ارزیابی کیفیت بصری سیمای سرزمینی جنگل‌های هیرکانی با استفاده از سنجش از دور و متریک‌های سیمای سرزمین

این مطالعه با هدف تعیین رابطه بین کیفیت بصری جنگل های ایرانی هیرکانی با الگوی فضایی مربوط به کاربری اراضی در 9 مکان در شمال ایران انجام شده است. برای انجام این کار، بخش قابل توجهی از منطقه عکس برداری شد و بر اساس نظرات یک گروه از 150 بیننده، تصاویر از نظر طبیعی بودن، انسجام، آشفتگی و پیچیدگی رتبه بندی شده اند. نقشه منطقه با استفاده از پردازش تصویر Landsat 8- OLI در سال 2016 تهیه شد. با استفاده از زاویه دید و لایه DEM منطقه، محدوده های قابل رویت، شناسایی و الگوی مکانی کاربری آن ها با استفاده از متریک های سیمای سرزمین NP, PD, MPS, LSI, MNN, SHDI و PLAND بررسی شد. بر اساس نتایج، جنگل در کنار مرتع در حدود 90 درصد مساحت منطقه را تشکیل می دهند. نتایج MPS و LSI نشان داد که کل سیمای سرزمین از لکه هایی با وسعت بین 1 تا 6 هکتار تشکیل شده است. لکه های سیمای سرزمین در مکان 6 به طور متوسط از هم فاصله بیشتری دارند و لکه های جنگل در مکان 7، بالاترین مقدار MNN را دارند. حداقل مقدار SHDI در نقطه 2 و بالاترین آن در  مکان 7 به دست آمد. داده های PLAND نشان داد که در هر نقطه، بیش از 50 درصد  مناظر مربوط به جنگل است. نتایج تحلیل همبستگی نشان داد رابطه معنی داری بین (05/0