به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "weed" در نشریات گروه "بیوتکنولوژی و ژنتیک گیاهی"

تکرار جستجوی کلیدواژه «weed» در نشریات گروه «کشاورزی»
جستجوی weed در مقالات مجلات علمی
  • نسترن هراتی، نسرین مشتاقی*، عبدالرضا باقری، سید حسن مرعشی

    نخود (Cicer arietinum) در رقابت با علف های هرز بسیار حساس بوده و دچار کاهش عملکرد و کیفیت محصول می شود. لذا تولید گیاهان مقاوم به علف کش های عمومی نظیر گلایفوسیت مفید می باشد. در این تحقیق، ازAgrobacterium tumefaciens  سویه LBA4404 حاوی پلاسمید pBI121 و ژن موتاسیون یافته epsps برای ایجاد مقاومت به علف کش گلایفوسیت استفاده شد که در آن ژن nptII به عنوان گزینشگر تحت پیش بر 35S قرار گرفته است. به منظور انتقال ژن از محورهای جنینی نخود رقم ثمین و بیونیج استفاده شد. ریزنمونه ها پس از هم کشتی با سوسپانسیون باکتری به مدت سه روز در محیط هم کشتی B5 قرار گرفت و پس از آن به منظور باززایی به محیط کشت MS به همراه غلظت مناسبی از هورمون های BAP، Kin و NAA منتقل گردید. درنهایت پس از گزینش های متوالی با استفاده از آنتی بیوتیک کانامایسین، ریشه زایی و استقرار گیاهان T0 در محیط هیدروپونیک انجام شد و با استفاده از آزمون PCR، در 15گیاه ژن اختصاصی epsps  و ژن  nptII تکثیر و تراریختگی آنها تایید شد. عدم آلودگی گیاهان مشکوک به تراریخته با استفاده از آغازگرهای نواحی ITS باکتری و همچنین با بررسی بیان ژن مورد نظر با استفاده از آزمون RT-PCR تایید شد و درصد تراریختگی در این بررسی 75/0 درصد بود.

    کلید واژگان: اگروباکتریوم, تراریخته, علف هرز, کانامایسین, مهندسی ژنتیک
    Nastaran Harati, Nasrin Moshtaghi*, Abdolreza Bagheri, Seyed hasan Marashi

    Chickpea (Cicer arietinum) is very sensitive in competition with weeds and suffers from a decrease in yield and product quality. Therefore, it is useful to produce plants resistant to general herbicides such as glyphosate. In this research, Agrobacterium tumefaciens strain LBA4404 was used. This bacterium contains plasmid pBI121 and mutated epsps gene of Escherichia coli to create resistance to glyphosate herbicide. In this plasmid nptII gene is placed under 35S promoter as a selective gene. In order to transfer the gene, embryonic axes of chickpea varieties (Samin and Bivanij) were used. Chickpea embryonic axes were placed on B5 co-culture medium after co-cultivation with bacterial suspension for 3 days and then transferred to MS culture medium with appropriate concentration of BAP, Kin and NAA hormones for regeneration. Finally, after successive selections using kanamycin antibiotic, rooting and establishment of T0 plants were done in hydroponic environment. Then, PCR amplified epsps and nptII genes in 15 plants and their transgenecity was confirmed. Non-contamination of DNA in putative transgenic plants was confirmed by using the primers of the bacterial ITS regions. Also the expression of the target gene verified using RT-PCR test and the transgenic percentage was 0.75% in this study.

    Keywords: Agrobacterium, genetic engineering, kanamycin, transgenic, weed
  • گودرز احمدوند، معصومه دهقان*، سارا گودرزی، ارسلان فلاحی
    مقدمه

    علف های هرز از لحاظ رشد و نوع خسارتی که وارد می کنند و واکنش به روش های مختلف متفاوتند، ابتدا باید رفتارهای رشدی و پاسخ علف های هرز مختلف را نسبت به عوامل محیطی شناسایی و سپس بسته به ماهیت و رفتار گونه های مختلف برای مدیریت آن ها برنامه ریزی کرد. یکی از مهم ترین فرآیندها برای حضور موفق علف هرز جوانه زنی بذر می باشد، که عوامل محیطی مختلفی چون نور، دما، میزان رطوبت، درجه اسیدی و شوری خاک بر این مهم موثر است و  پاسخ گونه های علف های هرز بطور قابل توجهی در این رابطه متغیر است که می تواند بر شروع رقابت یک علف هرز در یک نیچ اکولوژیک موثر باشد. برای اینکه یک علف هرز بتواند در یک نیچ اکولوژیکی رقابت کند چگونگی جوانه زنی آن از اهمیت خاصی برخوردار است.

    مواد و روش ها

    به منظور بررسی مقاومت دو علف هرز ازمک و قدومه اکوتیپ کرج به تنش های خشکی و شوری در مرحله جوانه ز نی و رشد گیاهچه دو آزمایش مجزا در قالب طرح کاملا تصادفی با 6 تیمار و 4 تکرار برای هر علف هرز در آزمایشگاه علف های هرز دانشگاه بوعلی سینا همدان در سال 1394 اجرا گردید. تنش خشکی با انحلال مقادیر مشخصی از پلی اتیلن گلایکول 6000 با پتانسیل های 2- ، 4- ، 6- ، 8- و 10- بار و تنش شوری با انحلال مقادیر متفاوت نمک کلرید سدیم در آب مقطر برای ایجاد پتانسیل های 2- ، 4- ، 6- ، 8- و 10- بار اعمال شد. در هر دو آزمایش از آب مقطر  به عنوان شاهد (شرایط بدون تنش) استفاده گردید. برای ضد عفونی بذور از هیپوکلریت سدیم 5 درصد به مدت 2 دقیقه استفاده شد و سپس بذور با استفاده از آب مقطر سه مرتبه شستشو داده شدند. سپس 25 عدد بذر درون پتری دیش هایی به قطر 9 سانتی متر قرار داده شد. پتری دیش ها حاوی دو لایه کاغذ صافی و 5 میلی لیتر از محلول شوری یا خشکی مورد نظر بودند. در پایان آزمایش خصوصیات جوانه زنی شامل درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی، شاخص بنیه گیاهچه، طول و وزن ریشه چه و ساقه چه اندازه گیری شد.

    نتایج و بحث

    نتایج نشان داد که تنش شوری و خشکی از 0 تا 10- بار سبب کاهش معنی دار درصد جوانه زنی، شاخص بنیه گیاهچه، طول ریشه چه و ساقه چه و وزن تر و خشک گیاهچه هر دو علف هرز شد. با افزایش شدت تنش خشکی از 0 تا 10- بار درصد جوانه زنی بذر علف های هرز ازمک و قدومه به ترتیب به میزان 12 و 67 درصد نسبت به شاهد کاهش یافت. کاهش درصد جوانه زنی قدومه در شرایط خشکی بیشتر از ازمک بود. با ثبت جوانه زنی هر دو علف هرز در شرایط تنش خشکی و شوری مشخص گردید که کاهش جوانه زنی در علف هرز قدومه روند کندتری داشته است. افزایش تنش خشکی منجر به کاهش بنیه گیاهچه شد. بیشترین (3/47) و کمترین (1/3) بنیه گیاهچه به ترتیب در تیمارهای شاهد و خشکی 6- بار مشاهده شد و با افزایش تنش خشکی اختلاف معنی داری در این صفت ایجاد نگردید. در گیاه قدومه به علت از بین رفتن گیاهچه ها در ادامه آزمایش تنش خشکی از پتانسیل 4- بار به بعد امکان محاسبه بنیه گیاهچه وجود نداشت. تنش شوری منجر به کاهش معنی دار بنیه گیاهچه قدومه و ازمک گردید. این شاخص تابعی از درصد جوانه زنی و طول گیاهچه است بنابراین با توجه به از بین رفتن گیاهچه ها در شوری بالاتر از 2- بار این صفت قابل اندازه گیری نبود. با افزایش شدت تنش خشکی واکنش وزن ریشه چه و ساقه چه در ازمک مشابه گیاهچه های قدومه بود. بیشترین کاهش با افزایش تنش خشکی در ریشه چه ازمک مشاهده گردید. در گیاه قدومه بیشترین رشد ریشه چه و ساقه چه را در تیمار شاهد داشتیم و با اعمال تنش خشکی رشد ریشه چه و ساقه چه متوقف شده و گیاهچه های جوانه زده بعد از 15 روز از بین رفتند. بر اساس نتایج این پژوهش به نظر می رسد که بذور جوانه زده ازمک و قدومه نسبت به تنش های شوری و خشکی خیلی حساس هستند. اگرچه این حساسیت در هر دو علف هرز  نسبت به تنش شوری بیشتر از خشکی بود. با مقایسه بین دو گیاه نتایج نشان داد که گیاه قدومه نسبت به ازمک نسبت به تنش شوری و خشکی از  حساسیت بالاتری برخوردار است بطوری که با اعمال تنش در کمترین مقدار (2- بار) فرآیندهای رشدی گیاهچه آن متوقف شدند.

    کلید واژگان: بنیه گیاهچه, بیولوژی, پلی اتیلن گلایکول, علف هرز, گیاهچه
    Goudarz Ahmadvand, Masoume Dehghan *, Sara Goudarzi, Arsalan Fallahi
    Introduction

    Weed in terms of the growth and the type of damage that cause and respond to different methods are different, you must first growth behaviors and response to environmental factors, the identification of various weed and then depending on the nature and behavior them the planning to manage the different species. One of the most important factors for successful weed seed germination that various environmental factors such as light, temperature, humidity, soil pH, salinity and drought stress is important, Response weeds varies is considerably in this respect. The competition started a weed that can be effective at an ecological niche. For being a weed able to compete for ecological niche germination is important.  

    Material and methods

    In order to assess the tolerance of this weed germination and seedling growth of weeds (Cardaria draba) and alyssum (Alyssum Hirsutum) ecotype Karaj to salinity and drought stress two separate trials in a completely randomized design with six treatments and four replications for each weed in weed Research Laboratory Bu-Ali Sina University Hamedan was conducted in 2015. On drought stress by solving a certain amount of polyethylene glycol 6000 for potential (-2, -4, -6, -8 and -10 Bar)  and Salinity by dissolving different amounts of sodium chloride in distilled water to create potential (-2, -4, -6, -8 and -10 Bar) and distilled water for each two experiments were used for without stress conditions. Seed disinfected with sodium hypochlorite (5%) for 2 minutes and then rinse with distilled water for 3 minutes, 25 seed inside diameter of 9 cm plate with two layers of filter paper were placed on the amount of 5 ml of distilled water or solvent with drought and salinity levels that were added to it. At the end of experiment characteristics of such as germination percentage, speed germination, seedling vigor index, seedling radicle and hypocotyl Length and weight were measured treatments.

    Results and Discussion

    The results showed that the drought and salinity from zero to -10 Bar decreased significantly (p<0.05) the percentage of germination, seedling vigor index, radicle and hypocotyl length, fresh and dry weight of seedling weeds. With increasing intensity of drought stress from zero to -10 Bar hoary cress and madwort seed germination was reduced 12 and 67 percent respectively compared to control. Madwort weed seed germination under drought stress was more than hoary cress plant. By capture both weed seed germination under salt stress and drought decreased madwort weed in germination was slow. Increased drought stress resulted in reduced seedling vigor in this weed. Highest (3.47) and the lowest (1.30) seedling vigor was observed at the controlled conditions and -6 Bar potential respectively and with increased the drought stress, there was no significant difference. Due to the loss of madwort weed seedlings at the above potential of -4 bars was not possible to measure seedling vigor. The salt stress caused to significant reduction in hoary cress and madwort seedling vigor. This index is a function of the germination percentage and seedling length and the fact that the stress seedling vanished, so the trait was not calculated. With increasing intensity of drought stress, the radicle and hypocotyl weight response in this weed was similar to alyssum. More decreased with increasing drought stress was observed in hory cress radicle. Highest hypocotyl and radicle growth in madwort weed was observed in control and drought stress had stopped growth radicle and hypocotyl seedling to stress and the destroyed after 15 days. According to the results seems to the germinated seeds of hory cress and madwort are highly sensitive to salinity and drought. However, the sensitivity to salt stress was higher the than drought stress in both weed. By comparing the two results show that madwort weed to drought and salinity stress this weed is more sensitive to stress as the minimum amount (-2 Bar) seedling growth processes were stopped.

    Keywords: Biology, Poly Ethylene Glycol, Seedling, Seedling vigor, Weed
  • بهرام میرشکاری، رضا صیامی
    چکیده به منظور مطالعه تاثیر تداخل سلمه تره بر عملکرد گل همیشه بهار آزمایشی فاکتوریل در سال 1393 در دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار و با دو فاکتور تراکم سلمه تره شامل صفر، 2، 4، 6 و 8 بوته در هر متر از ردیف کاشت و زمان نسبی سبزشدن آن شامل همزمان، 10، 20 و 30 روز بعد از گل همیشه بهار اجرا شد. نتایج نشان داد که زمان تا ظهور دوازدهمین برگ در گل همیشه بهار در دو سطح تراکم 8-6 بوته در هر متر از ردیف 3/5 روز به تاخیر افتاد. در تیمار تراکم دو بوته سلمه تره شاخص سطح برگ گل همیشه بهار برابر با شاهد بود. اثر زمان سبز شدن علف هرز بر زیست توده بیشتر از تراکم آن بود. به ازای افزایش هر واحد تراکم سلمه تره و نیز هر روز زودتر سبز شدن آن، از زیست توده گیاه زراعی به ترتیب حدود 3/6 و 5/1 گرم در متر مربع کاسته شد. شدت تاثیر رقابت علف هرز بر عملکرد اقتصادی بیشتر از زیست توده بود. سلمه تره بیشتر در تراکم های چهار بوته و بالاتر از آن توانست روی عملکرد تاثیر گذار باشد. با در نظر گرفتن 5% کاهش مجاز عملکرد آستانه خسارت اقتصادی سلمه تره در مزرعه گل همیشه بهار از موقعی شروع می شود که حداقل دو بوته سلمه تره از روز دهم پس از سبز شدن همیشه بهار در مزرعه ظاهر شده و تا انتهای فصل رشد با گیاه زراعی رقابت کند. توصیه می شود در صورت سبز شدن حداقل دو بوته سلمه تره در هر متر از ردیف در زمان قبل از روز دهم سبز شدن همیشه بهار نسبت به مهار آن اقدام کرد.
    کلید واژگان: آستانه خسارت اقتصادی, تداخل, تراکم, رقابت, علف هرز
    Bahram Mirshekari, Reza Siyami
    In order to study interferential effect of lambsquarters (Chenopodiun album) on some of physiological traits and yield of marigold (Calendula officinalis), a factorial experiment was conducted in Islamic Azad University, Tabriz, Iran, based on randomized complete block design in three replications during 2014. Studied factors were weed densities (0, 2, 4, 6 and 8 plants per meter row) and its relative emergence times (along with crop, 10, 20 and 30 days after crop). Results indicated that in plots with 6-8 weed plants per meter row time to 12th leaf appearance in marigold delayed 5.3 days. In plots with only 2 weed plants, crop LAI value was similar to the control. Weed emergence time was more effective than its density on biomass. Crop biomass reduced 6.3 and 1.5 g m-2 per one weed plant increasing in meter row and one day earlier weed emergence, respectively. Weed competition had more negative effect on crop flower yield than its biomass. Lambsquarters could decrease crop yield when it was emerged with more than 4 plants per meter row. With considering of 5% permissible yield loss of marigold in competition with lambsquarters, its economic loss threshold determined when at least 2 weed plants per meter rowemerged 10 days after marigold and compete along with crop until late growth season. It was recommended to controlling of lambsquarters while at least to weed plants per meter row of marigold emerged before 10th day of emergence.
    Keywords: competition, density, interference, permissible yield loss, weed
  • شیوا خلیل مقدم، آتوسا علی احمدی
    با توجه به اهمیت بررسی گیاهان به عنوان منابع مناسبی برای یافتن ترکیبات ضد باکتریایی و آنتی اکسیدانتی جدید، در این مطالعه 9 گونه گیاهی مختلف از نظر خاصیت ضد میکروبی و آنتی اکسیدانتی بررسی شدند. عصاره متانولی اندام هوایی گیاهان با استفاده از روش خیساندن به دست آمد. سپس اثرات ضد باکتریایی عصاره های به دست آمده، به روش تعیین کم ترین غلظت مهار کننده رشد و کم ترین غلظت کشنده باکتری ها در محیط کشت مایع، انجام شد. از روش سنجش میزان بازداری رادیکال های آزاد 1و1دی فنیل 2-پیکریل هیدرازیل (DPPH) برای سنجش اثر آنتی اکسیدانتی استفاده شد. نتایج نشان داد که در بین گیاهان مورد بررسی، گیاه Artemisia sieberi بهترین اثرات ضد باکتریایی را دارد(حداقل غلظت بازدارندگی باکتریایی در برابر B.cereus، S.aureus، E.coli وp.aeroginosa به ترتیب برابر با mg/ml 2، mg/ml 2، mg/ml 7 و mg/ml 16(. گیاه Nepeta crassifolia باIC50 برابر با μg/ml 3/6 بهترین اثرات آنتی اکسیدانتی را دارد.
    کلید واژگان: آنتی اکسیدانتی, ضد باکتریایی, عصاره متانولی, گیاه, علف های هرز
    S.Khalil Moghaddam, A.Ali Ahmadi
    Given the importance of plant sasuseful sources for extracting newanti-bacterial andantioxidant compounds, thisstudy explored eight different plants species for antioxidantand antimicrobial properties. The methanol extract of the aerial parts of the samples was prepared by means of the maceration method. Afterwards, the antibacterial effects of the obtained extracts were analyzed by determining minimum inhibitory and bactericidal concentrations in the liquid cultivation environment. DPPH inhibition assay was appliedtoevaluate theantioxidant effect of the samples.The results indicated that Artemisiahas the bestantibacterial and Nepetacrassifolia (with IC50 = µg/ml 3.6) hasthe best antioxidant effect.
    Keywords: Anti, bacterial, Anti, oxidant, Methanol extract, Plant, Weed
  • فرزانه گلستانی فر، سهراب محمودی*
    دماهایکاردینال مختلف برای جوانه زنیباعثظهورغیرهمزمان علف های هرزدرمزرعهشده وبرایمبارزهباآن ها بایدبااطلاعاززماناوجهجومشان، به عملیاتمدیریتیمناسباقدامکرد. از این رو به منظور بررسی دماهای کاردینال جوانه زنی بذور اسفناج وحشی، علف شور و سیاه شور و اثر درجه حرارت های مختلف بر شاخص های جوانه زنی این گیاهان، مطالعه ای در آزمایشگاه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند در سال 1392 در قالب طرح کاملا تصادفی با 8 سطح دمایی (5، 10، 15، 20، 25، 30، 35، 40 درجه سانتی گراد) و 4 تکرار انجام شد. نتایج آزمایش حاصل از برازش مدل های درجه دو و دندانه ای نشان داد که دماهای کاردینال جوانه زنی شامل دمای پایه، بهینه و بیشینه برای اسفناج وحشی به ترتیب 57/5، 37/26، 07/47، برای علف شور به ترتیب 48/3، 57/21 و 66/39  و برای سیاه شور به ترتیب 96/6، 81/28 و 52/44 درجه سانتی گراد بودند. تاثیر دما بر کلیه مولفه های جوانه زنی بذور اسفناج وحشی، علف شور و سیاه شور معنی دار بود (01/0>P). کاهش درصد و سرعت جوانه زنی بذور اسفناج وحشی در کمترین دما نسبت به بیشترین دمایی که در آن جوانه زنی رخ داد، به ترتیب 40/39، 99/33 درصد بود و این مقادیر برای علف شور 86، 29/66 درصد و برای سیاه شور04/87، 31/94 درصد محاسبه شد. بیشترین یکنواختی در جوانه زنی بذور اسفناج وحشی در دمای 20 درجه، در علف شور در بازه دمایی 15 تا 20 درجه و در سیاه شور در دمای 20 تا 40 درجه سانتی گراد بود. همچنین بین حداکثر و حداقل میزان طول ساقه چه، طول ریشه چه، وزن تر و خشک گیاهچه ها به ترتیب 52/94، 91، 85 و 57/98 درصد در اسفناج وحشی،  09/63، 12/70، 52/71 و 85/53 درصد در علف شور و 33/86، 99/93، 67/96 و 33/99 درصد در سیاه شور اختلاف مشاهده شد. بیشترین شاخص بنیه بذر در اسفناج وحشی و علف شور در دمای 20 درجه و در سیاه شور در دمای 10 درجه سانتی گراد رخ داد.
    کلید واژگان: علف هرز, دمای بهینه, دمای کمینه, دمای بیشینه
    Farzaneh Golestani Far, Sohrab Mahmoodi *
    Different cardinal temperatures for germination has caused asynchronous appearance of weeds in fieldand so different appropriate management practices to control them, to avoid their invasion. So, in order to study the cardinal temperatures of germination in Atriplex dimorphostegia, Salsola crassa and Suaeda aegyptiaca seeds and effect of different temperatures on their germination characteristics, an experiment was carried out at research laboratory of Faculty of Agriculture in University of Birjand in 2013. The study was conducted based on completely randomized design with 8 levels of temperature (5, 10, 15, 20, 25, 30, 35, and 40○C) and 4 replications. The results of quadratic and dental models showed that cardinal temperatures of germination including base, optimum and maximum temperatures for Atriplex dimorphostegia were 5.57, 26.37, 47.07○C, for Salsola crassa were 3.48, 21.57 and 39.66○C and for Suaeda aegyptiaca were 6.96, 28.81 and 44.52 ○Crespectively. Effect of temperature on all indices of germination in all three weeds were significant (P<0.01) Reduction of percentage and rate of germination at the least temperature compare to the most temperatures in which germination was occurred, were 39.40% and 33.99 %, in Atriplex dimorphostegia and 86& and 66.29% in Salsola crassa and 87.04%, and 94.31% in Suaeda aegyptiaca respectively. The most germination uniformity was occurred at 20○C, 15-20 ○C and 20-40○Cin Atriplex dimorphostegia, Salsula crassaand Suaeda aegyptiaca respectively. Difference between minimum and maximum of Seedling shoot and root length, and Seedling fresh and dry weight were 94.52, 91, 85 and 98.57 percent in Atriplex dimorphostegia, 63.09, 70.12, 71.52, 53.85percent in Salsola crassa and 86.33, 93.99, 96.67 and 99.33 percent in Suaeda eagyptiaca r. The highest seedling vigor index was occurred at 20 ○C in Atriplex dimorphostegia and Salsola crassa and at 10 ○C  in Suaeda aegyptiaca.
    Keywords: Weed, Optimal temperature, Minimum temperature, Maximum temperature
  • فاطمه توکلی، منصوره معینی
    اثر سطوح مختلف شوری بر جوانه زنی و رشد دو رقم آفتابگردان، رقم های یوروفلور و رکورد و علف هرز تاج خروس خودروی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح کاملا تصادفی در محیط آزمایشگاهی و نیز محیط آبکشت در دو آزمایش جداگانه انجام شد. در هر آزمایش کرت اصلی شامل نوع گیاه و کرت فرعی شامل سطوح شوری بود. در ظروف پتری سطوح شوری شامل صفر، 50، 100، 150 و 200 میلی مولار از کلرید سدیم بود. در هر ظرف پتری بذور آفتابگردان و تاج خروس خودروی به طور جداگانه قرار داده شده و 5 میلی لیتر محلول نمک افزوده شده و در دمای 30 درجه سلسیوس نگهداری شد. یک هفته بعد، جوانه زنی و شاخص های رشد اولیه اندازه گیری شد. با افزایش سطوح شوری، درصد جوانه زنی و پارامترهای رشد گیاهچه در دو رقم آفتابگردان و تاج خروس خودروی به طور معنی داری کاهش یافت. در مرحله جوانه زنی تحمل به شوری تاج خروس خودروی کمتر از آفتابگردان بود. در آزمایش دوم بذرها در ماسه کشت و پس از انتقال گیاه به محلول هوگلند، تیمارهای شوری شامل صفر، 25، 50، 100 و 150 میلی مولار از کلرید سدیم در محیط کشت اعمال گردید. شاخص های رشد و میزان کلروفیل پس از چهار هفته تعیین گردید. با افزایش سطوح شوری پارامترهای رشد و میزان کلروفیل برگ در ارقام آفتابگردان و تاج خروس خودروی به طور معنی داری کاهش یافت. هم چنین تحمل به شوری رقم یوروفلور کمتر از رقم رکورد و تاج خروس خودروی بود. در شرایط خاک های شور کشت رقم رکورد آفتابگردان پیشنهاد می گردد.
    کلید واژگان: رقم رکورد, رقم یوروفلور, علف هرز, محلول هوگلند, محیط هیدروپونیک
    The effect of salinity levels on germination and growth of sunflower (Helianthus annuus L.) cvs. Euroflor and Record and redroot pigweed (Amaranthus retroflexus L.) was studied in two separate experiments under laboratory and hydroponic conditions. The experiments were in split plot based on completely randomized design. Main plot and subplots were devoted for plant type and salinity level، respectively. The salinity levels were 0، 50، 100، 150، and 200 mM of sodium chloride in laboratory condition. The seeds were placed in each Petri dish separately and 5 ml of salt solution was added and were incubated at 30 °C. The germination and primary growth parameters were evaluated in one week. Increasing salinity levels، caused reduction of germination percentage and seedling growth parameters of sunflower cultivars and redroot pigweed، significantly. The redroot pigweed was less tolerant to salinity than sunflower cultivars in germination stage. In hydroponic condition، the seeds were sown in sand and after plant transferring to Hoagland solution، salinity treatments including 25، 50، 100، and 150 mM of sodium chloride were added to the culture medium. After 4 weeks، the growth parameters and leaf chlorophyll content were recorded. The growth parameters and leaf chlorophyll content were decreased significantly، increasing of salinity levels. In addition to the sunflower cv. Euroflor was less tolerant to salinity than Record and redroot pigweed. The sunflower cv. Record is recommending being cultivated in saline soils.
    Keywords: Euroflor cultivar, hydroponic system, Hoagland solution, Record cultivar, Weed
  • M.Mohammadi, H.Pirdashti*, G.Aqajani Mazandarani, J.Maleki
    In an attempt to investigate the effect f nutsedge (Cyperus spp. L.) density on yield and some of the yield components of the traditional and improved rice cultivars of rice, a field experiment was conducted at Agricultural Sciences and Natural Resources University of Sari in 2011. The treatments included four levels of the abovementioned weed (control, 60, 120, and 180 plants per square meter) and three rice cultivars (Tarom, as the traditional cultivar, Shirodi and Ghaem as improved cultivars). The study was carried out in factorial based randomized complete block design with three replications. The results of ANOVA indicated that there was a highly significant difference between weed density, cultivars, and their interaction in terms of fertile tiller number, plant length, filled and unfilled grain number, days remaining to 50% flowering and maturity, 1000 grain weight, panicle length, grain figure, and biological and grain yield. On the basis of the means comparison, the highest amount of plant height (122cm), 1000 grain weight (24.49 g), filled grain number (108 grains per panicle), and panicle length (28 cm) was observed in Tarom. The maximum of days to 50% flowering and maturity (113 and 122 days, respectively), tiller number per hill (23), fertile tiller number, biological and grain yield (1800 and 740 g m-2, respectively) was recorded for Shirodi cultivar in control treatment. The minimum amount of these traits belonged to 180 yellow nutsedge per square meter. The results also indicated that the competitiveness of the rice cultivars was significantly different in various weed densities.. Generally, the results of this experiment indicated that yellow nutsedge had high competitiveness ability even in low density and that an increase in the density of this weed up to 180 plant per square meter significantly and linearly reduced the yield and yield component of rice cultivars. Nevertheless, Tarom cultivar had the best competitive index in different nutsedge density due to its good physiological and morphological parameters.
    Keywords: Yellow Nutsedge, Rice, Density, Weed
  • سیدکریم موسوی، عبدالرضا احمدی
    تاثیر تاریخ کاشت و تداخل علف های هرز بر صفات مهم زراعی ارقام عدس در شرایط دیم شهرستان خرم آباد طی سال زراعی 85-1384 مورد بررسی قرار گرفت. آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 4 تکرار اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل تاریخ کاشت در سه سطح (پاییزه، زمستانه و بهاره)، رقم عدس در سه سطح (گچساران، فیلیپ و توده محلی لرستان) و رقابت علف های هرز در دو سطح (وجین و تداخل علف های هرز) بودند. تولید زیست توده عدس در کشت پاییزه به ترتیب 6/21 و 8/155 درصد بیشتر از کشت های زمستانه و بهاره بود. کنترل علف های هرز سبب افزایش 7/34 درصد تولید زیست توده عدس شد. حداکثر عملکرد دانه عدس (1486 کیلوگرم در هکتار) از کشت پاییزه به دست آمد که به-طور معنی داری بیشتر از کشت های زمستانه و بهاره بود. عملکرد دانه کشت پاییزه 0/28 و 6/297 درصد بیشتر از کشت های زمستانه و بهاره بود. عملکرد ارقام گچساران و فیلیپ به طور معنی داری بیشتر از توده محلی لرستان بود. وجین علف های هرز سبب افزایش 7/46 درصد عملکرد عدس شد. افزایش عملکرد ناشی از وجین علف های هرز در کشت های پاییزه، زمستانه و بهاره به ترتیب 4/48، 3/50 و 1/30 درصد بود. کاهش عملکرد دانه ناشی از تداخل علف های هرز برای ارقام گچساران و فیلیپ به ترتیب 7/54 و 6/47 درصد بود، در حالی که عملکرد دانه توده محلی لرستان در شرایط حضور و کنترل علف های هرز تفاوت معنی داری نداشت. بیش ترین عملکرد عدس (2394 کیلوگرم در هکتار) به کشت پاییزه رقم گچساران در شرایط کنترل علف های هرز و کم ترین عملکرد به کشت بهاره توده محلی لرستان در شرایط عدم کنترل علف های هرز مربوط بود. براساس نتایج این پژوهش کشت پاییزه و زمستانه ارقام گچساران و فیلیپ برای شهرستان خرم آباد و مناطق با شرایط آب و هوایی مشابه قابل توصیه است. وجین علف های هرز برای ممانعت از کاهش عملکرد عدس ضروری است.
    کلید واژگان: عدس, علف هرز, تاریخ کاشت, دیم کاری
    Mousavi, S. K., Ahmadi, A
    The effects of sowing date, and weed interference on main agronomic characteristics of lentil varieties was investigated in a field experiment in Khorramabad during 2005-06 growing season. The experimental design was a randomized complete block in factorial arrangement with 4 replications. The experiment had 3 factors including: weed interference at two levels (weed free, and weed infested throughout the total growing season), planting date at three levels (autumn, winter, and spring) and three lentil varieties (Gachsaran, Flip93-93, and Lorestan landrace). Lentil biomass yield in autumn planting date was 21.6 and 155.8% more than that in winter and spring planting dates, respectively. Control of weeds, lentil biomass increased by 34.7%. Maximum grain yield (1486 kg ha-1) was achieved in autumn planting date, that was significantly more than two others sowing dates. Lentil grain yield for autumn planting date was 28 and 297.6% more than yield of winter and spring crop respectively. Yield of Gachsaran and Flip cultivars were significantly more than that of Lorestan landrace. Weeding increased lentil grain yield by 46.7%. Weed control caused 48.4, 50.3, and 30.1% increase in grain yield for autumn, winter, and spring sowing dates respectively. Yield losses due to weed interference for Gachsaran, and Flip cultivars were 54.7, and 47.6%, respectively. However there were not significant differences between weed free and weed infested situation for Lorestan landrace. Maximum grain yield (2394 kg ha-1) achieved in autumn sowing by Gachsaran cultivar at weed free treatment. Minimum yield belonged to spring crop of Lorestan landrace in weed infested situation.
    Keywords: Lentil, Weed, Sowing date
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال