به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « perceived stress » در نشریات گروه « پزشکی »

  • Mahrokh Javaherforooshzadeh, Parvin Ehteshamzadeh*, Farzaneh Hooman, Saeed Bakhtiarpour
    Introduction

    Due to the chronic nature of type 2 diabetes (T2D) and its potential to induce stress and depression, exploring interventions like cognitive self-compassion training to improve mental well-being in this population is crucial. This study aimed to determine the effectiveness of cognitive self-compassion training on perceived stress and depression in patients with T2D.

    Materials & Methods

    The present study was quasi-experimental with a pretest-posttest design and a control group. The statistical population of this study included all patients with T2D employed in the education sector of Mashhad in 2023. Thus, a sample of 24 (12 per group) was selected using the convenience sampling method and considering the study's inclusion criteria, and were randomly assigned to two experimental and control groups. The participants completed the Perceived Stress and Depression Beck questionnaires in the pretest and posttest stages, and the experimental group underwent cognitive self-compassion training for ten 90-minute sessions. Data analysis was performed using analysis of covariance (ANCOVA).

    Results

    The findings revealed a significant reduction in both perceived stress and depression scores in the posttest stage for the group receiving cognitive self-compassion training compared to the control group (P<0.001).

    Conclusion

    This study provides evidence that cognitive self-compassion training can be an effective intervention for managing mental health in patients with T2D. These results suggest that cognitive self-compassion training may be a valuable tool for improving psychological well-being and potentially enhancing this population's overall quality of life.

    Keywords: Self-Compassion, Perceived Stress, Depression, Diabetes Mellitus
  • نرگس میرانی سرگزی، اکرم حافظی*، احمد میرگل، طیبه شمسایی زفرقندی، میلاد خانی، مریم طارق طیب
    مقدمه

    استرسهای ناشی از آزار سایبری بر دانشجویان یکی از معضلات جامعه امروز است. دانشجویان پزشکی عهدهدار سلامت جسمی افراد جامعه در آینده هستند؛ درنتیجه، توجه به سلامت روانی آنان اهمیت بالایی دارد؛ بنابراین، هدف از انجام پژوهش حاضر تاثیر آموزش راهبردهای پردازش هیجان مدار بر استرس ادراک شده دانشجویان پزشکی آزاردیده سایبری بود.

    مواد و روش ها

    تحقیق حاضر از نوع نیمهآزمایشی است که در سال تحصیلی 1402-1401، روی دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد انجام شد. تعداد 30 نفر از دانشجویان پزشکی آسیب دیده سایبری که استرس ادراک شده داشتند، با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل، تقسیم گردیدند. دستورالعمل جلسات آموزش پردازش هیجان مدار طی 9 جلسه، هر جلسه 1 ساعت به صورت مجازی و همزمان از طریق نرم افزار اسکای روم ارائه شد. برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه استرس ادراک شده کوهن و همکاران استفاده گردید. برای تجزیه وتحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی و آزمون تحلیل کوواریانس در سطح معنی داری 05/0 استفاده شد.

    یافته های پژوهش:

     یافته ها نشان داد که میانگین و انحراف معیار نمرات استرس ادراک شده در میان دانشجویان پزشکی آزاردیده سایبری در پسآزمون گروه های آزمایش نسبت به گروه کنترل کاهش یافته است (P=0.003)؛ همچنین میانگین گروه کنترل در پس آزمون کاهش چندانی نداشت، بلکه میانگین پس آزمون گروه کنترل (8750/35) دانشجویان علوم پزشکی مشهد نیز افزایش نشان داد. کمترین میانگین متعلق به پس آزمون گروه آزمایش (1250/22) است. بر اساس تحلیل کوواریانس انجام شده، آموزش راهبردهای پردازش هیجان مدار بر استرس ادراک شده دانشجویان آزاردیده سایبری علوم پزشکی مشهد تاثیر دارد (P=0.038).

    بحث و نتیجه گیری

    این مطالعه نشان داد که با استفاده از پردازش هیجان مدار، استرس ادراک شده ناشی از آزار سایبری کاهش یافت؛ بنابراین، یکی از بهترین رویکردها برای درمان استرس ادراک شده در آزاردیدگان سایبری است و درنتیجه، آموزش راهبردهای پردازش هیجان مدار باعث تغییر در طرح واره های هیجانی دانشجویان و سازمان دهی افکار آنان می شود.

    کلید واژگان: پردازش هیجان مدار, استرس ادراک شده, دانشجویان پزشکی, آزاردیدگان سایبری
    Narges Mirani Sargasi, Akram Hafezi*, Ahmad Mirgol, Tayebeh Shamsaei Zafarghandi, Milad Khani, Maryam Tariq Tayyeb
    Introduction

     Cyber harassment of students is a significant stressor in today's society. Medical students are responsible for the physical health of people in the future, so paying attention to their mental health is of enormous importance. Therefore, the purpose of the present study was to investigate the effect of teaching emotion-oriented processing strategies on the perceived stress of cyberbullied medical students.

    Materials & Methods

    The present research was a quasi-experimental study that was conducted on medical students of Mashhad University of Medical Sciences in the academic year of 2022-2023. Thirty cyber-damaged medical students who had been cyberbullied and perceived stress were selected by the purposive sampling method and randomly divided into experimental and control groups. The educational intervention included 9 sessions, an hour for each session, virtually through the Skyroom platform. Before and after the intervention, participants filled out demographic and Perceived Stress Scale (PSS) data collection forms. The statistical test consisted of the ANOVA, which was analyzed by SPSS V.25, and the level of significance was considered less than 0.05.

    Results

    The mean and standard deviation of the perceived stress scores among medical students who suffered from cyberbullying in the post-test of the experimental groups decreased compared to the control group (P=0.003). Based on the covariance analysis, there was a significant difference in the perceived stress scores of the experimental group compared to the control group (P<0.038).

    Conclusion

    The use of emotion-oriented processing by the cyberbullied medical students can improve their perceived stress.

    Keywords: Emotion-Oriented Processing, Perceived Stress, Medical Students, Victims Of Cyberbullying
  • فریده نصیری، نادره پاکنهاد زاد، نازیلا نصیری، حسین حسینی فرد، یوسف خیری *
    زمینه

    بارداری و زایمان یک رویداد طبیعی در چرخه زندگی زنان، ولی در عین حال تجربه ای پر از استرس تلقی می شود که با تغییرات گسترده روانی و جسمی در مادران باردار همراه است. از آنجا که معنویت به عنوان منبع پنهان عشق و لذت و ارتباط با الوهیت، باعث تقویت و محافظت انسان در برابر آشفتگی، پریشانی و استرس های زندگی روزمره باشد، به نظر می رسد هوش معنوی می تواند در کاهش استرس در دوران بارداری موثر باشد. این پژوهش به منظور تعیین ارتباط هوش معنوی و استرس در مادران باردار مراجعه کننده به مرکز آموزشی درمانی الزهرا تبریز انجام شده است.

    روش کار

    این پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش حاضر را 190 زن باردار مراجعه کننده به مرکز آموزشی درمانی الزهرا تبریز در سال 1401 تشکیل می دهند که به روش نمونه گیری در دسترس، وارد مطالعه شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه های هوش معنوی (با خرده مقیاس های درک و ارتباط با سرچشمه هستی و زندگی معنوی با اتکا به هسته درونی) و استرس ادراک شده (با خرده مقیاس های استرس ادراک شده منفی و استرس ادراک شده مثبت) استفاده شده است. داده ها با استفاده از روش های آمار توصیفی و استنباطی شامل آزمون تی مستقل، آنالیز واریانس و ضریب همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

    یافته ها

    این مطالعه نشان داد میانگین استرس درک شده کل و بعد مثبت استرس درک شده با ویژگی های دموگرافیک مشارکت کنندگان اختلاف معنی دار ندارد، اما بین میانگین نمره بعد منفی استرس درک شده با سابقه سقط جنین اختلاف معنی دار وجود دارد. همبستگی بین استرس ادراک شده بعد منفی و بعد مثبت با سرچشمه هستی (خرده مقیاس هوش معنوی) به ترتیب با ضرایب همبستگی 154/ 0 (04/ 0= P) و 224/ 0 (001/ 0 > P) معنی دار بود. همچنین همبستگی بین نمره زندگی معنوی با اتکا به هسته درونی (از خرده مقیاس هوش معنوی) با استرس ادراک شده بعد منفی با ضریب همبستگی 234/ 0 (001/ 0> P) معنی دار بود.

    نتیجه گیری

    با توجه به یافته های این مطالعه مبنی بر همبستگی بین درک ارتباط با سرچشمه هستی و استرس ادراک شده در بعد منفی و بعد مثبت، به نظر می رسد برخورداری بانوان از هوش معنوی و ارتباط با منشا هستی می تواند کاهش استرس آنان در دوران بارداری و در نتیجه بهبود وضعیت سلامت مادران و نوزادان را در پی داشته باشد.

    کلید واژگان: هوش معنوی, استرس ادراک شده, بارداری, زنان
    Farideh Nasiri, Nadereh Paknahadzad, Nazila Nasiri, Hossein Hosseinifard, Yousof Kheiry *
    Background

    Pregnancy and childbirth are natural events in the life cycle of women, but at the same time, they are considered stressful experiences that are associated with extensive psychological and physical changes in pregnant mothers. Since spirituality as a hidden source of love, pleasure, and connection with divinity, helps to strengthen and protect human beings against confusion, distress, and the stresses of daily life, it seems that spiritual intelligence can be effective in reducing stress during pregnancy. This study aimed to investigate the relationship between spiritual intelligence and stress in pregnant mothers referred to Alzahra Medical Education Center in Tabriz.

    Methods

    This study was descriptive and correlational. The statistical population of the current study consisted of 190 pregnant women who referred to Alzahra Medical Education Center in Tabriz in 2022. They were included in the study using the availability sampling method. Questionnaires on spiritual intelligence (with subscales of understanding and connection with the source of existence and spiritual life with reliance on the inner core) and perceived stress (with subscales of negative perceived stress and positive perceived stress) were utilized for data collection. Data were analyzed using descriptive and inferential statistics, including an independent t-test, an analysis of variance (ANOVA), and Pearson's correlation coefficient.

    Results

    This study showed that there was no significant difference between the mean of total perceived stress and the positive dimension of perceived stress with the demographic characteristics of the participants. However, there was a significant difference between the mean score of the negative dimension of perceived stress and the history of abortion. A significant correlation was found between the negative and positive dimensions of perceived stress and the source of existence (a small scale of spiritual intelligence), with correlation coefficients of 0.154 (P= 0.04) and 0.224 (P<0.001), respectively. Also, the correlation between the score of spiritual life with reliance on the inner core (from the subscale of spiritual intelligence) and the negative dimension of perceived stress was significant, with a correlation coefficient of 0.234 (P< 0.001).

    Conclusion

    Given the results of this study with respect to the correlation between understanding the connection with the source of existence and perceived stress in the negative and positive dimensions, it seems that women's possession of spiritual intelligence and connection with the source of existence can reduce their stress during pregnancy and ultimately improve the health status of mothers and babies.

    Keywords: Spiritual Intelligence, Perceived Stress, Pregnancy, Women
  • سمانه لفظی کله خانه، وحیده ذیجاه، خدیجه مهدی زاده خلج، هادی اسمخانی اکبری نژاد*
    زمینه و هدف

    مادران کودکان بیش فعال/نقص توجه در تعامل با فرزندان شان دچار مشکلات عدیده روان شناختی هستند؛ از این رو باید به حل مشکلات روان شناختی آن ها پرداخته شود. هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش مدیریت والدین بر استرس درک شده و رضایت از زندگی مادران کودکان بیش فعال/نقص توجه بود.

    روش کار

    این پژوهش از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه مادران کودکان بیش فعال/نقص توجه مدارس ابتدایی دخترانه شهر تبریز در سال تحصیلی 1403-1402 بود. از بین آنها تعداد 30 نفر با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب، و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هر کدام 15 نفر) قرار گرفتند. گروه آزمایش، آموزش مختص خود را در 9 جلسه 5/1 ساعته دریافت کردند. جمع آوری داده ها قبل و بعد از آزمون و در مرحله پیگیری با استفاده از پرسشنامه های استرس ادراک شده کوهن (1983) و رضایت از زندگی داینر و همکاران (1985) در هر دو گروه انجام شد. داده ها توسط آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و با استفاده از نرم افزار آماری SPSS-24 تجزیه و تحلیل شدند.

    یافته ها

    در مرحله پیش آزمون، میانگین و انحراف معیار نمره استرس درک شده برای گروه های آزمایش و کنترل به ترتیب 47/61±26/2 و 2/06±27/13 و نمره رضایت از زندگی به ترتیب 3/24±134/20 و 3/94 ±133/73 بود (0/05< p). درحالی که در مرحله پس آزمون، آموزش مدیریت والدین در مقایسه با گروه کنترل، کاهش معنی دار استرس درک شده و افزایش رضایت از زندگی را در پی داشت (0/001> p). در مرحله پیگیری نیز، اثر آموزش مدیریت والدین بر استرس درک شده و رضایت از زندگی، ماندگار بود (0/001> p).

    نتیجه گیری

    به نظر می رسد آموزش مدیریت والدین می تواند سبب کاهش استرس درک شده و افزایش رضایت از زندگی در مادران دارای کودک بیش فعال/نقص توجه شود. لذا این روش می‏ تواند راهبرد آموزشی مفیدی برای بهبود وضعیت روان شناختی این مادران باشد.

    کلید واژگان: آموزش والدین, استرس درک شده, رضایت از زندگی, اختلال نقص توجه, بیش فعالی
    S Lafzi Kalehkhaneh, V Zijah, Kh Mehdizadeh Khalaj, H Smkhani Akbarinejhad*
    Background

    Mothers of attention deficit/hyperactive children have many psychological problems in interacting with their children. Therefore, their psychological problems should be taken into account and resolved. The aim of this study was to determine the effectiveness of parental management training (PMT) on perceived stress and life satisfaction in mothers of children with attention deficit/hyperactive.

    Methods

    The method of this study was semi-experimental with pre-test, post-test and follow-up with a control group design. The study population included all mothers of children with attention deficit/hyperactive in girls' primary schools in Tabriz during the 2022-2023. A total of 30 people were selected through convenience sampling and randomly divided into two groups, experimental and control (15 people each). The experimental group received 9 specific training sessions of 1.5 hours each. However, the control group did not receive any training. The measurement tools included Cohen's (1983) perceived stress and Diener (1985) life satisfaction questionnaires. Data were analyzed using the analysis of variance with repeated measures and using the SPSS-24 statistical software.

    Results

    In the pretest, the mean and standard deviation of the experimental and control groups for perceived stress were (26.47±2.61) and (27.13±2.06), and for life satisfaction were (134.20±3.24) and (133.73±3.94), respectively (p>0.05). Compared with the control group, in the post-test, PMT resulted in a decrease in perceived stress and an increase in life satisfaction (p<0.001). In the follow-up phase, the effect of PMT on perceived stress and life satisfaction were long-lasting (p<0.001).

    Conclusion

    It appears that parental management training could reduce perceived stress and increase life satisfaction in mothers of attention deficit/hyperactive children. Therefore, it may probably be a useful training strategy to improve the psychological state of these mothers

    Keywords: Parenting Education, Perceived Stress, Life Satisfaction, Attention Deficit, Hyperactivity Disorder
  • محمدرضا محسنی*، نازنین عابد، مرضیه قریشی
    زمینه و هدف

    رابطه جنسی بین زوجین مولفه ای درخور توجه است که یکی از مهم ترین کارکردهای آن ایجاد صمیمیت و استحکام روابط عاطفی میان زوجین است. پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش تعدیل کنندگی صمیمیت زناشویی در رابطه بین استرس ادراک شده و عملکرد جنسی مردان انجام شد.

    مواد و روش ها

    مطالعه توصیفی حاضر از نوع همبستگی با استفاده از روش مدل سازی معادلات ساختاری است. جامعه آماری مردان متاهل ایرانی 25 تا 45 ساله ساکن استان های تهران و اصفهان در سال 1402 هستند که حداقل یک سال از زندگی مشترک شان گذشته است. از میان آن ها تعداد 204 نفر با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. در این پژوهش از ابزارهای مقیاس استرس ادراک شده Cohen، پرسش نامه عملکرد جنسی مردان Rosen و پرسش نامه صمیمیت Walker و Thompson استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های همبستگی Spearman و تحلیل مسیر و با استفاده از مدل تعدیل گر صورت گرفت.

    یافته ها

    یافته ها نشان داد که بین استرس ادراک شده و عملکرد جنسی مردان رابطه منفی و معنی دار وجود دارد (45/0-=β، 001/0>P). هم چنین، صمیمیت زناشویی با عملکرد جنسی مردان رابطه مثبت و معنی دار دارد (53/0=β، 001/0>P). در نهایت، صمیمیت زناشویی در رابطه بین استرس ادراک شده و عملکرد جنسی مردان نقش تعدیل کننده ایفاء می کند (31/0=β، 001/0>P).

    نتیجه گیری

    بر اساس یافته های پژوهش حاضر می توان گفت استرس های ادراک شده اثرات نامطلوبی مانند کاهش عملکرد جنسی بر روی رابطه زوجین دارند و در نظر گرفتن متغیرهای روان شناختی مانند صمیمیت زوجی در آموزش و درمان می تواند موثر باشد.

    کلید واژگان: استرس ادراک شده, عملکرد جنسی, صمیمیت زناشویی
    Mohammadreza Mohseni*, Nazanin Abed, Marzieh Ghoreyshi
    Background and Objectives

    Sexual relationship between couples is an important aspect, with one of its most crucial functions being the creation of intimacy and strengthening emotional relationships between spouses. The present study aimed to determine the moderating role of marital intimacy in the relationship between perceived stress and sexual function of men.

    Materials and Methods

    This is a descriptive-correlation study in which structural equation modeling method is used. The statistical population included Iranian married men aged 25 to 45 residing in Tehran and Isfahan Provinces in 2023 who had been living together for at least one year. Among them, a total of 204 individuals were selected using convenience sampling method. In this study, tools such as the Cohen’s Perceived Stress Scale, Rosen’s Male Sexual Function Questionnaire, and Walker & Thompson’s Intimacy Questionnaire were used. The data was analyzed using Spearman’s correlation test and path analysis, and with the use of a moderation model.

    Results

    The findings indicated a significant negative relationship between perceived stress and sexual function of men (β=-0.45, p<0.001). Additionally, marital intimacy showed a significant positive relationship with sexual function of men (β=0.53, p<0.001). Ultimately, marital intimacy played a moderating role in the relationship between perceived stress and sexual function of men (β=0.31, p<0.001).

    Conclusion

    Based on the findings of the current research, it can be concluded that perceived stresses have undesirable effects such as reducing sexual function in the relationship between spouses, and considering psychological variables such as marital intimacy can be effective in education and therapy.

    Keywords: Perceived Stress, Sexual Function, Marital Intimacy
  • سید حمزه صدیق*، مهدی حسنی آزاد، فرخنده محمدیان، زهرا جاودان، معصومه محمودی، مجتبی سلمانی اسکی، آیدین دربه
    هدف

    هدف پژوهش حاضر بررسی تعیین میزان اثربخشی تمرینات یوگا بر کاهش استرس ادراک شده و تاب آوری سازمانی در پرستاران مرتبط با کووید-19 بود.

    روش ها 

    مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی انجام شد. جامعه آماری شامل پرستاران مرتبط با بخش کووید-19 بیمارستان شهید محمدی بندرعباس بود. پس از دریافت گواهی و کد اخلاق از کمیته اخلاق دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان از پرستاران مربوطه به صورت داوطلبانه تست استرس ادراک شده (PSS-14) گرفته شد. همچنین برای سنجش تاب آوری سازمانی قبل از مداخله از پرسش نامه استاندارد شده تاب آوری سازمانی کانر و دیویدسون استفاده شد. بعد از مداخله هم اطلاعات ثبت شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 20 و توسط آزمون های پارامتری تی با 2 نمونه مستقل، کای اسکوئر و آنالیز واریانس یک طرفه مورد بررسی قرار گرفتند. سطح معناداری آزمون ها 0/05 بود.

    یافته ها 

    نتایج مطالعه نشان داد در گروه آزمایش میانگین نمره افسردگی، اضطراب و استرس بعد از تمیرینات یوگا بهبود یافت که نسبت به گروه غیر مداخله نمره آزمون استرس بیشتر کاهش یافت. همچنین در این مطالعه مشخص شد بین تاب آوری و اضطراب با کووید-19 رابطه منفی ضعیف، اما معناداری وجود داشت.

    نتیجه گیری

    در پایان شرکت کنندگان طیف وسیعی از مزایا را شرح دادند، از جمله سلامت جسمانی، تنظیم استرس، پیدا کردن یک استراتژی شخصی، حس آرامش، تمرکز بر «خود» و «آگاهی از بدن» که این امر نشان می دهد با افزایش تاب آوری در افراد با استفاده از یوگا ، سطح استرس آن ها کاهش می یابد.

    کلید واژگان: یوگا, ویروس کرونا, استرس ادراک شده, تاب آوری سازمانی
    Seyed Hamzeh Seddigh*, Mehdi Hassaniazad, Farkhonde Mohamadian, Zahra Javdan, Masoume Mahmudi, Mojtaba Salmani Aski, Aidin Darbe
    Objective

    This study aims to determine the effectiveness of yoga exercises in reducing perceived stress and improving the organizational resilience of nurses during the COVID-19 pandemic.

    Methods

    This is a controlled randomized controlled trial. The study population consists of all nurses from the corona ward at Shahid Mohammadi Hospital in Bandar Abbas, southern Iran. Participants were 22 eligible nurses with the highest perceived stress scale (PSS) score who were randomly assigned to two groups of intervention (n=11) and control (n=11). The Connor-Davidson resilience scale was used to measure their organizational resilience before and after the intervention. Statistical analyses, including one-way analysis of variance and chi-square test, were conducted in SPSS software, version 20. The significance level was set at 0.05.

    Results

    In the intervention group, the mean PSS score decreased and organizational resilience improved compared to the control group after yoga exercises. The difference between pre-test and post-test scores were significant (P<0.05). 

    Conclusion 

    A four-week yoga intervention can significantly reduce perceived stress and improve the resilience in nurses. As an accessible and low-cost intervention, yoga can help improve the mental health of nurses and potentially increase the overall quality of health care.

    Keywords: Yoga, Coronavirus, Perceived Stress, Organizational Resilience
  • سارا صالحی، سعید نجارپور استادی*

    یکی از عوامل مهم مرتبط با کنش های شناختی، سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت و در کنار آن استرس ادراک شده می باشد. بررسی ارتباط این عوامل به ویژه در بین سالمندان دارای فشار خون بالا از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف مدلیابی روابط ساختاری سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت با کنش های شناختی با نقش میانجی استرس ادراک شده در سالمندان مبتلا به فشارخون بالا انجام شد. پژوهش حاضر از لحاظ هدف، کاربردی و روش، همبستگی از نوع مدل سازی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری این پژوهش را سالمندان دارای فشار خون بالا مراکز بهداشت شهر ارومیه در شش ماه اول 1402 تشکیل دادند که تعداد 250 نفر از آنها (135 مرد و 115 زن) به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه های کنش های شناختی ویلسون و همکاران، سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت والکر و همکاران و استرس ادراک شده کوهن استفاده شد. در نهایت با روش های همبستگی پیرسون و مدلیابی معادلات ساختاری، با استفاده از نسخه افزارهای SPSS-22 و AMOS-22 انجام شد. یافته ها نشان داد که بین سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت و کنش های شناختی رابطه مستقیم وجود دارد. همچنین آزمون بوت استراپ نشان داد که استرس ادراک شده در رابطه سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت و کنش های شناختی نقش واسطه ای دارد. بدین صورت که 6 درصد واریانس کنش های شناختی توسط استرس ادراک شده و 18 درصد واریانس کنش های شناختی توسط سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت پیش بینی شده است. بنابراین می توان نتیجه گرفت که استرس ادراک شده در رابطه سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت و کنش های شناختی نقش واسطه ای دارد. بنابراین روان شناسان و درمانگران مراکز بهداشت، سرای سالمندی و کلینیک های خدمات روان شناختی می توانند برای بهبود کنش های شناختی سالمندان، سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت و استرس ادراک شده را مورد توجه و استفاده قرار دهند.

    کلید واژگان: سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت, کنش های شناختی, استرس ادراک شده, سالمندان
    Sara Salehi, Saeed Najarpour Ostadi *

    One of the significant factors related to cognitive functions is a health-promoting lifestyle, alongside perceived stress. The consideration of the relationship between these factors, especially among older adults with hypertension, is of great importance. Therefore, this study aimed to model the structural relationships between a health-promoting lifestyle and cognitive functions, through the mediating role of perceived stress in older adults with hypertension. This descriptive research employed a correlational method using structural equation modeling (SEM). The statistical population consisted of older adults with hypertension from health centers in Urmia during the first six months of 2023, among whom a sample of 250 individuals (135 men and 115 women) were selected through convenience sampling. Data were collected using Wilson et al.’s cognitive functions questionnaire, Walker et al.’s health-promoting lifestyle profile and the Cohen’s perceived stress scale. Data were analyzed using Pearson’s correlation coefficients and SEM in SPSS-22 and AMOS software. The findings indicated a direct relationship between a health-promoting lifestyle and cognitive functions. Additionally, the bootstrap test showed that perceived stress mediates the relationship between a health-promoting lifestyle and cognitive functions. Specifically, 6% of the variance in cognitive functions was predicted by perceived stress, and 18% by a health-promoting lifestyle. Hence, it can be concluded that perceived stress mediates the relationship between a health-promoting lifestyle and cognitive functions. Therefore, psychologists and therapists in health centers, nursing homes, and psychological service clinics can focus on a health-promoting lifestyle and perceived stress to improve cognitive functions in older adults.

    Keywords: Health-Promoting Lifestyle, Cognitive Function, Perceived Stress, Older Adults
  • مهدی شکوری، ربابه خلیلی*، محمدمهدی سالاری، فریال خمسه
    مقدمه

    با شیوع کووید 19 در سراسر جهان، دولت ها جهت کنترل شیوع  بیماری ناچار به تعطیلی موسسات علمی و دانشگاه ها شدند، طوریکه این عوامل آن ها را ملزم به استفاده بی سابقه ای از آموزش مجازی نمود. افزایش استفاده از این نوع آموزش سبب افزایش استرس میان دانشجویان شد و بنوعی انگیزش تحصیلی آنان را تحت تاثیر قرار داد. لذا مطالعه حاضر با هدف مقایسه میزان استرس درک شده و انگیزش تحصیلی دانشجویان تحت آموزش مجازی در رشته های مختلف دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله انجام شد.

    روش کار

    مطالعه حاضر از نوع توصیفی- مقطعی است که در بازه زمانی خرداد ماه سال 1399 تا خرداد ماه 1400 در دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله در میان 300 دانشجو انجام شد. برای جمع اوری اطلاعات از سه پرسشنامه دموگرافیگ، استرس درک شده Cohen و انگیزش تحصیلی Harter استفاده شد که به صورت مجازی جمع آوری شد و با کمک نرم افزار SPSS 22 تجزیه و تحلیل شد.

    یافته ها

    (2/70 درصد) دانشجویان میزان انگیزش تحصیلی بالایی داشتند و (4/83 درصد) شان میزان استرس درک شده بالایی گزارش نمودند. دانشجویان رشته داروسازی بیشترین و دانشجویان پزشکی کمترین میزان استرس درک شده را داشتند و دانشجویان دندان پزشکی و پزشکی بترتیب بیشترین و کمترین میزان انگیزش تحصیلی را دارا بودند.

    نتیجه گیری

    با توجه به نتایج این مطالعه، اکثر دانشجویان تحت آموزش مجازی استرس درک شده شدیدی تجربه کرده بودند و دارای انگیزش تحصیلی بالایی نیز بودند. لذا با اتخاذ تصمیمهای مناسب و برنامه ریزی می توان از بروز اختلالات روانشناختی ناشی از استرس بالا و فشار آموزشی دانشجویان پیشگیری نمود و سبب افزایش کیفیت یادگیری شان گردید.

    کلید واژگان: کووید 19, آموزش مجازی, استرس ادراک شده, انگیزش تحصیلی
    Mahdi Shakoori, Robabe Khalili*, Mohammadmehdi Salaree, Feryal Khamseh
    Introduction

    With the spread of COVID-19 around the world, governments were forced to close scientific institutions and universities to control the spread of the disease, so these factors required them to use virtual education in an unprecedented way. Increasing the use of this type of education caused an increase in stress among students and somehow affected their academic motivation. Therefore, the present study was conducted with the aim of the comparison of perceived stress and academic motivation of students under virtual education in different fields of Baqiyatallah University of Medical Sciences.

    Methods

    The present study is a descriptive cross-sectional study that was conducted from 2020 to 2021 at Baqiyatallah University of Medical Sciences among 300 students. To collect information, three demographic questionnaires, Cohen's perceived stress and, Harter's academic motivation were used, which were collected virtually and analyzed with the help of SPSS 22 software.

    Results

    (70.2%) of students had a high level of academic motivation and (83.4%) reported a high level of perceived stress. Pharmacy students had the highest medical students had the lowest level of perceived stress, and dental and medical students had the highest and lowest levels of academic motivation, respectively.

    Conclusion

    According to the results of this study, most of the students under virtual education had experienced severe perceived stress, and high academic motivation.Therefore, by making appropriate decisions and planning, it is possible to prevent the occurrence of psychological disorders caused by high stress as well as the educational pressure of students and increase the quality of their learning.

    Keywords: Covid-19, Virtual Education, Perceived Stress, Academic Motivation
  • زینب بینش*، فائزه عسکری
    مقدمه

    برای دستیابی به توسعه بهداشت در دنیا می بایست به نقش زنان خصوصا در دوران جوانی و بارداری توجه داشت. لذا، پژوهش حاضر با هدف مقایسه شفقت خود، پذیرش و عمل و تنش ادراک شده در خانم های 18 تا 30 ساله باردار و غیرباردار شهر قم صورت گرفت.

    روش کار

    روش پژوهش حاضر از نوع توصیفی- مقایسه ای بود. جامعه آماری شامل کلیه خانم های باردار و غیرباردار 18-30 ساله که در سال 1402 ساکن شهر قم بودند، می شد. نمونه پژوهش شامل 185 تن بود که به روش غیر تصادفی و در دسترس انتخاب شد. ابزارهای گردآوری داده ها شامل پرسشنامه جمعیت شناختی، «مقیاس شفقت خود» (Self-Compassion Scale)، «پرسشنامه پذیرش و عمل ویرایش2» (Acceptance and Action Questionnaire-II) و «مقیاس تنش ادراک شده» (Perceived Stress Scale) بود. روایی ابزار ها به پژوهش های پیشین اکتفا شد. پایایی ابزارها به روش همسانی درونی با محاسبه ضریب آلفاکرونباخ اندازه گیری شد. جمع آوری داده ها از مراجعین حاضر در کلینیک ها و مطب های متخصصین زنان و زایمان شهر قم انجام شد. داده های به دست آمده در نرم افزار اس پی اس اس نسخه 26 تحلیل گردید.

    یافته ها

    نتایج آزمون تحلیل واریانس چند متغیری و آزمون T نشان داد بین شفقت خود و پذیرش و عمل زنان باردار و غیرباردار تفاوت معناداری وجود ندارد، اما بین تنش ادراک شده زنان باردار و غیرباردار در زیرمقیاس ادراک مثبت از تنیدگی،  تفاوت معنادار در سطح خطای 05/0 وجود دارد.

    نتیجه گیری

    ادراک مثبت از تنیدگی زنان باردار نسبت به زنان غیرباردار بیشتر می باشد. لذا به درمانگران و مشاوران پیشنهاد می شود دوره های آموزشی جهت افزایش ادراک مثبت از تنیدگی برای زنان غیرباردار اجرا نمایند.

    کلید واژگان: شفقت خود, پذیرش و عمل, تنش ادراک شده, زنان باردار
    Zeinab Binesh*, Faezeh Asgari
    Introduction

    In order to achieve the development of health in the world, the role of women should be paid attention to, especially during youth and pregnancy. Therefore, the current research was conducted with the aim of comparing self-compassion, acceptance and action and perceived stress in pregnant and non-pregnant women aged 18 to 30 in Qom city.

    Methods

    The present research method was descriptive-comparative. The statistical population included all pregnant and non-pregnant women aged 18-30 who lived in Qom city in 2022. The research sample consisted of 185 people who were selected by the convenience method. Data collection instruments included demographic questionnaire, "Self-Compassion Scale", "Acceptance and Action Questionnaire-II" and "Perceived Stress Scale". The validity of the tools was limited to previous researches. The reliability of the instruments was measured by internal consistency method by calculating Cronbach's alpha coefficient. Data collection was done from clients present in the clinics and offices of obstetricians and gynecologists in Qom city. The obtained data were analyzed in SPSS. 26.

    Results

    The results of multivariate analysis of variance and t-test showed that there is no significant difference between self-compassion and acceptance and action of pregnant and non-pregnant women, but there is a difference between the perceived stress of pregnant and non-pregnant women in the subscale of positive perception of tension. It is significant at the error level of 0.05.

    Conclusions

    The positive perception of tension in pregnant women is more than that of non-pregnant women. Therefore, therapists and counselors are suggested to conduct training courses to increase the positive perception of tension for young non-pregnant women.

    Keywords: Self-Compassion, Acceptance, Action, Perceived Stress, Pregnant Women
  • لیلا ضامنی*، سیده یاسمن اسدی ساروی
    مقدمه

    شیوع کووید-19 بحران بهداشتی بزرگی است که سبک زندگی افراد زیادی را در سراسر دنیا تغییر داده است. نگرانی گسترده ای در مورد تاثیر کووید-19 و محدودیت های مرتبط با آن بر سلامت روان وجود دارد. بر این اساس مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر تمرینات آنلاین یوگا و ذهن آگاهی بر استرس ادراک شده و تاب-آوری زنان جوان در پاندمی کووید-19 صورت گرفت.

    روش کار

    روش پژوهش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. نمونه های تحقیق شامل 70 زن جوان با میانگین سنی45/6 ± 64/27 سال بودکه به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (35 آزمودنی در هر گروه) قرار گرفتند. صرفا گروه آزمایش 21 جلسه تمرین یوگا و ذهن آگاهی را طی 21 روز مداوم انجام دادند. هر دو گروه با مقیاس های استرس ادراک شده کوهن و همکاران (1983) و تاب آوری کانر و دیویدسون (2003) در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده ها از طریق نرم افزار SPSS نسخه 25 با استفاده از تحلیل کواریانس چندمتغیره در سطح معناداری 05/0≥ P تحلیل شد.

    نتایج

    نتایج تحلیل کوواریانس چندمتغیره تفاوت معناداری را بین نمرات پس آزمون دو گروه با کاهش استرس ادراک شده و افزایش تاب آوری در گروه آزمایش نشان داد. (001/0= P). البته در گروه کنترل، افزایش و کاهش اندکی به ترتیب در استرس و تاب آوری در پس آزمون مشاهده شد که معنادار نبود (001/0= P).

    نتیجه گیری

    به نظر می رسد تدوین برنامه های مداخله ای مبتنی بر یوگا و ذهن آگاهی به صورت آنلاین به کاهش استرس و افزایش تاب آوری در زنان جوان در شرایط پراسترس کمک می کند.

    کلید واژگان: ذهن آگاهی, یوگا, کووید-19, استرس ادراک شده, تاب آوری
    Leila Zameni *, Seyedeh Yasaman Asadi
    Introduction

    The outbreak of Covid-19 is a major health crisis that has changed the lifestyles of many people around the world. There is widespread concern about the impact of Covid-19 and its associated limitations on mental health. The aim of this study was to investigate the effect of online yoga and mindfulness training on perceived stress and resilience of young females during the Covid-19 pandemic.

    Methods

    The research method was quasi-experimental with a pretest-posttest design with a control group. The sample consisted of 70 young women (27.64 ± 6.45 years) who were selected by convenience sampling and randomly divided into experimental and control groups (35 subjects in each group). The experimental group performed 21 sessions of yoga practice and mindfulness for 21 consecutive days. Both groups were assessed using the Cohen et al. (1983) Perceived Stress and Connor & Davidson (2003) Resilience Scales in both pre-test and post-test. Data were analyzed using SPSS25 with multivariate analysis of covariance at the significant level of P ≥ 0.05.

    Results

    The results of multivariate analysis of variance showed a significant difference between the post-test scores of the two groups with a decrease in perceived stress and an increase in resilience in the experimental group. However, in the control group, a slight increase and decrease in stress and resilience were observed in the post-test, respectively, which was not significant (P =0.001).

    Conclusion

    Developing online yoga and mindfulness -based intervention programs seems to help reduce stress and increase resilience in young females in stressful situations.

    Keywords: Mindfulness, Yoga, COVID-19, Perceived Stress, Resilience
  • مریم بیات ترک، ستار کیخاونی*
    مقدمه

    سرطان سینه سومین سرطان شایع جهان و شایع ترین سرطان در میان زنان و دومین عامل مرگ ناشی از سرطان در میان آنان است. پژوهش حاضر با هدف پیش بینی معنای زندگی بر اساس حس انسجام و سازوکار های دفاعی با میانجی گری استرس ادراک شده در زنان مبتلا به سرطان سینه انجام شد.

    مواد و روش ها

    پژوهش حاضر مطالعه ای توصیفی-تحلیلی از نوع بنیادی است. جامعه آماری همه زنان مبتلا به سرطان سینه در قزوین، در سال 1402 با تعداد 200 نفر بود که با استفاده از جدول مورگان و نمونه گیری در دسترس، 126 نفر برای مطالعه انتخاب شدند. داده ها با استفاده از مدل معادلات ساختاری و نرم افزارهای SPSS vol.26 و SmartPLS vol3.0.1 بررسی گردیدند.

    یافته های پژوهش: 

    حس انسجام بر استرس ادراک شده با ضریب 478/0- (P=0.006)، سازوکار های دفاعی بر استرس ادراک شده با ضریب 458/0- (P=0.015) و استرس ادراک شده بر معنای زندگی با ضریب 414/0- (P=0.044) تاثیر معکوس و معنادار، سازوکار های دفاعی بر معنای زندگی با ضریب 608/0 (P=0.005) تاثیر مستقیم و معنا دار، استرس ادراک شده با ضریب 198/0 نقش میانجی گری معنادار (P=0.032) بر رابطه میان حس انسجام و معنای زندگی و همچنین استرس ادراک شده با ضریب 190/0 نقش میانجی گری معنا داری (P=0.04) بر رابطه میان سازوکار های دفاعی و معنای زندگی داشتند.

    بحث و نتیجه گیری

    با توجه به نتایج این پژوهش، افزایش استرس ادراک شده باعث کاهش حس انسجام و افزایش سازوکارهای دفاعی ناسازگار و کاهش معنای زندگی می شود. با توجه به الگوی پیشنهادی می توان با کنترل کردن سطح استرس ادراک شده در بیماران، با استفاده از افزایش حس انسجام و سازوکارهای دفاعی، معنای زندگی در بیماران را بهبود بخشید. پیشنهاد می گردد، با ارائه خدمات روان شناختی برای کنترل استرس ادراک شده و سازوکار های دفاعی ناسازگار اقدام شود.

    کلید واژگان: معنای زندگی, حس انسجام, سازوکار های دفاعی, استرس ادراک شده, سرطان سینه
    Maryam Bayat Tork, Sattar Kaikhavani*
    Introduction

     Breast cancer is the third most common cancer in the world, the most common cancer among women, and the second cause of cancer-related death among them.The present study aimed to predict the meaning of life based on the sense of coherence and defense mechanisms with the mediation of perceived stress in women with breast cancer in Qazvin.

    Material & Methods

    The present research was conducted based on a descriptive-analytical design. The statistical population included all women with breast cancer in Qazvin in 2023 (n=200). From this population, 126 cases were selected using Morgan's table and available sampling. Data were analyzed in SPSS (version 26) and SmartPLS (version 3.0.1) software packages using structural equation modeling.

    Results

    An inverse and significant relationship was detected between sense of coherence and  perceived stress (P=0.006; r= -0.478), defense mechanisms and perceived stress (P=0.015; r= -0.458), and perceived stress and the meaning of life (P=0.044; r= -0.414. Moreover,  defense mechanisms had a direct and significant correlation with the meaning of life (P=0.005; r=  0.608). Perceived stress had a significant mediating role with (P=0.032; r=0.198) on the relationship between the sense of coherence and the meaning of life. Furthermore, perceived stress palyed a mediating role in the relationship between defense mechanisms and the meaning of life (P=0.040; r= 0.190).

    Discussion & Conclusion

    As evidenced by the results of this research, an increase in perceived stress causes a decrease in the sense of coherence, an increase in incompatible defense mechanisms, and a decrease in the meaning of life. According to the proposed model, it is possible to improve the meaning of life in patients by controlling their level of perceived stress by increasing the sense of coherence and defense mechanisms. It is suggested to provide psychological services to control perceived stress and inconsistent defense mechanisms.

    Keywords: Breast cancer, Defense mechanisms, Meaning of life, Perceived stress, Sense of coherence
  • Hossein Tavangar, Marjan Alichi, Zahra Pourmovahed*
    Background

    Premature birth is a global health issue leading to major stress in mothers that will be able to get answers to many of their questions at home through a phone call. This study aimed to investigate the effect of telephone health training on perceived stress of mothers with premature infants discharged from hospital.

    Methods

    This quasi-experimental study was conducted on 60 mothers referring to Shohada-ye Kargar Hospital (Yazd, Iran) in 2022. They were selected using a purposive sampling method and then randomly assigned to the control and intervention groups. Data collection was accomplished with the Perceived Stress Questionnaire and demographic questionnaire. Telephone training was performed in intervention group. The control group received the ordinary care at discharge time. Data were analyzed with SPSS22 using paired t-test, independent t-test, and chi-square test.

    Results

    The mean perceived stress of mothers was 25.10 ± 2.32 and 25.33 ± 3.12, in the intervention and control group prior to the intervention, respectively. These scores were 21.24 ± 1.83 and 24.14 ± 2.81, respectively after the intervention, and it decreased significantly in the intervention group (P = 0.03).

    Conclusion

    Telephone health training is regarded as an efficient and low-cost method for reducing perceived stress of mothers with premature infants discharged from the Neonatal Intensive Care Unit.  Improving maternal and neonatal health are suggested.

    Keywords: Telephone Training, Discharge, Perceived Stress, Mothers, Neonatal Intensive Care Unit
  • مهناز قلجه، رضا غلامی، نسرین رضایی*

    زمینه و هدف:

     در همه گیری کووید-19 پرستاران بخش های روان پزشکی، علاوه بر ماهیت این بیماری با بیمارانی سروکار داشتند که  واقعیت سنجی آنان دچال اختلال بود. این پرستاران با چالش های مضاعفی مواجه بودند که سلامت روان آنان را تحت تاثیر قرار داده است. ایمن سازی روانی روشی برای مقابله با استرس است. بنابراین مطالعه حاضر باهدف تعیین تاثیر ایمن سازی روانی بر استرس درک شده و اضطراب ناشی ازکووید-19 در پرستاران بخش های روان پزشکی زاهدان انجام شد.

    روش بررسی:

     این مطالعه نیمه تجربی است که در بازه زمانی اسفند ماه سال 1400 تا تیر ماه سال 1401 انجام شد. نمونه گیری به شیوه سرشماری انجام شد. 50 پرستار بخش های روان پزشکی بهاران شهر زاهدان جامعه پژوهش را تشکیل دادند. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل فرم اطلاعات فردی و پرسش نامه های استرس درک شده و اضطراب کرونا بود. آموزش ایمن سازی در برابر استرس به صورت 2 کارگاه 4 ساعته و با رعایت پروتکل های بهداشتی انجام شد. محتوای آموزشی بر مبنای برنامه ایمن سازی در برابر استرس ارایه شد. تجزیه وتحلیل داده ها توسط SPSS نسخه 16 و استفاده از میانگین،  انحراف معیار و آزمون های کای اسکویر، تی مستقل، تی زوجی و تست دقیق فیشر انجام شد. در مواردی که 0/05>P بود اختلاف معنادار گزارش شد.

    یافته ها :

    یافته ها نشان داد 84 درصد از گروه آزمایش و 72 درصد از گروه کنترل به کووید-19 مبتلا شدند و 100 درصد گروه آزمایش و 88 درصد گروه کنترل واکسینه شده بودند. میانگین و انحراف معیار نمره اضطراب پرستاران در گروه آزمایش کاهش معناداری یافت (0/004=P)، اما میانگین و انحراف معیار نمره استرس درک شده پرستاران در گروه آزمایش اختلاف معناداری نداشت (0/8=P). نتیجه تحلیل آزمون کوواریانس نشان داد میانگین نمره استرس درک شده و اضطراب پرستاران دو گروه پس از مداخله ایمن سازی روانی تفاوت آماری معنادار نداشته است.

    نتیجه گیری :

    نتایج نشان داد ایمن سازی روانی بر اضطراب و استرس درک شده ناشی از کووید-19 در پرستاران بخش های روان پزشکی  زاهدان تاثیر نداشته است. معنادار نبودن نتایج این مطالعه می تواند حاکی از این باشد که با گذر زمان اضطراب و استرس درک شده پرستاران که در ابتدای همه گیری بالا بوده، کاهش یافته است. می توان پیشنهاد داد مسیولین امر بلافاصله بعد از شروع هر همه گیری به مشکلات روان شناختی پرستاران توجه کنند.

    کلید واژگان: کووید 19, پرستاران, اضطراب, استرس درک شده, ایمن سازی روانی
    Mahnaz Ghaljeh, Reza Gholami, Nasrin Rezaee*

    Background & Aims :

    During the COVID-19 pandemic, nurses working in psychiatric departments were also involved, which affected their mental health. The present study aims to determine the effect of psychological immunization on perceived stress and anxiety caused by COVID-19 in nurses working in the psychiatry department of a hospital in Zahedan, Iran.

    Materials & Methods:

     This is a quasi-experimental study that was conducted from February to June 2022. Participants were 50 nurses from the psychiatry department of Baharan Hospital in Zahedan city who were selected by a census method, and were assigned to intervention and control groups. Data collection tools included a demographic form, the perceived stress scale, and the corona disease anxiety scale. The psychological immunization was provided in two four-hour workshops. Data analysis was done in SPSS software, version 16 using mean, standard deviation and chi-square test, independent t-test, paired t-test, and Fisher’s exact test. P<0.05 was considered statistically significant.

    Results :

    Most of the nurses had an infection with COVID-19 and were vaccinated. The mean and score of anxiety decreased from 11.96±10.05 to 8.12±6.92 in the intervention group (P=0.004) and decreased from 11.84±10.26 to 8.40±6.51 in the control group (P=0.07). The mean score of perceived stress changed from 27.45±5.56 to 27.20±4.20 after intervention in the intervention group (P=0.8) and from 27.48±4.71 to 28.32±4.87 in the control group (P=0.43).

    Conclusion:

     The psychological immunization program has no significant effect on anxiety and stress caused by COVID-19 in nurses of psychiatric departments in Zahedan, Iran. It is recommended that psychiatric hospital managers should pay attention to the psychological problems of nurses at the beginning of the pandemic.

    Keywords: COVID-19, Nurses, Anxiety, Perceived stress, Psychological immunization
  • مریم تاجور، امیرحسین مرتضائی، زینب خالدیان، علی صادقی نیا، سید ناصر عمادی، ام البنین آتش بهار*
    سابقه و هدف

    ویتیلیگو یک اختلال پوستی پیچیده است که با لکه های بی رنگ ناشی از تخریب ملانوسیت ها تظاهر یافته و زمینه ساز بروز اختلالات روانشناختی در مبتلایان می گردد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی میزان استرس درک شده در مبتلایان به ویتیلیگو در مقایسه با گروه شاهد می باشد.

    مواد و روش ها

    این مطالعه مورد- شاهدی در بیمارستان رازی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران از شهریور لغایت اسفند ماه 1399 انجام شد. 87 نفر از بیماران ویتیلیگو با تشخیص قطعی (گروه مورد) با 130 نفر از مبتلایان به سایر بیماری های پوستی غیر مرتبط با عوامل روان تنی (گروه شاهد) به روش در دسترس انتخاب و از نظر میزان استرس درک شده فعلی با یکدیگر مقایسه شدند. در این مطالعه استرس درک شده متغیر وابسته، تیپ بالینی بیماری و محل ضایعه متغیرهای مستقل و ویژگی های دموگرافیک بیماران متغیرهای زمینه ای بودند. داده ها با استفاده از پرسشنامه استاندارد استرس درک شده که بازه نمرات در آن بین 0 تا 40 می باشد، جمع آوری و مقایسه شد.

    یافته ها

    میانگین استرس درک شده در مبتلایان به ویتیلیگو (6/24±19/17) نسبت به سایر بیماران پوستی (6/96±16/75) بیشتر بود که با کنترل تاثیر متغیرهای زمینه ای این افزایش معنی دار بود (1/98=Coef.، 3/75-0/21=CI، 0/02=p). بین استرس درک شده با تیپ بالینی و مدت ابتلا به ویتیلیگو رابطه معنی داری دیده نشد. تنها بروز ضایعات ژنیتال با تجربه استرس ارتباط داشتند (0/01=p). همچنین با افزایش سطح تحصیلات میزان استرس در مبتلایان کاهش می یافت (0/01=p).

    نتیجه گیری

    بر اساس یافته های مطالعه حاضر، ابتلا به ویتیلیگو می تواند منجر به افزایش استرس در مبتلایان گردد. از آنجایی که استرس منجر به تاثیرات منفی بر تاب آوری و کمیت و کیفیت دوره درمان در بیماری های مختلف می شود، لذا توجه به جایگاه مشاوره و حمایت های روانشناختی در برنامه درمانی بیماران ویتیلیگو ضروری به نظر می رسد.

    کلید واژگان: استرس درک شده, ویتیلیگو, مطالعه مورد- شاهدی, ایران
    M .Tajvar, A .Mortezaei, Z .Khaledian, A .Sadeghinia, SN .Emadi, O .Atashbahar*
    Background and Objective

    Vitiligo is a complex skin disorder that manifests itself with colorless spots caused by the destruction of melanocytes and causes psychological disorders in patients. The aim of this study is to investigate the level of perceived stress in vitiligo patients compared to the control group.

    Methods

    This case-control study was conducted in Razi Hospital affiliated to Tehran University of Medical Sciences from August 2020 to February 2021. 87 vitiligo patients with definite diagnosis (case group) and 130 patients with other skin diseases not related to psychosomatic factors (control group) were selected via convenience sampling and compared with each other in terms of the level of current perceived stress. In this study, the perceived stress was the dependent variable, the clinical type of the disease and the location of the lesion were the independent variables, and the demographic characteristics of the patients were the background variables. The data were collected and compared using a standard questionnaire of perceived stress in which the range of scores is between 0 and 40.

    Findings

    The average perceived stress in vitiligo patients (19.17±6.24) was higher than other skin patients (16.75±6.96), which was significant by controlling the effect of background variables (Coef.=1.98, CI=0.21-3.75, p=0.02). There was no significant relationship between perceived stress and clinical type and duration of vitiligo. Only the occurrence of genital lesions was related to stress experience (p=0.01). Moreover, with the increase in the level of education, the level of stress in patients decreased (p=0.01).

    Conclusion

    According to the findings of the present study, suffering from vitiligo can lead to increased stress in patients. Since stress leads to negative effects on resilience and the quantity and quality of the treatment period in various diseases, it is necessary to pay attention to the significance of counseling and psychological support in the treatment plan of vitiligo patients.

    Keywords: Perceived Stress, Vitiligo, A Case-Control Study, Iran
  • Jeonga Kwon, Yeon Taek Kwon
    Background

    We investigated whether physical activity, subjective body image, and perceived stress were linked to watching Mukbang and Cookbang broadcasts among Korean adolescents. Adolescents mainly watch Mukbang and Cookbang shows through media platforms such as YouTube and Instagram.

    Methods

    We examined data on 51,743 Korean adolescents who participated in the Korea Youth Risk Behavior Survey in 2022. Data were evaluated using frequency, chi-square, and multivariate logistic regression analyses. Specifically, the relationship between watching Mukbang and Cookbang broadcasts and physical activity participation, subjective body image, and perceived stress was evaluated through a multivariate logistic regression analysis after adjusting for covariates such as sex, age, school type, and residential area.

    Results

    The results showed that among Korean adolescents, watching Mukbang and Cookbang broadcasts was significantly related to the negative effects of feeling fatter and more stressed and the positive effect of greater participation in physical activities (possibly to combat feeling fat) (P<0.05). In other words, this study confirms that watching Mukbang and Cookbang broadcasts has the simultaneous effect of increased physical activity participation in conjunction with negative subjective body images.  Moreover, it increased perceived stress in adolescents.

    Conclusion

    Adolescents must be better educated about Mukbang and Cookbang broadcasts and their negative impact on subjective body image and perceived stress (as well as their positive impact on physical activity). Such education can help prevent these shows from creating negative teenage habits that can continue into adulthood. These results can be used as basic data for health education and policies that warn about the potential negative effects of such programs.

    Keywords: Adolescent, Cookbang, Mukbang, Physical activity, Perceived stress, Subjective body image
  • Soliman Ahmadboukani, Davod Fathi, Sepideh Bashirgonbadi, Leila Raisi, Meraj Derakhshan, Behnam Molaei*
    Objectives

    This study aims to determine whether health literacy, perceived stress, and anxiety sensitivity are correlated with self-care for COVID-19, focusing on the mediating role of health locus of control (HLOC) in Ardabil City, in northwestern Iran, in 2020.

    Methods

    This descriptive-correlational study was conducted using path analysis. The research population included households living in Ardabil city. The participants included 300 persons who were selected using the convenience sampling method. The data were collected via the health literacy instrument for Iranian adults (HELIA), perceived stress scale (PSS), anxiety sensitivity scale (ASS), self-care questionnaire, and locus of control scale (LCS). The statistical analysis of the collected data was performed with SPSS software, version 25 and AMOS software, version 24.

    Results

    Data analysis showed that anxiety sensitivity had a negative relationship with the internal locus of control (ILOC) and a positive and significant relationship with the external locus of control (ELOC). Furthermore, health literacy has a positive correlation with ILOC and a negative and significant correlation with ELOC. The results also demonstrated that perceived stress had a direct and negative impact on ELOC and a direct and positive impact on the chance locus of control. Moreover, ILOC had a positive and direct relationship with self-care for COVID-19, and ELOC and chance locus of control had a negative and direct relationship. The data also indicated that HLOC played a fully mediating role in the relationships between the research variables, and health literacy and anxiety sensitivity were associated with self-care for COVID-19 mediated by the ILOC and the individual HLOC. However, the relationship between perceived stress and self-care was not confirmed mediated by HLOC.

    Discussion

    The results revealed that health literacy and anxiety sensitivity are associated with self-care for COVID-19 and this relationship is mediated by HLOC. Accordingly, some interventions should be planned and implemented to strengthen and direct HLOC and enhance self-care behaviors in people during the COVID-19 outbreak.

    Keywords: Perceived stress, Anxiety sensitivity, Self-care, Health literacy, Health locus of control, COVID-19
  • شیما پرندین*

    افزایش جمعیت سالمندان در کشور همراه با انواع مشکلات تهدید کننده جسم و روان آن ها، منجر به واکنش های هیجانی نامناسب و عوامل تنش زا نظیر کاهش تاب آوری و تشدید استرس در جامعه سالمندان شده است. بنابراین پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان کاهش تنیدگی مبتنی بر ذهن آگاهی بر تاب آوری و استرس ادراک شده در سالمندان مقیم در سرای سالمندان انجام شد. روش پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه سالمندان مقیم در سرای سالمندی شهر کرمانشاه در سال 1402 بودند که از میان آنان 30 نفر با روش نمونه گیری دردسترس و با توجه به معیارهای ورود و خروج به مطالعه انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. محتوای جلسات درمانی برگرفته از دیدگاه سگال و همکاران (2016) بود. شرکت کنندگان در پژوهش به پرسشنامه تاب آوری کانر و دیویدسون (2003) و پرسشنامه استرس ادراک شده کوهن و همکاران (1983) پاسخ دادند. داده ها با روش تحلیل کوواریانس تک متغیری در نرم افزار SPSS نسخه 26 تحلیل شدند. نتایج نشان داد که گروه آزمایش از نظر هر دو متغیر تاب آوری و استرس ادراک شده تفاوت معنا داری با گروه کنترل داشتند. به عبارت دیگر درمان کاهش تنیدگی مبتنی بر ذهن آگاهی باعث بهبود تاب آوری و کاهش استرس ادراک شده در سالمندان شد (05/0>P). با توجه به نتایج پژوهش حاضر، درمانگران می توانند از روش درمان کاهش تنیدگی مبتنی بر ذهن آگاهی برای مداخله های مرتبط با سلامت به ویژه برای بهبود تاب آوری و کاهش استرس ادراک شده استفاده نمایند.

    کلید واژگان: درمان کاهش تنیدگی مبتنی بر ذهن آگاهی, تاب آوری, استرس ادراک شده, سالمندان
    Shgima Parandin *

    The increase in the elderly population in the country, along with various problems that threaten their physical and mental health, has led to inappropriate emotional reactions and stress-causing factors such as reducing resilience and intensifying stress in the elderly community. The present study was conducted with the aim of determining the effectiveness of mindfulness-based stress reduction therapy on resilience and perceived stress in elderly residents in nursing homes. The present research method was a semi-experimental type with a pre-test-post-test design with a control group. The statistical population of the research included all the elderly living in Kermanshah nursing home in 1402, among which 30 people were randomly selected into two alternatives experimental and control groups with the available sampling method and according to the criteria for entering and exiting the study. Became the content of the therapy sessions was taken from the perspective of Segal et al. (2016). The research participants responded to the Connor and Davidson (2003) resilience questionnaire and the Cohen et al. (1983) perceived stress questionnaire. The data were analyzed using univariate analysis of covariance (ANCOVA) in SPSS-26 software. The results showed that the experimental group was significantly different from the control group in terms of both resilience and perceived stress variables. In other words, stress reduction treatment based on mindfulness improved resilience and reduced perceived stress in the elderly (P<0.05). According to the results of the present study, therapists can use mindfulness-based stress reduction therapy for health-related interventions, especially to improve resilience and reduce perceived stress.

    Keywords: Stress reduction treatment based on mindfulness, resilience, Perceived stress, elderly
  • فاطمه مسعودی، عاطفه نژادمحمدنامقی*، پروانه قدسی
    سابقه و هدف

    پژوهش حاضر به منظور بررسی اثربخشی آموزش خودشفقت ورزی بر استرس ادراک شده و انسجام روانی مراقبان سالمند انجام گرفت.

    مواد و روش ها

    این پژوهش با روش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه با مرحله پیگیری دوماهه انجام شد. جامعه آماری پژوهش حاضر را افراد مراقب سالمند مراکز تحت نظارت وزارت بهداشت شهر تهران در سال 1401 تشکیل دادند. در این پژوهش تعداد 27 مراقب سالمند با روش نمونه گیری دردسترس انتخاب و با گمارش تصادفی در گروه های آزمایش و گواه جایدهی شدند. گروه آزمایش آموزش خودشفقت ورزی را طی دو و نیم ماه در 10 جلسه دریافت نمودند. پرسشنامه های مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه مقیاس استرس ادراک شده کوهن  ( 1983) و پرسشنامه احساس انسجام روانی فلسنبرگ، ونتکولت و مریک   (2006) بود. داده های جمع آوری شده به شیوه تحلیل واریانس آمیخته با استفاده از نرم افزار آماری SPSS23 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

    یافته ها

    نتایج نشان داد که آموزش خودشفقت ورزی بر استرس ادراک شده و انسجام روانی مراقبان سالمند تاثیر معنادار دارد.

    نتیجه گیری

    بر اساس یافته های پژوهش می توان چنین نتیجه گرفت که آموزش خودشفقت ورزی با تمرکز بر تصویرسازی شفقت نسبت به خود و دیگران، استفاده از درماندگی خلاق، تصریح اهداف ارزشمند، تقویت رفتارهای شفقت آمیز و توسعه رفتارهای هوشمندانه می تواند به عنوان یک روش کارآمد جهت کاهش استرس ادراک شده و بهبود انسجام روانی مراقبان سالمند مورد استفاده قرار گیرد.

    کلید واژگان: آموزش خودشفقت ورزی, استرس ادراک شده, انسجام روانی, مراقبان سالمند
    Fatemeh Masoudi, Atefeh Nezhadmohamad Nameghi*, Parvane Ghodsi
    Background and Objectives

    The present study was conducted to investigate the efficacy of self-compassion training on the perceived stress and psychological coherence in elderly caregivers.

     Materials and Methods:

     It was a quasi-experimental study with pretest-posttest and control group design and Two-month follow-up period. The statistical population of the present study was made up of elderly caregivers of centers under the supervision of the Ministry of Health in Tehran in 2022. 36 elderly caregiver were selected through available sampling method and randomly accommodated into experimental and control groups. The experimental group received ten sessions of self-compassion training during two-and-a-half-months. The applied questionnaires in this study included Perceived Stress Scale (Cohen, Kamarck, Mermelstein, 1983) and Psychological Sense of Coherence Questionnaire (Flensborg, Ventegodt, Merrick, 2006). The collected data were analyzed through mixed ANOVA via SPSS23 software.

    Results:

     The results showed that self-compassion training has significant effect on the perceived stress and psychological coherence in elderly caregivers.

    Conclusion

    According to the findings of the study it can be concluded that self-compassion training can be used as an efficient method to decrease the perceived stress and increase psychological coherence in elderly caregivers through focusing on the method of Visualizing compassion for self and others, using creative helplessness, articulating worthwhile goals, fostering compassionate behaviors, and developing intelligent behaviors.

    Keywords: Self-compassion training, perceived stress, psychological coherence, elderly caregivers
  • مرتضی مولایی، فاطمه شهابی زاده
    زمینه و هدف

     سبک های دلبستگی نقش مهمی در رشد شخصیت و توانایی افراد در تنظیم احساسات، کنار آمدن با موقعیت های استرس زا و نحوه پاسخگویی فرد به شرایط تهدیدکننده دارد. مطالعات پیشین از ارتباط بین سبک های دلبستگی ناایمن و ایجاد بیماری و ناخوشی حکایت دارند. هدف از پژوهش حاضر تعیین نقش میانجی گری سبک‫های دلبستگی در رابطه ی بین استرس درک شده و پرفشاری خون در بیماران مبتلا به پرفشاری خون بود.

    روش کار

     مطالعه حاضر یک پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود که در سال 1399 انجام گردید. نمونه ها شامل 350 نفر از بیماران مبتلا به بیماری پرفشاری خون مراجعه کننده به سه بیمارستان آموزشی شهر بیرجند بودند که به روش نمونه گیری تصادفی ساده وارد مطالعه شدند. داده ها با استفاده از فرم اطلاعات جمعیت شناختی، مقیاس سبک دلبستگی کودک نسبت به هر والد و مقیاس استرس درک شده به روش مصاحبه جمع آوری گردیدند. همچنین، فشارخون با فشارسنج عقربه ای استاندارد به شیوه مشابه برای همه ی بیماران اندازه گیری شد. به منظور بررسی روابط علی بین متغیرها از روش مدل یابی معادلات ساختاری با نرم افزار AMOS استفاده شد.

    یافته ها

     نتایج نشان داد که با حضور متغیر میانجی دلبستگی ناایمن، بین استرس ادراک شده و فشارخون رابطه معناداری برقرار بود (p <0.05 )، در حالی که بدون حضور متغیر میانجی گر دلبستگی، ارتباط آماری معناداری بین استرس درک شده و پرفشاری خون دیده نشد.

    نتیجه گیری

     سبک های دلبستگی ناایمن پدر و مادر در رابطه بین استرس درک شده و بیماری پرفشاری خون به عنوان میانجی عمل می نماید. بنابراین غربالگری بیماران مبتلا به پرفشاری خون از نظر سبک دلبستگی و برنامه ریزی در جهت گنجاندن این مفهوم در برنامه ها و مداخلات مرتبط می تواند به کنترل فشارخون در مواقع استرس زا کمک نماید.

    کلید واژگان: سبکهای دلبستگی, استرس درک شده, پرفشاری خون
    M .Molaei, F. Shahabizadeh
    Background & aim

    Attachment styles play an important role in personality development and ability of individuals to regulate emotions, coping with stressful situations and how to respond to threatening conditions. Previous studies have also shown an association between insecure attachment styles and disease and illness progression. The aim of this study was to investigate the mediating role of attachment styles in the relationship between perceived stress and hypertension in patients with hypertension.

    Methods

    The present study was a descriptive correlational research method that was conducted in 2020. The samples included 350 patients with hypertension referred to Imam Reza, Valiasr and Razi hospitals in Birjand who were included in the study by simple random sampling. Data were collected using demographic information form, childhood attachment to each parent scale and perceived stress scale by interview method. Also, blood pressure was measured with a standard hand sphygmomanometer in the same way for all patients. In order to investigate the causal relationships between the variables, the structural equation modeling method was used with AMOS software.

    Results

    The results showed that with the presence of insecure attachment mediator variable, there was a significant relationship between perceived stress and blood pressure (p<0.05). However, there was no significant relationship between perceived stress and blood pressure without the presence of the mediator.

    Conclusion

    Parents' insecure attachment styles act as mediator in the relationship between perceived stress and hypertension. Screening patients with high blood pressure in terms of attachment styles and planning to include this concept in related programs and interventions can help control blood pressure in stressful situations

    Keywords: Attachment Styles, Perceived Stress, Hypertension
  • خدیجه محمدی، مجید غفاری
    زمینه و هدف

     با توجه به اهمیت درمان بیماری های با همه گیری جهانی و نقش کلیدی پرستاران و مباحث روان شناختی آن ها، این پژوهش با هدف تعیین تاثیر اثربخشی درمان شناختی رفتاری واحد پردازه ای بر استرس ادراکی و نشخوار فکری پرستاران بخش های کرونا انجام شد.

    روش کار

     پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی و از نوع پیش آزمون- پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری تمامی پرستاران بیمارستان های شهید بهشتی و شهید یحیی نژاد شهر بابل در سال 1400 بود که از بین آنها تعداد 30 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) گمارده شدند. درمان شناختی رفتاری واحد پردازه ای در 10 جلسه 90 دقیقه ای برای گروه آزمایش اجرا شد. پرسشنامه ها برای هر دو گروه در سه مرحله پیش از مداخله، یک روز پس از مداخله و چهار هفته بعد از مداخله تکمیل شدند. برای جمعآوری اطلاعات از پرسشنامه های نشخوار فکری نالن- هوکسما و مارو (1991) و استرس ادراکی کوهن و همکاران (1983) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با روش آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و تحلیل کوواریانس با استفاده از نرم افزار SPSS-22 در سطح آماری 05/0 انجام شد.

    یافته ها

     نتایج نشان داد که درمان شناختی رفتاری واحد پردازه ای به طور معنی داری در کاهش نشخوار فکری (33/491=F) و استرس ادراکی (24/186=F) در پرستاران بخش کرونا موثر بوده است (0/01>p).

    نتیجه گیری

     نتایج این پژوهش نشان داد که درمان شناختی رفتاری واحد پردازه ای بر کاهش نشخوار فکری و استرس ادراکی تاثیر دارد. با توجه به نتایج حاصل از تحقیق حاضر، پیشنهاد می شود مشاوران و برنامه ریزان در حیطه سلامت، مداخلات مبتنی بر درمان شناختی رفتاری واحد پردازه ای را گسترش دهند تا آگاهی پرستاران نسبت به استرس های ادراکی افزایش یابد.

    کلید واژگان: درمان شناختی رفتاری واحد پردازه ای, استرس ادراکی, نشخوار فکری, کرونا, پرستار
    Kh .Mmohammadi, M. Ghafari
    Background & aim

    Considering the importance of treating the global pandemic diseases and the important role of nurses and their psychological issues, this study aimed to investigate the effectiveness of Modular Cognitive-Behavioral Therapy (MCBT) on nurses' rumination and perceived stress in the COVID-19 wards.

    Methods :

    This is a semi-experimental study with a pre-test-post-test and follow-up with a Control group design. The study population consisted of all the nurses of Shahid Beheshti and Shahid Yahyanejhad hospitals in Babol city in 2021. Thirty nurses were included through convenience sampling method and randomly divided into two equal intervention and control groups. The Modular Cognitive-Behavioral Therapy of the experimental group was conducted in 10 sessions of 90 minutes each time. The questionnaires for both groups were completed in three stages, before the intervention, 1 day after the intervention and 4 weeks after the intervention. The Rumination Scale designed by Nolen-Hoeksema & Morrow (1991), and the Cohen’s Perceived Stress Scale (1983) were used for data collection. Data analysis was performed using SPSS version 22 using descriptive statistics (mean and standard deviation) and analysis of covariance at the 0.05 significance level.

    Results

    The results showed that Modular Cognitive-Behavioral Therapy had a significant effect on rumination (F=33.491) and perceived stress (F=24.186) among nurses in the COVID-19 wards (p<0.01). Based on the results, the cognitive-behavioral therapy of a processing unit has been significantly effective in rumination (F=33.491) and perceptual stress (F=24.186) in nurses during the Covid-19 crisis (p<0.01).

    Conclusion

    According to the results of this study, Modular Cognitive-Behavioral Therapy had a positive effect on reducing rumination and perceived stress. Therefore, it is suggested that the health consultants and planners can extend the Modular Cognitive-Behavioral Therapy-based interventions on to increase the nurses’ awareness of perceived stress

    Keywords: Modular Cognitive-Behavioral Therapy, Perceived Stress, Rumination, COVID, Nurse
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال