به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "خرگوش" در نشریات گروه "علوم دام"

تکرار جستجوی کلیدواژه «خرگوش» در نشریات گروه «کشاورزی»
جستجوی خرگوش در مقالات مجلات علمی
  • طاهره محمد آبادی*، سمیه حسینی، محمد حجتی
    مقدمه و هدف

    خرگوش اهلی Oryctolagus cuniculus از خانواده Leporidae پستانداری گیاه‎خوار است و رژیم معمول آن ها منابع گیاهی است. خرگوش ها می توانند دمای بین 4 تا 27 درجه را تحمل کنند؛ البته میانگین دمای توصیه شده برای آن ها بین 16 تا 22 درجه است. میانگین دوره بارداری برای خرگوش 28 تا 31 روز است.علوفه های مختلف موجود در جیره های خرگوش، بر عملکرد رشد بهینه آن اثر می گذارند. خرگوش به انرژی، فیبر و پروتئین در جیره ی غذایی نیاز دارد. استفاده از گیاهان علوفه ای و همچنین گیاهان گرمسیری برای تغذیه خرگوش توصیه می شود، در حال حاضر علوفه های خشک مانند یونجه، 40 تا 80 درصد جیره غذایی خرگوش را تشکیل می دهند. ذرت، گندم، جو، و یونجه از جمله گیاهانی با میزان انرژی بالا هستند و از این رو مصرف این گیاهان در جیره ها بسیار زیاد است. به علت بالا بودن قیمت یونجه و جو، هزینه تهیه خوراک افزایش می یابد که در نتیجه آن بازده اقتصادی کاهش می یابد. گیاهان گرمسیری دارای مقدار قابل توجهی پروتئین، چربی، مواد معدنی و کربوهیدرات هستند که می توانند رشد و تولید را تحت تاثیر قرار دهند. از جمله گیاهان گرمسیری کونوکارپوس (Conocarpus erectus) و مورد است. کنوکارپوس ارکتوس یک گیاه زینتی رایج در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری است که معمولا ارتفاع آن 1/5 تا 4 متر می باشد. این گیاه حاوی ترکیبات فعال زیستی مانند الکالوئیدها، ساپونین، تانن، ترکیبات فنولی، رزین، ترپن ها، گلیکوزیدها و فعالیت آنتی باکتریایی می باشد. گیاه مورد  درختچه های کوچکی است که از مشخصات آن برگ های همیشه سبز است. از جمله مواد موثره موجود در گیاه مورد می توان به اسید های فنولی مانند گالیک اسید، وانیلیک اسید و فرولیک اسید، تانن ها، کاتچین وکوئرستین اشاره کرد. بنابراین هدف از انجام این آزمایش تاثیر استفاده از گیاهان مورد و کنوکارپوس در جیره خرگوش های نسل اول، بر گوارش پذیری، ظرفیت آنتی اکسیدانتی، فراسنجه های خونی و جمعیت میکروبی دستگاه گوارش بود.

    مواد و روش ها

    در این طرح 12 عدد خرگوش مولد نژاد نیوزلندی (10 عدد ماده و 2 عدد نر) مورد آزمایش قرار گرفتند که هدف، بررسی اثرات گیاهان مورد و کنوکارپوس به عنوان جایگزین بخشی از یونجه بر روی نسل اول خرگوش های مولد بود. بدین منظور پس از گذراندن 28 روز دوره بارداری خرگوش ها و 30 روز دوره ی شیردهی خرگوش های متولد شده، تیمارهای مدنظر بر روی خرگوش های متولد شده اعمال شد (هر تیمار شامل پنج تکرار بود). تیمارها شامل: 1 تیمار شاهد، 2 تیمار دریافت کننده 25 درصد گیاه مورد و 3 تیمار دریافت کننده 25 درصد گیاه کنوکارپوس در قالب طرح کاملا تصادفی در نظر گرفته شد. آزمایش بر روی خرگوش های متولد شده به مدت 30 روز انجام شد و میانگین وزن خرگوش های مورد آزمایش 250 گرم بود. در پایان آزمایش، گوارش پذیری ماده خشک، پروتئین خام، الیاف نامحلول در شوینده خنثی، الیاف نامحلول در شوینده اسیدی و ماده آلی، فعالیت آنتی اکسیدانتی گوشت در زمان نگهداری در یخچال و نگهداری در فریزر، جمعیت میکروبی دستگاه گوارش (جمعیت باکتری های لاکتوباسیلوس، ای کولای و کلی فرم) و فراسنجه های خونی شامل غلظت کلسترول، تری گلیسرید، لیپوپروتئین با دانسیته پایین، لیپوپروتئین با دانسیته بالا، گلوکز، غلظت آسپارتات آمینوترانسفراز، آلانین آمینوترانسفراز و آلکالین فسفاتاز اندازه گیری شدند.

    یافته ها

    تاثیر استفاده از گیاه مورد و کنوکارپوس بر روی گوارش پذیری خرگوش های مورد آزمایش، نتایج آزمایش نشان داد که گیاه مورد و کنوکارپوس باعث کاهش گوارش پذیری ماده خشک، پروتئین خام، الیاف نامحلول در شوینده خنثی، الیاف نامحلول در شوینده اسیدی و ماده آلی شدند (0/05> p). نتایج تاثیر تیمارها بر روی جمعیت میکروبی نشان داد که جمعیت باکتری های لاکتوباسیلوس، ای کولای و کلی فرم در سکوم خرگوش ها تحت تاثیر تیمارهای مورد و کنوکارپوس قرار نگرفت (0/05< p). تاثیر گیاه مورد و کنوکارپوس بر روی میزان آنتی اکسیدانی گوشت در زمان نگهداری شده در یخچال و فریزر نشان داد، گوشت خرگوش های تغذیه شده با گیاه مورد دارای غلظت مالون دی آلدهید کمتر و خاصیت آنتی اکسیدانتی بیشتری نسبت به گوشت خرگوش های تغذیه شده با گیاه کنوکارپوس بود (0/05> p). نتایج آزمایش بر روی اثر تیمارها بر روی فراسنجه های خونی نشان داد که غلظت کلسترول، تری گلیسرید، لیپوپروتئین با دانسیته پایین، لیپوپروتئین با دانسیته بالا و گلوکز در تیمار استفاده شده از برگ مورد و نیز تیمار استفاده شده از گیاه کنوکارپوس نسبت به تیمار شاهد به طور معنی داری کاهش یافت (0/05>p)، اما در رابطه با تاثیر تیمار ها بر روی آنزیم های کبدی نتایج آزمایش نشان داد تفاوت معنی داری در غلظت آسپارتات آمینوترانسفراز، آلانین آمینوترانسفراز و آلکالین فسفاتاز بین تیمارهای استفاده شده از گیاه مورد و کنوکارپوس نسبت به تیمار شاهد مشاهده نشد (0/05<p).

    نتیجه گیری

    نتایج آزمایش نشان داد که استفاده کردن از گیاه مورد و گیاه کنوکارپوس به عنوان جایگزین بخشی از یونجه در جیره خرگوش های متولد شده بر روی گوارش پذیری، غلظت مالون دی آدهید و فراسنجه های خونی تاثیرگذار بوده است و با توجه به اثرات مثبت گیاه مورد و کنوکارپوس بر غلظت آنتی اکسیدانتی گوشت خرگوش چه در زمان نگهداری در یخچال و چه در زمان نگهداری گوشت خرگوش در زمان فریزر و فراسنجه های بیوشیمیایی خون و همچنین با توجه به ارزان بودن و در دسترس بودن این گیاهان در برخی مناطق بویژه مناطق خوزستان، می توان این نتیجه را گرفت که استفاده 25 درصد از گیاه مورد و کنوکارپوس به عنوان یک آنتی اکسیدان موثر و یک مکمل گیاهی در جیره اثر مثبتی دارد.

    کلید واژگان: آنتی اکسیدانتی, خرگوش, فراسنجه های خونی, کنوکارپوس, مورد, هضم پذیری, یونجه
    Tahira Mohammad Abadi*, Somayh Hoseyni, Mohammad Hojjate
    Introduction and Objective

    The domestic rabbit Oryctolagus cuniculus from the Leporidae family is a herbivorous mammal and their usual diet is plant sources. Rabbits can tolerate temperatures between 4 and 27 degrees; Of course, the recommended average temperature for them is between 16 and 22 degrees. The average pregnancy period for rabbits is 28 to 31 days. Different forages in rabbit diets affect its optimal growth performance. Rabbits need energy, fiber and protein in their diet. It is recommended to use fodder plants as well as tropical plants to feed rabbits, currently dry fodder such as alfalfa constitutes 40 to 80% of the rabbit's diet. Corn, wheat, barley, and alfalfa are plants with high energy levels, and therefore, the consumption of these plants in diets is very high. Due to the high price of alfalfa and barley, the cost of preparing feed increases, as a result of which the economic efficiency decreases. Tropical plants have a significant amount of protein, fat, minerals and carbohydrates that can affect growth and production. Among the tropical plants are Conocarpus erectus and myrtle. Cenocarpus erectus is a common ornamental plant in tropical and semi-tropical regions, which usually has a height of 1.5 to 4 meters. This plant contains bioactive compounds such as alkaloids, saponin, tannin, phenolic compounds, resin, terpenes, glycosides and antibacterial activity. Myrtle plant is a small shrub with evergreen leaves. Among the effective substances found in the plant, we can mention phenolic acids such as gallic acid, vanillic acid and ferulic acid, tannins, catechin and quercetin. Therefore, the purpose of this experiment was the effect of the use of myrtle and conocarpus plants in the diet of first-generation rabbits on digestibility, antioxidant capacity, blood parameters and microbial population of the digestive tract.

    Material and Methods

    In this project, 12 breeding rabbits of New Zealand breed (10 females and 2 males) were tested, for this purpose, after 28 days of rabbit pregnancy period and 30 days of lactation period of born rabbits, the considered treatments were applied to the born rabbits (each treatment consisted of five repetitions). The treatments include: 1 control treatment, 2 treatments receiving 25% of myrtle plant and 3 treatments receiving 25% of conocarpus plant in the form of completely randomized design. The experiment was conducted on born rabbits for 30 days, and the average weight of the tested rabbits was 250 grams. At the end of the experiment, the digestibility of dry matter, crude protein, insoluble fibers in neutral detergent, insoluble fibers in acidic and organic detergents, antioxidant activity of meat during storage in the refrigerator and in the freezer, microbial population of the digestive tract (population of Lactobacillus, E. coli and coliform bacteria) ) and blood parameters including cholesterol, triglyceride, low-density lipoprotein, high-density lipoprotein, glucose, aspartate aminotransferase, alanine aminotransferase and alkaline phosphatase concentrations were measured.

    Results

    The effect of the use of myrtle and conocarpus on the digestibility of tested rabbits, the test results showed that Myrtle and conocarpus plants result in decreasing of the digestibility of dry matter, crude protein, neutral detergent fiber and acid detergent fiber (P<0.05). he results of the treatments on the microbial population showed that the populations of Lactobacillus, E. coli and coliforms in the cecum of rabbits were placed on Mord and Cenocarpus treatments (p > 0.05). The effect of myrtle and conocarpus plant on the antioxidant level of meat during storage in the refrigerator showed that the meat of rabbits fed with myrtle plant had a lower concentration of malondialdehyde and more antioxidant properties than the meat of rabbits fed with conocarpus plant (p< 0.05). The results of the experiment on the effect of treatments on blood parameters showed that the concentration of cholesterol, triglyceride, low-density lipoprotein, high-density lipoprotein, and glucose in the treatment using myrtle leaves and the treatment using conocarpus plant were significantly higher than the control treatment. decreased (p<0.05), but regarding the effect of treatments on liver enzymes, the test results showed that there was no significant difference in the concentration of aspartate aminotransferase, alanine aminotransferase, and alkaline phosphatase between the treatments using myrtle and conocarpus compared to the control treatment (p> 0/05).

    Conclusion

    The results of the experiment showed that using myrtle plant and conocarpus plant as a substitute for part of alfalfa in the diet of newborn rabbits had an effect on digestibility, malondialdehyde concentration and blood parameters, and according to the positive effects of mord plant and conocarpus plant on the antioxidant concentration of rabbit meat. Whether during storage in the refrigerator or during the storage of rabbit meat in the freezer and blood biochemical parameters, and also considering the cheapness and availability of these plants in some areas, especially in Khuzestan, it can be concluded that the use of 25% of Sometimes myrtle and conocarpus have a positive effect as an effective antioxidant and a herbal supplement in the diet.

    Keywords: Antioxidant, Alfalfa, blood parameters, Conocarpus, digestibility, Myrtle, Rubbit
  • علیرضا جهاندیده*، محمدرضا فروغی گیلوایی، حسین ایرانی نژاد، محمدرضا رودکی سروندانی
    زمینه و هدف

    بزوآر یک توده داخل لومن دستگاه گوارش است که در اثر تجمع مواد هضم نشده ایجاد می گردد. تریکوبزوار به تجمع مو و خز گفته می شود که از مری عبور کرده و تبدیل به یک جسم خارجی در معده یا روده می شود. ناحیه پیلور، محل متداول انسداد بوده و موجب انسداد خروجی معده می گردد. اهمیت جیره غذایی در خرگوش بسیار بالا است به گونه ای که تغذیه نامناسب با فیبر پایین، پروتیین، کربوهیدرات و چربی بالا می تواند از عوامل بروز نفخ و انباشت باشد.

    مواد و روش

    در حیوان مورد بررسی علایم بالینی، گراف و آزمایشات خونی حاکی از تجمع گاز در معده و روده و انباشت جسم خارجی بود که جراحی به روش لاپاراتومی اکتشافی برای تصحیح عارضه تکنیک مورد تایید بود.

    نتایج

    پس از القای بیهوشی، برش ناحیه و خارج سازی توده ای مویی شکل و لیپیدی ناحیه مورد برش بخیه گردید. حیوان با تصحیح رژیم غذایی، بعد از 14 روز شروع به وزن گیری نمود و زندگی خود ادامه داد.

    بحث و نتیجه گیری

    توصیه بر آن است که در تهیه غذای استارتر به دلیل ظرفیت کم در هیدرولیز ترکیبات در سنین پایین خرگوش ها باید از مقادیر بالای مواد غذایی قابل هضم و غنی از چربی و پروتیین و فیبر پایین استفاده شود تا از بروز مواردی نظیر نفخ و انباشت جلوگیری حاصل گردد.

    کلید واژگان: خرگوش, معده, جراحی, لیپید
    Alireza Jahandideh *, Mohamaadreza Foroughi Gilavee, Hossein Iraninejad, Mohamaadreza Roudaki Sarvendani
    Background & Purpose

    Bezoar is an intraluminal mass in the gastrointestinal tract that is formed by the accumulation of indigestible materials. Trichobezoar is the accumulation of hair and fur that passes through the esophagus and becomes a foreign body in the stomach or intestines. The pyloric region is a frequent site of obstruction which can block the gastric outlet. The notability of diet in rabbits is so high that poor nutrition with low fiber, protein, carbohydrates and high fat result in bloating and accumulation.

    Materials & Methods

    In the studied animal, clinical signs, graphs and blood analysis revealed an accumulation of gas in the stomach and intestines and an aggregation of foreign body. The Exploratory laparotomy technique was approved to correct the complication.

    Results

    After induction of anesthesia and a ventral midline incision, the furry and greasy masses were removed and the incision area was sutured. The animal began to gain weight after 14 days by correcting the diet and kept on living.

    Conclusion

    It is recommended that to preparing starter feed due to a limited capacity for hydrolysis of several components at early ages, high amounts of digestible foods which are rich in fat and protein, with low fiber should be used to prevent disorders such as bloating and obstruction.

    Keywords: Rabbit, stomach, Surgical treatment, greasy
  • پژمان ناظم زمردی*، کیمیا ستاری
    زمینه و هدف
    مقایسه اثرات استفاده داخل صفاقی  عسل و کورتیکواستروییدها جهت ممانعت از تشکیل چسبندگی داخل شکمی پس از جراحی
    مواد و روش ها
     تعداد 24 سر خرگوش تحت لاپاروتومی قرار گرفته و سطح سروزی کولون نزولی با مالش 100 مرتبه تامپون خشک تخریش شده و روی دیواره شکم تعداد 10 برش موازی ایجاد گردید. سپس خرگوش ها به چهار گروه 6 عددی تقسیم گردیدند.1-گروه  شاهد:  5 ml نرمال سالین  -  2-گروه کورتیکو استرویید (دگزامتازون) : 4/5 ml نرمال سالین +  0/5 دگزامتازون -  3-گروه عسل:  ml5 عسل - 4-گروه عسل و دگزامتازون : ml 5/4 عسل +  ml 5/0  دگزامتازون  به داخل شکم ریخته شد. و پس از 21 روز  خرگوش ها به صورت بی درد آسان کشی شده و بعد از کالبدگشایی درجه چسبندگی به صورت ماکروسکوپی تعیین شده و نمونه بافتی برداشت گردید.
    نتایج
    در گروه شاهد درجه بالایی از چسبندگی مابین دیواره شکم و ارگان ها مشاهده شد. در گروه کورتیکواسترویید (دگزامتازون) چسبندگی ها به صورت باندهای باریک و کمی مقاوم مابین اعضای داخلی رویت شده و در گروه عسل و عسل - دگزامتازون نیز چسبندگی  بسیار اندکی  به صورت باندهای بسیار نازک، سست و محدود مشاهده گردید. همچنین از نظر تشکیل فیبروز تفاوت معنی داری بین گروه 3 و 4 با گروه 1 و 2 رویت گردید.
    بحث و نتیجه گیری
    استفاده داخل صفاقی از عسل و دگزامتازون, سبب کاهش چسبندگی های داخل شکم پس از جراحی حفره بطنی در مدل خرگوش می گردند. اما عسل اثرات مطلوب تری نسبت به دگزامتازون در جهت ممانعت از تشکیل چسبندگی ها و همچنین کاهش واکنش های التهابی داخل حفره صفاق از خود نشان داد.
    کلید واژگان: عسل, کورتیکواستروئید, چسبندگی, صفاق, خرگوش
    Pejman Nazem Zomorodi *, Kimia Sattari
    Background
    This study compares the effects of intraperitoneal use of honey and dexamethasone to prevent the formation of intra-abdominal adhesions after surgery in rabbits.
    Methods
    A total of 24 New Zealand white rabbits underwent laparotomy. To create adhesions in the abdomen, the serous surface of the descending colon was rubbed 100 times with a dry tampon so that patchy spots appeared on its surface. Then, 10 parallel incisions with a length of 3 cm were made on the left wall of the abdomen. At this stage, the rabbits were divided into four equal groups of 6.In group 1 (control)an amount of 5 ml of normal saline - group 2 (dexamethasone)an amount of 5.4 ml of normal saline + 0.6 mg / kg dexamethasone (0.5 ml) - in group 3 (honey)an amount of 5 ml of honey and in group 4 (Honey - Dexamethasone) 4.5 ml of honey + 0.6 mg / kg dexamethasone (0.5 ml) was poured into the abdominal cavity.The rabbit's abdominal muscles and skin were then sewn normally and cared for 21 days. After 21 days, all rabbits were sacrificed painlessly by anesthesia injection and after necropsy the degree of intra-abdominal adhesions was determined macroscopically. Then, for histopathological examinations and determination of fibrosis, a tissue sample was taken from the abdominal wall and colon.
    Results
    The control group showed a high degree of adhesion between the abdominal wall and organs as well as large masses of adhesion. In the dexamethasone group, the adhesions were thick and narrow bands between the internal organs of the abdomen. In the honey and honey-dexamethasone groups, very little adhesions (up to two rabbits) were observed in the form of very thin and limited bands.
    Conclusion
    The results of this study show that intraperitoneal use of honey and dexamethasone reduces intra-abdominal adhesions after surgery in rabbits. But honey is more effective than dexamethasone to prevent adhesions and reduce peritoneal inflammatory reactions as well as wound healing.
    Keywords: Honey, Corticosteroids, Adhesion, Peritoneum, Rabbit
  • فاطمه توکلی راد، لقمان اکرادی*، مهدیه رئیس زاده

    در این تحقیق 30 سر خرگوش نر با میانگین وزنی 900 - 1000 گرم به طور تصادفی به 6 گروه (کنترل مثبت؛ کنترل منفی و تیمار) تقسیم شدند. بعد از اعمال بیهوشی عمومی با استفاده از تزریق مخلوط کتامینmg/kg 50 و زایلازین mg/kg 5 به صورت داخل صفاقی، توسط پانچ مدور 10 میلی متری زخم جلدی روی پشت ایجاد شد. قطر ناحیه زخم با کمک کاغذهای میلی متری در روزهای اول، سوم، ششم، نهم، دوازدهم، پانزدهم، هیجدهم و بیست و یکم بعد از عمل مورد اندازه گیری قرار گرفت. سپس در روز 21 از ناحیه زخم نمونه گیری شد و مورد مطالعات هیستوپاتولوژیک قرار گرفت.بر اساس نتایج به دست آمده بین گروه کنترل و گروه T1 تفاوت معناداری وجود ندارد (05/0<P)؛ اما بین گروه کنترل و گروه T2، T3، T4، T5 تفاوت معناداری وجود دارد (05/0>P) و بیشترین اختلاف بین گروه کنترل و T5 می‎باشد. عصاره متانولی هل با دوزاژ 400 میلی گرم بر کیلوگرم موضعی و تغذیه با پلت فراوری شده با پودر هل نسبت به تمام گروه‎ها بیشتر تاثیر گذار بوده است. همچنین میزان مهاجرت بافت پوششی و کاهش قطر زخم در گروه T5 در روزهای 15 تا 21 بیشتر از گروه‎های دیگر بود. همچنین پودر هل به عنوان پلیت غذایی در روز آخر باعث کاهش معنی دار گلوکز در گروه‏های تحت تیمار دیابتی گردید (05/0>P). هل با داشتن آنتی‎اکسیدان‎هایی نظیر ترکیبات فلانوییدی باعث کاهش قند خون می‎گردد. طبق نتایج حاصله عصاره هل قابلیت بالایی در ترمیم زخم‎های تمام ضخامت پوستی و التیام آن‎ها در مقایسه با داروهای شیمیایی دارد.

    کلید واژگان: ترمیم زخم, عصاره هل, خرگوش, آلوکسان
    Fatemeh Tavakoli Rad, Loghman Akradi *, Mahdieh Raeeszadeh

    In this study, 30 male rabbits weighing 900 - 1000 g were randomly divided into 6 groups (positive control, negative control and test). After general anesthesia using a combination injection of ketamine 50 mg / kg and xylazine 5 mg / kg intraperitoneally to create ulcers in the rabbit skin a 10 mm circular punch was made. The wounds was measured with the aid of millimeter papers on the first, third, sixth, ninth, twelfth, fifteenth, eighteenth, and twenty-first days after surgery. This measurement is made at a specific time of day by a specific person. Complete recovery time was measured in negative, positive control and test samples. Then, on day 21, the wound was sampled. The specimens were subjected to histopathological studies after fixation of dewatering and staining.According to the results, there was no significant difference between control group and T1 group (P <0.05), but there was a significant difference between control group and T2, T3, T4, T5 group (P <0.05). The highest difference was between T5 and control group. It can be said that methanolic extract of cardamom at a dose of 400 mg / kg topical and feeding on cardamom powder pellets was more effective than all groups. Also, migration of epithelial tissue and reduction of wound openings in group T5 on days 15 to 21 were higher than other groups. Also, cardamom powder as the last plate of food significantly decreased glucose in diabetic groups (P <0.05). Cardamom lowers blood sugar by antioxidants such as flanoids. According to the results of this study, cardamom extract has a high ability to heal full-thickness wounds compared to chemical drugs.

    Keywords: Wound healing, Cardamom extract, Rabbit, Alloxan
  • زهرا شمسی بیرانوندی*، علی کیانی، افرا خسروی، ایوب عزیزی

    در این پژوهش تاثیر سطوح مختلف عصاره گیاه تشنه داری بر فراسنجه های تولید گاز آزمایشگاهی، غلظت اسیدهای چرب فرار و فعالیت آنزیم های هیدرولیتیک محتویات سکوم خرگوش های نر بالغ بررسی شد. برای همین منظور از تعداد 20 سر خرگوش نژاد نیوزلندی با وزن تقریبی 2/0±6/1 کیلو گرم (5 ماهه به بالا)، در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تیمار و پنج تکرار استفاده شد. تیمارها شامل 1) بدون دریافت عصاره تشنه داری (شاهد)، و سطوح 2) 200، 3) 300 و 4) 400 میلی گرم عصاره گیاه تشنه داری به ازای کیلوگرم وزن زنده بدن تقسیم شدند. گروه شاهد به جای عصاره مقدار دو میلی لیتر آب دریافت کرد. در انتهای دوره آزمایش و پس از کشتار خرگوش ها، از محتویات سکوم آن ها نمونه برداری شده و فراسنجه های تولید گاز، غلظت اسیدهای چرب فرار و فعالیت آنزیم های هیدرولیتیکی نمونه سکوم تعیین شد. نتایج نشان داد که مصرف عصاره تشنه داری حجم گاز تولیدی (05/0>p) و میزان کل اسیدهای چرب فرار را کاهش داد (01/0=p). مصرف عصاره گیاه تشنه داری فعالیت آنزیم آلفا-آمیلاز (02/0=p) و میکروکریستالین سلولاز (01/0=p) را به صورت خطی افزایش داد، ولی بر فعالیت کربوکسی متیل سلولاز و فعالیت تجزیه کاغذ صافی تاثیر معنی داری نداشت. در کل عصاره گیاه تشنه داری توانسته فعالیت های میکروبی و آنزیمی روده بزرگ خرگوش را تحت تاثیر قرار دهد، به طوری که فعالیت های میکروبی با مصرف این گیاه کاهش یافته و نهایتا منجر به تولید کمتر گاز و کاهش تولید اسیدهای چرب فرار شده است.

    کلید واژگان: تولید گاز, خرگوش, عصاره گیاه تشنه داری, فعالیت آنزیمی سکوم
    Zahra Shamsi Biranandi*, Ali Kiani, Afra Khosravi, Ayoub Azizi

    IIn this study, the effect of different levels of Scrophularia striata extract on the parameters of laboratory gas production, the concentration of volatile fatty acids and the activity of hydrolytic enzymes on the contents of the cecum of adult male rabbits were investigated. For this purpose, 20 New Zealand rabbits weighing approximately 1.6 ± 0.2 kg (5 months and up) were used in a completely randomized design with four treatments and five replications. Treatments included 1) without receiving Scrophularia striata extract (control), and supplementing the control diet with levels of 2) 200, 3) 300 and 4) 400 mg of Scrophularia striata extract per kg of body weight. The control group received 2 ml of water instead of the extract. At the end of the experimental period and after slaughter of rabbits, the contents of their cecum were sampled and the parameters of gas production, concentration of volatile fatty acids and activity of hydrolytic enzymes of cecal sample were determined. The results showed that consumption of Scrophularia striata extract reduced the volume of gas produced (p<0.05) and the total amount of volatile fatty acids (p= 0.01). Consumption of Scrophularia striata extract increased the activity of alpha-amylase (p= 0.02) and microcrystalline cellulase (p= 0.01) linearly, but did not significant e ffect on carboxymethylcellulose and filter paper decomposition activity. In general, the extract of the Scrophularia striata was able to affect the microbial and enzymatic activities of the rabbit colon, so that the microbial activity decreased with the consumption of this plant and eventually led to less gas production and reduced production of volatile fatty acids.production and reduced production of volatile fatty acids.

    Keywords: Gas Production Test, Rabbit, Scrophularia Striata Boiss, Enzyme Activity
  • احمدعلی محمدپور، فرامرز زارعی

    پانکراس از بخش های اگزوکرین و اندوکرین تشکیل شده است که به ترتیب آنزیم های گوارشی و هورمون هایی پپتیدی را ترشح می کنند. با این که این دو قسمت در داخل غده با هم بوده ولی از نظر ساختار بافتی و عملکردی با هم بسیار متفاوت می باشند. در این تحقیق از پانکراس پانزده حیوان بالغ (هر گونه 5 عدد) استفاده شد. پس از تشریح حیوانات، پانکراس هر نمونه از محوطه بطنی خارج گردید و نمونه گیری آز آن صورت گرفت. نمونه ها سپس در محلول فیکساتیو بافر فرمالین 10 درصد قرار داده شد و پس از پاساژ توسط محلول های مختلف و قالب گیری از آنها مقاطع 5 میکرونی تهیه نموده و سپس جهت بررسی در سطح میکروسکوپ نوری با هماتوکسیلین – ائوزین رنگ آمیزی گردید. در سطح میکروسکوپ نوری اجزای مختلف بافتی استروما و پارانشیم در همستر، خوکچه هندی و خرگوش با روش میکرومتری بررسی گردید. تمام پارامترهای بدست آمده در سه حیوان آنالیز و با استفاده از آزمون آنوا با هم مقایسه گردید. نتایج نشان داد که که پانکراس در سه حیوان لوبوله و دارای دو بخش اگزوکرین و اندوکرین می باشد و شکل واحدهای ترشحی آن از نوع لوله ای آسینی مرکب می باشد. در مطالعه حاضر واحدهای ترشحی آسینی در پانکراس بیضی تا دایره ای نامنظم بوده و هر واحد از 5 تا 7 سلول هرمی شکل با لومن کوچک تشکیل شده بود. میانگین درصد جزایر پانکراس در خوکچه هندی (04/16±8/29) بیشتر از خرگوش (604± 55/9) و همستر (71/3±8/10) بود. در همستر قطر جزایر لانگرهانس بیشتر از خوکچه هندی و خرگوش بود. اختلاف معنی داری در مقایسه قطر جزایر لانگرهانس بین این سه حیوان مورد مطالعه وجود داشت (05/0P<). میانگین قطر جزایر لانگرهانس در همستر 30/191 میکرومتر، در خرگوش 56/41 میکرومتر و در خوکچه هندی 60/54 میکرومتر مشاهده شد.

    کلید واژگان: بافت شناسی, پانکراس, خوکچه هندی, خرگوش, همستر
    A. Mohammadpour, F. Zaree

    The pancreas contains both exocrine and endocrine components that secrete digestive enzymes and peptide hormones respectively. These two components are very different structurally and functionally but are intermingled within the gland. In the present study، the pancreases of 15 adult healthy animals (5 per each species) were used. After dissecting them، the pancreas of animals fixed in 10% neutral buffered formalin and then subjected to routine tissue processing for light microscopy. Different structures of the stroma and parenchyma of pancreas in hamster، guinea pig and rabbit were histomorphometrically studied using micrometrical method. All of parameters between three animals were analyzed and compared using ANOVA test. Results showed that the pancreas in three species was lobulated and compound tubulo-acinar gland having exocrine and endocrine portions. In the present study، the secretory acini of pancreas were oval or irregularly round and composed of 5 to 7 pyramidal cells arranged around a small central lumen. The mean percent of the islets of langerhans to the total pancreatic tissue in guinea pig (29. 8 ± 16. 04) was more than rabbit (9. 55 ± 4. 60) and hamster (10. 8 ± 3. 71). In hamster، diameter of islet was more than other animals. There was significant difference in diameter of islet of langerhans between animals (P<0. 001). It was observed 191. 30 µm، 41. 56 µm and 54. 60 µm in hamster، rabbit and guinea pig respectively.

    Keywords: Histology, Pancreas, Guinea pig, Rabbit, Hamster
  • شاهو قهرمانی دهبکری *، سمیرا سعیدیانی، رضا محمدزاده، موسی شجاع قره باغ، علی عسلفروش رضاییه، لقمان اکرادی

    در کتب پزشکی باستانی ایران از جمله قانون در طب شیخ الرئیس ابوعلی سینا، ترکیبات گیاهی مختلفی برای التیام زخم پیشنهاد شده است. در این مطالعه اثر التیامی صمغ گیاه انزروت (کنجده) به لحاظ هیستوپاتولوژیک با پماد موضعی کالاندولا مورد مقایسه قرار گرفته است. سه گروه پنج تایی از خرگوش های بالغ با شرایط تقریبا یکسان، انتخاب شده و روی پوست ناحیه پشت هر یک زخمی به قطر تقریبی cm1 ایجاد گردید و در کل دوره های زمانی التیام منطبق بر روزهای 3، 7، 14 و 28 در نظر گرفته شد. گروه اول با صمغ گیاه انزروت و گروه دوم با کالاندولا تیمار شده و گروه سوم(شاهد) دارویی دریافت نکرد. معیار ارزیابی بر مبنای فاکتورهای انقباض زخم، میزان تشکیل بافت گرانوله و بروز یا عدم بروز عفونت ثانویه و نیز رتبه بندی این فاکتورها با نمادهای I و II و III تعیین شد. در گروه اول (صمغ انزروت) روند التیام از ابتدا تا انتهای دوره رضایتبخش بود و بخصوص در ابتدا نسبت به دو گروه دیگر پیشرفت بهتری داشت. در گروه دوم(کالاندولا) روند التیام زخم ها در هفته اول حتی نسبت به گروه سوم (شاهد) نیز کندتر بود، اما پس از آن تسریع شد. نتیجه اینکه صمغ انزروت دارای اثر التیامی مناسبی از ابتدا تا آخر دوره است. در نهایت، مقایسه روند التیام در دو گروه اول و دوم به لحاظ کمی(زمان نهایی دوره التیام) و کیفی(میزان تشکیل بافت گرانوله، میزان انقباض، رویش مجدد مو در موضع) تقریبا در یک سطح، ارزیابی گردید.

    کلید واژگان: صمغ گیاه انزروت, کالاندولا, التیام زخم, خرگوش

    In ancient Iranian medical texts such as “QANUN of AVICENNA” different herbal compounds has suggested. In this study, the healing effects of Calendula are compared with Astragalus fasciculifolius Aqueous Resin Extract (AfARE), histopathologically. 15 adult rabbits (randomly divided into three groups) were selected and a round wound was created with almost 1cm diagonal in diameter on the skin of their backs. Total treatment period was specified as 3, 7, 14 and 28 days. The evaluation was on the basis of wound construction, granulation formation and secondary infection occurrence and grading of these factors was marked by I, II and III. First and second groups were respectively treated with (AfARE) and Calendula topical ointment and third group (control g.) received no treatment. In the first group, treatment process was satisfying from beginning to the end of the period and specially had better development at the beginning in comparison with other groups. In the second group, wound healing process was slow in first week, even in comparison with third group. But it was accelerated afterwards. So, it can be concluded that AfARE has very good healing effects from beginning to the end of the treatment period. But regarding to the previous studies of author on Calendula topical ointment, the best time of its use, is in fibroplasia stage of wound healing process. Finally, healing process compared between the first and the second groups had almost the same results, qualitatively and quantitatively.

    Keywords: (AfARE), Calendula, Wound healing, Rabbit
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال