به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « stress » در نشریات گروه « باغبانی »

تکرار جستجوی کلیدواژه «stress» در نشریات گروه «کشاورزی»
  • تکتم اورعی، محمود شور*، علی تهرانی فر، سید حسین نعمتی، عطیه اورعی

    کاربرد مواد آلی به عنوان یک استراتژی مناسب به منظور کاهش تخریب خاک در آب وهوای خشک و نیمه خشک ارائه شده است. به منظور بررسی اثر آبیاری و بسترهای کشت بر رشد دو اکوتیپ ختمی زینتی، آزمایشی در شرایط مزرعه تعریف شد. تیمارهای آزمایش شامل دو اکوتیپ (مشهد و تهران)، سه سطح رطوبتی (80، 60 و 40 درصد ظرفیت زراعی) و چهار بستر کشت (خاک، خاک + کود حیوانی، خاک + شلتوک برنج، خاک + کاه و کلش گندم) بودند. عناصر ماکرو (نیتروژن، فسفر و پتاسیم)، هدایت الکتریکی، pH خاک و صفات فیزیولوژیکی گیاه (نشت الکترولیت، محتوای نسبی آب، پرولین، کربوهیدرات) و وزن خشک اندازه گیری شد. نتایج آزمایش نشان داد که اثرات سه گانه اکوتیپ× تنش خشکی × بسترهای کشت بر تغییرات میزان عناصر نیتروژن، فسفر و پتاسیم خاک مزرعه در پایان آزمایش معنی دار نشد، اما بیشترین تغییرات این عناصر در بستر خاک + کود حیوانی مشاهده شد و همچنین، این تغییرات در خاک حاوی اکوتیپ مشهد بیشتر بود. میزان شوری بستر خاک + کود حیوانی در هر دو اکوتیپ نسبت به بستر خاک، 78 درصد افزایش یافت. از طرفی، تغییرات اسیدیته خاک در سطح آبیاری 40 درصد نسبت به شاهد کمتر بود و این تغییرات در بستر خاکی 60 درصد کاهش یافت. تمامی پارامترهای فیزیولوژیکی و رشدی گیاهان ختمی تحت تیمارهای آزمایش قرار گرفت و بیشترین میزان شاخص کلروفیل (68)، محتوای نسبی آب (72 درصد) و وزن خشک (95 گرم) در اکوتیپ مشهد تحت تیمار 80 درصد ظرفیت زراعی در بستر خاک + کود حیوانی و بیشترین کربوهیدرات (82 میلی گرم در گرم وزن خشک) در اکوتیپ مشهد تحت تیمار 40 درصد ظرفیت زراعی در بستر خاک + کود حیوانی به ثبت رسید. بدین منظور، کاربرد کود حیوانی همراه با خاک با فراهم نمودن عناصر ماکرو اثرات منفی تنش خشکی را کاهش می دهد.

    کلید واژگان: ختمی زینتی, عناصر غذایی, کم آبیاری, مواد آلی
    Toktam Oraee, Mahmood Shoor *, Ali Tehranifar, Seyyed Hossein Nemati, Atiyeh Oraee
    Introduction

     Climate change predictions indicate that drought and extreme heatwaves will become more frequent and extreme in many regions. Drought is the main abiotic stress that severely reduces plant yield across the globe. Thus, this may have negative consequences for the agricultural soils, as it limits the availability of water and nutrients to soil microorganisms and plants that develop on these soils. To cope with this situation, the use of organic amendments is the best option. Recent studies have shown that the application of organic fertilizers can affect soil moisture and thus, mitigate the negative effect of climate change on that parameter. Organic amendments increase soil organic matter content thus improving soil physical, chemical, and biological properties, and therefore, can confer drought resistance to soils. The application of organic residues has been presented as a great strategy against soil degradation in semiarid environments. However, the interactions between organic amendments and drought in hollyhock plants are not fully known. Here, we evaluate whether the organic amendment influences the physiological traits of hollyhocks and soil properties under drought conditions.

    Materials and Methods

     The experiment was conducted in the research field at Ferdowsi University of Mashhad, Iran. The experiment consisted of three factors (cultivars, organic amendments, and drought) with organic amendments and drought having four and three levels, respectively. Drought treatments were controlled by a TDR at 80, 60, and 40% FC. The three sources of organic amendments were used cow manure, rice hull and wheat straw. Seeds were planted in cocopeat, perlite, and peat mixture trays in the greenhouse with an average temperature of 20 °C and under a photoperiod of 14 hours of light and 10 hours of darkness with a light intensity of 400 μmol-1 m2. In the 5-6 leaf stage, seedlings were transferred in pots (18 cm high and 8 cm in diameter) containing field soil. The plants were transferred to the field with four different substrates (field soil, field soil + manure, field soil + rice hull, and field soil + wheat straw) and were exposed to drought stress for one month during the flowering stage. This analysis examined both the physical and chemical properties of the soil, including changes in the macroelements nitrogen, phosphorus, and potassium.

    Results and Discussion

     Soil nitrogen changes were significantly affected by the interactions of ecotype with drought, ecotype with the medium, and drought stress with medium. The highest nitrogen changes were recorded in Mashhad ecotype under 80% FC. Nitrogen content in amended soil had an increasing trend during the experiment, but the amount of nitrogen had a decreasing trend in soil. In all media under stress, the amount of soil phosphorus was increased and the highest amount of phosphorus was observed in soil + manure at all irrigation regimes. The highest amount of potassium in both ecotypes was observed in soil + manure. The amount of potassium in amended soils under stress significantly increased, but in all organic amendments with increasing drought stress from 80 to 40% FC, the potassium content decreased. In both ecotypes, soil salinity was increased in all culture media. Han et al. (2016) stated that the amount of nitrogen, phosphorus, and potassium in the amended soil was higher than the substrates containing chemical fertilizer. The medium EC was alkaline at the end of the experiment and the salinity of the culture medium increased compared to the control. This study revealed a negative correlation between electrolyte leakage and dry weight in hollyhock plants. Furthermore, all measured physiological and growth parameters were significantly affected by the treatments. Notably, the Mashhad ecotype grown in soil supplemented with animal manure at 80% field capacity (FC) exhibited the highest levels of physiological traits (SPAD and relative water content) and growth index (dry weight).The application of manure + soil by providing macro elements reduces the negative effects of drought stress.

    Conclusion

     The type of crops grown in arid and semi-arid regions should be reconsidered. Also, some plants with high water requirements should be replaced with plants with low and unexpected water requirements. Because hollyhocks are low-expected plants that grow well in drought areas, so they can be considered as suitable species for cultivation in low-input systems and can tolerate drought situations by 40% FC in amended soil.

    Keywords: Nutrients, Organic Matter, Ornamental Hollyhock, Stress
  • سینا محمدی دوست، احمد مهتدی*، رضا امیری فهلیانی

    یکی از عوامل ایجاد تنش محیطی در گیاهان، حضور فلزات سنگین در محیط کشت آن هاست. منگنز به عنوان یکی از عناصر غذایی ضروری کم مصرف در گیاهان شناخته می شود. با این حال، انباشت اضافی منگنز در خاک و گیاهان می تواند آثار منفی بر فعالیت های گیاهی داشته باشد، که به کاهش جذب عناصر غذایی و در نتیجه، کاهش محصول منجر می شود. در این پژوهش، تاثیر سیلیسیم بر گیاه کتان روغنی (.Linum usitatisimum L) تحت تنش منگنز ارزیابی شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب یک طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار انجام شد. دو عامل اصلی شامل سطوح مختلف منگنز در چهار سطح (2، 250، 500 و 1000 میکرومولار) و سیلیسیم در پنج سطح (0، 0/5، 1، 1/5 و 2 میلی مولار) بودند. نتایج این پژوهش نشان داد که در بالاترین سطح تنش منگنز، محتوای پرولین، قندهای محلول و غلظت منگنز در ریشه و شاخساره گیاه نسبت به شاهد به ترتیب افزایش 1/5، 4/4، 2/5 و 3/1 برابری یافت. در هر چهار سطح منگنز، بیش ترین مقدار ویژگی های مورد بررسی از تیمار کاربرد 2 میلی مولار سیلیسیم به دست آمد. استفاده از سیلیسیم منجر به افزایش محتوای پرولین و قندهای محلول برگ و افزایش توان فتوسنتزی گیاه شد. این آثار باعث افزایش وزن خشک ریشه و شاخساره گیاهان تحت تیمار با سطوح مختلف سیلیسیم نسبت به سطح بدون کاربرد سیلیسیم گردید. با توجه به نتایج به دست آمده، استفاده از سطح دو میلی مولار سیلیسیم به عنوان یک راهکار مدیریتی موثر در بهبود آثار مضر منگنز در گیاه کتان روغنی پیشنهاد می شود. این اقدام می تواند منجر به کاهش میزان منگنز در ریشه و شاخساره گیاهان گردد.

    کلید واژگان: پرولین, تنش, ویژگی های فیزیولوژیک, فلزات سنگین, وزن خشک
    S. Mohammadidust, A. Mohtadi*, R. Amiri Fahliyani

    Environmental stress in plants, particularly due to heavy metal presence, poses a significant challenge to their growth. Manganese, an essential micronutrient, can become detrimental when accumulated in soil and plants. To assess the impact of silicon on linseed (Linum usitatissimum L.) under manganese stress, a factorial experiment was conducted. Linseed plants were grown in hydroponic culture with four different manganese levels (2, 250, 500 and 1000 μM) along with five silicon treatment levels (0, 0.5, 1, 1.5 and 2 mM). Results revealed that increasing manganese stress levels led to a rise in proline, soluble sugars content, and manganese in the root and shoot, accompanied by a decrease in other studied traits. Notably, the application of 2 mM silicon consistently yielded the highest values across all manganese levels for the examined traits. Silicon application enhanced proline and soluble sugars content in leaves, consequently increasing plant photosynthetic capacity and leading to greater root and shoot dry weights under various silicon levels. The use of silicon significantly ameliorated the harmful effects of manganese in linseed under manganese stress conditions. Therefore, 2 mM silicon is recommended as a beneficial solution in areas contaminated with manganese, which can lead to the reduction of this heavy metal in the root and shoot of plants.

    Keywords: Dry Weight, Heavy Metals, Physiological Traits, Proline, Stress
  • حدیث کاکایی، علی اشرف امیری نژاد*، مختار قبادی

    کاربرد هورمون های گیاهی، به عنوان یک راه حل ساده و مناسب برای کاهش اثر مضر فلزات سنگین در گیاهان معرفی شده است. برای بررسی اثر سالیسیلیک اسید بر کاهش تنش سرب در گوجه فرنگی (.Lycopersicon esculentum L)، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در گلخانه دانشگاه رازی انجام شد. تیمارها شامل سرب در سه سطح (0، 150 و 300 میلی گرم بر کیلوگرم خاک از نمک نیترات سرب) و سالیسیلیک اسید در سه سطح (0، 250 و 500 میکرومولار) بودند. نتایج نشان داد که بیش ترین مقدار پرولین (23/4 میلی مول بر گرم) و غلظت سرب شاخساره (4/26 میلی گرم بر کیلوگرم) در تیمار 300 میلی گرم بر کیلوگرم سرب و بدون سالیسیلیک اسید به دست آمد که نسبت به تیمار شاهد (بدون کاربرد سرب و سالیسلیک اسید)، به ترتیب افزایش 303 و 387 درصد را نشان می دهد. همچنین، بیش ترین قندهای محلول (0/48 میلی گرم بر کیلوگرم)، ارتفاع گیاه (43/5 سانتی متر)، طول ریشه (18/3 سانتی متر در بوته)، وزن خشک شاخساره (7/48 گرم در بوته) و سطح برگ (263/1 سانتی مترمربع در بوته) در تیمار 500 میکرومولار سالیسیلیک اسید و بدون سرب حاصل شد. به طور کلی، نتایج نشان داد کاربرد سالیسیلیک اسید به عنوان یک هورمون گیاهی، راه حلی ساده و مناسب برای کاهش آثار مضر تنش سرب در گوجه فرنگی است.

    کلید واژگان: تنش, فلزات سنگین, ویژگی های رشدی, هورمون گیاهی
    H. Kakaei, A.A. Amirinejad*, M. Ghobadi

    The use of plant hormones has been introduced as a simple and suitable strategy to reduce the adverse effect of heavy metals in plants. To investigate the effect of salicylic acid (SA) in reducing lead (Pb) stress in tomato (Lycopersicon esculentum L.), a factorial experiment was conducted based on completely randomized design with three replications in the greenhouse of Razi University. Factors included soil Pb contamination at three levels (0, 150 and 300 mg kg-1 soil as Pb(NO3)2) and SA at three levels (0, 250 and 500 μM). Results showed that the highest proline content (23.4 mmol g-1) and Pb concentration (4.26 mg kg-1) were obtained in 300 mg kg-1 of Pb and 0 μM SA, which shows an increase of 303 and 387%, respectively, compared to the control (without Pb and SA). Also, the highest amount of soluble sugars (0.48 mg kg-1), plant height (43.5 cm), root length (18.3 cm/plant), shoot dry weight (7.48 g/plant), and leaf area (263.1 cm2/plant) were found in the treatment of 500 μM SA and 0 mg kg-1 Pb. In general, the results showed that the application of SA, as a plant hormone, is a simple and convenient method to reduce the adverse effects of Pb stress in tomato.

    Keywords: Plant hormones, Heavy metals, Growth characteristics, Stress
  • رضا نوروزی اصفهانی*، شهاب خاقانی، مسعود گماریان، امیر عزیزی، فروغ مرتضایی نژاد

    استفاده از کودهای آلی به دلیل تاثیر مناسب در اصلاح ویژگی های مختلف خاک، حفظ سلامت محیط زیست و رشد بهتر گیاه از جمله راه کارهای مناسب در تولید ارگانیک گیاهان دارویی است. به منظور بررسی تاثیر کاربرد سطوح مختلف ورمی کمپوست بر رشد و ویژگی های مورفولوژیک و فیزیولوژیک گیاه دارویی-زینتی بوصیر در شرایط تنش خشکی، پژوهشی به صورت کرت های خردشده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار انجام شد. فاکتورهای آزمایشی شامل کاربرد کود آلی ورمی کمپوست در سه سطح صفر، 4 و 8 کیلوگرم در مترمربع (معادل صفر، 4 و 8 تن در هکتار) و تنش خشکی در دو سطح بدون تنش و تنش ملایم خشکی آبیاری در زمان 50 درصد گنجایش مزرعه ای (FC) خاک بود. نتایج نشان داد که کاربرد کود ورمی کمپوست و تنش خشکی باعث بهبود صفات مورفولوژیک و فیزیولوژیک گیاه دارویی بوصیر شد. بیش ترین ارتفاع ساقه، گل ساقه، تعداد برگ، ارتفاع گل آذین، وزن خشک شاخساره، طول ریشه با کاربرد ورمی کمپوست در سطوح 4 و 8 کیلوگرم در مترمربع به دست آمد. کاربرد ورمی کمپوست در سطح 8 کیلوگرم در مترمربع باعث افزایش رنگ دانه های کلروفیل و آنتوسیانین به ترتیب به مقدار 53/7 و 122 درصد در مقایسه با شاهد شد. مشاهده شد که با اعمال ورمی کمپوست در سطوح 4 و 8 کیلوگرم در مترمربع تغییرات معنی داری در صفات مورفولوژیک و فیزیولوژیک گیاه بوصیر رخ داد. از طرف دیگر ترکیب تیمار ورمی کپوست و تنش خشکی ملایم نیز باعث تغییرات مثبت در صفات گیاه شد. بنابراین اعمال تنش ملایم خشکی و از طرف دیگر برای بهبود رشد رویشی و افزایش تولید زایشی گیاه بوصیر، کاربرد ورمی کمپوست در سطح 4 کیلوگرم در مترمربع (معادل 4 تن در هکتار) پیشنهاد می شود.

    کلید واژگان: گیاه بوصیر, کود آلی, تنش, گلدهی
    R. Norouzi Esfahani*, Sh. Khaghani, M. Gomarian, A. Azizi, F. Mortazaeinezhad

    The use of organic fertilizers is one of the appropriate ways to produce medicinal plants due to their proper impact on the various soil properties, maintaining environmental health and better plant growth. This study was conducted to investigate the impact of various vermicompost levels on the growth and the morphological and physiological properties of the medicinal-ornamental plant of the Mullein, under drought stress conditions. The research was carried out in the form of split plots in a complete blocks design with four replicates. Experimental treatments included the use of vermicompost organic fertilizer at three levels of zero, 4, and 8 kg/m2 (equivalent to zero, 4, and 8 tons per hectare) and drought stress at two levels of normal irrigation (no stress) and irrigation at 50% of soil field capacity (FC). The results showed that the use of vermicompost and drought stress improved the morphological and physiological traits of the medicinal plant of Mullein. The highest height of the stem, the stem flower, the number of leaves, the height of the flower, the dry weight of shoot, and the root length were obtained by the use of vermicompost at 4 and 8 kg/m2 levels. The use of vermicompost at the rate of 8 kg/m2 increased chlorophyll and anthocyanin, respectively, by 53.7 and 122% compared to control. It was observed that by applying vermicompost at the levels of 4 and 8 kg/m2, significant changes in the morphological and physiological traits of the Mullein plant occurred. On the other hand, the combination of vermicompost application and mild drought stress also caused positive changes in the plant traits. Therefore, mild drought stress, and also for improving the vegetative growth and reproductive efficiency of the medicinal-ornamental plant of the Mullein, the use of vermicompost at 4 kg/m2 (equivalent to 4 tons per hectare) are recommended.

    Keywords: Flowering, Organic fertilizer, Stress, Mullein
  • مژگان زنگنه، زهرا صالحی، محمدرضا صالحی سلمی*

    با توجه به گسترش بیماری همه گیر کووید- 19 در جامعه و تبدیل این بیماری به مشکل بزرگ جهانی و همچنین بر اساس آمار سازمان بهداشت جهانی، به نظر می رسد که اختلال های ذهنی و روانی مهم ترین عارضه جانبی این بیماری خواهد بود. اختلال های روانی طولانی مدت اثرهای خطرناک و جدی بر همه اعضای حیاتی مانند قلب و عروق خونی بر جای می گذارد. به نظر می رسد یکی از راهکارها، پرورش و نگهداری گل و گیاهان زینتی در محیط های آپارتمانی است. پژوهش حاضر برای واکاوی نگرش پاسخگویان نسبت به جایگاه گیاهان آپارتمانی در کاهش افسردگی در دوران قرنطینه ناشی از کووید-19 با روش پیمایشی در شهر اهواز انجام گرفت. برای جمع آوری داده ها، پرسش نامه ای پژوهشگر ساخت طراحی شد، که شامل بخش های مختلفی ازجمله ویژگی های شخصی و حرفه ای پاسخگویان و نیز گویه های سنجش متغیر نگرش پاسخگویان نسبت به گیاهان طبیعی و استفاده از آنها در منزل و جایگاه گیاهان آپارتمانی در کاهش افسردگی در دوران قرنطینه ناشی از کووید-19 بود. پس از بررسی های انجام شده جامعه یاد شده نامحدود فرض شد و با استفاده از فرمول کوکران، نمونه این پژوهش مشتمل بر 384 نفر تعیین گردید. برای گزینش از جامعه یاد شده از روش نمونه گیری تصادفی ساده استفاده شد. در این پژوهش، انجام مقایسه های داده ها از آزمون های آماری t وF و برای سطح بندی از روش ISDM استفاده شد. نتایج این پژوهش نشان داد که بیشترین فراوانی پاسخ در بعد نگرش پاسخگویان نسبت به جایگاه گیاهان آپارتمانی در کاهش افسردگی در سطح به نسبت مثبت با فراوانی 137 نفر (7/35%) بود. همچنین جنسیت و وضعیت تاهل نمی تواند در نگرش مردم نسبت به جایگاه گیاهان آپارتمانی در کاهش افسردگی ناشی از قرنطینه بیماری کووید-19در شهر اهواز تاثیرگذار باشد. نتایج آزمون دانکن نشان داد که بین نگرش پاسخگویانی که متراژ منزل آنان کمتر از 2/62 متر است، با پاسخگویانی که منزل آن ها متراژ بالاتری دارد، در سطح 5% تفاوت معنی داری وجود دارد. به بیانی دیگر، پاسخگویانی که متراژ منزل آن ها بیشتر از 2/62 متر است، نسبت به جایگاه گیاهان آپارتمانی در کاهش افسردگی ناشی از قرنطینه بیماری کووید-19 نگرش مثبت تری دارند. همچنین یافته ها درزمینه چگونگی گزینش گیاهان نشان داد که افرادی که از کتاب های علمی و متخصصین برای گزینش گل و گیاهان بهره می برند، دیدگاه مثبت تری نسبت به جایگاه گیاهان آپارتمانی در کاهش افسردگی ناشی از قرنطینه بیماری کووید-19 دارند. به طورکلی 80% از پاسخگویان گیاهان برگ زینتی و گل دار را برای نگهداری در منزل ترجیح دادند و گیاهان میوه دار، سبزی و دارویی به ترتیب با تفاوت زیاد در مرتبه های بعدی قرار گرفتند. بررسی وضعیت کلی نگرش پاسخگویان نسبت به جایگاه گیاهان آپارتمانی در کاهش افسردگی در دوران قرنطینه ناشی از کووید-19 در شهر اهواز نشان داد که بیشترین فراوانی پاسخ در بعد نگرش، مربوط به سطح به نسبت مثبت بود.

    کلید واژگان: تنش, سلامت روان, گیاهان آپارتمانی, محیط, همه گیری
    Mozhgan Zangeneh, Zahra Salehi, Mohamadreza Salehi Salmi*

    Due to the prevalence of COVID-19 epidemic in society and its transformation into a major global problem, as well as according to the World Health Organization, it seems that mental disorders will be the most important side effect of this disease. Long-term mental disorders have serious and dangerous effects on all vital organs such as the heart and blood vessels. It seems that one of the strategies is to grow and maintain flowers and ornamental plants in apartment environments. The aim of this study was to investigate the role of houseplants in reducing depression during quarantine due to COVID-19 by a combined "descriptive-analytical" method in Ahvaz city. A questionnaire was designed to collect data, which included various sections including: among the personal and professional characteristics of the respondents as well as the variables measuring the respondents' attitude towards the position of houseplants in reducing depression during the quarantine caused by COVID-19. In this study, data comparisons were performed using T-test and F-test and ISDM method was used for leveling. The results of this study showed that the highest frequency of responses in the attitude of respondents towards the position of houseplants in reducing depression was at a relatively positive level with a frequency of 137 people (35.7%) regarding the position of houseplants in reducing depression caused by quarantine of COVID-19 disease in Ahvaz. The results of Duncan test showed that there is a significant difference between the attitudes of the respondents whose home area was less than 62.2 meters and the respondents whose home area was more, at the probability level of 5%. In the other words, respondents whose home area was more than 62.2 meters had a more positive attitude towards the role of houseplants in reducing depression caused by COVID-19 quarantine. Findings on how to select plants also showed that people who use scientific books and experts to select flowers and plants, have a more positive view of the position of houseplants in reducing depression caused by the quarantine of Covid-19 disease. In general, 80% of the respondents preferred ornamental and flowering plants for keeping at home, and fruit, vegetable and medicinal plants were placed in the next ranks with great differences, respectively. It was found that people who live with houseplants for a long time, have a higher level of happiness and tolerance threshold and less aggression, and ultimately suffer less from depression and other mental disorders.

    Keywords: Coronavirus, Environment, Houseplants, Mental health, Pandemics, Stress
  • محیا ساجدی مهر*، مریم حقیقی، منیره محنت کش

    تنش خشکی ناشی از افزایش پتانسیل اسمزی خاک به ویژه در گلخانه ها که مصرف کود زیاد است یکی از مشکلات کشت های گلخانه ای محسوب می شود. در پژوهش حاضر آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه غلظت پلی اتیلن گلایکول (صفر، 48/1- و 91/4- (دسی زیمنس بر متر) و استفاده (6 میلی مولار) و عدم استفاده از کلریدپتاسیم جهت کاهش احتمالی اثر خشکی بر روی گیاه خیار انجام شد. صفات مورد مطالعه شامل وزن خشک، وزن تر، محتوی کلروفیل، کلروفیل فلورسانس، فلاونویید، کاروتنویید، پرولین، فنول، پروتیین کل، اسید آبسیزیک ، سوپراکسید و آسکوربات پراکسیداز، آنتی اکسیدان و کاتالاز بودند. نتایج بدست آمده، نشان داد که اثر محلول پاشی پتاسیم در تمام صفات به غیر از میزان کلروفیل فلورسانس و سوپراکسیددیسموتاز معنی دار (p≤0.01) بود. با توجه به نتایج به دست آمده عدم استفاده از کلرید پتاسیم موجب افزایش میزان آنتی اکسیدان و کاتالاز گردید اما کاربرد کلریدپتاسیم روی اکثر پارامترهای اندازه گیری شده ازجمله میزان وزن خشک، وزن تر، کلروفیل، فلاونویید، کاروتنویید، پرولین، فنول، پروتیین کل، اسید آبسیزیک، سوپراکسید دیسموتاز و آسکوربات پراکسیداز تاثیر مثبت نشان داد. در غلظت 91/4- دسی زیمنس بر متر با افزودن کلریدپتاسیم بیشترین میزان فنول و پروتیین مشاهده شد. همچنین محتوای اسید آبسیزیک در تمام تیمارها با افزودن کلریدپتاسیم افزایش یافت و بیشترین میزان در غلظت 91/4- دسی زیمنس بر متر مشاهده شد. از این پژوهش می توان نتیجه گرفت کاربرد کلریدپتاسیم می تواند آثار سوء تنش خشکی را به میزان قابل توجهی، در شرایط مشابه بر روی خیارکاهش دهد.

    کلید واژگان: آنتی اکسیدانی, اسیدآبسیزیک, پلی اتیلن گلایکول, فشار اسمزی
    M. Sajedimehr *, M. Haghighi, M. Mehnatkesh
    Introduction

    Drought stress is one of the most important factors limiting plant growth and production and leads to a reduction of more than 50% in the average production of most crops worldwide. Drought stress due to increased soil osmotic potential, especially in greenhouses where fertilizer consumption is high, is one of the greenhouse crop problems.

    Material and Methods

    In the present study, two concentrations of polyethylene glycol at three levels of 0 (D1), -1.48 (D2), 4-91 (D3 ds/m to create different levels of drought stress due to osmotic changes in culture medium and application of KCl two levels (0 (K1) and 6 (K2) mmol / l) was used to reduce the possible effects. The experiment was performed as a factorial experiment in a completely randomized design with three replications. To apply drought stress, pot water was measured using a tensiometer, and when the drought reached below the field capacity (FC), irrigation with different concentrations of PEG and once a week spraying with KCl at the desired concentrations was done. Cucumber seeds were planted directly in 5 kg plastic pots containing a mixture of potting soil, including soil + sand + animal manure in the ratio of 1 + 2 + 0.5. The number of seedlings in each pot was 2 to 3 kg, which was reduced to one seedling seventeen days after sowing the seeds in the stage of three to four leaves. KCl spraying and spraying began in the three to the four-leaf stage of the seedlings and lasted for about a month. The plants were kept in the greenhouse during the experiment with an average temperature of 25 ° C and relative humidity of 70%. At the end of the experiment, dry weight, fresh weight, chlorophyll, chlorophyll fluorescence, flavonoids, carotenoids, proline, phenol, total protein, abscisic acid, superoxide, and ascorbate peroxidase, antioxidants, and catalase were measured.

    Result

    The results showed that the effect of foliar application of potassium in all traits except chlorophyll fluorescence and superoxide dismutase was significant (P <0.01). According to the obtained results, ccontrol treatment increased the amount of antioxidants and catalase, but the application of K2 on most of the measured parameters, including dry weight, fresh weight, chlorophyll, flavonoids, carotenoids, proline, phenol, total protein, abscisic acid, and superoxide disodium showed a positive effect. In D3 with the addition of K2 the highest amount of phenol and protein was observed. Also, the content of abscisic acid in all treatments increased with the addition of K2 and the highest amount was observed in D3 which can be concluded that the use of potassium at a concentration of 6 mM Acceptable cut. According to the results obtained in this study, it can be stated that the plant tries to maintain its osmotic pressure in the face of drought stress, and this is done by increasing osmolites such as proline and antioxidant enzymes that help maintain plant cell pressure and torsion. Potassium application can reduce the adverse effects of drought stress by improving the activity of antioxidant enzymes and preserving chlorophyll. Thus, the cell continues its vital activities and ultimately produces more acceptable performance under these conditions. In other words, increasing the antioxidant activity in drought conditions along with the application of potassium leads to a higher inhibitory capacity of reactive oxygen species and production stability in these conditions. Therefore, to compensate for at least some harmful effects of stress and help the plant to return to normal growth conditions after re-irrigation, foliar application of such elements can be effective in drought resistance of the plant and play a role. Based on the findings of this study, it seems that the application of potassium with a concentration of 6 mM is the most effective.

    Keywords: Antioxidant enzymes, Foliar application, osmotic pressure, Polyethylene glycol, Stress
  • طیبه زنده دل، ابراهیم گنجی مقدم*، مریم تاتاری
    به منظور بررسی میزان تحمل به یخ زدگی گیاه پنیرباد آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تکرار و نه تیمار دمایی (صفر، 3-، 6-، 9-، 12-، 15-، 18- و 21- درجه سانتی گراد و تیمار شاهد 25 درجه سانتی گراد) انجام شد. صفات مورد مطالعه شامل درصد نشت یونی، پایداری غشای سلولی، محتوای پرولین برگ، کلروفیل فلورسانس، درجه سبزینگی، دمای 50 درصد کشندگی بر اساس درصد بقا (LT50su) و دمای 50 درصد کشندگی بر اساس نشت الکترولیت ها (LT50el) بود. نتایج نشان داد اثر تنش یخ زدگی بر تمامی صفات مورد مطالعه در سطح احتمال 1 درصد معنی دار بود. با افزایش تنش یخ زدگی نشت یونی افزایش و پایداری غشای سلولی کاهش نشان دادند. میزان کلروفیل فلورسانس برگ با افزایش تنش کاهش یافت، به طوری که در دماهای پایین تر از 9- درجه سانتی گراد به کمترین مقدار خود رسید. درجه سبزینگی تا 6- درجه سانتی گراد با شیب شدید و در کمتر از آن با شیب ملایم تر کاهش یافت. بیشترین محتوای پرولین مربوط به تیمار 6- درجه سانتی گراد بود که نسبت به تیمار شاهد 53 درصد افزایش یافت. با کاهش دما درصد بقا کاهش یافت، به طوری که در دماهای زیر 9- درجه سانتی گراد به کلی گیاهان از بین رفتند. همچنین LT50el  و LT50su  به ترتیب در دمای 153/10- و 958/8- درجه سانتی گراد اتفاق افتاد. در نهایت، یافته ها در این تحقیق نشان دادند که گیاه دارویی پنیرباد تنش یخ زدگی 6- درجه سانتی گراد را به طور قابل قبولی تحمل می نماید.
    کلید واژگان: پرولین, تنش, درصد بقا, کلروفیل فلورسانس‏
    Tayebeh Zendedel, Ebrahim Ganji Moghadam *, Maryam Tatari
    In order to investigate freezing tolerance in withania under controlled conditions, a completely randomized design was carried out with four replications and nine temperature treatments (0, -3, -6, -9, -12, -15, -18, -21 °C and control treatment 25°C). Studied traits included electrolyte leakage, cell membrane stability, proline content, chlorophyll fluorescence, chlorophyll degree, 50% lethal temperature based on survival (LT50su) and 50% lethal temperature based on electrolyte leakage (LT50el). Results showed that the effect of freezing stress on all traits was significant at a probability of one percent. Electrolyte leakage showed increased and cell membrane stability decreased. The leaf chlorophyll fluorescence decreased with increasing freezing stress, so that it reached its lowest point at temperatures below -9°C. Chlorophyll content index was also affected by the effect of freezing stress, which decreased at a steep slope of 0 to -6°C and lowered to -6 °C with lower slope. The highest content of proline was related to treatment at -6°C, which increased by 53% compared to control treatment. By decreasing the temperature, the survival rate decreased, so that the plants disappeared at temperatures below -9°C. Also, LT50el and LT50su occurred at temperatures of -10.153 and -8.958°C, respectively. Finally, the findings in this study showed that the medicinal plants withania can be tolerate at -6°C.
    Keywords: Chlorophyll fluorescence, proline, Stress, survival percentage
  • میثم نجفی، حسین آرویی*، محمدحسین امینی فرد

    این پژوهش به منظور ارزیابی استفاده از کودهای آلی اسید فولویک و اسید آمینه (گلایسین و گلوتامیک اسید) در شرایط کم آبیاری برای افزایش مقاومت گیاه در برابر تنش و عملکرد گیاه خیار در باغ تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار انجام شد. عامل اول کوددهی در چهار سطح (شاهد، اسید فولویک با غلظت 200 میلی گرم بر لیتر، اسید آمینه گلایسین و گلوتامیک اسید به میزان 6 لیتر در هکتار) و کاربرد توام اسید فولویک (200 میلی گرم بر لیتر) و اسید آمینه گلایسین و گلوتامیک اسید (6 لیتر در هکتار) و عامل دوم دور آبیاری (3، 5 و 7 روز) بود. نتایج نشان داد که افزایش دور آبیاری، وزن تازه و خشک گیاه، طول میانگره، طول ریشه و طول بوته، هدایت روزنه ای و محتوی کلروفیل در گیاه را به طور معنی داری کاهش داد. این در حالی است که کاربرد ترکیبی اسید فولویک و اسید آمینه در دور آبیاری هفت روز، طول ریشه، طول میانگره، سطح برگ، کلروفیل a و محتوی نسبی آب برگ را به ترتیب 159، 46/9، 84/7، 138، 36 درصد در مقایسه با تیمار عدم کاربرد ترکیبات آلی (شاهد) در همان دور آبیاری افزایش داد. علاوه بر این، در دور آبیاری پنج روز افزایش 70 درصدی وزن تازه گیاه و 84 درصدی وزن میوه در تیمار ترکیبی اسید آمینه و اسیدفولویک مشاهده شد. به طور کلی می توان بیان کرد که کاربرد ترکیبی اسید آمینه و اسید فولویک منجر به بهبود شاخص های مورفوفیزیولوژیک در شرایط کم آبیاری شد، این در حالی است که در بهبود عملکرد و تولید میوه در دور آبیاری هفت روز موثر واقع نشد؛ چرا که، اعمال دور آبیاری هفت روز در گیاه از تولید گل و میوه ممانعت کرد.

    کلید واژگان: تنش محیطی, سطح برگ, خشکی, ترکیبات آلی, محتوی کلروفیل, میوه دهی
    M. Najafi, H. Arouiee*, M.H. Aminifard

    The present study was aimed to evaluate the effect of organic fertilizers of folic acid and amino acids (glycine and glutamic acid) on the plant resistance to stress and yield of cucumber under deficit irrigation conditions. The study was carried out as a factorial in randomized complete blocks with 3 replications. The first factor was fertilization at four levels as control, 200 mg/l folic acid, amino acid glycine and glutamic acid (6 liters per ha), and folic acid + amino acids (glycine and glutamic acid). The second factor was irrigation interval (3, 5 and 7 days). The results showed that an increase in irrigation interval caused a significant reduction in plant dry and fresh weights, internode length, root and shoot lengths, stomatal conductance and chlorophyll contents. Furthermore, combined use of folic acid and amino acid and 7 day irrigation interval increased root length, internode length, leaf area, chlorophyll a and relative leaf water content by 159, 46.9, 84.7, 138 and 36%, respectively, when compared with the control at the same irrigation interval. In addition, a 70% increase in plant fresh weight and 84% increase in fruit weight were observed in irrigation interval of five days and combined treatment of amino acid and folic acid. In general, it can be concluded that the combined application of amino acids and folic acid improved the morphophysiological characteristics of cucumber under deficit irrigation conditions, while it was not effective in improving yield and fruit production with the seven-day irrigation interval.

    Keywords: Chlorophyll content, Fruiting, Organic compounds, Drought, Leaf area, Stress
  • محمدحسین نوشاد، الهام چاوشی*، محمدرضا مصدقی، وجیهه درستکار، فاطمه حسینی

    این پژوهش به منظور بررسی تاثیر تلقیح دو گونه قارچی میکوریز آربوسکولار (AMF) بر آب قابل استفاده خاک و غلظت گلومالین در شرایط خشکی و شوری به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی در سه تکرار اجرا شد. تیمارها شامل دو گونه گیاهی (تاغ سیاه (Haloxylon ammodendron) و آتریپلکس کانسس (Atriplex canescens))، با تلقیح دو گونه قارچی (گلوموس موسه آ، گلوموس جسپورم)، دو سطح شوری (7 و 14 میلی موس بر سانتی متر) و دو سطح خشکی شامل 50 و 80 درصد بیشینه تخلیه مجاز (MAD) بود. پس از گذشت یک سال از اعمال تیمارها، مقادیر آب قابل استفاده گیاه (PAW)، آب قابل استفاده با حداقل محدودیت (LLWR)، گنجایش آب انتگرالی (IWC) و غلظت گلومالین کل و آزاد و کربن آلی خاک اندازه گیری شد. نتایج نشان دهنده افزایش معنی دار درصد کربن آلی خاک، غلظت گلومالین کل و آزاد، PAW،وLLWR و IWC با افزایش تنش شوری، در تیمارهای تلقیح شده با قارچ های گلوموس جسپورم و گلوموس موسه آ بود. بیش ترین درصد افزایش PAW (147 درصد)، LLWR (140 درصد) و IWC (85 درصد) در مقایسه با تیمار شاهد، در تیمار ترکیبی شوری 14 میلی موس بر سانتی متر و خشکی کم (MAD برابر 50 درصد)، در تیمار تلقیح قارچ گلوموس جسپوروم با آتریپلکس مشاهده شد. بیش ترین غلظت گلومالین کل و آزاد نیز در تیمار ترکیبی شوری 14 میلی موس بر سانتی متر و خشکی شدید (MAD برابر 80 درصد) در تیمارهای تلقیح شده با قارچ های گلوموس جسپورم و گلوموس موسه آ در هر دو گیاه مشاهده شد. به طور کلی نتایج این پژوهش نشان دهنده کاهش پیامدهای منفی تنش خشکی و شوری در خاک تحت کشت تاغ سیاه و آتریپلکس، با کاربرد قارچ میکوریز بود.

    کلید واژگان: گلوموس موسه آ, گلوموس جسپوروم, تنش, آب قابل استفاده خاک, گلومالین
    M.H. Noshad, E. Chavoshi*, M.R. Mosaddeghi, V. Dorostkar, F. Hosseini

    This research was performed to determine the effect of inoculation of two species of arbuscular mycorrhizal fungi (AMF) on soil available water (SAW) and glomalin concentration under drought and salinity stresses according to a factorial based on completely randomized design with three replications. Treatments included two plant species Atriplex canescens and Haloxylon ammodendron with inoculation of two fungal species Glomus geosporum and Glomus mosseae plus two levels of salinity stress at 7 and 14 dS m-1, and two levels of drought stress including maximum allowable depletion (MAD) of 50 and 80%. After one year of treatments, plant available water (PAW), least limiting water range (LLWR), integral water capacity (IWC), total and easily extractable glomalin concentration and soil organic carbon (SOC) content were measured. Results indicated a significant increase in SOC, glomalin concentration, PAW, LLWR, and IWC by increasing the salinity level in treatments inoculated with G. mosseae and G. geosporum. The highest percentages of increase in PAW (147%), LLWR (140%) and IWC (85%) as compared with control were observed under combined salinity and low drought treatment (14 dS cm-1 + MAD of 50%) in A. canescens inoculated by G. geosporum. The highest concentrations of total glomalin and easily extractable glomalin were observed in both plant species under salinity of 14 dS m-1 and severe drought treatment (MAD of 80%) with the inoculation by G. geosporum and G. mosseae. Overall the results of this research indicated a reduction in negative consequences of drought and salinity stresses in the soil under cultivation of A. canescens and H. ammodendron, with application of mycorrhizal fungi.

    Keywords: Glomus geosporum, Glomus mosseae, Stress, Soil available water, Glomalin
  • عبدالکریم نگاری، مجید جامی الاحمدی*، غلامرضا زمانی

    گیاهان دارویی یک منبع غنی و ارزشمند از متابولیت های ثانویه هستند که به شدت تحت تاثیر عوامل محیطی به ویژه تنش خشکی قرار می گیرند. در این راستا، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار روی گیاه آویشن باغی (Thymus vulgaris L.) در گلخانه اجرا شد. فاکتور اصلی شامل سه سطح تامین رطوبت (40، 65 و 90 درصد ظرفیت زراعی خاک گلدان) و فاکتور فرعی سطوح الیسیتوری شامل 1) شاهد: عدم کاربرد الیسیتور، 2) 150 میکرومولار سیکلودکسترین، 3) 75 نانومولار کروناتین + 150 میکرومولار سیکلودکسترین، 4) 150 نانومولار کروناتین + 150 میکرومولار سیکلودکسترین، 5) 150میکرومولار متیل جاسمونات + 150 میکرومولار سیکلودکسترین و 6) 300 میکرومولار متیل جاسمونات + 150 میکرومولار سیکلودکسترین بودند. بجز درصد اسانس، بقیه صفات شامل محتوای پرولین برگ، نشت الکترولیت ها، محتوای نسبی آب، ارتفاع گیاه، قطر تاج پوشش، وزن تر و خشک سرشاخه، وزن خشک برگ و ساقه و وزن اسانس همبستگی بسیار معنی داری با یکدیگر داشتند. بیشترین میزان پرولین برگ از برهم کنش الیسیتورها (سطوح 4 و 6) و سطح تامین رطوبت 40% ظرفیت زراعی (به ترتیب 3.88 و 3.94 میکرومول بر گرم وزن تازه برگ) بدست آمد. بیشترین مقدار برای ارتفاع گیاه (28.3 سانتی متر)، قطرتاج پوشش (17 سانتی متر) و محتوای نسبی آب (79%) در سطح تامین رطوبت 90% ظرفیت زراعی مشاهده شد. بالاترین درصد اسانس در تیمار عدم کاربرد الیسیتور (2.67%) و بالاترین وزن اسانس در بوته (0.046 گرم در بوته) در تیمار عدم کاربرد الیسیتور در سطح تامین رطوبت 65% ظرفیت زراعی بدست آمد. تنش ملایم باعث افزایش عملکرد اسانس و تیمارهای الیسیتوری باعث کاهش عملکرد اسانس شدند.

    کلید واژگان: اسانس, تنش, گیاهان دارویی, متابولیت های ثانویه, هورمون های گیاهی
    A. Negari, M. Jami Al-Ahmadi *, G. Zamani

    Medicinal plants are a rich and valuable source of secondary metabolites that are strongly influenced by the environmental factors, especially drought stress. In this regard, a greenhouse experiment was conducted on Thymus vulgaris L. as split plots in a randomized complete block design with three replications. The main plot included three levels of moisture supply (40, 65, and 90% of potting soil field capacity (FC)) and the sub-plot was the elicitors levels including (1) control: without elicitor, (2) 150 µM cyclodextrin (CYC), (3) 75 nM coronatine (COR) + 150 µM CYC, (4) 150 nM COR + 150 µM CYC, (5) 150 µM methyl jasmonate (MJ) + 150 µM CYC, and (6) 300 µM MJ + 150 µM CYC. Except for the essential oil percentage, the other traits including the leaves proline content, electrolyte leakage, relative water content, plant height, canopy diameter, dry and fresh weight of shoots, dry weight of leaves and stems, and weight of essential oil had a very significant correlation with each other. The highest amount of leaves proline was obtained form the interaction of elicitors (levels 4 and 6) and the 40% FC level of moisture supply (3.88 and 3.94 μmol g-1 fresh leaf weight, respectively). The highest amount of plant height (28.3 cm), canopy diameter (17 cm), and relative water content (79%) was observed at the 90% FC level of moisture supply. The highest percentage of essential oil was obtained in the treatment of non-application of elicitor (2.67%) and the highest essential oil weight per plant (0.046 g plant-1) was observed in the treatment of non-application of elicitor at the 65% FC level of moisture supply. The mild stress increased the essential oil yield and the elicitor treatments decreased it.

    Keywords: essential oil, Stress, Medicinal plants, Secondary metabolites, plant hormones
  • سامان عثمانپور، علی اکبر مظفری*، ناصر قادری

    تنش شوری یکی از مهم ترین عوامل محدودکننده رشد و عملکرد در گیاهان است. توت فرنگی گیاهی چندساله و یکی از محصولات دانه ریز حساس به شوری است. به منظور بررسی اثر جاسمونیک اسید و نانوذرات سیلیس بر ویژگی های رویشی و عملکرد و برخی ویژگی های میوه توت فرنگی رقم پاروس، آزمایشی با سه سطح جاسمونیک اسید (صفر، 0/25 و 0/5 میلی مولار) به صورت محلول پاشی، سه سطح نانوذرات سیلیس (صفر، 1 و 2 میلی مولار) و کلرید سدیم در دو سطح (صفر و 50 میلی مولار) به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی با سه تکرار به صورت کشت بدون خاک در شرایط گلخانه انجام شد. در این پژوهش صفات طول گل آذین، حجم ریشه، وزن خشک بخش هوایی و ریشه، درصد روزنه های باز، برخی ویژگی های میوه (سفتی بافت و شاخص رنگینه شدن)، سطح ویژه برگ و عملکرد بوته اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد که شاخص های رشدی، عملکرد و برخی ویژگی های میوه در این رقم در اثر تنش شوری کاهش یافتند. کاربرد جاسمونیک اسید و نانوذرات سیلیس در شرایط بدون تنش و تنش شوری باعث بهبود ویژگی های رویشی گیاه شد. کاربرد جاسمونیک اسید و نانوذرات سیلیس تحت تنش شوری باعث شد که حجم ریشه 49 درصد، وزن خشک طوقه 146 درصد و میزان عملکرد 57 درصد افزایش یابد. بهترین نتایج در کاربرد توام جاسمونیک اسید و نانوذرات سیلیس بر پارامترهای رشدی در تیمار 50 میلی مولار جاسمونیک اسید به همراه 0/5 میلی مولار نانوذرات سیلیس مشاهده شد.

    کلید واژگان: پاروس, آب کشت, سیلیکا, گلخانه, تنش
    S. Osmanpour, A.A. Mozafari*, N. Ghaderi

    Salinity stress is a major factor limiting the plant growth and productivity. Strawberry is a perennial plant and one of the most important small fruits; it is considered as a plant sensitive to salinity. In order to investigate the effects of jasmonic acid and silica nanoparticles on the yield, growth and fruits characteristics of strawberry cv. Paros, an experiment was carried out with three levels of jasmonic acid (0, 0.25 and 0.5 mM) as the spray, three levels of silica nanoparticles (0, 1 and 2 mM), and two sodium chloride levels (0 and 50 mM). Therefore, a factorial experiment was designed based on a completely randomized design with three replications under hydroponic condition. In this study, the length of pedicel, root volume, the dry weights of shoot and root, the percent of the opened leaf stoma, some fruit traits (index color and firmness), leaf specific area, salinity tolerance index and yield were measured. The results showed that growth indices, yield and also, some fruit-related features of this cultivar were decreased by salinity. Application of jasmonic acid and silica nanoparticle improved the fruit quality, yield and morphological characteristics under both control and salinity conditions. Thus, the use of jasmonic acid and silica nanoparticles under salinity stress increased the root volume, crown dry weight, and yield by 49%, 146% and 57%, respectively. The best results were observed in the application of 50 mM jasmonic acid and 0.5 mM silica nanoparticles.

    Keywords: Greenhouse, Hydroponic, Parous, Salinity, Stress
  • عبدالله صداقت پور، بهمن زاهدی*، عبدالله احتشام نیا

    در مناطق خشک و نیمه خشک، شوری آب و خاک تولید محصولات کشاورزی را محدود می کند. ارزیابی تحمل به شوری گیاهان به منظور کشت در مناطق شور از اهمیت ویژه ای برخوردار است. به منظور بررسی تاثیر تنش شوری بر ده ژنوتیپ مختلف فلفل، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملا تصادفی با سه تکرار طی سال 1393 در گلخانه دانشکده کشاورزی دانشگاه لرستان اجرا شد. فاکتور اول، تیمار شوری با استفاده از کلرید سدیم (NaCl) در چهار سطح صفر، 25 ،50 و 75 میلی مول در لیتر و فاکتور دوم شامل 10 ژنوتیپ مختلف فلفل قلمی (ژنوتیپ های بانه، چهارمحال، سبزوار، ارومیه، میناب، تبریز، لردگان، شهرکرد، مراغه و قالاجیغ) به صورت کشت خاکی در گلدان بود. تجزیه آماری نشان داد مشخصه های کلروفیل a، کلروفیل b، کلروفیل کل، کاروتنویید، وزن تازه و خشک ریشه و وزن تازه و خشک برگ با افزایش میزان شوری، کاهش معنی داری داشتند. به گونه ای که تمامی صفات مورد بررسی در تیمار 75 میلی مولار، بیش ترین کاهش را نسبت به تیمار شاهد نشان دادند. همچنین تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که تنها میزان پرولین با افزایش شوری، افزایش یافت به گونه ای که کم ترین میزان پرولین مربوط به تیمار شاهد و بیش ترین میزان آن مربوط به تیمار 75 میلی مولار بود.

    کلید واژگان: تنش, کلرید سدیم, پرولین, فلفل
    A. Sedaghatpoor, B. Zahedi*, A. Ehtesham Nia

    In dry and semi-arid areas, water and soil salinity can limit crop production. Evaluation of plants salt tolerance to grow in saline areas is, therefore, important. To investigate the effects of salinity on ten different pepper genotypes, a factorial experiment based on a completely randomized design was carried out with three replications at Lorestan University Greenhouse, in 2014. The first factor was salinity treatment using sodium chloride (NaCl) at four levels of zero, 25, 50 and 75 mmol per liter (mM); the second one consisted of 10 different genotypes of Chili pepper (including Bane, Mahal, Sabzevar, Urmia, Minab, Tabriz, Lordegan, Branch, Maragheh and Ghale-jigh). Statistical analysis indicated that the characteristics of chlorophyll a, chlorophyll b, total chlorophyll, carotenoids, fresh and dry weights of root and leaf dry weight were significantly reduced with increasing salinity level. Therefore, all studied traits in the 75 mM salinity level had experienced the most decrease, as compared to the control. The results also showed that only the amount of proline was increased with raising salinity, so the least amount of proline belonged to the control treatment, while the highest one was observed for 75 mM treatment.

    Keywords: Pepper, Proline, Sodium chloride, Stress
  • رستم یزدانی بیوکی*، محمدحسن رحیمیان، حسین بیرامی، محمدهادی راد، غلامحسن رنجبر

    گل محمدی (Rosa damascene Mill) یکی از گونه های اقتصادی و مهم رز در ایران است. تنش شوری پس از خشکی دومین تنش محیطی فراگیر و محدودکننده تولیدهای کشاورزی است. به منظور بررسی تاثیر تنش شوری بر گل محمدی، آزمایشی به صورت طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در شرایط لایسیمتر در سال زراعی 1398-1397 در مرکز ملی تحقیقات شوری انجام گرفت. تیمارها شامل چهار سطح شوری 2/8، 5، 8 و 11 دسی زیمنس بر متر بود. نتایج نشان داد که اثر سطوح مختلف شوری بر تمامی صفات مورد بررسی به جز تعداد شاخه در بوته و تعداد گلبرگ معنی دار بود. گیاهان تیمارشده با سطوح شوری 2/8، 5 و 8 دسی زیمنس بر متر به طور معنی دار دارای ارتفاع، تعداد گل در هر بوته، وزن گل، وزن گلبرگ، عملکرد گل و عملکرد اسانس بیش تر نسبت به تنش شوری 11 دسی زیمنس بر متر بودند. افزایش سطح تنش از 2/8 به 11 دسی زیمنس بر متر سبب کاهش 41/4 درصد ارتفاع، 11 عدد گل در هر بوته (47/8 درصد)، 62/4 درصد عملکرد گل و 53/9 درصد عملکرد اسانس شد. به طور کلی نتایج نشان داد که آستانه تحمل به شوری گل محمدی محلات 8 دسی زیمنس بر متر بود.

    کلید واژگان: تعداد گل در بوته, تنش, گلبرگ, اسانس, عملکرد اسانس
    R. Yazdani-Biouki*, M. H. Rahimian, H. Beyrami, M. H. Rad, G. H. Ranjbar

    Damask rose (Rosa damascene Mill) is one of the most important and economical rose species in Iran. After drought, salinity is the second most common environmental stress limiting agricultural production. In order to investigate the effect of salinity stress on Damask rose, an experiment was conducted based on a completely randomized design with three replications in the lysimeter condition at the Research Greenhouse of National Salinity Research Center during 2018-2019 growing season. The treatments were four levels of salinity stress (2.8, 5, 8 and 11 dS m‒1). The results indicated that the effect of different levels of salinity were significant for all traits except the number of branches per plant and the number of petals. The plants treated with the salinity levels of 2.8, 5 and 8 dS m‒1 had a significantly larger number of flowers per plant, flower weight, petal weight, yield flower and essential oil yield, compared to salinity level of 11 dS m‒1. Increasing the salinity level from 2.8 to 11 dS m‒1 caused the reduction in height (41.4%), 11 flowers per plant (47.8%), 0.77 g flower (39.9%), petal weight (18.3%), flower yield (62.4%), and essential oil yield (53.9%). Overall, the results showed that the salinity tolerance threshold of Damask rose of Mahalat was 8 dS m‒1.

    Keywords: Essential oil, Essential oil yield, Number of flowers per plant, Petal, Stress
  • زهرا دامنی، حمیدرضا کریمی*، علی اکبر محمدی میریک، مجید اسماعیلی زاده

    به منظور ارزیابی میزان تحمل دانهال های خرنوب به تنش خشکی و شوری، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح به طورکامل تصادفی با سه تکرار در شرایط گلخانه به اجرا در آمد. فاکتورها شامل دور آبیاری در 3 سطح 5، 10 و 15 روز و شوری در 3 سطح صفر، 80 و 160 میلی مولار نمک کلراید سدیم در آب آبیاری بود. نتیجه ها نشان داد که تنش خشکی و شوری باعث کاهش شاخص های رویشی دانهال های خرنوب شد، به طوری که کمترین فراسنجه های رشدی در تنش خشکی 15 روز و شوری 160 میلی مولار مشاهده شد. وزن تر و خشک اندام هوایی با افزایش شوری و خشکی کاهش یافت. بیشترین مقدار وزن تر  و خشک اندام هوایی در شاهد و کمترین مقدار در شوری 160 میلی مولار و دور آبیاری 15 روز مشاهد شد. نتیجه های پژوهش حاضر نشان داد که محتوای نسبی آب برگ در دور آبیاری 10 روز با افزایش تنش شوری کاهش یافته ولی در دور آبیاری 15 روز تفاوت معنی داری بین سطوح شوری مشاهده نشد. با افزایش تنش خشکی و شوری میزان سدیم ریشه و ساقه افزایش یافت به طوری که بیشترین میزان سدیم اندام هوایی و ریشه در دور آبیاری 15 روز و شوری 160 میلی مولار مشاهده شد. با توجه به این پژوهش می توان نتیجه گرفت دانهال های خرنوب می توانند دور آبیاری 10 روز و شوری 80 میلی مولار کلرید سدیم را به خوبی تحمل کنند.

    کلید واژگان: خرنوب, تنش, کلروفیل, محتوای نسبی آب برگ
    Zahra Damani, HamidReza Karimi*, AliAkbar Mohamadi Mirik, Majid Esmaelizadeh

    In order to evaluate the tolerance of carob seedlings to drought and salinity stresses based on growth and ecophysiological indices, a factorial experiment was conducted based on a completely randomized design with three replications. Factors included drought at 3 levels (5, 10 and 15 days irrigation intervals) and 3 salinity levels (0, 80 and 160 mM NaCl). The results showed that drought and salinity stresses reduced the vegetative indices of carob seedlings so that the lowest vegetative indices were observed in 15 days irrigation interval and 160 mM NaCl. The shoot fresh and dry weight decreased with increasing salinity and drought intensity. The highest shoot fresh and dry weight were recorded in control plants and the lowest shoot fresh and dry weight were recorded in plants treated with 160 mM NaCl and 15 days irrigation interval. The results of this study also showed that relative water content of leave decreased in plants treated with 10 days irrigation interval with increasing salinity levels while there was no significant difference between salinity levels in 15 irrigation intervals. The results also showed that the concentration of Na in root and shoot was increased with increasing salinity and drought stresses so that the highest concentrations of Na in shoots and roots were observed in plants treated with 15 days irrigation interval and 160 mM NaCl. According to the results of this study, it can be concluded that carob seedlings can tolerate 10 days of irrigation and 80 mM salinity.

    Keywords: Carob tree, Chlorophyll, Stress, RWC
  • شکوفه قیدرلویی، راحله خادمیان، سودابه مفاخری*
    به منظور بررسی تاثیر تلقیح مایکوریزا بر افزایش مقاومت گیاه دارویی شوید (Anethum graveolens L.) به تنش شوری، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) انجام شد. فاکتور اول اکوتیپ در دو سطح (اصفهان و ورامین) فاکتور دوم شوری در سه سطح (0، 5 و 10 دسی زیمنس بر متر) و فاکتور سوم قارچ مایکوریزا در سه سطح (0، 75 و 150 گرم قارچ) بود. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که تلقیح میکوریزایی کلیه صفات کمی مورد مطالعه را در تحقیق بهبود داد. به طوری که گیاهان تلقیح شده با میکوریزا در شرایط شوری، رشد بهتری نسبت به گیاهان تلقیح نشده داشتند. بیشترین وزن خشک، ارتفاع بوته، تعداد دانه در بوته، وزن هزاردانه از گیاهان اکوتیپ اصفهان، سطح شوری 5 دسی زیمنس و 150 گرم مایکوریزا حاصل گردید. یازده ترکیب در اسانس شوید شناسایی شد. بیشترین درصد لیمونن (7.5%) از گیاهان اکوتیپ ورامین، شوری 5 دسی زیمنس و 150 گرم مایکوریزا استخراج گردید. بیشترین درصد کاروون (36.31%) در گیاهان تیمار شده با 150 گرم مایکوریزا، شوری صفر و اکوتیپ اصفهان بدست آمد.
    کلید واژگان: تنش, کود زیستی, ماده موثره, مایکوریزا
    Sh. Gheidarlouei, R. Khademian, S. Mafakheri *
    To investigate the effect of mycorrhiza inoculation on increasing the resistance of medicinal plant dill (Anethum graveolens L.) to salinity stress, a factorial experiment was conducted in a randomized complete block design with three replications at the research greenhouse of Imam Khomeini International University, Qazvin province, Iran. The first factor was ecotype at two levels (Isfahan and Varamin), the second factor was salinity at three levels (0, 5 and 10 dS/m), and the third factor was mycorrhiza at three levels (0, 75 and 150 g fungi). The results showed that mycorrhizal inoculation improved all the quantitative traits studied so that under salinity conditions, the plants inoculated with mycorrhiza showed better growth than non-inoculated plants. The highest dry weight, plant height, number of seeds plant-1, and 1000-seed weight were obtained in ecotype Isfahan, salinity level 5 dS/m and 150 g of mycorrhiza. Eleven compounds were identified in dill essential oil. The highest percentage of limonene (7.5%) was obtained from ecotype Varamin plants treated with 5 dS/m salinity and 150 g mycorrhiza. The highest percentage of carvone (86.3%) was obtained in ecotype Isfahan treated with 150 g mycorrhiza and non-salinity.
    Keywords: Stress, Biofertilizer, secondary metabolite, mycorrhiza
  • فردین قنبری*، محمد سیاری

    دمای پایین منجر به آسیب های فیزیولوژیکی به سلول در گیاهان حساس به سرمازدگی و خسارت محصولات گرمسیری و نیمه گرمسیری مانند گوجه فرنگی می شود. به منظور ارزیابی اثر پیش تیمار خشکی بر تحمل به سرما نشا های گوجه فرنگی و رشد و عملکرد بعدی آن در شرایط مزرعه، تحقیقی در دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا همدان در سال 1395 به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل تنش خشکی در سه سطح (صفر، 10 و 20 درصد PEG) و تنش سرمایی در دو سطح (تنش و بدون تنش) بود. پس از اعمال پیش تیمار تنش خشکی، نشاها به مدت شش ساعت در شش روز متوالی در دمای سه درجه سانتی گراد قرار گرفتند و پس از آن در مزرعه کاشته شدند. نتایج نشان داد که پیش تیمار خشکی تاثیر معنی داری در افزایش رشد و عملکرد گوجه فرنگی در شرایط مزرعه دارد. گیاهانی که پیش تیمار نشده بودند پس از تیمار سرمایی رشد کمی در شرایط مزرعه داشتند و همچنین عملکرد آن ها پایین تر بود. پیش تیمار خشکی سبب افزایش اندازه میوه، افزایش عمر ماندگاری آن و کاهش تعداد میوه های دارای پوسیدگی گلگاه شد. بالاترین رشد و عملکرد کل میوه در کاربرد 10 درصد PEG به دست آمد. به طور کلی نتایج این آزمایش نشان داد که پیش تیمار خشکی می تواند به طور موثری برای حفاظت نشاهای گوجه فرنگی از آسیب ایجاد شده به وسیله تنش دمای پایین در مراحل اولیه رشد استفاده شود و سبب رشد و عملکرد بهتر گوجه فرنگی در شرایط مزرعه می شود.

    کلید واژگان: پوسیدگی گلگاه, تنش, سرمازدگی, مقاوم سازی, مقاومت تقاطعی
    F. Ghanbari* M. Sayyari
    Introduction

    Due to its low level of calorie and being as an excellent source of C and A vitamins as well as containing lycopene as a powerful antioxidant, Tomato (solanum lycopersicum, 2n=2 x=24), is extensively consumed in the world. According to the statistics presented in 2013, following China, United States, Turkey and Egypt, Iran ranked sixth in tomato production (6174182 kg per year) world tomato production. Similar to other tropical crops, tomato is sensitive to chilling stress. The chilling stress is considered as one of the environmental factors influencing growth and development of many plants including tomato. Applying different environmental conditions and cultivation techniques within transplant production can mitigate the chilling stress of seedlings. The seedling hardening is one of the simple technique being employed to physiological characters of plant, so as to induce subsequent stress resistance. This phenomenon is so-called cross tolerance and it means that exposing plants to stressful conditions can induce plant tolerance to upcoming stresses. Therefore, the objective of our study was to investigate the effect of drought hardening and chilling stress on tomato plant growth and productivity in field condition.

    Materials and Methods

    This experiment was conducted in greenhouse and research laboratories of agricultural college of Bu Ali Sina University. First of all, the seeds of tomato cv. C.H Falat, were sown in pots filled with perlite and vermiculite (ratio 2:1) and then maintained under natural light and at 25±2°C / 18±2°C (day/night). At four-leaf full development stage, seedlings were subjected to seven-day drought stress simulated with polyethylene glycol 6000 (PEG) at three levels: control (0% PEG), moderate drought stress (10 % PEG equaling to 0.18 Mpa osmotic potential) and severe drought stress (20% PEG equaling to 0.57 Mpa osmotic potential). After employing different levels of drought stress and consequently placing them in recovery for 48 h, they were exposed to chilling stress and non-chilling stress condition. For imposing chilling stress, the seedlings were transferred into growth chamber under 3°C for 6 days and 6 h per day. After receiving chilling stress treatments, the produced seedlings, were planted in the field.

    Results and Discussion

    In the present study, drought pretreatment reduced the effects of cold stress on fruit yield and quality. Results revealed that, the growth and yield of tomato plants were significantly increased by drought stress pretreatment in field condition. Herein, Seedlings without receiving drought pretreatment slowly grew and gained lower yield than those receiving drought. Some traits such as higher fruit size and shelf life and low number of decayed end blossom fruits were gained by drought application. The highest growth and yield rates were obtained through 10% PEG. These results indicate that drought stress at seedling stage increases the yield of tomato without harmful effects on fruit quality. The results showed that in 0% PEG treatment (control), chilling stress increased the number of days for flowering and fruiting, which indicates the growth retardation in this plant under cold stress condition. Drought pre-treatment using PEG increased the thickness of the pericarp and its post-harvest life, which may indicate the maintenance of the effects of initial stress in all stages of vegetative and reproductive growth. It has been reported that cold stress directly affects the growth potential of plants that interfere with the proper production of plants by disrupting metabolic reactions and indirectly by preventing the absorption of water by plants and oxidative stress (Hussain et al., 2018). In the present study, pre-treatment of drought reduced the destructive effects of chilling stress on fruit size. These results show that pre-treatment of drought (especially 10% PEG) had a significant effect on increasing fruit size and preventing its fruit yield reduction due to cold treatment. Similarly, Paradosi et al. (1987) reported that water stress in tomato plants increased its tolerance to cold and maintained the growth of tomato plants and its yield in cold greenhouse conditions. So far, there have been no reports of interactions between environmental stresses on fruit size, but the effects of drought stress on tomato fruit have been studied.

    Conclusion

    In general, the results of this experiment showed that the effects of drought pre-treatment on seedling remain in the next stages of tomato growth and can have beneficial effects on growth and yield of tomato in field conditions.

    Keywords: Blossom end rot, Chilling, Cross-tolerance, Hardening, Stress
  • سلیم حیدری *، محسن کافی، سپیده کلاته جاری، مونا شفقتیان، نفیسه ملاکریمی
    Salim Heidari *, Mohsen Kafi, Sepideh Kalatejari, Mona Shafaghatian, Nafiseh Mollakarimi

    Plants are influenced inevitably by environmental stresses due to their immobility. Sound waves are one of these environmental factors affecting plants. This study was designed to understand the relationship between sound waves and plant responses that is still low knowledge. For this purpose, Salvia splendens, one of the common plants in urban green spaces, were influenced by sound waves with a frequency of 1000 Hz and at intensities of 90, 100 and 110 dB and control for an hour each day, during one month. Seedling were obtained from seeds of Salvia, cultivated in MS medium, in-vitro condition and were subculture every 20 days. Treatments started in 15 days after planting the seed. The results of growth and antioxidant enzyme activities showed that sound waves cause increment of plant growth as the sound waves intensity increases in frequency of 1000 Hz. Maximum root and shoot length, fresh and dry weight were observed at 110 dB. Sound waves cause increment of the protein content and catalase (CAT), peroxidase (POD) and ascorbate peroxidase (APX) enzymes activity. Malondialdehyde content increased with the increment of intensity. Overall, Salvia splendens responded to sound wave stress by improving growth, physiological and biochemical parameters.

    Keywords: Environmental pollution, Floriculture, Landscape, Sound pollution, Stress
  • بهمن فتاحی، کاظم ارزانی*، محمدکاظم سوری، محسن برزگر

    این پژوهش به منظور بررسی تاثیر کادمیم و سرب بر صفات ریخت شناسی، فیزیولوژی و فتوسنتزی ریحان انجام شد. خاک مورد استفاده قبل از کشت، به‏ ‏مدت 2 ماه با استفاده از محلول های سرب (صفر، 100، 200 و 400 میلی‏ ‏گرم بر کیلوگرم خاک) و کادمیم (صفر، 5، 10 و 20 میلی‏ ‏گرم بر کیلوگرم خاک) آلوده گردید. نتایج نشان داد در تیمارهای کادمیم و سرب صفات مربوط به کیفیت و بازار پسندی ریحان شامل تعداد شاخه های فرعی، زمان به گل رفتن گیاه و قطر ساقه نسبت به تیمار شاهد کاهش یافت. با افزایش غلظت کادمیم از صفر تا 20 میلی‏ ‏گرم بر کیلوگرم خاک، میزان کادمیم برگ ریحان از 71/0 به 06/3 میلی‏ ‏گرم بر گرم وزن خشک و با افزایش غلظت سرب از صفر تا 400 میلی‏ ‏گرم بر کیلوگرم خاک، میزان سرب برگ از 93/0 به 95/4 میلی‏ ‏گرم بر گرم وزن خشک افزایش یافت. تیمارهای کادمیم و سرب منجر به کاهش معنی دار شاخص کلروفیل (95/22 به 98/13)، مقدار کلروفیل a (755/0 به 333/0 میلی‏ ‏گرم بر گرم وزن تر)، مقدار کلروفیل b (330/0 به 125/0میلی‏ ‏گرم بر گرم وزن تر) و میزان کاروتنوییدها (228/0 به 095/0 میلی‏ ‏گرم بر گرم وزن تر) شد. همچنین میزان عملکرد و کارایی فتوسیستم II (834/0 به 422/0) نسبت به تیمار شاهد کاهش یافت. با توجه به اینکه افزایش کادمیم و سرب برای سلامت انسان مضر و خطرات جدی به همراه دارد، لازم است از کشت سبزیجات در مناطق آلوده به فلزات سنگین مانند کادمیوم و سرب جلوگیری شود.

    کلید واژگان: تنش, خاک آلوده, سرب, کادمیم, کارتنوییدها, کلروفیل, فتوسیستم ‏II
    Bahman Fattahi, Kazem Arzani *, MohammadKazem Souri, Mohsen Barzegar

    The present research was conducted in order to evaluate the effects of different amounts of cadmium (Cd) and lead (Pb) on the morpho- physiological and biochemical aspects of sweet basil. Pre-treatments of the soil with different concentrations of Cd and Pb was applied two months before starting the experiment in the greenhouse, and then seeds were sown in pots containing contaminated soil, under greenhouse conditions. The results showed that application of cadmium and lead have led to significant changes in morphological traits and reduction in physiological and quality traits including number of lateral shoots, flowering intensities and stem diameter. By increasing concentrations of Cd from 0 to 20 mg. kg-1 soils, the amount of basil cadmium from 0.71 to 3.6 mg. g-1DW and with increasing concentrations of Pb from 0 to 400mg. kg-1 soil, the amount of basil Pb from 0.93 to 4.95 mg. g-1DWwas increased. Different levels of both heavy metals have resulted in significant reduction of SPAD value (22.95 to 13.98) as well as in the amount of chlorophyll a (0.755 to 0.333 mg. g-1 FW) chlorophyll b (0.330 to 0.125 mg. g-1 FW) and carotenoids (0.228 to 0.095 mg.g-1 FW) and photosystem II in chloroplasts (0.834 to 0.422) decreased compared to control plants. According to the increase of Cd and Pb in the plants is harmful and associated with the serious human health, therefore preventing culturing vegetable crops in the heavy metal contaminated soils should be considered.

    Keywords: Cadmium, Carotenoids, Contaminated soils, Chlorophyll, lead, photosystem II, Stress
  • تکتم اورعی، محمود شور *، علی تهرانی فر، حسین نعمتی

    تنش خشکی یکی از مهمترین عوامل محیطی است که رشد گیاهان زینتی را در فضای سبز محدود می سازد. اثر اسپرمیدین و سالسیلیک اسید بر ختمی تحت تنش تنش خشکی مورد بررسی قرار گرفت. در ابتدا، گیاهان با سه غلظت اسپرمیدین و سه دوز اسید سالسیلیک (شاهد، 100، 200 و 400 میکرومولار) در سه روز متوالی اسپری شدند، و سپس به مدت دو هفته تحت تنش خشکی (80، 60 و 40% ظرفیت زراعی) قرار گرفتند. نتایج نشان داد که تنش خشکی تا 40 % ظرفیت زراعی سبب افزایش نشت الکترولیت، پرولین و فعالیت آنزیم سوپراکسید دیسموتاز در مقایسه با گیاهان شاهد شد. همچنین کاربرد 100 میکرومولار اسپرمیدین و اسید سالسیلیک در بین غلظت های مختلف به طور معنی داری سبب کاهش نشت الکترولیت و فعالیت آنزیم کاتالاز و افزایش محتوای نسبی آب، پرولین، پروتیین، فعالیت آنزیم سوپراکسید دیسموتاز، تعداد گل و سطح برگ شد، اما غلظت های بالاتر (400 میکرومولار) بی اثر و یا اثرات بازدارنده داشتند. تیمار با 100 میکرومولار اسپرمیدین و اسید سالسیلیک سبب افزایش مقاومت به تنش خشکی (تا 40 % ظرفیت زراعی) با کاهش نشت الکترولیت (5 %) و افزایش محتوای نسبی آب (11 و 9 %)، مقدار پرولین (31 و 21 %)، شاخص کلروفیل (18 و 5 %) و وزن خشک (3 %) در مقایسه با گیاهان تیمار نشده تحت تنش خشکی 40 % ظرفیت زراعی شد. رشد ختمی به طور شدید تحت تنش خشکی آسیب می بیند، اما کاربرد اسپرمیدین و اسید سالسیلیک سبب افزایش محتوای نسبی آب، پرولین و پروتیین در گیاهان تحت تنش خشکی شد. کاربرد اسپرمیدین و اسید سالیسیلیک می تواند به عنوان یک تمرین اقتصادی برای افزایش عملکرد ختمی در شرایط کمبود آب در نظر گرفته شود.

    کلید واژگان: فعالیت آنتی اکسیدانی, اسپری برگی, ختمی, استرس
    Toktam Oraee, Mahmoud Shoor *, Ali Tehranifar, Hossein Nemati

    Drought is one of the most important environmental factors limiting the cultivation of ornamental plants in the green space. The effects of spermidine and salicylic acid on hollyhock (Alcea rosea L.)under drought stress were investigated. At first, the plants were sprayed with 3 doses of spermidine and 3 doses of salicylic acid (control, 100, 200 and 400 μM) for three consecutive days, then were subjected to drought stress (40, 60, 80 % FC) for 2 weeks. The results showed that drought stress increase up to 40 % FC increased electrolyte leakage, proline and superoxide dismutase enzyme activity compared to control plants. Also, the application of 100 μM spermidine and salicylic acid in different concentrations of spraying solutions significantly reduced electrolyte leakage and catalase enzyme activity and increased the relative water content (RWC), proline, protein, number of flower, leaf area and superoxide dismutase enzyme activity, but higher concentrations (400 μM) was ineffective or had inhibitive effects. Treated plants with 100 μM spermidine and salicylic acid showed higher tolerance to drought stress (up to 40 % FC) with regard to lower electrolyte leakage (by 5 %) and higher relative water content (by 11 and 9 %), proline content (by 31 and 21 %), SPAD (by 18 and 5 %) and dry weight (by 3 %) compared with non-treated plants under 40 % FC. Hollyhock growth severely suffered by water deficit, but application of spermidine and salicylic acid promoted RWC, proline and protein content under water deficit conditions. Foliar application of spermidine and salicylic acid could be considered as an economical practice for increasing hollyhock performance under water deficit conditions.

    Keywords: antioxidant activity, Foliar spray, Hollyhock, Stress
  • یاسر خندانی، رضا فتوحی قزوینی*، محمود قاسم نژاد، محمدرضا خالدیان
    حدود 75 درصد وسعت کشور ایران مناطق خشک و نیمه خشک است؛ بنابراین استفاده از روش های آبیاری با بازده بالا در بخش کشاورزی حائز اهمیت است. به منظور مطالعه اثر کم آبیاری تنظیم شده (RDI) و سوپرجاذب (SA) بر کیفیت انبارمانی میوه آلو ژاپنی Prunus salicina)) رقم سانتاروزا، درختان از مرحله سخت شدن هسته (7 هفته بعد از تمام گل) در شرایط سه سطح آبیاری(ETc100%، ETc 75% و ETc 50%) و چهار سطح سوپرجاذب (صفر، 100، 200 و 300 گرم، برای هر درخت)، در قالب طرح فاکتوریل (طرح پایه CRD) با سه تکرار قرار گرفتند. میوه ها پس از برداشت در مرحله رسیدن به مدت یک ماه در دمای 4 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی بالای 80 درصد نگهداری شدند. سپس برخی ویژگی های کیفی آنها مورد ارزیابی قرار گرفت. کم آبیاری سبب افزایش سفتی بافت میوه گردید. فلاونوئیدهای میوه نیز تحت تاثیر کم آبیاری تنظیم شده افزایش معنی داری پیدا کرد. درحالیکه سطوح کم آبیاری و غلظت های مختلف سوپرجاذب تاثیر معنی داری بر میزان SSC، TA و SSC/TA میوه ها در مقایسه با شاهد نداشتند. برهمکنش اثر تیمارهای کم آبیاری تنظیم شده و سوپرجاذب بر میزان آب میوه، فنل کل و ظرفیت آنتی اکسیدانی معنی دار بود. آب میوه در اثر تیمار کم آبیاری کاهش یافت؛ ولی تیمار سوپرجاذب به صورت معنی داری آب میوه را افزایش داد. فنل کل و ظرفیت آنتی اکسیدانی میوه که در شرایط تنش ملایم کم آبیاری افزایش یافته بود با کاربرد سوپرجاذب به صورت معنی داری کاهش یافت.
    کلید واژگان: پس از برداشت, تنش, سفتی بافت میوه, ظرفیت آنتی اکسیدانی, مواد جامد محلول
    Yaser Khandani, Reza Fotouhi Ghazvani *, Mahmoud Ghasemnezhad, Mohammad Reza Khaledian
    About 75 percent of Iran`s land is arid and semi-arid. Hence, the use of high-efficiency irrigation methods in agriculture will be important. In order to study the effects of both regulated deficit irrigation (RDI) and super absorbent (SA) on the storage quality of Japanese plum fruits (Prunus salicina cv. Santarosa), an experiment was conducted under factorial design with three replicates. Plum trees from the pit-hardening period (seven weeks after full bloom) were exposed to RDI treatments; 100%, 75% and 50% of seasonal crop evapotranspiration (ETc) and four super absorbent treatments including 0, 100, 200 and 300 g (per tree). Harvested fruits at the ripening stage were stored at 4ᵒC in 80% relative humidity for one month, then, some quality characteristics of fruits were evaluated. The firmness of fruits tissues and total flavonoids in RDI treated plants was higher than the control fruits. However, RDI levels and different concentrations of super absorbents did not show significant effects on the TA, SSC and SSC/TA when compared to controls. The interaction of treatments increased fruit juice, total phenol and antioxidant capacity significantly. Fruit juice decreased by RDI and increased due to SA, and while total phenol and antioxidant capacity of fruit under RDI was considerable, SA application could reduce both traits significantly.
    Keywords: Antioxidant capacity, fruit firmness, post-harvest, soluble solid concentration, stress
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال