بررسی تنوع ژنتیکی ارقام بومی و غیر بومی انگور کلکسیون ژرم پلاسم سیستان با استفاده از نشانگر REMAP

هدف این تحقیق بررسی تنوع ژنتیکی ارقام انگور بومی و غیر بومی موجود در سیستان با استفاده از نشانگرهای REMAP می باشد. به منظور بررسی تنوع ژنتیکی ارقام انگور بومی و غیر بومی مربوط به ایستگاه تحقیقاتی زهک در سیستان، 33 رقم انگور (Vitis vinifera L.) موجود در این ایستگاه توسط 7 ترکیب آغازگری REMAP حاصل از ترکیب آغازگر های ISSR و آغازگر های مبتنی بر رتروترانسپوزون از خانواده Ty1-copia و Ty3-gypsy مورد ارزیابی قرار گرفتند. میزان چندشکلی مشاهده شده در هر کدام از نشانگر های MS1/Gret1 Ra و MS5/Gret1Rb هم در ارقام بومی و هم غیر بومی به ترتیب 80 و 75 درصد بود. نتایج حاصل این احتمال را تقویت می کند که رتروترانسپوزون Gert1 در فرایند تکامل گیاهان مورد تحقیق بیشتر جابجا شده و تعداد نسخه های بیشتری را داخل ژنوم تکثیر کرده است. دندروگرام بر اساس الگوریتم UPGMA و ضریب تشابه جاکارد ترسیم شد. ارقام مورد مطالعه در ضریب تشابه (44/0) به یک گروه بزرگ با 12 زیر گروه و یک گروه کوچک با یک رقم تقسیم شدند. نتایج بدست آمده از تجزیه به مختصات اصلی نشان داد که 6 مختصه اول در مجموع 44/50 درصد از کل تغییرات را توجیه می کند.