به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « شادمانی » در نشریات گروه « پزشکی »

  • نازیلا زرقی*، ریحانه سادات سید حسینی، الهام رایزن، مریم کرباسی مطلق، ماندانا شیرازی

    شادمانی، نوعی ارزشیابی است که فرد از خود و زندگی اش به عمل می آورد و در این ارزیابی مولفه های همچون رضایت از زندگی، هیجان و خلق مثبت، فقدان افسردگی و اضطراب را بررسی نماید. امروزه، شادمانی یکی از الزامات مفعول مانده به ویژه در دوران تحصیلات دانشگاهی است، که در دوران پاندمی کوید-19 در رشته های گروه علوم پزشکی بیش از پیش اهمیت آن مشخص شده است . دانشگاه های علوم پزشکی باید برای جلوگیری از افت  شادمانی در بین دانشجویان حرفه های وابسته به سلامت به ویژه در دوران کووید-19 راهکارهایی بیندیشند. به طور خلاصه، استفاده از ابزارهای تعدیل شده یا مخصوص رشته های پزشکی برای سنجش  شادمانی از یک سو، و برنامه ریزی راهبردهای ارتقای سلامت روان دانشجویان علوم پزشکی از سوی دیگر، می توانند تضمین کننده یافته های پژوهشی برای تصمیم گیری بهتر در دانشگاه های علوم پزشکی باشد.

    کلید واژگان: شادمانی, ابزار سنجش شادمانی, نامه به سردبیر}
  • مرضیه شاه سیاه*، فاطمه رجعتی، مریم کرمی
    سابقه و هدف

    بامعنابودن موجب شادی می‌شود و به اشخاص اجازه می‌دهد رویدادها را تفسیر کنند و درباره نحوه زندگی و خواسته‌های انسان در زندگی برای خویش ارزش‌هایی تدارک ببینند. ازآنجاکه آیات الهی راه و روش زندگی معنادار را ارایه نموده است، پژوهش حاضر به‌منظور بررسی تاثیر راه‌های معنایابی بر اساس آموزه‌های قرآنی بر میزان شادمانی دین‌پژوهان دختر شهر قم صورت گرفته است.

    روش کار

    این پژوهش از نوع نیمه‌تجربی همراه با پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه کنترل است که به‌صورت مشاوره گروهی و در هشت جلسه برگزار شده است. جامعه آماری پژوهش تمامی دین‌پژوهان دختر شهر قم در نیم‌سال اول تحصیلی 98-1397 و نمونه پژوهش 60 دین‌پژوه دختر با دامنه سنی 18 تا 25 در مقطع کارشناسی بود که به‌صورت داوطلبانه در مشاوره گروهی ثبت نام نمودند و به‌صورت تصادفی در دو گروه 30 نفره کنترل و آزمایش قرار گرفتند. ابزار پژوهش پرسش‌نامه شادمانی آکسفورد بود. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از روش‌های آمار توصیفی و تحلیلی (تحلیل کوواریانس) استفاده شد. در این پژوهش همه موارد اخلاقی رعایت شده است و مولفان مقاله تضاد منافعی گزارش نکرده‌اند.

    یافته‌ها

    تحلیل داده‌ها نشان می‌دهد که میانگین نمرات شادمانی گروه آزمایش قبل از مداخله 40/31+51/94 و بعد از مشاوره گروهی 87/14+13/130 تغییر کرد. بنابراین میانگین گروه آزمایش در مرحله پس‌آزمون بیشتر بود. درنتیجه راه‌های معنایابی بر اساس آموزه‌های قرآنی بر میزان شادمانی دین‌پژوهان موثر بوده است (001/0<P).

    نتیجه‌گیری

    ازآنجاکه آیات الهی راه و روش زندگی معنادار را به بهترین شیوه تبیین نموده است پیشنهاد می‌شود در آموزش‌های موسسات آموزشی از مفاهیم این آیات برای ایجاد شادمانی در دانش‌آموزان، دانشجویان و دین‌پژوهان استفاده شود.

    کلید واژگان: آموزه های قرآنی, راه های معنایابی, شادمانی}
    Marzieh Shah-Siah*, Fatemeh Rajati, Maryam Karami
    Background and Objective

    Being meaningful leads to happiness and enables people to interpret events and to develop values ​​for themselves about how human lives and what s/he wants in life. Since the Holy Quran has presented the way of living a meaningful life, the present study was conducted to investigate the effect of teaching the ways of finding meaning based on the Quranic teachings on the happiness of female theologians in Qom.

    Methods

    This is a quasi-experimental study with pre-test post-test control group design conducted as a group consultation in eight sessions. The statistical population of this study included all female theologians studying in the first semester in 2019 academic year in Qom. The sample population of this study was 60 female theologians aged between 18 to 25 years in the undergraduate level, who voluntarily enrolled in the study and were randomly divided into two control and experiment groups. The research instrument was the Oxford Happiness Questionnaire. The descriptive and analytical statistical methods (analysis of covariance) were used to analyze the data. In the present study, all the ethical considerations were observed and the authors declared no conflict of interest.

    Results

    The results of data analysis showed that the mean happiness score for the experimental group was 94.51+31.40 before the intervention and 130.13+14.87 after group counseling. As a result, the ways of finding meaning based on Quranic teachings were effective in the level of happiness of religious scholars (P<0.001).

    Conclusion

    As the Quran verses have explained the ways of living a meaningful life, the concepts of Holy Quran are suggested to be used for students and theologians to create happiness.

    Keywords: Happiness, Quranic teachings, Ways of finding meaning}
  • سورنا فردیسی، مریم رئوف، مریم قاضی زاده، سارا امان پور*
    زمینه و هدف

    نشاط یکی از نیازهای اساسی انسان و از مولفه های سلامت روان است که عامل افزایش سرمایه های اجتماعی است. هدف این مطالعه تعیین وضعیت شادمانی در دانشجویان دانشکده دندان پزشکی کرمان انجام شد.

    مواد و روش ها

    در این مطالعه توصیفی، جامعه آماری دانشجویان دندان پزشکی عمومی کرمان در سال تحصیلی 97-1396 بودند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسش نامه شادمانی اکسفورد استفاده شد و 241 دانشجو که به روش طبقه ای متناسب و به طور تصادفی انتخاب شده بودند در تحقیق شرکت کردند. داده ها توسط آزمون های Mann-Whitney و Kruskal-Wallis آنالیز شدند.

    یافته ها

    151 نفر (7/62 درصد) از دانشجویان دختر و 90 نفر (3/37 درصد) پسر بودند. میانگین نمره شادمانی دانشجویان 78/0±04/40 بود. نمره شادمانی دانشجویان با متغیرهای جنسیت (779/0=P)، سال تحصیلی (092/0=P)، وضعیت تاهل (865/0=P) و محل سکونت (425/0=P) ارتباط آماری معنی داری نشان نداد.

    نتیجه گیری

    وضعیت شادمانی دانشجویان مورد مطالعه در سطح قابل قبولی بود، اما جهت ارتقاء به سطح خیلی خوب تدابیر لازم بایستی اتخاذ گردد.

    کلید واژگان: شادمانی, دانشجویان دندان پزشکی, سلامت روان, کرمان}
    S. Fardisi, M. Raoof, M. Ghazizadeh, S. Amanpour*
    Background and Objectives

    Happiness is one of the basic human needs and a component of mental health which is the cause of increase of social capital. The aim of this study was to investigate the status of happiness in students of Kerman Dental School.

    Materials and Methods

    In this descriptive study, the statistical population included students of Kerman Dental School in the academic year 2017-2018. Oxford Happiness Questionnaire was used to collect data and 241 students who were selected randomly with the proportionate stratification method participated in the study. Data analysis was performed using Mann-Whitney U and Kruskal-Wallis H tests.

    Results

    151 (62.7%) of the students were girls and 90 (37.3%) were boys. The mean score of student's happiness was 40.04±0.78. Students' happiness status in different demographic variables such as gender (p=0.779), academic year (p=0.092), marital status (p=0.865) and residence (p=0.425) did not show any significant difference.

    Conclusion

    The happiness status of Kerman Dental students was at an acceptable level, but necessary measures must be taken to upgrade it to the excellent level.

    Keywords: Happiness, Dental students, Mental health, Kerman}
  • نسرین شمس، میترا پیامی بوساری*، علیرضا حیدری صومعه، رمضان فلاح
    هدف

    پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر حمایت اجتماعی درک شده بر شادمانی همسران جانبازان جسمی زنجان انجام شد.

    ابزار و روش ها

    پژوهش حاضر از نوع توصیفی-همبستگی است. 188 نفر از همسران جانباز جسمی بالای 40% به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. داده ها از طریق پرسش نامه آکسفورد و زیمت جمع آوری و با رگرسیون در SPSS 25 تحلیل شدند.

    یافته ها:

    رده سنی 45 تا 54 سال با 6/60%، بیشترین فراوانی را داشت. شادمانی 9/55% همسران در سطح خیلی خوب، 41% متوسط و 3.2% کم بود. در ابعاد شادمانی کمترین میانگین مربوط به بعد زیبایی شناختی (1.85) و بیشترین مربوط به بعد خودکارآمدی (2.27) بود. 78.72% همسران حمایت اجتماعی ادراک شده خود را زیاد، 15.50% متوسط و 5.85% کم برآورد کردند. بیشترین میانگین به ترتیب از خانواده (4.02)، جامعه (3.92) و دوستان (2.91) اخذ شده بود. بین مولفه های شادمانی با حمایت اجتماعی رابطه معنی دار مشاهده شد (0.05<P). نتایج نشان داد که ضریب همبستگی مولفه های حمایت اجتماعی با شادمانی، برابر 0.443=mr و ضریب تعیین برابر 0.196RS= است که در سطح 0.001<p معنی دار است و 19.6% واریانس شادمانی توسط ابعاد حمایت اجتماعی درک شده تبیین شده است. از میان انواع سه گانه حمایت اجتماعی، فقط حمایت خانواده پیش بینی کننده شادمانی است و سایر متغیرها نقشی در پیش بینی آن ایفا نمی کنند (0.000≤p).

    نتیجه گیری:

     حمایت اجتماعی درک شده در همسران جانبازان منجر به افزایش شادمانی آنها می شود.

    کلید واژگان: حمایت اجتماعی, شادمانی, همسران, خانواده جانبازان}
    N. Shams, M. Payami Bousari*, A. Heyadari Some, R. Fallah
    Aims

    This study investigated the effect of perceived social support on the happiness of the wives of Zanjan physical veterans.

    Instruments & Methods

    This is a descriptive correlational study. 188 wives of physical veterans with a percentage of 40% and above were selected by simple random sampling. Data were collected through Oxford and Zimet questionnaires and analyzed by multivariate regression in SPSS 25 software.

    Findings

    The age group of 45 to 54 years, with 60.6%, had the highest frequency. 55.9% of veteranschr('39') wives’ happiness level was high, 41% moderate, and 3.2% low. Among the happiness components, the lowest mean was related to the aesthetic (1.85) and the highest to self-efficacy (2.27). 78.72% of veteranschr('39') wives reported high perceived social support, 15.50% moderate, and 5.85% low. The highest averages were obtained from family (4.02), community (3.92), and friends (2.91), respectively. There was a significant relationship between the components of happiness and perceived social support (p<0.05). The results showed that the correlation coefficient of social support components with happiness (MR=0.443 and RS=0.96) was significant (p<0.00), and 19.6% of the variance of happiness is explained by the dimensions of perceived social support Among the three types of social support, only family support was predictive of happiness (p<0.00).

    Conclusion

    Family support plays a major role in the happiness of physical veterans’ wives.

    Keywords: Social Support, Happiness, Wives, Families of Veterans}
  • محبوبه قربانی، محبوبه طباطبایی چهر، مریم باقری، الهه سالاری، سکینه نظری*
    مقدمه
    در دوران یائسگی به دلیل اختلالات روانی، کاهش فعالیت اجتماعی، وضعیت تاهل و بیماری های جسمانی؛ شادمانی کاهش می یابد.زعفران به دلیل داشتن ترکیباتی از قبیل کروسین و سافرانال دارای اثر نشاط آوری است، لذامطالعه حاضر با هدف کلی بررسی تاثیر کپسول زعفران بر شادمانی زنان یائسه انجام شد.
    روش کار
    این مطالعه کارآزمایی بالینی دوسوکور در سال 96-1394 بر روی 67 زن یائسه واجد شرایط مطالعه در کلینیک زنان امام رضا (ع) شهر بجنورد انجام شد. افراد به طور تصادفی در دو گروه مداخله (مصرف کپسول 30 میلی گرمی زعفران) و کنترل (مصرف کپسول 30 میلی گرمی دارونما) قرار گرفتند. پرسشنامه های مشخصات فردی، مامایی و پرسشنامه شادمانی آکسفورد قبل از مصرف کپسول و 4 هفته بعد از مصرف آن توسط واحدهای پژوهش تکمیل گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 16) و آزمون های کای اسکوئر، تی مستقل و تی زوجی انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.
    یافته ها
    میانگین نمرات شادمانی در گروه زعفران قبل از مصرف 9/12±5/45 و بعد از مصرف 8/12±4/51 بود که بر اساس نتایج آزمون تی زوجی، شادمانی افزایش یافته بود (001/0>p)، اما در گروه کنترل تغییری در شادمانی قبل و بعد از مداخله ایجاد نشده بود (347/0=p).
    نتیجه گیری
    زعفران دارای خاصیت شادمانی می باشد. از آنجایی که در دوران یائسگی میزان شادمانی کاهش می یابد، توصیه می شود به عنوان مکمل در دوران یائسگی استفاده شود.
    کلید واژگان: زعفران, شادمانی, یائسگی}
    Mahboubeh Ghorbani, Mahboubeh Tabatabaeichehr, Maryam Bagheri, Elahe Salari, Sakineh Nazari *
    Introduction
    Happiness decreases during menopause periods due to mental disorders, reduced social activity, marital status and physical diseases. Saffron has joyful effect due to the presence of ingredients such as Crocin and Safranal. This study was conducted with aim to determine the effect of saffron capsule on happiness of postmenopausal women.
    Methods
    This double-blind, randmized clinical trial study was performed on 67 postmenopausal women in the Imam Reza Women's Clinic in Bojnourd from 2015 to 2017. The subjects were randomly divided into two groups of intervention (30 mg capsule saffron) and control (30 mg placebo capsules). The subjects completed demographic questionnaire, midwifery and Oxford Happiness Inventory before using capsule and 4 weeks after consumption of capsule. Data were analyzed with SPSS software (version 16) and Chi-square, independent t-test and paired T-test. P
    Results
    The mean scores of happiness in saffron group were 45.5 ± 12.9 before consumption and 51.4 ± 12.8 after consumption. The results of paired t-test showed that happiness increased (p<0.001), but in control group, no change was found in happiness before and after the intervention (p = 0.347).
    Conclusion
    Saffron has joyful property. Since happiness decreases during menopause, saffron is recommended to be used as a supplement in menopause.
    Keywords: Happiness, Menopause, Saffron}
  • جهانبخش قاسمی، محسن گل پرور*، فلور خیاطان، محسن شهریاری
    مقدمه
    سرمایه گذاری جمعی عاطفی از زمره متغیرهایی است که می تواند بر سلامتی و بهره وری پرستاران اثرات مثبتی به جای گذارد. این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی آموزش ارتقاء سرمایه عاطفی بر سرمایه گذاری جمعی عاطفی پرستاران اجرا شد.
    روش کار
    روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی و طرح پژوهش، دو گروهی با دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون بود. از میان 120 پرستار یک بیمارستان دولتی در اصفهان در زمستان 1397، 30 پرستار بر مبنای ملاک های ورود و خروج به صورت هدفمند انتخاب و در گروه آزمایش (15 نفر) و گروه گواه (15 نفر) گمارده شدند. پرسشنامه سرمایه گذاری جمعی عاطفی در مراحل پیش آزمون و پس آزمون استفاده شد. گروه آموزش ارتقاء سرمایه عاطفی طی 10 جلسه تحت آموزش قرارگرفتند و گروه گواه هیچگونه آموزشی دریافت ننمود. داده ها از طریق تحلیل کوواریانس چند متغیری تحلیل گردید.
    یافته ها
     نتایج تحلیل کوواریانس چندمتغیری نشان داد که بین سرمایه گذاری جمعی عاطفی در عاطفه مثبت، سرمایه گذاری جمعی عاطفی در احساس انرژی و سرمایه گذاری جمعی عاطفی در شادمانی بین گروه آموزش ارتقاء سرمایه عاطفی و گروه گواه تفاوت معناداری وجود دارد (0/01>P).
    نتیجه گیری
    در مجموع، یافته های این پژوهش نشان داد، آموزش ارتقاء سرمایه عاطفی در سطح فردی از زمره آموزش هایی است که می تواند سرمایه گذاری جمعی عاطفی را در پرستاران بالا ببرد و از این طریق موجب افزایش سطح نیرو و توان آن ها شود.
    کلید واژگان: آموزش ارتقاء سرمایه عاطفی, عاطفه مثبت, احساس انرژی, شادمانی, پرستاران}
    Mohsen Golparvar*, Floor Khayatan, Mohsen Shahriari, Jahanbakh Ghasemi
    Introduction
    Affective-collective investment is one of the variables that can positively affect the health and productivity of nurses. The aim of this study was to determine the effectiveness of affective capital enhancement training on affective-collective investment among nurses.
    Methods
    The research method was semi-experimental, and research design was two groups with two stages include pre-test and post-test. Among 120 nurses at a government hospital in Isfahan in the winter of 2019, 30 nurses were selected based on criteria of entry and exit and then randomly assigned in an experimental group (15 nurses) and a control group (15 nurses). Golparvar (2018) affective collective investment questionnaire was used to measure the dependent variable in the pretest and post-test. The affective capital enhancement training received treatment in 10 sessions and the control group did not receive any treatment. The data were analyzed by multivariate analysis of variances.
    Results
    The results of multivariate analysis of covariance showed that, there is a significant difference between affective capital enhancement training and control group in affective collective investment in positive affect, affective collective investment in feeling of energy and affective collective investment in happiness (P < 0.01).
    Conclusions
    In sum, the findings of this study showed that training on the promotion of affective capital at the individual level is one of the courses that can raise affective-collective investment in nurses and thus increase their level of potency and power.
    Keywords: Affective Capital Training (ACT), Positive Affect, Feeling of Energy, Happiness, Nurses}
  • سیده رویا موسوی، کورش امینی، فرهاد رمضانی بدر، مهین روحانی
    زمینه و هدف
    سطح مطلوب شادمانی در بین پرستاران، با کیفیت مراقبت های پرستاری مرتبط است. هدف مطالعه حاضر تعیین سطح شادمانی پرستاران استان زنجان بوده است.
    روش بررسی
    در مطالعه مقطعی حاضر پرستاران شاغل در بیمارستان های تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی زنجان در سال 1396 جامعه پژوهش را تشکیل می دادند. تعداد نمونه ها 371 نفر بود. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه استاندارد شادمانی آکسفورد بود. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آزمون کای اسکوئر در نرم افزار SPSS نسخه 16 استفاده شد. سطح معناداری 05/0p< در نظر گرفته شد.
    یافته ها
    میانگین و انحراف معیار سن نمونه ها 08/7±2/32 بود. اکثر پرستاران مورد مطالعه زن (79/86%) و متاهل (46/68%) بودند. بیش تر پرستاران دارای مدرک کارشناسی (88/94%) و بقیه مدرک کارشناسی ارشد داشتند. میانگین نمره شادمانی در پرستاران مورد مطالعه 3/13±1/43 (از دامنه 87-0) بود. از میان متغیرهای جمعیت شناختی و شغلی فقط بین رضایت شغلی و سطوح شادمانی ارتباط آماری معنادار (049/0=p) مشاهده شد.
    نتیجه گیری
    براساس یافته های این مطالعه سطح شادمانی پرستاران مورد مطالعه در حد قابل قبول (متوسط) بوده است. با توجه به این که بین سطح شادمانی و رضایت شغلی ارتباط دیده شد و با توجه به اهمیت رضایت شغلی در ماندگاری و انگیزش پرستاران لازم است به این مهم توجه شود.
    کلید واژگان: شادمانی, پرستار, متغیرهای جمعیت شناختی, بیمارستان های آموزشی, زنجان}
    Seyedeh Roya Mousavi, Kourosh Amini, Farhad Ramezanibadr, Mahin Roohani
    Background & Aim
    A desirable level of happiness among nurses is related to the quality of nursing care services. This study aimed to evaluate the level of happiness among nurses and its’ relation to some demographic factors in Zanjan province- 2017.
    Methods & Materials: In this cross sectional study, 371 nurses employed in the hospitals affiliated to Zanjan University of medical sciences were participated. The Oxford happiness inventory was used to collect data. The data were analyzed using descriptive statistics and Chi-square test through the SPSS software version 16. A P<0.05 was considered statistically significant.
    Results
    The mean and standard deviation of age of samples were 32.2±7.08. Most nurses were female (86.79%) and married (68.46%). Most nurses had a bachelor’s degree (94.88%) and the rest of them had a master’s degree. The mean score of happiness in nurses was 43.1±13.3 (the range 0-87). Concerning the demographic and occupational variables, a statistically significant relationship was found between job satisfaction and happiness level (P=0.049).
    Conclusion
    According to the findings of the study, the level of happiness in the nurses was at an acceptable level. Considering the relationship between happiness and job satisfaction, and given the importance of job satisfaction in the motivation and retention of nurses in the profession, it is necessary to pay attention to this matter.
    Keywords: happiness, nurses, demographic variables, teaching hospitals, Zanjan}
  • میثم حسینی امیری*، محمد عباسی
    زمینه و هدف
    شواهدی وجود دارد مبنی بر اینکه شادمانی می تواند تحت تاثیر شناختی قرار گیرد که متاثر از محیط اجتماعی و فیزیکی محل زندگی فرد است. این مطالعه با هدف بررسی عوامل موثر بر شادمانی دانشجویان پیراپزشکی، پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی قم صورت گرفت.
    روش بررسی
    این مطالعه به روش توصیفی - مقطعی بر روی 343 دانشجوی واجد شرایط دانشکده های پیراپزشکی، پرستاری و مامایی قم در سال 1396 انجام شد. نمونه ها به صورت تصادفی چند مرحله ای وارد مطالعه شدند. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه های دموگرافیک و شادمانی آکسفورد جمع آوری شد. داده ها به کمک آزمون های تی مستقل، آنالیز واریانس یک طرفه، همبستگی پیرسون و اسپیرمن تجزیه و تحلیل شدند.
    یافته ها
    میانگین نمره شادمانی دانشجویان پیراپزشکی، 3/13±5/38 و دانشجویان پرستاری و مامایی، 7/16±2/36 به دست آمد. براساس نتایج آزمون تی مستقل، تفاوت آماری معنی داری بین نمره شادمانی، وضعیت تاهل، سن و مقطع تحصیلی وجود داشت (05/0>p). همچنین نتیجه آزمون آنالیز واریانس یک طرفه، تفاوت آماری معنی داری را بین نمره شادمانی و نوع رشته تحصیلی دانشجویان نشان داد (003/0p=). طبق آزمون پیرسون، رابطه خطی مستقیم و معنی داری بین سن و نمره شادمانی دانشجویان وجود داشت (007/0p=، 146/0r=).
    نتیجه گیری
    نتایج پژوهش حاضر نشان داد دانشجویان پیراپزشکی، پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی قم، از سطح شادمانی قابل قبولی برخوردارند. همچنین متغیرهایی همچون سن، جنس، مقطع و رشته تحصیلی به عنوان عوامل مرتبط با شادمانی شناخته شدند.
    کلید واژگان: شادمانی, دانشجویان پیراپزشکی, دانشجویان پرستاری, دانشجویان مامایی}
    Meysam Hoseini Amiri*, Mohammad Abbasi
    Background and Objectives
    There is some evidence that happiness may be affected by the cognition under the influence of physical and social environment of a person’s habitat. The purpose of this study was to assess the level and correlates of happiness among paramedical, nursing and midwifery students of Qom University of Medical Sciences.
    Methods
    This descriptive cross-sectional study was conducted on 343 eligible students of paramedicine, nursing and midwifery schools of Qom University of Medical Sciences in 2017. The subjects were entered into the study through multistage random sampling method. The data were collected using demographic and Oxford Happiness questionnaires. Data were analyzed using independent t-test, one-way analysis of variance, and Pearson and Spearman correlation tests.
    Results
    The mean score of happiness was obtained 38.5±13.3 for paramedical students and 36.2±16.7 for nursing and midwifery students. According to the result of independent t-test, there were significant differences between the score of happiness and marital status, age, and educational level (p<0.05). Also, the result of one-way ANOVA showed a significant difference between score of happiness and students’ education major (p=0.003). According to the result of Pearson test, there was a direct and significant correlation between age and happiness score of the students (r=0.146, p=0.007).
    Conclusion
    The results of the present research revealed that paramedical, nursing and midwifery students of Qom University of Medical Sciences had an acceptable level of happiness. The variables of age, gender, educational grade, and major, were also known as the correlates of happiness.
    Keywords: Happiness, Paramedical students, Nursing students, Midwifery students}
  • سحر صفرزاده*، کریم سواری، زهرا دشت بزرگی
    هدف از این پژوهش، مقایسه تحمل پریشانی، سبک های مقابله با استرس، هوش معنوی و شادمانی بین سالمندان زن و مرد شهر اهواز بود. نمونه این پژوهش 380 نفر (190 زن و 190 مرد) بودند که بوسیله روش نمونه گیری تصادفی خوشه ایانتخاب شدند. ابزار اندازه گیری عبارت بود از مقیاس تحمل پریشانی (DTS) ، سبک های مقابله با استرس فرم کوتاه (CISS-21)، پرسشنامه شادمانی آکسفورد (OHQ) و پرسشنامه هوش معنوی (ISIS). تحقیق حاضر از نوع علی-مقایسه ای بود و تجزیه و تحلیل داده ها با کمک روش چندمتغیری مانوا در سطح معناداری 0001/0>p نشان داد که بین سالمندان زن و مرد از لحاظ مولفه های جذب پریشانی و ارزیابی پریشانی، سبک های مقابله ای مسئله مدار، هیجان مدار و اجتنابی و همچنین هوش معنوی و شادمانی تفاوت معنی دار وجود دارد. همچنین مشخص شد مولفه جذب پریشانی، سبک های مقابله ای هیجان مدار و اجتنابی و هوش معنوی بیشتر در سالمندان زن و مولفه های ارزیابی پریشانی و سبک مقابله ای مسئله مدار و شادمانی بیشتر در سالمندان مرد دیده می شود.
    کلید واژگان: تحمل پریشانی, مقابله با شرایط پر استرس, هوش معنوی, شادمانی, سالمندان زن و مرد}
    Sahar Safarzadeh *, Karim Savari, Zahra Dashtbozorgi
    The research objective was the compairson distress tolerance, strategies for coping with stress, spiritual intelligence and happiness among elderly woman and men in Ahvaz city. The sample consisted of 380 subjects (190 woman and 190 men), which were selected by cluster random sampling. For data collecting four questionnaire were used: Distress Tolerance Scale (DTS), the questionnaire of coping inventory with stressful situations (CISS-21), Oxford Happiness Questionnaire (OHQ) and Integrated Spiritual Intelligence Scale) ISIS(. The research was of causal-comparative king and data analysis by multi-parameter variance method(MANOVA) in significant on P value less then 0/001 ( p
    Keywords: Distress tolerance, Strategies for coping with stress, Spiritual intelligence, Happiness, Elderly woman, men}
  • سلیمان یحیی زاده جلودار*، شعبان حیدری، اکرم قیناقی
    هدف
    از پژوهش حاضر، بررسی رابطه بین اعتقادات مذهبی و حمایت اجتماعی با خوش بینی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی گلستان می باشد. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی است.
    مواد و روش ها
    روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری آن را، کلیه دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی گلستان به تعداد 2200 نفر تشکیل می دهند و با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای تعداد 327 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها از پرسش نامه جهت گیری مذهبی آلپورت-راس، پرسش نامه حمایت اجتماعی وکس و پرسش نامه جهت گیری زندگی (خوش بینی) شیر و کارور استفاده شد.
    یافته ها
    جهت تجزیه و تحلیل داده ها در بخش آمار توصیفی از جداول فراوانی، درصد فراوانی، رسم نمودار، میانگین و انحراف معیار استفاده شده و در بخش آمار استنباطی از آزمون های رگرسیون چند متغیره، همبستگی پیرسون و t مستقل استفاده شده است.
    نتایج
    نشان داد که بین اعتقادات مذهبی و خوش بینی و همچنین حمایت اجتماعی و خوش بینی در دانشجویان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. نهایتا اینکه بین اعتقادات مذهبی و حمایت اجتماعی با خوش بینی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی گلستان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.
    کلید واژگان: اعتقادات مذهبی, حمایت اجتماعی, شادمانی, دانشجویان}
    Soleiman Yahyazadehjeloudar *, Saban Hedarie, Akram Genagie
    Interoductio: This study aimed to investigate the relationship between religious beliefs and social support and optimism in the students of Medical Sciences University of Golestan.
    Methods
    The study is applied research and methodologically descriptive-correlational. The population of the study included all of the students of University of Medical Sciences that were 2,200 students. Participants of the study were selected by Krejcie and Morgan's (1970) table and stratified random sampling that were 103 cases. Alport's religious orientation, the social support questionnaire of Wax (1990), and the life orientation questionnaire (optimism) of Sheer and Carver (1985) were used to collect the required data.
    Findings: The results were statistically significant. Tables of frequency, percentage of frequency, diagrams, mean, and standard deviation were employed for descriptive statistics. Multivariate regression, Pearson correlation, independent-t were used for inferential statistics.
    Conclusion
    The results showed that there was a significant positive relationship between religious beliefs and optimism. In addition, a significant positive relationship existed between social support and optimism. Finally, it was found that there was a significant positive relationship between religious beliefs, social support, and optimism in the students of Golestan University of Medical Sciences.
    Keywords: Religious beliefs, Social support, Optimism. Student}
  • زهرا هادی زاده طلاساز، شهلا نورانی سعدالدین *، محمدتقی شاکری، مرتضی مدرس غروی
    پیش زمینه و هدف

    شادی یک احساس پایدار در هیجان های مثبت و درک واقعیت زندگی می باشد. نوع احساس و علائم فیزیولوژیکی شادی، ازجمله تغییرات چهره یا لحن کلام، بر اصل رابطه ما با دیگران و کیفیت آن، قویا تاثیر می گذارد. عملکرد ارتباطی به عنوان مهم ترین ویژگی لازم برای افراد شاغل در بخش ارائه مراقبت های بهداشتی اولیه توصیف شده است. ماما به عنوان عضو کلیدی در فرآیند درمان، بیشترین ارتباط را با مددجو برقرار می کند. لذا مطالعه ی حاضر باهدف تعیین سطح شادمانی و ارتباط آن با کیفیت عملکرد ارتباطی ماما می باشد.

    مواد و روش کار

    مطالعه ی حاضر در سال 1392 بر روی 90 مامای شاغل در زایشگاه های بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی مشهد که به روش سرشماری انتخاب شدند انجام شد. طرح تحقیق توصیفی همبستگی می باشد. داده ها با استفاده از پرسشنامه ی شادمانی آکسفورد و چک لیست مشاهده ای عملکرد جمع آوری گردید و توسط spss19 و به وسیله ی آزمون های آماری اسپیرمن، پیرسون و آنالیز واریانس تجزیه وتحلیل شدند.

    یافته ها

    11 نفر (2/12 درصد) دارای شادمانی سطح پایین، 46 نفر (1/51 درصد) سطح متوسط و 33 نفر (7/36 درصد) دارای سطح شادمانی بالا بودند. ضریب همبستگی اسپیرمن نشان داد بین شادمانی و عملکرد ارتباطی ماماها ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد (771/0rs=،001/0>p).

    بحث و نتیجه گیری

    با توجه به اینکه بین شادمانی و عملکرد ارتباطی ماماها رابطه مثبت معنادار وجود دارد و ازآنجاکه 3/63 درصد ماماها دارای شادمانی سطح متوسط و پایین بودند مسئولین می توانند کیفیت عملکرد ارتباطی ماماها را با افزایش سطح شادمانی آن ها افزایش و از این طریق رضایت مراجعین از سازمان را افزایش دهند.

    کلید واژگان: شادمانی, ماما, ارتباط, ارزیابی عملکرد, ارزیابی کیفیت}
    Zahra Hadizadeh Talasaz, Shahla Noorani Saadoldin, Mr Mohammad Taghi Shakeri, Mr Morteza Modares Gharavi
    Background and Aims

    Happiness is a persistent feeling of positive emotion and perception of reality of life. Physiological signs of emotion and joy, including: Changes in the face or tone of speech which strongly affect the quality of our relationship with others. Communication performance is the most important characteristic for those who work in primary healthcare. Midwives as a key member in the treatment process, has close relationship with the patients. Therefore, the present study aimed to determine the level of happiness and its relationship with the quality of communication performance in midwives.

    Materials and Methods

    This study was conducted among 90 midwives working in maternity of Mashhad University of Medical Sciences hospitals which were selected through census sampling. This is a descriptive-correlation study. Data were collected from the Oxford Happiness Questionnaire and observational Check list for communication performance. Data were analyzed by descriptive statistics, Spearman, ANOVA and Pearson test with Spss19.

    Results

    11 (12.2%) midwives had low level of happiness, 46 (51.1%) moderate, and 33 midwives (36.7%) had high level of happiness. Spearman correlation coefficient showed a significant and positive correlation between happiness and communication performance (p<0.001, r=0.771).

    Conclusion

    Due to happiness and communicative performance show significant positive correlation, and also the result showed 63.3% of midwives had low and average happiness, authorities can increase the communication performance of midwives by increasing levels of happiness and through this, organizations provide patient satisfaction.

    Keywords: Happiness, Midwife, Communication, Performance Appraisals, quality assessments}
  • محمدرضا عابدی، حمید افشار، ابراهیم جعفری، شکوفه نیک نشان
    هدف
    هدف از این پژوهش، تعیین میزان تاثیر آموزش شادمانی بر سلامت روان و شادمانی کارکنان پالایش نفت اصفهان بوده است.
    روش
    روش پزوهشی مورد استفاده، روش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری کارکنان رسمی شاغل پالایشگاه نفت اصفهان در سال 1387 بوده است. جهت نمونه گیری 30 نفر از کارکنان به صورت تصادفی انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. سپس گروه آزمایش در کارگاه آموزش شادمانی شرکت کردند و دوازده اصل شادمانی فوردایس از جمله خود بودن، فعالیت، پرورش شخصیت اجتماعی، روابط اجتماعی، خوشبینی، برنامه ریزی، دوری از نگرانی، خلاقیت، سطح توقعات پایین و توجه به زمان حال به آنان آموزش داده شد. ابزار مورد استفاده در این پژوهش عبارت بود از پرسشنامه 28 سوالی سلامت عمومی (GHQ-28). در نهایت تمام افراد دو گروه مورد ارزیابی مجدد سلامت قرار گرفتند. برای تحلیل داده ها ازتحلیل کواریانس استفاده گردید.
    یافته ها
    نتایج نشان داد که آموزش شادمانی، سلامت عمومی کارکنان پالایش نفت اصفهان را افزایش داده است (P<0/003)، همچنین، آموزش شادمانی در کاهش اضطراب و بی خوابی کارکنان تاثیر داشته است (P<0/02).
    نتیجه گیری
    بر اساس یافته های این تحقیق آموزش شادمانی باعث افزایش سلامت روان گردیده است.
    کلید واژگان: سلامت روان, شادمانی, کارکنان}
    Mohammad Reza Abedi, Hamid Afshar, Ebrahim Jafari, Shekoufeh Nikneshan
    Objective
    The aim of this study was to examine the effectiveness of Happiness training on general health of oil refining company personnel in Isfahan.
    Methods
    During a quasi-experimental study, thirty official personnel of Isfahan Oil Refining Company were randomly assigned to experimental (N=15) and control groups (n=15) Then, the happiness program was instructed collectively that centered on 12 fundamentals Fordyce, including be yourself, keeping busy, developing an outgoing social personality, spending more time socializing, developing positive thinking, optimistic thinking, getting better organized, stop worrying,, be productive at meaningful work, lower expectation and aspiration and being present-oriented. Research instrument was General Health Questionnaire (GHQ-28), for pre and post-test. At last, subjects were again administered as the post-test. For analyzing the data ANCOVA was used.
    Results
    The results of analysis of covariance indicated that the happiness training increased the mental health (P<0.003) and reduced anxiety and insomnia (P<0.02).
    Conclusion
    The findings showed that happiness training can be used as a training program for increased the general health in oil refining company personnel.
    Keywords: general health, happiness, Personnel}
  • اکرم طهرانی *، حسن حیدری
    مقدمه
    داشتن هیجانات برای ایجاد و ادامه ی روابط بین فردی چه در تعاملات با دیگران و چه در روابط خانوادگی لازم است. داشتن مهارت های لازم در مدیریت هیجانات و آگاهی از توانایی ها و شناخت خود می تواند به مطلوب سازی هیجانات و طرحواره های شناختی افراد کمک کند.مطالعه ی حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش گروهی با رویکرد چندوجهی لازاروس در شادمانی زنان انجام شد.
    روش کار
    جامعه ی آماری این کارآزمایی بالینی شامل تمام زنان مراجعه کننده به کلینیک مددکاری آفتاب شرق در سال 1392 در اسلامشهر بود. با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس 24 زن که سطح شادمانی آنان بنا بر پرسش نامه ی شادمانی آکسفورد پایین بود به عنوان نمونه، انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمون و شاهد قرار گرفتند. مداخلات مبتنی بر رویکرد چندوجهی لازاروس در 10 جلسه ی یک ساعته به گروه آزمون به صورت گروهی آموزش داده و مجددا پرسش نامه روی تمام افراد اجرا شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ی 19 و روش آماری تحلیل کوواریانس تحلیل شدند.
    یافته ها
    میانگین نمرات شادکامی در مرحله ی پیش آزمون بین گروه آزمون و شاهد تفاوت معنی داری ندارد (0/05
    نتیجه گیری
    بنا برنتایج پژوهش آموزش گروهی مبتنی بر رویکرد چندوجهی لازاروس روش مناسبی برای بهبود شادمانی زنان است لذا به منظور افزایش شادمانی زنان لازم است که زمینه ی تقویت ابعاد شناختی، عاطفی و رفتاری آنان فراهم شود.
    کلید واژگان: آموزش گروهی, زنان, شادمانی}
    Akram Tehrani*, Hassan Heidari
    Introduction
    The emotions are necessary for shaping and keeping interpersonal relations and interaction to others and family relationships. Having management skills of emotions and such awareness of abilities and self can help to optimize emotions and cognitive schema. Present study aimed to determine the effectiveness of the group training with multiple Lazarus approach on happiness among women.
    Materials And Methods
    The statistical community of this clinical trial was all women referred to social working clinic of Aftab Shargh in Islamshahr (2013). 24 subjects who received low scores based on Oxford Happiness Questionnaire were selected through available sampling and randomly assigned in groups of experiment and control. Interventions based on Lazarus approach was done on the experimental group in 10 one hour sessions. All participants fulfilled the questionnaire. Data were collected by Oxford Happiness Questionnaire and analyzed by SPSS-19 software through analysis of covariance.
    Results
    There is no significant difference between the mean scores of happiness among experimental and control groups in pre-test phase (P>0.05) but this difference is significant in post-interventional phase (P=0.001).
    Conclusion
    Research results provide some evidence that the group training with multiple Lazarus approach is an appropriate skill for enhancing happiness in women. Therefore, in order to increase women’s happiness, it may be useful that the cognitive, effective and behavioral dimensions.
    Keywords: Group training, Happiness, Women}
  • بی بی مرضیه هاشمی اصل، ناهید گلمکانی، محمدتقی شاکری، علیرضا سجادی
    مقدمه
    شادمانی، یکی از معیارهای سلامت روان بوده و به قضاوت فرد از مطلوبیت زندگی اش اطلاق می گردد. بارداری تجربه ای است که باعث تغییرات جسمی، روانی و اجتماعی زیادی می شود اما می تواند تظاهری از احساس خود شکوفایی و تثبیت هویت زنانه بوده و باعث افزایش شادمانی شود. مطالعه حاضر با هدف تعیین سطح شادمانی در بارداری و عوامل مرتبط با آن انجام شد.
    روش کار
    این مطالعه همبستگی در سال 92-1391 بر روی 300 زن بارداری که جهت مراقبت های دوران بارداری به مراکز بهداشتی درمانی شهر مشهد مراجعه کرده بودند، انجام شد. افراد پرسشنامه های مشخصات فردی- اجتماعی، سوابق طبی- مامایی، سبک زندگی، شادمانی آکسفورد و ویژگی های شخصیتی نئو NEO-FFIرا تکمیل کردند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 16) و آزمون های کراسکال والیس، من ویتنی، آنالیز واریانس، ضریب همبستگی اسپیرمن و پیرسون انجام شد. میزان pکمتر از 05/0 معنادار در نظر گرفته شد.
    یافته ها
    فراوانی شادمانی سطح پایین 3/11%، متوسط 4/72% و شادمانی بالا 3/16% بود. شادمانی با وضعیت اشتغال (01/0>p)، ورزش (001/0>p)، تفریح (05/0>p)، مدت امور مذهبی (001/0>p)، روان رنجوری (001/0
    نتیجه گیری
    با توجه به اهمیت عواطف مثبتی چون شادمانی در سلامت روان و ارتباط آن با عوامل متعدد، برنامه ریزی جهت ارتقاء عوامل مرتبط با آن در بارداری توصیه می شود.
    کلید واژگان: بارداری, تفریح, شادمانی, مذهب, ورزش, وضعیت اشتغال, ویژگی شخصیت}
    Bibi Marzieh Hashemi Asl, Nahid Golmakani, Mohammad Taghi Shakeri, Alireza Sadjadi
    Introduction
    Happiness is one of the mental health criteria which is defined as the individuals'' judgment from life desirability. Pregnancy is an experience which causes several physical and psychosocial changes، but can be as the manifests of self-actualization feeling and stabilization of feminine identity، and can increase happiness. This study was performed with aim to determine level of happiness and its related factors during pregnancy.
    Methods
    This correlation study was performed on 300 pregnant women who had referred to Mashhad health-medical centers for receiving pregnancy care. They completed the questionnaire of demographic and social characteristics، medical-midwifery history، lifestyle، Oxford happiness and demographic characteristics of NEO-FFI. Data were analyzed by SPSS software (version 16) and using Kruskal Wallis، Mann Whitney، Spearman and Pearson correlation coefficient.
    Results
    Frequency of how level of happiness was 11. 3%، moderate level 72. 5% and high level 16. 2%. Happiness was significantly related to job status (P<0. 01)، exercise (P<0. 001)، recreation (P<0. 05)، duration of religious affords (P<0. 001)، neurosis (P<0. 001) and extroversity (P<0. 001).
    Conclusion
    Considering the importance of positive emotions such as happiness in mental health and its relation with various factors، it is recommended to plan for promoting its related factors during pregnancy.
    Keywords: Exercise, Happiness, Job status, Personality characteristic, Pregnancy, Recreation, Religious}
  • شهلا نورانی سعدالدین، زهرا هادی زاده طلاساز، محمدتقی شاکری، مرتضی مدرس غروی
    مقدمه
    استرس، تجربه مشترک بشر است که پیامدهای قابل توجهی در سلامتی آنها دارد. استرس شغلی به طور خاص به صورت ناتوانی در مقابله و کنار آمدن با فشارهای شغلی می باشد که باعث می شود فرد در پی آن، تعادل فیزیکی و روانی خود را از دست بدهد. شادمانی یکی از مولفه های سلامت روان می باشد که با استرس رابطه متقابل دارد؛ به گونه ای که تجربه استرس، احساس شادمانی را کاهش می دهد و سلامت روانی فرد مورد تهدید قرار می گیرد. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط استرس شغلی و شادمانی ماماهای شاغل در بیمارستان و مراکز بهداشتی درمانی شهر مشهد انجام شد.
    روش کار
    این مطالعه توصیفی - همبستگی در سال 1392 بر روی 180 مامای شاغل در بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی مشهد و مراکز بهداشتی درمانی و پایگاهای شهری انجام شد. نمونه گیری در زایشگاه به روش سرشماری و در مراکز بهداشتی درمانی، به روش نمونه گیری خوشه ایطبقه ای بود. ابزارهای گردآوری داده ها شامل پرسشنامه اطلاعات فردی، شادمانی آکسفورد و استرش شغلی (VAS) بود. داده ها پس از گردآوری با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 19) و روش های آمار توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون، اسپیرمن، آزمون های کروسکال والیس و کای دو انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.
    یافته ها
    میانگین سن ماماهای شاغل در مراکز بهداشتی درمانی، 92/6±63/39 سال و ماماهای شاغل در زایشگاه، 71/9±50/36 سال بود (014/0=p). استرس شغلی در بین ماماهای شاغل در زایشگاه (96/1±14/4) بالاتر از ماماهای مراکز بهداشتی درمانی (77/1±70/3) بود (114/0=p). میانگین نمره شادمانی ماماهای شاغل در زایشگاه 00/20±61/123 و ماماهای شاغل در مراکز بهداشت 19/35±13/125 بود (604/0=p). ارتباط منفی متوسط و معنی داری بین شادمانی با استرس 1 (001/0p<، 479/0- =r) مشاهده شد.
    نتیجه گیری
    بین شادمانی و استرس شغلی ارتباط منفی و معناداری وجود دارد.
    کلید واژگان: استرس شغلی, شادمانی, ماما}
    Shahla Nourani Saadoldin, Zahra Hadizadeh Talasaz, Mohammad Taghi Shakeri, Morteza Modares Gharavi
    Introduction
    Stress is a common human experience that has significant implications on their health. Occupational stress particularly is an inability to cope and deal with the pressures of the jobs، and subsequently cause people lose their mental and physical balance. Happiness is a component of mental health which has opposite relationship with stress، so that the experience of stress reduces feelings of happiness and mental health is threatened. The aim of this study was determining the relationship between occupational stress and happiness in midwives who work in the hospitals and health centers of Mashhad، Iran.
    Methods
    This descriptive-correlation study was conducted on 180 midwives who work in educational hospitals and health centers of Mashhad University of Medical Sciences، Mashhad، Iran in 2013. Sampling in the maternity was census and in the health centers was classified cluster. Data were collected with demographic and Happiness Oxford Questionnaire، and visual analog scale of occupational stress. Data were analyzed by SPSS software version 19، descriptive statistics، Pearson correlation coefficient، Spearman correlation، Kruskal-Wallis and chi-square tests. P value less than 0. 05 was considered significant.
    Results
    The mean age of midwives work in health centers and maternity wards were 39. 63±6. 92 and 36. 50±9. 71، respectively (p=0. 014). Occupational stress among midwives in maternity ward (4. 14±1. 96) was higher than midwives in health centers (3. 70±1. 77) (p=0. 114). The mean score of happiness in midwives work in hospital was 123. 61±20. 00 and the mean score of happiness in midwives work in health centers was 125. 13±35. 19 (p=0. 604). Moderate and significant negative correlation was found between happiness and stress (r=-0. 479، p<0. 001).
    Conclusion
    There was a negative and significant correlation between happiness and stress.
    Keywords: Happiness, Midwifery, Occupational stress}
  • ناهید گلمکانی، علیرضا سجادی، سعید ابراهیم زاده، بی بی مرضیه هاشمی اصل
    مقدمه
    شادمانی یکی از معیارهای سلامت روان و یکی از شش هیجان اساسی انسان است. زایمان به عنوان یک تجربه منحصر به فرد، نیاز به توانایی زن باردار برای مقابله با دردهای زایمانی دارد. شادمانی می تواند به فرد این توانایی بالقوه را بدهد که روش های مقابله ماهرانه تری داشته باشد اما در مورد ارتباط این دو، شواهد ثبت شده ای وجود ندارد.
    هدف
    تعیین ارتباط سطح شادمانی در بارداری با رفتارهای مقابله ای با درد زایمان
    روش
    در این مطالعه همبستگی، 80 زن باردار کم خطر 36 تا 40 هفته که جهت مراقبتهای بارداری به بیمارستان ام البنین مراجعه می کردند به روش آسان انتخاب و پرسشنامه های اطلاعات دموگرافیک و شادمانی آکسفورد تکمیل شدند. نمونه ها تا شروع زایمان حقیقی پیگیری شده، سپس توسط کمک پژوهشگر از اتساع 5-3 سانتی متر تا زایمان، پرسشنامه مشاهده ای رفتار مقابله ای با درد زایمان، طی انقباضات رحمی و هر نیم ساعت یکبار تکمیل شد. سپس داده ها توسط نرم افزار spss16، تجزیه و تحلیل و از ضریب همبستگی اسپیرمن و پیرسون و آزمونهای کراسکال والیس، من ویتنی و آنالیز واریانس استفاده گردید.
    یافته ها
    بر اساس نتایج، فراوانی شادمانی سطح پایین 3/11%، متوسط 5/72% و شادمانی بالا 2/16% بود. همچنین3/16% رفتارهای مقابله ای نامطلوب،50٪ افراد رفتارهای قابل قبول و 7/33% رفتارهای مطلوب نسبت به درد زایمان داشتند. آزمون همبستگی اسپرمن نشان داد سطح شادمانی با میانگین رفتار های مقابله ای ارتباط معنی دار دارد (000/0= p و 444/0= r)؛ به این معنی که هر چه سطح شادمانی در بارداری بیشتر باشد، رفتارهای مقابله ای با درد زایمان مطلوبتر و نمرات آن بالاتر می رود.
    نتیجه گیری
    رفتار زائو در مقابله با درد زایمان، نشان دهنده ویژگی هایی مانند سطح هیجانی وی بوده و باید در اداره بالینی زائو علاوه بر علائم فیزیولوزیک و آزمایشات کلینیکی، دو مقوله فوق نیز گنجانده شود.
    کلید واژگان: بارداری, درد, رفتار مقابله ای با درد زایمان, زایمان, شادمانی, مقابله}
    Bibi Marzie Hashemi Asl
    Background
    Happiness is accounted for one of the psychological health criteria, and is considered as one of the six fundamental emotions- in human beings. Labor pain is also considered as one of the exclusive experiences, which demands pregnant women’s ability to cope with it. Happiness may give this potential ability to the pregnant women to apply skillful coping methods to tolerate the labor pain, but there is no registered evidence about this relationship.
    Aim
    To determine the relationship between happiness during pregnancy and labor pain coping behaviors.
    Method
    In this correlational study 80 low risk pregnant women, in the 36 – 40 weeks of pregnancy, who have referred to Omolbanin Hospital for prenatal care were selected using convenience sampling. Demographic information and the level of happiness were measured during pregnancy using Oxford Happiness Questionnaire. Labor pain coping behaviors were measured during contractions, and each half an hour from the dilatation of 3–5 cm till delivery using Labor Pain Coping Behaviors Observation Form. Data were analyzed with SPSS version 16 using Kruskal-Wallis, One- way ANOVA, Mann-Whitney tests and Spearman and Pearson correlation coefficients.
    Results
    The frequency of low, medium and high level of happiness was 11.3%, 72.5%, and 16.2% respectively. Also, 16.3% of the pregnant women showed unfavorable, 50% acceptable, and 33.7% favorable labor pain coping behaviors. The results of Spearman’s correlation test revealed that there was a significant relationship between pregnancy happiness and the mean score of labor pain coping behaviors, (p = 0.000, and r = 0.444), i.e. higher levels of happiness during pregnancyis associated with more favorable labor pain coping behaviors.
    Conclusion
    The parturient's behavior during labor indicates her level of emotion. So in parturient’s clinical management, in addition to physiological signs and clinical examinations these two issues should be considered as well.
    Keywords: Childbirth, Happiness, Labor, Labor pain coping behavior, Pregnancy}
  • فاطمه شجاعی، سید میثم ابراهیمی، زهره پارسا یکتا، علیرضا نیکبخت نصرآبادی
    مقدمه
    از نظر روان شناسی خشنودی و نشاط بر ابعاد روانی، اجتماعی، فرهنگی افراد جامعه تاثیر همه جانبه دارد. لذا توجه به خشنودی و نشاط
    مقدمه
    از نظر روان شناسی شادمانی بر ابعاد روانی، اجتماعی، فرهنگی افراد جامعه تاثیر همه جانبه دارد. لذا توجه به شادمانی و نشاط به عنوان معیاری از وضعیت روانی دانشجویان که جزو نیروهای جوان و آینده ساز کشور هستند، بسیار مهم است. در این میان، بررسی وضعیت شادمانی دانشجویان پرستاری به دلیل ماهیت شغلی و مواجهه با تنش های متعدد موجود از اهمیت ویژه ای برخوردار است. این پژوهش با هدف تعیین میزان شادمانی دانشجویان پرستاری دانشکده پرستاری ابهر و همچنین بررسی ارتباط آن با متغیرهای سن، جنس، وضعیت تاهل، وضعیت مسکن، نمره معدل تحصیلی، ترم تحصیلی و تعداد اعضای خانواده انجام پذیرفت.
    روش
    این پژوهش به صورت روش مقطعی صورت گرفته و جامعه آماری مورد نظر را دانشجویان پرستاری دانشکده پرستاری ابهر در سال 87-86 تشکیل می داد. در این پژوهش پس از نمونه گیری برای تعیین وضعیت شادمانی دانشجویان از ابزار سنجش میزان شادمانی آکسفورد استفاده گردید. پس از کسب رضایت نامه کتبی، پرسشنامه مذبور میان 75 نفر از دانشجویان توزیع شد که به علت عدم عودت 11 مورد از پرسشنامه ها، نهایتا 64 نفر (47= دختر، 17= پسر) مورد بررسی قرار گرفتند. پس از جمع آوری داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS v.11.5 و آزمون های آماری توصیفی و استنباطی شامل تی مستقل و آنالیز واریانس یک طرفه، اطلاعات مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
    یافته ها
    تجزیه و تحلیل اطلاعات نشان داد که 7/12% دانشجویان از سطح شادمانی خیلی خوب، 8/69% قابل قبول و 5/17% از سطح پایین شادمانی برخوردار بودند. طبق نتایج مابین میزان شادمانی و جنسیت (7/0=p)، وضعیت تاهل (4/0=p) و سن (2/0=p)، ارتباط معناداری وجود نداشت. اما بین میزان شادمانی و ترم تحصیلی ارتباط معناداری وجود داشت (01/0=p).
    نتیجه گیری
    براساس یافته های این پژوهش درصد کمی از دانشجویان (7/12%) سطح نشاط خیلی خوب داشته و در گروه های جدیدالورود و سال آخر پایین تر بود. لذا ضروری است که با بررسی این وضعیت اقدامات برنامه ریزی شده ای جهت ارتقا و حفظ شادمانی و به تبع آن بهبود سلامت روانی دانشجویان صورت پذیرد.
    کلید واژگان: شادمانی, نشاط, بهداشت روان, دانشجویان پرستاری}
    Fateme Shojaei, Seyyed Meisam Ebrahimi, Zohre Parsa Yekta, Alireza Nikbakht Nasr Abadi
    Introduction
    Psychologists and Sociologists believe that happiness affects the psychological, social, educational and cultural dimensions of all individuals. So to pay attention to this issue as an indicator of student's mental health is very important. Therefore, assessment of nursing students’ happiness is very important because they are encountered to multiple stresses and tensions. The aim of this study was to investigate the happiness status of Abhar's nursing students and also its correlation with sex, age, marriage, educational course, and the number of family members.
    Methods
    This descriptive-analytical study was conducted between 2007-2008 in Abhar School of nursing. In this study the Iranian version of Oxford Happiness Inventory was used to measure the students’ happiness status. After providing written informed consent questionnaires were distributed among 75 samples and finally 64 students (17=male, 47=female) were measured. Then, the collected data were analyzed using descriptive statistics and appropriate tests like independent-t and one-way ANOVA, by SPSS software version 11.5.
    Results
    Data analysis showed that 17.5% of students had low level of happiness, 69.8% reasonable level and 12.7% were very happy. There was no significant association between the level of happiness and gender (P=0.7), marital status (P=0.4) and age (P=0.2). But, there was significant relationship between happiness and educational terms (P=0.01).
    Conclusion
    Based on this study only 12.7% of students were very happy and two groups of junior and senior students were less cheerful. So, it is necessary to consider appropriate plans and interventions to improve and retain the happiness of nursing students in the acceptable levels and thus improve their mental health. Key words: Happiness, mental health, nursing students.
  • یاسمن یعقوبی، معصومه جعفری اصل
    مقدمه
    وضعیت عاطفی هر فرد بیانگر سلامت روانی او می باشد. میزان شادمانی و غمگینی فرد نشان می دهد که فرد تا چه حد از وضعیت عاطفی مطلوبی برخوردار است.
    از جمله مواردی که می تواند شادی فرد را متاثر نماید بیماری های جسمی و روحی است، بخصوص اگر بیماری موجود مزمن بوده و ناتوانی های متعدد و دائمی را برای فرد ایجاد نموده باشد. در میان انواع بیماری های مزمن تالاسمی ماژور یکی از شایع ترین بیماری ها در کودکان و نوجوانان است.
    هدف
    هدف این مطالعه تعیین وضعیت شادمانی بیماران تالاسمی ماژور می باشد.
    روش کار
    پژوهش حاضر مطالعه ای توصیفی است که برروی 120 کودک و نوجوان مبتلا به تالاسمی ماژور که به مراکز آموزشی – درمانی هفده شهریور و رازی شهر رشت مراجعه نموده بودند، صورت گرفته است. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه شادکامی آکسفورد می باشد. این پرسشنامه مشتمل بر 29سوال سه گزینه ای(بلی، شاید و خیر) در رابطه باوضعیت عاطفی کودکان و نوجوانان است و پایایی آن92 درصد می باشد. این پرسشنامه در اختیار کودکان و نوجوانانی که جهت تزریق خون یا دسفرال به مراکز درمانی فوق مراجعه کرده بودند، گذاشته شد و پس از تکمیل جمع آوری و با استفاده از نرم افزار آماری spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
    یافته ها
    یافته ها نشان می دهد که میانگین نمرات شادمانی در کودکان و نوجوانان مورد بررسی 93/2±57/15 بود که نشان دهنده آن است که اکثریت کودکان و نوجوانان مبتلا به تالاسمی ماژور شادمان نبودند. همچنین یافته ها نشان می دهند که بین جنس و میزان شادمانی ارتباط آماری معنی داری وجود دارد (043/0 > p) و اکثریت پسران مبتلا به تالاسمی ماژور (3/80%)نسبت به دختران مبتلا به تالاسمی ماژور(8/72%)غمگین هستند و نمره شادمانی پایین تری دارند. در این پژوهش بین میزان شادمانی وسایر مشخصات دموگرافیک ارتباط آماری معنی داری مشاهده نشد.
    نتیجه گیری
    با توجه به اینکه اکثریت کودکان و نوجوانان مبتلا به تالاسمی غمگین بوده اند توجه به برنامه های متنوع و متناسب با سطح سلامت جسمی و روانی این بیماران برای ارتقاء سلامت روان آنان لازم می باشد.
    کلید واژگان: شادمانی, آزمون آکسفورد و فوردایس, کودکان, تالاسمی}
  • شادمانی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی اصفهان «میزان و عوامل مؤثر بر آن»
    سید ابراهیم جعفری، محمدرضا عابدی، محمد جواد یاقتدار
    هدف مطالعه حاضر بررسی میزان شادمانی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی اصفهان و عوامل موثر بر آن می باشد. برای نیل به این هدف دو سوال و دو فرضیه مطرح گردید. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در سال تحصیلی 81-82 بود، تعداد دانشجویان پسر 2213 نفر و دانشجویان دختر 3876 نفر و در مجموع 6089 نفر بودند که از این تعداد 161 نفر بر اساس روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای متناسب با حجم به تفکیک جنسیت و دانشکده به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات در این پژوهش از دو آزمون شادمانی”آکسفورد“و آزمون شادمانی”فوردایس“استفاده شد.
    نتایج بدست آمده نشان داد میانگین شادمانی دانشجویان در آزمون آکسفورد 45.83 و در آزمون فوردایس 310.49 می باشد، همچنین نتایج نشان داد در بین عوامل شناختی- رفتاری عامل بیان احساسات بیشترین سهم را در تبیین شادمانی دانشجویان داشته است.
    کلید واژگان: شادمانی, دانشجویان علوم پزشکی, آزمون آکسفورد و فوردایس}
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال