به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "نظام سلامت ایران" در نشریات گروه "پزشکی"

  • علی محمد مصدق راد*، عباس شاهسونی

    سردبیر محترم

    اقلیم (آب و هوا) Climate برگرفته از واژه یونانی باستان کلیما κλίμα ، به میانگین شرایط آب و هوایی یک منطقه جغرافیایی در یک دوره زمانی نسبتا طولانی (حدود 30 سال) گفته می شود. برخی از این متغیرهای هواشناسی عبارتند از دما، فشار اتمسفر، باد، رطوبت و بارش. به عنوان مثال، فلات ایران دارای چهار اقلیم گرم و خشک (فلات مرکزی ایران)، سرد کوهستانی (مناطق کوهستانی غرب کشور)، معتدل و مرطوب (کرانه جنوبی دریای خزر) و گرم و مرطوب (کرانه شمالی خلیج فارس و دریای عمان) است.
     تغییر اقلیم  به هر گونه دگرگونی آب و هوایی گفته می شود که طولانی تر از رخدادهای منفرد آب و هوایی باشد؛ به طور مستقیم یا غیرمستقیم به فعالیت های انسانی نسبت داده شود؛ ترکیب جو جهانی را تغییر دهد و علاوه بر تغییرات آب و هوایی طبیعی، در دوره های زمانی مختلف مشاهده شود. تغییر اقلیم یکی از مهمترین چالش های قرن جاری است. گرما و سرمای بی موقع، ذوب شدن یخ ها، بالا آمدن سطح آب دریاها، وقوع سیل های با شدت بالا و خشکسالی ها از تبعات تغییر اقلیم است. میانگین تغییرات آب و هوایی برای هزاران سال نسبتا پایدار بوده است. ولیکن، از 50 سال گذشته با شتاب بیشتری در حال افزایش است، میانگین دمای زمین 0/7 درجه سانتیگراد افزایش یافته است و پیش بینی می شود که حدود 1/8 تا 4 درجه سانتیگراد تا سال 2100 میلادی افزایش یابد.

    کلید واژگان: تاب آوری, نظام سلامت ایران, تغییرات اقلیمی
    Ali Mohammad Mosadeghrad*, Abbas Shahsavani

    Dear Editor,
    Climate change is one of the most important challenges of the current century. High temperatures, ice melting, sea level rise, floods, droughts and wildfires are the consequences of climate change. Climate change affects human health directly by changing weather patterns (extreme heat, floods, hurricanes, storms and droughts) and indirectly by changing the quality of water, air and food. Climate change increases the risk of respiratory and cardiovascular diseases; food, water and vector borne illnesses; infectious diseases, injuries and premature deaths.
    Iran is very vulnerable to climate change due to its geographical location, dry and semi-arid weather conditions (80%) and economic structure. Iran's health system is facing the double challenge of dealing with the human impacts of climate change and reducing its significant contribution to the country's carbon footprint. As a result, the country's health system should be adaptive and resilient to climate change to decrease vulnerability and increase adaptive capacity and ensure continued health services. Therefore, Ministry of Health should formulate national strategic and operational plans to strengthen the adaptability and resilience of the country's health system to climate change. Such plans provide a roadmap for healthcare policymakers, managers and employees to protect and improve people's health in unstable and changing weather conditions.

    Keywords: resilience, of Iran's health system, climate change
  • علی محمد مصدق راد، محیا عباسی، مهدیه حیدری*
    زمینه و هدف

    نظام تامین مالی سلامت «فرآیند جمع آوری، تجمیع و مدیریت منابع مالی به منظور خرید خدمات سلامت» است. نظام تامین مالی سلامت ایران با چالش هایی مواجه است. مطالعه حاضر با هدف ارزشیابی نظام تامین مالی سلامت ایران انجام شد.

    روش کار

    این مطالعه توصیفی به صورت گذشته نگر با استفاده از داده های آرشیوی به ارزشیابی نظام تامین منابع مالی سلامت کشور ایران در بازه زمانی سال های 2000 تا 2019 میلادی پرداخته است. اطلاعات پژوهش از داده های بانک جهانی جمع آوری و با استفاده از نرم افزار اکسل تحلیل شدند.

    نتایج

    سرانه هزینه سلامت ایران در بازه زمانی سال های 2000 تا 2019 میلادی سالانه 7/3% افزایش یافت و به 868 دلار (برابری قدرت خرید) در سال 2019 رسید. هزینه کل سلامت ایران از 32 میلیارد دلار در سال2000 میلادی به حدود 72 میلیارد دلار (برابری قدرت خرید) در سال 2019 میلادی افزایش یافت (افزایش سالانه 9/5%). ایران حدود 6/0% مخارج کل سلامت مردم دنیا را تشکیل داد. در این سال، حدود 7/6% تولید ناخالص داخلی کشور صرف هزینه های سلامت شد. میانگین این شاخص در دنیا 8/9% بود. حدود 5/49% هزینه های سلامت ایران توسط بخش عمومی تامین مالی شد. سهم پرداخت های عمومی از هزینه کل سلامت جهان برابر با 8/59% بود. سهم پرداخت مستقیم از جیب مردم ایران در دهه گذشته کاهش یافت و در سال 2019 میلادی به 5/39% رسید. میانگین این شاخص در دنیا 18% بود.

    نتیجه گیری

    هزینه های نظام سلامت کشور با سرعتی بیش از رشد تولید ناخالص داخلی در حال افزایش است. سهم هزینه های سلامت از تولید ناخالص داخلی کشور و به تبع آن، سهم مخارج سلامت از بودجه عمومی دولت کاهش و سهم پرداخت مستقیم از جیب مردم افزایش یافته است. بنابراین، اصلاحاتی باید برای تقویت نظام تامین مالی سلامت کشور بکار گرفته شود.

    کلید واژگان: نظام سلامت ایران, تامین مالی سلامت, ارزشیابی
    Ali Mohammad Mosadeghrad, Mahya Abbasi, Mahdieyh Heydari*
    Background and Aim

    The health financing system is "the process of collecting, pooling and managing financial resources and purchasing healthcare services”. Iran's health financing system is facing challenges. The aim of this study was to evaluate the Iranian health financing system.        

    Materials and Methods

    This descriptive study retrospectively evaluated the health financing system of Iran between 2000 and 2019 using archival data. Data were collected from the World Bank website and analyzed using the Excel software.

    Results

    Iran's health expenditure per capita increased by 3.7% annually between 2000 and 2019 and reached $868 (purchasing power parity) in 2019. Iran's total health expenditure increased from $32 billion in 2000 to $72 billion (purchasing power parity) in 2019 (5.9% annual increase). Iran accounted for about 0.6% of the world total health expenditure in 2019. In that year about 6.7% of the country's gross domestic product was spent on health, the global average being 9.8%, while the general government health expenditure (% of the then current health expenditure) in Iran and the world were 49.5% and 59.8%, respectively. Out-of-pocket expenditure (% of the then current health expenditure) decreased in the last decade in Iran, reaching 39.5% in 2019, compared to 18% worldwide.

    Conclusion

    Iran’s health system costs are increasing at a faster rate than the growth of its Gross Domestic Product (GDP). The country’s health expenditure (% of GDP) and, as a result, the general government health expenditure (% of general government expenditures) has decreased and out-of-pocket expenditure (% of current health expenditures) has increased. Therefore, reforms should be implemented to strengthen the country's health financing system.

    Keywords: Iranian Health System, Health Financing, Evaluation
  • اعظم کمالی، خلیل علی محمدزاده*، سید شهاب الدین صدر، احمد فیاض بخش، شهرام توفیقی، علیرضا اولیایی منش، ابوالقاسم پوررضا، نرگس تبریزچی
    زمینه و هدف

    یکی از اهداف مهم در سیاست گذاری حوزه سلامت تامین عدالت در سلامت است. عدالت در سلامت به مفهوم پرهیز از تفاوت های سیستماتیک و بالقوه قابل برطرف کردن در یک یا چند جنبه از سلامت در یک جمعیت و زیرگروه های اقتصادی، اجتماعی، دموگرافی و جغرافیایی است.

    روش

    این مطالعه از طریق مرور ادبیات و متون علمی موجود و با بررسی مقاله ها، پایان نامه ها، گزارش ها و منابع موجود در پایگاه های اطلاعاتی داخلی و خارجی و کنفرانس برگزار شده توسط فرهنگستان علوم پزشکی با استفاده از کلید واژه های مرتبط، در محدوده زمانی 10 سال گذشته انجام شده است.

    یافته ها: 

    روند حرکت شاخص سیاست های بخش سلامت نتوانسته تغییر معنی داری در جهت بهبود عدالت ایجاد کند. تبعیض در پوشش خدمات، تبعیض در جنسیت، دسترسی به خدمات در مردم مناطق دور افتاده و عدم برخورداری از خدمات سلامت در اقشار کم درآمد باوجود دستاروردهای 40 ساله انقلاب و تاکید در برنامه های توسعه اول تا پنجم همچنان وجود دارد. با وجودی که طرح تحول توانست هزینه های خدمات بستری را کاهش دهد؛ اما هزینه های عدالت در مشارکت مالی و شاخص هزینه های سلامت فقرزا همچنان بالا است.

    نتیجه گیری: 

    کسری بودجه تکرارشونده در بخش سلامت نشان از عدم پایداری منابع مالی این بخش دارد. ناهماهنگی های بین وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، وزارت اقتصاد و رفاه به عنوان یکی از عواملی است که می تواند در عدم دستیابی به تامین عدالت در سلامت موثر باشد. یکی از راهکارهای بهبود شاخص ها و کنترل هزینه ها در همه جوامع مدیریت منابع محدود سلامت می باشد. براساس قانون برنامه پنجم توسعه اجرای کامل برنامه پزشک خانواده و نظام ارجاع و گسترش پوشش بیمه ها می تواند به ارتقای عدالت در سلامت و کاهش هزینه ها از جیب مردم منجر شود.

    کلید واژگان: استانداردهای عدالت در سلامت, عدالت در سلامت, نظام سلامت ایران
    Azam Kamali, Khalil Ali Mohammad Zadeh*, Seyed Shahabedin Sadr, Ahmad Fayaz Bakhsh, Shahram Tofighi, Alireza Olyaee Manesh, Abolghasem Pourreza, Narges Tabrizchi
    Background

    One of the important goals in health policy is to ensure equity in health. Equity in health means absence of systematic and potentially remediable differences in one or more aspects of health in a population and economic, social, demographic and geographic subgroups.

    Methods

    This study was conducted by reviewing available scientific literature and texts and examining articles, theses, reports and resources available in internal and external databases and the conference held by the Academy of Medical Sciences by using relevant

    Results

      Analysis of the studies showed that the progress of the index of the policies of the health sector has not been able to create a significant change in the direction of improving equity. Discrimination in service coverage, gender discrimination, access to services in remote areas and lack of health services in low-income groups still exist despite the 40-year achievements of the revolution and emphasis on this issue in the first to fifth development programs. Although the transformation plan was able to reduce costs of inpatient services, the costs of justice in financial participation and the index of health costs of the poor is high.

    Conclusion

    Recurring budget deficit in the health sector shows the instability of the financial resources of this sector. The inconsistencies between the Ministry of Health and Medical Education and the Ministry of Economy and Welfare are effective in not achieving justice in health.One of the approaches to improve indicators and control costs in all societies, whether rich or poor, is management of limited health resources. According to the law of the fifth development plan, full implementation of the family physician program, the referral system, and expansion of insurance coverage can help improve equity in health and reduce costs for the public.

    Keywords: Health Equity, Health Equity Standards, Iran Health System
  • علی محمد مصدق راد، رحیم خدایاری، مهدی عباسی، فرشته کریمی*
    زمینه و هدف

    نظام تامین مالی سلامت فرآیند جمع آوری، تجمیع و مدیریت منابع مالی به منظور خرید خدمات سلامت است. تامین مالی پایدار نظام سلامت ایران یک ضرورت برای دستیابی به پوشش همگانی سلامت است. هدف این مطالعه شناسایی و تبیین راهکارهای تامین مالی پایدار برای نظام سلامت ایران بود.

    روش کار

    این پژوهش با روش مرورحیطه ای انجام شد. کلیه مطالعات مرتبط با راهکارهای تامین مالی پایدار نظام سلامت ایران در پایگاه های اطلاعاتی «PubMed»، «Web Of Science»، «Scopus»، «Embase»، «Magiran»، «Iranmedex» و «SID» و دو موتور جستجوی «Google» و «Google scholar» در بازه زمانی اول فروردین 1381 تا پایان شهریور 1399 با کلیدواژه های مناسب جستجو شد. در نهایت، 47 مطالعه انتخاب و با کمک نرم افزار MAXQDA و روش تحلیل چهارچوبی تحلیل شدند.

    نتایج

    تعداد 40 راهکار در مطالعات مورد بررسی برای تقویت پایداری نظام تامین مالی سلامت ایران پیشنهاد شده بود که در سه دسته جمع آوری منابع مالی، تجمیع منابع مالی و خرید خدمات سلامت گروه بندی شدند. افزایش سهم سلامت از تولید ناخالص داخلی، گسترش درآمدهای مالیاتی، استفاده از روش های پیش پرداخت سلامت، تقویت مشارکت عمومی- خصوصی، افزایش کارایی نظام سلامت، کاهش هزینه های نظام سلامت، تجمیع صندوق های بیمه ای، رفع همپوشانی بیمه ای، تعیین بسته‎های حمایتی مبتنی بر نیاز خدمت سلامت، تعرفه گذاری مبتنی بر ارزش خدمات سلامت و بکارگیری روش های پرداخت ثابت و مبتنی بر عملکرد به ارایه کنندگان خدمات سلامت، پر تکرارترین راه کارهای تامین مالی پایدار نظام سلامت ایران بودند.

    نتیجه گیری

    نظام تامین مالی سلامت ایران باید به گونه ای تقویت شود که منابع مالی کافی را جمع آوری، تجمیع و مدیریت کند و از آن برای خرید خدمات و کالاهای سلامت برای مردم  استفاده کند که موجب تضمین پوشش همگانی سلامت شود و در نهایت، منجر به ارتقای سلامتی مردم جامعه شود.

    کلید واژگان: نظام سلامت ایران, راهکار, تامین مالی پایدار
    Ali Mohammad Mosadeghrad, Rahim Khodayari, Mehdi Abbasi, Fereshte Karimi*
    Background and Aim

     The health financing system is the process of collecting, pooling and managing financial resources to purchase health services. Sustainable financing of the Iranian health system is crucial for achieving universal health coverage. The purpose of this study was to identify strategies for sustainable financing of the Iranian health system.

    Materials and Methods

     This study was conducted using the scoping review in 2020. The following databases and search engines were searched systematically between 21.03.2002 and 21.09.2020 to find studies related to sustainable financing strategies for the Iranian health system: PubMed, Web of Science, Scopus and Embase, Magiran, Iranmedex and SID databases, and two search engines; i.e., "Google" and "Google scholar”. Finally, 47 studies were selected and analyzed using the MAXQDA software and the framework analysis method.

    Results

    A total of 40 strategies were identified for strengthening the sustainability of Iranchr('39')s health financing system, which were grouped into three categories: collecting funds, pooling funds and purchasing health services. The most frequently cited strategies for sustainable financing of the Iranian health system were the following: increasing the health share of gross domestics product, expanding tax revenues, pre-payment methods of health financing, strengthening public-private partnership, increasing the efficiency of the health system, reducing health system costs, consolidating insurance funds, eliminating insurance overlaps, value-based health service tariffs, optimizing health services support packages, and fixed payment methods based on  the performance of the health service providers.

    Conclusion

    The Iranchr('39')s health financing system must be strengthened in such a way as to make it possible to collect, pool and manage sufficient financial resources to be used to purchase health services for the people to ultimately ensure universal health coverage leading to the promotion of the public’s health.

    Keywords: Sustainable Health Financing, Iranian Health System, Strategies
  • فاطمه فرهادی، رحیم خدایاری زرنق، زهرا مبارک، مرتضی عرب زوزنی*
    مقدمه

    ارایه خدمات غیرضروری در نظام های سلامت شایع، هزینه بر و حتی مضر است. آگاهی از نگرش پزشکان به عنوان یکی از محرک های خدمات غیرضروری، بی شک می تواند به طراحی برنامه های مناسب جهت جلوگیری از هدر رفت منابع کمک کند. هدف از مطالعه حاضر، بررسی نگرش پزشکان شاغل در بخش دولتی شهر تبریز نسبت به استفاده از آزمایش ها و فرآیندهای غیرضروری بود.

    مواد و روش ها: 

    پژوهش حاضر از نوع مقطعی است. جامعه مورد مطالعه کلیه پزشکان شاغل در بخش سلامت شهر تبریز بودند. نمونه گیری با استفاده از روش نمونه گیری نسبتی تصادفی انجام شد. داده ها در یک مقطع زمانی 6 ماهه جمع آوری  گردید. داده های جمع آوری شده وارد نرم افزار SPSS نسخه 22 شد و فراوانی و درصد هر یک از ابعاد پرسشنامه گزارش گردید.

    یافته ها:

     41 درصد از شرکت کنندگان خانم و میانگین سنی شرکت کنندگان 43 سال بود. تقریبا نیمی از پزشکان وجود خدمات غیرضروری در سیستم سلامت ایران را یک مشکل جدی برشمرده اند  (8/45%). با این حال 33% پزشکان بیان کرده اند که اگر بیمار، خدمت غیر ضروری را درخواست کند آن خدمت را همراه با توصیه های لازم تجویز می کنند. توجه به ایمنی بیمار یکی از مهم ترین دلایل برای عدم تجویز یک خدمت غیرضروری می باشد (44%). درصد کمی از پزشکان (25%) همیشه با بیماران در مورد هزینه های خدمات غیر ضروری  صحبت می کنند. وجود دستورالعمل های بالینی مشخص و مبتنی بر شواهد (8/42%) و تغییر سیستم تامین مالی و گذاشتن پاداش برای عدم استفاده از آزمایش ها یا فرایندهای  غیرضروری(1/36%) به عنوان عوامل تاثیرگذار از نظر پزشکان بیان شدند.

    نتیجه گیری:

     بطور کلی نگرش پزشکان نسبت به خدمات غیرضروری در حد متوسطی قرار داشت. برگزاری دوره های آموزشی جهت افزایش اگاهی و نگرش پزشکان می تواند جهت بالا بردن نگرش موثر باشد.

    کلید واژگان: خدمات غیرضروری, نظام سلامت ایران, آزمایش, فرآیند, پزشک, نگرش
    Fatemeh Farhadi, Rahim Khodayari, Zahra Mobarak, Morteza Arab Zozani*
    Introduction

    Providing unnecessary services in health systems is common, costly and even harmful. The purpose of this study was to investigate the attitudes of physicians towards the use of unnecessary tests and processes.

    Materials and Methods

    The present study was a cross-sectional research. The study population was all physicians working in the health department of Tabriz. Sampling was performed using proportional random sampling method. Data were collected over a period of 6 months. The collected data were entered into SPSS software version 22 and the frequency and percentage of each dimension of the questionnaire were reported.

    Results

    41% of the participants were female and the mean age of the participants was 43 years. Almost half of the physicians considered the existence of unnecessary services in the Iranian health system as a serious problem (45.8%). However, 33% of physicians state that if a patient requests an unnecessary service, they will prescribe that service with the necessary recommendations. Paying attention to patient safety is one of the most important reasons for not prescribing an unnecessary service (44%). A small percentage of physicians (25%) always talk to patients about unnecessary service costs. Existence of clear and evidence-based clinical guidelines (42.8%) and changing the financing system and rewarding for not using unnecessary tests or processes (36.1%) were cited as influential factors by physicians.

    Conclusion

    In general, physicianschr('39') attitudes toward non-essential services were moderate. Holding training courses to increase the awareness and attitude of physicians can be effective in raising the attitude.

    Keywords: Unnecessary Services, Iranian Health Care System, Test, Procedure, Physician, Attitude
  • حسین علائی، نیلوفر امیری قلعه رشیدی*، مجتبی امیری
    زمینه و هدف

    برنامه پزشک خانواده از مهم ترین تلاش های نظام سلامت ایران برای ایجاد نظام ارجاع در کشور، تدوین و در چند استان به اجرا درآمد، ولی به دلایلی چند با چالش های اساسی روبرو شد که موجب عدم پیشرفت برنامه گردید لذا پژوهش حاضر با هدف تحلیل برنامه مذکور به منظور شناسایی علل و چالش های عدم پیشرفت برنامه صورت گرفت.

    مواد و روش ها

    مطالعه گذشته نگر حاضر از نوع تحلیل سیاست، یک پژوهش کیفی است، در آن نمونه گیری مبتنی بر هدف بوده و جمع آوری داده ها با استفاده از تحلیل اسناد و مصاحبه نیمه باز انجام شده است. تحلیل داده ها از طریق تحلیل تم در چارچوب مثلث سیاست گذاری و با استفاده از نرم افزار MAXQDA انجام شد.

    نتایج

    بر اساس چارچوب مطالعه، چالش های برنامه در بعد زمینه عبارت اند از: تضاد منافع، قایم به فرد بودن برنامه ها، عدم ثبات در مدیریت و برنامه ها، توجه ناکافی به فرهنگ سازی و منابع و زیرساخت ها، در بعد محتوا عبارت اند از: رویکرد اجرایی نامتناسب، عدم بومی سازی، انتخاب ابزار نامناسب، شفافیت ناکافی و ابهام در اهداف، وظایف و مسئولیت ها. در بعد فرآیند؛ چالش های فرآیند بر اساس چرخه خط مشی گذاری مورد بررسی قرار گرفت.

    نتیجه گیری

    اجرای برنامه پزشک خانواده متاثر از عوامل فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و مدیریتی است. از آنجا که این برنامه مجددا مورد توجه وزارت بهداشت قرار گرفته است، لازم است سیاست گذاران و تصمیم گیران نظام سلامت با در نظر گرفتن موانع و چالش های مطرح شده به اصلاح محتوا و روش های اجرای برنامه اهتمام ورزند.

    کلید واژگان: تحلیل سیاست, پزشک خانواده, نظام سلامت ایران, نظام ارجاع
    Hossein Alaie, Niloufar Amiri Ghale Rashidi*, Mojtaba Amiri
    Background

     The Family Physician Program, one of the most important efforts of the Iran health system to establish a referral system, was developed and implemented in several provinces, but it faced challenges due to several reasons that prevented the programchr('39')s progress. So This study was conducted to analyze the family physician program to identify the causes and challenges of the program failure.

    Materials & Methods

     This retrospective study of policy analysis is a qualitative study with Purposive sampling. Semi-open interviews and document analysis were used for data collection. Data analysis was performed through thematic analysis in the policy triangle framework using MAXQDA software.

    Results

     According to the study framework, the challenges of the Family Physician Program in the context are conflict of interest, dependency of plans to oneself, instability in management and plans, insufficient attention to culture, resources, and infrastructure. In terms of content include disproportionate executive approach, Lack of localization, selection of inappropriate tools, insufficient transparency, and ambiguity in goals, tasks, and responsibilities; The challenges of the process were examined based on the policy cycle.

    Conclusion

     The implementation of the family physician program is influenced by cultural, social, political, managerial, and economic factors. As the Ministry of Health officials has re-introduced this crucial program, reviewing the content and methods of program implementation seems necessary.

    Keywords: Policy Analysis, Family Physician, Iranian Health System, Referral System
  • علی محمد مصدق راد، مهدیه حیدری، سجاد رامندی، محیا عباسی*
    زمینه و هدف

    تامین مالی نظام سلامت فرآیند جمع آوری، انباشت و مدیریت منابع مالی و خرید خدمات سلامت است. تامین مالی نقش مهمی در دستیابی به اهداف نظام سلامت دارد. این مطالعه با هدف تحلیل استراتژیک نظام تامین مالی سلامت ایران و ارایه استراتژی های تقویت آن انجام شد.

    روش کار

    این پژوهش با روش مرور حیطه ای انجام شد. کلیه مطالعات مرتبط با نقاط قوت و ضعف و فرصت ها و تهدیدهای تامین مالی نظام سلامت ایران در پایگاه های اطلاعاتی «PubMed»، «Scopus»، «Science Direct»، «Embase»، «ProQuest»، «SID» و «Magiran» و «بانک اطلاعاتی پایان نامه های علوم پزشکی کشور» و دو موتور جستجوی «Google» و «Google scholar» با کلیدواژه های مناسب جستجو شد. در نهایت، 29 مطالعه انتخاب و با کمک نرم افزار MAXQDA و روش تحلیل چهارچوبی تحلیل شدند.

    نتایج

    افزایش پوشش جمعیتی بیمه های سلامت، کاهش پرداخت از جیب مردم پس از اجرای طرح تحول سلامت و افزایش تعرفه های خدمات سلامت از نقاط قوت و تامین مالی نزولی، پرداخت از جیب بالا و تعدد صندوق های بیمه سلامت از نقاط ضعف نظام تامین مالی سلامت ایران هستند. قوانین حمایتی، مشارکت مالی سازمان های غیردولتی، افزایش مراکز ارایه خدمات و توسعه فناوری های جدید از فرصت های مهم و تحریم سیاسی، بحران های مالی و افزایش انتظارات مصرف کنندگان خدمات سلامت از تهدیدهای تامین مالی نظام سلامت هستند. افزایش منابع مالی سلامت از طریق پیش پرداخت ها، یکسان سازی ساختاری و سیاستی بیمه های سلامت ، اصلاح تعرفه خدمات سلامت، افزایش کارایی نظام سلامت و بهبود کیفیت خدمات سلامت برای تقویت نظام تامین مالی سلامت کشور ضروری هستند.

    نتیجه گیری

    الگوی تامین مالی نظام سلامت ایران با چالش های متعددی مواجه است و از تاب آوری لازم برخوردار نیست. سیاستگذاران و مدیران ارشد نظام سلامت باید با بکارگیری استراتژی های پیشنهادی به تقویت نظام تامین مالی سلامت کشور بپردازند.

    کلید واژگان: نظام تامین مالی سلامت, نظام سلامت ایران, تحلیل استراتژیک, مرور حیطه ای
    Ali Mohammad Mosadeghrad, Mahdieh Abbasi, Sajjad Ramandi, Mahya Abbasi*
    Background and Aim

    The health system financing is the process of collecting, pooling and managing financial resources and purchasing healthcare services. Health financing plays an important role in achieving the health system goals. The aim of this study was to strategically analyze the Iranian health financing system and recommend strategies to strengthen it.

    Materials and Methods

    The method in this research was the scoping review method. All the published studies about strengths, weaknesses, opportunities and threats of the Iranian health financing system were, using suitable keywords, searched in databases including "PubMed", "Scopus", "Science Direct", "Embase", "ProQuest", "SID" and "Magiran", as well as  the "National Database of Medical Science Theses" and two search engines, namely, "Google" and "Google scholar". Finally, 29 studies were selected and anlyzed using the framework analysis method, the software being MAXQDA. 

    Results

    Increased population health insurance coverage, reduced out-of-pocket payments following the national health transformation plan, and increased healthcare tariffs were found to be the strengths of the Iranian health financing system. On the other hand, regressive financing, high out-of-pocket payments and increased health insurance funds were weaknesses of the national Iranian health financing system. Political sanctions, financial crises and increased healthcare demands by consumers were the threats, while supportive laws, the NGO’s financial participation/support, increased health services delivery centers and modern technologies were among the important opportunities in the health financing system. Increasing the health system financial resources through prepayments, structural and policy unification of health insurance system, health service tariff reform and increasing health system efficiency were found to be essential to strengthen the Iranian health financing system.

    Conclusion

    The Iranian health financing system is not resilient and faces several challenges. The health system policy-makers and senior managers should adopt the recommended strategies to strengthen the national health financing system.

    Keywords: Health Financing System, Iranian Health System, Strategic Analysis, Scoping Review
  • بهزاد دماری*، عباس وثوق مقدم، نرگس رستمی گوران، محمدحسین سالاریان زاده، شیدا ملک افضلی
    زمینه و هدف

    برای دستیابی به سلامت عادلانه مردم ناگزیر از اجرای رویکرد سلامت در همه سیاست ها هستیم. محوری ترین مداخله در این رویکرد «همکاری بین بخشی» است.

    روش کار

    این مطالعه کیفی بر اساس الگوی تدوین سیاست نامه انجام شده است. برای جمع آوری اطلاعات از روش های مرور منابع، مصاحبه عمیق و بحث گروهی متمرکز با ذینفعان استفاده شده است و نتایج در سه بخش شناخت شامل تحلیل وضعیت موجود و عوامل موثر، جهت گیری شامل تدوین اهداف و مداخلات و الزامات جمع بندی شده است.

    نتایج

    برای استقرار رویکرد سلامت در همه سیاست ها جایگاه همکاری بین بخشی در بخش سلامت ایران از حیث حمایت صریح در قوانین و اسناد بالادستی و همچنین ساختار سازمانی در سطح مطلوبی قرار دارد اما نیازمند طراحی و نهادینه سازی سازوکارهای اجرایی همکاری و ظرفیت سازی فرهنگی و مهارتی ذینفعان درون و برون بخش سلامت است.

    نتیجه گیری

    نتایج این مطالعه می تواند در برنامه های عملیاتی سالانه دبیرخانه شورای عالی سلامت و امنیت غذایی به کار گرفته شود.

    کلید واژگان: سلامت در همه سیاست ها, همکاری بین بخشی, شورای عالی سلامت و امنیت غذایی, نظام سلامت ایران
    Behzad Damari*, Narges Rostamigooran, Mohammad Hossein Salarianzadeh, Sheyda Malekafzali
    Background and Aim

    For achievement of equity in the population health the implementation of health in all policies is essential. The most crucial intervention in this approach is inter-sectoral collaboration. 

    Materials and Methods

    This was a qualitative study based on the national policy framework. Data were collected using literature review, in-depth interviews and focus group discussions with the stakeholders. The results were categorized into three sections, namely, situational analysis and factors affecting it, developing goals and objectives, and requirements and interventions.

    Results

    Currently inter-sectoral collaboration in the Iranian health system potentially allows to have health in all policies policy in terms of explicit legislative support, national macro-policies/upstream documents and organizational structure. It will require proper planning as regards designing and institutionalizing appropriate mechanisms for collaboration, as well as cultural and skills capacity building, for stakeholders within and outside the health sector.

    Conclusion

    The findings of this study can be used in annual operational planning of the High Council of Health and Food Security secretariat.

    Keywords: Health in all Policies, Intersectoral Collaboration, High Council of Health, Food Security, Iranian Health System
  • علی محمد مصدق راد، فاطمه احتشامی*
    مقدمه

    خیرین سلامت در تامین مالی، تولید منابع و ارایه ی خدمات سلامت مشارکت دارند. عوامل مختلفی بر رفتار خیرخواهانه ی خیرین سلامت اثر می گذارند. هدف پژوهش حاضر، تبیین و پیش بینی رفتار مشارکت خیرین در نظام سلامت ایران است.

    روش کار

    مطالعه ی استقرایی حاضر، به صورت کیفی با استفاده از مصاحبه ی نیمه ساختار یافته با 38 نفر از خیرین سلامت و 26 نفر از سیاست گذاران، مدیران و کارشناسان حوزه ی معاونت اجتماعی وزارت بهداشت و دانشگاه های علوم پزشکی کشور انجام شد. مصاحبه ها به صورت هدف مند و به روش گلوله برفی تا مرحله ی اشباع داده ها ادامه یافت. برای تحلیل داده ها، از روش تحلیل موضوعی استفاده شد. کلیه ی ملاحظات اخلاقی در پژوهش حاضر رعایت شد.

    یافته ها

    خیرین سلامت، رفتاری هدف مند و برنامه ریزی شده را دنبال می کنند. عوامل هدف، نیت، نگرش، هنجار، ویژگی های شخصی، دانش زمینه ای، رفتار گذشته، تجربه ی گذشته و کنترل رفتار بر رفتار مشارکت خیرین در تامین مالی، تولید منابع و ارایه ی خدمات سلامت موثر هستند. مشارکت خیرین در نظام سلامت، تابعی از هدف، نیت و نگرش آن ها نسبت به مشارکت در حوزه ی سلامت و کنترل آن ها بر انجام این رفتار است. هنجارها، ویژگی های شخصی، دانش زمینه، تجربه ی گذشته و رفتار گذشته ی خیرین بر نگرش آن ها نسبت به فعالیت های خیرخواهانه اثر می گذارد. همچنین، هنجارهای اخلاقی، توصیفی و ذهنی بر تقویت نگرش خیرین نسبت به مشارکت در بخش سلامت موثر هستند.

    نتیجه گیری

     در مطالعه ی حاضر، مدلی برای پیش بینی و تبیین رفتار هدف مند و برنامه ریزی شده ی خیرین سلامت توسعه یافت. سیاستگذاران و مدیران نظام سلامت می توانند از این مدل برای تقویت مشارکت خیرین در تامین مالی، تولید منابع و ارایه ی خدمات سلامت استفاده کنند.

    کلید واژگان: تئوری رفتار هدفمند و برنامه ریزی شده, خیرین, نظام سلامت ایران, توسعه ی مدل
    Alimohammad Mosadeghrad, Fatemeh Ehteshami*
    Introduction

    Donors can contribute to the funding, resource generation, and provision of healthcare services in the Iran health system. Several factors can influence the donors’ contribution to the health system. This study aimed to explain and predict the donors’ participation in the Iran health system.

    Methods

    A qualitative and inductive study was performed using semi-structured interviews with 38 donors and 26 policymakers and managers in the Social Affairs Department of the Ministry of Health and the Universities of Medical Sciences in 2018. The interviewees were recruited using a purposeful and snowball method. The thematic content analysis method was used for data analysis. All major ethical considerations were observed in this research.

    Results

    Healthcare donors followed a purposeful and planned behavior for contributing to the health system. Nine factors can influence a donor’s charitable behavior in the health system, including goal, intention, attitude, norms (ethical, descriptive, and subjective norms), personal characteristics, background knowledge, experience, past behavior, and control of perceived behavior. The donors’ participation in the health system is a function of their goals, intentions, attitudes, and their control of perceived behavior. The donors’ attitude is shaped by their characters, background knowledge, experience, past behavior, and ethical, descriptive, and subjective norms.

    Conclusion

    The purposeful and planned behavior model developed in this study guides healthcare managers and policymakers in explaining and predicting the donors’ charitable behavior in the health system.

    Keywords: Purposeful, Planned Behavior Theory, Donors, Iranian Health System, Modelling
  • بهزاد دماری، فریما مینایی، سهند ریاضی اصفهانی*
    مقدمه
    از بین بردن بی عدالتی در سلامت، یکی از اهداف مهم نظام های سلامت است. هدف از طرح حاضر، بررسی دستاوردها، چالش‏ها و راهکارهای دستیابی به عدالت در سلامت در جمهوری اسلامی ایران بود.
    روش
    این طرح با رویکرد کیفی انجام گرفت. اطلاعات با استفاده از مرور منابع و اسناد و بحث گروهی متمرکز با ذینفعان گردآوری گردید. اطلاعات پس از تحلیل، در سه دسته دستاوردها، چالش ها و راهکارها دسته بندی شد.
    نتایج
    نظام سلامت کشور در زمینه کاهش نابرابری های سلامت در 10 سال گذشته دستاوردهای فراوانی داشته که مهم ترین آن ها عبارتند از توسعه شبکه های بهداشتی به حاشیه شهرها، طرح پزشک خانواده (شهری و روستایی)، طرح تحول سلامت و در پی آن کاهش هزینه های کمرشکن و فقرزای سلامت، افزایش دسترسی عموم به اطلاعات سلامت و به دنبال آن ایجاد پاسخ گویی در سیاست گذاران. عواملی نیز موجب شده که دستاوردهای بیشتری حاصل نشود که اجرا نشدن یا اجرای ناکامل قوانین و سیاست های اجرایی، توجه ناکافی به مولفه های اجتماعی سلامت و ضعف در تدوین و اجرای پیوست سلامت برای سیاست ها از آن جمله هستند.
    نتیجه گیری
    به نظر می رسد در تدوین برنامه و قانون گذاری مشکل زیادی در کشور وجود نداشته باشد و قوانین تقریبا همسو با توصیه های سازمان جهانی بهداشت، در راستای کاهش نابرابری ها در سلامت باشند. اما میان سیاست گذاری و تدوین قوانین با اجرای آن ها انفکاک وجود دارد؛ به عبارت دیگر، هنگام نوشتن قوانین به امکان اجرا اندیشیده نمی شود و اصول حکم رانی خوب، از جمله جلب همکاری و مشارکت ذینفعان، کمتر رعایت می شود.

    کلید واژگان: عدالت در سلامت, نظام سلامت ایران, مراقبت های اولیه سلامت, سیاستگذاری, مولفه های اجتماعی سلامت
    Behzad Damari, Farima Minaee, Sahand Riazi, Isfahani*
    Introduction
    Tackling inequity in health is one of the main objectives of health systems. The aim of this study was to assess the achievements and challenges, as well as solutions, in reaching the equity in health in Iran.
    Methods
    This study was conducted using a qualitative approach. Data were gathered by reviewing documents and conducting focused group discussions with the stakeholders. The analyzed data were categorized into three groups including achievements, challenges, and solutions.
    Results
    The Iranian health system has achieved many successes in the past 10 years including expanding the primary healthcare networks to city outskirts, implementing the family physician program (urban and rural), implementing the Health Transformation Plan (HTP) and subsequent decrease in catastrophic and impoverishing health expenditures, and increasing the public access to health information and subsequent responsiveness of policymakers. However, some factors hindered further achievements, including the absent or incomplete implementation of laws and practical policies, insufficient attention to the social determinants of health, and poor designing and implementation of the health annex for the policies.
    Conclusions
    It seems that there are little problems in legislation and policymaking in the country and the laws are almost compatible with the recommendations of the World Health Organization, aiming at the inequity reduction in health. However, there is a gap between the policymaking/legislation and the practice. In other words, legislation is poorly practicable and the principles of good governance, including attracting the participation and cooperation of stakeholders, are not fully respected.
    Keywords: Equity in health, primary health care, policy making, law, governance, Social Determinants of Health
  • حشمت الله حیدری *
    سازمان بهداشت جهانی مراقبت تسکینی را به عنوان راهکاری برای ارتقای کیفیت زندگی بیماران مبتلا به بیماری های صعب العلاج و خانواده آن ها معرفی کرده است. این مراقبت ها با تشخیص بیماری شروع می شود، و در طول بیماری ادامه می یابد (1). مراقبت تسکینی کیفیت زندگی بیماران مبتلا به بیماری های تهدید کننده زندگی و خانواده آن ها ارتقا می بخشد. هدف آن تسکین رنج از طریق، تعیین، ارزیابی و تسکین درد و سایر مشکلات جسمی، روانی- اجتماعی و معنوی است (2).
    بسیاری از بیماری ها در فرایند مراقبتی خود نیازمند استفاده از مراقبت تسکینی می باشند. براساس گزارش ها هر سال حدود 40 میلیون نفر در دنیا نیازمند استفاده از مراقبت های طب تسکینی هستند ولی فقط 14% از این مددجویان مراقبت های تسکینی را دریافت می کنند که حدود 78% از این افراد نیازمند، در کشورهایی با درآمد پایین و یا متوسط زندگی می کنند. براساس گزارش سازمان جهانی بهداشت، بیماران نیازمند استفاده از مراقبت تسکینی شامل بیماری های قلبی عروقی (5/38%) ، سرطان (34%) ، بیماری های مزمن ریوی (3/10%) ، ایدز (7/5%) ، و دیابت (6/4%) هستند. بیماران دیگری مثل افراد مبتلا به زوال عقل، نارسایی کلیه، مولتیپل اسکلروزیس، پارکینسون، آرتریت روماتوئید، بیماری های نورولوژیک، ناهنجارهای مادرزادی و سل های مقاوم به درمان، ممکن است که نیازمند استفاده از مراقبت تسکینی باشند (1). مراقبت تسکینی می تواند، براساس الگوهای مختلفی به بیماران ارایه شود که برخی از آن ها عبارتند از، مراقبت تسکینی مبتنی بر بیمارستان، مراقبت تسکینی مبتنی بر مراکز هاسپیس و مراقبت تسکینی مبتنی بر منزل (3). مطالعات نشان داده اند که طب تسکینی مبتنی بر منزل تاثیرات بسیار مفیدی در ابعاد جسمی، روحی و روانی، اجتماعی و اقتصادی بیماران دارد و باعث کاهش هزینه های نظام سلامت، کوتاه شدن طول مدت بستری، کاهش عوارض بستری و پیش گیری از بستری مجدد بیماران می شود (6-4) ، همچنین با این شیوه مراقبتی تداوم مراقبت های بعد از ترخیص تسهیل می شود و بیمار می تواند به راحتی، از تسهیلات مراکز مختلف بهره مند شود (7). از طرف دیگر اکثر مردم ترجیح می دهند که خدمات مراقبتی را در منازلشان در کنار خانواده و در محل زندگی خود دریافت کنند (8). مطالعات نشان داده اند که مراقبت تسکینی مبتنی بر منزل از نظر بالینی موثر و هزینه اثربخش است و همچنین موجبات رضایت خانواده و بیمار را فراهم می آورد. همچنین سازمان بهداشت جهانی مراقبت تسکینی مبتنی بر منزل را به عنوان یکی از عناصر اصلی تشکیل دهنده نظام های سلامت در دنیا در سال 2014 معرفی کرده است (1). اما گزارش ها حاکی از آن است که بسیاری از کشورهای دنیا برنامه های مراقبت تسکینی را در ساختار نظام سلامت خود ندارند (7) و عدم حمایت دولت از خدمات طب تسکینی، عدم آمادگی نیروهای حرفه ای برای ارایه خدمات تسکینی، محدودیت دسترسی به داروهای ضد درد مخدر، محدودیت منابع، عدم آشنایی سیاست گذاران با طب تسکینی، نگرش منفی جامعه و مسایل اجتماعی فرهنگی، به عنوان موانع ارایه مراقبت های تسکینی در دنیا ذکر شده اند (1،9و10).
    نظام سلامت ایران با آمار فزاینده بیماران مزمن، کمبود نیروی انسانی و تخت های مراقبت ویژه در مراکز سلامت خود مواجه است. اکثر افراد مبتلا به بیماری های صعب العلاج در کشور ایران، در روزهای آخر عمر مکررا بستری می شوند و با وجود کمبود تخت های بیمارستانی به خصوص در بخش های ویژه، این بیماران باعث اشغال این تخت ها می شوند و تا لحظات آخر عمر داروهای تخصصی دریافت می کنند و در نهایت بسیاری از این بیماران روی تخت های بیمارستان و در بخش های ویژه فوت می شوند (11) ، در حالی که در بسیاری از موارد، بستری بیماران صعب العلاج در بخش های ویژه تاثیری در بهبود بیمار ندارد و به عنوان یک مراقبت بیهوده در نظر گرفته می شود (12). این امر باعث افزایش هزینه های نظام سلامت و خانواده بیماران، نارضایتی و فرسودگی شغلی کارکنان حرف سلامت می شود (13). از طرفی، بسیاری از این بیماران ترجیح می دهند که روزهای آخر عمر را در میان خانواده و در تماس نزدیک با بستگان خود سپری کنند. شواهد حاکی از این است که مراقبت تسکینی در ایران به صورت جزیره ای و در مراکز محدودی ارایه می شود. اکثر بیماران از این شیوه مراقبتی محروم هستند و مراقبت تسکینی مبتنی بر منزل در کشور فاقد هرگونه جایگاهی در نظام سلامت است (14). بیماران مبتلا به بیماری های صعب العلاج نیازمند دریافت مراقبت تسکینی، برای دریافت این خدمات و کاهش درد و رنج ناشی از بیماری خود، سرگردان هستند و در اکثر مواقع خدمات مناسب و به موقع به این بیماران داده نمی شود (15). همچنین نگاه سنتی نیروهای کادر سلامت در مدیریت درمان بیماری های صعب العلاج، شفاف نبودن قانون در حمایت از کادر سلامت برای قطع درمان های غیرضروری و یا ممانعت از اجرای انتظارات غیرمنطقی بیمار و یا خانواده آن ها و تفاوت های فرهنگی اجتماعی، به عنوان موانعی هستند که در روند ارتقای مراقبت تسکینی در جامعه ایرانی وجود دارند، مشکل دیگر در ارایه مراقبت های تسکینی مبتنی بر منزل، نقص در فرایند پرداخت و حمایت بیمه از این بیماران است (16و17). لذا با توجه به شیوع زیاد بیماری های مزمن و صعب العلاج، رشد فزاینده پدیده سالمندی، محدودیت تخت های ویژه، منابع انسانی، مالی و تجهیزاتی در مراکز درمانی و با عنایت به فواید بی شمار استفاده از مراقبت تسکینی مبتنی بر منزل، مسوولان نظام سلامت می بایست این شیوه مراقبتی را به عنوان یکی از اولویت های مهم نظام سلامت در نظر بگیرند تا بیماران بتوانند در طی فرایند بیماری و همچنین روزهای آخر عمر، در کنار خانواده زندگی با کیفیت و مرگی آرام را تجربه کنند.
    با توجه به محدودیت مطالعات در این زمینه، پیشنهاد می شود تحقیقات بیش تری در مورد شیوه های مدیریت ابعاد مختلف مراقبت تسکینی مبتنی بر منزل، برای ارایه الگوهای مناسب ارایه مراقبت تسکینی مبتنی بر منزل در ایران انجام گیرد.
    کلید واژگان: مراقبت تسکینی مبتنی بر منزل, بیماری های صعب العلاج, نظام سلامت ایران
    Heshmatolah Heydari *
    The World Health Organization (WHO) has introduced palliative care as a way to improve the quality of life of patients with incurable diseases and their families. This care begins with the diagnosis of the disease, and continues throughout the illness (1). Palliative care improves the quality of life of patients with life-threatening diseases and their families. Its purpose is to relieve suffering through the identification, evaluation, and relief of pain and other physical, psychosocial and spiritual problems (2).
    Palliative care is required for many diseases. According to reports, every year about 40 million people in the world need palliative care, but only 14% of them receive it, of whom 78% live in low-income or middle-income countries. According to the World Health Organization, patients who require palliative care services, suffer from cardiovascular diseases (38.5%), cancer (34%), chronic pulmonary diseases (10.3%), AIDS (5.7%), and diabetes (4.6%). Other patients with diseases, such as dementia, kidney failure, multiple sclerosis, Parkinson’s disease, rheumatoid arthritis, neurological diseases, congenital anomalies, and resistant tuberculosis may also need palliative care services (1). Palliative care can be offered to patients through various models, including hospital-based palliative care, hospice-based palliative care and home-based palliative care (3). Studies have shown that home-based palliative care has a very beneficial effect on the physical, mental, psychological, social and economic dimensions of patient’s life, and reduces the cost of health system, shortens the length of hospitalization, reduces hospital complications and prevents hospital readmission (4-6). This type of care also facilitates the continuity of post-discharge care and helps patient to easily benefit from the facilities of different centers (7). On the other hand, most people prefer to receive care at their homes with their families (8). Studies have shown that home-based palliative care is clinically and economically effective and leads to the satisfaction of patients and their families. Also, the World Health Organization in 2014 has introduced home-based palliative care as one of the main elements of the health systems all around the world (1). However, reports indicate that many countries in the world do not have palliative care programs in their health care system (7), and the lack of government support for palliative care services, lack of prepared professional staff to provide palliative services, limitation in access to narcotic analgesics, resource constraints, lack of policy-makers’ familiarity with palliative medicine, the negative attitude of society towards palliative care and socio-cultural issues have been mentioned as barriers to palliative care in the world (1, 9,10).
    Iran’s health system is faced with increasing number of chronic patients and shortages of manpower and ICU beds in health centers. Most patients with life-threatening diseases in Iran are frequently admitted to hospital during the last days of their lives. Despite the shortage of hospital beds, especially in the critical care units, these patients occupy these beds and receive specialized medications until the end of their lives and eventually many of these patients die on ICU beds in hospital (11). While in many cases, hospitalization of incurable patients in critical care units does not have any positive effects on patients’ recovery, and is considered a futile care (12), which increases the costs of health system, poses financial burden on patient’s family, and leads to dissatisfaction and work burnout in healthcare staff (13). On the other hand, many of these patients prefer to spend the last days of their lives at home with their family and be in close contact with their relatives. Evidence suggests that palliative care in Iran is only offered in isolated and limited centers. Most patients are deprived of this kind of care, and home-based palliative care does not have any place in Iran’s health system (14). Patients with incurable conditions who require palliative care services are lost in the system, and in most cases do not receive proper and timely services they need (15). Also, the traditional attitude of healthcare staff towards the management of incurable conditions, the lack of transparency in the protection of healthcare staff against discontinuation of unnecessary treatments or unreasonable expectations of patients and their families, as well as social and cultural differences are barriers to the promotion of palliative care in Iranian society. Another problem in providing home-based palliative care services is the defect in the payment process and insurance coverage of end-of-life patients (16,17). Therefore, given the high prevalence of chronic and incurable illnesses, the increasing number of elderly population, limited critical care beds, shortages of human resources, limited financial resources and equipment in health centers, and taking into account the benefits of home-based palliative care, healthcare system authorities should consider this care method to be one of the important priorities of the health system so that patients can maintain their quality of life and also experience peace during the last days of their lives. Considering the limited research in this field, further research is required on the management of various dimensions of home-based palliative care in order to provide suitable models for the provision of home-based palliative care services in Iran.
    Keywords: home-based palliative care, incurable diseases, health system of Iran
  • افسون آیین پرست*، مهدی رضایی یزدلی، حامد زندیان، علی اصفر حائری مهریزی
    بحث تامین مالی نظام سلامت به شکل عادلانه، از مهمترین مباحث حوزه سلامت است به گونه ای که سازمان سلامت جهان در گزارش سال 2000 بر اهمیت این موضوع و در گزارش سال 2010 بر نحوه و شیوه های دستیابی به روش های تامین مالی عادلانه تاکید کرده است. از این رو مطالعات بی شماری در راستای تعیین میزان و روش های عادلانه سازی تامین مالی نظام سلامت صورت گرفته است. هدف مطالعه حاضر مروری بر مطالعات انجام یافته در این زمینه از منظر بررسی ابعاد عدالت در تامین مالی نظام سلامت با استفاده از شاخص میزان مواجه خانوارها با هزینه های کمر شکن در نظام سلامت ایران بود. برای دستیابی به اهداف مطالعه، با استفاده از کلید واژه های عدالت، تامین مالی، هزینه های کمر شکن، و نظام سلامت در پایگاه های دادهای PubMed، Scopus، SID،MagIran، IranDoc و GoogleScholar، بدون محدودیت زمانی در دو زبان انگلیسی و فارسی مرور نظام مند انجام گرفت. در مجموع از تعداد 116 مطالعه شناسایی شده، تعداد 38 مطالعه که دارای معیارهای لازم مطالعه بودند که متن کامل آنها مورد بررسی قرار گرفت که از این تعداد در نهایت 19 مطالعه که پاسخ گوی اهداف مطالعه حاضر بودند وارد مطالعه شدند. 21/1 درصد مطالعات درصد مواجهه با هزینه های کمرشکن سلامت را در بیماران مورد بررسی قرارداده بودند و سایر مطالعات درصد مواجهه را در جمعیت های ساکن در یک محدوده جغرافیایی مطالعه کرده بودند. درصد مواجهه با هزینه های کمرشکن در نظام سلامت ایران بین 2/5 تا 72/5 درصد برآورد شده بود. بحث عدالت در تامین مالی نظام سلامت با استفاده از درصد مواجهه با هزینه های کمرشکن بصورت قابل توجهی در ایران مورد مطالعه قرار گرفته است که نتایج متفاوتی داشته است. چنین به نظر می رسد که درصد مواجهه با هزینه کمرشکن تا حد قابل توجهی تحت تاثیر جمعیت مورد مطالعه، محدوده جغرافیایی مورد بررسی و حجم نمونه مطالعه قرار دارد که در مطالعات آتی باید مد نظر قرار گیرد. بدیهی است که برآورد دقیق این شاخص به شناسایی و اجرای راهکارهای مناسب برای بهبود وضع موجود کمک خواهد کرد.
    کلید واژگان: هزینه های کمرشکن سلامت, عدالت, نظام سلامت ایران
    Afsoon Aeenparast*, Mehdi Rezaie Yazdeli, Hamed Zandian, Ali Asghar Haeri
    Objective (s): The aim of this study was to review literature on studies that estimate catastrophic health expenditures (CHE) for assessing equity in health financing in Iran.
    Methods
    The PRISMA guideline was followed and several search engines including Google Scholar, Pubmed, Scopus, Magiran and SID were examined to restive relevant studies. We used health catastrophicexpenditure, catastrophic payment, equity, health and Iran as keywords. Literature review was conducted without time limitation in Persian and English documents.
    Results
    The initial search yielded 116 studies. After excluding duplicates and non-relevant studies, 38 articles were selected for full text analysis and finally 19 papers selected for this review. 21.1 % of the studies estimated catastrophic health expenditures in patients groups and others considered the whole populations in a distinct area. Estimation ranged from 2.5% to 72.5%.
    Conclusion
    The range of estimations was very wide. It seems that CHE was influenced by the socioeconomic status of population studied, burden of diseases in different areas and sample size. The exact estimation of CHE is recommended in order to define and implement best solutions in improving the present situation.
    Keywords: Catastrophic health expenditure, equity, Health financing, Iran
  • محمدرضا امیر اسماعیلی، محمود نکویی مقدم، عاطفه اسفندیاری، فاطمه رمضانی، هدایت سالاری
    در سال های اخیر بحث رابطه ی مالی پزشک و بیمار و مسائلی هم چون پرداخت های غیررسمی به عنوان کاری غیراخلاقی ولی جاری در بخش سلامت اکثر کشورهای جهان از جمله جمهوری اسلامی ایران مطرح شده است که تهدیدی برای اعتبار حرفه ی پزشکی محسوب می شود. این پرداخت ها در نقاط مختلف جهان می تواند علت های خاص خود را داشته باشد. هدف این پژوهش بررسی علل و چگونگی پرداخت های غیررسمی در بیمارستان های شهر کرمان در سال 1390 بود. این مطالعه با استفاده از روش پژوهش کیفی و از طریق مصاحبه های نیمه ساختارمند انجام شده است. مصاحبه های هدفمند با استفاده از یک نمونه ی هدفمند متشکل از 45 نفر از بیماران، پزشکان و سیاست گذاران در شهرستان کرمان در ایران در سال 1390 انجام شد. این مطالعه با مجوز کمیته ی اخلاق پزشکی دانشگاه و تکمیل فرم رضایت از مصاحبه شوندگان انجام شد. در این مطالعه در خصوص دلایل پرداخت های غیررسمی از مصاحبه شوندگان سوالاتی پرسیده شد و داده ها با استفاده از تحلیل محتوا مورد آنالیز قرار گرفت. یافته های پژوهش نشان داد که دلایل متعددی برای پرداخت های غیررسمی وجود دارد که شامل عوامل فرهنگی، عوامل مرتبط با کیفیت و عوامل قانونی است. دلایلی نیز برای دریافت های غیررسمی توسط پزشکان کشف شد که شامل عوامل مربوط به تعرفه ها، عوامل ساختاری، عوامل اخلاقی و هم چنین نشان دادن مهارت و شایستگی ارائه کنندگان خدمات است. مطالعه ی حاضر منتج به ارائه ی دلایلی برای پرداخت های غیررسمی شد و اکثر دلایلی که کشف شد، شباهت زیادی با نتایج مطالعات سایر کشورهای جهان دارد؛ به این ترتیب که نشان داد که بودجه ی ناکافی نظام سلامت و پرداخت های رسمی ناکافی به پزشکان، از مهم ترین عوامل مرتبط با عرضه هستند که منجر به پرداخت های غیررسمی می شوند. اما با توجه به این که مطالعات کیفی معمولا دلایل احتمالی را کشف می کنند، بنابراین، برای بیان قطعی علل به مطالعات بیش تر نیاز است.
    کلید واژگان: پرداخت های غیررسمی, اخلاق پزشکی, خدمات سلامت, نظام سلامت ایران
    Mohammadreza Amiresmaili, Mahmood Nekoeimoghadam, Atefeh Esfandiari, Fatemeh Ramezani, Hedayat Salari
    In recent years، the financial relationship between the physician and the patient and some issues such as informal payments for health care have arisen as an unethical but common problem in many countries، including the Islamic Republic of Iran. Such issues are a threat to the professional reputation of physicians، and can have their own causes in different parts of the world. This study attempts to assess the causes of informal payments and the manners in which they are done in the hospitals of the Kerman Province in Iran in 2012. This study was carried out using qualitative research methods، and semi-structured interviews. Structured interviews were conducted on a purposeful sample of 45 participants including patients، providers and policy makers in the Kerman province in Iran in 2012. This study was authorized by the ethics committee of Kerman University of Medical Sciences، and the consent form was completed by all participants. In this study the participants were asked questions regarding reasons for informal payments، and data were analyzed using content analysis. There are several reasons for making informal payments، which include cultural، legal and quality factors. A number of reasons for asking informal payments by providers were discovered، including those related to tariffs، structural factors and ethical factors as well as to demonstrate the skill and competence of service providers. Most of the reasons discovered for informal payments in Iran are similar to other countries in the world. They showed that inadequate funding of the health systems and inadequate formal payments to providers are the most important supply-side factors leading to informal payments. Given that qualitative studies usually cover potential reasons only، further studies are needed to investigate the matter more extensively.
    Keywords: informal payments, medical ethics, health services, Iran's health system
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال