جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "monosodium glutamate" در نشریات گروه "پزشکی"
-
Journal of Research in Applied and Basic Medical Sciences, Volume:10 Issue: 4, Autumn 2024, PP 361 -379Background & Aims
Laportea aestuans is a medicinal plant used in ethnomedicine as an abortifacient, anthelminthic, anti-fibroid, antipyretic, and anti-microbial agent. Uterine leiomyoma, a menace of reproductive age in women, is characterized by the proliferation of smooth muscle cells (hyperplasia) in the uterus. This study aims to investigate the preventive and curative anti-leiomyoma activity of Laportea aestuans using monosodium glutamate-induced uterine hyperplasia models in female Sprague-Dawley rats.
Materials & MethodsThe methanol whole plant extract of Laportea aestuans (MELA) was prepared by extracting the pulverized, air-dried whole plant with 2.5 L of methanol in a Soxhlet apparatus, followed by filtration and oven-drying. The acute toxicity of MELA was then assessed using Lorke’s method. Subsequently, three doses of MELA were selected for this study.Uterine hyperplasia was induced with 200 mg/kg p.o. monosodium glutamate (MSG) for 30 days. MELA was either co-administered with the inducing agent (preventive study) or administered post-induction for another 30 days (curative study). The anti-leiomyoma activity of MELA was then assessed through haematological, biochemical, and histopathological findings.
ResultsIncreased serum oestrogen, progesterone, and total cholesterol levels were observed in the untreated fibroid animal groups, but these were significantly attenuated (p < 0.05) in animals treated with different doses of MELA. This correlated with the histopathological findings, as MELA reversed uterine hyperplasia with its therapeutic potential noted from 500 mg/kg.
ConclusionThese findings suggest that MELA contains bioactive agents that can reverse MSG-induced uterine hyperplasia. It may therefore be useful in reducing the proliferation of fibroblast cells and managing other symptoms associated with uterine leiomyoma upon successful clinical trials.
Keywords: Fibroid, Laportea Aestuans, Monosodium Glutamate, MSG-Induced Uterine Hyperplasia, Oestrogen, Progesterone, Uterine Hyperplasia, Uterine Leiomyoma, Sex Hormones -
مقدمه
ناباروری مردان، یک مشکل جهانی جدی در سلامت مردان است که در آن یک یا چند جزء از دستگاه تناسلی مردانه اختلال عملکردی دارند و یا کمتر از حد انتظار عمل می کنند. نوع تغذیه می تواند به طور مثبت یا منفی بر باروری اثرگذار باشد و این تاثیر به جنبه های کمی و کیفی یک دریافت های غذایی بستگی دارد. مرور نظام مند حاضر با هدف تعیین اثرات دریافت مونوسدیم گلوتامات بر تعداد، غلظت، مورفولوژی و حرکت اسپرم در موش های صحرایی نر انجام شد.
روش کاردر این مرور نظام مند، کلیدواژه های مرتبط با ناباروری مردان، مونوسدیم گلوتامات، موش های صحرایی نر، تعداد اسپرم، اسپرم زنده، مورفولوژی اسپرم و حرکت اسپرم در پایگاه های اطلاعاتی انگلیسی و فارسی زبانMedline ، Embase،Google Scholar ، Web of Science، Science Direct،Scopus ،Magiran ،SID ، ISC و Cochrane از ماه ژانویه 2010 تا ماه می 2023 مورد جستجو قرار گرفت.
یافته هادر این مرور نظام مند، 14 مطالعه بررسی شد. یافته های این مطالعات نشان داد که مصرف مونوسدیم گلوتامات می تواند منجر به کاهش تعداد اسپرم و درصد اسپرم های زنده و همچنین تغییر در مورفولوژی اسپرم ها در موش های صحرایی نر شود. نتایج اکثر مطالعات حاکی از کاهش تحرک اسپرم ها با مصرف این افزودنی غذایی بود، اما در برخی مطالعات، با مصرف مونوسدیم گلوتامات افزایش در تحرک اسپرم ها مشاهده شد.
نتیجه گیریافزایش دریافت مونوسدیم گلوتامات منجر به کاهش تعداد، غلظت و تحرک اسپرم در موش های صحرایی نر می شود که به طور بالقوه در افزایش نرخ ناباروری نقش دارد. در نتیجه، مصرف دوزهای بالا و طولانی مدت مونوسدیم گلوتامات می تواند به طور معنی داری ویژگی های اسپرم را تغییر دهد.
کلید واژگان: اسپرم, موش های صحرایی نر, مونوسدیم گلوتامات, ناباروری مردانIntroductionMale infertility is a significant global issue affecting men's health, characterized by dysfunction or suboptimal performance of components of the male reproductive system. Types of nutrition can affect positively or negatively on fertility and this effect depends on the quality and quantity of food intake. The present systematic review was conducted with aim to investigate the effects of monosodium glutamate consumption on sperm quantity, concentration, morphology, and motility in male rats.
MethodsIn this systematic review, search was conducted on English and Persian databases of Medline, Embase, Google Scholar, Web of Science, Science Direct, Scopus, Magiran, SID, ISC, and Cochrane from January 2010 to May 2023 with the keywords related to male infertility, monosodium glutamate, male rats, sperm count, live sperm, sperm morphology, and sperm motility.
ResultsFourteen studies were included in this systematic review. The findings indicated that monosodium glutamate consumption was associated with decreased sperm count, live sperm percentage, and alterations in sperm morphology in male rats. Most studies reported a decrease in sperm motility with monosodium glutamate intake, although some studies observed an increase in sperm motility.
ConclusionIncreased consumption of monosodium glutamate is linked to reductions in sperm quantity, concentration, and motility in male rats, potentially contributing to elevated infertility rates. Therefore, prolonged and high-dose consumption of monosodium glutamate may significantly impact sperm characteristics.
Keywords: Male Infertility, Male Rats, Monosodium Glutamate, Sperm -
سابقه و هدف
مونوسدیم گلوتامات (MSG) به عنوان یک بهبود دهنده طعم غذا شناخته شده است که می تواند اثرات منفی بر سیستم تولید مثل مردان بگذارد. مطالعه حاضر به منظور بررسی نقش محافظتی کوانزیم Q10 (Co-Q10) در برابر استرس اکسیداتیو ناشی از MSG و تغییرات هیستوپاتولوژیک در بافت بیضه موش صحرایی انجام شد.
روش بررسیدر این مطالعه تجربی، تعداد 40 سر موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار به صورت تصادفی در 4 گروه شامل کنترل، MSG، MSG+Q10-10 و MSG+Q10-20 قرار گرفتند. گاواژ MSG (gr/kg 3) و تزریق Co-Q10 در دو دوز 10 و 20 میلی گرم بر کیلوگرم (درون صفاقی) به مدت 4 هفته صورت گرفت. فعالیت آنزیم کاتالاز (CAT)، سوپراکسید دیسموتاز (SOD) و گلوتاتیون پراکسیداز (GPx) به روش الایزا و سطح مالون دی آلدهید (MDA) به روش تیوباربیتوریک اسید در بافت بیضه انجام شد. سپس ارزیابی هیستولوژیک بافت بیضه در گروه های مطالعه انجام شد.
یافته ها:
مونو سدیم گلوتامات باعث افزایش سطح پراکسیداسیون لیپیدی به موازات کاهش قابل توجهی در فعالیت آنزیم های CAT، SOD و GPX در بافت بیضه شد. تجویز Co-Q10 در گروه های دریافت کننده MSG باعث کاهش پراکسیداسیون لیپیدی، افزایش فعالیت آنزیم های CAT، SOD و GPx شد. از طرفی، Co-Q10 به طور قابل توجهی تغییرات هیستوپاتولوژیک ناشی از MSG را در بافت بیضه موش های صحرایی تحت درمان کاهش داد.
نتیجه گیری:
مکمل Co-Q10 می تواند سمیت بیضه ای ناشی از MSG را تا حد زیادی بهبود بخشد و استرس اکسیداتیو بر بافت های بیضه را کاهش دهد.
کلید واژگان: مونوسدیم گلوتامات, استرس اکسایشی, بیضه, موش صحراییMedical Science Journal of Islamic Azad Univesity Tehran Medical Branch, Volume:33 Issue: 1, 2023, PP 11 -20BackgroundMonosodium glutamate (MSG) is known as a food flavor enhancer that can adversely affect the male reproductive system. The present study was investigated the protective effect of coenzyme Q10 (Co-Q10) against MSG-induced oxidative stress and histopathological changes in rat testicular tissue.
Materials and methodsIn this experimental study, 40 adult male Wistar rats were randomly divided into 4 groups including control, MSG, MSG + Q10-10 and MSG + Q10-20. MSG gavage (3 gr / kg) and Co-Q10 injection were performed at doses of 10 and 20 mg / kg (intraperitoneally) for 4 weeks. The activity of catalase (CAT), superoxide dismutase (SOD) and glutathione peroxidase (GPx) was determined by ELISA and malondialdehyde (MDA) by thiobarbituric acid techniques in testicular tissue. Then, histological evaluation of testicular tissue was performed in the groups.
ResultsMonosodium glutamate increased the level of lipid peroxidation along with a significant decrease in the activity of CAT, SOD and GPX enzymes in testicular tissue. Co-administration of Co-Q10 in MSG groups reduced lipid peroxidation, increased the activity of CAT, SOD and GPx enzymes. On the other hand, Co-Q10 significantly reduced MSG-induced histopathological changes in the testicular tissue of treated rats.
ConclusionCo-Q10 supplementation can ameliorates MSG-induced testicular toxicity and reduce oxidative stress on testicular tissues.
Keywords: Monosodium glutamate, Oxidative stress, Testis, Rat -
Objective(s)Inflammation is the major progenitor of obesity and associated metabolic disorders. The current study investigated the modulatory role of saroglitazar on adipocyte dysfunction and associated inflammation in monosodium glutamate (MSG) obese Wistar rats.Materials and MethodsThe molecular docking simulation studies of saroglitazar and fenofibrate were performed on the ligand-binding domain of NLRP3 and NF- κB. Under in vivo study, neonatal pups received normal saline or MSG (4 g/kg, SC) for 7 alternate days after birth. After keeping for 42 days as such, animals were divided into seven groups: Normal control; MSG control; MSG + saroglitazar (2 mg/kg); MSG + saroglitazar (4 mg/kg); saroglitazar (4 mg/kg) per se; MSG + fenofibrate (100 mg/kg); fenofibrate (100 mg/kg) per se. Drug treatments were given orally, from the 42nd to 70th day. On day 71, blood was collected and animals were sacrificed for isolation of liver and fat pads.ResultsIn silico study showed significant binding of saroglitazar and fenofibrate against NLRP3 and NF- κB. Saroglitazar significantly reduced body weight, body mass index, Lee’s index, fat pad weights, adiposity index, decreased serum lipids, interleukin-1β (IL-1β), tumor necrosis factor-α(TNF-α), interleukin-6 (IL-6), leptin, insulin, blood glucose, HOMA-IR values, oxidative stress in the liver and increased hepatic low-density lipoprotein receptor levels. Histopathological analysis of the liver showed decreased inflammation and vacuolization, and reduced adipocyte cell size. Immunohistochemical analysis showed suppression of NLRP3 in epididymal adipocytes and NF- κB expression in the liver.ConclusionSaroglitazar ameliorated obesity and associated inflammation via modulation of NLRP3 inflammasome and NF- κB in MSG obese Wistar rats.Keywords: Inflammation, Low-density lipoprotein - receptors, Monosodium glutamate, NLRP3 inflammasome Nuclear factor - kappa B, Obesity, Saroglitazar
-
Background
Monosodium Glutamate (MSG), used widely in the food industry, is a threat to the public health. We investigated whether the MSG administration depletes non-enzymatic antioxidants, i.e., vitamins C and E in the liver of Wistar albino rats. We also examined the restorative effect of the ethanolic extract of Phyllanthus emblica (P. emblica).
MethodsWistar albino rats (n=42) were adapted and then randomly divided into seven groups of: 1) control, 2, 3, 4) MSG treatment, and 5, 6, 7) combined MSG and P. emblica extract treatment. All rat groups were treated daily for 120 days. They were orally administered either MSG alone or MSG plus the extract combined. The rats were then sacrificed and the liver was harvested from each group, and homogenized to examine the levels of vitamins C and E in the liver, using RP-HPLC method.
ResultsThe vitamins C and E levels significantly declined (P<0.05) in the liver of MSG treated groups compared to those of the control rats. The combined treatment (extract + MSG) at low and moderate doses restored the vitamin C levels but it restored vitamin E only at the low dose (P<0.05).
ConclusionThis study clearly demonstrated the deterioration of non-enzymatic antioxidants, i.e., vitamins C and E in the rats’ liver after chronic exposure to MSG. The findings support the toxic effect and oxidative stress due to MSG exposure to the liver and the beneficial effect of the extract of P. emblica that inhibits the MSG’s harmful effect on the liver.
Keywords: Antioxidants, Monosodium glutamate, Oxidative stress, Phyllanthus emblica, Vitamin C, Vitamin E -
زمینه و هدف
سمیت تحریکی ناشی از مونوسدیم گلوتامات (MSG) منجر به استرس اکسیداتیو در نواحی مختلف مغز می گردد. هدف از مطالعه حاضر ارزیابی اثر محافظت عصبی کوانزیم Q10 بر بهبود حافظه کوتاه مدت و بلند مدت و پارامترهای استرس اکسیداتیو در موشهای صحرایی تحت تیمار با MSG می باشد.
مواد و روش هادر این مطالعه تجربی، تعداد 40 سر موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار به صورت تصادفی در 4 گروه شامل کنترل، MSG، MSG+Q10-10 و MSG+Q10-20 قرار گرفتند. گاواژ MSG (gr/kg 3) و تزریق کوآنزیم Q10 در دو دوز 10 و 20 میلی گرم بر کیلوگرم (درون صفاقی) به مدت 4 هفته صورت گرفت. سپس، ارزیابی حافظه کوتاه مدت کاری با استفاده از ماز Y و حافظه بلند مدت اجتنابی با شاتل باکس انجام شد. سطح هیپوکامپی کاتالاز (CAT) و ظرفیت آنتی اکسیدانی تام (TAC) به روش الایزا و سطح مالون دی آلدهید (MDA) به روش تیوباربیتوریک اسید انجام شد.
یافته هادر گروه MSG کاهش معنی دار رفتار تناوبی، افزایش تاخیر در ورود به محفظه تاریک شاتل باکس، کاهش بیان CAT، TAC و افزایش MDA نسبت به گروه کنترل دیده شد (05/0>p). در حالی که در گروه های دریافت کننده Q10 افزایش حافظه کاری و اجتنابی، افزایش بیان CAT و TAC و کاهش میزان MDA در هیپوکامپ نسبت به گروه MSG دیده شد (05/0˂p).
نتیجه گیریبه نظر می رسد کوانزیم Q10 از طریق مهار استرس اکسایشی در هیپوکامپ سبب بهبود علایم شناختی و سمیت عصبی MSG در موش های صحرایی گردید.
کلید واژگان: هیپوکامپ, مونوسدیم گلوتامات, استرس اکسایشی, موش صحرایی, یوبی کوئینونIntroductionMonosodium glutamate (MSG) induced excitotoxicity leads to oxidative stress in different areas of the brain. The aim of this study was to evaluate the neuroprotective effect of coenzyme Q10 (Co-Q10) on amelioration of short-term and long-term memory and oxidative stress parameters in MSG-treated rats.
Material and MethodsIn this experimental study, 40 adult male Wistar rats were randomly divided into 4 groups including control, MSG, MSG + Q10-10 and MSG + Q10-20. MSG gavage (4 mg / kg) and coenzyme Q10 injection at doses of 10 and 20 mg / kg (intraperitoneally; i.p.) were performed for 4 weeks. Then, short-term working memory was assessed using the Y maze and long-term avoidance memory was performed with the shuttle box. Hippocampal level of catalase (CAT) and total antioxidant capacity (TAC) were determined by ELISA method and malondialdehyde (MDA) content was determined by thiobarbituric acid method.
ResultsIn MSG group, there was a significant decrease in alteration behavior, increased latency time to the dark room of the shuttle box, decreased CAT, TAC expression and increased MDA compared to the control group (p <0.05). While in the Q10 treated groups, there was an increase in working and avoidance memory, an increase in CAT and TAC expression and a decrease in MDA in the hippocampus compared to the MSG group (p˂0.05).
ConclusionIt seems that Co-Q10 ameliorates MSG induced neurotoxicity and cognitive symptoms through preventing oxidative stress in the hippocampus.
Keywords: Hippocampus, Monosodium glutamate, Oxidative stress, Rat, Ubiquinone -
Objective
Monosodium glutamate (MSG) is an additive which is substantially applied in commercially processed foods in order to increase the flavor and sapidity and make a unique flavor which cannot be provided by any other ingredient. Since the discovery of endogenous amino acid glutamate (as a neurotransmitter) in human body, the possible toxicity of exogenous glutamic acid has attracted the attention of numerous scholars. Accordingly, various animal studies have been documented on toxic impacts of MSG on different parts of the body including central nervous system, liver, adipose tissue, reproductive organs, and other systems. Thus, since that time, the safety of MSG has repeatedly been checked and reaffirmed within the scientific communities due to the contradict results. This literature review article specifically aimed to discuss the probable safety of dietary MSG for central nervous system and also provide an integrated information from several studies documented on possible neurotoxic effects of monosodium glutamate on glutamate receptors of Central Nervous System in order to elevate the public awareness about it.
Material and MethodsLiterature search of this review was done by keywords of “sodium glutamate” “monosodium glutamate”, “MSG”, “central nervous system”, “CNS”, “neurotoxicity”, toxic effects of MSG on “glutamate receptors”, “hypothalamus” and “pituitary” in Google Scholar and PubMed databases and almost all of the 70 relevant articles from 1984-2021 were considered and among those with similar contents, newer ones were included and the others were excluded. Finally, 32 articles were used to write this literature review article.
ConclusionCollecting the results of all studied articles seems to supports the hypothesis of safety. In fact, it seems that MSG as a food additive within the limited amounts as well as natural levels of glutamic acid which is present in food supplies provides no serious hazard to the human CNS.
Keywords: CNS, Food additives, Hypothalamus, Pituitary, Monosodium glutamate, Neurotoxicity -
Objective
The study assessed the hepatoprotective and therapeutic effects of methanol extract of Asystasia gangetica leaves (MEAGL) on rats induced liver injury with monosodium glutamate (MSG).
Materials and MethodsIn this study, fifty-four rats were selected into nine groups, with each of the groups having six rats. Group 1 was the negative control; group 2 was a positive control treated only with MSG, and group 3 was group treated with MSG + 100 mg/kg/day of silymarin. Groups 4 and 5 were extract groups administered with 200 and 500 mg/kg MEAGL/day, whereas groups 6 and 7 were hepatoprotectant groups pre-treated with 200 and 500 mg/kg MEAGL/day before MSG administration. Groups 8 and 9 rats were the therapeutic groups firstly treated with MSG and then orally administered with 200 and 500 mg/kg MEAGL/day, respectively.
ResultsThe positive group treated with MSG only had significantly (P < 0.05) elevated alanine transaminase (ALT), aspartate transaminase (AST) and alkaline phosphatase (ALP) activities relative to the negative control. MSG induction further caused a significant (P < 0.05) reduction in total protein and albumin concentrations and elevated total and direct bilirubin concentrations of the positive control relative to the negative control. In the groups of MEAGL pre-treated rats as well as the rats treated with MEAGL after being treated with MSG, significantly (P < 0.05) reduced ALT, AST and ALP activities and elevated total protein and albumin concentrations and improved liver architecture compared with the positive group treated only with MSG, were observed.
ConclusionThe findings revealed that the MEAGL possess both hepatoprotective and therapeutic activities that could ameliorate MSG-induced hepatic disorders.
Keywords: Asystasia gangetica, hepatoprotection, liver functions, monosodium glutamate, liver marker enzymes, acute toxicity -
مقدمه
مونوسدیم گلوتامات (MSG) سبب القاء سمیت تحریکی و آسیب سلولی در نواحی مختلف مغز به ویژه هیپوکامپ میگردد. مطالعه حاضر به ارزیابی اثر ضد التهابی و حفاظت عصبی کوانزیم Q10 (Co-Q10) بر آسیب سلولی هیپوکامپ در موشهای صحرایی تحت تیمار با MSG میپردازد.
روش کارتعداد 40 سر موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار به صورت تصادفی در 4 گروه کنترل، MSG، MSG+Q10-10 و MSG+Q10-20 قرار گرفتند. MSG (gr/kg 3، به روش دهانی) و Co-Q10 (mg/kg 20 و mg/kg 10، درون صفاقی) روزانه و به مدت 4 هفته تجویز شد. پس از 4 هفته، حیوانات قربانی شدند و هیپوکامپ مغز به سرعت بر روی یخ جدا شد. سطح هیپوکامپی فاکتور نکروز دهنده توموری آلفا (TNF-α)، اینترلوکین 1 بتا (IL-1β) و اینترلوکین 6 (IL-6) به روش الایزا ارزیابی شد و در پایان، تراکم نورونهای تیره در نواحی مختلف هیپوکامپ به روش استریولوژی سنجیده شد.
یافته هادر مقایسه با گروه MSG، تیمار با Co-Q10 سبب کاهش معنادار فاکتورهای التهابی (TNF-α، IL-1β و IL-6) در هیپوکامپ موشهای صحرایی گروههای تیمار با Co-Q10 گردید (05/0>p). تراکم نورونهای تیره در نواحی CA1، CA2، CA3 و ژیروس دندانه ای هیپوکامپ در گروههای دریافت کننده Co-Q10 در مقایسه با گروه MSG کاهش معناداری داشت (05/0˂p).
نتیجهگیریویژگی ضد التهابی کوانزیم Q10 احتمالا مسیول عملکرد حفاظت عصبی آن در هیپوکامپ است و سمیت عصبی ناشی از MSG را در موشهای صحرایی بهبود میبخشد.
کلید واژگان: یوبی کوئینون, مونوسدیم گلوتامات, هیپوکامپ, التهاب عصبی, موش صحراییIntroductionMonosodium glutamate (MSG) induces excitotoxicity and cell damage in different areas of the brain, especially the hippocampus. The present study evaluated the anti-inflammatory and neuroprotective effects of coenzyme Q10 (Co-Q10) on hippocampal cell damage in MSG-treated rats.
Materials and MethodsForty adult male Wistar rats were randomly divided into 4 groups: control, MSG, MSG+Q10-10 and MSG+Q10-20. MSG (3 gr/kg, orally) and Co-Q10 (20 mg/kg and 10 mg/kg, intraperitoneally) were administered day after day for 4 weeks. After 4 weeks, the animals were sacrificed and the brain hippocampus was isolated quickly on ice. Hippocampal levels of tumor necrosis factor-alpha (TNF-α), interleukin-1 beta (IL-1β) and interleukin-6 (IL-6) were estimated by ELISA technique. Finally, the density of dark neurons in different areas of the hippocampus was measured by stereology method.
ResultsIn comparison with MSG group, Co-Q10 treatment significantly reduced inflammatory factors (TNF-α, IL-1β and IL-6) in the hippocampus of Co-Q10-treated rats (p <0.05). The density of dark neurons in CA1, CA2, CA3 and dentate gyrus regions of the hippocampus was significantly reduced in the Co-Q10 group compared with the MSG group (p˂0.05).
ConclusionThe anti-inflammatory properties of coenzyme Q10 may be responsible for its neuroprotective function in the hippocampus and ameliorates MSG-induced neurotoxicity in rats.
Keywords: Ubiquinone, Monosodium glutamate, Hippocampus, Inflammation, Rat -
سابقه و هدف
رژیم کتوژنیک یک فرمول غذایی کم کربوهیدرات، با چربی بالا و پروتئین متوسط است که با توانایی بهبود چندین بیماری متابولیک، به ویژه موارد تحت تاثیر مستقیم اختلالات هورمونی، گزارش شده که منوسدیم گلوتامات باعث القای فیبرویید رحمی در حیوانات آزمایشگاهی از طریق تغییر در هورمون ها، چربی ها و حالت اکسیداتیو می شود. لذا مطالعه حاضر به منظور بررسی تاثیر رژیم کتوژنیک بر فیبرویید رحمی ناشی از منوسدیم گلوتامات انجام شد.
مواد و روش هادر این مطالعه تجربی، 24 موش صحرایی ماده نژاد ویستار به چهار گروه شش تایی تقسیم شدند. گروه کنترل آب مقطر دریافت کردند در حالی که به گروه های دیگر 300 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن منوسدیم گلوتامات یک بار در روز به مدت 28 روز داده شد. پس از آن، سه گروه منوسدیم گلوتامات، منوسدیم گلوتامات + رژیم کتوژنیک 1 و منوسدیم گلوتامات + رژیم کتوژنیک 2 به ترتیب 42 روز رژیم غذایی استاندارد موش، رژیم کتوژنیک مبتنی بر کلم و رژیم کتوژنیک مبتنی بر نارگیل دریافت کردند. استروژن، هورمون تحریک کننده فولیکول، هورمون لوتیینه کننده، مالون دی آلدیید، سوپراکسید دیسموتاز، کاتالاز و کلسترول کل در خون حیوانات با استفاده از روش های استاندارد ارزیابی شد و القای فیبرویید در رحم با اندازه گیری هیستومورفولوژی تایید شد.
یافته هادر سطح استروژن (0/09±1/80 در مقابل 0/12±1/27) ، هورمون لوتیینه کننده (0/04±1/04 در مقابل 0/01±0/39)، هورمون تحریک کننده فولیکول (0/04±1/51 در مقابل 0/03±0/65)، مالون دی آلدیید و کلسترول کل افزایش قابل توجهی (0/05>p) در گروه منوسدیم گلوتامات نسبت به شاهد مشاهده شد. در فعالیت های آنزیم های کاتالاز و سوپراکسید دیسموتاز در گروه منوسدیم گلوتامات در مقایسه با شاهد کاهش قابل توجهی وجود داشت (0/05>p). تجزیه و تحلیل بافت شناسی، کاهش قابل توجه (0/05>p) در لیومیومای گروه های درمانی رژیم غذایی را در مقایسه با منوسدیم گلوتامات تایید کرد.
نتیجه گیریاین مطالعه نشان می دهد که رژیم کتوژنیک مبتنی بر کلم و نارگیل ممکن است از طریق کاهش آسیب اکسیداتیو و بهبود عدم تعادل هورمونی ناشی از منوسدیم گلوتامات، وقوع و پیشرفت فیبرویید را کنترل کند.
کلید واژگان: رژیم کتوژنیک, منوسدیم گلوتامات, فیبروئید رحمی, هورمون های جنسی, آسیب اکسیداتیوBACKGROUND AND OBJECTIVEKetogenic diet (KGD) is a low-carbohydrate, high-fat and average protein dietary formulation, which has been reported with the ability to ameliorate several metabolic diseases, especially those under the direct influence of hormonal disruptions. Monosodium glutamate (MSG) had been found to induce uterine fibroids in laboratory animals through alterations to hormones, lipids and oxidative state. The present study was conducted to evaluate the effect of KGD on MSG-induced uterine fibroid.
METHODSIn this experimental study twenty-four female Wistar rats were divided into four groups of six. Control group received distilled water while the remaining groups were given 300 mg/kg body weight of MSG once a day for 28 days. Thereafter, the three groups of MSG, MSG + keto group 1 and MSG + keto group 2 received standard rat chow, cabbage-based ketogenic diet and coconut-based ketogenic diet, respectively for 42 days. Estrogen, Follicle Stimulating Hormone (FSH), Luteinizing Hormone (LH), malondialdehyde (MDA), Superoxide Dismutase (SOD), catalase (CAT), and Total Cholesterol (TC) were determined in the blood of animals using standard methods and induction of fibroids was confirmed in the uterus by histomorphological measurements.
FINDINGSSignificant elevations (p<0.05) were observed in the levels of estrogen (1.80±0.09 &1.27±0.12), LH (1.04±0.04 & 0.39±0.01), FSH (1.51±0.04 & 0.65±0.03), TC and MDA in the MSG group compared to control. There were significant decreases (p<0.05) in the activities of CAT and SOD enzymes in the MSG group compared to control. Histological analysis confirmed significant reduction (p<0.05) in leiomyomas of the dietary treatment groups compared to that of MSG.
CONCLUSIONThe study suggests that cabbage- and coconut-based KGD may control the occurrence and progression of fibroids through reduction of oxidative damage and amelioration of hormonal imbalance induced by MSG.
Keywords: Ketogenic Diet, Monosodium Glutamate, Uterine Fibroid, Sex Hormones, Oxidative Damage -
International Journal of Reproductive BioMedicine، سال نوزدهم شماره 2 (پیاپی 133، Feb 2021)، صص 167 -180مقدمه
کینین به عنوان یک داروی ضد مالاریا تغییراتی را در بافت بیضه ایجاد می کند. از طرفی اثرات سمی مونوسدیم گلوتامات بر دستگاه تولید مثل نر مشخص شده است.
هدفدر این مطالعه نقش استفاده از مونوسدیم گلوتامات بر میزان تغییرات بافت بیضه ناشی از مصرف کینین ارزیابی شد.
مواد و روش ها60 سر موش صحرایی نر هشت هفته نژاد ویستار با میانگین وزن 200-180 گرم به شش گروه تقسیم شدند (10 سر در هر گروه): گروه اول کنترل، گروه های دو و سه که مونوسدیم گلوتامات با دو دوز (2 و 4 گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن داخل صفاقی) به مدت 28 روز دریافت کردند، گروه چهار که به مدت هفت روز تحت درمان با کینین (25 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) بصورت گاواژ دهانی قرار گرفتند، در گروه های پنج و شش در روزهای 22 الی 28، پس از تزریق مونوسدیم گلوتامات، کینین گاواژ گردید. در انتهای مطالعه حیوانات بیهوش شده و نمونه خون جهت اندازه گیری تستوسترون و مالوندی آلدهاید (MDA) اخذ شد. سپس حیوانات آسان کشی شده و بافت بیضه جهت اندازه گیری مالوندی آلدهاید بافتی، هیستومورفومتری و ایمونوهیستوشیمی پروتئین p53 آماده سازی گردید. دم اپیدیدیم جهت آنالیز اسپرم مورد استفاده قرار گرفت.
نتایجسطوح سرمی و بافتی مالوندی آلدهاید در گروه های تحت آزمایش در مقایسه با گروه کنترل افزایش یافت. این تغییرات در گروه دریافت کننده مونوسدیم گلوتامات و کینین شدیدتر بود. در گروه های تحت آزمایش سطوح سرمی تستوسترون در مقایسه با گروه کنترل کاهش معنی داری (0001/0 < p) یافت. شاخص های هیستومورفومتری در گروه های چهار، پنج و شش و جمعیت سلولی در گروه های سه الی شش کاهش معنی دار یافت (0001/0 < p). شاخص های اسپرماتوژنز در تمام گروه ها به ویژه در گروه های پنج و شش کاهش یافت. درصد تحرک و زنده مانی اسپرم در گروه های دریافت کننده مونوسدیم گلوتامات و کینین کاهش معنی داری (003/0 = p) نشان داد. در گروه های تحت آزمایش میزان بیان پروتئین p53 در مقایسه با گروه کنترل افزایش یافت. این افزایش در گروه های دریافت کننده مونوسدیم گلوتامات و کینین بیشتر بود.
نتیجه گیریاین مطالعه نشان داد که استفاده از مونوسدیم گلوتامات قبل و یا حین مصرف کینین در موش های صحرایی موجب تشدید تغییرات بافت بیضه ناشی از مصرف کینین می شود.
کلید واژگان: مونوسدیم گلوتامات, کینین هیدروکلراید, دستگاه تولید مثل نر, موش صحراییBackgroundQuinine (QU) as an anti-malarial drug induces alterations in testicular tissue. Toxic effects of monosodium glutamate (MSG) on the male reproductive system have been recognized.
ObjectiveTo investigate the impact of MSG administration on the intensity of gonadotoxicity of QU.
Materials and MethodsSixty eight-wk old Wistar rats weighing 180-200 gr were divided into six groups (n = 10/each): the first group as a control; the second and third groups received low and high doses of MSG (2 & 4 gr/kg i.p.), respectively, for 28 days; the fourth group received QU for seven days (25 mg/kg); and in the fifth and sixth groups, QU was gavaged following the MSG administration (MSG + QU) from day 22 to day 28. Serum testosterone and malondialdehyde (MDA) levels were measured. Testes samples were prepared for tissue MDA levels, histomorphometry, and immunohistochemistry of p53. Sperm analysis was performed on cauda epididymis.
ResultsSerum and tissue MDA levels were increased in treated groups compared to the control group. This increment was higher in the MSG + QU groups. The testosterone levels were reduced significantly (p < 0.0001) in all treated groups. In addition, histomorphometric indices and tubular epithelium population were reduced significantly (p < 0.0001) in QU, MSG + QU, and consequently in high-dose MSG, QU, MSG + QU groups. All spermatogenic indices were reduced in the treated groups, particularly in the MSG + QU groups. Sperm motility and viability indices were reduced significantly (p = 0.003) in the MSG + QU groups. Finally, the overexpression of p53 was observed in the MSG + QU groups.
ConclusionThe administration of MSG before and during QU therapy may intensify testicular tissue alterations.
Keywords: Male reproductive system, Monosodium glutamate, Quinine hydrochloride, Rat -
This brief review provided evidence for the role of green tea extract (GTE)/zinc oxide nanoparticles (ZnO NPs) in a variety of biomedical applications against the toxic effect of monosodium glutamate (MSG). MSG is used to enhance the taste, however it causes oxidative stress in the long-term. Many effects of MSG consumption on the brain, obesity, sex organs, and metabolism have been verified. This review covered the effect of GTE/ZnO NPs on many different organs including the liver, kidney, heart, spleen, testis, brain, and pancreas after being exposed to MSG. The review indicated that the toxicity induced by MSG could be restored by GTE/ZnO NPs in different organs. Accordingly, the green nanoparticles could be attended as a futuristic approach to be used against any toxic substance.
Keywords: Nanoparticles, Cytokine, Antioxidant, Organ, Monosodium glutamate -
Monosodium glutamate is a sodium salt of a nonessential amino acid, L-glutamic acid, which is widely used in food industry. Glutamate plays an important role in principal brain functions including formation and stabilization of synapses, memory, cognition, learning, as well as cellular metabolism. However, ingestion of foodstuffs rich in monosodium glutamate can result in the outbreak of several health disorders such as neurotoxicity, hepatotoxicity, obesity and diabetes. The usage of medicinal plants and their natural products as a therapy against MSG used in food industry has been suggested to be protective. Calendula officinalis, Curcuma longa, Green Tea, Ginkgo biloba and vitamins are some of the main natural products with protective effect against mentioned monosodium glutamate toxicity through different mechanisms. This review provides a summary on the toxicity of monosodium glutamate and the protective effects of natural products against monosodium glutamate -induced toxicity.
Keywords: Monosodium glutamate, Phytochemical, Neurotoxicity, Herbal Medicine, Food industry -
International Journal of Reproductive BioMedicine، سال هفدهم شماره 11 (پیاپی 118، Nov 2019)، صص 819 -830مقدمه
پاکلی تاکسل (PTX)، ترکیب شیمی درمانی و مونوسدیم گلوتامات (MSG)، دارای اثرات اکسیداتیو در بافت بیضه است.
هدفدر این مطالعه اثرات مصرف مونوسدیم گلوتامات بر تشدید تغییرات بافت بیضه ناشی از پاکلی تاکسل ارزیابی شد.
مواد و روش هامونوسدیم گلوتامات (30 و 60 mg/kg i.p.) قبل یا بعد از تجویز پاکلی تاکسل در شش گروه موش سوری بالغ (شش سر موش در هر گروه) شامل گروه کنترل، پاکلی تاکسل، پاکلی تاکسل+مونوسدیم گلوتامات (30)، پاکلی تاکسل+مونوسدیم گلوتامات (60)، مونوسدیم گلوتامات (30)+پاکلی تاکسل و مونوسدیم گلوتامات (60)+ پاکلی تاکسل استفاده شد. پس از آسان کشی، وزن حیوانات ثبت شده، سطح خونی هورمون های محور هیپوفیز-بیضه و شاخص پراکسیداسیون لیپیدی سرم اندازه گیری شد. هیستومورفومتری بافت بیضه (قطر لوله اسپرم ساز، ارتفاع اپیتلیوم زایا)، ایمونوهیستوشیمی پروتئین های P53 و شاخص های میکروسکوپی اسپرماتوژنز (شاخص تمایز لوله ای، شاخص اسپرمیوژنز و شاخص تجدید جمعیت) بررسی گردید.
نتایجمیانگین وزن بدن تغییر معنی داری نیافت. غلظت سرمی تستوسترون (0001/0 p=)، هورمون محرک رشد فولیکول (019/0 p=) و هورمون لوتئینه کننده (08/0 p=) کاهش و شاخص پراکسیداسیون لیپیدی (208/0 p=) در گروه های تجربی در مقایسه با گروه کنترل افزایش یافت. شاخص های هیستومورفومتری (0001/0 p< و 001/0 p=، به ترتیب)، جمعیت سلول های زایگر (005/0 p<) و شاخص های میکروسکوپی اسپرماتوژنز (001/0 p=، 0001/0 p< و 005/0 p=، به ترتیب)، در گروه های تجربی بصورت معنی دار کاهش یافت. استفاده از مونوسدیم گلوتامات قبل از درمان با پاکلی تاکسل تغییرات ساختاری و عملکردی بیشتری ایجاد نمود. بیشترین واکنش مثبت به حضور پروتئین های P53 در گروه های MSG30 + PTX یا MSG60 + PTX در مقایسه با سایر گروه ها مشاهده شد.
نتیجه گیرینتایج این تحقیق نشان داد که استفاده از مونوسدیم گلوتامات می تواند موجب تشدید تغییرات بافت بیضه القاء شده توسط پاکلی تاکسل گردد.
کلید واژگان: بافت بیضه, پاکلی تاکسل, مورفومتری, مونوسدیم گلوتامات, موش سوریBackgroundPaclitaxel (PTX), a chemotherapeutic agent, and monosodium glutamate (MSG) have oxidative effects on testicular tissue.
ObjectiveIn this study, the effects of MSG administration on the exacerbation of testicular tissue alterations related to PTX treatment were evaluated.
Materials and MethodsMSG (30 & 60 mg/kg i.p.) was administrated to six groups (n = 8/each) of adult mice before or after PTX treatment: control, PTX-treated, MSG30 + PTX, MSG60 + PTX, PTX + MSG30, and PTX + MSG60. Following the euthanizing, the body weight measurement, pituitary–testicular axis hormonal analysis and serum lipid peroxidation index assessment was prepared, testicular histomorphometry (tubular diameter and germinal epithelium height), immunohistochemistry of p53 was completed. Microscopic indices of spermatogenesis (tubular differentiation, spermiogenesis and repopulation indices) were studied.
ResultsBody weight was not changed significantly. The levels of testosterone (p = 0.0001), follicle stimulating hormone (p = 0.019), and luteinizing hormone (p = 0.08) were decreased while the level of lipid peroxidation index was increased (p = 0.208) in the treated groups. The histomorphometry indices (p < 0.0001 and p = 0.001, respectively), germ cells population (p < 0.05) and microscopic indices of spermatogenesis (p = 0.001, p = 0.005, p < 0.0001, respectively) were significantly reduced in all treated groups. The administration of MSG before PTX treatment induces more changes. The most positive reaction to p53 was observed in MSG30 or 60 + PTX groups compared to other groups.
ConclusionThe administration of MSG could intensify testicular tissue alterations related to PTX chemotherapy.
Keywords: Mice, Monosodium glutamate, Morphometry, Paclitaxel, Testicular tissue -
International Journal of Reproductive BioMedicine، سال هفدهم شماره 4 (پیاپی 111، Apr 2019)، صص 261 -270مقدمهمونوسدیم گلوتامات به عنوان طعم دهنده و چاشنی غذایی مورد استفاده قرار می گیرد. بعضی از مطالعات اثرات اکسیداتیو استفاده از این ماده را بر روی بافت های مختلف گزارش کردند.هدفاین مطالعه به منظور بررسی اثر مونوسدیم گلوتامات بر آپوپتوز سلول های زایای بیضه و فاکتورهای بیوشیمیایی آن و اثر محافظتی ویتامین C بر روی بیضه انجام شد.موارد و روش هادر این مطالعه تجربی، تعداد 24 سر رت نر بالغ به طور تصادفی به 4 گروه کنترل، گروه ویتامینC mg/kg) 150(، گروه تجربی 1 (مونوسدیم گلوتامات gr/kg 3)، گروه تجربی 2 (مونوسدیم گلوتامات gr/kg 3 + ویتامین C mg/kg150) تقسیم شدند. رت ها به مدت 30 روز گاواژ و سپس قربانی شده و بیضه راست برای انجام آزمایشات بیوشیمیایی GSH و MDA و بیضه چپ برای بررسی های بافت شناسی جدا شد. برای بررسی تعداد سلول های آپوپتوتیک از رنگ آمیزی تانل و جهت آنالیز آماری نیز از تست One way ANOVA استفاده شد.نتایجدر نتایج بدست آمده دیده شد که سلول های آپوپتوتیک در گروه MSG درمقایسه با گروه کنترل افزایش معنی داری داشت (0/001 p=)، اما تعداد این سلول ها در گروه MSG+Vit C و Vit C کاهش چشمگیری نسبت به گروه MSG نشان داد. ضخامت اپیتلیوم ژرمینال نیز در گروه MSG نسبت به گروه کنترل کاهش داشت.نتیجه گیریمونوسدیم گلوتامات می تواند منجر به تغییرات آپوپتوتیک در اپیتلیوم ژرمینال بیضه شود همچنین ویتامین C به عنوان یک آنتی اکسیدان می تواند تغییرات پاتولوژی و بیوشیمیایی ایجاد شده توسط MSG را تعدیل کند.کلید واژگان: آپوپتوز, مونوسدیم گلوتامات, رت, بیضه, ویتامین CBackgroundMonosodium glutamate (MSG) is used as a flavoring and food seasoning. Some studies have reported the oxidative effects of using this substance on various tissues.ObjectiveThis study has investigated the effects of MSG and the protective effect of vitamin C (vit C) on apoptosis of testicular germ cells and biochemical factors.Materials and MethodsIn this experimental study, 24 adult male Wistar rats were randomly divided into four groups: control (received distilled water), vit C group (150 mg/kg), experimental group 1 (MSG 3 gr/kg), experimental group 2 (MSG 3 gr/kg + vit C 150 mg/kg). The rats were gavaged for 30 days, and then were sacrificed, the right testis was isolated for biochemical examinations for the glutathione, malondialdehyde, and left testis used in histological experiments. Tunnel staining was used to determine the number of apoptotic cells.ResultsThe results showed that apoptotic cells in the MSG group had a significant increase compared to the control group (P = 0.001), but the number of these cells in the MSG co-administered with vit C and vit C groups were significantly lower than the MSG group. Germinal epithelial thickness also decreased in MSG group compared to the control group.ConclusionMSG can lead to increase apoptotic changes in the germinal epithelial of the testicle, and vit C as an antioxidant can modify the pathological and biochemical changes induced by MSG.Keywords: Apoptosis, Monosodium glutamate, Rat, Testis, Vitamin C
-
مقدمهمتیل فنیدات (MPH) از داروهای مورد استفاده در حفظ هوشیاری و بهبود تمرکز است. مونوسدیم گلوتامات (MSG) به عنوان تشدیدکننده طعم به مواد غذایی افزوده می شود. در این مطالعه اثرات این ترکیبات بر روی دستگاه تولید مثل در سن رشد مورد بررسی قرار گرفت.مواد و روش هامتیل فنیدات (mg/kg 10 و 5) و مونوسدیم گلوتامات (mg/kg 60 و 6) به موش های صحرایی در حال رشد تجویز شد. در انتهای دوره شصت روزه، اندازه گیری هورمون های محور هیپوفیز-بیضه و مطالعات هیستومورفومتری بافت بیضه صورت گرفت.
یافته های پژوهش: مصرف همزمان متیل فنیدات (mg/kg5) و مونوسدیم گلوتامات (mg/kg60) موجب افزایش غلظت خونی FSH گردید (P<0. 05). بیشترین میزان سطح خونی هورمون LH متعاقب مصرف دوز بالای MPH و MSG به صورت مجزا یا ترکیبی مشاهده شد. اثر MPH و MSG بر تغییرات خونی تستوسترون به صورت وابسته به دوز و متضاد یکدیگر مشاهده گردید (P>0. 05). مصرف MSG منجر به کاهش جمعیت سلول های سرتولی، اسپرماتوگونی و اسپرماتوسیت گردید. استفاده هم زمان MPH و MSG شدت کاهش جمعیت را تقلیل داد. در مطالعات مورفومتری، کاهش قطر لوله های اسپرم ساز و ارتفاع اپیتلیوم زایگر (P<0. 05) به ویژه در دوز پایین MPH و دوز بالای MSG مشاهده گردید. تغییرات مشاهده شده در ضرایب اسپرماتوژنز همانند مطالعات مورفومتری بود. تغییر شکل لوله ها، ادم بافت بینابینی و کاهش سلول های اسپرماتوژنز در گروه های دریافت کننده MPH و MSG مشاهده شد. دریافت هم زمان ترکیبات مذکور منجر به افزایش سلول های اسپرماتید با هسته پیکنوزه گردید.
بحث ونتیجه گیرینتایج این مطالعه نشان داد که مصرف متیل فنیدات و مونوسدیم گلوتامات با القاء تغییرات هورمونی و تغییر در بافت بیضه، می تواند منجر به ایجاد تغییر در عملکرد طبیعی دستگاه تولید مثلی گردد.کلید واژگان: موش های صحرایی در حال رشد, متیل فنیدات, مونوسدیم گلوتامات, اسپرماتوژنز, بافت شناسی بیضهIntroductionMethylphenidate (MPH) is one of the common medications used for maintaining alertness and improving attention. Monosodium glutamate (MSG) is a food additive, which acts as an enhancer of palatability. The aim of this study was to evaluate the various effects of these compounds on the reproductive system during adolescence.
Materials and MethodsMethylphenidate (5 and 10 mg/kg) and monosodium glutamate (6 and 60 mg/kg) were administrated to adolescent rats. After 60 days, the pituitary-testicular axis hormones were assayed and testicular histomorphometric studies were performed.
Findings: The coadministration of MPH (5 mg/kg) and MSG (60 mg/kg) led to elevation in serum FSH levels (P<0.05). The highest blood level of luteinizing hormone was observed following high doses of MPH and MSG separately or in combination form. The effect of MPH and MSG on serum testosterone level was observed dose dependently and contradictorily (P>0.05). The administration of MSG led to a reduction in the population of Sertoli cells, spermatogonia, and spermatocyte. Coadministration of MPH and MSG also reduced this population. Morphometric studies revealed decrement of tubular diameter and germinal epithelium height (P<0.05), especially with low doses of MPH and high doses of MSG. The changes in spermatogenic indices were similar to morphometric results. Tubular atrophy, interstitial edema, and depopulation of spermatogenic cells were observed in MPH and MSG treated groups. Coadministration of these compounds increased spermatids with pyknotic nucleus.
ConclusionIt has been concluded that the coadministration of MPH and MSG through the induction of some hormonal and structural alterations could induce some changes in the normal structure and function of the reproductive systemKeywords: Adolescent rats, Methylphenidate, Monosodium glutamate, Spermatogenesis, Testicular tissue -
ObjectiveFemale metabolism is highly responding towards diet associated changes. Monosodium glutamate is a popular flavor enhancer, which is widely used to develop umami taste. Young female generation nowadays deals with more issues related to metabolism and fertility. Present study is an effort to monitor the effect of monosodium glutamate oral consumption on female mice health and obesity.Materials And MethodsAdult female Swiss albino mice Mus musculus were divided into two groups named control and treatment. Treated group received 4 gm/kg body weight/day dose of monosodium glutamate dissolved in double distilled water by oral gavage. Control group received only double distilled water. After the completion of experiment, lee index was calculated to determine the induced level of obesity.ResultsPresent study states that lee index of monosodium glutamate treated mice were significantly higher than control mice. This increment of lee index indicates that monosodium glutamate is contributing factor for induction of obesity in female mice.ConclusionObesity is the main cause of metabolic syndrome, which comes with many associated feminine health issues. Our findings strongly discourage prolonged consumption of high doses of monosodium glutamate to avoid obese young female population.Keywords: Obesity, Lee index, Monosodium Glutamate
-
مقدمهمونوسدیم گلوتامات به عنوان تشدیدکننده طعم به مواد غذایی افزوده می شود. در مطالعات مختلف، به برخی اثرات این ترکیب بر اختلالات ساختاری و عملکردی دستگاه تناسلی نر و کاهش باروری اشاره شده است. با توجه به وجود اثرات اکسیداتیو مونوسدیم گلوتامات و وجود خواص آنتی اکسیدانی برگ درخت به، در این تحقیق اثرات حفاظت کننده عصاره برگ به در کاهش تغییرات ساختاری و عملکردی بافت بیضه متعاقب مصرف مونوسدیم گلوتامات بررسی گردید.مواد و روش هاتعداد 60 سر موش صحرایی بالغ به شش گروه 1) گروه کنترل؛ 2) گروه مونوسدیم گلوتامات(30 mg/kg/day i.p.)؛ 3) گروه مونوسدیم گلوتامات(60 mg/kg/day i.p.)؛ 4) گروه مونوسدیم گلوتامات(30 mg/kg/day i.p.)+عصاره برگ به (500 mg/kg/day p.o.)؛ 5) گروه مونوسدیم گلوتامات(60 mg/kg/day i.p.)+عصاره برگ به(500 mg/kg/day p.o.) و 6) گروه کنترل+عصاره برگ به(500 mg/kg/day p.o.) تقسیم بندی شدند. در پایان هفته هشتم، مطالعات هیستومورفومتری و ارزیابی اسپرماتوژنز بر روی نمونه های بافت بیضه انجام شد.
یافته های پژوهش: نتایج این مطالعه نشان داد که مصرف مونوسدیم گلوتامات موجب ایجاد تغییرات ساختاری و عملکردی نظیر تغییر شکل لوله های اسپرم ساز و اختلالات اسپرماتوژنز در بافت بیضه می گردد و استفاده از عصاره برگ به، باعث کاهش تغییرات ایجاد شده می شود.بحث و نتیجه گیریبا توجه به نتایج این مطالعه استنباط می شود که استفاده از ترکیبات آنتی اکسیدانی نظیر برگ به، می تواند در کاهش اختلالات ساختاری بافت بیضه به دنبال مصرف مونوسدیم گلوتامات موثر باشد.کلید واژگان: هیستومورفومتری, مونوسدیم گلوتامات, برگ به, موش صحرایی, بافت بیضهIntroductionMonosodium glutamate is a food additive which acts as preservative or enhancer of palatability. Some studies show some adverse effects of this agent on reproductive system like as structural and functional alterations and reduction of fertility. According to various antioxidant properties of quince leaves and the cytotoxic effects of monosodium glutamate, the aim of this study was to evaluate the protective effects of quince leaf extract on testicular tissue alterations induced by monosodium glutamate.Materials and Methods60 adult rats were divided into six groups: 1) control; 2) monosodium glutamate (30mg/kg i.p.); 3) monosodium glutamate (60mg/kg i.p.); 4) monosodium glutamate (30mg/kg i.p.) quince leaf extract (500mg/kg p.o.); 5) monosodium glutamate (60mg/kg i.p.) quince leaf extract (500mg/kg p.o.) and 6) control quince leaf extract (500mg/kg p.o.). At the end of eight weeks, histomorphometeric and spermatogenic evaluations were done on testicular samples.
Findings: The results showed that, administration of monosodium glutamate lead to structural and functional alteration of testicular tissue such as tubular atrophy and spermatogenic amendments while, use of quince leaf extract can reduce the revealed alterations.
Discussion &ConclusionsAccording to the findings, it is concluded that antioxidant herbs such as quince leaf, can be effective in reducing of structural alterations of testicular tissue induced by monosodium glutamate.Keywords: Histomorphometry, Monosodium glutamate, Quince leaf extract, Rat, Testicular tissue -
BackgroundMonosodium glutamate (MSG) is a widely-used flavor enhancer and stabilizer in ready-made or packaged foods. The excessive use of MSG has been shown to increase oxidative stress in different organ systems and causes glucose metabolism disorders, obesity, and coronary diseases.ObjectivesIn this study, the antioxidant activity of tannic acid was investigated experimentally with respect to its protective effects against overdosed MSG-induced oxidative stress in rats. The study took place in Turkey in August 2013.MethodsFour groups (n = 7) of three- to four-month-old Sprague-Dawley female rats were used in this study. The first group was the control, who were administered saline. The second group received tannic acid (50 mg/kg, 3 days) intraperitoneally (i.p.). The third group received MSG (2 g/kg, 7 days) i.p., and the fourth group received both tannic acid (50 mg/kg, 3 days, pretreatment) and MSG (2 g/kg, 7 days) i.p. The animals were euthanized ten days later. Blood was collected for determining the hematological values and blood glucose levels. Superoxide dismutase (SOD) and malondialdehyde (MDA) levels were determined in the brain, liver, and kidney homogenates, and in the erythrocyte hemolysate. Histopathological examination of the brain, liver, and kidneys was conducted through hematoxylin-eosin staining.ResultsThe data showed that the tannic acid treatment statistically decreased the MDA levels in the brain tissues of the group administered MSG and tannic acid (PConclusionsIn the literature, it was observed that short-term MSG exposure does not cause significant histological changes in the kidneys, liver, or brain cortex. These findings should be re-evaluated in additional long-term studies.Keywords: Monosodium Glutamate, Oxidative Stress, Antioxidant, Tannic Acid
-
زمینه و هدفمونوسدیم گلوتامات به عنوان یکی از افزودنی های غذایی به کار می رود؛ اما مطالعاتی اثر نامطلوب مونوسدیم گلوتامات بر روی بیضه و مغز را گزارش نموده اند. این مطالعه به منظور تعیین اثر مونوسدیم گلوتامات بر مخچه موش صحرایی انجام شد.روش بررسیدر این مطالعه تجربی 24 سر موش صحرایی بالغ از نژاد ویستار (12 نر - 12 ماده) به طور تصادفی به سه گروه آزمایش اول (A)، آزمایش دوم (B) و کنترل (C) تقسیم شدند. تعداد موش ها در هر گروه 8 سر (4 نر - 4 ماده) بود. موش های صحرایی در گروه های آزمایش روزانه 3 گرم و 6 گرم از ماده مونوسدیم گلوتامات را به صورت ترکیب با جیره غذایی به مدت 14 روز دریافت کردند. در حالی که گروه کنترل مقدار برابری از جیره غذایی را بدون ماده مونوسدیم گلوتامات دریافت کردند. جیره غذایی هم میزان و آب و غذا به صورت آزادانه در اختیار موش های صحرایی قرار داشت. موش های صحرایی در روز پانزده آزمایش کشته شدند. ساختار مخچه به دقت جدا و به سرعت در فرمالین 10 درصد بافر قرار داده شد و برای مطالعه بافت شناسی از روش معمول و رنگ آمیزی هماتوکسیلین و ائوزین بهره گرفته شد.یافته هادر گروه آزمایش اختلالات و جداشدگی هایی در لایه سلول های پورکنژ و سلول های لایه دانه دار پدید آمد و توزیع سلول های لایه دانه دار کاهش یافت. همچنین تغییرات دژنراتیو سلولی در سلول های لایه دانه دار مربوط به گروه آزمایشی که روزانه 6 گرم مونوسدیم گلوتامات را دریافت کردند؛ شدیدتر و در گروه آزمایشی با دریافت روزانه 3 گرم مونوسدیم گلوتامات کمتر بود. میانگین تعداد سلول های لایه گرانولار در گروه آزمایش اول 2750، گروه آزمایش دوم 2140 و در گروه کنترل 3150 بود.نتیجه گیریمصرف مونوسدیم گلوتامات سبب تغییرات هیستوپاتولوژیک و کاهش تعداد سلول ها در مخچه موش صحرایی بالغ می گردد و این تغییرات وابسته به دوز است.
کلید واژگان: مخچه, نورون, مونوسدیم گلوتامات, موش صحراییBackground And ObjectiveMonosodium glutamate (MSG) is used as a food additive. Several studies have reported the adverse effects of Monosodium glutamate on the testis and brain. This study was performed to determine the effect of Monosodium glutamate in rat cerebellum.MethodsIn this experimental study, 24 adult wistar rats randomly allocated into three groups including experiment A, experiment B and control (C). The animals in experiment A and B were received 3g and 6g of MSG thoroughly mixed with their feeds for 14 days, respectively. Animals in control group were received MSG free diet. Food and water for rats to be free in all of experimental time. The rats were sacrificed on fifteen day. The cerebellum dissected and fixed with formalin 10% buffer and stained with hematoxylin and eosin.ResultsDisorders and detachment were observed in Purkinje and granular cell layers. Neural cell distribution in granular layer redeuced in the experimental groups. Cellular degenerative changes in the granular layer of the experimental B were more severe than experimental group A. The mean number of neuron of the granular layer in the experimental A, B and control groups were 2750, 2140 and 3150, respectively.ConclusionThe consumption of monosodium glutamate dose dependly causes histopathological changes and reduces the number of the cerebellumllar neurons in adult rat.Keywords: Cerebellum, Neuron, Monosodium glutamate, Rat
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.