به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "antioxidants" در نشریات گروه "علوم دام"

تکرار جستجوی کلیدواژه «antioxidants» در نشریات گروه «کشاورزی»
  • مصطفی پناهی، علی سلیمان زاده*، علی شالیزار جلالی، اسماعیل آین، رحیم مولایی

    انجماد اسپرم به ابزاری ضروری در بیولوژی تولیدمثل تبدیل شده است. بااین حال، حفظ توان باروری در اسپرم منجمد شده دارای اهمیت بسیار بالایی است. هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثرات نانو ذرات سلنیوم بر فراسنجه های کمی و کیفی منی سگ در دمای 4 درجه سانتی گراد در طی دوره 48 ساعته است. در این مطالعه، 20 انزال از 4 سگ نژاد میکس گرفته شد و در یک رقیق کننده بر پایه تریس رقیق شدند. سپس، به 4 قسمت در گروه های کنترل، و آزمایش شده با 5/0، 1 و 5/1 میکروگرم نانو ذرات سلنیوم تقسیم شدند. فراسنجه های اسپرم شامل، ارزیابی تحرک کلی، حرکت پیشرونده اسپرم، فراسنجه های  تحرک و قدرت زنده ماندن اسپرم به مدت 48 ساعت ارزیابی شد. نتایج به دست آمده نشان داد که در غلظت 1 میکروگرم} تحرک کلی (27/1 ± 48/49) و پیشرونده اسپرم (48/1 ± 03/27) و قدرت زنده ماندن اسپرم (03/1 ± 40/41) {و غلظت 5/0 میکروگرم} تحرک کلی (54/1 ± 18/55) و پیشرونده اسپرم (67/1 ± 76/30) و قدرت زنده ماندن اسپرم (58/1 ± 15/43) {نانو ذرات سلنیوم در طی 48 ساعت ذخیره سازی در مقایسه با گروه کنترل به طور معنی داری (05/0>p) بالاتر بود، ولی در غلظت 5/1 میکروگرم کمتر از گروه کنترل بود (05/0>p) . درنتیجه، مطالعه حاضر نشان داد که افزودن نانو ذرات سلنیوم در غلظت 1 و 5/0 میکروگرم به منی سگ، می تواند فراسنجه های منی سگ را پس از ذخیره سازی به صورت مایع، بهبود بخشد اما در غلظت 5/1 باعث اثرات سمی شده و تحرک کلی و قدرت زنده ماندن اسپرم را کاهش داد.

    کلید واژگان: اسپرم, سگ, آنتی اکسیدان, نانو ذرات سلنیوم
    Mostafa Panahi, Ali Soleimanzadeh *, Ali Shalizar-Jalali, Esmail Ayen, Rahim Molaie

    Sperm cryopreservation has become an indispensable tool in reproductive biology. However, maintaining fertility in frozen sperm is very important. The aim of this study is to investigate the effects of selenium nano-particles on the storage of dog semen at 4 ˚C during a period of 48 hours. In this study, 20 ejaculates were collected from 4 mix dogs and diluted in a Tris-based diluent. Then, they were divided into 4 parts in control and treated with 0.5, 1 and 1.5 µg selenium nano-particles groups. Sperm parameters including evaluation of total and progressive motility sperm, motility characteristics and viability of sperm were evaluated for 48 hours. The obtained results showed that in concentrations of 1 µg [progressive sperm (27.03±1.48), total motility (49.48±1.27) and viability (41.40±1.03)] and 0.5 µg [progressive sperm (30.76±1.67), total motility (53.18±1.54) and viability (43.15±1.58)] of selenium nanoparticles compared to the control group, but in the concentration of 1.5 µg was lower than the control group (p< 0.05). As a result, the present study showed that adding selenium nanoparticles in concentrations of 0.1 and 0.5 µg to dog semen can improve the parameters of dog semen after liquid storage, but in concentrations of 1.5 µg it causes toxic effects and overall agitation. And it reduces sperm viability.

    Keywords: Dog, Sperm, Antioxidants, selenium nano-particles
  • سعید صالحی، علی سلیمان زاده*، ساندرا گوریکه، پش، اسماعیل آین
    تلقیح مصنوعی با استفاده از منی سرد یکی از تکنیک های قابل دسترس در پرورش حیوانات اهلی است، اما فرایند سرد کردن به دلیل افزایش تنش اکسیداتیو سبب کاهش چشمگیری در کیفیت اسپرم می شود. هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثرات کروسین بر نگهداری مایع منی سگ در دمای 4 درجه سانتی گراد در طی دوره 48 ساعته است. در این مطالعه، 25 انزال از 5 سگ نژاد تریر گرفته شد و در یک رقیق کننده بر پایه تریس رقیق شدند. سپس، آن ها به 5 قسمت در گروه های شاهد، شاهد حلال (دی متیل سولفوکساید 5 درصد حلال کروسین) و تیمار شده با 5/0، 1 و 5/1 میلی مولار کروسین تقسیم شدند. فراسنجه های اسپرم ازجمله، جنبایی کل و پیش رونده، شاخص های جنبایی و قابلیت زنده ماندن اسپرم ها به مدت 48 ساعت ارزیابی شدند. نتایج به دست آمده نشان داد که جنبایی پیش رونده و کلی در طی 48 ساعت ذخیره سازی به ترتیب در غلظت های 5/1، 1 و 5/0 میلی مولار کروسین در مقایسه با گروه شاهد به طور معنی داری بالاتر بودند. همچنین بررسی شاخص های جنبایی به استثناء راستی مسیر طی شده  نشان دادند که افزودن 5/1 میلی مولار کروسین به طور معنی داری باعث بهبود شاخص ها نسبت به گروه شاهد می شود. بررسی قابلیت زنده ماندن اسپرم ها نشان داد که به طور معنی داری افزودن به ترتیب 5/1، 1 و 5/0 میلی مولار کروسین باعث بهبود زنده مانی اسپرم ها می شود. درنتیجه، مطالعه حاضر نشان داد که افزودن کروسین به مایع منی سگ، می تواند فراسنجه های منی سگ را پس از ذخیره سازی به صورت مایع بهبود ببخشد.
    کلید واژگان: آنتی اکسیدان, اسپرم سگ, تنش اکسیداتیو, کروسین
    Saeed Salehi, Ali Soleimanzadeh *, Sandra Goericke-Pesch, Esmail Ayen
    Artificial insemination is one of the most accessible techniques for raising domestic animals. It has been proven that refrigeration significantly reduces the quality of sperm. The aim of this study is to investigate the effects of crocin on the storage of dog semen at 4 ºC during a period of 48 hours. In this study, 25 ejaculates were collected from 5 terrier dogs and diluted in a Tris-based diluent. Then, they were divided into 5 parts in control, control dissolve (Dimethyl sulfoxide 5%, dissolve of crocin) and treated with 0.5, 1 and 1.5 mM crocin groups. Sperm parameters including evaluation of total motility, progressive motility, motility characteristics and sperm viability were evaluated for 48 hours. The obtained results showed that progressive motility and total motility during 48 hours of storage were significantly higher in 1.5, 1, and 0.5 mM crocin concentrations compared to the control group. Also, the examination of motility characteristics, except for STR, showed that the addition of 1.5 mM crocin significantly improved the characteristics compared to the control group. Investigating sperm viability showed that the addition of 1.5, 1 and 0.5 mM crocin significantly improves sperm viability. As a result, the present study determined that the addition of crocin to dog semen can improve the parameters of dog semen after liquid storage.
    Keywords: Antioxidants, Crocin, dog sperm, oxidative stress
  • مریم کریمی دهکردی*، علی شریف زاده، مریم سامی، فرناز پوریای ولی
    مقدمه و هدف

    پروبیوتیک ها در میزان مناسب، به عنوان میکروارگانیسم های زنده با ویژگی های مفید تعریف می شوند که هم برای درمان و هم به عنوان روش پیشگیری کننده مرتبط با پاتوژن ها مورد قبول قرار گرفته اند. هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثرات جیره غذایی حاوی پروبیوتیک بر شاخص های هماتولوژی و استرس اکسیداتیو در اسب های نژاد دره شور است.

    مواد و روش ها

    برای این منظور، 5 راس اسب به مدت یک ماه با جیره غذایی حاوی پروبیوتیک بایواکویین1 (روزانه 10 گرم) تغذیه شدند. خونگیری در قبل و بعد از مصرف پروبیوتیک صورت گرفت. در هر دو مرحله، شمارش کامل سلول های خونی2 (هماتوکریت، تعداد گلبول های قرمز، تعداد کل گلبول های سفید و درصد هر یک از آن ها)، سطح سرمی مالون دی آلدیید3، ظرفیت تام آنتی اکسیدانی4 و آنزیم های گلوتاتیون پراکسیداز5 و سوپراکسیددسموتاز6 اندازه گیری و اطلاعات بدست آمده با استفاده از روش آماری آزمون تی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

    یافته ها

    نتایج نشان داد که افزودن پروبیوتیک به جیره غذایی اثری بر هماتوکریت و تعداد گلبول های قرمز خون نداشت اما تعداد گلبول های سفید و درصد نوتروفیل و لنفوسیت خون اسب ها در تغذیه با پروبیوتیک افزایش یافت، هر چند این افزایش معنی دار نبود (0.05<p). مصرف پروبیوتیک به مدت یک ماه منجر به افزایش وضعیت آنتی اکسیدانی سرم گردید که البته این افزایش فقط در مورد گلوتاتیون پراکسیداز معنی دار بود (p<0.001).

    نتیجه گیری

    در کل نتایج نشان داد که افزودن پروبیوتیک بایواکویین به جیره غذایی، سبب بهبود فعالیت آنتی اکسیدانی سرم اسب های دره شور می‎شود.

    کلید واژگان: آنتی اکسیدانت ها, اسب, استرس اکسیداتیو, شمارش کامل سلول های خونی, مکمل غذایی میکروبی, مالون دی آلدیید
    Maryam Karimi-Dehkordi*, Ali Sharifi, Maryam Sami, پوریای ولی Pouriayeval
    Introduction and Objective

    Probiotics, to an appropriate extent, are defined as living microorganisms with beneficial properties that have been accepted for both treatment and prevention of pathogens. The aim of this study was to investigate the effects of a diet containing probiotics on hematology and oxidative stress indices in Dareshoor mares.

    Material and Methods

    For this purpose, 5 horses were fed a diet containing probiotic Bio-Equine (10 g per day) for one month. Blood samples were taken before and after taking probiotics. In stages, complete blood count (Hematocrit, Red blood cell, White blood cell, and percentage of each), serum malondialdehyde levels, total antioxidant capacity, and glutathione peroxidase and superoxide dismutase enzymes were measured. The obtained data were analyzed using t-test statistical method.

    Results

    The results showed that the addition of probiotics to the diet had no effect on hematocrit and red blood cell count, but the number of white blood cells and the percentage of neutrophils and lymphocytes in the blood of horses increased with probiotic nutrition, although this increase was not significant (P>0.05). Consumption of probiotics for one month led to an increase in serum antioxidant status, although this increase was only significant for glutathione peroxidase (P<0.001).

    Conclusion

    Overall, the results showed that the addition of Bio-Equine probiotics to the diet improved the immunity and antioxidant activity of saline horses.

    Keywords: Antioxidants, Blood Cell Count, Horses, Live microbial dietary supplements, Malondialdehyde, Oxidative Stress
  • نوید قوی پنجه*، محمدحسن فتحی نسری، سید همایون فرهنگ فر، سید احسان غیاثی

    پژوهش حاضر به منظور بررسی اثر تغذیه مکمل بربرین بر عملکرد، ترکیبات شیر و الگوی تغییرات اسیدهای چرب و آنتی اکسیدان های شیر بزهای سانن در دوره انتقال انجام شد. به این منظور تعداد 24 راس بز در نوبت اول زایش با میانگین وزن (5/3±45 کیلوگرم) و امتیاز وضعیت بدنی مشابه (5/0±3) در قالب طرح کاملا تصادفی از 21 روز قبل تا 21 روز بعد از زایش به یکی از چهار تیمار آزمایشی شامل 1) شاهد (جیره پایه بدون مکمل)، 2) شاهد + 1 گرم بربرین در روز، 3) شاهد + 2 گرم بربرین در روز و 4) شاهد + 4 گرم بربرین در روز اختصاص یافت. مصرف خوراک و تولید شیر هر دام به صورت روزانه ثبت شد. در طول دوره آزمایش، بزها به صورت هفتگی، توزین و هم زمان امتیاز وضعیت بدنی هر دام ثبت شد. پس از زایش، نمونه های شیر در روزهای 0، 7، 14 و 21 اخذ شد. نتایج نشان داد استفاده از 2 و 4 گرم مکمل بربرین در روز موجب افزایش ماده خشک مصرفی، توازن انرژی و تولید شیر شد (05/0≤p). میزان لاکتوز شیر نیز با افزایش مصرف بربرین افزایش یافت (05/0 ≤ P). مصرف بربرین سیمای اسیدهای چرب شیر را مطابق با توازن انرژی تغییر داد. مقدار اسیدهای چرب ساخته شده از نو (synthesis de novo) شیر در تیمارهای مکمل شده با 2 و 4 گرم بربرین افزایش و میزان اسیدهای چرب آزاد کاهش یافت (05/0≤p). مصرف مکمل بربرین با کاهش اسید چرب C18:1n9 همراه بود. غلظت مالون دی آلدیید شیر در تیمارهای مکمل شده با سطوح 2 و 4 گرم بربرین کاهش یافت (05/0≤p). ظرفیت کل آنتی اکسیدانی و همچنین فعالیت آنزیم های گلوتاتیون پراکسیداز، سوپراکسید دیسموتاز و کاتالاز در شیر بزهای تغذیه شده با 2 و 4 گرم بربرین در روز بالاتر از تیمار شاهد بود (05/0≤p). در مجموع، یافته ها نشان داد استفاده از مکمل بربرین به عنوان رویکردی نوین در تغذیه دام در دوره انتقال، علاوه بر بهبود عملکرد و توازن انرژی، غلظت آنتی اکسیدان های شیر را نیز افزایش می دهد.

    کلید واژگان: آنتی اکسیدان, ‏بربرین, ‏بزهای شیری سانن, ‏دوره انتقال, ‏سیمای اسیدهای چرب‏
    Navid Ghavipanje *, MohammadHasan Fathi Nasri, Seyyed Homayoun Farhangfar, Seyyed Ehsan Ghiasi

    The present study was aimed to evaluate temporal changes in milk fatty acids and antioxidants of Saanen goat in response to berberine (BBR) supplementation during the transition period. Twenty-four primiparous Saanen dairy goats were used from 21 days before predicted parturition to 21 days after kidding. Experimental treatments were included: 1) control (without BBR supplement), 2) control + 1 g/d BBR, 3) control + 2 g/d BBR and 4) control + 4 g/d BBR. Body condition score (BCS) and body weight (BW) of individual goats were measured on days -21, -14, -7, 0, 7, 14 and 21 relative to parturition. Also, milk samples were harvested at days 0, 7, 14 and 21 following parturition. The results showed that dry matter intake (DMI), BCS and milk yield were increased with supplementation of 2 and 4 g/d BBR (P≤0.05). Milk lactose was also enhanced with increased BBR ingestion (P≤0.05). BBR consumption caused changes in milk fatty acids (FAs) profile in accordance with the energy balance. By supplementing 2 and 4 g/d BBR in transition goats, the level of de novo FAs were increased and free fatty acids (FFAs) were decreased (P≤0.05). BBR supplementation was also associated with a decrease in C18:1n9 fatty acid. The level of milk malondialdehyde (MDA) in goats supplemented with 2 and 4 g/d BBR was also decreased (P≤0.05). The total antioxidant capacity (TAC) as well as the level of glutathione peroxidase (GSH-Px), superoxide dismutase (SOD) and catalase (CAT) enzymes in the milk of goats fed 2 and 4 g/d BBR was higher than the control (P≤0.05). In summary, these results showed that BBR supplementation as a new therapeutic strategy in transition period could improve lactation performance, energy balance, and milk antioxidant indicators.

    Keywords: Antioxidants, ‎Berberine, ‎Fatty acids profile, ‎Saanen dairy goats, ‎Transition period‎
  • بهرام پیروز، روح الله کیان فر*، حسین جانمحمدی، علی میرقلنج

    این آزمایش به منظور ارزیابی اثرات افزودن سطوح مختلف پودر دارچین بر عملکرد تولید و صفات کیفی تخم مرغ مرغان تخم گذار در جیره های بر پایه گندم طراحی شد. در این آزمایش از 168 قطعه مرغ تخم گذار لگهورن سویه های-  لاین w-36 در سن 60 هفتگی استفاده شد. آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با 7 تیمار و 6 تکرار (4 قطعه مرغ برای هر تکرار) انجام شد. جیره های آزمایشی عبارت بودند از: جیره شاهد بر پایه گندم و سویا،جیره شاهد + 0/05 درصد آنتی بیوتیک نیوسین، جیره شاهد + 0/05 درصد آنزیم زایلاناز، جیره شاهد + 0/05 درصد ویتامین E، جیره شاهد + 1 درصد پودر دارچین،جیره شاهد + 2 درصد پودر دارچین و جیره شاهد + 3 درصد پودر دارچین. نتایج نشان داد که همه تیمارهای آزمایشی به جز آنتی بیوتیک نسبت به تیمار شاهد باعث افزایش تولید تخم مرغ شدند (0/05>p). هیچ کدام از تیمارهای آزمایشی تاثیر معنی داری بر وزن تخم مرغ های تولیدی نداشتند. تیمارهای حاوی پودر دارچین، ویتامین E و آنزیم زایلاناز به صورت معنی داری باعث افزایش توده تخم مرغ تولیدی شدند (05/0>p). تیمارهای حاوی دارچین و ویتامین E به طور معنی داری باعث کاهش ضریب تبدیل غذایی شدند (0/05>p) اثر تیمارهای آزمایشی بر اکثر صفات کیفی تخم مرغ ها معنی دار نبود. در کل نتیجه گیری می شود که استفاده از 2 درصد دارچین در جیره مرغان تخمگذار منجر به بهبود عملکرد و افزایش ماندگاری تخم مرغ شد.

    کلید واژگان: آنتی بیوتیک, آنزیم زایلاناز, دارچین, کیفیت تخم مرغ, ویتامین E
    Bahram Piroz, Ruhollah Kianfar*, Hossein Janmohammadi, Ali Mirghelenj

    This experiment was conducted to evaluate the effects of adding different levels of cinnamon powder (CNP) on production performance and egg quality traits of laying hens in wheat–based diets. In this experiment 168 White Leghorn laying hens with 60 week age and average weight of 1550 grand average production of 65% was assigned to 7 treatment with 6 replications and 4 birds each based on completely randomized design. Experimental diets were formed as follows: control diet based on wheat-soybean, control diet + 0.05% antibiotics, control diet + 0.05% xylanase enzyme ,control diet + 0.05% vitamin E, diet + 1% CNP, control diet + 2% CNP and control diet + 3% CNP. The results showed that all experimental treatments except antibiotics increased egg production compared to control treatment (P <0.05). None of the experimental treatments had a significant effect on the eggs weight. Treatments containing CNP, vitamin E, and the xylanase enzyme significantly increased the egg mass (P <0.05). Treatments containing CNP and vitamin E significantly reduced feed conversion ratio (FCR) (P <0.05). The effect of experimental treatments on most egg quality traits was not significant. The results showed that the use of 2% CNP in the diet of laying hens leads to improved performance and egg storage durability.

    Keywords: Antioxidants, Cinnamon powder, Leghorn, Phytogenic, Production performance
  • مسلم باشتنی*، سهیلا شیخوان، همایون فرهنگ فر
    زمینه مطالعاتی

    غذاهای فراسودمند و فراورده های سالم طبیعی آنها دامنه وسیع از غذاهایی را شامل می شوند که به سبب وجود اجزای زیست فعال بهبود سلامت و پیش گیری از بیماری ها را در پی دارند.

    هدف

    در این پژوهش اثر جایگزینی کنجاله کنجد با کنجاله سویا به عنوان منبع پروتیینی و آنتی اکسیدانی برعملکرد، فراسنجه های خونی و آنتی-اکسیدانی در بره های پرواری مورد ارزیابی قرار گرفت.

    روش کار

    تعداد 21 بره نژاد بلوچی با میانگین وزنی3±30کیلوگرم در 3 تیمار (در سطوح 0، 6 و 12 درصد کنجاله کنجد) با 7 تکرار به مدت 15 روز عادت پذیری و 60 روز تغذیه با جیره های آزمایشی استفاده شد. جیره ها شامل 1-جیره شاهد بدون کنجاله کنجد،2-جیره با 6 درصد کنجاله کنجد که جایگزین 50 درصد کنجاله سویا شد و 3 - جیره حاوی 12 درصد کنجاله کنجد که 100 درصد جایگزین کنجاله سویا شد.

    نتایج

    نتایج این آزمایش نشان داد استفاده از کنجاله کنجد تاثیری بر مصرف خوراک، افزایش وزن و ضریب تبدیل خوراک نداشت همچنین فراسنجه های شکمبه ای تحت تاثیر جیره های آزمایشی قرار نگرفتند. در رابطه با متابولیت های خونیHDL در جیره دوم که حاوی 6 درصد کنجاله کنجد و 6 درصد کنجاله سویا می باشد افزایش یافته بود. همچنین سطح 6 درصد کنجاله کنجد سطح آنزیم ALP در این تیمار را به طور معنی داری کاهش داد. استفاده از کنجاله کنجد در سطح 12 درصد اثر معناداری بر افزایش ظرفیت تام آنتی اکسیدانیو کاهش مالوندی آلدهید درعضله داشت.

    نتیجه گیری نهایی

    در نهایت استفاده از کنجاله کنجد در تغذیه دام یک راهکار برای کاهش هزینه های مصرف خوراک است افزون بر این با انتقال ترکیبات مفید به محصولات حیوانی ضمن کمک به سلامت دام می توان از محصولات تولیدی به عنوان یک خوراک غنی شده در تغذیه انسانی بهره جست.

    کلید واژگان: کنجاله کنجد, اسیدهای چرب, آنتی اکسیدان, عملکرد, فراسنجه های خونی
    Moslem Bashtani *, Sohela Shabkhan, Homayoun Farhangfar
    Introduction

    foods functional and their natural products include a wide range of foods that have the potential to improve health and prevent disease due to bioactive components. Sesame (Sesame indicum) belongs to the Pedaliaceae family and is one of the oldest oilseeds that was first cultivated in Africa and then in India. Sesame contains a significant amount of physiological active ligands (up to 1.5%), Includes lipid-soluble lignans such as cisamine and cisamulin, furfuran, episysamine, and cisaminol glycosides and water-soluble lignans such as triglycoside and monoglucoside.Sisamin lignans in sesame oil has many antioxidant properties.In addition to lignans, sesame seeds also contain tocopherols, mainly gamma tocopherols as antioxidants.Polyphenols are a group of secondary plant metabolites that act as neutralizing free radicals, LDL cholesterol oxidation inhibitors, and DNA breakdowns.Research has also shown that the phenolic content of black sesame is higher than that of white sesame.Sesame seeds are effective in reducing blood lipid and improve lipid profile due to dietary fiber, linoleic acid and lignans. During the defatting of sesame seeds by mechanical method (cold pressed) partially defatted sesame meal is produced, which during the recent years the production of these by products in the country increased.Sesame meal, due to its high protein content, can be a good protein source for replacing other edible protein sources, including cottonseed meal and soybean meal in livestock feeding.The meals used in this experiment contain 39% protein and 24% fat, and can be used especially for replacing with soybean meal insheep feed.Few studies have evaluated the effect of using sesame meal on sheep nutrition.Therefore, the inclusion of sesame meal in sheep feed will in part help producers reduce the impact of the global increase in feed costs. The purpose of this study was to determine the effect of sesame meal on performance, blood factors and improve antioxidant activity in fattening lambs.Therefore, the inclusion of sesame meal in sheep feed will in part help producers reduce the impact of the global increase in feed costs. The purpose of this study was to determine the effect of sesame meal on performance, blood factors and improve antioxidant activity in fattening lambs.

    Material and methods

    Twenty-one male lambs with an initial body weight of 30 ± 3 kgwere used in a completely randomized design for an 60-day feeding experiment with a 15-day adaptation period. Experimental treatments included: 1-control diet based (without Sesame meal), 2-diet with 6 % Sesame meal, 3-diet with 12 % Sesame meal.The experimental diets were set using SRNS software (NRC2007). The feed was completely mixed and was given to livestock twice a day at 8:00 am and 4:00 pm. Lambs were weighed on the first day and then every two weeks.In the last week of the experiment, after morning meal (2 hours later), some rumen fluid was removed by the pump and filtered, and then the pH and ammonia nitrogen were measured.At the end of the experimental period, lambs were slaughtered. Sampling of longissimusmusclewas performed between 12th and 13th ribs from the left halves of each carcass. Samples of muscle were dissected and ground to homogeneity for determination of antioxidant Factors.Also blood samples of each animal were centrifuged and stored in the freezer to measure blood and antioxidant parameters. blood parameters (glucose, cholesterol, triglyceride, urea, albumin, total protein, HDL, LDL, ASAT, ALAT, creatinine) in plasma by using Pars test laboratory kits (Gesan Chem 200 , Italy)Measured. Plasma MDA was measured by the method of Palasser et al. (1996). MDA muscle was measured according to Steering and Chisman (1990). Total antioxidant capacity (TAC) was measured by FRAP method provided by Bensi et al. (1996).Measurement of fatty acids of sesame meal was done by Fulch et al. (1957). Chemical composition including dry matter, crude protein, crude fat and ash was measured by AOAC method (1990) and cell wall with van soest method (1991).

    Results and discussion

    The results of this experiment showed that the use of sesame meal had no effect on feed intake, weight gain and feed conversion ratio, and rumen parameters were not affected by experimental diets.In the present study, plasma glucose concentration did not change between the two treatments supplemented with sesame meal compared to the control treatment. Unchanged blood glucose between diets containing sesame and control diets indicates that sesame has no negative effects on insulin receptors, glucogenesis, glycolysis and glucose oxidation process. In this experiment, HDL level was increased in the experimental treatments, which was significant in the 6% sesame meal treatment compared to the control treatment. Oleic Acid in Sesame Oil Increases High Density Lipoprotein HDL. In human medicine, increasing HDL is a desirable goal in human health because HDL has a negative relationship with heart disease Sesame meal had no effect on serum protein components. In the present study, there was no significant difference between the three experimental treatments in AST and ALT activity. The trans-amination process involves the intermolecular transfer of the amine group from an amino acid donor to a keto acid receptor without the formation of ammonia intermediates. Transaminase plays an important role in mediating metabolism when it provides a means for the synthesis and degradation of amino acids in living cells. The two aminotrans above ALT, AST, occur in almost all animals and humans, but their activity varies considerably in different tissues. The highest AST activity was in the heart while the highest ALT activity was in the liver. Hepatocellular injury results in elevated serum levels of both enzymes (AST and ALT), but overall ALT is more specific in liver injury than AST. Liver function evaluation can be performed by estimating ALT, AST, and ALP activities that are originally present at higher concentrations in the cytoplasm. These enzymes leak into the bloodstream to the extent of liver damage. An increase in the level of serum marker enzymes is one of the most sensitive indicators of liver injury. Sesame meal acts as an important mediator of enzymatic resistance in fat-rich diets that results in obesity and diabetes through its ability to reduce the enhanced activity of ALT, AST and ALP enzymes at the cellular level. Use of sesame meal at 12% level resulted in an increase in total antioxidant capacity and malondialdehyde reduction in muscle. Overall, high intake of natural antioxidants transfers these molecules to tissues, thereby increasing the total antioxidant capacity. Photochemical compounds such as polyphenols (flavonoids, phenolic acids, lignans, phytoestrogens) are glucosinolates and carotenoids. Despite the potential importance of lignans in reducing the risk of disease and cancer, little is known about the metabolic fate of these compounds.

    Conclusions

    Finally, the use of sesame meal in livestock feeding is a way to reduce feed costs. In addition, the transfer of beneficial ingredients to animal products, while helping the livestock's health, can be used as aenriched food in human nutrition.

    Keywords: Antioxidants, Blood factors, Fatty acids, Function Sesame meal
  • طوبی ندری، سعید زین الدینی*، ارمین توحیدی، غلامحسین ریاضی، مهدی ژندی، محسن شرفی
    هدف از این پژوهش ، بررسی اثر افزودن گلوتاتیون احیا به رقیق کننده بر پایه نانوذره لسیتین بر کیفیت اسپرم گاو پس از فرآیند انجماد و یخ گشایی بود به همین منظور چهار سطح آنتی اکسیدان گلوتاتیون (صفر، یک، 2/5 و پنج میلی مولار) در رقیق کننده بر پایه نانوذرات لسیتین ارزیابی شد. اندازه ذرات لیستین تهیه شده با استفاده از دستگاه سونیکاتور به ابعاد نانو کاهش یافت. 48 انزال طی سه هفته از شش راس گاو نر هلشتاین با میانگین سنی سه تا چهار سال جمع آوری و منجمد شد. صفات مورد ارزیابی پس از انجماد و یخ گشایی شامل، فراسنجه های جنبایی با CASA، فعالیت غشای سلول (هاست) و یکپارچگی غشاء (ایوزین-نگروزین) ریخت شناختی اسپرم (محلول هانکوک) بود. نتایج نشان داد که استفاده از 2/5 میلی مولار گلوتاتیون در رقیق کننده جنبایی کل و جنبایی پیش رونده را افزایش داد (به ترتیب 1/5 ±63/38 و 1/1 ±43/1) (p<0/05). در صد زنده مانی و سلامت غشای اسپرم در تیمار حاوی 2/5 میلی مولار بیش تر از سایر تیمارها بود. به نظر می رسد غلظت 2/5 میلی مولار گلوتاتیون می تواند غلظت بهینه رقیق کننده انجمادی گاو برپایه نانو ذره لسیتین باشد.
    کلید واژگان: انجماد-یخ گشایی, آنتی اکسیدان, گاو:منی, نانو میسل
    Touba Nadri, Saeed Zeinoaldini *, Armin Towhodi, Gholamhossein Riazi, Mahdi Zhandi, Mohsen Sharafi
    This study was designed to add the reduced glutathione to a lecithin nanoparticle-based extender and evaluate the quality of bull sperm after freezingand thawing. In the present study, the effect of four different levels of glutathione (0, 1, 2.5 and 5 mM) in extender-based on lecithin nanoparticles wasevaluated. The lecithin nanoparticles were prepared and the particle size was reduced by using a sonicator device. During three weeks, 48 ejaculatesfrom six Holstein bulls were collected and frozen. Properties evaluated after freezing and thawing were kinetic parameters (CASA), membraneactivity (HOST), membrane integrity (eosin-nigrosine) and morphology (Hancock solution). The results showed that using 2.5 mM glutathione in theextender significantly increased total and progressive motility (63.38±1.5 and 43.1±1.1 respectively, P <0.05). The results of eosin-nigrosine stainingand Host test showed that the highest viability and cell membrane functionality were related to 2.5 mM treatment (64.8±1.5 and 58.1±1.1 respectively)(P<0.05). In general, 2.5 mM glutathione could improve the quality of bull sperm compared with other concentrations after freezing and thawingprocess. It seems that the 2.5 mM glutathione is optimum concentration for bull extender based on the lecithin nanoparticles.
    Keywords: Antioxidants, Bull, Freeze-Thaw, Semen, Nanomicelle
  • ابراهیم طوسی*، رضا میرشکار، بهروز دستار

    زمینه مطالعاتی:

     بهبود عملکرد و افزایش پایداری کیفیت گوشت از مهمترین اهدافی است که در صنعت پرورش طیور مد نظر قرار می گیرد.

    هدف

    هدف مطالعه کنونی تاثیر تغذیه ی جیره های حاوی سطوح مختلف درمنه خزری بر عملکرد، ترکیب لاشه و پایداری اکسیداتیو گوشت بلدرچین ژاپنی بود.

    روش کار

    تعداد 375 قطعه بلدرچین ژاپنی یک روزه در قالب طرح کاملا تصادفی با 5 تیمار و 5 تکرار و 15 قطعه بلدرچین در هر تکرار با جیره پایه حاوی سطوح صفر، 5/0، 1، 5/1 و 2 درصد درمنه خزری طی مدت 42 روز تغذیه شدند. در سن 42 روزگی، از هر واحد آزمایش دو قطعه پرنده انتخاب و جهت تعیین خصوصیات لاشه و اندازه گیری مالون دی آلدیید ماهیچه ی سینه و ران کشتار شدند.

    نتایج

    افزایش وزن تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت، اما مصرف خوراک بلدرچین های تغذیه شده با 2 درصد درمنه پایین تر از مصرف خوراک گروه شاهد بود (05/0>P). همچنین، اختلاف معنی داری بین تیمارهای آزمایشی از نظردرصد وزن لاشه قابل طبخ، درصد ران و سینه، کبد و قلب مشاهده نشد. بالاترین و پایین ترین مقدار مالون دی آلدیید، در ماهیچه ران، به ترتیب در گروه شاهد و پرندگان تغذیه شده با 5/1 درصد درمنه مشاهده شد (05/0>P). درحالیکه در ماهیچه سینه، پایین ترین مقدار مالون دی آلدیید در گروه تغذیه شده با 2 درصد درمنه خزری مشاهده شد که تفاوت معنی داری با شاهد داشت (05/0>P).

    نتیجه گیری نهایی

    نتایج نشان داد که تغذیه ی 2-5/1 درصد درمنه خزری به بلدرچین های گوشتی می تواند بدون اثر منفی بر ضریب تبدیل مصرف خوراک، باعث کاهش مصرف خوراک شود و با کاهش تولید مالون دی آلدیید گوشت، به بهبود کیفیت آن کمک نماید.

    کلید واژگان: اکسیداسیون چربی, آنتی اکسیدان ها, کیفیت گوشت, مالون دی آلدئید, مصرف خوراک
    E. Toosi, R. Mirshekar, B. Dastar
    Introduction

    Nowadays, acceptance of chicken meat as a healthy cheap meat resulted in massive consumption between consumers; consequently, higher production with higher quality and shelf life is of the main future goals of this industry (Morrissey et al. 1994). Poultry products and processing technology have become widely available and used worldwide, which leads to expanding competition in the meat production sector. Thus, success in poultry production is strongly associated with improvement in carcass growth and yield. It is mainly associated with an increase in the proportion of breast meat and a decrease in abdominal fat. While, high poly-unsaturated fatty acid content of the meat, make chicken meat prone to deteriorate during storage. So, any suggestion to achieve the industry targets including better growth performance, higher immunity condition, efficient gut function and higher meat quality is valuable. Antioxidants and antimicrobial agents are of feed additives for broiler diets that can enhance bird health and consequently can enhance food safety and quality (Cherian et al. 2013). But, because of international limitations on most antibiotic feed additives and global consumer concerns on the use of such additives, the poultry industry is looking for new alternatives with antimicrobial activities (Cherian et al. 2013). Efficacious, environmentally friendly and consumer favorable feed additives are necessary to poultry meat production. Many researches have been started on these alternatives and some of these alternatives include ionophores, prebiotics, synbiotics, acidifiers, organic acids, and nowadays medicinal plants and phytogenic. Recently, herbs or plant extracts with antioxidant capacity have received much attention. Also, the global demand for natural products from the poultry industry is rising. So, the industry has faced with popularity of using plant-based feed additives or phytogenics. Natural antioxidant compounds exist in these feed additives, can enhance lipid oxidative stability that results in better meat quality features (Aziza et al. 2010). Artemisia annua from the Asteraceae family is an annual weedy herb with global distribution originated.  The herb is native to Asia and especially known as Qinghao in China, and now has become extensively distributed all over the world. The dried leaves of A. annua have been used in traditional medicine for treating malaria-infected patients (Torabi Goodarzi et al. 2006). Anticoccidial and antiparasitic effects of the Asteraceae family have been approved in poultry and ruminant nutrition, respectively (Brisibe et al. 2008). A sesquiterpene lactone called artemisinin is the main compound representing the antiparasitic effects of A. annua and contains an endoperoxide bridge. Besides, further 40 different bioactive compounds including, flavonoids, phenolics, purines, lipids, and other aliphatic compounds exist in A.annua leaves (Brisibe et al. 2009; Ferreira and Janick. 1994). So, the purpose of this study was to investigate the nutritional effects of different levels of Artemisia annua on performance, carcass composition and oxidative stability of Japanese quail meat.

    Material and methods

    The research was conducted in the teaching and research farm of Gorgan University of Agricultural Sciences and Natural Resources, Faculty of Animal Sciences. The Artemisia annua plant was collected from around Gorgan in the late October and early November of 2018. The leaves of the plant were carefully separated and then, placed in a desiccator at 70 ° C for 48 hours. The dried leaves were powdered by electric grinding and kept in nylon in a closed package. A portion of the leaf powder was sent to the laboratory for analysis of its elements. To determine the effect of Artemisia annua on performance, carcass characteristics and oxidative stability of Japanese quail meat, a total of 375 Japanese quails were allocated in a completely randomized design with 5 treatments and 5 replicates (with 15 birds per each replicate). Birds were fed with zero, 0.5, 1, 1.5, and 2% Artemisia annua diet for 42 days. Diets were based on corn and soybean and were adjusted according to Poultry Nutrition Requirement Tables (NRC, 1994) using the UFFDA dietary software. In this study, growth performance (including weight gain, feed intake and feed conversion ratio) was calculated weekly. For this purpose, the feed intake was measured by subtracting the amount of feed left at the end of each week from the initial feed amount. Also, the mean birds weight of each replicate was subtracted from the mean weight at the beginning of the week and divided by the number of birds in that treatment in order to measure weekly weight gain. The feed conversion ratio was calculated by dividing the weight gain by feed intake. At 42 days of age, two birds were slaughtered from each pen to determine the carcass characteristics percentage (edible carcass, breast, thigh, liver and heart) and the malondialdehyde level in the breast and thigh tissues. Malondialdehyde was evaluated by the TBA method. All data were analyzed based on a completely randomized design by the GLM procedure of SAS (9.2). Tukey multiple range test was used to study the differences between treatment means.

    Results and discussion

    Weight gain was not affected by dietary treatments. Supplementing 2% of Artemisia annua in the quail’s diet resulted in a significant decrease in feed intake during the last two weeks of production period (P<0.05). Gholamrezaie Sani et al., (2013) reported that broilers that received a diet containing Artemisia annua leaf powder had less feed intake compared to the control treatment they linked the reduced feed intake to the high fiber of Artemisia annua. Feed conversion ratio was not affected by dietary treatments, too. Cherian et al. (2013) reported that quails that received diets containing 2 and 4 g/kg Artemisia annua had no significant difference in final body weight and weight gain with the control group. Also, Khalaji et al. (2011) reported that diets containing 1% Artemisia annua had no effect on final body weight and weight gain.  Live weight as well as the weight of the breast, liver and heart were not different between treatments. The highest and the lowest carcass weight were observed in control and 2% Artemisia annua treatments, respectively (P<0.05). Malondialdehyde concentration in treatments containing 1.5% and 2% Artemisia were significantly different from other treatments (P<0.05). According to the results of malondialdehyde concentration in thigh muscles, a significant difference between treatments was seen (P<0.05). The highest level of malondialdehyde concentration in the thigh muscles was observed in chickens received control diet (0.769 mg / kg) and the lowest level (0.556 mg / kg) was seen in quails supplemented with 1.5% Artemisia annua. Also, the highest concentration of malondialdehyde in breast muscles was observed in the control treatment (0.961 mg / kg); while, the lowest level of malondialdehyde was seen in the breast muscles of chicks consumed diet containing 2% of Artemisia (0.638 mg / kg).

    Conclusions

    The results showed that feeding 2%of Artemisia annua in Japanese quail could increase their performance through reducing abdominal fat and increasing their meat quality by delaying in MDA production in thigh and breast muscles.

    Keywords: Antioxidants, Fat oxidation, Feed intake, Meat quality, Malondialdehyde
  • سهام مرمضی، خلیل میرزاده*، صالح طباطبائی وکیلی، محمدرضا تابنده

    هدف از انجام این آزمایش، بررسی اثر پودر گیاه خارخاسک بر غلظت هورمون های تیروئیدی و IGF-I سرم خون بره های نر بود. برای این منظور، آزمایشی با استفاده از 18 راس بره نر نژاد عربی با میانگین سنی حدود سه ماه و میانگین وزن 2±14‏/16 کیلوگرم در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تیمار و شش تکرار به مدت پنج ماه انجام گرفت. تیمارها شامل سطوح صفر (شاهد)، 15 و 30 گرم پودر گیاه خارخاسک در کیلوگرم جیره بودند. وزن گیری از بره ها به صورت ماهانه انجام شد، در دوره سنی چهار تا هشت ماهگی ، در هر ماه  پنج نوبت متوالی از بره ها برای اندازه گیری غلظت هورمون های T3 و T4 در بره هایی که پودر گیاه خارخاسک دریافت کردند بالاتر از بره های شاهد بودن (P<0.05). غلظت T3 در هفت ماهگی و T4 در سن هشت ماهگی در بره های تغذیه شده با جیره حاوی 30 گرم در کیلوگرم خارخاسک بالاتر از بره های شاهد بود (p<0/05). غلظت IGF-I در سن شش ماهگی در بره های تغذیه شده با جیره حاوی 15 گرم در کیلوگرم خارخاسک بالاتر از بره های شاهد بود (p<0/05). به طور کلی نتایج این تحقیق نشان داد که تغذیه سطح 15 گرم پودر گیاه خارخاسک به بره های نر عربی با تعدیل در هورمون های تیروئیدی و IGF-I با بهبود دستگاه تولیدمثلی از کاهش میل جنسی و ناتوانی در فعالیت تولیدمثلی جلوگیری می کند.

    کلید واژگان: آنتی آکسیدان, بره عربی, خارخاسک, هورمون های تیروئیدی, IGF-I
    Saham Maramazi, Khalil Mirzadeh *, Saleh TabatabaeiVakili, MohammadReza Tabandeh

    The aim of this study was to evaluate the effect of Tribulus terrestris powder on thyroid hormones (T3 &T4) and IGF-I concentrations in blood serum of Arabi male lambs. For this purpose, 18 Arabi male lambs with an average age of 3 months and average weight of 16.14 ± 2 kg were used in a completely randomized design with 3 treatments and 6 replications per treatment for 5 months. Experimental treatments included the zero (control), 15 and 30 gr/kg of Tribulus Terrestris powder in diet. The weights of lambs were measured monthly. At the age of 4-8 months, 5 consecutive samples were collected monthly to measure serum T3, T4 and IGF-I concentrations. The results showed thatTribulus terrestris powder had no significant effect on body weight. The concentrations of T3 and T4 were higher in lambs treated with Tribulus terrestris powder compared to control group (p<0.05). Concentrations of T3 at the age of 7 months and T4 at 8 months of age in lambs fed 30g/kg of Tribulus terrestris were significantly higher than control group (p<0.05). IGF-I concentration in lambs feed with 15g/kg of Tribulus terrestris at the age of 6 months was higher than control group (p<0.05). In general, the results of this study showed that feeding of 15 g/kg of Tribulus terrestris powder in Arabi male lamb diet by modulating thyroid hormones and IGF-1 and improving the reproductive system, prevents the reduction of sexual behavior and failure of reproductive activity.

    Keywords: Antioxidants, Arabi lambs, IGF-1, Thyroid hormons, Tribulus terrestris
  • صادق حسینی *، مرتضی ممویی، صالح طباطبایی وکیلی، محسن ساری
    هدف از انجام این آزمایش بررسی تاثیر نانوسلنیوم بر فعالیت آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز و ارتباط آن با فراسنجه های کمی و کیفی اسپرم قوچ عربی بود. در این آزمایش 12 راس قوچ نژاد عربی با میانگین وزنی 3±73 کیلوگرم و سن دو تا چهار سال مورد استفاده قرار گرفت. حیوانات به سه گروه تقسیم شدند: گروه شاهد (بدون نانوسلنیوم) و دو گروه آزمایشی که به ترتیب 4/0 و 8/0 میلی گرم در کیلوگرم نانوسلنیوم در ماده خشک مصرفی دریافت کردند. نتایج نشان داد که غلظت سلنیوم و فعالیت گلوتاتیون پراکسیداز منی در تیمار 8/0 میلی گرم در کیلوگرم نانو سلنیوم نسبت به شاهد به صورت معنی داری افزایش یافت (05/0P<)، اما افزایش غلظت سلنیوم منی در تیمار 4/0 میلی گرم در کیلوگرم نانوسلنیوم نسبت به شاهد معنی دار نبود. حجم انزال، تحرک و زنده مانی در حیواناتی که سطوح 4/0 و 8/0 میلی گرم در کیلوگرم نانوسلنیوم دریافت کردند نسبت به گروه شاهد افزایش یافت (05/0P<). غلظت اسپرماتوزوئید ها در تیمار 4/0 میلی گرم بر کیلوگرم نانوسلنیوم نسبت به شاهد افزایش پیدا کرد، اما در تیمار 8/0 میلی گرم بر کیلوگرم نانوسلنیوم کاهش یافت (05/0P<). درصد ناهنجاری های اسپرم در قوچ هایی که مکمل نانوسلنیوم در جیره خود دریافت کردند کاهش یافت (05/0P<). بر اساس نتایج این تحقیق، مکمل کردن جیره به میزان 4/0 میلی گرم در کیلوگرم با نانوسلنیوم فعالیت آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز را در منی افزایش و فراسنجه های کمی و کیفی اسپرم را بهبود می بخشد.
    کلید واژگان: آنتی اکسیدان, پلاسمای منی, فراسنجه های اسپرمی, قوچ عربی, گلوتاتیون پراکسیداز, نانوسلنیوم
    Sadegh Hosseini *, Morteza Mamuei, Saleh Tabatabaei Vakili, Mohsen Sari
    The objective of this experiment was to study the effects of dietary nano-selenium supplementation on the glutathione peroxidase activity and sperm quality and quantity parameters of Arabian rams. In this experiment, twelve Arabian rams with an average weight of 73±3 kg and age of two to four years were used. Animals were divided into three groups: the control group (without -nano Selenium) and two experimental groups that received 0.4 and 0.8 mg nano-selenium per kg dry matter, respectively. The results showed that significant increase in semen selenium concentration and semen glutathione peroxidase activity in group 0.8 mg nano-selenium compared with the control group (P
    Keywords: Antioxidants, Arabian rams, Glutathione peroxidase, Nano, selenium, Seminal plasma, Sperm parameters
نمایش نتایج بیشتر...
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال