جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "تنوع گیاهی" در نشریات گروه "آبخیزداری، بیابان، محیط زیست، مرتع"
تکرار جستجوی کلیدواژه «تنوع گیاهی» در نشریات گروه «کشاورزی»-
خشک سالی و چرای دام در مراتع، نقش مهمی در تغییر ساختار پوشش گیاهی و از بین رفتن تنوع زیستی اکوسیستم های طبیعی دارند. در این تحقیق، به منظور تعیین اثرات خشک سالی و چرای دام بر ساختار پوشش گیاهی مراتع واقع در جنگل نخاب استان خراسان جنوبی، شاخص های فراوانی و وفور گونه ای، تنوع زیستی و وضعیت و گرایش مرتع ارزیابی شد. بدین منظور، نمونه برداری در 80 پلات چهار مترمربعی واقع بر چهار ترانسکت 150 متری به روش های مرسوم و در یک دوره دو ساله (بین سال های آبی 1399-1398 و 1400-1399) انجام شد. بر اساس شاخص بارش استاندارد (SPI) و شاخص درصد نرمال (PN)، سال 1399-1398، بسیار مرطوب و سال 1399-1400 خشک سالی بوده است. بر اساس روش فیزیونومی، تیپ گیاهی منطقه مورد مطالعه، Hammada salicornica و گونه های مهم همراه شامل گونه های Aeluropus littoralis، Haloxylon persicum و Zygophyllum atriplicoides است. به لحاظ درصد پوشش گیاهی، لاشبرگ، خاک لخت و سنگ و سنگریزه بین دو مرتع چرا شده و قرق در دو سال بسیار مرطوب و خشک سالی خفیف تفاوتی وجود ندارد. نتایج نشان می دهد که در دو سال نمونه برداری، مرتع چرا شده نسبت به مرتع قرق، از تراکم گونه ای بالاتری برخوردار است. قرق مرتع، به نفع گونه های کلاس I و III شده و چرای دام باعث کاهش گیاهان کلاس I و III و افزایش گیاهان کلاس II شده است. چرای دام باعث کاهش تراکم گیاهان گندمی، علفی و بوته ای شده و تاثیری بر تراکم درختچه ای ها نداشته است. نتایج تحقیق حاضر نشان داد که در سال تر، بین دو مرتع چرا شده و قرق، تفاوتی بین غنای گونه ای وجود ندارد. با وجود این، مرتع قرق نسبت به مرتع چرا شده از تنوع گونه ای بیش تری برخوردار است؛ اما در سال خشک، کلیه شاخص های تنوع زیستی بین دو مرتع چرا شده و قرق تفاوتی نداشتند. این بیان گر آن است که در شرایط خشک سالی حتی قرق مرتع نیز به بهبود تنوع گونه ای کمک نمی کند.
کلید واژگان: بارندگی, تنوع گیاهی, جنگل نخاب, شاخص های خشک سالی, قرق, وضعیت مرتعDrought and grazing rangelands play an important role in changing the structure of vegetation and losing the biodiversity of natural ecosystems. In this research, in order to determine the effects of drought and livestock grazing on the vegetation structure of rangelands located in the Nakhab Forest of South Khorasan Province, species abundance, biodiversity, and range condition and trend were evaluated. For this purpose, sampling was done in 80 plots (2×2 m) located on four transects of 150 m using conventional methods in a two-year period (between the water years of 2019-2020 and 2020-2021). According to the standard precipitation index (SPI) and the normal percentage index (PN), 2019-2020 was very wet and 2020-2021was a mild drought. According to the physiognomy method, the plant type of the study area is Hammada salicornica and the important species include Aeluropus littoralis, Haloxylon persicum, and Zygophyllum atriplicoides. In terms of the percentage of vegetation, litter, bare soil, and stones and gravel, there is no significant difference between the grazed rangeland and enclosure in two years. The results show that in the two sampling years, the grazed rangeland has a higher species density than the enclosure. Enclosure rangeland has benefited class I and III species and livestock grazing has caused a significant decrease in class I and III plants and an increase in class II plants. Livestock grazing caused a significant decrease in the density of grass, forb, and shrub plants and did not affect the density of shrubs. The results showed that in the very wet year, there is no difference in species richness between the grazed range and the enclosure. Nevertheless, the enclosure has more species diversity than the grazed range. However, in the mild drought year, all biodiversity indices were not different between the grazed range and the enclosure. This indicates that in drought conditions, the enclosure does not help to improve species diversity.
Keywords: Drought indices, Enclosure, Nakhab Forest, Precipitation, Plant diversity, Range condition, South Khorasan -
سابقه و هدف
به منظور مدیریت صحیح و بهره برداری پایدار از اکوسیستم های مرتعی، شناخت ارتباط بین عوامل بوم شناختی طبیعت و پوشش گیاهی ضروری است. در همین راستا، پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط تنوع گونه ای و عوامل محیطی (خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک، ویژگی های توپوگرافی و فیزیوگرافی) در مراتع کوهستانی چهار باغ گلستان انجام گرفت.
مواد و روش ها:
منطقه مورد مطالعه مراتع ییلاقی چهارباغ گلستان با وسعتی در حدود 9 هزار هکتار در فاصله 45 کیلومتری جنوب شرقی شهرستان گرگان قرار دارد. ابتدا شش تیپ گیاهی در منطقه مورد مطالعه شناسایی شد و جهت نمونه برداری و اندازه گیری در هر تیپ گیاهی، سه ترانسکت 300 متری مستقر و در طول هر ترانسکت 10 پلات و در مجموع 30 پلات در هر تیپ گیاهی بکار گرفته شد. در هر پلات درصد پوشش تک تک گونه ها برآورد شد. همچنین در هر ترانسکت، از پلات اول و آخر با توجه به عمق ریشه دوانی گیاهان غالب منطقه نمونه خاک برداشته شد. نمونه های خاک بعد از الک کردن، برای تعیین خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک شامل بافت خاک، هدایت الکتریکی، اسیدیته، پتاسیم، فسفر، آهک، رطوبت اشباع و مقدار مواد آلی به آزمایشگاه منتقل شد. همچنین در هر نقطه برداشت نمونه خاک شیب، جهت و ارتفاع از سطح دریا اندازه گیری شد و بطور متوسط شیب، جهت اصلاح شده و ارتفاع متوسط برای هر تیپ گیاهی اندازه گیری شد. به منظور بررسی رابطه تنوع گونه ای با ویژگی های توپوگرافی و فیزیوگرافی و خصوصیات خاک تیپ ها، بر اساس طول گرادیان، از روش های رسته بندی آنالیز افزونگی به عنوان روش خطی استفاده شد. تمامی محاسبات آماری برای انجام رسته بندی با استفاده از نرم افزار Canoco نسخه 5 و محاسبات مربوط به تنوع گونه ای، با استفاده از نرم افزار PAST نسخه 17/3 انجام شد.
نتایجنتایج میانگین شاخص های مارگالف (12/14) و غنای ویتاکر (41) در تیپ 1 (Ar au- St ba) بیشتر از سایر تیپ ها می باشد. همچنین میانگین شاخص های شانون (306/3) و یکنواختی (91/0) در تیپ 6 (Ho vi- Cr ko- Ag in) بیش از سایر تیپ ها می باشد. تیپ Ju po- On co- St ba دارای بیشترین مقدار شیب (6/51 درصد) می باشد، از طرفی تیپ St ba- On co دارای کمترین مقدار شیب (6/5 درصد) می باشد. نتایج نشان داد مقادیر شاخص های یکنواختی سیمپسون و تنوع گونه ای شانون- واینر تیپ ها، تحت تاثیر شیب دامنه، مقدار کربن آلی و هدایت الکتریکی می باشد. عامل شیب مهمترین عامل موثر بر شاخص های یکنواختی سیمپسون و تنوع گونه ای شانون- واینر است. نتایج تحلیل افزونگی نشان داد که رابطه خصوصیات تیپ ها با شاخص های تنوع گیاهی، معنی دار است. نتایج نشان داد با افزایش مقدار پتاسیم و هدایت الکتریکی مقدار شاخص یکنواختی نیز افزایش پیدا می کند. همچنین نتایج نشان داد با افزایش فاکتورهای آهک و اسیدیته میزان شاخص شانون نیز افزایش پیدا می کند. شاخص های شانون با فاکتورهای شیب جهت و ارتفاع رابطه عکس دارد. همچنین بر اساس نتایج با افزایش فاکتورهای رس رطوبت اشباع و سنگریزه مقدار شاخص مارگالف افزایش پیدا می کند. بر اساس نتایج شاخص مارگالف با فاکتور شن رابطه عکس دارد.
کلید واژگان: آنالیز افزونگی, تنوع گیاهی, عوامل محیطی, مدیریت اکوسیستمJournal of Rangeland, Volume:16 Issue: 3, 2022, PP 534 -545Background and objectivesIn order to properly manage rangeland ecosystems, it is necessary to study the relationship between ecological factors in nature such as elevation, climate and soil factors with vegetation and living organisms. In this regard, the present study was conducted to investigate the relationship between species diversity and environmental factors (Physical and chemical characteristics of soil, topographic and physiographic characteristics) in the mountain rangelands of Chahar Bagh Golestan.
MethodologyThe study area of Chaharbagh Golestan mountain rangelands with an area of about 9,000 hectares is located 45 km southeast of Gorgan city. 6 plant types were identified, for sampling and measurement in each plant type, 3 transects of 300 meters were established and 10 plots along each transect and a total of 30 plots in each plant type were used. In each plot, the percentage of individual species coverage was estimated. Also, in each transect, soil samples were taken from the first and last plots according to the depth of the rooting of the dominant plants of the region. After sieving, soil samples were transferred to the laboratory to determine the physical and chemical properties of the soil, including soil texture, EC, pH, K, P, lime, saturated moisture, and the amount of organic matter. Also, slope, direction and height above sea level were measured at each soil sampling point, and average slope, modified direction and average height were measured for each plant type. In order to investigate the relationship between species diversity with topographic and physiographic characteristics and soil characteristics of types, classification methods were used. Based on the length of the gradient, the redundancy analysis method was used as a linear method to classify species diversity with environmental factors. All statistical calculations for classification were performed using Canoco software version 5 and calculations related to species diversity were performed using PAST software version 3.17.
ResultsThe results of Margalf average (14.12) and Taxa (41) indices in type 1 (Ar au-St ba) are higher than other types. Also, the mean Shannon (3.306) and evenness (0.91) indices in type 6 (Ho vi-Cr ko-Ag in) are higher than other types. Ju po-On co-St ba type has the highest slope value (51.6%), on the other hand St ba-On co type has the lowest slope value (5.6%). The results showed that the values of Simpson evenness indices and Shannon-Wiener species diversity of types are also affected by slope, organic carbon content and electrical conductivity. The slope factor is the most important factor affecting Simpson evenness indices and Shannon-Weiner species diversity. The results of redundancy analysis showed that the relationship between the characteristics of the types and the indices of plant diversity is significant. The results showed that with increasing the amount of K and EC, the amount of evenness index also increases. The results also showed that with increasing lime and pH factors, the amount of Shannon index increases. Shannon indices are inversely related to directional slope and height factors. Also, according to the results, with increasing clay factors, saturation moisture and pebbles, the value of Margalf index increases. According to the results of Margalf index, it has an inverse relationship with sand factor.
ConclusionIn general, physiographic and topographic characteristics have had the greatest impact on species richness, and soil chemical properties on the amount of evenness and species diversity of types. In general, the slope of the types is the most important environmental factor affecting the indicators of species diversity. Therefore, according to the results of the present study, changes in species diversity indices can be used as an index to improve the condition of rangelands in the region and also in deciding on appropriate management programs.
Keywords: Redundancy analysis, plant diversity, environmental factors, ecosystem management -
پژوهش حاضر با هدف بررسی و مطالعه ترکیب و تنوع زیستی پوشش های علفی و زادآوری بستر در توده های جنگلی طبیعی (با غالبیت ممرز- انجیلی)، دست کاشت (خالص و آمیخته توسکا و افرا) و عرصه جنگلی تخریب یافته (فاقد پوشش درختی) منطقه کلارآباد چالوس مورد توجه قرار گرفت. در مجموع 16 قطعه نمونه بزرگ (20 × 20 متر مربعی) به منظور ثبت ویژگی های رویشی درختان و 144 قطعه نمونه کوچک (1 × 1 متر مربعی) به منظور ثبت تعداد گونه های چوبی زادآوری شده، نوع و درصد پوشش گونه های علفی در هر رویشگاه پیاده شد. به منظور مقایسه تنوع زیستی، از شاخص های مختلفی استفاده گردید. در میان گیاهان علفی زیر آشکوب، همی کریپتوفیت ها و کریپتوفیت ها فراوانترین شکل زیستی بوده اند. همچنین، مطابق با نتایج، بیشترین درصد حضور گونه های زادآوری در ارتباط با نوع گونه درختی غالب در عرصه هر توده جنگلی بوده و در میان گونه های زادآوری، فانروفیت ها فراوان ترین شکل زیستی بوده اند. بررسی شاخص های تنوع زیستی در هر دو لایه علفی و زادآوری حاکی از اثرات منفی تخریب جنگل و همچنین نقش مثبت جنگل طبیعی در عرصه مورد مطالعه است. به عنوان نتیجه کلی، پژوهش حاضر بیانگر نقش حفاظتی توده های جنگلی آمیخته پهن برگ معتدله برای غنا و تنوع گونه های گیاهی آشکوب علفی و زادآوری و نگهداری پایدار جوامع زیر آشکوب می باشد.کلید واژگان: جنگل طبیعی, جنگل دست کاشت, تنوع گیاهی, فلور, شکل زیستیThe purpose of this study was to investigate the composition and biodiversity of herbaceous cover and regeneration in natural forest (dominated by hornbeam-iron tree), plantations (pure and mixed alder and maple) and degraded forest areas (without tree cover) in the Kelarabad of Chalus. A total of 16 large sample plots (20 × 20 m2) to record the vegetative characteristics of the trees and 144 small sample plots (1 × 1 m2) to record the number of regenerated woody species, type and percentage of herbaceous species. The variety of indices were used to compare biodiversity. The highest percentage of herbaceous species belonged to the Brachypodim pinnatum L., while in the degraded area the percentage of Rubus caesius L. was dominant. Among the understory herbaceous plants, hemicryptophytes and cryptophytes were the most abundant biological form. Also, according to the results, the highest percentage of regeneration species was related to the dominant tree species in each forest stands, and among regeneration species, Phanerophytes were the most abundant biological form. Investigation of biodiversity indices in both herbaceous and regeneration layers indicates the negative effects of forest degradation as well as the positive role of natural forest in the study area. As a general conclusion, the present study demonstrates the protective role of temperate broadleaf mixed forest stands for the richness and diversity of herbaceous plant species and the sustainable regeneration and conservation of understory communities.Keywords: natural forest, Plantation forest, Plant diversity, Flora, life form
-
مراتع به عنوان منبع تولید گوشت، علوفه، آب و خاک نقش مهمی در اقتصاد کشور برخوردار است، ولی افزایش تعداد بهره برداران و تعداد دام در مراتع توازن بین تولید و برداشت را از میان برده است. برای جلوگیری از روند صعودی تخریب مراتع اقدام به تهیه و اجرای طرح های مرتع داری شده است. در این تحقیق تاثیر اجرای طرح های مرتعداری بر شاخص های مختلف نظیر تنوع گیاهی، وضعیت، گرایش مرتع، تولید و درصد تاج پوشش گیاهی در پنج مرتع دارای طرح مرتعداری (تجرود، سنگل آباد، علی آباد، گرماب و دوچاهی) واقع در شهرستان تربت حیدریه مورد بررسی قرار گرفته است. بدین منظور پس از اندازه گیری شاخص های مذکور در داخل طرح های مرتع داری (تیمار) و سایت های مجاور آن به عنوان شاهد با استفاده آزمون تی استیودنت داده ها مورد آنالیز آماری قرار گرفتند. نتایج مقایسه میانگین درصد پوشش گیاهی نشان می دهد درصد تاج پوشش گیاهی مناطق دارای طرح با میزان 64/51 درصد نسبت به منطقه فاقد طرح با میزان 5/47 درصد دارای تاج پوشش کل بیشتر معنی دار در سطح پنج درصد هست. همچنین علی رغم بالا بودن عددی میزان تولید در منطقه دارای طرح (08/73 کیلوگرم بر هکتار) نسبت به منطقه فاقد طرح (99/67)، تفاوت معنی داری مشاهده نشد. میانگین امتیاز نمره وضعیت برای منطقه داخل طرح (4/27) و خارج طرح (4/23) از لحاظ آماری با یکدیگر تفاوت معنی دار ندارند. اجرای طرح مرتعداری در سه منطقه (تجرود، سنگل آباد و علی آباد) از مجموع پنج منطقه سبب تغییر گرایش مرتع از حالت منفی به ثابت شده است. همچنین اجرای طرح مرتعداری سبب افزایش معنی دار شاخص های ناهمگنی شانون-وینر و یکنواختی سیمپسون در داخل طرح نسبت به خارج شده است ولی اجرای طرح مرتعداری تغییر معنی داری در شاخص غنای مارگالف نداشته است. در مجموع اجرای طرح ها موجب بهبود شاخص های سلامت مرتع گشته است. اگر چه برخی شاخص های مورد مطالعه از لحاظ آماری افزایش معنی داری نداشته است ولی از لحاظ عددی مقادیر بالایی را به خود اختصاص داده است. از بین شاخص های تنوع، شاخص های شانون-وینر و سیپمسون به عنوان حساسترین پارامترها مشخص شدند و در سایر مطالعات پایش پیشنهاد می گردد استفاده گردند. به عنوان نتیجه گیری کلی پیشنهاد می شود طرح ریزی و اجرا و نظارت طرح های مرتعداری با دقت بالایی صورت گیرد تا شاهد افزایش کارایی این گونه طرح ها بود.
کلید واژگان: طرح مرتعداری, تنوع گیاهی, وضعیت مرتع, گرایش مرتع, تولید علوفه, تربت حیدریهRangelands as a source of meat, forage, water and soil play a significant role in the country's economy, but the increase in the number of livestock and livestock in the rangelands has eliminated the balance between production and harvest. In this research, the effect of rangeland projects on various indices such as plant diversity, condition, rangeland trend, production and canopy cover percentage in five rangeland (Tajrud, Sangolabad, Ali Abad, Garmab and Dochahi) located in Torbat Heydarieh county has been investigated. For this purpose, after measuring the mentioned indices in the rangelands (treatment) and their adjacent sites as a control, statistical analysis were performed using t-test. The results of the comparison of the mean vegetation percentage indicate that the canopy cover percentage of the planted area with the rate of 51/64% is higher than the ungraded area with a rate of 47.5% with a significant canopy at 5%. Also, despite the high number of production in the area with a plot (73.08 kg / ha), compared to the area without design (67/99), this difference is not significant. The average score of the score for the area inside the project (27.4) and outside the plan (23.4) are not statistically significant with each other. The implementation of rangelands in three regions from all five regions has been proven to negatively affect rangeland tendency. Also, the implementation of the rangeland scheme has significantly increased the Shannon-Wiener heterogeneity indices and Simpson's uniformity in the design, rangeland has not changed significantly in the Margalaf richness index.
Keywords: Range management, Plant diversity, rangeland condition, rangeland trend, Forage production, Torbat Heydarieh -
آگاهی از تنوع زیستی در اکوسیستم های مرتعی می تواند بسیار بااهمیت باشد؛ زیرا در سال های اخیر تنوع زیستی به عنوان یکی از مسائل اصلی محیط زیست مطرح شده است. نیاز انسان به طبیعت، فشار تخریب روی طبیعت را زیاد کرده به طوری که این فشار، تنوع زیستی را نیز تحت تاثیر قرار داده است؛ بنابراین می توان اذعان کرد، یکی از عوامل موثر بر تنوع زیستی، توریسم و گردشگری طبیعی می باشد. لذا این پژوهش باهدف بررسی اثر توریسم بر پارامترهای غنا و تنوع گیاهی در مراتع کلاشک استان کرمانشاه انجام گردید. بدین منظور، سه مکان با فشار توریسم زیاد، متوسط و کم انتخاب شدند. این مناطق با توجه به تغییرات پوشش گیاهی، فاصله از جاده و شهر و دسترسی به امکانات رفاهی مشخص و با استفاده از ترانسکت های مستقرشده در مکان معرف هر محدوده، چهار ترانسکت 200 متری و در امتداد هر ترانسکت تعداد 10 پلات یک مترمربعی به شکل تصادفی مستقر گردید و تعداد 40 پلات در هر مکان و درمجموع تعداد 160 پلات در کل منطقه مطالعاتی برداشت گردید) نمونه برداری از پوشش گیاهی به روش تصادفی- سیستماتیک به عمل آمد. نتایج نشان داد که بالاترین غنای گونه ای (برای منهینیک مقدار 75/1 و مارگالف 68/1) و شاخص تنوع (برای شانون وینر 50/4 و سیمپسون 68/0) مربوط به منطقه با فشار توریسم کم می باشد؛ اما مناطق با فشار توریسم متوسط و زیاد در رتبه های بعدی قرار گرفتند. به طوری که در منطقه با فشار توریسم زیاد، دارای کمترین مقدار بودند (برای منهینیک مقدار 9/0 و مارگالف 1/1 و شاخص تنوع برای شانون وینر 75/2 و سیمپسون 21/0). بنابراین به منظور حفظ غنا و تنوع گونه ای پیشنهاد می شود، فشار توریسم تا حد امکان بر مراتع در حد کم و یا متوسط باشد و در مناطقی که فشار توریسم زیاد است، این مناطق به صورت تناوبی تحت مدیریت قرق، حفاظت و استراحت قرار گیرند. همچنین پیشنهاد می شود برای جلوگیری از تخریب پوشش گیاهی با ایجاد مسیرهای مشخص به منظور تردد توریسم، از صدمات آن ها جلوگیری به عمل آورد.
کلید واژگان: گردشگری طبیعی, غنا, تنوع گیاهی, تخریب مرتع و مراتع استان کرمانشاه -
در مطالعات تنوع گونه ای استفاده از روش هایی که بتواند تنوع هر مقیاس را تعیین نماید ضروری است. تقسیم بندی افزایشی روشی (تجزیه به روش جمعی) برای اندازه گیری و مقایسه مولفه های تنوع در مقیاس های مکانی و زمانی مختلف می باشد. بنابراین این تحقیق با هدف بررسی تاثیر ارتفاع و جهت بر مولفه های تنوع گونه ای (آلفا، بتا و گاما) با روش تقسیم بندی افزایشی در منطقه حفاظت شده کوه گنو انجام شد. فهرست برداری از گیاهان در 9 طبقه ارتفاعی (1050-400 متر) در دو جهت جنوبی و شرقی و با تعداد 5 پلات 4 مترمربعی (در مجموع 90 پلات) در هر طبقه ارتفاعی انجام شد. کل غنای گونه ای (rγ) به مولفه های داخل نمونه ها یا پلات (1α)، بین نمونه ها (1β)، بین طبقات ارتفاعی (2β) و بین جهت (3β) تقسیم بندی شد. تجزیه و تحلیل مولفه های تنوع گونه ای نشان داد که مولفه تنوع 3β با 36/72 درصد و 1β با 19/8 درصد به ترتیب دارای بیشترین و کمترین سهم را از تنوع کل به خود اختصاص دادند. به علاوه 3β بیشتر از میزان مورد انتظار و تنوع آلفا (1α) کمتر از میزان مورد انتظار آن بود که نشان دهنده پراکنش غیر تصادفی گونه های گیاهی است. در دو جهت شرقی و جنوبی کمترین میزان درصد مشاهده ای و مورد انتظار در سطح آلفا دیده شد و از طرفی در هر دو جهت کمترین مقدار اعداد مشاهده ای در سطح آلفا ثبت گردید که مقدار آن در جهت جنوبی برابر 95/5 درصد و برای جهت شرقی 73/5 درصد بود. به طور کلی نتایج نشان داد که مولفه های بتا درصد بیشتری نسبت به مولفه آلفا داشتند و از میزان موردانتظار آنها بیشتر بود. از طرفی مولفه ی آلفا در دو جهت شرقی و جنوبی از میزان موردانتظار آن کمتر دیده شد. نتایج نشان داد که بیشترین تنوع شانون در طبقات ارتفاعی 1600-1200 متر و غنای گونه ای در طبقات 2050-1600 متر بود که به ترتیب مقدار 72/1 و 22 را به خود اختصاص دادند. بر اساس نتایج بدست آمده از این پژوهش پیشنهاد می گردد جهت حفاظت و افزایش تنوع، مقیاس منطقه ای (کل منطقه مورد مطالعه) بایستی مد نظر قرار گیرد که، حفاظت موثری از تنوع کل (γ) به عمل خواهد آمد.کلید واژگان: تنوع گیاهی, گرادیان ارتفاع, جهت دامنه, تنوع شانون, غنای گونه ایThis research was aimed to study the effects of elevation and aspect on diversity components (alpha, beta and gamma) using additive partitioning in the Geno Mountain. All plant species were listed in nine elevation zones (400-1050 m a.s.l.) in southern and eastern aspects of Geno. The cover percentage was measured using five plots of 4m2 (in total 90 plots) in each elevation zone. Total plant species diversity (γr) was partitioned into additive components within plots (α1) and between plots (β1) and among elevation zones (β2) and among aspects (β3). The results showed that β3 diversity (72.36%) and β1 (8.19%) had the highest and lowest contribution to the total diversity (γr), respectively. The β3 and α1 values were higher and lower than the expected values, respectively, indicating the non-random distribution of plant species. The lowest observed percentage and expected values at the alpha level were recorded for both southern and eastern directions. In addition, the lowest observed values at the alpha level were recorded for the southern (5.95%) and eastern (5.73%) directions. Generally, beta components had a higher percentage, whose values were higher than that of the expected values. On the other hand, the alpha component in eastern and southern directions was lower than expected values. The results showed that the highest Shannon index (1.72) and richness (22) were obtained at elevations of 1200-1600 m a.s.l. and 1600-2050 m a.s.l, respectively.According to the results of this study, it is suggested that the regional scale (whole area) should be taken into consideration to protect and enhance the diversity.Keywords: plant diversity, gradient elevation, aspect, shannon diversity, species richness
-
جهت دستیابی به توسعه پایدار و همچنین حفاظت از اکوسیستم های طبیعی و تنوع زیستی آن ها لازم است نقش عوامل اکولوژیکی و تاثیر آن ها بر تنوع گونه های گیاهی موردبررسی و مطالعه قرار گیرد. در تحقیق حاضر، هدف بررسی مهم ترین عوامل بر تغییرات تنوع گیاهی در مراتع ییلاقی ولویه کیاسر مازندران بود. ابتدا اطلاعات مربوط به پوشش گیاهی و خاک با روش تصادفی - سیستماتیک و تجزیه وتحلیل عملکرد چشم انداز (LFA) از ارتفاع 1600 تا 2200 در دو جهت شمال و جنوب ثبت شد. بعد از جمع آوری اطلاعات برای تعیین تنوع گیاهی از شاخص-های آنتروپی شانون، سیمپسون و جنی و سیمپسون و جهت تعیین غنا از شمارش تعداد گونه در واحد سطح استفاده شد. سپس از نرم افزار Canoco برای تعیین گروه های عمده بوم شناختی و موثرترین عوامل پستی و بلندی و شاخص های تجزیه وتحلیل عملکرد چشم انداز بر تغییرات تنوع گونه ای استفاده شد. نتایج نشان داد که در جهت شمال منطقه پارامتر های ارتفاع و پایداری خاک و در جهت جنوب منطقه فاکتور های ارتفاع، نفوذپذیری خاک و بافت خاک بیشترین تاثیر را در تغییرات تنوع گونه گیاهی منطقه داشته اند. همچنین گروه اکولوژیک Secale montanium-Festuca ovina با تعداد گونه 116 و گروه اکولوژیک Lolium perene- Medicago sativa با تعداد گونه 119، به ترتیب بیشترین غنای گونه ای را در جهت شمال و جنوب دارا می باشند.
کلید واژگان: پستی وبلندی, تنوع گیاهی, تجزیه وتحلیل عملکرد چشم انداز, ولویه کیاسرEvaluating plant diversity in various ecological conditions is required to develop appropriate conservation plans and enhance natural ecosystem conditions. This study aimed to identify the most influential factors on variations of plant diversity in Valuyeh of Kiyasar summer rangeland in Mazandaran province. Random-systematic sampling approach was used to collect vegetation and soil data along with LFA indices from the sites located 1600 to 2200 meters from sea level with north and south aspect. The plant diversity was determined using entropy Shanon, Sympson, Jini and Sympson indices and plant richness were determined by counting plant species. Multivariate analysis was used to identify the major ecological groups and explore the effects of topographical features and LFA indices on plant diversity in the study area. According to the results, the elevation from sea level and soil stability parameters in the sites located in north aspect, and elevation from sea level, soil infiltration and soil texture in the sites located in south aspect were identified as the most influential factors on plant diversity in this region. Secale montanium-Festuca ovina ecological group with 116 species and Lolium perene- Medicago sativa ecological groups with 119 species had the highest species richness in north and south aspect sites, respectively.Keywords: Topographical, Plant diversity, LFA, Valuyeh of Kiyasar -
ارزیابی تنوع زیستی به دلیل درک ساختار اکوسیستم، کارکرد و سیر تحول آن، حفظ ذخایر توارثی، بررسی و مهار تغییرات محیطی از اهمیت زیادی برخوردار است. آگاهی از اثرهای چرای دام بر ساختار و تغییراتی که در اثر چرای دام در پوشش گیاهی سرپا و بانک بذر خاک اکوسیستمهای مربوطه به وجود می آید، ضروریست. این تحقیق با چنین نگرشی و به منظور مقایسه ی شاخصهای تنوع و غنای پوشش گیاهی سرپا و بانک بذر خاک در دو منطقه ی قرق و چراشده در منطقه ماهور ممسنی انجام شد. برای این منظور در دو منطقه ی قرق و چراشده، اندازه گیری درصد پوشش گیاهی در پلاتهای یک مترمربعی و نمونه گیری بانک بذر خاک در دو ژرفای صفر تا 5 و 10-5 سانتی متری از سطح خاک انجام شد. داده های پوشش گیاهی سرپا و بانک بذر خاک برای ارزیابی پاسخ شاخصهای تنوع و غنای گونه های گیاهی پوشش گیاهی سرپا و بانک بذر خاک به چرای دام مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. همچنین برای ارزیابی اثرهای چرای دام بر کل پوشش گیاهی سرپا و بانک بذر خاک از آنالیزهای چندمتغیره استفاده گردید. نتایج نشان داد که قرق و چرای دام اثر معنی داری بر شاخصهای تنوع و غنای گونه ای دارد. منطقه ی قرق از نظر کلیه شاخصهای تنوع و غنای گونه ای در پوشش گیاهی سرپا و بانک بذر خاک بیشترین مقدار را به خود اختصاص داده و منطقه ی چراشده کمترین مقدار را دارا می باشد. همچنین تنوع و غنای پوشش گیاهی سرپا به طور معنی داری بیشتر از بانک بذر خاک است. با توجه به آسیب دیدن برخی شاخصهای تنوع گونه ای پوشش گیاهی و بانک بذر خاک در اثر چرای دام، اصلاح روش های بهره برداری و مدیریت مراتع منطقه به منظور احیاء پوشش گیاهی توصیه می گردد.
کلید واژگان: بانک بذر خاک, چرای دام, قرق, تنوع گیاهی, ماهور ممسنیBiodiversity assessment is important for better understanding of ecosystem structure and function, gene bank conservation and evaluating and controlling environmental changes. Knowledge of the effect of grazing on standing vegetation structure and soil seed bank is essential for better management. This research was conducted to compare the diversity and richness indices under exclosure and grazing in Mahoor Mamasani rangelands. Sampling of standing vegetation and soil seed bank was carried out in these two areas. Canopy cover percentage was measured in plots of 1m2 and soil seed bank samples were taken from two depths (0-5 and 5-10). Standing vegetation and soil seed bank data were analyzed to evaluate the response of individual species diversity and richness indices and soil seed bank to grazing. Also, multivariate analyses were applied to assess the response of plant communities in both standing vegetation and soil seed bank. Results showed that grazing and exclosure affected species diversity and richness indices, significantly. Exclosure area showed the highest species richness and diversity while the lowest was recorded for grazing area. Also, aboveground vegetation significantly had greater species richness and diversity. Due to the damage of some standing vegetation and soil seed bank indices of biodiversity under overgrazing, it is recommended to make some changes in current rangeland management and utilization in order to restore vegetation.Keywords: soil seed bank, grazing, exclosure, vegetation diversity, Mahoor Mamasani -
آتش در مراتع مناطق نیمه استپی استان چهارمحال و بختیاری، با توجه به تکرار وقوع و وسعتی که در بر می گیرد، یکی از مهم ترین عواملی است که ترکیب، تنوع، ساختار، و عملکرد جوامع گیاهی را تحت تاثیر قرار می دهد. این مطالعه، با هدف بررسی تاثیر آتش سوزی های سال های 1385، 1387، و 1388 بر ترکیب، تنوع، و چگونگی احیای گونه های گیاهی و انتخاب دام، در مراتع نیمه استپی منطقه کرسنگ استان چهارمحال و بختیاری انجام گرفته است و به دنبال اثبات این موضوع است که آیا، با توجه به شرایط حاکم بر مناطق نیمه استپی، می توان از آتش به عنوان ابزاری مدیریتی استفاده کرد یا خیر؟ در آتش سوزی های رخ داده، در سال های مختلف، مناطق حریق و شاهد مشخص و در هر یک از این مناطق یک ترانسکت 200 متر مربعی به شکل تصادفی- سیستماتیک مستقر شد. در طول هر ترانسکت، با استفاده از پلات های دو متر مربعی، درصد پوشش گونه ها، تعداد گونه های احیاشده بعد از آتش سوزی، و تعداد گونه های چراشده اندازه گیری شد. به ترتیب، از مقیاس بندی چندبعدی غیر متریک و تجزیه واریانس دوطرفه برای بررسی اثر آتش سوزی بر ترکیب و تنوع و انتخاب دام استفاده شد. نتایج نشان داد در مناطقی که در سال های 1387 و 1388 آتش سوزی رخ داده اختلاف معنی داری در ترکیب و تنوع پوشش گیاهی در بین مناطق حریق و شاهد وجود دارد، ولی این اختلاف در منطقه ای که در سال 1385 آتش گرفت وجود ندارد. این موضوع نشان می دهد احیای پوشش گیاهی پس از یک دوره چهارساله ممکن خواهد بود. اکثر گونه های گندمی، نظیر Agropyron repens و Bromus tomentellus، در سال اول پس از آتش سوزی، به ترتیب، 90 و 80 درصد پایه های سوخته خود را احیا کردند، در حالی که گونه های بوته ای، نظیر Astragalus adscendens و Astragalus susianus، فقط قادر بودند، به ترتیب، 60 و 40 درصد پایه های سوخته خود را احیا کنند. همچنین، نتایج نشان داد در مناطقی که در سال های 1387 و 1388 آتش سوزی رخ داده دام گونه های مناطق حریق را به شکل معنی داری بیش از مناطق شاهد انتخاب کرد، در حالی که این اختلاف برای منطقه ای که بیش از 4 سال از آتش سوزی آن می گذرد معنی دار نبود. اگرچه بعد از یک دوره کوتاه، ترکیب و تنوع پوشش گیاهی به شرایط اولیه خود بازگشت و آتش به جایگزینی علفزار به جای یک بوته زار منجر شد و این موضوع باعث افزایش انتخاب دام و احتمالا عملکرد آن در این منطقه شد، پیشنهاد دادن آتش، به عنوان ابزاری مدیریتی، باید در چارچوب مدیریت کلی مرتع قرار گیرد و استفاده صرف از آن، بدون مدیریت دام و مدیریت انسان در مراتع نیمه استپی، به شکست خواهد انجامیدکلید واژگان: آتش, احیای اکوسیستم مرتعی, ترکیب گیاهی, تنوع گیاهی, چرای تاخیری, مقیاس بندی چندبعدی غیر متریکFire is one of the most important ecological factors in semi-steppe rangelands directing plant community composition, diversity, structure and function of ecosystems. Our primary aim was to examine the effect of fire on plant community composition, diversity, plant species restoration and animal selectivity in semi-steppe rangeland in Karsanak region, Chaharmahal & Bakhtiari province in years 2005, 2008 and 2009. To do so, sampling was performed in burned and control areas using quadrates (2*2 m) installed along a 200 meter transect and plant cover, number of restored and grazed plant species estimated within them. There was a significant difference in plant community composition and diversity between the burdened and control areas in years 2008 and 2009. However, no significant difference was observed for year 2005. This may confirm that a four year period is needed to restore vegetation after fire. Most of graminoids species such as Agropron repense and Bromus tomentellus were restored by 90 and 80 percent respectively whereas, shrub species such as Astragalus adcendense and Astragalus susianus restored by 60 and 40 percent just one year after fire. The results also showed that animals selected burdened areas significantly more than controls in areas burned in 2008 and 2009, while the selectivity was the same for control and burned areas in 2005.Keywords: Fire, Non, metric Multidimentional scaling, Plant composition, Plant diversity, Random, systematic, Rangeland rehabilitation
-
در این مطالعه پوشش گیاهی حاشیه دریا در منطقه عامری واقع در شمال غرب استان بوشهر ارزیابی شد. با استفاده از تصاویر ماهواره لندست ETMو کنترل زمینی با GPS، مرز تیپ های گیاهی تعیین شد. در محدوده مورد مطالعه، شش-تیپ گیاهی تشخیص و در هر تیپ تعداد 20 پلات دو متر مربعی به طور تصادفی سیستماتیک مستقر شد. ضمن ثبت گونه های گیاهی، نمونه برداری از خاک هم انجام شد. اهمیت نسبی هر گونه محاسبه و گروه بندی پوشش با روش TWINSPAN انجام گرفت. بر اساس نمایه شانون و سیمپسون تنوع گونه ای هر گروه گیاهی تعیین شد. در مجموع 68 گونه گیاهی متعلق به 22 تیره شناسائی شد. مهمترین تیره ها شامل گندمیان، کاسنی، اسفناجیان و پروانه آسا بودند که به ترتیب 3/16 درصد، 7/13 درصد، 8/10 درصد و 6/10 درصد از کل فلور منطقه را تشکیل می دهند. بر اساس نتایج بیشترین تنوع در گروه چهارم مشتمل بر تیپ گیاهی Gymnocarpus decandera - Platycheat munronifolia به میزان 6/1و کمترین مقدار در گروه اول که در آن گونه Halocnemum strobilaceum غالب است به مقدار 8/0 بر اساس نمایه شانون مشاهده شد. نتایج همبستگی تنوع با میزان شوری خاک و اجزاء بافت خاک (رس، سیلت و ماسه) نشان داد که که تنوع با میزان شوری خاک بالاترین همبستگی را داشته و این رابطه به شکل نمایی است. همچنین با افزایش شوری خاک تا حد 50 دسی زیمنس میزان نمایه تنوع شانون به زیر یک کاهش پیدا می کند.
کلید واژگان: تنوع گیاهی, گروه گیاهی, منطقه عامری, استان بوشهرIn this study marginal sea vegetation of Ameri region in the North West of Boshehr province were evaluated. Boundary of plants types were distinguished by ETM satellite images and GPS. We found six plant types in study area. In each plant type 20 plots (2m2) were established by using of random- systematic method and in addition to species recording, soil sampling was done. According to method, species relative importance was calculated and vegetation grouping was done by TIWNSPAN. Finally plant diversity was obtained by Shanon and Simpson index. Totally 68 species representing 22 families were collected. The largest families were Poaceae, Asteraceae, Chenopodiaceae and Fabaceae representing 16.3%, 13.7%, 10.8%, and 10.6% of the total flora, respectively. Results showed the highest diversity was in 4th group included Gymnocarpus decandera - Platycheat munronifolia plant type which had 1.63 of Shannon index meanwhile lowest diversity was occurred in first group with Halocnemum strobilaceum dominant species which is located after seashore and had 0.8 of Shannon index. Results of correlation between species diversity, soil salinity and soil particles (clay, silt and sand) showed species diversity had highest correlation with soil salinity and there is an exponential correlation between these two parameters according to correlation when salinity reaches to 50 ds/m species diversity will decrease less than 1 of Shannon index.Keywords: Plant diversity, Plant group, Ameri, Boshehr Province -
حفظ تنوع گونه ای یکی از اهداف اصلی مدیریت اکوسیستم است و با اندازه گیری تنوع و بررسی توزیع گونه ها می توان توصیه های مدیرتی لازم را ارائه نمود. در این تحقیق اثر شیب، ارتفاع از سطح دریا و جهت بر تنوع، غنا و یکنواختی گونه-های گیاهی در مراتع اسثپی ندوشن یزد مورد بررسی قرار گرفت. روش نمونه برداری سیستماتیک-تصادفی بود و اندازه پلات های نمونه برداری براساس روش سطح حداقل تعیین گردید. براساس نتایج، ارتفاع از سطح دریا بر تنوع، غنا و یکنواختی گونه های گیاهی منطقه تاثیر معنی داری داشت و دامنه ارتفاعی میانی (2600-2400 متر) تنوع، غنا و یکنواختی بالاتری داشتند. به طوری که شیب دامنه نیز تنوع و غنای گونه ای را به طور معنی داری تحت تاثیر قرار داد و شیب های زیاد (50-30 درصد) بالاترین تنوع و غنای گونه ای را به خود اختصاص دادند. البته جهت دامنه تاثیر معنی داری بر شاخصهای تنوع زیستی نداشت.
کلید واژگان: خصوصیات توپوگرافی, تنوع گیاهی, مراتع استپی, ندوشن, یزدOne of the main objectives of ecosystem managements is preservation of diversity. By measuring the diversity and evenness of the species, the necessary management recommendations will be presented. In this research, the effect of slope, aspect and elevation on richness and evenness of plant species were evaluated at steppe rangelands of Nodushan, in Yazd province. Systematic random sampling method was applied and the size of plot was determined by minimal area. The results showed that elevation had significant effects on diversity and frequency of species and moderate elevation ranges of 2400- 2600 had higher richness and evenness. Slope range had also significant effects on diversity and frequency and high slopes (30- 50%), had the highest diversity. Aspects had no significant effects on indices of diversity. -
اعمال مدیریت صحیح و کارآمد اکوسیستم های مرتعی مستلزم داشتن اطلاعات کافی از میزان شدت چرا و تاثیر آن بر تنوع و غنای گونه ای مراتع است. این مطالعه به منظور مقایسه تنوع و غنای گونه ای سه منطقه مرجع، کلید و بحرانی در بخشی از مراتع پارک ملی خبر و مناطق همجوار با مساحتی معادل 6000 هکتار انجام شد. در این تحقیق، تنوع گیاهی با استفاده از شاخص شانون در نرم افزار Statistical methodology و غنای گونه ای با استفاده از نرم افزار RAREFRAC.BAS بررسی شد. به این ترتیب که در 120 پلات 5/0×1 متری برای شمارش تعداد گونه و همچنین تعداد 120 پلات دیگر با ابعاد 5/1×2 متر برای تعیین درصد تاج پوشش گیاهی به روش سیستماتیک- تصادفی، در سه منطقه انتخاب شده مرجع، کلید و بحرانی بررسی شد. امید ریاضی غنای گونه ای مناطق مرجع، کلید و بحرانی به ترتیب برابر با 32، 24 و 14 تعیین شد. در نتیجه غنای گونه ای از رابطه مرجع>کلید> بحرانی پیروی می کند. میانگین ضرایب به دست آمده از شاخص شانون در منطقه مرجع برابر با 9662/1، در منطقه کلید برابر با 826/1 و در منطقه بحرانی برابر با 052/1 شد، در نتیجه تنوع گیاهی در مناطق مرجع و کلید دارای تفاوت معنی داری در سطح 5 درصد نیست، در حالی که منطقه بحرانی با هر یک از مناطق مرجع و کلید از نظر تنوع گونه ای تفاوت معنی دار دارد. در منطقه بحرانی به دلیل چرای مفرط و خارج از فصل، تنوع گونه ای به شدت کاهش یافته و از میزان خوشخوراکی گیاهان کاسته شده است.
کلید واژگان: تنوع گیاهی, غنای گونه ای, امید ریاضی, شاخص شانون, فرم رویشیProper and efficient management of range ecosystems requires adequate knowledge on grazing intensity and its effects on plant diversity. To compare the plant diversity at reference (RA), key (KA) and, critical (CA) areas of Khabr National Park and vicinities, this study was conducted on an area of 6000 hectares. Plant diversity was determined by using Shannon Index and species richness was determined by rarefaction method. To count species number in 3 locations of RA, KA, and CA, 120 plots of 1 by 0.5 m, and to estimate canopy cover, 120 plots of 2 by 1.5 were used by systematic-random sampling. Expected species richness were 32, 24, and 14 for these areas to provide inequalities of RA > KA > CA. The mean coefficients of Shannon Index was 1.97 in RA, 1.83 in KA, and 1.05 in CA, so diversities of RA and KA were not significant (p>0.05) and both of these areas were significantly different from CA (p<0.05). The species richness in CA was declined considerably due to overgrazing and improper seasonal grazing. Also the proportion of unpalatable species was increased in this area. -
به منظور بررسی تغییرات تنوع گونه های گیاهی در ذخیره گاه جنگلی دکتر درستکار در گیسوم تالش، تعداد 44 قطعه نمونه به روش تصادفی – سیستماتیک در منطقه برداشت شد. در داخل قطعات نمونه مربعی به ابعاد400 متر مربع، قطر تمام درختان از 5 سانتی متر به بالا اندازه گیری و نوع گونه ها شناسایی شد. همچنین نوع درختچه ها و نهال های با قطر کمتر از 5 سانتی متر در داخل قطعات نمونه دایره ای به مساحت 100 متر مربع شناسایی و شمارش شد. برداشت داده های علفی به روش حداقل سطح با توجه به معیار دومین صورت گرفت. مقادیر تنوع با استفاده از نمایه های شانون - واینر (H?)، سیمپسون (1-D)، N1 و N2 هیل، مقادیر یکنواختی با نمایه های شانون - واینر و سیمپسون و غنا با استفاده از نمایه های مارگالف و منهینیک در چهار لایه درختی، درختچه ای، زادآوری و علفی به طور جداگانه محاسبه شد. منحنی اهمیت نسبی گونه ها در این چهار لایه از پوشش گیاهی منطقه ترسیم شد که در لایه های درختی، علفی و زادآوری شکل منحنی به صورت نرمال لگاریتمی و در لایه درختچه ای به شکل توزیع هندسی به دست آمد. نتایج این بررسی همچنین نشان داد که تنوع گیاهی در این ذخیره گاه به دلیل سایه پسند بودن گونه شمشاد (Buxus hyrcana Pojark)، پایین است. میزان تنوع و غنا در لایه علفی بیشترین مقدار و به ترتیب در لایه های درختی، زادآوری و درختچه ای کاهش می یابد و بیشترین مقدار یکنواختی نیز در لایه درختی به دست آمد.
کلید واژگان: اهمیت نسبی (SIV), تنوع گیاهی, ذخیره گاه دکتر درستکار, گیسوم تالشIn order to investigate variations in plant diversity in Dr. Dorostkar's forest reservoir, located in Gisoum Talesh, 44 sampling plots were applied by the randomized-systematic method. The diameter of all tree species (dbh?5 cm) was measured in 400 m2 (20×20 m) square sampling plots. In addition, the number of individuals of shrubs and saplings (DBH?5 cm) were enumerated in circular 100 m2 sampling plots. The cover percentage of the herbaceous species was identified by minimal area method using the Domin criterion. The indices of biodiversity, including Shannon-Wiener (H?), Simpson (1-D), Hill’s N1 and Hill’s N2, indices of evenness, including Shannon-Wiener and Simpson and richness indices, including Margalef and Menhinick were applied on tree, shrub, regeneration and herbaceous layers separately. The Species Important Value (SIV) of vegetation cover indicated that tree, herbaceous and regeneration species had lognormal distribution and shrubs species had geometric distribution in this area. Results showed plant diversity were low, due to Box tree (Buxus hyrcana Pojark.) which is shade tolerant. The diversity and richness were highest in herbaceous layer and decreased from herbal to tree, regeneration and shrub species, respectively. The highest evenness was found in tree layer.
Keywords: Dorostkar reservior area, Gisum, Plant diversity, Species Important Value (SIV), Talesh -
این تحقیق به منظور بررسی روابط بین تنوع گیاهی و عوامل محیطی در جوامع گیاهی اکوسیستم های خشک منطقه ی زیرکوه قاین انجام گرفت. در این بررسی ابتدا جوامع گیاهی منطقه ی مورد شناسایی قرار گرفت و در هر جامعه شاخص های تنوع، غنا و یکنواختی گونه ای تعیین شد. در داخل هر قطعه نمونه پروفیل حفر شد و از دو عمق 20-0 سانتی متر و 100-20 سانتی متر نمونه برداری انجام شد. خصوصیات فیزیکی و شیمیائی خاک شامل: بافت، آهک، ماده آلی، رطوبت خاک، رطوبت اشباع، EC و pH تعیین شد. در کل در منطقه 51 گونه از 33 جنس و 17 تیره گیاهی شناسایی شد. فانروفیت ها (9/51 درصد) فرم زیستی غالب منطقه را تشکیل می دهد. نتایج آزمون همبستگی پیرسون نشان داد که بافت خاک، شیب، ارتفاع از سطح دریا و متوسط بارندگی سالیانه مهم ترین عوامل محیطی بودند که با غنا و تنوع گونه ای همبستگی مثبت داشتند. رطوبت و شوری خاک مهمترین عواملی بودند که با تنوع گونه ای همبستگی منفی داشتند. یکنواختی گونه ای با شن، ارتفاع و شیب همبستگی مثبت معنی داری دارد.
کلید واژگان: تنوع گیاهی, عوامل محیطی, غنای گونه ای, جوامع گیاهی, مناطق خشکThis study was carried out to investigate relationships between plant biodiversity and environmental factors in the plant communities of arid ecosystems in Zirkouh of Qaen. In this study، after reorganization of the plant communities، diversity، richness and evenness indices were determined in each community. Within each sample، one profile was dug and soil samples being taken at 0-20cm and 20-100cm depths. Physical-chemical characteristics were determined are texture، lime، organic matter، soil moisture content، saturation moisture، EC and pH. In total، 51 species representing 33 genera and 17 families were identified in this study. Phanerophytes (51. 9 %) were the most abundant life form. Pearson correlation analysis indicated that soil texture، slope، elevation and annual mean precipitation were the most important environmental factors that were positively correlated with species richness and diversity. Soil moisture content and EC were the main factors correlated with species diversity negatively. Species evenness was significant positively correlated with sand، slope and elevation.Keywords: Plant biodiversity, Environmental factors, Species richness, Plant communities, Arid land
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
©2000-2025 magiran.com All Rights Reserved.