تغییرات غلظت فلزات سنگین در اندام های گیاه حرا (Avicennia marina) و رسوبات رویشگاه بردستان بندر دیر

افزایش فعالیت های صنعتی در طی سال های اخیر وبه دنبال آن ورود انواع آلاینده های آلی وغیرآلی از جمله فلزات سنگین به محیط زیست خصوصا اکوسیستم های آبی از مشکلاتی است که سلامت بشر را تهدید می کند. گیاهان آبزی به عنوان حلقه ای از زنجیره غذایی به واسطه جذب فلزات سنگین می توانند نشانگر افزایش نسبی غلظت این عناصر در آب یا رسوبات اکوسیستم های مورد نظر باشند. این تحقیق به منظور تعیین میزان فلزات سنگین (کادمیوم، سرب، مس، نیکل و روی) و نقش گیاهان آبزی در جذب و تجمع آن ها، از گیاه حرا (Avicennia marina) و رسوبات سه ایستگاه در رویشگاه بردستان به طور تصادفی در 1389 نمونه برداری گردید و پس از هضم اسیدی، غلظت عناصر توسط دستگاه جذب اتمی سنجش گردید. میانگین غلظت کادمیوم ، سرب ، مس ، نیکل و روی در رسوبات به ترتیب 5/4، 55/11، 30/10، 45/81 و 48/41 میکروگرم بر گرم به دست آمد. میزان این عناصر در ریشه گیاه به ترتیب 89/2، 38/9، 17/6، 32/5 و 33/23 و در برگ 26/2، 78/8، 42/4، 39/2 و 37/15 به دست آمد. به طور کلی روند تجمع فلزات در رسوب و بافت های درخت حرا نشان داد که با افزایش غلظت فلزات در رسوبات، میزان این عناصر در بافت های گیاه نیز افزایش می یابد، لذا گیاه مانگرو می تواند نشانگر افزایش نسبی میزان فلزات در اکوسیستم باشد. گیاه مذکور می تواند میزان فلزاتی که قابلیت دسترسی زیستی را دارند و از نظرمخاطرات زیست محیطی حائز اهمیت هستند را نشان دهد. علی رغم پایین تر بودن میزان عناصر در رسوبات رویشگاه بردستان در مقایسه با استانداردهای کیفیترسوب، حضورفلزات سنگیندر اکوسیستم های آبی و نیز در زنجیره غذایی را باید بسیار جدی و خطری برای محیط زیست و انسان تلقی کرد و جهت کنترل این آلاینده ها تدابیری اتخاذ نمود.