جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "growth" در نشریات گروه "منابع طبیعی"
تکرار جستجوی کلیدواژه «growth» در نشریات گروه «کشاورزی»-
غنی سازی زیستی سبزی ها با ید، به عنوان یک استراتژی جدید برای غنی سازی بیشتر رژیم غذایی انسان با یک منبع ید بالقوه مقرون به صرفه و در دسترس، پیشنهاد شده است. هدف از پژوهش حاضر ارزیابی کارایی و تغییرات بیوشیمیایی ناشی از غنی سازی زیستی ید در گیاه جعفری به عنوان یک سبزی برگی پرمصرف است. آزمایش به صورت گلدانی در شرایط گلخانه ای در سال 1397 در گروه علوم باغبانی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان به صورت طرح کاملا تصادفی انجام شد. اثر یدید پتاسیم (KI) در غلظت های صفر، 5/12، 25، 50، 100 و 150 میلی گرم در کیلوگرم خاک بر روی وزن تر و خشک اندام هوایی، میزان ید، اسید آسکوربیک، پروتئین های محلول، رنگیزه های فتوسنتزی، کربوهیدرات های محلول غیرساختمانی و فنل کل در سبزی جعفری رقم محلی شوشتر بررسی شد. نتایج نشان داد وزن تر و خشک اندام هوایی جعفری با افزایش غلظت ید بیشتر از 50 میلی گرم در کیلوگرم خاک کاهش نشان داد. میزان رنگیزه های فتوسنتزی، ظرفیت آنتی اکسیدانی، اسید آسکوربیک و پروتئین های محلول تا تیمار 50 میلی گرم ید در کیلوگرم خاک افزایش و سپس کاهش نشان داد. با افزایش میزان ید استفاده شده در تیمارها محتوای کربوهیدرات های محلول غیر ساختمانی، میزان فنل کل و ید در اندام هوایی جعفری افزایش نشان داد. به طورکلی نتایج نشان داد زیست غنی سازی جعفری با مقادیر 25 تا 50 میلی گرم ید در کیلوگرم خاک می تواند موجب بهبود رشد و شاخص های بیوشیمیایی گیاه جعفری گردد. بنابراین پیشنهاد می شود استفاده از سبزی جعفری غنی سازی شده با این دامنه غلظت ید به عنوان راه کاری برای تامین نیاز ید در جیره غذایی موردتوجه قرار گیرد.
کلید واژگان: اسید آسکوربیک, ترکیبات بیوشیمیایی, رشد, فنل کل, کربوهیدرات های محلولIntroductionIodine is an essential micronutrient for human nutrition that has a unique role in regulating metabolic processes such as the synthesis of thyroid hormones, which are involved in the synthesis of sugars, nucleic acids, and proteins. The recommended dietary allowance for iodine is 90 mg for young children (1-8 years), 120 mg for older children (9-13 years), 150 mg for adults, and 220-270 mg for pregnant and lactating women. The low amount of iodine available in the soil is one of the main reasons for their insufficient transfer to the plant and as a result, the lack of accumulation of this element in plants. Their deficiency in food occurs in most human and farm animal populations worldwide. Biofortification of products with iodine is proposed as a new strategy to further enrich the human diet with a potentially affordable and readily available source of iodine. Understanding how iodine affects and functions in plants is critical to developing appropriate biofortification approaches. Considering the importance and high consumption of parsley, this study aimed to investigate the effects of applying different levels of iodine in the soil on the enrichment, growth, and physiological characteristics of parsley.
Materials and MethodsThe research was carried out in the form of a completely randomized design with three replications in the conditions of the research greenhouse of the Department of Horticultural Sciences, Agricultural Sciences and Natural Resources University of Khuzestan, in the cropping season of 2017-2018. The experimental treatments included five levels of potassium iodate (concentrations of zero, 12, 25, 50, 100, and 150 mgkg-1 soil), which were mixed with soil before filling the pots, and then each pot was filled with enriched soil corresponding to each treatment. At the end of the experiment, the fresh and dry weight of the shoot, amount of iodine, Ascorbic acid, soluble proteins, photosynthetic pigments, and content of soluble carbohydrates and total phenol in parsley were examined.
Results and DiscussionAccording to the obtained results, the highest amount of fresh and dry weight of parsley shoot was obtained in the treatments of 25 and 50 mg of iodine per kg of soil, and it showed a decreasing trend with the increase of iodine concentration of more than 50 mgkg-1 of soil. Iodine consumption up to 50 mgkg-1 of soil not only did not have a negative effect on the growth and development of parsley but also showed increasing effects. However, only the treatment of 150 mgkg-1 of soil had a statistically significant difference from the other treatments. Similarly, the levels of chlorophyll a, chlorophyll b, total chlorophyll, chlorophyll b ratio to total chlorophyll, chlorophyll b ratio to chlorophyll a, antioxidant capacity, ascorbic acid, and soluble proteins increased up to the treatment of 50 mg iodine per kilogram of soil. However, with further increases in iodine concentration in treatments of 100 and 150 mg iodine per kilogram of soil, these indicators showed a significant decrease. By increasing the amount of iodine consumed in the treatments, the content of soluble carbohydrates, the amount of total phenol, and iodine in shoot of parsley showed an increase. No significant difference was observed in any of the measured traits except the amount of iodine in shoot of parsley between the treatment of 50 mg and 25 mg of iodine per kg of soil. Overall, the results showed that parsley biofortification with amounts of 25 to 50 mg of iodine per kg of soil can improve the growth and biochemical indicators of the parsley plant and be used as a solution to meet human iodine needs.
ConclusionIn general, according to the results obtained in this research, the plants treated with low to medium concentrations of iodine had more soluble carbohydrates, soluble protein, ascorbic acid, antioxidant capacity, and photosynthetic pigments, which indicates a positive response to low to medium amounts of iodine in the root environment. Quantitative data obtained showed that a large amount of iodine is stored in the vegetative tissue. Based on the results of this research, it can be concluded that parsley will be a promising target plant for biofortification with iodine. That is by consuming 50 mg of iodine per kilogram of soil, the concentration of iodine in the aerial parts of parsley can be increased by one order, and by consuming 50 to 100 grams of fresh parsley, the daily iodine requirement for an adult person will be provided.
Keywords: Ascorbic Acid, Biochemical Compounds, Growth, Soluble Carbohydrates, Total Phenol -
Purpose
In order to assay the impact of silicon (Si) and nano-Si on morphological and physiological traits of pot marigold (Calendula officinalis L.) under salt stress conditions, an experiment was conducted under greenhouse and field conditions.
Research MethodThe experiment was based on a completely randomized design including two levels of saline water (1.1 (control) and 6.1 dS m-1) and three levels of foliar spray (0, 2.5 mM Si and nano-Si) with 4 replications.
FindingsSalinity stress decreased the vegetative and flowering parameters of pot marigold in the both conditions. Supplemental Si and nano-Si increased the dry weight of flowers under salt stress in the greenhouse (47 and 71%) and field (86 and 94%) conditions, respectively. Foliar application of nano-Si enhanced the flower total phenols of salt-stressed plants by 76% (greenhouse) and 50% (field), respectively. Under saline conditions, the use of nano-Si increased the flower antioxidant activity in the field by 17% in comparison to the control. Supplemental Si and nano-Si could reduce the negative impacts of salinity through increasing enzymatic and non-enzymatic antioxidants, accumulating soluble sugars, improving water relations, and enhancing chlorophyll content.
Research limitations:
No limitations were found.
Originality/value:
Based on the results of present study, the use of Si and nano-Si improved the growth and physiological characteristics of pot marigold under saline conditions.
Keywords: Antioxidants, flowering, Growth, Total soluble sugar, Water relation -
Purpose
Cucumbers are an important fruit vegetable consumed as a salad or cooked in the world. Among the most used and consumed cucumbers, there are domestic cucumbers (Cucumis sativus L.) and wild cucumbers (Cucumis metuliferus E.). Despite their importance, the agro-morphological characteristics of cucumbers were not well known. The objective of this research was to assess the agro-morphological characteristics of four varieties of cucumber (green and white C. sativus, bitter and non-bitter C. metuliferus).
Research methodA cultivation trial of these cucumber varieties was carried out in Randomised Complete Block Design with four replications at the application farm of the Agroforestry Department Assane Seck University of Ziguinchor, Senegal. Different parameters of growth leave chlorophyll content, 50% flowering days, and yield were studied.
FindingsThe analysis of variance of growth parameters, chlorophyll content, 50% flowering days, and yield parameters between varieties showed significant variation. The variety green C. sativus was distinguished from the other varieties by better vegetative growth and leaves chlorophyll content (46.91±10.04 SPAD value) and early flowering (29.75±0.5 days). In terms of germination rate, weight, and circumference of fruits, the variety white C. metuliferus recorded higher values with 96±2%, 468.25±99.28 g, and 23.85±2.98cm respectively. Thus, the two wild cucumber varieties (bitter and non-bitter) showed relatively low values on most of the parameters except in terms of the number of ramifications and leaves. Leaves chlorophyll content varied significantly according to the period of the day and the status of leaf development. The higher chlorophyll content was recorded in the noon (44.76±9.45 SPAD value) and old leaves (44.49±7.09 SPAD value).
Research limitations:
Further genotypic and nutritional characterizations were required for a better understanding of the difference between cucumbers. Originality/Value: The results showed great variability between the varieties studied for all the morphological, phenological, physiological, and yield characteristics.
Keywords: chlorophyll, Cucumber, Growth, Variety, Yield -
پسته یکی از مهمترین محصولات باغبانی و صادراتی در ایران است. گونه های مختلف جنس پسته فقط با بذر تکثیر می شوند. در این ارتباط در نهالستان ها تسریع در جوانه زنی و تولید گیاهچه های قوی حائز اهمیت می باشد. هدف از این پژوهش، بررسی پرایمینگ بذر پسته و محلول پاشی نهال ها با استفاده از ترکیب آلی آمینو "چشمگیر" بر خصوصیات جوانه زنی و رشدی نهال های پسته و تعیین سطح بهینه کاربرد بود. آزمایش اول شامل بررسی صفات جوانه زنی در دو نوع بذر قزوینی و بادامی زرند تحت تاثیر تیمارهای پرایمینگ بذر (ترکیب آلی آمینو 5 در هزار) و شاهد در شرایط آزمایشگاه بود. در آزمایش دوم، تاثیر محلول پاشی این ترکیب در نهال های 3 و 5 ماهه گلخانه ای (3 دوره محلول پاشی با فواصل 25 روز) نیز مورد بررسی قرار گرفت. این آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با 6 تیمار و 6 تکرار اجرا شد و صفات رشدی ارزیابی شدند. در آزمایش سوم، اثر پرایمینگ و محلول پاشی این ترکیب بر شاخص های رشدی نهال ها در محیط هیدروپونیک در شرایط گلخانه بررسی شد. این آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 6 تیمار و 6 تکرار اجرا شد. در نهایت، سطح بهینه دو فاکتور پرایمینگ بذر و محلول پاشی با طرح آزمایشی DOE تعیین گردید. بر اساس نتایج، پرایمینگ ترکیب آلی آمینو 5 در هزار به طور معنی دار باعث افزایش رشد ریشه چه و متوسط سرعت جوانه زنی گردید. نتایج محلول پاشی ترکیب آلی آمینو در دو غلظت 3 و 5 در هزار نشان داد که غلظت 5 در هزار در نهال های دارای سن 3 ماه تاثیر معنی داری در افزایش حجم ریشه، کاهش تعداد برگ آسیب دیده، افزایش قطر وسط ساقه و افزایش تعداد برگ گردید. بر اساس نتایج طرح آزمایشی DOE، بهترین سطح پاسخ با بالاترین بازده و کارایی مربوط به کاربرد غلظت 5 در هزار محلول پاشی آمینواسید "چشمگیر"(طی 3 نوبت 25 روزه) به همراه پرایمینگ بذر می باشد.کلید واژگان: نهال, پسته, اسید آمینه, پیش تیمار, رشدThe purpose of this research was to investigate pistachio seed priming and seedling spraying using the organic amino compound "Cheshmgir" on the germination and growth characteristics of pistachio seedlings. The first experiment was to investigate the effect of seed priming treatment (organic amino compound 5 per thousand) on germination in laboratory conditions. In the second experiment, the effect of spraying organic amino compounds was investigated on 3 and 5-month-old seedlings. This experiment was conducted in a completely random statistical design with 6 treatments and 6 replications. In the third experiment, the combined effect of priming and spraying of this combination was evaluated on the growth traits of seedlings in hydroponic culture under greenhouse conditions. This experiment was conducted as a factorial in a completely randomized design with 6 treatments and 6 replications. In this experiment, the growth characteristics of seedlings were evaluated, The results of the first experiment showed that the highest germination speed and the length and weight vigour index of seed were in Qazvini seeds, which were increased by 10, 273 and 230%, respectively, in comparison with Badami-e-Zarand seeds. Seed priming with organic amino compound 5 per thousand significantly increased the average rate of germination (44.8%) and root growth (54.7%). The results of the second experiment showed that the concentration of 5 per thousand in 3-month-old seedlings had a significant effect on increasing the number of leaves (50.9%), increasing the root volume (3%) and reducing the number of damaged leaves (100%) compared to the control. The results of the third test based on the DOE experimental plan showed that the best level of response with the highest efficiency and efficiency was related to the application of 5 per thousand foliar spraying of amino organic compound (during 3 times with intervals of 25 days) along with seed priming.Keywords: Pistachio Seedlings, Amino Acid, Priming, Growth, Optimal Level
-
تنش کروم یکی از عوامل نامطلوب محیطی است که بر رشد گیاه و آلودگی زنجیره غذایی تاثیر می گذارد. اسیدفولویک می تواند تحمل گیاه به تنش های محیطی را افزایش دهد. از این رو، به منظور بررسی تاثیر کروم و اسیدفولویک بر خصوصیات مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی گیاه کاهو (Lactuca sativa L.) یک آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در 4 تکرار به صورت کشت هیدروپونیک در سال 1400 اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل کروم در سه غلظت (mg L-1 15، 3، 0) و اسیدفولویک در دو سطح شاهد و 50 میلی گرم در لیتر بود. نتایج نشان داد که کاربرد اسید فولویک در گیاهان تحت تنش کروم مقدار کروم برگ را در مقایسه با گیاهان رشد کرده تحت تنش کروم به تنهایی به طور معنی داری کاهش داد. علاوه بر این شاخص های تنش غیر زیستی از قبیل مالون دی آلدیید، پراکسید هیدروژن و پروتیین محلول با کاربرد اسید فولویک تحت تنش کروم به طور قابل توجهی بهبود یافت. افزایش غلظت کروم در محلول غذایی طول ریشه، وزن تر شاخساره و ریشه، کلروفیل کل و کارتنویید و محتوای نسبی آب کاهش یافت ولی فعالیت آنزیم کاتالاز افزایش یافت. کاربرد اسید فولویک در مقایسه با شاهد خصوصیات رشدی، رنگیزه های فتوسنتزی و شاخص های تنش را بهبود بخشید. این نتایج نقش اسید فولویک بر تعدیل سمیت کروم در کاهو را نشان می دهد و می تواند به عنوان یک محرک رشد در محلول غذایی استفاده شود.
کلید واژگان: رشد, عناصر سنگین, کاهو, مواد هیومیکیIntroductionIn higher plants, chromium (Cr) is not essential to plant growth and function. Exposure to Cr may cause tissue necrosis and limit chlorophyll production. In particular, Cr is usually involved in electron transfer and induce production of reactive oxygen species (ROS) (e.g., hydroxyl radicals and superoxide radicals), resulting in oxidative stresses and damages to plant cells and tissues. Humic acid (HA) and fulvic acid (FA) are the major component of humic substances. FA has low molecular weight and contains more oxygen-rich and carbon-poor functional groups compared with HA. It has been reported that soil and foliar applied FA increased the intensification of seedling growth, seed germination energy, and root weight of wheat plants. However, the aim of this research was to investigate the effect of different chromium concentrations on growth and biochemical parameters and stress indices in lettuce fed with fulvic acid, as a stress modifier in hydroponic system.
Materials and MethodsIn order to investigate effects of fulvic acid application on morphological and physiological and biochemical under chromium stress in red leaf lettuce (Lactuca sativa L.), a pot experiment was conducted as factorial based on completely randomized design with four replications under hydroponic culture in university of Mohaghegh Ardabili in 2021. Experimental treatments were consisted of chromium stress at three levels (0, 3 and 15 mg l-1) and fulvic acid application at two levels (0 and 50 mg l-1). In this research, morphological traits including, shoot and root fresh weight, root length, root to shoot ratio and physiological traits such as total chlorophyll and carotenoid, leaf chromium content, soluble protein, malondialdehyde, relative water content, catalase, hydrogen peroxide were evaluated.
Results and discussionThe results revealed that Application of fulvic acid in plants grown under chromium stress caused an increase in root length and soluble protein compared to plants grown under chromium stress alone. While the addition of fulvic acid to the nutrient solution in chromium stressed plants showed a significant decrease in leaf chromium content, membrane peroxidation and hydrogen peroxide compared with the plants grown under Cr stress. The application of chromium at a concentration of 15 mg L-1compared to the control treatment reduced the root and shoot fresh weight, total chlorophyll and carotenoid and catalase by 20.5, 21.7, 22.3, 19.5 and 26%, respectively. Plants fed with 50 mg L-1 fulvic acid compared to the control treatment, root and shoot fresh weight, root to shoot ratio, total chlorophyll and carotenoid water relative content increased by 16.5, 15.5, 103 and 37%, respectively.
ConclusionThe addition of fulvic acid improved morphology and physiological traits, and abiotic stress indicators in lettuce under Cr stress. Result showed that the alleviation of Cr toxicity might be associated with decreased Cr uptake in roots leading to reduced Cr translocation in the shoot. Further, fulvic acid addition decreased membrane stability and hydrogen peroxide in response to Cr stress.
Keywords: Growth, Heavy metal, lettuce, Humic substance -
Purpose
Moringa oleifera is a multi-purpose plant. The growth curve would determine harvest date and maturity indices. Analysis of proximate and mineral constituents would highlight nutritional and health benefits.
Research methodsInvestigations were conducted on growth curve parameters, maturation indices, proximate and mineral compositions of moringa plant parts (Moringa oleifera) on four-year-old tress from 2016-2019.
FindingsThe growth curve depicted a single sigmoid shape. Pods harvested 25 days after flowering were immature (M1), with a light-green skin colour, firm, tender seeds, and light greenish-cream flesh and seeds. Pods attained horticultural maturity with optimum cooking quality 32 days (M2) post-anthesis with corresponding maturity indices being firm, light greenish-cream-flesh and well–formed seed. Dried partially senesced over-matured pods (M3), harvested after 51 days, had a light-brown dermal layer enclosing dark brown firm seeds with the highest fat and crude fiber being 200.3 g/kg and 314.5 g/kg. Green-tender seeds showed the highest crude protein content of 296.0 g/kg. Immature leaves (L1) had the highest dry matter content while stage 2 leaves had the highest ash content. Matured pods showed the highest moisture content. Mineral contents of stage 3 leaves (L3) consisted of magnesium (4255.6ppm) while stage 1 leaves had the most iron (147.0 ppm) and potassium (30210.0ppm). Leaves at stage 2 had the most sodium (2547.9 ppm) and boron (23.1 ppm).
Research limitationsLimited cultivars. Originality/Value: Maturity indices on the growth curve confirmed the multi-purpose nature of the moringa plant and benefits to the food and health industries.
Keywords: Growth, Maturity, Minerals, Moringa -
تاثیر کشت ریشه منقسم در مقادیر مختلف رطوبتی بر رشد و وضعیت تغذیه ای درختان سیب گلاب کهنز روی پایه M9
مهمترین عامل محدود کننده تولید محصولات باغبانی به خصوص در کشورهایی با شرایط اقلیمی نیمه خشک مثل ایران، کمبود آب است. کاربرد روش های مناسب جهت افزایش رشد و بهبود وضعیت تغذیه ای درختان میوه در شرایط کمبود آب، مهمترین عامل تولید مطلوب میوه می باشد. در پژوهش حاضر تاثیر سطوح مختلف رطوبتی (50، 75 و 100 درصد ظرفیت زراعی) و جایگذاری کیسه در کنار درخت (بدون کیسه، یک کیسه و دو کیسه) به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در درختان سیب گلاب کهنز پیوندی روی پایه M9 انجام شد. خصوصیات فیزیولوژیکی، زایشی و تغذیه ای درختان، 24 ماه بعد از کاشت مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که اثر متقابل سطوح مختلف آبیاری با فاکتور کیسه گذاری بر صفات وزن تر برگ، سطح برگ، ارتفاع گیاه، کلروفیل کل، نیتروژن برگ در سطح احتمال پنج درصد و بر صفاتی مانند ارتفاع گیاه، قطر تنه، غلظت عناصر پتاسیم و روی برگ و تعداد گل در سطح یک درصد معنی دار شد. ارتفاع گیاه، قطر تنه و پتاسیم برگ در تیمار 75 درصد آبیاری با دو کیسه افزایش قابل ملاحظه ای داشت. میزان نیتروژن برگ در تیمار 75 درصد آبیاری با یک کیسه، 91/52 درصد بیشتر از تیمار 75 درصد آبیاری بدون کیسه بود. بر اساس نتایج این تحقیق، بنظر می رسد جایگذار کیسه و مقدار مصرف آب در کنار درخت می تواند برای افزایش عمکلرد و جذب بعضی از عناصر غذایی مفید باشد.
کلید واژگان: آبیاری, پومیس, رشد, ریشه منقسم, سیبWater scarcity is the most important factor limiting the production of horticultural products, especially in semi-arid countries such as Iran. Application of appropriate methods to increase growth and nutritional status of fruit trees is the most important factor for optimal fruit production. This study was carried out as a factorial randomized complete block design with three replications on Golabe-Kohanz apple cultivar grafted on M9 rootstock. Treatments consisted of tree bag placements (no bag, one bag and two bag) and irrigation (50, 75 and 100% of field capacity). Physiological, reproductive and nutritional characteristics of the trees were evaluated 24 months after planting. Results showed that the interaction effects of different levels of irrigation were significant on leaf fresh weight, leaf area, plant height, total chlorophyll and leaf nitrogen content (p≤%5) and the effects were significant on plant height, trunk diameter, leaf potassium, leaf number and flowers (at p≤%.). Plant height, trunk diameter, and leaf potassium increased significantly with 75% irrigation and two bags. In 75% irrigation and one bag Leaf nitrogen was 52.91% more than that of 75% irrigation without bag. Therefore, this system is recommended for cultivation of dwarf apples cultivars.
Keywords: Apple, growth, Irrigation, Pumice, Split root -
بور یک عنصر ریز مغذی ضروری در گیاهان علی است ولی بیش بود آن در خاک و آب آبیاری مشکلات جدی در رشد و تولید گیاهان ایجاد می کند. از آن جایی که اسید سالیسیلیک به عنوان یک تنظیم کننده رشد گیاه محسوب می شود، کاربرد برون زای آن ممکن است اثرات نامطلوب بیش بود بور در کاهو (Lactuca sativa L.) را تعدیل نماید. این آزمایش به منظور بررسی تاثیر بور و اسید سالیسیلیک بر خصوصیات مورفولوژیکی و بیوشیمیایی کاهو رقم، به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در سال 1396 اجرا شد. تیمار های آزمایشی شامل سه سطح اسید سالیسیلیک (صفر، 5/0 و یک میلی مولار) و بور در سه سطح (05/0، 5/0 و یک میلی مولار) بودند. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت بور در محلول غذایی، وزن تر و خشک برگ، سطح برگ، محتوای کلروفیل a، b، کل و کاروتنویید برگ کاهش یافت. بیشترین مقدار بور برگ و محتوای پرولین، قند محلول، فنول کل و نشت الکترولیت در گیاهان تغذیه شده با غلظت یک میلی مولار بور و یک میلی مولار اسید سالیسیلیک و کمترین مقدار در تیمار شاهد بور و اسید سالیسیلیک به دست آمد. بیشترین فعالیت آنزیم پراکسیداز و آسکوربات پراکسیداز به ترتیب در غلظت یک و 5/0 میلی مولار بور به ثبت رسید. افزایش غلظت بور در محلول غذایی از 05/0 میلی مولار به یک میلی مولار، مقدار بور برگ را 3/9 برابر افزایش داد. نتایج این آزمایش نشان داد که بیش بود بور، رشد گیاه را به طور معنی داری کاهش داد و محلول پاشی با اسید سالیسیلیک نتوانست سمیت بور در کاهو را تعدیل نماید.کلید واژگان: اورتو هیدروکسی بنزوئیک اسید, سمیت بور, رشد, کاهوBoron (B) is an essential microelement in higher plants, but excessive amount of B in the soil or in irrigation water create serious problems on plant growth, production and human health. Salicylic Acid (SA) plays a key role in establishing and signaling a defence response against various environmental stresses. Exogenous application of SA may alleviate adverse effects of B toxicity in lettuce )Lactuca sativa L.( In this experiment, in order to evaluate effect of B and SA on morphological and biochemical traits of lettuce, an experiment was carried out as factorial based on completely randomized design with three replications in 2017. Experimental treatments included three levels of SA (0, 0.5 and 1 mM) and three levels of B (0.05, 0.5 and 1 mM). The results revealed that with increasing B concentration in nutrient solution decreased leaf fresh and dry weight, leaf area, and chlorophyll a, b, total and carotenoid contents. The highest contents of proline, soluble sugar, total phenol and electrolyte leakage were obtained in plants fed with concentration of 1 mM B and SA, and the lowest value in B and SA control treatments. The maximum of ascorbate peroxidase (APX) and peroxidase (POX) activity in the leaves was recorded at concentration of 0.5 and 1 mM B in solution, respectively. The increase in B concentration in the nutrient solution from 0.05 mM to 1 mM the leaf B content increased 9.3 times. The results this experiment showed that B excess significantly decreased growth and yield of lettuce and SA foliar application cannot alleviate B toxicity in lettuce.Keywords: Ortho-hydroxy benzoic acid, growth, Boron toxicity, lettuce
-
ارزیابی موفقت جنگلکاری های انجام شده توسط سازمان های اجرایی می تواند رهنمود خوبی برای ترسیم مسیر آینده در احیای اراضی جنگلی باشد. در این پژوهش و به منظور بررسی موفقیت و تاثیر جنگلکاری های بنه و بادام در احیای اراضی جنگلی جنوب استان یزد یک قطعه 119 هکتاری انتخاب و براساس روش کاشت به قسمت هایی تقسیم شد. در هر قسمت دو ردیف به صورت تصادفی انتخاب و در هر چاله کاشت زنده مانی و ابعاد نهال ها اندازه گیری شد. نتایج روش های بذرکاری مستقیم و گلدان واگردان و همچنین روش های آبیاری مداوم و آبیاری سال اول با آزمون t مستقل و نتایج سه روش بذرکاری مستقیم، گدان واگردان و نهال کاری بادام نیز با آزمون تجزیه واریانس مقایسه شد. جهت بررسی غنای گیاهان علفی در محدوده جنگلکاری و محدوده تحت چرا از روش ترانسکت استفاده شد. نتایج نشان داد که در بخش آبیاری سال اول، درصد زنده مانی کل 77 درصد بوده و روش گلدان واگردان نسبت به بذرکاری مستقیم بادام موفق تر بوده است. در بخش آبیاری مداوم، درصد زنده مانی بنه به روش گلدان واگردان 8/38 درصد، بذرکاری مستقیم بادام 9/69 درصد، گلدان واگردان 5/84 درصد و نهال کاری آن 9/86 درصد بود. در مجموع 35 گونه گیاهی در بخش جنگلکاری و 14 گونه در قسمت تحت چرا وجود داشت. تراکم پوشش علفی در منطقه جنگلکاری 68/1 بوته در متر مربع و پوشش 32 درصد محاسبه شد. اما تراکم در منطقه تحت چرا 49/0 بوته در متر مربع و پوشش 91/3 درصد بود. بر اساس نتایج، بارش های منطقه به تنهایی برای حصول موفقیت در جنگلکاری بادام کوهی کافی هستند. البته نهال کاری بادام با آبیاری نیز زنده مانی قابل توجه داشته است. به طور کلی برای گونه بادام نهال کاری و بذرکاری به روش گلدان واگردان مناسب ارزیابی شده و بذرکاری مستقیم زنده مانی کمتری دارد. همچنین جنگلکاری بنه ترجیحا در فازهای بعدی و پس از استقرار گونه های پرستار توصیه می شود. احیای پوشش مرتعی و حضور زادآوری طبیعی گونه های پیشگام بین ردیف ها نشان دهنده روند مثبت احیای اراضی مورد مطالعه هستند.
کلید واژگان: بختیاری, بذر کاری, رشد, زنده مانی, گلدان واگردانAssessing the success of tree plantations created by executive agencies can be a valuable guide to draw a future path for restoration of forest lands. In order to evaluate the success and impact of pistachio and almond reforestation in the rehabilitation of forest lands in the south of Yazd province, a 157 -hectare area was selected and divided into sections based on planting method. In each section, survival and seedling dimensions were measured. The results of direct sowing and inverted potting methods as well as continuous irrigation and first year irrigation methods were compared by independent t-test. Direct sowing, inverted potting and seedling planting methods were also compared by analysis of variance. Transect method was used to study the richness of herbaceous plants. The results showed that in the first year irrigation section, the total survival rate was 77% and the inverted potting method was more successful than direct sowing. In the continuous irrigation section, the survival rate of pistachio by inverted potting method was 38.8%, direct sowing of almonds was 69.9%, inverse potting was 84.5% and seedling planting was 86.9%. There were a total of 35 plant species in the planting sector and 14 species in the grazing sector. Grass cover density in the planting area was 1.68 seedling.m-2 and cover was 32% vs 0.49 seedling.m-2 and the coverage was 3.91% in the area under grazing. According to the results, the rainfall of the region alone is sufficient for success in almond reforestation. Of course, almond seedling planting with irrigation has also had a significant survival. In general, for almond, seedling planting and inverted potting method are considered suitable but direct sowing has less viability. Also, pistachio reforestation without pioneer species is not recommended and preferably must be done after rehabilitation of nurse trees. Restoration of rangeland cover and the presence of natural regeneration of pioneer species between rows show a positive trend of land reclamation in the area.
Keywords: Bakhtiari, Growth, Inverted potting, Sowing, Survival -
Purpose
Ultraviolet-B radiation was inducing enormous stress at highland and coldest area since it increases more than 40% at highland when we compare with lowland. Therefore, this review aims to assess and depict impacts of Ultraviolet-B radiation on photosynthetic efficiency, growth performance, and yield of crops based on altitude.
FindingsIndicate that ultraviolet-b radiation has a severe effect on photosynthesis, especially the coldest time. It reduces photosynthetic efficiency in such an area, but it depends on the type of the crop and cultivar difference. On the other hand, it reduces growth performance and biomass accumulation based on altitude. There is a contrasting view on a net-assimilation rate on different studies condition. The effect of UV-B on crop yield was more contrasting in some studies says no effect on other studies it says it affect, but this contradictory result was mainly due to the difference in study conditions, still current studies on Yield revealed that UV-B has a high impact on yield.
Research limitationsUltraviolet-B radiation has high effect on the highland area, but there is no much research focuses, but UV-B was profoundly affecting photosynthetic efficiency, growth performance and yield of crops on highland area.
Directions for future researchUV-B was reducing crop production, and productivity at highland and this review gives more insights on UV-B impact at the highland and allow UV-B adaptive and preventive investigation in the future.
Keywords: Growth, yield, Photosynthetic efficiency, Ultraviolet-B Radiation -
هدف از انجام این پژوهش، مطالعه اثر داروی سیپروهپتادین در جیره غذایی بچه ماهی قزل آلای رنگین کمان بر برخی فاکتورهای رشد و بهره وری غذا بود. برای این منظور، تعداد 300 عدد بچه ماهی قزل آلای رنگین کمان با میانگین وزنی 10/0±87/4 گرم در چهار تیمار هر یک با سه تکرار تهیه شدند. ماهیان با جیره های آزمایشی حاوی سیپروهپتادین به میزان 0 (شاهد)، 2، 4 و 6 میلی گرم در کیلوگرم جیره به مدت هشت هفته تغذیه شدند. نتایج نشان داد که افزودن سیپروهپتادین در جیره غذایی بر پارامترهای رشد شامل وزن نهایی، درصد افزایش وزن، رشد ویژه، بازده پروتیین و میانگین رشد روزانه تاثیر مثبت معنی دار ندارد و اکثر پارامترهای مورد اندازه گیری در میان تیمارها فاقد اختلاف معنی دار بودند (05/0>p). بنابراین، نتایج نشان داد که استفاده از سیپروهپتادین به عنوان یک افزودنی در خوراک سبب بهبود عملکرد رشد و تغذیه بچه ماهیان قزل آلای رنگین کمان نشده و استفاده از آن جهت بهبود شرایط پرورشی توصیه نمی گردد.
کلید واژگان: آنتی هیستامین, رشد, سیپروهپتادین, قزل آلای رنگین کمانThe purpose of this study was to investigate the effect of cyproheptadine on dietary survival and growth in rainbow trout Oncorhynchus mykiss. In this study, 300 rainbow trout children were divided into four groups with initial mean weight of 4.87 g for two months with diet containing cyproheptadine including 0 (control), 2, 4, and 6 mg/kg. The results showed that cyprohep had no positive effect on the growth parameters including final weight, percentage of weight gain, specific growth, protein yield and average daily growth and most of the measured parameters had no significant difference (p> 0.05). Therefore, the results showed that the use of cyproheptadine in feed did not improve the growth and nutrition performance of rainbow trout and it is not recommended to improve rearing conditions.
Keywords: Antihistamine, Ciproheptadine, Growth, Rainbow trout -
در این مطالعه تاثیر مقادیر مختلف اسید آمینه سنتتیک تریپتوفان در جیره بر برخی شاخص های رشد و کیفیت لاشه بچه ماهی قزل آلای رنگین کمان مورد بررسی قرار گرفت. به این منظور تعداد 120 عدد ماهی قزل آلای رنگین کمان (میانگین وزن اولیه 4/0±5/6 گرم) به صورت تصادفی در سه تیمار هر یک با چهار تکرار توزیع و با جیره های غذایی حاوی صفر (جیره شاهد)، 0/2 و 0/4 درصد تریپتوفان به مدت 8 هفته تغذیه شدند. نتایج نشان داد افزودن تریپتوفان در سطوح 0/2 و 0/4 درصد به شکل معنی داری سبب افزایش وزن، ضریب رشد ویژه، رشد روزانه و بقا نسبت به گروه شاهد شد (p <0.05). کمترین مقدار ضریب تبدیل غذایی (04/01±0/1) و بیشترین مقدار نسبت بازده پروتیین (02/48±0/2) در تیمار 4/0 درصد تریپتوفان به دست آمد. فراسنجه های افزایش طول و فاکتور وضعیت فاقد اختلاف معنی دار میان تیمارها بودند (p <0.05). بیشترین میزان پروتیین خام (21/1±62/61 درصد) در تیمار 0/4 درصد تریپتوفان مشاهده شد که با تیمارهای شاهد و 0/2 درصد تریپتوفان دارای اختلاف معنی دار بود (p <0.05). مقدار رطوبت میان تیمارها فاقد اختلاف معنی دار بود (p <0.05). در خصوص ترکیبات اسیدهای آمینه لاشه، بیشترین مقادیر متیونین (02/0±59/1 درصد)، متیونین+سیستیین (03/15±0/2 درصد)، تریونین (01/35±0/2 درصد)، ایزولوسین (04/37±0/2 درصد)، لوسین (06/0±20/4 درصد) و والین (03/0±81/2 درصد) در تیمار 4/0 درصد تریپتوفان اندازه گیری شد (p <0.05). به طور کلی، یافته های این پژوهش نشان داد که اغلب فراسنجه های رشد قزل آلای رنگین کمان با اضافه کردن مقادیر مختلف تریپتوفان نسبت به گروه شاهد افزایش می یابد، هر چند لاشه بچه ماهیان در تیمار 0/4 درصد از غنای اسیدهای آمینه و پروتیین خام بالاتری برخوردار بود.
کلید واژگان: اسید آمینه, تریپتوفان, قزل آلای رنگین کمان, رشد, کیفیت لاشهIn this study, the effects of different dietary levels of synthetic tryptophan on some growth parameters and carcass quality of rainbow trout was investigated. For this purpose, 120 fish (mean weight 6.5±0.4 g) were randomly distributed in three treatments with four replicates and fed with diets supplemented with 0 (control diet), 0.2%, and 0.4% tryptophan for 8 weeks. Results showed that addition of tryptophan at 0.2 and 0.4% levels significantly improved the weight gain, specific growth rate, daily growth rate, and survival compared to the control group (p<0.05). The lowest feed conversion ratio (1.01±0.04) and highest protein yield ratio (2.48±0.02) were observed in 0.4% tryptophan treatment (p<0.05). There was no significant difference in length gain and condition factor between treatments (p>0.05). The highest crude protein (61.62±1.21%) was observed in 0.4% tryptophan treatment, which was significantly different from those in control and 0.2% tryptophan treatments (p <0.05). There was no significant difference in moisture content between treatments (p> 0.05). Regarding the carcass amino acids profile, the highest amounts of methionine (1.59±0.02%), methionine + cysteine (2.15±0.03%), threonine (2.35±0.01%), isoleucine (2.37±0.04%), leucine (4.20±0.06%)و and valine (2.81±0.03%) were measured in 0.4% tryptophan treatment (p<0.05). In general, findings of the current research illustrated that most growth parameters of rainbow trout were improved by adding tryptophan to the control diet, although the fry carcass had higher amino acid and crud protein values by supplementing diet with 0.4% tryptophan.
Keywords: Amino acids, Carcass quality, Growth, Rainbow trout, Tryptophan. -
در این مطالعه برخی جیره های اکسترود کارخانه های تولیدکننده غذای ماهی در استان چهارمحال و بختیاری با هدف تعیین شاخص های رشد و ترکیبات لاشه ماهی قزل آلا رنگین کمان مورد بررسی قرار گرفت. از این رو 3600 قطعه بچه ماهی قزل آلای رنگین کمان (وزن اولیه 4/2±80 گرم) در یک دوره پرورش به مدت 130 روز در طرح کاملا تصادفی با چهار نوع خوراک صنعتی 1، 2، 3 و 4 در سه تکرار در نظر گرفته شد. تعداد 10 قطعه ماهی (3/7±7/294 گرم) در پایان آزمایش از هر تکرار به صورت تصادفی انتخاب و ترکیبات شیمیایی (شامل پروتیین، چربی، خاکستر و رطوبت) لاشه آنها تعیین گردید. نتایج نشان داد که میانگین وزن کل و افزایش وزن روزانه ماهیان تیمار 1 به طور معنی داری (05/0p<) بالاتر از سایر تیمارها بود. پایین ترین ضریب تبدیل غذایی به طور همزمان در تیمارهای یک و سه مشاهده شد و تفاوت آنها با سایر تیمارها معنی دار بود (05/0p<). بیشترین و کمترین درصد پروتیین لاشه به ترتیب در تیمارهای 1 و 2 مشاهده شد (05/0p<)، اما از نظر میزان چربی لاشه اختلاف معنی داری بین تیمارها مشاهده نشد. بیشترین و کمترین مقادیر درصد خاکستر لاشه به ترتیب در تیمارهای یک و دو مشاهده شد (05/0p<). تیمارهای 1 و 4 به ترتیب دارای بیشترین و کمترین درصد کلسیم و فسفر بود (05/0p<). به طور کلی عملکرد جیره کارخانه های صنعتی تولیدکننده خوراک ماهی در استان احتمالا با توجه به تفاوت در مقدار پروتیین خام و سایر ترکیبات غذایی روی رشد و ترکیب لاشه ماهیان اثرات متفاوتی می گذارند.
کلید واژگان: چهارمحال و بختیاری, خوراک ماهی, قزل آلای رنگین کمان, کیفیت لاشهIn this study, different produced extruded commercial fish feeds in Chaharmahal-V- Bakhtiari Province investigated with the aim of determining growth indices and carcass composition of fingerlings rainbow trout. Total of 3600 rainbow trout Juveniles with initial average weight of 80±2.4 gr, were subjected in triplicate to four diets of 1, 2, 3 and 4 and in a completely randomized design for 130 days. At the end of experiment, 10 fish (294.77.3 g) from each tank were randomly sampled and chemical carcass composition (i.e. protein, lipid, ash and moisture) were measured. The highest body weight gain and daily weight gain were calculated in treatment 1 compared to others (p<0.05). Food conversion ratio (FCR) were lower in both 1 and 3 treatments than other groups (p<0.05). The maximum crude protein of fish fillet was obtained in treatment 1 and the lowest was measured in treatment 2 (p<0.05), but the fat content had not any significant differences among treatments (p>0.05). The highest and lowest fillet ash percent was seen in treatments 1 and 2, respectively (p<0.05). Treatments 1 and 2 were contained the highest and lowest amount of calcium and phosphorous, respectively (p<0.05). In conclusion, growth performances and carcass chemical composition of rainbow trout were not similar which could be related different levels of crude protein of commercial diets, which produced in Chaharmahal-V-Bakhtiari feed factories.
Keywords: Carcass quality, Chaharmahal-V-Bakhtiari, Fish feed, Growth, Rainbow trout -
در آزمایش حاضر اثر مدت زمان سرمادهی مرطوب (در دمای 1+7 درجه سانتیگراد) بر جوانه زنی بذر و رشد اولیه سه ژنوتیپ بادام وحشی (Prunus scoparia) بومی استان خوزستان (جنوب غربی ایران) مورد مطالعه قرار گرفت. بذرهای گونه بادام کوهی (P. scoparia) از درختان وحشی بادام در مسجدسلیمان، ایذه و دزفول جمع آوری گردیدند. پس از نوک چینی، بذرهای هر ژنوتیپ به مدت 0، 15، 30 و 45 روز سرمادهی شد. نتایج آزمایش جوانه زنی نشان داد سرمادهی به مدت 45 روز موجب افزایش درصد جوانه زنی بذر، سرعت جوانه زنی روزانه و رشد اولیه دانهال هر سه ژنوتیپ گردید. بیشترین درصد جوانه زنی برای توده های مسجدسلیمان، ایذه و دزفول به ترتیب 68، 69 و 71 درصد بود. شاخص های رشد دانهال هر ژنوتیپ شامل قدرت جوانه زنی، طول ریشه و ساقه و وزن خشک دانهال پس از سرمادهی به مدت 30 یا 45 روز افزایش یافت و تفاوت معنی داری بین ژنوتیپ ها وجود داشت. کمترین قدرت جوانه زنی در توده های مسجدسلیمان و دزفول در تیمار بدون سرمادهی (به ترتیب 0 و 43.75) و برای بذرهای مسجدسلیمان پس از 30 روز جوانه زنی (84.5) وجود داشت. به طور کلی نتایج نشان دادند سرمادهی به مدت 45 روز پس از حذف پوسته بذر و منشا بذر به طور معنی داری جوانه زنی بذر و رشد اولیه دانهال های ژنوتیپ های گونه (P. scoparia) در استان خوزستان را تحت تاثیر قرار داد.
کلید واژگان: بادام وحشی, تکثیر, رشد, منابع ژنتیکی, بذرAt present experiment, the effects of moist stratification duration (at 7+1 oC) on seed germination and early seedling growth of three genotype of wild almond (Prunus scoparia) from Khuzestan province (southwest of Iran) were investigated. The seeds of P. scoparia were selected from wild almond trees in Masjed Sloeyman, Izeh and Dezful regions. After tip pinching, seeds of each genotype were stratified for 0, 15, 30 and 45 days. Results of germination test showed that stratification for 45 days increased seed germination percentage, seed germination rate and early seedling growth of all three genotype. The highest germination percentage were 68, 69 and 71 for Masjed Sloeyman, Izeh and Dezful, respectively. Seedling growth indices of each genotype (vigor index, root and shoot length and seedling dry weight) were increased after stratification for 30 to 45 days and also differences among responses of genotypes were statistically significant. The lowest germination vigor (0 and 43.75, respectively) were observed in seeds of Masjed Sloeyman and Dezful without stratification after 15 days stratification and for seeds of Masjed Sloeyman (84.5) after 30 days. Overall, results indicated that the stratification for 45 days after removal of seed coat and origin of seed significantly affect the germination and early seedling growth of P. scoparia genotypes form Khuzestan.
Keywords: Wild almond, Growth, Propagation, genetic resources, seed -
در این پژوهش اثرات تغذیه با پودر دارچین (Cinnamomum zelanicum) به غذای ماهی کپور و تاثیر آن بر ترکیبات شیمیایی عضله کپور معمولی (Cyprinus carpio) مورد بررسی قرار گرفت. تعداد 240 عدد بچه ماهی کپور معمولی با وزن متوسط 12/1 ±14/11 گرم در چهار تیمار 0، 5، 10 و 15 گرم در کیلوگرم پودر دارچین برای مدت 60 روز در 12 مخزن فایبر گلاس 135 لیتری مورد تغذیه قرار گرفتند. در اول دوره و پایان دوره، از هر تیمار 10 نمونه تصادفی ماهی جهت سنجش شاخص های رشد (درصد رشد ویژه، نرخ رشد نسبی، افزایش وزن، افزایش طول، ضریب تبدیل غذایی، نسبت بازده پروتیین) و فاکتور وضعیت ترکیبات شیمیایی (رطوبت، پروتیین، چربی، فیبر و خاکستر) به آزمایشگاه ارسال گردید. تقریبا تمام شاخص های رشد مورد مطالعه که شامل افزایش وزن، افزایش طول، نرخ رشد نسبی، درصد رشد ویژه و نسبت بازده پروتیین در تیمار تغذیه شده با جیره حاوی 10 گرم در کیلوگرم خوراک پودر دارچین بودند، افزایش معنی داری نسبت به تیمار شاهد داشت (05/0P<). درصد بقا ماهیان بالا بود و بیشترین درصد ماندگاری ماهیان در تیمار 10 گرم در کیلوگرم خوراک پودر دارچین بود. آنالیز ترکیبات شیمیایی نشان داد که بیشترین میانگین پروتیین و رطوبت تیمارهای پژوهش، در تیمار 10 گرم در کیلوگرم خوراک پودر دارچین بود و بیشترین میانگین چربی و کربوهیدرات عضله در تیمار شاهد می باشد. بین میانگین فاکتورهای فیبر و خاکستر تیمارهای آزمایش اختلاف معنی داری مشاهده نشد (05/0<P). بر این اساس افزودن دارچین به میزان 10 گرم در کیلوگرم خوراک ماهی کپور پیشنهاد می گردد.
کلید واژگان: پودر دارچین, ترکیب شیمیایی, فاکتورهای رشد و بقا, کپور معمولیIn this research, the effects of dietary cinnamomum zelanicum (Cinnamomum zelanicum) on the chemical composition of Cyprinus carpio muscle were investigated. 240 specimens of common carp with initial average weight of 11.14 ± 1.2-12 g were seperate in four treatments of 0, 5, 10 and 15 g cinnamon powder per kg diet. Findings were done in three replicates for 60 days in 12 fiberglass tanks with capacity of 135 liters. At the beginning and the end of the experimnt, 10 specimens were selected for determination of growth indices (specific growth rate, relative growth rate, weight gain, length, feed conversion ratio, protein efficiency ratio) and chemical composition (moisture, protein, Fat, fiber and ash). Most of the growth indices including weight gain, length increase, relative growth rate, specific growth percent and protein yield ratio were significantly increased in fish fed with diet containing 10 g kg-1 of cinnamon powder (P<0.05). The survival rate of the fish was high and the highest survival rate of fish was in the treatment of 10 g kg-1 cinnamon powder. Analysis of chemical composition showed that the highest mean protein and moisture content of the treatments were in the treatment of 10 g kg-1 of cinnamon powder and the highest mean of muscle fat and carbohydrate in the control treatment. There was no significant difference between mean of fiber and ash content among treatments (P> 0.05). According to the present results, the addition of 10 gr cinnamon per kg diet is recommended for common carp.
Keywords: Chemical composition, Cinnamon powder, Common carp, Growth, survival factors -
ساکارز به عنوان منبع کربوهیدرات و بور به عنوان عامل تاثیرگذار در انتقال کربوهیدرات، در رشد نشاها تاثیر مثبت دارد. در این تحقیق به اثر تغذیه ساکارز و اسیدبوریک روی کیفیت نشا در خزانه و میوه گوجه فرنگی در مزرعه پرداخته شده است. ابتدا بذور رقم سوپرآ در سینی نشا کشت شدند. نشاها به دو گروه 1- محلول پاشی در خزانه، 2- محلول پاشی پس از انتقال به مزرعه، تقسیم شدند. محلول پاشی هر گروه طی سه مرحله با غلظت های 0، 5 و 10 درصد ساکارز و 0، 1/0 و 2/0 درصد اسیدبوریک، انجام شد. نتایج نشان داد که تغذیه با ساکارز و بور در خزانه، طول نشا و سطح برگ را تا 30 درصد نسبت به شاهد کاهش داد که برای کاهش استرس ناشی از انتقال به مزرعه مناسب می باشد. در نتیجه ی کاهش رشد قسمت هوایی، نسبت ریشه به ساقه نشاها تا 35 درصد نسبت به شاهد افزایش یافت. همچنین محلول پاشی نشاها با 10 درصد ساکارز همراه با 1/0 درصد اسیدبوریک، موجب افزایش وزن خشک ساقه نشا تا 04/0 گرم و کاروتنوئید تا 214/0 میلی گرم در گرم وزن تر شد. پس از انتقال به مزرعه نیز، بیشترین تعداد گل با 86/114 و بالاترین تعداد خوشه با 7/19 عدد در اسیدبوریک 2/0 درصد مشاهده شد. همچنین افزایش تعداد میوه تا 70/18 عدد در ساکارز پنج درصد همراه با اسیدبوریک 1/0 درصد نسبت به شاهد (40/10 عدد) دیده شد. به طور کلی بالا بردن ذخایر کربوهیدراتی نشا از طریق محلول پاشی با ساکارز عامل کلیدی استقرار در مزرعه می باشد. از طرف دیگر بور انتقال ساکارز را درون گیاه میسر می سازد.کلید واژگان: خزانه, لیکوپن, رشد, کربوهیدرات, محلول پاشیSucrose and boron as a source of carbohydrates and an effective factor in carbohydrate transport, respectively heve positive effects on seedlings’ growth. In this study, the effect of spraying sucrose and boric acid were evaluated on seedlings and fruits quality of tomato in the nursury and field, respectively. Tomato seeds (Var. SuprA) were planted in seedling tray. Seedlings were subdivided into two groups for foliar application: 1- were sprayed in the nursery, and 2- were sprayed after transplanting into the soil. Foliar application of each group was performed in three stages with concentrations of 0, 5 and 10% sucrose and 0, 0.1 and 0.2% boric acid. The results revealed that nutrition of sucrose and boric acid in nursery reduced seedlings’ height and leaf area upto 30 percent in comparison to the control, which might be desirable to tolerate the potential stress caused by transplanting process. Because of decreased shoot growth, the root to shoot ratio of seedlings increased by all treatments containing sucrose upto 35 percent compared to control. Spraying with 10 percent sucrose and 0.1 percent boric acid in nursery were significantly improved shoot dry weight to 0.04 g and carotenoid upto 0.214 mg/gFW. Also, tomato seedlings sprayed with sucrose and boric acid immediately after transplanting had positive effects on plants growth. The highest number of flowers (114.86) and the highest number of clusters with (19.7) were recorded for 0.2 percent boric acid treatment. Maximum number of fruits per plant (18.70) was recorded for spraying sucrose 5 percent plus boric acid 0.1 percent. For coclusion, increasing the carbohydrate content of transplant through sucrose foliar application is a key factor in plant establishment. It was also found that the boron element allows sucrose transfer into the plant. The simultaneous use of sucrose and boron improved sucrose absorption rates in the plants.Keywords: Carbohydrate, Foliar application, growth, Lycopene, Nursery
-
این آزمایش با هدف مطالعه اثرات سه جیره غذایی مختلف بر برخی شاخص های رشد و بقا لارو سفید ماهی اروپایی تا مرحله انگشت قدی انجام شد. تعداد 150 عدد بچه ماهی تازه تخم گشایی شده (طول اولیه 01/0±4 میلی متر) به مدت 90 روز با جیره های غذایی شامل روتیفر (Brachionus plicatilis)، غذای تجاری و مخلوط نسبت های مساوی این دو در 9 قفس شناور در ایستگاه تحقیقاتی خجیر پرورش یافتند. نتایج ماه اول پرورش نشان داد که تیمارهای غذایی مختلف باعث بروز اختلافات معنی داری بین میانگین تمامی صفات مورد مطالعه در لارو ماهیان گردید (p<0.05). بالاترین درصد افزایش وزن تر (231/0±00/48 درصد)، درصد افزایش طول (116/0±65/23 میلی متر)، نرخ رشد ویژه (002/0±36/5 درصد)، بازده غذا (539/0±48/63 درصد) و بقا (292/0±57/92 درصد) در تیمار غذای زنده و کمترین آنها در تیمار غذای تجاری حاصل شد (p<0.05). صفات اندازه گیری شده در ماه دوم پرورش نیز روندی مشابه ماه اول داشت، در حالی که ماهیان تغذیه شده با روتیفر در ماه سوم پرورش درصد بقای بالاتری داشتند. این در حالی بود که ماهیان تغذیه شده با غذای تجاری فاکتورهای رشد بالاتری در مقایسه با غذای زنده نشان دادند (p<0.05). با توجه به صفات رشد مورد آزمایش در این مطالعه تغذیه لارو ماهیان سفید اروپایی با غذای زنده روتیفر تا حداکثر ماه دوم پرورش پیشنهاد می گردد.
کلید واژگان: روتیفر, رشد, سفید ماهی, غذای تجاری, Coregonus lavaretusThe aim of this study is to define some growth performances and survival rate of European whitefish larvae when they were fed with three different feeding regimes until fingerlings stage. One hundred and fifty newly hatched white fish fry (40.01 mm initial total length) randomly stocked into nine rearing net cages in a natural pond of Khojir research center, and nourished for 90 days with three kinds of food including rotifer (Brachionus plicatilis), rainbow trout commercial diet and a compound of rainbow trout commercial diet with live feed in a mixture of 50% of each. First month of rearing revealed that different feeding regimes cause significant differences between all groups (p<0.05). The highest body gain (48.000.231 %), length gain (23.650.116 mm), specific growth rate (5.360.002%) and feed efficiency (63.480.539%) was obtain in the fish fed with live food in the first month of trial (p<0.05). Also the same trend was observed in the second month of growing. However, in the third month of growing all growth indices except survival rate are improved in commercial diet in comparison to other groups (p<0.05). According to results, whitefish larvae fed with rotifers as a live feed is recommended up to two months of rearing
Keywords: Coregonus lavaretus, Commercial diet, Growth, Rotifer, Whitefish -
اثر پروبیوتیک باکتوسل شامل باکتری اسید لاکتیکی به نام Pediococcus acidilactici MA 18/5M بر رشد، تغذیه و بازماندگی ماهی آمور پرورشی در تحقیق حاضر مورد بررسی قرار گرفت. تعداد 300 عدد بچه ماهی آمور با استفاده از جیره دستی تغذیه شدند. 4 تیمار مختلف مورد بررسی در این تحقیق شامل تیمار شاهد (غذای دستی بدون افزودن باکتوسل) و نیز سه تیمار حاوی 1/0، 2/0 و 3/0 گرم پروبیوتیک باکتوسل در هر کیلوگرم غذای پایه بودند. با توجه به نتایج، استفاده از پروبیوتیک باکتوسل سبب تغییر معنیدار فاکتورهای رشد (به جز طول چنگالی)، تغذیه و بقاء نگردید اما مقادیر 1/0 و 2/0 گرم در هر کیلوگرم غذا از بین تیمارهای آزمایشی عملکرد بهتری را نشان دادند. از این رو موثرترین دوز پیشنهادی برابر 1/0 گرم بر کیلوگرم (تیمار 1) است زیرا هر چند در بسیاری از فاکتورها تفاوت معنیداری با تیمار 2 (2/0 گرم بر کیلوگرم) و شاهد نداشت اما میزان بسیاری از فاکتورهای مطلوب همچون افزایش وزن بدن، درصد افزایش وزن بدن، ضریب رشد ویژه، ضریب کارایی پروتیین در تیمار 1 بیشتر از سایر تیمارها بود.
کلید واژگان: باکتوسل, پروبیوتیک, رشد, بازماندگی, ماهی آمورIn this survey, effect of Probiotic Bactocell (Consist of Pediococcus acidilactici MA 18/5M) was examined on feeding, growth performance and survival rate of grass carp (Ctenopharyngodon idella) fry. 300 fish were prepared and fed by special diet made according to American Soybean Association International Marketing (ASA-IM) principle. Four different treatments (control group with no probiotic, treatments 1, 2 and 3 each containing 0.1, 0.2 and 0.3 g probiotic Kg-1 of basal diet, respectively) were designed in triplicates. Results showed that Bactocell has no significant effect on feeding and growth parameters, but treatments 1 and 3 had the best performance. Although there weren’t any significant differences between fishes treated by 0.1 and 0.2 g Kg-1 Bactocell, most of the growth factors including body weight increase, percentage of body weight increase, specific growth rate and protein efficiency rate were better in fishes fed by the diet supplemented with 0.1g Kg-1 Bactocell.
Keywords: Bactocell, probiotic, Growth, Survival, Grass carp -
این پژوهش به منظور ارزیابی تاثیر سطوح مختلف ترکیب فایتوژنیک Biomin P.E.P 1000 بر شاخصهای رشد، تغذیه و بازماندگی بچه ماهیان آمور (Ctenopharyngodon idella) به مدت 56 روز انجام گرفت. آزمایش با استفاده از طرح کاملا تصادفی شامل سطوح صفر (شاهد)، 1، 2 و 3 گرم ترکیب فایتوژنیک (Biomin P.E.P 1000) به ازای هر کیلوگرم جیره در قالب چهار تیمار با سه تکرار طراحی شد. تعداد 25 عدد بچه ماهی آمور با میانگین وزن ابتدایی 02/0± 51/0 گرم درون 12حوضچه بلوکی 100 لیتری حاوی 80 لیتر آب قرار داده شد و تا حد سیری تغذیه شدند. نتایج با استفاده از آزمون تجزیه واریانس یکطرفه one-way ANOVA و مقایسه میانگین بین تیمارها بر اساس آزمون جداساز دانکن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته های این پژوهش مشخص کرد که افزودن ترکیب فایتوژنیک (Biomin P.E.P 1000) در سطوح 1، 2 و 3 گرم در کیلوگرم جیره سبب ایجاد تفاوت های معنی دار در هیچیک از فاکتورهای رشد، تغذیه و بقا نمیگردد (0.05<p).
کلید واژگان: ترکیبات فایتوژنیک, Biomin P.E.P 1000, رشد, تغذیه, کپور علفخوارThe aim of present study was to evaluate the effects of different levels of dietary Phytogenic combination (Biomin PEP 1000) on nutrition and growth performance and survival rate of grass carp (Ctenopharyngodon idella) fry which has done for 56 days. The experiment was completely randomized design consisting four levels 0 (Control group), 1, 2, and 3 g of Biomin PEP 1000 kg-1 diet in four treatments with three replications. Twenty five specimens of grass carps fry with initial mean weight 0.51 ±0.02 g were distributed in 12 small tanks with 100 liters volumes filled with 80 liters water and fed up to satisfy. Growth parameters such as final weight, body weight increase, specific growth rate, daily food intake, feed conversion ratio and protein efficiency ratio were measured. The results were analyzed by one-way analysis of variance (ANOVA) and Duncan test. According to the results, phytogenic combination (Biomin PEP 1000) addition had no significant effect in Feeding, growth performance and survival rate in any experimental levels (P>0.05).
Keywords: phytogenic combination, Biomin PEP 1000, growth, nutrition, grass carp -
The effect of seed Provenance on the rate of seed germination and some quantitative characteristics of Cappadocian Maple seedling were investigated in this study. To achieve this goal seeds from the two seed Provenances were collected from Pahne kola (250 m) and Lajym (900 m). These Seeds were planted in the form of a completely randomized block design in nursery in Mazandaran pulp and paper company. then, after eight months of planting, percent age of seed survival, diameter and height growth, leaf number, stem on root ratio and root, stem and leaf biomass were measured. The results showed that the two source parameters studied were %99 significantly different and seedlings of seeds from Lajym source showed more favorable conditions.Keywords: Seed Provenance, Cappadocian Maple, Seed Survival, Growth, Biomass
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.