جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "molecular characterization" در نشریات گروه "دامپزشکی"
-
پیشینه:
استافیلوکوکوس اورئوس یک پاتوژن بالقوه و غالب مقاوم به چند دارو (MDR) است که در اندومتریت گاوی نقش دارد.
هدفپژوهش حاضر به بررسی شیوع و خصوصیات مولکولی استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین (MRSA) و استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به بتالاکتام (BRSA) و همچنین بررسی عوامل خطر مرتبط با اندومتریت، همراه با الگوهای مقاومت آنتی بیوتیکی پرداخته است.
روش کاردر مجموع 384 نمونه مایع رحم و واژن از گاوهای شیری بالغ و گاومیش ها جمع آوری شد که علائم بالینی اندومتریت از جمله ترشحات بدبوی واژن، تب، بزرگ شدن و ضخیم شدن شاخ های رحم در لمس رکتال و تایید یافته های سونوگرافی را نشان می دادند. نمونه های جمع آوری شده تحت روش های استاندارد میکروبیولوژیکی برای تشخیص استافیلوکوکوس اورئوس قرار گرفتند. جدایه های تایید شده تحت آزمایش انتشار دیسک Kirby-Bauer و شناسایی ژن های mecA و blaZ برای تایید MRSA و BRSA قرار گرفتند.
نتایجمطالعه شیوع کلی 96/17% را برای استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از موارد اندومتریت گاوی را نشان داد. از بین جدایه های استافیلوکوکوس اورئوس به ترتیب بر اساس روش فنوتیپی و ژنوتیپی، 72/50% و 68/37% جدایه ها MRSA بودند، درحالی که BRSA به ترتیب 23/36% و 84/18% را به خود اختصاص دادند. تجزیه و تحلیل فیلوژنتیک امکان انتقال پاتوژن را در داخل و بین دام ها نشان داد. تجزیه و تحلیل عوامل خطر نشان داد که نژاد حیوان، ترشحات قابل مشاهده از واژن، تعداد شیردهی، روش تلقیح و محل زایمان ارتباط معنی داری (P<0.05) با اندومتریت ناشی از استافیلوکوکوس اورئوس دارد. تست حساسیت ضد میکروبی جدایه های مورد مطالعه، مقاومت به آنتی بیوتیک های مختلف رایج را نشان داد.
نتیجه گیریاین مطالعه مشخص کرد که استافیلوکوکوس اورئوس در 96/17% از گاوهای مبتلا به اندومتریت یافت می شود و برای روشن شدن ضررهای اقتصادی مزرعه به تحقیقات فشرده بیشتری نیاز است.
کلید واژگان: مقاومت آنتی بیوتیکی, اندومتریت, خصوصیات مولکولی, عوامل خطرBackgroundStaphylococcus aureus is a potential emerging and prevailing multidrug-resistant (MDR) pathogen involved in bovine endometritis.
AimsPresent research evaluated the prevalence and molecular characterization of methicillin-resistant S. aureus (MRSA) and beta-lactam resistant S. aureus (BRSA) and also analyzed the associated risk factors with endometritis along with antibiotic resistance patterns.
MethodsA total of 384 uterine and vaginal fluid samples were collected from the adult dairy cattle and buffaloes showing the clinical signs of endometritis including foul-smelling vaginal discharge, fever, enlarged and thickened uterine horns on rectal palpation, and confirmation by ultrasonography findings. The collected samples were subjected to standard microbiological methods for the detection of S. aureus. The confirmed isolates were further subjected to the Kirby-Bauer disc diffusion test and the detection of the mecA and blaZ genes for the confirmation of MRSA and BRSA.
ResultsStudy found an overall prevalence of 17.96% for S. aureus from bovine endometritis cases. Among S. aureus isolates, 50.72% and 37.68% isolates were confirmed MRSA while BRSA was found as 36.23% and 18.84%, based on phenotypic and genotypic methods, respectively. Phylogenetic analysis indicated the possibility of pathogen transmission within and between livestock animals. Risk factor analysis showed that the breed of animal, visible discharge from vagina, lactation number, insemination procedure, and calving place showed significant (P<0.05) association with S. aureus-associated endometritis. Antimicrobial susceptibility testing of study isolates showed the resistance to various commonly used antibiotics.
ConclusionThe study concluded that S. aureus is found in 17.96% of bovines affected with endometritis and require further intensive research to elucidate the farm economic losses.
Keywords: Antibiotic Resistance, Endometritis, Molecular Characterization, Risk Factors -
استرونژیلوئیدس استرکورالیس یک نماتد انگلی است که در مخاط روده کوچک زندگی می کند و باعث ایجاد استرونژیلوئیدیازیس در انسان می شود. مازندران یکی از مناطق بومی این انگل در ایران است. برای شناسایی لارو استرونژیلوئیدس استرکورالیس در نمونه های مدفوع از روش های مختلفی مانند روش PCR استفاده شده است. مطالعه حاضر به منظور تعیین ویژگی های مولکولی استرونژیلوئیدس استرکورالیس جمع آوری شده از ساکنان مازندران، شمال ایران انجام شد. بدین منظور از فروردین تا شهریور 1396 تعداد 2195 نمونه مدفوع انسان از مناطق مختلف استان مازندران جمع آوری شد. ابتدا تمام نمونه های مدفوع با استفاده از روش فرمالین اتر مورد آزمایش قرار گرفتند. سپس نمونه های مدفوع مثبت استرونژیلوئیدس استرکورالیس و 300 نمونه تصادفی برای مطالعه مولکولی انتخاب شدند. مجموعه ای از جفت های پرایمر برای PCR معمولی در یک واکنش PCR برای تکثیر ژن سیتوکروم c اکسیداز 1 (Cox1) میتوکندری مورد استفاده قرار گرفت. برای تایید نتایج PCR، نمونه های مثبت برای تعیین توالی ارسال و توالی بدست آمده با توالی های مرجع بانک ژن مقایسه شد. و در نهایت روابط فیلوژنتیکی ژن Cox1 استرونژیلوئیدس استرکورالیس با روش maximum likelihood algorithm مورد آنالیز قرار گرفت. بر اساس نتایج حاصله، در آزمایش مدفوع با روش فرمل اتر ، 21 نمونه مدفوع (95/0 درصد) برای استرونژیلوئیدس استرکورالیس و 162 نمونه (7/38 درصد) برای سایر انگل ها مثبت شدند. تمامی 21 نمونه مثبت فرمل اتر به روش PCR نیز به عنوان استرونژیلوئیدس استرکورالیس تایید شدند. توالی نمونه ها 99 درصد با استرونژیلوئیدس استرکورالیس در بان ژن همپوشانی داشت. نتایج ما نشان داد که PCR معمولی می تواند تمام نمونه هایی را که از نظر میکروسکوپی مثبت بودند شناسایی کند.Strongyloides stercoralis is a parasitic nematode that lives in the mucosa of the small intestine and causes strongyloidiasis in humans. Mazandaran is one of the endemic areas of this parasite in Iran. For detecting S. stercoralis larvae in stool samples various types of techniques such as PCR technique have been used. The present study was conducted to determine the molecular characteristics of S. stercoralis collected from residents of Mazandaran, northern Iran. From April to September 2017, a number of 2195 samples of human feces were collected from different regions of Mazandaran province. First, all stool samples were tested using the formalin-ether method. Then, S. stercoralis positive stool samples and 300 random samples were selected for molecular study. A set of primer pairs for conventional PCR was used in a PCR reaction to amplify the mitochondrial cytochrome c oxidase subunit 1 (Cox1) gene. To confirm the results of PCR, positive samples were sent for sequencing. The sequence was compared with reference sequences from GenBank. Phylogenetic relationships of the Cox1 gene of S. stercoralis inferred by the maximum likelihood algorithm. According to our results, in the stool test with the formal ether method, 21 stool samples (0.95%) were found to be positive for S. stercoralis and 162 samples (38.7%) were positive for other parasites . All 21 positive samples were confirmed as S. stercoralis by PCR method. The sequence of the samples overlapped 99% with S. stercoralis in the Genbank. Our results showed that conventional PCR could detect all samples that were microscopically positive.Keywords: : Strongyloides Stercoralis, Molecular Characterization, Cox1 Gene, Iran
-
سندرم کاهش تولید تخم مرغ (EDS) در اکثر کشورهای دنیا به طور فراگیر در طیور صنعتی شایع است. این بیماری توسط آتادناویروس اردک A و یا ویروس EDS (EDSV) ایجاد می شود که عضوی از جنس آتادناویروس و خانواده آدنوویریده است. بیماری مرتبط با خسارات اقتصادی قابل توجه در صنعت طیور تجاری در سراسر دنیا بدلیل کاهش تولید تخم مرغ، کاهش کیفیت تخم مرغ و عدم رسیدن به پیک تولید می باشد. واکسن های کشته با ادجوانت روغنی عمدتا در طیور صنعتی استفاده می شوند و حفاظت خوبی را دربرابر EDS ایجاد می کنند. در این مطالعه، EDSV آداپته شده در تخم مرغ جنین دار مورد آنالیز ژنتیک و فیلوژنتیک قرار گرفت. پس از استخراج DNA ویروسی از مایع آلانتوییک تخم مرغ جنین دار آلوده، بااستفاده از 25 جفت پرایمر کل توالی ژنوم ویروسی توسط PCR تکثیر گردید. پس از تخلیص محصولات PCR، آمپلیکون ها مورد توالی یابی کل ژنومی بااستفاده از توالی یابی نسل بعدی (NGS) قرار گرفتند. همولوژی نوکلیوتیدی مشاهده شده بین ژنوم های سویه مورد مطالعه و سویه اصلی 127 مرغان تخم گذار (NC_001813) 9/99 درصد بود. ژنوم این سویه دارای طول 33213 نوکلیوتیدی با محتویات G+C 01/43 درصد بود. درمقایسه توالی ژنومی ویروس مورد مطالعه با سویه 127، تنها 3 پلی مورفیسم تک نوکلیوتیدی (SNP) بین این توالی های ژنومی ویروسی یافت شد. از این SNP ها، موتاسیون S320G و I62K در مناطق کدکننده پروتیین های فیبر و فرضی مشاهده شد که ممکن است در آداپتاسیون EDSV در تخم مرغ جنین دار نقش بازی کند. توالی یابی کل ژنوم EDSV بااستفاده از روش NGS اطلاعات جامعی در کشف واریانت های ژنتیکی ارایه می دهد. بعلاوه، اطلاعات توالی ژنومی EDSV فراهم کننده اطلاعات ارزشمند برای تولید واکسن در آینده نزدیک است.Egg drop syndrome (EDS) is prevalent in industrial poultry globally. This disease is caused by Duck atadenovirus A or EDS virus (EDSV), a member of the genus Atadenovirus under the family Adenoviridae. The disease is attributed to significant economic losses in the poultry industry worldwide due to a drop in egg production, reduction in egg quality, and failure to reach maximum egg production. Oil‐adjuvant inactivated vaccines, which are widely used in the poultry industry, provide good protection for immunized chickens against EDS. This study aimed to genetically and phylogenetically analyze the full-length genome of an embryonated chicken egg-adapted EDSV strain 127. After extraction of viral DNA from the allantoic fluid, overlapping fragments of the viral genome sequence were generated by polymerase chain reaction (PCR) using 25 pairs of primers. Purified PCR products were subjected to complete genome sequencing by the next-generation sequencing (NGS) approach. The nucleotide homology observed between genomes of the studied strain and that of the original strain 127 (NC_001813) of laying chickens was 99.9%. Its genome was 33,213 bp in length, with a G + C content of 43.01%. A comparison of the genome sequence of the egg-adapted virus with strain 127 revealed only three non-synonymous single-nucleotide polymorphisms (SNPs) between these viral genome sequences. Two mutations of S320G and I62K out of these SNPs were found within the coding regions of fiber and hypothetical proteins which may play a role in the adaptation of EDSV in the embryonated chicken eggs. The full genome sequencing of EDSV using NGS techniques provides insights into the discovery of genetic variants. Moreover, the genome sequence information of the EDSV provides valuable data for vaccine development in near future.Keywords: Duck atadenovirus A, egg drop syndrome, egg-adapted virus, Molecular Characterization, Next Generation Sequencing
-
پیشینه:
گونه های سارکوسیست یکی از شایع ترین کوکسیدی های تشکیل دهنده کیست در بافت های غذایی هستند که از نظر بهداشت عمومی و دامپزشکی حایز اهمیت هستند.
هدفمطالعه حاضر با هدف اصلاح مشخصات اپیدمیولوژی عفونت با گونه های سارکوسیست در لاشه گاوها و همچنین کشف ساختار و ویژگی های فیلوژنتیکی جدایه های سارکوسیست انجام شد.
روش کاردر مجموع 292 لاشه گاو از ژانویه 2020 تا دسامبر 2020 با استفاده از میکروسکوپ نوری (LM) از طریق له کردن عضلات (MS) و هضم پپتیکی (PD) برای وجود سارکوسیست مورد بررسی قرار گرفتند. سارکوسیست های جدا شده از بافت های مختلف گاو برای شناسایی مورفولوژیکی و استخراج DNA انتخاب شدند. ژن 18S rDNA هر سارکوسیست تکثیر، توالی یابی و آنالیز شد.
نتایجبه طور کلی، 5/92% (292/270) از نمونه بافت گاوها حاوی سارکوسیست های میکروسکوپی با جداره نازک بودند که منحصرا در مری با میکروسکوپ نوری یافت شدند. ارتباط آماری غیر معنی داری بین شیوع عفونت و گروه های سنی، جنس گاوها و همچنین تغییرات فصلی مشاهده شد (P>0.05). ویژگی های فراساختاری سارکوسیست ها به طور کامل مورد بحث قرار گرفت. توالی یابی ژن 18S rDNA سارکوسیست، سارکوسیستیس کروزی (تطابق 100%-99) را تایید کرد که اولین شناسایی مولکولی جدایه فعلی در این منطقه مورد مطالعه بود.
نتیجه گیری:
مطالعه حاضر، در ابتدا اطلاعات مختصری را در رابطه با اپیدمیولوژی گونه های سارکوسیست آلوده کننده گاوها ارایه می دهد و نقطه شروعی برای توسعه آگاهی بهداشتی و طرح های پیشگیرانه کارآمد برای این انگل تک یاخته مشترک بین انسان و دام در نظر گرفته می شود.
کلید واژگان: Bos taurus, خصوصیات مولکولی, سارکوسیستیس کروزی, ریخت شناسی سارکوسیست, 18S rRNABackgroundSarcocystis spp. are one of the most common foodborne tissue cyst-forming coccidia with a public health and veterinary concern.
AimsThe existing study aimed to rectify the epidemiological profile of Sarcocystis spp. infection in the cattle carcasses as well as to explore the structure and phylogenetic features of Sarcocystis spp. isolates.
MethodsA total of 292 cattle carcasses were checked for the existence of sarcocysts using light microscopy (LM) via muscle squash (MS) and peptic digestion (PD) analysis from January 2020 to December 2020. Individual sarcocysts from different cattle tissues were selected for morphologic characterization and DNA extraction. Each sarcocyst’s 18S rDNA gene was amplified, sequenced, and analyzed.
ResultsOverall, 92.5% (270/292) of cattle tissue samples contained microscopic thin walled sarcocysts and were exclusively found in esophagus by light microscopy. A statistically insignificant relationship exists between the prevalence of infection and age groups, gender of cattle, and the seasonal dynamics (P>0.05). Sarcocysts ultrastructural features were completely discussed. Sequencing of 18S rDNA Sarcocystis gene confirmed S. cruzi (identity 99-100%), which was the first molecular identification of the current isolate in the study region.
ConclusionThe current survey initially provides a brief account of knowledge about the epidemiology of Sarcocystis spp. infecting cattle and it is considered a starting point for the development of health awareness and efficient preventive schemes for this zoonotic protozoan parasite.
Keywords: Bos taurus, Molecular characterization, Sarcocystis cruzi, Sarcocysts morphology, 18S rRNA -
بیماری طاعون نشخوار کنندگان کوچک یک بیماری ویروسی بسیار واگیردار، کشنده و وخیم در نشخوار کننده کوچک می باشد. عامل بیماری، ویروس طاعون نشخوار کننده کوچک بوده(Peste des petits ruminants virus) که در جنس موربیلی ویروس قرار دارد. مطالعه حاضر جهت تعیین هویت ژنتیکی ویروس طاعون نشخوار کننده کوچک(PPRV) در حال گردش در استان خراسان رضوی انجام شد. اخیرا گزارشات متعددی از حضور بیماری در خراسان رضوی موجود است. در مطالعه پیش رو تعداد 100 نمونه (خون، طحال و غدد لمفاوی) از دام های دارای علایم بالینی و تلف شده تهیه گردید. کلیه نمونه ها از نظر حضور ژن های نوکلیوکپسید (N) و فیوژن (F)و با روش RT-PCR مورد ارزیابی قرار گرفته و همه ی نمونه های مورد آزمون مثبت گزارش شدند. تعداد هفت نمونه از موارد مثبت به طور تصادفی انتخاب شده و جهت تعیین توالی ژن های N و F ارسال گردید. به طور کلی براساس آنالیز فیلوژنتیکی توالی ژن های N و F، ویروس طاعون نشخوار کننده کوچک به چهار دودمان تقسیم می شود. پس از تعیین هویت و آنالیز سکانس ژن های F و N و مقایسه آن با سایر سویه های موجود در بانک ژنی، برای هر ژن به طور مجزا درخت فیلو ژنتیکی رسم گردید. با اینکه هر یک از درخت های رسم شده برای ژن N و یا F دارای دو خوشه مجزا و زیر خوشه های متفاوت بودند اما کلیه سویه های مورد آزمون در دودمان چهار قرار گرفتند.
کلید واژگان: ویروس طاعون نشخوار کننده کوچک, تشخیص مولکولی, گوسفند, بز, خراسان رضویPeste des Petits Ruminants (PPR) is a highly contagious, fatal, and severe viral disease of small ruminants. The causative agent is a morbillivirus, Peste des petitsruminants virus (PPRV). This study was performed to detect and identify recently circulating PPR virus in small ruminants in the Khorasan Razavi region in Iran. A total of 100 samples(blood, spleen and lymph node) were collected from affected and dead animals. All of the samples were positive with Reverse Transcriptase PCR for viral genome. 7 positive samples by RT-PCR were selected randomly for sequencing of the nucleoprotein (N) gene and fusion gene (F), and genetically characterized phylogenetic analysis of PPR virus strains. Four lineages of PPR virus have been identified based on sequence analysis of the nucleoprotein (N) and fusion (F) gene all around the world. In this study Phylogenetic trees were drawn up based on sequence of the N gene and gene. Both trees have two distinct clusters, and all the detected strains are in the 4th lineage and are located in the first cluster of each tree.
Keywords: PPRV, Molecular characterization, Small ruminants, Iran -
نشریه تحقیقات دامپزشکی و فرآورده های بیولوژیک، سال سی و چهارم شماره 1 (پیاپی 130، بهار 1400)، صص 46 -54هدف از انجام مطالعه کنونی بررسی شیوع و شناسایی مرفومتریک و مولکولی دیکروسلیوم دنتدریتیکوم در گاو، گوسفند و بزهای کشتار شده در کشتارگاه صنعتی شهر اسلام آباد غرب (کرمانشاه) طی سال های 1394 تا 1396بود. به منظور تعیین شیوع و شدت آلودگی به انگل مذکور، در مجموع 2160 راس گاو، 4320 راس گوسفند و 3240 راس بز از هر دو جنس نر و ماده به نسبت مساوی و به شکل کاملا تصادفی طی مدت 3 سال نمونه برداری شدند. خصوصیات مرفولوژیک و مرفومتریک انگل با استفاده از میکروسکوپ نوری مطالعه شد. سپس جهت تایید تشخیص، از هر میزبان،20 کرم بالغ دیکروسلیوم با ویژگی های متفاوت مرفولوژیک و مرفومتریک و در مجموع60 نمونه برای استخراج DNA انتخاب گردید و ناحیه ای از ژن هدف NAD1 با استفاده از واکنش زنجیره پلی مراز (PCR) تکثیر گردید. طبق نتایج به دست آمده، شیوع آلودگی در گوسفند (20/10%، 85/4% و 01/7% به ترتیب سال) همواره بیشتر از گاو (05/3%، 80/1% و 22/2% به ترتیب سال) بود. همچنین بیشترین میزان آلودگی در فصل پاییز مشاهده شد. آنالیز دو به دوی توالی های به دست آمده برای هر 3 میزبان و همچنین مقایسه با موارد ثبت شده در بانک جهانی ژن، نشان دهنده مشابهت ژنتیکی ایزوله ها، بین 97 تا 99 درصد بود و به این ترتیب دیکروسلیوم دندریتیکوم تنها گونه آلوده کننده جنس دیکروسلیوم دربین نشخوارکنندگان شهرستان اسلام آباد تعیین گردید. با توجه به شیوع نسبتا زیاد آلودگی در دام های منطقه و توان بالقوه سرایت انگل به انسان، اقدامات پیشگیرانه و بهداشتی شدیدتری باید اتخاذ گردد.کلید واژگان: دیکروسلیوم دنتدریتیکوم, نشخوارکنندگان, خصوصیت مولکولیThe aim of current study was to investigate the prevalence as well as morphometric and molecular characterization of Dicrocoelium dendriticum in cattle, sheep and goat slaughtered in Eslamabad-e Gharb (Kermanshah) industrial abattoir from 1394 to 1396. To determine the prevalence and severity of D. dendriticum, 2160 cattle, 4320 sheep and 3240 goats were randomly sampled from the both genders equally during the course of study. Morphologic and morphometric characterization done using a light microscope. For molecular characterization, 20 adult worms with different morphologic and morphometric properties from each species and total of 60 samples were selected for extraction of DNA and amplification of the target gene NAD1 using polymerase chain reaction (PCR). The obtained results indicated that the infection rate was higher in sheep (10.20%, 4.85% and 7.01%, respectively) compared to cattle (3.05%, 1.80% and 2.22%). Furthermore, the highest infection intensity was observed in autumn. Pairwise comparison of the obtained sequences with each other and the recorded cases in Genbank revealed the similarity 97% to 99% among isolates. Therefore, D. dendriticum was the only infective species of Eslamabad-e Gharb ruminants. The results of genetic evaluation showed no variation between the isolated samples and those in GenBank. Considering the high prevalence rate of infection, stricter preventive and hygienic measures should be taken.Keywords: Dicrocoelium dendriticum, Ruminants, Molecular Characterization
-
پیشینه
جوندگان دارای تعدادی از انگل ها هستند که از نظر بهداشت عمومی مهم می باشند، در نتیجه آن ها سلامت انسان ها و دام ها را تهدید می کنند.
هدفهدف از مطالعه حاضر بررسی دو گونه انگل کرمی موجود در جوندگان همسفره و ثبت تغییرات هیستو-فیزیولوژیک ناشی از آن ها بود.
روش کاردر مجموع 300 جونده سینانتروپیک از سه گونه شامل راتوس راتوس (تعداد 201)، باندیکوتا بنگلانسیس (تعداد 90) و موس موسکولوس (تعداد 9) طی ماه های نوامبر 2017 الی اکتبر 2019 در لودهیانا، پنجاب، هند در فصل های مختلف زنده گیری و کالبد شکافی شدند.
نتایجکبد دو گونه باندیکوتا بنگلانسیس (22/72%) و راتوس راتوس (67/65%) با دو انگل کرمی تنیا تنیه فورمیس و کالودیوم هپاتیکوم آلوده بودند. این انگل های داخلی یا به تنهایی (33/4 تا 33/6%) و یا به صورت عفونت مخلوط (55/65%) وجود داشتند. سطوح پروتئین تام و آنزیم های نشانگر کبدی شامل آسپارتات آمینوترنس فراز (AST) و آلانین آمینوترنس فراز (ALT) در کبد جوندگان آلوده به عفونت تک انگلی و مخلوط در مقایسه با جوندگان فاقد عفونت انگلی به طور معنی داری بالاتر بود. در بررسی هیستوپاتولوژی، ضایعات گرانولوماتوز کبدی و نکروز هپاتوسیت ها ناشی از فرم بالغ و تخم کالودیوم هپاتیکوم و واکنش التهابی در پارانشیم کبد در مجاورت کیست های تنیا تنیه فورمیس مشاهده شدند. بر اساس شناسایی به وسیله میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) و خصوصیات مولکولی با استفاده از منطقه سیتوکروم اکسیداز میتوکندریایی I (COI)، برای اولین بار در پنجاب، هند تایید شد که متاسستودهای داخل کیست های سفید رنگ تنیا تنیه فورمیس هستند.
نتیجه گیریاین مطالعه یک عفونت شدید نگران کننده جوندگان با انگل های مشترک بین انسان و حیوان را نشان می دهد و کنترل فوری آفت ها (جوندگان) را برای جلوگیری از گسترش بیماری های مشترک بین انسان و حیوان ناشی از گونه های انگل کرمی مورد بررسی در این تحقیق را پیشنهاد می کند.
کلید واژگان: عفونت با انگل های کرمی, خصوصیات مولکولی, مورفولوژی, پاتوفیزیولوژی, بیماری های مشترک بین انسان و حیوانBackgroundRodents harbour a number of parasites of public health importance, thus, they threaten human health and livestock.
AimsThe present study aimed to characterize two helminthic species found in commensal rodents and record histo-physiological alterations induced by them.
MethodsA total of 300 synanthropic rodents of three species: Rattus rattus (n=201), Bandicota bengalensis(n=90), and Mus musculus(n=09) were live trapped and necropsied in different seasons during November 2017 to October 2019 at Ludhiana, Punjab, India.
ResultsLiver of two species B. bengalensis (72.22%) and R. rattus (65.67%) were found infected with two helminthic parasites Taenia taeniaeformis, and Calodium hepaticum. These endoparasites were present either alone (4.33-6.33%) or as mixed infection (65.55%). The level of total proteins and liver marker enzymes including aspartate aminotransferase (AST) and alanine aminotransferase (ALT) were found significantly higher in the liver of rodent species infected with single and mixed infection compared to those with no infection. In histopathological assay, granulomatous liver lesions and necrosis of hepatocytes were seen which were associated with eggs and adults of C. hepaticum and inflammatory reaction in hepatic parenchyma adjoining to cysts of T. taeniaeformis. Based upon scanning electron microscopy (SEM) identification and molecular characterization using mitochondrial cytochrome oxidase I (COI) region, the metacestodes in whitish cysts were confirmed to be of T. taeniaeformis for the first time in Punjab, India.
ConclusionThe study highlights an alarmingly high infection of rodents with zoonotic parasites and suggests immediate pest (rodent) control to check the dissemination of zoonotic diseases by helminth species under study.
Keywords: Helminthosis, Molecular characterization, Morphology, Pathophysiology, Zoonotic diseases -
زمینه مطالعهلینگواتولا سراتا انگلی زئونوز بوده که عامل ایجادکننده سندروم هالزون در انسان است. عفونت انسان درنتیجه مصرف احشای دامی خام و یا نیم پخته رخ می دهد.هدفهدف اصلی از این مطالعه بررسی شیوع و شناسایی خصوصیت مولکولی لینگواتولا سراتا در گوسفندان و بزان کشتارگاه یزد بود.روش کاربه منظور تعیین شیوع و شدت آلودگی لینگواتولا سراتا، گره های لنفاوی 200 راس گوسفند و 200 راس بز کشتار شده در کشتارگاه صنعتی شهر یزد مورد آزمون قرار گرفت. استخراج DNA با استفاده از کیت های تجاری استخراج DNA و براساس روش پیشنهادی در کیت انجام شد. به منظور بررسی ژنتیکی، ناحیه ای از ژن هدف 18srRNA با استفاده از پرایمرهای اختصاصی طراحی شده با نرم افزار Primer3 تکثیر شد. محصول تکثیر شده جهت تعیین توالی ارسال شد و توالی به دست آمده با استفاده از نرم افزار BLAST مورد ارزیابی قرار گرفت. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 و با استفاده آزمون های 2χ و همبستگی پیرسون در سطح معناداری 01/0 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایجدر تحقیق حاضر شیوع آلودگی در بز و گوسفندان کشتار شده به ترتیب 5/25% و 5/22% بود. اختلاف معناداری از نظر آماری بین شیوع آلودگی در سنین مختلف و همچنین جنس نر و ماده در 2 گروه (بز و گوسفند) مشاهده نگردید. نتایج حاصل از تعیین توالی، اختصاصی عمل نمودن پرایمر ها و نیز انگل مورد نظر را تائید نمود.
نتیجه گیری نهایی: این پژوهش اولین گزارش تشخیص مولکولی لینگواتولا سراتا در ایران بود. همچنین با توجه به شیوع قابل توجه آلودگی در دامهای منطقه و عدم آگاهی و عملکرد بهداشتی مناسب افراد در مصرف احشاء دامی احتمال آلوده شدن افراد به انگل لینگواتولا سراتا وجود دارد. لذا در این راستا به کارگیری روش های تشخیصی مناسب و قابل اعتماد جهت تشخیص عفونت در کشتارگاه ها و هم چنین آموزش به افراد جامعه در زمینه مصرف صحیح احشاء دامی گامی موثر در جهت پیشگیری از ابتلاء به این بیماری می باشد.کلید واژگان: لینگواتولا سراتا, حیوانات اهلی, خصوصیت مولکولی, ایرانBackgroundLinguatula serrata is a zoonotic parasite causing Halazoun syndrome in humans. Consumption of raw or semi-cooked infected edible offal induces the infection in human.ObjectivesThe main objective of this study was to investigate the outbreak and molecular characterization of Linguatula serrata in sheep and goat of Yazd slaughterhouse.MethodsTo determine the prevalence and severity of Linguatula serrata, mesenteric lymph nodes of 200 slaughtered sheep and 200 slaughtered goats in the Yazd industrial slaughterhouse were examined. DNA extraction was performed using commercially DNA extraction kit as manufacturers protocol. In order to genetic evaluation, the partially 18srRNA gene as a target was amplified using the specific primer pair which was designed by Primer3 software.The PCR product sent for sequencing and the sequence was BLAST. Data were then analyzed using SPSS version 16.0 and by the Pearson correlation test and χ2 at a significance level of 0.01.ResultsIn the present study, prevalence of the infection of slaughtered goats and sheep was 25.5% and 22.5%, respectively. No statistically significant difference was observed between the prevalence of this parasite in different ages and sexes groups (goats and sheep). The results of genetic evaluation showed no variation between this isolate in comparison with the ones in GenBank.ConclusionsThis study was the first report of molecular identification of Linguatula serrate in Iran. Considering high prevalence of infection in domestic animal and lack of knowledge and hygienic practice of the people about consumption of animal offal infection of the people to Linguatula serrata is probable. Therefore, in this context, using appropriate and reliable diagnostic methods for detection of infection in abattoirs as well as educating people on the proper use of animal offal is effective steps to prevent this disease.Keywords: Linguatula serrata, Domestic animals, Molecular characterization, Iran -
خصوصیات مولکولی و آنالیز فیلوژنتیک ویروس اسهال ویروسی گاو در تعدادی از گاوداری های استان فارس، ایرانویروس اسهال ویروسی گاو (BVDV) یکی از مهمترین عوامل بیماریزای ویروسی گاو در جهان به شمار می رود. هدف از مطالعه حاضر تعیین خصوصیات مولکولی و آنالیز، فیلوژنتیک عفونت BVDV در تعدادی از گاوهای استان فارس، ایران می باشد. به همین منظور در پایش اولیه، تعداد 400 نمونه خون از 12 گاوداری صنعتی با سابقه اسهال، سقط جنین یا تولد گوساله های ضعیف جمع آوری و به روش RT-PCR مورد آنالیز قرار گرفت. در مرحله بعد، تعداد 100 نمونه خون و بیوپسی بافت گوش از گاوهای آلوده مرحله اول بعد از 3 هفته تهیه گردید و با روش های ACE، IHC و RT-PCR مورد ارزیابی مقایسه ای قرار گرفتند. نتایج آزمایش RT-PCR در پایش اولیه نشان دهنده آلودگی 16 مورد از 400 نمونه مورد آزمایش (4%) بود. همچنین 8 مورد از 100 نمونه مرحله بعدی به وسیله همه روش های تشخیص به صورت یکسان مثبت (8%) تشخیص داده شد. واکنش ایمنی به آنتی ژن BVDV به صورت رنگ قهوه ای گرانولر در سیتوپلاسم سلول های پوششی اپیدرم، فولیکول های مو و سلول های استرومایی زیر جلدی مشاهده گردید. آنالیز توالی ژنتیک، هر دو ژنوتیپ BVDV-1 و BVDV-2 را نشان داد که در ترسیم درخت فیلوژنی به نام های BVDV1-FarsA، BVDV1-FarsB و BVDV2-FarsA معرفی گردید. در مجموع بر اساس نتایج این مطالعه با توجه به حضور هر دو ژنوتیپ ویروس در گاوهای منطقه، اهمیت تشخیص و حذف گاوهای دارای عفونت مزمن و پایدار برای کنترل و ریشه کنی بیماری در استان فارس مورد تاکید قرار می گیرد.کلید واژگان: ویروس اسهال ویروسی گاو, گاو, خصوصیت مولکولی, آنالیز فیلوژنتیکBovine viral diarrhea virus (BVDV) is one of the most important viral pathogens of cattle worldwide. The aim of present study was to determine the molecular characterization and phylogenetic analysis of BVDV infection in dairy herds of Fars province, Iran. For initial screening, a total of 400 blood samples were collected from 12 industrial dairy herds with previous history of diarrhea, abortion or birth of weak calves and analyzed using reverse transcription-polymerase chain reaction (RT-PCR) on buffy coat. In the next step, blood samples and also ear notch biopsies were collected from 100 cattle of infected farms three weeks later which were subsequently tested by antigen capture ELISA (ACE), RT-PCR and immunohistochemistry (IHC). The results of nested RT-PCR were successful in 16 out of 400 buffy coat samples (4%) in the initial screening. Also, 8 out of 100 samples (8%) were positive by all practiced tests including RT-PCR, ACE and IHC on buffy coat, serum and skin samples, respectively. Immunoreactivity for bovine BVDV antigen as brown, coarsely to finely granular was observed within the cytoplasm of epidermic epithelial cells, hair follicles and subcutaneous stromal cells. Genetic sequence analyses showed both genotypes, BVDV-1 and BVDV-2. The new isolates were identified as BVDV1-FarsA, BVDV1-FarsB and BVDV2-FarsA in the phylogenetic tree. Since both genotypes of the virus are present in the region, our findings emphasize the importance of monitoring BVDV infection in cattle and suggest detection and elimination of PI animals for controlling and eradication of BVDV in Fars province.Keywords: Bovine viral diarrhea virus, Cattle, Molecular characterization, Phylogenetic analysis
-
زمینه مطالعهماهی ها همواره در معرض عوامل بیماریزای مختلف هستند که در این میان انگل ها نقش مهمی دارند. انگل ژبروداکتیلوس از شاخه کرم های پهن و از جمله انگل های خارجی تک میزبانه مهم ماهی های پرورشی و آزاد آب های شیرین، شور و ماهی های زینتی محسوب می شود که می تواند سبب ایجاد بیماری و خسارات اقتصادی قابل توجهی گردد. انگل ژیروداکتیلوس در بین ماهی های زینتی به ویژه در خانواده کپورماهیان بسیار شایع است.هدفدر این مطالعه انگل ژیروداکتیلوس بر اساس ویژگی های مورفومتریک و مولکولی در ماهی طلایی مورد بررسی قرار گرفت.روش کارانگل ژیروداکتیلوس از سطح بدن، پوست، باله ها و آبشش نمونه های ماهی طلایی پس از انتقال به آزمایشگاه توسط گسترش مرطوب جداسازی گردید و توسط میکروسکوپ نوری مورد بررسی قرار گرفت. ویژگی های ریخت شناسی هریک از انگل ها با اندازه گیری قسمت های مختلف اپیستهاپتور انگل (قلاب مرکزی، قلابک حاشیه ای، میله پشتی و میله شکمی) انجام شد. جهت بررسی مولکولی گونه انگل ژیروداکتیلوس، پرایمر بالادست، در ناحیه 8/5 ژن RNA ریبوزومی (''3''CGATCATCGGTCTCTCGAAC''5) و پرایمر پایین دست، در ناحیه ITS2 ژن RNA ریبوزومی (''3''TTAAGGAAGAACCACTAGAG''5) برای تکثیر DNA گونه های انگل ژیروداکتیلوس به روش PCR، طراحی گردید.نتایجویژگی های ریختی گونه انگل ژیروداکتیلوس با استفاده از کلیدهای تشخیصی Yamaguti در سال1961 بررسی گردید، سپس توالی به دست آمده از انگل مورد نظر با توالی های ثبت شده انگل ژیروداکتیلوس در ژن بانک مورد مقایسه قرار گرفت و نهایتا انگل ژیروداکتیلوس کوبایاشی شناسایی گردید.
نتیجه گیری نهایی: استفاده از نتایج بررسی مورفومتریک همراه با نتایج مولکولی، بهترین روش دستیابی به شناسایی صحیح گونه های جدید این انگل می باشد.
کلید واژگان: ماهی طلایی, ژیروداکتیلوس کوبایاشی, ریخت شناسی مولکولیBackgroundFish are constantly exposed to various pathogens and parasites in particular. Gyrodactylus from Platyhelminthes is an important monogenean ectoparasite that can cause disease and economical losses to cultured, wild, salt and fresh water and ornamental fish. Gyrodactylus appears to be one of the most prevalent parasites of ornamental fish especially in Cyprinids.ObjectivesThe present study aimed to identify morphometric and molecular characteristics of Gyrodactylus parasite on Carassius auratus (Linnaeus, 1758).MethodsGyrocactylus parasites were isolated from skin, fins and gills of the fish with wet mount slide and were examined under light microscopy. The morphometrical characterization of Gyrodactylus specimens was performed using the measurements and drawings of opisthaptoral hard parts of the parasites. The molecular species description was based on polymerase chain reaction (PCR) of partial sequence of 5.8S region of ribosomal RNA (5´CGATCATCGGTCTCTCGAAC3´) and partial sequence of internal transcribed spacer2 (ITS2) of ribosomal RNA (5´TTAAGGAAGAACCACTAGAG3´).ResultsGyrodactylus species morphology identification was performed using Yamaguti (1961) identification key. The nucleotide sequences of the PCR products were compared with GenBank sequences.ConclusionsBased on morphometric analysis and sequencing, the Gyrodactylus specimens were described as Gyrodactylus kobayashi. Combination of molecular techniques with morphological analysis seems to be the best approach to identification of Gyrodactylus spices.Keywords: Carassius auratus (Linnaeus, 1758), Gyrodactylus kobayashi, morphometric, molecular characterization -
لپتوسپیروزیس که در اثر عفونت با لپتوسپیراهای بیماریزا ایجاد می شود یکی از شایع ترین بیماری های مشترک بین انسان و دام در جهان است. پروتئینهای غشای خارجی لپتوسپیرا نظیر LipL41 نقش مهمی در پاتوژنز این بیماری ایفا می کنند. بر این اساس چالش اصلی و مهم در بهبود و توسعه واکسنی موثر و کارآمد به کاربرد مطالعات بنیادی روی این پروتئین ها معطوف گردیده است. هدف از این مطالعه کلونینگ و آنالیز ژن lipL41به منظور تعیین ثبات ژنتیکی در بین سرووارهای واکسینال لپتوسپیرا در ایران می باشد. در این مطالعه از سه سرووار واکسینال استفاده شد. ژن lipL41سرووارهای مذکور تکثیر و در وکتور pTZ57R/T کلون گردید.کلون های نوترکیب با کلنی واکنش زنجیره ای پلیمراز و تعیین توالی، تایید شدند. همولوژی آن ها با مقایسه توالی سرووارهای واکسینال با توالی های ثبت شده در بانک ژنی با استفاده از برنامه های BLAST و MegAlign مورد ارزیابی قرار گرفتند. محصول واکنش زنجیره ای پلیمراز ژنlipL41 از سرووارهای واکسینال لپتوسپیرای مورد آزمایش، یک قطعه 1065 جفت بازی بود. نتایج تعیین توالی میزان شباهت بالایی بیش از 94% در بین سرووارهای واکسینال لپتوسپیرا نشان داد. ثبات ژنتیکی ژنlipL41 به قابلیت استفاده از این ژن برای تهیه واکسن نوترکیب موثر و کارآمد بر علیه لپتوسپیروزیس اشاره می کند.
کلید واژگان: لپتوسپیروزیس, ژن lipL41, آنالیز مولکولی, تعیین توالی, سرووارهای واکسینال لپتوسپیراLeptospirosis caused by infection with pathogenic leptospires، which is the most prevalent zoonotic disease in the world. The outer membrane proteins (OMPs) of pathogenic leptospires such as LipL41 play a crucial role in pathogenesis of this disease. Therefore a major challenge to develop an effective vaccine against leptospirosis is application of basic research on the OMPs of leptospires to improve vaccine development. The aim of this study was cloning and analyzing of the lipL41 gene from vaccinal serovars of leptospires in Iran، in order to identify genetic conservation of this gene. Three vaccinal serovars of Leptospira were used in this study. The lipL41 gene of these serovars were amplified and cloned in the pTZ57R/T vector. The recombinant clones were confirmed by colony-PCR and sequencing. The sequenced genes were analyzed for their homology between them and other submitted sequences in Genbank database using the BLAST and MegAlign program. PCR amplification of the lipL41 gene resulted in the 1065 bp gene product in vaccinal serovars tested. In our study، nucleotide sequencing results showed high similarity (>94%) within the leptospiral vaccinal serovars. The genetic conservation of the lipL41gene among different serovars of Leptospira indicated the capacity of utilization of this gene for development of recombinant vaccine against leptospirosis.Keywords: Leptospirosis, lipL41 gene, Molecular characterization, Sequencing, Vaccinal serovars of Leptospira -
فیلاریازیس یکی از بیماری های سگ سانان است که اهمیت زیادی در بهداشت عمومی و دامپزشکی دارد. لذا مطالعات پراکندگی و بهبود روش های تشخیصی این بیماری بسیار حائز اهمیت می باشد. در این مطالعه از 205 قلاده سگ، از شهرستان های مختلف استان آذربایجان شرقی خونگیری به عمل آمد. خون ها بعد از آماده سازی، به روش Knott برای بررسی حضور میکروفیلر مطالعه شدند. به منظور بررسی مولکولی از روش واکنش زنجیره ای پلیمراز و پرایمرهای عمومی Pan-filarial و اختصاصی گونه های Dirofilaria immitis، D. repens، Acanthocheilonema reconditum، A. dracunculoides، Brugia malayi و B. pahangi استفاده گردید. در بررسی میکروسکوپی شیوع کلی بیماری 77 مورد (5/37%) و در بررسی مولکولی 94 مورد (8/45%) مشاهده گردید. بیشتر ین شیوع گونه های بیمار ی به ترتیب مربوط به Dirofilaria immitis 54 مورد (4/57%) و Acanthocheilonema sp 40 مورد (6/42%) بود. بررسی توالی مربوط به ناحیه ITS-2 میکروفیلر Acanthocheilonema sp مشخص نمود که این میکروفیلر احتمالا گونه جدیدی از این خانواده می باشد. چنین مطالعاتی می تواند در مدیریت بیماری، تبیین قوانین بهداشتی و کاهش هزینه های درمانی در منطقه مورد مطالعه، موثر واقع شده و روش واکنش زنجیره ای پلیمراز به عنوان یک روش سریع و دقیق برای شناسایی گونه های فیلاریازیس به کار برده شود.
کلید واژگان: شناسایی مولکولی, میکروفیلرهای سگ سانان, ایرانFilariasis in dogs is caused by several species of filariids. Because of importance of this infection in veterinary medicine and public health، it is necessary to carry out an epidemiological and cross sectional studies in various geographical areas and use of well-adapted diagnosis methods. In this study 205 capillary and whole blood samples were collected from doges in various counties of East-Azerbaijan province. Samples after preparation were examined by Knott`s test and light microscope for presence of microfiler. In molecular identification، Pan-filarial and species-specific PCR perimers was used to differentiate among Dirofilaria immitis، Dirofilaria repens، Acanthocheilonema reconditum، Acanthocheilonema dracunculoides، Brugia malayi and Brugia pahangi. Descriptive statistics were used for data analysis. Total infection prevalence with the microscopic evaluation was 77 (37. 5 %) and in PCR test was 94 (45. 8 %). The most common species of canine filarial parasite identified in this study was D. immitis 54 (57. 4 %) followed by Acanthocheilonema species 40 (42. 6 %). The molecular evidence on the sequence of the ITS-2 region provided strong evidence that the canine microfilariae discovered in this study belong to a novel species of Acanthocheilonema. Information about infection prevalence helps us to improve disease management practices in the studied area، apply new hygiene policy and reduce extra costs of therapeutic agents and PCR is a quick and accurate molecular genetics method for detection of filarial species.Keywords: Molecular Characterization, Canine Microfilariae, Iran -
نوزما جنسی از میکروسپوریده ها است که اثرات بیماری زایی زیادی در زنبور عسل دارد. هدف از مطالعه حاضر، بررسی اپیدمیولوژیک و شناسایی مولکولی گونه های نوزما در شهرستان های مختلف استان آذربایجان شرقی می باشد. بدین منظور 387 نمونه از مناطق مختلف استان جمع آوری گردید. نمونه ها بعد از آماده سازی، توسط میکروسکوپ نوری جهت بررسی حضور نوزما مورد ارزیابی قرار گرفتند. جهت مطالعه مولکولی برای تشخیص و تمایز بین نوزما آپیس و نوزما سرنئی از پرایمر های اختصاصی ژن SSUrRNA و تکنیک واکنش زنجیره ای پلیمراز استفاده گردید و نهایتا از آمار توصیفی به منظور مقایسه داده ها استفاده گردید. 225 (1/58 %) مورد از نمونه ها در مطالعه میکروسکوپی مثبت برآورد گردید و این میزان در مطالعه مولکولی به 260 (1/67 %) افزایش یافت. اعتبار روش ارزیابی برای تکنیک واکنش زنجیره ای پلیمراز در این مطالعه 1/1 برابر روش سنتی برآورد گردید. میزان شیوع بیماری در مناطق مختلف استان متفاوت بوده و نوزما سرنئی تنها گونه جداسازی شده از استان می باشد. عوامل متعددی می تواند باعث تک گونه ای بودن بیماری و شیوع متفاوت بیماری در مناطق مختلف باشد. به همین دلیل مطالعات اپیدمیولوژیک می تواند نقش مهمی در مدیریت بیماری در مناطق مختلف و اتخاذ روش های بهداشتی مناسب برای کاهش هزینه های تولید ایفا کند.
کلید واژگان: اپیدمیولوژی, ویژگی مولکولی, نوزما, آذربایجان غربی, ایرانNosema is a genus of microsporidia، which have significant negative impacts on honeybees. The aim of this study is the epidemiological evaluation and molecular characterization of Nosema spices in various counties of East-Azerbaijan province (Northwest of Iran). 387 samples were collected from colonies maintained in various counties of East-Azerbaijan province. Samples after preparation were examined by a light microscope for presence of Nosema spores. PCR method (SSUrRNA gene) was used to differentiate between Nosema apis (N. apis) and N. ceranae. Descriptive statistics were used for data analysis. Total infection prevalence of the microscopic evaluation and PCR tests were 225 (58. 1%) and 260 (67. 1%) respectively، total validity of PCR test against the microscopic test was computed equal to 1. 1 in this case. Disease distribution in various counties of study area was variable and N. ceranae was the only Nosema species found to infect honeybees. The one species presence and different distribution of Nosema positive samples in various counties of East-Azerbaijan province may be due to multiple reasons. Furthermore، epidemiological information helps us to improve disease management practices in the studied area، apply new hygiene policy and reduce extra costs of production.
Keywords: Epidemiology, Molecular Characterization, Nosema, East, Azerbaijan, Iran -
زمینه مطالعه
انگل ژیروداکتیلوس از دسته کرم های پهن مونوژن (تک میزبانه) و جزء انگل های خارجی مهم ماهی های پرورشی و ماهی های آزاد آبهای شیرین و آبهای شور و ماهی های زینتی محسوب می شود که می تواند سبب ایجاد بیماری و خسارات اقتصادی قابل توجهی گردد. این انگل یکی از شایع ترین انگل های ماهی به ویژه در خانواده کپورماهیان می باشد. ماهی کاراسیوس اوراتوس (ماهی طلایی) یکی از ماهی های خانواده کپور ماهیان است که بسیار مستعد آلودگی و بیماری با انگل ژیروداکتیلوس می باشد.
هدفهدف از این مطالعه شناسایی گونه انگل ژیروداکتیلوس بر اساس ویژگی های مورفومتریک و مولکولی در ماهی زینتی کاراسیوس اوراتوس می باشد.
روش کاردر این مطالعه انگل های ژیروداکتیلوس از سطح بدن و باله های نمونه های ماهی کاراسیوس اوراتوس جداسازی شدند. ویژگی های مورفولوژیک (ریخت شناسی) هر یک از انگل ها بر اساس کلیدهای تشخیصی با استفاده از عکسبرداری، ترسیم و اندازه گیری قسمت های مختلف اپیستهاپتور انگل انجام شد. بررسی مولکولی گونه انگل ژیروداکتیلوس با استفاده از روش PCR قسمتی از توالی S8/5 ژن ریبوزوم RNAو قسمتی ازتوالی 2 ITS ژن ریبوزوم RNAمورد ارزیابی قرار گرفت. سپس توالی به دست آمده از محصول PCR با توالی های ثبت شده انگل ژیروداکتیلوس در ژن بانک مورد مقایسه قرار گرفت.
نتایجبر اساس بررسی مورفومتریک و تعیین توالی، نمونه های انگل ژیروداکتیلوس در این مطالعه ژیروداکتیلوس گرلیی معرفی شدند.
نتیجه گیری نهاییبا توجه به این مسئله که شناسایی انگل ژیروداکتیلوس تنها بر اساس خصوصیات مورفولوژی به علت اندازه کوچک انگل (کمتر از یک میلیمتر)، تغییر مورفولوژی ناحیه اپیستهاپتور انگل تحت شرایط مختلف جغرافیایی، نوع میزبان و درجه حرارت آب، تعداد بسیار زیاد گونه های این انگل (بیش از بیست هزار گونه) و شناسایی بسیار اندک این گونه ها (حدود تنها چهارصد گونه تا کنون) کار مشکل و غیر مطمئنی است، بررسی ملکولی تشخیص مورفولوژی را مورد تایید قرار می دهد.
کلید واژگان: بررسی ملکولی, بررسی مورفومتریک, ژیروداکتیلوس گرلئی, PCR, کاراسیوس اوراتوس (ماهی طلایی)BackgroundsGyrodactylus is a small monogenean ectoparasite that lives on the skin and fins of most of the world's fish species. Gyrodactylus appears to be one of the most prevalent parasites found in ornamental fish, especially in Cyprinids. Goldfish (Carassius auratus) are a popular ornamental fish that are highly contaminated by Gyrodcatylus.
ObjectivesThe present study is aimed to identify morphological and molecular character-istics of the Gyrodactylus parasite on gold fish.
MethodsThe morphological identification of Gyrodactylus specimens was performed using the measurements and drawings of opisthaptoral hard parts of the parasites. The molecular species description was based on a polymerase chain reaction (PCR) of partial sequence of the 5.8S region of ribosomal RNA, and a partial sequence of the internal transcribed spacer 2 (ITS2) of ribosomal RNA. The nucleotide sequences of the PCR products were compared with corresponding sequencing registered in GenBank.
ResultsBased on the morphometric analysis and sequencing, the Gyrodactylus specimens were described as Gyrodactylus gurleyi.
ConclusionsA combination of molecular techniques with morphological analysis seems to be the best approach for the identification of Gyrodactylus speices.
Keywords: Gyrodactylus gurleyi, morphometric characterization, molecular characterization, Carassius auratus, PCR
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.