جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "شیرین بیان" در نشریات گروه "زراعت"
تکرار جستجوی کلیدواژه «شیرین بیان» در نشریات گروه «کشاورزی»-
کاشت گیاهان پوششی یکی از روشهای جایگزین به منظور افزایش کیفیت و سلامت خاک و تولید محصول سالم با حداقل استفاده از نهادههای شیمیایی است. این گیاهان از طریق رقابت و نیز تولید و رهاسازی مواد آللوپاتیک در محیط خاک، به عنوان ابزاری مناسب در سرکوب علفهای هرز نیز به شمار می روند. بدین منظور پژوهش حاضر به منظور تاثیر کشت چند گونه گیاه پوششی به عنوان کود سبز به صورت خالص و مخلوط بر برخی ویژگیهای خاک و کنترل علفهای هرز سیبزمینی در مزرعه پژوهشی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه رازی کرمانشاه انجام شد. نتایج نشان داد که کشت گیاهان پوششی در مقایسه با تیمار شاهد موجب کاهش pH و افزایش کربن آلی خاک در مرحله قبل از کشت سیب زمینی شد، به طوری که کمترین pH (7/32) و بیشترین محتوای کربن آلی خاک (1/76 درصد) از تیمار جو خالص حاصل شد. همچنین قبل از کشت سیب زمینی تیمارهای 40 درصد شبدر +40 درصد ماشک +20 درصد جو و 50 درصد ماشک +50 درصد شبدر به ترتیب موجب افزایش 38 و 36 درصدی نیتروژن خاک نسبت به تیمار شاهد شدند. در مرحله قبل و پس از برداشت سیبزمینی نیز کاربرد گیاهان پوششی موجب افزایش محتوای عناصر فسفر و پتاسیم خاک در مقایسه با شاهد شد. کاربرد گیاهان پوششی در هر دو مرحله 20 و 40 روز بعد از کشت سیبزمینی موجب کاهش تراکم علفهای هرز شد و تیمار جو خالص تراکم علفهای هرز را به-ترتیب به میزان 53/2 و 53/6 درصد نسبت به تیمار شاهد کاهش داد. مشخص شد که بیشترین عملکرد غده مربوط به تیمارهای 40 درصد شبدر +40 درصد ماشک +20 درصد جو و 50 درصد ماشک +50 درصد شبدر بود که نسبت به تیمار شاهد به میزان 71/1 و 59/8 درصد افزایش داشت. به طور کلی نتایج این پژوهش نشان داد که از گیاهان پوششی میتوان به عنوان ابزاری جهت بهبود ویژگیهای خاک و کنترل علفهای هرز مزرعه سیب زمینی استفاده کرد.
کلید واژگان: Phخاک, کربن آلی خاک, عناصر خاک, یولاف وحشی, شیرین بیانIntroductionFallowing, which is one of the common practices in Iran's cropping systems, brings negative consequences such as soil erosion and reduction of its fertility, leaching of nutrients and, as a result, groundwater pollution. In addition, this practice increases weed infestation in an environment free of competition. Planting cover crops is one of the alternative methods to increase the quality and health of the soil and produce a healthy crop with minimal use of chemical inputs. Through competition and production and release of allelopathic substances in the soil environment, these crops are also considered as a suitable tool in suppressing weeds. The present study was conducted in order to investigate the effect of planting several species of cover crops as pure and mixed green manures on some soil characteristics and weed control.
Materials and MethodsThis experiment was conducted in the form of a randomized complete block design with three replications in the Research Farm of Agriculture and Natural Resources Campus, Razi University, Kermanshah. Experimental treatments included cover crops of barley, common vetch and Persian clover in pure and mixed form at 10 levels: control (without cover crop), pure clover, pure barley, pure vetch, 50% barley + 50% clover, 50% barley +50 vetch, 50% vetch + 50% clover, 30% barley + 70% clover, 30% vetch + 70% barley, and 40% clover + 40% vetch + 20% barley. In order to cultivate cover crops, the land was first prepared by plowing and disk harrowing. Then, the seeds of cover crops were planted in plots of 7 × 6 m dimensions, using a furrower. The amount of seed used in the pure cultivation treatments of vetch, clover and barley was 60, 20 and 150 kg ha-1, respectively, and in the mixed treatments, different amounts of the seeds of each cover crop were planted based on the above-mentioned ratios. On the 30th of May (one month before planting potato) and at the stage when none of the cover crops had entered seed production stage, they were incorporated into the soil as green manures in two stages (one week apart) and at a depth of 10 to 15 cm.
Results and DiscussionThe results showed that the cultivation of cover crops caused a decrease in pH and an increase in soil organic carbon compared to the control treatment, so that the lowest pH (7.32) and the highest soil organic carbon content (1.76%) were obtained from the pure barley treatment. Also, treatments of 40% clover + 40% vetch + 20% barley and 50% vetch + 50% clover caused a 38% and 36% increase in soil nitrogen, respectively, compared to the control treatment. The use of cover crops increased the content of phosphorus and potassium macronutrients in the soil both before and after potato harvest, compared to the control. The use of cover crops reduced the density of weeds in 20 and 40 days after potato cultivation, and the pure barley treatment reduced the density of weeds by 53 and 54%, respectively, compared to the control. The highest potato tuber yield was achieved under the treatments of 40% clover + 40% vetch + 20% barley and 50% vetch + 50% clover. The mentioned treatments increased the tuber yield by 71.09 and 59.79% compared to the control, respectively. The decrease in soil pH may be due to the accumulation of organic matter from crop residues and the acidification process during the mineralization of these residues, the increase in the amount of electrolytes, as well as the increase of microbial respiration and thereby the release of CO2 (5, 18). The increase in soil nitrogen availability following the application of green manures may have stemmed from the increase in root nodulation, release of a larger amount of nitrogen compounds by root nodules in the early stages of crop growth and their subsequent decomposition in later stages. Also, the increased nitrogen is at least partly due to the increase of organic matter through the return of biomass of cover crops in the cropping system (21). Covering the soil surface by cover crops and hence shading reduces weed seed germination and their subsequent growth due to competition of cover crops. In addition, during the decomposition of cover crop residues, allelopathic compounds are released in the soil environment, which affects the germination of weed seeds and establishment of their seedlings (15). Green manures obtained from cover crops increases moisture storage and improves soil fertility, enhancing the growth and yield of the main crop (16).
ConclusionsThe results showed that the cultivation of cover crops instead of fallow increased the amount of organic carbon and macronutrients, despite decreasing the soil pH, leading to improvement in the access of the main crop to the soil nutrients. Weed control was another advantage of planting these crops. In the present study, the planting of leguminous cover crops with non-leguminous plants had the satisfactory results.
Keywords: Soil Ph, Soil Organic Carbon, Soil Elements, Cyperus Esculentus, Glycyrrhiza Glabra -
سابقه و هدفگیاه . Glycyrrhiza glabra Lکه معمولا به نام شیرین بیان شناخته می شود، یک گیاه دارویی چندساله است که از فواید مختلفی برای سلامتی برخوردار است. عصاره ریشه شیرین بیان را می توان برای طب سنتی و صتایع غذایی و دارویی استفاده کرد زیرا حاوی ترکیبات فعال زیستی و ترکیبات مهمی از جمله گلیسیریزین، لیکویریتین و گلابرین است. استفاده از ریزوباکتری های محرک رشد گیاه به عنوان کودهای زیستی به طور فزاینده ای به عنوان راهی برای کاهش میزان کاربرد کودهای شیمیایی در سیستم های کشاورزی پیشنهاد شده است. بنابراین، هدف از این مطالعه ارزیابی تاثیر ازتوباکتر به عنوان یکی از محرک های رشد گیاه به تنهایی و در تلفیق با سطح کاهش یافته کاربرد کود شیمیایی بر فتوسنتز، تبادلات گازی و تولید زیست توده گیاهان شیرین بیان تکثیرشده از طریق بذر و ریزوم بود.مواد و روش هاآزمایش مزرعه ای با تلقیح بذور و ریزوم های گیاهان شیرین بیان باAzotobacter chroococcum (Ac: سویه 1087) به تنهایی یا در ترکیب با سطح کاهش یافته کاربرد کودهای شیمیایی انجام شد. پنج تیمار آزمایش شامل (1) شاهد: بدون تلقیح و کوددهی (2) تلقیح با Ac؛ (3) 100 درصد کوددهی: 100 درصد مقدار توصیه شده نیتروژن؛ (4)50 درصد کوددهی و (5) 50 درصد کوددهی+ تلقیح با Ac بود که در هر دو روش تکثیر (بذر و ریزوم) مورد ارزیابی قرار گرفتند. سرعت فتوسنتز خالص، سرعت تعرق برگ، CO2 بین سلولی، راندمان مصرف آب فتوسنتزی، محتوای کلروفیل (عدد SPAD)، ارتفاع بوته، سطح برگ و وزن خشک اندام هوایی، ریشه، ریزوم و زیست توده کل (ریزوم+ریشه) اندازه گیری شد.یافته هانتایج مشاهده شده نشان داد که گیاهان حاصل از ریزوم نسبت به گیاهان حاصل از بذر افزایش 75 درصدی در ارتفاع بوته، افزایش چهار برابری سطح برگ در بوته، افزایش نه برابری وزن خشک اندام هوایی، افزایش 6/6 برابری در وزن هر ریزوم و به ترتیب افزایش 23 برابر، 3/7 برابر و 1/11 برابری در تولید ریزوم، ریشه و زیست توده کل نشان دادند. نتایج همچنین نشان داد که، تلقیح با ازتوباکتر بیش از پارامترهای مرتبط با رشد رویشی و تولید زیست توده اندام هوایی، تولید زیست توده ریشه را تحت تاثیر قرار داد. از نکات جالب توجه این بررسی این بود که تلقیح هم زمان ازتوباکتر همراه با کاربرد میزان 50 درصد کود، با بهبود 180 و 114 درصدی سطح برگ، 13 و 9 درصدی محتوای کلروفیل، 119 و 15 درصدی فتوسنتز خالص و 43 و 42 درصدی کارایی مصرف آب فتوسنتزی، محتوای ماده خشک اندام هوایی را به ترتیب 134 و 147 درصد و تولید زیست توده کل را به ترتیب 149 و 94 درصد به ترتیب در گیاهان حاصل از ریزوم و بذر بهبود داد. علاوه بر این، نتایج نشان داد که تلقیح هم زمان ازتوباکتر و کاربرد 50 درصد اوره نتایج مشابهی با کاربرد 100 درصد کود شیمیایی اوره نشان داد.نتیجه گیرییافته ها نشان داد که تلقیح با A. chroococcum در تلفیق با دوز کاهش یافته کاریرد اوره می تواند بدون کاهش معنی دار عملکرد شیرین بیان تولید شده از طریق بذر و ریزوم، میزان کوددهی نیتروژن را تا 50 درصد کاهش دهد. نتایج این مطالعه همچنین نشان داد که شیرین بیان حاصل از ریزوم در سال اول رشد در صفات مختلف رشد و عملکرد، افزایش چند برابری نسبت به شیرین بیان حاصل از بذر نشان داد. این می تواند در فرایند تولید گیاهان شیرین بیان در شرایط مختلف، براساس جوانب مختلف تولید مد نظر قرار گیرد.کلید واژگان: باکتری های محرک رشد گیاه, پارامترهای فتوسنتز, تکثیر جنسی و غیرجنسی, شیرین بیانBackground and ObjectiveGlycyrrhiza glabra L., commonly known as licorice is a perennial medicinal plant, which possesses multiple health benefits. Licorice root extract can be used for traditional medicine and food and pharmaceutical industries since it contains bioactive compounds and main ingredients, glycyrrhizin, liquiritin, and glabridin. The utilization of plant growth-promoting rhizobacteria as biofertilizers is increasingly being suggested as a way to reduce the application rate of chemical fertilizers in agricultural systems. Therefore, the aim of this study was to assess the impact of Azotobacter as one of the plant growth-promoting bacteria alone and in combination with a reduced application rate of chemical fertilizer on photosynthesis, gas exchange, and biomass production of licorice plants propagated through seeds and rhizomes.Materials and MethodsA field experiment was conducted by inoculating the seeds and rhizomes of licorice plants with Azotobacter chroococcum (Ac; strain 1087) alone or in combination with reduced level of chemical fertilizer. The five treatments for the experiment were (i) control (no inoculation and fertilization) (ii) Ac inoculation; (iii) 100% recommended N (100% N) (iv) 50% recommended N (50% N); and (v) Ac inoculation + 50% N which were evaluated in both propagation methods (seeds and rhizomes). Net photosynthesis rate, leaf transpiration rate, intracellular CO2, photosynthetic water use efficiency, chlorophyll content (SPAD value), plant height, leaf area, and shoot, root, and rhizome dry weight, and total biomass production (root + rhizome) were measured.ResultsThe observed results revealed that the licorice plants produced from the rhizomes showed an increase in plant height by 75%, a four-fold increase in the leaf area, a nine-fold increase in the shoot dry weight, a 6.6-fold increase in each rhizome weight, and increase of 23-fold, 7.3-fold, and 11.1-fold in production of the rhizome, root, and total biomass respectively, compared with the plants produced from seeds. The findings also showed that Ac inoculation further influenced root and rhizome biomass production more than vegetative growth-related parameters and shoot biomass production. Integrated inoculation of Ac with 50% N applied, interestingly, improved the plant shoot dry weight by 134 and 147% and total biomass production by 149 and 94% through improving the leaf area by 180 and 114%, SPAD value by 13 and 9%, net photosynthesis rate by 119 and 15%, and water use efficiency by 43 and 42% in plants resulted from rhizomes and seeds, respectively. Moreover, results demonstrated that simultaneous inoculation of Ac and the application of 50% N showed similar results compared with the application of 100% N.ConclusionThese findings suggest that inoculation of A. chroococcum integrated with a reduced dose of urea can reduce the amount of nitrogen fertilization up to 50% without significantly reducing the yield of licorice produced through seeds and rhizomes. The results of this study also showed that the licorice produced from the rhizomes showed a multifold increase in various growth and yield traits compared to the licorice obtained from the seed during the first growing year. This can be considered in the production of licorice plants in different conditions, based on different production aspects.Keywords: Licorice, photosynthesis parameters, Plant growth promoting bacteria, Sexual, asexual propagation
-
در این پژوهش امکان استفاده از کمپوست پسماند شیرین بیان به عنوان یکی از پسماندهای گیاهان دارویی، تاثیر بسترهای کشت پیت خزه، کوکوپیت و کمپوست پسماند ریشه شیرین بیان و ترکیبات مختلف آن ها با یکدیگر، بر برخی شاخص های مورفولوژیک و فیزیولوژیک گیاه بنفشه آفریقایی (Saintpaulia ionantha H. Wendl) بررسی گردید. آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با هفت تیمار، شامل %60 (حجمی) پیت خزه، %60 کوکوپیت، %60 کمپوست پسماند ریشه شیرین بیان، %30 پیت + %30 کوکوپیت، %30 پیت خزه + %30 کمپوست پسماند ریشه شیرین بیان، %30 کوکوپیت + %30 کمپوست پسماند ریشه شیرین بیان و %60 کمپوست پسماند ریشه شیرین بیان + پلیمر ابرجاذب (همه تیمارها دارای % 40 پرلایت بودند) و پنج تکرار در گلخانه پژوهشی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهرکرد در سال 98-97، اجرا شد. نتایج نشان داد که در شاخص های وزن تر اندام هوایی، تعداد برگ، وزن تر ریشه، سطح برگ و محتوای نسبی آب برگ تیمار %30 پیت + %30 کوکوپیت و در وزن خشک اندام هوایی، حجم ریشه، تعداد گل و کلروفیل a تیمار %30 پیت + %30 کمپوست پسماند ریشه شیرین بیان بهترین بستر بودند. بیشترین میزان کلروفیل b و کل در تیمار %60 کمپوست پسماند ریشه شیرین بیان + پلیمر ابرجاذب، بیشترین مقدار کاروتنوییدها در تیمار %60 پیت و بیشترین وزن خشک ریشه و پرولین در تیمار %60 کمپوست پسماند ریشه شیرین بیان مشاهده شد. به طورکلی با توجه به نتایج به دست آمده با استفاده از کمپوست پسماند ریشه شیرین بیان همراه با پیت خزه می توان به نتایج مطلوب رشد دست یافت و از آن تا 50 درصد ماده آلی مورد نیاز در بستر بنفشه آفریقایی استفاده کرد.کلید واژگان: پلیمر, پیت خزه, شیرین بیان, کمپوستPlant Production, Volume:45 Issue: 4, 2023, PP 475 -489IntroductionThe function of a growth substrate is to provide an ideal medium for plantlet emergence which allows for the optimal development of plants during the time they stay in the container. A high-water storage capacity is necessary due to the limited volume available in growth substrate. There is a large variety of materials available for substrate elaboration, and their selection depends on the plant species to be propagated, season, propagation system, price, substrate availability and proper features. Compost seems to be an excellent alternative to peat. Also, the fresh material presents a high carbon: nitrogen ratio (C: N) and it may contain substances that are toxic to the plants, such as phenols, resins and tannins. Choosing the suitable planting bed for ornamental plants is one of the problems for most greenhouse managers. In this regard, in order to investigate the possibility of using liquorice residue compost as a by-product of the medicinal plant industry, in growth medium, the effect of peat moss, coir and liquorice root residue compost on the growth of African violet tested in an experiment.
Materials and MethodsThe experiment was done with 7 treatments and 5 replications in a completely randomized design. Experimental treatments included: 60% (volumetric) peat moss, 60% coir, 60% liquorice root residue compost, 30% peat moss + 30% coir, 30% peat moss + 30% liquorice root residue compost, 30% coir + 30% liquorice root residue compost. Each treatment was mixed with 40% perlite. According to the results of a pre-test on the low water retention capacity of liquorice compost, a treatment was also performed using liquorice compost with superabsorbent polymer (Aquasorb made by SNF) at a rate of 5g/kg mixed medium.
Results and DiscussionExperiment results in African violet showed that in shoot fresh weight, leaf number, root fresh weight, leaf area and relative leaf water content of 30% peat + 30% coir treatment and shoot dry weight, flower number and chlorophyll a were the best in 30% peat moss + 30% liquorice root residue compost treatment. The highest amount of chlorophyll b and total chlorophyll were observed in 60% liquorice root residue compost + superabsorbent polymer, the highest carotenoid content in 60% peat treatment, and the highest root dry weight and proline content in 60% liquorice root residue compost treatment. In general, according to the obtained results, by using licorice root residue compost with peat, it is possible to achieve favorable growth results, and it is recommended to use it up to 50% of the required organic matter in the bed of African violets. Based on the results of this study, licorice root resigue compost with peat moss can achieve favorable growth results and it can be used up to 50% of the required organic matter in African violet bed. The effects of licorice compost on morphological and physiological parameters of plants may be due to its effects on increased water content and soil aeration. Because there is a strong relationship between RWC and plant biomass. That also suggests that plants having greater biomass can maintain higher water content in their leaves.
ConclusionPresence of nutrient elements increased the overall fertility, and functionality of the tested media, leading to maintain better plant growth. RWC is a measure of plant water status, which reflects metabolic activity in plant tissues and is one of the most important indicators to identify differences in substrate conditions.Keywords: Compost, Licorice, peat moss, polymer -
سابقه و هدف
شیرین بیان (Glycyrrhiza glabra L.) گیاه دارویی ارزشمندی است که عصاره بدست آمده از ریشه و ریزوم آن به طور وسیع در صنایع دارویی و غذایی قابل استفاده میباشد. با توجه به ضرورت اهلی سازی و معرفی این گیاه به سیستم های کشت به-عنوان رهیافت جایگزین برداشت ناپایدار آن از عرصه های طبیعی، تحقیق حاضر به منظور بررسی اثر هدایت الکتریکی محلول غذایی بر ویژگی های رشد و عملکرد سه اکوتیپ شیرینبیان در کشت هیدروپونیک انجام شد.
مواد و روش هاآزمایش بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی گیاهان زینتی گروه مهندسی علوم باغبانی و فضای سبز دانشگاه تهران در سال1397 انجام شد. تیمارهای آزمایش چهار سطح هدایت الکتریکی محلول غذایی (5/1، 2، 5/2 و 3 دسی زیمنس بر متر) و سه اکوتیپ شیرینبیان (لاله زار و بافت استان کرمان و اقلید استان فارس) بودند. در این تحقیق، تعدادی از صفات مورفوفیزیولوژیک نظیر ارتفاع و قطر بوته، قطر ساقه اصلی، تعداد ساقه جانبی در بوته، طول میانگره، سطح برگ، طول و قطر ریشه، وزن خشک اندام های هوایی و زیرزمینی و صفات بیوشیمیایی نظیر شاخص کلروفیل، میزان فنل کل و فعالیت آنتی اکسیدانی کل اندازه گیری گردید.
یافته هانتایج نشان داد که بین اکوتیپ ها از نظر تمامی صفات مورد بررسی به جز میزان فنل کل و شاخص کلروفیل تفاوت معنی داری مشاهده شد. همچنین سطوح مختلف هدایت الکتریکی نیز صفات مورد بررسی به استثنای وزن خشک اندام های زیرزمینی و فنل کل را به طور معنی داری تحت تاثیر قرار داد. اثر متقابل هر دو تیمار نیز بر صفات مورفوفیزیولوژیک و بیوشیمیایی مورد بررسی معنی دار بود. در هر یک از سه اکوتیپ مورد بررسی، با افزایش هدایت الکتریکی محلول غذایی، ارتفاع و قطر بوته، طول میانگره، سطح برگ و قطر ریشه روند کاهشی نشان داد. بیشترین وزن خشک اندام های هوایی در اکوتیپ بافت کرمان با سطوح هدایت الکتریکی 5/1 و 2 دسی زیمنس بر متر (به ترتیب با مقادیر 51/4 و 91/4 گرم در بوته) و اکوتیپ اقلید فارس با هدایت الکتریکی 5/2 دسی زیمنس بر متر (با مقدار 91/4 گرم در بوته) مشاهده شد. همچنین اکوتیپ بافت کرمان در هدایت الکتریکی 3 دسی زیمنس بر متر، بیشترین وزن خشک اندام زیرزمینی (02/16 گرم در بوته) را نشان داد. از نظر صفات بیوشیمیایی، بیشترین میزان شاخص کلروفیل در اکوتیپ لاله زار و سطح هدایت الکتریکی5/2 دسی زیمنس بر متر مشاهده شد. بیشترین میزان فنل کل و درصد فعالیت آنتی اکسیدانی نیز مربوط به اکوتیپ لاله زار در سطح هدایت الکتریکی 3 دسی زیمنس بر متر بود.
نتیجه گیریبا توجه به نتایج تحقیق، اکوتیپ بافت کرمان و سپس اقلید فارس در محدوده هدایت الکتریکی 5/1 و 2 دسی زیمنس بر متر در مقایسه با تیمارهای دیگر، از رشد و عملکرد مطلوبتری برخوردار بودند. اکوتیپ لاله زار در صفات کیفی در سطح هدایت الکتریکی 3 دسی زیمنس بر متر نمود بهتری داشت.
کلید واژگان: شاخص کلروفیل, شیرین بیان, صفات مورفولوژیک, فعالیت آنتی اکسیدانی, محلول غذاییBackground and objectivesLicorice (Glycyrrhiza glabra L.) is a perennial medicinal plant which its root and rhizome extract broadly use for food and pharmaceutical industries. Considering the necessity of its domestication as an alternative approach for its wild collection, this experiment was counducted to investigate the effect of electrical conductivity (EC) of nutrient solution on growth and yield of three licorice ecotypes under hydroponic culture.
Materials and methodsthe experiment was conducted as factorial based on randomized complete block design with three replications in Research Greenhouse of Department of Horticultural Science and Landscape Engineering, University of Tehran in 2018. Treatments were included four levels of electrical conductivity (EC) of nutrient solution (1.5, 2, 2.5 and 3 dS.m-1) and three licorice ecotypes (Baft and Lalehzar from Kerman province and Eqlid from Fars province). In this study, some morphophysiological traits such as plant height and diameter, main stem diameter, number of lateral branches per plant, internode length, leaf area, root length and diameter, root and shoot fresh and dry weight and some biochemical traits such as Chlorophyll index, total phenol content and total antioxidant activity were measured.
Resultsthe results showed that there was a significant difference between ecotypes on all studied traits except total phenol and total antioxidant activity. Also, different levels of electrical conductivity significantly affected the studied traits, except for root dry weight and total phenol. The interaction effect of both treatments was significant in terms of the morphophysiological and biochemical traits. In each of the three ecotypes studied, with increasing the electrical conductivity of the nutrient solution, plant height and diameter, internode length, leaf area and root diameter showed a decreasing trend. The highest dry weight of shoots was observed in Baft ecotype from Kerman with electrical conductivity levels of 1.5 and 2 dS.m-1 (4.51 and 4.91 g.plant-1, respectively) and Eghlid ecotype from Fars with electrical conductivity of 2.5 dS.m-1 (4.91 g.plant-1). Also, Baft ecotype from Kerman showed the highest dry weight of root (16.02 g.plant-1) in electrical conductivity of 3 dS.m-1. In terms of biochemical traits, the highest amount of chlorophyll index was observed in Lalehzar ecotype from Kerman and electrical conductivity level of 2.5 dS.m-1. The highest amount of total phenol and percentage of antioxidant activity was related to Lalehzar ecotype at the electrical conductivity level of 3 dS.m-1.
Conclusionaccording to the results, Baft ecotype from Kerman province and then Eqlid from Fars province in range of electrical conductivity level of 1.5-2 dS.m-1 performed better while in terms of quality criteria, Lalehzar ecotype from Kerman showed the highest amount in electrical conductivity of 3 dS.m-1 compared to other treatments.
Keywords: Antioxidant activity, Chlorophyll index, Licorice, Morphological traits, Nutrient solution -
ریشه شیرین بیان شامل مقدار زیادی از اسیدگلیسریزیک است که کاربردهای متنوعی در صنایع غذایی، صنعتی، آرایشی و دارویی دارد. با توجه به گسترش شوری در مناطق خشک و نیمه خشک، جهت بررسی سطوح تحمل به شوری گیاه شیرین بیان در مراحل جوانه زنی و رویشی همچنین اثر تنش شوری بر میزان اسیدگلیسریزیک، آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با حداقل سه تکرار انجام شد. تنش شوری در 4 سطح 0، 100، 200 و 300 میلی مولار کلرید سدیم اعمال شد. نتایج در مرحله جوانه زنی نشان داد تنش شوری در غلظت 100 میلی مولار کلرید سدیم موجب کاهش درصد و سرعت جوانه زنی و طول ریشه چه و ساقه چه نسبت به تیمار شاهد شد و در غلظت های 200 و 300 میلی مولار کلرید سدیم جوانه زنی صورت نگرفت. نتایج مرحله رویشی نشان داد سطوح بالای شوری موجب کاهش نسبت وزن خشک اندام هوایی به ریشه، عملکرد گیاه، محتوای پروتئین و نسبت های پتاسیم به سدیم، کلسیم به سدیم و منیزیم به سدیم در اندام هوایی و ریشه شد، در مقابل غلظت 300 میلی مولار شوری موجب افزایش معنی دار وزن خشک ریشه، محتوای مالون دی آلدهید و فنل کل اندام هوایی نسبت به تیمار شاهد گردید. همچنین غلظت های بالای شوری موجب افزایش میزان اسید گلیسیریزیک ریشه گردید. با توجه به نتایج مراحل جوانه زنی و رویشی گیاه شیرین بیان می توان گفت تحمل به شوری یک پدیده وابسته به نمو می باشد. همچنین کشت گیاه شیرین بیان در خاک های شور می تواند مقدار اسیدگلیسریزیک در ریشه این گیاه را افزایش دهد.کلید واژگان: اسید گلیسیریزیک, پایداری غشاء, ترکیبات آنتی اکسیدانت, تعادل یونی, تنش شوری, شیرین بیانThe root of liquorice contains a large amount of glycyrrhizic acid which are known to have various food, industrial, cosmetic and pharmaceutical applications. Regarding to spreading of salinity in arid and semi-arid regions, to assay the tolerance levels of salinity in germination and vegetative stages and the effect of salt stress on the concentration of glycyrrhizic acid in liquorice plant, an experiment performed based on a randomized complete design with at least three replications. Salt stress applied at four levels including 0, 100, 200 and 300 mM NaCl. Our results at the germination stage showed that NaCl at 100 mM level caused a significant decrease in germination rate and percentage and the length of primary root and hypocotyl were diminished. While 200 and 300 mM levels of NaCl inhibited the germination. The results at vegetative stage showed that high salinity levels decrease the root/shoot dry weight ratio, plant yield, protein content and the K/Na, Ca/Na, Mg/Na ratios of shoot and root while the concentration of 300 mM NaCl caused a significant increase in root dry weight and shoot malondialdehyde and total phenol content in comparison with control. Also, the high concentrations of salinity increased the concentration of glycyrrhizic acid in roots. According to measured results at germination and vegetative stages of liquorice plant, it can be concluded that salt tolerance is a developmental stage specific phenomenon. Also, that cultivation of liquorice in saline soils potentially could increase glycyrrhizic acid accumulation in liquorice roots.Keywords: Antioxidant compounds, Glycyrrhizic acid, Ionic homeostasis, Liquorice, Membrane stability, Salt stress
-
تنش سرما منجر به القاء تغییرات بیوشیمیایی و فیزیولوژیکی در گیاهان می شود. بنابراین شناسایی و کاربرد ترکیباتی که قادر به افزایش تحمل گیاه نسبت به تنش سرما باشند، حایز اهمیت است. امروزه استفاده از نانوذرات به عنوان یک راه حل مناسب جهت افزایش تحمل گیاهان نسبت به تنش های محیطی مورد توجه قرار گرفته است. همچنین پلی آمین ها نقش مهمی در تنظیم پاسخ های دفاعی گیاه به تنش های محیطی دارند. لذا هدف از این مطالعه، بررسی اثرات کاربرد نانوذرات دی اکسید تیتانیوم و اسپرمین بر پاسخ های فیزیولوژیکی گیاه شیرین بیان در برابر تنش سرماست. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که تنش سرما موجب اقزایش محتوای پروتئین، ترکیبات فنلی، گلایسین بتایین، قندهای محلول، گلیسیریزین، پرولین، پراکسید هیدروژن و مالون دی آلدیید و نیز افزایش فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی شده، لیکن محتوای رنگیزه های فتوسنتزی و شاخص های رشد را کاهش داد. اسپرمین اغلب ویژگی-های سنجش شده را در دمای پایین افزایش داد، لیکن محتوای پراکسید هیدروژن و مالون دی آلدیید را کاهش داد. تولید گلیسریزین توسط تنش سرما و نیز تیمار نانوذرات دی اکسید تیتانیوم و اسپرمین افزایش یافت. کاربرد نانوذرات دی اکسید تیتانیوم و اسپرمین موجب تخفیف آثار زیانبار تنش سرما و بهبود پاسخ های گیاه شیرین بیان گردید.کلید واژگان: آنتی اکسیدان, پلی آمین, شیرین بیان, گونه های اکسیژن فعالCold stress induces biochemical and physiological changes in plants. Therefore, it is important to identify and apply compounds that can increase plant tolerance to cold. Nowadays, the use of nanoparticles as a suitable solution to increase plant resistance to environmental stresses is considered. In addition, polyamines play an important role in regulating plant defense responses to environmental stresses. The aim of this study is to investigate the effects of spermine and titanium dioxide nanoparticles (TiO2 NPs) on physiological responses of licorice (Glycyrrhiza glabra L.) plants to cold stress. Results showed that cold stress increased the content of total protein, phenolic compounds, glycine betaine, soluble sugars, glycyrrhizin, proline, hydrogen peroxide and malondialdehyde and also the activity of antioxidant enzymes, but decreased photosynthetic pigments content and growth indices. Spermine increased most of the features measured at low temperature, but decreased the content of hydrogen peroxide and malondialdehyde. The production of glycyrrhizin was stimulated by cold stress and also application of spermine and TiO2 NPs. The use of TiO2 NPs and spermine alleviate the negative effects of cold stress and improved licorice plant responses.Keywords: Antioxidant, Glycyrrhiza glabra, Polyamine, ROS
-
سابقه و هدف
شیرین بیان گیاهی چند ساله و از خانواده Fabaceae است که بومی نواحی مدیترانه، جنوب روسیه و آسیا بوده ولی امروزه در سراسر اروپا، خاورمیانه و آسیا کشت می شود. این گیاه در مناطق مختلف ایران رویش دارد. هر چند از شمال تا جنوب ایران گیاه شیرین بیان به صورت خودرو می روید، ولی از آنجا که این گیاه را با ریشه از زمین بیرون می آورند، بتدریج از میزان آن در طبیعت کاسته می شود، به طوریکه در استان های جنوبی کشور به ویژه استان های فارس و کرمان این گیاه در خطر انقراض قرار دارد بنابراین توجه خاص و روزافزون به حفظ ذخایر ژنتیکی این گیاه بیش از پیش احساس می شود. تلاش در جهت حفظ رویشگاه ها و به ویژه منابع ژنتیک گیاهی موجود در آنها از طریق شناسایی، محافظت دائمی، احیاء و تکثیر منابع تجدید شونده گیاهی گامی موثر در جهت حفظ و بقاء گونه مورد نظر و در نهایت حفاظت رویشگاه طبیعی آن است. بررسی ویژگی های کمی و کیفی این گیاه در رویشگاه های طبیعی موجود در مناطق مختلف کشور نقش بسزایی در شناسایی اکوتیپ های برتر جهت کشت و اهلی سازی این گیاه با ارزش دارویی دارد.
مواد و روش هابه منظور بررسی تنوع صفات مورفولوژیکی و فیتوشیمیایی جمعیت های مختلف در شرایط اقلیمی زنجان، پس از جمع آوری جمعیت ها در فصل پاییز، ریزوم های با قطر دو و طول 15 سانتی متر در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 5 تکرار با فاصله بین ردیف 60 و روی ردیف 40 سانتی متر کشت شدند. صفات مورفولوژیکی و عملکردی جمعیت ها مختلف در اواخر فصل رشد مورد ارزیابی قرار گرفتند. صفات ارتفاع بوته، عرض بوته، طول برگ، عرض برگ، تعداد برگچه، طول برگچه، عرض برگچه، تعداد شاخه جانبی، قطر ساقه اصلی، وزن تر اندام هوایی، وزن تر ریشه، وزن خشک اندام هوایی و وزن خشک ریشه، نسبت ریشه به اندام هوایی، عملکرد اندام هوای در مترمربع، عملکرد ریشه در مترمربع، فنل کل، فلاونوئید کل و اسیدگلیسیریزیک بررسی شدند. داده ها با استفاده از نرمافزار آماری SAS و SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و به منظور گروه بندی جمعیت ها تجزیه خوشه ای به روش وارد و تجزیه به عامل ها با استفاده از روش چرخش وریماکس انجام شد.
یافته هانتایج حاصل از تجزیه واریانس نشان داد که در بین 22 جمعیت شیرین بیان از نظر کلیه صفات مورد مطالعه در سطح یک درصد اختلاف معنی داری وجود داشت. بیشترین میزان ارتفاع بوته در جمعیت AH (cm 99) بیشترین عرض بوته در جمعیت E (cm 6/86)، بیشترین وزن تر اندام هوایی در جمعیت D (gr/plant4/400)، بیشترین وزن تر ریشه در جمعیت E (gr/plant 2/365)، بیشترین عملکرد اندام هوایی در جمعیت D (gr/m275/643) ، بیشترین عملکرد ریشه در جمعیت E (gr/m25/692) و بیشترین درصد اسیدگلیسیریزیک در جمعیت D (3/8 %) بودند. صفت عملکرد ریشه با صفات ارتفاع بوته، عرض بوته، قطر ساقه اصلی، طول برگچه، تعداد شاخه جانبی، وزن تر اندام هوایی، وزن تر ریشه، وزن خشک اندام هوایی، وزن خشک ریشه، عملکرد اندام هوایی، فنل کل، فلاونوئید کل و اسیدگلیسیریزیک همبستگی مثبت و معنی دار در سطح یک درصد و با صفت نسبت وزن خشک ریشه به اندام هوایی همبستگی مثبت و معنی داری در سطح پنج درصد است ولی با صفات طول برگ، عرض برگ، تعداد برگچه و عرض برگچه همبستگی معنی داری ندارد. براساس نتایج حاصل از تجزیه کلاستر، 22 جمعیت شیرین بیان در چهار گروه اصلی قرار گرفتند. تجزیه به عامل ها نشان داد که چهار عامل اول توانستند 841/84 درصد از کل واریانس را توجیه نمایند.
نتیجه گیرینتایج کلی این پژوهش نشان داد که تنوع زیادی در بین جمعیت های مورد بررسی براساس صفات مورفولوژیکی و عملکردی وجود دارد که نشان دهنده پتانسیل ژنتیکی بالا در بین جمعیت های مختلف می باشد.
کلید واژگان: شیرین بیان, تنوع مورفولوژیکی, تجزیه خوشه ای, تجزیه با عامل هاBackground and objectivesThe licorice is a perennial herb of the Fabaceae family, which is native to the Mediterranean, south of Russia and Asia, but is now cultivated throughout Europe, the Middle East and Asia. This plant grows in different regions of Iran. Although, from north to south of Iran, licorice carcasses come to the car, but since this plant is extracted from the ground, it gradually decreases in nature, so that in southern provinces of the country, especially the provinces of Fars and Kerman, this plant danger of extinction, so special attention is increasingly given to maintaining the heritable reserves of this plant more and more. quantitative and qualitative study of this plant in the natural habitats of different regions of the country has a significant role in identifying the best ecotypes for cultivation and domestication of this medicinal plant.
Materials and methodsIn order to study the diversity of morphological and functional traits of different populations in Zanjan climate, after collecting populations in autumn, they were cultivated in a randomized complete block design with 5 replications. Morphological and functional traits of different populations were evaluated late in the growing season. Plant height, plant width, leaf length, leaf width, leaf number, leaf length, leaflet width, lateral branch, main stem diameter, fresh shoot weight, root fresh weight, shoot dry weight and root dry weight, ratio Root to shoot, shoots yield, root yield, total phenol, total flavonoid and Glycyrrhizic acid were investigated. Data were analyzed using SAS and SPSS software. For cluster analysis, the cluster analysis was performed by input method and factor analysis was done using the Variomax rotation method.
ResultsThe results of analysis of variance showed that there was a significant difference among 22 licorice populations for all studied traits at 1% level. The highest plant height in population AH (9 cm) was the highest plant width in population E (86.6 cm), the highest fresh weight in the population D (400.4 gr / plant), the highest root fresh weight in population E (356.2 gr / Plant) had the highest shoots yield in the population D (643.75 gr / m2) and the highest root yield in population E (692.25 gr / m2) and the highest percentage of Glycyrrhizic acid in population D (8.3%). The root yield was significantly correlated with plant height, plant height, main stem diameter, leaflet length, lateral branch number, fresh weight of shoot, root fresh weight, dry shoot weight, root dry weight, shoot yield, total phenol, total flavonoid and glycyrrhizic acid. There was a positive and significant correlation between dry weight ratio of root and shoot in 5%, but no significant correlation was observed between leaf length, leaf width, leaf number and leaf width. Based on the results of cluster analysis, 22 populations were divided into four main groups. Factor analysis showed that the first four factors were able to justify 84.184 percent of the total variance.
ConclusionThe overall results of this study showed that there is a great diversity among the studied populations on the basis of morphological and functional traits. According to the results of D, E, MS, SH, SP, and TF populations, they have desirable traits and proper yields and were identified as the most desirable populations in this research, which indicates high genetic potential among different populations and which can be considered as superior populations in breeding projects in order to create high quality and desirable food industries and the medicine was used.
Keywords: Glycyrrhiza glabra L, Morphological diversity, Cluster analysis, Principle coordinate analysis -
به منظور بررسی اثر تیمارهای مختلف مکانیکی (کاربرد اسید سولفوریک، آب جوش و غرقاب) بر شکست خواب بذور شیرین بیان، پژوهشی به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی در سال 1391 انجام گرفت. علاوه بر این، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی به منظور ارزیابی تیمارهای کاربرد هورمون اسید جیبرلیک، نیترات پتاسیم و همچنین تیمارهای سرمادهی مرطوب و تناوب دما و نور صورت گرفت. تیمارها شامل سطوح مختلف اسید جیبرلیک (صفر، 100، 250 و 500 میلی گرم) در دو سطح زمانی 2 و 24 ساعت (همراه با پیش تیمار خراش دهی)، نیترات پتاسیم در غلظت های صفر، 50، 100 و 150 میلی مولار در دو سطح زمانی10 و 30 دقیقه (همراه با پیش تیمار خراش دهی)، تیمار سرمادهی مرطوب در سه دمای 5-، صفر و 5 درجه سانتی گراد به مدت زمان های یک، دو و سه هفته، تیمار تناوب دمایی (5-15 و10-20 درجه سانتی گراد) در شرایط نور کامل، تاریکی و تناوب نور (8 ساعت روشنایی و 16 ساعت تاریکی) و تیمارهای مکانیکی شکست خواب بودند. تیمار آب جوش در مدت زمان 2 دقیقه و تیمار غرقاب برای مدت 2 روز موثر ترین تیمارها بر درصد جوانه زنی بذور شیرین بیان بودند (به ترتیب 33/ 81 و 33/ 53 درصد افزایش جوانه زنی در مقایسه با شاهد) و تیمارهای کاربرد جیبرلیک اسید و نیترات پتاسیم و سرمادهی مرطوب تاثیری بر خواب بذور شیرین بیان نداشتند. با توجه به شکست خواب بذور شیرین بیان در تیمارهای مکانیکی و تاثیر دما و نور متناوب می توان نتیجه گرفت که خواب بذور شیرین بیان از نوع ترکیبی است.
کلید واژگان: آب جوش, اسید سولفوریک, شکست خواب بذر, شیرین بیان, غرقابIn order to evaluate the effect of different mechanical treatments (application of sulphuric acid, boiling water and flooding) on seed dormancy breaking of Licorice, an experiment was carried out in randomized complete block design in 2012. Moreover, a factorial scheme in RCBD was performed to assess the application of giberalic acid and potassium nitrate treatment as well as stratification and rotational temperature/light treatment. Treatments included different levels of giberalic acid (0, 100, 250 and 500 mg) at two time levels of 2 and 24 hour (along with scarification pre-treatment), concentrations of potassium nitrate (0, 50, 100 and 150 mM) in 10 and 30 minutes (along with scarification pre-treatment), stratification temperatures treatment of -5, 0 and 5 °C for one, two and three weeks of treatment, treatment of rotational temperature (5-15 and 10-20 °C), in full light, dark and rotational light periods (8 h light and 16 h dark) and mechanical treatments of dormancy breaking. Treatment duration of two minutes in boiling water and two days water-logging treatment were the most effective treatments on germination percentage of Licorice (81.33% and 53.33% increase in germination percentage compared to control, respectively). Application of giberalic acid and potassium nitrate treatments and stratification had no effect on Licorice dormancy. According to the Licorice seed dormancy breaking in mechanical treatments and the effect of rotational temperature and light, it can be concluded that the dormancy of Licorice seeds is intermittent.Keywords: Boiling water, Flooding, Licorice, Seed dormancy breaking, Sulphuric acid -
گیاه دارویی شیرین بیان با نام علمیglabra Glycyrrhiza از تیره لگومینوز (Fabaceae) می باشد. گلیسیریزین مهم ترین ترکیب شیمیایی در بین ترکیبات موجود در شیرین بیان است که 50 برابر ساکاروز شیرینی دارد. این ماده به عنوان ماده اولیه در داروسازی و در درمان بسیاری از بیماری ها و نیز در صنایع دخانیات، شیرینی سازی و نوشابه سازی مورد استفاده قرار می گیرد. این بررسی به منظور تعیین بهترین زمان برداشت و مناسب ترین قطر ریشه برای به دست آوردن بالاترین میزان گلیسیریزین در این گیاه انجام شد. در سال 1385 ریشه شیرین بیان در چهار تاریخ برداشت (بیستم آبان، آذر، دی و بهمن ماه) و در سه قطر مختلف (کمتر از 1 سانتی متر، 1 تا 2 سانتی متر و بیشتر از 2 سانتی متر) در چهار تکرار از استان گلستان (ایستگاه تحقیقات کشاورزی عراقی محله) جمع آوری گردید. متغیرهای اندازه گیری شده شامل وزن تر و وزن خشک (برای اندازه گیری درصد رطوبت) و میزان گلیسیریزین بود. استخراج گلیسیریزین با متانول و اندازه گیری آن با استفاده کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا صورت گرفت. نتایج نشان داد که کمترین قطر ریشه ها، دارای کمترین درصد رطوبت (46/32 درصد) و بیشترین میزان گلیسیریزین (187/1 درصد) بود. همچنین، ریشه های برداشت شده در دی ماه در مقایسه با زمان های دیگر برداشت، دارای درصد رطوبت کمتر (26/22 درصد) و گلیسیریزین بیشتری (112/1 درصد) بودند.
کلید واژگان: شیرین بیان, گلیسیریزین, زمان برداشت, قطر ریشهLicorice, Glycyrrhiza glabra (Fabaceae), is one of the herbal medicines. Glycyrrhizin is the importance content through compounds exiting in licorice, which is 50 times sweeter than sucrose. Glycyrrhizin used as the primary matter in pharmacy and used to remedy of many diseases, and also, used in tobacco, confectionary and beverage industries. Since Glycyrrhizin in the phases of growth received at maximum and then decreased; and also to consider of root diameter and harvest time effect on active substance content, This study done for determine the best harvest time and suitable root diameter to obtain the greatest Glycyrrhizin in this plant. For this study, root of Glycyrrhiza glabra were collected in four times (Nov, Dec, Jan and Feb) and in three root diameter (<1 Cm, 1-2 Cm and >2 Cm) from gorgan (Araghi mahalle agricultural station). Variant of measurement in this study were including fresh weight, dry weight (for determination of percentage of humidity) and glycyrrhizin content. Extraction of glycyrrhizin was done with methanol and its measurement done with used hight performance liquid chromatography (HPLC). The result showed that the least root diameter were containing the least humidity percentage (32.46%) and the greatest of glycyrrhizin (1.187%), the root were harvested in Jan., in comparison with other harvest time, were containing the least humidity percentage (22.26%) and the greatest amount of glycyrrhizin (1.112%).
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.