جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "بیماری گریوز" در نشریات گروه "پزشکی"
-
بیماری گریوز شایع ترین علت هایپرتیروییدی در تمام رده های سنی است هر چند به علت کاهش میزان بروز علایم کلاسیک هایپرتیروییدی و بیماری گریوز و ایجاد علایم ناشایع در افراد سالخورده , تشخیص به موقع و درمان بیماری اغلب با دشواری مواجهه میشود. به همین علت میزان مورتالیتی و موربیدیتی ان در جمعیت سالخورده افزایش می یابد. در این مقاله به گزارش موردی , بیماری مسن میپردازیم که با دیسفاژی پیشرونده به جامدات و مایعات به اورژانس مراجعه کرده است و بستری بخش گوارش میشود و در سیر بررسی ها و درمان , تشخیص بیماری گریوز برای بیمار گذاشته میشود و تحت درمان قرار میگیرد و در فالوآپ های بعدی پاسخ به درمان مشهودی در بیمار دیده شده و دیس فاژی بیمار تا حد زیادی برطرف میشود , که نشان از اهمیت بالای بررسی تست های تیرویید در افراد سالخورده دارد و تشخیص به موقع آن در این رده سنی باعث کاهش مرگ و میر خواهد شد.
کلید واژگان: هایپرتیروییدی, بیماری گریوز, افراد سالخوردهGraves' disease is the most common cause of hyperthyroidism in all age groups, although due to the decrease in the incidence of classic hyperthyroid symptoms and Graves' disease and uncommon symptoms in the elderly, timely diagnosis and treatment of the disease are often complicated. For this reason, mortality and morbidity rate increases in the aged groups. This article discusses a case report of an elderly patient who went to the emergency room with progressive dysphagia of solids and liquids and was admitted to the gastroenterology department. In the subsequent follow-ups, the response to the treatment was visible in the patient, and the patient's dysphagia was resolved mainly, which shows the high importance of thyroid tests in the el. Timely diagnosis in this age group will reduce mortality.
Keywords: Hyperthyroidism, Graves' disease, Aged groups -
مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران، سال هفتاد و نهم شماره 3 (پیاپی 243، خرداد 1400)، صص 165 -175
حضور آنتی بادی علیه آنتی ژن های اصلی تیرویید شامل آنزیم پراکسیداز تیروییدی (Thyroid peroxidase) یا آنتی ژن میکروزومال تیروییدی، تیروگلوبولین (Tg) و گیرنده تیروتروپین (TSH) ویژگی بارز بیماری های خود ایمنی تیرویید است که یکی از شایع ترین بیماری های خود ایمنی می باشند. شیوع آنتی بادی علیه آنزیم پراکسیداز تیروییدی(Anti-TPO) و آنتی بادی علیه تیروگلوبولین ((Anti-Tg به طور قابل توجهی در بیماران مبتلا به بیماری گریوز (Graves’ disease) و همچنین در بیماری تیرویییدیت هاشیموتو (Hashimotochr('39')s thyroiditis) بالا است. وجود آنتی بادی علیه گیرنده TSH (TSH-R) که با نام عمومی TRAbs (TSH receptor antibodies) خوانده می شود، در بیماران مبتلا به گریوز بسیار شایع، اما در بیماران مبتلا به تیروییدیت هاشیموتو نسبتا نادر و فراوانی آن بسیار اندک است و این حقیقت ممکن است نشان دهنده ویژگی بالاتر این آنتی بادی ها نسبت به انواع دیگر باشد. اثرات خارج تیروییدی آنتی بادی علیه TSH-R، مانند افتالموپاتی (ophthalmopathy) و درموپاتی (dermopathy)، به عنوان تظاهرات خارج تیروییدی بیماری گریوز بیشتر بر بافت چشم و پوست تاثیر می گذارند و مکانیسم های ایمونولوژیکی عملکرد این آنتی بادی ها نسبتا شناخته شده است. انسفالوپاتی هاشیموتو(Hashimoto encephalopathy)، به عنوان مهم ترین اثر خارج تیروییدی Anti-TPO، سیستم عصبی مرکزی را تحت تاثیرخود قرار می دهد. از سوی دیگر Anti-TPO همراه با Anti-Tg، با اثر بر روی اندام های تولید مثلی زنان، منجر به بروز ناباروری با مکانیسمی ناشناخته می گردد. در این مقاله مروری، سعی بر آن است تا انواع مهم اتوآنتی بادی های علیه آنتی ژن های تیروییدی معرفی گردیده و ضمن بیان فرایندهای ایمونولوژیک آن ها در بیماری های اتوایمیون تیرویید، تظاهرات بالینی مهم این آنتی بادی ها در خارج از بافت تیرویید مورد بحث قرار گیرد.
کلید واژگان: اتوآنتی بادی, بیماری خود ایمن, بیماری گریوز, تیروییدیت هاشیموتو, تیروییدThe presence of the antibodies against the main thyroid antigens, which include thyroid peroxidase (TPO) or microsomal antigen, thyroglobulin (Tg) as well as thyrotropin receptor or Thyroid Stimulating Hormone Receptor (TSH-R), is a hallmark and symbol of the autoimmune thyroid diseases (AITDs) as one of the most common autoimmune diseases (AD) around the world. The prevalence of the thyroid peroxidase antibodies (anti-TPO antibody) and the thyroglobulin antibodies (anti-Tg antibody) is considerably higher in patients suffering from Graves’ disease (GD) and Hashimotochr('39')s thyroiditis (HT, chronic autoimmune thyroiditis, autoimmune hypothyroidism). While the TSH receptor antibodies (TRAbs) are common in the patients suffering from GD, they are relatively rare and infrequent in HT patients. This fact may indicate that TRAbs are more specific than other antibodies. In fact, TRAbs as one of the most important autoantibodies against the different thyroid antigens, are a set of the heterogeneous group of antibodies that based on the function, fall into three categories, including TSHR-stimulating antibodies (TSAbs), TSHR-blocking antibodies (TBAbs), and the neutral antibodies (no effect on receptor). TSAbs and TBAbs result in overproduction and reduction of intracellular cAMP respectively. Therefore the induction of the relevant signaling pathways can be the cause of different clinical symptoms in the form of hyperthyroidism or hypothyroidism consecutively. The extra-thyroidal effects of TRAbs as the extra-thyroid GD manifestations, such as ophthalmopathy and dermopathy, often have an effect on the eyes as well as the skin with the relatively well-known immunological mechanisms of the antibodies functions. Hashimoto encephalopathy is an extra-thyroidal effects of anti-TPO that provokes the central nervous system. On the other hand, anti-TPO like anti-Tg can affect the reproductive organs of women and lead to infertility by an unknown mechanism. Moreover, the circulating antibodies against the thyroid antigens can also be detected in other autoimmune diseases such as rheumatoid arthritis (RA), type I diabetes (T1DM) and celiac disease (CD). In this review article, the most important types of thyroid autoantibodies, their essential immunological processes in AITD as well as the main and important clinical extra-thyroidal manifestations of them have been discussed and reviewed.
Keywords: autoantibodies, autoimmune diseases, graves’ disease, hashimoto's thyroiditis, thyroid -
مجله غدد درون ریز و متابولیسم ایران، سال بیست و دوم شماره 1 (پیاپی 109، فروردین و اردیبهشت 1399)، صص 30 -40
اتو آنتی بادی علیه گیرنده تیروتروپین (TSH-R) عامل اصلی بیماری گریوز و تظاهرات برون تیروییدی آن مانند افتالموپاتی و درماتوپاتی می باشد. این آنتی بادی ها با نام عمومیTRAbs ، مجموعه ای از آنتی بادی ها با عملکرد متفاوت، شامل آنتی بادی های تحریک کننده گیرنده TSH (TSAbs)، آنتی بادی های مسدودکننده گیرندهTSH (TBAbs) و آنتی بادی های خنثی می باشند. برای سنجش میزان TRAbs فارغ از عملکرد، آزمون های سنجش ایمنی به روش اتصال رقابتی استفاده می شوند. این روش مبتنی بر توانایی TRAbs موجود در نمونه زیستی بیماران برای رقابت و جلوگیری از اتصال لیگاند (TSH یا آنتی بادی مونوکلونال علیه TSH-R) به گیرنده است. از آنجایی که TSAbs و TBAbs دارای اپی توپ های مشترک هم پوشان با محل اتصال TSH به گیرنده هستند، با روش های اتصال رقابتی قابل تمایز از یکدیگر نیستند. در مقابل اگر هدف بررسی عملکرد آنتی بادی و تمایز بین TSAbs و TBAbs باشد از روش زیست سنجشی مبتنی بر سلول استفاده می شود. اساس این روش استفاده از سلول های زنده برای تشخیص افتراقیTSAbs و TBAbs بر اساس افزایش و کاهشcAMP داخل سلولی است. با توجه به نقش پاتوژنیک متفاوتTSAbs و TBAbsو وجود پروتکل های متفاوت درمانی در بیماران مبتلا به بیماری های خود ایمنی تیرویید، با توجه به نوع آنتی بادی، تشخیص افتراقی این آنتی بادی ها از لحاظ بالینی دارای اهمیت است. در این مقاله مروری، نسل های مختلف فناوری های سنجش آنتی بادی علیه گیرنده TSH به ترتیب روند تکامل، بر اساس روش سنجش ایمنی و روش زیست سنجشی مبتنی بر سلول معرفی گردیده و مورد بحث قرار گرفته است.
کلید واژگان: آنتی بادی علیه گیرنده TSH, اتوآنتی بادی, تیروئید, بیماری خود ایمن, بیماری گریوزThyroid Stimulating Hormone Receptor (TSH-R) autoantibodies are the main cause of Graveschr('39') disease and its external thyroid manifestations such as ophtalmopathy and dermatopathy. These antibodies are functionally different and are commonly called TSH receptor antibodies (TRAbs). In fact, TRAbs are a set of autoantibodies including TSHR-stimulating antibodies (TSAbs), TSHR- blocking antibodies (TBAbs), and neutral antibodies. The measurement of TRAbs is clinically important and various commercial tests with high sensitivity and specificity are available for diagnostic purposes. If the diagnostic purpose of the TRAbs assay is the non-functional evaluation of autoantibodies, competitive binding immunoassays are used. These methods are based on the ability of TRAbs in patient’s sample to compete and prevent ligand binding (TSH or anti-TSHR monoclonal antibodies) to the receptor. TSAbs and TBAbs appear to have common overlapping epitopes of the TSH-binding site which hinders them to be differentiated by competitive TRAbs assays. On the other hand, if the diagnostic purpose is to evaluate antibody function and differentiate between TSAbs and TBAbs, cell-based bioassays are used. The basis of these methods are the use of living cells to evaluate the function of autoantibodies and distinguish TSAbs and TBAbs based on the increase and decrease of the intracellular Cyclic adenosine monophosphate (cAMP). Since TSAbs and TBAbs have different pathogenic roles with different clinical symptoms and require different treatment protocols, differential diagnosis of TSAbs and TBAbs is of great clinical importance. In this review, different generations of competitive binding immunoassays and cell-based bioassays in the order of evolution, have been discussed.
Keywords: TSH receptor antibodies, Autoantibodies, Thyroid, Autoimmune disease, Graves’ disease -
سابقه و هدفتیروتوکسیکوزیس در نتیجه عملکرد بیش از حد هورمون تیروئید در خون ایجاد می شود که آن علل شایع شامل بیماری گریوز، گواتر ندولر سمی و تیروئیدیت ها می باشند. بیماری گریوز شایع ترین علت تیروتوکسیکوزیس می باشد. اما ممکن است براساس مناطق جغرافیایی علت تیروتوکسیکوزیس متفوات باشد لذا در این مطالعه میزان شیوع علت های تیروتوکسیکوزیس در شهر بابل بررسی شد.مواد و روش هادر این مطالعه مقطعی 300 بیمار تیروتوکسیک مراجعه کننده برای اسکن تیروئید، بررسی شدند. اسکن تیروئید با رادیوداروی تکنزیوم پرتکنتات انجام گردید و براساس نتیجه اسکن، بیماران در دو گروه کلی قرار گرفتند. گروه نخست، افزایش جذب رادیودارو یا هایپرتیروئیدی که شامل گریوز و گواتر ندولر سمی (منفرد یا متعدد) بودند. گروه دوم، کاهش جذب رادیودارو که موارد تیروئیدیت ها (تحت حاد و بدون درد) را شامل می شدند.یافته هااز 300 بیمار با تیروتوکسیکوزیس 209 نفر زن (69/7%) و 91 نفر مرد (30/3%) بودند. در اسکن تیروئید انجام شده، تعداد 135 نفر تیروئیدیت (45%) که 95 نفر زن (70/4%) و 40 نفر مرد (29/6%) بودند، تعداد 96 نفر گریوز (32%) که 57 نفر زن(59/4%) و 39 نفر مرد(40/6%) بودند و تعداد 69 نفر آدنوم (23%) که 57 نفر زن(82/6%) و 12 نفر مرد (17/4%) بودند.نتیجه گیرینتایج مطالعه نشان داد که تیروئیدیت ها در منطقه مورد مطالعه شیوع بالاتری نسبت به گریوز دارند. بنابراین تیروئیدیت ها می توانند به عنوان شایع ترین علت تیروتوکسیکوزیس در منطقه ما مطرح باشند که شاید در تصمیم گیری های درمانی موثر واقع شود.کلید واژگان: تیروتوکسیکوزیس, تیروئیدیت, بیماری گریوز, گواتر ندولر سمی, اسکن تیروئیدBACKGROUND AND OBJECTIVEThyrotoxicosis is a disease that results in excessive thyroid hormone activity in the blood. Common causes include Graves's disease, toxic nodular goiter (single or multiple) and thyroiditis. However, the cause of thyrotoxicosis may be different due to geographical areas, so in this study, the prevalence of thyrotoxicosis in the Babol County was investigated.METHODSIn this cross-sectional study, 30 thyrotoxic patients who were referred for thyroid scan were evaluated. The thyroid scan was performed with radiopharmaceutical of technetium pertechnetate and based on the results of the scan; the patients were divided into two general groups. The first group increased the absorption of radiopharmaceutical or hyperthyroidism, which included graves and, toxic nodular goitre (single or multiple). The second group reduced the absorption of radiopharmaceutical, which included thyroiditis (subacute and painless).FINDINGSOf the 300 patients with thyrotoxicosis, 209 patients were women (69.7%) and 91 patients were men (30.3%). In thyroid scan, 135 cases of thyroiditis (45%), which 95 cases were women (70.4%) and 40 cases were men (29.6%), 96 patients of Graves (32%), 57 cases were women (4 (59%) and 39 cases were men (40.6%) and 69 cases of adenoma (23%), 57 cases were women (82.6%) and 12 cases were men (17.4%).CONCLUSIONThyroiditis in our region may be more frequent than Graves' disease and can be the most common cause of thyrotoxicosis, which can be important in medical decision-making.Keywords: Thyrotoxicosis, Thyroiditis, Graves disease, Toxic Nodular Goiter, Thyroid Scan
-
مقدمه
عوارض ناشی از تجویز ید رادیواکتیو بر بافت ها و ارگان های مختلف یکی از نگرانی های عمده ی پزشکان است. یکی از این ارگان ها پانکراس می باشد که به دلیل وجودNIS (Sodium-Iodine Symporter) در آن و توانایی تغلیظ ید رادیواکتیو، اثرات مخرب تجویز ید رادیواکتیو روی آن قابل انتظار است. هدف این پژوهش مقایسه ی تحمل گلوکز در بیماران مبتلا به گریوز مورد درمان مستمر با داروهای ضد تیروئید، با بیماران مبتلا به گریوز بود که ید رادیواکتیو دریافت کرده اند.
مواد و روش هادر این بررسی 132 بیمار مبتلا به گریوز که پس از درمان دارویی دچار عود شده بودند به صورت تصادفی و یا به دلخواه بیمار برای ادامه ی درمان دارویی طولانی مدت با متی مازول و یا دریافت ید رادیواکتیو انتخاب شدند. در هر گروه آزمایش های لازم برای قند خون ناشتا، تست تحمل گلوکز، پروفایل چربی، هورمون محرک تیروئید، انسولین، HOMA-IR وHOMA-B اندازه گیری شد.
یافته هادو گروه از نظر سن، جنس، نمایه ی توده ی بدن و فشار خون اختلاف معنی داری نداشتند. میانه ی قند خون ناشتا و HOMA-IR در گروه ید رادیواکتیو از گروه متی مازول بالاتر بود، به ترتیب (94 در مقابل 90 میلی گرم بر دسی لیتر، 019/0P=) و (3/2-2/1) 5/1 در مقابل (1/2-8/0) 3/1، 045/0P=، ولی این تفاوت ها پس از تعدیل کردن با سایر فاکتورها از میان رفت.HOMA-B، قند خون دو ساعت پس از دریافت گلوکز و سطح سرمی انسولین در دو گروه تفاوت آماری معنی داری نداشتند.
نتیجه گیریاحتمال می رود بین دریافت ید رادیواکتیو و ایجاد اختلال در تحمل گلوکز ارتباطی وجود نداشته باشد.
کلید واژگان: تحمل گلوکز, بیماری گریوز, ید رادیواکتیوIntroductionOne of the major concern of the administration of radioiodine is its complications. Pancras has sodium iodine symporter and may concentrate radioiodine. This study compared glucose tolerance in Graves disease patients on continuous treatment with antithyroid drugs, with those who received radioiodine.
Materials And MethodsIn this study, 132 patients with Grave's disease who relapsed after drug therapy were randomly selected on by the patient preference for long-term treatment with either methimazole or radioactive iodine. In each group, fasting blood sugar, glucose tolerance test, and lipid profiles, TSH, insulin, HOMA-IR and HOMA-B were measured.
ResultsThe two groups showed no significant difference in age sex, BMI and BP. Median FBS and HOMA-IR in the radioactive iodine group were higher than in the methimazole group (94 mg/dl vs. 90 mg/dl, P=0.019) and 1.5(1.2-2.3) vs. 1.3(0.8-2.1, P=0.045, respectively, but after adjustment there was no difference between the two groups; no significant difference was seen in HOMA-B, median two-hour blood glucose and serum insulin levels, between the two groups.
ConclusionResults indicate no relationship between radioactive iodine treatment and glucose intolerance.
-
زمینه و هدفمحلول سرمی (sFas)، در افراد سالم به میزان کم وجود دارد و در بیماری های اتوایمیون، بدخیمی ها و بیماری های التهابی افزایش می یابد. این مولکول با مداخله در واکنش Fas- Fasl در پاتوژنز بیماری گریوز نقش دارد. هدف از این مطالعه ارزیابی ارتباط بین میزان سرمی sFas و اتوآنتی بادی های تیرویید است.مواد و روش هادر این بررسی برای تعیین ارتباط بین میزان سرمی sFas و اتوآنتی بادی های تیرویید، میزان سرمی sFas و اتوآنتی بادی های تیروییدی در 31 بیمار مبتلا به گریوز درمان نشده و 37 فرد سالم، مورد ارزیابی قرار گرفتند.یافته هامیزان سرمی sFas در افراد بیمار در مقایسه با افراد سالم بالاتر گزارش شد (P<0.005). نسبت شانس برای اتوآنتی بادی های سرمی تیرویید که از نظر sFas مثبت بودند، 1.99 (95% CI:1.2-2.3) برای آنتی بادی های گیرنده (TRAb) TSH، (95% CI: 1.04-2.71) 1.68، برای آنتی بادی های پراکسیداز تیروییدی (TPOAb)، (95% CI: 0.7-1.83) 1.13 برای آنتی بادی های میکروزومال ضد تیروییدی و 1.17 (95% CI: 0.73-1.88) برای آنتی بادی های تیروگلوبولین گزارش شد. با این حال، نسبت شانس تیتر سرمی اتوآنتی بادی های تیروییدی از نظر sFas سرمی معنی دار نبود. ارتباط معنی دار جزیی بین میزان سرمی sFas و T3 و T4 آزاد در بیماران گریوز دیده شد (P<0.05 و P=1.360 و P=0.392).نتیجه گیریدر این مطالعه، ارتباط معنی داری بین اتوآنتی بادی های تیروییدی (TPOAb و TRAb) و میزان سرمی sFas دیده شد که می تواند نشان دهنده نقش sFas در بیماری گریوز باشد.
کلید واژگان: آنتی ژن, بیماری گریوز, fas محلولBackground andPurposeSerum soluble Fas (sFas) is found in low concentrations in the sera of healthy subjects and it elevated in patients with autoimmune diseases, malignancy and inflammatory diseases. The Fas molecules play some role in the pathogenesis of Graves’ disease through interfering with the Fas-FasL interaction. Therefore, this study was conducted to evaluate the relationship between soluble Fas serum level and thyroid autoantibodies. Methods and Materials: In order to determine the association of serum sFas level with thyroid autoantibodies, we evaluated the serum levels of sFas and thyroid antibodies in 31 untreated GD patients and 37 respective healthy controls.ResultssFas serum level was reported to be higher in patients than in healthy subjects (P....Keywords: ANTIGEN, CD 65, GRAVES DISEASE, SOLUBLE FAS -
تیرویید و معده دارای همانندی های ساختاری و جنین شناختی فراوان با هم هستند و در برخی بیماری ها به صورت همزمان درگیر می شوند. پژوهش ها درباره ارتباط میان عفونت با هلیکوباکتر پیلوری و بیماری های خودایمنی تیروئید اندک بوده است. هدف این پژوهش، بررسی شیوع انواع گاستریت و عفونت با هلیکوباکتر پیلوری در بیماران مبتلا به بیماری های خود ایمنی تیرویید بود.روش کارنود بیمار، شامل 55 بیمار مبتلا به بیماری گریوز و 35 بیمار مبتلا به هیپوتیروئیدی خود ایمنی (گروه مورد) با 57 بیمار مبتلا به سوء هاضمه بدون زخم (گروه شاهد) تحت اندوسکوپی فوقانی گوارشی قرار گرفته و نمونه های بافتی از مخاط آنتروم و فوندوس معده گرفته شد و آزمایش اوره آز انجام گردید. نمونه های بافتی از نظر وجود هلیکوباکتر پیلوری و گاستریت بررسی شدند.یافته هامیزان شیوع عفونت با هلیکوباکتر پیلوری در گروه مورد و شاهد به ترتیب 92 و 90 درصد بود که اختلاف آماری معنا داری را نشان نداد. شیوع گاستریت فوندال و آنترال در دو گروه مورد و شاهد اختلاف معنی دار نداشت ولی شدت التهاب آنتروم و شمار باکتری در ناحیه فوندوس در گروه مورد بیشتر از شاهد بود (به ترتیب P=0.031 وp=0.045).نتیجهگر چه بین عفونت با هلیکوباکتر پیلوری و بیماری های خود ایمنی تیرویید ارتباطی وجود نداشت، اما عفونت های شدید (شمار بالای ارگانیزم و التهاب شدید) با این بیماری ها ارتباط دارد. برخلاف گزارش های پژوهشگران غربی، گاستریت فوندال در بیماران خود ایمنی تیروئید این منطقه شیوع بیشتری ندارد.
کلید واژگان: بیماری های خود ایمنی تیرویید, هلیکوباکترپیلوری, گاستریت, بیماری گریوز, هیپوتیروییدیسم -
زمینهبیماری گریوز یکی از مراحل خود ایمنی است که با یکی از سه علامت پرکاری تیرویید با گواتر منتشر، افتالموپاتی یا درموپاتی مشخص می شود و به طور معمول با پرکاری تیرویید همراه است، اگر چه ممکن است تیروئید در ظاهر طبیعی باشد.هدفمطالعه با هدف تعیین ضایعه های چشمی در بیماران مبتلا به گریوز انجام شد.مواد و روش هادر این مطالعه مقطعی از بهمن ماه 1380 تا مرداد 1381 در دانشگاه علوم پزشکی یزد انجام شد، 95 بیمار مبتلا به گریوز بررسی شدند. علایم و نشانه های چشمی بیماران که مورد معاینه قرار گرفته بودند در پرسش نامه ثبت شد. یافته ها با استفاده از نرمافزار SPSS و آزمون های آماری فیشر، مجذور کای و آنالیز واریانس تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها%62 بیماران را زنان و %38 را مردان تشکیل می دادند. افزایش فشار داخل چشم و ورم ملتحمه در جنس مذکر به طور معنی داری بیش تر از مونث بود. شیوع افتالموپاتی در جامعه مورد بررسی %60 و شایع ترین علایم چشمی بیرون زدگی کره چشم و عقب کشیدگی پلک ها بود. ضایعه های چشمی در گروه سنی 50 تا70 سال بیش از سایر سنین بود. احتقان و ورم ملتحمه، ادم اطراف حدقه، تحریک قرنیه ناشی از خشکی چشم، ضعف همگرایی، دوبینی و بیرون زدگی کره چشم با سن رابطه معنی دار داشت و با افزایش سن فراوانی این علایم افزایش می یافت. شایع ترین شکایت بیماران در اولین مراجعه علایم غیرچشمی و تنها در %15 بیماران مشکل چشمی بود. عقب کشیدگی پلک با افزایش طول مدت بیماری کاهش می یافت، در حالی که بزرگی عضلات خارج چشمی، ورم و احتقان ملتحمه با افزایش طول مدت بیماری افزایش می یافت.نتیجه گیریافتالموپاتی گریوز در مردان شایع تر است و مهم ترین علایم آن بیرون زدگی کره چشم و عقب کشیدگی پلک ها است.
کلید واژگان: بیماری گریوز, افتالموپاتی, پر کاری تیروئید -
زمینهاگر چه در چند سال اخیر مصرف ید ایران به حد کافی رسیده، ولی به طور مشخصی کمتر از کشورهای غربی و امریکا است. برخی مطالعه ها نشان داده اند که میزان ید مصرفی در عود گریوز موثر است.هدفمطالعه بررسی شیوع عود گریوز، پس از قطع دارو و عوامل همراه با آن انجام شد.مواد و روش هادر این مطالعه مقطعی با استفاده از نمونه برداری آسان 204 بیمار مبتلا به گریوز مراجعه کننده به درمانگاه شهر رشت که مدت 12 تا 59 ماه تحت درمان با متی مازول قرار گرفته و عملکرد تیروئید آنها طبیعی شده بود، یک سال پس از قطع دارو از نظر عود پرکاری تیروئید مورد بررسی قرار گرفتند. متغیرهای مورد بررسی شامل سن، اندازه گواتر در زمان شروع و قطع دارو، شدت بیماری (میزان T4)، مقدار دور نگهدارنده و طول مدت مصرف دارو بود. داده ها با استفاده از آزمون آماری t و کای دو تجزیه و تحلیل شدند.یافته هافراوانی عود تا یک سال بعد از قطع داروی ضد تیروئید %44.6 بود. میانگین زمان عود پس از قطع دارو در این تحقیق 7 ماه با دامنه 1 تا 12 ماه پس از قطع دارو به دست آمد. در این مطالعه ارتباط معنی داری بین عود بیماری و جنس، میزان دور نگه دارنده، اندازه گواتر در زمان شروع و قطع دارو، سن، میزان T4 در زمان شروع دارو طول مدت مصرف دارو وجود نداشت.نتیجه گیریدر بررسی حاضر در مقایسه با کشورهای غنی از ید، طی سال اول پس از قطع داروی ضد تیروئید میزان شیوع عود به طور قابل توجهی کمتر بوده است. این یافته هماهنگ با مطالعه هایی است که میزان ید مصرفی را در عود بیماری گریوز موثر می دانند.
کلید واژگان: بیماری گریوز, گواتر, بیماری های تیروئید, ید, داروهای ضد تیروئید, پرکاری تیروئید -
افزایش هورمون های تیرویید که در نتیجه پرکاری تیرویید ایجاد می شود با تغییر تعادل بین ساخت و جذب استخوان باعث افزایش کلسیم خون، افزایش آلکالن فسفاتاز و افزایش دفع ادراری کلسیم می شود. بر همین اساس و با توجه به شرایط کشور ما از نظر تغذیه مواد لبنی و کلسیم دار بر آن شدیم تا طی پژوهشی اثر پرکاری تیرویید را بر برخی از شاخص های استخوانی بسنجیم. به این منظور، در سال 1378، 36 بیمار (30 زن و 6 مرد) مبتلا به پرکاری تیرویید ناشی از بیماری گریوز در درمانگاه غدد مرکز پزشکی ضرابخانه تهران انتخاب شدند. بیماران در دو گروه سنی 40-17 سال (23 نفر) و بالای 40 سال (13 نفر) قرار گرفتند. گروه شاهد 35 نفر بودند که در دو گروه سنی 40-17 سال (25 نفر) و بالای 40 سال (10 نفر) قرار و از نظر سن و جنس با افراد بیمار گزینش شده مشابهت داشتند. متغیرهای مورد بررسی در این مطالعه مقدار آلکالن فسفاتاز، کلسیم، فسفر، اسیدفسفاتاز سرم و مقایسه تغییرات آنها با افراد شاهد بود. مقایسه آماری میانگین غلظت آلکالن فسفاتاز بیماران مبتلا به پرکاری تیرویید با افراد شاهد در افراد بالاتر از 40 سال (p<0.05) و در افراد 40-17 سال (p<0.01)افزایش معناداری نشان داد. مقایسه میانگین غلظت کلسیم بیماران مبتلا به پرکاری تیرویید با افراد شاهد در دو محدوده سنی تفاوت معنی داری را نشان نداد. این بررسی نشان می دهد که میانگین غلظت آلکالن فسفاتاز بیماران در مقایسه با افراد شاهد افزایش داشته که خود می تواند به عنوان پیامد افزایش میزان جذب و تشکیل استخوان و یا به عبارتی به دلیل افزایش تغییرات ساختمانی در استخوان ها باشد. از طرفی عدم تفاوت معنی دار بین غلظت کلسیم افراد بیمار در مقایسه با افراد شاهد می تواند مربوط به کمبود مصرف لبنیات، مواد پروتئینی و در نتیجه کاهش مصرف روزانه کلسیم باشد.
کلید واژگان: بیماری گریوز, کلسیم, فسفر, آلکالن فسفاتازIncrease blood level of thyroid hormones due to hyperthyroidism can change the balance between resorption and bone formation and result in hypercalcemia, increase Alkaline Phosphatase and increase in urinary Calcium excretion. Due to these finding and the nutritional conditions of our country in Calcium containing food, we decided to evaluate some of bone indexes in hyperthyroid patients. 30 women, 6 men between 17-40 years (23 patients) and more then 40 years (13 patients) were the sample populations. The control subjects were 35 healthy people 17-40 years (25 persons) and more than 40 years (10 persons). The serum Calcium, phosphorus and Alkaline Phosphatase were determined in these hyperthyroid patients. There were a meaningful correlation between the Alkaline Phosphatase of hyperthyroid patients compared to normal subject (P<0.05) in the patients more than 40 years old, and (P<0.01) in the 17-40 years patients. There were no differences between serum Calcium of hyperthyroid patients and normal subjects. The results from this investigation indicate that in hyperthyroid patients the average Alkaline Phosphatase level is higher than normal subjects. On the other hand the reason for not having a meaningful differences in Calcium level between the hyperthyroid patients and normal population may be due to low dietary intake of dairy produce and proteins in daily diet, which results in low amount of Calcium in nutrition. -
سابقه و هدفتشخیص پرکاری تیرویید و از جمله بیماری گریوز در حضور علایم کلاسیک آن کار دشواری نیست. اما در پاره ای از موارد تظاهر بیماری به صورت غیرمعمول می باشد، به طوری که تشخیص نهایی بالینی اهمیت می یابد.گزارش موارددر این گزارش 10 بیمار مبتلا به تیروتوکسیکوز با تظاهر غیرمعمول مورد بررسی قرار گرفتند که شش نفر مرد و بقیه زن بودند. محدوده سنی آنان 68-17 سال با میانگین48.2 بود. فراوانی علایم غیرمعمول عبارت بود از خارش منتشر در غیاب بیماری پوستی (3 مورد)، استفراغ و بی اشتهایی (3 مورد)، فلج هیپوکالمیک (2 مورد)، دیسفاژی توام با آسپراسیون مکرر ریوی (1 مورد)، میکسدم پره تیبیال (1 مورد) و یافته Means Lerman scratch (یک مورد). فاصله زمانی بین شروع علایم تا تعیین تشخیص نهایی از 10 تا 120 روز متفاوت بود.
در آزمایشات عملکرد تیرویید افزایش هورمون و پرکاری در تمام بیماران وجود داشت. در ادامه بررسی بیماری زمینه ای یافت نشد. تمام علایم به جز یک مورد میکسدم پره تیبیال و دو مورد اگزوفتالمی پس از درمان با داروهای ضدتیرویید برطرف گردید. در طی دوره درمانی 18 ماهه عارضه ای مشاهده نشد. پس از قطع دارو بیماری در سه مورد برگشت نمود.نتیجه گیریبا توجه به تظاهرات مختلف تیروتوکسیکوز، در تشخیص افتراقی بیماران با علایم گوارشی، قلبی، جلدی و عضلانی اسکلتی به ویژه در سنین بالاتر بایستی این بیماری را در ذهن داشت.
کلید واژگان: تیروتوکسیکوز, بیماری گریوز, تظاهرات غیرمعمول, دیسفاژی, خارش
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.