چالش های روابط ستاد دانشگاه علوم پزشکی و بیمارستان های وابسته: مورد مطالعه یکی از دانشگاه های مستقر در تهران

ناکارآمدی ارتباطات بین دانشگاه علوم پزشکی و بیمارستان های آموزشی وابسته آن، می تواند در مدیریت بیمارستان و کارکردهای مختلف آن مانند ارایه خدمات، آموزش و پژوهش مشکلاتی ایجاد کند. این مطالعه به منظور درک دقیق این ارتباطات و نیز چالش های موجود از دیدگاه ذی نفعان مختلف در یکی از دانشگاه های علوم پزشکی مستقر در شهر تهران، انجام شد.

در این مطالعه کیفی، برای جمع آوری داده ها، 33 مصاحبه حضوری نیمه ساختارمند و یک بحث گروهی متمرکز انجام شد. شرکت کنندگان از طریق نمونه گیری هدفمند و گلوله برفی، از بیمارستان های آموزشی و واحدهای ستادی انتخاب شدند. برای تحلیل داده های مصاحبه ها از روش تحلیل محتوای قراردادی و نرم افزار تحلیل کیفی MAXQDA استفاده شد. کدزنی و طبقه بندی کدها توسط دو پژوهشگر به صورت مستقل انجام شد.

 از چالش های موجود در ارتباطات بیمارستان ها و واحدهای مختلف ستادی دانشگاه، 1275کد به دست آمد که پس از دسته بندی های مفهومی، به 14 ساب تم و 4 تم اصلی «تصمیم گیری و سیاست گذاری»، «تامین منابع»، «نظارت و ارزیابی» و «جریان اطلاعات» طبقه بندی شدند که همه این تم ها زیرمجموعه یک تم محوری به نام «یکپارچگی» قرار گرفتند.

تحلیل وضعیت موجود و چالش های ناشی از آن، لزوم بازنگری ارتباطات بین بیمارستان های آموزشی با واحدهای ستادی دانشگاه را نشان داد. این بازنگری باید به سمت کاهش تمرکزگرایی و افزایش قدرت تصمیم گیری در بیمارستان ها در ابعاد مختلف باشد. بدیهی است با توجه به مسئولیت اجتماعی و لزوم پاسخگویی دانشگاه و بیمارستان ها به انتظارات آموزشی و نیازهای درمانی جامعه، باید نقش حاکمیتی و نظارتی ستاد دانشگاه به خوبی مشخص و به درستی اجرا گردد.