بررسی کارایی برنامه آموزشی مبتنی بر مدل بزنف بر رفتارهای خودمراقبتی زنان مبتلا به پرفشاری خون

پرفشاری خون خطری جدی برای سلامت و از علل مهم ناتوانی و مرگ است. هدف از مطالعه حاضر بررسی کارایی برنامه آموزشی مبتنی بر مدل بزنف بر رفتارهای خودمراقبتی زنان مبتلا بهپرفشاری خون بود.
روش پژوهش:در این مطالعه نیمه تجربی، مطالعه بر روی158بیمارزن مبتلا بهپرفشاری خون که از مراقبت های بهداشتی خانه های بهداشت استفاده می کردند، انجام شد.روش نمونه گیری، بصورت چند مرحله ای تصادفی بود و در هر گروه تعداد 79 بیمار زنبصورت تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه ای بود که روایی پرسشنامه با نظر متخصصین و پایایی آن با ضریب آلفایکرونباخ 2/72 درصد مورد تائید قرار گرفت. برنامه آموزشی برای گروه مداخله انجام و بعد از گذشتدو ماه اطلاعات مجدداجمع آوری گردید. بعد از مرحله پس آزمون، 2 جلسه آموزشی جهت گروه کنترل برگزار شدجهت تجزیه و تحلیل از آزمون های توصیفی(میانگین و انحراف معیار)و تحلیلی(تی زوجی، خی دو، رگرسیون) استفاده گردید. در این پژوهش سطح معنی داری 05/0 در نظر گرفته شده بود.
میانگین سنی شرکت کنندگان13/13 ±05/62 بود. در گروه مداخله، میانگین نمرات نگرش، نرم انتزاعی، عوامل قادرکننده و رفتارهای خودمراقبتی به ترتیب 27/3، 35/4،04/4، 51/3 نمره نسبت به قبل از مداخله افزایش داشتکه از لحاظ آماری معنی داربود(001/0 P=). در گروه مداخله، قبل از مداخله درصد رعایت مصرف مرتب داروو انجام فعالیت فیزیکی به ترتیب 6/64درصد و43 درصد بود که بعد از مداخله به ترتیب به 5/83درصدو 8/65درصد افزایش پیدا کرد.عوامل قادرکننده 28 درصد واریانسرفتارخودمراقبتی فشار خون را توضیح دادند.
نتایج این مطالعه نشان داد که طراحی برنامه آموزشی بر اساس سازه های مدل آموزشی بزنف نسبت به آموزش های رایج، نتایج بهتری در ارتقاء رفتارهای خودمراقبتی بیماران داشتهاست.