تبیین ابعاد تهدیدهای امنیتی در فضای مجازی با تاکید بر پیام رسان ها

تهدیدهای امنیتی در فضای مجازی برای جمهوری اسلامی ایران واقعیتی انکارناپذیر است. موضوعی که اکنون اکثر افراد جامعه به آن اذعان دارند و نه تنها از سوی تحلیل گران داخلی بیان می شود بلکه طراحان و مجریان خارجی به طور آشکار آن را اعلام و در جهت اجرایی کردن آن، برنامه وبودجه های زیادی صرف می نمایند. هدف از انجام این پژوهش تبیین ابعاد تهدیدهای امنیتی در فضای مجازی با تاکید بر پیام رسان ها علیه امنیت کشور می باشد.

روش شناسی:

 در این پژوهش از رویکرد کیفی و روش نظریه زمینه ای برای عملیات پژوهش و تحلیل داده ها استفاده شده است. شیوه گردآوری اطلاعات در این پژوهش به دودسته کتابخانه ای و میدانی تقسیم می شود. در خصوص گردآوری اطلاعات مربوط به ادبیات موضوع و پیشینه پژوهش از روش های کتابخانه ای و برای گردآوری داده های پژوهش از روش میدانی و مصاحبه استفاده شد؛ بنابراین پژوهش حاضر به لحاظ روش، ترکیبی (کیفی _ کمی) است که در آن از 32 نفر از گروه خبرگان شامل متخصصان حوزه فضای مجازی در پلیس فتا و اساتید دانشگاهی که با روش هدفمند انتخاب شده اند مصاحبه های عمیق انجام شده است.

یافته ها: 

بر این اساس ابعاد مختلفی به دست آمد که بخش های اصلی آن عبارت اند از: شرایط علی، شرایط زمینه ای، شرایط مداخله گر، راهبردها و نتیجه ها؛ همچنین، پدیده مرکزی نیز یعنی تکامل یافتن امنیت در فضای مجازی که در میانه الگو قرارگرفته است که فعالیت ها و جریان فرایندها حول آن شکل می گیرد.

نتیجه گیری: 

بعد از انجام کدگذاری باز، محوری و گزینشی چهار زمینه اصلی عبارت اند از: مسئله مداخله های دولت در فضای مجازی، وابستگی بحث دسترسی_قانون، دوگانگی سود و زیان مجازی، دگرگونی فرهنگی_هویتی. زمینه اصلی در این پژوهش، تکامل یافتن امنیت در فضای مجازی است که به شکل یک الگوواره شامل شرایط راهبردی و نتیجه ها ارایه شده است.