بررسی فراوانی آلودگی به انگلهای خارجی در سگ های شهر مشهد
به علت رابطه نزدیک بین انسان و سگ، آلودگی سگها به انگلهای خارجی میتواند علاوه بر ایجاد بیماری و اختلال در آسایش میزبان، سلامت و آسایش انسان را نیز متاثر سازد.
این مطالعه با هدف تعیین فراوانی آلودگی به انگلهای خارجی و شناسایی این انگلها در سگهای ارجاعی به بیمارستان دامپزشکی دانشگاه فردوسی مشهد انجام گرفت. روش کار: تعداد 460 قلاده سگ از فروردین 1396 تا فروردین 1397 از لحاظ آلودگی به انگلهای خارجی مورد بررسی قرار گرفتند. اطلاعات مربوط به سن، جنس، فصل، نژاد، محل نگهداری، نوع پوشش مویی (بلند یا کوتاه)، رنگ پوشش مویی (تیره یا روشن)، خارش، موریختگی و محل استقرار این انگلها در پرسشنامه مخصوص ثبت شد.
در این مطالعه از 460 قلاده سگ مورد آزمایش، 99 قلاده (52/21 درصد) با نه گونه انگل خارجی آلوده بودند. تعداد 48 (43/10 درصد) قلاده سگ به ککهای کتنوسفالیدس کنیس و پولکس ایریتانس آلوده بودند. ریپی سفالوس تورانیکوس، سارکوپتس اسکابیی، هایپوبوسکا لانگیپنیس و ریپی سفالوس سنگوینیوس به ترتیب از 14 (04/3 درصد)، 10 (17/2 درصد)، 10 (17/2 درصد) و 9 (95/1 درصد) قلاده سگ جدا شد. آلودگی به ولفارتیا مگنیفیکا، دمودکس کنیس، اتودکتس سینوتیس، همافیزالیس اریناسیی و لینوگناتوس ستوزوس به ترتیب در 9 (95/1 درصد)، 3 (65/0 درصد)، 2 (43/0 درصد)، 1 (21/0 درصد) و 1 (21/0 درصد) قلاده سگ دیده شد. فراوانی آلودگی به انگلهای خارجی با محل نگهداری، جنسیت و داشتن خارش رابطه آماری معنی داری نشان داد (05/0>p). رابطه آماری معنی داری بین آلودگی به انگل های خارجی با سن، رنگ و طول مو، فصل و موریختگی دیده نشد (05/0<p).
نتیجه گیری نهایی:
این مطالعه اولین تحقیق در مورد آلودگی به انگلهای خارجی در سگهای منطقه مشهد است. ککها فراوانترین انگل آلوده کننده سگهای مورد مطالعه بودند. در مجموع اگرچه فراوانی آلودگی نسبتا کم بود ولی تنوع گونهای بالایی در انگلهای آلوده کننده دیده شد. برخی از این انگلها از لحاظ بیماریهای مشترک بین انسان و دام، اهمیت دارند.