost halved compared to the control treatment (90% field capacity). Foliar spraying with brassinosteroids prevented a significant decrease in leaf number in the plant under different field capacity levels. The highest leaf area was observed in the treatment with 140 mg.l-1spermine + 75% field capacity. Foliar spraying with spermine and brassinosteroids had a significant effect on improving growth traits under stress conditions. Foliar spraying with spermine or brassinosteroids resulted in the highest oil content in the fruit under 50% field capacity conditions. Under 75% field capacity, foliar spraying with brassinosteroids (1 µM) increased fruit yield in the plant by 71% compared to the control treatment at the same stress level and by 5.5% compared to the control treatment under 90% field capacity conditions. The correlation analysis between color indices and fruit antioxidant capacity showed a positive and significant correlation between the percentage of fruit antioxidant capacity and brightness index (L), indicating that fruits with darker colors had higher antioxidant capacity. However, the redness index (a) and yellowness index (b) had a negative and significant correlation with fruit antioxidant capacity.

    Conclusion

    The research findings have shown that reducing field capacity reduces plants' vegetative and reproductive growth parameters. However, foliar spraying plants with plant growth regulators improves plant growth conditions under water-limited conditions. In general, based on the research results, foliar spraying of plants with spermine at a concentration of 140 mg.l-1 helps improve the growth and performance characteristics, increasing the plant's resistance to moisture stress conditions in the soil.

    Keywords: Spermine, Salicylic Acid, Brassinosteroids, Foliar Spraying
  • فرهاد باقری فرد شربیانی*، اسماعیل چمنی، موسی ترابی گیگلو، علیرضا قنبری، یونس پوربیرامی هیر
    سابقه و هدف
    اثرهای مفید گیاه بابونه به اسانس آن نسبت داده شده است، بنابراین هر عاملی که به کمیت اسانس آن اثر بگذارد مورد توجه محققان قرار خواهد گرفت. به منظور بررسی تاثیر تنظیم کننده های رشد گیاهی اسید سالیسیلیک و متیل جاسمونات بر تولید متابولیت های ثانویه در گیاه بابونه تحت شرایط درون شیشه ای بومی منطقه شهر شربیان، این آزمایش انجام شد.
    مواد و روش ها
    برای انجام این پژوهش، بذرهای گیاهان بابونه از استان آذربایجان شرقی شهر شربیان (N ʺ52 ʹ58 37 و E ʺ06 ʹ11 47) جمع آوری شد. بذرها پس از انتقال به مدت 15 دقیقه در ماده شوینده و سطح آنها به مدت 45 ثانیه در الکل 70% و بعد به مدت 30 دقیقه به وسیله هیپوکلریت سدیم ضدعفونی شد. پس از ضدعفونی سطحی، با آب مقطر دو بار تقطیر شستشو داده شدند. محیط کشت پایه در این پژوهش، محیط کشتMS  بود. تمامی کشت های انجام شده در اتاقک رشد در دمای 2±24 درجه سانتی گراد و 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی قرار گرفتند و آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی، با 3 تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل اسید سالیسیلیک (SA) و متیل جاسمونات (MeJA) در 5 سطح (0، 50، 100، 200، 400 میکرومولار) بود. برای تعیین میزان رنگریزه های فتوسنتزی، از روش Minguez-Mosquera and Perez-Galvez استفاده شد. میزان ترکیب های فنلی موجود در عصاره گیاه با استفاده از معرف فولین سیوکالتیو (Folin-Ciocalteau) اندازه گیری شد. داده های مربوط به این پژوهش با استفاده از نرم افزار آماری SAS V.9.g.1 تجزیه شده و مقایسه میانگین تیمارها نیز با آزمون دانکن در سطح احتمال 1% و 5% انجام گردید. نمودارها نیز با استفاده از نرم افزار Excel Microsoft رسم شد.
    نتایج
    نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر متقابل تیمارهای اعمال شده بر صفات وزن ساقه، وزن ریشه، طول ساقه و طول ریشه در سطح احتمال 1% و بر تعداد ساقه در سطح احتمال 5% تفاوت معنی داری است. مقایسه میانگین ها نشان داد بیشترین مقدار وزن ساقه در اثر متقابل (µM 50) SA و (µM 200) MeJA و کمترین مقدار وزن ساقه در اثر متقابل تیمار (µM 400) SA و (µM 400) MeJA بدست آمد. مقایسه میانگین ها نشانگر تفاوت معنی داری این صفت بوده و بیشترین مقدار وزن ریشه در اثر متقابل تیمار (µM 100) SA و (µM 100) MeJA و کمترین مقدار وزن ریشه در برهم کنش تیمار (µM 400) SA و (µM 400) MeJA بدست آمد. مقایسه میانگین ها نشان داد بیشترین تعداد ساقه در اثر متقابل تیمار (µM 100) SA و (µM 50) MeJA و کمترین تعداد ساقه در برهم کنش تیمار (µM 400) SA و (µM 200) MeJA بدست آمد. مقایسه میانگین ها نشان از معنی داری صفات طول ساقه و ریشه داشت و بیشترین مقدار این دو صفت در اثر متقابل تیمارهای (µM 50)SA و (µM 100) MeJA و کمترین مقدار طول ساقه در ترکیب تیمارهای (µM 400) SA و (µM 400) MeJA و طول ریشه در ترکیب تیمارهای (µM 400)SA و (µM 200) MeJA مشاهده شد. در صفات بیوشیمیایی تجزیه واریانس داده ها نشان داد که اثر سطوح SA بر میزان کلرفیل a، b، کاروتنویید، کلروفیل کل، فنول و فلاونویید در هر سه طول موج در سطح احتمال 1% معنی دار بود.
    نتیجه گیری
    در این آزمایش نشان داده شد که افزایش تولید متابولیت ها نه تنها تحت تاثیر فعالیت آنزیم، بلکه به غلظت محرک ها بستگی دارد. افزایش محرک بیش از حد معمول نه تنها افزایش متابولییت را دربر ندارد، بلکه از طریق کاهش فعالیت آنزیم (احتمالا از طریق کاهش بیان ژن مربوط) تولید متابولیت ها را کم یا متوقف می کند.
    کلید واژگان: اسید سالیسیلیک, بابونه, فلاونوئید, فنول, متابولیت ثانویه, متیل جاسمونات
    Farhad Bagheri Fard Sharabiani *, Esmaeil Chamani, Mousa Torabi Giglou, Alireza Ghanbari, Younes Pourbeyrami Hir
    Background and objectives
    The beneficial effects of the chamomile plant have been attributed to its essential oil, so any factor that affects the quantity of its essential oil will be of interest to researchers. To investigate the effect of plant growth regulators salicylic acid and methyl jasmonate on the production of secondary metabolites in chamomile plants, this experiment was conducted under the native in vitro conditions of Sharbian City.
    Methodology
    To conduct this research, chamomile seeds were collected from Sharbian (N ʺ52 58 37 and E ʺ06 ʹ11 ˚), East Azerbaijan province. After transfer, the seeds were sterilized for 15 minutes in a detergent. Their surfaces were disinfected with 70% alcohol for 45 seconds and then with sodium hypochlorite for 30 minutes. After surface disinfection, they were washed twice with distilled water. The basic culture medium in this study was the MS culture medium. All cultures were placed in the growth chamber at a temperature of 24±2°C and 16 hours of light and 8 hours of darkness. A factorial experiment was performed in a complete random design with three replications. Test treatments included salicylic acid (SA) and methyl jasmonate (MeJA) at five levels (0, 50, 100, 200, 400 μM). Minguez-Mosquera and Perez-Galvez methods were applied to determine photosynthetic pigment amounts. The amount of phenolic compounds in the plant extract was measured with a slight modification based on the Slinkard and Singleton method with the Folin-Ciocalteau reagent. The data related to this research were analyzed using SAS V.9.g.1 statistical software. The comparison of treatment averages was done with Duncan's test at 5% and 1%. Graphs were drawn using Microsoft Excel software.
    Results
    The analysis of variance showed that the interaction effect of the applied treatments on the traits of stem weight, root weight, stem length, and root length is significant at the 1% probability level. In addition, it is significant on the number of stems at the 5% probability level. The comparison of the averages showed that the highest amount of stem weight was obtained in the interaction effect of (50 µM) SA and (200 µM) MeJA, and the lowest amount of stem weight was obtained in the interaction effect of (400 µM) SA and (400 µM) MeJA treatment. The comparison of the means shows a significant difference in this trait. The highest amount of root weight was obtained in the interaction effect of (100 µM) SA and (100 µM) MeJA, and the lowest amount of root weight was obtained in the interaction of (400 µM) SA and (400 µM) MeJA treatment. Came. A comparison of the averages showed that the highest number of stems was obtained in the interaction of (100 µM) SA and (50 µM) MeJA, and the lowest number of stems was obtained in the interaction of (400 µM) SA and (200 µM) MeJA. The comparison of the means showed the significance of the stem and root length traits. The highest value of these two traits was due to the interaction of (50 µM) SA and (100 µM) MeJA treatments, and the lowest value of stem length was in the combination of (400 µM) SA and (µM) treatments. 400) MeJA and root length were measured from the combination of SA (400 µM) and MeJA (200 µM) treatments. In the biochemical traits, variance analysis of the data showed that the effect of SA levels on the amount of chlorophyll a, b, carotenoid, total chlorophyll, phenol, and flavonoid in all three wavelengths was significant at the 1% probability level.
    Conclusion
    In this experiment, it was shown that metabolite production depends not only on enzyme activity but also on stimulant concentration. Increasing the stimulus more than usual not only increases metabolism but also reduces or stops the production of metabolites through the reduction of enzyme activity (probably through the reduction of the corresponding gene expression).
    Keywords: salicylic acid, Chamomile, flavonoid, phenol, secondary metabolite, methyl jasmonate
  • جابر پناهنده*، محمد صدیق زارع فر، علیرضا مطلبی آذر، فریبرز زارع نهندی، مینا امانی

    سالیسیلیک اسید یکی از ترکیبات مفید برای گیاهان محسوب می شود که نقش مهمی در مقاومت گیاهان به تنش های محیطی از جمله تنش شوری دارد. بدین منظور جهت بررسی تاثیر سالیسیلیک اسید در تعدیل اثرات تنش شوری در گوجه فرنگی آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی، با 12 تیمار، در 3 تکرار و با مجموع 36 واحد آزمایشی در گلخانه ی هیدروپونیک گروه باغبانی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز در بهار و تابستان سال 1397 صورت گرفت. تیمارها شامل دو سطح سالیسیلیک اسید (صفر و 1 میلی مولار) و سه سطح شوری (صفر ، 35 و 70 میلی مولار NaCl) بر روی دو ژنوتیپ گوجه فرنگی توده محلی بانه و لاین نیمه پاکوتاه (Semi Dwarf) بود. نتایج نشان داد که با افزایش تنش شوری تا سطح 70 میلی مولار، شاخص های رویشی در هر دو ژنوتیپ کاهش یافت. درحالی که برهمکنش تیمار سالیسیلیک اسید در تنش شوری باعث افزایش شاخص های رویشی شد. بیشترین عملکرد مربوط به ژنوتیپ Semi Dwarf بدون تنش شوری (1373 گرم) است. با اعمال تنش شوری و سالیسیلیک اسید میزان اسیدیته قابل تیتراسیون و ویتامین ث در هر دو ژنوتیپ افزایش یافت. برهمکنش سطوح مختلف شوری در سالیسیلیک اسید باعث افزایش میزان پرولین شد، اما اثر متقابل تنش شوری × سالیسیلیک اسید باعث کاهش میزان کلروفیل شد. این نتایج نشان می دهد که تیمار با سالیسیلیک اسید می تواند تحمل گیاه را در برابر تنش شوری از طریق تجمع پرولین و در نتیجه حفظ فشار تورژسانس سلول ها افزایش دهد.

    کلید واژگان: تنش شوری, پرولین, سالیسیلیک اسید, گوجه فرنگی, کلروفیل, ویتامین ث
    J. Panahandeh *, M.S. Zare Far, A. Motallebi-Azar, F. Zare Nahandi, M. Amani
    Introduction

    Various methods of stress directly affected the growth and production yield of numerous plants. For example, environmental stress reduces the tomato manufacturing by the disrupting its natural metabolism, or, salinity stresses affect the it is growth and development from the germination stage to the fruit ripening stage. Salinity in tomatoes by stimulating the biosynthesis of growth regulators such as ethylene and abscisic acid leads to the acceleration of the aging of the leaves. Therefore, development of different methods to induce salinity stress tolerance in plants is necessary. Some approaches were studied to develop the salinity tolerant plants such as genetic breeding, environmental improvements and usage of phytohormones and signal molecules. Salicylic acid or orthohydroxybenzoic acid plays an important role in regulating the physiological and biochemical responses of plants to stress conditions, which improves the plant's resistance to adverse environmental conditions. For instance, salicylic acid is a facile and effective way to increase plant productivity under salt stress conditions. Considering the positive effects of salicylic acid in modulating the effects of salinity, this study was conducted with the aim of investigating the effects of salicylic acid’s usage in modulating the harmful effects of salinity on some vegetative, physiological, quantitative and qualitative characteristics of two tomato cultivars of Baneh local mass and Semi Dwarf line.

    Materials and Methods

    To investigate the effect of salicylic acid in modulating the effects of salinity stress in tomato, a factorial experiment was conducted in the form of a randomized complete block design, with 12 treatments, in 3 replications and with a total of 36 experimental units in the hydroponic greenhouse of the Department of Horticulture, Faculty of Agriculture, and university of Tabriz. The treatments included two levels of salicylic acid (0 and 1 mM) and salinity levels (0, 35 and 70 mM NaCl) on two tomato cultivars of Baneh and Semi Dwarf.

    Results and Discussion

    The results showed that in Baneh and Semi Dwarf cultivars, the increase in salinity levels caused a decrease in vegetative indices, meanwhile the treatment of salicylic acid along with salt stress increased same indices. Also, salt stress caused yield reduction in both Baneh and Semi Dwarf cultivars. By examining the qualitative indicators, it was observed that titratable acidity and vitamin C increased with salt stress and salicylic acid treatment in both cultivars. In terms of physiological indicators, the amount of proline increased at different salinity levels with salicylic acid treatment, but the amount of leaf chlorophyll index decreased with the increase of same condition.

    Conclusion

    The results of testing the effect of salicylic acid and the effects of salinity stress on vegetative, quantitative, qualitative and physiological indicators in Baneh and Semi Dwarf tomatoes showed a remarkable difference in terms of significance. In terms of vegetative traits; Plant height, leaf area index, shoot wet in Baneh and Semi Dwarf cultivars decreased with increasing salinity levels of vegetative indices, but salicylic acid treatment along with salinity stress increased same indices. Indicators such as yield, fresh weight of fruit, and percentage of dry matter of fruit showed different responses to different levels of salinity and salicylic acid treatment. The fresh weight of fruit increased with the application of salicylic acid. Also, salt stress caused an increase in the percentage of dry matter of the fruit. But salt stress caused yield reduction in both Baneh and Semi Dwarf cultivars. In terms of quality indicators; the amount of titratable acidity and vitamin C increased with salt stress and salicylic acid treatment in both cultivars. In terms of physiological indicators, the level of proline increased across various salinity levels with salicylic acid treatment. However, the leaf chlorophyll index decreased with rising salinity levels, even in the presence of salicylic acid treatment. Overall, salinity stress caused a decrease in most analyzed traits in the Baneh and Semi Dwarf cultivars. Nevertheless, it led to improvements in certain quality traits. Additionally, salicylic acid treatment enhanced the mentioned indices in most of the examined traits in both cultivars. Therefore, considering the positive effects of salicylic acid treatment on Baneh and Semi Dwarf cultivars under salinity stress conditions, its use is recommended.

    Keywords: Proline, salicylic acid, Salinity stress, Tomato, vitamin C
  • بهور اصغری*، سودابه مفاخری، محمدمهدی ضرابی
    سابقه و هدف

    چای ترش با نام علمی Hibiscus sabdariffa L. گیاهی است که در بسیاری از مناطق دنیا کاشته می شود. چای ترش به عنوان یک گیاه دارویی در طب سنتی نقاط مختلف دنیا برای کنترل و درمان بیماری ها و مشکلات جسمی استفاده شده است. این اثرهای درمانی به وجود مواد موثره ای مانند کارتنوییدها، اسیدهای چرب و ترکیبات فنولی مانند فنولیک اسیدها و فلاونوییدها مرتبط می باشد. یکی از مرسوم ترین روش ها برای تحریک کردن گیاهان مختلف برای تولید مواد موثره بیشتر، قرار دادن آنها در معرض یکی از انواع تنش ها، مانند خشکی یا شوری، به همراه استفاده از محرک های رشد گیاهیست. در این مطالعه تاثیر سالیسیلیک اسید بر میزان محتوای فیتوشیمیایی و انواع خواص بیولوژیکی گیاه چای ترش در شرایط کم آبی، بررسی شد.

    مواد و روش ها

    این آزمایش به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی، شامل دور آبیاری در سه سطح 3 روز (D1)، 5 روز (D2) و 7 روز (D3) و محلول پاشی با سالیسیلیک اسید در سه سطح (صفر (SA0)، 0.75(SA1) و 1.5 (SA2) میلی مولار، در 3 تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) انجام شد. بذرهای مورد نیاز برای کشت، از شرکت پاکان بذر اصفهان تهیه شد. اعمال تنش خشکی با آبیاری در فواصل زمانی 3، 5 و 7 روز در مرحله 4 برگی گیاهان شروع شد و محلول پاشی گیاهان با سالیسیلیک اسید در مرحله شش برگی و 3 روز قبل از شروع تیمارهای آبیاری انجام گردید. برای تعیین سطح پایداری و پراکسیداسیون لیپیدی غشاء، به ترتیب اندازه گیری مقدار نشت الکترولیت و سطح مالون دی آلدیید انجام شد. همچنین اندازه گیری مقدار پرولین و فعالیت سه آنزیم آنتی اکسیدانی پراکسیداز، کاتالاز و آسکوربیت پراکسیداز نیز در نمونه های مختلف انجام شد. همچنین مقدار تام ترکیبات فنولی، فلاونوییدی و آنتوسیانینی به عنوان اصلی ترین متابولیت های ثانویه گیاه چای ترش نیز اندازه گیری شد. به عنوان خاصیت بیولوژیکی و دارویی نیز خاصیت مهارکنندگی رادیکال های آزاد DPPH و آنزیم آلفا-گلوکوزیداز ارزیابی گردید. برای تجزیه وتحلیل داده های بدست آمده از نرم افزار آماری SAS نسخه 9.4 استفاده شد. مقایسه میانگین های بدست آمده به وسیله روش آزمون چند دامنه ای دانکن و در سطح 5% انجام گردید.

    نتایج

    نتایج نشان داد که هر دو پارامتر میزان نشت الکترولیت و مقدار مالون دی آلدیید با افزایش سطح خشکی اعمالی بر روی گیاه چای ترش، به شکل معنی داری افزایش یافت و اعمال تیمار سالیسیلیک اسید به طور کلی منجر به کاهش سطح هر دو شاخص شد. همچنین بیشترین مقدار پرولین در گیاهان رشد کرده تحت تیمارهای بالاترین سطح خشکی و محلول پاشی سالیسیلیک اسید بود. فعالیت هر سه آنزیم آنتی اکسیدان با شدت گرفتن سطح خشکی اعمال شده و بالا رفتن غلظت محلول های سالیسیلیک اسید افزایش یافت. همچنین بالاترین مقدار محتوای فنولی و آنتوسیانینی چای ترش، در نمونه های اسپری شده با محلول 1.5 میلی مولار سالسیلیک اسید مشاهده شد. براساس روند تغییرات ایجاد شده در مقدار آنتوسیانین گیاه چای ترش می توان دید که افزایش شدت سطح کم آبی اعمالی نیز باعث بیشتر شدن مقدار این ترکیب در گیاه می گردد. بالاترین قدرت ضدرادیکالی DPPH در نمونه های چای ترش رشد کرده تحت بالاترین شدت خشکی و غلیظ ترین سالیسیلیک اسید (61.93%) مشاهده شد. در تمامی رژیم های آبیاری نیز بالاترین قدرت آنتی اکسیدانی در نمونه های تیمار شده با غلیظ ترین محلول سالیسیلیک اسید دیده شد. براساس نتایج بدست آمده بالاترین قدرت مهار آنزیم آلفا-گلوکوزیداز با 69.2% و 67.7% به نمونه های گیاهی رشد کرده در بالاترین سطح خشکی اعمالی که به ترتیب محلول های 1.5 و 0.75 میلی مولار سالیسیلیک اسید بر روی آنها اسپری شده است، مربوط می باشد.

    نتیجه گیری

    نتایج بدست آمده از این تحقیق نشان داد که استفاده از سالیسیلیک اسید به عنوان یک تنظیم کننده رشد می تواند با تاثیر بر محتوای متابولیتی به ویژه متابولیت های ثانویه مانند ترکیبات فنولی و فلاونوییدی و آنتوسیانینی و بالا بردن پارامترهای دفاعی مانند فعال کردن آنزیم های آنتی اکسیدانی و افزایش مقدار ترکیبات اسمولیتی مانند پرولین، به گیاه چای ترش کمک می کند که مقاومت بیشتری در برابر تنش خشکی داشته باشد و اثرهای منفی این نوع تنش را بر روی این گیاه تقلیل دهد.

    کلید واژگان: تنش کم آبی, سالیسیلیک اسید, آنزیم های آنتی اکسیدان, متابولیت های ثانویه
    B. Asghari *, S. Mafakheri, M. M. Zarrabi
    Background and Objectives

    Hibiscus sabdariffa L., commonly known as Roselle, is a plant cultivated in many regions of the world regions. Roselle has been used as a medicinal herb in traditional medicine for controlling and treating different diseases and physical ailments. These therapeutic effects are attributed to active compounds such as carotenoids, fatty acids, and phenolic compounds, including phenolic acids and flavonoids. One common method to stimulate plants for increased production of active compounds is subjecting them to various types of stresses, such as drought or salinity, along with plant growth regulators. This study investigated salicylic acid's effect on the phytochemical content and various biological properties of Roselle plants under water scarcity conditions.

    Methodology

    The experiment was conducted as a factorial experiment in a completely randomized design, including irrigation intervals at three levels: three days (D1), five days (D2), and seven days (D3), and foliar application of salicylic acid at three levels: 0 (SA0), 0.75 mM (SA1), and 1.25 mM (SA2), with three replicates in a research greenhouse at the International Imam Khomeini University. The required seeds for cultivation were obtained from Pakanbazr Company in Isfahan. The imposition of drought stress through irrigation intervals of 3, 5, and 7 days started at the 4-leaf stage of the plants, and the plant spraying with salicylic acid was performed at the 6-leaf stage, three days before the start of irrigation treatments. The measurement of electrolyte leakage and malondialdehyde content was carried out to determine membrane stability and lipid peroxidation level. Additionally, the measurement of proline content and the activity of three antioxidant enzymes, including peroxidase, catalase, and ascorbate peroxidase, was performed in different samples. Furthermore, the total phenolic, flavonoid, and anthocyanin contents, as the main secondary metabolites of Roselle plants, were measured. The biological and medicinal properties, including the free radical scavenging activity (DPPH) and α-glucosidase inhibitory activity, were also evaluated. The obtained data were analyzed using SAS statistical software version 9.4. Mean comparisons were conducted using Duncan's multiple range test at a significance level of 5%.

    Results

    The results showed both electrolyte leakage and malondialdehyde content increased significantly with increasing levels of applied drought stress on Roselle plants. However, overall, applying salicylic acid treatments led to a decrease in both indicators. The measurement of proline content in Roselle samples showed that the highest amount of proline was observed in plants subjected to the highest drought stress and treated with the 1.5 mM salicylic acid solution. The activity of all three antioxidant enzymes increased with the intensity of the applied drought stress and the concentration of salicylic acid solutions. Roselle's highest levels of phenolic and anthocyanin content were observed in samples sprayed with 1.5 mM salicylic acid solution. The change in anthocyanin content of Roselle plants also demonstrated that increasing the severity of water scarcity resulted in higher levels of this compound. The highest DPPH free radical scavenging activity was observed in Roselle samples grown under the highest drought severity and sprayed with the highest concentration of salicylic acid (61.93%). The highest antioxidant activity was also observed in samples treated with the highest concentration of salicylic acid solution in all irrigation regimes. The highest α-glucosidase inhibitory activity (69.2% and 67.7%) was associated with Roselle samples grown under the highest applied drought severity, sprayed with 1.5 mM and 0.75 mM salicylic acid solutions, respectively.

    Conclusion

    It can be concluded that the use of salicylic acid as a growth regulator can contribute to the enhancement of phytochemical content, especially secondary metabolites such as phenolic and flavonoid compounds, anthocyanins, and the elevation of defensive parameters such as the activation of antioxidant enzymes, as well as an increase in osmolyte content like proline in Roselle plants. These effects assist the plants in exhibiting greater resistance to drought stress and mitigating the negative impacts of this type of stress on the plant.

    Keywords: Water shortage stress, salicylic acid, Antioxidant enzymes, Secondary metabolites
  • مریم مومنی، عبدالله قاسمی پیربلوطی، امیر موسوی*، حسنعلی نقدی بادی
    سابقه و هدف
    آویشن زوفایی (Thymbra spicata L.) گیاهی از تیره نعناییان (Lamiaceae) منبعی غنی از ترکیب های معطر و اسانس است. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر الیسیتورهای سالیسیلیک اسید و کیتوزان بر شاخص های رشدی و بیان ژن 1- دیوکسی گزیلولوز 5- فسفات ردوکتاز ایزومراز (DXR) در این گیاه تحت تاثیر سطوح مختلف آبیاری در راستای افزایش بهره وری این گیاه دارویی، به صورت کشت گلدانی و در شرایط گلخانه ای در استان ایلام در سال 97-1396 انجام شد.
    مواد و روش ها
    آزمایش مورد نظر به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 15 تیمار و سه تکرار انجام شد. تیمارهای آبیاری در سه سطح نرمال (A1)، آبیاری 70% ظرفیت مزرعه (A2)، آبیاری 40% ظرفیت مزرعه (A3) و تیمار محلول پاشی در پنج سطح که شامل تیمار شاهد (B1)، تیمارهای کیتوزان در غلظت های 5/0 گرم در لیتر (B2) و 1 گرم در لیتر (B3)، محلول پاشی سالیسیلیک اسید در غلظت های 2.5 میلی مولار (B4) و 5 میلی مولار (B5) اعمال شد. محلول پاشی در مرحله 10 تا 12 برگی انجام شد. برای استفاده از الیسیتورهای کیتوزان و اسید سالیسیلیک، پودر آنها را در اسید استیک 5% حل کرده و بعد در آب مقطر با غلظت های مختلف محلول ها آماده شدند. سه ماه بعد از کاشت (بوته ها در ارتفاع 20-15 سانتی متری) اقدام به اعمال تیمارهای تنش آبی شد. برای اعمال الیسیتورها، همزمان با تیمار تنش آبی، طی سه نوبت به فواصل ده روزه، محلول پاشی انجام گردید. برای بررسی تغییرات بیان ژن DXR به عنوان یکی از ژن های کلیدی در مسیر بیوسنتز کارواکرول، از روش RT-PCR کمی استفاده شد. در همین راستا، RNA تام از نمونه ها استخراج و کمیت و خلوص آنها ارزیابی و تایید شد. سپس cDNA سنتز و از آغازگرهای اختصاصی طراحی شده برای تکثیر توالی هدف استفاده شد. با استفاده از ژن مرجع GAPDH مربوط به آویشن زوفایی، میزان بیان ژن به روش سنجش نسبی بررسی شد. برای آنالیز داده ها از روش اختلاف در تغییرات چرخه آستانه (2-∆∆CT) و نرم افزار Relative Expression Software Tool (REST) استفاده گردید.
    نتایج
    نتایج حاصل از جدول تجزیه واریانس نشان داد سطوح مختلف آبیاری بر همه شاخص های کمی رشد شامل ارتفاع گیاه، طول ریشه، تعداد انشعابات اصلی شاخه، وزن تر و خشک ریشه، وزن تر برگ، وزن تر و خشک ساقه بجز وزن خشک برگ معنی دار بود (0.01>p). اثر متقابل کم آبیاری و محلول پاشی اسید سالیسیلیک و کیتوزان بر وزن تر ریشه، وزن تر برگ و وزن تر ساقه در سطح احتمال 1% معنی دار بود. براساس همین نتایج، شاخص وزن خشک ساقه در تیمار اثر متقابل آبیاری و محلول پاشی در سطح احتمال 5% معنی دار بود. نتایج نشان داد که اثر متقابل تیمار آبیاری و محلول پاشی بر وزن خشک برگ، تعداد انشعابات اصلی بوته و طول ریشه معنی دار نبود. در این پژوهش، بیان ژن DXR بعد از اعمال دو غلظت مختلف کیتوزان (0.5 و 1 گرم بر لیتر) تغییرات چندانی از خود نشان نداد، در حالی که تیمار سالیسیلیک اسید با غلظت 2.5 میلی مولار در سطح احتمال 1% معنی دار بود و سبب افزایش بیان ژن DXR شد. سطح رونوشت این ژن بعد از اعمال تیمار 5 میلی مولار این محلول به اندازه 29.72برابر افزایش پیدا کرد که در سطح 1% معنی دار بود. میزان کم آبیاری، بیان این ژن را کاهش داد.
    نتیجه گیری
    نتایج بدست آمده نشان داد که بهترین نوع آبیاری، آبیاری نرمال بود تا گیاه آویشن زوفایی بتواند در شاخص های رشدی در وضعیت مطلوبی قرار گیرد. محلول پاشی کیتوزان در غلظت های مختلف اثر معنی داری بر وزن خشک، وزن تر و بیان ژن DXR نشان نداد؛ در حالی که اسید سالیسیلیک در افزایش شاخص های رشدی تاثیرگذار بود و بیان ژن DXR نیز همزمان در گونه مذکور در طی محلول پاشی اسید سالیسیلیک افزایش پیدا کرد که می تواند حکایت از تاثیر مثبت این الیسیتور در افزایش عملکرد و سنتز مواد موثره ارزشمند ازجمله کارواکرول باشد.
    کلید واژگان: آویشن زوفایی (Thymbra spicata L.), سالیسیلیک اسید, سطوح مختلف آبیاری, کیتوزان, DXR
    M. Momeni, A. Ghasemi Pirbalouti, A. Mousavi *, H.A. Naghdibadi
    Background and objectives
    Thymbra spicata L. belongs to the Lamiaceae family and is a rich source of aromatic compounds and essential oils. This research was conducted to study the effect of salicylic acid and chitosan elicitors on the growth indicators and DXR gene expression in T. spicata L. under different levels of irrigation towards enhancing the performance of this medicinal plant in experimental pots in a greenhouse in Ilam province during 2017-18.
    Methodology
    A factorial design was used with 15 treatments and three replications in a completely randomized study. Irrigation regimes at three levels of normal (A₁), 70% of field capacity (A₂), 40% of field capacity (A₃), and foliar spraying at five levels, including control (B₁), chitosan at concentrations of 0.5 g.l-1 (B₂) and 1 g.l-1 (B₃), salicylic acid foliar spraying at concentrations of 2.5 mM (B₄) and 5.0 mM (B₅) were used at the 10-12 leaf stage. To prepare chitosan and salicylic acid elicitors, the powders were dissolved in 5% acetic acid and then adjusted to desired concentrations with ddH2O. Irrigation regimes were applied three months after cultivation (15-20 cm seedlings). To apply the elicitors simultaneously with the water stress treatment, foliar spraying was done three times at ten-day intervals. Quantitative RT-PCR was used to investigate the expression changes of the DXR gene, which is one of the key genes in the carvacrol biosynthesis pathway. In this regard, total RNA was extracted, and cDNA was synthesized after assessment of its quantity and quality. With the aid of specific primers, the target sequence was amplified. Furthermore, using the GAPDH reference gene reported in Hyssop thyme, the gene expression level was investigated through the relative quantification method. The method of difference in cycle threshold (2-∆∆CT) and Relative Expression Software Tool (REST) were used to analyze the data.
    Results
    The analysis of the variance table showed the effect of different levels of irrigation on all quantitative growth indices, including plant height, root length, number of main branches, root fresh and dry weight, leaf fresh weight, stem fresh and dry weight, except leaf dry weight, were significant (p<0.01). The interactive effect of low irrigation and foliar spray of salicylic acid and chitosan on root fresh weight, leaf fresh weight, and stem fresh weight was significant at 1%. Accordingly, the interaction effect of irrigation and foliar spraying on the dry weight of the stem was significant at the 5% probability level. The results showed that the interactive effect of irrigation and foliar spray on leaf dry weight, number of main branches, and root length was insignificant. In this study, DXR gene expression did not show many changes after applying two different levels of chitosan (0.5 and 1.0 g.l-1). In contrast, salicylic acid treatment with 2.5 mM was significant at 1% probability and caused an increase in gene expression. The transcript level of this gene increased 29.72 times after applying 5.0 mM of this solution, which was significant at the 1% level. The amount of low irrigation decreased this gene's expression.
    Conclusion
    Based on the obtained data, the normal irrigation method is the most suitable for hyssop thyme plants regarding their growth indicators. Foliar spraying of chitosan at different levels did not significantly affect growth indices and DXR gene expression. At the same time, salicylic acid increased them in this species. As a result, salicylic acid elicitor can increase carvacrol yield and biosynthesis.
    Keywords: Thymbra Spicata L, salicylic acid, Different levels of irrigation, chitosan, DXR
  • محبوبه عدالتیان خرازی، احمد اصغرزاده*
    به منظور بررسی اثرهای تنش خشکی، اسید سالیسیلیک و پلی آمین ها بر عملکرد رشدی گیاه و میزان روغن و اسانس بذر سیاه دانه (Nigella sativa L.)، آزمایشی در سال زراعی 1400-1399 به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 3 تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه آزاد شیروان اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل تنش خشکی در چهار سطح (25، 50، 75 و 100 درصد ظرفیت زراعی (شاهد)) به عنوان عامل اول و محلول پاشی اسید سالیسیلیک، پوترسین و اسپرمیدین هر یک در دو سطح (0.5 و 1 میلی مولار) به عنوان عامل دوم بودند. نتایج نشان داد، بیشترین تعداد کپسول بارور در بوته (12.66)، تعداد دانه در کپسول (96.24) و شاخص برداشت (58.69%) در تیمار 100% ظرفیت زراعی بدست آمد. همچنین، بیشترین عملکرد دانه در گلدان در تیمار 100% ظرفیت زراعی (16.05 گرم) و اسید سالیسیلیک 1 میلی مولار (11.46 گرم) حاصل شد. از طرف دیگر، بیشترین ارتفاع بوته (62.5 سانتی متر)، وزن خشک تک بوته (6.44 گرم)، زیست توده در گلدان (32.2 گرم)، درصد روغن (31.21%) و عملکرد روغن (5.71 گرم در گلدان) در اثر متقابل تیمار 100% ظرفیت زراعی و اسید سالیسیلیک 1 میلی مولار و همچنین، بیشترین درصد اسانس (0.09%) در اثر متقابل تیمار 25% ظرفیت زراعی و اسید سالیسیلیک 1 میلی مولار حاصل شد. به طور کلی، نتایج نشان داد که بهترین تیمار برای سیاه دانه در شرایط گلخانه، آبیاری 100% ظرفیت زراعی و محلول پاشی اسید سالیسیلیک 1 میلی مولار بود. در کل، با افزایش شدت تنش، خصوصیات رشدی گیاه کاهش یافت، ولی با اعمال محلول پاشی اسید سالیسیلیک اثرات منفی تنش خشکی تعدیل یافت.
    کلید واژگان: تنش خشکی, اسید سالیسیلیک, درصد اسانس, عملکرد روغن, شاخص برداشت
    M. Edalateyan Kharazi, A. Asgharzadeh *
    To investigate the effects of drought stress, salicylic acid, and polyamines on plant growth yield and oil and seeds essential oil content in Nigella sativa L., a factorial experiment was conducted in a completely randomized design with three replications in the research greenhouse of Shirvan Azad University in 2020-21 cropping year. The experimental treatments included drought stress at four levels (25, 50, 75, and 100% of field capacity) as the first factor and foliar application of salicylic acid, putrescine, and spermidine each at two levels (0.5 and 1 mM) as the second factor. The results showed that the highest number of fertile capsules per plant (12.66), number of seeds per capsule (96.24), and harvest index (58.69%) were obtained in the 100% of field capacity treatment. Also, the highest seed yield per pot was obtained in the 100% of field capacity treatment (16.05 g) and 1 mM salicylic acid (11.46 g). On the other hand, the highest plant height (62.5 cm), dry weight of single plant (6.44 g), biomass in pot (32.2 g), oil content (31.21%), and oil yield (5.71 g.pot-1) were obtained in the treatment of 100% of field capacity + 1 mM salicylic acid and also, the highest essential oil content (0.09%) was obtained in the treatment of 25% of field capacity + 1 mM salicylic acid. Overall, the results showed that full irrigation (100% of field capacity) + 1 mM salicylic acid foliar application was the best treatment for N. sativa under greenhouse conditions. In general, the plant growth characteristics decreased with increasing stress severity, but the negative effects of drought stress were moderated with increasing the salicylic acid foliar application.
    Keywords: Drought Stress, salicylic acid, essential oil percentage, oil yield, harvest index
  • رسول اعتمادی پور*، راضیه محمودزهی، نیره قربانی

    افزایش عمر گلجای و ایجاد تاخیر در آغاز پیری گل های شاخه بریده از مهم ترین اهداف متخصصان، تولیدکنندگان و فعالان حوزه گیاهان زینتی به شمار می رود. با توجه به تولید بالای اتیلن در گلبرگ های گل میخک و تاثیر منفی آن بر عمر پس از برداشت میخک پژوهش حاضر به منظور بررسی تاثیر محلول نگهدارنده حاوی سالیسیلیک اسید (0، 2 و 4 میلی مولار) و بنزیل آدنین (0، 25 و 50 میلی گرم در لیتر) و اثر متقابل آن ها بر حفظ کیفیت و عمر گلجای گل میخک نگهداری شده در دمای چهار درجه سلسیوس انجام گرفت. نتایج حاصل نشان داد تیمار بنزیل آدنین 25 میلی گرم در لیتر سبب افزایش عمر گلجای گردیده و به طور معناداری بر روی قطر ساقه و گل شاخه بریده میخک موثر بود. جذب محلول گل های تیمار شده با سالیسیلیک اسید سبب افزایش وزن آن ها شده و در مقایسه با گل های شاهدافزایش معناداری نشان داد.اثر ساده سالیسیلیک اسید با تقویت غشای سلولی سبب کاهش درصد نشت یونی گردید. همچنین اثر متقابل دو تیمار سالیسیلیک اسید و بنزیل آدنین سبب بهبود رنگیزه های فتوسنتزی و حفظ کیفیت گل از طریق افزایش محتوای قند کل و کاهش پ هاش محلول گلجای و همچنین کمترین میزان جمعیت باکتری در محلول گلجای شد.

    کلید واژگان: عمرگلجای, شاخه بریده, میخک, سالیسیلیک اسید, بنزیل آدنین
    Rasool Etemadypoor*, Raziyeh Mahmoudzehi, Nayyereh Ghorbani

    Prolonging the vase life and delaying the onset of senescence of cut flowers is one of the most important goals of experts, producers, and activists in ornamental plants. According to the high production of ethylene in carnation petals and its negative effect on the postharvest life of carnation, the present study investigated the effect of preservatives containing salicylic acid (0, 2, and 4 mM) and benzyl adenine (0, 25, and 50 mg L-1) and their interaction on maintaining the quality and vase life of carnation flowers stored at 4 ± 1 °C. The results showed that the benzyl adenine treatment (25 mg L-1) increased the vase life, affected the carnation stem's diameter, and cut flowers significantly. Absorption of solution of salicylic acid 4 mM treated carnation flowers significantly caused an increase in their weight and showed a significant increase compared to control carnation flowers. Salicylic acid treatment decreased the percentage of ion leakage. The interaction of salicylic acid and benzyl adenine treatments also maintained flower quality by increasing the total sugar content, decreasing the pH of the preservative solution, and reducing the bacterial population in the preservative solution. The treatments of the current study increased photosynthetic pigments. The highest chlorophyll a, total chlorophyll, and carotenoids were obtained in benzyl adenine at 25 mg L-1 and 50 mg L-1. Salicylic acid 2 mM caused them to increase in T2 compared to T1. The reaction of chlorophyll b was different so that it reached its maximum in salicylic 2 mM and increased it at T2 with the help of benzyl adenine 25 mg L-1.

    Keywords: Vase Life, Cut Flowers, Carnation, Salicylic Acid, Benzyl Adenine
  • Mehdi Hosseinifarahi *, HabibAlah Moazen, Azam Amiri, MohammadMahdi Jowkar, Javad Mottaghipisheh

    Seed priming is an established approach to the aim of accelerating germination and increasing germination percentage, which can be followed by high-quality seedlings and optimal plant growth. Culture media can influence the growth and nutritional status of seedlings at the nursery stage. In order to study the impact of seed priming and culture medium on germination performance and seedling growth, two separate laboratory and greenhouse experiments were planned in which the seeds and seedlings of sweet pepper and eggplant were subjected to various chemicals (i.e. growth regulators and nutrients) in the culture media. The results showed that the chemicals had a significant effect on seed priming by improving seed germination and root length in both plants. While putrescine improved seed germination, the highest germination percentage and root growth of both plants were observed in the salicylic acid treatment. Seed priming by humic acid was more effective than ZnSO4 and KNO3 in encouraging seed germination. The application of peat moss (solely or in combination with other culture media such as cocopeat and perlite) improved the growth parameters and nutritional status of commercially ready seedlings. The highest shoot weight (fresh and dry) in both plants were observed in seedlings grown on peat moss. Apart from improvements in vegetative features, peat moss enhanced the uptake and accumulation of nutrients such as N, P, K, Ca, and Mg, compared to cocopeat and perlite. In general, the results indicated that salicylic acid was the best priming treatment and peat moss was the best culture medium for the commercial production of eggplant and sweet pepper seedlings.AbbreviationsC: Cocopeat, Pe: Perlite, PM: Peat moss, P: Phosphorus, N: Nitrogen, Mg: Magnesium, K: Potassium, Ca: Calcium, SA: Salicylic acid, HA: Humic acid, GP: Germination percentage, Put: Putrescine, KNO3: Potassium nitrate, ZnSO₄: Zinc sulfate, DW: Distilled water, PAs:

    Keywords: Humic Acid, Peat moss, Perlite, Salicylic Acid, seed germination
  • بهجت سادات عقیلی، پریسا عبداللهی*، منصور امیدی

    تریگونلین از متابولیت های ثانویه با ارزش گیاه شنبلیله است. استفاده از کشت سوسپانسیون سلولی یکی از روش های پیشنهادی جهت تولید متابولیت های ثانویه در شرایط درون شیشه ای است. به منظور بررسی امکان تولید تریگونلین به کمک کشت سلولی گیاه شنبلیله آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار طراحی شد. جهت بررسی قابلیت کالوس زایی، ریز نمونه های برگ، ساقه و ریشه گیاه شنبلیله در محیط کشت MS حاوی تنظیم کننده های رشد 2,4-D و BAP کشت شدند. ریزنمونه های مختلف شنبلیله القای کالوس انجام شد. بیشترین اندازه طول کالوس در تیمار 2,4-D (2mg/l) با اندازه 315 میلی متر به دست آمد که با سایر تیمارها تفاوت معنی دار داشت. بیشترین وزن تر و وزن خشک کالوس  در ریزنمونه ریشه  تحت تاثیر  تیمار 2,4-D (2mg/l) با وزن تر 5/1 گرم و وزن خشک 08/0 گرم  اختلاف معنی داری با سایر تیمارها داشته و دارای بیشترین مقدار وزن تر و خشک کالوس بود.  در تیمار با BAP بیشترین اندازه کالوس در ریزنمونه ساقه تحت تاثیر  تیمار BAP (1mg/l) با اندازه 320 میلی متر به دست آمد.  بیشترین مقدار وزن تر و خشک کالوس تحت تیمار BAP (1mg/l) به ترتیب برابر با 5/1 و 07/0 گرم به دست آمد. سه الیسیتور سالیسیلیک اسید، متیل جاسمونات و عصاره مخمر با غلظت های مختلف جهت تولید تریگونلین در کشت سوسپانسیون شنبلیله استفاده شدند که الیستور سالیسیلیک اسید با غلظت 100 میکرومولار بیشترین مقدار  تریگونلین در یک گرم ماده خشک را تولید کرد.

    کلید واژگان: سالیسیلیک اسید, کالوس, متابولیت ثانویه, متیل جاسمونات‏
    Behjat Alsadat Aghili, Parisa Abdollahi *, Mansoor Omidi

    Trigonelline is one of the valuable secondary metabolites of fenugreek plant. Plant cell suspension culture is a recommended method for in vitro production of secondary metabolites. To study the possibility of Trigonelline production in fenugreek cell suspension culture, factorial experiment based on CRD was designed.  In this research different explants such as leaf, stem and root were used on MS medium including four different concentration of 2,4-D and BAP plant growth regulators to study callus induction ability in fenugreek plant. The results showed that largest size of calluses belonged to the root explant under 2,4-D(2mg/l) with 315 mm and stem explant on MS including 1 mg/l  BAP with  320 mm.  Also, the highest fresh and dry weight of callus belonged to root explant in MS including 2 mg / l 2,4-D  with 1. 5 and 0.08g and stem explant in concentration of 1 mg / l BAP with 1.5 g and 0.07g. The data registered for callus dry weight showed the same results. Three different elicitors methyl jasmonate, salicylic acid and yeast extract were used to increase the in vitro production of Trigonelline using cell suspension culture obtained from Fenugreek calluses. The highest amounts of Trigonelline was obtained from 100 μM salicylic acid.

    Keywords: callus, Methyl jasmonate, Salicylic Acid, secondary metabolite
  • علی حیدرزاده، وحیده ناظری*، لیلا تبریزی رائینی
    به منظور بررسی تاثیر تنش کم آبی و سالیسیلیک اسید بر ویژگی های مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی گیاه دارویی کاکوتی کوهی (Ziziphora clinopodioides Lam.)، آزمایشی گلخانه ای به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار با دو عامل تنش کم آبی در چهار سطح (100، 75، 50 و 30 درصد ظرفیت مزرعه ای) و محلول پاشی سالیسیلیک اسید در سه سطح (صفر، نیم و یک میلی مولار) صورت گرفت. وزن خشک بوته و اندام های برگ و ساقه، کلروفیل a، b و کل، کاروتنویید و عملکرد اسانس در اثر تنش کم آبی کاهش یافت، در حالی که محلول پاشی با سالیسیلیک اسید منجر به افزایش مقادیر این صفات شد. میزان فنل کل در اثر تنش کم آبی و سالیسیلیک اسید افزایش یافت و در تنش 30 درصد ظرفیت مزرعه ای و سالیسیلیک اسید نیم میلی مولار به بیشترین مقدار رسید. بیشترین وزن خشک بوته و اندام های برگ و ساقه به ترتیب به میزان 2/18، 8 و 6/6 گرم در 100 درصد ظرفیت مزرعه ای و محلول پاشی نیم میلی مولار سالیسیلیک اسید مشاهده شد. عملکرد اسانس در اثر تنش کم آبی کاهش پیدا کرد و بیشترین عملکرد اسانس در 100 درصد ظرفیت مزرعه ای و کاربرد سالیسیلیک اسید نیم میلی مولار به دست آمد. با توجه به نتایج حاصل گیاه دارویی کاکوتی کوهی برای داشتن بیشترین عملکرد مورفولوژیکی نیاز به آبیاری کامل و محلول پاشی نیم میلی مولار سالیسیلیک اسید دارد.
    کلید واژگان: تنش کم آبی, سالیسیلیک اسید, صفات مورفولوژیکی, عملکرد اسانس, کاکوتی کوهی
    Ali Heidarzadeh, Vahideh Nazeri *, Leila Tabrizi
    In order to study the effects of water deficit stress and salicylic acid application on morphological and physiological characteristic of Ziziphora clinopodioides Lam. a factorial experiment based on a complete randomized block design with four water deficit stress levels (100%, 75%, 50% and 30% FC) and three levels of salicylic acid (0, 0.5 and 1 mM) in three replications was performed in greenhouse condition. Water deficit stress decreased plant, leaf and stem dry weight, leaf area, chlorophyll a, b and total chlorophyll content, carotenoids content and essential oil yield, while these traits increased by application of SA. Total phenol content was increased by water deficit stress and SA application. The highest level of plant (18.2g), leaf (6.6g), and stem (8g) dry weight were observed in 100% FC with 0.5 mM SA. Essential oil yield was decreased by water deficit stress and the highest level of this character was obtained in 100% FC with 0.5 mM SA application. According to the obtained results, Z. clinopodioides needs to irrigate at field capacity along with  0.5 mM SA in order to reach to the highest growth and chemical yields.
    Keywords: Essential oil yield, morphological, Salicylic Acid, water stress, Ziziphora clinopodioides
  • بابک عندلیبی*، مژگان محمدی آذر، بهروز اسماعیل پور، فرید شکاری

     این پژوهش به منظور بررسی تاثیر اسید سالیسیلیک (SA) و نانوسیلیکون (n-Si) بر برخی صفات مورفوفیزیولوژیکی و اسانس گیاه بالنگوی شهری (Lallemantia iberica (M.B.) Fisch. & C.A. Mey.) تحت تنش شوری در شرایط کنترل نشده گلخانه ای در سال 1397 به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی انجام شد. فاکتورهای مورد مطالعه شامل کلرید سدیم (صفر، 50 و 100 میلی مولار)، SA (صفر، 1 و 2 میلی مولار) و n-Si (صفر، 5/0 و 5/1 میلی مولار) بودند. اعمال تیمارهای SA و n-Si در مرحله چهار برگی (هر هفت روز یک بار) و تیمار شوری در مرحله شش برگی گیاه (هر چهار روز یک بار) تا رسیدگی کامل بذرهای گیاه (زرد شدن 90% برگ ها و کپسول ها) انجام شد. نتایج نشان داد که تحت تاثیر شوری، صفات گیاهی شامل ارتفاع، وزن خشک اندام هوایی، محتوای کلروفیل و عملکرد دانه کاهش و پرولین و اسانس افزایش یافتند. کاربرد SA و n-Si باعث بهبود این صفات در تنش شوری شد. ترکیب های اصلی اسانس بالنگوی شهری شامل لینالول (25%)، ژرانیول (16%)، بتا-کوببن (10.6%)، منتیل استات (9.8%)، والنسن (3.5%)، جرماکرن-دی (2.4%)، بتا-کاریوفیلن (2.3%) و لیمونن (1.3%) بودند که همه آنها تحت تیمارهای شوری نسبت به شاهد افزایش یافتند. کاربرد SA و n-Si در شرایط تنش شوری باعث افزایش لیمونن، لینالول، ژرانیول، بتا-کوببن، بتا-کاریوفیلن و والنسن و کاهش منتیل استات و جرماکرن-دی شد. به طور کلی نتایج این پژوهش نشان داد که کاربرد SA و n-Si با ایجاد تنظیم اسمزی، حفاظت از محتوای رنگیزه های فتوسنتزی و کاهش صدمات اکسیدان ها می تواند میزان تحمل گیاه بالنگوی شهری را به تنش شوری افزایش دهد.

    کلید واژگان: Lallemantia iberica (M.B.) Fisch. & C.A. Mey, اسانس, اسید سالیسیلیک, عملکرد, کلروفیل, نانوسیلیکون
    B. Andalibi *, M. Mohammadi Azar, B. Esmailpour, F. Shekari

    This study was conducted to investigate the effects of salicylic acid (SA) and nanosilicon (n-Si) on some morphophysiological characteristics and essential oil of Lallemantia iberica under salinity stress and uncontrolled greenhouse conditions as a factorial experiment based on the randomized complete block design in 2018. The experimental factors included sodium chloride (0, 50, and 100 mM), SA (0, 1, and 2 mM), and n-Si (0, 0.5, and 5 mM). The SA and n-Si treatments were applied at the four-leaf stage (once every seven days) and the salinity treatment was applied at the six-leaf stage of the plant (once every four days) until fully ripening seeds of the plant (yellowing 90% of the leaves and capsules). The results showed that under salinity stress, the plant traits including height, aerial parts dry weight, chlorophyll content, and seed yield decreased and proline and essential oil increased. The application of SA and n-Si improved these traits under salinity stress. The main constituents of L. iberica essential oil included linalool (25%), geraniol (16%), β-cubebene (10.6%), menthyl acetate (9.8%), valencene (3.5%), germacrene-D (2.4%), β-caryophyllene (2.3%), and limonene (1.3%), all of which increased in the salinity treatments compared to the control. The application of SA and n-Si under salinity stress conditions increased limonene, linalool, geraniol, β-cubebene, β-caryophyllene, and valencene and decreased menthyl acetate and germacrene D. In general, the results of this study showed that the application of SA and n-Si could increase the tolerance of L. iberica to salinity stress by creating the osmotic regulation, protecting the content of photosynthetic pigments, and reducing oxidant damage.

    Keywords: Lallemantia iberica (M.B.) Fisch. & C.A. Mey, essential oil, salicylic acid, yield, chlorophyll, nanosilicon
  • اسماء عباسی کاشانی، علی عبادی*، محمدرضا فتاحی مقدم، مجید شکرپور

    انگور یکی از میوه های مناطق معتدله است که اغلب در اثر سرمازدگی بهاره دچار صدمه می شود. پژوهش حاضر بمنظور بررسی اثر اسیدسالیسیلیک بر کاهش صدمه ناشی از سرمازدگی بهاره در ارقام انگور بی دانه سفید، پرلت و گونه ریپاریا، بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام شد. اسیدسالیسیلیک با غلظت های صفر (شاهد)، 5/0 و 1 میلی مولار در دو مرتبه در مرحله 5-4 برگی و با فاصله زمانی 24 ساعت روی نهال های دوساله گلدانی محلولپاشی گردید. پس از 24 ساعت، عامل دما در سه سطح شامل عدم سرما (گلخانه با دمای طبیعی)، دماهای صفر و 2- درجه سانتی گراد به مدت 8 ساعت اعمال شد. نتایج نشان داد که با افزایش شدت تنش سرما تا 2- درجه سانتی گراد درصد سوختگی شاخه افزایش و درصد زنده مانی جوانه های باقی مانده کاهش یافت، همچنین تحت این شرایط صدمه به غشاء سلولی و در نتیجه نشت یونی و تولید مالون دی آلدهید افزایش نشان داد. کاربرد اسیدسالیسیلیک با غلظت 1 میلی مولار باعث کاهش صدمه به شاخه و افزایش قدرت بازیابی نهال ها گردید و کمترین میزان نشت الکترولیتی (18 درصد) و مالون دی آلدهید (15/0 نانومول بر گرم وزن تر) نیز در این غلظت مشاهده شد. همچنین افزایش غلظت پرولین (6/193 میکرومول بر گرم وزن تر) و ترکیبات فنولی (6/26 میلی گرم بر گرم وزن تر) و حداکثر تجمع کربوهیدرات های محلول (3/12 میلی گرم بر گرم وزن تر) در تیمار یک میلی مولار اسیدسالیسیلیک اتفاق افتاد. بنظر می رسد اسیدسالیسیلیک توانسته است منجر به کاهش صدمات ناشی از تنش سرما به غشای سلول ها شده و با افزایش قدرت بازیابی نهال های تحت تنش، اثرات منفی سرمازدگی را بهبود بخشد.

    کلید واژگان: اسید سالیسیلیک, انگور, سرمازدگی بهاره
    Asma Abbasi Kashani, Ali Ebadi *, MohammadReza Fattahi Moghadam, Majeed Shokrpour
    Introduction

    Grape (V. vinifera L.) is one of the most important crops in the world and Iran, and play a major role in the export income. According to World Food Organization statistics, the area under global cultivation has been seven million hectares and Iran ranks seventh in the world with 316,000 hectares. Grape production is about 77.5 million tons and Iran is ninth in the world with production of about 2.5 million tons. Fars province is in the first place with 75,000 hectares of fertile vineyards. Qazvin, Khorasan Razavi, West Azarbaijan, Hamadan and East Azarbaijan provinces are also ranked next. Cold stress is one of the constraints on the cultivation of grapes, so prevention of frost damage is one of the important points in the world's grape areas. This damage could be due to early autumn cold and late spring in the temperate region, such as winter frost of 2007, early autumn frost of 2015 and late spring frost of 2014 and 2017. Protecting plants against the harmful effects of low temperatures in agriculture is considerable. One way to prevent frost damages is using plant growth regulators such as salicylic acid. It seems that salicylic acid plays a role in the resistance to the cold stress, and it probably contributes to the activity of antioxidant enzymes and hydrogen peroxide metabolism, so it reduces cold stress damages and increases the plant tolerance to frost. The role of salicylic acid against cold stress have been reported in various plants such as lemon, pistachio, peach, pomegranate, apricot and walnut. Studies have shown that application of salicylic acid on grape seedlings increased the resistance to thermal stresses by reducing ion leakage and decreased the peroxidation of the cell membranes. Also, SA increased the proline and soluble carbohydrates in Plukenetia volubilis seedlings. In the present study, the effects of salicylic acid was investigated on the reaction of potted seedlings of some grape varieties under the spring frost. Then shoot burn percentage, recovery, ion leakage and peroxidation of membrane lipids of seedlings were investigated after cold application. Therefore, the changes in the amount of some osmotic regulators such as proline, soluble carbohydrates, and antioxidants such as phenolic compounds were evaluated by salicylic acid and cold treatments.

    Materials and Methods

    This research was carried out in greenhouse of Department of Horticulture Engineering of College of Agriculture and Natural Resources, University of Tehran, Karaj, Iran, in spring 2017 on two-year potted seedlings. It was carried out in a completely randomized design with three replications to evaluate the effects of salicylic acid on reducing the damage of spring frost in some grape varieties such as Bidaneh Sefid, Perlette and Riparia species. Salicylic acid was sprayed at 0, 0.5 and 1 mM in E-L=11 on two year-old potted. After 24 hours, cold treatment was applied at 0 and -2 °C and normal temperature (as control) for 8 h. Control was in the greenhouse with natural temperature. Potted plants were transferred to the greenhouse and after 72 hours, the burn percentage was calculated. Also, recovery of the seedling was determined 20 days after the cold. Other parameters were measured such as ion leakage, malondialdehyde, soluble carbohydrates, proline and phenolic compounds. Statistical analysis and mean comparison of the results was done by SPSS and LSD test.

    Results and Discussion

    According to the results, salicylic acid and cold treatments had significant effects on some characteristics of Vinifera species such as Bidaneh Sefid, Perlette and Riparia species. The results showed that with increasing the cold stress to -2 °C, the burned shoot percentage was increased and the grown buds percentage was decreased compared to control, and electrolytic leakage and malondialdehyde were increased at same temperature. Salicylic acid 1 mM reduced the damage to shoots and increased the recovery of seedlings. The lowest amount of electrolytic leakage and malondialdehyde were observed in 1 mM salicylic acid treated seedlings compared to non-treated. According to the results, application 1mM salicylic acid increased osmotic regulators and antioxidants such as proline, solution carbohydrates and phenolic compounds. There was a significant difference between Vinifera and Riparya species at -2 °C in some parameters such as burned shoot, recovery, ion leakage and malondialdehyde. Also, there were significant differences between Bidaneh Sefid, Perlette and Riparia species at -2 °C and 1 mM in proline, solution carbohydrates and phenolic compounds. It has been reported that salicylic acid plays a role of osmotic regulation for the cell and it can reduce the damage of frost by stimulating the hydrolysis of insoluble carbohydrates or proteins and enhancing compounds such as soluble carbohydrates, so it led to reduce the freezing point of the tissue. Increasing in soluble carbohydrates have been reported in grapes and lemon by salicylic acid spraying.

    Conclusions

    Spring frost has damaging effects on grapevine and can lead to a lot of economic damage to gardeners. Therefore, it can be prevented by some plant regulators such as salicylic acid. The results of the present study showed that the damage caused by cold treatment in control seedlings was more than the plants that were treated with salicylic acid and concentration of 1 mM salicylic acid at 2°C had a positive effect on reduction of morphological damage severity as well as reduction peroxidation of the cell membrane. Cold tolerance of seedlings may be due to the role of salicylic acid in increasing antioxidant substances such as phenolic compounds, as well as in increasing osmotic regulators such as proline and soluble carbohydrates, thereby increasing cell sap concentration and tissue freezing point. This reduced the negative effects of low temperature and reduced cell membrane damage and electrolyte leakage and improved the recovery ability of two-year-old potted seedlings of Bidaneh Sefid, Perlette and Riparia species. So, it can be concluded that among different tested species, Riparia had the lowest percentage of shoot burn and highest recovery ability than the cultivars of Vinifera. Among the genotypes of Vinifera species, Bidaneh Sefid was the most proline and soluble carbohydrate compared to Perlette, indicating a higher adaptation to cold conditions.

    Keywords: Grapes, salicylic acid, Spring Cold Stress
  • مرضیه عباباف، حشمت امیدی*، عبدالمهدی بخشنده

     به منظور بررسی اثر محلول پاشی تنظیم کننده های رشد گیاهی بر پارامترهای رشد، عملکرد، برخی خصوصیات مورفوفیزیولوژیکی و آلکالوییدهای گیاه پروانش (Catharanthus roseus) تحت تنش خشکی، آزمایشی به صورت اسپلیت پلات فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در مزارع تحقیقاتی دانشگاه شهید چمران اهواز در سال زراعی 96-1395 اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل تنش خشکی به عنوان عامل اصلی در سه سطح 40% (شاهد)، 60% و 80% حداکثر حد مجاز تخلیه رطوبتی خاک و محلول پاشی اسید جاسمونیک (JA) در دو سطح (صفر و 10 میکرومولار) و اسید سالیسیلیک (SA) در چهار سطح (صفر، 0.1، 1 و 10 میلی مولار) به عنوان عامل های فرعی بود. براساس نتایج مقایسه میانگین اثرهای اصلی، تنش خشکی 80% موجب کاهش 36.6 درصدی وزن تر و 25.4 درصدی وزن خشک گیاه نسبت به تیمار شاهد شد. تیمار 10 میلی مولار SA موجب افزایش 13.4، 125.5 و 59.6 درصدی به ترتیب در صفات ارتفاع، سطح برگ و وزن خشک گل نسبت به شاهد (صفر) گردید. کاربرد JA موجب افزایش 16.3 و 8.6 درصدی به ترتیب در وزن خشک گل و وزن تر گیاه شد. نتایج نشان داد بیشترین وین کریستین و وین بلاستین به ترتیب با کاربرد 1 و 10 میلی مولار SA بدست آمد. اثر متقابل کاربرد هر دو تنظیم کننده رشد گیاهی و تنش خشکی، بیشترین محتوای آلکالوییدها را نشان داد. بیشترین وین بلاستین و وین کریستین، تحت تنش شدید خشکی، به ترتیب همراه با محلول پاشی µM JA10+ mM SA1 و µM JA10+ mM SA10 حاصل شد.

    کلید واژگان: آلکالوئیدها, اسید جاسمونیک, اسید سالیسیلیک, گیاه دارویی
    M. Ababaf, H. Omidi *, A.M. Bakhshandeh

    This research was aimed to investigate the foliar application of Plant Growth Regulators (PGRs) on growth parameters, yield, some morphophysiological traits, and alkaloids of rosea periwinkle (Catharanthus roseus L. (G. Don) under drought stress conditions. The field study was conducted based on split-plot factorial in the randomized complete block design (RCBD) with three replications at the research farms of Shahid Chamran University in Ahwaz city in 2016-17. The experimental treatments included drought stress as the main factor at three levels of 40% (control), 60% and 80% of maximum allowable depletion (MAD) and foliar application of jasmonic acid (JA) at two levels (0 and 10 µM) and salicylic acid (SA) at three levels (0, 0.1, 1, and 10 mM) as subplots. Based on the results of the mean comparison of main effects, drought stress (80% MAD) reduced 36.6% of fresh weight and 25.4% of the dry weight of the plant compared to the control. The treatment 10 mM SA resulted in 13.4, 125.5, and 59.6% increases in plant height, leaf area and flower dry weight, respectively, compared to the control. The foliar application of JA increased flower dry weight and plant fresh weight by 16.3 and 8.6%, respectively. The results showed that the foliar application of SA in concentrations of 1 and 10 mM caused the highest content of vincristine and vinblastine, respectively. The interaction of both PGRs and drought stress showed the highest alkaloids content. The highest vinblastine and vincristine under severe drought stress were obtained in foliar application of 1 mM SA+10µM JA and 10 mM SA+10µM JA, respectively.

    Keywords: Alkaloids, jasmonic acid, salicylic acid, medicinal plant
  • زهرا تقی زاده طبری*، حمیدرضا اصغری، حمید عباس دخت، اسماعیل باباخانزاده سجیرانی

     کمبود آب بیشترین سهم را در بین انواع تنش ها در کاهش عملکرد به خود اختصاص داده است. از راهکارهای مقابله با اثرهای نامطلوب کم آبی می توان به اصلاح خاک و یا کاربرد برخی از مواد هورمونی برای تخفیف اثرهای نامطلوب خشکی اشاره کرد. این پژوهش با هدف بررسی دو اصلاح کننده خاک و تنظیم کننده رشد در شرایط کم آبی بر برخی از خصوصیات فیزیولوژیک و مورفولوژیکی گاوزبان اروپایی (Borago officinalis L.) انجام شد. این آزمایش در سال زراعی 1396-1395 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی شاهرود به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‏های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شده است. کرت‏های اصلی شامل سطوح کم آبیاری در سه سطح (آبیاری به شکل معمول و هر 5 روز یک بار، آبیاری هر 10 و هر 15 روز یک بار) و کرت های فرعی شامل بیوچار در سه سطح (0، 5 و 10 تن در هکتار) و سالیسیلیک اسید در دو سطح (0 و 0.5 میلی مولار) بود. نتایج نشان داد اثرهای ساده بیوچار و سالیسیلیک اسید و کم آبیاری بر روی تعداد ساقه گل دهنده، تعداد ساقه و نیز ارتفاع ساقه، میزان کلروفیل a، میزان کلروفیل کل و کاروتنویید و کلروفیل b برگ معنی دار بود. اثرهای متقابل سالیسیلیک اسید و کم آبیاری نیز بر کاروتنویید و نیز کلروفیل b معنی دار بود. اثرهای متقابل سه گانه نیز در تعداد وزن خشک کل، تعداد ساقه گل دهنده، تعداد ساقه و نیز ارتفاع ساقه و کلروفیل b تاثیرگذار بود. به طور کلی تنش کم آبیاری موجب کاهش میزان رنگریزه های فتوسنتزی و شاخص های رشد برگ گاوزبان اروپایی نسبت به حالت شاهد شد، که سالیسیلیک اسید و بیوچار موجب کاهش اثرهای منفی بر میزان رنگریزه های فتوسنتزی شد. بنابراین به نظر می رسد استفاده از بیوچار به عنوان اصلاح کننده خاک و سالیسیلیک اسید به عنوان تنظیم کننده رشد در بهبود برخی از اثرهای منفی تنش آبی گیاه گاوزبان اروپایی مفید باشد.

    کلید واژگان: کلروفیل, بیوچار, سالیسیلیک اسید, کاروتنوئید, بهبود رشد
    Z. Taghizadeh Tabari *, H.R. Asghri, H. Abbasdokht, E. Babakhanzadeh Sajirani

    Water deficit has been the major contributor to the decline in plant yield. Soil amendment and certain hormonal agents are some strategies applied to mitigate the adverse effects of drought stress. The purpose of this study was to investigate the effects of one soil modifier and one growth regulator on some physiological and morphological characteristics of Borago officinalis L. under water deficit conditions. The experiment was implemented as a split-factorial in a randomized complete block design with four replications at the research farm of Agriculture Faculty of Shahroud University of Technology, Iran during 2017- 2018. The main plots consisted of three levels of irrigation (usual irrigation every five days, irrigation every 10 and 15 days) and sub-plots consisted of biochar at three levels (0, 5 and 10 t ha-1) and salicylic acid at two levels (0 and 0.5 mM). Based on the results, biochar, salicylic acid, and water deficit factors affected the number of flowering stems, number of stems, stem height, the amount of chlorophylls a and b, total chlorophyll, and carotenoids significantly. Interactions between salicylic acid and water deficit levels had the most effects on carotenoids and chlorophyll b. Triple interaction of factors also affected the total dry weight, number of flowering stems, the number of stems, stem height, and chlorophyll b. Generally, water deficit stress decreased the amount of photosynthetic pigments and leaf growth indices of European borage compared to control, and salicylic acid and biochar reduced the negative effects on the amount of photosynthetic pigments. Therefore, the use of biochar as a soil modifier and salicylic acid as a growth regulator seems to be useful in ameliorating some of the negative effects of water stress on Borago officinalis.

    Keywords: chlorophyll, biochar, salicylic acid, carotenoid, growth improvement
  • علی عبادی*، اسماء عباسی کاشانی، محمدرضا فتاحی مقدم، مجید شکرپور

    به منظور ارزیابی اثر اسیدسالیسیلیک در افزایش تحمل یخ زدگی در انگور رقم شاهانی، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. عامل اول اسیدسالیسیلیک در سه سطح (صفر، 5/0و 1 میلی مولار)، عامل دوم زمان محلول پاشی در چهار سطح (مرحله رنگ گیری حبه ها، زمان برداشت، یک ماه پس از برداشت و مجموع سه زمان) و عامل سوم سرمای مصنوعی در چهار سطح (4+، 15-، 18- و 21- درجه سانتی گراد) بود که روی قلمه های جمع آوری شده در ماه های دی و اسفند اعمال شد. آزمایش سال دوم براساس نتایج آزمایش سال اول طراحی و شامل اسیدسالیسیلیک در سه سطح (صفر، 5/0 و 5/1 میلی مولار) در مرحله یک ماه پس از برداشت و سرمای مصنوعی در چهار سطح (4+، 17-، 19- و 21- درجه سانتی گراد) بود که روی قلمه های جمع آوری شده در ماه های دی و اسفند انجام شد. براساس نتایج کاهش دما تا 21- درجه سانتی گراد منجر به افزایش پراکسیداسیون لیپیدهای غشا در هر دو سال آزمایش گردید و در نتیجه، درصد نشت یونی، درصد نشت فنول ها و میزان مالون دی آلدهید پس از اعمال سرمای مصنوعی افزایش یافت. همچنین در دمای 21- درجه سانتی گراد، برخی از شاخص های رویشی از قبیل درصد سبزشدن نقطه رویشی اولیه، درصد سبزشدن نقطه رویشی ثانویه و قدرت بازیابی قلمه ها کاهش نشان دادند. کاربرد اسیدسالیسیلیک با غلظت های 5/0 و یک میلی مولار در سال اول و 5/0 و 5/1 میلی مولار در سال دوم باعث کاهش درصد نشت یونی، درصد نشت فنول ها و غلظت مالون دی آلدهید در نمونه های بافت جوانه و افزایش درصد سبزشدن نقاط رویشی اولیه و ثانویه و قدرت بازیابی قلمه های تحت تنش یخ زدگی گردید. همچنین نتایج نشان داد با کاهش دما تا 21- درجه سانتی گراد، میزان کربوهیدرات های محلول، پرولین و ترکیبات فنولی نیز افزایش یافت. همچنین مشاهده شد کاربرد اسیدسالیسیلیک با غلظت های 5/0 و یک میلی مولار در آزمایش سال اول و غلظت های 5/0 و 5/1 میلی مولار در آزمایش سال دوم منجر به افزایش میزان پرولین، کربوهیدرات‎های محلول و ترکیبات فنولی گردید.

    کلید واژگان: اسید سالیسیلیک, انگور, تغییرات مورفولوژیک, تغییرات فیزیولوژیک, تنش یخ زدگی
    Ali Ebadi *, Asma Abbasi Kashani, MohammadReza Fattahi Moghadam, Majid Shokrpour

    The present study was conducted to evaluate the effects of salicylic acid on freezing tolerance in Grapevine (Vitis vinifera cv. Shahani) as a factorial based on randomized complete block design with three replications in 94 and 95 years. Factors in the first year included SA (0, 0.5 and 1 mM) foliar application at the time of the veraision, harvest, one month after harvest and three times. Freezing treatments were 4 (control), -15, 18- and 21- °C on cuttings that collected in January and March. Second year experiment based on the results of the first year and spraying with concentrations of 0, 0.5 and 1.5 mM in the stage of one month after harvest and freezing at 4, -17, -19 and -21 °C on the cutting that collected in January and March. Based on the results of this study, the use of the SA 0.5 and 1 mM in the first year and 0.5 and 1.5 mM in the second experiment reduced the peroxidation of membrane lipids and thus reduced the level of ionic and phenolic leakage and malondialdehyde after freezing stress and increased carbohydrate solution, proline and phenolic compounds at both sampling times in January and March. So it seems that SA could decrease effects of low temperatures and damage to cell lipids. Also, the results showed which deduction the temperature to -21°C reduced the vegetative parameters of cuttings and it seems that SA could improve the cold stress damages in cuttings by increasing some of the biochemical parameters.

    Keywords: Freezing stress, Grapevine, Morphological, Physiological Parameters, Salicylic Acid
  • سکینه عبدی*

    سالیسیلیک اسید به عنوان هورمون گیاهی مهمی است که واکنش گیاه را به تنش های محیطی، از جمله کم آبی، تغییر می دهد. به منظور بررسی اثر محلول پاشی سالیسیلیک اسید بر عملکرد و اسانس گیاه دارویی شنبلیله در شرایط کم آبی، این پژوهش گلدانی به صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملا تصادفی با دو فاکتور و در سه تکرار انجام شد. فاکتورهای طرح شامل دو سطح آبیاری (50 و 100 درصد گنجایش زراعی) و چهار سطح محلول پاشی سالیسیلیک اسید (شاهد (0)، 0/5، 1، 1/5 میلی مولار) بود. نتایج نشان داد که اثر برهم کنش تنش کم آبی و محلول پاشی سالیسیلیک اسید در مورد صفات تعداد غلاف در بوته، وزن هزار دانه، درصد پروتئین، پرولین و قندهای محلول کل در سطح احتمال 1% (0/01≥P) معنی دار بود. بیشترین عملکرد دانه (119/2 گرم در متر مربع) با محلول پاشی 1/5 میلی مولار بود و تنش کم آبی نسبت به آبیاری مطلوب کاهش معنی داری در عملکرد دانه نشان داد. بیشترین درصد پروتئین دانه (13/83 درصد) در شرایط اعمال تنش و بدون محلول پاشی مشاهده شد. بیشترین مقدار درصد اسانس از محلول پاشی 1 میلی مولار سالیسیلیک اسید به‏ دست آمد که در حالت آبیاری مطلوب (1/40 درصد) و کم آبیاری (1/44 درصد) اختلاف معنی داری مشاهده نشد. بنابراین، با توجه به پاسخ متفاوت سطوح مختلف سالیسیلیک اسید در مورد صفات مورد بررسی، می توان عنوان کرد که تیمار سالیسیلیک اسید تحت شرایط تنش می تواند در کاهش و تعدیل آثار منفی تنش در گیاه دارویی شنبلیله موثر باشد.

    کلید واژگان: پرولین, پروتئین, سالیسیلیک اسید, شنبلیله, قندهای محلول کل
    S. Abdi*

    Salicylic acid is an important signal molecule modulating plant responses to abiotic (drought) stresses. A pot factorial experiment based on completely randomized design with three replications was carried out to investigate the effect of salicylic acid on yield and essential oil content of fenugreek under water deficit conditions. Factors were two irrigation levels (50 and 100% of field capacity) and four salicylic acid doses (0, 0.5, 1 and 1.5 mM). Results showed that interaction effect of water stress levels and salicylic acid doses was significant (P≤0.01) for number of pods per plant, 1000-seed weight, protein percent, proline and total soluble sugars. Maximum grain yield (119.2 g/m2) was obtained with application of 1.5 mM salicylic acid and water deficit stress showed significant difference with respect to optimum irrigation. Maximum protein percent (13.83%) was obtained under water deficit conditions and without application of salicylic acid. There was no difference in essential oil percent in 1 mM foliar application of salicylic acid between optimum irrigation (1.4%) and water deficit conditions (1.44%). Therefore, with respect to different responses of studied traits to different levels of salicylic acid, it could be concluded that salicylic acid is able to reduce and adjust the negative effects of water deficit stress on fenugreek plant.

    Keywords: Proline, Protein, Salicylic acid, Fenugreek, Total soluble sugars
  • حکیمه درویژه، مرتضی زاهدی*، بهلول عباس زاده، [جمشید رزمجو

    شناسه دیجیتال (DOR):98.1000/1735-0905.1398.35.705.97.5.1575.1610 این تحقیق به منظور بررسی تاثیر تنش آب و محلول پاشی اسید سالیسیلیک و اسپرمین بر مراحل فنولوژیک و عملکرد ترکیب های اسید کافئیک گیاه دارویی سرخارگل (Echinacea purpurea L.)، به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال های زراعی 1395 و 1396 در مزرعه موسسه تحقیقات جنگل ها و مراتع کشور اجرا گردید. در این آزمایش رژیم آبیاری در سه سطح (آبیاری پس از تخلیه 20، 40 و 60 درصد رطوبت قابل دسترس) به عنوان فاکتور اصلی و تیمار محلول پاشی (عدم محلول پاشی، محلول پاشی اسید سالیسیلیک در دو سطح 75 و 150 میلی گرم در لیتر، اسپرمین در یک سطح 70 میلی گرم در لیتر، اسید سالیسیلیک 75 + اسپرمین و اسید سالیسیلیک 150 + اسپرمین) به عنوان فاکتور فرعی در نظر گرفته شد. تاثیر رژیم آبیاری و محلول پاشی اسید سالیسیلیک و اسپرمین بر صفات مورد مطالعه معنی دار بود. در اثر تنش خشکی مراحل فنولوژیک و عملکرد اکیناکوزید و سینارین در گل، اسید شیکوریک، اسید کافتاریک و سینارین در برگ کاهش ولی عملکرد اسید کلروژنیک گل و ترکیب های اسید کافئیکی ریشه (اسید شیکوریک، اکیناکوزید، اسید کلروژنیک، اسید کافتاریک و سینارین) افزایش یافت. محلول پاشی گیاهان با اسید سالیسیلیک و اسپرمین موجب افزایش تمامی صفات مورد مطالعه گردید. برهم کنش اثرهای تنش خشکی و محلول پاشی بر عملکرد ترکیب های اسید کافئیکی ریشه معنی دار شد. بیشترین عملکرد اسید شیکوریک (9.49 کیلوگرم در هکتار)، اکیناکوزید (0.67 کیلوگرم)، اسید کلروژنیک (0.261 کیلوگرم)، اسید کافتاریک (7.31 کیلوگرم) و سینارین ریشه (0.269 کیلوگرم) در سطح آبیاری پس از 60% تخلیه آب با کاربرد توام غلظت بالای اسید سالیسیلیک و اسپرمین بدست آمد. براساس نتایج این آزمایش محلول پاشی سرخارگل با اسید سالیسیلیک و اسپرمین موجب بهبود عملکرد ترکیب های اسید کافئیکی در گیاه سرخارگل در هر دو شرایط بدون تنش و تنش کم آبی گردید.

    کلید واژگان: گیاه سرخارگل (Echinacea purpurea L, ), تنش آب, اسید سالیسیلیک, اسپرمین, ترکیب های اسید کافئیکی
    H. Darvizheh, M. Zahedi *, B. Abaszadeh, J. Razmjoo

    In order to study the effect of water deficit and foliar application of salicylic acid and spermine on the phenological stages and caffeic acid derivatives yield of Echinacea purpurea L., a three replicated split- plot experiment was conducted based on a randomized complete block design during 2016 and 2017 growing seasons at the research field of Research Institute of Forests and Rangelands, Iran. In this experiment, three irrigation regimes (irrigation after 20, 40 and 60% depletion of soil available water) were accommodated in main plots and salicylic acid (SA) and spermine (SPM) spray treatments (Control (no spray), spray at five levels of 75 mg/l SA, 150 mg/l SA, 75 mg/l SPM, 75 mg/l SA+75 mg/l SPM and 150 mg/l SA+75 mg/l SPM) were considered in subplots. The exogenous SA and SPM were applied on the foliage at two steps, 10-days apart and at the beginning of stem elongation stage. The effects of irrigation regime and spray treatments were significant on the traits studied. Drought stress decreased the number of days to phenological stages, the yield of echinacoside and cynarin in flower and cichoric acid, and caftaric acid and cynarin in leaves, but increased the yield of chlorogenic acid in flowers and caffeic acid derivatives (cichoric acid, echinacoside, chlorogenic acid, caftaric acid and cynarin) in roots. The foliar application of salicylic acid and spermine increased all studied traits. The interaction between water deficit and foliar spray was significant on the yield of caffeic acid derivatives in roots. The highest yield of cichoric acid (9.49 kg/ha), echinacoside (0.67 kg/ha), chlorogenic acid (0.26 kg/ha), caftaric acid (7.31 kg/ha) and cynarin (0.27 kg/ha) in roots was obtained at irrigation after 60% depletion of soil available water and simultaneous application of high concentrations of SA and SPM. Based on the results of the present study, the foliar application of SA and SPM improved the yield of caffeic acid derivatives in coneflower under both normal and water stress conditions.

    Keywords: Echinacea purpurea L, Water stress, salicylic acid, spermine, caffeic acid derivatives
  • فاطمه حیدری*، فرید شکاری، بابک عندلیبی، جلال صبا

     به منظور بررسی اثر تنظیم کننده های رشد بر عملکرد و صفات زراعی زعفران (Crocus sativus L.)، آزمایشی در قالب بلوک های کامل تصادفی در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه زنجان اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل پرایم بنه ها با جیبرلیک اسید (250، 500 و 750 میکرو مولار)، سالیسیلیک اسید (700، 1400 و 2100 میکرومولار)، پاکلوبوترازول (50، 100 و 150 میکرومولار) و کلرمکوات کلراید (500، 1000 و 1500 میکرومولار)، هیدروپرایم (آب مقطر) و یک تیمار بدون استفاده از تنظیم کننده های رشد (شاهد) بودند. در بین تیمارهای بکار برده شده تاثیر جیبرلیک اسید مشهودتر از سایر تنظیم کننده های رشد بود، به طوری که بیشترین میزان عملکرد خشک گل و کلاله در تیمار با جیبرلیک اسید و به ویژه در تیمار 500 میکرو مولار جیبرلیک اسید مشاهده شد. کمترین عملکرد گل و کلاله مربوط به تیمار بنه ها با دو تنظیم کننده کلرومکوات کلراید و پاکلوبوترازول بودند. از سوی دیگر، کاربرد کلرمکوات کلراید و پاکلوبوترازول موجب گردید تا میزان رنگیزه های کلروفیل در مقایسه با دیگر تیمارها افزایش پیدا کند. در مقابل، استفاده از جیبرلیک اسید و سالیسیلیک اسید موجب کاهش کلروفیل شد. تیمار هیدروپرایم اختلاف معنی داری با شاهد نشان نداد. تیمار بنه ها با سالیسیلیک اسید موجب افزایش سافرانال (عطر) و کروسین (رنگ) کلاله های تولید گردید. بیشترین اثر روی پیکروکروسین (طعم) در تیمار با کلرمکوات کلراید حاصل شد.

    کلید واژگان: زعفران (Crocus sativus L, ), پاکلوبوترازول, جیبرلیک اسید, سالیسیلیک اسید, کلرومکوات کلراید
    F. Heidari *, F. Shekari, B. Andalibi, J. Saba

    In order to investigate the effects of growth regulators on yield and agronomical characteristics of saffron (Crocus sativus L.), an experiment was conducted in a randomized complete block design in the research greenhouse of Faculty of Agriculture, University of Zanjan. Experimental treatments included corms priming with gibberellic acid (GA) (250, 500 and 750μM), salicylic acid (SA) (700, 1400 and 2100μM), paclobutrazol (PBZ) (50, 100 and 150μM), chlormequat chloride (CCC) (500, 1000 and 1500 μM), hydropriming (HP) (distilled water), and control (treatment without any growth regulator). Among the treatments, the effect of GA was more pronounced than other growth regulators, so that the highest dry yield of flower and stigma was observed in GA treatment, especially at 500-μM level. CCC and PBZ caused the lowest flower and stigma yield and the highest amount of chlorophyll pigments compared to other treatments. In contrast, the use of GA and SA reduced the chlorophyll content. HP treatment did not show any significant difference with control. SA treatment increased safranal (perfume) and crocin (color) of the stigmas. The highest effect on picrocrocin (flavor) was obtained in CCC treatment.

    Keywords: saffron (Crocus sativus L.), Paclobutrazol, Gibberellic acid, salicylic acid, Chlormequat Chloride
  • اشرف عباسی، علیرضا خالقی*، علی خدیوی، موسی سلگی
    پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر تیمار کوتاه ‏مدت 24 ساعته بنزیل آدنین (صفر و 0/1 میلی مولار) و اسید سالیسیلیک (صفر، 0/001، 0/01، 0/1 و 1 میلی مولار) بر عمر گلجایی لیلیوم رقم Fangio انجام شد. صفات مورد ارزیابی شامل وزن تر برگ ها (روزهای صفر، یکم، سوم و هفتم)، رنگیزه های آنتوسیانین، فلاونوئید، کاروتنوئید و محتوای کلروفیل های b، a و کل (در روزهای صفر و هفتم) و عمر گلجایی بود. نتایج نشان داد که بیشترین عمر گلجایی مربوط به تیمار یک میلی مولار اسید سالیسیلیک و صفر میلی مولار بنزیل آدنین است. به علاوه، درصد وزن تر برگ ها در تیمار یک میلی مولار اسید سالیسیلیک و 0/1 میلی مولار بنزیل آدنین از روز اول تا روز هفتم پس از تیمار، 9/67 درصد افزایش نشان داد. میزان رنگیزه های فتوسنتزی (کلروفیل های b، a و کل کاروتنوئید) در تیمار 0/1 میلی مولار بنزیل آدنین و 0/1 میلی مولار اسید سالیسیلیک در این مدت ثابت ماند. در تیمار 0/001 میلی مولار اسید سالیسیلیک و بدون بنزیل آدنین، بیشترین افزایش میزان رنگیزه آنتوسیانین نسبت به شاهد به دست آمد. بیشترین میزان فلاونوئید در تیمار صفر میلی مولار اسید سالیسیلیک به همراه 0/1 میلی مولار بنزیل آدنین مشاهده شد که طی روز اول تا روز هفتم پس از تیمار افزایش معنی داری داشت. بر اساس نتایج به‏دست آمده، تیمار یک میلی مولار اسید سالیسیلیک برای افزایش عمر گلجایی لیلیوم رقم  Fangio پیشنهاد می شود.
    کلید واژگان: اسید سالیسیلیک, بنزیل آدنین, رنگیزه, شاخه بریده, عمر گلجایی
    A. Abbasi, A. Khaleghi*, A. Khadivi, M. Solgi
    The current study was conducted to investigate the effect of 24-hour short treatment of benzyl adenine (zero and 0.1 mM) and salicylic acid (zero, 0.001, 0.01, 0.1 and 1.0 mM) on the vase life of Lily cv. Fangio. The measured traits were leaf fresh weight (on zero, first, third, and seventh days), the contents of anthocyanin, flavonoids, carotenoids, chlorophylls a, b and total (on zero and seventh day) and vase life. Results showed that maximum vase life was obtained in 1.0 mM salicylic acid and zero benzyl adenine. In addition, the leaf fresh weight was increased by 9.67% in 1.0 mM salicylic acid and 0.1 mM benzyl adenine from the first to the seventh day after treatment. The values of photosynthetic pigments (chlorophylls a, b and total, and carotenoids) remained constant in 0.1 mM benzyl adenine and 0.1 mM salicylic acid treatment during this period. The highest increase of anthocyanin content was observed in the 0.001 mM salicylic acid and no benzyl adenine treatment, as compared to control. The highest flavonoid content was observed in zero mM salicylic acid and 0.1 mM benzyl adenine, which was significantly increased during the first to the seventh days after treatment. In conclusion, 1.0 mM salicylic acid treatment is recommended to increase the vase life of Lily cv. Fangio
    Keywords: Salicylic acid, Benzyl adenine, Pigment, Cut flower, Vase life
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال