جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "ضعف عضلانی" در نشریات گروه "پزشکی"

جستجوی ضعف عضلانی در مقالات مجلات علمی

انتخاب همه

نقش ضعف عضلات در تعادل و بی ثباتی وضعیتی سالمندان با و بدون سابقه سقوط: یک مرور نظام مند

حسن دانشمندی، منا حسین پور*، مصطفی پاینده

نشریه سالمندشناسی، سال ششم شماره 4 (پیاپی 23، زمستان 1400)، صص 89 -104

مقدمه

فهمیدن علل موثر در سقوط به‌منظور طراحی مداخلات موثر روی سالمندان برای کاهش سقوط ضروری است؛ بنابراین هدف از تحقیق حاضر بررسی نقش ضعف عضلات در تعادل و بی‌ثباتی وضعیتی در افراد سالمند با و بدون سابقه سقوط است.

روش‌ کار

این مطالعه به‌صورت مرور سیستماتیک بر روی مقالات منتشرشده‌ای از سال 1986 تا 2021 صورت گرفت. که نقش ضعف عضلات در تعادل و بی‌ثباتی وضعیتی سالمندان با و بدون سقوط را بررسی کرده بود. جستجو در پایگاه‌های PubMed, Web of Science, Cochrane Central Register of Controlled Clinical Trials, Google Scholar, and Scopus انجام شد. همچنین این کار در پایگاه‌های فارسی مگیران، ایرانداک، ایران مدکس، مدیلیب با کلیدواژه‌هایی معادل کلیدواژه‌های لاتین که در بالا ذکر شد، انجام گرفت. با توجه به معیارهای ورود و خروج، 23 مقاله به‌صورت نهایی موردبررسی قرار گرفتند

یافته‌ها

. 18 تحقیق از 23 تحقیق یافت شده، گزارش کرده‌اند که عضلات اندام تحتانی نقش بسزایی در تعادل و ثبات وضعیتی دارند و 5 تحقیق نقش عضلات اندام فوقانی در تعادل و سقوط سالمندان را بررسی کرده بودند.

نتیجه‌گیری

به نظر می‌رسد که ضعف عضلانی یک عامل مهم سقوط در سالمندان باشد. عضلات دیستال اندام تحتانی و عضلات پروگزیمال اندام تحتانی نقش به سزایی در تعادل و سقوط سالمندان دارند. نقش عضلات اندام فوقانی کمتر از عضلات اندام تحتانی در تعادل، بی‌ثباتی وضعیتی و سقوط سالمندان در نظر گرفته‌شده است؛ بنابراین برای جلوگیری از سقوط سالمندان ناشی از ضعف عضلانی، باید برنامه‌های تمرینی برای افزایش قدرت عضلانی سالمندان در نظر گرفته شود تا میزان احتمال سقوط سالمندان ناشی از ضعف عضلات را کاهش داده؛ و درنتیجه میزان سالمندان فعال جامعه افزایش پیدا کند.

کلید واژگان: سالمند, سقوط, تعادل, کنترل پاسچر, ضعف عضلانی

چکیده مشاهده متن مقاله مروری زبان: فارسی

The role of muscle weakness in balance and postural instability in the elderly with and without falls: A Systematic review

Hasan Daneshmandi, Mona Hoseinpour *

Journal Of Gerontology, Volume:6 Issue: 4, 2022, PP 89 -104

Introduction

It is essential understanding causes of falls among the older adults in order to design effective interventions; therefore, the aim of the present study was to investigate the role of muscle weakness in balance and postural instability among older adults with and without a history of falls.

Methods

This was a systematic review of articles that were published during the years 1986 to 2021. These articles investigated the role of muscle weakness in balance and postural instability among older adults with and without falls. The search process was performed in intentional databases of PubMed, Web of Science, Cochrane Central Register of Controlled Clinical Trials, Google Scholar, and Scopus as well as Persian databases of Magiran, Irandoc, IranMedex, MedLib, using equivalent Persian keywords. Besides, a manual search and full review of article references was performed.

Results

According to the inclusion and exclusion criteria, 23 articles entered the final review phase. Eighteen of the above twenty-three studies reported that lower-limb muscles play an important role in balance and postural stability, and five articles investigated the role of lower-limb muscles in balance and falls among the older adults.

Conclusions

It seems that muscle weakness is a risk factor for falls among the older adults. Both the distal and proximal muscles of the lower limb play an important role in the balance and fall among the older adults. Studies showed that upper-limb muscles play a more important role in balance, postural instability, and falls among the older adults than uper-limb muscles. Therefore, to prevent muscle weakness-related falls among the older adults, training programs should be considered to increase the muscle strength and thus to reduce the risk of falls in this age group and increase the number of active older adults in the society.

Keywords: Aged, Accidental Falls, Balance, Postural Balance, Muscle Weakness

Abstract View Paper Review Article Original: Persian
مقایسه تاثیر تمرینات ثبات مرکزی در سطح پایدار و ناپایدار بر تعادل ایستا و پویا ورزشکاران زن دارای نقص تنه

الهام میرجمالی، هومن مینونژاد*، فواد صیدی، هادی صمدی

فصلنامه طب توانبخشی، سال هشتم شماره 1 (بهار 1398)، صص 61 -70

مقدمه و اهداف ضعف عضلات ثبات دهنده مرکزی می تواند تاثیر منفی بر روی تعادل داشته باشد. از طرف دیگر ثبات ناحیه مرکزی به عنوان یک رابط با انتقال موثر نیروی تولیدشده در اندام تحتانی به اندام فوقانی از طریق تنه به اجرای بهتر ورزشی کمک می کند. هدف از پژوهش حاضر مقایسه تاثیر تمرینات ثبات مرکزی در سطح پایدار و ناپایدار بر تعادل در ورزشکاران زن بود. مواد و روش ها جامعه آماری تحقیق حاضر شامل 30 نفر از ورزشکاران زن استان گیلان بودند که به صورت هدفمند وارد تحقیق شدند که به دو گروه 15 نفری (تمرینات در سطح پایدار و تمرینات در سطح ناپایدار که به مدت 6 هفته و سه جلسه در هفته انجام شد) تقسیم شدند. تعادل ایستا با استفاده از آزمون BESS و تعادل پویا با استفاده از آزمون تعادل وای ارزیابی شد. برای بررسی تفاوت تعادل در بین ورزشکاران دو گروه از آزمون آماری تحلیل کوواریانس و تی همبسته استفاده شد. یافته ها نتایج تحقیق حاضر نشان دهنده تاثیر معنادار هر دو پروتکل تمرینی بر تعادل ایستا و پویا بود (001/0=P). همچنین نتایج آزمون تحلیل کواریانس نشان داد که تمرینات در سطح ناپایدار تاثیر بیشتری نسبت به تمرینات در سطح پایدار بر تعادل ایستا و پویا داشت (05/0>P). نتیجه گیری نتایج تحقیق حاضر پیشنهاد می کند که با توجه به تفاوت بین دو نوع تمرین در اثرگذاری بر مولفه تعادل، علاوه بر اینکه هر دو نوع تمرینات ثبات دهنده ناحیه مرکزی بدن می تواند برای بهبود تعادل، به وسیله تقویت عضلاتی که با کنترل ستون فقرات و لگن مرتبط است، مفید باشد، مربیان و ورزشکاران از تمرینات ثبات مرکزی در سطح ناپایدار برای بهبود تعادل استفاده کنند.

کلید واژگان: ورزشکاران, تنه, ضعف عضلانی, زنان

چکیده مشاهده متن مقاله پژوهشی/اصیل زبان: فارسی

Comparison of the Effects of Core Stability Training on Stable and Unstable levels on the Static and Dynamic Balance of Female Athletes with Trunk Dysfunction

Elham Mirjamali, Hooman Minoonejad *, Foad Seidi, Hadi Samadi

Scientific Journal of Rehabilitation Medicine, Volume:8 Issue: 1, 2019, PP 61 -70

Background and Aim
The core stabilizer muscle weakness can have a negative effect on the balance. On the other hand, the stability of the core area as a connection with the effective transfer of force produced in the lower extremity to the upper limb through the trunk leads to better exercise.
Purpose
The present study was carried out to compare the effects of core stability trainings on stable and unstable levels on the female athletes’ balance.
Materials and Methods
The statistical society of the current study consisted of 30 female athletes from Guilan province who were intentionally selected to take part in the study. They were divided into two groups of 15: stable training and unstable levels of training for 6 weeks, 3 sessions per week. Static balance dynamic balance were evaluated using BESS and Y balance tests, respectively. To analyze the difference in balance between the athletes in the two groups, statistical analysis of covariance and t-correlation analysis were used.
Results
The results of the study showed a significant effect of both training protocols on static and dynamic balance (P = 0.001). Also, the results of covariance analysis indicated that training on unstable level had higher efficiency on static and dynamic balance (P <0.05).
Conclusion
The results of the present research suggest that, given the difference between the two types of training in affecting the balance component, in addition to the fact that both types of body stabilization trainings can be useful to improve the balance by strengthening the muscles that are Spinal and pelvic controls, coaches and athletes should use unstable levels of core stability training to improve balance.

Keywords: Athletes, Trunk, Muscle Weakness, Female

Abstract View Paper Research/Original Article Original: Persian
گزارش 7 مورد بیماری Pompe در ایران

میلاد ابراهیمی، رضا روزبهانی، مرتضی پورفرزام

مجله دانشکده پزشکی اصفهان، پیاپی 424 (هفته چهارم اردیبهشت 1396)، صص 364 -367

مقدمه
بیماری Pompe نوعی بیماری نادر، پیش رونده و دارای فرم ماژور (فرم کودکی) می باشد که در اثر کمبود آنزیم لیزوزومی اسید آلفاگلوکوزیداز ایجاد می شود. این بیماری به صورت اتوزومال مغلوب به ارث می رسد و طیفی از علایم متفاوت وابسته به سن را ایجاد می کند. این علایم و نشانه ها به طور عمده شامل ضعف عضلانی، مشکلات قلبی، مشکلات تنفسی و ناتوانی در انجام امور روزمره ی زندگی بیمار است.
گزارش مورد: در این مطالعه ی مورد، خصوصیات و ویژگی های بیماری Pompe در 7 بیمار که در طی 8 سال گذشته شناسایی شده بودند، بررسی گردید.
نتیجه گیری
نکته ی مهم در پژوهش حاضر، زمان تشخیص متفاوت در این بیماران بود که بین 6 ماه تا 28 سال متفاوت می باشد. این امر منجر به بروز مشکلات متعدد در بیمارانی شده که تشخیص بیماری آن ها با تاخیر صورت گرفته است.

کلید واژگان: آلفاگلوکوزیداز, بیماری ذخیره ی گلیکوژن, ضعف عضلانی, بیماری Pompe

چکیده مشاهده متن زبان: فارسی

Reporting 7 Pompe Patients in Iran

Milad Ebrahimi, Reza Rouzbahani, Mortaza Pourfarzam

Journal Of Isfahan Medical School, Volume:35 Issue: 424, 2017, PP 364 -367

Background
Pompe is a progressive and rare disease with major form (infantile form) resulted from lack of lysosomal alpha-glucosidase enzyme. This disease inherits in an autosomal recessive form and contains spectrum of different symptoms based on the age of onset. The variety of symptoms has seen in this disease like muscle weakness, cardio pulmonary problems, disability in daily routine works, and so on.
Case Report: In this case study, we studied the characteristics of 7 established patients in Iran recognized from 8 years ago. The age range of these patients was from 6 months to 28 years.
Conclusion
Different diagnosis time in patients, which is important, in this study was between 6 months to 28 years, which could cause many problems in patients whom their diagnosis was delayed.

Keywords: Alpha-glucosidase, Glycogen storage disease II, Muscular weakness, Pompe disease

Abstract View Paper Original: Persian
قدرت عضلانی، کاهش ویتامین D و استئو آرتریت زانو

بهزاد حیدری

مجله دانشگاه علوم پزشکی بابل، سال چهاردهم شماره 5 (پیاپی 68، شهریور 1391)، ص 84

استئوآرتریت زانو یک بیماری شایع و یکی از مهم ترین عامل بروز درد و ناتوانی در سالمندان می باشد که ضعف عضلانی و کاهش ویتامین D در بروز آن دخالت دارند. هر کدام از این دو عامل با درد زانو نیز ارتباط دارند. اما نتایج مطالعات انجام شده در این زمینه یکسان نیست از یک طرف ضعف عضلانی میتواند بعلت درد زانو و اختلال حرکتی بوجود آید که در استئو آرتریت زانو شایع است، از طرف دیگر استئوآرتریت زانو بعلت درد و ناتوانی میتواند سبب کاهش ویتامین D شود. در تعدادی از مطالعات ضعف عضلانی بعنوان یک عامل اتیولوژیک استئوآرتریت زانو معرفی شده است. کاهش ویتامین D نیز مانند استئوآرتریت زانو در سالمندان شایع است. بر اساس اطلاعات موجود نمیتوان مشخص کرد که ضعف عضلانی یک عامل اتیولوژیک استئوآرتریت زانو است یا از عوارض آن بشمار می آید. این مطالعه ضمن مرور مطالعات قبلی بر ضرورت انجام مطالعات بیشتر تاکید دارد و توصیه می کند که در مطالعات بعدی ارتباط بین ضعف عضلانی و استئوآرتریت زانو باید با در نظر گرفتن سطح ویتامین D سرم انجام شود.

کلید واژگان: استئو آرتریت زانو, کاهش ویتامین D, ضعف عضلانی, ارتباط

چکیده مشاهده متن زبان: فارسی

Muscle Strength, Vitamin D Deficiency and Knee Osteoarthritis

B. Heidari

Journal of Babol University of Medical Sciences, Volume:14 Issue: 5, 2012, P 84

Knee osteoarthritis (KOA) is a common and an important cause of disability in the elderly population. Muscle weakness and vitamin D deficiency are responsible factors of KOA. Both factors are also associated with knee pain. However, the results of previous studies are not consistent. Muscle weakness may develop in KOA due to pain and limitation of motion. Conversely, muscle weakness was introduced as an etiologic factor of KOA. Similarly, vitamin D deficiency is also common in elderly population. At present it is not possible to conclude whether muscle weakness is as a cause or a consequence of KOA. This study by reviewing available data recommends further studies in context of muscle strength and KOA. Future studies should address the relationship between KOA and muscle strength regarding serum vitamin D status.

Keywords: Knee osteoarthritis_Vitamin D deficiency_Muscle weakness_Relationship

Abstract View Paper Original: Persian
مقایسه قدرت ایزومتریک عضلات کمربند شانه ای در بیماران مبتلا به سندرم گیرافتادگی با افراد سالم

افسون نودهی مقدم، زهرا روحبخش، اسماعیل ابراهیمی، مهیار صلواتی، داوود جعفری

مجله دانشگاه علوم پزشکی گرگان، سال دوازدهم شماره 2 (پیاپی 34، تابستان 1389)، صص 26 -32

زمینه و هدف
مطالعات زیادی اهمیت عملکرد هماهنگ و هم زمان عضلات کتف و گلنوهومرال را نشان داده اند. تغییرات خفیف در عملکرد و هماهنگی این عضلات منتهی به اختلال مفاصل می گردد. سندرم گیرافتادگی به عنوان شایع ترین علت درد شانه گزارش شده است. در این مطالعه قدرت ایزومتریک عضلات کمربند شانه ای در بیماران مبتلا به سندرم گیرافتادگی با افراد سالم مقایسه گردید.
روش بررسی
این مطالعه مورد شاهدی با استفاده از نمونه گیری غیراحتمالی ساده روی 15 بیمار مبتلا به سندرم گیرافتادگی شانه که به درمانگاه ها و بیمارستان های دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی و دانشگاه علوم پزشکی ایران مراجعه نموده بودندو 15 فرد سالم طی سال 1387 انجام شد. قدرت عضلات گلنوهومرال و اسکاپولوتوراسیک با استفاده از یک دینامومتر دستی در دو گروه مورد و شاهد اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از آزمون های آماری تی مستقل و تی زوج برای مقایسه بین گروهی و درون گروهی تجزیه و تحلیل شدند.
یافته ها
بیماران مبتلا به سندرم گیرافتادگی در مقایسه با افراد سالم دارای قدرت کمتری در عضلات شانه خود بودند (P<0.05). قدرت عضلات در سمت درگیر بیماران نسبت به سمت غیردرگیر کمتر بود (P<0.05). در بیماران مبتلا به سندرم گیرافتادگی نسبت قدرت عضلات چرخاننده به خارج به قدرت عضلات چرخاننده به داخل به طور معنی داری کمتر از گروه شاهد بود (P<0.05).
نتیجه گیری
این مطالعه نشان داد که کاهش قدرت عضلات شانه در بیماران مبتلا به سندرم گیرافتادگی وجود دارد. لذا بررسی قدرت عضلانی بایستی در برنامه ارزیابی و درمانی این بیماران در نظر گرفته شود. همچنین در درمان فیزیوتراپی این بیماران تقویت عضلات ضعیف بایستی مورد تاکید قرار گیرد.

کلید واژگان: سندرم گیرافتادگی, ضعف عضلانی, عدم تعادل, عضلات شانه

چکیده مشاهده متن زبان: فارسی

A comparative study on isometric muscles strength of shoulder complex between persons with and without impingement syndrome

Nodehi Moghadam A., Rouhbakhsh Z., Ebrahimi E., Salavati M., Jafari D

Journal of Gorgan University of Medical Sciences, Volume:12 Issue: 2, 2010, PP 26 -32

Background And Objective
Several studies have demonstrated the importance of a coordinated, synchronized action of a scapular and glenohumeral muscles. Minimal alteration in performance and coordination of these muscles have the potential to lead to joint dysfunction. The impingement syndrome is the most common diagnosis of shoulder pain. The purpose of this study was to determine whether strength deficits could be detected in patients with shoulder impingement.
Materials And Methods
This case – control study was done on 15 patients with impingement syndrome and 15 healthy matched persons by nonprobability sampling in Tehran, Iran during 2008. Strength of glenohumeral and scapulothoracic muscles was tested with a hand held dynamometer. Independent and paired t-test were used to statistically analyze between and within groups differences.
Results
Compared to non impaired subjects, those with impingement syndrome demonstrated a significantly lower strength of shoulder muscles (P<0.05). The strength deficit between involved and noninvolved sides of patients was determined (P<0.05). In impingement syndrome patients, the external-to-internal rotator muscles strength ratio was significantly lower than on the control group (P<0.05).
Conclusion
The result of this study suggest that strength deficit of shoulder muscles may be an important aspect of the impingement syndrome. Muscular strength assessment should be considered in evaluation and effective treatment of a patient. Physical therapy treatment should be emphasize strengthening of weak muscles.

Abstract View Paper Original: Persian
کاربرد سوزن بیوپسی پلور در تشخیص بیماری های التهابی عضله

محمد باقر اولیاء، جعفر فرقانی زاده، انوشه حقیقی

مجله دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد، سال یازدهم شماره 3 (پیاپی 43، پاییز 1382)، صص 16 -21

مقدمه
بیماری های التهابی عضله یکی از مشکلات مزمن بیماران روماتولوژی است. از ارکان تشخیص این بیماری ها بهره گیری از بیوپسی عضله است. هدف از این مطالعه بررسی سودمندی بیوپسی عضله با سوزن در مقایسه با روش معمول جراحی است.
روش بررسی
این مطالعه طی سالهای 81 - 1380 بصورت Cross Sectional بر روی 32 بیمار مشکوک به میوپاتی التهابی مراجعه کننده به بیمارستان حضرت رسول اکرم (ص) تهران انجام گرفت در طول بستری هر 2 روش بیوپسی از بیماران بعمل آمد و نتایج حاصله آنالیز گردید...

کلید واژگان: بیوپسی عضلانی, میوپاتی التهابی, بیوپسی سوزنی, ضعف عضلانی

چکیده زبان: فارسی
سندرم ستون فقرات سخت شده: گزارش یک مورد

مهدی سلطانی، انوشه حقیقی

مجله پزشکی هرمزگان، سال هفتم شماره 2 (پیاپی 26، تابستان 1382)، ص 100

مقدمه
سندرم ستون فقرات سخت شده (Rigid Spine Syndrome) یک دیستروفی عضلانی نادر دوران کودکی است که با طیف گوناگونی از تظاهرات بالینی با علایم ضعف پروگزیمال و محدودیت فلکسیون ستون فقرات و کنتراکچرهای فلکسیونی اندامها تظاهر می یابد.
این بیماری اولین بار توسط Dubowitz در سال 1973 معرفی شد و اخیرا لوکوس ژنی آن در کروموزم 1P35-36 مشخص شده است و وراثت آن اتوزوم مغلوب می باشد.
مورد: در این مقاله یک پسربچه 12 ساله معرفی می شود که به دلیل احساس ضعف و خشکی عضلات بدن و اختلال راه رفتن به بیمارستان شهید محمدی بندرعباس مراجعه می کند. وی از حدود 10 سالگی دچار سفتی عضلات در ناحیه کمر و سپس سایر نقاط بدن شده بطوریکه بدلیل محدودیت حرکت ستون فقرات دیگر قادر به نشستن نبود. با توجه به شرح حال بیمار و یافته های معاینه فیزیکی، عصبی، عضلانی و نیز افزایش CPK،LDH و یافته های EMG که به نفع یک میوپاتی مزمن بود و همچینن پاتولوژی بیوپسی عضله و استوس لترالیس که مؤید نوعی دیستروفی عضلانی بوده، این بیماری به عنوان یک مورد سندرم سخت شدن ستون فقرات تشخیص داده شد.
بحث: با آنکه بیوپسی عضله این بیماران نشان دهنده تغییرات پاتولوژیک غیراختصاصی است اما بررسی ژنتیکی بیماران می تواند به تشخیص قطعی بیماری کمک کند.

کلید واژگان: ضعف عضلانی, دیستروفی عضلانی, ستون فقرات, سندرم

چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
بررسی الکترومیوگرافیک استروییدمیوپاتی در مبتلایان به بیماری های مزمن ریوی مراجعه کننده به کلینیک تخصصی ریه، 1377

مسجدی محمد رضا، مسعودی نیا معصومه، باقری حسین، ابوالفضلی رویا

مجله بولتن پژوهش در علوم پزشکی، سال ششم شماره 4 (پیاپی 24، مهر و آبان 1380)، ص 13

سابقه و هدف
ابتلا به میوپاتی ناشی از کورتیکوسترویید در افراد مبتلا به بیماری های مزمن ریوی اهمیت ویژه ای دارد. با توجه به اختلاف نظر در مورد میزان بروز میوپاتی در این بیماران و به منظور تعیین این میزان با تاکید بر الکترومیوگرافی،مطالعه ای به منظور بررسی میوپاتی در مبتلایان به بیماری های مزمن ریوی که تحت درمان با کورتیکوسترویید بودند، صورت گرفت.

مواد و روش ها
مطالعه به روش توصیفی انجام گرفت. در یک گروه 72 نفری از بیماران مزمن ریوی که حداقل 2 ماه مصرف مداوم کورتیکوسترویید داشتند، در 4 مرحله بررسی های زیر صورت گرفت: بررسی تاریخچه و شرح حال، ارزیابی فیزیکی سیستم حسی- حرکتی الکترومیوگرافی در سه حالت (استراحت، انقباض خفیف و انقباض حداکثر عضلات) و نهایتا تست های تیرویید، آنزیم های عضلانی و الکترولیت های سرم. کسانی که ضعف بالینی داشته و در EMG آنها میوپاتی مشهود بود، به عنوان افراد مبتلا به استروییدمیوپاتی در نظر گرفته شدند، شیوع در نمونه تعیین و فاصله اطمینان مشخص شد. ارتباط مدت بیماری، دوز مصرفی و سن با بروز بیماری نیز تعیین گردید.
یافته ها
در 72 بیمار مورد مطالعه میانگین مدت مصرف دارو 47.3±10 ماه و میانگین دوز مصرفی 10.5±2.8 میلی گرم در روز بود. 41 نفر از ضعف عضلانی شکایت داشتند (56 درصد) که از این تعداد 68 درصد دچار ضعف عضلانی بالینی بودند (39 درصد از کل). در 23 نفر، وجود میوپاتی علاوه بر علایم بالینی به وسیله الکتروکاردیوگرافی هم تایید شد، لذا در 31.9 از افراد طبق شواهد بالینی و الکتروکاردیوگرافی میوپاتی وجود داشت، در حالی که تست های آزمایشگاهی طبیعی بودند. رابطه ای بین دوز روزانه دارو، نوع بیماری ریوی و جنسیت با میوپاتی به دست نیامد. با این حال افراد دچار میوپاتی به طور محسوسی مدت طولانی تر دارو مصرف کرده بودند و سن بالاتری داشتند.
نتیجه گیری و توصیه ها: مصرف کورتیکوسترویید در دراز مدت، حتی با دوز پایین، می تواند با ایجاد میوپاتی همراه باشد. میزان استروییدمیوپاتی در بیماران ریوی قابل توجه و بالاتر از تصور موجود است. احساس ضعف عضلانی در این بیماران علامتی مهم و جدی است که اغلب با ضعف عضلانی بالینی توام است و باید مورد توجه قرار گیرد. الکترومیوگرافی، تغییرات میوپاتیک را به خوبی نمایش داده و در مراحل خفیف تا شدید استروییدمیوپاتی، از ارزش تشخیصی بالایی برخوردار است.

کلید واژگان: استروییدمیوپاتی, بیماریهای مزمن ریوی, ضعف عضلانی, الکترومیوگرافی

چکیده زبان: فارسی

نکته

نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.

به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "ضعف عضلانی" در نشریات گروه "پزشکی"