تحلیل مفهوم مرگ در شعر فروغ فرخزاد بر اساس نظریه استعاره شناختی

هدف مقاله حاضر، تبیین پایه های شناخت فروغ فرخزاد از مفهوم مرگ است. این مقاله، بر مبنای نظریه طرح واره های تصویری جانسون، بر آن است تا به شیوه تحلیل مفهومی نشان دهد که استعاره ها، تشبیه ها، نمادها و تمثیل های فروغ، چه تصویری از مرگ ارایه می دهند. در این مقاله، با نشان دادن طرح واره های تصویری فروغ از مفهوم انتزاعی مرگ، به این نتیجه می رسیم که استعاره های شعر فروغ، شالوده تجربیات و نشانگر نظام شناختی او هستند. با شناسایی نگاشت های استعاری فروغ درباره مرگ، می توان زیرشاخه هایی را که از این بدنه اصلی در شعر او روییده اند، کاوید و گزارش کرد و بدین نکته پی برد که چگونه سمت وسوی زندگی و اندیشه فروغ، تابع تعداد محدودی نگاشت است که سبب وحدت نگرش او وکنش های پایدارش با محیط فرهنگی، فیزیکی، اجتماعی و... می شود.