جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "solution focused brief therapy" در نشریات گروه "پزشکی"
-
مقدمهافراد مبتلا به کووید-19 علاوه بر مشکلات جسمانی، با مشکلات روان شناختی فراوانی درگیر می شوند. پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی و درمان راه حل محور کوتاه مدت بر امیدواری بیماران زن مبتلا به کووید-19 صورت گرفت.مواد و روش هاروش پژوهش، نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری را زنان مبتلا به کرونای شهر تبریز در سال 1401 تشکیل دادند (تعداد تقریبی 2350 نفر). تعداد 45 نفر با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب، و به صورت تصادفی در سه گروه مساوی قرار گرفتند. گروه های آزمایش، درمان مختص خود را به ترتیب در 8 و 6 جلسه دریافت کردند. گروه کنترل درمانی دریافت نکرد. ابزار اندازه گیری، پرسشنامه امیدواری اسنایدر بود. داده ها توسط آزمون آنالیز واریانس دوطرفه با اندازه گیری های مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی تجزیه و تحلیل شدند.یافته هادر پیش آزمون، میانگین و انحراف معیار متغیر امیدواری در گروه شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی 54/2±73/12، در گروه درمان راه حل محور کوتاه مدت 38/2±60/12، و در گروه کنترل 68/1±87/13 بود (05/0<p). هر دو درمان در مقایسه با گروه کنترل، امیدواری بیماران مبتلا به کووید-19 را در پس آزمون افزایش دادند (001/0>p). در مرحله پی گیری، اثر این دو درمان بر امیدواری ماندگار بود (001/0>p). تاثیر درمان ها بر امیدواری بیماران مبتلا به کووید-19 در مراحل پس آزمون و پی گیری تفاوت معنی داری نداشت (05/0<p).نتیجه گیریبه نظر می رسد شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی و درمان راه حل محور کوتاه مدت می توانند سبب افزایش امیدواری بیماران مبتلا به کووید-19 شوند، از اینرو، احتمالا میتوانند راهبرد درمانی مفیدی برای ارتقای وضعیت روانی بیماران مبتلا به کووید-19 باشند.کلید واژگان: ذهن آگاهی, درمان کوتاه مدت راه حل محور, امیدواری, کووید-19IntroductionIn addition to physical problems, people with COVID-19 are involved with many psychological problems. This study aimed to compare the efficacy of mindfulness-based cognitive therapy (MBCT) and short-term solution-focused therapy (SSFT) on hope in female patients with COVID-19.Materials and MethodsThis study was a quasi-experimental study with a pretest-posttest design and follow up with a control group. The statistical population consisted of women infected with COVID-19 in Tabriz City in 2022 (about 2350 people). In total, 45 patients were selected by purposive sampling method and randomly divided into three groups. Members of both experimental groups received their treatment, respectively, in 8 and 6 sessions of 1.5 hours; however, the control group did not receive any treatments. The measurement tool was Snyder's Hope Scale. Data were analyzed using two-way repeated measures analysis of variance & Bonferroni post hoc test.ResultsIn the pre-test, the mean and standard deviation of the hope variable in the MBCT group was 12.73±2.54, in the SSFT group 12.60±2.38, and in the control group 13.87±1.68 (p>0.05). Both treatments compared to the control group, increased hope in patient after the test (p<0.001). In the follow-up phase, the effect of these two treatments on hope was lasting (p<0.001). The effect of these two treatments on hope at post-test and follow-up was not significantly different (p>0.05).ConclusionIt seems that MBCT and SSFT can increase the hope of patients with COVID-19, so they can probably be a useful treatment strategy to improve the mental state of cardiac patients with COVID-19Keywords: Mindfulness, Solution Focused Brief Therapy, hope, COVID-19
-
سابقه و هدف
علاوه بر مشکلات جسمانی، باید به مشکلات روان شناختی بیماران مبتلا به کرونا نیز توجه شود. پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی و درمان راه حل محور کوتاه مدت بر تاب آوری افراد نجات یافته از کرونا صورت گرفت.
روش بررسیروش پژوهش، نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری را زنان نجات یافته از کرونای شهر تبریز در سال 1400 تشکیل دادند. 45 نفر با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب، و به صورت تصادفی در سه گروه قرار گرفتند (هر گروه 15 نفر). گروه های آزمایشی، درمان مختص گروه خود را به ترتیب در 8 و 6 جلسه دریافت کردند. گروه کنترل درمانی دریافت نکرد. ابزار اندازه گیری، پرسشنامه تاب آوری کانر و دیویدسون بود. داده ها توسط آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی تحلیل شدند.
یافته هادر پیش آزمون، میانگین و انحراف معیار متغیر تاب آوری در گروه شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی 69/4±80/42، در گروه درمان راه حل محور کوتاه مدت 45/4±13/42، و در گروه کنترل 62/4±60/43 بود (05/0<P). هر دو درمان در مقایسه با گروه کنترل، تاب آوری بیماران مبتلا به کرونا را در پس آزمون افزایش داد (001/0>P). در مرحله پی گیری، اثر این دو درمان بر تاب آوری ماندگار بود (001/0>P). تاثیر درمان ها بر تاب آوری بیماران مبتلا به کرونا در مراحل پس آزمون و پی گیری یکسان بود (05/0<P).
نتیجه گیریبه نظر می رسد شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی و درمان راه حل محور کوتاه مدت می توانند سبب افزایش تاب آوری افراد نجات یافته از کرونا شوند؛ از اینرو احتمالا میتوانند راهبرد درمانی مفیدی برای ارتقای وضعیت روانی این افراد باشند.
کلید واژگان: ذهن آگاهی, درمان کوتاه مدت راه حل محور, تاب آوری, کروناMedical Science Journal of Islamic Azad Univesity Tehran Medical Branch, Volume:33 Issue: 3, 2023, PP 285 -294BackgroundIn addition to physical problems, attention should also be paid to the psychological problems of corona patients. This study aimed to compare the efficacy of mindfulness-based cognitive therapy (MBCT) and short-term solution-focused therapy (SSFT) on resilience of people who survived from corona.
Materials and methodsThe method of this study was semi-experimental with pre-test, post-test and follow up with the control group. The statistical population was made up of women who survived from corona virus in Tabriz City in 2022. In total, 45 patients were selected by purposive sampling method, who were randomly divided into three groups (Each group 15 people). Members of both experimental groups received their treatment, respectively, in 8 and 6 sessions of 1.5 hours; however, the control group did not receive any treatment. The measurement tool was Connor and Davidson's resilience questionnaire. Analysis of findings was done through repeated measures analysis of variance & Bonferroni post hoc test.
ResultsIn the pre-test, the mean and standard deviation of the resilience variable in the MBCT group, SSFT group and the control were 42.80±4.69, 42.13±4.45, and 43.60±4.62 respectively (p>0.05). Both treatments compared to the control group, increased resilience in patient after the test (p<0.001). In the follow-up phase, the effect of these two treatments resilience was lasting (p<0.001). The effect of these two treatments on resilience at posttest and follow-up was not different (p>0.05).
ConclusionIt seems that MBCT and SSFT can increase the resilience of people who have survived from corona virus; so they can probably be a useful therapeutic strategy to improve the mental state of these people.
Keywords: Mindfulness, Solution Focused Brief Therapy, Resilience, Corona -
Background
Obesity, one of the independent risk factors affecting children’s physical and mental health, has become a serious public health problem in the 21st century. Given physical anxiety and other psychological factors, obese children experience negative impact on their mental health and intellectual development from their loneliness, unwillingness to communicate with others, and lack of peer interaction. Therefore, exploring an effective psychological intervention model that can relieve loneliness in obese children is necessary.
MethodsFrom February to October 2022, a quasi-experimental study was conducted on obese children recruited from communities in Harbin, China. The children recruited were evaluated with the UCLA Loneliness Scale. According to the evaluation results, one hundred and five children were selected and randomly divided into experiment group (52) and control group (53). The experiment group was given an eight-week solutionfocused brief therapy (SFBT) intervention based on empowerment theory. The control and experiment groups were measured and compared before and after the intervention.
ResultsThe loneliness score of the experiment group was significantly lower than that of the control group (P<0.001). The self-efficacy score of the experiment group was significantly higher than that of the control group (P<0.001). The subjective well-being score of the experiment group was significantly higher than that of the control group (P<0.001).
ConclusionSFBT intervention based on empowerment theory has an effective intervention effect on loneliness in obese children and can improve their subjective well-being and self-efficacy. The results of this study provide a new perspective for the intervention on psychological problems in obese children.
Keywords: Empowerment theory, Solution-focused brief therapy, Obese children, Loneliness -
Background & aim
Any problem faced by maladjusted couples has roots in their little knowledge of their own moods, emotions, and personality traits. The present study investigated the effectiveness of solution-focused brief therapy (SFBT) on marital commitment and marital burnout among couples with marital conflicts.
MethodsThis quasi-experimental research was performed based on a pretest-posttest control group design. The statistical population consisted of all couples who visited the couple therapy clinics of Mahshahr, Iran, in 2019. Using convenience sampling, 60 participants were selected and randomly divided into experimental and control groups. The research tools included the Marital Burnout Questionnaire and Marital Commitment Questionnaire. The experimental group participated in eight sessions of SFBT, whereas the control group only received routine counseling. At the end of the intervention, participants were administered a post-test and a follow-up questionnaire. Data were analyzed by SPSS software-23.
ResultsThe mean of post-test scores for marital commitment and marital burnout were 196.10±18.72 and 48.81±5.32 in the experimental group and 100.27±5.43 and 75.79±4.28 in the control groups, respectively. The results showed that the mean score of marital commitment was higher and the men score of marital burnout was lower in the experimental group than in the control group, and the difference between the two groups was significant (p<0.001).
ConclusionSFBT was effective in reducing couples’ marital burnout and improving their marital commitment. Therefore, this intervention is recommended to be used in counseling centers to reduce marital conflicts in couples
Keywords: Marital burnout, Marital commitment, Solution-Focused Brief Therapy, Couples -
مقدمه
پاسخ های نشخواری یکی از مشخصه های مهم شناختی در افراد مبتلا به افسردگی است و سبب مختل کردن تفکر، حل مساله و روابط اجتماعی است. پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی "درمان راه حل محور کوتاه مدت" و "درمان مبتنی بر شفقت" بر "پاسخ های نشخواری"زوجین مبتلا به افسردگی انجام شد.
روش کارروش پژوهش حاضر نیمه تجربی با طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل اجرا شد. جامعه آماری شامل کلیه زوجین مبتلا به افسردگی مراجعه کننده به مرکز جامع سلامت مهرگان جوان شهر مشهد، بخش سعدآباد در سال 1397 بودند که تعداد آن ها 150زوج بود. با توجه به ملاک های ورود تعداد 45 زوج به عنوان نمونه انتخاب شد. روش نمونه گیری به صورت هدفمند بود. پس از انتخاب افراد نمونه به روش تصادفی ساده به روش قرعه کشی در گروه های مداخله اول "درمان راه حل محور کوتاه مدت"(15زوج)، گروه مداخله دوم"درمان مبتنی بر شفقت" (15زوج) و گروه کنترل(15زوج) قرار گرفتند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه جمعیت شناختی، "مقیاس پاسخ های نشخواری" (Ruminative Responses Scale) بود. روایی محتوا و روایی صوری به روش کیفی و پایایی به روش همسانی درونی با محاسبه ضریب آلفا کرونباخ اندازه گیری شد. برای گروه مداخله اول 6 جلسه، هر جلسه بین 30/1 تا 2 ساعت و برای گروه مداخله دوم 8 جلسه 30/1 تا 2 ساعته برگزار شد. داده ها در نرم افزار آماری اس پی اس اس نسخه 24 تحلیل شد.
یافته ها:
در مرحله پس آزمون و پیگیری "درمان راه حل محور کوتاه مدت" بر کاهش متغیر بیان افکار (001/0>P، 58/91=F)، در فکر فرو رفتن (001/0>P، 70/62=F)، افسردگی (001/0>P، 19/104=F) و پاسخ های نشخواری (001/0>P، 07/93=F)، تاثیر معناداری داشت. علاوه بر این، "درمان مبتنی بر شفقت" بر کاهش متغیر بیان افکار (001/0>P، 22/71=F)، در فکر فرو رفتن (001/0>P، 39/50=F)، افسردگی (001/0>P، 87/93=F) و پاسخ های نشخواری (001/0>P، 54/41=F)، در مرحله پس آزمون و پیگیری تاثیر معناداری داشت. نتایج آزمون تعقیبی در مقایسه 2 گروه "درمان راه حل محور کوتاه مدت" و گروه"درمان مبتنی بر شفقت" نشان داد که در مرحله پس آزمون بین 2 گروه تفاوت معناداری در کاهش متغیر در فکر فرو رفتن وجود دارد (003/0>P). همچنین بین 2 گروه درمان در کاهش نمره متغیرهای بیان افکار، افسردگی و پاسخ های نشخواری در مرحله پس آزمون و پیگیری تفاوت معناداری وجود ندارد.
نتیجه گیری:
"درمان راه حل محور کوتاه مدت" و "درمان مبتنی بر شفقت" بر بیان کردن افکار، در فکر فرو رفتن و افسردگی و همچنین نمره کل مقیاس پاسخ های نشخواری زوجین مبتلا به افسردگی موثر است. پیشنهاد می شود که از روش های درمان فوق برای کاهش و یا از بین بردن پاسخ های نشخواری زوجین مبتلا به افسردگی استفاده شود.
کلید واژگان: درمان راه حل محور کوتاه مدت, درمان مبتنی بر شفقت, پاسخ های نشخواری, زوجین مبتلا به افسردگیIntroductionRuminant responses are one of the most important cognitive feature in people with depression and cause disruption of thinking, problem solving and social relationships. The aim of this study was to compare the effectiveness of "Solution-Focused Brief Therapy" and "Compassion-Focused Therapy" on ruminant responses of couples with depression.
MethodsThe method of the present study was quasi-experimental with a pretest-posttest design with a control group. The statistical included all couples with depression who referred to the Mehregan Javan Comprehensive Health Center of Mashhad, Saadabad ward in 2019, the number of which was 150 couples. According to the inclusion criteria, 45 couples were selected as the sample. The sampling method was targeted and convenience. After selecting the available sample populations by simple random sampling method, the sample individuals were selected. The samples included the first intervention group "Solution-Focused Brief Therapy" (15 couples), the second intervention group "Compassion-Focused Therapy" (15 couples) and control group (15 couples). Data collection instruments included a demographic questionnaire, the "Ruminative Responses Scale". Content validity was measured by qualitative method, face validity and reliability by internal consistency method by calculating Cronbach's alpha coefficient. For the first intervention group 6 sessions, each session was held between 1.30 to 2 hours and for the second intervention group 8 sessions 1.30 to 2 hours. Data were analyzed in SPSS. 24.
ResultsThe results showed that "Solution-Focused Brief Therapy" reduced the expression of thoughts (P<0.001, F=91.51), thinking (P<0.001, F= 62.70), depression (P<0.001, F=104.19) and ruminant responses (P=0.001, P=0.001) have a significant effect on post-test and follow-up. In addition, the findings showed that "Compassion-Focused Therapy" reduced the expression of thoughts (P<0.001, F=22.21), thinking (P<0.001, F=50.39), Depression (P<0.001, F=93.93) and ruminant responses (P<0.001, F= 54.51) have a significant effect on post-test and follow-up. The results of post hoc test comparing the two groups showed that in the post-test phase, there was a significant difference between the two groups in reducing the variable in the thought of immersion (P>0.003). Also, there is no significant difference between the two treatment groups in reducing the score of thought expression variables, depression and rumination responses in the post-test and follow-up stages.
Conclusions"Short-Term Solution-Oriented Therapy" and "Compassion-Focused Therapy" are effective in expressing thoughts, thinking and depression, as well as the overall score of the ruminant responses of couples with depression. It is recommended that the above treatment methods be used to reduce or eliminate the ruminant responses of couples with depression.
Keywords: Solution-Focused Brief Therapy, Compassion-Focused Therapy, Ruminative Responses, Couples with Depression -
مقدمه
استرس تحصیلی یک وضعیت روانشناختی منفی است که با مولفه های شناختی و عاطفی که در بردارد سلامت دانش آموزان را تهدید می کند.
هدفاین پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی درمان راه حل مدار کوتاه مدت و درمان مبتنی بر ذهن آگاهی بر کاهش تنیدگی تحصیلی نوجوانان مقطع متوسطه اول انجام گرفت.
روشاین پژوهش در چهارچوب طرح کارآزمایی بالینی با پیش آزمون و پس آزمون و آزمون پیگیری سه ماهه اجرا شد. از بین دانش آموزان پسر دوره اول مدارس متوسطه منطقه 13 شهر تهران در سال تحصیلی 1399-1398؛ به شکل نمونه گیری هدفمند تعداد 60 نفر انتخاب و توسط مقیاس استرس تحصیلی نوجوانان دون، هو و ژو (2011) بررسی شدند و به صورت تصادفی به 3 گروه کنترل، گروه درمان راه حل مدار و گروه درمان ذهن آگاهی تقسیم شدند. سپس مداخله بر گروه های آزمایشی انجام شد و پس از پایان سه ماه آزمون پیگیری به عمل آمد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 26 و آزمون های تحلیل کوواریانس و واریانس مختلط تجزیه وتحلیل شد.
یافته هایافته های این پژوهش نشان داد که هر دو روش درمانی در کاهش تنیدگی تحصیلی دانش آموزان موثر بوده است اما روش ذهن آگاهی (Eta2=0/357) توانسته است نسبت به روش مداخله راه حل مدار کوتاه مدت (Eta2=0/318) در کاهش تنیدگی دانش آموزان بهتر عمل کند (0/05>P).
نتیجه گیریبه درمانگران توصیه می شود در کار با دانش آموزان نوجوان دارای تنیدگی تحصیلی از روش های مداخله ای راه حل مدار کوتاه مدت و درمان ذهن آگاهی استفاده کنند و در این رابطه درمان ذهن آگاهی از اولویت درمانی بالاتری برخوردار است.
کلید واژگان: درمان راه حل مدار, درمان ذهن آگاهی, تنیدگی تحصیلی, دانش آموزان متوسطهIntroductionEducational stress is a negative psychological condition; with its cognitive and emotional components, threatens students' health.
AimThis study aimed to compare the effectiveness of the solution-focused brief therapy and mindfulness-based therapy to reduce educational stress in junior high school students.
MethodThrough the framework of a clinical trial plan with pre-test and post-test and quarterly post hoc test, this study was conducted. In a purposive sampling manner, sixty students; among the first year of junior high school male students in Tehran district 13thin the school year 2019-2020, were selected and then surveyed by Don, Hu and Zhou (2011) Adolescent Educational Stress Scale and were randomly divided into 3 groups of 20: control group, solution-focused treatment group and mindfulness treatment group. Then the intervention process was run on the experimental groups and after three months the follow-up test was rerun. The data were analyzed by using SPSS-26 and the covariance analysis and mixed-design analysis of variance tests.
ResultsThis study brought light on the effectiveness of both treatments methods in reducing educational stress among students, but the mindfulness method (Eta2=0.357) worked better rather the brief solution-focused intervention method(Eta2=0.318) to reduce students' stress (P<0.05).
ConclusionIn regard to use mindfulness therapy primarily, therapists are highly recommended to use both the solution-focused brief intervention and mindfulness therapy to treat the adolescent students with educational stress.
Keywords: Solution-focused brief therapy, Mindfulness therapy, Educational stress, High school students -
سابقه و هدف
افسردگی نوعی اختلال روان شناختی چندعاملی است که دلایل مختلفی ازجمله شخصیت، شناخت یا روابط بین فردی در ایجاد آن تاثیر دارند. در افراد مبتلا به افسردگی، سطح ارتباطات میان فردی بسیار کم است؛ بنابراین، این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی درمان راه حل محور کوتاه مدت و درمان مبتنی بر شفقت بر ارتباطات میان فردی زوجین مبتلا به افسردگی انجام شد.
مواد و روش هاروش مطالعه حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون، پس آزمون، پیگیری و گروه کنترل بود. 45 نفر از زوجین مبتلا به افسردگی مراجعه کننده به کلینیک های منطقه یک شهر مشهد با در نظر گرفتن ملاک های ورود و به روش نمونه گیری تصادفی هدفمند وارد مطالعه شدند. سپس به طور تصادفی در گروه درمان راه حل محور کوتاه مدت (15 زوج)، گروه درمان مبتنی بر شفقت (15 زوج) و گروه کنترل (15 زوج) گماشته شدند. برای گروه مداخله اول 6 جلسه 1/30 تا 2 ساعته برنامه آموزش درمان راه حل محور کوتاه مدت و برای گروه مداخله دوم 8 جلسه 1/30 تا 2 ساعته برنامه آموزش درمان مبتنی بر شفقت برگزار شد. برای گروه کنترل هیچ مداخله ای انجام نشد. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسش نامه مهارت های ارتباطی ماتسون بود. داده های پژوهش با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس، آزمون تعقیبی لامتریکس، آزمون تعقیبی شفه و آزمون تحلیل واریانس با نرم افزار SPSS نسخه 24 تحلیل شد. داده ها در سطح معنی داری 0/05=α تجزیه وتحلیل شدند.
یافته هایافته های توصیفی نشان داد میانگین و انحراف استاندارد متغیر ارتباطات میان فردی به ترتیب برای گروه کنترل در مراحل پیش آزمون (4/68±44/32)، پس آزمون (4/50±45/51) و پیگیری (4/12±42/32)، برای گروه درمان راه حل محور کوتاه مدت در مراحل پیش آزمون (4/77±45/53)، پس آزمون (5/93±59/32) و پیگیری (6/75±67/18)؛ گروه درمان مبتنی بر شفقت در مراحل پیش آزمون (4/62±43/19)، پس آزمون (6/04±63/74) و پیگیری (7/39±73/22) است. یافته های مربوط به مقایسه گروه ها نشان داد درمان راه حل محور کوتاه مدت و درمان مبتنی بر شفقت بر ارتباطات میان فردی زوجین مبتلا به افسردگی تاثیر معناداری داشته است (0/05>p). همچنین بین اثربخشی درمان راه حل محور کوتاه مدت و درمان مبتنی بر شفقت بر ارتباطات میان فردی زوجین مبتلا به افسردگی تفاوت معناداری وجود داشت (0/05>p).
نتیجه گیرینتایج نشان دادند درمان راه حل محور کوتاه مدت و درمان مبتنی بر شفقت بر ارتباطات میان فردی زوجین مبتلا به افسردگی موثر است. بر اساس نتایج مطالعه حاضر پیشنهاد می شود مشاوران خانواده و زوج درمانگران از روش ها و تمرین های درمان راه حل محور کوتاه مدت و درمان مبتنی بر شفقت برای ارتقای سطح ارتباطات میان فردی زوجین افسرده استفاده کنند.
کلید واژگان: ارتباطات میان فردی, درمان راه حل محور کوتاه مدت, درمان مبتنی بر شفقت, زوجین مبتلا به افسردگیBackground and ObjectiveDepression is a multifactorial psychological disorder that is caused by various factors, such as personality, cognition, or interpersonal relationships. In people with depression, the level of interpersonal communication is highly low. Therefore, this study aimed to compare the effectiveness of Solution-Focused Brief Therapy and Compassion-Focused Therapy on interpersonal communication between couples with depression.
Materials and MethodsThis quasi-experimental study was conducted based on a pretest-posttest design with a control group and follow-up. The statistical population of the study consisted of couples with depression referring to clinics in District 1 of Mashhad, Iran, among whom, 45 samples were included in the study using inclusion criteria and a purposive random sampling method. Subsequently, they were randomly assigned to the groups of Solution-Focused Brief Therapy, Compassion-Focused Therapy, and the control group (n=15 pairs each). The first intervention group participated in six 90-120-minute sessions per week for the Solution-Focused Brief Therapy training program and the second intervention group took part in eight -120-minute sessions weekly for the Compassion-Focused Therapy training program. No intervention was performed for the control group. The tool employed to collect the required data was Matson's Evaluation of Social Skills with Youngsters. The research data were analyzed in SPSS software (version 24) using analysis of covariance, Lamtrix post hoc test, Scheffe post hoc test, and analysis of variance. The significance level was analyzed as α = 0.05.
ResultsDescriptive findings showed that the mean scores of the variable interpersonal relationships in the pre-test, post-test, and follow-up stages were obtained respectively at 44.32±4.68, 45.51±4.50, and 42.32±4.12 for the control group; 45.53±4.77, 59.32±5.93, and 67.18±6.75 for the Solution-Focused Brief Therapy group; and 43.19±4.62, 63.74±6.04, and 73.22±7.39 for the Compassion-Focused Therapy group. The results of comparing the groups showed that Solution-Focused Brief Therapy and Compassion-Focused Therapy had significant effects on the interpersonal relationships between couples with depression (P<0.05). Moreover, there was a significant difference between the effectiveness of Solution-Focused Brief Therapy and Compassion-Focused Therapy on the interpersonal communications between couples with depression (P<0.05).
ConclusionThe results showed that short-term Solution-Focused Brief Therapy and Compassion-Focused Therapy were effective on the interpersonal relationships of couples with depression. Therefore, based on the results of the present study, it is suggested that family counselors and couple therapists use the methods and practices of Solution-Focused Brief Therapy and Compassion-Focused Therapy to improve the level of interpersonal relationships between depressed couples.
Keywords: Compassion-Focused Therapy, Depressed Couples, Interpersonal Relationships, Solution-Focused Brief Therapy -
Background
Anxiety of labor pain can affect new mothers' mental health and lead to labor dystocia. Emotional support during pregnancy and childbirth has been reported to be effective in the reduction of labor anxiety. It seems that Solution-Focused Brief Therapy (SFBT) would be the practical method for minimizing the anxiety and pain during labor.
AimThis study aimed to investigate the effect of SFBT on anxiety and labor pain in nulliparous women.
MethodThis randomized clinical trial was implemented on 110 nulliparous pregnant women, who could not attend childbirth preparation classes due to the COVID-19 pandemic at Hakim Hospital, Neyshabur, Iran, from September to December 2020. The sampling was conducted using the Convenience method, and block randomization was employed for the random allocation of two intervention and control groups. The intervention group received single-session SFBT in a personal counseling session, and the control group received routine care, including heat water bags and aromatherapy. The data were collected using a demographic characteristics questionnaire, Spielberger anxiety inventory, and visual analog scale. A P-value less than 0.05 was considered statistically significant.
ResultsThere were significant differences between stages regarding the mean scores of labor pain and anxiety (P<0.001, P<0.001). The interaction of group and stages (P=0.002, P=0.003) and the independent effect of the group were also significant (P<0.001, P<0.001).Implications for Practice: The SFBT approach could reduce anxiety and labor pain in nulliparous women who do not participate in childbirth preparation classes.
Keywords: Anxiety, COVID-19, Labor pain, Mental health, Solution-Focused Brief Therapy -
Background
Psychoeducation and performing physical activity are believed to be the major duties of academic settings; these might have crucial roles in improving psychological condition of students. The present study was conducted to compare the effectiveness of FRIENDS psychoeducation, solution-focused brief counseling, and aerobic exercise on students’ psychological well-being. FRIENDS is acronym of Feeling, Remember to relax, Inner helpful thoughts, Explore solutions, Now reward yourself, Do it every day, and Smile and stay calm.
MethodThe present study was quasi-experimental research with pre-test and post-test follow-up stages and control groups in terms of implementation. The statistical population of this research included all 13 to 15-year-old male students at the first grade of Model State High School in Kahrizak Education District, Tehran, Iran during academic year of 2019- 2020. Forty students were selected as our sample with non-convenience sampling method utilizing G*Power software. The subjects were assigned randomly into four intervention groups. All the subjects administered Ryff Scale Psychological Wellbeing–Short Form (RSPWB-SF) as the research instrument and consent form.
ResultsStatistical analysis of the obtained data via ANCOVA showed a significant difference between the intervention groups in terms of personal growth subscale in the pre-test and follow-up stages (P=0/01); post hoc comparisons indicated that Solution-Focused Brief Therapy was more effective than other interventions. Moreover, ANCOVA indicated a significant difference between the intervention groups concerning self-acceptance subscale in the pre-test, post-test (p <0.001), and pretest-follow-up (p <0.001) stages; post hoc comparisons revealed that FRIENDS was more effective than aerobic intervention in both post-test and follow-up stages.
ConclusionStudents could benefit from psychoeducation programs along with other regular tasks in academic settings in order to improve their psychological well-being.
Keywords: Psychoeducation, FRIENDS, Solution-Focused Brief Therapy, Aerobic, Well-being, Students -
مقدمه
طلاق به عنوان یک معضل فردی و اجتماعی رو به افزایش است و تبعات منفی بسیاری را بدنبال دارد. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی "درمان کوتاه راه حل - محور" بر صمیمیت زناشویی و خود ارزشمندی احتمالی زوجین متقاضی طلاق در سال1397 انجام شد.
روش کارطرح پژوهش حاضر نیمه مداخله ای با پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری و گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه زوجین مراجعه کننده به دادگستری شهرستان خوی در سال 1397 بود که متقاضی طلاق بودند. از این بین 20 زوج انتخاب شده و به حکم قرعه به 2 گروه مساوی (هر گروه 10 زوج) تقسیم شدند. "پرسشنامه جمعیت شناختی"، "پرسشنامه نیازهای صمیمیت زناشویی" (Marital Intimacy Needs Questionnaire) و "مقیاس خودارزشمندی احتمالی" (Contingencies of Self-Worth Scale) برای جمع آوری داده ها استفاده شد. روایی ابزار ها با روایی محتوا به روش کیفی و پایایی به روش همسانی درونی با محاسبه ضریب آلفا کرونباخ بررسی و تایید شد. 6 جلسه مداخله "درمان کوتاه راه حل محور" به مدت 60 دقیقه برای زوجین گروه مداخله اجرا شد. سپس از هر 2 زوج شرکت کننده در مطالعه خواسته شد تا ابزار ها را تکمیل کردند. داده ها در نرم افزار اس پی اس اس نسخه 21 تحلیل شد.
یافته ها"درمان کوتاه راه حل محور" بر بهبود صمیمیت زناشویی و خودارزشمندی احتمالی زوجین متقاضی طلاق اثربخش است (05/0>P).
نتیجه گیری"درمان کوتاه راه حل محور" بر بهبود صمیمیت زناشویی و خودارزشمندی احتمالی زوجین موثر است. پیشنهاد می شود در حوزه زوج درمانی از این مداخله به منظور رفع مشکلات زوجین و ارتقای روابط بین آن ها استفاده کرد.
کلید واژگان: درمان کوتاه راه حل محور, صمیمیت زناشویی, خودارزشمندی احتمالی, طلاقIntroductionDivorce is on the rise as an individual and social problem and has many negative consequences. The aim of this study was to determine the effectiveness “Solution-Focused Brief Therapy” on marital intimacy and contingencies of self-worth in divorce applicant couples.
MethodsThe method of the present study was a semi-intervention with pretest, posttest and follow-up and control group. The statistical population of this study included all couples who referred to the judiciary of Khoy city in 2018 who were seeking divorce. From this, 20 pairs were selected and divided into two equal groups (10 pairs in each group) by lot. Demographic questionnaire, “Marital Intimacy Needs Questionnaire” and “Contingencies of Self-Worth Scale” were used to collect data. The validity of the questionnaires was measured by content validity by qualitative method and reliability by internal consistency method by calculating Cronbachchr('39')s alpha coefficient. 6 sessions of “Solution -Focused Brief Therapy” intervention was performed for 60 minutes for the intervention couple. Both couples in the study were then asked to complete the instruments. Data were analyzed using SPSS. 21.
ResultsThe “Solution -Focused Brief Therapy” is effective in improving marital intimacy and potential self-esteem (P <0.05).
Conclusions“Solution -Focused Brief Therapy” is effective in improving marital intimacy and potential self-esteem. It is suggested that in the field of couple therapy, this intervention be used to solve the problems of couples and improve the relationship between them.
Keywords: Solution -Focused Brief Therapy, Marital Intimacy, Contingencies of Self-Worth, Divorce -
زمینه و هدف
بهدلیل نقش پراهمیت فاکتورهای روانی و اجتماعی بر بهبود روند بیماری اماس، پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی مداخله راهحلمدار بر بهبود میزان سازگاری اجتماعی زنان مبتلا به اماس انجام پذیرفت.
روشبررسیروش این مطالعه، شبهآزمایشی با طرح پیشآزمون و پسآزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش را تمامی زنان مبتلا به اماس شهرستان بوکان در سال 1396 تشکیل دادند که لیست کامل آنها در انجمن اماس شهرستان بوکان وجود داشت. تعداد این افراد برابر با 236 نفر بود که با پرسشنامه استاندارد سازگاری اجتماعی (ویزمن و پیکل، 1974) بررسی شدند. بعد از این مرحله از میان شرکتکنندهها، چهل نفر از افراد با سازگاری اجتماعی کمتر و دارای معیارهای ورود به پژوهش، بهصورت تصادفی در گروه گواه و گروه آزمایش قرار گرفتند (هر گروه بیست نفر). صرفا افراد گروه آزمایش بهمدت هفت جلسه یکونیمساعته، درمان راهحلمدار بهشیوه گروهی را دریافت کردند. برای پیشآزمون و پسآزمون، در گروهها نیز پرسشنامه مذکور سازگاری اجتماعی اجرا شد. تجزیهوتحلیل دادهها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس و همچنین آزمون تی دو گروه مستقل و آزمون مجذور خی در نرمافزار SPSS صورت گرفت. سطح معناداری آزمونهای آماری 0٫05 در نظر گرفته شد.
یافتههانتایج نشان داد، بعد از تعدیل اثر نمرههای پیشآزمون، تفاوت معناداری بین گروه آزمایش و گروه گواه در میانگین نمرات سازگاری اجتماعی و همچنین در خردهمقیاسهای آن شامل فعالیت روزمره، فعالیت اجتماعی و فوقبرنامه، روابط زناشویی، روابط والدینی و روابط خانوادگی، در پسآزمون بهدست آمد (0٫001>p)؛ اما در خردهمقیاسهای روابط با خویشاوندان (0٫081=p) و وضعیت اقتصادی (0٫181=p) تفاوت معناداری بین میانگین نمرات پیشآزمون و پسآزمون وجود نداشت.
نتیجهگیریباتوجه به یافتهها نتیجه گرفته میشود که مداخله راهحلمدار کوتاهمدت در ارتقای سازگاری اجتماعی بیماران زن مبتلا به اماس موثر است. بر این اساس به روانشناسان، مشاوران و مددکاران اجتماعی و توانبخشی توصیه میشود در کار با این بیماران از مداخله راهحلمدار سود جویند.
کلید واژگان: مداخله راه حل مدار کوتاه مدت, سازگاری اجتماعی, مولتیپل اسکلروزیس, زنانBackground & ObjectivesMultiple Sclerosis (MS) is a central nervous system disease that affects the quality of life and biopsychological wellbeing of the individual. A critical factor that exacerbates MS illness is stress induced by life events. This disease threatens the individual's independence and ability to participate in the family and community effectively and leads patients to lack competence and self-confidence. A determining variable in the mental health of patients with MS is Social Adjustment (SA). SA-related problems can affect individual and social commitments and complicate individual and social health. An intervention with a therapeutic philosophy based on creating and maintaining appropriate solutions is Solution-Focused Brief Therapy (SFBT). The effectiveness of this intervention on improving the social adjustment of women with MS has not been well studied in previous research. Thus, this study aimed to investigate the effects of SFBT on SA levels in women with MS.
MethodsThis was a quasi-experimental study with pretest-posttest and a control group design. The statistical population of this study included all women with MS in Bukan City, Iran, in 2017; a complete list of these individuals was available in the MS Society of Bukan County. The total number of this group equaled 236 who were examined by the Social Adjustment Scale (at pretest and posttest) (Weissman & Paykel, 1974). Accordingly, 40 subjects whose SA score was less than the other participants' score and met the research's inclusion criteria were randomly assigned to the control and test groups (n=20/group). The inclusion criteria had a concurrent illness, receiving other psychological therapies, and consent to attend meetings. The exclusion criteria included the presence of concurrent illnesses and a complete absence from meetings. The experimental group received seven 90-minute SFBT sessions. Furthermore, descriptive statistics, including mean and standard deviation, and inferential statistics, including Independent Samples t-test, Chi-squared test (to compare the demographic characteristics of the two groups), and Analysis of Covariance (ANCOVA) was used to analyze the obtained data in SPSS at the significance level of 0.05.
ResultsThe present research results indicated that after adjusting the effect of the pretest, there was a significant difference between the experimental and control groups respecting the mean scores of SA as well as its subscales, including daily activities, social and extracurricular activities, marital relationships, parental relationships and family relationships at posttest (p<0.001); however, in the subscales of relationships with relatives (p=0.081) and economic status (p=0.181) there was no significant difference between the mean scores of pretest and posttest stages.
ConclusionBased on the collected findings, SFBT effectively promoted SA in female patients with MS. Accordingly, it is recommended that psychologists, counselors, social workers, and rehabilitation assistants implement SFBT for managing these patients.
Keywords: Solution-Focused brief therapy, Social adjustment, Multiple Sclerosis (MS), Women -
زمینه و هدف
امروزه رفتار خودجرحی، شیوع قابل ملاحظه ای در بین نوجوانان یافته است. هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی رفتار درمانی دیالکتیکی و درمان کوتاه مدت راه حل محور بر عزت نفس، تنظیم شناختی هیجان و رفتار خود جرحی غیر خودکشی بود.
مواد و روش هادر این مطالعه نیمه تجربی، 45 دانش آموز از بین دانش آموزان دختر دوره متوسطه اول سال تحصیلی 97- 96 در شهرستان پردیس که حداقل یکبار رفتار خود جرحی غیر خودکشی را انجام داده بودند به صورت در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل قرار گرفتند (15 n1=n2=n3=). ابزار پژوهش شامل پرسشنامه های عزت نفس آیزنک، تنظیم شناختی هیجان گارنفسکی و کرایج، رفتارها و کارکردهای خودجرحی کلونسکی و گلن بود. گروه های آزمایش تحت رفتار درمانی دیالکتیکی و درمان کوتاه مدت راه حل محور قرار گرفتند. داده ها با روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری تحلیل شدند.
یافته هابین اثربخشی درمان دیالکتیک با درمان راه حل محور بر کاهش رفتار خود جرحی(0/001p <) و تنظیم شناختی هیجان، تفاوت معنی داری مشاهده شد(0/05p <). و در متغیر عزت نفس تفاوت معنی داری وجود نداشت. میانگین نمرات رفتار خود جرحی گروه دیالکتیک در پس آزمون به طور معنی داری کمتر از میانگین نمرات گروه راه حل محور و گروه کنترل بود. میانگین گروه دیالکتیک در بعد ارزیابی مجدد مثبت به طور معنی داری بالاتر از میانگین گروه کنترل بود.
نتیجه گیریروش درمانی دیالکتیک نسبت به درمان راه حل محور بر افزایش خرده مقیاس ارزیابی مجدد مثبت در تنظیم شناختی هیجان و کاهش رفتار خود جرحی تاثیر بیشتری دارد.
کلید واژگان: رفتار درمانی دیالکتیکی, درمان کوتاه مدت راه حل محور, عزت نفس, تنظیم شناختی هیجان, خود جرحیBackground and ObjectiveToday, self-injury behavior has a significant outbreak among adolescents. The purpose of the present study was to compare the effectiveness of dialectical behavior therapy (DBT) and solution-focused brief therapy (SFBT) on self-esteem, cognitive emotion regulation, and non-suicidal self-injury behavior.
Materials and MethodsThis study was semi-experimental research. The statistical population consisted of 45 students studying in junior high school in Pardis city (2017-2018). They were committed non-suicidal self-injury behavior at least for once. Using random access sampling method, the sample divided into two experimental groups and a control group (n1 = n2 = n3 = 15). The research tools included Eysenck’s self-esteem questionnaire (1976), Garnefski and Kraaij’s cognitive emotion regulation questionnaire (2006), and Klonowski and Glenn’s self-injurious behaviors and functions (2009). Experimental groups were under the dialectical behavior therapy and solution-focused (brief) therapy. The data were analyzed using multivariate analysis of covariance.
ResultsThere was a significant difference between the effectiveness of dialectical behavior therapy with solution-focused brief therapy on reducing self-injury behavior (p <0/001) and cognitive emotion regulation (p<0/05). There wasn’t any significant difference in self-esteem variable. The mean scores of self- injury behavior for the dialectical behavior therapy group in post-test was significantly lower than the mean scores of the solution-focused brief therapy group and the control group. The mean of the dialectical behavior therapy group after a positive reappraisal was significantly higher than the mean of the control group.
ConclusionsThe method of dialectical behavior therapy compared to Solution-focused therapy has a greater impact on increasing the positive reappraisal subscale in cognitive emotion regulation and decreasing self-injury behavior.
Keywords: Dialectical Behavior Therapy, Solution-Focused Brief Therapy, Self-esteem, Cognitive Emotion Regulation, Self-Injury -
اهدافتعارض کار با خانواده نوعی از تعارض بین نقشی است که فرد را بطور همزمان با تقاضای متفاوت و ناسازگار ناشی از مسئولیت های کاری و خانوادگی درگیر می سازد. بدین معنا که مشارکت در نقش خانوادگی به دلیل مشارکت در نقش کاری دشوار و یا غیر ممکن است .این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی درمان کوتاه مدت راه حل محور بر تعارض کار - خانواده کارکنان پلیس ناجا انجام شد.مواد و روش هااین پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون در بین کلیه کارکنان پلیس ناجای استان مرکزی در سال 1396 انجام شد. تعداد افراد شرکت کننده در این پژوهش 24 نفر بود که با روش نمونه گیری دردسترس از بین کارکنان پلیس ناجا انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه تعارض کار- خانواده نت مه یر بود. گروه آزمایش تحت درمان کوتاه مدت راه حل محور قرار گرفتند؛ گروه کنترل در لیست انتظار قرار گرفت. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره در قالب نرم افزار SPSS نسخه 21 استفاده شد.یافته هانتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که با کنترل اثر پیش آزمون بین افراد گروه آزمایش و کنترل از نظر مولفه های تعارض کار- خانواده و خانواده- کار تفاوت معناداری وجود دارد (01/0P<).نتیجه گیریبا استناد به یافته های حاصل از پژوهش می توان گفت که سازمان ها به خصوص مراکز نظامی می توانند به منظور کاهش تعارض کار - خانواده کارکنان از نتایج درمان کوتاه مدت راه حل محور بهره ببرند.کلید واژگان: درمان کوتاه مدت راه حل محور, تعارض, کار- خانوادهObjectivesConflicting work with the family is a kind of conflict between the role that a person encounters at the same time with different and incompatible demands arising from family and work responsibilities. This means that participation in the family role is difficult or impossible due to participation in the role of the task. This research was conducted with the aim of investigating the effectiveness of solution- focused brief therapy on work-life conflict NAJA's personnel police.Materials and MethodsThis semi-experimental study was carried out with pre-test and post-test design among all Police personnel of Najah province in Markazi province in 2017. The number of participants in this study was 24 people who were selected through a convenient sampling method from among police officers of NAJA. The data collection tool was Net Worker Family-Worker Conflict Questionnaire. The experimental group underwent short-term treatment of the axis of control; the control group was placed on the waiting list. To analyze the data, multivariate analysis of covariance analysis was used in SPSS 21 software.FindingsThe results of data analysis showed that there is a significant difference between the two groups in terms of work-family conflict and family-work conflict (P <0.01).ConclusionBased on the findings of the research, it can be said that organizations, especially military centers, can use the results of solution- focused brief therapy to reduce the work-family conflict among employees.Keywords: Solution- focused brief therapy, conflict, work- life
-
زمینه و هدف
مشاهدات نشان می دهد که آموزش کوتاه مدت راه حل محور در زمینه مشکلات رفتاری و هیجانی و تحصیلی و نیز ارتقای مهارت های اجتماعی و ارتباطی در اقشار مختلف مراجعان ازجمله نوجوانان و دانش آموزان موثر است. مطالعه حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش گروهی کوتاه مدت راه حل محور بر حرمت خود و اضطراب امتحان دانش آموزان دختر متوسطه اول انجام شد.
روش بررسیطرح پژوهش نیمه تجربی با گروه آزمایش و گواه بود و به صورت پیش آزمون و مداخله و پس آزمون ارزیابی شد. جامعه آماری پژوهش را تمامی دانش آموزان دختر متوسطه اول شهر کشکوئیه در سال تحصیلی 96-1395 تشکیل دادند. از میان مدارس متوسطه اول شهر کشکوئیه، یک مدرسه به طور تصادفی انتخاب شده و پس از غربالگری اولیه، 50 نفر از دانش آموزان دختر به شکل تصادفی در دو گروه آزمایش (25n=) و گواه (25n=) قرار گرفتند. به منظور اندازه گیری اضطراب امتحان از پرسشنامه اسپیلبرگر (1980) و برای اندازه گیری حرمت خود از پرسشنامه حرمت خود کوپر اسمیت (1967) استفاده شد. برنامه مداخله در هشت جلسه 90دقیقه ای انجام پذیرفت. داده ها توسط تحلیل کوواریانس یک راهه با نرم افزار SPSS نسخه 22 تجزیه وتحلیل شد.
یافته هایافته ها نشان داد که به کارگیری مشاوره گروهی راه حل محور موجب افزایش حرمت خود (0٫001≤p) و کاهش اضطراب امتحان (0٫001≤p) دانش آموزان گروه آزمایش درمقایسه با گروه گواه می شود.
نتیجه گیریباتوجه به نتایج پژوهش حاضر می توان بیان کرد که یک دوره درمان گروهی کوتاه مدت راه حل محور می تواند باعث کاهش اضطراب امتحان و افزایش حرمت خود دانش آموزان دختر متوسطه گردد.
کلید واژگان: مشاوره راه حل محور, اضطراب امتحان, حرمت خودBackground & ObjectiveIt has been observed that short–term solution–focused approach training is effective in addressing behavioral, emotional and educational problems, and promoting social and communication skills in different groups of clients, including teenagers and students. This study aimed to examine the group training of solution–focused approach on examination anxiety and self–esteem of students and this study is seeking to answer this question: whether group training of solution–focused approach is effective in examination anxiety and self–esteem.
MethodsThe research design was a quasi–experimental design with control group and was examined in a way such as pre–test, intervention and post–test. The statistical population of this study consisted of all female students of first secondary school of Koshkuiyeh in 2016–2017 academic year with 352 students. Among the first secondary schools of Koshkuiyeh, a school was randomly selected and after initial screening, 50 female students who had high examination anxiety and low self–esteem were randomly assigned to two experimental (n=25) and control groups (n=25). The educational intervention program was conducted in 8 sessions of 90 minutes based on the educational sessions of solution–focused approach. In order to measure the desired variables such as examination anxiety and self–esteem used Speilberger and Cooper Smith Self Esteem Inventory respectively. In this research, we used the descriptive statistics method to answer the research hypotheses including: frequency, percentage and cumulative frequency, mean and standard deviation and in order to determine real data, we used Kolmogorov–Smirnov Test and for answering the research question was used Analyze of Covariance test with SPSS–22.
ResultsThe results showed that there was a significant difference between the examination anxiety scores in post–test after eliminating the effect of pre–test (p≤0.001). The results also showed that there was a significant difference between the scores of self–esteem in post–test after eliminating the effect of pre–test (p≤0.001).
ConclusionsAccording to the results of this study, it can be stated that a solution–focused brief therapy can reduce the examination anxiety in high school girls.
Keywords: Solution–Focused Brief Therapy, self–esteem, test anxiety -
The aim of current research was to investigate the effectiveness of solution-focused brief therapy in the improvement of communication patterns and marital intimacy among married women. This quasi-experimental research used pretest-posttest design with control group. The statistical population consisted of married women referred to the one of the health houses of Tehran city in 2015. A sample of 24 women was selected according to available sampling method. Based on the obtained score on communication patterns scale and marital intimacy scale the subjects were assigned randomly in two experimental and control groups (12 subjects per group). The experimental group participated in 7 sessions of group solution-focused therapy and the control group received no treatment. The gathered data were analyzed by analysis of covariance. The results show that there were significant differences between the pretest and post-test scores of the experimental group, indicating that the solution-focused brief therapy could significantly improve communication patterns and increase marital intimacy among married women (p>0.05). Thus, interventions based on solution-focused brief therapy could be useful in improving the communication patterns and increasing the marital intimacy.Keywords: Couple Therapy, Solution-Focused Brief Therapy, Communication Patterns, Marital intimacy, Women
-
IntroductionDuring cancer treatment, parents are faced with a number of challenges that require making difficult situations. The aim of this project was investigating effectiveness of SFBT on Posttraumatic Stress Symptoms in parents of children with cancer.MethodsThe present research will be an experimental study with pretest-posttest design using control and experimental groups. The statistical population of the study include all parents of children with cancer of Shiraz hospitals during 2016-2017. To select the statistical sample, convenient sampling method will be used. 24 people will be randomly selected and they will be randomly assigned in a control group (12 people), an experimental group (12 people). Instrument was used in this research includes Impact of Events Scale.ResultsInvestigating the significance hypothesis revealed that of difference among the two groups in Co-variance analysis in terms of posttraumatic stress symptoms in the posttest was significant (F = 256.0, P = .0001). Investigating the significance hypothesis revealed that of difference among the two groups in multiple Co-variance analysis in terms of subscales of posttraumatic stress symptoms (intrusion, avoidance, and hyperarousal) in the posttest was significant (F = 50.0, P = .0001 in intrusion, F = 173.0, P = .0001 in avoidance and F = 124.0, P = .0001 in hyperarousal).ConclusionThe research findings showed that solution- focused brief therapy on posttraumatic stress symptoms was effectiveness. The authors contend that SFBT is particularly well-suited for use with cancer patients and their families because “the nature of the disease is such that crises are intermittent throughout the course of the illness”.Keywords: Solution-Focused brief therapy, Children, Cancer
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.