اثربخشی آموزش گروهی تحلیل رفتار متقابل در افزایش انعطاف پذیری شناختی و ارتقای عملکرد خانواده در زنان دارای اختلافات زناشویی

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش تحلیل رفتار متقابل بر افزایش انعطاف پذیری شناختی و عملکرد خانواده در زنان دارای اختلافات زناشویی بود. روش این مطالعه، آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری متشکل از همه زنان دارای اختلافات زناشویی مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهرستان شهرکرد در نیمه اول سال 93 بودند. از بین این افراد نمونه ای با حجم 40 نفر با روش تصادفی ساده انتخاب شده، به طور تصادفی در دو گروه 20 نفری آزمایش و کنترل جایگزین شدند. آزمودنی های گروه آزمایش مداخله هشت جلسه ای آموزش تحلیل رفتار متقابل را دریافت نمودند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه عملکرد خانواده (اپشتاین، بالدوین و بیشاب، 1983) و پرسشنامه انعطاف پذیری شناختی (دنیس و وندروال، 2009) استفاده شد. داده های به دست آمده با تحلیل کوواریانس تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که بین دو گروه آزمایش و کنترل در مرحله پس آزمون از نظر انعطاف پذیری شناختی و عملکردهای خانواده مانند حل مشکل، نقش ها، همراهی عاطفی، آمیزش عاطفی، کنترل رفتار و کارایی کلی تفاوت معنی داری وجود دارد؛ اما از نظر ارتباط تفاوت معنی داری مشاهده نشد. باتوجه به اثربخشی آموزش تحلیل رفتار متقابل در افزایش عملکرد کلی خانواده و انعطاف پذیری شناختی، احتمالا استفاده از آن در کاهش میزان نارضایتی زناشویی موثر بوده، تعمیم این آموزش به دیگر جنبه های زندگی می تواند در کاهش مشکلات زوجین و خانواده ها کاربرد پیشگیرانه داشته باشد.