جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "عفونت های ویروسی" در نشریات گروه "پزشکی"
-
اهداف
ویروس ها عوامل عفونی زیر میکروسکوپی هستند که باعث بسیاری از بیماری ها در انسان می شوند ازجمله چندین عفونت کشنده که در گذشته اخیر ظهور کرده اند. تشخیص سریع و دقیق عفونت های ویروسی در مراحل اولیه در جلوگیری از ظهور پاتوژن بسیار حیاتی است. بااینحال، اکثر روش های تشخیصی موجود درحالحاضر پرزحمت، زمان بر و با حساسیت کمتری هستند. ازسویدیگر، دسترسی محدود درمان های ضدویروسی و اثرات نامطلوب مرتبط با داروهای ضدویروسی سنتی ضرورت توسعه استراتژی های درمانی جدید را برای مبارزه با عفونت های ویروسی مطرح می کند. در سال های اخیر، انواع مختلفی از نانومواد برای تشخیص و درمان عفونت های ویروسی مورد بررسی قرار گرفته است. در این مقاله مروری، برخی از رویکردهای مبتنی بر فناوری نانو که برای تشخیص سریع و با کیفیت بالای عفونت های ویروسی ایجاد شده اند، و نیز استراتژی های درمانی ضدویروسی مرتبط با نانومواد نیز با مثال هایی مورد بحث قرار می گیرند.
عفونت های ویروسی به ویژه در سال های اخیر به عنوان یک خطر بزرگ برای سلامت جهانی ظاهر شده اند. با این حال، تنها تعداد محدودی از ابزارهای تشخیصی و درمان های ضدویروسی برای مبارزه با این عفونت های ویروسی در دسترس هستند. رویکردهای جدید مبتنی بر فناوری نانو در مقایسه با روش های تشخیص ویروسی موجود می توانند بستر بهتری را برای تشخیص عفونت های ویروسی در مدت کوتاهی با حساسیت بالا فراهم کنند. همچنین، نانومواد ممکن است به غلبه بر مسائلی مانند حلالیت و فراهمی زیستی کم، رهایش سریع، ایجاد مقاومت و اثرات نامطلوب که اغلب با درمان های ضدویروسی مرسوم مرتبط هستند، کمک کند. بنابراین، فناوری نانو به عنوان ابزاری جدید و امیدوارکننده در مدیریت موثر عفونت های ویروسی در پزشکی آینده ظاهرمی شود.کلید واژگان: ضدویروسی, تشخیص, نانومواد, فوتو, عفونت های ویروسیViruses are sub-microscopic infectious agents that cause many diseases in humans, including several fatal infections that have emerged in the recent past. Rapid and accurate diagnosis of viral infections in the early stages is crucial in preventing the emergence of the pathogen. However, most of the currently available diagnostic methods are laborious, time-consuming, and less sensitive. On the other hand, the limited availability of antiviral treatments and the adverse effects associated with traditional antiviral drugs suggest the necessity of developing new therapeutic strategies to combat viral infections. In recent years, various types of nanomaterials have been investigated for the diagnosis and treatment of viral infections. In this review article, some of the nanotechnology-based approaches that have been developed for rapid and high-quality detection of viral infections, as well as antiviral therapeutic strategies related to nanomaterials, are also discussed with examples. Viral infections have emerged as a major threat to global health, especially in recent years. However, only a limited number of diagnostic tools and antiviral treatments are available to combat these viral infections. New approaches based on nanotechnology can provide a better platform for detecting viral infections in a short time with high sensitivity compared to existing viral detection methods. Also, nanomaterials may help overcome issues such as low solubility and bioavailability, rapid release, development of resistance, and adverse effects often associated with conventional antiviral therapies. Therefore, nanotechnology appears as a new and promising tool in the effective management of viral infections in future medicine.
Keywords: Antiviral, Diagnosis, Photo, Nanomaterials, Viral Infections -
پیش زمینه و هدف :
در چند سال گذشته واکسن های بر پایه mRNA برای درمان سرطان و بیماری های ویروسی و اتوایمنی موردتوجه قرار گرفته اند. چندین mRNA واکسن در مراحل پیش بالینی و بالینی مورد ارزیابی قرار گرفته اند. این آزمایش ها نشان داده اند که mRNA واکسن ها یک پاسخ ایمنی طولانی مدت را هم در مدل های حیوانی و هم انسان ایجاد می کنند. توجه به پاسخ های ایمنی قابل توجهی که ایجاد می کنند، اثربخشی واکسن های mRNA در برابر سرطان ها و عوامل بیماری زا بسیار بالاتر از سایر واکسن هایی است که پاسخ ایمنی قابل توجهی را القا نمی کنند. نتایج پیشرفت های اخیر در زمینه های مختلف، زمینه را برای تولید mRNA واکسن های با کارایی و اثربخشی بالا فراهم کرده است . هدف از این مقاله مروری بررسی مهم ترین پیشرفت ها در زمینه تولید واکسن های mRNA و همچنین چالش های پیش رو این زمینه بود.
مواد و روش هاپژوهش حاضر یک مطالعه مروری است که مقالات متعدد نمایه شده در پایگاه های PubMed، Scopus، Science Direct و Google scholar با کلیدواژه های mRNA vaccine و viral infections موردبررسی قرار گرفتند.
یافته هانتایج مطالعات متعدد نشان داد که واکسن های مبتنی بر mRNA توانایی القای پاسخ سیستم ایمنی همورال و سلولی بر طیف وسیعی از بیماری های عفونی و غیر عفونی را دارند. با پیشرفت روش های انتقال mRNA و افزایش پایداری آن ها، این واکسن ها به عنوان روشی امیدبخش، موثر و ایمن در درمان و پیشگیری از بیماری های عفونی و غیر عفونی و نیز سرطان ها معرفی شده اند.
نتیجه گیریپاسخ های ایمنی قوی، طولانی مدت و ایمن مشاهده شده در مدل های حیوانی، و همچنین داده های امیدوارکننده از آزمایش های بالینی اولیه انسانی، واکسیناسیون مبتنی بر mRNA را به یک جایگزین مطمین برای واکسن های مرسوم تبدیل کرده است.
کلید واژگان: واکسن mRNA, عفونت های ویروسی, پیشرفت ها, چالش هاBackground & AimsIn the last few years, mRNA vaccines have been considered for the treatment of cancer and viral and autoimmune diseases. Several mRNA vaccine have been evaluated in the preclinical and clinical stages; these experiments have shown that mRNA vaccines elicit a long-term immune response in both animal models and humans. Due to their significant immune responses, the effectiveness of mRNA vaccines against cancers and pathogens are much higher than other vaccines that do not induce significant immune responses. The results of recent developments in various fields have provided the basis for the production of mRNA vaccines with high efficiency and effectiveness. The aim of this review article was to examine the most important developments in the field of mRNA vaccines production as well as the challenges facing this field.
Materials & MethodsThe present study is a review article in which, numerous articles indexed in PubMed, Scopus, Science Direct, and Google Scholar search engines were analyzed with the mRNA vaccine and viral infections keywords.
ResultsThe results of several studies indicated that mRNA-based vaccines have the ability to induce humoral and cellular immune system responses against a wide range of infectious and non-infectious diseases. With the advances in mRNA transfer methods and increased their stability, these vaccines have been introduced as a promising, effective, and safe methods in the treatment and prevention of infectious and non-infectious diseases and cancers.
ConclusionThe robust, long-lasting and safe immune responses observed in animal models, as well as promising data from early human clinical trials, make mRNA-based vaccination as an appropriate alternative to conventional vaccine approaches.
Keywords: mRNA Vaccine, Viral Infections, Progresses, Challenges -
مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران، سال هفتاد و نهم شماره 2 (پیاپی 242، اردیبهشت 1400)، صص 93 -101زمینه و هدف
لوپوس بیماری خودایمنی سیستمیک است که تقریبا تمام ارگان های بدن را درگیر می کند و عفونت های ویروسی در آغاز و یا پیشرفت آن دخالت دارند. این مطالعه با هدف بررسی وضعیت سرولوژیکی برخی از عفونت های ویروسی در بیماران مبتلا به لوپوس و جمعیت سالم انجام شده است.
روش بررسیاین مطالعه توصیفی از خرداد 1396 تا اردیبهشت 1397 در مرکز تحقیقات ایدز دانشگاه علوم پزشکی شیراز روی 70 بیمار مبتلا به لوپوس و 70 فرد سالم که به هیچ نوع بیماری خودایمنی مبتلا نبوده و از نظر جنسیت و سن با گروه بیماران تطبیق داده شده بودند انجام گردید. نمونه های پلاسما با استفاده از کیت های الیزا از نظر وجود آنتی ژن سطحی ویروس هپاتیت B (HBsAg)، آنتی بادی ضد ویروس هپاتیت C (HCVAb)، آنتی بادی ضدویروس اچ آی وی (HIVAb)، ایمونوگلوبولین G ضد آنتی ژن کپسید ویروس اپشتین بار (EBV-VCA-IgG) و ایمونوگلوبولین G ضد سایتومگالوویروس (CMV-IgG) بررسی شدند.
یافته ها:
موارد مثبت سرولوژیکی CMV-IgG و EBV-VCA-IgG در گروه بیماران لوپوس به ترتیب 70 (100%) و 65 (9/92%) و در گروه افراد سالم 68 (1/97%) و 57 (4/81%) بود. فراوانی EBV-VCA-IgG در گروه بیماران لوپوس به طور معنا داری بیشتر از افراد سالم بود (P=0.043). میزان جذب نوری CMV-IgG و EBV-VCA-IgG در نمونه های بیماران نسبت به گروه کنترل به طور معنا داری بالاتر بود (0001/0<p). تمامی بیماران از نظر HBsAg و HIVAb منفی بودند و HCVAb تنها در یک بیمار (4/1%) مبتلا به لوپوس تشخیص داده شد.
نتیجه گیری:
با توجه به بیشتر بودن موارد مثبت EBV-VCA-IgG و نیز بالاتر بودن تیتر آنتی بادی های ضد CMV و EBV در بیماران لوپوس در مقایسه با گروه کنترل، به نظر می رسد سنجش بار ویروسی در این بیماران به صورت دوره ای مفید خواهد بود تا زمانی که میزان آنها در خون زیاد می شود، با تجویز دارو کنترل شود.
کلید واژگان: سایتومگالوویروس, اپشتین بار ویروس, هپاتیت, لوپوس, عفونت های ویروسیBackgroundSystemic lupus erythematosus is a systemic autoimmune disease that affects almost all organs of the body, and viral infections are involved in its development and progression. The present study aimed to evaluate the serological status of some viral infections in patients with systemic lupus erythematosus and a healthy population.
MethodsThis descriptive study conducted from May 2017 to April 2018 at Shiraz HIV/AIDS Research Center, Shiraz University of Medical Sciences, Shiraz, Iran on 70 patients with systemic lupus erythematosus and 70 healthy individuals who had no autoimmune diseases and were matched with the patient group for age and sex. All patients had active records and were routinely visited in rheumatology clinic of Hafez hospital, affiliated with Shiraz University of Medical Sciences. The evidence of active disease was assessed by the physicians of this practice according to the American College of Rheumatology criteria. Peripheral blood samples were collected in tubes containing EDTA and centrifuged at 3000 rpm for 5 min. The plasma of study participants was evaluated for HBsAg, HCVAb, HIVAb, EBV-VCA-IgG, and CMV-IgG using a commercially available ELISA kit.
ResultsThe seropositivity of CMV-IgG and EBV-VCA-IgG in the systemic lupus erythematosus group was 70 (100%) and 65 (92.9%), and in healthy individuals was 68 (97.1%) and 57 (81.4%), respectively. The prevalence of EBV-VCA-IgG in the systemic lupus erythematosus group was significantly higher than healthy ones (P=0.043). The optical density (OD) of CMV-IgG and EBV-VCA-IgG in patients with systemic lupus erythematosus was significantly higher than in healthy individuals (P<0.0001). All patients with systemic lupus erythematosus were negative for HBsAg and HIVAb, but HCVAb was detected in 1 (1.4%) patient.
ConclusionConsidering the higher frequency of EBV-VCA-IgG and the higher titer of antibodies against CMV and EBV in patient groups compared to healthy individuals group, it seems that periodical assessment of viral load in patients with systemic lupus erythematosus will be beneficial to prescribe medication by physicians if it is needed.
Keywords: cytomegalovirus, epstein-barr virus, hepatitis, lupus, viral infections -
مقدمه
علت دقیق بروز اکثر بیماری های خود ایمنی هنوز به صورت ناشناخته باقی مانده است، با این وجود عوامل متعددی در ایجاد یا تشدید واکنش های خود ایمنی نقش دارند. این عوامل علاوه بر عوامل محیطی مانند عفونت های باکتریایی، انگلی، قارچی و ویروسی، عواملی مانند خصوصیات ژنتیکی و سبک زندگی فرد را نیز شامل می شود. عفونت های ناشی از ویروس ها اغلب موجب ایجاد یک پاسخ ایمنی قدرتند می شوند که برای مهار عفونت امری ضروری است. با این حال، در برخی موارد عدم موفقیت در تنظیم این پاسخ ایمنی ممکن است منجر به واکنش های ایمنی مخرب علیه آنتی ژن های میزبان شود. در این مطالعه، بحث در مورد مکانیسم هایی است که عفونت های ویروسی و مسیرهایی که سیستم ایمنی در قبال آن عفونت ها ایجاد می کنند. هم چنین در این مطالعه داده های مربوط به درگیری با عفونت های ویروسی در ایجاد یا تشدید بیماری های خود ایمنی بررسی می شود.
مواد و روش هامطالعه حاضر یک مقاله مروری بوده که اطلاعات مورد نیاز با جستجو در پایگاه ها و منابع اطلاعاتی معتبر بین المللی شامل PubMed، Scopus، Google scholar و همچنین پایگاه های اطلاعاتی فارسی زبان مانند SID و Magiran استخراج گردیده است.
یافته هامطالعات اپیدمیولوژیک بر روی انسان و همچنین مطالعات تجربی بر روی حیوانات آزمایشگاهی نشان داده است که عفونت های ویروسی بسته به عوامل مختلفی از جمله خصوصیات ژنتیکی، پاسخ های ایمنی میزبان، نوع سویه ویروس، بار ویروسی و زمان شروع عفونت می توانند آسیب های خود ایمنی را القا یا از بروز آن محافظت کنند. با این حال، داده های محدودی پیرامون شرح و بررسی برهم کنش واضح بین ویروس و سیستم ایمنی بدن برای القای واکنش های خود ایمنی محدود هستند.
بحث و نتیجه گیریداده های موجود نشان می دهد که خود ایمنی ناشی از عفونت های ویروسی می تواند از طریق مکانیسم های متعددی از جمله تقلید مولکولی، گسترش اپی توپ، فعال شدن ناگهانی و نامیرا شدن سلول های B آلوده فعال شود. در مقابل، اثرات محافظتی را می توان از طریق پاسخ های ایمنی نظارتی که منجر به سرکوب پدیده های خود ایمنی می شود، به دست آورد. بنابراین، درک بهتر فرآیندهای مولکولی مربوط به سیستم ایمنی در خود ایمنی ناشی از عفونت های ویروسی امری ضروری است.
کلید واژگان: عفونت های ویروسی, خودایمنی, سیستم ایمنی, تقلید مولکولیIntroductionThe exact cause of most autoimmune diseases is still unknown; however, several factors play a role in causing or exacerbating autoimmune reactions. In addition to environmental factors such as bacterial, parasitic, fungal and viral infections, factors such as genetic characteristics and lifestyle are also included. Infections caused by viruses usually trigger a strong immune response that is essential to control the infection. However, in some cases, failure to regulate this immune response may lead to destructive immune reactions against host antigens. The present article discusses about mechanisms that viral infections and the path way that immune system responds to those infections. In addition, the present article review data related to ncidence of viral infections in development or exacerbation of autoimmune diseases.
Methods and Materials: This review article has been performed by searching in international databases including PubMed, Scopus, and Google scholar as well as Persian databases such as SID and Magiran.ResultsEpidemiological studies on humans as well as experimental studies on animals have shown that viral infections can cause autoimmune damage depending on various factors including genetic characteristics, host immune responses, type of virus strain, viral load, and time of onset of infection. They can induce or protect against its occurrence. However, limited data are available to describe the apparent interaction between the virus and the immune system to induce immune reactions.
Discussion andConclusionAvailable data indicates that autoimmunity derived from viral infections can be activated through a number of mechanisms including molecular mimicry, epitope spreading, bystander activation, and immortalization of infected B cells. Protective effects can be achieved through overlooking autoimmune responses that were suppressed autoimmune events. Therefore, it is essential to have a better understanding of immune-related molecular processes in autoimmunity arises from viral infections.
Keywords: Viral infections, Autoimmune disease, Immune system, Molecular mimicry -
مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران، سال هفتاد و هفتم شماره 5 (پیاپی 221، امرداد 1398)، صص 314 -319زمینه و هدف
عفونت های ویروسی با مکانیسم های پیچیده در آغاز و پیشرفت بیماری های خود ایمنی از جمله اسکلرودرما دخالت دارند. پژوهش کنونی با هدف بررسی میزان شیوع سرولوژیکی عفونت ویروس های هپاتیت B، هپاتیت C، Human immunodeficiency viruses (HIV)، اپشتین بار (EBV) و سایتومگالوویروس در بیماران ایرانی مبتلا به اسکلرودرما انجام شد.
روش بررسیدر این مطالعه توصیفی که از خرداد 1396 تا اردیبهشت 1397 در مرکز تحقیقات ایدز دانشگاه علوم پزشکی شیراز انجام شد، 65 بیمار مبتلا به اسکلرودرما و 65 فرد سالم وارد مطالعه شدند. سرم افراد با استفاده از کیت Enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA) از نظر ایمونوگلوبولین G ضد سایتومگالوویروس (CMV-IgG)، ایمونوگلوبولین G ضد آنتی ژن کپسید ویروس اپشتین بار (EBV-VCA-IgG)، آنتی ژن سطحی ویروس هپاتیت B (HBsAg)، آنتی بادی ضد ویروس هپاتیت C (HCVAb) و آنتی بادی ضد ویروس HIV (HIVAb) بررسی شد.
یافته هاوجود CMV-IgG در تمامی بیماران مبتلا به اسکلرودرما و 49 (98%) فرد سالم تشخیص داده شد. افزون بر این، EBV-VCA-IgG در سرم 58 (89/2%) بیمار و 40 (80%) فرد سالم تشخیص داده شد. فراوانی CMV-IgG و EBV-VCA-IgG بین دو گروه از اختلاف معناداری نداشت، اما تیتر CMV-IgG و EBV-VCA-IgG در گروه بیماران مبتلا به اسکلرودرما به طور معناداری بالاتر از گروه کنترل بود. وجود HBsAg و HIVAb در هیچ کدام از بیماران مبتلا به اسکلرودرما تایید نشد، اما HCVAb تنها در یک بیمار تشخیص داده شد. تمامی افراد گروه کنترل از نظر HBsAg، HCVAb و HIVAb منفی بودند.
نتیجه گیریشیوع سرولوژیک عفونت ویروس های هپاتیت B، هپاتیت C، HIV، اپشتین بار و سایتومگالوویروس در بیماران مبتلا به اسکلرودرما و افراد سالم با هم مشابه بود.
کلید واژگان: سایتومگالوویروس, ویروس اپشتین بار, اسکلرودرما, عفونت های ویروسیBackgroundScleroderma is a chronic systemic disorder that affects the connective tissues. It is characterized by several immune manifestations, inflammation, vascular damage, and fibrosis. Some of the viral infections with complex mechanisms are involved in the development and progression of many autoimmune diseases, such as scleroderma. The present study aimed to investigate the serological prevalence of hepatitis B virus (HBV), hepatitis C virus (HCV), human immunodeficiency virus (HIV), Epstein-Barr virus (EBV), and cytomegalovirus (CMV) infections in Iranian patients with scleroderma.
MethodsIn this descriptive study 65 patients with scleroderma and 65 healthy individuals who had no autoimmune diseases and matched for age and sex, from May 2017 to April 2018 at Shiraz HIV/AIDS Research Center, Shiraz University of Medical Sciences, Shiraz, Iran, were included. The serum of study participants were evaluated for cytomegalovirus specific immunoglobulin G (CMV-IgG), Epstein-Barr virus viral capsid antigen immunoglobulin G (EBV-VCA-IgG), hepatitis B surface antigen (HBsAg), hepatitis C virus antibody (HCVAb), and human immunodeficiency virus antibody (HIVAb) using commercially available the enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA) kit.
ResultsCMV-IgG was diagnosed in serum of all patients with scleroderma, while 49 (98%) healthy subjects had positive results for this test. In addition, EBV-VCA-IgG was diagnosed in 58 (89.2%) sclerodermic patients and 40 (80%) healthy subjects. The prevalence of CMV-IgG and EBV-VCA-IgG was not significantly different between patients and healthy subjects and had no significant relationship with age and sex. However, the titer of antibodies against CMV and EBV infections in the scleroderma group was higher than that in the control group (P<0.0001, and P<0.0001), respectively. The presence of HBsAg and HIVAb was not confirmed in any of the patients with scleroderma, but HCVAb was detected only in one patient. All of the individuals in control group were serologically negative for HBsAg, HCVAb, and HIVAb.
ConclusionSerological prevalence of HBV, HCV, HIV, EBV, and CMV infections in patients with scleroderma is similar to the healthy group.
Keywords: cytomegalovirus, Epstein-Barr virus, scleroderma, viral infections -
مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد، سال شصتم شماره 5 (پیاپی 154، آذر و دی 1396)، صص 709 -713مقدمه بسیاری از مطالعات و بررسی ها نشان داده اند که ویروس ها می توانند پس از ورود به سلول میزبان با میتوکندری تعامل کرده و عملکرد آن را مختل گردانند به ویژه اینکه برخی تحقیقات مشخص کرده اند که این اثرات می تواند تغییراتی در ساختمان میتوکندری و همچنین تغییراتی در مسیر تولید انرژی سلولی در زنجیره انتقال الکترون ایجاد نماید که این امرگاها باعث کاهش شدید انرژی سلولی در انتهای فرایند انتقال الکترون خواهد شد. علاوه بر این، اکنون داده های جدید نشان می دهد که تعدادی از ویروس ها ممکن است روی مسیر میتوکندریایی آپوپتوز نفوذ ودر نتیجه باعث اثر در زنجیره تنفس در میتوکندری شوند. چنین اثراتی میتواند پیآمدهای بالینی بویژه در زمینه عفونتهای پایدار ایجاد کرده که در نهایت می تواند به عنوان علت احتمالی برای سندرم ضعف مزمن (CFS) در نظر گرفته شود. بنابراین بعنوان یک فرضیه می توان نتیجه گیری کرد که شاید عفونت های ویروسی یکی از اتیولوژی های احتمالی اصلی برای این سندروم باشد.کلید واژگان: عفونت های ویروسی, میتوکندری, سندرم ضعف مزمنMany studies have shown that viruses after they enter the host cell can interact with mitochondria and disrupt their function; particularly some studies have determined that these effects can alter the mitochondrial structure as well as changes in the pathway for energy production. The effect of virus or viral protein on the electron transport chain, sometimes following entry of divert viruses to the host cell, will result in a sharp decrease in cellular energy at the end of the electron transport process. In addition, nowadays new data indicate that a number of viruses may affect the mitochondrial pathway of apoptosis and thus affect the respiratory chain in the mitochondria. Such effects can lead to clinical outcomes, particularly in the context of sustained infections, which can ultimately be considered as a possible cause of chronic fatigue syndrome (CFS). Therefore, as a hypothesis, it may be concluded that viral infections may be one of the main potential etiology for this syndrome.Keywords: Viral infection, Mitochondrion, Chronic fatigue syndrome
-
زمینه و هدفآسم یک اختلال تنفسی مزمن است که میلیونها کودک در جهان به آن مبتلا می باشند. شایعترین شکل آسم در کودکان آسم متناوب است. حملات آسم معمولا به دنبال عفونتهای تنفسی ویروسی اتفاق می افتند. مشاهده شده است که در بیماران مبتلا به آسم شروع زود هنگام مونته لوکاست (آنتاگونیست اختصاصی گیرنده لکوترین) در ابتدای عفونتهای تنفسی ویروسی موجب کاهش شکایات و علائم آسم گردیده است. هدف از این مطالعه ارزیابی اثربخشی مونته لوکاست در کاهش علائم بالینی آسم بدنبال عفونتهای تنفسی فوقانی در کودکان مبتلا به آسم متناوب است.مواد و روش کاراین تحقیق به صورت کارآزمایی بالینی دوسو کور در دو گروه مداخله و شاهد انجام گرفت. تعداد 187 کودک 6 تا 12 ساله مبتلا به آسم متناوب به صورت تصادفی در دو گروه مداخله و شاهد قرار گرفتند. این کودکان در ابتدای بروز علائم بالینی عفونت تنفسی فوقانی مورد معاینه قرار گرفته و به گروه مداخله 7 عدد قرص جویدنی 5 میلی گرمی مونته لوکاست و به گروه کنترل 7 عدد دارونما داده شد تا هر شب یک عدد استفاده شود. به کودکان در دو گروه تاکید شد از برانگیزننده های حمله آسم ومصرف داروهای برطرف کننده علائم عفونت تنفسی فوقانی از جمله آنتی هیستامین ها طی مدت بررسی پرهیز کنند. این کودکان به مدت دو ماه از نظربروز علائم بالینی آسم بررسی شدند. داده ها حاصل از مشاهدات دموگرافیک و بالینی بیماران بررسی شده و توسط نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شد. برای مقایسه تغییرات متغیرهای مورد بررسی در دو گروه برای متغیر های کیفی از آزمون کای دو و برای متغیرهای کمی از آزمون chi-square استفاده شد. در تمامی محاسبات 05/0 P<به عنوان سطح معنی دار در نظرگرفته شد.یافته هادراین مطالعه استفاده از مونته لوکاست در مقایسه با پلاسبو باعث کاهش میزان سرفه (3/17% کاهش) و کاهش بروزبیداری ازخواب شبانه (4/5% کاهش) شداما بر بروز ویزینگ، تاکی پنه و دیسترس تنفسی نسبت به پلاسبو تاثیر مهمی نداشت.نتیجه گیریاین مطالعه نشان داد داروی مونته لوکاست علائم آزار دهنده بیماری شامل: سرفه و بیداری از خواب شبانه راکاهش داد. براساس مطالعات معتبر انجام شده، این دارو عارضه اندکی داشته و در حال حاضر در دسترس می باشد. با این حال جهت توصیه به مصرف روتین مونته لوکاست در حین سرماخوردگی کودکان آسماتیک مطالعات بیشتر و با حجم نمونه بالاتر نیاز است.
کلید واژگان: آسم متناوب, عفونت تنفسی ویروسی, مونته لوکاستBackground And ObjectivesAsthma is a major public health problem affecting over millions people worldwide. Intermittent asthma is the most common pattern in children. Asthma exacerbations often occur after viral respiratory infection. Montelukast (a leukotriene receptor antagonist) has a rapid onset of action and may be effective on reduction of asthma exacerbation if that use early onset viral upper respiratory tract infection. Method and materials: A total of 187 children with intermittent asthma aged between 6-12 years with were participated in this multicenter، randomized، double-blind، placebo-controlled clinical trial over 2-month period. The children were divided into two groups as Montelukast (93) and placebo (94). Treatment with Montelukast or placebo was initiated by parents at the onset of viral upper respiratory tract infection and continued for 7 days.Results. Montelukast significantly decreased the cough by 6% (p=0. 006)، night time awakenings by 5. 4% (p=0. 013)، whereas there were a non significant reduction in wheezing، thachypnea and respiratory distress. (p=0. 801)ConclusionA short course of Montelukast، introduced at the first sign of an viral URI، results in a reduction in symptoms such as: cough and nights awakened. Montelukast as an available treatment، has no significant side effect. Further studies are needed with exceeding cases and duration.Keywords: Viral upper respiratory tract infection, Montelukast, Intermitent asthma -
سابقه و هدفخالکوبی بخصوص اگر به روش سنتی و غیر بهداشتی صورت بگیرد می تواند باعث انتقال ویروس های منتقله از راه خون شود. استفاده از خالکوبی در استان سیستان و بلوچستان در زنان بلوچ و سیستانی به عنوان یک وسیله زیبایی و آرایشی و هم تسکین درد از دیرهنگام مورد استفاده قرار می گرفته است. این بررسی به منظور تعیین فراوانی ویروس های منتقله از راه خون در زنان خالکوبی شده در شهر زاهدان صورت گرفت.روش کاردر این مطالعه مقطعی- توصیفی طی یک دوره 2 ساله ازتیر ماه سال 1383 لغایت شهریور 1385 همراهان زن سالم بیماران مراجعه کننده به کلینیک های سرپایی بیمارستان بوعلی زاهدان که سابقه خالکوبی روی بدن و معیارهای ورود به مطالعه را داشتند بررسی شدند. اطلاعات لازم در پرسشنامه ها ثبت شد و سپس افراد جهت نمونه گیری خون و انجام آزمایش تشخیصی ویروس های هپاتیت C، B و HIV (HBS Ag، AntiHBc و HCVAb، HIV Ab) به سازمان انتقال خون معرفی شدند. روش آزمایش در این بررسی الیزا بود. جهت تایید نمونه های مثبت از نظر ویروس های HCV، HIV آزمایش وسترن بلات انجام شد.یافته هااز 63 نفر مورد بررسی 5 نفر (%7.9) HBSAg مثبت بودند. تست Anti-HBc مثبت در 21 نفر (%33.3) مشاهده شد دو نفر تست Anti-HBc مثبت داشتند که عفونت در یک نفر با تست وسترن بلات تایید شد (%1.58). تست HIV در دو مورد مثبت شد اما این تست به دلیل عدم همکاری دو نفر با روش وسترن بلات تایید نشد.نتیجه گیریبه رغم کم بودن نمونه مورد بررسی براساس نتایج حاصل می توان گفت که افراد خالکوبی شده در ریسک بیشتری برای ابتلا به عفونت های ویروسی منتقله از راه خون مخصوصا ویروس هپاتیت ب هستند.
کلید واژگان: خالکوبی, عفونت های ویروسی, هپاتیت B, هپاتیت C, HIV -
عفونت با ویروس Human T cell Lymphotropic virus type I (HTLV-I) منجر به اختلالات نورولوژیک متعددی می شود. یکی از تظاهرات آن تروپیکال اسپاستیک پاراپارزی است که از 45 سال قبل مورد توجه نورولوژیست ها بوده است. این بیماری به صورت پاراپارزی پیشرونده با افزایش رفلکسهای تاندونی و علایم بابنسکی خود را نشان می دهد. اختلال اسفنکتری یک تغییر زود رس است. پارستزی و کاهش حس عمقی و ارتعاش و آتاکسی نیز در این بیماری توصیف شده است. تشخیص قطعی این عفونت توسط جستجوی آنتی بادی بر علیه ویروس در سرم مسجل می شود. گزارشاتی وجود دارد که بهبودی با گاماگلوبولین به فرم تزریقی رخ می دهد اما عفونت با HTLV-I تظاهرات متعدد دیگری نیز دارد که در این گزارش به یک مورد نادر (تظاهر اولیه با فلج فاسیال دو طرفه صورت) آن پرداخته می شود.
زن 41 ساله، متاهل با تابلوی کلینیکی فلج فاسیال دو طرفه صورت و تقریبا بعد از 2 ماه با تابلوی بالینی میلیت به بیمارستان مراجعه می کند.در ارزیابی بالینی وپارا کلینیکی تشخیص بیماری HTLV-I داده می شود. و به دلیل تسریع در روند علایم وهمراهی فلج بولبار بعد از 2.5 ماه از بروز اولین علامت فوت می کند.
روش های انتقال احتمالی و خطر مواجهه با بیماری با توجه به میزان پایین عفونت HTLV-I در بیرون از مناطق اندمیک باید مورد توجه قرار گیرد و همچنین بررسی نمودن آنتی بادی بر علیه بیماری در فرزندان این افراد توصیه می شود.
کلید واژگان: عفونت های ویروسی, فلج صورت, میلیت -
بررسی الودگی HBV, HIV, HCVدر بیماران مبتلا به تالاسمی ماژور در استان مرکزیبیماری تالاسمی ناشی از اختلال در سنتزیک یا چند زنجیره پلی پپتیدی در هموگلوبین های انسان می باشد. در مبتلایان به تالاسمی ماژور به علت اختلال در سنتز هموگلوبین و خون سازی غیر موثر نیاز شدید به دریافت خون تازه وجود دارد. بنابراین این بیماران بسته به شدت بیماری معمولا هر 30-15 روز یکبار باید یک یا چند واحد خون تازه دریافت نمایند. این کار بیماران مولتی ترانسفوزیونر را در معرض ابتلای بالای بیماری های عفونی ناشی از عوارض انتقال خون، مثل عفونت هایCMV, HBV, HCV, HTLV, HIV قرار می دهد.
در این بررسی میزان آلودگی با HBV, HCV, HIV در بیمارن تالاسمی مورد آزمایش و مطالعه قرار گرفت و تست های HBs-Ab, HBc-Ab, HBs-Ag جهت تشخیص آلودگی با BV، و نیز تست های HCV-Ab و HIV-Ab جهت تشخیص آلودگی با HCV و HIV به روش الیزا و تست های تکمیلی وسترن بلات (برای نمونه های مثبت) انجام گردید. از 54 بیمار تالاسمی ماژور تحت مطالعه 7.4% آلوده به HBV بودند در حالی که در گروه کنترل که 46 نفر افراد سالم هستند حدود 4.3% آلودگی به HBV مشاهده گردید. در مورد HCV در گروه کنترل آلودگی مشاهده نگردید اما حدود 9.2% بیماران تحت مطالعه به HCV آلوده شده اند. در مورد آلودگی با HIV در هیچکدام از گروه های تحت مطالعه (گروه کنترل و بیماران تالاسمی) نمونه مثبت مشاهده نگردید.
از آنجا که تالاسمی یک بیماری ارثی است و از طریق ژن معیوب به ارث می رسد لذا مهمترین مساله در جلوگیری از شیوع بیشتر این بیماری، دادن آگاهی های لازم به افراد جامعه است. با توجه به این که حدود 72% از والدین این بیماران بی سواد و کم سواد هستند. بالا بردن سطح سواد افراد جامعه مخصوصا در روستاها و مناطق محروم بسیار موثر خواهد بود. از طرف دیگر جلوگیری از ازدواج های فامیلی گام موثر دیگری است که می تواند به نوعی خطر شیوع بیشتر این معضل را بگیرد. زیرا در این تحقیق مشخص گردید که حدود 46% بیماران، پدر و مادرشان با هم نسبت فامیلی نزدیک داشته اند که منجر به تولد فرزندی با بیماری تالاسمی ماژور گردیده است.
کلید واژگان: تالاسمی ماژور, ترانسفوزیون, عفونت های ویروسی
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.