مطالعه سطوح فلزات سنگین جیوه، کادمیوم، سرب و مس در رسوبات شمال غرب خلیج فارس- بندر امام خمینی(ره)
نویسنده:
چکیده:
بندر امام خمینی(ره) بزرگ ترین بندر ایران در شمال غربی خلیج فارس است که تردد فراوان کشتی ها در این بندر و همچنین وجود صنایع مختلف به خصوص صنایع پتروشیمی در اطراف آن سبب تخلیه آلاینده های فراوان آلی و معدنی از جمله فلزات سنگین به این منطقه می شود. فلزات سنگین به دلیل پایداری زیاد با تجمع در بافت های آبزیان، قابل انتقال به سطوح مختلف غذایی و در نهایت انسان هستند و به این ترتیب باعث بروز پیامدهای خطرناک آلودگی ناشی از این آلاینده ها می شوند. در این مطالعه از رسوبات 5 ایستگاه در منطقه بندر امام خمینی(ره) شامل اسکله ی پتروشیمی، داک سرسره، اسکله 15، اسکله 28 و اسکله 33 در اسفند ماه 1388 نمونه برداری شد. پس از خشک کردن و هضم نمونه ها توسط اسید نیتریک، میزان فلزات سنگین توسط دستگاه جذب اتمی (AAS) اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که دامنه ی سطوح فلزات سنگین در رسوبات ایستگاه های مختلف بر اساس میکروگرم بر گرم وزن خشک 4/4-5/0 جیوه، 2/8-2/3 سرب و 8/19-2/15 مس است. میزان کادمیوم در رسوبات ایستگاه های مورد مطالعه زیر حد تشخیص دستگاه اندازه گیری شد (5/0≥). در بین ایستگاه-های مورد مطالعه ایستگاه اسکله پتروشیمی بیشترین میزان آلودگی جیوه، سرب و مس را در رسوبات خود دارا بود. ایستگاه اسکله 28 نیز پاک ترین ایستگاه به فلزات مذکور شناخته شد. از میان فلزات مورد مطالعه، میزان جیوه در رسوبات منطقه از حد استاندارد های بین المللی بیشتر و سایر فلزات کم تر از حدود استاندارد های بین المللی بودند. با توجه به فعالیت پتروشیمی بندر امام و سایر صنایع فعال در منطقه، پایش زیست محیطی مداوم فلزات سنگین به خصوص جیوه، در منطقه لازم به نظر می رسد.
کلیدواژگان:
زبان:
فارسی
انتشار در:
صفحات:
33 تا 41
لینک کوتاه:
https://www.magiran.com/p1071669
مقالات دیگری از این نویسنده (گان)
-
Microplastic pollution in two zooplankton groups on the southern coast of the Caspian Sea
Y. Azadkar Langroudi*, N. Sakhaei, F. Amini, S. Bagheri, A. Safahieh
Iranian Journal of Fisheries Sciences, Jan 2024 -
تجزیه زیستی بیس فنل آ با استفاده از باکتری بومی جدا شده از رسوبات خورموسی (خلیج فارس)
راضیه نصرالله زاده*، ، حسین ذوالقرنین، اسحاق زمانی، کمال غانمی
مجله علوم و فنون دریایی، پاییز 1400