جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "prisoners" در نشریات گروه "پزشکی"
-
نشریه پرستاری ایران، پیاپی 147 (اردیبهشت 1403)، صص 104 -115زمینه و هدف
بیماران زندانی بستری در بیمارستان معمولا در طول مدت درمان خود در مراکز پزشکی برای جلوگیری از فرار یا آسیب رساندن به دیگران و آسیب به خود با دستبند تحت حفاظت قرار می گیرند. علی رغم اطلاعات کمی که درمورد مزایای دستبند زدن به متهمان بستری در بیمارستان وجود دارد، درمقابل اطلاعات قابل توجهی درمورد آسیب جسمانی آن ها به بیمار وجود دارد. در پرونده ای مشاهده شد که یکی از مددجویان از ملحفه ای که زیر دستبند بسته شده بود برای اقدام به خودکشی استفاده کرد که پرسنل فورا مداخله کردند و مددجو را به مرکز درمان اختصاصی جسمی انتقال دادند. باتوجه به اهمیت موضوع و کرامت دریافت کنندگان خدمت به خصوص در گروه های آسیب پذیر، دفتر بهبود کیفیت و کمیته ایمنی بیمار در بیمارستان روانپزشکی ایران بررسی این مهم را در دستور کار قرار داد.
روش بررسیاین مطالعه از نوع گزارشی موردی است. دفتر بهبود کیفیت مرکز روانپزشکی ایران ایده استفاده از محافظ دستبند زندانیان را در سال 1398 اجرا کرد. این محافظ بر روی دست یا پا و زیر دستبند فلزی قرار می گیرد و از آسیب های احتمالی پیشگیری می کند. پژوهشگر با استفاده از آمارهای مربوط به ایمنی و اعتباربخشی در دفتر بهبود کیفیت از سال 1391 تا 1401 شامل آمار بستری زندانیان، نتایج کمیته های ریشه یابی خطا به روش شماره اولویت ریسک، تحلیل فرم های حادثه، اقلام مصرفی استفاده شده به دنبال آسیب توسط دستبند در طی بستری به تجزیه وتحلیل داده ها قبل و بعد از اجرا کردن ایده محافظ دستبند زندانیان در مرکز روانپزشکی ایران پرداخت.
یافته هانتایج ارزیابی درونی داده نشان داد اجرای طرح به کاهش اقلام مصرفی در بیمارستان و شاخص های مربوط به ایمنی و خطا در زندانیان بستری منجر شده است.
نتیجه گیریباتوجه به یافته های پژوهش، هرچند استفاده از محافظ دستبند در نگاه اول بسیار ساده به نظر برسد اما تاثیر بسزایی بر کاهش آمارهای مربوط به آسیب در مرکز روانپزشکی ایران داشته است.
کلید واژگان: دستبند, زندانیان, کیفیت, اعتبار, بیمارستان روانپزشکیBackground & AimsHospitalized incarcerated patients are usually protected by handcuffs during their treatment in medical centers to prevent them from escaping or harming others and themselves. Despite the benefits of handcuffing incarcerated patients in the hospital, it can cause physical harm to the patient. This study aimed to report the effectiveness of using hand/leg cuff protectors for incarcerated patients admitted to a psychiatric hospital in Iran.
Materials & MethodsThis is a case report. The effectiveness of designed hand/leg cuff protectors for incarcerated patients admitted to Iran Psychiatric Center that was implemented in 2019 was assessed using the statistics related to safety and accreditation in the quality improvement office of the hospital from 2012 to 2022 including the statistics of hospitalized prisoners, the failure mode and effect analyses results of the committee for finding errors in the hospital, the accident forms data, the used consumables following injury by handcuffs during hospitalization.
ResultsThe comparison of data before and after the implementation of the plan for hand/leg cuff protectors use (2019) showed that the risk priority number reduced from 125 to 8; the number of used bandages reduced from 38 to zero; and the incidence of wounds reduced from nine to zero. Also, according to the Prisons Department report, the prisoners were satisfied with the hand/leg cuff protectors.
ConclusionHand/leg cuff protectors can reduce injury to incarcerated patients admitted to psychiatric centers.
Keywords: Handcuffs, Prisoners, Quality, Accreditation, Psychiatric Hospital -
Background
Criminal aptitude testing benefits police and other fields of law enforcement. Earlier literature lacked an Urdu-language scale for criminal aptitude.
ObjectivesThe present study developed and validated a new scale to measure criminal aptitude in Urdu speakers.
MethodsThe development and validation of the Criminal Aptitude Inventory (CAI) unfolded across three distinct phases, involving a total of 1675 participants (51.34% women), including convicted prisoners (37.33%). In the initial phase, the CAI underwent development and preliminary validation through exploratory factor analysis (EFA). Subsequently, the second phase utilized Confirmatory Factor Analysis to further confirm the scale's validity. The third phase focused on analyzing the CAI's convergent and discriminant validity by investigating its relationship with antisocial personality disorder, morality, religiosity, and spirituality.
ResultsThe results demonstrated high reliability and validity of the CAI, affirming its suitability for future applications. The final version of the scale comprises a single factor and consists of 36 items, each utilizing a 5-point Likert-type response format. Indicators such as Kaiser-Meyer-Olkin's values (0.984), Cronbach’s alpha (0.984), average item-total correlation (P < 0.001), comparative fit index (0.936), Tucker-Lewis Index (0.932), Goodness of Fit Index (GFI=.939), root mean square error of approximation (RMSEA = 0.043), convergent validity with antisocial personality disorder (r = 0.458; P < 0.01), and discriminant validity with morality (r = -0.396; P < 0.01), religiosity (r = -.318; P < 0.01), and spirituality (r = -.453; P < 0.01) established the reliability and validity of the CAI.
ConclusionsThe dual-source data collection strategy employed in this study, drawing from both convicted prisoners and the general population, enhances and operationalizes the scale. This approach ensures its applicability across diverse Urdu-speaking communities in Pakistan and India.
Keywords: Criminality, Criminal Aptitude, Prisoners, Urdu, Scale -
زمینه و هدف
با توجه به اهمیت سلامت روان و شیوع بالای جرم و جنایت در بین زندانیان به عنوان گروه در معرض خطر و روند رو به افزایش اختلالات روانپزشکی در کشور، هدف از انجام این مطالعه برآورد چگونگی شیوع علائم اختلالات روانپزشکی و عوامل جمعیت شناختی مرتبط در زندانیان شهر زاهدان در سال 1403 بود.
مواد و روش هاطرح پژوهش حاضر توصیفی- پیمایشی بود و جامعه آماری پژوهش را زندانیان زندان مرکزی شهر زاهدان تشکیل می دادند. در این پژوهش تعداد 386 نفر از زندانیان شهر زاهدان به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. جهت گردآوری داده ها از چک لیست نشانگان اختلالات روانی (SCL90) استفاده شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از آمار توصیفی و آزمون آماری خی دو، و نرم افزار SPSS نسخه 26 مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند.
یافته هانتایج این مطالعه نشان داد حدود 03/33 درصد از زندانیان زندان زاهدان احتمالا به یک اختلال روانپزشکی در سطح بالینی مبتلا هستند. نتایج پژوهش حاضر بر اساس طبقه بندی چک لیست نشانه شناسی اختلالات روانی نشان داد به ترتیب شایع ترین نشانگان روانپزشکی در بین زندانیان شهر زاهدان: افکار پارانوییدی (3/43)، حساسیت در روابط متقابل (3/41)، شکایات جسمی (6/39)، افسردگی (1/39)، اضطراب (4/34)، روانپریشی (6/30)، خصومت (0/31) وسواسی- اجباری (9/24) و ترس مرضی (1/22) بودند. همچنین بین شیوع نشانگان روانپزشکی با جنسیت (001/0=P)، مدت تحمل حبس (001/0=P) و تحصیلات (001/0=P) رابطه معناداری وجود داشت. اما بین نشانگان روانپزشکی و سن در زندانیان شهر زاهدان رابطه معناداری یافت نشد (001/0=P).
نتیجه گیرینتایج فوق نشانگر اهمیت برنامه ریزی بهداشتی و درمانی برای گروه زندانیان به عنوان یک گروه در معرض خطر می باشد و لزوم توجه به وضعیت روانی و مداخلات درمانی مناسب به عنوان نیاز فوری برای افراد زندانی ضروری است.
کلید واژگان: Demographic Factors, Epidemiology, Prisoners, Psychiatric Disorders, ZahedanAim and BackgroundConsidering the importance of mental health and the high prevalence of crime among prisoners as a risky group and the growing procedure of psychiatric disorders in the country, the purpose of this study was to estimate the prevalence of psychiatric disorders symptoms and related demographic factors in Zahedan city prisoners in 2024.
Methods and Materials:
The model of the research was descriptive-correlational and the statistical population of the research included all the male and female prisoners of the central prison of Zahedan. In current study, 386 male and female prisoners of Zahedan were selected as the sample of the research by using available sampling method. Symptom Checklist of Mental Disorders (SCL90) was used for collecting data. The collected data were analyzed by using descriptive statistics and Chi-square statistical test, and SPSS version 26 software.
FindingsThe results of this study showed that about 33.03% of the prisoners in Zahedan prison probably have one psychiatric disorder at the clinical level. The results of the current research, based on classification of the symptomatology checklist of mental disorders, showed that the most common psychiatric disorders among the prisoners of Zahedan prison respectively were: paranoid thoughts (43.3), sensitivity in interpersonal relationships (41.3), physical complaints (39.6), depression (39.1), anxiety (34.4), psychosis (30.6), hostility (31.0), obsessive-compulsive (24.9), and morbid fear (22.1). Also, there was a significant relationship between the prevalence of psychiatric symptoms with gender (P=0.001), the duration of enduring imprisonment (P=0.001), and education (P=0.001). However, any significant relationship between the psychiatric symptoms and the age in Zahedan prisoners was not found (P>0.01).
ConclusionsThe above results indicate the importance of health and treatment planning for the group of prisoners as a group at risk and the need to pay attention to the mental state and appropriate therapeutic interventions as an urgent need for prisoners.
Keywords: Demographic Factors, Epidemiology, Prisoners, Psychiatric Disorders, Zahedan -
Objective
Consequences of imprisonment include negative psychological effects, social stigma, and challenges for reintegrating into society. In this regard, this study aimed to investigate the effectiveness of Rational Emotive Behavior Therapy (REBT) on self-control and impulsivity among male prisoners.
MethodA randomized controlled clinical trial (RCT) utilizing a design the included pretest, post-test, and follow-up assessment as well as a waiting-list control group was conducted. A total of 30 male prisoners were selected using convenience sampling and randomly assigned to experimental and waiting list control groups (the intervention group (n = 15) and the control group (n = 15)). The participants in the experimental group underwent the 12-session REBT intervention over a period of six weeks. (For six weeks). All participants responded to the Self- Control Scale (SCS) and Dysfunctional Impulsivity Questionnaire (DFIQ) as dependent variables at three time points (pretest, post-test, and one-month follow-up). A repeated measures analysis of variance was used to analyze the data.
ResultsThe results revealed that after the implementation of the REBT intervention, the mean scores of self-control increased (P < 0.05), while the mean scores of impulsivity diminished significantly (P < 0.05). Furthermore, these changes remained relatively stable during the follow-up period (P < 0.05).
ConclusionBased on the findings of this study, it can be inferred that REBT intervention plays a significant role in diminishing self-control deficits and mitigating impulsivity among incarcerated individuals. These results present promising implications for the utilization of REBT in lowering recidivism rates.
Keywords: Impulsivity, Prisoners, Rational Emotive Behavior Therapy(REBT), Self-Control -
Background
Substance use is recognized as an important factor associated with many diseases and premature deaths and the main risk factor for disability worldwide. This study aims to identify subgroups of substance use in adults and detect the effect of imprisonment on the membership of participants in latent classes of substance use.
Study Design:
A cross-sectional study.
MethodsThis study was performed on 930 adult people who were referred to behavioral health counseling centers in Tehran province. All participants completed some checklists and questionnaires. Data analysis was performed using chi-square, Fisher’s exact test, and latent class analysis (LCA).
ResultsFour latent classes were identified, including non-users (58%), cigarette smokers (11.6%), users of low stigma substances (27.4%), and drug users (3.1%). After adjusting for other studied variables, having a history of imprisonment increased the odds of membership in the cigarette smoker class (Odds ratio [OR]=5.82, 95%, confidence interval [CI]: 3.19-10.63) and drug user class (OR=53.59, 95% CI: 18.00- 159.52) compared to non-user class. Among all participants, 84 (9.0%) had a history of imprisonment.
ConclusionResults from the present study indicate that 30.5% of the participants fell under the user of the low-stigma substance or drug user group. Focusing on increasing prisoner’s knowledge of the dangers of using different substances and considering various programs for prisoners’ leisure time may help reduce substance use prevalence.
Keywords: Substance use, Latent class analysis, Prisoners, Illicit drugs -
International Journal of Community Based Nursing and Midwifery, Volume:11 Issue: 4, Oct 2023, PP 257 -269BackgroundMotherhood in prison is a topic of growing importance and concern in the field ofcriminal justice. Incarcerated mothers face unique challenges that can have profound psychologicalimpacts. The purpose of this study was to gain a deep understanding of pregnant prisoners’ livedexperiences of motherhood.MethodsThis qualitative research was carried out using descriptive-interpretive phenomenology viainterviews with 11 pregnant or early postpartum women in prison. The participants were purposefullyselected from incarcerated pregnant women in a prison in Iran from 2019 to 2021. The MAXQDAsoftware version 10 was used for data analysis, using Van Manen’s six-step phenomenological approach.ResultsThe main theme of “living in a dichotomous world “consisting of two subthemes of “movingbetween unity and separation” and “being subject to ambiguity and uncertainty” emerged in this study.Motherhood in prison is just like living in a shaky and chaotic world, in which mothers are confusedbetween reaching to and separating from their children. They are ambivalent about motherhood andexperience mixed emotions of attachment and abandonment to their child and cannot be confidentregarding the future of themselves and their children.ConclusionIncarcerated mothers experience mixed emotions of attachment and abandonmenttowards their children, which leaves them uncertain about the future. It is recommended thatsecurity personnel of the prisons and families offer care and support to incarcerated mothers throughconstructive communications and empathy to enhance their well-being. It also seems crucial to adopta community-centered approach that provides empathetic support and implements inclusive policies.Keywords: Mothers, Prisoners, Psychological Well-being, Qualitative research, Phenomenology
-
Background
Psychological distress among prisoners has a higher percentage than among the general population. This study investigated cognitive emotion control techniques' mediating function in the interaction among maladaptive early schemas with psychological distress.
MethodsThe male inmates of Chenaran Prison in Razavi Khorasan Province were the participants of this correlational and descriptive study in 2021. Out of which350people were selected as samples using the method of convenience sampling.Data were collected by the questionnaires of Young Schema Short Form, Psychological distress, and Cognitive Emotion Regulation.Software such asAmos 24, SPSS 25and structural equation modeling were used to analyze the data.
ResultsPath coefficient findings indicated that early maladaptive schemas have a positive and significant direct impact on cognitive emotion regulation strategies (=0.58, P =0.01) and psychological distress (=0.37, P=0.01). Also, the direct effect of cognitive emotion regulation strategies on psychological distress was positive and significant (=0.65, P= 0.001).Examining the standardized coefficients of indirect effects showed that by cognitive emotion control techniques, maladaptive early schemas used to have a beneficial and substantial impact on psychological distress (IF= 0.37, P = 0.001).
ConclusionAccording to the findings, early maladaptive schemas can predict the level of psychological distress by influencing emotion regulation strategies.This research reveals the requirement to pay closer attention to the inmates' mental health through comprehensive planning to empower them and timely interventions.
Keywords: Depression, Disorder, EmotionalRegulation, Emotions, Psychological Distress, Prisoners -
زمینه و هدف
پریشانی روان شناختی، اصطلاحی کلی برای توصیف احساسات یا هیجانات ناخوشایندی است که با مجموعه ای از علایم بیماری روانی مانند باورهای فراشناختی بروز می کند. در این راستا، پژوهش حاضر با هدف تدوین مدل ساختاری رابطه باورهای فراشناختی با پریشانی روان شناختی با نقش میانجی بهزیستی روان شناختی در مددجویان مرد زندانی انجام شد.
روش بررسیمطالعه حاضر به روش همبستگی و از نوع مدل سازی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش را تمامی زندانیان مرد اردوگاه حرفه آموزی و کاردرمانی شهرستان چناران واقع در استان خراسان رضوی در سال 1399 به تعداد 2700 نفر تشکیل دادند. از این بین، 350 نفر با استفاده از نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند. شرکت کنندگان به فرم کوتاه پرسش نامه فراشناخت (ولز و کارترایت هاتون، 1997) و پرسش نامه افسردگی، اضطراب، استرس (لاویبوند و لاویبوند، 1995) و فرم کوتاه مقیاس بهزیستی روان شناختی ریف (ریف، 1989) پاسخ دادند. تحلیل داده ها با استفاده از مدل سازی معادلات ساختاری با نرم افزارهای آماری SPSS نسخه 25 و Amos نسخه 24 صورت گرفت. سطح معناداری آزمون ها در این پژوهش 0٫05 در نظر گرفته شد.
یافته هانتایج نشان داد، ضرایب مسیر مستقیم بین باورهای فراشناختی بر بهزیستی روان شناختی منفی و معنادار (0٫002=p، 0٫273-=ß) و بر پریشانی روان شناختی مثبت و معنادار است (0٫001=p، 0٫300=ß)؛ همچنین ضریب مستقیم بهزیستی روان شناختی بر پریشانی روان شناختی منفی و معنادار است (0٫002=p، 0٫504-=ß). ضریب اثر غیرمستقیم باورهای فراشناختی بر پریشانی روان شناختی نیز مثبت و معنادار است (0٫001=p، 0٫138=ß). شاخص های نکویی برازش مدل مشخص کرد، بهزیستی روان شناختی رابطه باورهای فراشناختی و پریشانی روان شناختی را میانجیگری می کند (0٫95=CFI، 0٫06=RMSEA).
نتیجه گیریبراساس نتایج این پژوهش می توان گفت، بهزیستی روان شناختی، روابط ساختاری باورهای فراشناختی را با پریشانی روان شناختی میانجیگری می کند.
کلید واژگان: باورهای فراشناختی, پریشانی روان شناختی, بهزیستی روان شناختی, زندانیانBackground & ObjectiveToday, psychological distress is one of the most common disorders in the general population, associated with a decreased quality of life at the individual level. In addition, it harms people's performance and negative attitudes toward the environment, others, and even themselves. It may appear with a range of psycho–physiological and behavioral symptoms such as depression, stress, anxiety, disturbance, neurosis, sleep disorders, sexual dysfunction, physical pain, and inability to regulate emotion. The present study was conducted to develop a structural model of the relationship between metacognitive beliefs and psychological distress with the mediating role of psychological well–being among man prisoner clients.
MethodThe present study was correlational and used structural equation modeling. The statistical population of this study consisted of all male prisoners in the vocational training and occupational therapy camp of Chenaran City located in Khorasan Razavi province, Iran, in 2020. According to Klein (1998), the acceptable number of samples for correlational studies in large populations is between 15 to 20 people for each variable. Considering at least 15 people for each variable is an optimal rule in structural equations that follow multivariate regression. Accordingly, since we have 14 observed variables (5 subscales of metacognitive beliefs, 3 subscales of psychological distress, and 6 subscales of psychological wellbeing), considering 20 people for each observed variable, the minimum sample size was 280. However, due to the characteristics of the study sample, the high probability of the sample dropout, and the existence of incomplete questionnaires, this number increased to 350 people. Sampling was done by convenience method and considering the inclusion and exclusion criteria. The inclusion criteria were as follows: prisoners having symptoms of psychological distress based on a psychiatrist's diagnosis; having knowledge and insight about their underlying problems and feeling the need for low medical intervention (based on prisoner's feedback and psychiatrist's diagnosis); willingness to participate in research. The exclusion criteria were as follows: lack of chronic medical problems, use of psychiatric and psychotropic drugs, history of hospitalization in psychiatric hospitals, and use of psychological interventions. After receiving the clinical history of the prisoners by the researcher, the questionnaires were administered to the prisoners. In this study, participants answered the short form of the Wales Metacognition Questionnaire (1997), Lovibond and Lovibond Depression, Anxiety and Stress Scale (1995), and Ryff Psychological Wellbeing Questionnaire (short form) (1989). In addition, questions related to age, marital status and education were used to obtain demographic information. Data were analyzed using structural equation modeling with SPSS–25 and AMOS–24 statistical software programs, and the significance level of the tests in this study was considered 0.05.
ResultThe results showed that the direct path coefficient between metacognitive beliefs and psychological wellbeing was negative and significant (p=0.002; β=–0.273), and the direct path coefficient between metacognitive beliefs and psychological distress was positive and significant (p=0.001; β=0.300). The direct coefficient of psychological wellbeing on psychological distress is also negative and significant (p=0.002; β=–0.504). The coefficient of the indirect effect of metacognitive beliefs on psychological distress is also positive and significant (p=0.001; β=0.138). The goodness of model fit index showed that psychological wellbeing mediated the relationship between metacognitive beliefs and psychological distress (CFI=0.95; RMSEA=0.06).
ConclusionBased on the study results, psychological wellbeing mediates the structural relationship between metacognitive beliefs and psychological distress. Therefore, these findings can be used by prison managers and officials, as well as they can also be effective in promoting mental health and reducing the psychological distress of prisoners.
Keywords: Metacognitive beliefs, Psychological distress, Psychological wellbeing, Prisoners -
Background
Women prisoners are a population that is vulnerable to mental health problems. Women prisoners have a higher risk of mental health problems than women in the general population. So far, there have been very few studies with specific on women prisoner populations discussing mental health needs in prisons. The high prevalence of mental health problems in women prisoners is inseparable from meeting the mental health needs of women prisoners in prison. This review aimed to identify the mental health needs of women prisoners.
MethodsA scoping review was used, a systematic search of the articles on Oxford Academic Journals, Emerald Insight, Science Direct, PubMed, and Google Scholar using the keywords “Mental Health” OR “Health” AND “Needs” OR “Needs Assessment” OR “Addressing Needs” AND “Female” OR “Woman” OR “Women” AND “Inmates” OR “Prisoners” OR “Offenders” OR “Convicts”.
ResultsA total of 10 out of 254 selected, were considered eligible for inclusion and the results showed that the six major themes of mental health needs of women prisoners were treatment of substance, drug, and alcohol abuse, support system, empathy, training, mental illness treatment and access to health services, and health intervention: therapy and counselling.
ConclusionIt is recommended for further research to focus more on the problem of access to gender-based mental health services in prisons.
Keywords: Mental health, Women, Prisoners, Scoping review -
مقدمه
شیوع بالای مشکلات سلامت روان در زندان ها به یک معضل جهانی تبدیل شده است. هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد، شناختی-رفتاری و واقعیت درمانی بر افسردگی، اضطراب، پرخاشگری و شکایات جسمانی زندانیان مرد زندان مرکزی شهر اصفهان بود.
روش بررسیپژوهش حاضر یک مطالعه کارآزمایی بالینی سه بازو (پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری) با گروه کنترل و کورسازی یک طرفه بود. جامعه آماری شامل کلیه زندانیان مرد زندان مرکزی اصفهان بودند که از میان آنها بر اساس روش نمونه گیری تصادفی نظام دار، 120 نفر انتخاب و به صورت تصادفی ساده با روش قرعه کشی در سه گروه آزمایش و یک گروه کنترل گمارش شدند (هرگروه: 30 نفر). گروه های آزمایش، درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد، درمان شناختی-رفتاری و واقعیت درمانی را به مدت 12 جلسه 90 دقیقه ای دریافت کردند و گروه کنترل در لیست انتظار قرار گرفت. آزمودنی ها طی سه مرحله، چک لیست نشانه های اختلالات روانی را تکمیل کردند. برای تحلیل داده ها از تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر و از نرم افزار SPSS استفاده شد.
یافته هانتایج تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر نشان داد که درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد، درمان شناختی-رفتاری و واقعیت درمانی بر بهبود نشانگان افسردگی، اضطراب، پرخاشگری و شکایات جسمانی اثرگذار بوده است (05/0P<). همچنین، طبق نتایج آزمون تعقیبی، بین سه گروه درمانی در پس آزمون در متغیرهای پژوهش تفاوت معناداری مشاهده شد (05/0P<).
نتیجه گیریروش های درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد، شناختی-رفتاری و واقعیت درمانی باعث بهبود نشانگان افسردگی، اضطراب، پرخاشگری و شکایات جسمانی در زندانیان مرد شده و و درمان شناختی-رفتاری اثربخشی بیشتری داشته است.
کلید واژگان: افسردگی, اضطراب, پرخاشگری, درمان شناختی رفتاری, زندانیانForensic Medicine, Volume:28 Issue: 4, 2023, PP 214 -227IntroductionThe high prevalence of mental health problems in prisons has become a global problem. The purpose of this study was to compare the efficacy of group therapy based on acceptance and commitment, cognitive-behavioral therapy, and reality therapy on depression, anxiety, aggression, and physical complaints of male inmates of Isfahan Central Prison.
MethodsThe present study was a one-blind randomized controlled trial study (pre-test, post-test and follow-up) with a control group. The statistical population included all male prisoners of Isfahan Central Prison, from whom 120 individuals were selected based on systematic random sampling and randomly assigned to three experimental groups and one control group (per group n=30). The experimental groups received group therapy based on acceptance and commitment, cognitive-behavioral therapy, and reality therapy for 12 sessions of 90 minutes, and the control group was placed on the waiting list. Subjects completed the checklist of symptoms of mental disorders (SCL-90) by Dragotis et al., (1994) in three stages. Analysis of variance with repeated measurements and SPSS software was used to analyze the data.
ResultsThe results of the analysis of variance with repeated measurements showed that group therapy based on acceptance and commitment therapy, cognitive-behavioral therapy, and reality therapy were effective in improving the symptoms of depression, anxiety, aggression, and physical complaints (p<0.05). Also, according to the results of the posthoc test, there was a significant difference between the three treatment groups in the post-test in the research variables (p<0.05).
ConclusionGroup therapy based on acceptance and commitment, cognitive-behavioral therapy and reality therapy improved the symptoms of depression, anxiety, aggression and physical complaints in male prisoners, and cognitive-behavioral therapy was superior.
Keywords: Depression, Anxiety, Aggression, Cognitive Behavioral Therapy, Prisoners -
مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد، سال شصت و پنجم شماره 3 (پیاپی 183، امرداد و شهریور 1401)، صص 1222 -1232مقدمه
سایکوپاتی یک اختلال شخصیتی با پیشینه طولانی است. متغیرهای مختلفی با این اختلال رابطه دارند. هدف مطالعه حاضر بررسی رابطه ویژگیهای جمعیت شناختی و نوع جرم با اختلال شخصیتی سایکوپاتی در زندانیان مرد شهر مهاباد می باشد.
روش کارمطالعه حاضر مقطعی - توصیفی می باشد. از جامعه زندانیان مرد شهر مهاباد به تعداد 392 نفر تمامی زندانیان از طریق نمونه گیری تمام شماری انتخاب شدند که در نهایت تعداد 384 نفر به عنوان نمونه نهایی بررسی شدند. سایکوپاتی از طریق پرسشنامه سایکوپاتی لوینسون و مشخصات جمعیت شناختی و نوع جرم از طریق چک لیست مشخصات مورد ارزیابی قرار گرفت. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون، تی استودنت، تحلیل واریانس یک راهه (ANOVA) و آزمون تعیبی توکی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
نتایجبین سن و تعداد فرزندان با عامل 2 سایکوپاتی رابطه مثبت و معنی دار وجود داشت (P<0.05). میزان سایکوپاتی در زندانیان با سابقه اعتیاد به مواد و الکل، زندانیان با جرم سرقت (عامل 2)، زندانیان با تحصیلات لیسانس، زندانیان در دومین سابقه دستگیری (P<0.01) و زندانیان با دامنه حبس 4-5 سال از سایر زندانیان بیشتر بود (عامل 1 و نمره کل) (P<0.01). میزان سایکوپاتی بر حسب میزان دارآمد متفاوت بود (P<0.01). بین سایر متغییرها و سایکوپاتی رابطه معنی داری بدست نیامد.
نتیجه گیریشناخت سایکوپاتی بر اساس ویژگیهای جمعیت شناختی دانش ما درباره این اختلال شخصیتی افزایش می دهد و می تواند برای کسانی که در محیط زندان با این افراد سروکار دارند بسیار با ارزش باشد.
کلید واژگان: جمعیت شناختی, جرم, سایکوپاتی, زندانیانIntroductionPsychopathy is a personality disorder with a long history. Various variables are associated with this disorder. The aim of this study was to investigate the relationship between demographic characteristics and type of crime with psychopathic personality disorder in male prisoners in Mahabad.
Materials and MethodsThe present study is a cross-sectional descriptive correlational type. From the community of male prisoners in Mahabad which were 391 people, simple of prisoners were selected through number whole sampling, and finally 384 people were examined as the final sample. Psychopathy was assessed using the Levinson Psychopathy Questionnaire and demographic characteristics and type of crime through a profile checklist. Data were analyzed using one-way analysis of variance (ANOVA), Tukey post hoc test, Student's t-test and Pearson correlation coefficient using SPSS23.
ResultsThere was a positive and significant relationship between age and number of children with factor 2 psychopathy (P <0.05). The rate of psychopathy was higher in prisoners with a history of drug and alcohol addiction, inmates with the crime of robbery (factor 2), inmates with a bachelor's degree, inmates with a second history of arrest (P <0.01) and inmates with a prison sentence of 4-5 years (Factor 1 and total score) (P <0.01). The rate of psychopathy varied according to the level of income (P <0.01). There was no significant relationship between other variables and psychopathy.
ConclusionUnderstanding psychopathy based on demographic characteristics enhances our knowledge of this personality disorder and can be invaluable to those who deal with it in prisons.
Keywords: Demographic, Crime, Psychopathy, Prisoners -
زمینه و هدف
پاندمی کرونا که دسامبر 2019 در کشور چین مشاهده شد، در مدتزمان کوتاهی به سایر مناطق جهان گسترش پیدا کرد و تبدیل به موضوع بحرانی بر حق سلامت همگانی در سطح بینالمللی گردید. حق بر سلامت امروزه برای جوامع امری مهم و حیاتی است و از جمله معیارها و ارزشها در اصول اخلاق پزشکی رعایت عدالت در دسترسی برابر به خدمات بهداشتی و درمانی است؛ زندانیان نیز به عنوان گروه آسیبپذیرتر جامعه که قانون یکسری از آزادیهای آنان را محدود کرده است، همانند سایر افراد جامعه از دسترسی به آن برخوردار هستند. هدف از این پژوهش بررسی راهبردهای نظام حقوقی ایران و اسناد بینالمللی بر حق سلامت زندانیان و اصول اخلاق پزشکی در زندانها و راهبردنگاری قانونی برای رعایت اصول اخلاق پزشکی در زندانها به منظور بهرهمندی سیاستگذاران نظام سلامت از آن در دوران شیوع پاندمی کرونا میباشد.
روشاین پژوهش از نوع مروری است و گردآوری اطلاعات آن با شیوه کتابخانهای اسنادی صورت پذیرفته است.
ملاحظات اخلاقی:
در تمام مراحل پژوهش اعم از مطالعه و گردآوری دادهها، مستندسازی و تحلیل و نشر آنها، ملاحظات اخلاقی رعایت شده است.
یافتهها:
یافته پژوهش حاکی از این است که در هنجارگذاریهای فراتقنینی، تقنینی و فروتقنینی نظام حقوقی ایران و اسناد بینالمللی الزامآور و ارشادی در خصوص اصول اخلاق پزشکی در زندانها و حق بر سلامت زندانیان مقرراتی به صورت عام و خاص وضع گردیده تا قواعد اخلاقی در حوزه پزشکی رعایت گردد و زندانیان نیز بتوانند از حق بر سلامت به مثابه حق بشری بهرهمند گردند. از این رو سیاستگذاران نظام سلامت میتوانند از آنها در بسط و گسترش نقش اخلاق در زندانها و حمایت از سلامت زندانیان استفاده نمایند.
نتیجهگیری:
بر اساس نتایج حاصل میتوان گفت که رعایت اصول اخلاق پزشکی و توجه بر سلامت زندانیان در دوران شیوع پاندمی کرونا در جهت پیشگیری از ابتلا به ویروس کووید 19 و درمان زندانیان مبتلا میبایست مورد توجه سیاستگذاران نظام سلامت قرار گیرد. از همین رو با استفاده از هنجارهای نظام حقوقی ایران و اسناد بینالمللی لزوم تصویب مقررات مدون در راستای هنجارگذاری اصول اخلاقی پزشکان، پرستاران و کارکنان مراکز بهداشتی و درمانی در زندانها برای حفظ سلامت زندانیان در دوران شیوع پاندمی کرونا امری ضروری است.
کلید واژگان: اخلاق پزشکی, نظام سلامت, راهبردنگاری, حق بر سلامت, زندانیان, کرونا, کووید 19Background and AimThe corona pandemic, which was observed in China in December 2019, soon spread to other parts of the world and became a critical issue for the right to public health at the international level. The right to health is important and vital for societies today and one of the criteria and values in the principles of medical ethics is the observance of justice in equal access to health services; Prisoners, like other members of society, have access to it as a more vulnerable group of society whose law restricts some of their freedoms. The purpose of this study is to review the strategies of the Iranian legal system and international instruments on the right to health of prisoners and the principles of medical ethics in prisons and legal strategy to observe the principles of medical ethics in prisons in order for health policy makers to benefit from it during the corona pandemic.
MethodsThis research is of review type and its information has been collected by library-documentary method.
Ethical Considerations:
Ethical considerations have been observed in all stages of research, including the study and collection of data, their documentation, analysis and publication.
ResultsThe research findings indicate that in the supra-legislative, legislative and sub-legislative norms of the Iranian legal system and binding and guiding international documents on the principles of medical ethics in prisons and the right to health of prisoners, general and specific regulations have been set to observe ethical rules in medicine. Prisoners can also enjoy the right to health as a human right. Therefore, health system policymakers can use them to expand the role of ethics in prisons and to support the health of prisoners.
ConclusionBased on the results, it can be said that observing the principles of medical ethics and paying attention to the health of prisoners during the corona pandemic in order to prevent Covid-19 virus and treat infected prisoners should be considered by health policy makers. Therefore, using the norms of the Iranian legal system and international documents, it is necessary to adopt regulations in order to standardize the ethical principles of doctors, nurses and health center staff in prisons to maintain the health of prisoners during the corona pandemic.
Keywords: Medical Ethics, Health System, Legal Strategy, Right to Health, Prisoners, Corona, Covid-19 -
سابقه و هدف
با وجود تحقیقات صورتگرفته که نشان میدهد زمینههای مذهبی سازگاری زندانیان را با زندان تحت تاثیر قرار میدهد، نقش تمرکز مذهبی زندانها بر سلامت روانی زندانیان همچنان مبهم و ناشناخته است. بر این اساس، در پژوهش حاضر به بررسی رابطه دینداری با سلامت روان زندانیان در شرف آزادی در استانهای کرمان و یزد پرداخته شده است.
روش کارپژوهش حاضر از نوع توصیفی-همبستگی است و جامعه آماری شامل 743 نفر از زندانیان در شرف آزادی در زندانهای دو استان کرمان و یزد بود که بهشیوه تمامشماری به بررسی آنان پرداخته شد. دادهها با استفاده از پرسشنامههای استاندارد سلامت عمومی گلدبرگ و دینداری گلاک و استارک جمعآوری و با آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره با روش گامبهگام تجزیه و تحلیل شد. در این پژوهش همه موارد اخلاقی رعایت شده است و مولف مقاله تضاد منافعی گزارش نکرده است.
یافتههانتایج نشان داد اگرچه زندانیان در شرف آزادی سلامت روان پایینی داشتند، اما میزان دینداری آنان در وضعیت مطلوبی قرار داشت. همبستگی بین ابعاد دینداری و سلامت روان زندانیان نشان داد که با افزایش میزان دینداری در ابعاد اعتقادی و عاطفی، اختلال در کارکرد اجتماعی و با افزایش میزان دینداری در بعد مناسکی میزان اضطراب آنان کاهش یافت. نتایج ناشی از رگرسیون خطی نیز نشان داد که ابعاد مناسکی، عاطفی و اعتقادی دینداری اثر پیشبینی بیشتری بر سلامت روان زندانیان داشت.
نتیجهگیریبر اساس یافتههای بهدستآمده میتوان گفت که بین بعد اعتقادی دینداری و سلامت روان زندانیان در شرف آزادی رابطه مثبتی وجود دارد که اهمیت پرداختن به این بعد را در برنامههای فرهنگی زندان خاطر نشان میکند.
کلید واژگان: دین داری, زندانیان, سلامت عمومیBackground and ObjectiveDespite the studies which demonstrate that religious fields influence the prisoners' compatibility with prison, the role of prisons' religious concentration on the mental health of prisoners is still ambiguous and unknown. Accordingly, the present study investigates the relationship between the mental health of prisoners on the verge of being released in Kerman and Yazd.
MethodsThe present study is descriptive-correlational and the statistical population includes 743 prisoners who are about to be released in prisons of Kerman and Yazd provinces. Data were collected using Goldberg’s General Health Questionnaire and Glock and Stark Religiosity Questionnaire in accordance with all ethical consideration and analyzed by Pearson correlation test and stepwise multivariate regression. In this study, all ethical considerations were observed and no conflict of interest was reported by the authors.
ResultsThe results showed that although the prisoners had a low level of mental health, the level of their religiosity was in a suitable condition. The correlation between the parameters of religiosity and mental health of the prisoners showed that the increase in religiosity in the belief and intellectual dimensions reduced their social dysfunctions. The increase of religiosity in the ritualistic dimension also reduced their anxiety. The results of linear regression showed that the ritualistic, belief and intellectual dimensions of religiosity have a more predictive effect on the mental health of the prisoners.
ConclusionOverall, the results showed that there is a positive relationship between the belief dimension of religiosity and the mental health of prisoners on the verge of being released, which highlights the importance of addressing this dimension in the prison's cultural programs.
Keywords: General health, Prisoners, Religiosity -
Background
Hepatitis C is a major cause of liver failure and liver transplantation. The known risk factors of this disease include blood transfusion, injection drug use, high risk sexual behaviors, tattoos, and use of shared blades and syringes. Due to the higher risk of viral hepatitis among people in prison, this study was done to find the seroprevalence of hepatitis C virus (HCV) and associated risk factors in Lakan Prison in Rasht.
MethodsPrisoners in Lakan Prison underwent a cross-sectional study in 2018. A questionnaire containing demographic information and risk factors was distributed to the inmates and they were asked complete them. High-risk individuals were selected and a blood sample was taken and tested. Data were collected and analyzed by SPSS18 software.
ResultsOut of 2215 prisoners, 1238 people had at least one risk factor, of whom 408 individuals were selected by random sampling. One hundred inmates were positive for anti-HCV antibody, yielding a prevalence of 24.5% (95% CI: 20.4%–28.7%) of whom 42.6% were people who injected drugs and 4 cases were found positive for the hepatitis B surface antigen, yielding a 1% prevalence (95% CI, 0.2%–2%.). A history of injecting drug use (OR 4.28, 95% CI: 2.55–7.17), and previous history of imprisonment (OR 2.94, 95% CI: 1.34–6.53) had association with HCV infection.
ConclusionThe present study shows that hepatitis C is prevalent in prisons and preventive and screening programs should be implemented with necessary training for inmates.
Keywords: Drug users, Hepatitis B, Hepatitis C, Prisoners, Iran -
Background
Prisoners are at higher risk for sexually transmitted infections (STIs) than the general population. This study reported the prevalence and correlated factors of STI-related symptoms among male prisoners in Iran.
MethodsParticipants were selected from 27 prisons across 16 Iranian provinces in 2013 using a multistage cluster sampling (N = 5490). Men aged ≥18 years who spent at least one week in prison and self-reported having had sex during the previous year were eligible and asked if they have had penile discharge (PD) or genital ulcers (GU) within the last year. Demographic variables, HIV/STIs-related knowledge, STIs care-seeking practices, HIV self-perceived risk, history of substance use, and sexual behaviors were collected by face-to-face interviews. HIV tests were completed using the ELISA method. Factors associated with STIs-related symptoms were examined using logistic regression models, and adjusted odds ratios (AOR) along with their 95% confidence intervals (CI) were reported.
ResultsOf 2,620 eligible male prisoners (mean age ± SD = 35.7 ± 8.9), 6.9% reported symptoms for PD, GU, or both; of whom 36.2% had not sought STIs care inside prison. A history of injection drug use (AOR = 2.14; 95% CI: 1.45, 3.14), having access to condoms inside prison (AOR = 1.57, 95% CI: 1.08, 2.82), self-perceived risk of HIV (AOR = 1.52, 95% CI: 1.03, 2.24), and HIV-seropositivity (AOR = 3.30, 95% CI: 1.02, 10.61) were positively and having sufficient STIs-related knowledge (AOR = 0.63, 95% CI: 0.44, 0.89) was negatively associated with reporting STIs-related symptoms.
ConclusionDespite the low prevalence of STIs among Iranian prisoners, initiation of screening among high-risk prisoners, including people who inject drugs and prisoners living with HIV, may prevent subsequent health effects. Current HIV/STIs prevention policies across Iranian prisons to help improve prisoners’ HIV/STIs knowledge and encourage their HIV/STIs preventive practices should be reinforced.
Keywords: Sexually Transmitted Infections, Symptoms, Prisoners, Surveillance, Iran -
Purpose
To evaluate medication and follow-up adherence in incarcerated patients examined at an academic glaucoma clinic, in comparison to nonincarcerated controls.
MethodsRetrospective, case‑control study. Consecutive prisoners presenting for initial visits in the Glaucoma Clinic at the Illinois Eye and Ear Infirmary between December 2015 and December 2017 were included in the study. Nonincarcerated patients seen in the same Glaucoma Clinic with similar initial visit dates, age, race, sex, and disease severity were selected as controls. Glaucoma Clinic visits from each patient were reviewed until December 2018. Examination information, surgical intervention, follow‑up and treatment recommendations, and patient‑reported medication usage were recorded for each visit. Number of visits, loss to follow‑up, follow‑up delays, and medication nonadherence were studied as primary outcome measures.
ResultsTwenty‑four prisoners and 24 nonincarcerated controls were included. Prisoners had an average of 2.46 ± 2.38 visits during the study period, compared to 5.04 ± 3.25 for controls (P = 0.001). Follow‑up visits occurred more than 30 days after the recommended follow‑up time in 57.4% (95% confidence interval [CI]: 44.2%–70.6%) of prisoners, compared to 17.9% (95% CI: 10.2%–25.6%) of controls (P < 0.00001). 70.8% of prisoners(95% CI: 66.3–74.5%) were lost to follow‑up, compared to 29.2% of controls (95% CI: 25.5%–32.9%; P < 0.01). Medication nonadherence rates were similar between prisoners (13.6%; 95% CI: 12.1%–15.2%) and controls (12.0%; 95% CI: 11.4%–12.6%; P = 0.78).
ConclusionsGlaucoma follow‑up adherence was significantly worse in prisoners compared to a nonincarcerated control population. Further study into causative factors is needed.
Keywords: Adherence, Case‑control study, Compliance, Follow‑up, Glaucoma, Imprisoned, Jail, Prisoners -
فصلنامه حقوق پزشکی، پیاپی 56 (بهار 1400)، صص 463 -476
زمینه و هدف:
شیوع پاندمی کرونا در اواخر سال 1398 و دامنه دار شدن آن در سال 1399، علاوه بر ابعاد بهداشتی و درمانی، دارای ابعاد اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و حقوقی گسترده ای بوده است. مهم ترین این ابعاد، تاثیرگذاری بر سلامت گروه های خاص از جمله زندانیان است؛ که در این حین مراکز نگهداری متهمان و محکومان با چالش های جدی مواجه هستند. تحقیق حاضر ضمن بررسی چالش های فراروی زندان ها و بازداشتگاه ها در پاندمی کرونا به شناسایی مکانیسم هایی برای مقابله با آن می پردازد.
مواد و روش هااین تحقیق از نوع نظری بوده روش تحقیق به صورت توصیفی تحلیلی می باشد و روش جمع آوری اطلاعات به صورت کتابخانهای و با مراجعه به اسناد صورت گرفته است.
یافته هابا توجه به اینکه زندانیان و سایر افراد در مراکز مرتبط بیش از همه در معرض ابتلا به ویروس کووید-19 هستند، لذا لزوم توجه ویژه به زندان ها و مراکز وابسته و بازداشتگاه ها و نحوه مدیریت آن ها در شرایط ناشی از شیوع پاندمی کرونا نیازمند استفاده از مکانیسم ها و اتخاذ تدابیر ویژه با توجه به شرایط اضطراری می باشد.
ملاحظات اخلاقی:
در تمام مراحل نگارش پژوهش حاضر، ضمن رعایت اصالت متون، صداقت و امانت داری رعایت شده است.
نتیجه گیریافراد بازداشتی به اتهام ارتکاب جرم و محکومانی که به علت ارتکاب جرم در زندان هستند، به مثابه سایر افراد جامعه از دسترسی به حقوق اولیه خود همانند حق بر سلامتی برخوردارند. شرایط زندان ها و بازداشتگاه ها حاکی از این است که عدم وجود زیرساخت های لازم بهداشتی و درمانی در زندان ها و مراکز بازداشت، ازدحام جمعیت کیفری در زندان ها و مراکز بازداشت، کم بودن نیروی انسانی متخصص حوزه بهداشت و درمان در زندان ها، انجام آزمایش های بالینی بر روی زندانیان، مشکلات مربوط به سیستم اداره زندان ها و موسسات کیفری و عدم همکاری زندانیان و مشکلات سلامت روان زندانیان در عصر شیوع پاندمی کرونا ازجمله چالش های فراروی حق بر سلامت زندانیان محسوب می شوند.
کلید واژگان: حقوق پزشکی, حق بر سلامت, زندانیان, زندان, بازداشتگاه, پاندمی کرونا, کووید-19Challenges of the right to health of prisoners in the Corona pandemic and mechanisms to deal with itBackground and AimThe outbreak of Corona pandemic in late 1398 and its spread in 1399, in addition to health and medical dimensions, has had wide social, economic, political and legal dimensions. The most important of these dimensions is the impact on the health of certain groups, including prisoners; Meanwhile, the detention centers for defendants and convicts face serious challenges. The present study examines the challenges facing prisons and detention centers in the Corona pandemic and identifies mechanisms to address it.
Materials and MethodsThis research is of theoretical type. The research method is descriptive-analytical and the method of data collection is library and referring to documents.
ResultsGiven that inmates and others in related centers are most at risk for Covid-19 virus, the need to pay special attention to prisons and related centers and detention centers and how to manage them in the event of a corona pandemic requires the use of mechanisms. And special measures are taken according to the emergency situation.
Ethical considerations:
In Order to Organize this Research, While Observing the Authenticity of the Texts, Honesty and Fidelity Have Been Observed.
ConclusionDetainees charged with a crime and convicts who are in prison for a crime enjoy the same access to their basic rights as the right to health. Conditions in prisons and detention centers indicate that there is no necessary health infrastructure in prisons and detention centers, overcrowding in prisons and detention centers, lack of manpower in the field of health care in prisons, conducting clinical trials on prisoners, Problems related to the management system of prisons and penitentiary institutions and the lack of cooperation of prisoners and mental health problems of prisoners in the era of the corona pandemic are among the challenges facing the right to health of prisoners.
Keywords: Medical Law, Right to Health, Prisoners, Prison, Detention Center, Corona Pandemic, Covid-19 -
مقدمه
اجرای مداخلات روانشناختی در زندانیان به منظور بهبود سلامت روانشناختی آن ها، یکی از اقدامات ضروری در سازمان زندان ها و اقدامات تامینی و تربیتی کشور می باشد. در جهت اهمیت این موضوع، مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر رفتار درمانی شناختی بر انعطاف پذیری شناختی در زندانیان انجام شد.
روش کاراین مطالعه یک طرح نیمه تجربی با پیش آزمون، پس آزمون و گروه گواه بود که در سال 1398 در جامعه آماری زندانیان جرایم غیر مالی در زندان مرکزی شهر اهواز انجام شد. به شیوه هدفمند 40 نفر از زندانیان در دو گروه آزمایش و گواه گمارده شدند. پس از دریافت پیش آزمون، گروه آزمایش طی 8 جلسه تحت مداخله رفتار درمانی شناختی قرار گرفتند. سیاهه انعطاف پذیری شناختی (دنیس و وندروال، 2010) در مراحل سنجش استفاده شد. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS-21 انجام شد.
یافته هانتایج دلالت بر این داشت که مداخله نقش موثری در افزایش مولفه های ادراک گزینه های مختلف (002/0=P، 632/11=F) و ادراک کنترل پذیری (002/0=P، 044/12=F) و همچنین نمره کلی (0001/0=P، 298/27=F) داشته است (001/0>P)؛ اما در مولفه ادراک توجیه رفتار (942/0=P، 005/0=F) تفاوت معنی داری مشاهده نشد. در مجموع دوره رفتار درمانی شناختی توانسته است 50/0 از تغییرات انعطاف پذیری شناختی را تبیین کند.
نتیجه گیریمداخله رفتار درمانی شناختی به واسطه تعدیل باورهای ناکارآمد و فعال سازی رفتاری از ظرفیت مناسبی برای افزایش انعطاف پذیری شناختی برخوردار است. بر این اساس پیشنهاد می شود که در راستای اقدامات تامینی و تربیتی به نقش مداخله رفتار درمانی شناختی توجه شود.
کلید واژگان: انعطاف پذیری شناختی, رفتار درمانی شناختی, زندانیانIntroductionImplementation of psychological interventions in prisoners in order to improve their mental health is one of the necessary measures in the state prisons and security and corrective measures organization. Due to the importance of this issue, the present study was conducted to investigate the effect of cognitive behavioral therapy (CBT) on cognitive flexibility (CF) in prisoners.
MethodsThis study was a quasi-experimental design with pre-test, post-test and control group, which was conducted in 2019 in the statistical population of non-financial prisoners in Ahvaz Central Prison. By purposeful sampling method, 40 prisoners were placed in two experimental and control groups. After receiving the pre-test, the experimental group underwent 8 sessions of CBT. The Cognitive Flexibility Inventory-CFI (Dennis & Vander, 2010) was used in the assessment process. Data analysis was performed using SPSS-21 statistical software.
ResultsThe results indicated that the intervention played an effective role in increasing the perceptual components of different options (P = 0.002, F = 11.632) and controllability perception (P = 0.002, F = 12.044) as well as the CFI (P = 0.0001, F = 27.298) (P <0.001); However, no significant difference was observed in the behavior perception component (P = 0.942, F = 0.005). Generally, CBT intervention was able to explain 0.50 of the changes in CF.
ConclusionCBT Intervention has the potential to increase cognitive flexibility by modifying dysfunctional beliefs and behavioral activation. Based on this, it is suggested that the role of CBT intervention be considered in line with security and corrective measures.
Keywords: Cognitive Flexibility, Cognitive Behavioral Therapy, Prisoners -
اثربخشی «درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد» بر تاب آوری و انعطاف پذیری شناختی در زندانیانمقدمه
ارتقاء سلامت روانشناختی زندانیان یکی از برنامه های سازمان زندان ها می باشد که این برنامه ها سبب پیشگیری از تکرار جرم و امنیت اجتماعی می شود. مطالعه حاضر با هدف اثربخشی "درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد" بر تاب آوری و انعطاف پذیری شناختی در نمونه ای از زندانیان انجام شد.
روش کارروش پژوهش حاضر نیمه تجربی و طرح آن از نوع پیش آزمون- پس آزمون- پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری مورد مطالعه پژوهش حاضر کلیه زندانیان جرایم غیر مالی در زندان مرکزی شهر اهواز در سال 1398 بودند. نمونه پژوهش 30 تن با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند از بین متقاضیان واجد شرایط برای شرکت در "درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد" انتخاب و به صورت تصادفی ساده (به صورت قرعه کشی) به دو گروه مداخله و کنترل (در هر گروه 15 تن) اختصاص یافتند. ابزارهای پژوهش " مقیاس انعطاف پذیری شناختی" (Cognitive Flexibility Scale) و "مقیاس تاب آوری کانر و دیویدسون" (Connor and Davidson Resilience Scale) بود. روایی محتوا به روش کیفی و همسانی درونی به روش محاسبه ضریب آلفای کرونباخ انجام شد. پس از دریافت پیش آزمون، مداخله در 8 جلسه 90 دقیقه ای برای گروه مداخله اجرا شد و در گروه کنترل مداخلات معمول خود را دریافت کردند. تحلیل داده ها با نرم افزار تحلیل آماری اس پی اس اس نسخه 21 انجام شد.
یافته هاروند تغییرات در گروه مداخله نسبت به گروه کنترل در مراحل سنجش در متغیرهای تاب آوری (001/0=P، 475/33=F) و انعطاف پذیری شناختی (001/0=P، 656/18=F) به طور معنا دار متفاوت بوده است (05/0>P) و به ترتیب حدود 54% و 40% درصد از تفاوت های مشاهده در متغیرهای تاب آوری و انعطاف پذیری شناختی ناشی از عضویت گروهی (مداخله) می باشد. جهت مقایسه این تغییرات در روند زمان از آزمون تبعی بن فرونی استفاده شد. تغییرات بین پیش آزمون با پس آزمون، پیش آزمون با پیگیری و پس آزمون با پیگیری فقط در گروه مداخله معنا دار است (05/0>P).
نتیجه گیری"درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد" تاب آوری و انعطاف پذیری شناختی زندانیان را افزایش می دهد. بنابراین، پیشنهاد می شود از این روش به منظور افزایش تاب آوری و انعطاف پذیری شناختی در زندان ها استفاده شود.
کلید واژگان: درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد, تاب آوری, زندانیانThe Effectiveness of "Acceptance and Commitment Therapy" (ACT) on resilience and cognitive flexibility in prisonersIntroductionImproving the psychological health of prisoners is one of the programs of the prisons organization, which prevents the recurrence of crime and social security. The aim of this study was to determine the effectiveness of "Acceptance and Commitment Therapy" (ACT) on resilience and cognitive flexibility in prisoners.
MethodsThe method of the present study was quasi-experimental and its design was pre-experimental-post-experimental-follow-up with control group. The statistical population of the present study was all prisoners of non-financial crimes in Ahvaz Central Prison in 2019. The research sample selected 30 people using the convenience sampling method from among the eligible applicants to participate in the "Acceptance and Commitment Treatment" and randomly (as a lottery) to two groups of intervention and control (15) people were assigned to each group. The research instruments were "Cognitive Flexibility Scale" and "Connor and Davidson Resilience Scale". Qualitative content validity and internal consistency was performed by Cronbach's alpha coefficient. After receiving the pre-test, the intervention was performed in the eight, 90-minute sessions for the intervention group, but the control group received their usual interventions. Data analysis was performed with SPSS.21.
ResultsThe trend of changes in the intervention group compared to the control group in the measurement stages in the variables of resilience (P=0.001, F=33.475) and cognitive flexibility (P=0.001, F=18.656) Significantly different (P <0.05) and about 54% and 40%, respectively, of the differences in observation in the variables of resilience and cognitive flexibility due to group membership (intervention). To compare these changes over time, Benfron's subtest was used. Changes between pre-test with post-test, pre-test with follow-up, and post-test with follow-up are only meaningful in the intervention group (P <0.05).
Conclusions"Acceptance and Commitment Treatment" increased the resilience and cognitive flexibility. Therefore, it is recommended that this method be used to increase cognitive resilience and flexibility in prisons.
Keywords: Acceptance, Commitment Therapy, Resilience, Prisoners -
Background
There are standard guidelines for the provision of health care for pregnant women in prisons. There is no single guide to meet all the specific needs of imprisoned women. In this study, the related international guidelines were reviewed to reveal the existing gaps.
Materials and MethodsIn this narrative review, studies published from May 2010 to January 2019 were reviewed through investigating databases including PubMed, Scopus, the Cochrane Library database as well as Science Direct Google Scholar using keywords: Guideline AND Prison AND Pregnancy AND Prenatal Care. The contents of the guidelines were subjected to analogy comparison.
Results13 guidelines were included in the study. Of these, 10 guidelines were related to the organizations deployed in the USA, two guidelines to the United Nations and the World Health Organization, and one guideline to the United Kingdom. The most comprehensive care coverage of pregnant women was suggested, at the first level, by Birth Champion and in the second level by the Federal Bureau of Prisons. The care recommended in the guidelines was classified into four general categories of health care, safety and security, education and counseling, as well as miscellaneous issues. Most of the care items mentioned in the guidelines were related to the issue of safety and security of pregnant women.
ConclusionsThere are currently gaps in the guidelines in many aspects including maternal and fetal health assessments, mental health care, and also ethical and communication issues. It is essential to upgrade the guidelines provided for imprisoned women to promote their health.
Keywords: Guideline, health promotion, pregnant women, prenatal care, prisoners
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.