تحلیل ساختاری ارتباط احتکار با مشکلات بین فردی: نقش میانجی دشواری در تنظیم هیجان

هدف از پژوهش حاضر، بررسی ارتباط احتکار با مشکلات بین فردی با نقش میانجی دشواری در تنظیم هیجانی بود. این مطالعه توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری را مردان و زنان 35 تا 65 سال، 200 نفر (100 زن و 100 مرد) ناحیه یک شهر رشت تشکیل دادند. از این بین 200 نفر به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش، پرسشنامه های رفتار ذخیره ای-نسخه بازنگری شده (SI-R)، مشکلات بین فردی-32 گویه (IIP-32) و دشواری در تنظیم هیجانی (DERS) بودند. همچنین تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و الگوسازی معادلات ساختاری انجام گرفت. نتایج حاکی از مثبت و معناداربودن اثر غیرمستقیم احتکار بر مشکلات بین فردی از طریق دشواری در تنظیم هیجان بود (01/0>p). نتایج پژوهش حاضر نشان داد، رفتارهای احتکاری منجر به مشکلات در ارتباطات بین فردی می شوند و همچنین نقص در ارتباطات بین فردی، تشدید نشانه های احتکاری را در پی دارد. البته در این بین، تنظیم هیجانی، عاملی مهم است که نقص بیشنر در آن، تشدید و نگهداری رفتارهای احتکاری و مشکلات بین فردی را موجب می شود. بنابراین، استفاده از راهبردهای تنظیم هیجان، می توانند در کاهش و بهبود نشانه های احتکار و مشکلات ارتباطات بین فردی نقش مهمی را ایفا کنند.